1. Η τήρηση και αποθήκευση των αναγνωριστικών στην Κεντρική Διαδικτυακή Πύλη του Ελληνικού Δημοσίου δεν είναι υποχρεωτική. Τα πρόσωπα μπορούν να εισάγουν εκ νέου τα αναγνωριστικά κάθε φορά που αιτούνται ταυτοποίηση και αυθεντικοποίηση προκειμένου να κάνουν χρήση μία υπηρεσίας ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Τα αναγνωριστικά των προσώπων μπορούν να τηρούνται στην Κεντρική Διαδικτυακή Πύλη του Ελληνικού Δημοσίου με έγγραφη συγκατάθεση των προσώπων και σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στον ν. 2472/97 για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπως ισχύει/ Με πράξη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ορίζονται οι ειδικότερες λεπτομέρειες για την ενημέρωση των προσώπων και την παροχή της συγκατάθεσης.
2. Σε περίπτωση που η ταυτοποίηση – αυθεντικοποίηση δεν είναι επιτυχής ο χρήστης ενημερώνεται από την Κεντρική Διαδικτυακή Πύλη του Ελληνικού Δημοσίου για τους λόγους της ανεπιτυχούς αναγνώρισης και για την αδυναμία χρήσης της συγκεκριμένης ηλεκτρονικής υπηρεσίας.
Εκπροσωπώ την εταιρεία Αρχειοθήκη ΑΕ, εταιρεία που εξειδικεύεται στην φύλαξη και διαχείριση φυσικών και ηλεκτρονικών αρχείων.
Το σχέδιο νόμου είναι προφανώς στην σωστή κατεύθυνση. Είναι δίχως αμφιβολία απαραίτητο να απλοποιηθούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη ταχύτητα και διαφάνεια όλες οι διαδικασίες που αφορούν στην ροή πληροφορίας μεταξύ Δημοσίου και Πολίτη, αλλά και μεταξύ Δημοσίων Υπηρεσιών.
Σωστά το σχέδιο νόμου εστιάζει στο μέλλον, και στον τρόπο που θα πρέπει εφ εξής να λειτουργεί η ροή της πληροφορίας. Εντούτοις, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι το σύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης θα τροφοδοτηθεί κατ αρχήν και με παλαιό αρχείο, το οποίο θα πρέπει, όπου αυτό κριθεί αποδοτικό, να ψηφιοποιηθεί. Το κράτος έχει συνέχεια, και δεν μπορεί η μετάβαση προς την μελλοντική οργάνωση να γίνει χωρίς παράλληλα να υπάρξει μέριμνα και για το παρελθόν.
Δεν είναι δυνατή η ψηφιοποίηση του αρχείου του Δημοσίου, και η τροφοδότηση των συστημάτων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης χωρίς να υπάρξει τακτοποίηση του παρελθόντος (παλαιού αρχείου) και ο σχεδιασμός του μέλλοντος (νεο παραγόμενο αρχείο). Εξ άλλου, όπως έχει επισημάνει και άλλος σχολιαστής, η σωστή τήρηση του φυσικού αρχείου είναι απαραίτητη και για λόγους back-up.
Εταιρείες όπως η Αρχειοθήκη μπορούν να υποστηρίξουν το Δημόσιο στην τακτοποίηση και την σωστή τήρηση των φυσικών κατ αρχήν αρχείων του. Εντούτοις, η (παλαιά) νομοθεσία και συγκεκριμένα το ΠΔ 768/1980 δεν επιτρέπει την υποστήριξη του Δημοσίου από παρόχους εξειδικευμένων υπηρεσιών φύλαξης και διαχείρισης αρχείων, όπως αυτό ισχύει στο εξωτερικό. Η ψήφιση του νόμου είναι ευκαιρία για να αρθούν τα εμπόδια αυτά.
Προτείνεται ο νόμος να συμπεριλάβει τροποποίηση του ΠΔ 768/1980, έτσι ώστε να υπάρξει η σωστή μετάβαση στην εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, αλλά και να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες που έχει σήμερα ο υφιστάμενος τρόπος τήρησης του αρχείου και οδηγούν σε ιδιαίτερα υψηλό κόστος. Είναι μεγάλη ευκαιρία, αλλά και απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία του εγχειρήματος της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, το Δημόσιο και οι Υπηρεσίες του (ενδεικτικά, Πολεοδομίες, Ταμεία, ΟΤΑ, Υπουργεία, Νοσοκομεία) να αποκτήσουν ένα αρχείο τακτοποιημένο, το οποίο θα φυλάσσεται σε χώρους που θα πληρούν όλες τις απαραίτητες συνθήκες ασφαλείας, και θα είναι πάντοτε εύκολα και γρήγορα ανακτήσιμο.
