Αρχική Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο1. Ποιους βασικούς στόχους θα πρέπει να επιδιώκει η αναδιάρθρωση του συστήματος οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης;

1. Ποιους βασικούς στόχους θα πρέπει να επιδιώκει η αναδιάρθρωση του συστήματος οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης;

Σχόλια 1 2
  • 11 Απριλίου 2011, 11:37 | ΡΕΝΤΖΗ ΑΡΓΥΡΩ

    ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΦΙΣΤΗΣΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΩΝ. ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ. ΠΡΕΠΕΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ Π.Υ.Σ.Π.Ε. ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ Ως ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΝΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΩΝ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΠΡΟΊΣΤΑΜΕΝΕΣ/ΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΜΟΝΟ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΠΡΟΎΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ; ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ, ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ Η.Υ. ,ΓΙΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕ,ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ…

    ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ ΝΗΠ/ΓΕΙΩΝ, ΩΣΤΕ ΤΑ Π.Υ.Σ.Π.Ε. ΅ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ΅ ΝΑ ΟΡΙΖΟΥΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΕΣ/OYΣ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΅ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ΅ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑΣ.

    ΓΙΑΤΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ Η ΒΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ, ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΟ!

  • 11 Απριλίου 2011, 08:53 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΠΑΚΑΛΗΣ

    ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ . ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ.
    ΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ….ΝΟΜΟ???
    ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΞΥΠΝΑΔΑ, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ, ΕΥΕΛΙΞΙΑ, ΕΜΠΕΙΡΙΑ …ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ …..ΚΛΠ ΚΛΠ
    ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΑΞΙΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ???
    Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.
    ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΛΥΣΗ….ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ???
    ΣΥΣΤΗΜΑ …ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ….ΚΑΤΩ ΑΠΟ …ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ??
    ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

  • 10 Απριλίου 2011, 23:13 | Μιχάλης

    Θα πρέπει να αλλάξουν οι διαδικασίες και οι προθεσμίες για το σχολικό συμβοούλιο. Θα πρέπει να γίνεται ανά δίμηνο και σ αυτό θα πρέπει να συζητείται ο προγραμματιμός της σχολικής μονάδας και θέματα λειτουργικότητας καθώς και προβλήματα που έχουν να κάνουν με συμπεριφορές μαθητών και εκπαιδευτικών.
    Επίσης στη διεύθυνση του σχολείου θα πρέπει να ανακοινώνεται από την εφορευτική επιτροπή διεξαγωγής των εκλογών των συλλόγων γονέων το αποτελέσματα των εκλογών με τα ονόματα των εκλεγομένων στα διάφορα όργανα του συλλόγου (Δ.Σ. Ελεγκτική Επιτροπή, αντιπρόσωποι στην Ένωση γονέων, εκπρόσωπος στην σχολική επιτροπή κ.λ.π) χωρίς τους σταυρούς προτίμησης που έλαβε ο καθένας και να μην δίδεται η κατάσταση των ψηφισάντων αλλά ο συνολικός αριθμός γονέων που ψήφισαν και ο αριθμός μαθητών που εκπροσωπούν δεδομένου ότι:
    1. Ο Σύλλογος Γονέων είναι ανεξάρτητο σωματείο εγκεκριμένο από το πρωτοδικείο και δεν εποπτεύεται από τον Διευθυντή.
    2. Δημιουργούνται προβλήματα με συμπεριφορές διευθυντών οι οποίοι παρεμβαίνουν στις εκλογές των συλλόγων και παροτρύνουν γονείς να ψηφίσουν συγκεκριμένους υποψηφίους.
    Στην περίπτωση δημιουργίας νέου συλλόγου σε σχολεία που δεν υπάρχει σύλλογος τότε θα βεβαιώνονται από τον Διευθυντή (του οποίου είναι και η ευθύνη δημιουργίας συλλόγου) οι διαδικασίες ίδρυσης του συλλόγου και τα αποτελέσματα θα αποστέλλονται στο οικείο Δήμο.
    Εφ όσον υπάρχει Ένωση γονέων στο οικείο Δήμο, τότε θα φροντίζει ο εκάστοτε Σύλλογος (το ΔΣ) να αποστέλλει όλα τα σχετικά έγγραφα και στον Δήμο και στην Ένωση γονέων και όχι ο Διεθυντής. Η Ένωση θα ελέγχει τα σχετικά έγγραφα (πρακτικό εκλογών , βεβαίωση διευθυντή περί του αριθμού φοιτούντων μαθητών, συγκρότηση ΔΣ και κατάσταση ψηφισάντων) σύμφωνα με το νόμο και το καταστατικό της Ένωσης. Δεν πρέπει να είναι η αρμοδιότητα αυτού του ελέγχου στον Διευθυντή του Σχολείου γιατί η μέχρι τώρα πρακτική έχει δείξει ότι από πολλούς διευθυντές έχει παρεξηγηθεί ο ρόλος τους και έχει μετατραπεί σε παρεμβατικό ρόλο στις διαδικασίες των εκλογών.
    Εμπιστευτείται τους Συλλόγους Γονέων. Μέχρι τώρα έχουν συμβάλλει σημαντικά στην επίλυση πολλών λειτουργικών προβλημάτων των Σχολείων. Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες των σχολείων είναι παιδιά αυτών των γονέων και αν οι εκπαιδευτικοί έχουν ενδιαφέρον για την πρόοδο των παιδιών το ίδιο (ίσως και μεγαλύτερο, φύσει και θέσει) έχουν και οι γονείς (εκτός βέβαια εξαιρέσεων που υπάρχουν σε κάθε κανόνα).

  • 10 Απριλίου 2011, 15:06 | ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ ΜΑΝΟΛΗΣ

    ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΗΣ.ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΜΥΑΛΩΝ ΑΚΕΡΑΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΟΧΙ ΜΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΦΩΡΤΟΜΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕ ΑΠΟ ΤΟ 1985 ΛΕΤΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

  • 10 Απριλίου 2011, 12:51 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟ ΄’ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ’

  • 10 Απριλίου 2011, 08:59 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ X

    ΧΡΟΝΙΑ ΑΚΟΥΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΛΠ ΚΛΠ
    ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΩΣ ΠΟΥ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ «ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ» ΚΑΙ ΜΗ «ΒΑΡΕΤΟ» ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΟΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ZAPPING ;
    «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ»…
    ΑΠΛΩΣ Ο «ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ» ΚΑΙ Η ΨΕΥΔΟΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
    ΑΠ’ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΣ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

  • 10 Απριλίου 2011, 05:51 | IASON-OHEL

    Προς Ευαγγελια; Οταν εχεις διαφορετικου επιπεδου μαθητες δεν τους χοριζεις αλλα τους προσθετις ωρες κ ταξις για να φτασουν το επιπεδο των αλλων μαθητων καπος ετσι αντιμετοπιζετε στα σχολεια της Νεας Υορκις οπου εχουμε 180 διαφορετικες γλωσσες.
    Το αλλο που εχω προσεξει εινε το πως δεν βλεπω μαθητες σε βιβλιοθηκες. Οι οποιες χρηαζοντε λιγο αναβαθμιση, γενικα.
    Σε χωρια απομακρισμενα που συνχονευετε τα σχολεια με λιγα παιδια, με
    επικυνδινους δρομους κ μεγαλες αποστασις απο τα σπιτια των μαθητων,
    μπορει να εινε κ οικονομικα πρακτικο να διμιουγιθουν μαθητικοι ξενονες οστε να κατοικουν εκει οταν οι κερικες συνθικες δεν εινε επιτρεπτες να πηγαινουν σπιτια τους.
    Ενωμενοι μπορουμε να βρουμε ολες τις λυσις.

  • 10 Απριλίου 2011, 01:35 | ΡΟΥΣΗΣ ΡΑΦΑΗΛ

    Πολλά από τα προβλήματα που παρατηρούνται στο σύστημα Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΕ) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) , οφείλονται α)στις ατέλειες του στρατηγικού προγραμματισμού β)στην αναρχία του λειτουργικού σχεδιασμού γ)στις αντιθέσεις των συμφερόντων των παραγόντων του συστήματος, και στις γενικότερες επιδράσεις του διεθνούς «κλίματος» των ξένων προτύπων, που οδηγούν σε διαρκείς ατελέσφορες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες.
    Συνεπώς οι στόχοι που πρέπει να επιδιωχθούν είναι:
    1.Δημιουργία μεγάλων οργανωμένων σχολικών μονάδων ή συγκροτημάτων γειτονικών σχολικών μονάδων με αυτονομία.
    2.Κατάργηση τοπικών γραφείων εκπαίδευσης και διευθύνσεων νομών και οργάνωση των περιφερειακών διευθύνσεων εκπαίδευσης και γραφείων.
    3.Αποκέντρωση των υπηρεσιών του Υπ.Π.Δ.Μ.Θ. προς τις περιφερειακές διευθύνσεις ώστε οι σχολικές μονάδες να έχουν άμεση υποστήριξη.
    4.Ανάπτυξη στελεχών για την διοίκηση των εκπαιδευτικών μονάδων με ουσιαστικό ρόλο, κατόπιν ειδικής εκπαίδευσης.
    5.Δημιουργία κατάλληλου θεσμικού πλαισίου για τον συντονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε να μη έχουμε επικαλύψεις.
    6.Κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και οργάνωση υποστηρικτικών δομών σε όλα τα σχολεία.
    Συνοπτικά ένα εθνικό Ελληνικό όραμα για την Εκπαίδευση.

  • 9 Απριλίου 2011, 22:48 | ΚΑΡΑΣΤΕΡΓΙΟΣ ΚΩΝ-ΝΟΣ

    ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ
    ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ
    ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
    ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
    Η ανάπτυξη παιδείας βασικά, και μετά των γνώσεων, η ανάδειξη κλίσεων και ενδιαφερόντων, και η ορθή επαγγελματική καθοδήγηση μέσω τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού των μαθητών.
    Ώστε να μην συνειδητοποιούν μετά από 3 ++ χρόνια σπουδών ότι ο δρόμος που διάλεξαν ήταν λάθος.
    Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε και λίγο κριτικά και ψυχρά και να πούμε ότι χρειάζεται και μια δόση παιδείας αποκλεισμού.
    Μήπως θα έπρεπε να κοιτάξουμε και να δώσουμε περισσότερο βάρος στην Τεχνική Επαγγελματική εκπαίδευση;
    Να προωθούνται εκεί οι περισσότεροι των μαθητών που ενδιαφέρονται για σχετικούς τομείς σπουδών.
    Με 2 παιδιά στα ΤΕΙ και κοιτώντας την ύλη καποιων μαθημάτων τους απο το α εξάμ μεχρι και το τέλος είδα πολλα κοινα μαθήματα με τη δευτεροβάθμια τεε , άραγε τι χρόνος χάνεται για να μάθουν κατι στη ν τριτοβάθμια που θα το είχαν διδαχθεί στην δευτεροβάθμια.
    Και επιτέλους πρέπει να γίνει κάτι για τα επαγγελματικά δικαιώματα και τα επαγγέλματα.
    ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΓΡΟΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΕ ΕΠΑΛ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
    ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΣ ΣΕ ΕΠΑΛ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
    ΠΩΛΗΤΗΣ ΤΡΙΑ ΣΕ ΟΙΚΟΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
    ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΟΔΗΓΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΣΕ ΕΠΑΛ ΜΗΧ ΑΥΤ/ΤΩΝ
    ΜΑΓΕΙΡΟΣ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΗΣ ΚΛΠ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΟΜΕΑ
    ΑΚΟΜΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΣ ΤΟΤΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΟΜΕΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΟΙΝΟ ΜΕ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ
    ΚΟΚ
    ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΜΑΣ (ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ) ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΝ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΦΡΑΓΜΟΥΣ.

  • 9 Απριλίου 2011, 21:03 | ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

    Να χωριστούν τα παιδιά ιδιαίτερα στο Δημοτικό τα αλλοδαπά & τσιγκανάκια από τα Ελληνάκια γιατί η προσαρμογή στη μάθηση της ελληνικής γλώσσας καθώς και των υπόλοιπων μαθήματων όπως μαθηματικά
    καθυστερούν το δάσκαλο να προχωρήσει στη διδακτέα ύλη αλλά και την κατανόηση του μαθήματος απ΄ τους μαθητές που δυσκολευονται να προσαρμοστούν.
    Δεν υπάρχει ανταγωνιστικό επίπεδο μάθησης, ζήλος για το μάθημα.
    Ο δάσκαλος μέχρι να εξηγείσει το μάθημα στα παιδιά που δεν καταλαβαίνουν γίνεται χάυρα των Ιουδαίων στη τάξη ή αδιαφορεί και όποιος εμάθε απ΄τη παράδοση είναι τυχερός.

