Άρθρο 04 – Πόροι Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ)

1. Η χρηματοδότηση των ΠΜΣ προέρχεται α) από τον προϋπολογισμό του ΑΕΙ που είναι υπεύθυνο για τον σχεδιασμό τους, β) από το ΥΠΠΕΘ, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες τα προγράμματα εντάσσονται σε τομείς προτεραιότητας κατόπιν εισήγησης του ΕΣΥΠ και σύμφωνα με την ΥΑ έγκρισής τους η οποία καθορίζει και τις προϋποθέσεις χρηματοδότησής τους βάσει κριτηρίων ποιότητος γ) από δωρεές, παροχές, κληροδοτήματα, χορηγίες φορέων του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, από παροχές νομικών προσώπων, πόρους από ερευνητικά προγράμματα, ευρωπαϊκούς πόρους και κάθε άλλη νόμιμη πηγή και δ) από μέρος των οφειλών των υπόχρεων των ΕΛΚΕ των ΑΕΙ βάσει του άρθρου 27 του ν. 4415/2016 (ΦΕΚ 159 Α’), έπειτα από απόφαση της Συγκλήτου. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες τα λειτουργικά έξοδα ενός ΠΜΣ δεν είναι δυνατό να καλυφθούν εξ ολοκλήρου από τις υπό α) έως δ) πηγές χρηματοδότησης, μόνο τότε δύναται να προβλεφθεί καταβολή εκ μέρους των φοιτητών τέλους εγγραφής.
i) Το ποσό του τέλους εγγραφής προσδιορίζεται για όλη τη διάρκεια των σπουδών του μεταπτυχιακού φοιτητή και το ύψος του δεν πρέπει να καθιστά αδύνατη ή δυσχερή τη συμμετοχή φοιτητών περιορισμένης εισοδηματικής ικανότητας.
ii) Το τέλος εγγραφής δεν υπερβαίνει σε καμία περίπτωση το τριπλάσιο του εκάστοτε νομοθετικά οριζόμενου κατώτατου ακαθάριστου μηνιαίου μισθού, μπορεί να καταβάλλεται τμηματικά και προορίζεται αποκλειστικά για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών.
iii) Πρόσθετες επιβαρύνσεις, που δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 1/3 του τέλους εγγραφής, μπορεί να προβλέπονται για το κόστος συμμετοχής μεταπτυχιακών φοιτητών σε εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες, πέρα από τη συμμετοχή τους στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
2. Απόφαση επιβολής τέλους εγγραφής σε ΠΜΣ λαμβάνεται από τη Σύγκλητο ή τη Συνέλευση του ΑΕΙ με ειδική πλειοψηφία 2/3. Προϋπόθεση για την έγκριση αυτή είναι η ειδικά αιτιολογημένη και διεξοδικά τεκμηριωμένη πρόταση της Συνέλευσης του αρμόδιου Τμήματος.
3. Με την ίδια πλειοψηφία προσδιορίζονται οι αμοιβές των καθηγητών που συμμετέχουν σε ΠΜΣ. Για τις αμοιβές αυτές ισχύουν οι εκ του Νόμου προβλεπόμενες παρακρατήσεις υπέρ του ΕΛΚΕ. Για διδασκαλία σε μόνο ένα ΠΜΣ δεν νοείται κανενός είδους αμοιβή. Το όριο των απολαβών των διδασκόντων από την εν γένει συμμετοχή τους σε ΠΜΣ δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% των ακαθάριστων αποδοχών της βαθμίδας τους.
4. Η Σύγκλητος ή η Συνέλευση αντιστοίχως, σε περιπτώσεις επιβολής τέλους εγγραφής, υποβάλλει πλήρη και αναλυτικά στοιχεία του προϋπολογισμού των ΠΜΣ στον αρμόδιο Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Στα στοιχεία που, μέσω του πρύτανη του Ιδρύματος, αποστέλλονται στο ΥΠΠΕΘ περιλαμβάνονται i) απόφαση για τον καθορισμό του ποσού που διατίθεται για το συγκεκριμένο ΠΜΣ από τον προϋπολογισμό του Ιδρύματος, ii) αναλυτική κατάσταση για τη χρηματοδότηση μέσω των στοιχείων της περίπτωσης γ) της παρ. 1 του άρθρου 4 του παρόντος, iii) ειδικά αιτιολογημένη απόφαση για την ανάγκη της επιβολής και το ύψος τέλους εγγραφής και iv) ειδικά αιτιολογημένη πρόταση για τον καθορισμό των απολαβών του διδακτικού προσωπικού που συμμετέχει στο ΠΜΣ.
5. Η εγκριτική απόφαση η οποία λαμβάνεται με πλειοψηφία 2/3 επί των μελών της Συγκλήτου ή της Συνέλευσης του ιδρύματος αποστέλλεται στον αρμόδιο Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ο οποίος μπορεί σε αποκλειστική προθεσμία εξήντα (60) ημερών να την αναπέμψει προς τροποποίηση. Η ίδρυση του ΠΜΣ ισχύει από τη δημοσίευση της απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
6. Η διαχείριση των εσόδων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων γίνεται από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας (Ε.Λ.Κ.Ε.) και κατανέμονται ως εξής:
i. 50% για λειτουργικά έξοδα του προγράμματος και για αμοιβές- αποζημιώσεις τακτικού προσωπικού για εργασία που υπερβαίνει τις κατά νόμο υποχρεώσεις μεταπτυχιακής διδασκαλίας και έκτακτου προσωπικού καθώς και τεχνικού και διοικητικού προσωπικού των ΑΕΙ,
ii. 25% για κάλυψη λειτουργικών εξόδων του Ιδρύματος που αφορούν τις σπουδές δεύτερου και τρίτου κύκλου του Τμήματος στο οποίο εδρεύει και,
iii. 25% για τη χορήγηση ανταποδοτικών υποτροφιών.
Η ανωτέρω κατανομή δεν ισχύει στην περίπτωση χορηγίας ή δωρεάς για συγκεκριμένο σκοπό, καθώς και για κρατικές επιχορηγήσεις, οι οποίες κατανέμονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
7. Ο Διευθυντής του Προγράμματος είναι αρμόδιος για τη σύνταξη του προϋπολογισμού και απολογισμού του, τους οποίους υποβάλλει στη Συνέλευση, καθώς και για την παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού και την έκδοση των εντολών πληρωμής των σχετικών δαπανών.
Κατά τη λήξη του οικονομικού έτους, ο αναλυτικός οικονομικός απολογισμός του Προγράμματος, ανεξαρτήτως των πηγών χρηματοδότησης, αναρτάται με ευθύνη του Διευθυντή στον διαδικτυακό τόπο του μεταπτυχιακού προγράμματος.
8. ΑΕΙ της ημεδαπής μπορούν να δημιουργούν μόνα τους, ή σε συνεργασία μεταξύ τους, αυτοδύναμα αυτοχρηματοδοτούμενα ΠΜΣ στο εξωτερικό. Για τα προγράμματα αυτά, το ίδρυμα ή τα συνεργαζόμενα ιδρύματα της ημεδαπής οφείλουν να υποβάλουν μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας στο ΥΠΠΕΘ, όπου θα παρουσιάζονται αναλυτικά ο προϋπολογισμός, οι πηγές χρηματοδότησης, οι διαδικασίες εγκατάστασης, οι ενδεχόμενες συνεργασίες, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα, η μετακίνηση του διδακτικού προσωπικού, ο τύπος του χορηγούμενου τίτλου, η οργάνωση και λειτουργία του προγράμματος, η συγκρότηση συντονιστικού οργάνου, η γλώσσα διδασκαλίας και κάθε άλλο θέμα που κρίνεται αναγκαίο σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις μεταπτυχιακές σπουδές της χώρας υποδοχής.
9. Τα θερινά προγράμματα μπορούν να έχουν ειδικούς όρους αποζημίωσης των διδασκόντων και τέλη εγγραφής για τους ενδιαφερομένους, που ορίζονται ρητά στη σχετική πρόσκληση. Θερινά προγράμματα πυκνών συναντήσεων μπορούν να εντάσσονται στις προαιρετικές διδακτικές λειτουργίες των μεταπτυχιακών προγραμμάτων και να προσφέρουν πιστωτικές μονάδες και βαθμολογία στους φοιτητές που τα παρακολουθούν. Στις περιπτώσεις αυτές, το κόστος συμμετοχής των κανονικά εγγεγραμμένων μεταπτυχιακών φοιτητών καλύπτεται από τα αρχικά τέλη εγγραφής. Σε διαφορετική περίπτωση η συμμετοχή των φοιτητών σε αυτά είναι προαιρετική.

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 20:43 | Πέτρος Κονταράκης

    Νομίζω ότι η κυβερνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει το θέμα με την ήδη υπάρχουσα εμπειρία που συσσωρεύτηκε με τις τηλεοπτικές αδειες: πλειστηριασμό.

    Δηλαδή ανακοινώνει 10 αδειες για μεταπτυχιακά, οι προεδροι των τμημάτων κλεινονται σε ενα χώρο και τις χτυπάνε.

    Οσοι κερδίσουν προκηρυσουν τις θέσεις. Ερχονται οι φοιτητές, κλεινονται 2-3 μερες σε ενα χωρο και οποιος δώσει περισσότερα κερδίζει τις θέσεις.

    Από τα χρήματα κρατα ενα 30% το κράτος και το δίνει σε κοινωνικές παροχες. Νομίζω η τεχνογνωσία υπάρχει.

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 20:00 | Τσιριγώτης Γιώργος

    Και μόνο το γεγονός ότι το άρθρο του νομοσχεδίου που αναφέρεται στα δίδακτρα, έχει τον μεγαλύτερο αριθμό σχολίων και μάλιστα από διδάσκοντες σε ΜΠΣ, είναι δηλωτικό της υπάρχουσας κατάστασης.
    Τα φράγκα δυστυχώς είναι που μας ενδιαφέρουν.
    Το ότι έχει δημιουργηθεί μια βιομηχανία ΠΜΣ και κάποιοι τα κονομούν ασύστολα, αυτό δεν βλέπω να σχολιάζεται από τους ακαδημαϊκούς δασκάλους.
    Όλη η επιχειρηματολογία συνίσταται στο ότι «θα πέσει η ποιότητα των ΠΜΣ εάν περιορισθούν τα δίδακτρα (και άρα οι αμοιβές των διδασκόντων)».
    Στην Γαλλία -από όσο ξέρω- οι καθηγητές διδάσκουν στα ΠΜΣ μέσα στο ωράριό τους και δεν παίρνουν εξτρά χρήματα. Είναι υποβαθμισμένα εκεί τα ΠΜΣ;
    Δυστυχώς στην χώρα μας οι συνειδήσεις είναι πολύ ελαστικές και το υπουργείο θα πρέπει να βάλει ασφαλιστικές δικλείδες και για την ποιότητα των ΠΜΣ (υπάρχουν ΠΜΣ αστεία) και για το όριο των αμοιβών και των διδάκτρων.
    Το νομοσχέδιο είναι προς την σωστή κατεύθυνση.

    Καθηγητής ΤΕΙ ΑΜΘ

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 12:55 | Spyros

    Σε πολλά γνωστικά πεδία η κατάργηση των διδάκτρων θα οδηγήσει, μεταξύ άλλων:
    (1) σε υποβάθμιση της ποιότητας του μεταπτυχιακού λόγω έλλειψης πόρων για βασικές λειτουργίες (γραμματειακή υποστήριξη βάσεις δεδομένων, εξοπλισμός εργαστηρίων, συμμετοχές σε συνέδρια, έρευνα, κλπ),
    (2) σε μεγάλη πτώση τα έσοδα των ΕΛΚΕ, και κατ’ επέκταση και στον βαθμό κάλυψης αναγκών του ΑΕΙ
    (3) σε ανεργία το διοικητικό προσωπικό σε ΕΛΚΕ και σε ΜΠΣ που απασχολείται στα μεταπτυχιακά.
    Δύο προτάσεις:
    (1) προκειμένου να διευκολυνθεί η πρόσβαση στα ΜΠΣ φοιτητών με περιορισμένα εισοδήματα, αντί να καταργηθούν τα δίδακτρα, να οριστεί ότι για κάθε μεταπτυχιακό που έχει δίδακτρα θα είναι υποχρεωτικός ένας αριθμός υποτροφιών (π.χ. 10%, 15% των φοιτητών) με βάση εκπαιδευτικά κριτήρια (σε πολλά ΜΠΣ με δίδακτρα υπάρχουν ήδη υποτροφίες)
    (2)προκειμένου να μην υπάρχουν αντικίνητρα για τους διδάσκοντες (οι οποίοι υπερωριακά και πέραν του προπτυχιακού τους φόρτου διδάσκουν στα μεταπτυχιακά) να οριστεί ένα λογικό όριο στα έσοδα των μεταπτυχιακών που πηγαίνουν σε αμοιβές καθηγητών (π.χ. 25%, κάτι που ήδη συμβαίνει σε πολλά ΜΠΣ).

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 11:57 | ΔΕΠ

    ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΠΣ – ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΕ ΑΜΟΙΒΕΣ ΔΕΠ!!!

    Μέχρι το 1995-2000 τα πανεπιστήμια κάλυπταν :
    (1) έξοδα συμμετοχής ΔΕΠ σε 1-2 διεθνή-εθνικά ΣΥΝΕΔΡΙΑ/έτος : Για ανανέωση γνώσης και ανάπτυξη δικτύων για project, που επιστρέφουν πολλαπλάσια χρήματα στο ΑΕΙ για μισθοδοσία συμβασιούχων ερευνητών, αγορά νέου εξοπλισμού, κλπ.
    (2) διάφορα μικρά έξοδα σχετικά με έρευνα-διδασκαλία.

    Από το 1995 και μετά αυξήθηκε ραγδαία ο αριθμός νέων πανεπιστημιακών τμημάτων (και ΔΕΠ) όχι όμως και οι χρηματοδοτήσεις των ΑΕΙ, ενώ επεκτάθηκαν και τα Μεταπτυχιακά (ΜΠΣ). Δημιουργήθηκαν ΜΠΣ αλλά δεν αυξήθηκαν τα ΔΕΠ/τμήμα (αυξήθηκαν τα τμήματα & φοιτητές = αυξήθηκαν έξοδα των ΑΕΙ). Οι πρυτάνεις αδυνατώντας πλέον να καλύπτουν έξοδα Συνεδρίων είπαν στα ΔΕΠ, «κάντε επιπλέον ώρες διδασκαλία σε ΜΠΣ με δίδακτρα ώστε να καλύπτετε τα έξοδα σε ΣΥΝΕΔΡΙΑ και λοιπά έξοδα έρευνας δικά σας και ερευνητών συνεργατών σας.» Αυτό έκαναν τα περισσότερα ΔΕΠ, εκτός κάποια ελάχιστων σχολών (π.χ. ΚΑΠΟΙΟΙ ιατρικών σχολών) που έβρισκαν κάποια χρήματα από φαρμακευτικές εταιρείες.

