Ποια είναι η άποψή σας για τη δομή του Τεχνολογικού Λυκείου, και για τις δυνατότητες που προσφέρει για πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

  • 30 Ιουνίου 2011, 13:23 | γιαννης

    Εγω πιστευω ότι δεν πρεπει να υπάρχει αποκλεισμός των μαθητών απο το τεχνολογικό λυκειο στην τριτοβαθμια εκπαιδευση
    Ετσι ενας μαθητή να μην αποριπτει το τεχνολογικό λύκειο απο εξαρχής . Αλλα να φοιτάει σε αυτό και στην πορεία να γνωρίζει μια ειδικότητα εξειδικευσης που ίσως του αρέσει και η οποια θα μπορουσε να γίνει και το μελοντικό του επάγγελμα. Ετσι ενας μαθητής θα μπορεί να μπαινει στο τεχνολογικό λύκειο εχοντας σκοπό να ακολουθησει μια θεωριτική ειδικότητα ,αλλα στην πορεία ίσως δει ότι έκανε λάθος και διαπιστώσει οτι εχει ικανοτιτες και δεξιότιτες σε μια ειδικότητα
    Η χώρα μας στα επομενα χρόνια που θα ερθει η αναπτυξη θα χρειαστεί εξιδικευμένο εργατικό δυναμικο δευτεροβαθμιας εκπαιδευσης το οποιο θα εργαστεί σε εγοστασια εταιριες κ.α
    Ειναι καλό ένα παιδι να περνει το απολυτηριο του λυκειου και παραλληλα να ειδικευεται σε μια ειδικότητα και να είναι έτοιμος για την παραγωγή Πολλα παιδια και γονεις κανουν στην αρχή λάθος και αποκλειουν την τεχνολογική εκπαιδευση μην ξεροντας τις δεξιότιτες και κλείσεις που εχουν τα παιδια τους λέγοντας απο την αρχή αφου το παιδί μου μπαινοντας στο τεχνολογικό λυκειο δεν μπορει να πάει γιατρός που εγω θελω να τον κάνω το αποκλειω απο την αρχή Αν μπορούσε να πάει γιατρός ίσως αφηνε το παιδί του να φοιτήσει στο τεχνολογικό λυκειο και που ξερει κανείς το παιδί στην πορεία διαπίστωνε ότι η ιδικότητα π.χ Ηλεκτρολόγος ήταν φτιαγμένη για αυτό Ετσι λιγότερα παιδια θα μπορούσαν να κανουν λάθος επιλογής επαγγελματος στην ζωή τους

  • 30 Ιουνίου 2011, 13:05 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΠΙΝΟΣ

    Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

    1. Οι υποσχέσεις και οι εξαγγελίες για αναβάθμιση της Τεχνικής Εκπαίδευσης δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα. Στα τελευταία 15 χρόνια περάσαμε από τα ΤΕΛ στην ΤΕΕ και μετά στα ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ και τώρα επανερχόμαστε ελλείψει άλλων αρκτικόλεξων και πάλι στην Τε.Λ.. Είμαστε υποχρεωμένοι να τοποθετηθούμε και απέναντι σε αυτήν την αλλαγή προκειμένου να μην αποτελέσει άλλη μια χαμένη ευκαιρία για τη βελτίωση της Τ. & Ε. εκπαίδευσης.
    Ήδη στο κείμενο του Υπουργείου αναφέρεται τμήμα από την εισήγηση του Γεωργίου Παπανδρέου, το 1965, για την αναγκαιότητα της τεχνικής εκπαίδευσης. Πλην όμως βρισκόμαστε τόσα χρόνια μετά να μιλάμε για το ίδιο πρόβλημα, παρ’ όλες τις αλλαγές που είχαν ως δηλωμένο στόχο αυτόν που ο τότε πρωθυπουργός ανέφερε.
    Mια «βολική» εξήγηση για την αποτυχία τόσων προσπαθειών βελτίωσης της Τ.& Ε. εκπαίδευσης θα μπορούσε να είναι ότι καθώς οι εξελίξεις στην οικονομία και την τεχνολογία «τρέχουν», υπάρχει διαρκής ανάγκη βελτίωσης και της αντίστοιχης εκπαίδευσης.
    Μια άλλη είναι οι συχνές αλλαγές στην Τεχνική εκπαίδευση, ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια. Αυτή η αιτία αποτυχίας των αλλαγών της Τ.Ε. αναγνωρίζεται και από τους συντάκτες του παρόντος σχεδίου για την Τ.Ε, παρόλο που δημιουργούν άλλη μια αλλαγή. Αυτές μαρτυρούν μια αδυναμία της Πολιτείας να λειτουργήσει με σταθερότητα και με συνεργατική διάθεση προκειμένου να χαράξει μια τεχνική εκπαίδευση με προοπτική.
    Άλλη εξήγηση θα μπορούσε να είναι ότι τελικά περιμένουμε πάρα πολλά από την εκπαίδευση, θεωρώντας την μάλλον ως πανάκεια για όλα τα δεινά που υφίσταται η χώρα μας, υπερεκτιμούμε συχνά το ρόλο της και βέβαια είμαστε έτοιμοι να ρίξουμε σ’ αυτήν το λίθο του αναθέματος αν κάτι δεν αποδίδει καλά στην πατρίδα μας, αρνούμενοι να δούμε ότι η καλύτερη εκπαίδευση από μόνη της δεν αρκεί να σώσει μια χώρα από την εξαθλίωση στην οποία την οδηγούν άλλου είδους παράγοντες.
    Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να βελτιώνουμε την παρεχόμενη εκπαίδευση. Αντίθετα σημαίνει ότι καλό θα ήταν να αποφεύγονται εύκολες κοινοτοπίες, όπως αυτή του Σχεδίου, ότι «η επένδυση στη γνώση αποτελεί σήμερα το πιο ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο για το σήμερα και το αύριο του τόπου», γιατί αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση στους τόσους άνεργους αλλά πολύ καλά μορφωμένους νέους μας.

    2. Το βασικό ερώτημα που μπορεί να τεθεί είναι αν η σημερινή αλλαγή της Τ. Ε. έχει πιθανότητες επιτυχίας. Αυτό εξαρτάται από τους στόχους που θέτει. Μερικές παρατηρήσεις επ’ αυτών:
    • Ενώ αναγνωρίζεται ότι το «ανοικτό σχολείο» πρέπει να διασφαλίζει την ανεμπόδιστη, ισότιμη και με διαφανείς όρους πρόσβαση όλων των πολιτών…σε όλες τις εκπαιδευτικές διαδρομές και δυνατότητες που περιλαμβάνει το εκπαιδευτικό σύστημα», εν τούτοις με τη «διασύνδεση των ειδικοτήτων της Δ.Τ.Ε.Ε. με τις ανάγκες της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης», ο στόχος αυτός αναιρείται. Η επιδίωξη ανάδειξης του τοπικού στοιχείου γίνεται με γνήσια νεοφιλελεύθερο τρόπο: δεν είναι ο στόχος να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους οι τοπικές κοινωνίες, αλλά να βρεθεί τρόπος να μειωθούν οι ειδικότητες που δεν θα συγκεντρώνουν την έγκριση κάποιων πλειοψηφιών,(π.χ. η 2η ξένη γλώσσα), αδιαφορώντας για το αν η εκπαίδευση που πρέπει να προσφέρει ένα ανοικτό σχολείο οφείλει να προετοιμάζει τον αυριανό πολίτη του κόσμου κι όχι αυτόν που βλέπει τον κόσμο μέχρι το καμπαναριό της εκκλησίας του χωριού του, άντε μέχρι τα όρια της περιφέρειάς του. Επιπλέον, η έγκριση λειτουργίας τομέων και ειδικοτήτων περνά μέσα από τις συμπληγάδες της ΔΕΠ, του Περιφερειακού Συμβουλίου, για να εγκριθεί από το Υπουργείο. Καθώς, λοιπόν, αλλού θα υπάρχουν εγκρίσεις και αλλού απορρίψεις, καταργείται το ενιαίο της παρεχόμενης γνώσης στους νέους, η ισότητα στις παρεχόμενες ευκαιρίες μόρφωσης, το αναλυτικό πρόγραμμα καθορίζεται από εξωγενείς παράγοντες κι όχι από το ίδιο το Υπουργείο που οφείλει να χαράζει εκπαιδευτική πολιτική ενσωματώνοντας κεντρικά τις διαφορετικότητες των ομάδων συμφερόντων που επιθυμούν τη δική τους εκπαιδευτική πολιτική.
    Οι περιορισμοί αυτοί που ισχύουν και για το «τμήμα Ειδίκευσης» θα αναιρέσουν μεγάλο μέρος από αυτό το θετικό κατά τα άλλα μέτρο. Και σαν να μην έφταναν όλοι αυτοί οι περιορισμοί για το «Τμήμα ειδίκευσης» υπάρχει και ο επιπλέον περιορισμός των 15 μαθητών. Μπορεί όμως ακόμα κι αν υπάρχουν τόσοι μαθητές να μην εγκρίνεται τμήμα. Η ενίσχυση αυτού του τμήματος, θεωρούμε ότι θα αναβαθμίσει την Τ. & Ε. εκπαίδευση και όχι η ναρκοθέτησή του.
    • Ενώ αναγνωρίζεται ότι «τα μαθήματα γενικής παιδείας έχουν σημαντικό ρόλο στην βαθμίδα αυτή της εκπαίδευσης», εν τούτοις όχι μόνο δεν ενισχύεται η Γενική Παιδεία σε καμιά τάξη του Τε.Λ, αλλά αφαιρούνται ώρες Φυσικής και Χημείας. Τα λεγόμενα «μαθήματα υποστήριξης» από τη στιγμή που δεν είναι υποχρεωτικά, θα χρειαστούν τα ίδια υποστήριξη εντασσόμενα στο υποχρεωτικό πρόγραμμα, για να μην εξαφανιστούν στην πράξη από την καθημερινότητα του σχολείου.
    • Ενώ από την «αποτύπωση της κατάστασης στα ΕΠΑ.Λ & ΕΠΑ.Σ προκύπτει ότι ο καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων για όλες τις ειδικότητες θα αυξήσει το κύρος της Δ.Τ.Ε.Ε, μέχρι και σήμερα το Υπουργείο έχει ανεχτεί την απαράδεκτη κατάσταση να υπάρχουν μόλις για 18 από τις 52 ειδικότητες των ΕΠΑ.Λ & ΕΠΑ.Σ αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Η δε προοπτική σύνδεσης της ΤΕΕ με τη δια βίου μάθηση φαίνεται να οδηγεί στην αποδόμηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων μέσα από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Μεταφοράς Πιστωτικών Μονάδων (ECVET) παρά στην κατοχύρωσή τους.
    • Ενώ από την ίδια έρευνα φαίνεται ότι υπάρχει επιθυμία ισότιμης πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εν τούτοις η αποδυνάμωση της γενικής παιδείας στην Τε. Λ. θα καθιστά απαγορευτικό στους μαθητές να δίνουν εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια και τα ΑΤΕΙ . Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαριστεί αν είναι επιθυμητή η πρόσβαση των μαθητών της Τ.Ε. στα Π/μια και ανάλογα να υποστηριχτεί η Γενική Παιδεία σ’ αυτά. Αυτό μπορεί να γίνει, για παράδειγμα, με τη μετακίνηση των μαθημάτων Γενικής Παιδείας από το 4ο έτος στα τρία προηγούμενα, αλλά τότε έχουμε σχεδόν ταύτιση του νέου Τε.Λ. με τα ΕΠΑ.Λ, με την εξαίρεση του 4ου έτους.
    • Ενώ επισημαίνεται η ανάγκη σύνδεσης της Δ.Τ.Ε.Ε. με την εργασία, όμως δεν ξεκαθαρίζεται αν οι μαθητές του «Τμήματος Ειδίκευσης θα κάνουν πρακτική άσκηση στο σχολείο ή μαθητεία σε χώρους εργασίας. Το καθένα από αυτά έχει τις αδυναμίες του, αλλά χωρίς μαθητεία επιδοτούμενη από την πολιτεία και χωρίς κάποιας μορφής παρακολούθηση από τους εκπαιδευτικούς για να αποφεύγεται η εκμετάλλευση, η σύνδεση με την εργασία για άλλη μια φορά δεν επιτυγχάνεται.
    • Ενώ αναφέρεται ως καθολικό αίτημα των εκπαιδευτικών η ανάγκη εφαρμογής προγραμμάτων επιμόρφωσης, εν τούτοις πουθενά δεν γίνεται αναφορά σε αυτήν, αλλά παραπέμπεται στις καλένδες και έτσι δημιουργείται η αίσθηση ότι πρόκειται περισσότερο για ευχολόγιο παρά για σχεδιασμένη ή έστω σχεδιαζόμενη πολιτική.
    • Ενώ επιδιώκεται «να καταξιωθεί το επαγγελματικό σχολείο ως ένα σχολείο πρώτης επιλογής», και βεβαίως να αυξηθεί το ποσοστό των μαθητών που το επιλέγουν από το 25% που είναι σήμερα, το Σχέδιο διατυπώνει θέσεις που δεν ευνοούν αυτήν την επιδίωξη. Ενώ, για παράδειγμα, ενοποιεί την τεχνική εκπαίδευση, καταργώντας τη διάκριση μεταξύ ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ, φαίνεται ότι μεγεθύνει την απόσταση από τα Γενικά Λύκεια, αφού δηλώνεται με σαφήνεια ότι «πιστεύουμε σε ένα σχολείο που απαντά στη διαφορετικότητα των μαθητών, στις διαφορετικές επιθυμίες και δυνατότητές τους». Δεν γίνεται λόγος για διαφορετικές κλίσεις και ενδιαφέροντα, αλλά για διαφορετικές δυνατότητες, υπονοώντας ότι εκεί πρέπει να κατευθυνθούν τα παιδία με τις μικρότερες δυνατότητες, τα παιδιά με μια απροσδιόριστη διαφορετικότητα, τα παιδιά που όπως στο ίδιο κείμενο αναφέρεται επιλέγουν το σχολείο αυτό λόγω μαθησιακών ελλειμμάτων και οικογενειακών ή κοινωνικών προβλημάτων. Η παραδοχή όλων αυτών και η έλλειψη της παραμικρής πρότασης για ανατροπή τους, ποιους γονιούς μαθητών οι οποίοι δεν έχουν μαθησιακά ελλείμματα ή οικογενειακά κ.α. προβλήματα θα πείσει, ώστε να στείλουν τα παιδιά τους στα νέα Τ. Σ.
    Από την άλλη, αν υπάρξει υπερβολική αύξηση της δυσκολίας στα νέα Γενικά Λύκεια (με πολλαπλές εξετάσεις, ερευνητικές εργασίες κ.α.), όπως έγινε επί Αρσένη, μπορεί να μεγαλώσει ο αριθμός των μαθητών στην Τ.Ε., αλλά και πάλι θα κατευθυνθούν εκεί από ανάγκη, αρνούμενοι να παρακολουθήσουν ένα σκληρό Γενικό Λύκειο, κι όχι από θετική άποψη για την Τ.Ε.
    • Αρνητικό στοιχείο στην απόπειρα αναβάθμισης της Τ. Ε. αποτελεί μια νέα διάσπασή της σε διάφορες μορφές Τε.Λ. που θα μπορούν να δημιουργήσουν κι άλλα Υπουργεία, αντί η ίδρυση όλων των μορφών της Τ.Ε. να περάσει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας, έτσι ώστε να υπάρχει μια συνολική εικόνα τη Τ.Ε. καθορισμένης με σαφήνεια.
    Συμπεραίνουμε από αυτά ότι η ίδια η «ρητορική της μεταρρύθμισης» δύσκολα κρύβει τη διάσταση ανάμεσα στα λόγια για τη βελτίωση της ΤΕΕ και στις επιλογές που το Σχέδιο προκρίνει για την πραγματοποίηση αυτής της βελτίωσης. Αυτό από μόνο του θεωρούμε ότι καθιστά το όλο εγχείρημα ευάλωτο και ασταθές.

