Ερωτήματα διαβούλευσης για «Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2011-2012»
Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα για Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και ποιοι βασικοί στόχοι πρέπει να επιδιώκονται;
|
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΘΕΜΑ:Προτάσεις για την εύρυθμη λειτουργία του σχολικού συγκροτήματος 1ου και 2ου ΓΕ. Λ. Ν. Ψυχικού
Στη διάρκεια της θητείας μου ως Διευθυντού του 2ου ΓΕ.Λ. Ν. Ψυχικού διαπίστωσα τα παρακάτω προβλήματα .
Η χωροταξική κατανομή είναι τέτοια ώστε να δημιουργεί διαχωριστική
γραμμή που καλλιεργείται από τους γονείς για τους μαθητές των δύο Λυκείων, δηλαδή στο 1ο Λύκειο εγγράφονται μαθητές από την περιοχή του Ν.Ψυχικού και στο 2ο Λύκειο εγγράφονται μαθητές από την περιοχή Ελληνορώσων .
Οι αντιπαλότητες κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους εκφράζονταν με φιλονικίες και βιαιότητες μεταξύ των μαθητών των δύο Λυκείων και με αναγραφή συνθημάτων σε θρανία τάξης του2ου Λυκείου από μαθητές του 1ου Λυκείου όπως <>.
Με άριστη συνεργασία με το διευθυντή του 1ου Λυκείου κύριο Περλεπέ Ιωάννη προσπαθούσαμε να συμβιβάσουμε και να ομονοήσουμε τα παιδιά το οποίο και καταφέρναμε και θα το είχαμε πετύχει εάν κάναμε κοινές εκδηλώσεις και εορτές.
Στην προσπάθεια μας να κάνουμε κοινές εκδηλώσεις και εορτές βρήκαμε άρνηση από το σύλλογο γονέων του 1ου Λυκείου.
Αυτό το μήνα μέσω και του Δήμου προσπαθήσαμε σαν 2ο Λύκειο να γιορτάσουμε την αποφοίτηση των μαθητών μας μαζί με το 1ο Λύκειο ,συναντήσαμε κάθετη άρνηση οπότε και πάλι φέτος στο ίδιο συγκρότημα θα γίνουν δύο χωριστές γιορτές.
Ικανοποιητική λύση για άρση των παραπάνω δυσκολιών στη λειτουργία των δύο Λυκείων προτείνω τη συγχώνευση των δύο Λυκείων σε ένα Λύκειο Νέου Ψυχικού.
Η λύση αυτή θα έχει τα παρακάτω πλεονεκτήματα για ωφέλεια των μαθητών του Δήμου Νέου Ψυχικού.
1. Θα υπάρχει κοινό πλαίσιο και κανονισμός για την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.
2. Οι εορτές μειώνονται στο μισό που εκτός της συμβολής τους στη επικοινωνία και σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των μαθητών των δύο περιοχών Ελληνορώσων και Νέου Ψυχικού εξοικονομούν και αρκετά χρήματα από το ταμείο της σχολικής επιτροπής για διάθεση στο καλύτερο εξοπλισμό του σχολείου προς ωφέλεια των μαθητών.
3. Καλύτερη και αρτιότερη γραμματειακή υποστήριξη εφόσον θα διαθέτει γραμματέα ,δύο υποδιευθυντές και δύο πληροφορικούς και
4. Συνεχής αλληλοεπιμόρφωση μεταξύ των καθηγητών της ίδιας ειδικότητας συνθέτοντας κοινά θέματα και κοινές σημειώσεις για τους μαθητές καθώς επίσης και μεταξύ καθηγητών διαφορετικών ειδικοτήτων συνθέτοντας διαθεματικά θέματα για του μαθητές. Η αλληλοεπιμόρφωση μεταξύ των καθηγητών θα αναβαθμίσει τη ποιότητα της εκπαίδευσης των μαθητών του Δήμου Ν. Ψυχικού
Για να γίνουν συγχωνεύσεις σχολείων θα πρέπει το υπουργείο να αποδείξει με μελέτες που θα έχει κάνει οτι το κόστος μετακίνησης των μαθητών θα είναι μικρότερο από το κόστος συντήρησης των σχολείων που θα κλείσουν. Κατά τη γνώμη μου αυτό δεν ισχύει εκτός αν θα σταματήσει το Υπουργείο να πληρώνει τη μετακίνηση των μαθητών…
Επιπλέον επειδή είμαι εκπαιδευτικός σε Λύκειο στο οποίο τα παιδιά μετακινούνται να ρθουν απο χωριά έχω παρατηρήσει ότι συχνά χάνουν το λεωφορείο με αποτέλεσμα να αναγκάζονται οι γονείς να τα φέρουν, να πέρνουν ταξί ή στη χειρότερη περίπτωση να πέρνουν απουσία την πρώτη ώρα κινδυνεύοντας να μείνουν στο τέλος απο απουσίες.
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ!
Αν θέλετε να κάνετε κάτι πρέπει να αξιοποιήσετε τα ήδη υπάρχοντα κτήρια για να »κατασκευάσετε» τεχνική εκπαίδευση. Πχ εμένα μου αρέσει πολύ η φόρμουλα 1 και τα ferari.. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα δώσω 150000 ευρώ για να αγοράσω μια από το μισθό μου, πουλώντας περουσιακά στοιχεία η ευκολώτερα κλέβοντας. Σημαίνει ότι θα άνοιγα μια καλή τεχνική σχολή στην οποία θα έβαζα μέσα 3 ferari για να τις μελετάνε και να τις οδηγούν οι φοιτητές, οι οποίοι και θα τις συντηρούσαν και θα είχανε κίνητρο να είναι σε αυτήν την σχολή. Μάλιστα αν τους δεινόταν η υποστήριξη ( όχι χρηματική) θα φτιάχναν και ένα τέτοιο αυτοκίνητο.. Τώρα αυτά τα παιδιά αντί να παράγουν, μπεκροπίνουν κάθε βράδυ… Βρίσκετε κάτι παράλογο στην σκέψη;
Εάν ήταν 1η Απριλίου θα περνούσα το θέμα που θέσατε σε διαβούλευση ως πρωτοπριλιάτικο αστείο. Είναι ντροπή η υποβολή μιας τέτοιας προτάσεως από μια κυβέρνηση που θα έδινε τόσα λεφτά για την παιδεία και επαγγέλθηκε μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Κάνετε μια βόλτα πρώτα να δείτε σε ποιά κατάσταστη βρίσκονται οι σχολικές αίθουσες σήμερα και αναλογιστείτε μετά τι προτείνετε. Δημοτικό σχολείο που φοίτησα εγώ η ίδια βρίσκεται σήμερα που στέλνω το παιδί μου στην ίδια κατάσταση με αυτήν που το άφησα, μετά από 40 ολόκληρα χρόνια, με τους γλόμπους να κρέμονται, χωρίς φως, με σίδερα στα παράθυρα, με 28 παιδιά στοιβαγμένα στην ίδια αίθουσα που πριν 40 χρόνια είχε μόλις 20 μαθητές. Γυμνάσιο που τυχαία επισκέφτηκα στη Σαλαμίνα, είχε σιδερένιες πόρτες που ανοιγόκλειναν με μια χοντρή αλυσίδα στερεωμένη στο σκουριασμένο κούφωμα, οι αίθουσες ήταν σαν κελιά φυλακισμένων, χωρίς καμμία συντήρηση, αφημένες στην τύχη τους, καθαριότητα μηδέν, ενώ οι τουαλέτες ήταν σε απερίγραπτη κατάσταση. Πώς θα εξελιχθεί η παιδεία σε τέτοιους χώρους με τέτοιες συνθήκες.. Πώς θα έχει όρεξη ένας μαθητής να περάσει την ημέρα του σε μια τέτοια αίθουσα… ΄Ο,τι και αν κόψατε στο όνομα της κρίσης, όσους μισθούς και συντάξεις αν μειώσατε, η ανάγκη της διαρκούς συντήρησης, ανακαίνισης και ανέγερσης νέων σχολικών μονάδων είναι επιτακτική και αναπόφευκτη. Χάσαμε το παρόν μας, τουλάχιστον να κερδίσουμε το μέλλον. Κτίστε νέα σχολεία αντάξια των παιδιών μας και διευκολύνετε επιτέλους την μεταφορά των μαθητών από τις απομακρυσμένες περιοχές στις σχολικές μονάδες που έχετε αφήσει στην τύχη τους. Δεν φτάνουν οι δύσκολες συνθήκες στις οποίες ζούμε, δεν πρέπει να κάνουμε και τίποτε άλλο όλη μέρα από το να τρέχουμε να μαζεύουμε τα παιδιά μας από το σχολείο!!!
Από τα 3 σημεία του κου. Θανασα, πιστεύω ότι το σημαντικότερο ειναι το 3ο, το ωράριο / workload του εκπαιδευτικού. Γιατί μερικοί απο μας να μη παίρνουμε ποσοστό μισθου εφόσον διδάσκουμε 12 ή και 8 ώρες τη βδομάδα (γνωστό σε όλους, έτσι ;) και να το παίζουμε «γραμματειακή υποστήριξη» ? Σε όλες τις χώρες της ΕΕ και όχι μόνο αυτό ισχύει. Και έχω εργαστεί με ποσοστό 72 % επί του πλήρους μισθού στον Καναδά πριν από 10 – 12 χρόνια. Αλλά θέλει τόλμη η ελευθερία… (και) της γνώμης, τα συκα συκα δηλ, τίμια και λογικά.
Τα τελευταία δώδεκα χρόνια διδάσκω σε σχολείο ορεινού Δήμου. Έχω δει από κοντά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στις μετακινήσεις τους, ιδίως κατά τους χειμερινούς μήνες. Ήδη οι μαθητές όλων των βαθμίδων αναγκάζονται να ταξιδεύον καθημερινά μισή έως μια ώρα, το πρωί και άλλο τόσο χρόνο το μεσημέρι για να μεταβούν από το σπίτι τους στο σχολείο και αντίστροφα. Περαιτέρω αύξηση του χρόνου, που θα προκύψει με νέες συνενώσεις σχολικών μονάδων, θα καθιστούσε μειονεκτική την θέση των μαθητων αυτών, με τα άλλα παιδιά των μεγάλων πόλεων, καθότι θα χάνονταν δύο έως τρεις ώρες στις μετακινήσεις τους με τα λεωφορεία. Δεν μπορεί λοιπόν να υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών, τη στιγμή που τα παιδιά αυτά, εφόσον μένουν στις ορεινές περιοχές με τις οικογένειές τους, κρατούν την ύπεθρο ζωντανή, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, θα είχε ερημώσει.