    (1) Τέλος εγγραφής σε ένα διεθνές συνέδριο 500-1000 Ευρώ (ανάλογα με ειδικότητα) + Μετακίνηση-διαμονή για 4-5 μέρες 1000-2000 Ευρώ (ανάλογα με χώρα, π.χ. ΗΠΑ, Ελβετία, Νορβηγία). Ελάχιστο 1500 Ευρώ.
    (2) 1 ΔΕΠ συνεργάζεται με 3-7 ερευνητές (π.χ., 5 υποψ. Διδάκτορες + 2 ΜΠΣ φοιτητές). Ελάχιστα έξοδα έρευνάς τους (toner, φωτοτυπίες, ανταλλακτικά/επιδιόρθωση υπολογιστή – όχι αγορά! –) 200 Ευρώ/έτος/ερευνητή + παρόμοια έξοδα του ΔΕΠ + 300 Ευρώ/χρόνο για απόσβεση 1 υπολογιστή/εκτυπωτή/σκάνερ (στα 3-4 χρόνια θέλουν αλλαγή). Ελάχιστο κόστος = 1500 Ευρώ.

    (1)+(2) = 3000 Ευρώ/έτος (ελάχιστο)
    Για ένα τμήμα ΑΕΙ με 20 ΔΕΠ που πριν 10-15 χρόνια δινόταν 20 Χ 3000/έτος = 60.000/έτος για συνέδρια + μικρά έξοδα, σήμερα τα έξοδα αυτά καλύπτονται από τα δύο ΜΠΣ του (10 ΔΕΠ/ΜΠΣ).

    Ένα ΜΠΣ όπως και όλα της Ευρώπης (πριν Αγγλίας & κάποια Ελλάδος) είναι ΔΙΕΤΕΣ, με μέσο όρο 15 φοιτητές/έτος. Σ’ ένα τυπικό ΜΠΣ εργάζονται 10 ΔΕΠ (10 εξαμηνιαία μαθήματα εξειδίκευσης 3-5 ωρών/εβδομάδα + 15 διατριβές (1,5 Διατριβή/ΔΕΠ/έτος) + 15 επιβλέψεις πρακτικής άσκησης (1,5 Πρακτική/ΔΕΠ/έτος). Αν το 50% των εσόδων του πάει ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΜΟΙΒΕΣ ΔΕΠ, αλλά για ΣΥΝΕΔΡΙΑ + ΜΙΚΡΑ ΕΞΟΔΑ ΕΡΕΥΝΑΣ, χρειάζεται 30.000 Ευρώ από δίδακτρα 15 φοιτητών του, δηλαδή 2000 Ευρώ/φοιτητή/έτος. Το υπόλοιπο 50% (άλλες 2000 Ευρώ/φοιτητή/έτος) πάει 25% για υποτροφίες + 25% στο ΑΕΙ (όχι στο τμήμα/σχολή) για λοιπές χρηματοδοτικές του ανάγκες. ΣΥΝΟΛΟ = 4000 Ευρώ/φοιτητή

    Στα παραπάνω δεν συμπεριλαμβάνονται τα μεγάλα έξοδα έρευνας των ΔΕΠ και υποψηφίων διδακτόρων που ποικίλουν ανάλογα με τη μεθοδολογία έρευνας. Οι πλέον συνήθης είναι 2 γενικοί τύπου έρευνας: Πεδίου & εργαστηρίου. Ένα διδακτορικό απαιτεί 3-5 διαφορετικές μελέτες. Αν έχει έρευνα πεδίου, μία τουλάχιστο μελέτη θα έχει national representative sample (δειγματοληψία σε εθνικό επίπεδο). Αναλογιστείτε πόσο κοστίζει η μετακίνηση για συλλογή δεδομένων από 2000 μαθητές από 70 σχολεία όλης της χώρας (και νησιών). Αναλογιστείτε πόσο στοιχίζει να παρακολουθεί κάποιος μετανάστες, μετακινούμενους Ρομά, να μετακινείται για εβδομάδες ή μήνες σε διαφορετικές ανασκαφές κλπ. Ρωτήστε πόσο στοιχίζουν όργανα, εξοπλισμός, αναλώσιμα εργαστηρίων. Τα νούμερα είναι ασύλληπτα για όσους δεν εργάσθηκαν ως ερευνητές.

    Γιατί τα έξοδα των υποψηφίων διδακτόρων; Δεν υπολογίζονται στο Νομοσχέδιο!! Οι υποψήφιοι διδάκτορες βοηθούν στην έρευνα των ΜΠΣ φοιτητών υπό την επίβλεψη των ΔΕΠ, αφού μια μελέτη απαιτεί συμμετοχή πολλών ερευνητών.

    Ως το 2010 οι Επιτροπές Ερευνών (ΕΛΚΕ) από τις παρακρατήσεις των εσόδων από εξωτερικές χρηματοδοτήσεις για έρευνα κάλυπταν κάποιο-μικρό μέρος των παραπάνω εξόδων. Όμως στην εποχή των μνημονίων οι ΕΛΚΕ καλύπτουν ΜΟΝΟ:
    (1) μισθούς συμβασιούχων διδασκόντων (πρώην ΠΔ 407) που εν μία νυκτί καταργήθηκαν όλοι (χιλιάδες άτομα),
    (2) αποπερατώσεις ανέγερσης κτιρίων επειδή οι εργολάβοι χρεοκόπησαν λόγω κρίσης (υποθέσεις στα δικαστήρια)
    (3) και κάθε νέα τρύπα χρηματοδότησης των ΑΕΙ (που συνεχώς πολλαπλασιάζονται)

    Στα παραπάνω προσθέστε πολλά έξοδα λειτουργίας των τμημάτων και σχολών που δεν καλύπτονται πλέον από το ΑΕΙ, συνήθως γιατί δεν υπάρχουν χρήματα, άλλα και όταν υπάρχουν κάποια ελάχιστα χρήματα με τους νέους άπειρους κανόνες διαφάνειας και ελέγχους έχει καταντήσει τόσο γραφειοκρατική και αργή η διαδικασία που αν δεν τα καλύψουν τα Μεταπτυχιακά (ΜΠΣ) οι φοιτητές ή θα ξεπαγιάζουν ή δε θα βλέπουν στις αίθουσες, ή θα περπατούν στα σκουπίδια, ή σε σπασμένα τζάμια ή σε γκρεμισμένους τοίχους γιατί δεν υπήρχε φύλακας και κάποιοι μπήκαν και τα έσπασαν, και άπειρα άλλα απίθανα ανάλογα με τη σχολή (π.χ. να ζεσταθεί η πισίνα που πάει το ΤΕΦΑΑ!! αλλά κι αυτοί πρέπει να μάθουν κολύμβηση!!), κλπ.

    ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΠΣ – ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΕ ΑΜΟΙΒΕΣ ΔΕΠ!!!

    Το Σχόλιο σας θα δημοσιευθεί μόλις ελεγχθεί απο τον διαχειριστή.

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 10:58 | ΑΝΔΡ. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ

    Αξιότιμη κα υπουργέ,
    1. Με αφορμή τη διαβούλευση του Νομοσχεδίου για τα Μεταπτυχιακά προγράμματα και την πρόσφατη τροπολογία για τη δωρεάν χορήγηση πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε φοιτητές που σπουδάζουν για 2ο πτυχίο, δε θα πρέπει να δικαιούνται δωρεάν πανεπιστημιακά συγγράμματα και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, οι οποίοι πληρώνουν και δίδακτρα?
    2. Το Νομοσχέδιο, εφόσον ψηφιστεί, θα ισχύσει από την επόμενη ακαδημαική χρονιά (2017-18) ή από τη φετινή (2016-17)?
    Εάν ισχύσει από την επόμενη, δε θα πρέπει να υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις όσον αφορά π.χ. τα δίδακτρα (τέλος εγγραφής), τα οποία έχουν πληρώσει οι μεταπτυχιακοί φοιτητές για να κατοχυρώσουν τη θέση τους στα Π.Μ.Σ. ?

    Σας ευχαριστώ.

    Με εκτίμηση

    ΑΝΔΡ. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 10:51 | Μαρία

    θα πρέπει να προβλέψουν και μεταβατικές διατάξεις για όσους είναι ήδη εγγεγραμμένοι σε προγράμματα μεταπτυχιακών Σπουδών. Για παράδειγμα, στο ΕΑΠ θα συνεχίζουμε να πληρώνουμε 650 ευρώ ανά θεματική όταν οι νεοεισερχόμενοι μπορεί να πληρώνουν λιγότερα; Τότε θα μας συμφέρει να κάνουμε διαγραφή και να αιτηθούμε την εισαγωγή μας στο ίδιο πρόγραμμα στο μέλλον, με ευνοϊκότερους οικονομικούς όρους.

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 10:02 | sophomore

    Αυτό που δεν καταονοώ είναι γιατί θεωρείται δεδομένο ότι οι διδακτικές υποχρεώσεις ενός Καθηγητή (οποιασδήποτε βαθμίδας)Πανεπιστημίου πρέπει να περιορίζονται στη διδασκαλία μαθημάτων σε προπτυχιακό επίπεδο. Γιατί να μην εντάσσεται στις υποχρεώσεις του και η διδασκαλία μεταπτυχιακών μαθημάτων; Ούτως ή άλλως, ο υφιστάμενος διδακτικός φόρτος των 6 ωρών/εβδομάδα (φόρτος στον οποίο οι Καθηγητές έρχονται να επικουρηθούν από διδάσκοντες άλλων κατηγοριών – πρόσφατα και από τους διδάσκοντες βάσει του Π.Δ. 407/80, θεσμός που αναβίωσε αφού πρώτα είχε καταργηθεί με τον Ν. 4009/2011) νομίζω ότι επιτρέπει και την διδασκαλία ορισμένων ωρών στα μεταπτυχιακά, χωρίς να θίγεται η ενασχόληση με την έρευνα, η συμμετοχή σε συνέδρια, κλπ. Χωρούν ορισμένες ώρες μεταπτυχιακής διδασκαλίας, και αυτό αποδεικνύεται από τη συμμετοχή του συνόλου σχεδόν των Πανεπιστημιακών Καθηγητών (όλων των βαθμίδων) στα μεταπτυχιακά μέχρι σήμερα. Μόνο που η συμμετοχή τους αυτή γίνεται μέχρι τώρα επ’ αμοιβή (και, μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, άκρως ικανοποιητική). Επομένως, χρόνος βρίσκεται και ο χρόνος αυτός θα έπρεπε να είναι ενταγμένος στο θεσμοθετημένο διδακτικό φόρτο των Καθηγητών.
    Διαβάζω σε σχόλια ότι χρειάζεται η παροχή κινήτρου (προφανώς, οικονομικού) για τη συμμετοχή ενός Καθηγητή σε μεταπτυχιακά. Γιατί; Ο Καθηγητής αμείβεται με τον μισθό του, διορίζεται ως πανεπιστημιακός δάσκαλος και ως τέτοιος οφείλει να παρέχει τις υπηρεσίες του τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Το προτεινόμενο, μάλιστα, νομοσχέδιο προβλέπει αποζημίωση για τη συμμετοχή σε περισσότερο του ενός μεταπτυχιακά, ορίζοντας ποσοστό επί των μεικτών απολαβών της αντίστοιχης βαθμίδας. Παρέχεται, επομένως, και το ζητούμενο κίνητρο. Μάλλον, όμως, δεν κρίνεται ικανοποιητικό; Και είναι ικανοποιητικά τα υπέρογκα δίδακτρα ορισμένων μεταπτυχιακών; Τα οποία είναι υπέρογκα, ακριβώς διότι πρέπει να καλυφθούν οι υπερβολικές αμοιβές των διδασκόντων;

    Νομίζω πως το μέτρο έχει χαθεί σε πολλές περιπτώσεις και, επομένως, το προτεινόμενο νομοσχέδιο κινείται προς την σωστή κατεύθυνση (και μακάρι να προχωρήσει μέχρι τέλους και να λάβει τη μορφή Νόμου του Κράτους), διότι επιχειρεί να εξορθολογίσει τα πράγματα, προς όφελος όσων επιθυμούν να πραγματοποιήσουν μεταπτυχιακές σπουδές στη χώρα τους, αλλά μέχρι στιγμής δεν μπορούν, καθότι συχνά αυτές κοστίζουν περισσότερο από τις αντίστοιχες στο εξωτερικό.

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 09:33 | ΑΚ

    Οι συντάκτες του Σχεδίου Νόμου είχαν ένα μόνο μοντέλο ΠΜΣ στο μυαλό τους κι ένα μόνο μοντέλο μεταπτυχιακού φοιτητή: ένα ΠΜΣ ενός τμήματος με 80+ μέλη ΔΕΠ που δεν ξέρουν πως να γεμίσουν το ωράριό τους και ενός φοιτητή που παίρνει το βασικό πτυχίο και λέει ας κάνω κι ένα μεταπτυχιακό να βρίσκεται. Έτσι οι μεν κάνουν ένα ΠΜΣ με μαθήματα αναμασήματα των προπτυχιακών και οι δε προσθέτουν άλλο ένα πτυχίο στην συλλογή τους. Αν αυτά ήταν όλα τα ΠΜΣ στην Ελλάδα, τότε κανένα πρόβλημα, να προσφέρονται δωρεάν (όπως ήδη γίνεται σε πολλές περιπτώσεις).
    Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν είναι έτσι όλα τα ΠΜΣ. Υπάρχουν και ΠΜΣ τα οποία προσφέρουν εξειδικευμένες γνώσεις πολύ διαφορετικές από των προπτυχιακών προγραμμάτων, γίνονται απογεύματα/Σαββατοκύριακα, έχουν ακριβά εργαστήρια, αξιοποιούν στο διδακτικό προσωπικό ανθρώπους εκτός μελών ΔΕΠ αλλά με χρήσιμη εμπειρία από τον χώρο εργασίας τους και απευθύνονται σε επαγγελματίες που βλέπουν το ΠΜΣ σαν επένδυση στην καριέρα τους.
    Αυτά τα ΠΜΣ, το Σχέδιο Νόμου τα σκοτώνει. Τελεία και παύλα.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 21:38 | Δημήτριος Γιαννέλης

    Μια διόρθωση για την αμοιβή ανά ώρα του Επίκουρου και του Καθηγητή. Για τον Επίκουρο Καθηγητή η αμοιβή του για τρεις μήνες θα είναι 400×3 = 1200. Αν διαιρέσουμε με τις 78 ώρες που απαιτούνται για τα δυο μαθήματα Άρα η αμοιβή του θα είναι 1200 ευρώ για τους τρεις μήνες δια 78 ώρες ήτοι 15,4 ακαθάριστα. Για τον Καθηγητή με αμοιβή 700×3 = 2100, η αμοιβή ανα ώρα είναι 2100/78 = 26,9 ή 15 ευρώ καθαρά.
    Να σημειωθεί ότι αυτά είναι θεωρητικά διότι όπως έχει αναφέρει συνάδελφος με 20 φοιτητές ένα ΠΜΣ είναι μη βιώσιμο αφού το σύνολο των εσόδων θα είναι 30000. Εάν 7000 διανεμηθούν σε γραμματειακή υποστήριξη, απομένουν 8000 για αμοιβές Καθηγητών!! Εαν υποθέσουμε 16 μαθήματα, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο θα αμειβεται κάθε μάθημα.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 19:26 | ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ

    ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΤΟ ΕΚΠΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΓΕΕΘΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ ΕΚΠΤΩΣΗ 25% ΣΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΕΔ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΙΣΧΥΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΕΚΠΑ.

