Στο άρθρο 110 του Κώδικα Νομοθεσίας για την υποδοχή, τη διεθνή προστασία πολιτών τρίτων χωρών και ανιθαγενών και την προσωρινή προστασία σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων αλλοδαπών (ν. 4939/2022, Α’ 111), περί δικαιώματος παραμονής, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο μετά τις λέξεις «και,» προστίθενται οι λέξεις «, εφόσον αυτή ασκηθεί εμπρόθεσμα,», αβ) διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο, β) στην παρ. 2 βα) στο πρώτο εδάφιο i) προστίθεται περ. (στ), ii) οι λέξεις «η παραμονή διατάσσεται» αντικαθίστανται από τις λέξεις «η δυνατότητα παραμονής του αιτούντος στη χώρα κρίνεται», iii) οι λέξεις «ή του δικαστή, σε περίπτωση μονομελούς σύνθεσης, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η προσφυγή» διαγράφονται, ββ) το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται, βγ) προστίθεται νέο τρίτο εδάφιο, βδ) στο τέταρτο εδάφιο i) η λέξη «αυτού» αντικαθίσταται από τη λέξη «παραμονής», ii) διαγράφονται οι λέξεις «ή από τον δικαστή, σε περίπτωση μονομελούς σύνθεσης,» και το άρθρο 110 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 110
Δικαίωμα παραμονής
- Κατά τη διάρκεια της προθεσμίας για την άσκηση της προσφυγής και, εφόσον αυτή ασκηθεί εμπρόθεσμα, έως την έκδοση απόφασης επί αυτής, ο αιτών επιτρέπεται να παραμείνει στο έδαφος της χώρας.
- Κατά παρέκκλιση από τα οριζόμενα στην παρ. 1, στις περιπτώσεις που η προσβαλλόμενη
απόφαση έχει απορρίψει την αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας με την αιτιολογία ότι: α) άλλο κράτος μέλος της ΕΕ έχει χορηγήσει στον αιτούντα καθεστώς διεθνούς προστασίας ή β) άλλο κράτος μέλος που δεσμεύεται από τον Κανονισμό (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου έχει αναλάβει την ευθύνη εξέτασης της σχετικής αίτησης, κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού αυτού ή γ) ο αιτών απολαμβάνει επαρκή προστασία από χώρα που θεωρείται ως πρώτη χώρα ασύλου για αυτόν ή δ) η εξέταση της μεταγενέστερης αίτησης δεν κατέδειξε την ύπαρξη νέων ουσιωδών στοιχείων ή είναι προδήλως αβάσιμη, καθώς και ε) στις περιπτώσεις που η αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας έχει απορριφθεί κατά την ταχύρρυθμη διαδικασία, πλην των περ. α και η της παρ. 9 και της παρ. 10 του άρθρου 88 και στ) στις περιπτώσεις που ο αιτών έχει ασκήσει εκπρόθεσμα την προσφυγή του, η δυνατότητα παραμονής του αιτούντος στη χώρα κρίνεται με απόφαση που φέρει συνοπτική αιτιολογία της Ανεξάρτητης Επιτροπής Προσφυγών, ενώπιον της οποίας εκκρεμεί η προσφυγή, κατόπιν ειδικού αιτήματος του προσφεύγοντος. Ενόσω εκκρεμεί η έκδοση αποφάσεως επί της αίτησης του προηγούμενου εδαφίου, επιτρέπεται η παραμονή του αιτούντος στο έδαφος της χώρας. Η δυνατότητα αυτή δεν χορηγείται στις περιπτώσεις των μεταγενέστερων αιτήσεων του δεύτερου εδαφίου της παρ. 9 του άρθρου 94. Η εξέταση του αιτήματος παραμονής γίνεται σε συνεδρίαση της Επιτροπής σε συμβούλιο, χωρίς να απαιτείται κλήση του αιτούντος να παρασταθεί. Οι αποφάσεις επί των αιτήσεων αυτών υπολογίζονται καθ’ υπέρβαση του συνολικού, κατά την παρ. 7 του άρθρου 100, αριθμού ανατιθέμενων ανά μήνα και ανά εισηγητή υποθέσεων.
- Η δυνατότητα εξαίρεσης από το δικαίωμα παραμονής, σύμφωνα με την παρ. 1, εφαρμόζεται στις περιπτώσεις του άρθρου 95 του παρόντος Κώδικα, μόνο εφόσον ο αιτών έχει την απαραίτητη συνδρομή διερμηνέα και νομική συνδρομή και προθεσμία τουλάχιστον μίας εβδομάδας, ώστε να προετοιμάσει την αίτηση και να υποβάλει στην Ανεξάρτητη Επιτροπή Προσφυγών τα επιχειρήματα υπέρ της αναγνώρισης του δικαιώματος παραμονής του στο έδαφος της Χώρας εν αναμονή της έκβασης της προσφυγής.
- Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση δεν θα πρέπει να οδηγεί σε άμεση ή έμμεση επαναπροώθηση κατά παράβαση των διεθνών και ευρωπαϊκών υποχρεώσεων του κράτους.»
