Στο άρθρο 94 του Κώδικα Νομοθεσίας για την υποδοχή, τη διεθνή προστασία πολιτών τρίτων χωρών και ανιθαγενών και την προσωρινή προστασία σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων αλλοδαπών (ν. 4939/2022, Α’ 111), περί μεταγενεστέρων αιτήσεων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στην παρ. 2 προστίθενται εδάφια, τρίτο και τέταρτο, β) η παρ. 4 καταργείται, γ) η παρ. 7 αντικαθίσταται, δ) στην παρ. 9 δα) το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται, δβ) διαγράφεται το τρίτο εδάφιο, ε) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 10 οι λέξεις «εκατό (100)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριακοσίων (300)» και το άρθρο 94 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 94
Μεταγενέστερες αιτήσεις
- Σε περίπτωση μεταγενέστερης αίτησης οι αρμόδιες Αρχές Απόφασης εξετάζουν τα στοιχεία της μεταγενέστερης αίτησης, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του φακέλου της προγενέστερης αίτησης.
- Η μεταγενέστερη αίτηση εξετάζεται εντός πέντε (5) ημερών, και στις περιπτώσεις της παρ. 9 εντός δύο (2) ημερών, κατ’ αρχάς σε προκαταρκτικό στάδιο, κατά το οποίο ερευνάται εάν έχουν προκύψει ή έχουν υποβληθεί από τον αιτούντα νέα ουσιώδη στοιχεία, τα οποία ο αιτών χωρίς υπαιτιότητα του δεν μπόρεσε να επικαλεστεί κατά την εξέταση της προγενέστερης αίτησης στον πρώτο βαθμό αλλά ούτε και με την προσφυγή του, σύμφωνα με το άρθρο 97 του παρόντος Κώδικα, και τα οποία επηρεάζουν την κρίση επί της αίτησης διεθνούς προστασίας. Κατά το στάδιο αυτό, ο αιτών υποβάλλει γραπτώς στις αρμόδιες Αρχές Παραλαβής τα τυχόν νέα στοιχεία που προσκομίζει, χωρίς να πραγματοποιηθεί συνέντευξη. Εάν η αίτηση κριθεί παραδεκτή, εξετάζεται περαιτέρω σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους και χορηγείται δελτίο αιτούντος διεθνή προστασία. Σε αντίθετη περίπτωση, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
- Οι αρμόδιες Αρχές Παραλαβής διασφαλίζουν για τους αιτούντες, των οποίων η αίτηση εξετάζεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην προηγούμενη παράγραφο, ότι απολαμβάνουν των εγγυήσεων που αναφέρονται στις περ. α΄, β΄, γ΄, ε΄ και στ΄ της παρ. 2 του άρθρου 74 του παρόντος Κώδικα.
- [Καταργείται]
- Η διαδικασία του παρόντος άρθρου μπορεί να εφαρμόζεται επίσης και στην περίπτωση μέλους της οικογένειας του αιτούντος, το οποίο υποβάλλει αίτηση αφού έχει συναινέσει σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 69, να υποβληθεί αίτηση εξ ονόματός του. Στην περίπτωση αυτή, η προκαταρκτική εξέταση που αναφέρεται στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου, αφορά στην ενδεχόμενη ύπαρξη στοιχείων που να δικαιολογούν την υποβολή ξεχωριστής αίτησης εκ μέρους του εξαρτωμένου προσώπου. Κατ’ εξαίρεση, πραγματοποιείται συνέντευξη για τον σκοπό αυτόν.
- Αίτηση διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται χωρίς να έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί προγενέστερης αίτησης του ίδιου αιτούντα, θεωρείται ως συμπληρωματικό στοιχείο της αρχικής και δεν υπάγεται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου.
- Η εκ νέου υποβολή όμοιας μεταγενέστερης αίτησης, χωρίς την προσκόμιση νέων στοιχείων, εξετάζεται από την Αποφαινόμενη Αρχή και τίθεται στο αρχείο με πράξη του Προϊσταμένου της, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 4 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α’ 45).
