Ως Θαλάσσιος Τουρισμός νοείται το σύνολο της οργανωμένης τουριστικής δραστηριότητας που αναπτύσσεται στο θαλάσσιο χώρο και στις ακτές μιας περιοχής υποδοχής τουριστών. Ενδεικτικά διακρίνεται σε:
α. Τουρισμό Κρουαζιέρας, ήτοι οποιοδήποτε ταξίδι αναψυχής έναντι ναύλου, διάρκειας τουλάχιστον δύο ημερών εν πλω, με κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών διαμονής, εστίασης και ψυχαγωγίας των επιβατών στο πλοίο και την επίσκεψη τους σε προορισμούς ποικίλου ενδιαφέροντος.
β. Τουρισμό Γιώτινγκ (Yachting), ήτοι οιαδήποτε θαλάσσια περιήγηση που πραγματοποιείται με ιστιοφόρα ή θαλαμηγούς παρέχοντας υπηρεσίες διαμονής και εστίασης στον τουρίστα, καθώς και τη δυνατότητα προσέγγισης σε νησιωτικές και παράκτιες περιοχές. Οι περιηγήσεις αυτές πραγματοποιούνται για λόγους αναψυχήςμε ιδιόκτητα ή μισθωμένα πλοία, τα οποία είτε περιλαμβάνουν στη μίσθωση το πλήρωμα (crewedboats) είτε προσφέρονται χωρίς αυτό (bareboats).
γ. Καταδυτικό Τουρισμό αναψυχής, ήτοι τη δραστηριότητα κατά την οποία με συγκεκριμένο εξοπλισμό και τεχνικές υποστηρίζεται η εκμάθηση ή/και καθοδήγηση ατόμων που καταδύονται για λόγους αναψυχής.
Δύναται να πραγματοποιείται σε:
Α. Καταδυτικό Πάρκο κατά την έννοια του άρθρου 13 παρ. 2 του Ν. 3409/2005 (Α΄273), όπως ισχύει, ήτοι χαρακτηρισμένη περιοχή στην οποία πραγματοποιούνται κατ’ αποκλειστικότητα καθοδηγούμενες καταδύσεις αναψυχής καθώς και συναφείς υποβρύχιες δραστηριότητες.
Β. Υποβρύχια μουσεία κατά την έννοια του άρθρου 11 του Ν. 3409/2005 (Α’ 273), ήτοι κηρυγμένους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους, στους οποίους επιτρέπεται καθοδηγούμενη κατάδυση, με συνοδεία δυτών φυλάκων αρχαιοτήτων ή αρχαιολόγων.
δ. Αλιευτικό τουρισμό, ήτοι την παροχή τουριστικών υπηρεσιών συνδεδεμένων με την αλιεία, τη σπογγαλιεία, την υδατοκαλλιέργεια και τις σχετικές με αυτές πρακτικές και τεχνικές, παραδόσεις και τοπικά έθιμα, τα τοπικά προϊόντα, την παραδοσιακή κουζίνα και τοπική γαστρονομία, σύμφωνα και με τις επιμέρους διατάξεις της υπ’αριθμ.414/2354/12.01.2015 κοινής απόφασης των υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Τουρισμού και Ναυτιλίας και Αιγαίου (Β΄97).
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο καταδυτικός τουρισμός της χώρας μας είναι η απαγόρευση οριοθέτησης καταδυτικών πάρκων σε απόσταση μικρότερη των τριών ναυτικών μιλίων από κηρυγμένους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους, αποκλείοντας έτσι την δημιουργία καταδυτικών και θεματικών πάρκων σε μεγάλο τμήμα της ακτογραμμής της χώρας μας.
Η απόσταση των τριών ναυτικών μιλίων ( πέντε περίπου χιλιομέτρων) είναι υπερβολική και ενώ δεν προσφέρει καμμία ουσιαστική προστασία στις ενάλιες αρχαιότητες δημιουργεί τεράστια προβλήματα στις καθοδηγούμενες καταδύσεις αναψυχής, οι οποίες γίνονται οργανωμένα, σε ομάδες έως οκτώ, συνήθως, αυτοδυτών που συνοδεύονται από επαγγελματίες εκπαιδευτές αυτόνομης κατάδυσης των καταδυτικών κέντρων.