  • 9 Απριλίου 2011, 10:44 | ΑΚΗΣ

    Την απλή λογική. Αυτό πρέπει να επιδιώκει η αναδιάρθρωση του συστήματος. Ως Διευθυντής Σχολικής Μονάδας στην αρχή της χρονιάς ανέφερα εγγράφως σε διάφορα κλιμάκια της εκπαιδευτικής ιεραρχίας, επτά φορές τα κενά καθηγητών (και αμέτρητες προφορικά). Οι αναπληρωτές όμως ήρθαν στο 3ο 10ήμερο του Οκτώβρη, αφού χρειάστηκε να δεχθώ και επίπληξη για «υπέρβαση ιεραρχίας». Πρέπει να είναι Αϊνστάιν κάποιος για να καταλάβει πως τα προβλήματα οργάνωσης της εκπαίδευσης ξεκινούν από την κορυφή και φτάνοντας στην βάση έχουν αποκτήσει μέγεθος χιονοστιβάδας; Τι μπορεί να περιμένει κάποιος από έναν μηχανισμό του οποίου η διοίκηση, αφού απαιτήσει ξανά και ξανά από τα κατώτερα κλιμάκια λεπτομερή προγραμματισμό αναγκών, ανακοινώνει αποσπάσεις το βράδυ πριν την έναρξη του σχολικού έτους;
    Η απλή λογική λέει πως όταν πας να διορθώσεις κάτι πρέπει πρώτα-πρώτα να βρεις τι έφταιξε και δημιουργήθηκε το πρόβλημα. Αναρωτήθηκε κανένα από τα μεγάλα κεφάλια γιατί απενεργοποιήθηκε στην πράξη η θεσμοθετημένη από 10ετίες αξιολόγηση του νεοδιόριστου εκπαιδευτικού πριν την μονιμοποίησή του; Πως διατείνονται ότι τώρα θα διορθωθούν όλα, αφού δεν έψαξαν τι έφταιγε πριν; Ή μήπως το μόνο που ενδιαφέρει είναι να ρίξουν αλλού τις ευθύνες;
    Η απλή λογική λέει ότι στην σύγχρονη εποχή οι αναδιαρθρώσεις έχουν κύριο στόχο να ενσωματώσουν τα πλεονεκτήματα που δίνει η τεχνολογία στη διοίκηση. Όσοι ζούμε στον πραγματικό κόσμο των σχολείων ξέρουμε πως η ανερμάτιστη εισαγωγή της τεχνολογίας (π.χ. με την συμπλήρωση ασύνδετων μεταξύ τους βάσεων δεδομένων ή με απαράδεκτα λογισμικά τύπου e-school) δυσκολεύει περισσότερο παρά διευκολύνει, αφού στο τέλος θα γίνουν όλα ΚΑΙ χειρόγραφα ( στατιστικά, απολυτήρια κλπ).
    Η απλή λογική (και οι κανόνες του μάνατζμεντ) λέει πως δεν θα μπορέσεις να ζητήσεις ευθύνες αν δεν έχεις θέσει και ιεραρχήσει ξεκάθαρους και πραγματοποιήσιμους στόχους. Να το θέσω απλά με ένα παράδειγμα: Δεν μπορείς να ζητάς από ένα εκπαιδευτικό να προσφέρει μέσα σε ένα τμήμα 25 παιδιών τις ειδική αντιμετώπιση που απαιτείται για 6-7 (τουλάχιστον) από αυτά, και την ίδια στιγμή να ομολογείς πως για να αντιμετωπιστούν με σοβαρότητα τα προβλήματα των παιδιών αυτών απαιτούνται τμήματα ένταξης των πέντε μόνο παιδιών (και με παρόμοιο μάλιστα πρόβλημα).
    Η απλή λογική λέει πως δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει κανένα σύστημα χωρίς να υπάρχει κίνητρο για (υλικό ή ηθικό) γι’ αυτούς που θα το εφαρμόσουν. Η διοικητική αναδιάρθρωση δεν μπορεί να προσφέρει κίνητρο. Το υλικό κίνητρο μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά όταν το υπουργείο αφήνει έκθετους τους εκπαιδευτικούς σε απόψεις σαν του κ. Μηνά παρακάτω, δεν υπάρχει ούτε το ηθικό κίνητρο. Το χειρότερο βέβαια είναι οι ανεκδιήγητες δηλώσεις του τύπου «λίγοι είναι οι εκπαιδευτικοί που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους». Όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι και τόσο λίγοι, αλλά με την τακτική του το υπουργείο τιμωρεί μόνο αυτούς που ακόμα αντιστέκονται στη λογική: ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ.
    Η απλή λογική λέει πως «δεν κολλάει» ο αξιολογητής να ζητάει ταυτόχρονα την ψήφο του αξιολογούμενου. Έτσι υπονομεύεται και ο συνδικαλισμός και η εκπαίδευση. Αν κάποιος προτιμά να κάνει τον κινέζο και να διαβεβαιώνει πως δεν θα υπάρξουν χαριστικές αξιολογήσεις ούτε θα δυσκολευτεί ένας αξιολογούμενος να αντιπαρατεθεί με τον αξιολογητή του σε μια γενική συνέλευση, δεν έχει καλές προθέσεις.
    Η απλή λογική λέει πως δεν πείθεται κάποιος για την αξία της γνώσης, όταν τριγύρω του βλέπει την αμορφωσιά να θριαμβεύει, όταν βλέπει ότι αυτό που χρειάζεται δεν είναι ο κόπος αλλά ο τρόπος. Αυτό βέβαια δεν διορθώνεται με καμιά διοικητική αναδιάρθρωση, οπότε μην τρέφουμε ελπίδες πως με ένα νομοσχέδιο θα αλλάξουν όλα. Για να έχουμε αλλαγή πρέπει οι κρατικές δομές εκπαίδευσης να κερδίσουν το σεβασμό της κοινωνίας. Και κλείνοντας τα σχολεία από το Πάσχα (πρακτικά) το μόνο που κερδίζουν είναι την περιφρόνηση.
    Ευχαριστώ όποιον είχε το κουράγιο να διαβάσει τις απόψεις μου.

  • 9 Απριλίου 2011, 10:41 | Τάνια Σωτηροπούλου

    Η λειτουργία της εκπαίδευσης επί σειρά ετών κατά τον γνωστό τρόπο ανέδειξε την σημερινή κοινωνία των εν πολλοίς αδιάφορων, ημιμαθών πολιτών, των περιχαρακωμένων περί την προάσπιση και επιδίωξη του στενού ατομικού του συμφέροντος, την αδιαφορία για την τύχη του διπλανού του, την απομόνωση και την έλλειψη πραγματικού ενδιαφέροντος συμμετοχής στην επίλυση κοινών προβλημάτων. Υποτίθεται ότι όλοι πρέπει να σκεφτούμε και να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια υγιέστερη κοινωνία υπεύθυνων και αλληλέγγυων μεταξύ τους πολιτών που ελπίζουμε πως θα γίνουν τα παιδιά μας.
    Σε μία γνωστή σε όλους εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης εμφανίστηκε νέο παιδί, ως ταλέντο σε πρωτότυπο τρόπο παραγωγής και συνθέσεως μουσικής, που σε ερώτηση της παρουσιάστριας για το πώς ασχολήθηκε με την ανάπτυξη της δεξιότητάς του, απάντησε αυθόρμητα πως το έκανε για να ξεφύγει από την βαρεμάρα του σχολείου. Αυτήν την βαρεμάρα του σχολείου, τον καθημερινό καταναγκασμό στην εκμάθηση παπαγαλία πέντε ή εξ μαθημάτων με αποκλειστικό σκοπό την σημείωση καλού βαθμού στο μπλοκάκι του καθηγητή την επόμενη μέρα, την θυμάμαι καλά και εγώ με μεγάλη αποστροφή, παρόλο που πέρασαν 30 χρόνια που ήμουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Γιά την ίδια βαρεμάρα παραπονούνται τα παιδιά μου και τα παιδιά φιλικών οικογενειών.
    Το ζητούμενο είναι η καταπολέμηση αυτής της βαρεμάρας των παιδιών μας που τα εμποδίζει να βρούν κάποιο ενδιαφέρον στην εν γένει εκπαιδευτική διαδικασία και τα κάνει να αποσύρονται αδιάφορα, αναζητώντας πιο ενδιαφέρουσες λύσεις στην τηλεόραση και το ίντερνετ.
    Είναι σε όλους γνωστό ότι στην πλειοψηφία τους οι καθηγητές, δάσκαλοι και λοιποί πολύ λίγο ενδιαφέρονται να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του μαθητή στην εκμάθηση του γνωστικού αντικειμένου του καθενός, τη λεγόμενη μεταδοτικότητα, παρά εναλλάσσονται ο ένας μετά τον άλλο σε ατελείωτα μαθήματα και με στερεότυπο τρόπο «λένε το μάθημα» πράττοντας το απολύτως απαραίτητο και βάζοντας τεράστιο όγκο εργασιών για το σπίτι. Η νοοτροπία αυτή πρέπει να αλλάξει. Ο έλεγχος της αξίας του εκπαιδευτικού έργου κάθε δασκάλου πρέπει να γίνεται ουσιαστικά. Η διδακτέα ύλη πρέπει σαφώς να είναι μικρότερη και απλούστερη, κατανοητή για το κάθε παιδί.
    Ο Διευθυντής του Σχολείου πρέπει απαραιτήτως να ορίζεται μετά από αξιολόγηση ουσιαστική και όχι κομματική όπως κατεξοχήν γίνεται σήμερα. Όλα τα όργανα σε επίπεδο σχολικής μονάδας πρέπει απαραιτήτως να ωθούνται σε ουσιαστικό έργο με την συμμετοχή των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να μάθουν να ακούν τους γονείς και τους μαθητές τους και όχι απλώς να υποδεικνύουν αδυναμίες και υστέρηση κάνοντας πάσα στους γονείς, σαν να είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση.
    ΄Οσον αφορά το γνωστικό αντικείμενο, ας αναλογιστεί το Υπουργείο σας, πώς ένα παιδί που τελειώνει την έκτη δημοτικού, μπορεί να αντιμετωπίσει τον καταιγισμό γνωστικών πληροφοριών και ερεθισμάτων που δέχεται στην Α΄Γυμνασίου, κατά την οποία καλείται αίφνης, χωρίς καμμία προετοιμασία για την τέτοιου είδους μετάβαση, να ενδιαφερθεί, κατανοήσει και αφομοιώσει συντοχρόνως αρχαία ελληνικά με πληρη γραμματική, συντακτικό και μετάφραση, βιολογία και γεωργαφία-γεωλογία με πλήθος επιστημονικών όρων, λογοτεχνία, μαθηματικά και γεωμετρία, πληροφορική και τεχνολογία, σε ένα ασφυκτικό 7ωρο πρόγραμμα!!! Μία επανεκτίμηση της διδακτέας ύλης και στο Γυμνάσιο, ιδιαίτερα κατά την Α΄τάξη, καθίσταται απαραίτητη.

  • 9 Απριλίου 2011, 10:30 | Ρ.Α

    δυστυχώς το υπουργείο ασχολείται μόνο με τους εκπαιδευτικούς και όχι με τα παδιά.
    μια μικρή μειψηφία εκαπιδευτικών προσπαθούν ενώ οι υπόλοιποι κάνουν αγκαρία. λούφα και παραλαγή.
    με 15 ώρες την εβδομάδα για 157 μέρες τον χρόνο.
    τις υπόλοιπες ψάχνουν ιδιαίτερα μαθήματα ή στέλνουν τα παιδιά στα φροντιστήρια.
    το πλήθος και την ποιότητα των εκαπιδευτικών είνια γνωστή. 1 για κάθε 8 μαθητές και πέρνουμε κάθε χρόνο καινούργιους.
    παπαγαλία και δεκάδες μαθήματα χωρίς νόημα.
    τα ελληνόπουλα τελευταί σε όλες τις διεθνείς δεξιότητες.
    για νέες τεχνολογίες, φυσική αγωγή και ειδικά ξένες γλώσσες ας μη το συζητάμε.
    κάθε υπουργός αλλάζει τα πάντα ανάλογα με το τι συμφέρει τους κολητους και τα λαμόγια που είναι γύρω του. και φυσικά ακυρώνει οτιδήποτε καλό έχει γίνει πριν(σπάνια βέβαια).

    αλλά πως να καταλάβουν τι γίνεται και να ενδιαφερθούν αυτοί που τα παιδιά τους τα στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία.

    εύχομαι να γίνει ένα μικρό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση άλλα έχω πάψει να ελπίζω σε αυτούς που κατέστρεψαν την παιδεία ότι θα την βελτιώσουν. ίσως κάποιοι άλλοι.

