Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 2. Διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού

Άρθρο 2. Διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού

Προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέη αποτελεί η πραγματοποίηση εκ μέρους του οφειλέτη κατά το τελευταίο εξάμηνο πριν την υποβολή της αίτησης προσπάθειας για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού με τους πιστωτές, η οποία να αποδεικνύεται εγγράφως με τη βεβαίωση της περ. α της πρώτης παραγράφου του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και να έχει αποβεί άκαρπη.

Σχόλια 1 2 3 4
  • 2 Νοεμβρίου 2009, 20:31 | ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΑΓΩΝΙΚΑΣ

    ΣΧΟΛΙΟ- ΠΡΟΣΘΗΚΗ
    Στις περιπτώσεις που ο οφειλέτης αποδεδειγμένα βρίσκεται σε αδυναμία να καταβάλει οιανδήποτε ποσό από τις οφειλές του, μπορεί να παρακάμψει την προσπάθεια του εξωδικαστικού συμβιβασμού και να υποβάλει την αίτηση του στο αρμόδιο Δικαστήριο, προσκομίζοντας σε αυτό τα στοιχεία του από τα οποία να αποδεικνύεται η αδυναμία καταβολής οιανδήποτε ποσού, κοινοποιώντας την αίτηση του στους πιστωτές του

  • 2 Νοεμβρίου 2009, 18:42 | Martin Hank

    Αναφέρετε:
    «Προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέη αποτελεί η πραγματοποίηση εκ μέρους του οφειλέτη κατά το τελευταίο εξάμηνο πριν την υποβολή της αίτησης προσπάθειας για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού με τους πιστωτές, η οποία να αποδεικνύεται εγγράφως με τη βεβαίωση της περ. α της πρώτης παραγράφου του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και να έχει αποβεί άκαρπη.»

    Εξωδικαστικός συμβιβασμός χωρίς προϋποθέσεις είναι ένας συμβιβασμός υπέρ του ισχυρότερου. Εάν ο αδύναμος δεν συμφωνήσει προχωρούμε στον ειρηνοδίκη και στην εφαρμογή αναλόγως του πτωχευτικού κώδικα. Γιατί δεν θέτετε προϋποθέσεις στον συμβιβασμό υπέρ του αδυνάτου; Δώσατε στις τράπεζες 28 δις, ταυτόχρονα εγγυηθήκατε τις καταθέσεις ως κράτος σε ιδιωτικές εταιρείες, ως ΠΑΣΟΚ δεν το πήρατε πίσω, άρα αυτά παραμένουν και τώρα στέλνετε τους δανειολήπτες σε εξωδικαστικό «συμβιβασμό» χωρίς καμία προστασία. Ευγενές μέτρο υπέρ των δανειοληπτών. Σήμερα ένας οφειλέτης που δεν έχει περιουσία κυνηγιέται από τις εισπρακτικές εταιρείες με διαφόρους τρόπους. Δεν προβλέπεται ούτε ότι κατά την διάρκεια του έστω «συμβιβασμού» ο οφειλέτης που βρίσκεται σε ανέχεια να μην εξευτελίζεται από τις εισπρακτικές εταιρείες. Δεν συσχετίζεται τον «συμβιβασμό» με το μηνιαίο εισόδημα ως γενική αρχή οπότε θα κρίνει ο κάθε ειρηνοδίκης τελικά με πόσα μπορεί κάποιος να ζει. Δεν παίρνετε το κόστος της έκφρασης μιας γενικής αρχής (να πληρώνει ας πούμε το 30% ή το 40% των μηνιαίων εισοδημάτων του ή ότι άλλο κρίνετε εσείς) και αφήνετε κάθε δανειολήπτη ατομικά να συμβιβαστεί με τις τράπεζες. Ταυτόχρονα δεν ρυθμίζεται με νόμο τι θα γίνει με τις καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών-μάλιστα ορισμένες έχουν χαρακτηρισθεί έτσι από δικαστήρια- οπότε ο δανειολήπτης «διαπραγματεύεται» ακόμη και αυτές. Μήπως τελικά αυτό που προσπαθείτε να κάνετε είναι να βάλετε σε τάξη τα δάνεια τα οποία δεν μπορούν να εισπράξουν οι τράπεζες, για να εισπράξουν έστω κάτι; Και από την άποψη του κράτους πιο φθηνά γιατί πλέον δεν πάνε οι υποθέσεις στο πολυμελές πρωτοδικείο-( «Η πτώχευση κηρύσσεται με απόφαση του «πτωχευτικού δικαστηρίου», του πολυμελούς δηλ. πρωτοδικείου, που εδρεύει στον «τόπο των κύριων συμφερόντων» του οφειλέτη.») που είχε τη διαδικασία πτώχευσης στην Ελλάδα αλλά στον ειρηνοδίκη. Και ο ειρηνοδίκης θα αντιμετωπίσει τους εξειδικευμένους δικηγόρους των τραπεζών. Υπέροχα.

  • 2 Νοεμβρίου 2009, 18:16 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ S.O.S.

    Επί του Άρθρο 2. Διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού
    Τρίτη, 27 Οκτωβρίου 2009
    Προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέη αποτελεί η πραγματοποίηση εκ μέρους του οφειλέτη κατά το τελευταίο εξάμηνο πριν την υποβολή της αίτησης προσπάθειας για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού με τους πιστωτές, η οποία να αποδεικνύεται εγγράφως με τη βεβαίωση της περ. α της πρώτης παραγράφου του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και να έχει αποβεί άκαρπη.

    ΠΡΟΤΑΣΗ:
    Προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου ρύθμισης και απαλλαγής από τα χρέη , αποτελεί η πραγματοποίηση εκ μέρους του οφειλέτη πριν την υποβολή της αίτησης , προσπάθειας για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού με τους πιστωτές, η οποία να αποδεικνύεται εγγράφως με τη βεβαίωση της περ. α της πρώτης παραγράφου του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και να έχει αποβεί άκαρπη.

    Σε περίπτωση που δεν έχει υποβληθεί αίτηση ή έχει υποβληθεί αίτηση ρύθμισης και υπάρχει αδυναμία καταβολής δόσεων πέρα των 3-4 μηνών ή ακόμα και μικρών πληρωμών τότε ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλλει αίτηση ενώπιον αρμόδιου δικαστηρίου.

  • 2 Νοεμβρίου 2009, 15:40 | Πέτρος Χριστοφιλίδης

    Και εδώ με τον περιορισμό της διατύπωσης «κατά το τελευταίο εξάμηνο πριν την υποβολή της αίτησης» μειώνεται σκόπιμα ο όγκος των υπό ρύθμιση περιπτώσεων.
    Για εκείνους που δεν εμπίπτουν στη χρονική περίοδο που τίθεται εδώ, θα εξακολουθεί η εκκρεμότητα (προφανώς, κάθε περίπτωση δανεισμού έχει το βάθος της στο χρόνο και την προϊστορία της, οπότε είναι πολύ πιθανόν ο εξωδικαστικός συμβιβασμός να έχει λάβει χώρα προ 6μήνου). Από το δίχτυ λοιπόν του νόμου ξεφεύγουν πολλές περιπτώσεις που χρήζουν ρύθμισης.

  • 2 Νοεμβρίου 2009, 14:49 | Γιώργος

    τι γίνεται με όσους οι συμβάσεις τους έχουν ήδη καταγγελθεί?

  • 2 Νοεμβρίου 2009, 13:16 | ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΤΟΥΜΠΟΣ

    Τι ακολουθειται στην περιπτωση που τα χρεη θα ειναι συσσορευμενα σε περισσοτερες απο μια τραπεζες ….θα αιτουμουστε συγκεντρωση σε μια και εφοσον θα εχουμε αρνηση θα ακολουθησουμε το ιδιο και με τι υπολοιπες και μετα θα αιτηθουμε για πτωχευση?

    Ευχαριστω

  • 2 Νοεμβρίου 2009, 11:01 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    Όταν λέτε «κατά το τελευταίο εξάμηνο» εννοείτε ότι πρέπει να παρέλθει αυτός ο χρόνος πριν την υποβολή της αίτησης; Αν ναι, πιστεύω πως είναι πολύς χρόνος.
    Οι τράπεζες είναι σίγουρο ότι δεν θα συνεργάζονται.
    Η παράγραφος αυτή καλό θα ήταν να μνημονεύει πιο συγκεκριμένα τις υποχρεώσεις και των δύο μερών, γιατί πιστεύω πως εδώ θα παρουσιαστούν σημαντικά προβλήματα . Παράδειγμα, οι τράπεζες πρέπει να υποχρεούνται σε σύντομη απάντηση.
    Τι γίνεται σ΄ αυτό το διάστημα αν δεν γίνονται πληρωμές λόγω αδυναμίας;
    Κινδυνεύει η κύρια κατοικία;
    Επίσης κάτι πρέπει να γίνει άμεσα για τους πλειστηριασμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη για την κύρια κατοικία και μοναδικό περιουσιακό.

