1. Οι ένοπλοι ιδιώτες φρουροί που παρέχουν υπηρεσίες επί του πλοίου σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, τελούν υπό την εξουσία του πλοιάρχου και ενεργούν μετά από εντολή του, που δίδεται αφού ληφθεί υπόψη ο κίνδυνος που απειλείται για τους επιβαίνοντες, το πλοίο ή το φορτίο, ιδιαιτέρως εφόσον αυτός είναι άμεσα επικείμενος και δεν μπορεί αλλιώς να αποτραπεί, σύμφωνα με διαδικασία που καθορίζεται στο Σχέδιο Ασφαλείας του πλοίου.
2. Τα όπλα και τα πυρομαχικά των ενόπλων ιδιωτών φρουρών φυλάσσονται εντός του πλοίου σε χώρο όπου έχουν πρόσβαση από κοινού ο πλοίαρχος ή ο αντικαταστάτης του και ο επικεφαλής των ενόπλων ιδιωτών φρουρών ή ο αντικαταστάτης του που αναφέρονται ονομαστικά στην άδεια.
3. Σε περίπτωση που το πλοίο πλέει σε περιοχές εκτός των περιοχών υψηλού κινδύνου για πειρατική επίθεση δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε χρήση των όπλων και των πυρομαχικών ενόπλων ιδιωτών φρουρών, συμπεριλαμβανομένης και της συντήρησης αυτών.
4. Κατά τον διάπλου πλοίου από περιοχές υψηλού κινδύνου για πειρατική επίθεση, η χρήση των όπλων και των πυρομαχικών ενόπλων ιδιωτών φρουρών δύναται να απαγορευθεί αν, στη βάση διατιθέμενων στοιχείων για το επίπεδο ασφαλείας, δοθεί εντολή από το Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής ή από άλλη ελληνική στρατιωτική αρχή ή αλλοδαπή στρατιωτική αρχή που δρα στις περιοχές αυτές για την καταπολέμηση της πειρατείας ή αν ο πλοίαρχος δώσει προς τούτο εντολή.
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ IMO 1405:
para. 2.2 PMSC Background information
The Private Maritime Security Companies should be able to provide documentary evidence which may include:
.6 understanding of the Somalia-based piracy threat including the military operations in the area and the means to maintain current knowledge;
EU Naval operation against piracy – aboard the PSARA warship
http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=e3YfQeh49Zo&NR=1
Atalanta operation forces capturing Somali pirates
http://www.youtube.com/watch?v=GYyZmPai5p0&feature=relmfu
———————————
Οι ένοπλοι ιδιώτες φρουροί θα επιβιβασθούν στα πλοία που θα ταξιδεύσουν στην περιοχή υψηλού κινδύνου, για να αποτρέψουν πειρατική επίθεση σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες εμπλοκής, ώστε οι πειρατές να μην πλησιάσουν το πλοίο και όχι για να αφαιρέσουν ζωές.
Ο ένοπλος φρουρός, είναι η έσχατη ελπίς στο να υπερτερήσει των επιτιθέμενων, επίδοξων πειρατών, και να αποτρέψει την κατάληψη του πλοίου/φορτίου και την αιχμαλωσία και επιβαινόντων. Βεβαίως, τυχόν ποσοστό απωλειών δεν μπορεί να προβλεφθεί.
Αντίθετα, η έγκαιρη αναγνώριση της όποιας απειλής, υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, ημέρα και νύχτα και σε απόσταση από 6km έως 12km από το πλοίο, δίνει:
• πολύ μεγαλύτερο χρόνο απόκρισης στο πλήρωμα και πιθανής διαφυγής/ απομάκρυνσης του πλοίου με αύξηση της ταχύτητας, αλλαγή πορείας και κατάλληλων ελιγμών αλλά και
• οργάνωση της άμυνας από τους όποιους φρουρούς,
• κάνει την ειδοποίηση των αρχών να έχει νόημα.