    1. ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΗ Η ΕΚΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΑΜΗΛΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ Η΄ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ;
    2. ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΕΔ Η΄ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΕΚΠΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ ΕΝΩ ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ Η΄ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΧΑΜΗΛΟ ΜΙΣΘΟ ΤΑ ΕΧΟΥΝ;

    ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΔΙΚΙΕΣ!

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 19:12 | Βασίλης Βασδέκης

    Υποψιάζομαι πως ο μοναδικός σκοπός του σχεδίου νόμου είναι να χαμηλώσουν έως εξαφάνισης τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών σπουδών. Αλλιώς όλο το υπόλοιπο κείμενο περιέχει λεπτομέρειες που κανονικά βρίσκονται μόνο σε εσωτερικούς κανονισμούς αυτοδιοικούμενων ιδρυμάτων. Οι συνέπειες των ρυθμίσεων αυτών θα είναι εντελώς οι αντίθετες από αυτές που υποθέτω θέλουν να πετύχουν οι συντάκτες του κειμένου αυτού.
    α. Ανθρωποι που εργάζονται για την υποστήριξη των μεταπτυχιακών θα μείνουν άνεργοι.
    β. Η ποιότητά των μεταπτυχιακών θα πέσει δραματικά γιατί κανείς δεν θα έχει κίνητρο να διδάσκει σε αυτά. Υπάρχει ένα ζήτημα δικαιοσύνης εδώ. Τα μεταπτυχιακά είναι συνήθως όχημα για μια καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση. Με ποιο σκεπτικό κάποιος θα προσπαθήσει να βελτιώσει τη ζωή του χωρίς να αποζημιώσει αυτόν που θα τον βοηθήσει να το κάνει?
    γ. Μέρος των διδάκτρων χρησιμοποιείται για την προσέλκυση γνωστών ερευνητών οι οποίοι δίνοντας σειρές διαλέξεων κάνουν τα μεταπτυχιακά να είναι πολύ περισσότερο χρήσιμα στους φοιτητές. Με τι ποσοστό του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη προτείνεται να πληρωθούν τα εισιτήρια και η διαμονή των ανθρώπων αυτών?

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 18:46 | Βασίλης Κ. Γούναρης

    Στο 4.3. υπάρχουν ασάφειες που αφήνουν μεγάλα περιθώρια «χειρισμών».

    1. Η διδασκαλία στα ΠΜΣ είναι τις περισσότερες φορές εξαμηνιαία. Μπορεί κάποιος να εργάζεται το ένα εξάμηνο χωρίς αμοιβή και το άλλο με αμοιβή ή πρέπει η διδασκαλία με και χωρίς αμοιβή να είναι ταυτόχρονη?
    2. Η διδασκαλία στο μη αμειβόμενο ΠΜΣ συμπεριλαμβάνεται στο minimum της εξάωρης διδασκαλίας κάθε μέλους ΔΕΠ?
    3. Το 20% αναφέρεται στις ετήσιες αποδοχές ή στις μηνιαίες. Κι αν αναφέρεται στις μηνιαίες αποδοχές, τότε πως θα συν-υπολογίζεται (αν θα συνυπολογίζεται) στο χρόνο προσφοράς στο ΠΜΣ ο χρόνος εποπτείας της έρευνας και της συγγραφής των διπλωματικών εργασιών που έπεται των εξαμήνων διδασκαλίας?

  • Πιστεύω ότι ο συντάκτης του νομοσχεδίου δεν έλαβε υπόψη του τις παραμέτρους λειτουργίας ενός καλού, σύγχρονου μεταπτυχιακού προγράμματος. Ως διευθυντής ενός – σύγχρονου πιστεύω – μεταπτυχιακού, κάνω μία μικρή ανάλυση παρακάτω. Το πρώτο μέρος αναδεικνύει την αδυναμία του σκεπτικού στο θέμα των πόρων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, ενώ το δεύτερο μέρος συζητάει το θέμα του πλαφόν στις αμοιβές των μελών ΔΕΠ.

    *** Μέρος Α, Πόροι Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων.

    Ένα τυπικό μεταπτυχιακό περιλαμβάνει 10-12 μαθήματα. Αν θέλουμε να έχουμε καλούς διδάσκοντες, μέλη ΔΕΠ ή όχι, δεν μπορούν να αμείβονται ρεαλιστικά με λιγότερο από 4.000€ το μάθημα (36 ώρες, ένα εξάμηνο). Σε περιπτώσεις εξειδικευμένων μαθημάτων μπορεί να είναι και 5.000€ ή παραπάνω. Αν θέλουμε να έχουμε και ένα βοηθό ανά μάθημα ώστε να είναι κοντά στους φοιτητές, να λύνει απορίες, να επιβλέπει τις εργασίες τους, να κάνει τις εγκαταστάσεις του software, κ.ο.κ. – o ρόλος του teaching assistant (TA) σε πανεπιστήμια του εξωτερικού – αυτό είναι ένα κόστος της τάξης 600€-900€ ανά μάθημα. Να προσθέσω ότι η παρουσία βοηθού βελτιώνει σημαντικά συνολικά την ποιότητα ενός μαθήματος. Αυτό σημαίνει ένα κόστος 50.000€ με 60.000€ για διδασκαλία.

    Ένα τυπικό μεταπτυχιακό απαιτεί γραμματειακή υποστήριξη. Ένα τυπικό κόστος είναι 22.000€ με 24.000€ ανά έτος (μαζί με τις κρατήσεις). Ακόμα και αν η γραμματεία διαμοιράζεται σε δύο μεταπτυχιακά (π.χ. μερικής και πλήρους φοίτησης), αυτό το κόστος δεν μπορεί να πέσει κάτω από 12.000€ με 15.000€.

    Ένα τυπικό μεταπτυχιακό έχει μία επιτροπή που το συντονίζει. Ως διευθυντής μεταπτυχιακού σας διαβεβαιώ ότι πρόκειται για μεγάλο φόρτο εργασίας, καθημερινά. Συγκεκριμένα: διαμόρφωση προγράμματος, εύρεση εταιρειών για πρακτικές (και πρόσληψη) των φοιτητών, οργάνωση της διασύνδεσης του μεταπτυχιακού με την αγορά, διοργάνωση προσκαλεσμένων ομιλιών, συνεχής μελέτη των αξιολογήσεων μαθημάτων και διδασκόντων και λήψη διορθωτικών κινήσεων, επαφές με εταιρίες για χορηγίες και κατανόηση αναγκών της αγοράς, επαφές με ιδρύματα του εξωτερικού για συνέργιες, κ.ο.κ. Σε αυτόν το φόρτο εργασίας αναλογεί ένα κόστος στον προϋπολογισμό, όπως γίνεται για κάθε άλλη δραστηριότητα. Συνήθως αντιστοιχεί σε ένα και μισό με δύο μαθήματα, συνεπώς αντιστοιχεί σε 6.000€ με 7.000€ ανά έτος. Είναι μία θέση ιδιαίτερης ευθύνης, καθώς η διασύνδεση με την αγορά είναι σημαντικότατος παράγοντας επιτυχίας του μεταπτυχιακού. Στο δικό μας μεταπτυχιακό για παράδειγμα, μέχρι στιγμής οι περισσότεροι φοιτητές μας έχουν προσφορά εργασίας πριν αποφοιτήσουν.

    Ένα τυπικό, καλό μεταπτυχιακό, πρέπει να έχει τουλάχιστον 3 με 4 προσκαλεσμένες ομιλίες ανά έτος, έξοδα δημοσίευσης και προώθησης, έξοδα παραστάσεων (τελετές υποδοχής και αποφοίτησης), αναλώσιμα (χαρτί, μελάνια, φωτοτυπίες, ταχυδρομικά), εξοπλισμό (υπολογιστή, έξτρα προβολικό, εκτυπωτή), άδειες λογισμικού, επισκέψεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού για τη διερεύνηση συνεργασιών – εξωστρέφεια, συζητήσεις για τα προγράμματα ανταλλαγών Erasmus+ κ.ο.κ. Ένα συντηρητικό κόστος όλων των παραπάνω είναι 15.000€ με 20.000€.

    Τέλος, ένα ποσό πρέπει να προβλεφθεί ως συνεισφορά στο οικείο/α ίδρυμα/τα (το λεγόμενο overhead). Ένα μεταπτυχιακό λειτουργεί υπό την αιγίδα και τη φήμη ενός ιδρύματος, το οποίο προσφέρει τις αίθουσες, το χώρο γραμματείας (γραφείο), υπηρεσίες φύλαξης, καθαρισμού, τηλεφωνικό δίκτυο και internet, κ.ο.κ. Αυτά τα χρήματα είναι πλέον απαραίτητα για την επιβίωση πολλών ιδρυμάτων, τα οποία υποφέρουν ιδιαίτερα από την υποχρηματοδότηση του κράτους τα τελευταία χρόνια. Συνήθως αυτό κυμαίνεται στο 30% του συνολικού προϋπολογισμού.

    Όπως γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω, ένα καλό μεταπτυχιακό έχει κόστος λειτουργίας τουλάχιστον 120.000€ ετησίως. Ελπίζω ότι υπάρχει συμφωνία σε αυτό το ποσό. Να τονίσω ότι αυτό το ποσό εξαρτάται από τον αριθμό των φοιτητών, από την ύπαρξη κατευθύνσεων, από το αν υπάρχουν μαθήματα επιλογής κ.ο.κ. Μπορεί να είναι αρκετά μεγαλύτερο, π.χ. σε προγράμματα ΜΒΑ. Το ερώτημα είναι πως καλύπτεται αυτό το ποσό. Δεδομένης της οικονομικής δυσπραγίας κράτους και ιδρυμάτων και του περιορισμένου ποσού των χορηγιών, η μόνη λύση είναι τα δίδακτρα. Με το προτεινόμενο ποσό των 1.500€, το μεταπτυχιακό θα πρέπει να δεχτεί 80-90 φοιτητές – από 20-25 που δέχεται αυτή τη στιγμή. Η υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης θα είναι τραγική. Όλοι οι υποψήφιοι θα πρέπει να γίνονται δεκτοί. Προσωπικά πιστεύω ότι η λειτουργία ενός τέτοιου υποβαθμισμένου μεταπτυχιακού δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Εναλλακτικά, αν η συμμετοχή παραμείνει στα 20-25 άτομα, οι διδάσκοντες θα πρέπει να αμείβονται με 600€ – 1000€ ανά μάθημα (δηλαδή αμοιβή ιδιαίτερων μαθήματων στη μέση εκπαίδευση), να μην υπάρχουν βοηθοί, προσκαλεσμένες ομιλίες κ.ο.κ. Προφανώς και σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ποιοτική εκπαίδευση και η λειτουργία ενός τέτοιου μεταπτυχιακού δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.

    Φυσικά, η αγωνία του συντάκτη του νομοσχεδίου για πρόσβαση των οικονομικά ασθενέστερων φοιτητών σε μεταπτυχιακά προγράμματα είναι εύλογη και είναι και δική μας αγωνία. Για παράδειγμα, στο δικό μας μεταπτυχιακό, ένα 10% των εσόδων (στο πρόγραμμα πλήρους φοίτησης), προβλέπεται για υποτροφίες, που όμως βασίζονται σε επίδοση (merit-based) και όχι σε οικονομικά κριτήρια (need-based). Να αναφέρω ότι το συγκεκριμένο θέμα είναι και ένα από τα μεγάλα ζητήματα που απασχολεί διεθνώς τα πανεπιστήμια. Αλλά η λύση δεν είναι μία ισοπεδωτική προσέγγιση. Εάν εφαρμοστούν τα προβλεπόμενα στο νομοσχέδιο, τα καλά μεταπτυχιακά θα κλείσουν και δε θα έχει κανένας πρόσβαση σε αυτά. Όσοι έχουν οικονομική άνεση θα φεύγουν εκτός Ελλάδας και η συντριπτική πλειοψηφία απλά… δε θα λαμβάνει μεταπτυχιακή εκπαίδευση. Λύσεις υπάρχουν: θεσμοθέτηση ποσοστού επί του προϋπολογισμού για υποτροφίες σε οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές; επιδότηση διδάκτρων από το κράτος; υποτροφίες από εταιρείες; υποτροφίες από ιδρύματα; άτοκα δάνεια ορίζοντος δεκαετίας; φορολογικές απαλλαγές. Η διεθνής εμπειρία προσφέρει λύσεις.

    *** Μέρος Β – Πλαφόν Καθηγητών

    Σχετικά με το πλαφόν στις αμοιβές των καθηγητών, προσωπικά έχω δύο ενστάσεις, μία θεωρητικού περιεχομένου και μία πρακτική. Ξεκινώ με την ένσταση πρακτικής φύσεως. Τα μεταπτυχιακά μαθήματα απαιτούν τις περισσότερες φορές εμπειρία και εξειδίκευση κ πρέπει να διδάσκονται από καθηγητές. Αρκετοί καθηγητές λόγω αντικειμένου διδάσκουν σε περισσότερα του ενός μεταπτυχιακά. Φυσικά υπάρχουν ερωτήματα πως μπορεί ένας καθηγητής να διδάσκει έξι ή επτά πλήρη μαθήματα το έτος και κατανοώ το σκεπτικό του συντάκτη του νομοσχεδίου. Πιστεύω όμως ότι ένας αριθμός τριών ή τεσσάρων μαθημάτων ανά έτος είναι εφικτός και εξυπηρετεί και τη διδασκαλία στα μεταπτυχιακά. Συνεπώς, ένα πλαφόν στο 50% ή 60% των ακαθάριστων αποδοχών για διδασκαλία είναι λογικό. Τονίζω το διδασκαλία, καθώς η πρόβλεψη της αμοιβής για το διοικητικό έργο της επιτροπής πρέπει να είναι σε άλλον κωδικό, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Άλλωστε έτσι διαχωρίζονται και τα καθήκοντα των μελών ΔΕΠ: διδακτικό, ερευνητικό και διοικητικό έργο.