Το πρόβλημα αυτό απασχολεί τα τελευταία χρόνια τις τοπικές αρχές, Δήμους, Περιφέρειες, ιδιαίτερα στον κόλπο Χανίων, αφού οι κηρυγμένοι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι που βρίσκονται στον περιορισμένο αυτό θαλάσσιο χώρο δεν επιτρέπουν την δημιουργία καταδυτικών πάρκων. Βλέπε: http://hania.news/2017/02/17/η-νομοθεσία-μπλοκάρει-τα-περισσότε/
Προτείνουμε η απαγόρευση οριοθέτησης καταδυτικών πάρκων στα πεντακόσια (500) μέτρα από κηρυγμένους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους.
Άρθρο 9 Παρ. γ. Καταδυτικός τουρισμός αναψυχής
Δύναται να πραγματοποιείται σε:
Α. Στην υποπαράγραφο Α αναφέρεται ότι «πραγματοποιούνται κατ’ αποκλειστικότητα καθοδηγούμενες καταδύσεις αναψυχής καθώς και συναφείς υποβρύχιες δραστηριότητες», αποκλείοντας έτσι την κολύμβηση με μάσκα, αναπνευστήρα και πτερύγια κολύμβησης (Snorkeling), μια δραστηριότητα αναψυχής που ασκούν χιλιάδες επισκέπτών που μεταφέρονται σε θαλάσσιες περιοχές της χώρας μας με τουριστικά σκάφη.
Το Snorkeling είναι μία δραστηριότητα που περιλαμβάνεται στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα διεθνών οργανισμών αυτόνομης κατάδυσης, όπως PADI, NAUI κ.λπ., και απευθύνεται σε χιλιάδες επισκέπτες, πολλαπλάσιους των αυτοδυτών. Το Snorkeling) θα προσφέρει έσοδα στα καταδυτικά κέντρα, στα τουριστικά σκάφη και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.
Η κολύμβηση στα καταδυτικά πάρκα είναι διεθνής πρακτική, όπως π.χ. στα νησιά Mendes της Ισπανίας, όπου το snorkeling προβάλεται ανεξάρτητα από την αυτόνομη κατάδυση (SCUBA diving) και σαν μια δραστηριότητα που αφορά όλη την οικογένεια. Βλέπε: http://www.paddleinspain.com/special-family-offer-snorkeling-at-the-medes-islands-act-92.php
ΠΡΟΤΑΣΗ
Να προστεθεί στην υποπαράγραφο Α ότι επιτρέπονται επίσης οι οργανωμένες επισκέψεις και η κολύμβηση με μάσκα, αναπνευστήρα και πτερύγια κολύμβησης (Snorkeling).
Στην ίδια παράγραφο, γ, αναφέρεται ότι (Σ.Σ. η κατάδυση αναψυχής) «Δύναται να πραγματοποιείται σε:
Α. Καταδυτικά πάρκα
Β. Σε υποβρύχια μουσεία, ήτοι κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους…
Η αναφορά αυτή περιορίζει την άσκηση της υποβρύχιας κατάδυσης αναψυχής μόνο στους παραπάνω αναφερόμενους χώρους, και δεν αναφέρεται στις καταδύσεις αναψυχής που μπορούν να πραγματοποιηθούν σε ενάλια θεματικά πάρκα, όπως γίνεται στη Μάλτα, στην Τουρκία και άλλες μεσογειακές χώρες.
Η δημιουργία υποβρύχιων θεματικών πάρκων ευνοείται από τον νόμο 4296, 2 Οκτωβρίου 2014 ΦΕΚ 214 Α’, ο οποίος αφορά στα Καταδυτικά και στο άρθρο 10 τροποποιεί το άρθρο 13 του νόμου 3409, 4 Νοεμβρίου 2005 ΦΕΚ 214 Α’, και στην παράγραφο 5δ αναφέρει:
δ. Επιτρέπεται η πόντιση πλοίων, ναυαγίων, πλωτών ναυπηγημάτων ή άλλων τεχνητών κατασκευών για τη βελτίωση της υποθαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας ή της ελκυστικότητας του υποβρύχιου τοπίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 3153/2003 (Α ́ 153) και του ν. 4014/2011 (Α ́ 209).