  • 9 Απριλίου 2011, 08:50 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗΣ

    ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΤΟΥΣ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΥΣ. ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΕΛΕΙΟΙ!!! ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ. ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΑΡΓΟΜΙΣΘΟΥΣ ΣΥΝΘΗΜΑΤΟΛΟΓΟΥΣ.-

  • 8 Απριλίου 2011, 21:04 | Apostolis

    Μελέτησα με προσοχή όλη την εισήγηση, είναι επαναστατικές οι προτάσεις και άν εφαρμοστούν θα απογειώσουν την Ελλάδα σε λίγα χρόνια, όταν οι πολίτες.
    Είμαι όμως επιφυλακτικός για την επιτυχία της εφαρμογής, για έναν
    και μόνο λόγο την απουσία ενδιαφέροντος από τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς για την ουσία της παιδείας, που πρώτα απ’ όλα τη θεωρούν σαν βιοπορισμό και εκεί σταματάει όλο το ενδιαφέρον. Ο μαθητής είναι απλά το μέσο και τίποτα περισσότερο. Παρατηρώ τους
    συναδέλφους που μόνο με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν θέλουν να ανέβουν πνευματικά. Όλη την περίοδο των 35 χρόνων δεν αποκτούν νέες γνώσεις.
    Παράδειγμα είναι η πληροφορική. Μηχανικά μαθαίνουν τις βασικές γνώσεις που απαιτεί η διαδικασία της εξέτασης, για να τις ξεχάσουν αμέσως μετά διότι δεν θέλουν να βάλουν τα δάκτυλα τους στο πληκτρολόγιο. Μετά είναι οι ξένες γλώσσες. Αδιαφορία αλλά και εγκληματική αντίδραση όταν κάποιος δείχνει ότι προσπαθεί να αποκτήσει γνώσεις σε μια ξένη γλώσσα, από φόβο «ότι έτσι χαλάει την πιάτσα». Δεν υπάρχει τέλος στα παραδείγματα. Το στοίχημα είναι πως
    θ’ αλλάξει η νοοτροπία αυτή του ωχαδερφισμού και της αδιαφορίας που την υποβοηθούν και τα πολιτικά κόμματα χωρίς καμία εξαίρεση μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα.

  • 8 Απριλίου 2011, 20:56 | Ιωαννίδου Θεοδώρα

    Μέχρι και σήμερα κανένας υπουργός δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια σύγχρονη, γόνιμη και αποτελεσματκή εκπαίδευση απαλλαγμένη από φροντιστήρια και πανελλήνιες. Οι μαθητές δεν είναι πρώτοι αλλά τελευταίοι, εξαντλημένοι από τις ώρες φροντιστηρίων ξένων γλωσσών(οι διδακτικές ώρες δεν αρκούν ώστε να πάρουν οι μαθητές το κρατικό πτυχίο μέσω του σχολείου), αλλά και ελληνικών μαθημάτων,αφού στον 21ο αιώνα στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πανελλήνιες! Το νέο λύκειο σέρνεται πίσω από τις πανελλήνιες, απαλλαγμενο ουσιαστικά από ξένες γλώσσες και υπολογιστή ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!!! με εξαίρεση φυσικά τα αγγλικά μιας και η Υπουργός επιθυμούσε από την αρχή τη δίγλωσση εκπαίδευση και το προσπαθεί όσο μπορεί! Βεβαίως, ο κάθε υπουργός έχει τη δυναότητα να γνωρίζει πως λειτουργεί ένα σύγχρονο σχολείο… Αρκεί μια επίσκεψη στο ιδιωτικό σχολείο του παιδιού του, καθώς και μια έρευνα στα σχολεία της Ευρώπης. Όσο για τη διαβούλευση, μάλλον θα έπρεπε να ονομάζεται εκτόνωση μιας και δεν φαίνεται να λαμβάνεται υπόψη από εκείνους που αποφασίζουν για το μέλλον των παιδιών, τα οποία ευτυχώς στη πλειοψηφία τους δεν γνωρίζουν πως είναι τα σχολεία της Ευρώπης,του Καναδά, της Αυστραλίας κλπ. γιατί θα έπεφταν σε κατάθλιψη! Όσο για τους γονείς, με τα νέα μέτρα θα πληρώνουν φροντιστήρια για τις ξένες γλώσσες, για τις πανελλήνιες και επιπλέον για το τέλος του πρώτου έτους του πανεπιστημίου και φυσικά αργότερα για το ΑΣΕΠ…Περαστικά!

  • 8 Απριλίου 2011, 18:28 | Ιωάννης

    Το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία (την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση) κινείται σε πολύ καλή τροχιά. Το σύνθημα <> είναι ελπιδοφόρο, αλλά το καίριο ζήτημα είναι αν αυτό το σύνθημα θα εφαρμοστεί πραγματικά. Στην Ελλάδα, καλώς ή κακώς, ο εκάστοτε υπουργός παιδείας προωθεί και κάποια αλλαγή. Μέχρι τώρα, όλες οι αλλαγές ήταν μόνο επιφανειακές και έγκειταν μόνο στην εισαγωγή των υποψηφίων στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όμως, ελπίζω πως ο νέος νόμος θα βοηθήσει την παιδεία αυτής της χώρας να ανακάμψει.

    Η εφαρμογή του προγράμματος πιστοποίησης των μαθητών στο σχολείο, όσον αφορά την πληροφορική και τις ξένες γλώσσες, είναι μεν ενθαρρυντικό αλλά ενέχει και μερικά προβλήματα. Τα παιδιά της Α’ δημοτικού, που διδάσκονται Αγγλικά, ίσως έχουν προβλήματα κατανόησης της ίδιας της μητρικής τους γλώσσας μετά από κάποια χρόνια.Θα πρέπει δηλαδή να ελεγχθεί κατά πόσο η εφαρμογή ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι όντως ορθή.

    Τέλος, θέλω απλά να σημειώσω ότι όποια αλλαγή επέλθει τελικά, θα παρακαλούσα πολύ να μην έχει σαν άξονα την ικανοποίηση των εκπαιδευτικών που βλάπτουν το σύστημα. Οι εκπαιδευτικοί αυτό δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το έργο τους και για το αντίκτυπο που μπορεί αυτό να έχει στους μαθητές.

  • 8 Απριλίου 2011, 16:52 | cornilios

    Ενας στόχος που θα πρεπει να επιδιώκεται είναι η επάνδρωση των θέσεων των στελεχών από ανθρώπους με εξειδικευμένη γνώση στην διοίκηση της εκπαίδευσης και όχι απλώς εκπαιδευτικούς που έχουν ενα διδακτορικό ή μεταπτυχιακό τίτλο που μετράει σαν μόρια.

    Ένας άλλος στόχος είναι η διοικητική αυτοδυναμία των σχολικών μονάδων και ενοτήτων Α/θμιας & Δ/θμιας με μοναδική υποχρέωση αναφοράς στο Υπ. Παιδείας.

    Δεν μπορώ να καταλάβω τι χρειάζονται τόσα γραφεία και Δ/νσεις για κάθε βαθμίδα ή ειδικότητα μαθήματος. Μπορούν να διατηρηθούν μόνο τα Υπηρεσιακά συμβούλια με αναβάθμιση του ρόλου τους και σε Επαιδευτικά Συμβούλια (Υπηρεσιακά & Εκπαιδευτικά Συμβούλια).

    Κατάργηση στα τοπικά Γραφεία και τοπικές Δ/νσεις. Η κάθε σχολική μονάδα να είναι διοικητικά υπεύθυνη για τις αποφάσεις και τις πράξεις της και να μπορεί να εφαρμόζει τα προγράμματα με βάση τις ανάγκες τις περιοχής της (σύμφωνα πάντα με την ισχύουσα νομοθεσία).

    Ένας άλλος στόχος θα ήταν να μπορούν οι εκπαιδευτικές μονάδες να συμπράτουν με ιδιώτες για εξεύρεση πόρων μέσω χορηγειών, Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και άλλων εργαλείων προβολής της αγοράς.

    Ένας άλλος στόχος θα ήταν η δημιουργία πλαισίου συνεργασίας των Σχολικών μονάδων με τους Πολιτιστικούς και Αθλητικούς και Οργανισμούς κοινής ωφελείας των ενιαιοποιημένων καλλικρατικών δήμων, ώστε το σχολείο να αποτελεί μια συνέχεια των πολιτικών που αφορούν πολιτιστικά, αθλητικά, θέματα υγείας διατροφής και δημόσιας ασφάλειας.

    Ωστόσο το σχολείο σε ρόλο κύταρο της τοπικής κοινωνίας θα πρέπει να αμοίβει κατάλληλα τους εργαζομένους και τους μοχθούντες εντός αυτού. Στην διοικητική μεταρύθμιση θα πρέπει να προβλέπονται μισθολογικές ρυθμίσεις για το προσωπικό των σχολικών μονάδων ώστε να προθυμοποιούνται όλοι οι εργαζόμενοι να αναλάβουν επιπλέον αρμοδιότητες που θα αναδεικνύουν την σχολική μονάδα στο τοπικό και εθνικό επίπεδο.

  • 8 Απριλίου 2011, 16:42 | ΔΑΝΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    Ο περιορισμός της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος πρέπει να είναι ο πρώτος και βασικός στόχος . Οταν αυτός θα επιδιώκεται συνειδητά απο όλους ,διδάσκοντες ,διδασκομένους και γονείς ,τότε και τα αποτελέσματα στο εκπαιδευτικό έργο θα πλησιάζουν το άριστα .Διότι οι μαθητές θα διδάσκονται ότι προέχει το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου (του κράτους) απο το ατομικό. Με τέτοια νοοτροπία είναι σίγουρο ότι εάν γίνουν δημόσιοι λειτουργοί θα είναι άριστοι τίμιοι και αδέκαστοι ,αλλά και σαν ενήλικες πολίτες θα είναι συνειδητοί και συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους προς το κοινωνικό σύνολο και το κράτος.

  • 8 Απριλίου 2011, 16:07 | zeng26

    To εισαγωγικό κείμενο που προηγείται μου φάνηκε πολύ μακρύ, σεντόνι που λένε, αλλά φαντάζομαι ότι η περικοπή των διοικητικών δομών μόνο καλό αποτέλεσμα μπορεί να έχει.
    Μακάρι να εκλείψει η αποστήθιση που αποβλακώνει έξυπνα παιδιά, και να τους οδηγήσει στη μάθηση και την υπευθυνότητα!
    Μακάρι να ανέβη και το ηθικό μας, και ν’αποκατασταθεί ο αυτοσεβασμός διδασκόντων και διδασκομένων!
    Μακάρι…

  • 8 Απριλίου 2011, 14:28 | NIKOΛΑΟΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ

    ΕΙΝΑΙ προς την σωστη κατευθυνση, με την εννοια καλυτερα να κανεις κατι ,παρα να αφησεις τα πραγματα ως εχουν.
    Μεγαλο βαρος πρεπει να δοθει στην αξιολογηση καθηγητων,τοσο απο τον
    διευθυντη του σχοιλειου , αλλα και σε μικροτερο ποσοστο απο μαθητες καιγονεις.
    Πρεπει οι καθηγητες να αντιληφθουν οτι δεν αρκει να αποτυπωνουν την
    επιδοση ενος μαθητη, με ενα πχ 12 ή 14……αλλα να κανουν τον μαθητη του12 ,να γινει του 14,,και αυτον του14 να γινει του 16 κοκ.
    ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΕΤΡΙΣΗΜΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, πχ ποσοιμαθητες απο καθε σχολειο περασαν σε ΑΕΙ καιΤΕΙ.
    ΝΑ ΑΟΚΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΤΥΧΙΟ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΙΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.
    ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ και ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ.
    ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΕ Η/Υ.
    ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ (απο τουςκαθηγητες) να φροντισουν με δικα τους εξοδα
    να τα αποκτησουν,αλλιως ας πανε στον ιδωτικο τομεα ,για παρουν
    και περισσοτερα χρηματα …………

