Άρθρο 01 – Σκοπός

Σκοπός των διατάξεων του παρόντος μέρους είναι η ανάπτυξη, οργάνωση και εποπτεία δραστηριοτήτων και επιχειρηματικότητας, που αφορούν στον θεματικό τουρισμό και σχετικές ρυθμίσεις με επιδίωξη τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη για τη στήριξη των περιφερειακών και τοπικών οικονομιών και κοινωνιών, τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και την ευημερία των πολιτών, στο πλαίσιο ανάδειξης του εγχώριου τουριστικού προϊόντος, ώστε να αυξηθεί η ελκυστικότητα και ανταγωνιστικότητά του.

  • 27 Ιουνίου 2018, 14:18 | GREEK CHALLENGE FBC

    Προσθήκη:

    Ειδικότερα: Η διεκδίκηση επαγγελματικών ιστιοπλοϊκών αγώνων διεθνούς κύρους στην Ελλάδα και την προετοιμασία, οργάνωση ή φιλοξενία και εκτέλεση των αγώνων αυτών. Λόγω της υψηλής τεχνολογικής κατάρτισης και των θεσμικών ιδιομορφιών των επαγγελματικών ιστιοπλοϊκών αγώνων διεθνούς κύρους, η διεκδίκηση τους θα γίνει με συνεργασία του Δημόσιου, συμπεριλαμβανομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, και Ιδιωτικού τομέα.

  • 27 Ιουνίου 2018, 13:04 | Αντώνης Πετρόπουλος – ECOCLUB

    1. Η επιλογή και κατηγοριοποίηση των Ειδικών/Θεματικών Μορφών Τουρισμού είναι τελικά αυθαίρετη, με πολλές παραλείψεις ή κατατάξεις κάτω από λάθος κατηγορίες (π.χ. Θρησκευτικός/Προσκυνηματικός Τουρισμός, Τουρισμός Ευεξίας, Θαλάσσιος Τουρισμός, Βιομηχανικός Τουρισμός, Τουρισμός Ορνιθοπαρατήρησης, Τουρισμός Αλληλεγγύης, Τουρισμός ΛΟΑΤΚΙ, Περιπατητικός Τουρισμός, Αρχαιολογικός Τουρισμός, Τουρισμός Γυμνιστών, City Breaks, Σκοτεινός Τουρισμός/Θανατουρισμός (Dark Tourism), Αστροτουρισμός, Γεωτουρισμός, Τουρισμός σε Προστατευόμενες Περιοχές, Κατασκηνωτικός Τουρισμός, Τουρισμός με Τροχόσπιτα, Ποδηλατικός Τουρισμός, Κυνηγετικός κ.α.), και διάφορες συγχύσεις (πχ συγχέεται ο Οικοτουρισμός/Πράσινος Τουρισμός με τον Φυσιολατρικό (ο οποίος δεν αναφέρεται καν) ενώ ο Οικοτουρισμός/Οικολογικός Τουρισμός είναι συνώνυμος με τον Αειφορικό και τον Υπεύθυνο Τουρισμό, , ανακατεύεται ο Τουρισμός Περιπέτειας με τον Αθλητικό, ενώ η όλη συζήτηση για τον Τουρισμό Υπαίθρου είναι άσκοπη καθώς αυτός (διεθνώς) δεν ορίζεται επακριβώς θεματικά ή γεωγραφικά (άραγε τι δεν είναι ύπαιθρος σε μια χώρα όπως η Ελλάδα;). Καλύτερα να μην οριζόταν καμμία μορφή τουρισμού, εξάλλου στην πραγματικότητα ο κάθε τουρίστας και η κάθε δραστηριότητα σχετίζεται με πολλές ειδικές μορφές ταυτόχρονα, εκτός από αυτές που ο νομοθέτης θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχει ειδική άδεια, όχι για λόγους φοροεισπρακτικούς ή συντεχνιακούς, αλλά για λόγους ατομικής ασφάλειας των τουριστών.

    2. Ο ορισμός κάθε ειδικής μορφής τουρισμού στο κείμενο είναι επίσης αυθαίρετος (και συνάμα περιοριστικός – πχ ένα φεστιβάλ αγροτουρισμού-αγροτουριστικών προιόντων & παράλληλων καλλιτεχνικών & αθλητικών εκδηλώσεων σε μια πόλη της Κρήτης σε πόσες ειδικές μορφές τουρισμού εμπίπτει;) καθώς δεν περιέχει παραπομπές σε διεθνείς συμφωνίες και παγκόσμια αποδεκτούς ορισμούς, είτε του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού η των αντίστοιχων διεθνών ενώσεων που υπάρχουν για αυτές τις ειδικές μορφές τουρισμού.