Πρέπει λοιπόν να υπάρξει ιδιαίτερη μεταχείρηση στα σχολεία αυτά και οπωσδήποτε μετά από διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς και τους εκπροσώπους των Δήμων.
Υπέρ ολιγοθεσίων
Με πρόσχημα την εξοικονόμηση πόρων – χρημάτων λόγω μνημονίου, επιδιώκεται η αντικατάσταση των ολιγοθέσιων σχολείων από μεγάλα σχολεία σχολεία – τέρατα με 2.000 και 3.000 μαθητές που θα λειτουργούν στις μεγάλες πόλεις. Ένα εφιαλτικό σενάριο για δημιουργία σχολείων τύπου Γκράβας, για σχολείο κλεισμένα στο τσιμέντο, χωρίς πράσινο και αυλές είναι προ των Πυλών.
Το παιδί θα πηγαίνει σε ένα ογκώδη, απρόσωπο σχολείο, αφού πρώτα θα έχει μετακινηθεί για καμιά ώρα, για να γευτεί υποτίθεται τους καρπούς της νέας παιδαγωγικής. Κουραφέξαλα!, πρόκειται για σχολεία – εκτρώματα που ως μόνο στόχο έχουν τη μείωση των δαπανών του κράτους, αδιαφορώντας για τη ποιότητα εκπαίδευσης, το συμφέρον των μαθητών, των αυριανών πολιτών του κράτους, των γονιών τους και των τοπικών κοινωνιών.
Ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς είχε μιλήσει γι’ αυτό ήδη εδώ και εκατό χρόνια στο γνωστό και εμπνευσμένο ποίημά του «Τα σχολειά κτίστε»:
Κάτου σημάδια που έμπηξε το ψέμα!
Τα ταξίματα φέρτε στης Αλήθειας
της ιερής το βωμό και τα σφαχτάρια.
Στον τόπο απάνου όχι πολέμων κάστρα•
τα σκολειά χτίστε!
Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα,
γερά θεμελιωμένα, από της χώρας
ακάθαρτης, πoλύβοης, αρρωστιάρας
μακριά μακριά τ’ ανήλιαγα σοκάκια,
τα σκολειά χτίστε!
Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων
περίσσια ανοίχτε, νάρχεται ο κυρ Ήλιος,
διαφεντευτής, να χύνεται, να φεύγει,
ονειρεμένο πίσω του αργοσέρνοντας
το φεγγάρι.
Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν
μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια
με τους κελαϊδισμούς και με τους μόσκους•
κι ο δάσκαλος, ποιητής και τα βιβλία
να είναι σαν κρίνα.
Εξάλλου, ακόμα και αυτή η εξοικονόμηση πόρων, δεν είναι σίγουρη αφού, τα τελευταία χρόνια έχουμε όλοι γίνει μάρτυρες των ολέθριων αποτελεσμάτων που οδηγεί η μοιραία λογική: πρώτα το χρήμα. Έκλεισαν χιλιάδες μικρά σχολειά σε πολλά χωριά της ελληνικής επαρχίας την τελευταία εικοσαετία και όσοι μαθητές απόμειναν σε αυτές τις περιοχές μεταφέρονται σε γειτονικά κεφαλοχώρια με κόστος που πολλές φορές είναι πολλαπλάσιο του κόστους λειτουργίας ενός μικρού σχολείου. Είναι γνωστή η περίπτωση μαθητή στις Σέρρες όπου το κράτος δαπανούσε για τη μεταφορά ενός και μόνο μαθητή το ποσόν των 20.000 € ετησίως…
Το κλείσιμο όμως των σχολείων της περιφέρειας εμπεριέχει κι ένα άλλο σοβαρό κίνδυνο: αυτόν της αστυφιλίας. Πώς θα επιτευχθεί η αποκέντρωση, την οποία όλοι οι πολιτικοί φορείς και κόμματα ευαγγελίζονται; Με το κλείσιμο των μικρών σχολείων; Πώς μια οικογένεια με μικρά παιδιά θα αποφασίσει να εγκατασταθεί σε ένα χωριό ή μια περιοχή που δεν έχει κανένα σχολείο; Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως η κατάργηση των μικρών σχολείων αποτελεί ένα σημαντικό αντικίνητρο στο στόχο της αποκέντρωσης.
Επιπρόσθετα το σχολείο αποτελεί στην πραγματικότητα – ειδικά για την ελληνική επαρχία- τη ζωή του χωριού. Βλέπουμε πόσα βουβά και άφωνα μένουν εκδηλώσεις που γίνονται ιδιαίτερα στις μεγάλες γιορτές σε χωριά χωρίς την παρουσία μαθητών. Μοιάζουν παράκαιρες, σαν να μην έχουν λόγο ύπαρξης. Η ύπαρξη του σχολείου στην πραγματικότητα μένει να θυμίζει με έντονο και κατηγορηματικό τρόπο πως αυτό το χωριό έχει παρόν έχει και μέλλον. Αλίμονο στις κοινωνίες που θα χάσουν αυτή την επαφή με την πραγματικότητα! Στην καλύτερη περίπτωση θα μείνουν τόποι αναψυχής για ηλικιωμένους και για τουρίστες το καλοκαίρι.
Αλλά αφού μας αρέσει να αντιγράφουμε σχέδια και προγράμματα άλλων χωρών, που θεωρούμε πιο ανεπτυγμένες, γιατί τότε δεν αντιγράφουμε τουλάχιστον το παράδειγμα της Γαλλίας, που είδε και αποείδε κι αυτή με το κλείσιμο των μικρών σχολείων και τώρα προχωρά σε ένα πρόγραμμα επανασύστασης των ολιγοθεσίων σχολείων.
Ακόμα και τα Μ.Μ.Ε. σε αυτή τη χώρα υποστηρίζουν το γενικό αίτημα για τη διατήρηση και ενίσχυση των ολιγοθέσιων σχολείων.
Καμιά σχέση βέβαια με Ελλάδα…
Εκεί λοιπόν όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γερμανία) η πορεία αυτή τη στιγμή είναι αντίστροφη απ’ ότι στην Ελλάδα. Εκεί φαίνεται οι περισσότεροι παράγοντες να έχουν καταλάβει την αξία των μικρών σχολείων αλλά και οι τοπικές κοινότητες υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους αρκετά δυναμικά.
Αντιγράφω από τον ηλεκτρονικό τύπο: «Αυτές οι «ανθρώπινες ομάδες» φαίνεται ότι έχουν καταλάβει πολύ καλά ποιο είναι το πρόβλημα της εκπαίδευσης, όταν, απότομα και δυναμικά – χωρίς οι αρχές να κατανοούν πάντοτε το γιατί – υπερασπίζονται ένα σχολείο που για κάποιους αποτελεί έναν αρχαϊκό και πεπαλαιωμένο θεσμό, αλλά γι’ αυτούς είναι ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥΣ, το δικό ΤΟΥΣ σχολείο και όχι το σχολείο του κράτους!».
Αυτή είναι όμως και μια ειδοποιός διαφορά με την ελληνική πραγματικότητα: οι κάτοικοι των περιοχών αυτών δεν αναλίσκονται σε διαλόγους και διαμάχες που καταλήγουν στο τι τελικά τους χωρίζει, αλλά συμπράττουν και στοχεύουν σε αυτό που τελικά τους ενώνει: κι ένα από αυτά είναι το σχολείο!
Είναι εξάλλου γνωστή η φράση πως «όπου ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή». Ας ελπίσουμε πως η φράση αυτή να μη διαβάζεται και αντίστροφα…
Θα ήθελα να κλείσω όμως με τα εξής λόγια του Παλαμά για τη συμπεριφορά μας απέναντι στα σχολεία μας και γενικότερα στην εκπαίδευσή μας:
Και βαθιούς τράφους γύρω γύρω σκάφτε
και πύργους πολεμόχαρους υψώστε
και βαρδιατόρους βάλτε να κρατάνε
μακριά μακριά τον ψεύτη και τον πλάνο
της Ρωμιοσύνης…
Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο το κλείσιμο των περιφερειακών σχολείων Π.Ε. διότι οι μικροί μαθητές θα ζήσουν ξανά στην εποχή των παππούδων τους οι οποίοι ήταν ανακασμένοι να διανύουν καθημερινά αποστάσεις για να μορφωθούν.Σήμερα πώς είναι δυνατό να μεταφερθούν με ασφάλεια οι μικροί μαθητές; Με ταξί; Μα για τη μετακίνηση π.χ. 20 μαθητών θα χρειάζονται 5 ταξί πρωί-μεσημέρι με πολύ μεγάλο κόστος. Με υπεραστικό λεωφορείο; Ποιος γονιός θα στείλει ένα παιδάκι 5-10 ετών μόνο του με το λεωφορείο; Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για την ασφάλεια της μετακίνησης; Οι συντάκτες του κειμένου διαβούλευσης θα το έκαναν ή στέλνουν τα παιδιά τους με το σχολικό του ιδιωτικού σχολείου; Μήπως τυχόν πιστεύουν ότι στα χωριά οι κάτοικοι είναι τεμπέληδες και μην έχοντας τι να κάνουν θα πηγαινοφέρνουν τα παιδιά τους πρωί-μεσημέρι στο σχολείο;Α το ξέχασα, πετάνε τη μπάλα στους νέους δήμους λέγοντας ότι αυτοί έχουν την ευθύνη μεταφοράς. Χα! Χα! Πώς; προτάσεις έχετε κυρίες και κύριοι συντάκτες; Το μέτρο αυτό συνιστά απαξίωση και ρατσισμό για τους μαθητές των χωριών, απαξίωση για τη δημόσια δωρεάν παιδεία και απαξίωση για τις καινωνίες της υπαίθρου που τόσος λόγος γίνεται (υποκριτικά όπως αποδεικνύεται) για τη στήριξή τους.