Mε αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένα πρώτο στάδιο αντιμετώπισης της απειλής και επιτυγχάνεται μόνο με κάμερες θερμικής απεικόνισης (thermal imagers), πλήρως υδατοστεγείς και αντοχής στις συνθήκες πλοίου (fully marinized) και τοποθετημένες σταθερά (fixed installation) πάνω από τη γέφυρα, δικτυωμένη σε υπάρχουσα οθόνη (monitor) εντός της γέφυρας και παρακολουθούμενη από τη βάρδια και όχι κατ΄ ανάγκη από τους φρουρούς. Οι κάμερες αυτές είναι “slave” στο radar και μπορούν να ελέγχουν, μέχρι 28 προεπιλεγμένους στόχους με τη μέθοδο κλειδώματος στο στόχο (lock on the target) χωρίς την ανάγκη ουδενός χειροκίνητου χειρισμού απο την εκάστοτε βάρδια. Οι ειδοποιήσεις (alarm) της κάμερας, είναι οπτικές και ακουστικές (visual and audio).
Σε απόσταση στόχου/απειλής τα 4km απο το πλοίο, μπαίνουμε σε δεύτερο στάδιο αντιμετώπισης της απειλής. Με τη χρήση High Power NON-LETHAL Laser, τοποθετημένο επί της autostabilized πλατφόρμας της θερμικής κάμερας, και χάριν ευθυγράμμισης (alignment) που έχει προηγηθεί κατα την εγκατάστασή του, ακολουθείται ο εγκλωβισμένος πλέον στόχος, δηλαδή το επιτιθέμενο πλοιάριο.
Η ενεργοποίησή του στα 4km δημιουργεί μία ομοιογενή, στο σύνολο του εύρους της, δέσμη, διαμέτρου 4-8m καταύγαση του στόχου, με ισχύ ίση με 500 εκατομμύρια κηρία!! Ουδείς των επιβαινόντων μπορεί να κοιτάξει ή να σημαδέψει προς το μέρος του πλοίου. Όσο δε πλησιάζει, προς αυτό, το συναίσθημα της ναυτίας, της προσωρινής τύφλωσης και η απώλεια προσανατολισμού, λειτουργεί αποτρεπτικά, χωρίς να προξενείται μόνιμη βλάβη. (Ο συγκεκριμένος τύπος Laser, δεν αντιμετωπίζεται με γυαλιά για Laser του εμπορίου, αντίθετα, η χρήση τους επιτείνει τα συμπτώματα).
Η ανωτέρω τεχνολογία αιχμής, είναι διαθέσιμη στο εμπόριο, αν και δαπανηρή στο αρχικό κόστος κτήσης, είναι αμελητέο το κόστος συντήρησης μετά την απόκτησή και την τοποθέτηση, ενώ εξασφαλίζεται το πλοίο, ότι θα έχει την αποτρεπτική αυτή ικανότητα, σε όποιες θάλασσες και αν πλέει, με φρουρούς ή χωρίς, σε διαύλους ή παράλια επικίνδυνα, αλλά και στην ανοικτή θάλασσα.
Το κόστος αποσβένεται γρήγορα, όταν επιτευχθεί μείωση στα επασφάλιστρα και δεν διατρέχει κανείς τον κίνδυνο να παραβεί τη σύμβαση (να είναι “in breach of contract”), λόγω της παρουσίας/χρήσης πολεμικών όπλων και της απώλειας αποζημιώσεων εξαιτίας της παρουσίας των άλλως… ένοπλων φρουρών!!
Τέλος, το πλοίο, πλήρωμα, το φορτίο, oι ναυλωτές, οι ασφαλιστές πλοίων, φορτίου, ναύλου, K+R πολεμικών κινδύνων, οι πάντες δηλαδή, ωφελούνται από τη μόνιμη παρουσία της θερμικής κάμερας που αποτελεί ένα επιπλέον Βοηθητικό Σύστημα Πλοήγησης (Navigational Aid System), για safe navigation σε όλες τις δύσκολες συνθήκες, όπως η ομίχλη, η νύχτα, οι στενοί δίαυλοι, η αποφυγή συγκρούσεων, ο εντοπισμός παγόβουνων, πετρελαιοκηλίδων και τόσα άλλα, με η … χωρίς ένοπλους φρουρούς.