  • 1 Νοεμβρίου 2009, 21:13 | Καρφάκης Ιωάννης

    Πως θα αποδειχτούν οι προσπάθειες συμβιβασμού με τις τράπεζες,οι οποίες δεν παρέχουν,παρανόμως, κανένα χαρτί που να αποδεικνύει τις προσπάθειες αυτές, αφού δεν τις συμφέρει; Εγώ προσωπικά έχω απευθυνθεί στην Εurobank με αρνητική από μέρος τους απάντηση,τόσο ως προς τον συμβιβασμό, όσο και ως προς κάποιο χαρτί που να αποδεικνύει την κίνησή μου αυτή. Όπως διατυπώνεται ο νόμος, δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί αφού αποτελεί ένας πρώτης τάξεως παραθυράκι ώστε να μην ρυθμιστεί τίποτα…

  • 1 Νοεμβρίου 2009, 11:21 | Ευθύμιοσ Δ. Ευθυμιάδης

    Είναι ατυχής η διάταξη αυτή ως προς την διατύπωση της πριν την έναρξη του νόμου . Επίσης δανειολήπτης κατά την έννοια του νόμου είναι και ο εγγυητής των δανείων του πρωτοφειλέτη. Ειδικά εδώ κρύβονται τραγικές ιστορίες από ανθρώπους που εξυπηπηρέτησαν συγγενείς ή φίλους και πρέπει να ληφθεί κάποια πρόνοια και γ’αυτούς. Πολλοί δε πάρα πολλοί καταναλωτές οι οποίοι βρέθηκαν σε αδυναμία να εξυπηρετήσουν ένα μικρό ποσό βρέθηκαν αντιμέτωποι με το αδικαιολόγητο κλείσιμο όλων των άλλων δανειοδοτικών λογαριασμών τους εξαιτίας της ενημέρωσης και γνώσης των τραπεζών του γεγονότος αυτού μέσω του Τειρεσία με αποτέλεσμα για παράδειγμα οι 9.000 ευρώ να γίνονται 90.000 ευρώ . Το τραπεζικό δε σύστημα μέσω του καρτέλ των με διάφορες συγγενικές ιδιότητες δικηγόρων -δικαστών πετυχαίνει πάντα και εξαιτίας της δικαστικής αναλγησίας το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο να το τρώει το μαυρο σκοτάδι. Πρέπει με κάθε τρόπο οι πολίτες που έπεσαν θύματα της ως άνω καταχρηστικής εκ μέρους των τραπεζών πρακτικής να δικαιωθούν .Επίσης και είναι σημαντικό αυτό (επειδή βλέπω τους πολίτες να πιστεύουν ότι οι δικηγόροι είναι έξοδο και μάλιστα σημαντικό και αναξιόπιστο) να γίνει σαφές ότι όλες οι διαδικασίες πρέπει να γίνονται μόνο από πληρεξουσίους δικηγόρους των αντιθέτων μερώνν. υπό συγκεκριμένους όρους αμοιβής που προβλέπει ο Κώδικας Δικηγόρων , έτσι ώστε οι πολίτες να μην πέφτουν για άλλη μια φορά θύματα των πωλητών δανείων υπαλλήλων των τραπεζώ

  • 1 Νοεμβρίου 2009, 10:27 | ΣΤΕΛΛΑ

    ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ 33 ΧΡΟΝΩΝ,ΧΗΡΑ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ. Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΖΗΓΟ ΜΟΥ. ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΜΑΙ ΧΡΕΩΜΕΝΗ 75.000 ΕΥΡΩ ΣΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΑ ΥΔΡΥΜΑΤΑ.ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ. ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΚΑΙ Ο ΜΗΝΙΑΙΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 860 ΕΥΡΩ. ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΜΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΠΟΣΟΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. ΕΧΩ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΜΙΑ ΔΟΣΗ ΑΛΛΑ ΟΛΕΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΟΥ. ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΠΛΗΡΩΣΩ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΣΩ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΠΩ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΩ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΟΥ, ΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΩ ΑΛΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΝΑ ΠΟΣΟ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΩ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΤΙ ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΗ ΤΟΥ? ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΘΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΣΑΝ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥΣ. ΣΥΓΧΑΡΓΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ!!!!!!!!!

  • 1 Νοεμβρίου 2009, 08:14 | Μπαρσάκης Δημήτρης

    Θα ήθελα ξεκινώντας να πω ότι βρίσκω πολύ θετικά όλα τα μέτρα που προσπαθεί να πάρει η κυβέρνηση σας. Ελπίζω να τα καταφέρετε, για να σωθούν χιλιάδες οικογένειες από την τραπεζική τοκογλυφία.
    Σε αυτό που θα ήθελα να αναφερθώ είναι στο θέμα των ακάλυπτων επιταγών και στην έξοδο του εκδότη τους από τον Τειραισία.
    Καταρχήν, θα έπρεπε την ευθύνη κάλυψης της επιταγής να την έχει η ίδια η τράπεζα. Θα πρέπει τα ποσά στο μπλοκ επιταγών να είναι προσημειωμένα και διαφορετικά, ανάλογα με τα περιουσιακά στοιχεία του καθενός. Όταν μια τράπεζα βγάζει σε πλειστηριασμό το σπίτι κάποιου για λίγες απλήρωτες δόσεις, φαντάζομαι θα μπορεί να διεκδικήσει και το ποσό της επιταγής που αυτός δεν κάλυψε. Όταν το 2008 έφαγα ένα «κανόνι» 9.000€ από ακάλυπτη επιταγή, αναγκάστηκα να καταφύγω σε δάνειο, καθώς και σε δικηγόρο. Οι εντολές πληρωμής έχουν βγει, οι τόκοι τρέχουν, αλλά εγώ τα λεφτά μου ακόμη δεν τα έχω πάρει. Φαντάζεστε πόσο πίσω οικονομικά με έχει πάει όλη αυτή η ιστορία, ενώ αντίθετα ο εκδότης της κυκλοφορεί με mercedes cabrio και περιμένει να την καλύψει όταν και αν…..Αν στη θέση μου ως απλού πολίτη, τον κυνηγούσε η τράπεζα που του χορήγησε ένα μπλοκ για να κοροϊδεύει τον κόσμο, τα λεφτά θα τα είχε δώσει.
    Το δεύτερο έχει να κάνει με την έξοδο ενός εκδότη ακάλυπτης επιταγής από τον Τειραισία. Πιστεύω ότι δε θα έπρεπε να βγαίνει ποτέ από την black list. Η επιταγή στην Ελλάδα είναι πολύ παρεξηγημένη. Αφενός οι περισσότερες είναι μεταχρονολογημένες, αφετέρου όταν πας να εισπράξεις τα λεφτά που περιμένεις, δεν τα παίρνεις. Επιταγή σημαίνει ότι έχω το ποσό στην τράπεζα και αντί να κουβαλάω μαζί μου μετρητά για να πληρώσω, στέλνω τον άλλον με μια επιταγή να τα πάρει. Η ακάλυπτει επιταγή λοιπόν, είναι μια «άτιμη» συνναλλαγή, αφού είναι σαν να αγοράζεις κάτι χωρίς να το πληρώνεις. Αυτός που το κάνει, θα πρέπει να στιγματίζεται για πάντα στο τραπεζικό σύστημα, γιατί είναι βέβαιο ότι θα το ξανακάνει. Ο κύκλος των επιταγών μοιάζει με μια αλυσίδα. Ένας κρίκος αρκεί για να σπάσει και καλό είναι τους αδύναμους κρίκους να τους αποβάλλουμε.
    Εύχομαι καλή συνέχεια στην προσπάθεια που κάνετε. Όλοι ελπίζουμε αυτή τη φορά να γίνει επιτέλους κάτι καλό.

  • 1 Νοεμβρίου 2009, 03:06 | Παναγιώτης Βαρλάγκας

    Η διαδικασία του εξωδικαδιστικού συμβιβασμού προέρχεται από το γερμανικό δίκαιο, όπως και όλο το παρόν νομοθέτημα άλλωστε.

    Συγκεκριμένα, η παρ. (1), περ. 1 της § 305 («Eröffnungsantrag des Schuldners» – «Αίτηση Ενάρξεως από τον Οφειλέτη») υπό Μέρος «Schuldenbereinigungsplan» («Σχέδιο Διευθέτησης Οφειλών» – είναι ο ίδιος τίτλος με το άρθρο 4 του παρόντος σχεδίου νόμου) έχει ως εξής (μετάφραση δική μου):

    «Με τη γραπτή αίτηση για έναρξη της διαδικασίας πτωχεύσεως (§ 311) ή αμέσως μετά αυτήν την αίτηση, ο οφειλέτης πρέπει να υποβάλλει:

    1. πιστοποιητικό εκδοθέν από κατάλληλο πρόσωπο ή αρχή και από το οποίο προκύπτει ότι επιδιώχθηκε χωρίς επιτυχία εξωδικαστικός συμβιβασμός με τους πιστωτές για τη διευθέτηση των οφειλών επί τη βάσει σχεδίου εντός των τελευταίων έξι μηνών προ της αιτήσεως ενάρξεως. θα επισυνάπτεται το σχέδιο και θα εκτίθενται οι κύριοι λόγοι για την αποτυχία του. οι Χώρες [Σ.Σ. «κρατίδια»] μπορούν να καθορίσουν ποια πρόσωπα ή αρχές θα θεωρούνται κατάλληλα»

    («Mit dem schriftlich einzureichenden Antrag auf Eröffnung des Insolvenzverfahrens (§ 311) oder unverzüglich nach diesem Antrag hat der Schuldner vorzulegen:

    1.eine Bescheinigung, die von einer geeigneten Person oder Stelle ausgestellt ist und aus der sich ergibt, daß eine außergerichtliche Einigung mit den Gläubigern über die Schuldenbereinigung auf der Grundlage eines Plans innerhalb der letzten sechs Monate vor dem Eröffnungsantrag erfolglos versucht worden ist; der Plan ist beizufügen und die wesentlichen Gründe für sein Scheitern sind darzulegen; die Länder können bestimmen, welche Personen oder Stellen als geeignet anzusehen sind;»)

    Η διάταξη αυτή εντάχθηκε στο άρθρο 4 (Σχέδιο Διευθέτησης Οφειλών) του παρόντος νομοσχεδίου, αλλά ο Έλληνας νομοθέτης έκρινε για λόγους νομοτεχνικούς να την «σπάσει» και να θέσει τη γενική αρχή την ύπαρξης εξωδικαστικής διαδικασίας συμβιβασμού σε ξεχωριστό άρθρο (το παρόν άρθρο 2) στο οποίο να εξηγεί ότι υπάρχει αυτή η διαδικασία μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών η οποία πρέπει να γίνει εντός του τελευταίου 6μηνου πριν την υποβολή της αίτηση έναρξης της διαδικασίας.