Το πρόβλημα των συνενώσεων είναι περίπλοκο και πολυσύνθετο. Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις διαφορετικές περιπτώσεις: α)αυτή μεταξύ ολιγοθέσιων σχολείων της πρωτοβάθμιας της ηπειρωτικής Ελλάδας, β)αυτή μεταξύ συστεγαζόμενων σχολικών μονάδων και γ)εκείνη μεταξύ σχολείων διάφορων τύπων της δευτεροβάθμιας αλλά και κοντινών μονάδων της πρωτοβάθμιας. Από αυτές ευλότερο να πραγματοποιηθεί είναι η δεύτερη. Το οικονομικό όφελος βέβαια είναι ασήμαντο ενώ το συγκρότημα αποκτά ενιαία διοίκηση. Οι άλλες δύο περιπτώσεις παρουσιάζουν τεράστιες δυσκολίες. Πρέπει αρχικά πριν γίνει οποιαδήποτε συγχώνευση να έχουν λυθεί τα προβλήματα στέγασης και υλικοτεχνικής υποδομής και στην περίπτωση των ολιγοθεσίων να έχει δημιουργηθεί και ασφαλές οδικό δίκτυο. Είναι εύκολο να λες ότι καταργώ το τάδε μονοθέσιο, αλλά θα έστελνε ο οποιοσδήποτε το παιδί του μέσα στην νύχτα σε δρόμους που ακόμα και έμπειροι οδηγοί δυσκολεύονται να περάσουν; Ακόμα έχουν δημιουργηθεί (από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) Αναλυτικά Προγράμματα για τα παιδιά που θα μεταβούν από τα ολιγοθέσια; (Εδώ δεν έχουν ακόμα προσαρμοστεί τα υπάρχοντα). Έχουν γίνει αντίστοιχες κινήσεις για τα σχολεία της τρίτης περίπτωσης; Αν δεν υπάρξει ένας προγραμματισμός σαφής ΓΡΑΠΤΟΣ και προσαρμοσμένος στις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης, που να απευθύνεται στα ΜΕΛΗ κάθε σχολικής κοινότητας με χρονοδιαγράμματα εκτέλεσης και εφαρμογής και δεσμεύσεις για τα όσα θΑ γίνουν (για παράδειγμα για το μέγιστο του αριθμού των μαθητών κάθε τμήματος), τότε δεν θα υπάρξουν αποτελέσματα σε μία τέτοια προσπάθεια. ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΤΕ ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
ας είμαστε (τουλάχιστον) ειλικρινεις.
Το να προσπαθούμε να βρούμε ¨παιδαγωγικούς» λόγους για τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων ειναι σαν να προσπαθούμε να βρούμε «λόγους» υγείας , για τη μείωση των μισθών και των συντάξεων του τύπου » του τύπου , «η μείωση των μισθών θα επιδράσει θετικά στην εξάλειψη της …παχυσαρκίας στη χώρα μας»
Μεγάλες και ΚΑΛΑ οργανωμένες σχολικές μονάδες είναι μια προϋπόθεση για την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.Ένα μεγάλο σχολείο θα μπορεί να διαθέτει περισσότερες ειδικότητες και να εξυπηρετεί τις επιλογές των μαθητών, ώστε τα μαθήματα «επιλογής» να μην είναι μόνο κατ’ επίφαση επιλογή. Θα μπορεί, υποθέτω, να βελτιώνει τις υποδομές του ευκολότερα (Μια βιβλιοθήκή-αναγνωστήριο για εκπαιδευτικούς και μαθητές στήνεται ευκολότερα σε ένα μεγάλο σχολείο)και να αναβαθμίζει έτσι την λειτουργία του. Επιπλέον δεν θεωρώ ότι η κατάργηση ενός οργανικά ανεπαρκούς σχολείου θα υποβαθμίσει την τοπική κοινωνία που θα το στερηθεί. Δεν ξέρω καμιά οικογένεια να εγκαταστάθηκε σε ένα τόπο επειδή είχε σχολείο. Το ζητούμενο είναι πάντα η εργασία και ένα μισό σχολείο εξασφαλίζει μόνο τη θέση μερικών δασκάλων ενώ στερεί τους μαθητές του από υπηρεσίες που δικαιούνται.Όμως οι συνενώσεις πρέπει να γίνονται με προοπτική. αν το μόνο ζητούμενο είναι οι περικοπές δαπανών τότε θα οδηγηθούμε σε χαοτικές καταστάσεις και σε υποβάθμιση. Η συνενώσεις πρέπει να συνοδευθούν από συγκεκριμένες προτάσεις αναβάθμισης που θα αφορούν και τις υποδομές και το εκπαιδευτικό έργο. ΤΑΞΕΙΣ ΜΕ ΤΡΙΑΝΤΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΙ. Για πάράδειγμα μια τέτοια τάξη δεν είναι δυνατόν με ένα μόνο δάσκαλο να μπει στο εργαστήριο και να κάνει ένα πείραμα φυσικής και μάλιστα μετωπικά. Ο εξορθολογισμός του εκπαιδευτικού χάρτη είναι απαραίτητος αλλά με γνώμονα την ποιοτική αναβάθμιση και όχι μόνο την οικονομία. Άλλωστε σε εποχές κρίσης αν κάπου πρέπει να ξοδεύονται λεφτά είναι στην παιδεία για αυτό το υπουργείο ας περικόψει τις σπατάλες για να επενδύση τα χρήματα στην πραγματική παιδεία
Είναι αλήθεια ότι η δυσμενής οικονομική κατάσταση της χώρας επηρεάζει όλους τους τομείς και ως εκ τούτου πλήττει σημαντικά και την Παιδεία. Η παιδεία όμως πρέπει να είναι στο επίκεντρο κάθε κοινωνίας και κάθε πολιτικής.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο γέρος της Δημοκρατίας, καθιέρωσε τη δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης… Δεκαετίες μετά η ανάγκη για δημόσια και δωρεάν παιδεία φαντάζει σαν κάτι το νέο…
Οι μετακινήσεις μαθητών δεκάδες χιλιόμετρα μακρυά από το σπίτι τους, για μία ώρα κάθε πρωϊ και κάθε μεσημέρι (με τι κόστος άραγε σε χρήματα και ανθρωποώρες;) και η Οικονομία… σε μελαγχολικά παιδικά πρόσωπα των 6-7-8-9-10 ετών είναι αυτό που θέλουμε?
Δεν είμαι αισιόδοξος… Δώστε παράταση 1 εβδομάδας στη Διαβούλευση!!!
Δεν είναι μόνο ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ που έπρεπε να δοθεί παράταση… Εδώ έχουμε Ψυχές Αγγέλων…
ΦΕΛΕΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Θεσσαλονίκη
Ακόμη και των καλύτερων των προθέσεων να είχατε, ποιος να σας εμπιστευθεί; Ποιος να σας πάρει σοβαρά και γιατί; Αυτά που ζούμε είναι πρωτοφανή. Καταφέρατε ως σοσια-ληστές το πιο σημαντικό. Να χάσουμε εντελώς την όποια εμπιστοσύνη μας προς την πολιτεία. Είμαστε «ορφανοί» και οργισμένοι.
Ένα σας παρακαλούμε (και πεστε το και σ’ αυτούς στους οποίους παραχωρήσατε τη διοίκηση της χώρας ΔΝΤ, ΕΕ κλπ):
να πατάτε ελαφρά γιατί πατάτε τα όνειρά μας…
Να ελέγξετε το διδακτικό ωράριο των διευθυντών. Κάνει κανένας τους μάθημα, μπαίνουν σε τάξη; Δυστυχώς η πλειοψηφία ,ΟΧΙ. Για την εξοικονόμηση χρήματος ξεκινήστε από εκεί. Μπορείτε επίσης σε δύο συστεγαζόμενα σχολεία να αφήσετε έναν μόνο διευθυντή. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΜΩΣ μην προσπαθήσετε εξοικονόμηση χρήματος συμπτύσοντας τμήματα και μεγαλώνοντας τον αριθμό των παιδιών στην τάξη. Ο σημερινός τρόπος διδασκαλίας απαιτεί μικρό αριθμό μαθητών. Ευχαριστώ.
Ασφαλώς και πρέπει να γίνουν συγχωνεύσεις σε σχολικές μονάδες Αβάθμιας και Ββάθμιας εκπαίδευσης,αλλά μόνο σε αστικές περιοχές όπου οι μαθητές στοιβάζονται σαν πρόβατα σε προκατ ή μισθωμένες αίθουσες που δεν παρέχουν τα στοιχειώδη (αίθουσα κομπιούτερ,μουσικής,γυμναστικής κλπ)και τα παιδιά μας αισθάνονται Β κατηγορίας σε σχέσει με τα παιδιά διπλανών σχολείων. Αλήθεια σ΄αυτά τα σχολεία για ποιά παιδεία μιλάμε? Να προχωρήσουμε λοιπόν σε συνενώσεις κοντινών σχολικών μονάδων,να γίνεται μεταφορά των μαθητών, τα τμήματα να είναι ολιγομελή,και να δοθούν περισσότερα χρήματα στην παιδεία, έτσι ώστε να πετύχουμε την ποιοτική αναβάθμιση που όλοι μας θέλουμε στην παρεχόμενη παιδεία.
Παρατήρηση 1η: Ένας εκπαιδευτικός σχεδιασμός που θέλει να υπηρετήσει την αρχή – στόχο «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» δεν μπορεί να παραβλέπει την εξίσου αρχή – στόχο «ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ». Αν οι αλλαγές που προτείνονται λαμβάνουν υπόψη τους διάφορα παιδαγωγικά κριτήρια, είναι εξίσου υποχρεωμένες να λάβουν υπόψη τους ως κριτήρια όλες εκείνες τις αρχές της Ψυχολογίας και της Κοινωνικής Ανάπτυξης του παιδιού. Δεν είναι δυνατό να μετακινούνται μαθητές δημοτικού σχολείου σε αποστάσεις άνω των 15 χιλιομέτρων σε επαρχιακούς δρόμους με μόνο το πρόσχημα ότι τους παρέχεται καλύτερη εκπαίδευση. Η αποκόλληση του παιδιού – μαθητή από το γνώριμο οικογενειακό και κοινοτικό του περιβάλλον και η μεταφορά του σε ένα σχολικό συγκρότημα που απέχει πολλές φορές και δεκαπέντε χιλιόμετρα δημιουργεί στο παιδί την ψυχολογία του εσωτερικού μετανάστη.Στην Ελλάδα όπου στην παραπάνω απόσταση παρατηρούνται γεωγραφικές – μορφολογικές διαφοροποιήσεις (βουνό, κάμπος, θάλασσα) η μετάβαση από την τοπική κοινωνία σε μια άλλη έχει ως συνέπεια την μετάβαση από ένα κοινωνικο-πολιτισμικό μόρφωμα σε κάποιο άλλο, πολλές φορές σημαντικά διαφορετικό.
