1. Επιχορήγηση κεφαλαίου και επιδότηση της χρηματοδοτικής μίσθωσης.
α. Ο τρόπος καταβολής του ποσού της επιχορήγησης κεφαλαίου και της επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης, καθώς και η δυνατότητα χορήγησης προκαταβολής και εκχώρησης της επιχορήγησης, καθορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
β. Τα ποσά αυτά των επιχορηγήσεων δεν αφαιρούνται από την αξία των επενδυτικών δαπανών και το μισθολογικό κόστος της απασχόλησης, προκειμένου να γίνει προσδιορισμός των φορολογητέων κερδών.
2. Φορολογική απαλλαγή.
α. Το ποσόν της ενίσχυσης της φορολογικής απαλλαγής διαμορφώνεται κατ’ έτος με τους ακόλουθους περιορισμούς :
Κατά το πρώτο έτος από την ολοκλήρωση και έναρξη παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης, η μέγιστη φορολογική απαλλαγή μπορεί να ανέρχεται μέχρι το ένα τρίτο (1/3) της κάλυψης του ποσοστού της αξίας της ενισχυόμενης επένδυσης ή της αξίας κτήσης του εξοπλισμού που αποκτάται με χρηματοδοτική μίσθωση.
Κατά το δεύτερο έτος από την ολοκλήρωση και έναρξη παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης, η μέγιστη φορολογική απαλλαγή μπορεί να ανέρχεται μέχρι τα δύο τρίτα (2/3) της κάλυψης του ποσοστού της αξίας της ενισχυόμενης επένδυσης ή της αξίας κτήσης του εξοπλισμού που αποκτάται με χρηματοδοτική μίσθωση.
Από το τρίτο έως και το όγδοο έτος για τις νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις και έως το έκτο έτος για τις υφιστάμενες επιχειρήσεις, από την ολοκλήρωση και έναρξη παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης, η μέγιστη φορολογική απαλλαγή μπορεί να ανέρχεται μέχρι το σύνολο του ποσοστού της αξίας της ενισχυόμενης επένδυσης ή της αξίας κτήσης του εξοπλισμού που αποκτάται με χρηματοδοτική μίσθωση.
β. Νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις θεωρούνται, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης, οι υπό σύσταση και όσες δεν έχουν συμπληρώσει δύο έτη από τη σύστασή τους.
γ. Ειδικότερα, η φορολογική απαλλαγή αφορά στον φόρο εισοδήματος που βαρύνει τον φορέα, βάσει των φορολογητέων κερδών χρήσης, που δηλώνονται στις εμπρόθεσμες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, προκύπτουν από τα τηρούμενα βιβλία και εμφανίζονται στον ισολογισμό. Τα κέρδη αυτά προέρχονται από το σύνολο των δραστηριοτήτων του φορέα, είτε αυτές περιλαμβάνονται στις υπαγόμενες στον παρόντα νόμο δραστηριότητες, είτε όχι και ανεξάρτητα από την περιοχή εντός της Επικράτειας, στην οποία αυτές ασκούνται. Για τις επιχειρήσεις που τηρούν βιβλία Β’ κατηγορίας του Κ.Β.Σ., η φορολογική απαλλαγή υπολογίζεται βάσει των φορολογητέων κερδών που δηλώνονται με την αρχική δήλωση.
Για την έναρξη υπολογισμού της φορολογικής απαλλαγής χρησιμοποιούνται τα φορολογητέα κέρδη της διαχειριστικής περιόδου, μέσα στην οποία έγινε η ολοκλήρωση και έναρξη της παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης.
