Υπουργείο Τουρισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 26 Ιουνίου 2018, 01:49 | Παναγιώτης Νόιφελτ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μνήμη Ως Παράμετρος Της Τουριστικής Οικονομίας

  Ο Τουρισμός, σε επίπεδο οικονομίας, υπάγεται στην Οικονομία των Εμπειριών ή στη Βιωματική Οικονομία όπως συναντάται επίσης. Στην οικονομία των εμπειριών, τα μέσα, οι κλάδοι και οι άνθρωποι, που συντελούν στην διαμόρφωση των υπηρεσιών, των αγαθών και των προϊόντων, δημιουργούν ή παράγουν ατομική ή συλλογική μνήμη.

  Η Οικονομία των Εμπειριών συναντάται σε τομείς, όπως ο Πολιτισμός οι Τέχνες και οι Δημιουργικές Βιομηχανίες, ο Τουρισμός, η Περίθαλψη, στην Αρχιτεκτονική, όπου η αισθητική και η χρηστικότητα συναντώνται, καθώς επίσης και στον Αστικό Σχεδιασμό.

  Η μνήμη γίνεται από μόνη της το προϊόν προς «διάθεση», μέσα από εξειδικευμένη επεξεργασία της παραγόμενης ποιοτικής και ποσοτικής πληροφορίας ή των στατιστικών αποτελεσμάτων, που δημιουργεί η δράση ή το πεδίο, και η διεκπεραίωση και ολοκλήρωση των παραγωγικών διαδικασιών, ενός κλάδου, μιας περιοχής ή μιας παραγωγής.

  Η μνήμη, για παράδειγμα, γίνεται ο λόγος για να επαναληφθεί ένα ταξίδι, ώστε ο επισκέπτης να ζήσει και πάλι μια εμπειρία, γίνεται το στοιχείο το οποίο θα χαρίσει μέσα από αναμνηστικά αγαθά και το δικαίωμα στη γνώση και στην επικοινωνία, η μνήμη κάνει τους ανθρώπους κοινωνούς κοινών εμπειριών, προάγει τη συμφιλίωση και την αδελφικότητα.

  Στην Οικονομία των Εμπειριών, οι αξιομνημόνευτες εμπειρίες ή οι αλησμόνητες στιγμές είναι αυτές που γίνονται τα αγαθά, που θα τιμολογηθούν και θα δημιουργήσουν την υπεραξία, σε μια τουριστική αγορά ή σε μια περιοχή με κίνηση και ζήτηση σε τουρισμό.

  Αυτή η οικονομία στον τουρισμό συνδέεται άμεσα με τον πολιτισμό, τα αγαθά πολιτισμού και τις υπηρεσίες, και συνδέεται με τις δημιουργικές βιομηχανίες και τις τέχνες.

  Είναι αναγκαίο να δοθεί έμφαση σε αυτή την εξειδικευμένη κατηγορία οικονομίας και στα αποτελέσματα που δημιουργεί, καθώς δίνει πολλαπλές λύσεις σε πρακτικά θέματα, τα οποία απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες και μάλιστα με χαμηλό κόστος, ενώ δημιουργεί συνάμα μεγάλες επιστροφές, σε αναλογία με τα επενδεδυμένα κεφάλαια (υπάρχουν ήδη διαθέσιμες μελέτες και αποτελέσματα διαθέσιμα από την ΕΕ).

  Στην Οικονομία των Εμπειριών ή Βιωματική Οικονομία αν το προτιμάτε, αν οι ρυθμιστές κατανοήσουν τους λόγους για τους οποίους ο επισκέπτης μάς κάνει την τιμή να επισκεφθεί έναν τόπο ή το πεδίο της αρεσκείας του και βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του, τότε θα δούμε πως η αρχική ΟΡΜΗ, η οποία τον οδηγεί στο να μεταβεί από ένα μέρος, σε ένα άλλο, είναι πιο σημαντική από την ΕΛΞΗ που προκαλούν τα ίδια τα προσφερόμενα προϊόντα και οι υπηρεσίες (τα οποία και κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει καταναλώσει ή χρησιμοποιήσει ακόμη, ακριβώς γιατί βρίσκεται πριν από το ταξίδι του – με εξαιρέσεις).