Παρατήρηση 2η: Η Ψηφιακή εκπαίδευση μπορεί να γίνει το κλειδί και το μέσο για τη σύζευξη των «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ-ΠΑΙΔΙ». Στα ολιγοθέσια δημοτικά σχολεία η ένταξη και η χρήση της ΝΕΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ μπορεί να καλύψει τα όποια παιδαγωγικά κενά – ελλείψεις που δημιουργεί ο μικρός αριθμός των μαθητών.
Παρατήρηση 3η: Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η παράμετρος της ΜΕΡΙΚΗΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ. Σε πολλές περιπτώσεις ένα ολιγοθέσιο Δημοτικό Σχολείο θα μπορούσε να λειτουργεί στα βασικά μαθήματα (Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία, κ.ά.)ως έχει και οι μαθητές να μετακινούνται δυο μέρες την εβδομάδα σε πολυθέσια σχολεία για μαθήματα όπως Μουσική, Θεατρική Αγωγή, Αγγλικά.κ.ά.
η εκπαίδευση είναι ένα δημόσιο αγαθό που θα πρέπει να κρατηθεί και να μη χαθεί στη δίνη τής πολιτικής κρίσης στη Χώρα μας. Πιστεύω οτι δεν έχετε το δικαίωμα πολιτικά και ηθικά να καταστρέψετε την παιδική ηλικία της γενιάς του αύριο . Η κυβέρνηση θα κριθεί στο πέρασμα του χρόνου για τις πολιτικές εξαφάνισης της δημόσιας παιδείας. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο ολοκληρώνει τη καταστροφή της περιφέρειας και του μικρού σχολείου. Οι πολιτικές σας επιλογές είναι σχολεία απρόσωπα και εκπαιδευτικοί κουρασμένοι και ξένοι στην αγωνία των παιδιών .Το δημόσιο σχολείο αντί να το φροντίσετε το εξαθλιώνετε και το διαλύετε .Το εντάσσεται στο πνεύμα του Καλλικράτη και εξαφανίζει το μικρο σχολείο στους ορεινούς δήμους και εδραιώνει τα αντιπαιδαγωγικά τμήματα των 30/45 μαθητών στην έδρα των δήμων πχ Στο Δήμο Καντάνου -Σελινου η συγχώνευση των μικρών σχολείων θα προκαλέσει την ερήμωση των πρώην δήμων Ανατολικού Σελίνου και Καντάνου (Ιστορικός Δήμος ) και θα οδηγήσει τις οικογένειες και τούς νεαρούς μαθητές και μαθήτριες στην απόγνωση και στα αστικά κέντρα (ΧΆΝΙΑ ) Η πολιτική συγχώνευσής των μαθητικών μονάδων Θα επαναφέρει την περιφέρεια και την παιδεία στην δεκαετία του 50/60 και ο λόγος που γίνεται είναι για να κερδίσετε μια χούφτα Ευρώ για το ΔΝΤ> !! ζητούμε μέτρα στήριξης τής παιδείας στους ορεινούς δήμους και να μη κλείσει κανένα σχολείο αντίθετα να ενισχυθεί με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής και ομαλής ένταξης τα παιδιά μεταναστών στο εκπαιδευτικό σύστημα Περιμένουμε μέτρα στήριξης και όχι μέτρα διάλυσης και συρρίκνωσης του ορεινού όγκου Παρακαλούμε να περιληφθεί η στήριξη του ορεινού σχολείου στο παρόν νομοσχέδιο . Προφανώς αγνοείται κυρία υπουργέ την εκπαιδευτική διαδικασία, τη παιδική ηλικία , το χρόνο για το παιχνίδι , το χρόνο για το διάβασμα, το χρόνο για τη ξεκούραση και το γέλιο . Προσπαθείτε να μετατρέψετε τα παιδιά μας σε Ρομπότ χωρίς δικαιώματα και λόγο . θα αναγκάσετε τα παιδιά στο δήμο μας να ταξιδεύουν ώρες ατελείωτες στον ορεινό όγκο και καταταλαιπωρημένα να προσπαθούν να παρακολουθήσουν το μάθημα. Ο προσωπικός χρόνος των μαθητών και των γονιών θα χάνεται στις μετακινήσεις και το οικογενειακό εισόδημα θα εξανεμίζετε στις ατελείωτες διαδρομές . Αποσύρεται αυτό το νομοσχέδιο που διαλύει τη συνοχή της αγροτική οικογένειας και σκοτώνει την παιδική ψυχή, είναι ένα Έγκλημα Διαρκείας και καταθέσετε ένα νομοσχέδιο που θα σέβεται τη παιδική ηλικία και την ανάπτυξη του τόπου
Γιατί προσπαθείτε με τερτίπια να διαλύσετε τη δημόσια παιδεία στην χώρα μας δεν πληρώνουν φόρους οι πολίτες άνδρες και γυναίκες αυτής της χώρας . Αλήθεια τι θα κερδίσετε με αυτή τη πολιτική σαν Ελληνίδα πολίτης και σαν γυναίκα πολιτικός .
Ονομάζομαι Φανή είμαι 45 χρονών και εργαζόμενη , φοιτώ σε εσπερινό λύκειο στο Αιγάλεω.
Το ωράριο της εργασίας μου είναι τέτοιο που δεν θα μου επέτρεπε να παρακολουθήσω τα μαθήματα αν το σχολείο μου δεν ήταν σχετικά κοντά.Λέγοντας κοντά εννοώ τον Δήμο που διαμένω.Κάποιοι άνθρωποι ακόμα και στην δική μου ηλικία θέλουμε να μάθουμε,να διδαχτούμε, να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας προς το καλύτερο.
Έχουμε δικαίωμα να διευρύνουμε το μυαλό μας, να μάθουμε να χειριζόμαστε σωστά την ελληνική και γιατί όχι να κάνουμε όνειρα..
Μην μας τα στερείτε αυτά με την συνένωση τ ων σχολείων.
Ευχαριστώ!
Όταν λέτε για συγχωνεύσεις σχολείων, καταλαβαίνουμε όλοι ότι το πρόβλημά σας είναι να καταγράψετε λιγότερα έξοδα στο προϋπολογισμό σας. Αυτό που ενδιαφέρει εμάς τους γονείς και εκπαιδευτικούς είναι πως θα κάνουμε καλύτερη την εκπαίδευση των παιδιών μας μήπως και προχωρήσουμε μερικά βήματα μπροστά τον τόπο μας. Τα χρήματα μπορείτε να τα εξοικονομήσετε απ’ άλλες περικοπές. Έχουμε σχολικά κτίρια που βάζουμε μέσα τα παιδιά μας, τα οποία έχουν κτιστεί εδώ και πενήντα χρόνια και δεν πληρούν τους κανόνες αντισεισμικής προστασίας, όπως για παράδειγμα το 1ο Λύκειο Ν. Σμύρνης και θέλουν να μεταφέρουν εκεί μαθητές από άλλα σχολεία. Ας βρείτε πρώτα τους κατάλληλους χώρους για να πραγματοποιήσετε αυτές τις συγχωνεύσεις και μετά θα «ψηφίσουμε¨ οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, γονείς, μαθητές και καθηγητές, για τα μεγαλόπνοα κατά τ΄άλλα σχέδιά σας!
Ζητείται η άποψη των πολιτών για την αναγκαιότητα για Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
ΠΟΙΟΣ ΟΡΙΖΕΙ ότι υπάρχει τέτοια αναγκαιότητα;;;;
Καλούμαστε να καταθέσουμε άποψη για αποφάσεις που ήδη έχουν ληφθεί πάνω στο πτώμα της Παιδείας.
Η «διαβούλευση» είναι για να χρησιμοποιηθεί επικοινωνιακά στα ΜΜΕ. Τις απόψεις των πολιτών τις γνωρίζετε για αυτό και αποφεύγετε δημόσιες εμφανίσεις.
Ως μαθητης εσπερινού λυκείου σκέπτομαι,και λυπαμαι,οτι εαν λογω συγ-
χωνευσεως μεταφερθει το λύκειο οπου φοιτω σε αλλο δημο,θα αναγκαστω να σταματησω την φοιτηση λογω του λιγοστου χρονου που διαθετω καθως εργαζομαι μεχρι αργα το απογευμα. Κι αυτο θα συμβει με πολλους ακομα
μαθητες εσπερινων λυκειων γιατι ειμαστε ολοι εργαζομενοι.Αρα για ποια δια βιου μαθηση μας μιλαει το υπουργειο Παιδειας και ο ιδιος ο
πρωθυπουργος, οταν η συγχωνευση των σχολειων την καταργει πρακτικα?
Πιστευω οτι ακομα κι αν προχωρησει το υπουργειο σε συγχωνευσεις θα
πρεπει να λαβει υποψη του τις ιδιαιτεροτητες των εσπερινων σχολειων.
Οι πρώτες συγχωνεύσεις έγιναν με τον 1566 και δεν είναι κάτι καινούριΟ. Η σκοπιμότητα τότε βέβαια ήταν η παιδαγωγική πλευρά και τα θετικά στοιχεία από τις συνενώσεις. Πρώτοι οι δάσκαλοι έτρεχαν να πείσουν τους γονείς να δεχθούν, γιατί η χρειζόταν η σύμφωνη γνώμη τους. Σήμερα μετά απο 25 χρόια τι άλλαξε;
Άλλαξε η σκοπιμότητα από τους κυβερνώντες για οικονομικούς λόγους, αλλά και η ανασφάλεια των εκπαιδευτικών για τις θέσεις εργασίας με αυτουργό για αυτό πάλι την κυβέρνηση.