δ. Όταν ο εξοπλισμός αποκτάται με χρηματοδοτική μίσθωση, το φορολογικό όφελος υπολογίζεται επί του τμήματος της αξίας κτήσης του εξοπλισμού, το οποίο εμπεριέχεται στα μισθώματα που καταβλήθηκαν στην οικεία διαχειριστική περίοδο και με την προϋπόθεση ότι η επένδυση ή το πρόγραμμα ολοκληρώνεται εντός της αρχικής ή κατά παράταση προθεσμίας της απόφασης υπαγωγής και μετά τη λήξη της σύμβασης ο εξοπλισμός θα περιέρχεται στην κυριότητα της επιχείρησης.
ε. Το αποθεματικό της απαλλαγής εμφανίζεται σε ξεχωριστούς λογαριασμούς στα λογιστικά βιβλία της επιχείρησης.
στ. Οι φορείς που εφαρμόζουν την ενίσχυση της φορολογικής απαλλαγής υποχρεούνται στην τήρηση πρόσθετων βιβλίων, τα οποία ορίζονται από το Π.Δ. 186/1992 (ΦΕΚ 84/Α΄).
ζ. Ο έλεγχος των επιχειρήσεις για τις ενισχύσεις αυτές διενεργείται από την αρμόδια υπηρεσία υπαγωγής.
η. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζεται ο τρόπος εφαρμογής της παρούσας παραγράφου και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
3. Οι επιχορηγήσεις κεφαλαίου και οι επιδοτήσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης που καταβάλλονται με βάση τις διατάξεις του παρόντος καλύπτονται από τον προϋπολογισμό Δημοσίων Επενδύσεων, στον οποίο εγγράφεται η σχετική προβλεπόμενη δαπάνη για κάθε οικονομικό έτος.
4. Οι παραπάνω ενισχύσεις που καταβάλλονται με βάση τις διατάξεις του παρόντος απαλλάσσονται από κάθε φόρο, τέλος χαρτοσήμου ή δικαίωμα, καθώς και από κάθε άλλη επιβάρυνση σε όφελος του Δημοσίου ή τρίτου.
5. Τμήμα που δύναται να ανέρχεται μέχρι ποσοστό οκτώ τοις χιλίοις (8%ο) των προβλεπόμενων πιστώσεων για την καταβολή των επιδοτήσεων του παρόντος που εγγράφονται στον προϋπολογισμό των Δημοσίων Επενδύσεων, όπως ορίζεται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, αφορά την κάλυψη δαπανών των διαδικασιών αξιολόγησης, παρακολούθησης και ελέγχου των επενδυτικών σχεδίων, περιλαμβανομένων των αποζημιώσεων των Οργάνων που συμμετέχουν στις διαδικασίες αυτές.
Για το σκοπό αυτό εγγράφεται στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ειδικό έργο με πίστωση που αντιστοιχεί στο ανωτέρω ποσό των πιστώσεων που προβλέπονται κατ΄ έτος από τον προϋπολογισμό
Δημοσίων Επενδύσεων για την κάλυψη των επιχορηγήσεων και επιδοτήσεων εν γένει του παρόντος νόμου.
Οι αποζημιώσεις των Οργάνων που συμμετέχουν στις διαδικασίες αξιολόγησης, ελέγχου και παρακολούθησης των επενδυτικών σχεδίων καθορίζονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
Η έμφαση σε φορολογικές απαλλαγές προκρίνει υφιστάμενες κερδοφόρες επιχειρήσεις. Με δεδομένη την έμφαση της πολιτικής ηγεσίας στη νέα επιχειρηματικότητα και νέες επιχειρήσεις («start-ups»), και δεδομένου ότι τα τελευταία δεν παρουσιάζουν κέρδη για αρκετό χρονικό διάστημα από την ίδρυση τους, θα ήταν χρήσιμο να αντιμετωπίζονται ισότιμα οι νέες επιχειρήσεις.
– Προτείνεται για τις start-ups επιχειρήσεις (έως 5 ετών) να δίδεται 50% φορολογική απαλλαγή και 50% επιδότηση.