    ΤΟ 6ΜΗΝΟ ΑΥΤΟ για το οποίο τόσα σχόλια γράφτηκαν, δεν είναι κάποια φοβερή και τρομερή πρωτότυπη έμπνευση του Έλληνα νομοθέτη. Ορίστηκε στη Γερμανία με την Insolvenzordnung το 1994 και τέθηκε σε εφαρμογή το 1999 (η διαφορά των 5 ετών είναι ότι στη Γερμανία ίσχυε πριν ο παλαιός πτωχευτικός κώδικας, η Konkursordnung του 1877 και ήθελαν να δώσουν μεταβατικό διάστημα). Σε κάθε περίπτωση, το 6μηνο αυτό είναι κάτι που εφαρμόζεται στη Γερμανία, μια μεγάλη χώρα 82 εκατομμυρίων κατοικών με κοινή με μας νομική κουλτούρα επί 10ετία. Δεν είναι κάτι το extreme. Απλά σου λέει: Μην έρθεις στο δικαστήριο να μου υποβάλλεις αίτηση έναρξης διαδικασίας διευθέτησης οφειλών (δηλ. πτώχευσης καταναλωτή), εάν δεν έχεις κάνει πρώτα ΠΡΟΣΦΑΤΑ (δηλ. το τελευταίο 6μηνο – είναι ένας λογικός ορισμός του «πρόσφατα») έναν διακανονισμό με τον δανειστή σου. Για να μη φρακάρουν τα δικαστήρια από φόρτο υποθέσεων. Αλλά για να μη ξοδεύει και ο κόσμος άδικα λεφτά σε δικηγόρους, αν μπορεί να λυθεί το ζήτημα φιλικά μεταξύ (όπως είναι η τυπική περίπτωση) πελάτη και τράπεζας.

    Άρα, 11 χρόνια μετά τη Γερμανία (1.1.1999) πάμε και εμείς να κάνουμε διαδικασία ατομικής πτώχευσης – αυτό είναι όλο.

  • 1 Νοεμβρίου 2009, 00:11 | Αποστολιδου Βετα

    Ειμαι μία γυναίκα 47χρ χωρισμένη με 2 παιδιά. Εχω χωρίσει εδώ και 8 χρόνια και η διατροφή που παίρνω ειναι 410ευρώ τον μήνα. Στο διάστημα αυτο έχω μείνει 3 φορές άνεργη με αποτέλεσμα να δανείζομαι χρήματα για να μπορώ να ζήσω εγώ και τα παιδιά μου. Αυτή την στιγμή ειμαι άνεργη εδώ κι 1,5χρόνο. Χρωστάω σε 4 τράπεζες 50.000 ευρώ. Ειναι εδώ και 2 μήνες που αδυνατώ να πληρώσω. Δουλειά πουθενά οσο κι αν προσπαθώ.. ουτε για να μοιράζω φυλλάδια δεν με παίρνουν.
    Εχω σπίτι που μένουμε κι ένα αυτοκίνητο. Αυτη ειναι η περιουσία μου.
    Θέλω να ρωτήσω:
    Μ ολα αυτά που διάβασα δεν βρίσκω τον λόγο να πάω στις Τράπεζες να κάνω διακανονισμό.. να δίνω τι απο τα 400 ευρώ????
    Νομιζω οτι πρέπει σε κάποιες περιπτώσεις αυτόματα να λύνονται οι δανεισμοί… διότι δεν έχουμε καμμιά ελπίδα να ελθουμε σε διακονισμό με τις τράπεζες.
    Αν τελικά δεν μπορούν να μου πάρουν την 1η κατοικία, και δεν μπορώ να πληρώσω τι γίνεται μετά? Τα χρέη αυτά πάνε στα παιδιά μου?
    Και κάτι ακομα. Σε 3 τράπεζες πληρώνω ασφάλεια. Απο την στιγμή που ειμαι ανεργη δεν πρέπει η ασφάλεια να πληρώνει τις δόσεις μου?

    Ενω αν μου ζητηθεί να δίνω το 10% των οφειλών μου σε 5 χρόνια θα μπορέσω να ανταπεξέλθω με την βοηθεια δικών μου ανθρώπων.
    Βοηθείστε ολους εμάς να μεγαλώσουν τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια.. αλλωστε για αυτά δανειστήκαμε… για να έχουν τα απαραίτητα και τον σεβασμό!!!!

    Με εκτίμηση
    Βετα Αποστολιδου

  • 31 Οκτωβρίου 2009, 19:28 | ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗΣΓΕΩΡΓΙΟΣ

    ο όρος της προ 6μηνου έναρξης του εξωδικαστικού συμβιβασμού είναι τουλάχιστον άστοχος,καθόσον ούτε εφικτό ήταν κάποιος να προνοήσει προς τούτο, ενόψει κατάθεσης κάποιου νομοσχεδίου, ούτε τώρα προλαβάινει να το πράξει.
    κατά την άποψη μου πρέιπεινα δίνεται μία προθεσμία (π.χ.60 ημερών), ώστε ο δανειολήπτης να απευθύνεται εγγράφως με τις προτάσεις του σε ανεξάρτητο φορέα (π.χ.ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ) και προπαντώς δωρεάν και αντίστοιχα μία προθεσμία 10 ημερών στην τράπεζα να απαντήσει εγγράφως τις απόψεις της και για λόγους οικονομίας χρόνου και εξοικονόμισης φόρτου εργασίας στην Δικαιοσύνη, δικαστικός λειτουργός που θα εγκατασταθεί στον ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ, να καλεί εκεί για διαβούλευση και συμβιβασμό τα δύο μέρη.
    τέλος φρονώ οτι ο θεσμόε του συμβούλου που υπάρχει στο εξωτερικό θα ήταν μια λύση
    σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, θα γίνουν βορά στις τράπεζες με ανυπαρξία όπλων υπέρ τους απο την Διακιοσύνη, όπου δεν γίνεται μέριμνα και για τα έξοδα των διαδικασιών.

  • 31 Οκτωβρίου 2009, 19:40 | ΣΒ

    Ο χρονικός προσδιορισμός του εξαμήνου προσθέτει σκόπελο στον υπερχερωμένο. Γνωρίζω έναν που βομβαρδιζόταν τηλεφωνικά από τις εισπαρακτικές εταιρείες, εκείνες στις οποίες οι τράπεζες έχουν πουλήσει τις απαιτήσεις τους. Φορτικότατα του τηλεφωνούσαν (ποτέ τίποτα εγγράφως) και μιλώντας «εκ μέρους της τάδε τράπεζας» ή «για λογαριασμό της τράπεζας τάδε» του έκαναν τη ζωή μαρτύριο, τον σάστισαν, του απέσπασαν ποσά «για να δείξει την καλή του διάθεση, προσβλέποντας σε διευθέτηση» — ποσά που χρεώθηκε περισσότερο να τα πληρώσει — και δεν τον άφησαν σε χλωρό κλαρί. Πού να σκεφτεί άνθρωπος στη θέση του να δράσει με ορίζοντα εξαμήνου. Για’κείνον, ο ορίζοντας ήταν και θα είναι το επόμενο δεκαήμερο και τα επόμενα φορτικά τηλεφωνήματα σε λίγες μέρες. Χρειάζεται ένας «σύμβουλος πτώχευσης», που θα μπορεί να δράσει αμέσως μόλις αναλάβει την υπόθεση του υπερχερωμένου, μόλις αυτός τον πλησιάσει, όχι να τον κάνει να περιμένει άλλο ένα εξάμηνο. Το ΚΕΠ κατά τη γνώμη μου θα είναι ο κρίσιμος πρώτος σταθμός αυτού του υπερχερωμένου και θα πρέπει να γνωστοποιηθεί ξεκάθαρα στους πολίτες ο ρόλος αυτός.

  • 31 Οκτωβρίου 2009, 17:06 | ΣΒ

    Οπως διατυπώνεται, ο υπερχερωμένος θα πρέπει να έχει προνοήσει να δράσει προ εξαμήνου. Αν όμως δεν έιναι εγγράμματος, ή έχει περιορισμένες γνώσεις, ποιός θα τον καθοδηγήσει να προνοήσει και να δράσει δεόντως; Δικηγόρος, σύλλογος καταναλωτών, κάποιος που ξέρει τα κατατόπια και κατανοεί τον νόμο; Γνώμη μου είναι να θεσπισθεί ρόλος «συμβούλου πτωχεύσεων» — όπως γίνεται στο εξωτερικό — που να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Παραδείγματος χάριν, το υπουργείο να προσδιορίσει τα ελάχιστα προσόντα και τη δεοντολογία ενός τέτοιου επαγγελματία, και να τηρήσει κατάλογο αυτων των ατόμων. Τα δε ΚΕΠ να είναι η πρώτη επαφή του υπερχρεωμένου δανειολήπτη και να τον κατευθύνουν στον επαγγελματία, ο οποίος θα τον αναλάβει.

  • 31 Οκτωβρίου 2009, 14:09 | venieris

    Η αίτηση εξώδικου συμβιβασμού πρέπει να γίνεται μέσω Συνήγορου του καταναλωτή ή της Γραμματείας του Καταναλωτή.
    Η εμπλοκή δικηγόρου είναι προβληματική ειδικά για τα πρόσωπα που πραγματικά δεν εχουν δυνατότητα καταβολής των εξόδων και αμοιβών ενός δικηγόρου. Η εμπλοκή δικηγόρου είναι απαραίτητη για το στάδιο της δικαστικής διαδικασίας. Ακόμα και το ευεργέτημα πενίας για τη δικαστική διαδικασίαπροβλέπεται και όχι για την προδικασία του εξώδικου συμβιβασμού.
    Το πρόβλημα εντείνεται στους καταναλωτές που έχουν δάνεια κάποιων χιλιάδων ευρώ αλλά σε πολλές τράπεζες. (γνωρίζω περίπτωση με δάνεια πέραν των 100.000 € σε πέραν των 10 τραπεζών). Η αποστολή αίτησης εξώδικου συμβιβασμού προς κάθε τράπεζα συνεπάγεται κόστος 1500-2000 για τον καταναλωτή στην παραπάνω περίπτωση.

  • 31 Οκτωβρίου 2009, 13:25 | ΣΚΑΛΙΔΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ

    Να απαιτηθει απο τα πιστωτικα ιδρυματα τους διακανονισμους που προτεινουν να τους παρεχουν εγγραφως και ενυπογραφα στους δανειοληπτες, χωρις να αξιωνουν να γινονται τηλεφωνικες αιτησεις και χωρις να αξιωνουν να υπογραφονται την ιδια στιγμη που επισκεπτεσαι το καταστημα, για να αξιολογηθει επισημα αν τηρουν τους νομους περι επιτοκιων, και επισης εαν λαμβανουν υποψιν τους το δηλωθεν εισοδημα του δανειοληπτη.