Και βέβαια παιδαγωγικά είναι ορθό να έχεις 6 θέσιες μονάδες.
Μιλήστε όμως για αυτό στον λαό και στην εκπαιδευτική κοινότητα. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ εκπαιδευτικοί και γονείς ξέρουν ποιό είναι το ορθό.
Μην είστε σίγουροι ότι οι ΟΤΑ είναι ώριμοι και μπορούν να παραβλέψουν τοπικιστικές σκοπιμότητες.
Σκεφθείτε ότι είναι δικαίωμα της επαρχίας να έχει σωστά σχολεία, αλλά εξηγείστε στο λαό γιατί αυτό είναι σωστό και ότι θα υπάρχει η κατάλληλη ανθρώπινη και υλική υποδομή των νέων μονάδων.
Μην ξεχνάτε την αποκέντρωση και το δημογραφικό. Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.
Διασφαλείστε όμως τόσο τις θέσεις εργασίας, τα σύγχρονα σχολεία, τον εξοπλισμό, τις μετακινήσεις των μαθητών, δείτε το κόστος μετακίνησης.
Ξεκαθαρείστε ότι όλα αυτά δεν θα γίνουν μονοδιάστατα και οπουδήποτε ως τσουνάμι ανεξάρτητα αν αυτό είναι ανέφικτο και λανθασμένο σε ορισμένες περιοχές.
Μην ψαρεύετε στα θολά νερά, με διαβουλεύσεις που απουσιάζουν δεσμεύσεις και αναλύσεις. Μιλούμε για παιδιά , μιλούμε για την αυριανή κοινωνία. Ο κόσμος βαρέθηκε συνεντεύξεις τύπου και βαρύγδουπες ανακοινώσεις.
Απουσιάζει δια παντός οτιδήποτε θετικό θα προκύψει, λες και είστε αδιαφοροι για αυτό.
Μην αφήνετε να κινδυνολογούν οι πονηροί και να θολώνουν το τοπίο σκόπιμα κάποιοι
Ειλικρινά λυπάμαι από υπέρμαχος των συνενώσεων ολιγοθέσιων σχολείων κατά συνείδηση, έχω φτάσει στο αντίθετο άκρο.
ΣΥΝΝΕΝΩΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ; ΔEN ΓINETAI!ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Μηπως σκέφτεστε να βάλετε και εισιτήριο εισόδου στα σχολεία όπως στα κέντρα υγείας?Ομως βεβαια για σας τα παιδια του λαού δεν αξίζουν δεκάρα,να τα στοιβαξετε σαν τα ζωα,και να κρατατε τα ιδιωτικα σχολεια για τα παιδια της ταξης σας,της μπουρζουαζιας.Ομως η ιστορια θα σας κρίνει και θα περάσετε με τα μελανωτερα χρωματα.Αυτα τα παιδια και αυτοί οι γονεις που μας τσαλαπατατε και μας ακυρωνετε την
ζωη με την ευκολια που πετατε ενα χαρτι στον καλαθο των αχρήστων θα σας πεταξουν στον σκουπιδοτενεκε υης ιστοριας!!!
Διμιουργείστε ένα σχολείο που να κάνει τους μαθητές να εκπαιδεύονται και να πηγαίνουν με ευχαρίστηση σ’αυτό.Τα παιδιά στο σημερινό σχολείο μόνο παιδεύονται και δυσανασχετούν.Αρκεί να είναι α λ ή θ ε ι α οτι για σας ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΠΡΩΤΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ και το καινούργιο σχολείο είναι εύκολο να το σχεδιάσετε.
Μου αρέσει το ότι προβάλουν κάποιοι ως επιχείρημα υπέρ των συγχωνεύσεων το ότι θα φτιαχτούν σύγχρονα εργαστήρια κτλ. την ίδια στιγμή που καταργείται το μάθημα της Πληροφορικής καθώς η Υπουργός πιστεύει ότι Πληροφορική είναι το σερφάρισμα και το πάτημα των πλήκτρων.
Έχοντας εμπειρία από τη γειτονιά μου στην ΑΘήνα, θέλω να πω ότι τα τεράστια σχολεία (Τεχνικά Λύκεια αλλά και γενικά Λύκεια) κατέστρεψαν χιλιάδες παιδιά. Μετατράπηκαν σε γκέτο και οδήγησαν πολλά παιδιά στην αλητεία και τα ναρκωτικά. Δεν ξέρω τι θα γίνει στην Επαρχία, στις πόλεις όμως δεν πρέπει να γίνουν τεράστια σχολεία.
Τέσσερις μέρες…είναι άραγε αρκετές για να ολοκληρωθεί η συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων για ένα τόσο σημαντικό θέμα;…Ασφαλώς όχι.
Καλούμαστε να πάρουμε μέρος σ ΄αυτή τη διαδικασία έχοντας, ήδη, γίνει καχύποπτοι, και δεν είναι η πρώτη φορά που «η διαβούλευση» γίνεται προπέτασμα καπνού για όσα προαποφασισμένα ακολουθήσουν.
Οφείλω όμως στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα και φοίτησα στα σχολεία του κι από το Λύκειό του έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις για να εισαχθώ στην τότε Παιδαγωγική Ακαδημία να διατυπώσω την άποψή μου ως εκπαιδευτικός και αιρετή στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Οροπεδίου Λασιθίου για το παρών θέμα.
***Αξίζει να σημειώσω, ότι τις τελευταίες μέρες η κοινωνία του Δήμου μας αναστατώθηκε, εξοργίστηκε και πικράθηκε από «φήμες» που ήθελαν να «συζητείται στους κύκλους του Υπουργείου η κατάργηση και μεταφορά του Γυμνασίου Τζερμιάδων» σε άλλο δήμο. Πιο κακόγουστο αστείο δε θα μπορούσε να ειπωθεί!!!!…
Μια ματιά στο χάρτη ίσως βοηθήσει…
Ο «καλλικρατικός» Δήμος Οροπεδίου Λασιθίου παρέμεινε ανεξάρτητος, αφού χαρακτηρίστηκε και είναι ορεινός. Είναι ο μόνος Δήμος νησιώτικης περιφέρειας που δεν εφάπτεται σε κανένα σημείο με την θάλασσα. Το κλίμα στο Δήμο μας πρέπει να πούμε ότι είναι μεσογειακό ορεινό. Ο χειμώνας πολλές φορές είναι δριμύς και συχνά το χιόνι καλύπτει τα πάντα, όπως συνέβη στις αρχές του Δεκέμβρη…που το ύψος του έφθασε πάνω από 50εκ. Η περίοδος των βροχών αρχίζει τον Οκτώβριο , Νοέμβριο και διαρκεί μέχρι τον Απρίλιο .Το μέσο ύψος βροχοπτώσεων είναι γύρω στα 1000 – 1200 χιλιοστά. Η θερμοκρασία αέρος την χειμερινή περίοδο είναι σχετικά χαμηλή, πολλές φορές ,δε, πέφτει κάτω από το μηδέν . Η χαμηλότερη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί είναι -15,6 στο Τζερμιάδων το 1996 .
Όταν πήγα στο Γυμνάσιο ξεκινούσα τη μέρα μου στις 5.30 με 6 π.μ και περίμενα στη στάση το λεωφορείο μέσα σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν. Αξέχαστες εμπειρίες…. Θα μπορούσα να διηγηθώ αμέτρητες σκηνές και εικόνες….Δεν είχα ως μαθήτρια –ούτε κανένας άλλος συνομήλικός μου- ίσες ευκαιρίες με τα παιδιά των αστικών κέντρων της εποχής. Ούτε και οι σημερινοί μαθητές/τριες έχουν… Είμαι 43 χρονών και ακόμη προσπαθώ να μάθω αγγλικά και να αποκτήσω πτυχίο. Δεν υπήρχε τότε η δυνατότητα ούτε στο σχολείο ούτε σε φροντιστήριο να διδαχθούμε συστηματικά ξένη γλώσσα και να φτάσουμε σε κάποιο τίτλο. Ξεκινούσε, μόλις, η προσπάθεια για τη διδασκαλία των αγγλικών στο Λύκειό μας…Τι να προλάβεις…
Θα ήθελα τα παιδιά του Δήμου μου να έχουν όλα όσα υπόσχεται το Νέο Σχολείο. Σύγχρονες υποδομές και μέσα, ίσες ευκαιρίες, ποικίλα βιώματα και πραστάσεις, πρόσβαση, υποστήριξη, ενίσχυση, δυνατότητες, άνετη, ευχάριστη και δημιουργική παραμονή στο σχολικό χώρο, όλα όσα ονειρεύεται κάθε παιδί, κάθε γονιός, κάθε εκπαιδευτικός.
Θα περίμενα το Υπουργείο δια των σοφών του να σκύψει έστω και σήμερα στα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης, να δώσει κίνητρα στους νέους γονείς για να μη μεταναστεύουν από τον τόπο τους στις πόλεις, προκειμένου να δώσουν στα παιδιά τους τις ευκαιρίες που δικαιούνται. . Να πριμοδοτήσει, να ενθαρρύνει, να επιβραβεύσει μέσα από την εκπαίδευση την απόφασή τους να μείνουν στο Οροπέδιο και να φοιτήσουν τα παιδιά τους στα σχολεία του ορεινού μας Δήμου. Να αναδείξει τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας απόφασης- επιλογής. Να κάνει πράξη τη φιλοσοφία της νέας αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης και σύμφωνα με το νόμο του Καλλικράτη να αποκεντρώσει πόρους και αρμοδιότητες, να ενισχύσει την επαρχία, τις ορεινές περιοχές, να δημιουργήσει προϋποθέσεις και συνθήκες για το ξαναζωντάνεμα της ελληνικής υπαίθρου. Εκτός και αν όταν λέμε «αποκέντρωση» εννοούμε ότι φτιάχνουμε πολλές μικρές «Αθήνες»(συγχωρέστε μου τον πληθυντικό).