    3. Από την άλλη υπάρχουν ακόμα σημεία που χρειάζονται επεξεργασία και αποφάσεις: για παράδειγμα,
    o πώς οι πτυχιούχοι γ’ επιπέδου μετά τις εξετάσεις Πιστοποίησης θα μπορούν χωρίς εξετάσεις να εισάγονται στα ΤΕΙ; Αν οι θέσεις είναι λιγότερες από τους επιθυμούντες την εισαγωγή;
    o Πώς ακριβώς θα γίνει η προσαρμογή των προγραμμάτων των Εσπερινών Τεχνολογικών Λυκείων στο νέο Τε. Σχολείο. Θα χρειάζεται η μαθητεία σ’ αυτά;
    o Οι εξετάσεις Πιστοποίησης θα είναι σε εθνικό ή σε Περιφερειακό επίπεδο; Η αξιοπιστία των Πανελλαδικών Εξετάσεων πιστεύουμε ότι δείχνει προς τα πού πρέπει να οδηγηθούμε.
    o Πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για νέα τεχνολογική Εκπαίδευση και να χρησιμοποιούνται τα ίδια βιβλία με το υπάρχον Σχολείο, να μην θεσπίζεται Σ.Ε.Π, ούτε να γίνεται λόγος για επαναλειτουργία των ΓΡΑ.ΣΥ ή κάτι αντίστοιχου και να μην γίνεται λόγος για την ανάγκη χρηματοδότησης και του νέου Τε.Λ. και του νέου ΓΕΛ, ώστε να μην οδηγηθούν και τα δύο σε υποβάθμιση και σε μια προς τα κάτω εξίσωση;
    o Ποιες θα είναι οι νέες υποστηρικτικές δομές διοίκησης του Τε.Λ. από τη στιγμή που επίκειται η κατάργηση των Γραφείων Τεχνικής Εκπαίδευσης;
    o Πώς είναι δυνατόν να δίνονται δύο τύποι απολυτηρίων από τη Γ’ τάξη του Τε.Λ; Ποια θα είναι η μεταξύ τους σχέση;
    o Με ποια υποστηρικτικά μέτρα θα αντιμετωπιστεί η μαθητική διαρροή στα Τε.Λ., η υπο-επίδοση, η δραματική υποτίμηση των σπουδών και η ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση των τίτλων σπουδών που οδηγούν σε ανεργία ή υποαπασχόληση ή ετεροαπασχόληση;

    Συμπερασματικά, είναι θετικό ότι το υπουργείο, αν και βιάστηκε να ανακοινώσει και τους δύο τύπους Λυκείων για τις δικές του επικοινωνιακές σκοπιμότητες, χωρίς έστω για συμβολικούς λόγους να προτάξει την ανακοίνωση του Τε.Λ., αναγνωρίζει την ανάγκη περαιτέρω συζητήσεων και ολοκλήρωσης του σχεδιασμού και μεταθέτει την έναρξη του νέου αυτού Λυκείου για την επόμενη σχολική χρονιά (2012- 2013). Αυτό είναι θετικό, γιατί έτσι θα δοθεί η δυνατότητα το σχολείο αυτό να δομηθεί σωστά και να προβληθεί κατάλληλα ως μια αξιόπιστη λύση για την μορφωτική και επαγγελματική πρόοδο των μαθητών.

    Θέτουμε, όμως, ένα τελευταίο ερώτημα: Αν όμως το νέο Γ. Λ. λειτουργήσει από τη φετινή σχολική χρονιά, αυτό δεν το τοποθετεί σε ευνοϊκότερη θέση στην αφετηρία για την επιλογή Λυκείων από τους μαθητές και επιπλέον δεν δείχνει μια προτίμηση της πολιτείας σε αυτό τον τύπο Λυκείου;

    Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας

    Α. Σπίνος
    Μέλος της ΔΑΚΕ Εκπαιδευτικών Ν. Αχαΐας.

  • 30 Ιουνίου 2011, 12:59 | ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ

    o 1η ΠΡΟΤΑΣΗ
    Να ενταχθούν στο κανονικό εβδομαδιαίο πρόγραμμα τα «Μαθήματα Υποστήριξης» Ν. Ελληνικά και Μαθηματικά της Α΄& Β΄ Τάξης.

     Όσον αφορά τα Γενικά μαθήματα, δεν γνωρίζω κανέναν στην εκπαιδευτική κοινότητα που να ισχυρίζεται ότι οι γνώσεις των μαθητών που εγγράφονται στην Τεχν. Επαγγ/κή εκπαίδευση στα Ν. Ελληνικά και στα Μαθηματικά είναι σε τέτοιο επίπεδο που μπορεί να μειωθούν οι ώρες και να απαιτείται μόνο για ένα ποσοστό μαθητών που έχει ανάγκη, να ενταχθεί στην ομάδα «Μαθήματα Υποστήριξης».
     Η μείωση των ωρών (Ν. Ελληνικά, Μαθηματικά , Φυσική, Χημεία) θα δυσχεράνει την παρακολούθηση στη Γ΄ Τάξη του Τμήματος Γενικής Παιδείας.
     Στα σχολεία της Επαρχίας, όπου θα λειτουργήσουν τμήματα για «Μαθήματα Υποστήριξης» θα δημιουργηθεί πρόβλημα με τις μετακινήσεις των μαθητών. (Τα υπεραστικά θα αναχωρούν 6η ή 7η ώρα;)

    o 2η ΠΡΟΤΑΣΗ
    Τα Γενικά μαθήματα στη Γ΄τάξη ΠΡΕΠΕΙ να αυξηθούν και ο απόφοιτος να ολοκληρώνει την γενική του εκπαίδευση.

     Οι έξι (6) ώρες των Γενικών μαθημάτων του Τμήματος Ειδίκευσης Τεχν. Επαγγ/κής Εκπ/σης (Τ.Ε.Τ.Ε.Ε) πρέπει να μεταφερθούν στις Α΄, Β΄, και Γ΄ τάξεις γιατί ο απόφοιτος έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Β/θμια Εκπαίδευση.

    o 3η ΠΡΟΤΑΣΗ

    4ος ΧΡΟΝΟΣ
    ΤΜΗΜΑ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓ/ΚΗΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ

    Η φοίτηση στο Τμήμα πρέπει να χωρισθεί σε 2 εξάμηνα.
    1ο εξάμηνο Μαθήματα ειδικότητας θεωρητικά & εργαστηριακά
    2ο εξάμηνο Πρακτική άσκηση – μαθητεία ΕΚΤΟΣ σχολείου. Εκεί ο μαθητής θα αντιμετωπίσει τις πραγματικές συνθήκες εργασίας, θα γίνει υπεύθυνος για το αποτέλεσμα της εργασίας του. Όσοι συνάδελφοι επισκεφθήκατε σχολεία της Ευρώπης με τα προγράμματα Leonardo da Vinci διαπιστώσατε ότι το εφαρμόζουν, και οι μαθητές μας που συμμετέχουν στην αξιολόγηση των προγραμμάτων το προτείνουν.
    Δεν πρέπει να σχεδιάζουμε γι΄ αυτούς χωρίς αυτούς.

    Η παραπάνω πρόταση εφαρμοζόμενη στα Εσπερινά Τε.Λ θα απαλλάξει τους μαθητές από το 2ο εξάμηνο, καθώς αποδεικνύουν την εργασιακή εμπειρία – μαθητεία με την κατάθεση των ενσήμων ως δικαιολογητικών.
    Στην(σελ 3) Η πρόταση του Υπουργείου αναφέρει «η σύνδεσή της με το εργασιακό και αναπτυξιακό περιβάλλον είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε».

    Την πρακτική άσκηση εξάλλου την προέβλεπαν:
    1) Ο Νόμος 1566/85 στο άρθρο 6 παρ. 3β.
    2) Ο νόμος 2640/1998 στο άρθρο 5 παρ. 2.
    3) και για τα ΕΠΑ.Λ είχε εξαγγελθεί.

    o 4η ΠΡΟΤΑΣΗ

    ΜΑΘΗΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
    Μέχρι σήμερα ο στόχος κάθε οικογένειας, ακόμη και αυτών που είχαν ήδη μια επιτυχημένη επιχείρηση, ήταν το Δημόσιο.
    Θεωρώ αναγκαίο να υπάρξει μάθημα που να ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα.

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ
    ΠΑΤΡΑ 25-6-2011
    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ
    του ΚΩΝ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
    ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ Ε.Ε Ν. ΑΧΑΪΑΣ

  • 30 Ιουνίου 2011, 12:22 | Παπιγκιώτη Βικτωρία

    Είναι πάρα πολύ θετικό το γεγονός ότι εντάσσεται στο ωρολόγιο πρόγραμμα η δυνατότητα ενισχυτικής διδασκαλίας, την οποία όλοι σχεδόν οι μαθητές της τεχνικής εκπαίδευτης χρειάζονται. Αντίθετα το μάθημα των θρησκευτικών θα έπρεπε να αντικατασταθεί είτε από το μάθημα της φιλοσοφίας είτε από κάποιο μάθημα όπως «Ιστορία των θρησκειών». Και τέλος, νομίζω πως είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει ούτε μια ώρα Φυσικής και Χημείας στην Β’ τάξη.

  • 30 Ιουνίου 2011, 11:38 | ΒΑΪΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

    Σύμφωνα με το ευρωπαϊκό εκπαιδευτκό πλαίσιο, η εισαγωγή των σπουδαστών του τεχνολογικού λυκείου, γίνεται με πιο εύκολο τρόπο με αυτόν που γίνεται στην ελλάδα, και ίσως με λιγότερα μαθήματα. Βέβαια, το εκπαιδευτικό σύστημα των άλλων χωρών όπως και οι απαιτήσεις που έχουν απο τους μαθητές είναι διαφορετικές. Οχι υψηλότερου επιπέδου, το δικό μας σύστημα προσφέρει μεγαλύτερη γνώση λιγότερη όμως πραγματική εξειδίκευση, γιατί λείπει η ουσιαστική πρακτική. Ισως και για την εισαγωγή σέ ΤΕΙ ή ΑΕΙ απο τα τεχνολογικά λύκεια , θα έπρεπε να υπάρχει μια επιβράβευση για όποιον σπουδαστή έχει καλή πρακτική κατάρτιση πέρα της μαθησιακής.

  • 30 Ιουνίου 2011, 10:45 | Τσιλιάκου Ιφιγένεια

    Στο Νέο Τεχνολογικό Λύκειο οι ώρες διδασκαλίας των Φυσικών Επιστημών
    περιορίζονται σημαντικά. Στην Α΄ Λυκείου από 5 ώρες εβδομαδιαίως, περιορίζονται σε 3 ενώ στην Β΄και Γ΄ Λυκείου λείπουν παντελώς.
    Ως καθηγητές ΠΕ04 σε Τεχνολογικό Σχολείο θεωρούμε απαράδεκτο τον εξοστρακισμό αυτών των μαθημάτων.
    Κι αυτό γιατί πιστεύουμε ότι:
    1)Τα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών συμβάλλουν σημαντικά στην γενική παιδεία μαθητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Είναι το Τεχνολογικό Λύκειο που προτείνεται και Λύκειο Γενικής Παιδείας;
    2)Οι μαθητές του Τεχνολογικού Λυκείου δεν θα έχουν το απαραίτητο θεωρητικό υπόβαθρο ώστε να παρακολουθήσου τμήματα όπως: Hλεκτρολογίας, Ηλεκτρονικής, Μηχανολογίας, Τεχνολογίας Τροφίμων,
    Νοσηλευτικής κ.λπ
    3)Η έλλειψη διδασκαλίας Φυσικής, Χημείας, Βιολογίας κάνει σχήμα οξύμωρο την δυνατότητα των μαθητών να παρακολουθήσουν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές σε αντίστοιχα τμήματα των ΤΕΙ και ΑΕΙ.
    4)Οι απόφοιτοι του Νέου Τεχνολογικού Λυκείου χωρίς τις βασικές γνώσεις Φυσικής,Χημείας και Βιολογίας δεν θα μπορούν να παρακολουθούν τις εξελίξεις, του σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού.
    Θα είναι ανίκανοι να προσαρμοστούν στις υψηλές απαιτήσεις της μελλοντικής παραγωγικής διαδικασίας και επαγγελματικής εξειδίκευσης.

    Οι καθηγητές του ΕΠΑΛ Λιβαδειάς :

    Ρήγα Αικατερίνη Χημικός
    Κωστακοπούλου Κων/να Χημικός
    Ράπτης Γεώργιος Χημικός
    Ιωαννίδου Βασιλική Φυσικός
    Τσιλιάκου Ιφιγένεια Φυσικός
    Δεληγιάννης Κων/νος Φυσικός
    Σακκά Παναγιούλα Φυσικός
    Χρυσαφόπουλος Κων/νος Φυσικός

  • 30 Ιουνίου 2011, 10:38 | Γεωργία Μαυρουδάκη

    Η πρότασή μου δεν έχει να κάνει ακριβώς με τη δομή του τεχνολογικού σχολείου αλλά με την καλύτερη εφαρμογή των όποιων άλλων προτάσεων, σε ρεαλιστικό επίπεδο. Καλώς ή κακώς τα τεχνικά λύκεια συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, κυρίως δυσλεξία από ελαφράς έως βαριάς μορφής. Δηλαδή υπάρχουν μαθητές που αδυνατούν ή δυσκολεύονται να διαβάσουν το οποιοδήποτε βιβλίο, πόσο μάλλον τα σχολικά. Ο καλύτερος τρόπος για να δουλέψουν οι μαθητές με τέτοιες δυσκολίες ισότιμα με τους συμμαθητές τους είναι να υπάρχουν όλα τα συγγράμματα αναγνωσμένα και ηχογραφημένα σε CD ή κασέτες και να διατίθενται σε αυτά τα παιδιά, ώστε να μελετούν ακούγοντας τη διδαγμένη ύλη. Διαφορετικά η μόνη λύση είναι να πληρώνουν οι οικογένειες τους εκπαιδευτικούς για να κάνουν κατ’ ιδίαν αυτή τη δουλειά στο σπίτι. Και σε αυτή την περίπτωση, πέρα από το κόστος, τα παιδιά δεν έχουν κάτι σταθερό στο οποίο θα μπορούν να ανατρέξουν ανά πάσα στιγμή μόνα τους και θα νιώθουν πάντα εξαρτημένοι από κάποιον άλλον. Αν θέλουμε να μιλάμε για ισότιμη παιδεία, που στοχεύει στη δημιουργία αυτόνομων προσωπικοτήτων ανεξάρτητα από τις ειδικές δεξιότητες του κάθε παιδιού, το θέμα αυτό πρέπει να προσεχθεί.