Συμφωνούμε με όλες του τις επισημάνσεις του Κου ΛΑΖΑΡΗ και ιδιαίτερα για τα αναφερόμενα στο ΣΑΠ-Ship Security Plan υπό τύπου γενικών προβλέψεων και τα αναφερόμενα στη SOLAS και τον ISPS Code.. Σίγουρα δεν αμφισβητείται ή δεν πρέπει να αμφισβητείται η εξουσία του πλοιάρχου επί του πλοίου. Επίσης συμφωνούμε και για την προτεινόμενη από τον ίδιο «αρμοδιότητα» του επικεφαλής των ενόπλων…,ώστε να μην χρειάζεται ο πλοίαρχος να εκπαιδευτεί για «ράμπο» Θεωρούμε ότι στην ουσία με την προτεινόμενη από τον ίδιο διατύπωση λύνονται-διευκρινίζονται πολλά γκρίζα σημεία, πλην όμως θα πρέπει να αναφερθούν με σαφήνεια στο νόμο και να τύχουν και της σχετικής νομικής εγκρίσεως, διαφορετικά θα παραμείνουν θολά.
Κάνοντας μερικά τολμηρά βήματα θεωρούμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αναφερθεί ότι είναι απαραίτητη η πολύ στενή συνεργασία του επικεφαλής τουλάχιστον των ενόπλων με τον πλοίαρχο καθόλη τη διέλευση-πλου. Προκύπτει αβίαστα. Έτσι για προβληματισμό στη προετοιμασία των Υπ.Αποφάσεων που έπονται θα επιθυμούσαμε να θέσουμε το ερώτημα Σε τι γλώσσα θα επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή συνεργασία;; Πρέπει λοιπόν να πληρούν οι ένοπλοι κριτήρια επικοινωνιακά; Η εξοικείωσή τους σε τι γλώσσα θα γίνει; Μπορεί να γίνει με τη βοήθεια τρίτου;
Απαιτείται η τροποποίηση ή καλύτερα η προσαρμογή του νόμου 2168/1993 ο οποίος προβλέπει Όπλα επί Ελληνικών πλοίων με απόφαση υπουργού εμπορικής ναυτιλίας (άρθρο 9 του νόμου 2168/1993)και ο οποίος δεν φαίνεται με σαφήνεια, να έχει ληφθεί υπόψη. Το κυριότερο που πρέπει να υπάρχει στον παραπάνω νόμο, είναι να προβλέπεται η αγορά, κατοχή και η διακίνηση φορητού οπλισμού στρατιωτικών προδιαγραφών, δηλαδή πολεμικών τυφεκίων, για τέτοιου είδους επιχειρήσεις.
O τρόπος φύλαξης και οι διαδικασίες χρήσης του οπλισμού, θα πρέπει ν’αναφέρονται στο Σχέδιο Ασφαλείας του πλοίου.
Ο Διαχωρισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ κυβερνήτη και προσωπικού ασφάλειας τοποθετείται μεν σωστά με βάση την διεθνή συνθήκη για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα,(Safety Of Life At Sea, SOLAS) και τον διεθνή κώδικα ασφαλείας λιμένων και πλοίων, ISPS. Δεν αμφισβητείται η εξουσία του κυβερνήτη επί του πλοίου.
Η τακτική χρησιμοποίηση του οπλισμού είναι αρμοδιότητα του επικεφαλής των ένοπλων φρουρών. Η σχεδίαση της άμυνας του πλοίου κατά τη διέλευσή του από επικίνδυνη περιοχή με εφαρμογή ακολουθητέων κανόνων εμπλοκής και χρήσης βίας, πρέπει να προηγείται με την συμμετοχή του κυβερνήτη, ώστε να είναι ενήμερος και σύμφωνος με τον τρόπο αντίδρασης σε κάθε περίπτωση.