  • 8 Απριλίου 2011, 13:16 | ΜΗΝΑΣ ΤΑΥΛΑΡΙΔΗΣ

    Καλή σας μέρα.
    Πιστεύω ότι το νομοσχέδιο στο σύνολό του δεν είναι μόνο στην σωστή κατεύθυνση, αλλά και λύνει πολλά χρόνια προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
    Κυρίαρχος στόχος και πάνω από όλα πρέπει να είναι η αρχή που διέπει το σχέδιο νόμου, ότι πρώτα είναι ο μαθητής και ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών, είτε αυτά είναι οικονομικά ή θεσμικά όπως ακριβώς γίνεται μέχρι σήμερα. Πρώτα θα λύνονται τα προβλήματα που απασχολούν τον μαθητή και κατόπιν θα προσπαθούμε να λύσουμε τα όποια προβλήματα έχει ο εκπαιδευτικός κόσμος και μόνο όταν αυτά δεν συγκρούονται με τον στόχο, που και εσείς θέσατε, και που είναι οι ανάγκες του μαθητή, σε οποιαδήποτε βαθμίδα της εκπαίδευσης βρίσκεται αυτός.
    Παρακάτω θα κάνω κάποιες προτάσεις, που πιστεύω ότι πρέπει να ενσωματωθούν στο νομοσχέδιο σας.
    1.) Την διοργάνωση των εισαγωγικών εξετάσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα πρέπει να την διενεργεί το Υπουργείο, για να μπορεί να διατηρηθεί το αδιάβλητο των εξετάσεων. (Η πρόταση αυτή να ισχύσει αν δεν δεχτείτε την παρακάτω πρόταση για κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων.)
    2.) Κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
    Ο μαθητής θα εισάγεται στην σχολή της επιλογής του μόνο βάσει του απολυτήρίου του Λυκείου. Στην τρίτη Λυκείου θα γράφει ο μαθητής κατά την διάρκεια του σχολικού έτους για το κάθε μάθημα της δέσμης που έχει επιλέξει τρία τεστ, τα θέματα των οποίων θα αποστέλλονται στα Λύκεια από το Υπουργείο και θα είναι κοινά για όλους τους μαθητές. ΠΡΟΣΟΧΗ : τα θέματα των τριών αυτών τεστ θα πρέπει να είναι μόνο μέσα από την μέχρι εκείνη την στιγμή που γράφεται το τεστ διαδακτέα ύλη. Ο βαθμός των μαθημάτων της δέσμης θα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τα υπόλοιπα μαθήματα που θα διδάσκεται ο μαθητής στο Λύκειο και στα οποία θα βαθμολογείται από τα τεστ που γράφει στην διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Τα θέματα αυτών των τεστ θα προέρχονται από μια δεξαμηνή θεμάτων την οποία καθορίζει το υπουργείο σε γενικές γραμμές από την αρχή του σχολικού έτους και που οι διδάσκοντες εκπαιδευτικοί εξειδικεύουν και εξετάζουν τους μαθητές με τα επί μέρους τεστ. Η δεξαμενή των θεμάτων δεν θα έχει συγκεκριμένα θέματα προς εξέταση, αλλά θεματικες ομάδες.
    Ο μαθητής θα εισάγεται σε δέσμη σχολών και μέσα σε δύο χρόνια θα πρέπει να κάνει το προδίπλωμα, το οποίο θα περιλαμβάνει δέσμη μαθημάτων, που θα επιλέγει το κάθε πανεπιστήμιο για την κάθε σχολή ξεχωριστά και που θα είναι γνωστή στον φοιτητή από την είσοδό του στην εν λόγω σχολή. Στο κάθε μάθημα θα έχει το δικαίωμα να εξεταστεί μόνο δύο φορές. Αν και την δεύτερη φορά δεν μπορέσει να περάσει το μάθημα, θα χάνει το δικαίωμα να συνεχίσει στην ίδια σχολή και θα πρέπει να ακολουθήσει άλλη σχολή της αρεσκείας του, στην οποία θα ακολουθείται πάλι το ίδιο σύστημα. Αυτή την διαδικασία ο φοιτητής έχει το δικαίωμα να την ακολουθήσει μόνο μία φορά.
    Πιστεύω ότι έτσι θα χάσουν το νόημα ύπαρξης τα φροντιστήρια και δεν θα υπάρχουν πια αιώνιοι φοιτητές.
    3.) Για τους φοιτητές που ήδη βρίσκονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προτείνω να ισχύσει το παρακάτω σύστημα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της μη ύπαρξης αιωνίων φοιητητών: όσοι φοιτητές βρίσκονται στο χ+2 έτος της σχολής τους (όπου χ είναι τα προβλεπόμενα έτη σπουδών της σχολής) θα πρέπει μέσα σε τρία εξάμηνα να τελειώσουν τις σπουδές τους, αλλιώς αυτοδίκαια διαγράφονται από την σχολή που φοιτούν, χωρίς δικαίωμα εγγραφής σε άλλη σχολή και χωρίς δικαίωμα αναίρεσης της απόφασης του πανεπιστημίου με οποιαδήποτε νομικά μέσα.
    4.) Αύξηση των ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση από 16 ώρες που είναι σήμερα το μίνιμουμ σε 30 ώρες. Σκεφτείται μόνο τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα πόσες ώρες εργάζονται και κάτω από ποιές συνθήκες. Ή ακόμη τους υποόλοιπους εργαζόμενους στον Δημόσιο Τομέα.
    5.) Βαθμολόγηση των εκπαιδευτικών εκτός από τους ανωτέρους τους και από τους μαθητές (αναφέρομαι μόνο στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση). Σε περίπτωση που η βαθμόλογία τους είναι κάτω από την βαση, να απολύονται αυτόματα ή εναλλακτικά να έχουν το δικαίωμα παρακολούθησης για ένα χρόνο επιμορφωτικών σεμιναρίων που καταρτίζονται και διεξάγονται με ευθύνη του υπουργείου, λαμβάνοντας το ήμιση των αποδοχών τους.Στο τέλος της επιμόρφωσης να δίνουν εξετάσεις μόνο για μια φορά και μόνο εάν πετύχουν στις εξετάσεις αυτές, να έχουν το δικαίωμα να επαναπροσληφθούν ως εκπαιδευτικοί στο Δημόσιο ή στον Ιδιωτικό τομέα.
    6.) Δωρεάν βιβλία και στους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι λάθος να εκδικούμαστε τόσο πολύ αυτούς που επέλεξαν να στείλουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία.
    7.) Το υπουργείο θα πρέπει να συζητήσει το νομοσχέδιο όχι μόνο με τα συνδικάτα των εκαπιδευτικών, αλλά και με τους μαθητές, τους φοιτητές και με τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας.
    8.) Συγχώνευση των πανεπιστημίων. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν στην Ελλάδα τόσα πολλά πανεπιστήμια διάσπαρτα σε κάθε γωνιά της χώρας. Ήταν λάθος σοβαρό η άποψη που υλοποιήθηκε ότι κάθε νομός και πανεπιστήμιο. Τα πανεπιστήμια δεν είναι κέντρα υγείας ή νοσοκομία. Είναι εκπαιδευτικά ιδρύματα με πολύμορφη αποστολή. Η Ελλάδα έχει την δυνατότηα για μόνο τρία πανεπιστήμια, αλλά όχι στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη. Ένα στην Βόρρεια Ελλάδα (π.χ. στην Καβάλα), ένα στην Κεντρική Ελλάδα (π.χ. στον Βόλο) και ένα στην Νότια Ελλάδα (π.χ. στην Κρήτη). Και τα τρία αυτά πανεπιστήμια θα έχουν όλες τις σχολές και οι καθηγητές θα διαμένουν στην έδρα του πανεπιστημίου. Πιστεύω ότι γνωρίζετε ότι το κεντρικό και μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Σουηδίας είναι στην Ουψάλα και αυτό της Ολλανδίας στην Ουτρέχτη.
    9.) ΠΡΟΧΩΡΕΙΣΤΕ. ΜΗΝ ΔΙΣΤΑΣΕΤΕ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ.
    ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΚΑΠΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.
    Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.

  • 8 Απριλίου 2011, 12:37 | Σοφία

    Ο στόχος πρέπει να είναι ένας:
    ΔΙΑΡΚΗΣ
    ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ
    ΕΡΕΥΝΑ

    με επίκεντρο τον Άνθρωπο.

    Ευχαριστώ.

  • 8 Απριλίου 2011, 11:15 | Ευστάθιος Ευσταθιάδης

    Σε θεωρητικό επίπεδο προθέσεων όλη αυτή η αναδιάρθρωση κινείτε σε σωστή τροχιά, αλλά στη Ελλάδα ως γνωστόν πάσχουμε στην εφαρμογή και υλοποίηση διάφορων στόχων. Ίδωμεν. Οι διαρθρώσεις και οι μεταρρυθμίσεις πάντως πρέπει να αρχίζουν με την σωστή σειρά, πρώτα δηλ. από το Δημοτικό μετά στο Γυμνάσιο στο Λύκειο και τέλος στην ανώτατη Παιδεία. Εμείς ποτέ δεν αρχίζουμε με την σωστή σειρά, ανακοινώθηκαν αλλαγές στο Λύκειο,οι περισσότερες είναι προς την σωστή κατεύθυνση -γιατί όμως τα Θρησκευτικά να είναι υποχρεωτικά στο Λύκειο? Μέχρι το Γυμνάσιο φτάνει-
    αλά δεν παύει να είναι αποσπασματικές. Διάβασα το σχόλιο μιας μητέρας και προσυπογράφω. Αναρωτιέται, γιατί τα παιδιά μαθαίνουν ξένες γλώσσες και πληροφορική δίχως να υπάρχει μια πιστοποίηση. Έχει απόλυτο δίκαιο, νομίζω ότι στο Λύκειο πρέπει να δίνεται πιστοποίηση τουλάχιστον επιπέδου Β1 -για να μη πω και Β2 – έτσι μόνο θα έχει αντίκρυσμα η ξένη γλώσσα.
    Ευχαριστώ

  • 8 Απριλίου 2011, 10:45 | Γ.Π.Π.

    Αρχικά, να σημειωθεί ότι όσα συζητούνται εδώ έχουν σε μεγάλο βαθμό προαποφασιστεί, τη στιγμή που ήδη γίνονται κινήσεις μετακόμισης γραφείων από τις περιφέρειες στις πρωτεύουσες των νομών! Ως προς τη στοχοθεσία της διαβούλευσης, θεωρώ ότι το πιο σημαντικό θα ήταν να αποκατασταθεί ένας αξιοπρεπής τρόπος επιλογής στελεχών. Σύμφωνα με στοιχεία στις βάσεις δεδομένων Ευριδίκη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. χρησιμοποιούν κυρίως δύο τρόπους επιλογής στελεχών: α)είτε επιλέγουν το στέλεχος για μια τετραετία και κατόπιν το αξιολογούν προκειμένου να παραμείνει στη θέση του, είτε θεωρούν ότι από τη στιγμή που επελέγει, παραμένει στη θέση του μέχρι να αποχωρήσει οικιοθελώς. Εννοείται ότι κρίνεται καθημερινά για την ικανότητά του να ανταποκρίνεται με ικανοποιητικό τρόπο στα καθήκοντά του και σε αντίθετη περίπτωση απομακρίνεται από τη θέση του. Η Ελλάδα αποτελεί ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ!! Τα στελέχη κρίνονται ανά τετραετία όχι σε σχέση με το τι κατόρθωσαν στη θέση τους, αλλά σε σχέση με τι προσόντα είχαν ή απέκτησαν κατά τη θητεία τους και συγκριτικά με τι οι άλλοι διαθέτουν. Πιο απλά και με άλλα λόγια, η ελληνική πολιτεία δεν ενδιαφέρεται για το τι έκανε ένα στέλεχος στη θέση του (μπορεί να ήταν καταστροφική η θητεία του ή αντίθετα εξαιρετικά δημιουργική). Ενδιαφέρεται μόνο για το τι πτυχία, βιβλία ή γνωριμίες έχει και μάλιστα σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον. Για ποια πουλτούρα σχολείου μιλάμε, ποιο «νέο» σχολείο και ποια εκπαίδευση, όταν κάθε νέο στέλεχος θα αφοσιώνεται στο να μαζέψει μόρια και όχι στην ουσία της εκπαιδευτικής πράξης; Στον 3467/2006 και στο άρθρο 13, υπήρχε η πρόβλεψη για επανάκριση των στελεχών στη θέση τους σε μια προσπάθεια απεγκλωβισμού της διοίκησης από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Ο 3848/2010 επανέφερε τις επιλογές με βάση τα όσα προαναφέρθηκαν και μάλιστα με χειρότερο τρόπο (για παράδειγμα μοριοδοτεί το πρώτο πτυχίο, αλλά όχι τα επόμενα, λες και αυτά δεν έχουν κάποια αξία για την εκπαίδευση). Όταν θα φτάσουμε να έχουμε μόνάδες στις οποίες θα υπηρετούν πρώην διευθυντές, προϊστάμενοι, σύμβουλοι κ.λπ. ως απλοί εκπαιδευτικοί επειδή η πολιτεία τους ακύρωσε, χωρίς μάλιστα να τους κρίνει για τα όσα κάνανε αλλά για τα όσα είχανε, πιστεύετε ότι οι τότε οι διοικούντες θα φτιάξουν το «σπουδαίο νέο σχολείο»;

  • 8 Απριλίου 2011, 09:54 | ΜΑΡΙΑ ΣΧΟΙΝΑ

    Αξιολογώντας γενικά το κείμενο της διαβούλευσης είναι προφανές ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
    Ωστόσο, θα ήθελα να εκφράσω τις επιφυλάξεις μου ως προς την επίτευξη των «ιδανικών» στόχων που τίθενται, όχι για λόγους προκατάληψης αλλά διότι είναι μια ακόμα αναθεώρηση της εκπαιδευτικής μας πολιτικής στις τόσες που έχουν γίνει στα τελευταία 30 (!) χρόνια και ακόμα δεν έχουμε κατορθώσει να έχουμε απόφοιτους της 9ετούς ή 12ετούς σχολικής φοίτησης με επίπεδο μόρφωσης αντίστοιχο των απαιτήσεων της κοινωνίας, όπως αυτό διαμορφώνεται και εξελίσσεται εκάστοτε.
    Ως εκ τούτου, με τη χάραξη της νέας εκπαιδευτικής στρατηγικής είναι κρίσιμο, πέραν των αναγκαίων άρσεων των τυχόν αρτηριοσκληρωτικών διαδικασιών και διοικητικών δομών, να διασφαλιστεί
    * η μεγαλύτερη δυνατή διάχυση γνώσης, γενικής και εξειδικευμένης,
    * σε ένα σχολείο με όλα τα αναγκαία για αυτό εφόδια, ανθρώπινους και υλικούς πόρους και
    * με ολοκληρωμένο, ΕΝΤΟΣ της σχολικής κοινότητας πρόγραμμα εκμάθησης, αποτελούμενο όχι τόσο από πληθώρα μαθημάτων αλλά ενισχυμένο και με δραστηριότητες που θα καλύπτουν το δυνατόν μεγαλύτερο φάσμα των αναγκών ενός ατόμου, υποψήφιου ενεργού μέλους μιας υπεύθυνης κοινωνίας.