  • 30 Ιουνίου 2011, 09:27 | Ελευθερία Τσουκνάκη

    Ένα αναμορφωμένο ΤΕΕ με περισσότερες επιλογές για μετακινήσεις από τον ένα τύπο λυκείου στον άλλο. όσο για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια…τι να πω! ας ανεβάσουμε λίγο το επίπεδο πρώτα (και στο ένα λύκειο και στο άλλο) και βλέπουμε.

  • 30 Ιουνίου 2011, 08:13 | Νώντας

    Θεωρώ ως εκπαιδευτικός της τεχνικής εκπαίδευσης ότι ο καλύτερος θεσμός έως τώρα ήταν αυτός των ΤΕΕ τα οποία παρείχαν στους μαθητές τόσο τεχνικές γνώσεις και δεξιότητες όσο και τις απαραίτητες γνώσεις γενικής παιδείας. Χωρίς βέβαια να παραγωνρίζω ότι υπήρχαν λάθη και ατέλειες. Θα είναι μεγάλο λάθος στο Τεχνολογικό Λύκειο να μειωθούν οι διδακτικές ώρες τεχνολογικών μαθημάτων σε όφελος μαθημάτων γενικής παιδείας γιατί τότε θα χαθεί ο πραγματικός σκοπός του τεχνολογικού λυκείου το οποίο θα τείνει να μοιάσει στο ΓΕΛ. Επίσης διαφωνώ με την προσθήκη τέταρτου έτους για την απόκτηση ειδικότητας γιατί αυτό θα αποθαρρύνει σημαντικά τους μαθητές που θα επιθυμούν να φοιτήσουν. Μπορεί εναλλακτικά για τους μαθητές αυτούς να υπάρχουν σχολές όπως οι ΕΠΑΣ (ή με τη μορφή των πρώην ΤΕΣ) για την απόκτηση ειδικότητας σε 2 έτη και όχι σε 4 όπως προωθείται με το θεσμό του Τεχνολογικού Λυκείου. Τέλος θα πρέπει το Υπουργείο να οργανώσει το θεσμό σοβαρά και σε μακροχρόνια βάση λαμβάνοντας υπόψη την άποψη και τις προτάσεις των Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών που βιώνουν εδώ και χρόνια την Τεχνολογική Εκπαίδευση και τα προβλήματά της με τις συνεχείς αλλαγές ΤΕΛ – ΤΕΣ, ΤΕΕ, ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ και όχι γενικόλογες θεωρίες και φιλόδοξους χωρίς ρεαλισμό στόχους διάφορων συμβούλων οι οποίοι δεν έχουν περάσει ούτε απ’ έξω από ένα Τεχνικό Σχολείο.

  • Ε.Λ.Τ.Ε.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
    ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ
    ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΑ 14/06/2011
    ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Αριθμ. Πρωτ.: 118
    ΤΑΧ. Δ/ΝΣΗ: ΕΠΑ.Λ.-ΕΠΑ.Σ.-Σ.Ε.Κ. Ν. ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ
    ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 3
    632 00 ΝΕΑ ΜΟΥΔΑΝΙΑ
    E-mail : elteechal@oltee.gr
    Site : http://elteechal.blogspot.com

    ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ Ε.Λ.Τ.Ε.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. ΓΙΑ ΤΗ Δ/ΘΜΙΑ Τ.Ε.Ε.
    ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ: ΠΑΛΙ Μ’ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ, ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ

    Μετά από ενάμιση και πλέον χρόνο, θητείας της κυβέρνησης, δόθηκε στη δημοσιότητα από το ΥΠΔΒΜΘ η πρόταση του για τη Δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (Τ.Ε.Ε.). Με τη λήξη του διδακτικού έτους, για να ψηφιστεί το καλοκαίρι και να ισχύσει από την επόμενη σχολική χρονιά. Τυχαίο; Δεν νομίζω! (κατά τη γνωστή ατάκα). Γνωστές οι πονηρές μεθοδεύσεις και πρακτικές.
    Υποχείριο των συντεχνιών και των καθεστωτικών αντιλήψεων η πολιτική ηγεσία του Παιδείας δεν έδωσε ουσιαστικές προτάσεις πόσο μάλλον δε λύσεις στο ζητούμενο (και κατά την ίδια), την αναβάθμιση της Δ/θμιας Τ.Ε.Ε. Ακολουθώντας τις παλιές – ξυνές – στερεότυπες και αποτυχημένες συνταγές, άτολμη να προχωρήσει σε ρίξεις, όπως η μεταφορά της τεχνολογικής κατεύθυνσης από το Γενικό Λύκειο στο φυσικό της χώρο, που η ίδια αποφάσισε να ονομάσει Τεχνολογικό Λύκειο, απέκλεισε για μια ακόμη φορά τη δυνατότητα βελτίωσης – ανάπτυξης της Τ.Ε.Ε., την οποία θα επέφερε η αύξηση και διαφοροποίηση του μαθητικού δυναμικού. Λύσεις που δεν τολμά να δώσει ούτε στη δομή της διοίκησης της εκπαίδευσης με τη σύσταση και λειτουργία Δ/νσης Σπουδών Τ.Ε.Ε. στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου. Δυστυχώς ακόμη μία πολιτική ηγεσία του Παιδείας δεν αποφεύγει τις γνωστές αγκυλώσεις και με ημίμετρα, μέσα από μεγαλοστομίες και ευχολόγια, δεν καταφέρνει τίποτε περισσότερο από τη διατήρηση ενός περίπου ΕΠΑ.Λ. με νέα ονομασία. Έτσι έχουμε μία ακόμη αλλαγή μέσα από αναποτελεσματική πολιτική που τώρα όμως φορά τον μανδύα της διαβούλευσης, της διαφάνειας, της συναίνεσης. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι δεν υπάρχει ουσιαστικός διάλογος και τα προσχηματικά μέσα – εργαλεία για επιφανειακές χωρίς περιεχόμενο δημοκρατικές διαδικασίες αποκαλύπτονται απάτη και καταλήγουν κακόγουστο αστειάκι.
    Αλήθεια, γιατί μειώνονται οι ώρες διδασκαλίας των Μαθηματικών και μηδενίζονται της Φυσικής και Χημείας στις Β΄και Γ΄τάξεις του Τεχνολογικού Λυκείου; Μήπως έτσι ουσιαστικά αμφισβητείται (εσκεμμένα;) πάλι η ισοτιμία με το Γενικό Λύκειο; Την υποψία μας ενισχύει και ο διαχωρισμός της Γ΄τάξης σε Τμήματα Ειδικότητας και Γενικής Παιδείας. Που είναι η ισότιμη αντιμετώπιση των δύο Λυκείων; Η εισαγωγή των αποφοίτων των Τεχνολογικών Λυκείων με Ειδικές Εξετάσεις στα Α.Τ.Ε.Ι. να καθοριστεί με ποσοστό που να προσδιορίζεται από το συνολικό αριθμό των μαθητών της Γ΄τάξης του Τεχνολογικού Λυκείου σε σχέση με το συνολικό αριθμό των μαθητών της Γ΄τάξης Γενικού και Τεχνολογικού Λυκείου.
    Πέραν των παραπάνω αντιρρήσεων και διαφωνιών μας. Ζητούμε ακόμη:
     Να μην ιδρυθούν και λειτουργήσουν Τεχνολογικά Λύκεια σε άλλα Υπουργεία ή Ν.Π.Δ.Δ. Εκπαίδευση αποκλειστικά και μόνον από το Παιδείας.
     Οι ΕΠΑ.Σ. να μετατραπούν σε Τεχνολογικά Λύκεια. Όσες από αυτές λειτουργούν με εσπερινό ωράριο σε Εσπερινά Τεχνολογικά Λύκεια.
     Να μην καταργηθεί ή συγχωνευθεί, στην κατ’ αρχήν λειτουργία του Τεχνολογικού Λυκείου, καμία σχολική μονάδα της Δ/θμιας Τ.Ε.Ε.και να παραμείνουν όλοι οι Τομείς και Ειδικότητες των ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ. Στη συνέχεια, με τη συμμετοχή πάντα των εκπροσώπων της εκπαιδευτικής κοινότητας, σοβαρές, υπεύθυνες, μελετημένες και τεκμηριωμένες αποφάσεις, με βαρύνουσας σημασίας την άποψη της τοπικής κοινωνίας, μέσα από τις Περιφερειακές Επιτροπές και τα Συμβούλια.
     Οι ώρες των μαθημάτων υποστήριξης να πραγματοποιούνται πέραν του 35ώρου.
     Νέα Αναλυτικά Προγράμματα – Προγράμματα Σπουδών και Βιβλία που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες.
     Απολυτήριο και Πτυχίο σε όλους τους αποφοίτους της Γ΄τάξης.
     Στα Τμήματα Ειδίκευσης Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Τ.Ε.Ε.), της Δ΄ – μεταλυκειακής – τάξης, να μην διδάσκονται μαθήματα Γενικής Παιδείας, να καθοριστεί με σαφήνεια η πρακτική άσκηση και η πιστοποίηση του πτυχίου (επίπεδο 3) να πραγματοποιείται μέσα από τις εκπαιδευτικές ενδοσχολικές διαδικασίες και εξετάσεις.
     Να ορισθούν ξεκάθαρα και χωρίς αοριστολογίες τα Επαγγελματικά Δικαιώματα των αποφοίτων.
     Σχεδιασμό, οργάνωση και προγραμματισμό επιτέλους της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών.
     Επαρκή χρηματοδότηση και δημιουργία υποδομών σε κτιριακό και εργαστηριακό εξοπλισμό.
     Ουσιαστικό διάλογο με τον πρωταγωνιστή της εκπαίδευσης, τον εκπαιδευτικό.
    Έτσι και μόνο θα καταξιωθεί το Τεχνολογικό Λύκειο σαν σχολείο πρώτης επιλογής όπως δηλώνει ότι επιθυμεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Γιατί άραγε Κε Υφυπουργέ Παιδείας, Κε Γ. Πανάρετε, ο Υπουργός Παιδείας της Ελβετίας έστειλε τα 5 από τα 6 παιδιά του στην Τεχνική Εκπαίδευση;
    Ενδιαφέρον παρουσιάζει, απάντηση στο ερώτημα μπορεί να δίνει, γράμμα Φινλανδού μαθητή σε Έλληνα φίλο του που μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://elteechal.blogspot.com/2011/06/blog-post_08.html

    ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Ε.Λ.Τ.Ε.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

    ΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

  • 30 Ιουνίου 2011, 01:40 | Γκούτζιος. Δημήτριος

    Αν θέλουμε σωστά Τεχνολογικά Λύκεια με επαγγελματική προοπτική θα πρέπει χωρίς δεύτερη σκέψη να διδάσκονται και μαθήματα όπως εφαρμοσμένα μαθηματικά στην ειδικότητα, εφαρμοσμένη φυσική στην ειδικότητα , εφαρμοσμένη χημεία στην ειδικότητα, σύνταξη εγγράφων και προσφορών στην ειδικότητα , σύνταξη τεχνικών εκθέσεων στην ειδικότητα κλπ, όπως στις παλιές Σχολές Εργοδηγών Μηχανικών.

  • 30 Ιουνίου 2011, 01:01 | ΜΑΡΙΑ ΚΖ

    ΕΙΜΑΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ….ΤΕΛ,ΤΕΕ,ΕΠΑΛ,ΕΠΑΣ,ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ!!!ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΘΕ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ OI ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΕΙΜΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΔΙΟΡΙΣΤΩ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΧΑ ΠΕΝΤΑΕΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΪΑΤΡΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ,ΜΕΤΑΔΙΔΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΛΙΓΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ . ΑΜΕΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙΜΩΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ.Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ,ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΠΛΕΟΝ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ.Η ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ.ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΡΙΖΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ.ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΟΔΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ. ΕΙΚΟΣΙ ΜΕΡΕΣ ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ-ΕΡΓΑΣΙΑ (ΜΕ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΦΥΣΙΚΑ),ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥΣ. ΕΤΣΙ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΕΡΑ,ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΔΕΙΑ!

  • 30 Ιουνίου 2011, 00:54 | Μαρία Μαυρομμάτη

    Δυστυχώς η άποψη μου είναι ότι αν δεν σταματήσουν οι αλλαγές του χιλιοβαπτιζόμενου σχολείου, δε θα αλλάξει τίποτα. Ποιος γονιός μπορεί να εμπιστευτεί τα παιδιά του σ’ ένα σχολείο που κάθε δύο-τρία χρόνια το πολύ αλλάζει όνομα και δομή? Το πρόβλημα μας είναι ότι μαθητές και γονείς δε μας γνωρίζουν, δε ξέρουν τις ειδικότητες, πολλές φορές τις ανακαλύπτουν τυχαία αλλά συνήθως δεν μας ξέρουν και πάνω απ’ όλα δεν μας εμπιστεύονται, αν δε λειτουργήσει ένα σχολείο ( με οποιοδήποτε όνομα) για αρκετά χρόνια για να παγιωθεί στη συνείδηση τους αλλά και στη δική μας, πως περιμένουμε να έχουμε μαθητές και θετική γνώμη από την κοινωνία? (από την άλλη μόνο το κόστος αν σκεφτούμε των ταμπελών και σφραγίδων που θα χρειαστούν για αυτή την αλλαγή σε περίοδο κρίσης είναι τραγικά μεγάλο!!!)
    Μας έχετε κάνει αναλώσιμους, δε ξέρουμε ποιες ειδικότητες θα λειτουργήσουν, σε κάθε αλλαγή, το ίδιο άγχος, αντί να κοιτάμε τη δουλειά μας, χρόνια τώρα συζητάμε για τη δομή του τεχνικού λυκείου, πάρτε μία απόφαση και ακολουθήστε την για πολλά χρόνια, να μπορέσουμε και εμείς να την εξελίξουμε. Εκεί που προσπαθούμε να φτιάξουμε, να δημιουργήσουμε κάτι, πάλι από την αρχή.
    Όχι ότι δεν ακούγονται πολύ ωραία κάποια πράγματα, αλλά πως θα γίνουν, καινούργια βιβλία? Με ποια χρηματοδότηση? Λεφτά υπάρχουν? Και αν ναι γιατί ξέρω τόσους άνεργους δίπλα μου?
    Ενδιαφέρον έχει η Δ’ τάξη, ενδιαφέρον και οι πολλές ώρες στα μαθήματα ειδικότητας (ως καθηγήτρια ειδικότητας: συντήρηση έργων τέχνης) αλλά δε μπορούν να λείπουν βασικά μαθήματα όπως μαθηματικά, φυσική, χημεία και εγώ συμφωνώ με το ότι δεν γίνεται να κάνουν τα παιδιά 2 ώρες θρησκευτικά και 1,5 φυσική. Δε γίνεται. Τι μαθητές θέλουμε?
    Θα ήταν καλό επίσης οι απόφοιτοι των Γενικών Λυκείων ή και των ΕΠΑΛ που θα ήθελαν να φοιτήσουν σε κάποια ειδικότητα να μπορούν να πάρουν απαλλαγή από τα μαθήματα γενικής παιδείας, θεωρώ ότι είναι σωστό να δώσουμε μία δεύτερη ευκαιρία σ’ αυτά τα παιδιά και να μην τους βάλουμε να παρακολουθούν από την αρχή τα πάντα. Ίσως και αυτό δώσει μία καινούργια ώθηση στο σχολείο αφού σίγουρα θα θέλουν περισσότεροι να το παρακολουθήσουν.
    Στην ειδικότητα μου, λόγω υποβάθμισης της στην επας, είχε ως αποτέλεσμα να έρχονται αποκλειστικά ενήλικες, όχι ότι αυτό είναι αρνητικό κάθε άλλο, αλλά το γεγονός της μη εισόδου στα Α-ΤΕΙ είχε σαν αποτέλεσμα κανένας γονιός να μην θέλει να στείλει το παιδί του σε κάποια ειδικότητα, που ήξερε ότι μετά δε θα μπορέσει να σπουδάσει, και το πτυχίο του δεν θα ήταν ισότιμο με απολυτήριο λυκείου!
    Δώστε κίνητρα για την είσοδο στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, να ξέρει ο μαθητής ότι ερχόμενος στο τεχνολογικό λύκειο μπορεί με κάποιο μεγαλύτερο ποσοστό να εισαχθεί στα ΤΕΙ και ΑΕΙ των αντίστοιχων και παρεμφερή ειδικοτήτων.
    Αν δε δώσετε εσείς τη δύναμη που αντιστοιχεί σ’ αυτά τα Λύκεια, θα πεθάνουν και είναι κρίμα γιατί είναι πολύ σημαντικό να μπορεί ο μαθητής να λαμβάνει αυτή τη γνώση από αυτή την ηλικία.
    Επίσης είναι πολύ σημαντικό το υπουργείο να είναι δίπλα στον καθηγητή και όχι απέναντι του!