Πιτέλης Χρήστος (Πρόεδρος ΔΣ ΕΟΜΜΕΧ)
Λάζου Αθηνά (Διευθύνουσα Σύμβουλος)
Άρθρο 12, παράγραφος 2, περίπτωση α:
Προτείνεται να αυξηθεί η χρονική περίοδος σχηματισμού του ποσού φορολογικής απαλλαγής σε δέκα έτη από την έναρξη υλοποίησης της επένδυσης αντί για έξι και οκτώ έτη από την ολοκλήρωση της επένδυσης, για να δοθεί ικανοποιητικό χρονικό διάστημα δημιουργίας ισόποσων κερδών, επειδή τα τελευταία θα μειώνονται εξαιτίας των αποσβέσεων της επένδυσης.
Άρθρο 12, παράγραφος 2, περίπτωση γ:
Προτείνεται ότι για την έναρξη υπολογισμού της φορολογικής απαλλαγής να χρησιμοποιούνται τα φορολογητέα κέρδη της πρώτης διαχειριστικής περιόδου έναρξης υλοποίησης της επένδυσης και όχι το έτος ολοκλήρωσης και έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας, για το παραπάνω προαναφερθέντα λόγο.
Γρηγόρης Καλαμακίδης
Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
ΑΤΛΑΝΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ Α.Ε.
5 Παράγραφος 2 α. «Το ποσό της φορολογικής απαλλαγής διαμορφώνεται από το πρώτο ως το έκτο έτος για τις υφιστάμενες και έως το όγδοο για τις νεοϊδρυθείσες επιχειρήσεις.»
Δεν είναι δυνατό να αποσβένονται οι ενισχύσεις της φορολογικής απαλλαγής σε τόσο μικρό διάστημα. Ακόμα και αν οι επιχειρήσεις οδηγηθούν σε συγχωνεύσεις για τη δημιουργία κερδών προς συμψηφισμό, οι διατάξεις που προβλέπουν τη μη μεταφορά ζημιών της αναρροφούμενης, αλλά και η καθυστέρηση στην έκδοση αδειών σε εξέλιξη, είναι παράγοντες που δεν ευνοούν τέτοια εγχειρήματα.
Θα πρέπει το διάστημα να γίνει 10 χρόνια και να μετρά από την πρώτη κερδοφόρα χρήση. Εναλλακτικά, θα μπορούσαν να επιδοτηθούν οι συγχωνεύσεις με δικαίωμα μεταφοράς ζημιών των συγχωνευόμενων επιχειρήσεων και χωρίς επηρεασμό της αδειοδοτικής διαδικασίας λόγω αλλαγής νομικού προσώπου.
Η καταβολή της επιχορήγησης κεφαλαίου οφείλει να ακολουθεί το επενδυτικό χρονοδιάγραμμα για να μην καταλήγει σε αιτία προβληματικότητας.
12.2
Στο κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής στα εν λειτουργία ξενοδοχειακά καταλύματα που προβαίνουν σε επενδύσεις ανακαίνισης – βελτίωσης, στη βάση συνεχών κατ’ έτος επεμβάσεων θα πρέπει να προβλεφθεί χωρίς περιορισμούς και σε αυτή την περίπτωση ο σχηματισμός αφορολόγητου αποθεματικού ανεξάρτητα από τον χρόνο, την μεσολαβούσα περίοδο ανάμεσα σε 2 διαχρονικές επενδύσεις εκσυγχρονισμού και το είδος εκσυγχρονισμού.
α. Σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Άρθρο 12 (§ 1α), του σχεδίου του νέου επενδυτικού νόμου «Ο τρόπος καταβολής του ποσού της επιχορήγησης κεφαλαίου και της επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης, καθώς και η δυνατότητα χορήγησης προκαταβολής και εκχώρησης της επιχορήγησης, καθορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα».