    3. Χρησιμοποιείται o ασαφής όρος Bιωσιμότητα (Viability) αντί της παγκοσμίως χρησιμοποιούμενης Αειφορίας (Sustainability)

    4. Υπάρχει μια περίεργη απαίτηση για τον Συνεδριακό Τουρισμό η οποία μάλλον παραπέμπει σε συντεχνιακές πιέσεις. Ποιός θα απαγορεύσει σε ένα φορέα, εταιρεία, δήμο, ΜΚΟ, ή πανεπιστήμιο να διοργανώσει συνέδριο σε ένα ξενοδοχείο;

    5. Το μόνο κάπως επεξεργασμένο σημείο του νομοσχεδίου αφορά τον Αγροτουρισμό.Είναι σίγουρα ξεπερασμένη η άποψη ότι ο Αγροτουρισμός πρέπει να παρέχεται μόνο από Αγρότες και να συνδέεται με την (εμπορική;) παραγωγή προιόντων. Αντίστοιχα και ότι ο Οινικός Τουρισμός αφορά μόνο τα Οινοποιεία…

    6. Αν ο σκοπός είναι η αδειοδότηση των επιχειρήσεων σε συγκεκριμένες ειδικές μορφές τουρισμού (πχ καταδυτικός, τουρισμός σε εθνικά πάρκα), για λόγους ασφαλείας (πνιγμός, τραυματισμός, περιορισμός λαθροθηρίας) και προστασίας του δημοσίου συμφέροντος (αρχαιοκαπηλία, δασικές πυρκαγιές), τότε ο νόμος θα έπρεπε να περιλαμβάνει περισσότερες λεπτομέρειες για το ποιος φορέας θα κάνει την αδειοδότηση και με ποια κριτήρια – αλλιώς είναι απλά μια άσκοπη γραφειοκρατική άσκηση. Ποιος θυμάται άραγε την αντίστοιχη διαβούλευση του 2011 για τον Τουρισμό Υπαίθρου;

    7. Δεν αναφέρεται καν το μοντέλο της AirBnb / βραχυχρόνιων τουριστικών ενοικιάσεωνν, το οποίο είναι συνδεδεμμένο με τον Τουρισμό για Μεμονωμένους Τουρίστες (Independent Tourism), τον Τουρισμό City Breaks κλπ.

    8. Στο συνημμένο περιέχεται μια ειδική μορφή τουρισμού αμφιβόλου νομιμότητος, σύμφωνα με τον ΚΟΚ, (off-road jeeping !) και σίγουρα καθόλου συμβατής με την έννοια της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας.

    9. Θα έπρεπε να υπήρχε αναφορά στο Περιβαλλοντικό Σήμα της Ε.Ε. (EU Ecolabel) το οποίο σίγουρα έχει σχέση με την ποιότητα, την ασφάλεια και τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των ειδικών μορφών τουρισμού.

    10. Τέλος, θεμιτή η έμφαση στην ασφάλεια, ποιότητα και τον έλεγχο της νομιμότητας, αλλά χρειάζεται πολλή προσοχή για να μην οδηγήσουμε μέσω υπερβολικών γραφειοκρατικών και φοροεισπρακτικών απαιτήσεων, ΚΑΙ τον κλάδο (και υπό κλάδους και όμορους κλάδους) του Τουρισμού, ο οποίος αποτελεί μοναδική όαση της οικονομίας μας και δημιουργός θέσεων εργασίας, αυτο-απασχόλησης και μικρο-επιχειρηματικότητας για τους νέους/νέες, στην υπερσυγκέντρωση και τελικά τον έλεγχο από δυο-τρεις πολυεθνικές.