  • 29 Ιουνίου 2011, 20:57 | Αλέξανδρος

    Θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος ώστε να αναβαθμιστεί το Τεχνολογικό Λύκειο είναι ο εξής: Εισαγωγή ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από το Τεχνολογικό Λύκειο μαθητών σε Πολυτεχνικές, Τεχνολογικές σχολές και σχολές ΤΕΙ (αν όχι όλες, αλλά αρκετές). Στις Τεχνολογικές σχολές από τα Πανεπιστήμια για παράδειγμα θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται το γεωπονικό πανεπιστήμιο, οι γεωπονικές σχολές,τα τμήματα δασολογίας, τα τμήματα μουσικής τεχνολογίας, τμήματα εικαστικών τεχνών και σχεδόν όλα τα ΤΕΙ. Τα ΤΕΙ θα μπορούσαν να είναι κοινός τροπός εισαγωγής τόσο από το γενικό όσο και από το Τεχνολογικό Λύκειο. Είναι αυτονόητο αυτό άλλωστε, μιας και οι παραπάνω σχολές είναι εφαρμοσμένες και κύριως σκοπός τους είναι η κάλυψη τεχνολογικών τομέων στους οποίους πρέπει να επενδύσει η χώρα. Φυσικά οι τομείς του Τεχνολογικού Λυκείου θα πρέπει να έχουν σχέση με τα πεδία σπουδών αυτών των αντικειμένων.

    Είναι ο μοναδικός για εμένα τρόπος ώστε να αναβαθμιστεί εξαιρετικά και το επίπεδο σπουδών, να γίνει πραγματικά προσέλκυση μαθητών στο Τεχνολογικό Λύκειο. Η αποκλειστική εισαγωγή σε πανεπιστημιακά τμήματα τεχνολογικών και εφαρμοσμένων επιστημών από το Τεχνολογικό Λύκειο είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αυξήσει και το αριθμό μαθητών που φοιτούν σε αυτό και κυρίως το κύρος του. Τα μαθήματα θα έχουν διαβαθμίσεις, όπως στο Νέο Λύκειο, π.χ. μαθηματικά Ι για έναν που θέλει να πάρει ένα απολυτήριο – πτυχίο χωρίς να συνεχίσει σε πανεπιστημιακές σπουδές και προχωρημένα μαθηματικά για όποιον θέλει να πάει πολυτεχνείο

    Άλλωστε στη Βουλγαρία και σε άλλες χώρες για παράδειγμα εφαρμόζεται αυτό το σύστημα και από ότι έχω ακούσει έχει και επιτυχία.

    Μάλιστα θεωρώ αυτό το σύστημα μονόδρομο άμα θέλουμε να αλλάξει κάτι πραγματικά σε αυτή τη χώρα

  • 29 Ιουνίου 2011, 20:30 | Γιάννης

    Το ΕΠΑΛ ενώ ξεκινησε με προοπτικη να δωσει μαι αλλη διασταση στην επαγγελαμτικη εκπαιδευση ,τελικα κατορθωσε ακριβως το αντιθετο .
    Στα τμηματα των 25 μαθητων 2 ή 3 το πολυ μαθητες ασχολουνταν με το μαθημα ,κανοντας την ζωη του καθηγητη βιο αβιωτο ,συναδελφοι που δενε χουν αλλη επιλογη και δουλευουν στα ΕΠΑΛ,μαθηματικοι ,Φυσικοι κπλ. ειναι σε κατασταση απογνωσης καθε νεα χρονια
    Δεν ειναι δυνατον να διδασκονται αυτουσια τα μαθηματα του ΓΕΛ στο ΕΠΑΛ.
    Καλως ειναι στα σχεδια του Υπουργειου παιδειας για αλλαγη του σχολειου, τωρα για την Φυσικη ας προστεθει ενα 2 ωρο στη Β και Γ ταξη ,οπως ειχαν τα ΤΕΕ.

  • 29 Ιουνίου 2011, 20:09 | ΓΕΩΡΓΙΑ

    Το ζήτημα είναι αρχικά τι είδους υποψηφίους θέλουμε να βγάζει το νέο τεχνικό Λύκειο;
    Ηλεκτρολόγους, μηχανικούς, νοσηλευτές κ. α. που μαθαίνουν τη δουλειά τους και την ασκούν μηχανικά χωρίς να είναι σε θέση να εξελιχθούν και να εφαρμόσουν ή και να επινοήσουν νέες μεθόδους ή τεχνολογίες;
    Γιατί για να μπορέσει να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρχει ισχυρό background φυσικών επιστημών.
    Επίσης πέρα από επαγγελματίες είναι και ενεργοί πολίτες μιας κοινωνίας. Με ποιον τρόπο όταν δεν είναι σε θέση να καταννοήσουν ένα άρθρο εφημερίδας;
    Θα γυρίσουμε στις παλιές εποχές που θα ψηφίζουμε όποιον μιλάει πιο ακαταλαβίστικα γιατί φαίνεται σπουδαίος; Δεν είναι απαραίτητα τα μαθήματα της γλώσσας και της λογοτεχνίς και της ελληνικής ιστορίας για τους ενεργούς Έλληνες πολίτες; Ή δεν μας ενδιαφέρει αφού το μέλλον μας ούτως ή άλλως δε θα κρίνεται από τους Έλληνες;
    Εξάλλου γιατί βιαζόμαστε να εξειδικεύσουμε από τα 18 χρόνια τους απόφοιτους του νέου τεχνολογικού Λυκείου; Είναι τόσες κενές θέσεις εργασίας ανοιχτές και τους περιμένουν;
    Ναι σε μαθήματα γενικής παιδείας, που θα τους μάθουν να ακούνε, να διαβάζουν και να κατλαβαίνουν πίσω από τις λέξεις αυτών που διαχειρίζονται το μέλλον τους.
    Ναι σε μαθήματα «τεχνολογικής» κατεύθυνσης, μαθήματα ειδικότητας όπως θέλετε πείτε τα, με οργανωμένα εργαστήρια όμως.
    Ναι στη βιολογία και στη λογοτεχνία που θα τους μάθουν απαραίτητα στοιχεία για τον εαυτό τους και θα τα αφήσει να ονειρεύονται …ακόμα.
    Όχι στον ακαλλιέργητο αναλφάβητο απόφοιτο του νέου τεχνολογικού Λυκείου.
    Η εξειδίκευση μπορεί να περιμένει μετά τα 18 χρόνια τους.
    Είναι ακόμα παιδιά!

  • 29 Ιουνίου 2011, 20:04 | ΓΙΑΝΝΗΣ

    Καμία μεταρρύθμιση όσο καλή και αν είναι στα λόγια, δεν μπορεί να φέρει αποτέλεσμα αν δεν λυθούν:1) η μινιμουμ παρουσία των μαθητών στο σχολείο ανά μάθημα, 2) η εκτέλεση των ασκήσεων στα εργαστήρια (σύνολο με αναπλήρωση), 3) η πιστοποίηση της ειδικότητας σε πανελλαδική κλίμακα για τη λήψη του πτυχίου και 4)η καθιέρωση υποχρεωτικών μέτρων συνεργασίας μεταξύ των καθηγητών – σχολικών συμβούλων – μαθητών – γονέων, σε συνδυασμό με την υλοποίηση του υποχρεωτικού ωραρίου παρουσίας των καθηγητών στο σχολείο (π.χ. 6 ώρες την ημέρα), ανεξάρτητα από τις ώρες διδασκαλίας.
    Η παρουσία πρέπει να συνδέεται με την μισθοδοσία απ’ευθείας με την ενιαία αρχή πληρωμών, χωρίς την μεσολάβηση των διευθυντών, σε ένα σύνολο ωρών παρουσίας ανά βδομάδα.
    Βασικό κριτήριο επιτυχίας του Τεχνολογικού Λυκείου θα είναι αν η πλειοψηφία των παιδιών των εκπαιδευτικών που διδάσκουν στην Τεχνική Εκπαίδευση θα φοιτήσουν στο Τεχνολογικό Λύκειο.

  • 29 Ιουνίου 2011, 18:29 | Χρύσα

    Ο άνθρωπος οφείλει την υπεροχή του από τα άλλα είδη του ζωϊκού κόσμου και ιδιαίτερα από τα πρωτεύοντα στη δημιουργική κατασκευή των χεριών του και μάλιστα των δακτύλων του. Μόνο στον άνθρωπο ο αντίχειρας σχηματίζει ορθή γωνία με την άλλη παλάμη. Αλλά και αυτή η τόσο σημαντική κατασκευή του χεριού τότε μόνο μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, αν βρίσκεται σε αρμονική συνεργασία με τον εγκέφαλο. Αλλιώς, ο εγκέφαλος του ανθρώπου τότε μόνον αποκτά ποιότητα και γίνεται δημιουργικός, όταν συνεργάζεται με τα χέρια. Διαφορετικά ατροφεί και για να αμυνθεί γατζώνεται στα τετριμμένα και καλύπτεται με συντηρητισμό. Τότε είναι που δεν θέλει να βλέπει μπροστά του, γιατί δεν μπορεί να εκτιμήσει τις αλλαγές και φυσικά αρνείται να προσαρμοστεί στις εξελίξεις.
    Χρέος της πολιτείας στο κομμάτι που αφορά στην εκπαίδευση είναι να μεριμνήσει για την από ενωρίς καλλιέργεια της αγαστής συνεργασίας μυαλού και χεριών στα αναπτυσσόμενα μέλη της, αν πραγματικά ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο και το μέλλον του.
    Το τεχνολογικό Λύκειο φαίνεται πως έρχεται να καλύψει ένα τεράστιο κενό, που αφορά σε αυτόν τον τομέα της κοινωνίας, τον τόσο σημαντικό. Εμένα τουλάχιστον μου θυμίζει τις προτάσεις των σπουδαίων Ελλήνων παιδαγωγών του 20ου αιώνα για την Πολυτεχνική Εκπαίδευση, η οποία θεμελιώθηκε στη Ρωσία με τά την Οκτωβριανή Επανάσταση, αλλά εκφράστηκε με μεγαλύτερη επιτυχία στο εκπαιδευτικό σύστημα της Γερμανίας, όπου από πολύ ενωρίς επιδιώκεται στα σχολεία της η σύνδεση της θεωρίας με την πράξη.
    Γιατί σ’ αυτό πρέπει να εστιάσει το Τεχνολογικό Λύκειο. Στη σύνδεση της θεωρίας με την πράξη, στην άριστη συνεργασία μυαλού και χεριού. Μα πάνω από όλα να γίνει συνείδηση στους νέους μας πως το να μάθουν να χρησιμοποιούν τα χέρια τους για δημιουργία και προκοπή ατομική και συλλογική είναι τιμή και αξία ζωής.
    Όμως η επιτυχής συνεργασία νου και χεριού δεν είναι κάτι που μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να καλλιεργείται στο Λύκειο. Θα πρέπει να ξεκινήσει από τις ελευταίες τάξεις του Δημοτικού και σταδιακά να απλωθεί στο Γυμνάσιο, ώστε στο Λύκειο να είναι οι νέοι μας προετοιμασμένοι για την επιτυχή σύνδεση θεωρητικής και πρακτικής διαδικασίας.
    (Για την Πολυτεχνική Εκπαίδευση υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία. Εγώ για την ώρα παραπέμπω στο ομώνυμο άρθρο μου, που δημοσίευσε το περιοδικό Πολίτες, τχ. 26, Μάιος 2011, σελ. 48-49. Επίσης για περισσότερες πληροφορίες στη διατριβή μου: Χρύσα Χρονοπούλου, Παιδαγωγική και Εκπαιδευτική δράση της Ρόζας Ιμβριώτη, Αθήνα 2002)