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 22:15 | Βασίλης

    1. Να δοθεί η δυνατότητα σε όσους έχουν ικανά εισοδήματα,και μπορούν να το αποδείξουν, αλλά οι μηνιαίες δόσεις
    είναι μεγαλύτερες από το 70-80% του μηνιαίου εισοδήματος να κάνουν συγκέντρωση οφειλών σε μια τράπεζα με μια δόση
    που να μην ξεπερνάει, όπως άλλωστε νομίζω ότι είναι και η οδηγία της ΤτΕ, το 30-40% του μηνιαίου εισοδήματος με
    ανάλογη επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής.
    Αυτό δεν θα ζημίωνε κανένα και θα προσέφερε σημαντική ανακούφιση και στους δανειολήπτες που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία
    και στις Τράπεζες που έτσι θα έπαιρναν αυτά τα οποία έχουν συμφωνηθεί.
    Βέβαια κάποια Τράπεζα θα πάρει κάποιο ρίσκο, αλλά εφ’ όσον μπορεί να αποδειχθεί ότι τα εισοδήματα είναι σταθερά σε βάθος
    χρόνου ή μπορούν να δοθούν κάποιες εγγυήσεις με περιουσιακά στοιχεία αυτό μπορεί να είναι ανεκτό. Άλλωστε αυτή θα κέρδιζε
    διότι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής θα αύξανε και τους εισπρακτέους τόκους.
    Δυστυχώς σήμερα αρνούνται να προχωρήσουν σε τέτοια ρύθμιση όταν υπάρχουν πολλά ανοίγματα, ακόμη και με προϊόντα
    που ήδη προσφέρουν, έστω και αν είναι προφανής η δυνατότητα εξυπηρέτησης του δανείου με τα προσκομιζόμενα οικονομικά
    και περιουσιακά στοιχεία.
    2. Να γίνει υποχρεωτική, αν δεν είναι ήδη, για τις Τράπεζες η τακτική ενημέρωση με όλες τις οφειλές του «Λευκού Τειρεσία».
    Έτσι κάθε Τράπεζα θα μπορεί να γνωρίζει τουλάχιστον τις δανειακές υποχρεώσεις των πελατών της και να αποφασίζει αναλόγως.
    Νομίζω όμως ότι αν μια Τράπεζα αποφασίσει να χρηματοδοτήσει κάποιον που είναι ήδη υπερχρεωμένος τοτε πρέπει να θεσμοθετηθεί
    ότι και αυτή έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την όποια τυχόν ατυχή εξέλιξη και να αντιμετωπίζεται
    αναλόγως από τα δικαστήρια. Επίσης οι Τράπεζες θα πρέπει υποχρεωτικά να εξηγούν τους λόγους που αρνούνται μια χρηματοδότηση
    και να κοινοποιούν, ειδικά σε εκείνους που απορρίπτουν, τα στοιχεία απο τον Τειρεσία. Άλλωστε δικά τους προσωπικά στοιχεία
    είναι και δικαιούνται να γνωρίζουν που βρίσκονται.
    3. Το όριο μέχρι το οποίο κάποιος μπορεί να δανεισθεί ας καθορισθεί με πράξη του Διοικητή της ΤτΕ σε σχέση με
    το μηνιαίο εισόδημα, π.χ 20-30%, να ανακοινωθεί και να γίνει ευρέως γνωστό. Από εδώ και πέρα όποιος το ξεπερνά
    είτε δανειζόμενος είτε δανείζων ας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
    4. Σχετικά με τις χρώσεις των Τραπεζών που έχουν με τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις χαρακτηρισθεί καταχρηστικές ή παράνομες
    αυτές πρέπει άμεσα να καταργηθούν και τα χρήματα να επιστραφούν σε αυτούς που ζημιώθηκαν. Όπως ο κάθε πολίτης δεν μπορεί
    να πεί ότι δεν εκτελώ την α’ ή την β΄απόφαση επικαλούμενος την οποιαδήποτε δικαιολογία έτσι και η κάθε Τράπεζα ή και
    το Δημόσιο ακόμη ή οποιοσδήποτε οργανισμός δεν έχει το ηθικό και νομικό δικαίωμα να το κάνει. Τα όποια τυχόν επιχειρήματα
    έχει προφανώς εξαντλήθηκαν στο Δικαστήριο.

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 22:33 | Αγγελική

    Πιστέυω ότι πρέπει να ληφθεί μέριμνα ούτως ώστε οι τράπεζες να προτιμήσουν την λύση του διακανονισμού. Με τον τρόπο αυτό και οι οφειλέτες δεν θα μπλέξουν με δικαστικούς αγώνες και οι πιστωτές θα δείξουν το «κοινωνικό» τους πρόσωπο, διευκολύντας τους πελάτες τους να μειώσουν τις δόσεις και να αποπληρώσουν τις οφειλές τους. Σκεφτείτε την προσθήκη ενός ακόμα άρθρου, βάσει του οποίου η εκάστοτε τράπεζα να «υποχρεωθεί» να αντικαταστήσει τα πολλά δάνεια και κάρτες με ένα μόνο δάνειο με μικρότερη δόση. Έτσι θα ανακουφιστεί ένα μεγάλο μέρος των δανειοληπτών. Νομίζω ότι καλό θα ήταν να «παγώσουν» οι ληξιπρόθεσμες οφειλές μέχρι να γίνει αυτή η ρύθμιση…

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 16:29 | ΚΩΣΤΟΥΡΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΗ

    θΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΙΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ.ΕΙΜΑΙ 50 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΡΕΗ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ. Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ, Η ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΧΡΕΗ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ, ΚΑΝΩ ΑΛΛΑ ΔΑΝΕΙΑ, ΠΕΡΝΩ ΑΠΟ ΚΑΡΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΔΟΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΘΟΥΝ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ.ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΝΩ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΑΛΛΕΣ ΚΑΡΤΕΣ ΚΟΝΤΕΥΟΥΝ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ. ΤΑ ΧΡΕΗ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΤΑΙ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΩ ΣΕ ΡΥΘΜΙΣΗ? ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΤΗΤΕΣ ΟΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ ΔΟΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΟ ΜΟΥ?

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 15:06 | Γ.Κ.

    Το έχω ξαναγράψει και σε άλλες παραγράφους αλλά νομίζω χρειάζεται στήριξη ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.Έτσι θα λάβουν ίσως,με ενδιαφέρον την πρότασή μας.

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗΣ{ΟΣΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΦΥΣΙΚΑ]

    -Οριστική διαγραφή των χρεών για στεγαστικά δάνεια κατά το ήμισυ το κεφαλαίου χορήγησης και το υπόλοιπο αποπληρωμή με το ετήσιο ευρωπαϊκό επιτόκιο σταθερό και χρόνος αποληρωμής για 25 χρόνια.Περίοδο χάριτος χωρίς προσαυξήσεις 2 χρόνια.
    -Διαγραφή όλων των χρεών από κάρτες,καταναλωτικά,επισκευαστικά,εθνοδάνεια,σεισμοδάνεια κλπ σε ποσοστό κατά 85% του αρχικού κεφαλαίου και αποληρωμή του υπόλοιπου ποσού σε δόσεις για 8 χρόνια και περίοδο χάριτος 2 χρόνια με τόκο τον ισχύον στην Ευρώπη π.χ.4 % .΄

    -Άμεση αναστολή καταβολή ΟΛΩΝ των δόσεων και τόκων χωρίς χρέωση και όχληση από κανένα μέχρι τέλος 2009.Το διάστημα αυτό να υποβληθούν οι αιτήσεις στο αρμόδιο Ειρηνοδικείο που απλά θα ελέγξει τον τύπο και θα είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ αποδεκτή από όλες τις τράπεζες.
    Τι πιο εύκολο και απλό υπάρχει;

    Παρακαλώ όσοι συμφωνείτε στηρίξετε την πρόταση με την θετική γνώμη σας.