    Και αυτό οδηγεί στη θεωρητικής μορφής ένσταση. Το συνολικό πλαφόν που έχει ένα μέλος ΔΕΠ είναι το ύψος των ακαθάριστων αποδοχών του και περιλαμβάνει τις παραπάνω δραστηριότητες. Με ποιον αλγόριθμο καθορίζεται το πλαφόν ανά δραστηριότητα; Πως προέκυψε το 20%; Και αν υπάρχει πλαφόν στην επιπλέον διδασκαλία, γιατί δεν τίθεται και στις ερευνητικές δραστηριότητες; Σε άλλες χώρες (π.χ. ΗΠΑ) η διδασκαλία σε μεταπτυχιακά και η προσέλκυση ερευνητικών προγραμμάτων πράγματι περιλαμβάνεται στις υποχρεώσεις ενός μέλους ΔΕΠ και αποτελούν παράγοντες κρίσης κατά την εξέλιξή του, αλλά ταυτόχρονα ο μισθός του είναι πολύ μεγαλύτερος, σχεδόν διπλάσιος (αναλογικά, όχι απόλυτα, λαμβάνοντας υπόψη το ΑΕΠ των δύο χωρών). Ας εφαρμοστεί ένα τέτοιο σύστημα, διπλασιάζοντας τις αποδοχές των μελών ΔΕΠ (αυτό το ρόλο παίζει ουσιαστικά εμμέσως το πλαφόν) και ας απαιτηθεί η διδασκαλία σε μεταπτυχιακά και η συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα.

    *** Συμπεράσματα

    Καταλήγοντας, πιστεύω ότι ο συντάκτης του νομοσχεδίου δεν έλαβε υπόψη του τις παραμέτρους λειτουργίας ενός καλού, σύγχρονου μεταπτυχιακού προγράμματος ή δε συζήτησε με τους υπεύθυνους για τον προϋπολογισμό ενός τέτοιου προγράμματος. Επιπλέον, δεν έλαβε καθόλου υπόψη τις σύγχρονες διεθνείς τάσεις στο χώρο της μεταπτυχιακής παιδείας. Πιθανώς έχει λάβει σαν οδηγό ορισμένα ελληνικά μεταπτυχιακά προγράμματα που δεν έχουν ή έχουν πολύ μικρά δίδακτρα – τα οποία όμως θεωρούνται πλέον ξεπερασμένα και χωρίς αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας. Πιστεύω ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο δε θα κάνει οικονομικότερα τα υφιστάμενα καλά μεταπτυχιακά, απλά θα τα κλείσει, με ό,τι σημαίνει για τους υποψήφιους φοιτητές και την ελληνική οικονομία μεσο-μακροπρόθεσμα. Θα κλείσουν για λόγους οικονομικούς, δεν έχει να κάνει τίποτα με την πολιτική. Να αναφέρω ότι ένα αντίστοιχο μεταπτυχιακό εκτός Ελλάδας έχει δίδακτρα που κυμαίνονται από 25.000 λίρες (Μεγάλη Βρετανία) εώς 80.000 δολλάρια (ΗΠΑ).

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 15:34 | ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥ

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ «ΤΕΛΗΣ». ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΔΕΧΕΤΑΙ 300 ΦΟΙΤΗΤΕΣ (3 ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΑΠΟ 100 ΦΟΙΤΗΤΕΣ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ) ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ 4.800 ΕΥΡΩ. ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΝΟΛΙΚΑ 1.440.000 ΕΥΡΩ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΟ ΥΨΗΛΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ; ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΜΕΣΑ;

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 14:57 | ΦΟΙΤΗΤΗΣ

    ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΙΣ ΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΔΟΣΕΙΣ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ 2016. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 3 ΕΞΑΜΗΝΩΝ ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ 5000€ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 4 ΕΞΑΜΗΝΩΝ ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ 1500€! ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ!

    ΖΗΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ!

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 12:15 | Αρης

    Φαίνεται ότι στο υπουργείο είναι αποκομμένοι από την πραγματικότητα και δεν γνωρίζουν ότι δεδομένου ότι η δημόσια δαπάνη για τα Πανεπιστήμια μετα βίας καλύπτει το λογαριασμό της ΔΕΗ τα εσοδα από τα μεταπτυχιακα καλύτουν δαπανες όπως το χαρτι τουαλέτας, καμένες λαμπες κλπ.
    Μηπως ο σκοπός του Υπουργείου είναι να κλείσουν τα ΜΔΕ των δημοσίων Πανεπιστημίων για να οδηγηθούν οι φοιτητές στον ιδιωτικό τομέα η στο εξωτερικό;

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 12:13 | Αρης

    Ποιο είναι το νόημα της σύνδεσης των διδάκτρων με τον κατώτατο ακαθάριστο μηνιαίο μισθο; Υποτίθεται ότι τα δίδακτρα καλύπτουν τα λειτουργικά εξοδα. Με ποιον τρόπο συνδέονται τα λειτουργικά εξοδα ενός μεταπτυχιακου με τον κατώτατο ακαθάριστο μηνιαίο μισθο; Η μήπως αναμένεται οι μεταπτυχιακοί φοιτητές να εργάζονται παράλληλα ως ανειδίκευτοι εργάτες; Ας μπει ένα πλαφόν, αν χρειάζεται, χωρίς να είναι συνδεδεμένο με τον κατώτατο μισθό και με γνώμονα τα λειτουργικά έξοδα. Και φυσικά πρεπει να προβλεφθεί ότι η διαφορά ανάμεσα στα εξοδα και στα δίδακτρα πρεπει να καλύπτεται από Υπουργείο, αλλιώς προφανώς καποια ΜΔΕ θα κλείσουν.
    Νομίζω ότι όταν ένα ΜΔΕ κλείσει τοτε «καθισταται αδύνατη ή δυσχερής η συμμετοχή φοιτητών περιορισμένης εισοδηματικής ικανότητας» σε αυτό, αλλά και ΟΛΩΝ των υπολοίπων.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 11:42 | Νικόλας

    Στη ρύθμιση ορίου αμοιβών, ωραρίου κλπ θα πρέπει αφενός να λαμβάνεται υπόψη η πραγματική συμμετοχή μέλους ΔΕΠ στο ΠΜΣ (ώρες διδασκαλίας), αφετέρου να δίνεται κίνητρο για την συμμετοχή σε ΠΜΣ. Επίσης, ο φόρτος εργασίας του διευθυντή ΠΜΣ θα πρέπει να αμείβεται, κατ’αντιστοιχία των προβλέψεων του νομοθέτη για τους διευθυντές σχολών κλπ. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει σαφής διαχωρισμός για μη-μέλη ΔΕΠ διδάσκοντες.

    Προτείνεται συνεπώς η τροποποίηση του Άρθρου 3 ως εξής:

    Με την ίδια πλειοψηφία προσδιορίζονται οι αμοιβές των καθηγητών που συμμετέχουν σε ΠΜΣ. Για τις αμοιβές αυτές ισχύουν οι εκ του Νόμου προβλεπόμενες παρακρατήσεις υπέρ του ΕΛΚΕ. Για διδασκαλία μέλους ΔΕΠ σε μόνο ένα ΠΜΣ δεν νοείται κανενός είδους αμοιβή. Μέλη ΔΕΠ δύναται να αμείβονται για έως 6 ώρες διδασκαλίας ανά διδακτική εβδομάδα από ένα ΠΜΣ και από την εν γένει συμμετοχής τους σε ΠΜΣ για έως 10 ώρες διδασκαλίας ανά διδακτική εβδομάδα, υπό την προϋπόθεση ότι οι ώρες αυτές δεν λογίζονται στο υποχρεωτικό ωράριό τους. Ο διευθυντής του ΠΜΣ μπορεί να αμείβεται για έως 2ώρες διοικητικού έργου εβδομαδιαίως. Η ωριαία αντιμισθία ορίζεται από τους ΕΛΚΕ σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 11:36 | Gauss

    Μεγάλος αριθμός μεταπτυχιακών γίνονται τα Σαββατοκύριακα γεγονός που βοηθάει τους εργαζόμενους (καθηγητές και φοιτητές), ποιός θα πάει να κάνει δωρεάν μάθημα αυτές τις ημέρες? Τα περισσότερα ιδρύματα είναι υποστελεχωμένα οπότε αποκλείεται να έχουν ανάγκη τα μεταπτυχιακά για να συμπληρώνει εκεί το ωράριο του το προσωπικό τους. Πάλι δουλειά στη Βουλγαρία κτλ θα δώσουμε? Προφανώς υπάρχει πρόθεση να ενισχυθούν τα ιδιωτικά κολλέγια κτλ…
    Σίγουρα είναι σωστό να μπει ένα όριο στην αμοιβή των καθηγητών αλλά ποιος βουλευτής δουλεύει τζάμπα? Θα περίμενα πολύ πιο έξυπνες προτάσεις όπως πχ υποχρεωτικά ένα 10% να συμμετέχει δωρεάν με κοινωνικά κριτήρια, ένας αριθμός διδασκόντων/λοιπών εργαζομένων να προέρχεται από άνεργους κτλ..
    Η απόφαση για πλαφόν είναι γενικά σωστή απλά είναι πολύ χαμηλό το ποσόν αυτού. Το νομοσχέδιο έχει κάποια σωστά στοιχεία αλλά όπως τα περισσότερα πράγματα σε αυτή τη χώρα γράφτηκε στο πόδι…

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 10:35 | Δημήτριος Γιαννέλης

    1)Στην πρόσφατη μελέτη του ΥΠΠΕΘ για τα ΠΜΣ τον Ιούνιο 2016 καταγράφονται στον Πίνακα 5α τα εξής: Τα συνολικά έσοδα από τα ΠΜΣ σε ετήσια βάση ανέρχονται σε 77.453.133 ευρώ. Ο αριθμός των Μεταπτυχιακών φοιτητών είναι 20.561 ετησίως. Από τα ανωτέρω προκύπτει ένα μέσο ετήσιο κόστος διδάκτρων 3.766 ευρώ, ποσό όχι ιδιαίτερα υψηλό. Εάν μερικά ΠΜΣ έχουν υψηλότερα δίδακτρα, αυτό οφείλεται στην ποιότητα που διαθέτουν αλλά και τη μεγάλη ζήτηση που υπάρχει για αυτά. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν δωρεάν ΠΜΣ, για τα οποία η ζήτηση άρα και η συμμετοχή φοιτητών είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
    2) Από τα 77.453.133 ευρώ πού είναι τα ετήσια έσοδα, το 35% αποδίδεται σε Δημόσιους φορείς δηλαδή τα Πανεπιστήμια και τους ΕΛΚΕ. Το υπόλοιπο 65% αφορά σε αμοιβές διδασκόντων, αγορά εξοπλισμού, υποτροφίες, γραμματειακή υποστήριξη κλπ. Εάν υπολογίσουμε ένα μέσο φορολογικό συντελεστή 30% σε αυτές τις αμοιβές (οι Καθηγητές θα φορολογούνται από 1-1-2017 με 45%) τότε προκύπτει ένα πρόσθετο ετήσιο έσοδο για το κράτος 19,5%. Συνεπώς, τα συνολικά έσοδα του κράτους είναι 35% +19% = 54,5% των εσόδων των ΠΜΣ ήτοι 42.211.957 ευρώ.
    3)Το πλαφόν 20% επί των αμοιβών των διδασκόντων δημιουργεί αντικίνητρο ώστε να παρέχουν ποιοτική και ποσοτική εργασία. Ως εκ τούτου τα περισσότερα ΠΜΣ είτε θα πάψουν να λειτουργούν είτε θα λειτουργήσουν υποτυπωδώς με το 1/10 των υπαρχόντων φοιτητών αφού δεν παρέχεται κανένα κίνητρο στους Καθηγητές να εργαστούν υπερωριακά. Κανείς διδάσκων δεν θα δεχθεί (για λόγους αξιοπρέπειας) να κάνει μάθημα με εξευτελιστικές αμοιβές σε υπερωριακή απασχόληση. Με δεδομένη την πρόταση της κυβέρνησης για πλαφόν στα δίδακτρα ύψους περίπου 1530 ευρώ ετησίως τα έσοδα του δημοσίου αναμένεται να συρρικνωθούν κατά 90%, τόσο εξ’ αιτίας της μείωσης των εισακτέων όσο και της μείωσης των διδάκτρων. Συνεπώς τα έσοδα του δημοσίου από τα ΠΜΣ θα μειωθούν στα 4.221.195 ευρώ.
    4) Το πλαφόν 20% επί του μισθού των διδασκόντων για διδασκαλία σε Μεταπτυχιακά Προγράμματα εξευτελίζει τον Καθηγητή Πανεπιστημίου, ενώ θα παρέχεται, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, μόνο αν ο Καθηγητής διδάσκει σε δυο ΠΜΣ, αφού το πρώτο ΠΜΣ θα το διδάσκει δωρεάν! Για παράδειγμα ο ακαθάριστος μισθός του Επίκουρου Καθηγητή είναι 2000 ευρώ μηνιαία. Κάθε μεταπτυχιακό μάθημα είναι 39 ώρες, συμπεριλαμβανομένων των εξετάσεων, άρα 72 ώρες για διδασκαλία δυο ΠΜΣ ώστε να πάρει την αύξηση 20% επί του μισθού του. Συνεπώς ο Επίκουρος Καθηγητής θα αμείβεται υπερωριακά με 400/72 = 5,5 ευρώ ακαθάριστα την ώρα! Για τον Καθηγητή με ακαθάριστες μηνιαίες αποδοχές 3500 ευρώ, η αντίστοιχη αμοιβή από διδασκαλία σε δυο ΠΜΣ θα ανέρχεται σε 9,7 ευρώ ακαθάριστα!
    Θα πρέπει να τονιστεί ότι η αντίστοιχη θεσμοθετημένη από το ΥΠΠΕΘ αμοιβή των διδασκόντων στο ΕΑΠ είναι κατά μέσο όρο 250 ευρώ την ώρα, ήτοι 7000 ευρώ μικτά για κάθε μάθημα προς 28 ώρες που είναι το σύνολο των διδακτικών ωρών συμπεριλαμβανομένων των εξετάσεων. Γιατί αυτή η διάκριση όταν οι πόροι και στις δυο περιπτώσεις προέρχονται από τα δίδακτρα που καταβάλουν ιδιώτες; Επιπλέον, το κάθε μάθημα στο ΕΑΠ κοστίζει στον φοιτητή 700 ευρώ. Συνεπώς δυο μαθήματα στο ΕΑΠ αντιστοιχούν περίπου στο σύνολο των διδάκτρων που θα καταβάλλονται για ένα ΠΜΣ, σύμφωνα με όσα προτείνονται στο νομοσχέδιο. Γιατί αυτή η διαφοροποίηση;
    5) Η σημαντική συρρίκνωση των ΠΜΣ θα οδηγήσει τους φοιτητές με οικονομική ευρωστία σε αναζήτηση ΠΜΣ στην Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία ή ακόμη και Κύπρο με συνέπεια την απώλεια εσόδων για την Ελληνική οικονομία ή σε ΠΜΣ αμφιβόλου ποιότητας Ελληνικών «κολεγίων». Επιπλέον, οι ασθενέστεροι οικονομικά δεν θα μπορέσουν να επιχορηγηθούν σημαντικά με υποτροφίες αφού τα έσοδα θα είναι ανεπαρκή, εξ’ αιτίας του πολύ χαμηλού κόστους των διδάκτρων.
    6) Η σημαντική πτώση εσόδων για τα ΠΜΣ και τους ΕΛΚΕ θα σημάνει την άμεση απόλυση εκατοντάδων εργαζομένων αφού οι περισσότεροι ΕΛΚΕ χρηματοδοτούνται από τα έσοδα των ΠΜΣ.
    7)Εάν η κυβέρνηση θέλει να επιδοτήσει ακόμη περισσότερο τους μεταπτυχιακούς φοιτητές με υποτροφίες ας το κάνει από το 54,5% των εσόδων που εισπράττει από τα τρέχοντα ΠΜΣ. Με το νομοσχέδιο που προωθεί δεν θα μπορέσουν τα ΠΜΣ να δώσουν υποτροφίες αφού τα έσοδά τους θα μειωθούν στο ελάχιστο.
    8)Προτείνω το νομοσχέδιο να αποσυρθεί άμεσα διότι είναι αναχρονιστικό, πρόχειρο (αλήθεια τι θα γίνει με τα υπάρχοντα ΠΜΣ που έχουν ήδη ξεκινήσει;) και εκτός πραγματικότητας. Ουσιαστικά, θα επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα απο αυτά που επιδιώκει όπως ανέφερα παραπάνω. Τα υπάρχοντα επιτυχημένα ΠΜΣ λειτουργούν εδώ και αρκετά χρόνια συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της ανώτατης παιδείας και της Ελληνικής οικονομίας. Τα «υψηλά ή χαμηλά» δίδακτρα των ΠΜΣ είναι απόρροια τόσο της ζήτησης όσο και της ποιότητας που διαθέτουν. Η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό, δεν είναι όμως ελεύθερο αγαθό. Η οποιαδήποτε παρέμβαση του κράτους θα πρέπει να είναι άριστη και να οφελεί το κοινωνικό σύνολο. Αυτό ουδόλως επιτυγχάνεται με το παρόν νομοσχέδιο.