- Αν ο αιτών, έναντι του οποίου πρέπει να εκτελεστεί απόφαση μεταφοράς, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΕ) 604/2013, υποβάλει μεταγενέστερη αίτηση, αυτή εξετάζεται από το αρμόδιο κράτος, σύμφωνα με τον Κανονισμό αυτόν.
- Όσο διαρκεί η εξέταση της μεταγενέστερης αίτησης κατά το προκαταρκτικό στάδιο, επιτρέπεται η παραμονή του αιτούντος στη χώρα. Κατ’ εξαίρεση, το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται και η παραμονή στη χώρα του αιτούντος δεν επιτρέπεται: (α) εάν πρόκειται για πρώτη μεταγενέστερη αίτηση, η οποία απορρίπτεται ως απαράδεκτη, σύμφωνα με τις παρ. 2 ή 7, απλώς για να καθυστερήσει ή να παρεμποδίσει την απόφαση εκτέλεσης απομάκρυνσης, (β) εάν πρόκειται για δεύτερη μεταγενέστερη αίτηση, μετά την έκδοση τελεσίδικης απόφασης, με την οποία η πρώτη μεταγενέστερη αίτηση κρίνεται απαράδεκτη, σύμφωνα με τις παρ. 2 ή 7, ή μετά την έκδοση τελεσίδικης απόφασης, με την οποία απορρίπτεται η εν λόγω αίτηση ως αβάσιμη. Η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται μόνο όταν η Αποφαινόμενη Αρχή θεωρεί ότι η απόφαση επιστροφής δεν θα οδηγήσει σε άμεση ή έμμεση επαναπροώθηση, κατά παράβαση των διεθνών και ευρωπαϊκών υποχρεώσεων του κράτους.
- Για την υποβολή κάθε μεταγενέστερης αίτησης μετά την πρώτη, ο αιτών καταθέτει παράβολο, το ύψος του οποίου ορίζεται στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά αίτηση. Τα παράβολα του πρώτου εδαφίου αποτελούν έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού που εισπράττονται σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Μετανάστευσης και Ασύλου και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών δύναται να αναπροσαρμόζεται το ύψος του παράβολου, να καθορίζονται η διαδικασία εγγραφής των αντίστοιχων πιστώσεων στον προϋπολογισμό του Υπουργείου, ο τρόπος διάθεσής τους, καθώς και κάθε ειδικότερο θέμα που αφορά στην εφαρμογή του παρόντος άρθρου.».
Άρθρο 34: Τέλη για μεταγενέστερες αιτήσεις
Η επιβολή υψηλού τέλους για την υποβολή μεταγενέστερων αιτήσεων δημιουργεί εμπόδιο στην πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου και υπονομεύει θεμελιώδη δικαιώματα και τη δίκαιη διαδικασία. Συνεπώς, συνιστούμε να διαγραφεί η διάταξη που εισάγει αυτό το τέλος από το προσχέδιο νόμου.
Η επιβολή υψηλού τέλους για την υποβολή μεταγενέστερων αιτήσεων δημιουργεί εμπόδιο στην πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου και υπονομεύει θεμελιώδη δικαιώματα και τη δίκαιη διαδικασία. Συνεπώς, συνιστούμε να διαγραφεί η διάταξη που εισάγει αυτό το τέλος από το προσχέδιο νόμου.