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 14:32 | Katia

    Συγχαρητήρια για την πρόθεση επίλυσης του θέματος που ταλανίζειτόσο μεγάλο πληθυσμό, αλλά έχω μερικά ερωτήματα.
    1. Ποιός θα φροντίσει και πώς, να πληρωθούν τα χρέη χωρίς τον ανατοκισμό, τα δήθεν δικαστικά έξοδα κλπ που φτάνουν το αρχικό κεφάλαιο σε διπλασιασμό;
    2. Πως θα υποχρεωθούν οι τράπεζες να σταματήσουν το κυνήγι μέσω των εισπρακτικών εταιρειών και των πλειστηριασμών έως την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου;
    3. Πήγα μόνη μου να κάνω διακανονισμό με τράπεζα για δάνειο 3.000Ε, μου απάντησε οτι το ποσό έφτασε στα 6.000Ε και δεν μπορεί να δεχτει δόση των 100Ε μόνο.Ζήτησα να μου δώσουν εγγράφως και αναλυτικά τον λογαριασμό και αρνήθηκαν.Ρώτησα ποιος είναι ο τόκος και μου απάντησαν οτι μετα το χαρακτηρισμό του ληξιπρόθεσμου είναι 10%
    4. Προ ενός έτους άλλη τράπεζα έβγαλε το σπίτι μου σε πλειστηριασμό για χρέος – αρχικό κεφάλαιο 3.000Ε- και πλήρωσα δανειζόμενη απο φίλους 7.500Ε για να σταματήσει ο πλειστηριασμός και να μη χάσω το σπίτι. Στη προσπάθεια δικηγόρου-που πληρώθηκε 800Ε- να πάρει απο την τράπεζα την αναλυτική κατάσταση του λογαριασμού, των χρεώσεων και τον υπολογισμό των τόκων βρήκε άρνηση, καθυστέρηση και μετα απο πολύ κόπο έδωσαν αναλυτική κατάσταση με τις χρεώσεις μέχρι την ημερομηνία που πληρωνόταν κανονικά και οχι το υπόλοιπο διάστημα για το οποίο είχαν βάλει υπέρογκο τόκο υπερημερίας.
    5.Παρακαλώ φροντίστε να μπει στο νομοσχέδιο διάταξη που να επιτρέπει με εξωδικαστικό διακανονισμό την ένταξη των χρεών σε αναδανειοδότηση με χαμηλό τόκο(να μη χάσει και η τράπεζα!)με μεγάλη χρονική διάρκεια και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο Τειρεσίας.
    6.Ποιος θα μετρήσει πόσες φορές έχουν πληρωθεί τα δάνεια, πόσο νόμιμο είναι αυτό και ποιος θα δώσει πίσω στον δανειολήπτη όσα πληρώθηκαν καταχρηστικά;
    7. Ποιος είναι ο κλέφτης; Αυτός που πήρε τα δάνεια για να βγει απο τα αδιέξοδα της δουλειάς, της ανεργίας, της υγείας κλπ, αυτός που πληρωσε μέχρι κάποιο σημείο και μετά σταμάτησε, ή η τράπεζα που πληρώνεται διπλά και τριπλά τα δάνεια που έδωσε,ή η τράπεζα που βγάζει στο σφυρί τις περιουσίες για 1000Ε;
    8.Θέλετε όντως να βοηθήσετε τον κόσμο; Υπάρχουν τρόποι δίκαιοι και διευκολυντικοί στον δανειολήπτη. Υπάρχει τρόπος να δουν οι τράπεζες κατά περίπτωση τον καθε ένα που βρίσκεται σε αδιέξοδο και να δώσει λύση με περιθώριο κέρδους και γι αυτήν.
    8. Εχετε σκεφτεί οτι οσοι δανειολήπτες θα είναι αποδέκτες της ωφέλειας του ν/σ χρωστούν και σε γονείς, φίλους κλπ;
    9. Γιατι αυτός που έχει ακίνητο και βρίσκεται στον Τειρεσία δεν μπορεί να το βάλει ως εγγύηση για νέο δάνειο οπου θα μαζευτούν ολα τα χρέη προς διάφορες τράπεζες συν το ποσό που πιθανα χρειάζεται για εξωτραπεζικά χρέη και με μια λογικη δόση χωρις τόκους, σύμφωνα με τον μισθό του και σε λογικό χρόνο , ετσι ώστε και να ανασάνει,και να πληρώσει το χρέος,και να μπορει να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα του με άλλους όρους;
    10. Ζήτησα απο εισπρακτική εταιρεία να μου δώσει εξοφλητική αποπληρωμής δανείου και σε διάστημα 2 ετών δεν μου το έχει δώσει, με παίρνει όμως συνεχώς και μου ζητά 1000ε που είναι υπόλοιπο άλλου χρέους. Πως θα τους αναγκάσω να μου το δώσουν;
    11.Ας δούμε μια υπόθεση εργασίας – Πρόβλημα:Σε υπολογισμό μηνιαίο- κάποιος έχει τα εξής δεδομένα :Χρέη τραπεζικά 40.000Ε που πληρώνονται κανονικά 500/μήνα, ληξιπρόθεσμα 15.000Ε,Εξωτραπεζικά χρέη 30.000
    Μισθός 1600Ε, ενοίκιο 400Ε, πάγια 200Ε, δάνεια 500Ε,ληξιπρόθεσμα χρέη 300Ε/μήνα, σε διαφορετικές τράπεζες, σύνολο εσόδων 1500Ε- σύνολο αναγκαστικών εξόδων 1400Ε.Υπόλοιπο 200Ε για να ζήσει τον μήνα, το οποίο δεν φτάνει ούτε για το φαγητό. Αναγκαστικά δανείζεται κατα καιρούς απο το περιβάλλον του και για βασικές ανάγκες και για απρόβλεπτες (υγείας-ζημιών-απαιτητά ποσά απο εισπρακτικές κ.α.)Ο εξωτραπεζικός δανεισμός αυξάνεται γιατί δεν έχει την δυνατότητα να τα επιστρέψει στους δανειστές και τα ληξιπρόθεσμα δεν τελειώνουν ποτέ γιατι με τόσο χαμηλή δόση και τόκο που είναι διπλάσιος της δόσης και οχι μόνο, οχι μόνο δεν ξεχρεώνει αλλά μπαίνει συνεχώς «μέσα’. Προσθέτω το ψυχολογικό κόστος, το άγχος, τις ασθένειες που είναι αποτέλεσμα του άγχους, τις ενοχές, την αίσθηση της αποτυχίας, την κακή καθημερινή απόδοση, τα φάρμακα και τόσα άλλα που έπονται στο πρόβλημα.
    Ερώτημα :Πόσο κοστίζει αυτο το πρόβλημα σε επίπεδο μονάδας/ανθρώπου;
    Πόσο κοστίζει συνολικά επι 7.500.000 Ελληνες;
    Υπάρχει πρόταση απλή, εύκολη, δίκαιη και άμεση;

    Πιθανές λύσεις :1. Θα υπάρξει τράπεζα που θα δώσει δάνειο στο ποσό που χρειάζεται για να ενταχθούν τα πάντα(85.000Ε),να ειναι δάνειο μακρόχρονο, να κρατά απο τον μισθό 300Ε για να μπορει να ζει με τα άλλα 1300Ε του μισθού και να μην ξαναδανειστεί ποτέ.
    2. θα υπάρξει ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών αφαιρουμένων των ανατοκισμών και ετσι θα μειωθεί το χρέος , θα δίνει και τα άλλα 200Ε που μένουν και κάποια στιγμή αν έχουν σταματήσει οι ανατοκισμοί θα τα ξεχρεώσει και θα σβηστεί απο τον Τειρεσία. Μέχρι τότε θα δανείζεται εξωτραπεζικά για να ζήσει, θα μείνει με τους γονείς αν μπορεί και δεν θα πληρώνει την ΔΕΗ.
    3.Να διώξει τους γονείς απο το σπίτι το πατρικό, να πουλήσει το σπίτι(ρευστοποίηση), να πάρει 50.000 να δώσει σε κάποιο χρέος και να συνεχίσει να πληρώνει οτι απέμεινε.

    Ξεκίνησα να πώ την άποψη μου και τα ερωτήματα για το σχέδιο νόμου και κατέληξα να περιγράψω τουλάχιστον 10 περιπτώσεις δανειοληπτών απο το άμεσο περιβάλλον μου , συμπεριλαμβανομένου και εμού! Δεν είμαστε οικονομολόγοι, δεν είμαστε νομικοί, απλοί εργαζόμενοι άνθρωποι είμαστε που μπλεξαμε σε έναν κυκεώνα χωρίς να μπορέσουμε να προβλέψουμε που θα καταλήξουμε.Σ΄αυτό συνέδραμε και το απρόβλεπτο της ζωής, απλήρωτες εργασίες, ενδιάμεσες ανεργίες, κ.α.Δεν ζητάμε τίποτα. Βοήθεια χρειαζόμαστε, προστασία ως πολίτες χρειαζόμαστε και την δυνατότητα να ξεμπλέξουμε απο το οικονομικό αδιέξοδο ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ !!
    ΕΊΜΑΣΤΕ ΣΊΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
    Ευχαριστω

    κατια

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 14:42 | X.Z.

    K. Υπουργέ,

    Με αυτόν τον τρόπο αφήνετε τον πολίτη έρμαιο των τραπεζών. Και τι εννοώ. Πως είναι δυνατόν ένας απλός ιδιώτης να μπορέσει να υψώσει το ανάστημά του στους εξαίρετα εκπαιδευμένους δικηγόρους των τραπεζών? Πως είναι δυνατόν να μπορέσει να βρει να χρήματα να κάνει κάτι τέτοιο? Πως είναι δυνατόν να μπει εκούσια σε μία τόσο χρονοβόρα διαδικασία χωρίς καμία κρατική βοήθεια?

    Ακόμη και αν αποφασίσει να το κάνει, ακόμη κι αν του δοθούν εγγυήσεις για προσωρινό πάγωμα των δόσεων μέχρι να βγει η ετυμηγορία, ποιος του εγγυάται ότι οι τόκοι θα παραμείνουν κι αυτοί παγωμένοι? Ποιος του εγγυάται ότι τα χρήματα που δαπάνησε, σωστώς τα δαπάνησε?

    Η λογική σας είναι σωστή αλλά ο μηχανισμός σας ελλιπής. Καλό είναι να εστιάσετε στα καίρια αυτά ζητήματα, να δώσετε τις εγγυήσεις που ζητά ο απλός πολίτης, ουσιαστικές εγγυήσεις και όχι ουτοπίες.

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 13:21 | Γ.Κ.

    Κυρία Υπουργέ,
    Γιατί μας βάζετε σε αυτήν χρονοβόρα διαδικασία και γραφειοκρατεία;
    -Κάνετε κάτι πιο απλό.
    Έχετε σκεφτεί πόσοι είναι ανύμποροι,ανάπηροι,αγράμματοι,ανίδεοι και κυρίως χωρίς ΟΥΔΕΝΑ ευρώ στην τσέπη.
    -Ορίσετε ότι αυτό θα γίνεται από τις κρατικές τράπεζες με απλή αίτηση του οφειλέτη.
    Θα συμβάλλετε έτσι τα μέγιστα στην βοήθεια κάθε κατατρεγμένου και ανύμπορου μην τυχόν πέσει ΠΑΛΙ στα νύχια των άπληστων τραπεζών για τυπικούς λόγους.

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 13:47 | ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

    H ZΩΗ ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΥΘΕΙΑ ΓΡΑΜΜΗ. ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΓΟΡΑΣΕ
    ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΝΑ ΑΚΡΙΒΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ Ή ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΠΙΤΙ.
    ΠΕΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3-4 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΑΘΕ ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ, ΓΙΑ ΜΙΣΟ ΧΡΟΝΟ.
    ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΙΔΕΑ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΥΤΟ ?
    ΤΩΡΑ, ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΚΑΖΙΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΡΠΙΣΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ Ή ΑΝ ΠΗΓΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΠΟΥ ΕΞΩΤΙΚΑ ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΧΟΛΙΟ, ΤΟΤΕ ΕΚΑΝΕ ΣΟΒΑΡΟ ΣΦΑΛΜΑ.
    ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΟΡΙΣΤΟΥΝ ΑΝΑΚΡΙΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΨΑΞΟΥΝ ΠΟΥ ΞΟΔΕΨΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.
    Ή ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΑΣ ΟΛΟΥΣ Ή ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΜΗΝΕΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΠΟΙΟΙ
    ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΞΟΔΕΨΑΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ . ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ ?
    ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
    ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 13:08 | Στεφανος

    Η πολιτική στήριξη υπάρχει και σας συγχαίρω.