β. Λόγω της εξαιρετικά ιδιάζουσας σημασίας που έχουν οι διατάξεις του επενδυτικού νόμου, που αφορούν στον τρόπο καταβολής των ενισχύσεων, στη διαμόρφωση βασικότατων παραμέτρων των επιχειρηματικών σχεδίων, προτείνεται όπως οι βασικές αρχές των συγκεκριμένων ρυθμίσεων περιληφθούν στο σχέδιο νόμου και οι περαιτέρω αναλυτικότερες λεπτομέρειες καθορισθούν με σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις.
α. Σύμφωνα με το Άρθρο 8 (§ 2α) του σχεδίου του νέου επενδυτικού νόμου, η έναρξη υλοποίησης επενδύσεων, που επιλέγουν να ενισχυθούν με το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής, δεν επιτρέπεται προ της υποβολής της σχετικής αίτησης (φακέλλου) υπαγωγής. Σύμφωνα δε με τα προβλεπόμενα στο Άρθρο 8 (§ 1) ορίζεται ότι οι πρώτες αιτήσεις θα υποβληθούν τον Απρίλιο 2011.
β. Η ρύθμιση αυτή βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις αντίστοιχες ρυθμίσεις όλων των προηγούμενων Αναπτυξιακών Νόμων (Ν.1262/1982, Ν.1892/1990, Ν.2601/1998, Ν.3299/2004), σύμφωνα με τις οποίες δεν απαιτείτο υποβολή φακέλλου για την αίτηση ενίσχυσης της φορολογικής απαλλαγής [Ν. 3299/2004, άρθρο 7, § 1(α)], αλλά προβλεπόταν η έναρξη υλοποίησης με ευθύνη του φορέα και η υποβολή σχετικής αίτησης ένταξης, με την ολοκλήρωση της επενδύσεως, στην αρμόδια φορολογική υπηρεσία.
γ. Η έναρξη υλοποίησης επενδύσεων με το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής ήταν δυνατή έως και την 29η Ιανουαρίου 2010, οπότε ανεστάλη, με το άρθρο 10 του Νόμου 3816/2010, μέχρι την κατάρτιση – ψήφιση του νέου επενδυτικού νόμου.
δ. Αποτέλεσμα όλων των ανωτέρω είναι η περαιτέρω επιβάρυνση του αρνητικού επενδυτικού κλίματος, καθόσον είναι πλέον ή βέβαιο ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός σημαντικών επιχειρηματικών σχεδίων, τα οποία έχουν αποφασισθεί από ιδιωτικούς επενδυτικούς φορείς (με την προοπτική ενίσχυσής τους, με το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής, από τον εξαγγελθέντα Επενδυτικό Νόμο) και τα οποία όχι μόνον δεν μπορούν να υλοποιηθούν αλλά κυρίως δεν μπορούν να προβούν ούτε στην υπογραφή συμβάσεων (για την πραγματοποίηση οποιασδήποτε μορφής δαπανών – π.χ. έναρξη κατασκευής κτιριακών εγκαταστάσεων ή παραγγελίας εξοπλισμού), επί ποινή απόρριψης του συνόλου του επενδυτικού σχεδίου (Άρθρο 8, § 2α).
ε. Δεδομένης της επιτακτικότητας της ανάγκης για την λήψη μέτρων έστω και στοιχειώδους αναπτυξιακού χαρακτήρα, σε συνδυασμό με την κρατούσα δυσμενή δημοσιοοικονομική συγκυρία, θεωρείται σκόπιμο όπως εξετασθεί η δυνατότητα μερικής έστω αντιμετώπισης του επικρατούντος αρνητικού επενδυτικού κλίματος, με την υιοθέτηση των κατωτέρω ρυθμίσεων, που θα αφορούν αποκλειστικά και μόνον τις επενδύσεις που επιλέγουν να ενισχυθούν με το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής, για τις οποίες, όπως είναι γνωστό, δεν προβλέπονται άμεσες εκταμιεύσεις του Δημοσίου, οι δε αντίστοιχες απαλλαγές φόρου τοποθετούνται χρονικά μετά την πιστοποίηση της ολοκλήρωσης και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας τους :
(1) Εξασφάλιση της δυνατότητας υποβολής προτάσεων για την υπαγωγή των επενδυτικών σχεδίων, που αιτούνται την ενίσχυση της φορολογικής απαλλαγής, από της ενάρξεως ισχύος του νόμου, οποτεδήποτε, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και όχι μόνον δύο φορές το χρόνο (Απρίλιο και Οκτώβριο).