Θα πρέπει να διευκρινισθεί όμως, ότι η χρήση οπλισμού για την αυτοάμυνα ή την προστασία τρίτου που κινδυνεύει άμεσα η ζωή του, από επιτιθέμενο που εφαρμόζει θανατηφόρα βία, γίνεται αυτεπάγγελτα.
Προτείνω εφόσον αιτιολογηθεί και δεν αντίκειται σε άλλη διάταξη, να παρέχεται στον πλοίαρχο η δυνατότητα χορήγησης άδειας χρήσης των όπλων για συντήρηση ή δοκιμαστική χρήση . Σκεφτείτε οι φρουροί να δούν τα όπλα σκουριασμένα ή τα εκρηκτικά ακατάλληλα όταν το πλοίο έχει εισέλθει πιά στην επικίνδυνη θαλάσσια περιοχή. Δεν θα είναι αργά;
Ίσως είναι κατάλληλη στιγμή για θέσπιση του λεγόμενου security log book ως επίσημου βιβλίου-ημερολογίου του πλοίου για θέματα ασφαλείας έναντι έκνομων ενεργειών. Μια τέτοια σχετική εγγραφή όπου θα περιγράφεται π.χ. η επιβίβαση και η ταυτότητα των ενόπλων, η είσοδος και το είδος των όπλων και των εκρηκτικών ή παράδοσή τους στους ενόπλους φρουρούς, ίσως θα ήταν εγκληματικό να γραφόταν στο επίσημο ημερολόγιο γεφύρας, όπου θα υπάρχει και πρόσβαση από πολλούς εν προκειμένω «αναρμόδιους» ή και ενδεχόμενους πληροφοριοδότες των πειρατών . Από την άλλη πάλι μια τέτοια εγγραφή θα ήταν απαραίτητο να υπάρχει, αφού δεν μπορούμε να φανταστούμε τι είναι πλέον δυνατόν να συμβεί, όταν υπάρχουν όπλα στο πλοίο τα οποία δεν ευρίσκονται υπό την κατοχή – φύλαξη του πλοιάρχου. Ακόμη και η ατομική χρέωση οπλισμού θα μπορούσε να καταγραφεί εκεί, για να αναζητηθούν τυχόν ευθύνες αργότερα είτε άσκοπης, είτε επιζήμιας χρήσης οπλισμού. Σκεφτείτε την άσκοπη χρήση όπλων κατά ναυαγών ή προσφύγων… Αλλά και τι θα ακολουθήσει εάν αυτό ανακαλυφθεί ή καταγγελθεί εκ των υστέρων …
Για ποιόν λόγο δεν επιτρέπεται στους ιδιώτες φρουρούς να φέρουν τα όπλα σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, ειδικά όσο το πλοίο βρίσκεται σε διεθνή ύδατα; Είναι δυνατό η εξοικείωση των φρουρών με τον οπλισμό που φέρει το κάθε πλοίο και η συντήρησή του να γίνεται κατά τη διέλευση από επικίνδυνες περιοχές; Η επίδειξη και μόνο του οπλισμού – χωρίς τη χρήση του – αποτελεί μέσο που αποτρέπει τις επιθέσεις πειρατών.
Εφόσον υπάρξει η κατάλληλη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση των ιδιωτών φρουρών, ειδικά σε θέματα κανόνων εμπλοκής και νόμιμης άμυνας, και με δεδομένο ότι ο κάθε ιδιώτης φρουρός ευθύνεται ατομικά για κάθε παράβαση του νόμου (π.χ. παραβίαση εγκεκριμένων κανόνων εμπλοκής, υπέρβαση του δικαιώματος νόμιμης άμυνας) θεωρώ ότι οι ομάδες ασφαλείας θα έπρεπε να χρεώνονται τον ατομικό οπλισμό τους με την είσοδό τους στο πλοίο.