ΠΡΟΤΑΣΗ
Να επιτρέπονται οι καταδύσεις αναψυχής και η κολύμβηση με μάσκα, αναπνευστήρα και πτερύγια κολύμβησης σε ενάλια θεματικά πάρκα, τα οποία θα δημιουργηθούν σε μισθωμένες από την Εταιρία Ακινήτων του Δημοσίου και στον κατ’ αντιστοιχία αυτών πυθμένα, όπως ορίζει ο νόμος 4296, 2 Οκτωβρίου 2014 ΦΕΚ 214 Α’, άρθρο 10 παράγραφος 11.
• Παράγραφος γ/Α) Τουρισμός Αθλητικής Αναψυχής – Περιπέτειας
Προτείνουμε τη θεσμοθέτηση και την αδειοδότηση για τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου στα σύνορα Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Πατραϊκού Κόλπου, προκειμένου να αναπτυχθεί στην περιοχή μας ο καταδυτικός τουρισμός.
• Παράγραφος γ/Β) Υποβρύχια Μουσεία
Για την ανάπτυξη του Θαλάσσιου Τουρισμού ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε συνεργασία με το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί η βύθιση πεπαλαιωμένων αεροσκαφών, μικρών σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού και λοιπού στρατιωτικού εξοπλισμού, προκειμένου στην πόλη της ελευθερίας, το Μεσολόγγι, να δημιουργηθεί το πρώτο Εθνικό υποθαλάσσιο Πολεμικό Μουσείο. Θα μπορούσε να διαφημιστεί ότι «Στην πόλη της Ελευθερίας βυθίζονται τα όπλα».
Για το Γραφείο Τουριστικής Ανάπτυξης Εμποροβιομηχανικού Συλλόγου Ι.Π. Μεσολογγίου
Εάν λάβουμε υπόψη μας, τα πλεονεκτήματα που έχουμε σαν Χώρα στον Αλιευτικό Τουρισμό (Ψαροκάικο):
• Η ναυτοσύνη των Ελλήνων και ο μεγαλύτερος Αλιευτικός Στόλος στην Ευρώπη (τουλάχιστον σε αριθμό σκαφών),
• Η μεγάλη παράδοση, από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τόσο στην Επαγγελματική Αλιεία, όσο και στην κατασκευή πανέμορφων Παραδοσιακών Σκαφών.
• Η μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Μεσόγειο (διπλάσια από Ιταλία, τριπλάσια από Ισπανία), ήπιο κλίμα, δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς κ.α.
Σήμερα, τρεισήμισι χρόνια μετά από την συγκεκριμένη ΚΥΑ (υπ’αριθμ.414/2354/12.01.2015), έχουμε περισσότερα από εκατό (100) Επαγγελματικά Σκάφη Ψαρέματος, με άδεια Αλιευτικού Τουρισμού στην Χώρα μας, αλλά εάν λάβουμε υπόψη μας τα παραπάνω πλεονεκτήματα και το γεγονός, ότι είμαστε η Καλύτερη Ευρωπαϊκή Χώρα για αυτό το προϊόν,
Οι στόχοι μας, σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν θα μπορούσαν να είναι μικρότεροι από:
Πολύ σύντομα να έχουμε τετρακόσια – πεντακόσια, ή και περισσότερα, επαγγελματικά σκάφη ψαρέματος με άδεια αλιευτικού τουρισμού, σε κάθε περιοχή της Πατρίδας μας και αυτό να προβάλλεται στο Εξωτερικό (όπου πηγαίνει ο Τουρισμός μας, τα νησιά μας, αλλά και τα υπόλοιπα Αγροτικά Προϊόντα μας, να πηγαίνει και ο Αλιευτικός Τουρισμός).
Με κύριο στόχο, να γίνει η Χώρα μας, Διεθνής Αλιευτικός Προορισμός.
Άμεση συμμετοχή στα Ευρωπαϊκά Όργανα για την Αλιεία, με απώτερο στόχο πολύ σύντομα, να είμαστε από αυτούς που θα καθορίζουν την Ευρωπαϊκή Πολιτική στην Αλιεία, μια και διαθέτουμε τον μεγαλύτερο Αλιευτικό Στόλο στην Ευρώπη (με συμμετοχή στις Ευρωπαϊκές Αποφάσεις, θα μπορέσουμε να δώσουμε και λύσεις στα Ελληνικά Προβλήματα που αντιμετωπίζουμε…).