    Οι τράπεζες εχουν βγάλει μεγάλα κέρδη ιδιαιτέρως απο εκπρόθεσμους δανειολήπτες . 4 χρονια ηταν αρκετά να διπλασιαστεί το ποσό δανείου. Η σχέση γνώσεων δανειολήπτη / τράπεζας ειναι 1 προς 4.

    Η γνώμη μου ειναι οτι το σχέδιο χρειάζεται την νομική και οικονομική σας υποστήριξη (ανεξάρτητο κρατικό σύμβουλο / διαπραγματευτή).

    Οι οφειλέτες δεν εχουν τις γνώσεις και τα οικονομικά να χειριστούν την διεκπεραίωση. Οι τράπεζες διαθέτουν χρήμα, γνώσεις, εκπαιδευμένο προσωπικό και επιθετικούς δικηγόρους. Απώτερος σκοπός να εκμεταλευτούν τον εκφοβισμό, τα ψυχολογικά προβλήματα και την άγνοια των οφειλετών.

    Κάθε τράπεζα γνωρίζει την οικονομική κατάσταση των δανειοληπτών ως εκ τούτου θα πρέπει να ειναι υποχρεωμένη να κάνει μια γραπτή προσφορά για ολα τα προιόντα οφειλής και να δηλώνει τα τηλέφωνα επικοινωνίας των υπεύθηνων για περαιτέρω διαπραγμάτευση.

    Ο διαπραγματευτής να υπολογίσει το ποσοστό πληρωμής που δύναται να ανταπεξέλθει ο οφειλέτης προς κάθε τράπεζα σύμφωνα με το εισόδημα του.

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 13:53 | anna

    θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη ,ότι το σύνολο των υπό ρύθμιση οφειλών είναι ανασφάλιστες επίσης οι δε τράπεζες γνωρίζουν ήδη ότι δεν υπάρχουν περιουσιακά στιχεία στο όνομα του οφειλέτη καιδεν επιδιώκουν την είσπραξή τους δικαστικά ,αλλά τις αναθέτουν σε εισπρακτικές εταιρείας,οι οποίες με τη σειρά τους δεν επιδιώκουν την εισπραξη τους δικααστικά ,αλλά απειλητικά και κυρίως με την εγγραφή του οφειλέτη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ,επιπλέον οι τράπεζες μεταφέρουν τις εν λόγω απαιτήσεις στις αποσβεστέες και έτσι έχουν λογιστικό όφελος,τουτο σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν θα ζημειώνονται αλλά έχουν διπλό όφελος,δηλ. και είσπραξη έστω ενός μικρού ποσού και φορολογική τακτοποίηση.
    αντίθετα ο οφειλέτης θα υποχρεωθεί να καταβάλει ένα μικρό μεν ποσό αλλά θα επωμισθεί και ένα κόστος δικαστικών δαπανών.
    θα πρέπει λοιπόν να προβλεφθεί ,ότι στην περίπτωση πού αδικαιολόγητα η τράπεζα αρνείται να ρυθμίσει την εν λόγω οφειλή και ο οφειλέτης καταφύγει στα δικαστήρια και επιτύχει την ρύθμιση της οφειλής τότε να καταλογίζεται η συνολική δικαστική δαπάνη σε βάρος της τράπεζας

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 11:36 | Προβατάς Γεώργιος

    Κυρία υπουργέ,

    Θα ήθελα καταρχήν να σας συγχαρώ για την, κατά πόσον φαίνεται, πρόθεση να συγκρουστείται με τα τραπεζικά συμφέροντα προκειμένου να οφεληθεί και να υποστηριχθεί ο αδύναμος πολίτης.

    Διάβασα προ ημερών την πρόθεση σας να βάλεται ανώτερο πλαφόν επιτοκίου στις πιστωτικές κάρτες και θα ήθελα να το επικροτίσω με όλη μου την ψυχή. Εδώ θα ήθελα να σας κάνω μια πρόταση που πιστεύω ότι θα βρει σύμφωνους πολούς συνάνθρωπους μας, αλλά και θα βοηθήσει στον περιορισμό της ασιδωσιας των τραπεζικων υδριμάτων. Γιατί μέσα σε αυτόν τον νόμο να μην προβλέπεται ρητά και με τρόπο τέτοιο που δεν θα επικαλείπτεται από κάποιο άλλο νόμο ότι σε προσωπικά,καταναλοτικά, πιστωτικές κάρτες και λοιπά σχετικά δάνεια το σύνολο του ποσού που θα κλειθεί να καταθέσει ο πολίτης δεν μπορεί να είναι παραπάνω από το 175% του αρχικού κεφαλαίου. Δηλαδή ότι για συνολικά δανειζόμενο κεφάλαιο 100000 ευρώ το μέγιστο που θα κλειθεί να πληρώσει ο πολίτης να μην ξεπερνά σε καμοία περίπτωση τα 175000 ευρώ. Ενοείται ότι το 175% είναι ένα τυχαίο ποσοστό (δεν είμαι οικονομολόγος, πρακτικό μυαλό και έμπορος είμαι) το ποσοστό συτό ας το όρίσεται εσείς εκεί που το βρίσκεται δίκαιο να πάει.

    Ακόμη μήπως θα έπρεπε να προβλεπτεί για τους ανθρώπους που δεν έχουν ποια την οικονομική δυνατότητα, τις γνώσεις ή και το κουράγιο να μπλέξουν στην διαδικασια εξξωδικαστικού συμβιβασμου (σε πολλούς πολίτες όταν τους καλείται να έρθουν αντιμέτοποι μόνοι με τις τράπεζες σηκώνουν τα χέρια ψηλά λόγο παλαιοτέρων κακών εμπειριών ή status quo που έχουν δημιουργηθει στην Ελληνική κοινωνία από τον τροπο που λειτουργει η δικαιοσύνη απέναντι στον πολίτη) να μπορούν να κηνήσουν την όλη διαδικασία με την συμπαράσταση του κράτους μεσω κάποιου ειδικου κρατικού γραφείου που θα ασχολειται με αυτες τις περιπτωσεις σε συνεργασια με ανεξάρτητες αρχές (π.χ. Δικαιόματα του πολίτη)?

    Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και ελπίζω να βοήθησα με τις παρατηρησεις μου. Σας εύχομαι καλή δύναμη για την συνέχεια…

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 11:04 | Προβατάς Γεώργιος

    Κυρία υπουργέ,

    Θα ήθελα καταρχήν να σας συγχαρώ για την, κατά πόσον φαίνεται, πρόθεση να συγκρουστείται με τα τραπεζικά συμφέροντα προκειμένου να οφεληθεί και να υποστηριχθεί ο αδύναμος πολίτης.

    Διάβασα προ ημερών την πρόθεση σας να βάλεται ανώτερο πλαφόν επιτοκίου στις πιστωτικές κάρτες και θα ήθελα να το επικροτίσω με όλη μου την ψυχή. Εδώ θα ήθελα να σας κάνω μια πρόταση που πιστεύω ότι θα βρει σύμφωνους πολούς συνάνθρωπους μας, αλλά και θα βοηθήσει στον περιορισμό της ασιδωσιας των τραπεζικων υδριμάτων. Γιατί μέσα σε αυτόν τον νόμο να μην προβλέπεται ρητά και με τρόπο τέτοιο που δεν θα επικαλείπτεται από κάποιο άλλο νόμο ότι σε προσωπικά,καταναλοτικά, πιστωτικές κάρτες και λοιπά σχετικά δάνεια το σύνολο του ποσού που θα κλειθεί να καταθέσει ο πολίτης δεν μπορεί να είναι παραπάνω από το 175% του αρχικού κεφαλαίου. Δηλαδή ότι για συνολικά δανειζόμενο κεφάλαιο 100000 ευρώ το μέγιστο που θα κλειθεί να πληρώσει ο πολίτης να μην ξεπερνά σε καμοία περίπτωση τα 175000 ευρώ. Ενοείται ότι το 175% είναι ένα τυχαίο ποσοστό (δεν είμαι οικονομολόγος, πρακτικό μυαλό και έμπορος είμαι) το ποσοστό συτό ας το όρίσεται εσείς εκεί που το βρίσκεται δίκαιο να πάει.

    Ευχαριστώ πολύ γγια τον χρόνο σας και καλή δύναμη για την συνέχεια…

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 09:24 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

    ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΓΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΥΝΑΤΌΤΗΤΑ ΡΥΘΜΙΣΉΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΚΑΘΩΣ ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΛΕΟΝ Ο¨»ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΙΣΘΩΤΟΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΗΘΗΚΩΝ ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΩΝ ΠΟΣΩΝ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑ 10000€

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 01:42 | Γιώργος

    Αναρωτιέμαι τελικά πόσους πραγματικά αφορά αυτό το νομοσχέδιο:

    Στην πλειοψηφία τους όλοι οι Έλληνες έχουν κι από κάτι: ένα ακίνητο, ένα αυτοκίνητο, όχι απαραίτητα μεγάλης αξίας αλλά σημαντικό για εκείνους.

    Πρέπει να τα πάρουν κι αυτά οι τράπεζες? και τι θα ωφεληθούν πχ αν κάποιος χρωστάει 50-100000 κι έχει ένα χωραφάκι αξίας 10000 ή είναι συνιδιοκτήτης με μικρό ποσοστό σε κάποιο ακίνητο?

    Ο παραπάνω πολίτης δεν θα μπορεί να αποδείξει την αδυναμία πληρωμής αλλά ούτε και η τράπεζα θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της. Αυτές πιστεύω είναι και οι περισσότερες περιπτώσεις στην Ελλάδα (μικρή περιουσία – μεγάλα χρέη) χωρίς να εννοώ τζιπ, βίλες κτλ.

    Αυτή είναι κατά την γνώμη μου η πλειοψηφία στην Ελλάδα – όλα αυτά τα χρεωμένα νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν αλλά έχουν και κάποια στοιχειώδη περιουσία. Πρέπει να τους πάρουν οι τράπεζες και το αυτοκίνητο ή το μισό στρέμμα γης? και τι θα τις ικανοποιήσει αυτό?