(2) Πρόβλεψη αυτοτελούς (και όχι συγκριτικής) αξιολόγησης των προτάσεων, για την υπαγωγή των επενδυτικών σχεδίων που αιτούνται την ενίσχυση της φορολογικής απαλλαγής και ένταξης αυτών στο καθεστώς ενισχύσεων, εφόσον πληρούνται τα κριτήρια φερεγγυότητας του φορέα και ο συνολικός βαθμός αξιολόγησης υπερβαίνει το ελάχιστο όριο βαθμολογίας.
(3) Επακριβής – ιδιαίτερος προσδιορισμός των δικαιολογητικών και των τεχνοοικονομικών στοιχείων, που συνοδεύουν την αίτηση υπαγωγής επενδυτικών σχεδίων, στο καθεστώς ενίσχυσης της φορολογικής απαλλαγής, τα οποία θα πρέπει να περιορίζονται στα στοιχεία που αφορούν στα κριτήρια φερεγγυότητας του φορέα υλοποίησης,, τα βασικά στοιχεία του επενδυτικού σχεδίου, καθώς και στο προτεινόμενο χρηματοδοτικό σχήμα, δεδομένου ότι η οριστική απόφαση ένταξης του επενδυτικού σχεδίου στο καθεστώς ενισχύσεων της φορολογικής απαλλαγής θα λαμβάνεται μετά από τον έλεγχο και την έγκριση ολοκλήρωσης και την πιστοποίηση της έναρξης παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης.
(4) Την πρόβλεψη επιπλέον ποσοστού ενίσχυσης έως δέκα τοις εκατό (10%) των επενδυτικών σχεδίων που αιτούνται την ενίσχυση της φορολογικής απαλλαγής, δεδομένου ότι η χρηματοδότηση υλοποίησης – ολοκλήρωσής τους γίνεται με ίδια και δανειακά κεφάλαια που εξασφαλίζονται, στο σύνολό τους, από τον επενδυτικό φορέα, οι δε αντίστοιχες απαλλαγές φόρου τοποθετούνται χρονικά μετά την πιστοποίηση της ολοκλήρωσης και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας τους.
Παρ.2.α
Θα πρέπει το ποσό που δαπανάται κατ’ έτος για την υλοποίηση της επένδυσης να μπορεί να έχει όλο, από τον ίδιο χρόνο, φορολογική απαλλαγή. Το ποσό της απαλλαγής από φόρους πρέπει να προσαυξάνεται τόσο, ώστε να είναι ο φόρος που απαλλάσσεται όσο θα ήταν αντίστοιχα η επιχορήγηση.
Παρ. 2.i.
Για αφορολόγητα κίνητρα δεν πρέπει να χρειάζεται έγκριση και γραφειοκρατικές διαδικασίες. Να παραμείνει το ίδιο καθεστώς που ισχύει σήμερα, όπου ο επενδυτής δηλώνει στην Δ.Ο.Υ. όπου υπάγεται το έργο που κάνει με φορολογική απαλλαγή όπου με την υλοποίηση ελέγχεται από την αρμόδια Δ.Ο.Υ.
Παρ. 5
Το ποσοστό για αμοιβές 8‰ είναι πολύ μεγάλο και μάλιστα τώρα στην κρίση, πρέπει να είναι 1‰. Δεν πρέπει να ξεπερνούν οι αμοιβές από επιτροπές τις 10.000€ ετήσια ανά άτομο και όχι 100.000€.