Για την επίτευξη και των δύο παραπάνω Στόχων, το ‘εργαλείο’, είναι η άμεση Ανάπτυξη του Αλιευτικού Τουρισμού στην Χώρα μας.
Τα πιθανά οφέλη, από την επίτευξη των παραπάνω στόχων, θα είναι:
Προσέλκυση πολλών επιπλέον τουριστών στην Χώρα μας. Πολλοί είναι αυτοί, που πρώτα κλείνουν το ψάρεμά τους και στην συνέχεια τις διακοπές τους.
Προώθηση και άλλων πολύ γνωστών Αγροτικών Προϊόντων μας, μαζί με τον Αλιευτικό Τουρισμό, (ήδη σε πολλές περιοχές, τελειώνοντας το ψάρεμα, παίρνουν οι Τουρίστες μαζί τους και παραδοσιακά προϊόντα ή τα δοκιμάζουν στο σκάφος, π.χ. λάδι, φέτα, μέλι, κρασί, ούζο κ.λπ.).
Εξοικείωση των ψαράδων και των οικογενειών τους με το διαδίκτυο, (υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα, με την έλλειψη συμμετοχής και ενημέρωσης των ψαράδων, π.χ. Προγράμματα ΕΣΠΑ 2014 – 2020, συμμετοχή και ενημέρωση για το τι συμβαίνει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, κ.α.), ώστε να φτάσουμε να συζητάμε, όχι μόνο τα Ελληνικά προβλήματα στην Αλιεία και στην θάλασσα, αλλά και γιατί όχι, να καθορίζουμε την Ευρωπαϊκή Πολιτική στην Αλιεία, (που ούτως ή άλλως, προωθεί την ενίσχυση της μικρής Αλιείας και του εισοδήματος των ψαράδων με αειφόρο τρόπο…).
Τέλος έχουμε, παραμονή νέων στο επάγγελμα του Ψαρά, αποσυμπίεση των ήδη μειωμένων ιχθυαποθεμάτων και ταυτόχρονα ενίσχυση του εισοδήματος των ψαράδων.
Πιθανές ενέργειες – δράσεις για την επίτευξη των στόχων μας και τι ‘εργαλεία’ διαθέτουμε:
Συνεργασία των εμπλεκομένων Υπουργείων, [Τουρισμού – Αγροτικής Ανάπτυξης – Ναυτιλίας, αλλά και του Πολιτισμού (για να παρουσιάζεται η Ιστορία μας με την θάλασσα και το ψάρεμα, από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα)] και κεντρική Κυβερνητική κατεύθυνση, ώστε:
Όπου προβάλλεται η Χώρα μας, η περιοχή μας, ο Τουρισμός μας, αλλά και τα υπόλοιπα Αγροτικά μας Προϊόντα, θα πρέπει να προβάλλεται και ο Αλιευτικός Τουρισμός (πολλοί λένε, ότι είναι ένα πολύ δυνατό αγροτικό προϊόν).
Άμεση λειτουργία Σχολών Αλιείας, αλλά και σχολών Καραβομαραγκών, κατά τα πρότυπα άλλων Αγροτικών Σχολών (βλέπε Αβερώφειος Σχολή Λάρισας, Γαλακτοκομική στα Γιάννινα κ.α.).
Ημερίδα στις Βρυξέλες, με μερικούς από τους καλύτερους Ψαράδες που ήδη κάνουν με πολύ μεγάλη επιτυχία Αλιευτικό Τουρισμό, (για να μάθουν όλοι και εδώ αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τι σημαίνει Αλιευτικός Τουρισμός στην Ελλάδα) και ταυτόχρονα εξοικείωση των ψαράδων με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
Αξιοποίηση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος για την Ανάπτυξη του Αλιευτικού Τουρισμού [ Interreg Mediterranean., Project Title: Fishing Tourism for sustainable development in the Mediterranean area, είναι για έξι Χώρες μαζί με την Χώρα μας), άλλα Επιδοτούμενα Προγράμματα για Ψαράδες],
ώστε να διευκολυνθούν και άλλοι Ψαράδες να κάνουν Αλιευτικό Τουρισμό και ταυτόχρονα, να εξοικειωθούν με τα Ευρωπαϊκά όργανα στην Αλιεία, στα οποία θα πρέπει να συμμετέχουν, μια και διαθέτουμε τον μεγαλύτερο Αλιευτικό Στόλο και πολλοί λένε, ότι σταδιακά θα πρέπει, να είμαστε από αυτούς που θα καθορίζουν την Ευρωπαϊκή Πολιτική στην Αλιεία.