  • 21 Ιουνίου 2018, 16:49 | Ειρήνη Θεοδοσίου

    το άρθρο 3 γίνεται:
    1.«Βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη» είναι η τουριστική ανάπτυξη που προωθεί την ισόρροπη περιφερειακή και τοπική οικονομική ανάπτυξη, την ευημερία των πολιτών, την κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη, την αύξηση της απασχόλησης, την επιχειρηματικότητα, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την προστασία του περιβάλλοντος

    κάθε τουριστικής περιοχής. Ως εκ τούτου η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη επιτυγχάνεται με την ανάπτυξη όλων των μορφών τουρισμού, σε όλους τους τύπους προορισμών και όλες τις εποχές, με κύριο σκοπό τη βέλτιστη χρήση των περιβαλλοντικών πόρων, το σεβασμό στην κοινωνικοπολιτισμική αυθεντικότητα των τοπικών κοινωνιών και τη διασφάλιση βιώσιμων, μακροπρόθεσμων οικονομικών δραστηριοτήτων, παρέχοντας κοινωνικοοικονομικά οφέλη σε όλους τους εμπλεκόμενους.
    2. «Προσβάσιμος Τουρισμός» είναι ο τουρισμός που είναι προσβάσιμος σε όλα τα άτομα ανεξαρτήτως αναπηρίας ή ειδικών αναγκών, έτσι ώστε να μπορούν αυτόνομα, με ασφάλεια και με άνεση να προσεγγίσουν και να χρησιμοποιήσουν τις υποδομές, τις υπηρεσίες και τα αγαθά που διατίθενται στο περιβάλλον που επισκέπτονται.
    3. Φέρουσα ικανότητα Τουρισμού (ΦΙΤ) Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (WTO) προτείνει τον ακόλουθο ορισμό για τη φέρουσα ικανότητα: «Ο μέγιστος δυνατός αριθμός ατόμων που μπορεί να φιλοξενήσει ταυτοχρόνως ένας τουριστικός προορισμός, χωρίς να προκαλείται καταστροφή του φυσικού, οικονομικού, κοινωνικο-οικονομικού περιβάλλοντος, αλλά και μια μη αποδεκτή μείωση στην ποιότητα της ικανοποίησης των επισκεπτών» (UNEP/MAP/PAP, 1997). Η Εκτίμηση της Φέρουσας ικανότητας για την τουριστική βιομηχανία μιας περιοχής, ενός νησιού στο σύνολο του αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την συνεχή επιβίωση της τουριστικής βιομηχανίας ενός τόπου. Η ανάπτυξη του τουρισμού χωρίς ολοκληρωμένο σχεδιασμό οδηγεί στην υποβάθμιση του τόπου. Ετσι δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί, λόγω σειράς λαθών και ανυπαρξίας διαχείρισης έχουν υποστεί τεράστια μείωση στον τουρισμό τους.
    4) Γεωπάρκο: μια περιοχή η οποία περιέχει έναν ικανό αριθμό θέσεων γεωλογικής κληρονομιάς (γεώτοπους), ένα μωσαϊκό γεωλογικών χαρακτηριστικών ιδιαίτερου γεωλογικού ενδιαφέροντος, σπανιότητας ή κάλλους, αντιπροσωπευτικών της περιοχής, των γεγονότων και διαδικασιών της γεωλογικής ιστορίας της, που μπορούν να χρησιμεύσουν για ερευνητικούς, εκπαιδευτικούς, τουριστικούς, αναπτυξιακούς σκοπούς. Πιθανώς το ενδιαφέρον της περιοχής να μην είναι μόνο γεωλογικό αλλά να έχει επίσης οικολογική, αρχαιολογική, ιστορική, ή πολιτιστική αξία. Η περιοχή συντονίζεται από διαχειριστικό φορέα, έχει σχετικά καθορισμένα όρια και αρκετή έκταση ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν δράσεις τοπικής κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης-γεωτουρισμού. Πιστοποίηση για τη γεωεπιστημονική αξία του γεωπάρκου πρέπει να δίνεται από το Εθνικό Γεωλογικό-Μεταλλευτικό Ινστιτούτο ή άλλο αντίστοιχο θεσμοθετημένο γεωεπιστημονικό Όργανο (ορισμός UNESCO). Στο παγκόσμιο δίκτυο γεωπάρκων της UNESCO ανήκουν τα πέντε ελληνικά γεωπάρκα.