Ο αρχηγός της ομάδας ασφαλείας θα πρέπει να ενημερώνει τον πλοίαρχο για την επικείμενη χρήση των όπλων για την αντιμετώπιση πειρατικής επίθεσης και όχι να αναμένει εντολές από αυτόν. Δεν είναι δυνατό να αναμένουμε από τον πλοίαρχο να έχει γνώσεις τακτικής. Αυτή είναι δουλειά της ομάδας ασφαλείας που λογοδοτεί στον πλοιοκτήτη. Ο πλοίαρχος θα πρέπει να έχει διαφορετικές αρμοδιότητες, όπως η παροχή διοικητικής μέριμνας στην ομάδα ασφαλείας και η άσκηση των καθηκόντων του που προβλέπονται από την ελληνική νομοθεσία σε περίπτωση που διαπραχθεί έγκλημα από ιδιώτη φρουρό.
Η εντολή για χρήση όπλων σε περιοχές υψηλού ρίσκου, θα πρέπει να δίδεται από τον επικεφαλή της ομάδας ασφαλείας, ο οποίος θα ορίζεται στην άδεια του αρχηγείου του Λ.Σ
Ο πλοίαρχος είναι άσχετος με security και reaction και σίγουρα θα δώσει λάθος εντολές, με αποτέλεσμα να «χαθεί» το πλοίο.
Αυτός είναι και ο λόγος που μέχρι σήμερα οι ομάδες ασφαλείας κλειδώνουν τους πλοιάρχους μαζί με το πλήρωμα σε safe romm και αναλαμβάνουν τον πλήρη έλεγχο του πλοίου…
Δεν υπάρχει περιοχή στον Ινδικό ωκεανό που να ΜΗΝ θεωρείται υψηλού κινδύνου. Αλλά και χαμηλού κινδύνου να είναι, τα όπλα θα είναι κλειδωμένα; Και τα όπλα, πότε θα δοκιμαστούν;
Επίσης, υπάρχει συντακτικό λάθος στην φράση «στη βάση διατιθέμενων στοιχείων». Το σωστό είναι «βάσει διατιθέμενων στοιχείων». Δοτική θέλει, όχι αιτιατική, διότι δεν βγαίνει νόημα. Εκτός και εάν μιλά για κάποια βάση (δεδομένων) που είναι αποθηκευμένα τα στοιχεία.
πιστευω προσωπικα , οτι στις λεγομενες επικινδυνες ζωνες , θα πρεπει να υπαρχει περιπολο εντος του πλοιου , οπως και οπλοκατοχη (την ωρα της υπηρεσιας) για παν ενδεχομενο.
αν ειναι κλειδωμενα ….
Λόγω της σοβαρότητας του θέματος της οπλοφορίας, θεωρώ απαραίτητα τα κάτωθι για τους υποψήφιους φρουρούς:
1- Να έχουν απολυτήριο από τον Ε.Σ. με ένδειξη ικανότητας Ι-1.
2- Να φέρουν την ελληνική υπηκοότητα.
3- Να υπάρχει απόδειξη της εκπαίδευσης τους σε χρήση οπλισμού (πχ προϋπηρεσία σε ειδικές δυνάμεις), διαφορετικά να εκπαιδεύονται με ευθύνη του πλοιοκτήτη και την έγκριση της καταλληλότητας της εκπαίδευσης από αρμόδια Δημόσια υπηρεσία (πχ ΔΥΚ, Ε.Α.).
Εδω ειναι το οξύμωρον της ολης υπόθεσης.
Με τι κριτίριο και με τι στρατιωτική εμπειρεία θα διατάξει ο Πλοίαρχος το «Αρξατε Πύρ»???.
Ποιά θα ειναι η Νομική κάλυψη του Πλοιάρχου?, οι ευθύνες της εν Ελλάδι διαχειρίστριας εταιρείας σε περίπτωση που πάει κάτι στραβά?
Αν Ω! μη γένοιτο κατά την διάρκεια της ενοπλης σύγκρουσης μεταξύ φρουρών και πειρατών υπάρξουν θύματα (νεκροί).
Αν σκοτωθούν Ελληνες?
Πώς θα αντιμετωπίσει τις οικογένειές τους και ειδικά αν ειναι και συντοπίτες?