Το νομοσχέδιο θεσπίζει βαρύτατες ποινικές κυρώσεις για την παράνομη είσοδο και έξοδο πολίτη τρίτης χώρας από την Ελλάδα, ενώ για πρώτη φορά ορίζει ως ποινικό αδίκημα με τις ίδιες βαρύτατες ποινικές κυρώσεις την παράνομη παραμονή σε αυτό, στο πνεύμα και της πρόσφατης απόφασης για την τρίμηνη αναστολή των αιτημάτων ασύλου από άτομα που εισέρχονται στη χώρα παράνομα με οποιοδήποτε πλωτό μέσο που προέρχεται από τη Βόρεια Αφρική (άρθρο 79 Ν. 5218/2025). Τα άτομα αυτά επιστρέφονται, χωρίς καταγραφή, στη χώρα προέλευσης ή καταγωγής. Οι νομοθετικές αυτές εξελίξεις αντίκειται στη Σύμβαση της Γενεύης για το καθεστώς των προσφύγων (1951) σχετικά με το δικαίωμα στο άσυλο, την απαγόρευση επιβολής ποινικών κυρώσεων σε πρόσφυγες για την παράνομη είσοδο και παραμονή τους (άρθρο 31), ενώ και η Οδηγία 2008/115/ΕΚ ρυθμίζει μόνο διοικητικές διαδικασίες απομάκρυνσης με σειρά νομικών εγγυήσεων, εξαιρέσεων, παροχή αποτελεσματικών ενδίκων μέσων και σεβασμό στην αρχή της αναλογικότητας. Το νομοσχέδιο αντίθετα εξαρτά την αποχή από την ποινική δίωξη από την άμεση εκούσια αναχώρηση του πολίτη τρίτης χώρας και προβλέπει την φυλάκιση του σε σωφρονιστικά καταστήματα σε απόκλιση από την Οδηγία 2008/115/ΕΚ και τις σχετικές εγγυήσεις της, καθώς ρητά προβλέπει ότι στις περιπτώσεις αυτές εφαρμόζεται ο Σωφρονιστικός Κώδικας, κατά παράβαση της πρόθεσης της Οδηγίας για εφαρμογή μόνο διοικητικής κράτησης ως εξαιρετικό μέτρο και με πρόβλεψη πλήρους πλέγματος νομικών εγγυήσεων κατά την εφαρμογή της. Η πρόβλεψη αυτή, για ποινικοποίηση της παράνομης παραμονής πολίτη τρίτης χώρας στο ελληνικό έδαφος, σε συνδυασμό με αυστηροποίηση διατάξεων για τις διαδικασίες ασύλου, π.χ. παράβολο 300€ για τα μεταγενέστερα αιτήματα ασύλου (άρθρο 34 νομοσχεδίου), ανασταλτικό αποτέλεσμα της προσφυγής κατά απορριπτικής απόφασης ασύλου και άρα δυνατότητα νόμιμης παραμονής στη χώρα, μόνο αν η προσφυγή ασκηθεί εμπρόθεσμα (άρθρο 35 νομοσχεδίου), ή για έκδοση αδειών παραμονής, όπως η κατάργηση δυνατότητας αίτησης άδειας παραμονής για εξαιρετικούς λόγους (άρθρο 29 νομοσχεδίου) και κατάργηση της δυνατότητας αίτησης για άδεια διαμονής του άρθρου 193 του ν. 5078/2023 περί χορήγησης νέου τύπου άδειας διαμονής για εργασία σε πολίτες τρίτων χωρών (άρθρο 30 νομοσχεδίου) θα καταστήσει ποινικούς παραβάτες σε κίνδυνο φυλάκισης με βαρύτατες ποινικές κυρώσεις έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων χωρίς καμία δυνατότητα νομιμοποίησης της παραμονής τους στη χώρα χωρίς υπαιτιότητά τους και χωρίς καν τις εγγυήσεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ για τις Επιστροφές και κατά παράβαση του ενωσιακού Δικαίου. Τέλος, ειδικά για τους πολίτες τρίτης χώρας με σοβαρότατα προβλήματα υγείας που έχουν εκπέσει από τη διαδικασία ασύλου, η κατάργηση από το 2020 με το Νόμο 4686/2020 της δυνατότητας παραπομπής τους από τις Επιτροπές Προσφυγών στο Υπουργείο Μετανάστευσης για χορήγηση άδειας παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους έχει καταστήσει αδύνατη την τακτοποίηση της παραμονής τους στη χώρα και την πρόσβασή τους στο σύστημα υγείας, ενώ με το παρόν νομοσχέδιο, με την αυστηροποίηση των διατάξεων για τα μεταγενέστερα αιτήματα ασύλου και την ποινικοποίηση της παράνομης παραμονής κινδυνεύουν να φυλακίζονται με βαρύτατες ποινικές κυρώσεις χωρίς καν τις εγγυήσεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ για τις Επιστροφές και κατά παράβαση του ενωσιακού Δικαίου (άρθρο 3 της ΕΣΔΑ για απαγόρευση των βασανιστηρίων και της υποβολής σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, άρθρο 1 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για το απαραβίαστο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, άρθρο 2 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για το Δικαίωμα στη Ζωή, άρθρο 19 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για την προστασία σε περίπτωση απομάκρυνσης, απέλασης και έκδοσης Βλ. Paposhvili κατά Βελγίου (Paposhvili v. Belgium [GC] – 41738/10,Judgment 13.12.2016 και Υπόθεση ΔΕΕ C-69/21/22.11.2022, Savran κατά Δανίας, Savran v. Denmark [GC] – 57467/15 Judgment 7.12.2021).