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 01:28 | Γιώργος

    οι τράπεζες δεν απαντούν ποτέ γραπτώς σε τέτοιες αιτήσεις, ακόμα κι αν πραγματικά θέλουν να προβούν σε συμβιβασμό. Πως θα εξαναγκαστούν να το πράξουν?

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 00:05 | Γιώργος

    Τι ορίζεται ως συμβιβασμός? πέρα από αναπροσαρμογή των δόσεων υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις. Αν κάποιος μπορεί να πληρώσει ένα ποσό σε μετρητά θα γίνεται μείωση του συνολικού χρέους? (ούτως η άλλως το χρέος είναι παράνομο αφού έχει ανέβει σημαντικά με τα πανωτόκια και άλλες τοκογλυφίες). Πχ αν χρωστάω σε τράπεζα 20000 και μπορώ να τις καταβάλλω άμεσα 10-15000 θα προβλέπει ο νόμος μια τέτοια περίπτωση μείωσης?

  • 30 Οκτωβρίου 2009, 00:59 | Παρασκευή

    Σε περίπτωση που για λόγους υγείας δεν μπορεί κανείς πια να εργαστεί και το μόνο του εισόδημα είναι η αναπηρική σύνταξη, τότε τι λόγο έχει η διαδικασία εξωδικαστικού διακανονισμού με την τράπεζα, όταν δεν υπάρχουν καν περιουσιακά στοιχεία; Μήπως θα πρέπει απλά ο ενδιαφερόμενος να ενημερώνει τις τράπεζες και να ξεκινά αμέσως τη ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΑΣΙΑ η απόφαση της οποίας βέβαια θα πρέπει να είναι μέσα σε εύλογο χρονικά διάστημα, αν θέλουμε να προλάβουμε τα χειρότερα.
    Κάποιος πχ που χρωστά καταναλωτικά δάνεια και κάρτες σε 4 τράπεζες, συν το στεγαστικό και τα επισκευαστικά δάνεια (τράπεζας και εργατικής κατοικίας) που τρέχουν κι αυτά, τι νόημα έχει να πάει στην τράπεζα για εξωδικαστικό διανονισμό, όταν το ποσό μηνιαίας καταβολής μόνο για πληρωμή σε καταναλωτικά δάνεια, κάρτες και στεγαστικό δάνειο, είναι πάνω από το διπλάσιο της συνtαξής (αναπηρική) του, και αυξάνεται συνέχεια, λόγω του ότι βγάζει απά κάποιο ενεργό καταναλωτικό δάνειο η κάρτα για να πληρώσει τα υπάρχοντα και φυσικά για να επιβιώσει πια (πράγμα που σίγουρα δεν θα μπορεί να γινεται εσαεί και τότε και να του επιτρέψουν οι αρρώστειες να ζήσει, σίγουρα δεν θα του το επιτρέψει η οικονομική εξαθλίωση που συνήθως οι αρρώστεις επιφέρουν. Μην ξεχνάμε πως στη χώρα μας το αγαθό της ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑΣ είναι ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟ).

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 23:37 | SYLVIA

    Καλή η προσπάθεια αρκεί να διαβαστούν οι ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις των συμπολιτών μας από την υπουργό επί της ουσίας και ιδιαίτερα το άρθρο 2 που δημιουργεί πολλά προβλήματα ιδιαίτερα σε αυτούς που προσπάθησαν με την βοήθεια άλλων να διακανονίσουν, και αυτή την στιγμή αδυνατούν να συνεχίσουν.
    H ουσία είναι αν μπορεί ο εμπλεκόμενος πολίτης να αποπληρώσει από μόνος του, όλα τα αλλά περιέχουν την δυσοσμία από το παρελθόν.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 23:24 | τοπαλιδηs χαραλαμποs

    ειναι μια πολη καλη λυση η δημιουργεια μιαs κρατικηs τραπεζαs που θα μαζεψει ολα τα δανεια (καρτεs -δανεια-στεγαστικα)με χαμηλα επιτοκια κ αι ο κοσμοs να πληρωνει αυτη την τραπεζα.Μια αλλη λυση ακραια μεν αλλα πιθανη ειναι η αγανακτηση του κοσμου να μετατραπει σε αρνηση πληρωμηs προs ολεs τιs τραπεζεs .Και τοτε να δουμε ποιοs θα κλαψει.Γιατι εδω και λιγα χρονια λεμε το ψωμι ψωμακι,και οταν εναs ανθρωποs φθασει στα ορια τηs ανεχειαs και οταν το παιδι του αρχισει και πεινα κανειs δε ξερει πωs μπορει να αντιδρασει και τι μπορει να κανει επανω στην απελπισια του.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 21:30 | ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

    Υπάρχουν περιπτώσεις,που για λόγους υγείας αποδεδειγμένα(επιτροπή απολυτου αναπηρίας),κάποιος έχει σταματήσει την εργασία του και δεν έχει κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο,περιμένοντας σύνταξη αναπηρίας.ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΣΟΝΤΑΙ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ.ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ
    ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΥΓΕΙ ΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ όποια ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 21:13 | takis

    Ολοι αυτοί που έρχονται σήμερα σαν σωτήρες είναι υπεύθυνοι για τον υπερδανεισμό των Ελλήνων. Έδινα προκλητικά δάνεια, σε παρακαλούσαν πάρε δάνειο χωρίς να ελέγχουν το εισόδημα και στη συνέχεια έρχονται σαν φεουδάρχες του μεσαίωνα να αρπάξουν την γη και τα σπίτια.
    Σήμερα αν πας σε τράπεζα για μεταφορά υπολόπων από δάνεια το αίτημα σου δεν γίνεται συνήθως δεκτό διότι έχουν πρόσβαση τώρα στον Τειρεσία και αν έχεις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε απορρίπτουν.
    Ο Γκαργκανας εκτέλεσε την αποστολή του. Υπήρξε καλός υπάλληλος τους.

    ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΝΙΚΗΣΑΝ

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 20:22 | MITSAKOS

    την ελλαδιτσα μας εμεις την καταντήσαμε έτσι κλέβουμε την εφορία και νομίζουμε ότι κλέβουμε τους άλλους (είναι πραγματικά αστείο) και μετά λέμε κρατική βοήθεια ,υγειά, σχολεία.
    ορίστε όλα τα δελτία σε όλους με ηλεκτρονική σήμανση το ασφαλιστικό απόσβεση στα έξοδα μιας επιχείρησης κατά 130% και χρηματοδοτήστε τις σφραγισμένες επιταγές .μην αφήνεται άλλο περιθώριο στους αλήτες τραπεζικούς .Κ.Α.Τ.Α.Ρ.Ρ.Ε.Ο.Υ.Μ.Ε Β.Ο.Η.Θ.Ε.Ι.ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 20:29 | Γεωργία Π.

    α) τα δικαστήρια είναι ήδη συμπληρωμένα με διάφορες υποθέσεις. Ποια δικαστήρια και με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να καλύψουν τέτοιες υποθέσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα?
    β) οι περισσότεροι χρωστάμε σε περισσότερες των 2 τραπεζών. Θα χρειαστεί προσπάθεια με την κάθε μια ξεχωριστά? Και με ποιο τρόπο αυτό θα αποδειχθεί εγγράφως οταν οι τράπεζες αποφεύγουν να σου απαντήσουν εγγράφως. Επιπλέον πόσο θα πρέπει να πληρώσουμε αυτό το έγγραφο στις τράπεζες όταν μόνο για την απλή βεβαίωση οφειλών σου ζητάνε χρήματα?
    γ) τι ακριβώς εννοεί το «άκαρπη». ότι η τράπεζα δεν το δέχεται ή ότι ο οφειλέτης δεν μπορεί να ανταποκριθεί?
    δ) και γιατί εξάμηνο? είναι πολύ το διάστημα.

    Χρειαζόμαστε εύκολες διαδικασίες – προστασία της περιουσίας μας – αναχρηματοδότηση με ευνοικότερους όρους – τακτοποίηση εδώ και τώρα και όχι σε 6 μήνες.
    Αν μπλέξουμε με δικαστήρια και δικηγόρους «ζήτω που καήκαμε». Περα ότι θα μας τα φάνε οι δικηγόροι δεν πρόκειται να βγάλουμε και άκρη για τουλάχιστον 2 – 3 χρόνια.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 20:55 | Παναγιώτης Βαρλάγκας

    Σχετικά με την ερώτηση του κ. Χρήστου:

    «δεν διευκρινιζεται αν ο ενας συζυγος δεν θελει να ρυθμιστει για πολλους λογους ο δευτερος μπορει μονος του για τα δικα του χρεη?»

    Θεωρώ ότι ο συντάκτης δεν το διευκρίνιζει διότι θεωρείται ευνόητο. Η ρύθμιση αφορά το *φυσικό πρόσωπο* και όχι την οικογένεια. Έτσι ισχύει και σε όλες τις αλλοδαπές νομοθεσίες που εφαρμόζουν την ατομική πτώχευση ή παραλλαγές της (ΗΠΑ, Καναδάς, ήδη από το 1999 η Γερμανία με τον Insolvenzgesetz).

    Ελπίζω θερμά ότι το Υπουργείο Οικονομίας άμα τη ψηφίσει του νομοσχεδίου θα υλοποιήσει sites για τους πολίτες όπως αυτά που υπάρχουν στις ΗΠΑ

    Bankruptcy America: http://www.bankruptcy-america.com/

    και στον Καναδά

    Bankruptcy Canada: http://www.bankruptcy-canada.ca/bankruptcy/bankruptcy-act.htm

    τα οποία με εκλαϊκευμένο και προσιτό στον μέσο πολίτη (αλλά και έμπορο) τρόπο θα εξηγούν τη διαδικασία της ατομικής πτώχευσης / ρύθμισης χρεών (πόσω μάλλον στη χώρα μας που ο θεσμός αυτός θα είναι πρωτόγνωρος – πρώτη φορά από ιδρύσεως νεοελληνικού κράτους και καταβολής του Πτωχευτικού μας Δικαίου!), καταλείποντας φυσικά τις εξιδιασμένες και εξατομικευμένες περιπτώσεις στους δικηγόρους, που δυστυχώς *δεν* είναι δυνατόν να εκλείψουν από μία *τόσο πολύπλοκη* διαδικασία όσο η πτωχευτική. Θα ήταν σαν να ζητάμε να εκλείψουν οι γιατροί όταν είμαστε άρρωστοι.