Πέραν της οποιας εδώ τηλεκανιβαλλικής απο τους τηλε-εισαγγελείς και τηλε-δικαστές επι παντός επισητού, σε περίπτωση απώλειας ανθρωπων πως προστατεύεται ο Πλοίαρχος και οι εδω διαχειριστές της εταιρείας για τον Πλοιαρχό τους, απο την εκτόξευση μιας κατηγορίας κάποιου τυπου …..// Ο Πλοίαρχος βιάστηκε, δεν εκτίμησε σωστά τον κίνδυνο, ο Πλοίαρχος φοβήθηκε, και ενα σωρό άλλα???.
Δεν προσδιορίζονται :
α. Κανόνες εμπλοκής για τη χρήση των όπλων και πυρομαχικών
β. Δίκαιο που θα διέπει πλοία που έχουν Ελληνική σημαία ή περνάν από τα χωρικά ύδατα και κάνουν χρήση οπλισμού
γ. Κανόνες περίθαλψης και ενταφιασμού των θυμάτων σε περίπτωση εμπλοκής
δ. Κανόνες αποθήκευσης των πυρομαχικών σύμφωνα με κάποια πρότυπα (πχ ΝΑΤΟ)
ε. Ευθύνες σε περίπτωση ατυχήματος από την άσκοπη χρήση ή αποθήκευση των πυρομαχικών και εκρηκτικών υλών και σχέση του Ελληνικού Δημοσίου με τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Προτείνω την αναγραφή στο νομοσχέδιο ότι: «η χρήση του οπλισμού – πυρομαχικών περισυλλογής τραυματιών και ενταφιασμού θα διέπεται από τους κανόνες εμπλοκής που έχει εγκρίνει το Ελληνικό έθνος κατά τη συμμετοχή του σε ειρηνευτικές αποστολές και έχουν εγκριθεί από το ΝΑΤΟ» και επίσης ότι «διεκδικήσεις ασφαλιστικών εταιρειών κατά του Ελληνικού δημοσίου θα εκδικάζονται με βάση το Ελληνικό δίκαιο και θα βαρύνουν τις πλοιοκτήτριες εταιρείες»
Καλησπέρα σας..Καταρχήν, θα ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα των ιδιωτών φρουρών και συγκεκριμένα στα προσόντα που θα πρέπει να διαθέτουν στις επικείμενες προκηρύξεις.Απαιτείται έλεγχος των στοιχείων τους και κατάλληλη εκπαίδευση/ενημέρωση από κατάλληλες αστυνομικές αρχές για να αποφευχθεί τυχόν επεισόδιο διεθνούς κλίμακας(χρήση όπλων ανευ άδειας και χωρίς προφανή λόγο) και προδοσίας εναντίον του πλοίου..
Επιπλέον, πρέπει να οριστούν οι λεγόμενοι κανόνες εμπλοκής:θα πρέπει να εξεταστεί το αν θα πρέπει να βάλλουν εναντίον τρομοκρατών εφόσον βάλλουν πρώτα αυτοί κλπ.
Στο συγκεκριμενο αρθρο,η παραγραφος 4 δεν μπορει να γινει κατανοητη δεν μπορει δε και να ανταποκριθει στην πραγματικοτητα.
Η πραγματικοτητα ειναι οτι ο διαπλους ενος πλοιου απο περιοχες ,τις επονομαζομενες high risk,εκθετει το πλοιο και το πληρωμα αυτου σε μη αναγνωσιμους εκ των προτερω κινδυνους.
Αυτο απλα σημαινει οτι το σκαφος-φορτιο, το πληρωμα και φυσικα η ομαδα ασφαλειας,ειναι εκτεθειμενα τα ανωτερω υποσυνολα, σε μια μορφη απειλης η οποια δεν εχει καθορισμενη δομη,σχεδιο δρασης χρονικη και τοπικη συνηθεια.
Αυτο στην στρατιωτικη ορολογια ονομαζεται swarming.
H ανωτερω τακτικη ειναι παλαιοτατη,ενα ακριβες στιγμιοτυπο αυτης αποτελει η εφιππος περικυκλωτικη κινηση των ινδιανων εναντια στα κονβου των πιονερων στην βορειο αμερικη.