– Παράβολο ύψους 300 ευρώ για την υποβολή κάθε μεταγενέστερης αίτησης μετά την πρώτη – αρχειοθέτηση μεταγενέστερης αίτησης χωρίς την έκδοση απόφασης (άρθρο 34 σ/ν)
Με το άρθρο 34 του σ/ν εισάγεται η υποχρέωση κατάθεσης παραβόλου ύψους 300 ευρώ για την υποβολή κάθε μεταγενέστερης αίτησης μετά την πρώτη. Η απαίτηση καταβολής παραβόλου (ύψους 100 ευρώ) είχε εισαχθεί το πρώτον με το άρθρο 23 Ν.4825/2021,ΦΕΚ Α 157/4.9.2021 και εν συνεχεία περιλαμβάνεται στο άρθρο 94 ν. 4939/2022. Η προτεινόμενη διάταξη επαναλαμβάνει τη ρύθμιση και αυξάνει περαιτέρω το ύψος του παραβόλου στο ποσό των 300 ευρώ. Κατά της σχετικής ΚΥΑ η οποία είχε εκδοθεί σε συνέχεια της αρχικής διάταξης εκκρεμεί Αίτηση Ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ε493/2022).
Σε κάθε περίπτωση επισημαίνουμε ότι η σχετική διάταξη δεν είναι σύμφωνη μεταξύ άλλων με το άρθρο 6 και 40-42 της Οδηγίας Διαδικασιών (2013/32/ΕΕ). Το Δίκαιο της Ένωσης επιτρέπει στα Κράτη Μέλη να θεσπίζουν αποκλειστικά διαδικαστικούς κανόνες σε ότι αφορά την εξέταση των μεταγενέστερων αιτήσεων, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να παρακωλύουν την πρόσβαση και όχι κανόνες σε ότι αφορά την πρόσβαση στη διαδικασία. Κανένα άλλο Κράτος Μέλος δεν έχει άλλωστε θεσπίσει την υποχρέωση υποβολής χρηματικού παραβόλου για την πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου (αρχικό αίτημα ή και μεταγενέστερο/α). Για λόγους συντομίας παραπέμπουμε στις σχετικές επισημάνσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σχετικά με την αρχική διάταξη που εισήγαγε την υποχρέωση κατάθεσης παραβόλου.
Επιπλέον με το άρθρο 38 καταργείται η αντικαθίσταται η παρ. 7 του άρθρου 94 ν 4939/2022, η οποία προέβλεπε ότι «Όμοια μεταγενέστερη αίτηση, χωρίς την προσκόμιση νέων στοιχείων, απορρίπτεται ως απαράδεκτη με βάση την αρχή του δεδικασμένου, χωρίς ακρόαση, σύμφωνα με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του παρόντος άρθρου» Σύμφωνα με την προτεινόμενη διάταξη η παρ. 7 αντικαθίσταται και στην περίπτωση όμοιας μεταγενέστερης αίτησης αυτή «τίθεται στο αρχείο με πράξη του Προϊσταμένου της, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 4 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α’ 45)».