  Η Ορμή είναι πιο σημαντική, γιατί είναι αυτή που οδηγεί τον επισκέπτη να πάρει μια αρχική απόφαση για το που θα πάει, πότε θα πάει, πόσα θα αξιολογήσει, πώς θα ξοδέψει ανάλογα με το βαλάντιο του, γιατί θα κάνει ένα ταξίδι ή μια επίσκεψη, με ποιους θα πάει, η ορμή είναι αυτή που τον κάνει να πληρώσει ανάλογα με τις δυνατότητές του για να απολαύσει νέες εμπειρίες, τις οποίες στη συνέχεια θα οικειοποιηθεί.

  Η έλξη όμως προς τα προϊόντα, τα αγαθά, τον τόπο, τις ποιότητες και τους ανθρώπους, εφόσον τις έχει απολαύσει, συναντήσει ή χρησιμοποιήσει, είναι αυτή που θα τον κάνει να διαφημίσει τις νέες αυτές εμπειρίες του στο στενό του περιβάλλον ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα μπλογκ, η έλξη προς το προϊόν είναι αυτή που θα ενθαρρύνει τη νέα ορμή και τον κάνει να επιστρέψει στο τόπο των διακοπών του και πάλι, για να ξαναζήσει την ανάμνηση και την ικανοποίηση.

  Η ορμή όμως και η έλξη κάπως δημιουργούνται, κάποιος θα πρέπει να ενθαρρύνει τον επισκέπτη και να ελέγξει ποιοτικά τα διαθέσιμα. Αυτή είναι δουλειά του ρυθμιστή.

  1. Υπάρχει ανάγκη για εξειδικευμένη, τακτικά ανανεώσιμη και αναβαθμιζόμενη ανάλυση στατιστικών μελετών των στοιχείων των ειδικών χαρακτηριστικών των επισκεπτών.

  Σε γενικές γραμμές, είναι γνωστό πως υπάρχουν επισκέπτες με ειδικά ενδιαφέροντα ή επισκέπτες με γενικά ενδιαφέροντα. Δηλαδή, αυτοί που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα ή ενδιαφέρονται να λάβουν γενική γνώση για την Ελληνική Ιστορία, μέσα από την περιήγησή τους, θέλουν να χαρούν μόνοι ή με τις παρέες τους τις τοποθεσίες που επισκέπτονται, ή έχουν ενδιαφέρον ειδικά στο θέατρο ή στα μουσεία. Οι ορισμοί και οι κατηγοριοποιήσεις συνδέονται με τις επιλεγμένες προσφερόμενες υπηρεσίες.

  Ο διαχωρισμός των επισκεπτών μπορεί να συνεχίζεται σε περαστικούς με διαμονή λιγότερο από μία ημέρα, σε επισκέπτες τριημέρου, εβδομάδας, μήνα, ανά γεωγραφικό μήκος και πλάτος, αλλά και σε σχέση με το εισόδημα και το κοινωνικό Status ή σε σχέση με την ηλικία.

  Τις αναλύσεις αυτές οι ρυθμιστές θα τις βρουν απαραίτητες και θα διευκολύνουν το έργο τους και το διάλογο ανάμεσα σε επαγγελματίες και διαχειριστές, σε εταιρείες και άτομα, ώστε να κάνουν πιο όμορφο το έργο τους, να βελτιστοποιήσουν τις υπηρεσίες τους, να εντάξουν νέα προϊόντα και να επικοινωνήσουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και καθαρότητα.

  Στόχοι:
  1. Σύσταση ομάδας εξειδικευμένων επιστημόνων, πολιτισμικών και πολιτιστικών διαχειριστών και κρατικών λειτουργών για την εκπόνηση προγραμμάτων μελετών, δημιουργίας βάσης δεδομένων και πρωτογενούς σχετικής πληροφορίας.
  2. Συνεργασία μέσα από προγράμματα με υπάρχουσες εταιρίες έμπειρων πολιτιστικών διαχειριστών.
  3. Σύνδεση των αποτελεσμάτων με τη συμπεριφορά των αγορών, των πεδίων, των κλάδων και των αστικών ή άλλων περιοχών.
  4. Χάραξη πολιτικής που να συνδέει και να εξυπηρετεί τα παραπάνω, την ανάπτυξη και την ευρυθμία, μέσα από την εφαρμογή των νόμων και των πολιτικών.
  5. Εφαρμογή των πολιτικών, μέσα από πλέγμα συνεργασιών με τους ανθρώπους, με τις τοπικές αγορές, με τις πόλεις κ.α.
  6. Μηχανισμός ανανέωσης και αναβάθμισης των στοιχείων, με στόχο τη βιωσιμότητα και τον εναρμονισμό με ανάλογους φορείς, αγορές, πολιτικές των χωρών του εξωτερικού.

