Μετανάστευσης και Ασύλου

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 31 Ιουλίου 2025, 16:43 | ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ – ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το νομοσχέδιο θεσπίζει βαρύτατες ποινικές κυρώσεις για την παράνομη είσοδο και έξοδο πολίτη τρίτης χώρας από την Ελλάδα, ενώ για πρώτη φορά ορίζει ως ποινικό αδίκημα με τις ίδιες βαρύτατες ποινικές κυρώσεις την παράνομη παραμονή σε αυτό, στο πνεύμα και της πρόσφατης απόφασης για την τρίμηνη αναστολή των αιτημάτων ασύλου από άτομα που εισέρχονται στη χώρα παράνομα με οποιοδήποτε πλωτό μέσο που προέρχεται από τη Βόρεια Αφρική (άρθρο 79 Ν. 5218/2025). Τα άτομα αυτά επιστρέφονται, χωρίς καταγραφή, στη χώρα προέλευσης ή καταγωγής. Οι νομοθετικές αυτές εξελίξεις αντίκειται στη Σύμβαση της Γενεύης για το καθεστώς των προσφύγων (1951) σχετικά με το δικαίωμα στο άσυλο, την απαγόρευση επιβολής ποινικών κυρώσεων σε πρόσφυγες για την παράνομη είσοδο και παραμονή τους (άρθρο 31), ενώ και η Οδηγία 2008/115/ΕΚ ρυθμίζει μόνο διοικητικές διαδικασίες απομάκρυνσης με σειρά νομικών εγγυήσεων, εξαιρέσεων, παροχή αποτελεσματικών ενδίκων μέσων και σεβασμό στην αρχή της αναλογικότητας. Το νομοσχέδιο αντίθετα εξαρτά την αποχή από την ποινική δίωξη από την άμεση εκούσια αναχώρηση του πολίτη τρίτης χώρας και προβλέπει την φυλάκιση του σε σωφρονιστικά καταστήματα σε απόκλιση από την Οδηγία 2008/115/ΕΚ και τις σχετικές εγγυήσεις της, καθώς ρητά προβλέπει ότι στις περιπτώσεις αυτές εφαρμόζεται ο Σωφρονιστικός Κώδικας, κατά παράβαση της πρόθεσης της Οδηγίας για εφαρμογή μόνο διοικητικής κράτησης ως εξαιρετικό μέτρο και με πρόβλεψη πλήρους πλέγματος νομικών εγγυήσεων κατά την εφαρμογή της. Η πρόβλεψη αυτή, για ποινικοποίηση της παράνομης παραμονής πολίτη τρίτης χώρας στο ελληνικό έδαφος, σε συνδυασμό με αυστηροποίηση διατάξεων για τις διαδικασίες ασύλου, π.χ. παράβολο 300€ για τα μεταγενέστερα αιτήματα ασύλου (άρθρο 34 νομοσχεδίου), ανασταλτικό αποτέλεσμα της προσφυγής κατά απορριπτικής απόφασης ασύλου και άρα δυνατότητα νόμιμης παραμονής στη χώρα, μόνο αν η προσφυγή ασκηθεί εμπρόθεσμα (άρθρο 35 νομοσχεδίου), ή για έκδοση αδειών παραμονής, όπως η κατάργηση δυνατότητας αίτησης άδειας παραμονής για εξαιρετικούς λόγους (άρθρο 29 νομοσχεδίου) και κατάργηση της δυνατότητας αίτησης για άδεια διαμονής του άρθρου 193 του ν. 5078/2023 περί χορήγησης νέου τύπου άδειας διαμονής για εργασία σε πολίτες τρίτων χωρών (άρθρο 30 νομοσχεδίου) θα καταστήσει ποινικούς παραβάτες σε κίνδυνο φυλάκισης με βαρύτατες ποινικές κυρώσεις έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων χωρίς καμία δυνατότητα νομιμοποίησης της παραμονής τους στη χώρα χωρίς υπαιτιότητά τους και χωρίς καν τις εγγυήσεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ για τις Επιστροφές και κατά παράβαση του ενωσιακού Δικαίου. Τέλος, ειδικά για τους πολίτες τρίτης χώρας με σοβαρότατα προβλήματα υγείας που έχουν εκπέσει από τη διαδικασία ασύλου, η κατάργηση από το 2020 με το Νόμο 4686/2020 της δυνατότητας παραπομπής τους από τις Επιτροπές Προσφυγών στο Υπουργείο Μετανάστευσης για χορήγηση άδειας παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους έχει καταστήσει αδύνατη την τακτοποίηση της παραμονής τους στη χώρα και την πρόσβασή τους στο σύστημα υγείας, ενώ με το παρόν νομοσχέδιο, με την αυστηροποίηση των διατάξεων για τα μεταγενέστερα αιτήματα ασύλου και την ποινικοποίηση της παράνομης παραμονής κινδυνεύουν να φυλακίζονται με βαρύτατες ποινικές κυρώσεις χωρίς καν τις εγγυήσεις της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ για τις Επιστροφές και κατά παράβαση του ενωσιακού Δικαίου (άρθρο 3 της ΕΣΔΑ για απαγόρευση των βασανιστηρίων και της υποβολής σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, άρθρο 1 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για το απαραβίαστο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, άρθρο 2 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για το Δικαίωμα στη Ζωή, άρθρο 19 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για την προστασία σε περίπτωση απομάκρυνσης, απέλασης και έκδοσης Βλ. Paposhvili κατά Βελγίου (Paposhvili v. Belgium [GC] – 41738/10,Judgment 13.12.2016 και Υπόθεση ΔΕΕ C-69/21/22.11.2022, Savran κατά Δανίας, Savran v. Denmark [GC] – 57467/15 Judgment 7.12.2021).

• 17 Ιουλίου 2025, 21:35 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Υπάρχουν αλλοδαποί που έχουν ένσημα στο ΙΚΑ [νυν ΕΦΚΑ] συνεχώς από το 200Ο έως και σήμερα, και για διαφόρους λόγους δεν έχουν άδεια διαμονής [Με την τριετία ήταν πολλοί που δεν πρόλαβαν].
  Για τα άτομα αυτά πρέπει να ληφθεί πρόνοια, γιατί προσφέρουν στην οικονομία. Προτείνεται η νομιμοποίηση μόνον εκείνων των παράνομων αλλοδαπών που έχουν ένσημα στον ΕΦΚΑ, τουλάχιστον την τελευταία 3ετία ή 4ετία ή 5ετία και υπάρχει Έλληνας εργοδότης, ο οποίος δηλώνει ότι θα τους απασχολήσει ή θα συνεχίσει να τους απασχολεί.