  • 29 Ιουνίου 2011, 17:42 | Γιώργος

    Η δομή του τεχνολογικού Λυκείου θε πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να διαφέρει από την προηγούμενη. Θα πρέπει όχι απλώς να είναι ένα σχολείο που θα καταλήγουν όσοι δεν έχουν καλούς βαθμούς ή και τις βάσεις για να πετύχουν στο Πανεπιστήμιο. Θα πρέπει να απαρτίζεται από μαθητές με κίνητρο την μάθηση και την επαγγελματική αποκατάσταση, αν και πιστεύω ακράδαντα πως εάν πρόκειται να υπάρξει πρακτική εξάσκηση σε επιχείρηση αυτή θα πρέπει να ελέγχεται αυστηρά και όχι από κάποιον τοπικό αλλά από εθνικό, ώστε να αποφεύγονται οι χάρες, τα βίσματα και φυσικά η εκμετάλλευση.
    Η δομή θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να είναι δύσκολο να μπει κανείς και να αποφοιτήσει. Δύσκολο σημαίνει κάτι που κατακτιέται εαν ακολουθήσει ο μαθητής συγκεκριμένα βήματα, που αν κάνει παραπάνω από 3 απουσίες σε κάθε μάθημα είναι αδύνατο να έχει μάθει αυτά που πρέπει. Οι απουσίες λοιπόν θα πρέπει να ελαχιστοποιηθούν.
    Για να μπει ο μαθητής που θα πάρει ειδικά μαθήματα θα πρέπει να έχει κάποιο ενδιαφέρον και καλά θα κάνει να συνιθήζει στην ιδέα ότι μεθαύριο για το Πανεπιστήμιο θα πρέπει να περάσει από εξετάσεις, συνέντευξη καθώς θα πρέπει να αποδείξει την σοβαρότητά του. Ένας μαθητής που πάει στο Τεχνικό Λύκειο απλώς και μόνο για να περάσει η ώρα δεν θα πρέπει να περνά το μάθημα ειδικοτήτων καθώς θα γίνει κακός επαγγελματίας. θα πρέπει να βοηθιέται να αποκτήσει την απαραίτητη πειθαρχία του να μην απουσιάζει, να προσπαθεί για να περάσει ένα μάθημα και να προσέχει την συμπεριφορά του. Αν υπάρχουν μαθητές που ειρωνεύονται ή κάνουν «φασαρία» ή εμποδίζουν το μάθημα θα πρέπει να τους δύνεται η ευκαιρία να επανορθώσουν, με την βοήθεια ειδικού ψυχολόγου, καθώς τα προβλήματα που κουβαλάει κάποιο παιδί από το σπίτι και το προηγούμενο σχολείο δεν λύνονται μόνο από τους καθηγητές, θα ήταν τουλάχιστο ερασιτεχνικό να ισχυριστούμε το αντίθετο ή να το παραβλέψουμε με τα γνωστά αποτελέσματα. Εκτός αν δεν μπορούν όλοι να κοιτούν το γενικότερο χαμηλό επίπεδο των νέων μας, επειδή χρειάζεται ένας μισθός παραπάνω για να δουλέψει ένας ψυχολόγος στο σχολείο.
    Μερικά πράματα θα πρέπει να τα κοιτούμε ως έχουν. Οι καθηγητές της Α.Σ.Κ.Τ. έχουν κατά καιρούς παραπονεθεί ότι οι φοιτητές τους έρχονται τελείως απροετοίμαστοι από το Λύκειο. Το ίδιο ισχύει και για τις εφαρμοσμένες τέχνες. Οι μαθητές που ακολουθούν τομείς που πρέπει να θεωρούνται «τεχνικοί» ,από τον όρο Τεχνικό Λύκειο, θε πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εκπαιδεύονται για όλα τα επαγγέλματα που σχετίζονται με τις εφαρμοσμένες τέχνες. Αρκεί να κοιτάξουμε τις ειδικότητες που υπήρχαν στο αντίστοιχο Λύκειο εφαρμοσμένων τεχνών( ελεύθερη και ίσως ανεπαρκής μετάφραση του αγγλικού BTEC θεσμού) στην Μεγάλη Βρετανία. Συγκεκριμένα σπουδάζονται οι ακόλουθες ειδικότητες που σχετίζονται με την παραγωγή:
    Animal Care
    Art and Design
    Business
    Construction
    Engineering
    Health and Care
    IT and Computing
    Land-based
    Media, Music & Performing Arts
    Vehicle Technology
    Science
    Sport
    Public Services
    Travel and Tourism.
    ΑΠΟΥΣΙΕΣ:Για να μπορεί λοιπόν ένας μέσος μαθητής του Γυμνασίου να εξελιχθεί σε πετυχημένο φοιτητή Πανεπιστημίου ή ΤΕΙ θα πρέπει να βοηθιέται από το σχολείο και το ίδιο το πρόγραμα, ενώ αν απουσιάζει δεν θα το καταφέρνει.
    ΕΘΝΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ:Τα μαθήματα θα πρέπει να συνδέονται με την παραγωγή αλλά και να ελέγχεται επαρκώς όποιος εξωσχολικός παράγοντας εμπλέκεται, επιχειρηματίες, εργοστασιάρχες, κ.λ.π. από έναν ΕΘΝΙΚΟ και όχι από τοπικό ή απλώς περιφερειακό φορέα.
    ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ:Θα πρέπει ένας μαθητής που ακολουθεί τα παραπάνω να μπαίνει με πολλά προβλήματα και να αποφοιτά με λιγότερα, όχι και το τονίζω-ΟΧΙ με περισσότερα. Για κάτι τέτοιο υπεύθυνος μπορεί να είναι μόνο ένας ειδικός, ψυχολόγος εννοώ.
    ΕΠΑΡΚΕΙΣ ΩΡΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ: Για να μπεί κανείς σε σχολή που εξετάζει σχεδιο χρειάζεται χαρακτηριστικά τουλάχιστον 8 ώρες τη βδομάδα σχέδιο και όχι 2 που έχουν τώρα.
    ΒΑΘΜΟΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ: Χρειάζεται ένας ορισμένος βαθμός δυσκολίας που θα εξασφαλίζει και ένα επίπεδο κατάρτησης στον μαθητή αλλά και κύρος στον θεσμό.
    Νομίζω ότι δεν είναι ούτε άσκοπο, ούτε άκαιρο να διτυπώνονται προτάσεις πριν την λειτουργία του θεσμού, ώστε να κερδίζει ο μαθητής την είσοδο στα ΑΕΙ ή ΤΕΙ με την αξία του, αυτήν που θα κερδίζει μέσα από την διαδικάσία, που κατά την άποψή μου μπορέι να έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

    ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΤΕ ΜΕ ΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ-ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΗΛ. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ.

  • Από ότι καταλαβαίνω το υπουργείο μάλλον έχει σκοπό να υλοποιήσει τις εκπαιδευτικές ιδέες και τα οράματα όπως του Κέρσενστάινερ και του Αλέξανδρου Δελμούζου, δημιουργώντας το λεγόμενο «Σχολείο Εργασίας» ή «Νέο Σχολείο», ώστε η κοινωνία να έχει ένα ποιοτικότερο σχολείο, προσαρμοσμένο στις ανάγκες των μαθητών κάθε εποχής και ανοιχτό στα ρεύματα της κοινωνίας, που προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις των συντηρητικών κύκλων της εποχής τους, αλλά σήμερα θεωρούνται πλέον ως αυτονόητες συντεταγμένες για την ομαλή πορεία της εκπαιδευτικής κοινότητας.

    Φοβάμαι όμως ότι έχει ξεχάσει σοβαρούς παράγοντες που θα του δημιουργήσουν πρόβλημα κατά την εφαρμογή του σχεδίου.
    1. Η χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική κρίση και για κάθε αλλαγή στην εκπαίδευση απαιτούνται μεγάλα χρηματικά ποσά. (από εργαστηριακό εξοπλισμό, βιβλία αλλά και εκπαιδευτικό προσωπικό καινούριο, επιμορφώσεις κλπ)
    2. Πώς θα πείσει τους εκπαιδευτικούς από την πρωτοβάθμια ως την τριτοβάθμια να αλλάξει στάση και τρόπο διδασκαλίας. Μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή του Δελμούζου αλλά μέχρι σήμερα οι εκπαιδευτικοί και οι δάσκαλοι έχουν την ίδια συμπεριφορά όπως :
    • ο διδακτικός υλισμός και η διανοητική μόρφωση
    • δασκαλοκεντρισμός και η αυθεντία» του δασκάλου
    • έλλειψη αυτενέργειας και παθητικότητα των μαθητών
    • η παπαγαλία (η οποία εξετάζεται στις πανελλήνιες)
    • η προβληματική σχέση δασκάλου – μαθητή που στηρίζεται στον φόβο, τον υποκριτικό σεβασμό και τα παιδονομικά μέτρα

    Πώς αυτοί οι εκπαιδευτικοί θα ασχοληθούν με δημιουργία ερευνητικών εργασιών αλλά και πώς τα παιδιά θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν, αφού από το δημοτικό έχουν στερηθεί τη δημιουργική σκέψη και έχουν δώσει έμφαση στην αποστήθιση κειμένων, αλλά και πώς θα τα αξιολογήσουν στο τέλος.
    Όσοι έχουν παιδιά ας θυμηθούν πότε ο δάσκαλός τους χρησιμοποίησε την τέχνη για να διδάξει μαθηματικά ή ιστορία; Πότε το παιδί του ασχολήθηκε σοβαρά την ώρα των εικαστικών ή έκανε μαθηματικά και γλώσσα που δεν πρόφτασε να τελειώσει το μάθημα έγκαιρα; Τι καινοτόμο δημιούργησαν φέτος οι μαθητές την ώρα της ευέλικτης ζώνης;

    Θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να αλλάξουν στάση οι εκπαιδευτικοί από την πρωτοβάθμια και η δομή της εκπαίδευσης, και μετά να γίνουν ριζικές αλλαγές στη δευτεροβάθμια. Ειδάλλως θα γίνει όπως πάντα ένα «πασάλειμμα» χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

    Παραθέτω δύο αποσπάσματα του Δελμούζου για να σας θυμίσω πως είναι το σχολείο σήμερα και τι κατά τη γνώμη μου πρέπει πρώτα να αλλάξει:

    Ο ίδιος ο Δελμούζος περιγράφοντας το δασκαλοκεντρισμό του «παλαιού σχολείου» σημειώνει: «Χρόνια ολόκληρα καρφωμένοι στα θρανία ακίνητοι ακούγαμε τον δάσκαλο. Αυτός μιλούσε, μονολογούσε αδιάκοπα, αυτός σκεπτόταν, κι εμείς καθόμαστε φρόνιμα με σταυρωμένα χέρια και μαθαίναμε. Στην τάξη σερνόταν από το δάσκαλο πάντα το ίδιο θέμα για όλους, που συχνά μας ήταν ολότελα αδιάφορο και ξένο από τη ζωή μας […] Ποτέ δε σταθήκαμε μόνοι μας απέναντι στα πράγματα, ανάμεσά τους και σε μας μπερδευόταν πάντα ο δάσκαλος […] αυτός εξηγούσε, αυτός ενεργούσε, αυτός παντού ήταν το κέντρο»

    «Ο παπαγαλισμός τους έγινε συνήθεια και η αυτοπεποίθηση τους λείπει εντελώς». Σε όλο αυτό το απογοητευτικό σκηνικό έρχεται να προστεθεί και ο συνδυασμός των παιδονομικών μέτρων και του φόβου που λειτουργούσαν πια με τη δυναμική παγιωμένου θεσμού.

  • Ήμουνα μόνιμος καθηγητής κλάδου 1 Τεχνικού και Επαγγελματικού Λυκείου από το 1977 έως το 1980. Σήμερα είμαι καθηγητής του τμήματος Ηλεκτρολογίας του Τ.Ε.Ι. Λάρισας.
    Τα Τεχνικά Λύκεια τότε (1977) ξεκίνησαν αρκετά καλά, με νέους καθηγητές που είχαν όρεξη για δουλειά, παρόλο που υπήρχαν σοβαρότατα προβλήματα οργάνωσης.
    Αργότερα με την κατάργηση των Μέσων Τεχνικών Σχολών, το παλιό προσωπικό των Τεχνικών Σχολών εντάχθηκε στα Τεχνικά Λύκεια. Έτσι αλλοιώθηκε η ομοιογένεια του εκπαιδευτικού προσωπικού, άλλαξε η νοοτροπία και δημιουργήθηκαν προβλήματα. Αργότερα η κατάσταση ομαλοποιήθηκε.
    Σήμερα οι απόφοιτοι των τεχνικών λυκείων έχουν μεγάλα κενά γνώσεων και σαν σπουδαστές του Τ.Ε.Ι. αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στα μαθήματα ειδικότητας, αλλά κυρίως στα μαθήματα υποδομής (μαθηματικά, και φυσική). Πιστεύω ότι η Μέση Τεχνική Εκαπίδευση, αλλά και γενικότερα η Μέση Εκπαίδευση χρειάζεται ένα αέρα εκσυγχρονισμού της οργάνωσης και αναβάθμισης των προγραμμάτων σπουδών.

  • 29 Ιουνίου 2011, 09:55 | ΚΑΤΣΑΒΕΛΗΣ

    Θεωρώ απαράδεκτο τον αποκλεισμό της Φυσικής από το τεχνολογικό λύκειο
    μια και είναι μάθημα που απιτείται στις περισσότερες από τις ειδικότητες του τεχνολογικού λυκείου. Διαπιστώνω συνεχείς αλλαγές (μια στροφή στη γενική παιδεία, αμέσως μετά αποκλεισμό της)ώστε μετά από συνεχείς αλλαγές να καταλήγουμε στα παλιά ΤΕΛ.Κάντε επιτέλους ένα διακομματικό πλάνο 10ετίας ,με διορθωτικές κινήσεις κάθε φορά και αφήστε τους πειραματισμούς του κάθε φιλόδοξου υπουργού που νομίζει οτι ανακαλύπτει την ιδανική λύση για όλα.

  • 29 Ιουνίου 2011, 09:28 | κωνσταντινος πιτσικακης

    νομίζω ότι είναι σε καλό δρόμο και αυτό που εγω καταλαβαίνω ως εκπαιδευτικός των επαλ ειναι τούτο, θέλουν περισσότερη σοβαρότητα,οργάνωση,και ποιό ειδικούς εκπαιδευτικούς με όραμα και όρεξη να δημιουργίσουν,και τα παιδιά να κάνουν πρακτική περισσότερη σε πραγματικές συνθήκες.

  • Εγώ θα ρωτήσω: Στο λύκειο περιμένει να μάθει κανείς για το Χριστούλη; Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι κάποιος μαθητής λυκείου ενδιαφέρεται να κάνει Θρησκευτικά; Πιστεύει κάποιος ότι τα θρησκευτικά (2 ώρες/εβδ) πρέπει να διδάσκονται περισσότερο από τη Φυσική (1,5 ώρες/εβδ), τη Χημεία (1,5 ώρες/εβδ) ή τη Βιολογία (0 ώρες/εβδ !!!!).

  • Ένωση Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών
    (Technology Teachers’ Association)
    Πτυχιούχοι ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ
    Τ.Θ. 45015 – Τ.Κ. 13510 Αγ. Ανάργυροι Αττικής , Τηλ: 6973275324
    URL: http://www.ete.gr/ , E-mail: ete@ete.gr
    ——————————————————-