Όχι με αποφάσεις συνοπτικών διαδικασιών, όχι δίχως τη δική μας –εννοώ των δημοτών -γνώμη που πρέπει να είναι καθοριστική, όχι με κύριο μέλημα την εξοικονόμηση πόρων. Εκείνο που χρειάζεται δεν είναι κατάργηση, αλλά ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.. Χρειάζεται μέριμνα για τις απομακρυσμένες περιοχές που θα τονώσει την ανάπτυξη και την πρόοδό τους και όχι μέτρα και αποφάσεις που θα τις αποδυναμώσουν μια ώρα αρχύτερα.
Δεν έχω καμιά διάθεση ή πρόθεση να λαϊκίσω. Όμως έχω κουραστεί να προσπαθούμε να ανοίξουμε από την ανάποδη το μπουκάλι…Ας φτιάξουμε σύγχρονα σχολεία. Ας τα εξοπλίσουμε. Ας τοποθετήσουμε μόνιμους επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς. Ας δώσουμε κονδύλια ικανά να προσφέρουν μια αξιοπρεπή λειτουργικότητα –συμπεριλαμβανομένης της καθαριότητας- κι ύστερα ας μιλήσουμε για αλλαγές. Ποιος θα διαφωνήσει τότε για τις καλές προθέσεις του Υπουργείου;
Το θέμα δεν είναι να στοιβάξουμε παιδιά σε –συνήθως- ακατάλληλες, υγρές αίθουσες.
Το θέμα είναι να σχεδιάζουμε λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τα προαπαιτούμενα και να προχωράμε βήμα βήμα…Τι να σου κάνουν τέσσερις μέρες;…
Ούτε το αποτέλσμα της συζήτησης που θα γίνει στο προσεχές Δημοτικό Συμβούλιο δεν θα προλάβω να μεταφέρω…Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
θα σας προτείνω τιπρέπει να κάνετε για τις ιδρύσεις νέων σχολείων και μόλις τα καταφέρετε, έχετε το ελεύθερο να καταργήσετε, να συγχωνεύσετε,να γκρεμίσετε,αυτά που με πολύ κόπο και χρήματα, έχτισαν κάποιοι άλλοι οραματιστές και σήμερα φαντάζουν παλιομοδίτικα και αναχρονιστικά.
1) Βρείτε το καλύτερο πολεοδομικά σημείο της πόλης.
2)αγοράστε το πιο μεγάλο οικόπεδο,διαλέξτε το πιο μοντέρνο αρχιτεκτονικό σχέδιο.
3)χτίστε το πιο όμορφο και λειτουργικό κτίριο.
4)εξασφαλίστε αίθουσες διδασκαλίας για όλα τα καινοτόμα που θέλετε να εισάγετε.
5)σηκώστε ένα ωραίο γυμναστήριο και δώστε αύλιο χώρο στα παιδιά.
6)εξοπλίστε τις αίθουσες ,τα εργαστήρια,τα εστιατόρια,τα γραφεία των δασκάλων,τα θέατρα, τις βιβλιοθήκες και τα γυμναστήρια.
Φαντάζομαι δε, οτι σίγουρα διαθέτετε ορεξάτους και καλοπληρωμένους δασκάλους για να διδάξουν και τα νέα σχολικά βιβλία.
Μόλις φτιάξατε ένα σχολείο που θέλω να είμαι μέσα του.
Τώρα αφήστε τα παλιά σχολιά για τους πληβείους και κατοφρονεμένους μαθητές που έχουν την ατυχία να μην ζούν σ’αυτή τη χώρα.
Μα είναι δυνατόν; Ειμαι δεκαέξι χρονών και φοιτώ στη πρώτη Λυκείου. Στη τάξη μου υπάρχουν 25 παιδιά και για να γίνει μάθημα πρέπει ο καθηγητής να εξηγεί και να ξανά εξηγεί και στο τέλος οι μισοί δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Εσείς θέλετε τώρα να φτιάξετε τμήματα των 30 παιδιών τουλάχιστον, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει μάθημα τό μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να βγάζετε ξύλα απελέκητα πράγμα το οποίο και θέλετε στη πραγματικότητα, σκοπός σας είναι να μας κάνετε ασυνείδητους πολίτες τους αποίους θα καθοδηγήτε συνεχώς. Το υπουργείο λέγετε «Υπυργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων». ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ; Αν με αυτό το μέτρο πιστεύετε οτι θα πετύχετε κάτι τότε τι να πώ; Εσείς θέλετε λιγότερες θέσεις εργασίας, λιγότερους καθηγητές, περισσότερα χρήματα για να ΦΑΤΕ! ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΠΟΥΧΤΙΣΑΜΕ!
Αναγκαιότητα
Στόχοι
Όσον αφορά την αναγκαιότητα για συγχωνεύσεις σχολείων θα αναφέρω τις έρευνες που έχουν γίνει στο εξωτερικό (βλ. Martin R. West, Christopher R. Berry, Growing Pains: The School Consolidation Movement and Student Outcomes και Valerie E. Lee, Julia B. Smith, High School Size: Which Works best and for Whom? University of MichiganWestern Michigan University)και αποδεικνύεται(ας μην ξανά ανακαλύπτουμε τον τροχό, ξανά και ξανά αφού άλλοι έχουν κάνει αυτό για μας) ότι μικρά σε αριθμό μαθητών/τριών σχολεία σε μικρής κλίμακας κτιριακές εγκαταστάσεις είναι πολύ χειρότερα από σχολεία ενός μεσαίου μεγέθους δηλαδή γύρω στα 600 με 700 μαθητές με όλες τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις φυσικά και για το επίπεδο της Ελλάδας. Ένα μεγαλύτερο σχολείο είναι και πιο δημοκρατικό και εξηγούμαι. Σε αυτό το σχολείο το ειδικό βάρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων είναι πολύ μεγαλύτερο όπως επίσης και των μαθητών. Ο σύλλογος διδασκόντων είναι επίσης πιο ισχυρός και αυτή η διαφορετικότητα τον ενισχύει ακόμη περισσότερο. Υπάρχει καλύτερη αλληλοεπικάλυψη και συνεργασία και τα υλικά πιάνουν καλύτερα τόπο. Τα έσοδα είναι περισσότερα και κατανέμονται οικονομικότερα ανά κεφαλή μαθητή/τριας. Τα μέσα(εργαστήρια, ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις, γήπεδα κλπ.) που διαθέτει κάθε σχολείο μπορούν χρησιμοποιούνται στο μέγιστο και δεν κάθονται και σκονίζονται όπως γίνεται σήμερα σε μερικά σχολεία που έχω υπόψη μου. Η διοίκηση απευθύνεται σε περισσότερους καθηγητές και οι εργασίες του σχολείου εκτελούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Οι διαδικασίες γίνονται εξ ανάγκης πιο δημοκρατικές και παράλληλα πιο συγκεντρωτικές ώστε να υπάρχει ομοιομορφία. Σε αυτό το σχολείο δεν είναι μία η ομάδα μαθητών ή καθηγητών που κυριαρχεί αλλά υπάρχει πολυφωνία και διαφορά απόψεων που αυτό επιφέρει την ανάπτυξη νέων τρόπων επίλυσης των διαφορών μεταξύ τους. Έχουμε δει και στην χώρα μας ότι επιτυχημένα σχολεία είναι αυτά που είναι μεγάλα σχολεία και έχουν πολλούς μαθητές. Όταν έχεις πολλούς μαθητές/τριες στο σχολείο είναι πολύ πιο πιθανό να έχεις στο σχολείο αυτό και πολύ περισσότερους καλούς μαθητές και έτσι να ανέβει το επίπεδο του σχολείου στο σύνολό του αφού αυτοί οι μαθητές θα είναι οι φάροι για τους άλλους να προοδέψουν και αυτοί. Σε ένα μικρό σε μέγεθος σχολείο η παραπάνω πιθανότητα(να αποφοιτήσει ή να γίνει καλύτερος κάποιος/α) που αφορά εξίσου μαθητές/τριες και καθηγητές/τριες είναι μειωμένη. Οι παραπάνω(μεγαλύτερο ποσοστό αποφοίτησης, καλύτερες επιδόσεις) είναι και οι στόχοι του σύγχρονου σχολείου και αυτοί επιτυγχάνονται καλύτερα σε ένα μεγαλύτερου μεγέθους σχολείο που μπορεί μπορεί να προέλθει είτε από τις συνενώσεις των σχολείων είτε από την ίδρυση νέων μεγαλύτερων σε μέγεθος σχολείων σε περιοχές πιο κεντρικές ώστε να διευκολύνεται η μετάβαση των μαθητών στο σχολείο με οικονομικότερο τρόπο.
Γίνεται πολύς λόγος τον τελευταίο καιρό για Συγχωνεύσεις-Καταργήσεις σχολειών για εξοικονόμηση πόρων για την παιδεία ,η πιο «κερδοφόρα» επένδυση της εποχής που διανύουμε. Αυτός είναι ο μόνος σοβαρός λόγος για τον οποίο ερχόμαστε σε διάλογο μεταξύ μας Υπουργοί, Εκπαιδευτικοί και Γονείς προς το όφελος της Νέας Γενιάς που έχει εμάς τους ιδίους ως στήριγμά της.
Δεχόμαστε ότι οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων τόσο διοικητικά όσο και ανθρωπιστικά θα είχε κάποιο νόημα , ώστε να αρθούν διαχωρισμοί, ανταγωνισμοί και άλλες υποτροπές στάσεων μεταξύ ενδιαφερόμενων σε συστεγαζόμενα κτίρια, όταν κι όπου σημειώνονται τέτοια φαινόμενα. Είναι ωφέλιμο για όλους μας να λειτουργούμε μέσα σε περιβάλλοντα όπου διέπονται από άμιλλα, αλληλεγγύη και συνεργασία για ένα κοινό αποτέλεσμα ,την παρεχομένη εκπαίδευση . Έτσι , διοικητικά αυτό αποσκοπεί στην πιο εύρυθμη λειτουργία της νέας σχολικής μονάδας με πρωταγωνιστικό το ρόλο των Δ/ντων ως προς την παιδαγωγική τους μέριμνα και του ή των Υποδιευθυντών όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Ωστόσο είναι σκόπιμο στην παρούσα φάση ν΄ αποφευχθούν οι συγχωνεύσεις τμημάτων τάξεων για να αντιμετωπιστεί πιο ομαλά η αλλαγή και η σταθερότητα που είναι απαραίτητη για μας και τα παιδιά μας .