Δεν ειναι λοιπον κατανοητο ποια αρχη και υπο το πρισμα ποιας αιτιας και δικαιολογιας θα απαγορευσει την χρηση οπλισμου απο ομαδα ασφαλειας οταν το συνοδευομενο σκαφος υπο αυτην, δεχθει επιθεση ΜΗ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΤΟΠΙΚΑ και ΧΡΟΝΙΚΑ.
Αυτο μπορει να γινει μονο οταν υπαρχει μια και μονη προυποθεση.
Η εκ του συνεγγυς συνοδεια απο πολεμικη μοιρα με καθορισμενους κανονες διαπλου και εμπλοκης στις οποιες ωφειλει να συνταχθει το συνολο των υποσυνολων που συνιστουν πλοιο στην δεδομενη στιγμη.
Αυτες οι συνοδειες ομως ειναι ελαχιστο ποσοστο στο συνολο των διελευσεων στις περιοχες ειδικα του αραβικου κολπου-ερυθρας θαλασσης και ινδικου ωκεανου.
Η περιπτωση της δυτικης αφρικης ειναι ιδιαζουσα και πρεπει να τυχει πλεον λεπτομερεστατης εξετασης.
Η διελευση απο επικινδυνη ζωνη με τυπικη παρακολουθηση του διαπλου του πλοιου σε καμμια περιπτωση δεν εξασφαλιζει τα υποσυνολα που συνιστουν το πλοιο ειναι δε η συνηθης μεθοδος, ο ΛΟΓΟς και η ΑΙΤΙΑ που οδηγησαν στην ενοπλη συνοδεια.
Ο πλοιαρχος του πλοιου απολυτως αρχων αυτου εχει ναυτικη παιδεια,απολυτως σεβαστη και αναγνωρισμενη, ουχι ομως πολεμικη.
Πιθανες εξαιρεσεις επιβεβαιωνουν τον κανονα.
Επομενως και με γνωμωνα οτι η ομας ασφαλειας λειτουργει δια την προστασια και της ζωης του πλοιαρχου, τι θα γινει αν ο πλοιαρχος φοβουμενος δωσει εντολη πυρων ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΥΤΟς! ΚΡΙΝΕΙ???
Με ποια καταρτιση?
Ειναι γνωστα στους παρεικουντες την Ιερουσαλημ , περιστατικα οπου πολλοι αξιωματικοι γεφυρας, οντως ικανοτατοι ναυσιπλοοι, λιγοψυχησαν μπροστα σε βολες απο πειρατικα οπλα ή την παρουσια των γνωστων σκιφφ.
Εξ ου και ο λογος της οργανωσης του λεγομενου δωματιου ασφαλειας ή citadel.
————
Σε καθε περιπτωση στην διαθεση σας λογω και στενοτητος του χωρου μεσω του email.
Μετα τιμης
Δογιβανης Γεωργιος
ε.α υπαξ.στρατου ξηρας.
Ο νόμος πρέπει να γίνει σαφέστερος. Πρέπει να γίνει διάκριση της χρήσεως των όπλων, υπό την έννοια ότι δύνανται να φέρονται από τους επιφορτισμένους άνδρες ή γυναίκες του πληρώματος και της χρήσεως υπό στενή εννοία, δηλ. της βολής εναντίον επιτιθέμενων στόχων. Είναι προφανές ότι, εφόσον το πλοίο διέρχεται από επικίνδυνα νερά, η χρήση υπό την πρώτη έννοια πρέπει να είναι ελεύθερη. Η βολή εναντίον προσώπων ή πλοίων πρέπει να επιτρέπεται υπό πολύ αυστηρότερες προϋποθέσεις.
Η απαγόρευση συντήρησης δεν είναι ορθή. Πρεπει να είναι επιτρεπτή οποτεδήποτε κρίνει ο πλοίαρχος. Η απαγόρευση απλώς δηλώνει αδικαιολόγητο φοβικό σύνδρομο.