Διαφωνώ ριζικά μέ ὅλη τή φιλοσοφία τοῦ νομοσχεδίου.
Το σχόλιο του κ. Πρέζα είναι εκτός θέματος (μια και η σελίδα αφορά την τήρηση των διαπιστευτηρίων) αλλά ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΩΣΤΟ.
Είναι ανόητο να δημοσιεύονται νόμοι που να λένε π.χ. στην πέμπτη πρόταση της παραγράφου 3 του άρθρου 8 του Ν.1234/1850 η λέξη <> διαγράφεται.
Σε ένα σύστημα διαχείρισης εκδόσεων (versioning system) είναι σα να μου δίνεις τα diffs αντί για το τελικό αρχείο.
Τον παλιό καλό καιρό που ο χρόνος κυλούσε πολύ πιο αργά και όπου το κόστος της εκτύπωσης ενός νέου νόμου (όταν είχαν γίνει 10-15 μικρο αλλαγές στον προηγούμενο νόμο) ήταν τεράστιο, είχε νόημα η δημοσίευση μόνο των αλλαγών. Τώρα απλά εκδίδεις ένα νέο PDF με τον νέο νόμο και απλά προσθέτεις change bars στα σημεία που αλλάζουν (ή δημοσιεύεις και τα diffs σε άλλο αρχείο).
Τίποτα το νεωτεριστικό, το SCCS (source code control system) υπήρχε από τη δεκαετία του 70 και δημιουργήθηκε ακριβώς για την διαχείριση εκδόσεων κειμένων (μην ξεχνάμε ότι το UNIX χρηματοδοτήθηκε από την ΑΤ&Τ για την παραγωγή και διαχείριση ΕΓΓΡΑΦΩΝ).
ΠΡΟΤΑΣΗ
Κάθε νέος νόμος που τροποποιεί προηγούμενο ή προηγούμενους νόμους θα ενσωματώνει ολόκληρο το κείμενο των προηγούμενων νόμων εξ ολοκλήρου και οι προηγούμενοι νόμοι θα καταργούνται εξ ολοκλήρου.
ΒΠ
Θα ήθελα να υπάρξει σε ψηφιακή μορφή τύπου pdf όλοι οι νόμοι, Προεδρικά Διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις … , που απαρτίζουν το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο της χώρας μας.
Φυσικά αναφέρομαι στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο κι όχι το τμήμα του που έχει καταργηθεί.
Παράλληλα, κάθε νέος νόμος, ΠΔ, ΥΑ, … που εκδίδεται, υποχρεωτικά να αναφέρει συγκεκριμένα τι συμπληρώνει και τι καταργεί.
Ότι καταργεί να διαγράφεται. Ότι συμπληρώνει να το περιλαμβάνει σε ενιαίο κείμενο πια και οι πολλοί νόμοι να γίνεται ΕΝΑΣ πια.
Με το τμήμα του που άλλαξε και με τα υπόλοιπα τμήματά του που ίσχυαν κι απλώς θα αντιγράφονται (στη νεοελληνική)με τις νομολογίες τους.
Έτσι ώστε, σε κάποιο (όχι και τόσο κοντινό μέλλον) να υπάρξει «μάζεμα» και»νοικοκύρεμα» του «λάστιχου» που λέγεται σήμερα νομοθετικό μας πλαίσιο.
π.χ. Θα βγει ένας νέος νόμος για την παιδεία. Αυτός ο νόμος να περιλαμβάνει ότι νέο υπάρξει για την παιδεία αλλά και καταγεγραμμένο ότι υπήρχε για την παιδεία και δεν άλλαξε. Έτσι ώστε να διαγραφούν οι παλιοί νόμοι και να ισχύει πια ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ νόμος γι την παιδεία.
Αν αυτό γίνεται σταδιακά για όλους τους νόμους, ΠΔ, ΥΑ,…, που εκδίδονται, τελικά σε κάποια λίγα χρόνια θα γίνει η απαραίτητη τομή στο δικαστικό μας σύστημα.