  • 21 Ιουνίου 2018, 16:10 | Ειρήνη Θεοδοσίου

    το ΑΡΘΡΟ 1 γίνεται:

    Σκοπός των διατάξεων του παρόντος μέρους είναι η ανάπτυξη, οργάνωση και εποπτεία δραστηριοτήτων και επιχειρηματικότητας, που αφορούν στον θεματικό τουρισμό και σχετικές ρυθμίσεις με επιδίωξη τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη για
    1. τη στήριξη των περιφερειακών και τοπικών οικονομιών και κοινωνιών, τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και την ευημερία των πολιτών, στο πλαίσιο ανάδειξης του εγχώριου τουριστικού προϊόντος, ώστε να αυξηθεί η ελκυστικότητα και ανταγωνιστικότητά του.
    2. την ικανοποίηση του επισκέπτη-τουρίστα που θα έχει βιώσει και απολαύσει την αλήθεια του κάθε τόπου, την ιδιαιτερότητα και τη φυσιογνωμία του.

  • 18 Ιουνίου 2018, 08:03 | ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece

    Το σημερινό μοντέλο τουρισμού που εξαρτάται όλο και περισσότερο από τα αεροπορικά ταξίδια, τις κρουαζιέρες και τα σύντομα ταξίδια δεν εγγυάται τη συμβολή στην αειφόρο ανάπτυξη.
    Εκτιμούμε ότι το σημερινό κυρίαρχο τουριστικό μοντέλο δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει την απαραίτητη μεταρρύθμιση του κόσμου μας που προβλέπεται από την Ατζέντα 2030.
    Η συγκεκριμένη ένταξη του τουρισμού στην Ατζέντα 2030 αποτελεί αναγνώριση της παγκόσμιας σημασίας του τομέα, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί την υποχρέωση για μεταρρύθμιση του σημερινού, καταναλωτικού, επιχειρηματικού μοντέλου, το οποίο είναι ασυμβίβαστο με την αειφόρο ανάπτυξη.

  • 17 Ιουνίου 2018, 20:08 | ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΡΜΑΚΗΣ

    Ένα σημαντικό θέμα στο οποίο πρέπει να δωθεί λύση, είναι το θέμα της διάσωσης κατά τη διάρκεια της ενασχόλησης με τις δραστηριότητες αναψυχής και περιπέτειας.

    Πολλοί αλλοδαποί, ευρωπαίοι πολίτες, έχουν ιδιωτικά συμβόλαια που καλύπτουν το κόστος διάσωσης. Οπότε καλό είναι να:
    1) δείτε πώς θα κοστολογεί η κρατική υπηρεσία τη διάσωσης
    2) να βρείτε τρόπο να υπάρχει κάλυψη διάσωσης από τον πελάτη που θα συμμετέχει σε δραστηριότητα

  • 17 Ιουνίου 2018, 13:58 | Γεράσιμος Παπαδόπουλος

    Θα ήθελα να εισάγω την έννοια του Γεωτουρισμού και την πρόβλεψη για ανάπτυξη αυτού του τομέα, δηλ. τουριστικών δράσεων που θα συνδυάζονται με εκπαιδευτικές, ενημερωτικές και ψυχαγωγικές δράσεις που θα στοχεύουν σε ειδικό κοινό ενδιαφερόμενο να επισκεφθεί, μεμονωμένα ή οργανωμένα σε ομάδες, διατηρητέα ή άλλης ειδικής αξίας μνημεία και δομές της φύσης (π.χ. ηφαίστεια, απολιθωμενα δάση, περιοχές ενεργών σεισμικών ρηγμάτων, γεωμονοπάτια κλπ)

  • 17 Ιουνίου 2018, 12:05 | Βάιος Κυριάκης

    Εκτός τα δύο τελευταία (Άρα, 1…, 2… προϊόν), χρειάζονται μοντέρνες και καλοδιατηρημένες υποδομές για την πρόσβαση στους τόπους προορισμού.
    Επίσης χρειάζεται εξωραϊσμός το γενικότερου περιβάλλοντος γύρω από τον προορισμό και γύρω από την διαδρομή που οδηγεί στον περιορισμό.
    Άρα, δε λέω καλό είναι το μάρκετινγκ και το packaging του προϊόντος αλλά αν θέλουμε να είναι μοναδικό το προϊόν θα πρέπει να δημιουργούμε εμπειρίες καθ’ολη την διάρκεια της επίσκεψης. Στόχος είναι να αναπτυχθεί νοσταλγία και επιθυμία για να ξαναβρεί ο/η επισκέπτης/τρία στον προορισμό…..

