Άρθρο 09:

1. Αίτηση για έγκριση λειτουργίας μπορεί να υποβάλλει μόνο νομικό πρόσωπο. Το περιεχόμενο της αίτησης για την έγκριση λειτουργίας για συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα ή δέσμη ομοειδών οικονομικών δραστηριοτήτων καθορίζεται με το προεδρικό διάταγμα του άρθρου 7 παρα. 2 του παρόντος νόμου.

2. Η αρμόδια για την έκδοση της έγκρισης λειτουργίας Περιφέρεια οφείλει να ενημερώνει εντός επτά ημερών από την υποβολή του σχετικού αιτήματος για έγκριση λειτουργίας αν λείπει κάποιο από τα έγγραφα τα οποία προσδιορίζονται με τρόπο περιοριστικό στο προεδρικό διάταγμα του άρθρου 7 παρα. 2 του παρόντος νόμου, θέτοντας και προθεσμία επτά ημερών για την προσκόμισή τους. Αν μετά την πάροδο της προθεσμίας αυτή τα σχετικά έγγραφα δεν έχουν προσκομισθεί, η αίτηση απορρίπτεται.

3. Η διάρκεια εξέτασης ενός αιτήματος για έγκριση λειτουργίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις πενήντα ημέρες από την υποβολή της αίτησης για την έκδοση της συγκεκριμένης έγκρισης λειτουργίας. Σε περίπτωση που λείπουν έγγραφα η προθεσμία των πενήντα ημερών διακόπτεται και επανεκκινεί μετά την προσκόμισή τους. Σε περίπτωση παρόδου των πενήντα ημερών από την υποβολή της πλήρους αίτησης σύμφωνα με τον παρόντα χωρίς την έγκριση ή απόρριψη της αίτησης, τεκμαίρεται ότι η αίτηση έχει γίνει δεκτή.

  • Άρθρο 9, παρ. 1: Αίτηση για έγκριση λειτουργίας μπορεί να υποβάλλει μόνο νομικό πρόσωπο … Γιατί όχι και φυσικό πρόσωπο για την δημιουργία ατομικής επιχείρησης; Προτείνουμε να συμπεριληφθούν και τα φυσικά πρόσωπα.
    Παρ. 2: Η Περιφέρεια θεωρείται αρμόδια για την έγκριση λειτουργίας. Επαναλαμβάνουμε το ερώτημα: Γιατί αποκλείστηκαν τα Επιμελητήρια και το ΤΕΕ από την χορήγηση έγκρισης λειτουργίας αφού είναι ήδη θεσμοθετημένοι φορείς με τον Ν. 3982/11. Θεωρούμε οπισθοδρόμηση την επαναφορά των εγκρίσεων λειτουργίας σε όργανα που έχουν δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στην μεταποίηση.

    ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

  • [5§10, 9§3] Το νομοσχέδιο προβλέπει την έναρξη (ορισμένων) οικονομικών δραστηριοτήτων με «δήλωση στην αρμόδια κατά τόπο δημοτική αρχή» και, για ορισμένες άλλες, τεκμαιρόμενη έγκριση λειτουργίας [9§3]. Είναι προφανές ότι οι ρυθμίσεις αυτές δεν προάγουν την ασφάλεια του δικαίου, τη διαφάνεια, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας (και άλλων δημόσιων αγαθών), και την προστασία του καταναλωτή: καταρχάς, δεν είναι σαφές ποιο ακριβώς είναι το περιεχόμενο αυτών των «δηλώσεων» και των τεκμαιρόμενων αδειών, ούτε και αν δημοσιεύονται κάπου. Ακόμα χειρότερα, επειδή λείπουν τα παραρτήματα που ορίζουν τις δραστηριότητες αυτές, δεν είναι σαφές αν οι ρυθμίσεις αυτές είναι συμβατές με άλλες εθνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς ρυθμίσεις, που επιβάλλουν ρητές άδειες, με συγκεκριμένο περιεχόμενο.