    Η Καναδική σελίδα απαντά ακριβώς στο ερώτημα του κου Χρήστου, διότι είναι ένα ερώτημα που πολλοί πολίτες έχουν: «Does Filing for Bankruptcy in Canada Affect My Spouse?», δηλ. «Επηρεάζει η Υποβολή Αιτήσεως Πτωχεύσεως τον/την Σύζυγό μου;» ( http://www.bankruptcy-canada.ca/bankruptcy/bankruptcy-spouse.htm )

    Η απάντηση έχει ως εξής:

    «Η υποβολή αιτήσεως πτωχεύσεως στον Καναδά δεν επηρεάζει άμεσα την σύζυγό σας. Τα χρέη σας είναι δικά σας χρέη – εσείς είστε υπεύθυνος γι’ αυτά. Αν πτωχεύσετε, απελευθερώνεστε από τα χρέη σας. Ο σύζυγος ή η σύζυγος ή ο σύντροφος σε σχέση αστικού δικαίου ΔΕΝ είναι υπεύθυνοι για τα χρέη σας.

    Πολλοί πιστεύουν ότι επειδή είστε παντρεμένος, η συζυγός σας είναι αυτόματα υπεύθυνη για τα χρέη σας. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Συχνά οι εισπρακτικές εταιρίες (ΔΩΣΤΕ ΕΜΦΑΣΗ Σ’ ΑΥΤΟ) όταν προσπαθούν να εισπράξουν από εσάς, σαν λένε ότι αν δεν πληρώσουν θα πάρουν τα χρήματα από τη σύζυγό σας. Αυτή είναι μια τακτική τρομοκρατίας των εισπρακτικών εταιριών – μόνον εσάς τον ίδιο μπορούν να κυνηγήσουν για τα χρέη σας.

    Η μόνη εξαίρεση είναι εάν η σύζυγός σας έχει συνυπογράψει ή εγγυηθεί το χρέος σας. Για παράδειγμα, αν πήρατε δάνειο και η σύζυγός σας συνυπέγραψε γι’ αυτό, είναι νομικά και δικό της δάνειο. Αν και οι δύο έχετε πιστωτική κάρτα στον ίδιο λογαριασμό, η πιστωτική κάρτα νομικά ανήκει και στους δυό σας από κοινού.

    Θυμηθείτε, η σύζυγός σας είναι υπεύθυνος για το χρέος, όχι επειδή είναι σύζυγός σας, αλλά επειδή έχει υπογράψει για το χρέος.

    Αν όλα τα χρέη είναι στο όνομά σας, η πτώχευσή σας, δεν θα επηρεάσει το credit rating (πιστωτική αξιολόγηση) της συζύγου σας. Πάντως, ο πτωχός σύζυγος μπορεί να μην δικαιούται συνυπογραφή στο μέλλον λόγω της πτώχευσης, και έτσι η πτώχευση του ενός συζύγου μπορεί να έχει έμμεση επίπτωση στον άλλο σύζυγο.

    Αυτά τα ζητήματα είναι περίπλοκα. Είναι συχνά δύσκολο να καθοριστεί εάν μια πιστωτική κάρτα είναι κοινή κάρτα (joint card), ή απλά συμπληρωματική κάρτα (supplementary card).»

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 20:53 | Γρίβα Λίνα

    Η πρόταση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως, υπάρχουν πολλοί καταναλωτές, οι οποίοι είναι υπερχρεωμένοι, δυσκολεύονται πραγματικά να πληρώσουν τις οφειλές τους και θα ήθελαν μόνο μια συνολική ρύθμιση με τις τράπεζες. Οί τράπεζες αρνούνται να προχωρήσουν σε μεταφορές υπολοίπων ή σε ρυθμίσεις όταν βλέπουν υπερχρεωμένους πελάτες. Κάτι τέτοιο πάντως θα βοηθούσε πολλά νοικοκυριά να ανπνεύσουν και να συνεχίσουν κανονικά τη ζωή τους.
    Επιπλέον θα μπορούσαν οι τράπεζες σε μια τέτοια περίπτωση να αξιώσουν από τους πελάτες τους, που υπάγονται σε τέτοιες ολικές κινήσεις, να μην καταγύφουν ξανά σε δανεισμό, τουλάχιστον μέχρι να αποπληρώσουν ένα μεγάλο μέρος του χρέους τους.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 19:48 | ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ

    Η διδικασίες της έναρξης της απαλλαγης απο τα χρέη ( αίτηση στον γραμματέα του κατά τόπου Ειρηνοδικείου, Βεβαίωση Συνηγόρου Καταναλωτή κ.λ.π.) να είναι εύκολη και όχι γραφειοκρατική και πολύπλοκη.
    Θα είναι πιο εύκολο για τον οφειλετη να γίνεται απευθείας στην τράπεζα, συγκεντρώνωντας όλες τις οφειλές σε μία.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 19:40 | Σπυρος

    Eιναι η πρωτη φορα απ’οσο θυμαμαι τουλαχιστον εγω, ο οποιος ψηφιζω 25 χρονια,που παει προς εγκριση ενα τετοιο νομοσχεδιο,καταλυτικο για να σωσει χιλιαδες κοσμο που ειναι σε απογνωση.Βαλτε τους εαυτους σας στη θεση ολων αυτων των ανθρωπων και να ειστε σιγουροι οτι μονο τοτε θα εχετε επιτυχει το καλυτερο αποτελεσμα.Επισης μην αφησετε τους γραφειοκρατες να καταστρεψουν οτι παει να χτιστει.Βαλτε τερμα στη μιζερια και κοιταξτε επιτελους τον ελληνα πολιτη.
    Ευχαριστω.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 19:36 | elena

    εργάζομαι σε τράπεζα, στη δ/νση εμπλοκών,ήτοι εμείς είμαστε το τμήμα που δίνουμε τις εντολές για πλειστηριασμούς κλπ.
    πρέπει να ορισθεί το τί ακριβώς εννούμε όταν λέμε »άκαρπη». Δηλαδή στην περίπτωση που υποβάλλει μια πρόταση ο δανειολήπτης και η Τράπεζα δεν την αποδεχθεί αλλά του υποβάλλει μία αντιπρόταση,στην οποία ωστόσο δεν μπορείνα ανταποκριθεί, θα θεωρείται άκαρπη η εξωδικαστική επίλυση??το αναφέρω γιατί εκ των υστέρων θα εμφανίζονται οι Δικηγόροι των Τραπεζών στα Δικαστήρια και θα ισχυρίζονται οτι ουδέποτε απέβη αδιέξοδος ο διακανονισμός….
    επίσης, αρκετές Τράπεζες δεν αποστέλλουν εγγράφως την απάντησή τους στο αίτημα του οφειλέτη, οπότε πώς θα αποδείξει ο εν λόγω ότι κατέβαλλε προσπάθεια και ουσιαστικά έπεσε στο κενό, καθότι η αντιπρόταση ήταν ανέφικτη για εκείνον??

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 19:15 | avant

    ένα τέτοιο μέτρο θα πρέπει να είναι δίκαιο.
    δεν θα επιτρέπεται να διαγράφονται τα δάνεια ατόμων που υπάρχουν μόνο και μόνο για να καταναλώνουν. (Διακοπες, αυτοκίνητα, μπουζούκια κτλ) αλλά θα πρέπει να εφαρμοστεί σε άτομα και μόνο που λόγω κάποιας ασθένειας, εργατικού ατυχήματος δεν μπορεί να ξεπληρώσει ό,τι έχει να ξεπληρώσει.
    εγώ που δεν πάω διακοπές, μπουζούκια και γενικώς σφίγγω το ζονάρι μου γιατι να το κάνω? να έρχεται ο καθένας πχ με το νέο του αυτοκίνητο και να μου το παίζει πως είναι κάποιος? αν δεν μπορείς μην το παίρνεις. μην παίρνεις και στο 20χρονο κανακάρι σου. υπάρχουν και τα λεωφορεία.
    μην αγοράσεις σπίτι. εξάλου όλα αυτα τα δάνεια εκτόξευσαν τις τιμές στον αέρα.
    θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά που έχουμε.
    οχι ο υπερκαταναλωτισμός και το φαίνεσθαι που μας χαρακτηρίζει.
    ελπίζω πως η παρούσα κρίση να μας θυμήσει οτι όλα έχουν ένα αντίτιμο και απο τα λάθη μας να μάθουμε..
    εξάλου αυτή την κρίση την προκάλεσε αυτός ο υπερκαταναλωτισμός και τα απαιτούμενα δάνεια για να τον ζήσουμε

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 18:38 | Νικόλαος Χουλίαρας

    Γενικά κάθε νομοσχέδιο που σαν στόχο έχει την προστασία μιάς μεγάλης μερίδας πολιτών από οργανωμένα και ισχυρά συμφέροντα, είναι ένα θετικό βήμα, όμως θα ήταν πολύ θετικό η διαβούλευση αυτή να γίνει έχοντας παράλληλα με το προς διαβούλευση σχέδιο νόμου και το σχέδιο αντίστοιχο σχέδιο νόμου που είχε υποβάλει
    Το ΠΑΣΟΚ σαν αντιπολίτευση, αυτό θα βοηθούσε πολύ στην διαβούλευση και την κυβέρνηση αλλά και όλους τους Έλληνες πολίτες που κάτι εποικοδομητικό θα μπορούσαν να πούνε.

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 18:05 | Γιώργος

    Δέν θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η πρωθύστερη (προ 2009)καλή συμπεριφορά απέναντι στις υποχρεώσεις προς τις τράπεζες? Πώς θα γίνει εξωδικαστικός συμβιβασμός όταν έχουν προκύψει εδώ και μήνες εξώδικα εκ μέρους των τραπεζών?

  • 29 Οκτωβρίου 2009, 18:47 | Γιώργος

    Καλησπέρα σας

    Οταν οι τράπεζες είναι πολλές(έξη-επτά)πώς είναι δυνατόν να προκύψει εξωδικαστικός συμβιβασμός? Η κάθεμία θα θέλει να εξασφαλίσει τα δικά της χρήματα χωρί να ενδιαφέρεται για τις άλλες. Ο μισθός όμως είναι συρρικνωμένος και τα έξοδα προς το ζείν είναι πολλά.

Σχόλια 1 2 3 4