* Η φορολογική απαλλαγή των κερδών, με την εξαετή ισχύ , δεν θα έχει μεγάλη εφαρμογή στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Τα ξενοδοχεία, λόγω των υψηλών επενδύσεων σε μηχανολογικά και εξοπλισμό για τον εκσυγχρονισμό τους, τα 5 πρώτα χρόνια της λειτουργίας τους δεν εμφανίζουν αξιόλογα κέρδη. Η εμφάνιση κερδών στα αποτελέσματα, αναμένεται μετά την πενταετία. Άρα η εξαετής φορολογική απαλλαγή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα είναι …. μονοετής, δηλ στην ουσία «δώρον-άδωρον». Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που τα φορολογικά κίνητρα, καίτοι προβλέπονταν και στους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους, σπανίως επιλέγονταν από τους επενδυτές του κλάδου.
Σε μια περιοδο κατα την οποια λειπει η Τραπεζικη προσβαση, η στηριξη επενδυσεων με στοχευση στη περιφερεια και στη δημιουργια θεσεων εργασιας ειναι το πρωτευων. Εκει πρεπει να εστιασει ο νεος νομος. Εκει ομως σημαντικο ρολο παιζει η επιχορηγηση και οχι τα φορολογικα κινητρα. Μια τουριστικη επενδυση στην περιφερεια προσφερει αυξηση του συνολικου παραγωμενου προιοντος της περιοχης, θεσεις εργασιας. Μπορει να εχει περιορισμενη κερδοφορια σε σχεση με μια αλλη υψηλης ας πουμε τεχνολογιας επιχειρηση αλλα προσθετει αθροιστικα πολλα περισσοτερα στην εθνικη και τοπικη οικονομια με τη δημιουργια θεσεων εργασιας, αποδοσης ασφαλιστικων εισφορων, μεταφορας της μισθοδοσιας στην τοπικη αγορα (κατοικια, ενδυση, διατροφη κλπ). Θεωρω λοιπον οτι πρεπει να επικρατησει αυτου του ειδους η λογικη στην τελικη διαμορφωση του νεου νομου. Επιπροσθετα αυτου του ειδους οι επενδυσεις δεν μπορουν κατα κανενα τροπο να μεταφερθουν οπουδηποτε αλλου και εχουν υψηλο ποσοστο κτιριακου κοστους σε σχεση με τον εξοπλισμο, οποτε ενισχυοντες αυτες ενισχυουμε και τον κατασκευαστικο κλαδο που καταρρεει. Επιβεβλημενο λοιπον ειναι οτι δεν πρεπει στα Ξενοδοχεια να ισχυσει το πλαφον του 40% για τα παγια. Επισης θεωρω δεδομενο οτι τα παραπανω πρεπει να ισχυσουν ΜΟΝΟ σε ΜΗ κορεσμενες τουριστικα περιοχες, προκειμενου να πετυχουμε την περιφερειακη συγκλιση και να μην ξοδευψουμε τον κρατικο προυπολογισμο σε ανακαινισεις ξενοδοχειων, που δεν συνεπαγονται νεες θεσεις εργασιας. Η στηριξη Ξενοδοχειων 4* και ανω ειναι σωστη, γιατι αυτα μπορουν να δημιουργησουν θεσεις εργασιας και να εχουν διαχρονικη και σωστη επιχειρηματικη λειτουργια. Αγροτουρισμος και μικροτερες ομαδες αποτελουν αντικειμενο αλλων νομων που δινουν παροχες (LEADER, ΟΟΠΑΧ ΚΛΠ), οποτε ειναι αδικο για τους υπολοιπους να εχουν και σε αυτο το νομο επιλεξιμοτητα. Ακριτικες περιοχες με τον τουρισμο υπο αναπτυξη απαιτουν και χρειαζονται αυτη τη στηριξη. Στηριξη που δεν ειναι στον επιχειηματια αλλα στο συνολο της κοινωνιας. Η επιχορηγηση τους θα ειναι μια »κερδοφορα» επενδυση της Ελλαδας με γρηγορη »αποσβεση»μεσω μισθοδοσιας, ασφαλιστικων εισφορων απο την κατασκευη ακομη, ενδυναμωση της εθνικης οικονομιας με τις προμηθειες εξοπλισμου και κατασκευης.