Κίνδυνοι που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουμε:
Πολλοί εδώ στην Χώρα μας, μπερδεύουν τον Αλιευτικό Τουρισμό (fishing tourism), με τον Θαλάσσιο (sea tourism) και μάλιστα ενώ μιλάνε για ανάπτυξη Παραλιακού Μετώπου, ή για Αθλητικό και Θεματικό Τουρισμό στην θάλασσα, είτε ξεχνάνε να αναφέρουν τον Αλιευτικό Τουρισμό, είτε μιλάνε για Αλιευτικό Τουρισμό, χωρίς όμως να έχουν μπει μέσα σε επαγγελματικό σκάφος ψαρέματος, ώστε να δουν από κοντά, ποιο πραγματικά είναι αυτό το προϊόν και πως αυτό, θα μπορούσαμε να το κάνουμε πιο ελκυστικό για τους Επισκέπτες. Ο Αλιευτικός Τουρισμός, είναι διαφορετικό προϊόν, από το Σκάφος Αναψυχής…
Στην διάθεση σας, να συζητήσουμε οποιαδήποτε στιγμή όλα τα παραπάνω με λεπτομέρειες.
Το άρθρο αυτό τοποθετεί το γιωτινγκ και τις καταδύσεις στην σωστή τους διάσταση ήτοι της τουριστικής αναψυχής χωρίς καμμιά αναφορά στον αθλητισμό, παρόλο που και οι δυο δραστηριότητες βασίζονται σε αθλήματα και την θέση αυτή επικροτούμε.
Θεωρούμε ωστόσο λάθος την τοποθέτηση τους μαζί με την κρουαζιέρα η τον αλιευτικο τουρισμό, μόνο και μόνο επειδή έχουν το ίδιο πεδίο εφαρμογής, την θάλασσα.
Στην ουσια τους οι δυο προαναφερόμενες δραστηριότητες ( γιωτινγκ, καταδύσεις ) ανήκουν στην ομάδα των τουριστικών υπαίθριων δραστηριοτήτων αναψυχής και οι όποιες ρυθμίσεις γίνουν σχετικά με αυτό τον επιχειρηματικο κλάδο σε μεγάλο βαθμό μπορούν να είναι κοινές.
to άρθρο 9 γίνεται:
Ως Θαλάσσιος Τουρισμός νοείται το σύνολο της οργανωμένης τουριστικής δραστηριότητας που αναπτύσσεται στο θαλάσσιο χώρο και στις ακτές μιας περιοχής υποδοχής τουριστών με στόχο τη βιωματική δράση, τη γνώση, και την αναψυχή. Ενδεικτικά διακρίνεται σε:
α. Τουρισμό Κρουαζιέρας, ήτοι οποιοδήποτε ταξίδι αναψυχής έναντι ναύλου, διάρκειας τουλάχιστον δύο ημερών εν πλω, με κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών διαμονής, εστίασης και ψυχαγωγίας των επιβατών στο πλοίο και την επίσκεψη τους σε προορισμούς ποικίλου ενδιαφέροντος.
β. Τουρισμό Γιώτινγκ (Yachting), ήτοι οιαδήποτε θαλάσσια περιήγηση που πραγματοποιείται με ιστιοφόρα ή θαλαμηγούς παρέχοντας υπηρεσίες διαμονής και εστίασης στον τουρίστα, καθώς και τη δυνατότητα προσέγγισης σε νησιωτικές και παράκτιες περιοχές. Οι περιηγήσεις αυτές πραγματοποιούνται για λόγους αναψυχήςμε ιδιόκτητα ή μισθωμένα πλοία, τα οποία είτε περιλαμβάνουν στη μίσθωση το πλήρωμα (crewedboats) είτε προσφέρονται χωρίς αυτό (bareboats).