    Καθηγητής ΑΕΙ

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 10:03 | Νικόλας

    Δεδομένων και των παραπάνω εύστοχων σχολίων, περί αδυναμίας χρηματοδότησης των ΠΜΣ πέρα από τα τέλη εγγραφής, ακολουθεί παράδειγμα μη-βιωσιμότητας, με βάση το σχέδιο νόμου. Έστω ΠΜΣ διάρκειας τριών ακαδημαϊκών εξαμήνων (18 ημερολογιακών μηνών) με τα μέγιστα προβλεπόμενα τέλη φοίτησης ανά φοιτητή 1758€ και 15 φοιτητές. Το συνολικό έσοδο θα είναι 26.370€. Με βάση τα προτεινόμενα ποσοστά κατανομής των εσόδων, το 50% θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του ΠΜΣ ή 732€ ανά μήνα. Το ποσό αυτό οριακά μπορεί να καλύψει το κόστος γραμματειακής υποστήριξης, αφήνοντας εκτός αμοιβές προσωπικού, εργαστηριακά αναλώσιμα και εξοπλισμό καθώς και κόστος αναλωσίμων εκπόνησης διπλωματικών εργασιών.

    Ο προσδιορισμός του άνω ορίου του τέλους εγγραφής των ΠΜΣ θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη κατ’ελάχιστο: (α) την διάρκεια φοίτησης σε ακαδημαϊκά εξάμηνα, (β) το επιστημονικό αντικείμενο σχετιζόμενο με το πραγματικό κόστος διεξαγωγής εργαστηριακών ασκήσεων και διπλωματική εργασίας. Επιπροσθέτως, ο επιμερισμός των ποσοστών του Άρθρου 6 θα πρέπει να δίνει στο ίδρυμα κάποια περιθώρια προσαρμογής ανάλογα τη φύση του ΠΜΣ, τον αριθμό φοιτητών κλπ.

    Με βάση τα παραπάνω, προτείνεται η Παράγραφος 1 από την υποπαράγραφο ii να γίνει:
    ii) Το τέλος εγγραφής δεν υπερβαίνει τον εκάστοτε νομοθετικά οριζόμενο κατώτατο ακαθάριστο μηνιαίο μισθό ανά εξάμηνο υποχρεωτικής φοίτησης του ΠΜΣ, μπορεί να καταβάλλεται τμηματικά και προορίζεται αποκλειστικά για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών.
    iiA) To τέλος εγγραφής μπορεί να προσαυξάνεται έως 100% σε ΠΜΣ που υπάρχουν υποχρεωτικές εργαστηριακές ασκήσεις ή ασκήσεις πράξης σε τουλάχιστον 80% των προσφερομένων κατ’εξάμηνο μαθημάτων. Η προσαύξηση αυτή μπορεί να διατεθεί αποκλειστικά για εργαστηριακά αναλώσιμα, αναβάθμιση εργαστηριακού εξοπλισμού και συναφή έξοδα για την εκτέλεση διπλωματικών εργασιών.
    iii) Πρόσθετες επιβαρύνσεις, που δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 1/3 του τέλους εγγραφής, μπορεί να προβλέπονται για το κόστος συμμετοχής μεταπτυχιακών φοιτητών σε εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες, πέρα από τη συμμετοχή τους στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
    iv) Το τέλος εγγραφής συνυπολογιζομένων των περιορισμών των υποπαραγράφων {ii,iiA και iii} δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει το εξαπλάσιο του εκάστοτε νομοθετικά οριζομένου κατώτατου ακαθάριστου μηνιαίου μισθού για τη διάρκεια φοίτησης.

    Η Παράγραφος 6 να γίνει:
    Η διαχείριση των εσόδων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων γίνεται από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας (Ε.Λ.Κ.Ε.) και κατανέμονται ως εξής:
    i. Κατ’ελάχιστον 50% για λειτουργικά έξοδα του προγράμματος και για αμοιβές- αποζημιώσεις τακτικού προσωπικού για εργασία που υπερβαίνει τις κατά νόμο υποχρεώσεις μεταπτυχιακής διδασκαλίας και έκτακτου προσωπικού καθώς και τεχνικού και διοικητικού προσωπικού των ΑΕΙ,
    ii. Κατά μέγιστο 25% για κάλυψη λειτουργικών εξόδων του Ιδρύματος που αφορούν τις σπουδές δεύτερου και τρίτου κύκλου του Τμήματος στο οποίο εδρεύει και,
    iii. Κατ’ ελάχιστον 15% για τη χορήγηση ανταποδοτικών υποτροφιών.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 07:26 | Γεώργιος Βέρροιος

    Έκανα master και διδακτορικό στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών το χρονικό διάστημα 1995-2002. Η φοίτηση στα μεταπτυχιακά ήταν δωρεάν και οι διδάσκοντες δεν είχαν έξτρα αμοιβές. Ως μεταπτυχιακοί φοιτητές είχαμε παλέψει στη Σύγκλητο να μην υπάρχουν πουθενά δίδακτρα στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Σήμερα πάρα πολλά ΑΕΙ έχουν στηθεί παραμάγαζα μεταπτυχιακών σπουδών ώστε οι διδάσκοντες να εξασφαλίζουν αμοιβές από την πίσω πόρτα. Ορθώς το νομοσχέδιο περιορίζει αυτή τη δυνατότητα.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 07:08 | Μιχαήλ Διακομιχάλης

    Καλό θα ήταν να μπει ένα όριο στο ύψος του κόστους των Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων. Δεν μπορεί όμως να εξισώνονται και να ισοπεδώνονται όλα τα Μεταπτυχιακά. Να ληφθεί υπόψιν ο κοινωνικός τους ρόλος και η συμβολή τους στην αναβάθμιση επιχειρήσεων και οργανισμών των Περιφερειών που αυτα λειτουργούν. Θεωρώ για παράδειγμα, πως εάν δεν λειτουργούσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Λογιστική-Χρηματοοικονομική & Διοικητική Επιστήμη» του ΤΕΙ Ηπείρου στην Πρέβεζα, από τους 60 φοιτητές του Π.Μ.Σ. πιθανόν οι 10 να κατόρθωναν να παρακολουθήσουν ένα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην ΑΘήνα ή Θεσσαλονίκη ή στο εξωτερικό, ενώ οι 50 δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν σπουδές Μεταπτυχιακού επιπέδου. Επιπλέον, από τα 1000 ευρώ που δαπανά ένας μεταπτυχιακό φοιτητής, τα 450 επιστρέφουν στο κράτος μέσω της φορολογίας. Αφού είναι πιο εύκολο ένας πολίτης να πληρώσει για το προϊόν που του προσφέρεται και μέσω αυτού το κράτος να εισπράξει ευκολότερα έναντι άλλων φορολογικών διαδικασιών ένα σεβαστό ποσό φόρων, γιατί πρέπει να ωθούνται συμπολίτες μας σε ανάλογες δαπάνες στο εξωτερικό? Η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού επιπέδου και των γνώσεων των αρκετών στελεχών οργανισμών, επιχειρηματιών, υπαλλήλων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, αλλά και η ενίσχυση του βιογραφικού των ανέργων φοιτητών ενός μεταπτυχιακού, δεν θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν???

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 00:58 | αντωνης

    το προτεινομενο μοντελο ΠΜΣ δεν ειναι οικονομικα βιωσιμο. Οι π/υ των πανεπιστημιων περικοπτονται δραστικα. Δεν υπαρχουν χρηματα ουτε για περιοδικα, συνεδρια, για εκπαιδευτικες αδειες των μελων ΔΕΠ στο εξωτερικο, ακομη και για αναλωσιμα. Η ανωτατη εκπαιδευση ειναι σε ελευθερη πτωση…Αρα ποιο Υπουργειο και ποιο πανεπιστημιο θα χρηματοδοτησει ΠΜΣ; εαν πραγματικα το πιστευετε, γραψτε ποσα ή ποσοστα χρηματοδοτησης. Εκτος εαν ζουμε στη Σουηδια…Υπαρχει με την Τροικα στο κεφαλη μας κοινωνικο κρατος; εχουν αφησει κατι ορθιο; μα μεχρι προσφατα δεν ειχαμε ουτε κρατος…κληροδοτηματα παιρνει μονο το Harvard Uni…με 30% ανεργια, 25% πτωση της εγχωριας παραγωγης, ανυπρκτη παραγωγικη βαση, εμπορικο ελλειμμα και 30% του πληθυσμου κατω απο το οριο της φτωχειας θα χρηματοδοτησει το κρατος ΠΜΣ; και μαλιστα ολους; και το γιο του βιομηχανου; και τα ανωτερα και ανωτατα τραπεζικα στελεχη που οι τραπεζες τους εχουν παρει το 70% του εξωτερικου χρεους, αφου πρωτα βουλιαξαν την οικονομια και υπερχρεωσαν τα νοικοκυρια; και τα μελη ΔΕΠ τρεχουν σε 100 δουλειες μερα-νυχτα για να πληρωσουν 100 ειδων φορους με κατα 45% μειωμενο μισθο; καποιος καταφερε να ποινικοποιησει τη εντιμη εργασια ή κανω λαθος; δεν βγαινει αλλοιως πως θα ζησουμε, εχουμε και παιδια με οικογενειες….και σοβαρες υποχρεωσεις που απορρεουν απο την περιοδο της «αναπτυξης»..ή μήπως να κανουμε και μερικα ΠΜΣ δωρεαν; τοτε θα υπαρξει παγκοσμια πρωτοτυπια αριστερη κυβερνηση να αυξησει την απληρωτη εργασια…..εγω προωπικα ειμαι υπερ της πληρους και αποκλειστικης απασχολησης. ας μου δωσουν εναν κανονικο μισθο και δεν εχω καμια ορεξη να τρεχω για τελη….η διδασκαλια στο ανοικτο πανεπιστημιο ποινικοποιηθηκε, η διδασκαλια σε ΠΜΣ με τελη ποινικοποιειται, ο μισθος στα «ταρταρα», η προηγουμενη υπηρεσια μας στον ιδιωτικο τομεα δεν αναγνωριζεται, οι διαλεξεις σε μη κρατικα ιδρυματα απαγορευονται κλπ…κλπ.κλπ
    Με 3 μισθους ανειδικευτου ως τελη, οχι 20% απολαβες δεν θα εχει ο διδασκων αλλα ουτε …2%…εννοειται οτι θα χαθουν και τεραστιοι ποροι για τον ΕΛΚΕ,την Κεντρικη Διοικηση και τα ιδια τα Τμηματα…Το μελος ΔΕΠ ειπαμε…θα δουλευει δωρεαν….Τα ΠΜΣ στην επαρχια με 3.000 ευρω τελη για 1,5 χρονο ειναι κοινωνικη πολιτικη [τοσα ξοδευει καποιος για 2 αυτοκινητα και 2 ταξιδια…] . Αλλοιως αυτοι οι εργαζομενοι ειτε θα πρεπει να πανε Αθηνα είτε στο εξωτερικο..συνηθως αδυνατο..και οι καθηγητες εργαζονται σε αυτα Σ/Κ!, παλι για να επιβιωσουν και οχι για πλουτισμο…

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 21:06 | Τέλης

    το άρθρο κινείται σε απόλυτα σωστή κατέυθυνση. Δυστυχώς, χωρίς κανένα όριο , είχαν αναπτυχθεί «Μεταπτυχιακά» με υπέρογκα διδακτρα, τα οποία αξιοποιούσαν πλήρως τις εγκαταστασεις και τις υποδομές των ΔΗΜΟΣΙΩΝ πανεπιστημίων.\
    Υπάρχει Μεταπτυχιακό στο ΕΚΠΑ, το οποίο δέχεται 300 φοιτητές (!) το χρόνο, με 4.800 ευρώ διδακτρα από τον καθένα!! Σε Τμήμα που έχει όλους κι όλους 100 εισακτέους και βάση εισαγωγής το 12 και το 13.
    Είναι ντροπή, παράγινε το κακό, πιο πολά τα Μεταπτυχιακά και οι διαφημίσεις τους από τις σχολές γραμματέων και στενογράφων της δεκαετίας του ’70!!
    ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν πρεπει είναι ερμαιο της κερδοσκοπίας λίγων, ούτε να χρηματοδοτείται από τον ιδρώτα των εργαζόμενων και των ανέργων.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 20:51 | Elena