Αν υπάρχει προκαταβολή στον Νόμο, αυτή πρέπει να δίνεται και όχι όπως στους μέχρι σήμερα Αναπτυξιακούς Νόμους που ποτέ δεν εδόθη.
<>
Η διατύπσωση είναι ασαφής. Αυτό που πρέπει να δηλωθεί ευθέως στον νόμο είναι αν: τα ποσά της επιχορήγησης-επιδότησης λογίζονται ως φορολογητέα έσοδα της επιχείρησης ή όχι, και αν ναι, σε ποια διαχειριστική χρήση (σε αυτήν που βεβαιώθηκαν ή σε αυτή που εισπράχθηκαν).
Η ΠΑΡΟΧΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΡΙΑΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΟΒΑΡΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ. ΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΟΤΑΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΕΧΟΥΜΕ ΦΟΡΟ ΜΟΝΟ 10%, ΑΚΟΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ. ΦΤΗΝΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ, ΧΑΜΗΛΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΑ. ΜΗΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΛΕΑΣΕΙ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΠΕΝΔΥΤΗ. ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΤΟΚΩΝ ΚΑΙ ΛΙΖΙΝΓΚ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ, ΤΙ ΘΑ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟΥ 1 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ ΤΙΣ 50 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΤΟΚΩΝ ΑΝΑ ΧΡΟΝΟ; ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΗΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
εχω μια μικρη επιχειρηση που απασχολω 12 ατομα , υγιης μεχρι τωρα, παρολο τις αλλεπαληλες αιτησης σε διαφορα προγραμματα μολις σε ενα πολυ μικρο εκγριθηκε , οσον αφορα τις ενισχυσεις αυτες να καταβαλλονται αμεσα πριν πληρωθουν οι φοροι (φπα κλπ) μεσα σε ενα τριμηνο απο τη επενδυση αλλιως η επιβαρυνση ειναι μεγαλη και επισης να μη προσμετρωνται σε εσοδα που να φορολογουνται, ευχαριστω
Κύριοι
Δεν αναφέρετε τον τρόπο καταβολής των ενισχύσεων που είναι και το σημαντικότερο θέμα για τον επιχειρηματία που έχει το θάρρος
να επενδύσει σε κάποιον τομέα.
Η ερώτησή μου είναι γιατί δίνεται προκαταβολή της επιχορήγησης με την έγκριση του επενδυτικού σχεδίου;
Η ίδια συμμετοχή και το μακροπρόθεσμο δάνειο δεν είναι αρκετά για να υλοποιήσει ο Φορέας το 50% της επένδυσης;
Δεν καταλαβαίνετε ότι το πρόβλημα είναι η ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου (με εξοφλημένα τιμολόγια), ενώ το υπόλοιπο 50% της επιχορήγησης θα καταβληθεί μετά την ολοκλήρωση του έργου;
Δεν είναι λογικότερο να προκαταβάλλετε το υπόλοιπο 50% της επιχορήγησης μετά την πιστοποίηση, κατά τον πρώτο έλεγχο, του 50% της επένδυσης;
Με αυτόν τον τρόπο ο επιχειρηματίας θα αποφύγει την εκχώρηση της απόφασης υπαγωγής σε Τράπεζα για τη λήψη ισόποσου βραχυπρόθεσμου δανείου (αν λάβει) και της πληρωμής επιπλέον τόκων.
Με εκτίμηση
Ηλίας Μαστάθης