Έτσι ,θεωρούμε ότι ενώ θα μας ωφελούσε μια διοικητική αναβάθμιση της λειτουργία των σχολείων με συγχωνεύσεις διοικήσεων, παράλληλα με μια αναβάθμιση του ρόλου των διευθύνων της εκπαίδευσης , είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι συγχωνεύσεις τμημάτων τάξεων θα φέρουν τρομερές αλλαγές και οπισθοχώρηση στην πρόοδο και ανάπτυξη των μαθητευόμενων και θα δοκιμαστεί έντονα η αντοχή των Εκπαιδευτικών… και των Γονέων, δεδομένου του αριθμού προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας πρακτική λόγω των ελλείψεων υποδομών των Σχολείων …και των πόλεων.
Ακόμη, παιδαγωγικά αναμένεται η λήψη σοβαρών μέτρων ως προς τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη , τεκμηριωμένων ως προς την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας, της δυσκολίας του επιπέδου τάξης, της σύνθεσης των τάξεων και τέλος της εφαρμογής καινοτόμων προγραμμάτων δια την αποφυγή νέων άτοπων ενεργειών .
Είμαστε υποχρεωμένοι να παραδεχτούμε ότι σε κάθε άλλη περίπτωση παρα-βιάζεται το δικαίωμα μας στην μόρφωση και στην εργασία!
Πιστεύουμε ότι το Υπουργείο και οι υπεύθυνες Δ/νεις έχουν την πρόνοια να αντιληφθούν ότι τέτοιου είδους παραβιάσεις δημιουργούν κοινωνικές ανισότητες και λάθη που αποβαίνουν μελλοντικά εις βάρος της Πολιτείας (με την ευρύτερη έννοια!).
Ευελπιστούμε ότι οι αποφάσεις σας κατόπιν σύνεσης και αλληλοστοχασμού θα επιφέρουν την σταθερότητα που επιζητούμε για την επιτυχία του «Νέου Σχολείου» που κι όλοι οραματιζόμαστε!
ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ
ΔΑΣΚΑΛΑ
Οι εκπαιδευτικοί είναι πρώτοι που αναζητούν την ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Πως αυτή θα είναι αυικτή με τις συνεν΄σεις σχολείων που συνεπάγεται την αύξηση του αριθμού των μαθητών κατά τμήμα;
Για ποια αξιοποίηση των υπαρχόντων υποδομών γίνεται λόγος όταν οι αίθουσες των σχολείων είναι μικρότερες απο τα παιδικά τους δωμάτια (η αίθουσα που διδάσκω είανι 15 τ.μ. και θεωρείται απο τις μεγαλύτερες του σχολείου, ενός σχολείου πρωτεύουσας νομού) και ποιος ο εξοπλισμός των σχολείων για να ικανοποιήσειτις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών;
Κατά την άποψη μου, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε πρώτα από το τι υποδομές διαθέτουμε και πως μπορούμε να τις βελτιώσουμε ώστε να μιλούμε και για αναβάθμηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Δημιουργείστε σχολικές μονάδες εξοπλίστε τες, αυτά χρειαζόμαστε.
Σας ευχαριστώ
Παρακαλώ τους κατοίκους της Στρατονίκης Χαλκιδικής, της οποίας το Γυμνάσιο έκλεισε το 2006 για …παιδαγωγικούς και οικονομικούς λόγους και οι μαθητές της μετακινούνται καθημερινά στο Παλαιοχώρι, να εκφράσουν την εμπειρία τους – όποια κι αν είναι, θετική ή αρνητική – μετά από 5 χρόνια παροπλισμού του Γυμνασίου τους. Σίγουρα θα είναι πολύ χρήσιμη.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑ ΟΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΠΕΙΔΗ:
-ΤΑ ΣΥΣΤΕΓΑΖΟΜΕΝΑ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΦΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ- ΕΝΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΟΥΝΤΑΙ (ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΛΩΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΥΧΝΑ) ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ.
-ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΧΩΡΟΙ ΑΠΟ ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΜΙΚΡΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ.
-ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΑ 2 ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΤΗΡΙΟ; ΔΥΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ ΜΕ ΔΥΟ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΕΣ… ΣΕ ΕΝΑ ΚΤΗΡΙΟ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ; ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΘΕΣΗΣ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ;
-ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΥΜΝΑΣΙΑ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟΥΔΑΚΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ; ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΦΟΙΤΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ ΣΧΟΛ. ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ;Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑ ΣΩΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟ;
ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΑ ΜΑΣ ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΓΙΝΑΤΙΑ…ΕΛΕΟΣ!
είμαι μαθητής στο γενικό εσπερινό λύκειο του Αιγάλεω.Στο θέμα της αναγκαιότητας για ΣΥΝΈΝΩΣΗ η γνώμη μου είναι ότι δεν πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο διότι με αυτή την ενέργεια υποβαθμίζετε η εκπαίδευση και η μάθηση των μαθημάτων μας.Σε ένα εσπερινό σχολείο πηγαίνουν μαθητές οπού εργάζονται το πρωί και μετά από την δουλεία πηγαίνουν στο σχολείο !!!!αν η έδρα του σχολείου μεταφερθεί και πάει σε άλλη περιοχή τότε ο μαθητής θα σπαταλάει πολύ χρόνο για την μεταφορά του στο σχολείο και θα κουράζετε παραπάνω!!!Η μάθηση γίνετε ήδη λόγο της κούρασης μας ποιο δύσκολη αν μέσα σε μια αίθουσα μπουν πάνω από (25-30) μαθητές τότε μόνο μάθημα δεν θα γίνετε στο σχολείο !!!!μην υποβαθμίσουμε και άλλο την παιδεία μας!!!είναι αρκετά δύσκολο και για τους καθηγητές και για τους μαθητές να γίνει έτσι το μάθημα μας!!!( (1) καθηγητής με 25 και 30 μαθητές)
Σε πολλές περιπτώσεις οι ιδρύσεις σχολείων έχουν γίνει με καθαρά τοπικιστικά και κομματικά κριτήρια. Εκεί πρέπει να γίνουν συγχωνεύσεις. Τα λύκεια δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά με λιγότερα από 9 τμήματα και θεωρώ ότι ο βέλτιστος αριθμός μαθητών είναι 350-400. Φυσικά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και τα ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά. Όμως δεν έχει νόημα σε αστικά κέντρα ή σε πεδινές περιοχές να υπάρχουν 3 σχολικές μονάδες σε απόσταση 5 χιλιομέτρων. Αυτό είναι κακό για τους ίδιους τους μαθητές πρώτα. Το οικονομικό είναι δευτερεύων σε αυτή την περίπτωση. Αρχικά πρέπει οι συνενώσεις να γίνουν σε κτίρια που πληρούν τις προϋποθέσεις να δεχθούν τους καινούργιους μαθητές. Παράλληλα πρέπει να εντοπισθούν τα κτίρια που θα μπορούσαν να γίνουν τα καινούργια σχολικά κέντρα και να γίνουν όσες καινούργιες κτιριακές προσθήκες είναι απαραίτητες. Τότε μόνο θα μπορούσε να ακολουθήσει ένα δεύτερο κύμα συνενώσεων. Επίσης πρέπει να παρατηρήσω ότι υπάρχει μεγάλος αρνητισμός από την πλευρά των συναδέλφων εκπαιδευτικών και της ΟΛΜΕ. Το κύριο μέλημα είναι να προσληφθούν και άλλοι εκπαιδευτικοί ή πως πιστεύουμε ότι θα γίνει πιο αποτελεσματικό το έργο μας; Και σίγουρα δεν είναι η υποχρηματοδότηση το κύριο πρόβλημά μας. Δεν είναι περίεργο που φθάσαμε να μη μας ακούει κανένας. Οι κραυγές δεν δίνουν λύσεις.
διαβουλευση = εσεις γραφετε την αποψη σας, την διαβαζουν καποιοι και πιθανως γραφουν και αυτοι την δικη τους αποψη, και Εγω (χωρις φυσικα να τις διαβασω, γιατι σαν πολιτικος τα ξερω ΟΛΑ) εφαρμοζω τη δικη Μου Αποψη.
εγω κυρια υπουργε δεν θα σας γραψω την δικη μου αποψη γιατι δεν εχετε σχεση με το αντικειμενο και δεν θα μπορεσετε να την κατανοησετε.
λυπαμαι…
Η διαβούλευση όπως βλέπουμε από τα εκατοντάδες σχόλια πρέπει να τερματιστεί. Δεν υπάρχει κανένα σχόλιο το οποίο να συμφωνεί με τις συνενώσεις. Θέτω και γω λοιπόν με τη σειρά μου τα εξής ερωτήματα:
1. Τι νόημα έχει η δημόσια διαβούλευση μετά από όλα αυτά τα αρνητικά σχόλια;
2. Το να κάνει ένας μαθητής 1 και μισή ώρα πήγαινε-έλα στο απομακρυσμένο σχολείο πού ακριβώς αποσκοπεί;
3. Τα λεωφορεία που θα μπουν κοστίζουν λιγότερο από τους μισθούς των εκπαιδευτικών που θα καταργηθούν για τους 10 μήνες μαθημάτων; (ρητορικό ερώτημα)
4. Σε τι κτίρια θα φιλοξενηθούν οι καινούργιοι μαθητές; Σε τι αίθουσες; Θα βάλουμε κόντρα πλακέ στους τοίχους για να δημιουργηθούν διαφορετικές αίθουσες;
5. Πώς θα διατηρηθεί ο αριθμός των <= 26 μαθητών/τάξη με αυτές τις συνενώσεις;
6. Γράφετε ότι τα σχολεία με μαθητές <=130 θα συνενωθούν με άλλα. Έχετε σκεφτεί γιατί αριθμό μιλάμε; Σας φαίνεται μικρός;
Με λυπεί αφάνταστα γιατί φαίνεται από τις αποφάσεις που λαμβάνετε ότι ουδεμία σχέση έχετε με την παιδεία. Αυτό που θέλετε είναι εξοικονόμηση χρημάτων κόβοντας χρήματα από τη δημόσια παιδεία. Οι λογιστές και οι οικονομικοί σύμβουλοι δεν μπορούν να παράξουν έργο για να πάει μπροστά η δημόσια παιδεία. Κρίμα!