Η προτεινομένη διάταξη καταργεί στην πράξη τη δυνατότητα κατάθεσης Ενδικοφανούς Προσφυγής κατά της απόφασης που απορρίπτει ως απαράδεκτη μεταγενέστερη αίτηση. Οι διατάξεις των άρθρων 40-42 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ δεν επιτρέπουν την αρχειοθέτηση απόφασης χωρίς την έκδοση απόφασης κατά της οποίας μπορεί να ασκηθεί προσφυγή σύμφωνα με το άρθρο 46 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ. Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι ευθέως αντίθετη στις διατάξεις αυτές.
Το Δίκτυο Συνηγορίας για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Child Rights Advocacy Network – CRAN), και οι οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών που το συναπαρτίζουν έχουν ως στόχο την προάσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών και δη των πιο ευάλωτων από αυτά. Για το λόγο αυτό και με σκοπό τη εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος των παιδιών οι συνυπογράφουσες 13 οργανώσεις 1.Better Days Greece, 2.Changemakers Lab, 3.Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, 4.Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, 5.Human Rights Legal Project, 6.INTERSOS Hellas, 7.International Rescue Committee (IRC) Hellas, 8.Open Cultural Center, 9.Safe Passage International Greece, 10.SolidarityNow, 11.Σχεδία – Κέντρο Παιδαγωγικής και Καλλιτεχνικής Επιμόρφωσης, 12.Terre des Hommes Hellas, 13.The HOME Project, θεωρούμε αναγκαίο να καταργηθεί η διάταξη αυτή, καθώς η ρύθμιση είναι αντίθετη με το Δίκαιο της Ένωσης σε ότι αφορά την πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Σε κάθε περίπτωση να εξαιρεθούν συνοδευόμενα και ασυνόδευτα παιδιά από τη σχετική πρόβλεψη, προς το σκοπό της ακώλυτης πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου.
Η παρ. 7 του άρθρου 94 Ν 4939/2022 (Α΄ 111), περί της θέσης μεταγενέστερης αίτησης διεθνούς προστασίας στο αρχείο, παραβιάζει ευθέως τα άρθρα 33 παρ. 2 περ. δ΄ και 40 παρ. 5 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ και ήδη άρθρα 38 παρ. 2 περ. και 55 παρ. 7 του επερχόμενου Κανονισμού (ΕΕ) 2024/1348, σύμφωνα με τα οποία αποκλειστική έννομη συνέπεια της κατάθεσης μεταγενέστερης αίτησης διεθνούς προστασίας χωρίς νέα και ουσιώδη στοιχεία είναι η έκδοση απόφασης απαραδέκτου. Η προτεινόμενη τροποποίηση πρέπει επομένως να διαγραφεί.
Η παρ. 10 του άρθρου 94 Ν 4939/2022, περί της καταβολής παραβόλου για την υποβολή δεύτερης ή επέκεινα μεταγενέστερης αίτησης, του οποίου μάλιστα το ύψος αυξάνεται από εκατό (100) σε τριακόσια (300) ευρώ, παραβιάζει επίσης το ενωσιακό δίκαιο και πρέπει να καταργηθεί. Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η «υποβολή» αίτησης διεθνούς προστασίας κατά την έννοια του άρθρου 6 παρ. 1 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ «δεν μπορεί να υπόκειται σε οποιαδήποτε διοικητική διατύπωση» (ΔΕΕ C-823/21 Επιτροπή κατά Ουγγαρίας, 22-06-2023 σκ. 43, C-72/22 PPU Valstybės sienos apsaugos tarnyba, 30-06-2022, σκ. 57). Αντιθέτως, για την υπηρέτηση του σκοπού της αποτροπής «καταχρηστικών ή προφανώς αστήρικτων αιτήσεων» η Οδηγία 2013/32/ΕΕ καταλείπει διακριτική ευχέρεια στον εθνικό νομοθέτη για τη ρύθμιση διαδικαστικών διατάξεων μόνο κατά το στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης του παραδεκτού της μεταγενέστερης αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 40 παρ. 2 αυτής (ΔΕΕ C-18/20 Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl, 09-09-2021, σκ. 48), αφότου δηλαδή έχει υποβληθεί και κατατεθεί η αίτηση διεθνούς προστασίας.