  Κατηγοριοποιήσεις
  Από τα λεγόμενα και το νομοσχέδια κατανοούμε ότι, εάν δεν γνωρίζουμε τα ειδικά χαρακτηριστικά του επισκέπτη, πελάτη ή του καταναλωτή μας, τα ειδικά ενδιαφέροντά του, αλλά και τις διαθέσεις του, δηλαδή ότι έχει ενδιαφέρον να πάει σε ένα μουσείο, αλλά ταυτόχρονα του δημιουργείται η διάθεση να διαβάσει ένα βιβλίο ή να δημιουργήσει το χρόνο για διασκέδαση, εάν δεν λαμβάνουμε υπόψη την αγοραστική του δυνατότητα και χρονικά πότε είναι διαθέσιμος να εξερευνήσει τον ξένο τόπο ή ποια εποχή σχεδιάζει το επόμενό του ταξίδι, και τις ανταγωνιστικές τάσεις, τότε δε θα μπορέσουμε ποτέ να δημιουργήσουμε τα κατάλληλα προϊόντα και τις κατάλληλες υποδομές, αποτέλεσμα ορθών αποφάσεων που στηρίζονται σε εναρμονισμένες διαχειριστικές κινήσεις και επιστημονικές αναλύσεις.

  Για να γίνουν τα παραπάνω, είναι αναγκαίο η πολιτεία να ορίσει και να θεσπίσει ειδικές σχέσεις τακτικού χαρακτήρα με τους προμηθευτές, ταξιδιωτικούς πράκτορες και τρίτους, οι οποίοι θα υποχρεούνται στη δημιουργία και παράδοση ειδικών στοιχείων των επισκεπτών, δηλαδή τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των επισκεπτών, των ενδιαφερόντων τους και των διαθέσεών τους, αλλά και των κινήσεών τους.

  Στόχος: Εξωτερίκευση, βελτιστοποίηση προϊόντων, αγαθών και υπηρεσιών, καλυτέρευση των σχέσεων κ.ά.

• 20 Ιουνίου 2018, 08:33 | Σύλλα Παπαγιαννοπούλου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Υπάρχει ανάγκη για αποσαφήνιση και δημιουργία ξεκάθαρου πλαισίου που θα αφορούν στον τουρισμό της υπαίθρου που πρέπει να περιλαμβάνει :

  * την διάκριση και τον προσδιορισμό των όρων και των εννοιών (σχετικών με) που συνδέουν την παραγωγή, την μεταποίηση και την διάθεση γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων με την τουριστική υπηρεσία, καθώς και την διεξαγωγή άλλων θεματικών δραστηριοτήτων και περιηγήσεων, δηλαδή την διάκριση των επιχειρήσεων

  * την διάκριση και τη σχέση (συνήθως πρόκειται για μικρές οικογενειακές μονάδες) των εμπλεκομένων στις παραπάνω επιχειρήσεις (απασχολούμενων και ιδιοκτητών )

  * την διαμόρφωση και πιστοποίηση προδιαγραφών –έκδοση ειδικού σήματος λειτουργίας που δεν θα εξαντλείται στις υποδομές διαμονής αλλά θα καλύπτει το σύνολο των προσφερόμενων υπηρεσιών.