    Οι παρακάτω προτάσεις – παρατηρήσεις αποτελούν το αποτέλεσμα των γενικών συνελεύσεων που πραγματοποίησε η Επιστημονική Ένωση Τεχνολόγων Εκπαιδευτικών στα περιφερειακά τμήματα και παραρτήματα που λειτουργεί σε όλη την Ελλάδα καθώς και προτάσεων που μας υποβλήθηκαν διαδικτυακά από τα μέλη μας, με θέμα το Τεχνολογικό Λύκειο.
    Σύμφωνα με αυτές:
    1. Τα ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ έχουν συνεχή πτωτική πορεία σε μαθητικό δυναμικό και η απαξίωσή τους από την κοινωνία επιβάλλει σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία τους ή την αντικατάστασή τους.
    2. Η πρόταση για το Τεχνολογικό Λύκειο χαρακτηρίζεται σε πρώτη φάση θετική, είναι τεκμηριωμένη αν και βασίζεται σε στοιχεία μιας έρευνας που δεν ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα που επικρατεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στη σωστή κατεύθυνση είναι η αύξηση των ωρών ειδικότητας (στο σύνολο των τεσσάρων ετών)
    3. Κρίνεται θετική η προσαρμογή των τίτλων του Τεχνολογικού Λυκείου στο Ευρωπαϊκό σύστημα αναγνώρισης προσόντων και στο Ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς πιστωτικών μονάδων.
    4. Επίσης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση η θεσμοθέτηση του Τμήματος Ειδίκευσης ΤΕΕ
    5. Θετικά επίσης χαρακτηρίζονται: η εισαγωγή καινοτομιών και δραστηριοτήτων που έχουν σχέση με την επιχειρηματικότητα στο πρόγραμμα σπουδών του Τεχνολογικού Λυκείου όπως επίσης η αναφορά του Υπουργείου στη λειτουργία των ΣΕΚ, τα οποία πρέπει όμως να συνεχίσουν να λειτουργούν ως αυτόνομες και ανεξάρτητες μονάδες
    6. Στην πράξη θα είναι ανέφικτη για τους μαθητές του Τεχνολογικού Λυκείου η πρόσβαση στα Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία αν δεν υπάρξουν βελτιωτικές ρυθμίσεις στα προγράμματα σπουδών και στις προϋποθέσεις λειτουργίας των τμημάτων. Το Τεχνολογικό Λύκειο θα πρέπει να αποτελεί επιλογή και των καλών μαθητών, ιδιαίτερα τώρα που καταργήθηκε η Τεχνολογική Κατεύθυνση του Γενικού Λυκείου και το πρόγραμμα σπουδών του το μετατρέπει σε ένα καθαρά θεωρητικό κλασσικό σχολείο, χωρίς κανένα τεχνολογικό μάθημα.
    7. Για να λειτουργήσει το Τεχνολογικό Λύκειο στην πλήρη του μορφή σε ολόκληρη την Ελλάδα απαιτείται να εξασφαλιστεί νομοθετικά η λειτουργία των ειδικοτήτων του 4ου έτους που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους μαθητές, καθώς και του Γενικού Τμήματος της Γ τάξης (αν τελικά παραμείνει σύμφωνα με την αρχική πρόταση του υπουργείου) , σε τουλάχιστον ένα σχολείο ανά Νομό ή και Δήμο για τη νησιωτική Ελλάδα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των μαθητών, έτσι ώστε τα τμήματα αυτά να μην αποτελέσουν προνόμιο για τους μαθητές μόνο των μεγάλων αστικών κέντρων όπως η Αττική, η Θεσσαλονίκη και ίσως μια – δυο πόλεις ακόμα της Ελλάδας.
    8. Δεν θα πρέπει να δίνονται δύο ξεχωριστοί τύποι απολυτηρίων. Το Τεχνολογικό Λύκειο ως Λυκειακή βαθμίδα θα πρέπει να απονέμει στους αποφοίτους ίδιο απολυτήριο με το Γενικό Λύκειο. Οι μαθητές του Τεχνολογικού Λυκείου πρέπει να λαμβάνουν απολυτήριο και πτυχίο επιπέδου 2 με την επιτυχή αποφοίτησή τους και από την κατεύθυνση που οδηγεί στις Πανεπιστημιακές σχολές. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με κάποιες αλλαγές στα μαθήματα και την κατανομή τους στις τρεις τάξεις.
    9. Για την εισαγωγή στα ΤΕΙ με ειδικές εξετάσεις να δίνεται η δυνατότητα στους υποψηφίους να εισαχθούν και σε συναφείς σχολές (όχι μόνο στις αντίστοιχες), ενώ για την εισαγωγή με πανελλαδικές εξετάσεις οι μαθητές του Τεχνολογικού λυκείου να εξετάζονται σε ίσο αριθμό μαθημάτων ειδικότητας και γενικής παιδείας.
    10. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η λειτουργία αντίστοιχων σχολείων των άλλων υπουργείων υπό τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις με τα Τεχνολογικά Λύκεια του ΥΠΔΒΜΘ.
    11. Η πρακτική άσκηση που ενδεχομένως πραγματοποιείται στο Τεχνολογικό Λύκειο να προσμετράτε στον απαιτούμενο χρόνο προϋπηρεσίας για την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος.
    12. Οι εξετάσεις πιστοποίησης του Δ έτους να αντικαταστήσουν τις εξετάσεις που σήμερα πραγματοποιούνται για την απόκτηση των διαφόρων επαγγελματικών αδειών.
    13. Η θεσμοθέτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων θα πρέπει να γίνει με την έναρξη της λειτουργίας του και οπωσδήποτε πριν την έναρξη λειτουργίας της Β τάξης οπότε και οι μαθητές θα έχουν επιλέξει τους τομείς. Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει μέχρι τώρα, τα επαγγελματικά δικαιώματα να καθορίζονται μερικά χρόνια μετά την αποφοίτηση των πρώτων πτυχιούχων και αυτά να είναι αντιστοίχηση σε δικαιώματα αποφοίτων παλαιότερων σχολείων.
    14. Απαιτείται η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε παιδαγωγικά θέματα και αντικείμενα ειδικότητας.
    15. Το μάθημα «Ερευνητική Εργασία» (project) της Α Λυκείου θα πρέπει να είναι διαφοροποιημένο ως προς τα θέματα των ερευνητικών εργασιών σε σχέση με το Γενικό Λύκειο και προσαρμοσμένο αποκλειστικά στους στόχους και τους επαγγελματικούς τομείς του Τεχνολογικού Λυκείου.

    Για το Δ.Σ. της Ε.Τ.Ε.

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
    Γ.ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ Ν. ΒΑΣΑΓΙΩΡΓΗΣ

  • 29 Ιουνίου 2011, 00:40 | ΖΗΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ.ΟΜΩΣ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΤΙ..ΛΕΤΕ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΗΞΕΡΑΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΤΕΕ-ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ(ΓΕΡΜΑΝΙΑ,ΓΑΛΛΙΑ,ΗΠΑ ΚΤΛΠ.)? Η ΜΗΠΩΣ ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΓΝΟΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟ ΟΤΙ ΕΝΤΑΞΕΙ ΜΩΡΕ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΟΔΕΥΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΥΛΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ(ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ 1000 ΑΕΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΠΟΣΟΥΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΓΙΝΟΥΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ ΟΠΩΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ,ΦΥΣΙΚΟΙ..ΚΤΛ.ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΒΗ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ Η ΜΟΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΕΣΟ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΘΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΖΩΗ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΕ ΔΙΕΞΟΔΟΥΣ ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΩΣ ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΕΧΝΙΤΗΣ.Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ Η ΕΣΤΩ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ(ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ,ΦΥΣΙΚΗ.ΜΗΧΑΝΙΚΗ..) ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ.ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΥΣΤΗΡΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΕ ΘΕΜΑ ΓΝΩΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΔΥΝΑΤΟ.

  • 28 Ιουνίου 2011, 23:57 | ΤΑΣΟΣ

    Πάει να διορθώσει τις αδυναμίες των ΕΠΑ.Λ. – ΕΠΑ.Σ.
    Θέλει όμως προσοχή! Μην καταλήξουμε, όπως προωθείται , στο Γενικό Λύκειο και στο Γυμνάσιο η κατάργηση μαθημάτων όπως η Τεχνολογία .
    Η κοινωνία μας την έχει τόσο ανάγκη ώστε πολλές εταιρίες δημιουργούν κίνητρα εφαρμογής των σκοπών της από τους εργαζόμενους.Με την ιθική ικανοποίηση της επιτυχίας που λαμβάνουν, αποδίδουν περισσότερο.

  • 28 Ιουνίου 2011, 23:56 | Αλέκός

    Σ’ ένα παγκόσμιο τοπίο το οποίο μεταβάλλεται με ανεξέλεγκτη ταχύτητα, και όπου φαίνεται να διακυβεύεται πλέον το μέλλον της επιβίωσης του είδους, το άτομο καλείται να διαχειριστεί όχι μόνο το ιδιωτικό του χωρόχρονο, αλλά και τη σχεδόν καθημερινή αλλαγή αυτού του χωροχρόνου. Παλαιά προβλήματα με νέα επένδυση – νέα προβλήματα δικτυακής δόμησης με τρομώδη βαρύτητα αφενός ως προς την πρόοδο της τεχνογνωσίας και της επιστήμης, με συνεχείς και αλλεπάλληλους θρυμματισμούς ως προς το ορθόν (στα ανθρώπινα;) αφετέρου στα αλληλεξαρτώμενα δίκτυα που οικοδομούν και αποδομούν τα σύγχρονα δεδομένα και την αλληλοδιαπλοκή τους. Η περιβαλλοντική ρύπανση και, η όξινη βροχή, η υπερθέρμανση του πλανήτη με το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η κλωνοποίηση ,η ανάδειξη της υγείας σε ύψιστο ατομικό και κοινωνικό αγαθό, -αγαθό το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ενωτικά στις ιδεολογικές και θεσμικές διαφορές συγκεκριμένων συλλογικών φορέων. – είναι δέσμες προβλημάτων – επιδημίες του πολιτισμού μας, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν με τέτοιες μεθόδους , ώστε η πρόοδος του ανθρώπου να πρωτεύει απ’ αυτήν της ενδελεχούς άμετρης προόδου, μιας γνώσης με λειτουργίες εξουσιαστικές και διαρθρώσεις φιλικές με την εξουσία και την αγορά .
    Αλήθεια πως μπορεί να γίνει αυτό χωρίς η εκπαίδευση να στοχεύσει στον περιβαλλοντικό αλφαβητισμό και τη σταδιακή διαμόρφωση μιας νέας κουλτούρας «περιβαλλοντικής – οικολογικής» (στη δόμηση ενός μίνιμουμ γνώσεων και τη σταδιακή καλλιέργεια ικανοτήτων, αξιών, στάσεων και συμπεριφορών που υποστηρίζουν μια ορθολογική -συνετή διαχείριση των φυσικών πόρων και λειτουργούν υπέρ μιας αει-φόρου κοινωνίας) καθώς και μιας αντίληψης για την υγεία που προάγει την ατομική , οικογενειακή , κοινοτική ευθύνη και που ενθαρρύνει ένα υγιή τρόπο ζωής αναπτύσσοντας ένα ρεαλιστικό και ελκυστικό σύστημα υγιεινών επιλογών για τα μέλη μιας κοινωνίας
    Κι όμως το νέο Τεχνολογικό Λύκειο που θα εκπαιδεύσει συν της άλλης και πολίτες (Σύνταγμα ) θα περιλαμβάνει ελάχιστες ώρες Φυσικής και Χημείας καθώς και καθόλου ώρες Γενικής Βιολογίας
    Προφανώς κατά το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ο Έλληνας μαθητής του Τεχνολογικού Λυκείου δεν θα γίνει πολίτης .

  • 28 Ιουνίου 2011, 21:13 | Δρόσος κων/νος

    Συμφωνώ με όσα δήλωνε και έγραφε ο αείμνηστος Ε.Παπανούτσος,εμπνευστής και θεμελιωτής μαζί με άλλους των Τεχνολογικών και Επαγγελματικών Λυκείων και των Τεχνικών Σχολών Νέου Τύπου με την μεταρρύθμιση επί υπουργίας Γ.Ράλλη το 1976 – 1977.Δυστυχώς και παρά την επιθυμία του Ε.Παπανούτσου μικροπολιτικές σκοπιμότητες μικροσυμφέρονται της εποχής υπονόμευσαν τον νέο θεσμό από την αρχή ώστε να θεωρείται ο χώρος της τεχνολογικής εκπαίδευσης αποθήκη παιδιών που «δεν παίρνουν τα γράμματα»,αν και έχουμε σε αρκετές περιπτώσεις εξαιρετικά αποτελέσματα, λόγω των προσπαθειών αρκετών εκπαιδευτικών της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης.Καλό θα ήταν να ανατρέξουν οι αρμόδιοι στις απόψεις Παπανούτσου και όσων άλλων της εποχής εκείνης.

  • 28 Ιουνίου 2011, 21:02 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Το ΕΠΑ.Λ σαν θεσμός ήταν ότι καλύτερο πέρασε από την τεχνική – επαγγελματική εκπαίδευση(απολυτήριο ισότιμο με το ΓΕ.Λ και μάλιστα ενδοσχολικά, πτυχίο, δυνατότητα πρόσβασης και σε Α.Ε.Ι, μαθήματα γενικής παιδείας, μαθήματα ειδικοτήτων κ.ά).
    Οι περισσότεροι όμως δεν το θέλησαν, δεν το πίστεψαν, τους φόβισε, δεν τους βόλεψε……………………….και έτσι ερχόμαστε στα παλιά, στα Τ.Ε.Λ και στα Τ.Ε.Ε(γιατί αυτό είναι το νέο τεχνολογικό λύκειο).
    Η απαξίωση της τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης στα πάνω της.
    Σε κάνα δυο χρόνια σε πολλά τεχνολογικά λύκεια ο αριθμός των μαθητών θα είναι μονοψήφιος και των καθηγητών διψήφιος.
    Υπάρχει περίπτωση να έρχεται ο καλός μαθητής για να κάνει τέσσερα χρόνια (κορόιδο είναι;).
    Υπάρχει περίπτωση να έρχεται ο καλός μαθητής για να παρακολουθήσει ξεχωριστή κατεύθυνση για την εισαγωγή του στα Α.Ε.Ι ενώ μπορεί να πάει στο ΓΕ.Λ (κορόιδο είναι;).
    Υπάρχει περίπτωση να έρχεται ο καλός μαθητής για να πάρει κατώτερο απολυτήριο σε σχέση με το ΓΕ.Λ (κορόιδο είναι;).
    Μήπως ονειρευόμαστε;
    Αυτό το τεχνολογικό λύκειο αν ισχύσει όπως το θέλουν θα γίνει μια υποβαθμισμένη τεχνική σχολή εφάμιλλη των ΕΠΑ.Σ.
    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για την υποβάθμιση της τεχνολογικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης.

  • 28 Ιουνίου 2011, 20:37 | Πάνος

    Σίγουρα η Τεχνική Εκπαίδευση χρειάζεται εδώ και τώρα το για το καλό όλης της κοινωνίας. Οι καθηγητές, οι μαθητές και η νέα δομή της διοίκησης της εκπαίδευσης θα πρέπει να δώσουν μια νέα πνοή στην Τεχνική Εκπαίδευση. Αξιοκρατία και Διαφάνεια ΚΑΙ στην Εκπαίδευση με ενίσχυση κάθε θετικής προσπάθειας και περιορισμό της άρνησης και του ωχαδερφισμού! Η προσπάθεια αυτή που γίνεται τώρα, θα επιφέρει τα μέγιστα μόνο εάν δοθεί ιδιαίτερο βάρος στο εργαστηριακό τμήμα των μεικτών μαθημάτων, με αξιοκρατική επιλογή ΚΑΙ των Υπευθύνων Εργαστηρίων (είναι η μόνη θέση ευθύνης, όπου τοποθετείται ένας εκπαιδευτικός χωρίς μόρια και αξιοκρατία).Επίσης, με κατάλληλη και ελεγχόμενη χρηματοδότηση τα σχολεία αυτά μπορούν να δώσουν πάρα πολλά στους μαθητές αλλά και στην τοπική κοινωνία!!

  • 28 Ιουνίου 2011, 20:28 | ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ Χ,

    Μήπως χαρήκατε συνάδελφοι των ειδικοτήτων ότι θα έχουμε περισότερες ώρες στο τεχνολογικό λύκειο και δεν κινδυνεύει η θεσούλα μας; Αγράμματους μαθητές βγάζαμε και αγράμματους θα βγάζουμε από ένα σχολείο που θα χρηματοδοτείται όλο και λιγότερο και θα υποβαθμίζεται όπως όλο το δημόσιο σχολείο. Αυτή η διαβούλευση πιστεύετε ότι θα βγάλει κάπου; Κανένας δεν μας παίρνει υπόψη του και εμείς θα συνεχίσουμε να παλεύουμε σε ένα σχολείο που το βλέπουμε να κατεδαφίζεται , με μαθητές που έχουν μπροστά τους το φάσμα της ανεργίας ή στην καλύτερη περίπτωση του εξευτελιστικού μεροκάματου. Ένα φθηνό σχολείο θα στηθεί, υπάκουο στους κανόνες της αγοράς,που θα στηρίζεται στους ιδιώτες για τη χρηματοδότησή του. Με ειδικότητες αντίστοιχες των εκπαιδευτικών που διαθέτει κάθε περιοχή και όχι τις πραγματικές ανάγκες του τόπου. Και εμείς για να κρατήσουμε τις ειδικότητές μας θα χαρίζουμε τους βαθμούς για να γινόμαστε αρεστοί στους μαθητές και να μη χάσουμε τη θεσούλα μας. Αυτά βλέπω 22 χρόνια τώρα και δεν πιστεύω στις βαρύγδουπες εξαγγελίες. Είδατε τι γίνεται με το «Νέο Λύκειο»; Λίγες μέρες πριν κλείσουν τα σχολεία και για να αποφύγουν τις αντιδράσεις του εκπαιδευτικού κόσμου εμφανίστηκε η Υ.Α. για την Α΄ Λυκείου που έχει υπογραφεί από τον Μάιο!!!