Υπενθυμίζουμε ότι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκφράζει συστηματικά την αντίθεσή της στο παρόν μέτρο (ενδεικτικά, COM(2025) 170 final, σελ. 12, Letter to Minister Dimitrios Kairidis, Ares(2023)4681467, 05-07-2023, Task Force Migration Management Mission Report – Athens/Lesvos – December 2022, Ares(2022)8851878, Task Force Migration Management Mission Report – Greece – Jan/Feb 2022, Ares(2022)1024324, 11-02-2022, Task Force Migration Management Mission Report – Mission to Athens 25-27 October 2021, Ares(2021)6697895, 29-10-2021), εκκρεμεί δε ο έλεγχος της νομιμότητας αυτού ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατόπιν της από 14-05-2024 συζήτησης των αιτήσεων ακύρωσης Ε493/2022 και Ε501/2022 κατά της κανονιστικής πράξης που έχει εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση της ρύθμισης.
Με την εν λόγω παράγραφο παραβιάζεται το δικαίωμα του αιτούντος σε προσφυγή σε περίπτωση απόρριψης λόγω απαραδέκτου δευτέρου μεταγενέστερου, καθώς η υπόθεση τίθεται στο αρχείο.
Σύμφωνα με τη νέα πρόβλεψη το ποσό του παράβολου για την υποβολή δευτέρου μεταγενέστερου αιτήματος ανέρχεται στα 300 ευρώ από 100 ευρώ που ίσχυε.
Σε συνδυασμό με την παρ. 7 το ύψος του παράβολου λειτουργεί αποτρεπτικά για τον αιτούντα, ο οποίος καλείται να καταβάλει το ποσό των 300 ευρώ, ενώ χάνει το δικαίωμα προσφυγής, σε περίπτωση που τεθεί στο αρχείο.
Προτείνουμε από αυτήν την διάταξη να εξαιρεθούν τα ανήλικα.
Για την υποβολή κάθε μεταγενέστερης αίτησης διεθνούς προστασίας μετά την πρώτη, ο αιτών καταθέτει παράβολο, το ύψος του οποίου ορίζεται στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά αίτηση.
Η επιβολή παραβόλου ύψους τριακοσίων (300) ευρώ για κάθε μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας συνιστά υπέρμετρο περιορισμό του δικαιώματος πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου. Η αύξηση σε σχέση με το προηγούμενο ποσό (100 ευρώ) είναι αδικαιολόγητα μεγάλη και δεν συνοδεύεται από επαρκή αιτιολόγηση.
Επιπλέον, η επιβολή παραβόλου για την υποβολή τέτοιας αίτησης δεν προβλέπεται από το ενωσιακό δίκαιο και ενδέχεται να παραβιάζει την αρχή της αποτελεσματικής πρόσβασης στη διεθνή προστασία, ιδίως όταν αφορά πρόσωπα σε ευάλωτη οικονομική κατάσταση.
Προτείνεται η κατάργηση του παραβόλου ή, τουλάχιστον, ο προσδιορισμός του σε ύψος που διασφαλίζει την απρόσκοπτη πρόσβαση στη διαδικασία.
Η αύξηση του ποσού του παραβόλου θα επιβαρύνει σημαντικά τις οικογένειες με μεγάλο αριθμό παιδιών, καθώς και τα ασυνόδευτα ανήλικα που δεν εργάζονται και αδυνατούν να καλύψουν αυτό το ποσό αυξάνοντας τον κίνδυνο για παράνομη παιδική εργασία. Προτείνουμε την διατήρηση του ποσού του παραβόλου στα 100 ευρώ, άλλως και όλως επικουρικώς τη ρητή εξαίρεση των ασυνόδευτων ανηλίκων από την υποχρέωση καταβολής του
Προτείνουμε να προβλεφθεί ρητή εξαίρεση των ασυνόδευτων παιδιών από την κάλυψη του κόστους κατάθεσης μεταγενέστερης αίτησης.