    Ποιός ο λόγος να διδάξουμε Σαββατοκύριακα σε ένα μεταπτυχιακό χωρίς αμοιβή; Ποιός ο λόγος να περάσουμε άπειρες ώρες στο εργαστήριο (αν υπάρχουν αντιδραστήρια, αναλώσιμα, λειτουργικό εξοπλισμό) επιβλέποντας μεταπτυχιακές εργασίες χωρίς αμοιβή. Καλύτερα να καθίσουμε στα σπίτια μας και στα γραφεία μας γράφοντας τις επιστημονικές εργασίες που έχουμε αφήσει στην άκρη προσφέροντας διδακτικό, ερευνητικό και διοικητικό έργο στο μεταπτυχιακό. Η ηγεσία του υπουργείου έχει αλλεργία στις αμοιβές των διδασκόντων στα μεταπτυχιακά οι οποίες είναι ιδιαίτερα χαμηλές για τις ώρες που αφιερώνουν στα μεταπτυχιακά. Η απαξίωση των Ελληνικών μεταπτυχιακών είναι δεδομένη. Τα προγράμματα διδασκαλίας από απόσταση των ξένων πανεπιστημίων, με ιδιαίτερα υψηλά δίδακτρα, θα είναι τα μόνα κερδισμένα. Για μία ακόμη φορά θα βγάλουμε τα μάτια μας με τα χέρια μας και αντί να μείνουν τα χρήματα στην Ελλάδα βοηθώντας την Ελληνική οικονομία θα στηρίξουμε τα ξένα πανεπιστήμια.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 20:17 | Διευθυντής ΜΠΣ

    ΤΟ ΣΩΣΤΟ είναι:
    — 1000/εξάμηνο/φοιτητή Δίδακτρα είναι το ελάχιστο κόστος για να λειτουργήσει ένα τυπικό ΜΠΣ τώρα.
    (αφορά ΔΙΟΡΘΩΣΗ σε προηγούμενο σχόλιό μου). Ευχαριστώ.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 19:59 | Διευθυντής ΜΠΣ

    — 1000/εξάμηνο είναι το ελάχιστο κόστος για να λειτουργήσει ένα τυπικό ΜΠΣ τώρα. Αν 50% των εσόδων πάνε στο πρόγραμμα, ελάχιστο κόστος θα είναι 1500 Ευρώ/εξάμηνο. Με λιγότερα το ΜΠΣ κλείνει άμεσα, ή μετά από χρόνια απαξίωση.
    — Στα περισσότερα ΜΠΣ οι φοιτητές/τριες δε χρειάζονται μόνιμη διαμονή στον τόπο σπουδών. Κόστη για δίδακτρα + έξοδα ζωής για ΜΠΣ είναι πολύ λιγότερα απ΄ ότι στις προπτυχιακές σπουδές.
    — Τα χρήματα για τα ΔΩΡΕΑΝ ΜΠΣ να πάνε στους μεταπτ. φοιτητές με άπορους γονείς (μετά από εξετάσεις γι’ αυτή την κατηγορία φοιτητών).
    — 2000/έτος Χ 5000 Μεταπτ. φοιτητές άπορων γονέων = 10 εκ. Η κυβέρνηση μπορεί να τα καλύψει (π.χ. από τις χρηματοδοτήσεις ΔΩΡΕΑΝ ΜΠΣ).
    — Το παραπάνω + 25% ανταποδοτικές υποτροφίες από τα ίδια τα ΜΠΣ θα καλύψει τι όποιες πολύ σοβαρές ανάγκες άπορων φοιτητών.
    — Τα περισσότερα υπάρχοντα ΔΩΡΕΑΝ ΜΠΣ με έξοδα του κράτους εξυπηρετούν να κάνουν τζάμπα πολιτική στο παν/μιο οι Δ/ντές αυτών των ΜΠΣ (αντί να οργανώνουν ελκυστικά ανταγωνιστικά ΜΠΣ).
    — Να επιδοτηθούν μόνο ΔΙΕΘΝΗ μεταπτυχιακά με 100% της διδασκαλίας σε ξένη γλώσσα και με τουλάχιστο 3-4 διεθνείς φοιτητές/έτος που πληρώνουν τέλη εγγραφής. Τα ΔΙΕΘΝΗ ΜΠΣ έχουν πολύ περισσότερα κόστη, όμως για να επιλέξει ένα ξένος φοιτητής να σπουδάσει Ελλάδα αντί Αγγλία, Γερμανία, Σουηδία κλπ., σημαίνει ότι αξίζουν.
    — Τα ΜΠΣ καλύπτουν σήμερα όλα τα κενά χρηματοδότησης των δημόσιων ΑΕΙ. Με τους προτεινόμενους περιορισμούς στα δίδακτρα χαίρονται όσοι αγωνίζονται για ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΑΕΙ στη χώρα.
    — Δεν είναι χαζοί όλοι οι Πρυτάνεις που αντιδρούν στο νόμο. Δεν βγάζουν οι Πρυτάνεις λεφτά από τα ΜΠΣ ούτε κάνουν πολιτική για να ξανα-εκλεγούν. Αν δεν ακούσετε αυτούς που ξέρουν τα προβλήματα, όλα θα πάνε λάθος.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 19:42 | Κώστας Αντωνίου

    Είναι τιμή για έναν καθηγητή να διδάσκει σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, προετοιμάζοντας νέους ανθρώπους για την έρευνα και την διαδοχή στα ΑΕΙ. Η επιβολή διδάκτρων δεν είναι απαραίτητη, τουλάχιστον σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους. Άλλωστε, υπάρχουν επιτυχημένα παραδείγματα λαμπρών ΠΜΣ, όπως αυτό της Γεωπονίας του ΑΠΘ, τα οποία λειτουργούν επί σειρά ετών ΧΩΡΙΣ δίδακτρα.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 19:31 | Χ

    Πολύ καλά όλα για τις προβλέψεις διδάκτρων, κλπ.
    Όμως σε περιπτώσεις συνεργασίας με ιδρύματα εξωτερικού, ποιός θα χρεώνει τι, και βάσει ποιάς νομοθεσίας;

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 19:30 | Μάριος

    Το Σχέδιο Νόμου κινείται, κατά τη γνώμη μου, στη σωστή κατεύθυνση. Η αμοιβή των πανεπιστημιακών δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να είναι το κίνητρο για τη διδασκαλία σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Διαφορετικά, χάνεται ο ρόλος του ακαδημαϊκού δασκάλου και μετατρέπονται τα ΑΕΙ σε εμπορικές επιχειρήσεις. Επίσης, είναι να απορεί κανείς, πως είναι δυνατόν ορισμένοι καθηγητές να έχουν τόσο βαρύ φορτίο σε προπτυχιακό επίπεδο και ταυτόχρονα να διδάσκουν πληθώρα μαθημάτων σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Κάτι απ’ όλα δεν πρέπει να κάνουν καλά!

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 18:18 | Μ.

    Το ν/σ αυτό είναι βέβαιο ότι θα κλείσει τα περισσότερα ΠΜΣ περιφερεικών Ιδρυμάτων. Πέρα από τα (λίγα) έσοδα των ΕΛΚΕ, κυρίως θα χάσουν ευκαιρίες απασχόλησης διδάκτορες και βοηθητικό προσωπικό, αφού το υπάρχον προσωπικό είναι ολιγάριθμο. Σαν γενική παρατήρηση, δεν είναι δυνατόν να νομοθετεί κανείς έχοντας κατά νου τα (ακριβά) ΠΜΣ Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Εάν το πρόβλημα είναι οι αμοιβές των ΔΕΠ, ας περιοριστούν στο ελάχιστο. Είναι σίγουρο ότι τα διάφορα ΙΕΚο-κολέγια, όπως και ξένα Ιδρύματα ήδη πανηγυρίζουν.

  • (Για αποφυγή παρεξηγήσεων σχετικά με το αν σχολιάζω αυτό το άρθρο με ιδιοτελή κίνητρα, ξεκαθαρίζω ότι οι προσωπικές μου απολαβές από διδασκαλία σε μεταπτυχιακά προγράμματα είναι, από επιλογή μου, πολύ χαμηλότερες από το ποσό που ορίζει το νομοσχέδιο.)

    Το πνεύμα του νομοσχεδίου για μείωση του κόστους που επωμίζονται οι φοιτητές για συμμετοχή σε μεταπτυχιακά προγράμματα είναι αξιέπαινο. Για να μπορέσουν όμως να διατηρηθούν τα υπάρχοντα προγράμματα καθώς και η ποιότητα σπουδών που προσφέρουν θα έπρεπε το επιβαλλόμενο πλαφόν στα δίδακτρα να συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να καλυφθεί η διαφορά. Δυστυχώς τέτοια πρόβλεψη δεν υπάρχει στο νομοσχέδιο• συνεπώς οι προβλεπόμενοι περιορισμοί στα δίδακτρα και στις αμοιβές πρέπει να απαλειφθούν για τους λόγους που αναλύω παρακάτω.

    Γνωρίζω ότι πολλοί άξιοι συνάδελφοι παραμένουν στην Ελλάδα με μισθό το 15-35% αυτού που θα είχαν σε ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού αντισταθμίζοντας μέρος της διαφοράς με πρόσθετες αμοιβές που λαμβάνουν διδάσκοντας με εξοντωτικά ωράρια σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Ορισμένοι έχουν στήσει με πολύ κόπο και μεράκι μεταπτυχιακά προγράμματα με κορυφαίες κατατάξεις στον κόσμο. Φοβάμαι ότι με το όριο των πρόσθετων αμοιβών από μεταπτυχιακά που επιβάλει το νομοσχέδιο στο 20% του ακαθάριστου μισθού, πολλοί από αυτούς θα ακολουθήσουν από οικονομική ανάγκη τους χιλιάδες άλλους συναδέλφους που έχουν φύγει στο εξωτερικό, ή θα προτιμήσουν να διαθέτουν διαφορετικά τον ελεύθερο χρόνο τους. (Δείτε πόσοι από τη λίστα https://sites.google.com/site/highlycited/highly-cited-greek-scientists με τους πιο αναγνωρισμένους Έλληνες επιστήμονες είναι ακόμα στην Ελλάδα.) Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τα προγράμματα μεταπτυχιακών να υποβαθμιστούν σημαντικά, ή και να μην μπορούν να λειτουργήσουν. Έτσι θα επιτρέψουμε στο προηγούμενο αιώνα, όπου οι Έλληνες που είχαν την οικονομική δυνατότητα έκαναν μεταπτυχιακές σπουδές κυρίως στο εξωτερικό με σημαντικά υψηλότερο κόστος για τους ίδιους και μεγάλη ζημιά στο ισοζύγιο συναλλαγών της χώρας.

    Ο περιορισμός στο ύψος των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά είναι εξίσου αντιπαραγωγικός. Τα χαμηλότερα έσοδα θα οδηγήσουν αναγκαστικά σε χαμηλότερου επιπέδου εκπαίδευση: τάξεις με περισσότερους φοιτητές, χειρότερο εκπαιδευτικό υλικό και παρωχημένο εργαστηριακό εξοπλισμό. Οι περιζήτητες αλλά ακριβές συνεργασίες που υπάρχουν με ιδρύματα του εξωτερικού δυστυχώς θα σταματήσουν ενώ δεν θα υπάρχει η οικονομική δυνατότητα προσέλκυσης διακεκριμένων ταλαντούχων διδασκόντων από άλλες χώρες. Όσοι φοιτητές θα έχουν τη δυνατότητα, θα πληρώνουν πολύ περισσότερα χρήματα για υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό ή σε ιδιωτικούς φορείς στην Ελλάδα• φορείς που χρεώνουν έως και τρεις φορές υψηλότερα δίδακτρα από αυτά που χρεώνουν δημόσια πανεπιστήμια.

    Προσθέτω ότι τα δίδακτρα πολλών μεταπτυχιακών προγραμμάτων σήμερα έχουν έναν έντονο κοινωνικά θετικό αναδιανεμητικό ρόλο. Οι φοιτητές που σπουδάζουν σ’ αυτά θα κερδίσουν από τις μεταπτυχιακές τους σπουδές με καλύτερη δουλειά και υψηλότερες απολαβές (αλλιώς δεν θα επέλεγαν τις σπουδές αυτές). Μεγάλο τμήμα των εσόδων αυτών κατευθύνεται σε καλύτερες πανεπιστημιακές υποδομές, υποτροφίες, παραμονή καλών καθηγητών σε δημόσια ελληνικά πανεπιστήμια, και δυνατότητα παρακολούθησης στην Ελλάδα προγραμμάτων που παλαιότερα ήταν διαθέσιμα μόνο για λίγους στο εξωτερικό. Με τον προτεινόμενο στο νομοσχέδιο περιορισμό των διδάκτρων, θα υποβαθμιστεί σοβαρά και η προπτυχιακή εκπαίδευση, αφού, λόγω της κρατικής υποχρηματοδότησης, σε πολλά ιδρύματα ένα μεγάλο ποσοστό των λειτουργικών δαπανών τους προέρχεται από έσοδα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Ακόμα και αν το κράτος είχε πραγματικά τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσει σοβαρά τα υπάρχοντα μεταπτυχιακά προγράμματα από τον προϋπολογισμό, αυτό θα ήταν κοινωνικά άδικο αφού θα είχε π.χ. ως αποτέλεσμα να υποστηρίζονται οι σπουδές ενός καλοπληρωμένου στελέχους από τον ΦΠΑ που πληρώνει ένας άνεργος για να αγοράσει τρόφιμα.