  • 8 Απριλίου 2011, 09:50 | ΙΑΚΩΒΟΣ Μ.

    Μετα την μεταπολιτευση εχουν γινει αρκετες εκπαιδευτικες μεταρυθμισεις,ολες με στοχο παντα,συμφωνα με τους εμπνευστες τους, την βελτιωση του εκπαιδευτικου συστηματος.
    Το αποτελεσμα ειναι το σημερινο μπαχαλο και η ενισχυση του ιδιωτικου τομεα που δημιουργει αυξανομενες ταξικες διακρισεις .
    Ποιο ειναι το στοιχειο οτι η επιχειρουμενη αλλαγη θα δημιουργησει κατι καλυτερο και προ παντων προς οφελος της πλειοψηφιας η αλλιως των λαικων ταξεων?

    Επι πλεον η παιδεια χρειαζεται χρηματα εκτος των αλλων
    αυτα υπαρχουν πρεπει να δωσετε μια ξεκαθαρη απαντηση αλλιως θα ειστε υπολογοι απεναντι στην πλειοψηφια του ελληνικου λαου

  • 8 Απριλίου 2011, 09:15 | Κατερίνα Π.

    Θα πρέπει το καινούργιο σχολείο να είναι αποτελεσματικό ουσιαστικά
    και να στοχεύει στα εξής :

    1.Στόχος των δομών και της αναδιάρθρωσης, θα πρέπει να είναι όχι πολλές υπηρεσίες όπου χάνεται η επικοινωνία αλλά λίγες και αποτελεσματικές με αμεσότητα επικοινωνίας από άνωθεν προς τα σχολεία

    Εντός του Σχολειου :
    2. Πραγματική εκμάθηση-κατανόηση των διδασκομένων και όχι «παπαγαλία», από το Δημοτικό.
    3. Ποιοτική παιδεία στα δημόσια σχολεία όπως στα ιδιωτικά.
    4. Σχέσεις δασκάλων και μαθητών : O δάσκαλος πρέπει να είναι και ψυχολόγος και να ασχολείται με το παιδί που αντιμετωπίζει δυσκολίες όχι μόνον με αυτό που είναι «καλό παιδί – καλός μαθητής».
    Η Πολιτεία μπορεί να το «καθοδηγήσει» αλλά και να το ελέγξει αυτό.

    Κοινωνικοί τομείς :
    5. Δυσλεξία : Eνημέρωση γονέων, δασκάλων και καθηγητών για το τί πραγματικά είναι και άμεση αντιμετώπιση από το Δημοτικό. Οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν τι πραγματικά είναι δυσλεξία με αποτέλεσμα να μη βοηθούν τα παιδιά τους να το αντιμετωπίσουν σωστά.

    Παιδιά με ταλέντο:
    1. Aθλητισμός, 2. Μουσική, 3. Σχέδιο. 4. Άλλα.

    Αθλητικά Σχολεία – Μουσικά Σχολεία :
    Νέα Σύσταση χωρίς έξοδα για το κράτος η οποία θα λειτουργεί σωστά αυτή τη φορά και επικοδομητικά, εφ΄όσον όπως λέγεται αυτό δεν γινόταν πριν.

    ΠΧ Αθλητικά και Μουσικά Σχολεία, ένα ανά Δήμο, χωρίς έξοδο μεταφοράς (!)Με τη σχετική έρευνα που θα γίνεται στο κάθε σχολείο, θα δηλώνονται οι αθλητές και οι μουσικοί και θα δημιουργούνται τα ανάλογα τμήματα σε ένα σχολείο ανά δήμο.

    Το επιπλέον κόστος θα είναι μικρό και θα αφορά μόνον τους προπονητές και τους καθηγητές μουσικής και όχι μεταφοριά έξοδα.
    Επιπλέον αίθουσες δεν θα χρειαστούν γιατί τα ίδια παιδιά που θα φοιτούσαν σε αυτό το σχολείο ή σε κάποιο άλλο της περιοχής «ανά επίθετο» αυτή τη φορά θα διανεμηθούν ανά τμήμα αθλητικό ή μουσικό.
    Επομένως, έχουμε τα ίδια παιδιά, διανεμημένα σε διαφορετικά τμήματα.

    Επίσης, μπορούν να δημιουργηθούν ανάλογα τμήματα σχεδίου, έτσι ώστε τα παιδιά που έχουν ταλέντο σε αυτό, να είναι έτοιμα για την ανώτατη εκπαίδευση χωρίς να χρειάζονται επιπλέον φροντιστηριακές ώρες σε σχέδιο.

    Σωστό είναι επίσης, τα παιδιά αυτά να επιδοτούνται με μόρια ανάλογα με τη σχολή που θα επιλέξουν στην ανώτατη εκπαίδευση. Πχ Για Πολυτεχνείο, ΤΕΦΑΑ, Μουσικές Σχολές κ.ά.

    Οποιεσδήποτε αναγκαίες βελτιώσεις στην πορεία της εφαρμογής, μπορούν να γίνουν με την καλή διάθεση αμφοτέρων μελών.

    Όπως στα Ιδιωτικά : Όλα θα αποδώσουν καλύτερα εφ΄όσον :
    Το Δημόσιο Σχολείο θα δουλέψει και θα αποδώσει σωστά, όταν αποκτήσει την νοοτροπία και την λειτουργία ενός μέσου Ιδιωτικού.
    Στο ιδιωτικό ο δάσκαλος ξέρει ότι πρέπει να κάνει καλά τη δουλειά του, διαφορετικά θα την χάσει.
    Στο δημόσιο, εξαρτάται από το φιλότιμο και την καλή διάθεση του κάθε δασκάλου και του κάθε διευθυντή, να ασχοληθεί με τα παιδιά σοβαρά, διότι δεν τους ελέγχει κανείς. (Τα αρνητικά της μονιμότητας).

    Δυστυχώς στην Ελλάδα θέλουμε έλεγχο για να αποδώσουμε !!

    Οι στόχοι λοιπόν, θα πρέπει να είναι ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ :
    ΣΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΣΕ ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ,
    ΣΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ(Συμπεριφορά-χαρακτήρας. 50% σπίτι 50% σχολείο).

    Ευχαριστώ,
    -*-*-*

  • 8 Απριλίου 2011, 09:04 | Ελένη Τσέου

    1. ο στόχος της αξιοκρατίας, ο οποίος δυστυχώς δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μια σχολική μονάδα λόγω των προσωπικών συμφερόντων και των συγκρούσεων των υποομάδων π.χ. πώς ένας διευθυντής θα αξιολογήσει τον εκπαιδευτικό ο οποίος είναι συνυποψήφιος για την ίδια θέση; Πώς ο σύλλογος των διδασκόντων θα αξιολογήσει το διευθυντή ο οποίος δε διστάζει να θίξει «κακώς ευνοούμενα κεκτημένα» έχοντας ως προτεραιότητα το μαθητή;
    2. Ο στόχος των δημοκρατικών διαδικασιών, όσον αφορά το σχεδιασμό και την οργάνωση του εκπαιδευτικού μέρους και όχι την αξιολόγηση του ενός από τον άλλο.Ο στόχος αυτός είναι συναφής με τον προηγούμενο, γιατί δεν μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα ο εκπαιδευτικός και να υποστηρίξει τη γνώμη του όταν αυτή έρχεται σε αντίθεση με την υποκειμενική άποψη του διευθυντή και του προϊσταμένου,τη στιγμή που εξαρτάται από αυτούς για την αξιολόγηση του. Η διασφάλιση της αντικειμενικής αξιολόγησης απαιτεί τη διενέργεια της μέσω ανωνυμίας και τεκμηρίωσης (π.χ. portfolio που θα παραδίδει ο εκπαιδευτικός σχετικά με τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε και επέτυχε στο εκπαιδευτικό του έργο).

  • 8 Απριλίου 2011, 09:02 | Ιωάννα Γρηγορίου

    Οι Cheng (1994) και Cheng & Tam (1994) υποστηρίζουν ότι είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός διαρκούς κύκλου μάθησης των εκπαιδευτικών προκειμένου να αυτοβελτιώνονται και να εξελίσσονται διαρκώς. Η παραπάνω τοποθέτηση είναι σύμφωνη με τις νέες τάσεις για αλλαγές συνολικά στην εκπαιδευτική διαδικασία (Rosenholtz, 1989, Hargreves,1994, Rosenholtz & Simpson,1990. Ο κύκλος εξέλιξης μπορεί να ξεκινήσει σε ατομικό επίπεδο και να επικεντρωθεί στη απόδοση συνολικά και σε τεχνικές διαχείριση τάξης. Στη συνέχεια οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ενθαρρυνθούν προς την κατεύθυνση της ανταλλαγής των πεποιθήσεών τους, των αξιών, και των νοηματοδοτήσεων που δίνουν σε όρους όπως εκπαίδευση και διαχείριση τάξης ή σχολείου, σε επίπεδο ομάδας, ατομικό και επίπεδο σχολείου.
    Εφαρμόζοντας τα παραπάνω μπορούν να επαναοργανώσουν τις γνωστικές δομές τους, να επαναπροσδιορίσουν το εκπαιδευτικό τους στυλ, και να επανακτήσουν την αυτοπεποίθηση και δέσμευσή τους με την εκπαιδευτική διαδικασία. Μέσα από την ικανότητα αυτο-εκπαίδευσής τους (ατομικά ή σε ομάδα) καθίστανται προθυμότεροι στη συνεργασία, και ικανότεροι στην επίτευξη καλύτερης απόδοσης (Fullan,1992, Sergiovanni & Starratt, 1993). Σημαντικές έρευνες υποστηρίζουν ότι η απόδοση του εκπαιδευτικού, σχετίζεται με τις πεποιθήσεις του, τη στάση του, την εργασιακή του ικανοποίηση, τη δέσμευσή του και την αίσθηση επίτευξης που έχει άσχετα αν αναφέρεται σε ατομικό, ή ομαδικό επίπεδο ή επίπεδο σχολείου (Sergiovanni, 1987, Rosenholtz, 1989, Cheng, 1994, Hargreves, 1994). Οι εκπαιδευτικοί στο επίπεδο μαθησιακής εμπειρίας, μπορούν να βοηθήσουν στην εγκαθίδρυση κύκλων διαρκούς εξέλιξης των μαθητών σε επίπεδο γνωστικό, συμπεριφορικό και αποτελεσματικό, ώστε να βοηθήσουν τους μαθητές να αναπτύξουν τα μέγιστα δυνατά μαθησιακά αποτελέσματα (Cheng,1993).
    Επειδή τα παραπάνω αποτελούν συχνοί επισήμανση των ερευνητών που ασχολούνται με την εκπαιδευτική επάρκεια, είναι απαραίτητη η αλλαγή πλαισίου, είναι εξίσου σημαντική η δυνατότητα που δίνεται σε νέους εκπαιδευτικούς να παρέμβουν αποφασιστικά σε ζητήματα σχολικών μονάδων κάτι που ως τώρα το πλαίσιο δεν επέτρεπε(όμως δεν μπορεί και να παραγκωνίζονται για παράδειγμα οι γνώσεις Διαχείρησης και Οργάνωσης κάποιου εκπαιδευτικού ακριβώς επειδή αυτές αποτελούν δεύτερο μεταπτυχιακό τίτλο που δεν μοριοδοτείται κατά τη διαδικασία επιλογής ενώ ένα διδακτορικό σε άσχετο από τα παιδαγωγικά και τη διοίκιση αντικείμενο να μορειοδοτείτε. Το αντικείμενο των προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων πρέπει να αναβαθμιστεί (άλλωστε οι υπεύθυνοι από το πλαίσιο είναι εκπαιδευτικοί αυξημένων προσόντων) καθώς και οι θέσεις των υπευθύνων που θα μπορούσαν να επιτελλούν ουσιαστικό ρόλο εκπαιδευτικής καθοδήγησης σε επίπεδο νομού. Το ουσιαστικότερο όλων είναι υπάρξουν μηχανισμοί ενδυναμωσης και στήριξης του εκπαιδευτικού ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

  • 8 Απριλίου 2011, 08:47 | ΓΙΏΡΓΟΣ ΧΑΤΖ.

    Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα αν πρώτα δεν παραδεχθούμε το πρόβλημα και στην Ελλάδα δεν μιλάμε ποτέ για το πρόβλημα και ιδικά όταν πρόκειται για δημόσιους υπαλλήλους. Όλοι οι γονείς που πληρώνουν καθημερινά με χρήμα και με χρόνο για να τρέχουν στα φροντιστήρια γνωρίζουν, αλλά σας ακούμε τους πολιτικούς να μιλάτε για αλλαγές στην εκπαίδευση στα σχολεία στο εκπαιδευτικό σύστημα κ.λ.π. με ποιους θα τα υλοποιήσετε αυτά; Ποιος θα πείσει τους εκπαιδευτικούς να δουλέψουν και να μην παραπέμπουν τα παιδιά στα φροντιστήρια. Χωρίς την συμμετοχή τους δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Και εσείς όλοι φοβάστε ακόμα και να παραδεχτείτε ότι υπάρχει πρόβλημα. Στα προγράμματα απεξάρτησης λένε πως αν παραδεχτείς ότι είσαι αλκοολικός π.χ έκανες τη μισή δουλειά. Έχουν αναλογιστεί ποτέ οι ¨απαξιωμένοι Έλληνες εκπαιδευτική¨ πόσες μέρες και ώρες δουλεύουν το χρόνο σε σχέση με όλους εμάς τους ¨προνομιούχους εργαζόμενους¨ ιδιωτικού τομέα , έχουν αναλογιστεί ποτέ πως εγώ αν δεν κάνω τη δουλεία μου σωστά πάω σπίτι μου σε αντίθεση με αυτούς που δεν τους ελέγχει κανείς.
    Επίσης νομίζω τα σωματεία και τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών και των μαθητών (κυρίως στην τριτοβάθμια) δεν πρέπει να είναι κομματικά στρατόπεδα, πρέπει να απαγορεύεται στα δημόσια εκπαιδευτήρια η οποιαδήποτε εμπλοκή με κόμματα και τέτοιου είδους μηχανισμούς.
    Θα μπορούσα να πω και πολλά άλλα, αλλά πρώτα πρέπει να λύσουμε αυτά και μετά να προχωρήσουμε παρακάτω, αλλιώς δεν πρόκειται να γίνει τίποτα ουσιαστικό απλά θα συζητάμε για μια ακόμη μεταρρύθμιση μέχρι την επόμενη και ούτε καθεξής, έως ότου αποφασίσουμε να δούμε το πρόβλημα.

  • 8 Απριλίου 2011, 08:45 | Έλενα

    Βασικοί στόχοι: 1. Καλύτερο επίπεδο γνώσεων, 2. Περιορισμός των στελεχών ή υπευθύνων που ορίζονται ως αρμόδιοι σύμφωνα με πολιτικά κριτήρια, 3. Αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων για αποτελεσματικότερη λειτουργία και ανάληψη ευθυνών των νέων οργάνων διοίκησης, 4. Απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών, 5. Αυτονομία της σχολικής μονάδας, 6. Σαφής προσδιορισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ των οργάνων διοίκησης και αξιολόγησή τους, 7. Διαφάνεια των οργάνων διοίκησης, 8. Ανταλλαγή απόψεων για τη βελτίωση και τις καινοτομίες, 9. Ενημέρωση μεταξύ των οργάνων διοίκησης.

  • 8 Απριλίου 2011, 08:37 | Δήμος Χλωπτσιούδης

    Είναι αναγκαίο να υπάρχουν θεσμοί που να καλύπτουν τη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου. Η προτεινόμενο ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ ΑΡΧΗ (περί τούτου πρόκειται για το διευθυντή) ουσιαστικά δεν επιτρέπει δημοκρατικές λειτουργίες και άρα σύμφωνες με τη σύγχρονη Παιδαγωγική.

    Θα πρέπει όμως κάποιος να εκφράζει εμπεριστατωμένα και τις θέσεις των μαθητών (όχι σε επίπεδο 15μελούς, αλλά συνολικά και έγκριτα επιστημονικά). Προτείνεται ένας Ψυχολόγος ώστε να μεταφέρει τις αντιλήψεις των μαθητών σε όλες τις βαθμίδες.

  • 8 Απριλίου 2011, 08:17 | Antonakakis P

    Κατάργηση γραφειοκρατίας και αύξηση παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας(Κατάργηση πολλών επιπέδων διοίκησης, περιττών ενεργειών Πχ. διαδικασία προαγωγών, οργάνωσης μαθητικών εκδρομών κ.α.)
    Εξασφάλιση συνέχειας του κράτους με κατάργηση απόσπασης εκπαιδευτικών στις Δνσεις
    Μείωση κατασπατάλησης δημόσιων πόρων (αποσπάσεις εκπαιδευτικών σε ΔΔΕ με υψηλότερους μισθούς από Διοικητικούς Υπαλλήλους)
    Ποιοτική αναβάθμιση λειτουργίας σχολείων
    Αποτελεσματικότητα εκπαιδευτικής διαδικασίας

  • 8 Απριλίου 2011, 07:37 | Ευθ. Τολιόπουλος

    Είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν δομές ώστε «χαρισματικά» παιδιά να μπορούν να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους. Λέγοντας «χαρισματικά» παιδιά εννοούμε παιδιά που διακρίνονται σε κάποιον τομέα (π.χ. ζωγραφική, μαθηματικά, τεχνολογία κλπ).

  • 8 Απριλίου 2011, 00:35 | Καρούμπαλη Ευγενία

    Τελικά ο βασικός στόχος της αναδιάρθρωσης του συστήματος του συστήματος οργάνωσης και διοίκισης της εκπαίδευσης θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι το σταμάτημα της απαξίωσης της δημόσιας εκπαίδευσης για τους εξής λόγους:
    -Ο/η διευθυντής/τρια που απαξιώνεται δεν μπορεί να προσφέρει το έργο του αυτός/η θα ήθελε να προσφέρει.
    -Ο/Η εκπαιδευτικός που απαξιώνεται δεν θα μπορέσει να κάνει το μάθημα που θα ήθελε (μία αγγλική παροιμία λέει: it takes two to tango, δηλαδή για να χορέψεις τανγκό χρειάζονται δύο), ως εκ τούτου οι μαθητές/τριες να κατατρέχουν στα φροντιστήρια (όπου οι εργαζόμενοι εκεί πολύ συχνά έχουν πολύ λιγότερα τυπικά προσόντα από τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στη δημόσια εκπαίδευση!)
    – Στα κράτη των οποίων το εκπαιδευτικό σύστημα είναι … προς μίμιση (Σκανδιναβικές χώρες, Τσεχία κ.α.) η δημόσια εκπαίδευση δεν απαξιώνεται (πράγμα το οποίο γίνεται στη χώρα μας).

  • 7 Απριλίου 2011, 20:53 | ΑλεξΕλεν

    Βασικός στόχος του νέου συστήματος αλλά και κάθε συστήματος διοίκησης της εκπαίδευσης πρέπει να είναι η επικράτηση δημοκρατικών συμπεριφορών και διαδικασιών σε όλους του τομείς και παράγοντες της εκπαίδευσης. Να εκλείψει ο ρατσισμός, ο σεξισμός και ο κακός εννοούμενος συνδικαλισμός μέσα στο σχολείο. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να εξετασθεί το μέτρο της κατάργησης του δικαιώματος της απεργίας από τους καθηγητές αλλά και τις κατάληψης των σχολείων από τους μαθητές/τριες. Δεν πρέπει να δίδεται ψήφος σε συνδικαλιστές στα όργανα διοίκησης αλλά απλώς να μπορούν να παρακολουθούν και να εισηγούνται χωρίς δικαίωμα ψήφου στα συμβούλια εκλογής καθηγητών και διοικητικών στελεχών. Αυτό είναι πολύ βασικός στόχος δηλαδή ο εξοβελισμός του συνδικαλισμού από την εκπαίδευση και να δοθεί έμφαση στην επαγγελματική εκπροσώπηση των εκπαιδευτικών με συνέπεια να υπάρξει κάποια στιγμή διαφοροποιημένο μισθολόγιο όλων των ειδικοτήτων των καθηγητών των σχολείων και αυτό να φαίνεται κάθε φορά που προκηρύσσεται μία θέση καθηγητή πανελλαδικά.

  • 7 Απριλίου 2011, 14:30 | ο πρωτοπορος

    εκδοση μαθητικων κουπονιων με ποσο αναλογα με το επιπεδο εκ/σης.ολοι οι δασκαλοι και καθηγητες ωρομισθιοι.διοικηση σχολειων με μετρησεις στοχων,απο διοικητικους.αριστες εγκαταστασεις με υποδομες αξιολογηση για ολους(εκ/κους-διοικητικους-μαθητες).καθα χρονο επιδοτουμενη επιμορφωση(οχι της πλακας οπως τωρα).επαγγελματικος προσανατολισμος ουσιαστικος.σχολειο ανοικτο καθε μερα ολο το χρονο με πολλες δρασεις.να ισχυσει το τριπτυχο ΕΞΟΥΣΙΑ-ΕΥΘΥΝΗ-ΑΜΟΙΒΗ.

  • 7 Απριλίου 2011, 09:27 | Γιαννης

    ακομα μια φορα τα φροντιστηρια τριβουν τα χερια τους.Ντροπη σας κα Υπουργε.δεν κανετε τιποτα για την τσεπη των γονιων ουτε και σημερα που ζουν κατω απο το οριο της φτωχειας.δεν μπορουμε να βγαλουμε ουτε τον τρεχοντα μηνα και μας στελνετε στα φροντιστηρια απο την 1η Λυκειου.δεν κανατε τιποτα για τους καθηγητες μονο των λυκειων που δεν κανουν τιποτα στα παιδια και τα στελνουν στα φροντιστηρια