  • 28 Ιουνίου 2011, 20:05 | Κολοζώφ Χρήστος

    Το τεχνολογικό λύκειο, με τη δομή που παρουσιάστηκε, πρόκειται για μια ελκυστική πρόταση, αρκεί να εξακολουθήσει να υποστηρίζει την τεχνολογική του κατεύθυνση, αποφεύγοντας τις όποιες συντεχνιακές πιέσεις.
    Ας μην ξεχνάμε την άποψη των μαθητών που φοιτούν στην ΤΕΕ. Ας ακούσουμε τις πραγματικές τους ανάγκες, η ερεύνα του υπουργείου αποτελεί μια αξιόλογη βάση, κατά τη γνώμη μου. Χρήσιμο θα ήταν να προσπαθήσουμε να ακούσουμε και την αγορά εργασίας. Ας μην εθελοτυφλούμε, εκεί θα δραστηριοποιηθεί το μεγαλύτερο ποσοστό των πτυχιούχων της ΤΕΕ.

    Νομίζω ότι κάποια στοιχεία που χρειάζονται βελτίωση είναι:

    – Η προσέλκυση των μαθητών του γυμνασίου, στην τεχνική εκπαίδευση. Θα μπορούσε να προσανατολιστεί το μάθημα της ερευνητικής εργασίας σε αυτή την κατεύθυνση. Να διερευνώνται οι μαθησιακές κλήσεις των μαθητών και να γίνεται η τεχνολογία ελκυστική, ως γνωστικό και επαγγελματικό αντικείμενο.

    – Το αναλυτικό πρόγραμμα θα πρέπει να είναι κοινό στο μεγαλύτερη διάρκεια της φοίτησης. Στην τρίτη ΕΠΑΛ να δίνεται η δυνατότητα διαμόρφωσης, σε ποσοστό 30%, από τη σχολική μονάδα και τις ανάγκες της τοπικής αγοράς εργασίας, για τα μαθήματα ειδικότητας. Στο μεταλυκειακό έτος το ποσοστό θα πρέπει να κινείται στο 50%.

    – Η ενίσχυση της Τεχνικής εκπαίδευσης, με την καλύτερη δυνατή υλικοτεχνική υποδομή και την κάλυψη των αναγκών σε εκπαιδευτικούς
    .

  • 28 Ιουνίου 2011, 19:40 | Ελένη Λεωνίδα

    Η αξία του Τεχνολογικού Λυκείου απο πολύ καιρό έπρεπε να αναβαθμιστεί αλλά δυστηχώς η Ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να είναι πολύ στενόμυαλη και να εξακολουθεί να καταπιέζει τα παιδιά της να δίνουνε Πανελληνίες εξετάσεις για την Νομική Σχολή ή για την Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ή για την Ιατρική,επαγγέλματα κεκορεσμένα και καταβάθος παντελώς άχρηστα πλέον για την ευμάρια της οικονομικής εξέλιξης του τόπου μας αφού υπάρχουνε πάρα πολύ, μα πάρα πολύ άνεργοι πτυχιούχοι. Η ανεργία των πτυχιούχων απο αυτές τις σχολές καλπάζει σε επειδή για τον απλούστατο λόγο είναι παρά πολλοί. Απο την άλλη τα ψυχολογικά και η καταθλίψη που παθαίνουν οι νέοι μόλις τελειώσουνε απο αυτές τις «απαιτητικές σχολές» όταν βρισκούνε τις πόρτες εργασίας κλειστές ειναι ένα παρά πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Πρώτα απο όλα πρέπει οι γονείς να είναι ειλικρινείς με τα παιδιά τους και με τις προσωπικές φιλοδοξίες τους εκατέρωθεν και δεύτερον ακόμη πιο σημαντικό το Τεχνολογικό Λυκείο να γίνει κατανοητό και πιστευτό στη κοινωνία ότι είναι μια πολύ σοβαρή Εθνική Υπόθεση που αφορά όλα τα κόμματα και όχι να το αλλάζουμε ή να το πειραματίζομαστε συνέχεια και στο τέλος κανείς να μην το παίρνει στα σοβαρά την πραγματική του αξία.

  • 28 Ιουνίου 2011, 19:13 | Δαρδανελιώτης Μιχάλης

    Εκτιμώ ότι οι εργοδότες των αποφοίτων του νεου ΤΕΛ θα εκμεταλευτούν το γεγονός πτυχίου μη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την καλή, όπως φαίνεται μόρφωση που θα λαμβάνουν, και δεν θα έχουν και τις αντίστοιχες απολαβές. Πρέπει ή να γίνει καθορισμός μισθολογικών διαφορών με τους απόφοιτους άλλων μορφωτικών ιδρυμάτων αντίστοιχης εκπαίδευσης όπως ΙΕΚ ή να καταργηθούν τα ΙΕΚ και να απορροφηθεί μεγαλύτερος αριθμός μαθητών στα ΤΕΛ. Επίσης μπορεί να διαχωριστούν τομείς με ευθύνες του ΤΕΛ και τομείς με ευθύνες ΙΕΚ και να μην αλλιλοκαλύπτονται, εννοώντας τα δημόσια και όχι τα ιδιωτικά. Επιδή όμως υπάρχουν και τα ιδιωτικά πρέπει να γίνει κατηγοριοποίηση/ κλιμάκωση των πτυχίων διότι άλλο 4τραετή εκπαίδευση και άλλο 2ετή-3ετή εκπαίδευση.

  • 28 Ιουνίου 2011, 18:58 | ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    Θα πρέπει το σχολειο αυτό να μην είναι χαλαρό.
    Θα πρέπει τα παιδιά που θα μετέχουν σε κάποια ειδικότητα να επιλέγονται(όχι απαραιτήτως με εξετάσεις, αλλά με φάκελλο εργασιών-μιλώ για το ελεύθερο και τεχνικό σχέδιο). Έτσι δε θα υπάρχουν μαθητές που δεν έχουν πραγματικό ενδιαφέρον για το μάθημα, εμποδίζοντας την ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων. Διασφαλίζεται κάποιο επίπεδο έτσι.
    Οι απουσίες θα πρέπει να παίζουν πολύ πιο σημαντικό ρόλο από αυτόν που παίζουν τώρα. Θα πρέπει να είναι πολύ πιο λίγες, το 1/5 από ότι είναι τώρα το όριο. Αυτή είναι μια ακόμη μέθοδος να κρατηθεί το επίπεδο εκεί που πρέπει, για να υπάρχει σημαντική εξέλιξη και γνώση.
    Θα πρέπει να υπάρχει χαμηλότερος αριθμός μαθητών σε κάθε τμήμα, ειδικότερα στο μάθημα ειδηκοτήτων. Η επιλογή των μαθητών και η πειθαρχία σε σχέση με την συμπεριφορά και τις απουσίες, ενισχύονται όταν ο μαθητής που επιλέγεται και προσπαθεί μέσα στο προαποφασισμένο πλαίσιο, νιώθει σημαντικός. Όσο μικρότερος ο αριθμός των μαθητών, τόσο πιο σημαντικός αισθάνεται ο μαθητής, τόσο διευκολύνεται ο κατά τα άλλα απαιτητικά υψηλός βαθμός εξέλιξης, για κάποιον που έρχεται με μέτριο εως πολύ καλό βαθμό από το Γυμνάσιο.
    Σημαντικό είναι να λειτουργήσουν ειδικότητες όπως σχέδιο επίπλου, βιομηχανικό σχέδιο, σχέδιο υφάσματος και τεχνικές βαφής, σχέδιο τάπητος, λαϊκός και καλλιτεχνικός αργαλειός, σχέδιο μόδας, αργυροχρυσοχοΐα, εσωτερική διακόσμηση, αρχιτεκτονική τοπίου, γραφικές τέχνες, χαρακτική, μεταξοτυπία και οφ σετ, όλες οι προηγούμενες σε συνδυασμό και συνεργασία με την παραγωγή. Σε περίπτωση που υπάρχει πρακτική εργασία του μαθητή σε επιχείρηση θα πρέπει να υπάρχει τρεις φορές ανά εξάμηνο, επίβλεψη από ένα εθνικό σώμα ελέγχου, για ευνόητους λόγους.
    Προτείνω την ολοήμερη θέση ειδικού ψυχολόγου για την αποτελεσματική και έγκαιρη αντιμετώπιση των προβλημάτων που φέρει ο οποιοσδήποτε μαθητής μαζί του από το σπίτι και το προηγούμενο σχολικό περιβάλλον.
    Έλεγχος ουσιαστικής και ικανοποιητικής προόδου, σε συνεργασία με την/τον ψυχολόγο του σχολείου έτσι ώστε να κρίνεται με επιείκεια ο μαθητής που το έχει ανάγκη και το αξίζει. Αυτό μπορεί να αποτελέσει στάδιο δοκιμής και επαλήθευσης του θεσμού του ψυχολόγου στο ελληνικό σχολείο, ένα κενό που είναι περισσότερο από ποτέ αισθητό σήμερα.
    Συνοψίζω: φάκελλος, ΠΟΛΥ μικρότερος αριθμός απουσιών, μικρό-σφιχτό-δυνατό σχήμα της τάξης, πολλαπλές ειδικότητες, έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν.

  • 28 Ιουνίου 2011, 18:45 | ΔΕΣΠΟΙΝΑ Χ.

    Η τεχνολογική εκπαίδευση είναι το μεγάλο κενό του εκπαιδευτικού μας συστήματος.Εδώ και πολλά χρόνια έχει απαξιωθεί στη συνείδηση των μαθητών και των ενήλικων γονιών τους, αφού καμία μεταρρύθμιση δεν απέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
    Προσβλέπουμε στη σημερινή Υπουργό Παιδείας ότι θα αποκαταστήσει την ποιότητα των ΕΠΑ.Λ-ΕΠΑ.Σ,ώστε να αποφοιτούν από αυτά μαθητές κατηρτισμένοι,με ειδίκευση και επαγγελματικά προσόντα κατοχυρωμένα.
    Είμαι επιφυλακτική αν θα δικαιωθεί λόγω της οικονομικής συγκυρίας που διανύουμε, μιας και τα εκπαιδευτικά πράγματα τελούν υπό συγχώνευση ή συρρίκνωση.

  • 28 Ιουνίου 2011, 18:27 | ΗΛΙΑΣ

    Μήπως πρέπει να διατηρηθεί η ΕΠΑΣ γιά μερικές ειδικότητες που οδηγούν κατ΄ευθειαν στην αγορά εργασίας όπως π.χ. μηχανικοί αυτοκινήτων,θερμοϋδραυλικοί,φανοποιοί κ.λ.;;. Μήπως τα επαγγέλματα υγείας να πάνε στο υπουργείο υγείας και στα νοσοκομεία;;.

  • 28 Ιουνίου 2011, 18:16 | Ματσούκας Μιχάλης

    Πιστεύω ότι αν και τα τελευταία δύο χρόνια έχει γίνει αναβάθμιση των τεχνολογικών λυκείων θα έπρεπε νά δινόταν μεγαλύτερη βαρύτητα στα εργαστηριακά μαθήματα και από το γυμνάσιο.Π.χ η Χημεία κατ εξοχή εργαστηριακό μάθημα διδάσκεται στο γυμνάσιο μόνο μία ώρα κάθε εβδομάδα.Έχω παρατηρήσει σαν καθηγητής γυμνασίου μαθητές
    που επιλέγουν ΕΠΑΛ δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα εργαστήρια της χημείας στο γυμνάσιο (ρωτάνε συχνά μάλιστα αν θα πάμε εργαστήριο και την επόμενη φορά).Είναι ιδιαίτερα θετικό που μαθητές τεχνολογικών λυκείων μπορούν να εισέλθουν σε ΑΕΙ.

  • 28 Ιουνίου 2011, 17:11 | ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΕ18.21