γ. Καταδυτικό Τουρισμό γνώσης και αναψυχής, ήτοι τη δραστηριότητα κατά την οποία με συγκεκριμένο εξοπλισμό και τεχνικές υποστηρίζεται η εκμάθηση ή/και καθοδήγηση ατόμων που καταδύονται για λόγους απόκτησης γνώσης και εμπειρίας και εν τέλει αναψυχής.
Δύναται να πραγματοποιείται σε:
Α. Καταδυτικό Πάρκο κατά την έννοια του άρθρου 13 παρ. 2 του Ν. 3409/2005 (Α΄273), όπως ισχύει, ήτοι χαρακτηρισμένη περιοχή στην οποία πραγματοποιούνται κατ’ αποκλειστικότητα καθοδηγούμενες καταδύσεις αναψυχής καθώς και συναφείς υποβρύχιες δραστηριότητες.
Β. Υποβρύχια μουσεία κατά την έννοια του άρθρου 11 του Ν. 3409/2005 (Α’ 273), ήτοι κηρυγμένους ενάλιους γεωλογικούς και αρχαιολογικούς χώρους, στους οποίους επιτρέπεται καθοδηγούμενη κατάδυση, με συνοδεία δυτών φυλάκων αρχαιοτήτων ή αρχαιολόγων.
δ. Αλιευτικό τουρισμό, ήτοι την παροχή τουριστικών υπηρεσιών συνδεδεμένων με την αλιεία, τη σπογγαλιεία, την υδατοκαλλιέργεια και τις σχετικές με αυτές πρακτικές και τεχνικές, παραδόσεις και τοπικά έθιμα, τα τοπικά προϊόντα, την παραδοσιακή κουζίνα και τοπική γαστρονομία, σύμφωνα και με τις επιμέρους διατάξεις της υπ’αριθμ.414/2354/12.01.2015 κοινής απόφασης των υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Τουρισμού και Ναυτιλίας και Αιγαίου (Β΄97).
Προσοχή στον τουρισμό κρουαζιέρας.
Δημιουργεί σοβαρά συγκοινωνιακά προβλήματα από το λιμάνι στα αξιοθέατα (ειδικά για τον Πειραιά), επιβαρύνει περιβαλλοντικά με ρύπους των κρουαζιερόπλοιων τις πόλεις, προκαλεί «μποτιλιάρισμα» στους αρχαιολογικούς χώρους, κατευθύνεται από τα τουριστικά γραφεία και δεν μπορεί να αποτελεί στρατηγική ανάπτυξης στη χώρα μας.
Επιπρόσθετα οι τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων είναι μια άλλη μορφή ALL INCLUSIVE – ελάχιστα αφήνουν στην τοπική οικονομία. Ομαδικά με πούλμαν φεύγουν από τα λιμάνια και με πούλμαν επιστρέφουν.
Για τους ανωτέρω λόγους δεν χρειάζεται επέκταση του λιμανιού του Πειραιά, γιατί επιπλέον θα καταστρέψει την Πειραϊκή, το τοπίο και θα ακυρώσει την ανάδειξη των αρχαιολογικών τόπων.
Σε άλλες περιοχές όπως π.χ. η Σαντορίνη έχει ξεπεραστεί η «φέρουσα ικανότητα» και θα πρέπει να παρθούν μέτρα μείωσης της προσέγγισης κρουαζιερόπλοιων και όχι αύξησης.
Στις θαλάσσιες δραστηριότητες θα πρέπει να προστεθούν και άλλες όπως η ελεύθερη κατάδυση η όπως το skysurfing μιας και γίνονται σχολές εκμάθησης επί πληρωμή χωρίς να υπάρχει άδεια από το κράτος και χωρίς οι εκπαιδευτές να έχουν κάποια πιστοποίηση από το κρατος.Γνώμη μου είναι πως θα πρέπει το υπουργείο για τα λοιπά θαλάσσια σπορ να ιοθετησει τον νόμο για τις καταδύσεις όπου δούλευει σωστά,δλδ ιδιωτικές σχολές που θα είναι πιστοποιημένες από το κράτος και όπου θα πιστοποιούνται και οι εκπαιδευτές για τις δραστηριότητες αυτες.