  • 7 Απριλίου 2011, 09:22 | Arghs

    Η ανάπτυξη της Οργανωτικής και Διοικητικής Επιστήμης καθώς και των άλλων επιστημών και οι αλλαγές που σημειώνονται καθημερινά στη σύγχρονη κοινωνία, «την κοινωνία της γνώσης και πληροφορίας», οδήγησαν στην ανάγκη επαναπροσδιορισμού του ρόλου της ηγεσίας στους εκπαιδευτικούς οργανισμούς και ιδιαίτερα στη σχολική μονάδα. Στα πλαίσια αυτά θα σας παρουσιάσω τις βασικές, κατά τη γνώμη μου, όψεις της λειτουργίας και της διοίκησης των σχολικών μονάδων της δημόσιας εκπαίδευσης.
    Με τον όρο «εκπαιδευτικό οργανισμό» θεωρούμε μια ομάδα ατόμων που εργάζονται με σκοπό την παροχή «εκπαίδευσης» σύμφωνα με κάποιες καθιερωμένες σχέσεις. Τα βασικά κοινά χαρακτηριστικά όλων των οργανισμών είναι:
     οι άνθρωποι,
     οι κοινοί αντικειμενικοί σκοποί και
     η ύπαρξη μιας οργανωτικής δομής, μιας εξουσίας και ενός τρόπου επικοινωνίας μεταξύ των μελών του οργανισμού.
    Οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί έχουν δύο βασικά χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν από τους άλλους οργανισμούς:
     Πρώτον,
    ο σκοπός τους, η παροχή «εκπαίδευσης», δε μπορεί να καθοριστεί με σαφήνεια, με συνέπεια να είναι δύσκολο να οριστεί και η έννοια της αποτελεσματικότητας.
     Δεύτερον,
    στους εκπαιδευτικούς οργανισμούς παρατηρείται επικάλυψη ρόλων. Δεν υπάρχει δηλαδή σαφής διάκριση μεταξύ του «πελάτη», του «εργαζόμενου» και του «αποτελέσματος-προϊόντος» που προσφέρεται από τους οργανισμούς αυτούς.
    Τα σχολεία πρέπει να είναι αυτοδιοικούμενες κοινότητες με την εξουσία ισομερώς κατανεμημένη στο προσωπικό και με το διευθυντή να είναι επαγγελματικά πρώτος μεταξύ ίσων (Everard, K., Morris, G., 1999). Με τον όρο «διοίκηση» σε καμιά περίπτωση δεν εννοούμε ούτε την άσκηση της εξουσίας ούτε τη δουλοπρέπεια των διοικούμενων. Διοίκηση των εκπαιδευτικών μονάδων είναι η διαδικασία του συντονισμού ανθρώπων (μαθητών, δασκάλων, βοηθητικού προσωπικού) και υπαρχόντων μέσων για την παροχή εκπαίδευσης με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η γραφειοκρατική οργάνωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος έχει ως συνέπεια ανάμεσα στα άλλα την προσκόλληση στην τήρηση των κανόνων και την έλλειψη συνεργασίας και ομαδικού πνεύματος.
    Οι προσδιορισμένοι κανόνες ρυθμίζουν τη δράση του εκπαιδευτικού ακόμα και στις λεπτομέρειες, ρυθμίζουν δε και τη δράση του στην τάξη αν και παρατηρείται το φαινόμενο κάποιος εκπαιδευτικός να έχει κατασκευάσει τους δικούς του κανόνες στην τάξη. Ο εκπαιδευτικός επηρεάζεται από το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα των διδασκόντων του σχολείου και έτσι πολλές φορές δε χρειάζεται να παραβιάσει ρητές διατάξεις της εκπαιδευτικής νομοθεσίας για να περιέλθει σε δυσμένεια απέναντι στους προϊσταμένους ή στους ίδιους τους συναδέλφους του, καθώς αρκεί να εφαρμόσει στρατηγικές που έρχονται σε αντίθεση και αναιρούν αυτές που εθιμικά είναι καθιερωμένες στο σχολείο. Η ανασφάλεια που θα προκαλέσει στους διδάσκοντες, θα κινήσει διαδικασίες συμμόρφωσης και προσαρμογής στην υπάρχουσα κατάσταση.
    Ο Διευθυντής ενός εκπαιδευτικού οργανισμού έχει τις εκτελεστικές αρμοδιότητες και την ευθύνη για το λειτουργικό προγραμματισμό, την αποτελεσματικότερη οργάνωση του σχολείου και του προσωπικού και τον έλεγχο των λειτουργιών του σχολείου. Έχει δηλαδή αρμοδιότητες που εντοπίζονται στο επίπεδο της καθημερινής λειτουργίας και ένας βασικός τρόπος αποτελεσματικότερης οργάνωσης και λειτουργίας του οργανισμού, είναι οι τακτικές συνεδριάσεις του Συλλόγου των Διδασκόντων.
    Η ανάπτυξη των επιστημών της Παιδαγωγικής, της Ψυχολογίας και της Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας, οι διαρκώς αυξανόμενοι οικονομικοί πόροι που διατίθενται για την εκπαίδευση και η απαίτηση των μαθητών, των γονέων και της ευρύτερης κοινωνίας για βελτίωση της ποιότητας στην παρεχόμενη εκπαίδευση έκαναν επιτακτική την ανάγκη για μια αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και ποιότητα των εκπαιδευτικών υπηρεσιών, καθώς και για λογοδοσία από μέρους των εκπαιδευτικών οργανισμών και μονάδων (Πασιαρδής Π., 2004). Μέσα στο πλαίσιο αυτών των κοινωνικών αναγκών γεννήθηκε η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας. Οι βασικές παραδοχές της προσέγγισης της «Διοίκησης Ολικής Ποιότητας», (Κουτούζης, Μ., 1999), είναι οι εξής:
     Η ποιότητα είναι το αποτέλεσμα μια συνεχούς και διαμορφωτικής διαδικασίας, η οποία εστιάζεται στη συνεχή βελτίωση του προϊόντος ή των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πελάτες. Στην περίπτωση της εκπαίδευσης πελάτες θεωρούμε τους μαθητές, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία.
     Είναι απαραίτητη η συμμετοχή και η συνεχής εκπαίδευση και επιμόρφωση των εργαζομένων, για να είναι ικανοί να συμμετέχουν στις διαδικασίες διοίκησης και βελτίωσης των προϊόντων ή των υπηρεσιών.
     Η διοίκηση βασίζεται σε στοιχεία και επιστημονικές αναλύσεις.
    Η προσέγγιση αυτή αποτελεί ένα σύστημα που βασίζεται σε μια πολύ ανθρωποκεντρική φιλοσοφία, η οποία πρεσβεύει ότι οι άνθρωποι μπορούν και θέλουν να προσφέρουν ποιοτική εργασία και είναι άξιοι σεβασμού.
    Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη βελτίωση της ποιότητας και στον αποτελεσματικότερο χειρισμό του ανθρώπινου δυναμικού, ως παράγων στρατηγικής σημασίας και αυτό επιτυγχάνεται με την προσπάθεια αποφυγής των λαθών παρά με τη διόρθωσή τους (Φασούλης Κ., 2001). Η έννοια της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας στην εκπαίδευση θεωρείται ως μια φιλοσοφία, ένα σύνολο αρχών που αποτελούν τη βάση της συνεχούς βελτίωσης και περιλαμβάνει την εφαρμογή ποιοτικών μεθόδων με τη χρησιμοποίηση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, με σκοπό τις αποτελεσματικότερες ή ποιοτικά ανώτερες παρεχόμενες υπηρεσίες. «Ολική» σημαίνει ότι όλο το ανθρώπινο δυναμικό συμμετέχει στην προσπάθεια βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης (Φασούλης Κ., 2001).
    Για τον Πασιαρδή (2004), η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας προσφέρει ένα σύνολο από αρχές και εργαλεία διοίκησης που εκσυγχρονίζουν στην ουσία τη συστημική θεωρία και τα οποία, όταν συνδυαστούν, παρέχουν μια ευέλικτη και αποτελεσματική μέθοδο για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Οι έρευνες έχουν δείξει (Φασούλης, Κ., 2002), ότι τα σχολεία γίνονται καλύτερα και παρέχουν υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικές υπηρεσίες, όταν το ανθρώπινο δυναμικό είναι υψηλής ποιότητας, εμπνέεται από σύγχρονες μορφές ηγεσίας, ζει και εργάζεται σε συνθήκες εργασίας και υλικοτεχνικές υποδομές που ανταμείβουν κάθε δημιουργική προσπάθεια. Ο κλάδος της εκπαιδευτικής διοίκησης άλλωστε παρέχει στο διευθυντή και στους εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας όλες τις βασικές ιδέες, έννοιες και τεχνικές για το πώς χτίζονται οι ομάδες συνεργαζόμενων ατόμων, όπως είναι η σχολική μονάδα και τάξη, παρέχοντας έτσι βοήθεια σε θέματα ανάπτυξης στρατηγικής αντιμετώπισης των ιδιαίτερων αναγκών των μαθητών.
    Στο επίπεδο της εκπαιδευτικής μονάδας βασικά όργανα που εμπλέκονται στη λειτουργία της είναι:
     Τα διοικητικά (διευθυντής, υποδιευθυντής, σύλλογος διδασκόντων)
     Τα διαχειριστικά (σχολική επιτροπή)
     Τα υποστηρικτικά (σύλλογος γονέων, μαθητικές κοινότητες, επιτροπή παιδείας του Δήμου)
    Στο παρακάτω σχήμα παρουσιάζονται οι βασικές λειτουργίες ενός εκπαιδευτικού οργανισμού:
    Σχεδιασμός – Οργάνωση – Διεύθυνση – Έλεγχος – Ανασκόπηση
    όπου οι βασικές λειτουργίες της σχολικής διοίκησης είναι:
    • Σχεδιασμός,
    ως η λειτουργία που θέτει τις βασικές κατευθύνσεις και τους στόχους στον οργανισμό και διαμορφώνει ένα αρχικό πλάνο προσέγγισής τους.
    • Οργάνωση,
    ως η διαδικασία με την οποία καθορίζονται οι δραστηριότητες που είναι απαραίτητες για την επίτευξη των στόχων. Η διοίκηση πραγματοποιεί την ομαδοποίησή τους, την ανάθεσή τους σε συγκεκριμένες ομάδες ή ανθρώπους και τη διαμόρφωση βαθμίδων εξουσίας και ευθύνης.
    • Διεύθυνση & καθοδήγηση,
    ως το στάδιο εποπτείας και καθοδήγησης των υφισταμένων για την επίτευξη των σκοπών.
    • Έλεγχος,
    ως το στάδιο αξιολόγησης-διόρθωσης δραστηριοτήτων των υφισταμένων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η τήρηση των σχεδίων.
    • Ανασκότηση,
    ως το στάδιο που μπορεί να οδηγήσει σε τροποποίηση είτε της συνολικής διαδικασίας από την αρχή της είτε συγκεκριμένων φάσεων που αναδείχτηκαν λιγότερο αποτελεσματικές.
    Από την άλλη πλευρά οι εκπαιδευτικές αποφάσεις έχουν μεγάλη σημασία, γιατί αυτές κινούν και εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα, εξελίσσουν ή καταστρέφουν ένα οργανισμό (Κουτούζης, Μ., 1999).
    Επειδή το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι συγκεντρωτικό, στις σχολικές μονάδες – στο δημόσιο σχολείο – λαμβάνονται αποφάσεις σε επίπεδο κυρίως λειτουργικό.
    Οι διοικητικές αποφάσεις διακρίνονται σε προγραμματισμένες και απρογραμμάτιστες. Οι προγραμματισμένες είναι αποφάσεις ρουτίνας και λαμβάνονται εύκολα και από άτομα που βρίσκονται στ χαμηλότερα επίπεδα ιεραρχίας (όπως είναι π.χ. οιπαραγγελίες των βιβλίων). Οι απρογραμμάτιστες είναι αυτές που δε μπορούν να προβλεφθούν.
    Αν και υπάρχουν διάφορα μοντέλα λήψης αποφάσεων (Πασιαρδής, 2004), τα περισσότερα συγκλίνουν (Ανδρέου, Α., Παπακωνσταντίνου, Γ., 1994), (Everard, K., Morris, G., 1999) σε ορισμένα κοινά βήματα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων:
     Εξακρίβωση και ορισμός του προβλήματος.
     Κατάταξη και ανάλυση του προβλήματος.
     Καταγραφή εναλλακτικών λύσεων, ιδεών και πιθανών δράσεων.
     Καθορισμός κριτηρίων αξιολόγησης των ιδεών και των πιθανών λύσεων του προβλήματος.
     Επιλογή μιας λύσης μεταξύ των πιθανών.
     Εφαρμογή της επιλεγμένης λύσης.
     Έλεγχος, αξιολόγηση της εφαρμογής – ανατροφοδότηση
    Στη διαδικασία λήψης μιας απόφασης, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τη δυναμική των ομάδων που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Η δυναμική μιας ομάδας διαμορφώνεται από τη συμπεριφορά και το ρόλο κάθε μέλους της ομάδας. Οι διαδικασίες με τις οποίες λαμβάνονται οι αποφάσεις καθορίζουν και το κλίμα που επικρατεί στον οργανισμό. Δε μένουν όλοι ευχαριστημένοι με τις αποφάσεις. Συχνά δημιουργούνται συγκρούσεις που εμποδίζουν την αποδοτική λειτουργία των εκπαιδευτικών μονάδων. Η λήψη των αποφάσεων από την ομάδα έχει μεγάλη σημασία
    Όπως φαίνεται από τη βιβλιογραφία, η συμμετοχή των εργαζομένων στη διαδικασία λήψης μιας απόφασης αυξάνει την παραγωγικότητα (Πασιαρδής, 2004) και για το λόγο αυτό ο διευθυντής θα πρέπει να γνωρίζει τη δυναμική των ομάδων έτσι ώστε να μπορεί:
    • να τις χειρίζεται αποτελεσματικά,
    • να αναγνωρίζει τις συγκρούσεις και να τις διευθετεί κατάλληλα,
    • να ενθαρρύνει τις ομάδες εργασίας,
    • να φροντίζει για τη σωστή σύνθεση των ομάδων και τη συγκρότηση αποδοτικών ομάδων.
    Η χρηστή διοίκηση επιβάλλει στον ηγέτη να δώσει εξηγήσεις στη μειοψηφία που είναι δυσαρεστημένη και να προσπαθήσει να την κερδίσει, ώστε η απόφαση που λήφθηκε να μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία και με τη συμμετοχή όλων, έτσι ώστε γενικά το καλό που επισυμβαίνει στον οργανισμό από τη συγκεκριμένη απόφαση να είναι μεγαλύτερο από την πιθανή ζημιά. (Πασιαρδής, Π., 2004).
    Ο αποτελεσματικός διευθυντής της σχολικής μονάδας θα πρέπει να διαθέτει βασικές δεξιότητες, όπως είναι οι:
     Τεχνικές δεξιότητες,
    να έχει εξειδικευμένη γνώση, να γνωρίζει τι μπορεί να πραγματοποιηθεί από το υπάρχον προσωπικό, να θέτει στόχους ρεαλιστικούς και προσεγγίσιμους (προγραμματισμός), να εκπαιδεύει, να καθοδηγεί, να συμβουλεύει το προσωπικό και τους μαθητές.
     Διαπροσωπικές δεξιότητες,
    να οργανώνει και να καθοδηγεί, να παρακινεί, να συνεργάζεται και να συντονίζει ανθρώπους.
     Δεξιότητες αφηρημένης σκέψης και συνολικής θεώρησης,
    να αντιλαμβάνεται τη σχολική μονάδα ως ολότητα, να έχει στο μυαλό του την εικόνα του οργανισμού και να καταλαβαίνει πώς τα διάφορα μέρη του οργανισμού συνδέονται μεταξύ τους (Κουτούζης, Μ., 1999).
    Επιπλέον ο αποτελεσματικός διευθυντής στην προσπάθεια αναβάθμισης της ποιότητας του ανθρώπινου δυναμικού πρέπει να:
     Μεταδίδει,
    την αποστολή του σχολείου στο προσωπικό, στους γονείς, στους μαθητές και στην ευρύτερη κοινότητα, να δημιουργεί όραμα και να οδηγεί τη σχολική μονάδα προς αυτό.
     Σχεδιάζει – οργανώνει – ελέγχει,
    όλους τους πόρους (ανθρώπινους, υλικούς, οικονομικούς κ. α.) και κυρίως να αναπτύσσει όλους τους ανθρώπινους πόρους.
     Καθορίζει,
    την οργανωτική δομή σύμφωνα με τις απαιτήσεις των στόχων και όχι με βάση τη διοικητική δύναμη, την εξουσία ή την ανάγκη της συμμόρφωσης,
     Επιλύει,
    τα προβλήματα και να λαμβάνει αποφάσεις σε πνεύμα συνεργασίας, στηριζόμενος κυρίως στην αναγκαία και ορθή προσέγγιση της πληροφόρησης και του κοινού συμφέροντος.
     Διαχειρίζεται,
    το ανθρώπινο δυναμικό με σεβασμό και αναγνώριση της ταυτότητάς του, του κύρους και της εργασιακής προσφοράς, συμβάλλοντας έτσι στην όσο το δυνατόν καλύτερη οργάνωση και διευκόλυνση του έργου του και την αντικειμενική αξιολόγηση.
     Αντιλαμβάνεται,
    την αναγκαιότητα για ένταξη της σχολικής μονάδας στο εξωτερικό περιβάλλον, εντοπίζοντας τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος που διαρκώς αλλάζουν (Φασούλης, Κ., 2001).
     Είναι καινοτόμος και φορέας καινοτομιών.
     Έχει υψηλή συναίσθηση ευθύνης,
    για τα αποτελέσματα του σχολείου και τον αντίκτυπο στην ευρύτερη κοινωνία και επιπλέον να μπορεί να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και τις νέες ανάγκες.
     Βλέπει το μέλλον στον τομέα του και να προβλέπει χωρίς παρωπίδες.
     Ενημερώνεται για τις εξελίξεις.
     Λαμβάνει ενεργό μέρος σε όλες τις φάσεις της σχολικής ζωής, καθώς έχει την υποχρέωση να παρακολουθεί τις δραστηριότητες της σχολικής μονάδας και να έχει ευελιξία και ετοιμότητα.
     Προωθεί,
    τη συνεχή προσωπική του ανάπτυξη και την επαγγελματική ανάπτυξη του προσωπικού του σχολείου
    Ο διευθυντής δεν πρέπει να είναι το φερέφωνο κανενός καθώς έχει το δικαίωμα και το καθήκον να εναντιώνεται σε αξιώσεις που διαταράσσουν την ισορροπία και την υγεία του οργανισμού, έτσι ώστε:
    • φροντίζει και εξισορροπεί τα συμφέροντα όλων των «μετόχων» της σχολικής μονάδας και δημιουργεί θετικό κλίμα μάθησης,
    • ενθαρρύνει, τη συμπεριφορά που ωφελεί και διαχειρίζεται συγκρούσεις εποικοδομητικά,
    • διαμορφώνει, το αξιακό σύστημα του σχολείου, έχει ένα ευρύ κύκλο επαφών και καλλιεργεί τη φιλία,
    • αναζητά, συνεργασία και υποστήριξη στις δραστηριότητές του, από τη διοίκηση ή τους κοινωνικούς φορείς, και να φροντίζει τη δημόσια εικόνα του,
    • έχει καλές σχέσεις, με τους γονείς και το σύλλογο γονέων και να επιδιώκει τη συνεργασία και τη συμμετοχή τους στο σχολείο.