Εκεί που πρέπει να αποδοθεί ιδιαίτερη σημασία είναι η εκπαίδευση, η επάρκεια και η εν γένει ορθή επιλογή των φρουρών, κάτι που, όμως, αποτελεί περισσότερο ευθύνη των πλοιοκτητών και όχι του νομοθέτη. Καλό πάντως θα ήταν να επέμβει ρυθμιστικά, αλλά χωρίς υπερβολές, ο νομοθέτης στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Η παρ. 4 καταργεί ουσιαστικά εν μέρει το άρ. 22 ΠΚ περί αμύνης: ο καθένας έχει δικαίωμα να αμυνθή υπέρ του εαυτού του ή να τριταμυνθή. Δεν προκύπτει όμως επαρκής λόγος απόκλισης από τα γενικώς παραδεδεγμένα. Πρακτικά, αν το πλοίο δεχθή επίθεση και έχει απαγορευθή η χρήση των όπλων, οι φρουροί θα κάτσουν να τους συλλάβουν ή να τους σκοτώσουν; Αυτό δεν είναι αξιώσιμο.
Προτείνω την διαγραφή.
Όταν το πλοίο καταπλεύσει σε λιμάνι που από τη νομοθεσία του απαγορεύεται η ύπαρξη όπλων επί εμπορικών πλοίων, πώς θα αντιμετωπιστεί από τον Κυβερνήτη?
Αν σε ανάλογο λιμάνι ολοκληρώνεται η επιμίσθωση της ομάδος ένοπλων φρουρών και απαιτείται η αποβίβασή τους για επιστροφή στη «βάση» τους, τα όπλα θα παραμείνουν επί του πλοίου εφόσον τους απαγορευτεί (προφανώς) να φέρουν οπλισμό κατά την επιστροφή τους, ή θα τα πετάνε στη θάλασσα πριν τον είσπλου στο λιμάνι, κατά τη συνήθη πρακτική που εφαρμόζεται και σήμερα?
Πιστεύω ότι πρέπει όταν το πλοίο είναι σε περιοχή υψηλού κινδύνου να μπορούν οι φρουροί να είναι σε ετοιμότητα. Η πειρατεία εκδηλώνεται πολύ γρήγορα οπότε δε μπορεί εκείνη την ώρα να ψάχνουν στο σεντουκι τα όπλα. Επίσης πρέπει να προβλέψετε τι θα γίνει αν ο καπετάνιος μετά την εκδήλωση πειρατείας δεν είναι σε θέση να δώσει εντολές στους φρουρούς. Τι θα κάνουν αυτοί? ποιανού οδηγίες θα πάρουν?
1…( και ενεργούν μετά από εντολή του,) να τροποποιηθεί σε….ενεργούν με την συγκατάθεση του. Η έκφραση προϋποθέτει διαβούλευση μεταξύ του επικεφαλής της ομάδας ασφαλείας και του Πλοιάρχου.
…( ιδιαιτέρως εφόσον αυτός είναι άμεσα επικείμενος και δεν μπορεί αλλιώς να αποτραπεί,) προτείνεται να διαγραφεί τελείως καθόσον, επιφέρει ανυπέρβλητα εμπόδια στην επιχειρησιακή ικανότητα και ετοιμότητα της αντίδρασης.
2.(Τα όπλα και τα πυρομαχικά) να προστεθεί…και λοιπός φορητός εξοπλισμός ασφαλείας…
3…( δεν επιτρέπεται ) να αντικατασταθεί με την έκφραση…»συνιστάται να αποφεύγεται», ώστε να μην είναι απολύτως απαγορευτική διάταξη.
ειναι ενα λεπτο ζητημα παρολα αυτα ομως καλο θα ηταν να μην απαγορευεται η συντηρηση οταν το πλοιο δεν διατρεχει οποιοδηποτε κινδυνο και αφου θα υπαρχουν ατομα για την φυλαξη του καλο θα ηταν τον <> να τον εχουν επανω τους
μην ξεχναμε οτι σε τετοιες καταστασεις ο χρονος αντιδρασεις παιζει ρολο