    Η εκπαίδευση επαγγελματιών στο χώρο της Υγείας πιστεύουμε ακράδαντα, ότι πρέπει να είναι υψηλού επιπέδου, γιατί επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα της περίθαλψης που παρέχεται στους πολίτες. Ας μη ξεχνάμε ότι οι επαγγελματίες αυτοί θα βρεθούν σε ένα χώρο εργασίας, όπου θα έρθουν σε επαφή με ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και θα πρέπει να είναι σε θέση, εκτός από την αυστηρή άσκηση των καθηκόντων τους, να καθοδηγήσουν, να πληροφορήσουν, να πείσουν, ακόμα και να παρηγορήσουν συνανθρώπους τους.
    Λόγω της πολυπλοκότητας της σημερινής εποχής, των νέων απεικονιστικών μηχανημάτων και της γενικότερης ανάπτυξης του ιατρικού χώρου, καθίσταται το επάγγελμα των Βοηθών Ακτινολογικών Εργαστηρίων, όλο και περισσότερο αναγκαίο. Η ειδικότητα αυτή παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια μεγάλη ζήτηση στην αγορά εργασίας.Πρέπει να τονισθεί ότι οι απόφοιτοι του ΤΕΙ Ραδιολογίας-Ακτινολογίας είναι λίγοι για να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς. Επιπρόσθετα, με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία είναι και σύμμαχος του επαγγέλματος, αναπτύσσονται συνεχώς νέα τμήματα στα οποία μπορούν να εργασθούν οι απόφοιτοι της ειδικότητας, η οποία προσφέρεται για άμεση επαγγελματική αποκατάσταση.
    Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται και στο βιβλίο του Θ. Κατσανέβα, «Επαγγέλματα του Μέλλοντος και του Παρελθόντος», εκδόσεις Πατάκη, σύμφωνα με το οποίο, η ειδικότητα Β. Ακτινολογικών Εργαστηρίων έχει θετικές προοπτικές στην αγορά εργασίας και σίγουρα, μέλλον. Αυτό αναφέρεται επίσης σε ενημερωτικό έντυπο* που στάλθηκε στα σχολεία για να μοιρασθεί στους μαθητές, στην αρχή της σχολικής χρονιάς 2010-11.
    Οι απόφοιτοι της ειδικότητας Βοηθών Ακτινολογικών Εργαστηρίων μπορούν να εργαστούν σε όλες τις βαθμίδες υγείας, δημόσια ή ιδιωτική, όπως ακτινολογικά εργαστήρια κλασικής ακτινολογίας, υπολογιστικής τομογραφίας, μαγνητικής τομογραφίας, μέτρησης οστικής πυκνότητας, πυρηνικής ιατρικής, μαστογραφίας, αγγειογραφίας και γενικότερα εργαστήρια απεικονίσεων.
    Με βάση τα παραπάνω εμείς οι εκπαιδευτικοί του κλάδου ΠΕ18.21, προτείνουμε:
    -Να συμπεριληφθεί στα νεοσύστατα τεχνολογικά λύκεια η ειδικότητα των Βοηθών Ακτινολογικών Εργαστηρίων.
    -Στην πρόταση του Υπουργείου για την Α΄ Τάξη, στα μαθήματα επιλογής/προσανατολισμού, που αφορούν στον Τομέα Υγείας-Πρόνοιας, υφίστανται δύο μαθήματα: «Αγωγή Υγείας-Πρώτες Βοήθειες» και «Αρχές Προσχολικής Παιδαγωγικής».
    Για το μεν πρώτο, «Αγωγή Υγείας-Πρώτες Βοήθειες» ορθώς προτείνεται, αφού 1)η υγεία είναι υπόθεση του κάθε πολίτη, και 2)όλοι οι μαθητές όλων των ειδικοτήτων του Τομέα Υγείας-Πρόνοιας πρέπει να εκπαιδεύονται σε αυτό το γνωστικό αντικείμενο, προκειμένου να γίνουν υπεύθυνοι επαγγελματίες στο χώρο αυτό.
    Επειδή,όμως, «Τα μαθήματα Επιλογής/Προσανατολισμού έχουν σαν σκοπό να φέρουν τον μαθητή σε μια πρώτη επαφή με το αντικείμενο του Τομέα, χωρίς να εμβαθύνουν σε γνώσεις και δεξιότητες»,προτείνουμε το μάθημα «Βασικές εφαρμογές Υγείας & Πρόνοιας» ως πιο δόκιμο και με διευρυμένη θεματολογία.
    Για το μάθημα «Αρχές Προσχολικής Παιδαγωγικής» δε,θεωρούμε την πρόταση άστοχη, καθώς το μάθημα αυτό δεν προσφέρει γενικές γνώσεις και δεξιότητες του Τομέα Υγείας Πρόνοιας, αφορά αποκλειστικά στην ειδικότητα Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων και δεν συνάδει με την λογική της «ομαδοποίησης διδακτικών αντικειμένων», ενώ για τους μαθητές που τυχόν θα επιλέξουν κάποια από τις άλλες ειδικότητες του Τομέα δεν προσφέρει καμιά χρήσιμη γνώση.
    Αντί αυτού, λοιπόν, προτείνουμε το μάθημα «Δεοντολογία και ασφάλεια επαγγελμάτων υγείας-πρόνοιας», καθώς οι γνώσεις που θα προσφέρει αφορούν σε όλες τις ειδικότητες του Τομέα, είναι γενικές και βασικές,απαραίτητες σε όλους τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας και της πρόνοιας.Έτσι ικανοποιείται και το κριτήριο σύμφωνα με το οποίο:»Τα μαθήματα Επιλογής/Προσανατολισμού που εισάγονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Α’ τάξης του Τεχνολογικού Λυκείου, λειτουργούν στη λογική ενός ενεργού επαγγελματικού προσανατολισμού, όπου ο μαθητής καλείται να επιλέξει χονδρικά δυο επαγγελματικά πεδία. Με τον τρόπο αυτό ο κάθε μαθητής αφενός έχει την ευκαιρία να διερευνήσει περισσότερο τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις του, προκειμένου να κάνει τη σωστή επιλογή».
    -Όσο αφορά στην διδασκαλία των δύο προαναφερθέντων μαθημάτων, πιστεύουμε ως δίκαιο και λειτουργικά πιο πρόσφορο να μπορούν να ανατίθενται εξίσου σε όλους τους εκπαιδευτικούς των ειδικοτήτων του ως άνω Τομέα.
    -Στην Β΄ Τάξη, Τομέα Υγείας Πρόνοιας, και για την ειδικότητα Βοηθών Ακτινολογικών Εργαστηρίων, προτείνουμε το μάθημα: «Μέθοδοι Απεικόνισης».
    -Το μάθημα «Στοιχεία Ανατομίας-Φυσιολογίας Ι και ΙΙ» να διδάσκεται σε Α΄ ανάθεση και από εκπαιδευτικούς ΠΕ 18.21, αφού αποτελεί βασικό τμήμα του γνωστικού μας αντικειμένου, αλλά, και απαραίτητη προϋπόθεση σωστής εκπαίδευσης των μαθητών- εκκολαπτόμενων επαγγελματιών υγείας.
    Πιστεύουμε ότι τα παραπάνω είναι απαραίτητα για να μπορούμε να μιλάμε για μια αναβαθμισμένη τεχνική εκπαίδευση και όχι για μια τεχνική εκπαίδευση κατακερματισμένη, που οι απόφοιτοι της δε θα έχουν καμία αναγνώριση στην αγορά εργασίας.
    Οι εκπαιδευτικοί ΠΕ 18.21 Ραδιολογίας Ακτινολογίας

  • 28 Ιουνίου 2011, 16:44 | ΤΑΜΠΑΚΗ ΕΥΓΕΝΙΑ

    Στην πρόταση του Υπουργείου για την Α΄ Τάξη, στα μαθήματα επιλογής/προσανατολισμού, που αφορούν στον Τομέα Υγείας-Πρόνοιας, υφίστανται δύο μαθήματα: «Αγωγή Υγείας-Πρώτες Βοήθειες» και «Αρχές Προσχολικής Παιδαγωγικής».
    Για το μεν πρώτο, «Αγωγή Υγείας-Πρώτες Βοήθειες» ορθώς προτείνεται, αφού 1)η υγεία είναι υπόθεση του κάθε πολίτη, και 2)όλοι οι μαθητές όλων των ειδικοτήτων του Τομέα Υγείας-Πρόνοιας πρέπει να εκπαιδεύονται σε αυτό το γνωστικό αντικείμενο, προκειμένου να γίνουν υπεύθυνοι επαγγελματίες στο χώρο αυτό.
    Επειδή,όμως, «Τα μαθήματα Επιλογής/Προσανατολισμού έχουν σαν σκοπό να φέρουν τον μαθητή σε μια πρώτη επαφή με το αντικείμενο του Τομέα, χωρίς να εμβαθύνουν σε γνώσεις και δεξιότητες»,προτείνω το μάθημα «Βασικές εφαρμογές Υγείας & Πρόνοιας» ως πιο δόκιμο και με διευρυμένη θεματολογία.
    Για το μάθημα «Αρχές Προσχολικής Παιδαγωγικής» δε,θεωρώ την πρόταση άστοχη, καθώς το μάθημα αυτό δεν προσφέρει γενικές γνώσεις και δεξιότητες του Τομέα Υγείας Πρόνοιας, αφορά αποκλειστικά στην ειδικότητα Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων και δεν συνάδει με την λογική της «ομαδοποίησης διδακτικών αντικειμένων», ενώ για τους μαθητές που τυχόν θα επιλέξουν κάποια από τις άλλες ειδικότητες του Τομέα δεν προσφέρει καμιά χρήσιμη γνώση.
    Αντί αυτού, λοιπόν, προτείνω το μάθημα «Δεοντολογία και ασφάλεια επαγγελμάτων υγείας-πρόνοιας», καθώς οι γνώσεις που θα προσφέρει αφορούν σε όλες τις ειδικότητες του Τομέα, είναι γενικές και βασικές,απαραίτητες σε όλους τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας και της πρόνοιας.Έτσι ικανοποιείται και το κριτήριο σύμφωνα με το οποίο:»Τα μαθήματα Επιλογής/Προσανατολισμού που εισάγονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Α’ τάξης του Τεχνολογικού Λυκείου, λειτουργούν στη λογική ενός ενεργού επαγγελματικού προσανατολισμού, όπου ο μαθητής καλείται να επιλέξει χονδρικά δυο επαγγελματικά πεδία. Με τον τρόπο αυτό ο κάθε μαθητής αφενός έχει την ευκαιρία να διερευνήσει περισσότερο τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις του, προκειμένου να κάνει τη σωστή επιλογή».
    •Όσο αφορά στην διδασκαλία των δύο προαναφερθέντων μαθημάτων, πιστεύω ως δίκαιο και λειτουργικά πιο πρόσφορο να μπορούν να ανατίθενται εξίσου σε όλους τους εκπαιδευτικούς των ειδικοτήτων του ως άνω Τομέα.

  • 28 Ιουνίου 2011, 15:55 | PAP1958

    Μοιάζει πολύ με το ΤΕΛ. Πάντως είναι καλύτερο από το υπάρχων ΕΠΑΛ.
    Θα είχε μέλλον αν το ΤΕΛ αντικαθιστούσε τον Τεχνολογικό Κύκλο των Γενικών Λυκείων. Απαραίτητο κρίνω την εισαγωγή της Φυσικής και Χημείας.
    Είναι καλύτερο οι μαθητές να εισάγονται στις Πολυτεχνικές & Τεχνολογικές Σχολές απο τα Τεχν. Λύκεια που θα γνωρίζουν το αντικείμενο που θα σπουδάσουν παρα να έχουν πάρει πολύ υψηλό βαθμό στην Βιολογία και να εισάγονται στις Πολυτεχνικές Σχολές ή ΤΕΙ και να βγαίνουν χωρίς την διάθεση και την δυνατότητα να εξασκήσουν το Επάγγελμα.

  • 28 Ιουνίου 2011, 15:39 | ΠΑΡΤΟΖΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    ως γνωστό η υποχρεωτική εκπαίδευση ολοκληρώνεται στο Γυμνάσιο και επομένως ένα Τεχνολογικό Λύκειο πρέπει να ξεκινάει με τομείς και ειδικότητες απο την Α Τάξη Αυτός εξάλλου θεωρούμε ότι ειναι και ο λόγος που οι μαθητές επιλέγουν το Τεχνολογικό Λύκειο.

  • 28 Ιουνίου 2011, 15:26 | Ιγγλεζάκης Πέτρος

    Απαραίτητες προυποθέσεις για ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό τεχνολογικό λύκειο είναι 1. η κτιριακή υποδόμή 2. η υλικοτεχνική υποδομή 3. ειδικότητες άμεσα συνδεμένες με την αγορά εργασίας 4. να έχουν πρόσβαση οι απόφοιτοι γενικών λυκείων για την απόκτηση πτυχίου χωρίς να διδάσκονται ξανά τα θεωρητικά μαθήματα 5.η τεχνική εκπαίδευση να εντάσεται μόνο στο υπουργείο παιδείας 6. Αναγνώριση όλων των επαγγελματικών δικαιωμάτων άμεσα 7. επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ακόμα και σε σχολικό επίπεδο μεταξύ συναδέλφων 8.άνοιγμα των σχολείων στην τοπική κοινωνία και αγορά.

  • 28 Ιουνίου 2011, 15:02 | Κώστας Α.

    Το Τεχνολογικό Λύκειο ως «Επαγγελματικό Σχολείο» έχει σαν κύριο στόχο του να μεταδώσειστους μαθητές τις απαιτούμενες τεχνικές – επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες ώστε να είναι ικανοί μετά την αποφοίτησή τους να απασχοληθούν με επιτυχία στην αγορά εργασίας.
    Η παροχή γενικής παιδείας είναι απαραίτητη αλλά δεν αποτελεί αυτοσκοπό όπως στο Γενικό Λύκειο.
    1. Οι μαζικές παρεμβάσεις στη στήλη για υποβάθμιση των Φυσικών Επιστημών στο πρόγραμμα του Τεχνολογικού Λυκείου είναι καταφανέστατο ότι γίνονται με συντεχνιακά κριτήρια.
    2. Οι μαθητές της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης παίρνουν από τα τεχνολογικά μαθήματα όλες τις γνώσεις Φ.Ε. που τους είναι απαραίτητες για την ειδικότητά τους και μάλιστα σε εφαρμοσμένη μορφή.
    3. Οι ανησυχούντες που ζητούν αναβάθμιση των Φ.Ε. ας απευθυνθούν στους συναδέλφους τους στα Γυμνάσια να μαθαίνουν στους μαθητές τις Φ.Ε. ώστε ερχόμενοι στην ΤΕΕ να γνωρίζουν τα βασικά. Επίσης ας απευθυνθούν στους συναδέλφους τους των Γενικών Λυκείων να βγάλουν από τις ντουλάπες τον εργαστηριακό εξοπλισμό και να κάνουν κανένα πείραμα που είναι απαραίτητο στη δαδασκαλία των μαθημάτων αυτών.

  • 28 Ιουνίου 2011, 14:50 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

    Η ερώτηση φαίνεται να κινεί μεγάλο ένδιαφέρον αν κρίνουμε από τις απαντήσις που είναι πολλαπλάσιες σε σχέση με τα επόμενα ερωτήματα! Δεν νομίζω πως είναι διόλου τυχαίο. Αντιθέτως, το θέμα κοινώς …πουλάει! Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από μόνη της δεν λέεει τίποτα. Διασφαλίζεται για όλους με ίσες ευκαιρίες κατά τη διάρκεια της σχολικής τους ζωής.Οι εξαγγελίες του υπουργείου και οι τωρινές και οι προηγούμενες είναι πολύ ωραίες στα λόγια αλλά έχουν προβλήματα στην εφαρμογή καθώς σκοντάφτουν στη λεπτομέρεια που λέγεται υπαρκτή εκπαιδευτική πραγματικότητα.

  • 28 Ιουνίου 2011, 13:59 | Αναστάσιος Μαράς

    Είναι απαραίτητο να υπάρχουν περισσότερες ώρες ανθρωπιστικών επιστημών και Θρησκευτικών-Θρησκειολογικών μαθημάτων για να μην δημιουργούμε ανθρώπους μη νοήμονες.

  • 28 Ιουνίου 2011, 13:06 | Mar D

    ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΙΕΚ: Οι απόφοιτοι των τεχνολογικών λυκείων χρειάζεται να είναι αντίστοιχου επιπέδου με των ΙΕΚ. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν υπάρχουν ΙΕΚ. Η αναβάθμιση, λοιπόν, πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μη χρειάζονται στη συνέχεια τα ΙΕΚ. Αν θέλει να εμβαθύνει κάποιος απόφοιτος, έχοντας ήδη από το τεχνολογικό λύκειο τις γνώσεις και τα επαγγελματικά δικαιώματα των σημερινών αποφοίτων ΙΕΚ, θα προχωρά στην τριτοβάθμια τεχνολογική εκπαίδευση.

  • 28 Ιουνίου 2011, 11:45 | Dimitris

    Συμφωνώ με όσους λένε ότι, στην ουσία, το ‘Τεχνολογικό Λύκειο’ είναι άλλη μια περίπτωση «Άλλαξε ο Μανολιός, και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»!!!!….

    Να μου το θυμηθείτε ότι ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ» (???)θα δούμε διαρροές μαθητών, είτε στη Γενική Εκπαίδευση (η λιγότερη πιθανή επιλογή), είτε στην αγορά εργασίας (δηλ. «ξυπόλυτοι στα αγγούρια»!!!). Αυτό γίνεται κάθε φορά με τις αλλαγές στην Τ.Ε.Ε. (βλ. ΤΕΛ/ΤΕΣ/ΕΠΛ > ΤΕΕ > ΕΠΑΛ).

    Δημήτρης

  • Νομίζω ότι πολλοί συνάδελφοι αντιλήφθηκαν αυτό το ‘χώρο’ ως ευκαιρία προώθησης των συμφερόντων της ειδικότητάς τους. Δεν μας τιμά ιδιαίτερα, ως εκπαιδευτικούς, αυτή η οπτική των πραγμάτων. Πιστεύω πως σιωπηρή προϋπόθεση της συγκεκριμένης δημόσιας διαβούλευσης είναι οι συμμετέχοντες να ενστερνίζονται μια σφαιρικότερη οπτική του εκπαιδευτικού γίγνεσθαι.