1. Η κάλυψη νομικής προστασίας αποτελεί αντικείμενο αυτοτελούς ασφαλιστηρίου συμβολαίου διαφορετικό από εκείνο που συνάπτεται για άλλους κλάδους ή αντικείμενο αυτοτελούς κεφαλαίου εντός ενιαίου ασφαλιστηρίου, όπου ρητά αναφέρονται οι όροι ασφάλισης νομικής προστασίας και το σχετικό ασφάλιστρο.
2. Κάθε ασφαλιστική σύμβαση νομικής προστασίας προβλέπει υποχρεωτικά τα εξής:
α) το δικαίωμα του ασφαλισμένου να επιλέγει ελεύθερα το δικηγόρο του:
αα) σε κάθε δικαστική ή διοικητική διαδικασία, όταν επιλαμβάνεται δικηγόρος για να υπερασπίσει ή να εκπροσωπήσει τον ασφαλισμένο ή να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του,
αβ) για την υπεράσπιση των συμφερόντων του ασφαλισμένου σε περίπτωση που ανακύψει σύγκρουση συμφερόντων.
β) το δικαίωμα του ασφαλισμένου να προσφύγει για τη διευθέτηση της όποιας διαφοράς μεταξύ αυτού και της ασφαλιστικής επιχείρησης νομικής προστασίας στη διαδικασία διαιτησίας του άρθρου 164 του παρόντος.
3. Για τους σκοπούς της παρούσας Ενότητας, νοείται ως «δικηγόρος» κάθε πρόσωπο που δικαιούται να ασκεί τις επαγγελματικές του δραστηριότητες υπό μία από τις ονομασίες που προβλέπει η Οδηγία 77/249/ΕΟΚ (L 78’) του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1977, περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους.
4. Οι προβλεπόμενες ως άνω ασφαλίσεις νομικής προστασίας υπόκεινται στις διατάξεις του άρθρου 163 του παρόντος.