  • 16 Ιουνίου 2018, 22:17 | αεροπορικά εισιτήρια

    Συμφωνώ με τον κ.Τζόγια, ειδικά στο κομμάτι της προβολής μέσω της δημιουργίας αποκλειστικού τμήματος προώθησης marketing για τον Ελληνικό τουρισμό καθώς και την ανάπτυξη μιας αποκλειστικής ιστοσελίδας για τον σκοπό αυτό.

  • 15 Ιουνίου 2018, 10:56 | Τζογιας Θεοδωρος

    Τουρισμός είναι η προσωρινή μετακίνηση και η παραμονή ανθρώπων για σύντομο χρονικό διάστημα ,σε τόπο διαφορετικό της μόνιμης διαμονής τους , με σκοπό της ικανοποίηση κάποιας ανάγκης τους .
    Επομένως σκοπός μας πρέπει να είναι η ικανοποίηση αυτών των αναγκών
    και
    η γνωστοποίηση στο ενδιαφερόμενο κοινό η ικανότητα μας αυτή ( ότι μπορούμε να ικανοποιήσουμε αυτή την ανάγκη τους )
    οι ανάγκες ή η δημιουργία αναγκών ποικίλει ανάλογα
    1. Με το φύλο
    2. Την ηλικία
    3. Το κλίμα του τόπου διαμονής
    4. Την φύση της εργασίας του
    5. Την οικογενειακή κατάσταση
    6. Τις δραστηριότητες του ελευθέρου χρόνου
    7. Και πολλά άλλα
    Άρα είδη τουρισμού υπάρχουν πάρα πολλά .
    Η σωστή προσέγγιση γίνεται ίσως μόνο με βιωματική έρευνα αγοράς για κάθε είδος τουρισμού ξεχωριστά και εκπόνηση πιθανών καθημερινών σεναρίων .
    Όλα τα είδη όμως έχουν ως κοινούς θεμελιώδεις τόπους .
    1. Την αναγνώριση από εμάς των δυνατοτήτων μας
    2. Την γνώση και την κατανόηση σε ποιο καταναλωτικό κοινό πρέπει να απευθύνουμε και με ποιο τρόπο .
    3. Την επίτευξη της επικοινωνίας και την προώθηση του προϊόντος μας στον τελικό και ενδιαφερόμενο καταναλωτή .
    Οι συνθήκες των αγορών και η βιωματική , λίγο ή πολύ μας αναγκάζουν να αναπτύξουμε τους δυο πρώτους θεμελιώδεις τόπους .
    Εκεί που πάσχουμε ,και εκεί που είμαστε ανύπαρκτοι είναι ο τρίτος θεμέλιος λίθος στην επίτευξη της επικοινωνίας και στην προώθηση του προϊόντος μας στον τελικό και ενδιαφερόμενο καταναλωτή.
    Συγκεκριμένα ο ενδιαφερόμενος πελάτης ( τουρίστας ) κατά 95 %
    Προσεγγίζει ένα τουριστικό -ταξιδιωτικό γραφείο δια ζώσης
    Ή
    Επισκέπτεται μια συναφή ιστοσελίδα μεγάλης εταιρείας ( η οποία συνήθως βρίσκεται στις πρώτες θέσεις στις μηχανές αναζητήσεων )
    Εκεί αναλόγως ο έμπορος δια ζώσης ή διαδικτυακά προωθεί το προϊόν της επιλογής του στον καταναλωτή για πολλούς και διάφορους , βραχυπρόθεσμους ή μακροπρόθεσμους λόγους .

    Επομένως αν θέλουμε να ικανοποιήσουμε το τρίτο θεμέλιο λίθο .(και να έχουμε κάποια θετικά στο ισοζύγιο αποτελέσματα ) τότε
    Είναι επιτακτική ανάγκη ο κρατικός φορέας να καταφέρει να πείσει τον τουριστικό πράκτορα ,ώστε να αναδείξει το ελληνικό προϊόν .Και να μπορέσει να επικοινωνήσει διαδικτυακά με το τελικό καταναλωτή .
    Άρα
    1. χρειάζεται η δημιουργία ενός τμήματος προώθησης και επικοινωνίας με τουριστικούς πράκτορες
    2. Και η δημιουργία ενός τμήματος ανάπτυξης και διαχείρισης μιας ιστοσελίδας που να προωθεί το ελληνικό τουριστικό προϊόν