    Συνοψίζοντας, οι προβλεπόμενοι περιορισμοί στα δίδακτρα και στις αμοιβές πρέπει να απαλειφθούν διότι είναι βλαπτικοί για τη δημόσια εκπαίδευση, αντιπαραγωγικοί και θα επιτείνουν κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακές σπουδές.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 17:33 | Giorgos

    Για τους μεταδιδάκτορες δεν υπάρχει καμια πρόβλεψη;
    Η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα που δεν προβλέπει νομικά την ιδιότητα του Μεταδιδάκτορα…

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 14:29 | Μιχαήλ Διακομιχάλης

    «Το όριο των απολαβών των διδασκόντων από την εν γένει συμμετοχή τους σε ΠΜΣ δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% των ακαθάριστων αποδοχών της βαθμίδας τους»,
    σημαίνει ότι με ελάχιστο διδακτικό έργο σε Μεταπτυχιακά Προγράμματα θα συμπληρώνεται αυτό το ποσό και θα υπάρξει δυσκολία στη διδασκαλία πάρα πολλών Προγραμμάτων λόγω μη διαθεσιμότητας Διδασκόντων. Επίσης, μπορεί ο περιορισμός αυτός να οδηγήσει στην επιλογή Διδασκόντων χαμηλών βαθμίδων και συνεπώς σε υποβάθμιση του κύρους και του επιπέδου των Μεταπτυχιακών Σπουδών.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 14:24 | Μιχαήλ Διακομιχάλης

    Το ΤΕΙ Ηπείρου είναι ένα αναλογικά μικρό, περιφερειακό Τεχνολογικό Ίδρυμα. Στο νεοιδρυθέν Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Λογιστική-Χρηματοοικονομική & Διοικητική Επιστήμη» οι αιτήσεις και για τους δύο κύκλους σπουδών, ήταν υπερδιπλάσιες, χωρίς καμιά δαπάνη διαφήμισης. Αυτό συμβαίνει διότι η «αγορά» χρειάζεται μεταπτυχιακές σπουδές στο εν λόγω αντικείμενο και κρίνει ότι το κόστος των 3000 ευρώ για το προγραμμα διάρκειας 3 εξαμήνων είναι λογικό.
    Μάλλον είναι αδύνατο να εξοικονομηθεί κoνδύλι από τον πενιχρό προϋπολογισμό του Ιδρύματος για τα Μεταπτυχιακά. Μάλλον είναι απίθανο το ΥΠΠΕΘ να χρηματοδοτήσει το εν λόγω Μεταπτυχιακό πρόγραμμα, αφού η χρηματοδότηση του ΤΕΙ Ηπείρου συνολικά είναι μικρότερη από την ελάχιστη που απαιτείται για τη διασφάλιση των απαραίτητων μέσων, υπηρεσιών και ανθρώπινου δυναμικού, για τα Προπτυχιακά Προγράμματα του. Μάλλον είναι αδύνατον να υπάρξουν χορηγοί χρηματοδότες, δωρεές, κληροδοτήματα κλπ, αφού δεν έχομε τέτοια δείγματα μέχρι τώρα, ειδικά σε αυτές τις οικονομικές συνθήκες που βιώνουμε.
    Το κόστος των 1000 ευρώ ανά εξάμηνο Μεταπτυχιακού Προγράμματος θεωρώ ότι είναι αυτό που διασφαλίζει το Νεκρό Σημείο λειτουργίας του προγράμματος, χωρίς να προκύπτουν «κέρδη προς διάθεση», αλλά ούτε και ελλείμματα που θα «επιφορτωθούν» δια μέσου άλλων φορέων πάλι οι φορολογούμενοι.
    Αμφιβάλλω αν θα είναι βιώσιμο ένα δωρεάν Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα, αν θα το επέλεγαν οι υποψήφιοι φοιτητές με τα ίδια κριτήρια και για τους ίδιους λόγους και αν θα μπορέσει να διατηρήσει ανάλογο υψηλό κύρος σε όλη τη διάρκεια του το πρόγραμμα, και τέλος, αν θα έχει την ίδια «αξιολόγηση» και τελική αξία στην αγορά.

    Ίσως μπορούν να δοθούν παράλληλα Προγράμματα Πιστοποίησης σχετικά με το αντικείμενο του Μεταπτυχιακού, τα οποία (μαθήματα) να λαμβάνονται υπόψιν και να αναγνωρίζζονται στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα. Π.Χ. για το εν λόγω Μεταπτυχιακό, π.χ. ένα Πρόγραμμα για κατάρτιση και πιστοποίηση Εσωτερικών Ελεγκτών ή και Εξωτερικών Ελεγκτών (μέρος των σπουδών που απαιτούνται για έναν Ορκωτό Λογιστή) θα ήταν εφικτό. Και σε τέτοια Προγράμματα όμως θα ήταν δύσκολο να μπορούν να συμμετάσχουν οι καθηγητές όλων των γνωστικών αντικειμένων. Εκτός και αν υποχρεωθούν να προσφέρουν κάποιο άλλο ανάλογο πρόγραμμα Πιστοποίησης -κατάρτισης (που να μπορεί να αποτελέσει μέρος Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών άλλου Τμήματος ή Ιδρύματος) δωρεάν, οι καθηγητές άλλων γνωστικών αντικειμένων.
    Μιχάλης Ν. Διακομιχάλης
    Διευθυντής του Π.Μ.Σ. «Λογιστική-Χρηματοοικονομική & Διοικητική Επιστήμη» του ΤΕΙ Ηπείρου.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 14:06 | Elena

    Πως θα χρηματοδοτήσουν τα Ελληνικά ΑΕΙ τα μετατυχιακά. Η υποχρηματοδότηση των Ιδρυμάτων έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η υπστελέχωση επίσης. Χρειάζεται προσωπικό που θα αναλάβει δράσεις για την προσέλκυση δωρητών όπως και τη διεκδίκηση χρημάτων από Ευρωπαϊκά προγράμματα. Έχω ζήσει την περίπτωση παροχής μεταπτυχιακών σπουδών χωρίς δίδακτρα και στο τέλος δεν υπάρχουν ούτε 500 Ευρώ για μία ερευνητική μεταπτυχιακή εργασία. Ποιό θα είναι το επίπεδο των σπουδών με πενιχρά κονδύλια;
    Η πολιτεία παρέχει δωρεάν τον πρώτο κύκλο σπουδών. Θεωρώ ότι ο δεύτερος και ο τρίτος κύκλος σπουδών θα πρέπει να παρέχεται με δίδακτρα. Εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν διδάκτορα που να μη βελτίωσε τη ζωή του και τις απολάβές του με το διδακτορικό. Οι μεταπτυχιακές και οι διδακτορικές σπουδές είναι επένδυση και οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να τις χρηματοδοτήσουν με δικούς τους πόρους. Για τους οικονομικά ασθενέστερους υπάρχουν οι υποτροφίες.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 13:19 | Νίκος

    Να γίνει ειδική μνεία για ξενόγλωσσα ΠΜΣ που γίνονται εδώ. Σε αυτά το τέλος εγγραφής και οι προσθετες επιβαρύνσεις να μπορούν να είναι υψηλότερα ειδικά για πολίτες χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 12:35 | Ελένη Αναστασιάδου

    Στην ουσία καταργείτε τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, γιατί αυτό θα είναι το αποτέλεσμα! Τα πανεπιστήμια δεν έχουν κίνητρο να προσφέρουν μεταπτυχιακά προγράμματα αφού δεν θα καλύπτουν τα έξοδα τους. Η μεγάλη ζήτηση που υπάρχει για μεταπτυχιακά προγράμματα θα διοχετευθεί σε ιδιωτικά κολέγια και πανεπιστήμια του εξωτερικού.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 11:14 | Χλωμούδης Κων/νος

    Δεν θα αναφερθώ στο σύνολο του άρθρου και του νομοσχεδίου.
    Σε δυο πράγματα όμως θα ήθελα να σας καταστήσω κοινωνούς.
    Το πρώτο αφορά σε περιπτώσεις μεν, αλλά σε πανεπιστήμια όπως στο του Πειραιώς και άλλα αντίστοιχα, αποτελεί αντικειμενικό δείγμα….
    Τα Παρασκευο-σαββατο-κύριακα αναπτύσσονται τα μεταπτυχιακά για executives. Είναι σε κάποιο βαθμό πετυχημένα μιας και απευθύνονται κατευθείαν στην αγορά και η οποία για χρόνια τώρα με αυξανόμενη τάση τα χρηματοδοτεί… Με τις “ρυθμίσεις” του νομοσχεδίου δεν νομίζω πως θα επιβιώσουν αυτές οι δράσεις ούτε οι διδάσκοντες θα είναι διαθέσιμοι.
    Να σημειώσετε πως τα έσοδα για το ίδρυμα και τη λειτουργία του είναι σημαντικά και ότι όλες οι ώρες διδασκαλίας στα δικά μας μεταπτυχιακά είναι εκτός (πρόσθετες) των τυπικών υποχρεώσεων των μελών ΔΕΠ (διδασκαλίας κλπ.).
    Kαι στο 50% των αποδοχών να πάει, το τέλος εγγραφής, δεν φθάνει ούτε για τις φωτοτυπίες, με βάση τα λειτουργικά έξοδα που κάνουν αυτά τα προγράμματα, εκτός των εκπαιδευτικών (προσκλήσεις από το εξωτερικό, χρηματοδότηση δίμηνης πρακτικής εργασίας σε εταιρείες, ταξίδια, υποτροφίες κλπ. κλπ.).
    Και το κερασάκι στην τούρτα «….Για διδασκαλία σε μόνο ένα ΠΜΣ δεν νοείται κανενός είδους αμοιβή.»… Άντε να τρέχουν τα περισσότερα μέλη ΔΕΠ σε περισσότερα προγράμματα, αλλάζοντας θέσεις μεταξύ τους με αλληλοεξυπηρετήσεις…
    Μια πρόταση: η εξαίρεση των υπαρχόντων ΠΜΣ (στις μεταβατικές διατάξεις) μέχρι την λήξη της έγκρισης λειτουργίας τους. Τα περισσότερα λήγουν μέχρι το 2020 περίπου.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 09:25 | ΘΩΜΑΣ

    Οι διατάξεις του νόμου κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση όμως όπως πάντα ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Για το σκοπό αυτό προτείνω α) την άμεση εφαρμογή των διατάξεων αυτών χωρίς να δωθεί κανένας χρόνος προσαρμογής ώστε να επιστραφούν σε όσους σπουδάζουν ακόμα και τώρα τα δίδακτρά τους β)την κατάργηση κάθε αμοιβής για διδασκαλία και την υποχρέωση των μελών ΔΕΠ να διδάσκουν παντού χωρίς αμοιβή γ) την κατάργηση των διδάκτρων του ΕΑΠ δεν είναι δυνατό να έχουμε δημόσια δωρεάν εκπαίδευση με τους όρους λειτουργίας του ΕΑΠ σήμερα. Επιπλέον αν το τέλος εγγραφής στο μεταπτυχιακό είναι αυτό που αναφέρουν οι διατάξεις δε μπορεί το μεταπτυχιακό του ΕΑΠ να κοστίζει περισσότερο το ίδιο δε και σε μεγαλύτερο βαθμό ισχύει για το προπτυχιακό το οποίο και θα πρέπει να διαμορφωθεί χαμηλότερα ή και να μην έχει καθόλου οικονομική συμμετοχή δ) όσοι απασχολούνται με συμβάσεις για διοικητική υποστήριξη στα μεταπτυχιακά με δίδακτρα να γίνουν αορίστου χρόνου προσωπικό των πανεπιστημίων ε) να μην υπάρχει καν η δυνατότητα του τέλους εγγραφής και τα μεταπτυχιακά να χρηματοδοτούνται από τους άλλους πόρους μόνο

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 06:59 | Αλκιμος

    Διατυπώνονται ανεφάρμοστες προτάσεις από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από την πραγματική λειτουργία των Πανεπιστημίων σήμερα, καθώς:

    1. Είναι 100% αδύνατη η χρηματοδότηση από τους προϋπολογισμούς των ΑΕΙ που δεν επαρκούν ούτε για την κάλυψη βασικών λειτουργικών αναγκών (ρεύμα, καθαριότητα, φύλαξη, συντήρηση κλπ.).

    2. Τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών και οι διδακτορικές σπουδές έχουν ιδιαίτερα δαπανηρές ανάγκες πρόσβασης των φοιτητών σε διεθνή βιβλιογραφία (μέσω ετήσιας συνδρομής σε περιοδικά και βάσεις δεδομένων) και αντίστοιχες απαιτήσεις υποδομών ΤΠΕ, ενώ για τις θετικές επιστήμες και τις επιστήμες ζωής απαιτείται σύγχρονος ερευνητικός εξοπλισμός και υποδομές που θα πρέπει να ανανεώνεται σε τακτική βάση – όποιος γνωρίζει ελάχιστα τη σημερινή κατάσταση καταλαβαίνει γιατί χωρίς δίδακτρα που να καλύπτουν μέρος των παραπάνω δαπανών (και λειτουργικές δαπάνες) σοβαρές μεταπτυχιακές σπουδές δεν μπορούν να παρασχεθούν από τα ΑΕΙ. Η δωρεάν παροχή διδακτορικών σπουδών, που ήδη ισχύει, δεν έχει λογική, καθώς τα διδακτορικά έχουν ακόμη μεγαλύτερο κόστος.

    3. Το τακτικό ανθρώπινο δυναμικό των ΑΕΙ (διδακτικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό) είναι αδύνατο να καλύψει τις αντίστοιχες ανάγκες που προκύπτουν από τη διοργάνωση μεταπτυχιακών σπουδών. Απαιτείται πρόσληψη επιπλέον προσωπικού που σήμερα γίνεται με χρήση των εσόδων των διδάκτρων.

    Με βάση τα παραπάνω είναι σίγουρο ότι χωρίς δίδακτρα τα περισσότερα από τα σημερινά προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών θα κλείσουν, στέλνοντας μαζικά φοιτητές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού που προσφέρουν προγράμματα από απόσταση (με πολύ ακριβότερα δίδακτρα) όπως π.χ. αυτά των κυπριακών πανεπιστημίων. Όσοι αντέχουν οικονομικά θα πάνε στο εξωτερικό, όπου εκτός από το μεγαλύτερο κόστος διδάκτρων θα έχουν να αντιμετωπίσουν και μεγαλύτερο κόστος διαμονής.

    Εκείνο που χρειάζεται είναι απλά εξορθολογισμός των διδάκτρων σε λογικά επίπεδα για τη σημερινή κατάσταση με παράλληλη μείωση του υπερβολικού αριθμού των παρεχόμενων προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών με βάση κριτήρια που αναφέρονται σε άλλα σημεία του σχεδίου νόμου.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 00:08 | Άγγελος

    Τα μεταπτυχιακά προγράμματα σημερα απασχολούν και προσωπικό διοικητικό-οικονομικής και τεχνικής (ΠΜΣ τεχνικών αντικειμένων) υποστήριξης, πέραν του διδακτικού προςωπικού.Το προσωπικό αυτο εργάζεται συνήθως με σύμβαση έργου (μπλοκάκι) με αμοιβές που προέρχονται αποκλειστικά απλό δίδακτρα (κακά τα ψέμματα, δίδακτρα ειναι οι μόνοι πόροι των ΠΜΣ).
    Προφανώς με την εφαρμογή του νόμου το προσωπικό αυτο θα απολυθεί αφού λόγω κατάργησης των διδάκτρων δεν θα υπάρχουν χρήματα για την καταβολή των αμοιβών του.
    Άμεση συνέπεια της απόλυσης του προσωπικού υποστήριξης θα ειναι η παύση της λειτουργίας του ΠΜΣ.