  • 7 Απριλίου 2011, 09:09 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΠΑΝΟΣ

    1. ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΣΟΤΙΚΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ. ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΟΥΝ ΣΑΦΩΣ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΓΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΘΕ ΒΑΘΜΙΔΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΤΕΣΤ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΜΑΣ.
    2. Ο ΚΑΘΕ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ. ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΟΙ ΜΕΤΡΗΣΙΜΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΤΗΝ ΕΘΥΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο Δ/ΝΤΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΝ Δ/ΝΤΗ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ. ΣΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝ Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΞΑΝΑΑΠΟΤΥΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
    3. ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΑΚΕΛΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ

  • 7 Απριλίου 2011, 08:23 | Ελένη

    Εγώ ως γονέας που δεν έχω και πολλές γνώσεις σε εκπαιδευτικά ζητήματα θα αναφερθώ σε κάτι πιο πρακτικό.
    Αναρωτιέμαι δηλαδή αν θα μπορούσαν τα παιδιά μας που στο Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λυκείο διδάσκονται μαθήματα Αγγλικών, Γερμανικών-Γαλλικών, Η/Υ θα μπορούσαν στο τέλος κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας να πέρνουν κάποιο τίτλο αναγνωρίσιμο από το Ελληνικό κράτος για το επίπεδο της γνώσης που τους έχει δοθεί. Για παράδειγμα στο τέλος του Δημοτικού το μέτριο επίπεδο, στο τέλος του Γυμνασίου την καλή γνώση και στο τέλος Λυκείου την πολύ καλή γνώση.
    Με αυτό τον τρόπο θα εξοικονομούσαν καταρχήν χρόνο τα παιδιά (σήμερα τρέχουν παιδιά και γονείς μετά το τέλος του σχολείου για τα φροντηστηρικά μαθήματα ξένων γλωσσών), χρήμα οι γονείς και ελληνική παιδεία κύρος και αξιοπρέπεια. Επίσης, γνωρίζεται ότι ο τρόπος που γίνονται τα μαθήματα δεν δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να προετοιμαστούν ούτε για το Κρατικό Πτυχίο Γλωσομάθειας. Μήπως θα πρέπει επιτέλους να το δείτε αυτό το θέμα και να μην είμαστε σαν ελληνική παιδεία εγκλωβισμένοι στο Ελληνοβρετανικό Συμβούλιο ή στην Ελληνοαμερικανική Ενωση και διάφορους άλλους φορείς, που έχουμε αναγνωρίσει και αποδεκτεί εδώ και χρόνια τα συστήματα τους?

  • 7 Απριλίου 2011, 07:29 | Στεφανος

    το αποτέλεσμα απο ολα αυτά ειναι οτι τα φροντιστηρια τριβουν τα χερια τους . Ντροπή κα Υπουργε.Δεν κανετε τιποτα για την τσεπη των γονιών που δεν μπορουν να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Δεν κάνατε τιποτα ακομη για τους καθηγητες Λυκειων που αδιαφορουν μεσα στο σχολειο και αναγκαζονται τα παιδια να τρεχουν στα φροντιστηρια ολο με αυξανομενο ρυθμο

  • 7 Απριλίου 2011, 06:19 | dk

    Τα στελέχη πρέπει πρώτα από όλα να αμείβονται αξιοπρεπώς.
    Οι σημερινές αμοιβές είναι εξευτελιστικές για την ευθύνη και τον όγκο της δουλειάς.
    Σήμερα οι αμοιβές σε ευρώ πριν την αφαίρεση του φόρου είναι:
    Διευθυντής Γυμνασίου : 235,59
    Διευθυντής Λυκείου: 295,51
    Προϊστάμενος Γραφείου: 299,56
    Διευθυντής Εκπαίδευσης : 331,94

    Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ :
    http://didefth.gr/docs/a4128_apodoxes-stelexon.pdf

  • 6 Απριλίου 2011, 21:27 | Γιάννης Α.

    Να προσθέσω ότι το «φιλικό» κλίμα ανάμεσα στα στελέχη διαφόρων βαθμίδων της διοίκησης πρέπει να γίνει «υπηρεσιακό».

  • 6 Απριλίου 2011, 21:00 | Γιάννης Α.

    Το νέο διοικητικό πλαίσιο πρέπει να αποπνέει και να αναδεικνύει την εμπιστοσύνη που πρέπει να έχει η Πολιτεία στους Διευθυντές ΣΜ και τα άλλα στελέχη της Εκπαίδευσης.
    Ο έλεγχος των ενεργειών τους να είναι βασικά κατασταλτικός.

  • 6 Απριλίου 2011, 19:20 | Θάλεια

    Στην επιλογή «χαρισματικών» στελεχών, επιλεγμένων με αξιοκρατικά κριτήρια, που θα έχουν όραμα, αποδοχή από τους υφισταμένους, «παιδεία», και γενικά όλες τις δεξιότητες που χαρακτηρίζουν τον αποτελεσματικό ηγέτη.
    Στη δημιουργία ενός σχολείου ανοιχτού για όλους, το οποίο θα παρέχει ποιοτική εκπαίδευση.
    Στην αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού, του οποίου οι προσπάθειες θα αναγνωρίζονται και θα επιβραβεύονται, ώστε να υπάρχουν κίνητρα για βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
    Στην απόδοση ευθυνών.

  • 6 Απριλίου 2011, 19:10 | ΝΙΚΟΣ

    ΤΑ ΔΥΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.ΟΜΩΣ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΟΣΟΣΤΟ 10 ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΏΝ .ΔΗΛΑΔΗ ΌΠΩΣ ΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΑΒΛΕΠΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 18 ΜΗΝΩΝ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 18 ΕΤΩΝ,ΑΥΤΟ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ .ΕΝΝΟΩ ΟΤΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΝΟΥΝ ΟΙ ΕΙΔΙΚΕΥΜΈΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ.ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙ ΒΑΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΑΩΓΗ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ.

  • 6 Απριλίου 2011, 18:02 | anna

    Άλλο ένα προαποφασισμένο νομοσχέδιο τίθεται σε δημόσια διαβούλευση. Όπως και σε όλα τα προηγούμενα θα γραφτούν σχόλια για να αγνοηθούν επιδεικτικά.

    «Πρώτα ο μαθητής», αλλά ποιός από τους 30; Ή μήπως θα ήταν πιο σωστό να πούμε «πρώτα ο μαθητής του ιδιωτικού σχολείου;»

    «Πρώτα η σχολική μονάδα», αλλά ποιά από όσες απέμειναν; Μάλλον πιο σωστό είναι να πούμε «πρώτα η ιδιωτική σχολική μονάδα».

    Μας ρωτάτε «Ποιους βασικούς στόχους θα πρέπει να επιδιώκει η αναδιάρθρωση του συστήματος οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης;» ενώ την απάντηση την έχετε προαποφασίσει. Και η απάντηση που δίνετε και θα πραγματοποιήσετε είναι «Πιο πολλή δουλειά για μαθητές και εκπαιδευτικούς, πολύ λιγότερα λεφτά για την παιδεία».

    5% του ΑΕΠ για την παιδεία μας λέγατε προεκλογικά. Στο 2,7% είναι για το 2011 και ποιος ξέρει πόσο ακόμα θα καταποντίσετε το ποσοστό το 2012 με τα νέα μνημόνια που μας ετοιμάζετε.

    Καληνύχτα σε όλους μας.

  • 6 Απριλίου 2011, 16:12 | Γιώργος

    H αναδιάρθρωση του συστήματος οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης πρέπει να στοχεύει:

    Στην ευελιξία της σχολική μονάδας & στη στελέχωσή της με το κατάλληλο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό

    Στην αναβάθμιση της παρεχόμενη Παιδείας (δεν αναφέρομαι σε εκπαίδευση)

    Να καταστήσει το σχολείο πνευματικό κύτταρο στη γειτονιά του

    Να αναβαθμίσει τις υπηρεσίες των εκπαιδευτικών

    Μέσα από την αναβάπτιση των παρεχόμενων υπηρεσιών να αναβαπτιστεί εργασιακά και ο ίδιος ο εκπαιδευτικός

    Και βέβαια δεν πρέπει να στοχεύει στη φιλοτιμία των εκπαιδευτικών και την αποποίηση των ευθυνών της Πολιτείας…

Σχόλια 1 2