  * την πρόβλεψη πραγματοποίησης ελέγχων τήρησης προδιαγραφών

  * την εξασφάλιση της ισορροπίας και της φέρουσας ικανότητας των περιοχών με τελικό στόχο την αειφορία

  * Τον επανακαθορισμό των κορεσμένων, τουριστικά περιοχών, την χωροθέτηση και τους όρους λειτουργίας της Επιχείρησης του “τουρισμού της υπαίθρου” κάθε μορφής. Η χωροθέτηση των επιχειρήσεων του τουρισμού της υπαίθρου θα πρέπει να συνδεθεί με την εγκατάστασή τους στην ενδοχώρα και με οριοθέτηση της υποχρεωτικής χιλιομετρικής τους απόστασης από αστικά κέντρα, αναπτυγμένες τουριστικές ζώνες, βιομηχανικές ζώνες, αιγιαλούς, αεροδρόμια κλπ. Επιπλέον για να αποφευχθεί η συγκέντρωση τέτοιων επιχειρήσεων σε συγκεκριμένες περιοχές, και η δημιουργία κατ΄ επέκταση μονοκαλλιέργειας σε βάρος της συνοχής, θα πρέπει να οριστεί ένα επιπλέον κριτήριο, αυτό της φέρουσας ικανότητας της κάθε περιοχής, που θα υπολογίζεται με βάση τη διεθνή εμπειρία αλλά και αποφασισμένα και θεσμοθετημένα κριτήρια. Οι επιχειρηματικές δράσεις θα πρέπει να αναπτύσσονται σε όλες τους τις μορφές και να αδειοδοτούνται με κριτήρια και προδιαγραφές που θα εξασφαλίζουν τη διατήρηση της αειφορίας και της ισορροπίας ανάμεσα στη φύση, τις οικονομικές δραστηριότητες και τα νέα τουριστικά επαγγέλματα.

• 19 Ιουνίου 2018, 11:23 | Χατσίκας Δημήτριος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι,
  ξεχνάτε πάντα τον ιστορικό στρατιωτικό τουρισμό στα εκατοντάδες μνημεία, ηρώα, στρατιωτικά μουσεία της Ελληνικής υπαίθρου και των πόλεων συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας, αλλά και τις ιστορικές εκδηλώσεις και τελετές ή αναβιώσεις μαχών στις Ελληνικές πόλεις και τα νησιά μας.

• 18 Ιουνίου 2018, 08:51 | ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο αειφόρος τουρισμός αναφέρεται τέσσερις φορές στην Ατζέντα 2030, ωστόσο, ο όρος αμφισβητείται έντονα από τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών για την έλλειψη μιας ανθρωποκεντρικής προσέγγισης. Μόνο ο τουρισμός που συμβάλλει στη βελτίωση της ευημερίας του τοπικού πληθυσμού, στην αξιοπρέπεια των εργαζομένων, στην περιβαλλοντική προστασία καθώς και στην εξάλειψη της εκμετάλλευσης, των ανισοτήτων και της φτώχειας, είναι μια ουσιαστική επιλογή για βιώσιμη ανάπτυξη.
  Αν αγνοήσει λοιπόν ο τουρισμός αυτή την ευθύνη, αποτελεί απειλή για την ανάπτυξη και όχι εργαλείο. Επομένως, η ανάπτυξη του τουρισμού καθ’ εαυτή δεν αποτελεί αυτοσκοπό, όλες οι προσπάθειες πρέπει να επικεντρωθούν στη μεταρρύθμιση του τουρισμού.

  Να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή των πολιτών και των κοινοτήτων που πλήττονται από τον τουρισμό, σε όλα τα επίπεδα σχεδιασμού, στη λήψη αποφάσεων, στις επιχειρήσεις, στη διαχείριση προορισμού και στη διαδικασία παρακολούθησης. Οι τοπικές κοινότητες πρέπει να επωφελούνται από το τουριστικό εισόδημα.

  Καλούμε τους τουρίστες να αναλάβουν την ευθύνη για τις ταξιδιωτικές επιλογές τους: με σεβασμό στις φιλοξενούσες κοινωνίες και τον πολιτισμό τους, χρησιμοποιώντας με προσοχή τους περιορισμένους τοπικούς πόρους, και υποστηρίζοντας την τοπική οικονομία και τελικά με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Μικρές κοινωνικοοικονομικές ή οικολογικές προσαρμογές, που συχνά παρουσιάζονται ως «αειφόρος» ή «υπεύθυνος» τουρισμός, δεν θα φέρουν την απαραίτητη αλλαγή. Για τον τουρισμό, μια θεμελιώδης μεταρρύθμιση είναι ουσιαστική και επείγουσα, ώστε να καταστεί δυνατή η συμβολή του στην αειφόρο ανάπτυξη.