  • Λυπάμαι που το λέω, και χωρίς καμμία διάθεση αντιπολίτευσης, με το Νέο Νομοσχέδιο για τα Μεταπτυχιακά του ΥΠΕΘ, υπάρχει περίπτωση να ΜΕΙΩΘΟΥΝ ίσως τα ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΑ Μεταπτυχιακά απο τα ΑΕΙ, με πιό ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ στόχο τα ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ Μεταπτυχιακά, ίσως.

  • 23 Σεπτεμβρίου 2016, 22:25 | Ανδρέας

    Πως ορίζονται τα λειτουργικά έξοδα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων; Τι θα συμβεί στην περίπτωση που ούτε τα τέλη εγγραφής καλύπτουν τα λειτουργικά έξοδα. Θα χρηματοδοτήσει το υπουργείο;

    «Το ποσό του τέλους εγγραφής … δεν πρέπει να καθιστά δυσχερή ή αδύνατη τη συμμετοχή φοιτητών περιορισμένης εισοδηματικής ικανότητας». Δεδομένου ότι η περιορισμένη εισοδηματική ικανότητα είναι υποκειμενική και ετερογενής, γιατί καθορίζεται ενιαίο όριο στο τέλος εγγραφής; Από ποιο όριο και κάτω η συμμετοχή σε ΠΜΣ πάυει να είναι δυσχερής; Και γιατί κάποιος με αυξημένες εισοδηματικές απολαβές να πληρώνει το ίδιο τέλος εγγραφής με αυτόν με οικονομικές δυσχέρειες; Και πως πιστοποιούνται οι οικονομικές δυσχέρειες; Με φορολογική δήλωση; Σε μια χώρα που ένα μεγάλο κομμάτι της φοροδιαφεύγει;

    Ποιο είναι το μηνιαίο κατώτατο όριο ακαθάριστου μισθού; Παντρεμένου; Πρωτοδιόριστου; Με τέκνα; Γιατί ορίζεται ως όριο το «τριπλάσιο» και όχι π.χ. το πενταπλάσιο;

    Ο ορισμός τελών εγγραφής γιατί πρέπει να αποφασίζεται συλλογικά από τη Σύγκλητο και όχι από το τμήμα; Δεν είναι ενάντια στην αυτοδιάθεση του τμήματος; Γιατί θα πρέπει συλλογικά να αποφασιστεί κάτι που αφορά το τμήμα;

    «Για διδασκαλία σε μόνο ένα ΠΜΣ δε νοείται κανενός είδους αμοιβή». Γιατί δε νοείται; Γιατί νοείται αμοιβή για κάποιον που κάνει δύο μαθήματα σε διαφορετικά ΠΜΣ αλλά όχι για κάποιον που κάνει δύο μαθήματα στο ίδιο ΠΜΣ; Τι διαφορετικό έχουν αυτοί οι δύο διδάσκοντες;

    Η παραπάνω σταχυόλογηση καταδεικνύει ότι το νομοσχέδιο έχει γραφτεί προχείρως από ανθρώπους που μικρή επαφή έχουν με την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

  • 23 Σεπτεμβρίου 2016, 21:54 | Ανδρέας

    Οι συντάκτες αιθεροβατούν. Θα οδηγήσουν στο κλείσιμο πολλά μεταπτυχιακά, θα υποβαθμίσουν την ποιότητα σπουδών (ποιο το κίνητρο άραγε κάποιου ΔΕΠ που δεν πληρώνεται επιπλέον για επιπλέον έργο, να προσφέρει ποιοτική διδασκαλία και όχι διεκπαιρωτική;). Οι μόνο ωφελημένοι θα είναι τα πανεπιστήμια του εξωτερικού καθώς εκεί θα στραφούν οι φοιτητές προς αναζήτηση ΠΜΣ. Ολοταχώς είκοσι χρόνια πίσω.

  • 23 Σεπτεμβρίου 2016, 21:48 | Επίκουρος

    Δυστυχώς φαίνεται ότι το προσχέδιο αυτό, δεν έχει γραφτεί από ανθρώπους που έχουν βαθιά γνώση της κατάστασης στο χώρο της παιδείας και της Οικονομίας.

    Πιο συγκεκριμένα:
    Από δημοσιονομικής πλευράς, το νομοσχέδιο αυτό είναι εξ’ ορισμού ελλειμματικό, κάτι που μπορεί να το αντιληφθεί και ο τελευταίος προπτυχιακός φοιτητής.
    Δημοσιονομικά οφέλη: κανένα…
    Δημοσιονομικά κόστη:
    – Απώλειες για τους ΕΛΚΕ και τα Ιδρύματα από τα έσοδα των μεταπτυχιακών που θα σταματήσουν ή θα οργανώνονται με πολύ μικρότερα έσοδα. Αποτέλεσμα; Μεγαλύτερες ανάγκες από το Υπουργείο για χρηματοδότηση (!!!!)
    – Απώλειες από την φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων από τις αμοιβές των καθηγητών-διδασκόντων
    – Απώλειες σε ευρύτερο πλαίσιο, αφού με το καθεστώς αυτό, θα τρίβουν τα χέρια τους σε άλλα Ιδρύματα εκτός συνόρων (Κύπρος κ.λ.π. όπου γνωρίζουν να χρησιμοποιούν τον ανταγωνισμό και την αγορά θαυμάσια, σε αντίθεση με εμάς όπως φαίνεται περίτρανα).
    Καθαρό δημοσιονομικό αποτέλεσμα; Αρνητικό

    Παιδαγωγικό αποτέλεσμα:
    Η αμοιβή κάθε διδάσκοντα δεν περιλαμβάνει μόνο την αίθουσα διδασκαλίας, αλλά και την προετοιμασία, και τις διπλωματικές-επίβλεψη κ.λ.π. Αν κάποιο από τα στελέχη του υπουργείου, δεχόταν να δαπανήσει τόσες ανθρωποώρες για χαρτζιλίκι ή δωρεάν, να μας το πει κι εμάς.
    Αποτέλεσμα. Δραματική μείωση μεταπτυχιακών προγραμμάτων, με τα ανωτέρω κόστη στο τετράγωνο….
    Ακόμα και να συνεχίσουν κάποιοι συνάδελφοι , να είστε σίγουροι ότι θα το κάνουν δαπανώντας πολύ λιγότερο χρόνο και προσπάθεια. Και μην βιαστείτε να μας κατηγορήσετε, γιατί δεν γνωρίζω κάποιον βουλευτή ή Γ. Γραμματέα να εργάζεται δωρεάν…..
    Μέσα από τη διαδικασία αυτή, θα επιτευχθεί να ανοίξουν τα μεταπτυχιακά για όλους!!. ΑΛΛΑ, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, θα έχουν (αν έχουν) υποβαθμισμένα πτυχία (Πραγματικότητα).
    Αναφέρεται ότι θα χρηματοδοτηθούν από τον προϋπολογισμό των ΑΕΙ. Ποιον ακριβώς προϋπολογισμό?. Αυτόν που έχει «κουρευτεί»? Τα μεταπτυχιακά συντηρούσαν μέχρι τώρα τα ΑΕΙ για να καλύψουν διδακτικές ανάγκες, καθώς το υπουργείο αδυνατεί.
    Αν σκοπός είναι να δείξουμε ότι είμαστε κοντά στην κοινωνία, ας ορίσουμε ένα ρεαλιστικό πλαφόν σε δίδακτρα, για να μην υπάρχει και αισχροκέρδεια που πράγματι σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως και να υπάρχει.
    Από εκεί και πέρα, το παρόν σχέδιο νόμου, περιλαμβάνει πάρα πολλές αοριστίες που δημιουργούν προβλήματα αντί να λύνουν.
    Ενδεικτικά:
    – Υπάρχουν μεταπτυχιακά που είναι ένα έτος, άλλα που είναι τρία εξάμηνα, άλλα που είναι 2,5 έτη. Σε όλα τα προγράμματα, η εγγραφή θα είναι ίδια?? Με πιο σκεπτικό??
    – Έχετε σκεφτεί το χάος που θα επικρατήσει, πριν ακόμα εφαρμοστεί το εν λόγω σχέδιο νόμου? Οι φοιτητές που έχουν ήδη ξεκινήσει μεταπτυχιακό, τι θα κάνουν?? Θα πληρώσουν τα δίδακτρα του εξαμήνου όταν ξέρουν ότι από το επόμενο θα πληρώνουν τίποτα, ή πολύ πολύ λιγότερα? Και επίσης, θα ξέρουν αν θα πρέπει να περιμένουν ένα εξάμηνο, ή θα κινδυνεύουν να μείνουν στη μέση των σπουδών, αν το επόμενο εξάμηνο δεν πραγματοποιηθεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα??

    Με εκτίμηση.
    Μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ

  • 23 Σεπτεμβρίου 2016, 21:48 | Επίκουρος

    Δυστυχώς φαίνεται ότι το προσχέδιο αυτό, δεν έχει γραφτεί από ανθρώπους που έχουν βαθιά γνώση της κατάστασης στο χώρο της παιδείας και της Οικονομίας.

    Πιο συγκεκριμένα:
    Από δημοσιονομικής πλευράς, το νομοσχέδιο αυτό είναι εξ’ ορισμού ελλειμματικό, κάτι που μπορεί να το αντιληφθεί και ο τελευταίος προπτυχιακός φοιτητής.
    Δημοσιονομικά οφέλη: κανένα…
    Δημοσιονομικά κόστη:
    – Απώλειες για τους ΕΛΚΕ και τα Ιδρύματα από τα έσοδα των μεταπτυχιακών που θα σταματήσουν ή θα οργανώνονται με πολύ μικρότερα έσοδα. Αποτέλεσμα; Μεγαλύτερες ανάγκες από το Υπουργείο για χρηματοδότηση (!!!!)
    – Απώλειες από την φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων από τις αμοιβές των καθηγητών-διδασκόντων
    – Απώλειες σε ευρύτερο πλαίσιο, αφού με το καθεστώς αυτό, θα τρίβουν τα χέρια τους σε άλλα Ιδρύματα εκτός συνόρων (Κύπρος κ.λ.π. όπου γνωρίζουν να χρησιμοποιούν τον ανταγωνισμό και την αγορά θαυμάσια, σε αντίθεση με εμάς όπως φαίνεται περίτρανα).
    Καθαρό δημοσιονομικό αποτέλεσμα; Αρνητικό

    Παιδαγωγικό αποτέλεσμα:
    Η αμοιβή κάθε διδάσκοντα δεν περιλαμβάνει μόνο την αίθουσα διδασκαλίας, αλλά και την προετοιμασία, και τις διπλωματικές-επίβλεψη κ.λ.π. Αν κάποιο από τα στελέχη του υπουργείου, δεχόταν να δαπανήσει τόσες ανθρωποώρες για χαρτζιλίκι ή δωρεάν, να μας το πει κι εμάς.
    Αποτέλεσμα. Δραματική μείωση μεταπτυχιακών προγραμμάτων, με τα ανωτέρω κόστη στο τετράγωνο….
    Ακόμα και να συνεχίσουν κάποιοι συνάδελφοι , να είστε σίγουροι ότι θα το κάνουν δαπανώντας πολύ λιγότερο χρόνο και προσπάθεια. Και μην βιαστείτε να μας κατηγορήσετε, γιατί δεν γνωρίζω κάποιον βουλευτή ή Γ. Γραμματέα να εργάζεται δωρεάν…..
    Μέσα από τη διαδικασία αυτή, θα επιτευχθεί να ανοίξουν τα μεταπτυχιακά για όλους!!. ΑΛΛΑ, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, θα έχουν (αν έχουν) υποβαθμισμένα πτυχία (Πραγματικότητα).
    Αναφέρεται ότι θα χρηματοδοτηθούν από τον προϋπολογισμό των ΑΕΙ. Ποιον ακριβώς προϋπολογισμό?. Αυτόν που έχει «κουρευτεί»? Τα μεταπτυχιακά συντηρούσαν μέχρι τώρα τα ΑΕΙ για να καλύψουν διδακτικές ανάγκες, καθώς το υπουργείο αδυνατεί.
    Αν σκοπός είναι να δείξουμε ότι είμαστε κοντά στην κοινωνία, ας ορίσουμε ένα ρεαλιστικό πλαφόν σε δίδακτρα, για να μην υπάρχει και αισχροκέρδεια που πράγματι σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως και να υπάρχει.
    Από εκεί και πέρα, το παρόν σχέδιο νόμου, περιλαμβάνει πάρα πολλές αοριστίες που δημιουργούν προβλήματα αντί να λύνουν.
    Ενδεικτικά:
    – Υπάρχουν μεταπτυχιακά που είναι ένα έτος, άλλα που είναι τρία εξάμηνα, άλλα που είναι 2,5 έτη. Σε όλα τα προγράμματα, η εγγραφή θα είναι ίδια?? Με πιο σκεπτικό??
    – Έχετε σκεφτεί το χάος που θα επικρατήσει, πριν ακόμα εφαρμοστεί το εν λόγω σχέδιο νόμου? Οι φοιτητές που έχουν ήδη ξεκινήσει μεταπτυχιακό, τι θα κάνουν?? Θα πληρώσουν τα δίδακτρα του εξαμήνου όταν ξέρουν ότι από το επόμενο θα πληρώνουν τίποτα, ή πολύ πολύ λιγότερα? Και επίσης, θα ξέρουν αν θα πρέπει να περιμένουν ένα εξάμηνο, ή θα κινδυνεύουν να μείνουν στη μέση των σπουδών, αν το επόμενο εξάμηνο δεν πραγματοποιηθεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα??

    Με εκτίμηση.
    Μέλος ΔΕΠ ΑΕΙ

  • 23 Σεπτεμβρίου 2016, 18:17 | Κομπατσιάρης Βασίλειος

    1) Να επιτραπεί στα Πανεπιστημιακά τμήματα να δημιουργούν Μεταπτυχιακά Προγράμματα με δίδακτρα, ΜΟΝΟ εφ΄ όσον λειτουργεί ήδη σ΄αυτά ανάλογο ΔΩΡΕΑΝ Πρόγραμμα.
    2) Να επιτρέπεται η διδασκαλία Πανεπιστημιακών, με αμοιβή, στα Προγράμματα με δίδακτρα, ΜΟΝΟ εφ΄ όσον διδάσκουν ήδη στο αντίστοιχο ΔΩΡΕΑΝ Πρόγραμμα (και ασφαλώς εξαντλούν το υποχρεωτικό διδακτικό τους έργο στο Προπτυχιακό Πρόγραμμα).

  • 23 Σεπτεμβρίου 2016, 15:41 | Μαρία

    Είναι καλό να μπει όριο στα δίδακτρα που χρεώνουν πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα κι ακόμα καλύτερο να χρηματοδοτούνται από τα ΑΕΙ-ΤΕΙ