Τα παιδιά μου δυστυχώς έχουν την ατυχία να φοιτούν σε ένα από τα 800 ολοήμερα, για τα οποία καμαρώνει το Υπουργείο. Ξέρει άραγε η Υπουργός τι διδάσκονται τα παιδιά στις νέες ειδικότητες; Π.χ. στην πληροφορική Β΄και Γ΄δημοτικού: τα παιδιά γράφουν κατεβατά για τις χρήσεις του υπολογιστή χωρίς να υπάρχει ούτε ένας υπολογιστής στην τάξη. Τα πάντα γίνονται ,με προχειρότηα και φανφάρες. ΄Ετσι και η συνένωση μόνο σκοπό έχει την εξοικονόμηση χρημάτων. Δυστυχώς το τελευταίο πράγμα για το οποίο ενδιαφέρεται η κυβέρνηση είναι η παιδεία.
Οι συνενώσεις τη δεδομένη χρονική στιγμή με ΄΄ όποια κριτήρια ΄΄ και να γίνουν δεν θα ικανοποιήσουν την κοινωνία μας ,λόγω της πίεσης που δέχεται σε όλους τους τομείς, υγεία – μισθούς – συντάξεις κτλ , πλέον οι περικοπές και οι συμβιβασμοί είναι ατελείωτοι .
Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία επιστημονικών αναφορών για το ποιο σχολείο έχει τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και επιτυχία στους εκπαιδευτικούς –επαγγελματικούς στόχους, γιατί οι απόψεις και οι θεωρίες αντικρούονται ανάλογα σε ποια σχολή ανήκει ο κάθε μελετητής .
Έτσι με τα υπάρχοντα δεδομένα , δίκαια θα πρέπει να γίνει ένα συμμάζεμα στις σχολικές μονάδες , η αλήθεια είναι πως σε όλες τις σχολικές μονάδες πανελλαδικά δεν εφαρμόζονταν εδώ και πολλά χρόνια τα ίδια κριτήρια στελέχωσης και οργανικότητας , όλα αυτά βέβαια με ευθύνη των Διοικούντων Προϊσταμένων Εκπαίδευσης κάθε νομού .
Προσοχή όμως δεν θα πρέπει σε αυτό το συμμάζεμα να ληφθούν παράγοντες μόνο οικονομικοί ,δεν πρέπει ψυχρά να πάρουμε το μεγάλο κλειδί και να κλείνουμε τα σχολεία που δεν πληρούν τον απαραίτητο αριθμό μαθητών , πρέπει να ληφθούν υπόψη γεωγραφικοί , κοινωνικοί και εθνικοί παράγοντες ……….
Σίγουρα πρέπει να αναβαθμιστούν τα υπάρχοντα πολυδύναμα σχολεία και να γίνουν συνενώσεις , αλλά οπωσδήποτε πρέπει να διατηρηθούν και να αναβαθμιστούν τα 3/θέσια Δημοτικά Σχολεία για τους προαναφερόμενους λόγους , αλλά και για να μείνουν οι πολίτες στην επαρχία , ερήμωσε ο τόπος μας …………..
Δεν πρέπει όλα να γίνονται με την δικαιολογία της «ποιότητας εκπαίδευσης» και της » οικονομικής κρίσης» ,
εντάξει ας μην έχουμε ΄΄ άριστη ποιότητα ΄΄ σε κάποιες περιπτώσεις ας δώσουμε προτεραιότητα σε άλλους τομείς και στόχους πέρα από τους εκπαιδευτικούς ……..
Νομίζω πως η κατάργηση των περιφερειακών μικρών σχολείων είναι ό,τι πρέπει για να δώσει τη χαριστική βολή σε αυτό που λέμε «ζωή στην επαρχία».
Υπάρχουν κάποια πράγματα στα οποία δε μπορείς να θέσεις ως μοναδικό κριτήριο την εθνική μας οικονομία , ας δούμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος, ας βοηθήσουμε και άλλους νευραλγικούς τομείς της πατρίδας μας ……………
Προβληματίζομαι μάλιστα κατά πόσο η συνένωση θα βελτιώσει τις ήδη υπάρχουσες παρεχόμενες υπηρεσίες εκπαίδευσης. Όταν η συνένωση γίνεται σε κτήρια, όπου δεν επαρκούν οι αίθουσες,όπου οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν γραφεία.,όπου δεν υπάρχουν γυμναστήρια ,όπου οι αίθουσες πολλαπλών χρήσεων και υπολογιστών είναι σε άθλια κατάσταση .
Κατ’ αρχάς δεν τρέφω αυταπάτες ότι η γνώμη του κοινού, η οποία ζητείται με την παρούσα διαβούλευση θ’ αλλάξει την κατάσταση. Δυστυχώς οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί. Άλλωστε αυτό πιστεύει και ο περισσότερος κόσμος. Πιστεύει λοιπόν ότι οι συγχωνεύσεις και επομένως και οι καταργήσεις σχολείων δε γίνονται προς όφελος της δημόσιας εκπαίδευσης, ούτε γίνονται για λόγους παιδαγωγικούς ή εξορθολογισμού όπως αναφέρουν τα διάφορα κείμενα του υπουργείου παιδείας. Η τουλάχιστον δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος. Η κύρια επιδίωξη είναι οι περικοπές κονδυλίων, όπως επιβάλει η τρόικα, και η με κάθε τρόπο μείωση του κόστους λειτουργίας των σχολείων. Στόχος είναι η δημιουργία ενός φτηνού δημόσιου σχολείου, το οποίο κατά συνέπεια θα υποβαθμιστεί και θ’ απαξιωθεί. Δεδομένης αυτής της κατάστασης στη συνέχεια το δημόσιο σχολείο θα στοχοποιηθεί και θα κατηγορηθεί ώστε να είναι πιο εύκολη η λήψη μέτρων ιδιωτικοποίησής του (λειτουργίας του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια) και μέτρων σε βάρος των λειτουργών της δημόσιας εκπ/σης, αφού οι τελευταίοι θα θεωρηθούν οι κύριοι υπαίτιοι του προβλήματος!
Όμως δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι μπορεί να επιτευχθεί σημαντική εξοικονόμηση πόρων με τις συγχωνεύσεις σχολείων, διότι θ’ αυξηθεί το κόστος της σχολικής μεταφοράς, που και σήμερα είναι υπέρογκο. Αναφέρεται στο από 14-1-2011 ΔΤ του υπουργείου η δημιουργία πολυδύναμων σχολικών δομών και η ανάγκη για ικανό αριθμό μαθητών στην τάξη. Όμως ποιος πρέπει να είναι αυτός ο αριθμός; Και ποιος εξασφαλίζει ότι ακόμη και αυτός ο αριθμός, που προβλέπει η υπάρχουσα νομοθεσία και ο οποίος είναι ήδη μεγάλος, δε θ’ αυξηθεί τώρα με τις συγχωνεύσεις; Γιατί δε θεσμοθετείται το ρεαλιστικό αίτημα της ΟΛΜΕ για 25 μαθητές/τμήμα, 20 στις κατευθύνσεις και 10 μαθητές/καθηγητή στα εργαστήρια, το οποίο υιοθετείται αλλά μόνο προεκλογικά; Επίσης οι πολυδύναμες, πολυπληθείς σχολικές μονάδες είναι δύσκολα διοικήσιμες, απρόσωπες κ.λ.π. Τέτοιες μονάδες υπήρχαν το 2003 στην Κύπρο που την επισκεφτήκαμε και οι συνάδελφοι της Κύπρου είχαν ως κύριο αίτημα να καταργηθούν. Ειρήσθω εν παρόδω στην Κύπρο οι δαπάνες για την παιδεία είναι στο 8,5% του ΑΕΠ, τη στιγμή που εμείς διαθέτουμε για την τυπική εκπ/ση (Α’/θμια, Β’/θμια & Γ’/θμια) μόλις το 2,75% του ΑΕΠ και συνολικά για την εκπ/ση μόλις το 2,96% του ΑΕΠ! Ο ΜΟ δαπανών για την παιδεία στις χώρες της ΕΕ είναι περίπου στο 6% του ΑΕΠ. Οι συνέπειες των συγχωνεύσεων σχολείων είναι και άλλες, πολλές και σοβαρές. Η αύξηση των μετακινήσεων που θα επιφέρουν θα μειώσει τον πολύτιμο χρόνο των μαθητών και θ’ αυξήσει την ταλαιπωρία τους, διότι καθημερινά θ’ αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις μέχρι να φτάσουν στο σχολείο τους. Επίσης, και αυτό είναι πολύ σοβαρό, θ’ αυξηθεί η πιθανότητα ατυχημάτων για τους μαθητές λόγω της αύξησης των μετακινήσεών τους. Όσο για τις οργανικές θέσεις αρκετών συναδέλφων αυτές ουσιαστικά θα χαθούν, θα βρεθούν να είναι υπεράριθμοι και να περιφέρονται από σχολείο σε σχολείο για να συμπληρώσουν το ωράριό τους.
Διαβάζουμε πολλές φορές προγράμματα κομμάτων και ακούμε ωραία λόγια πολιτικών, που αναφέρονται σε μέτρα στήριξης και αναβίωσης της υπαίθρου, των χωριών, της γειτονιάς κ.λ.π. Είναι αποδεδειγμένο ότι όταν το σχολείο ενός χωριού η μιάς συνοικίας κλείσει, τότε το χωριό οδηγείται στην ερήμωση και η συνοικία στο μαρασμό και την υποβάθμιση. Όμως, στ’ όνομα της εξοικονόμησης χρημάτων, τους παραπάνω πολύ σημαντικούς λόγους το υπουργείο παιδείας φαίνεται να μην τους υπολογίζει! Όπως επίσης φαίνεται να μην υποστηρίζει και την πανθομολογούμενη άποψη ότι η μεγαλύτερη επένδυση για ένα κράτος είναι η οικονομική και όχι μόνο στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης.
Κοντολογίς δεν υπάρχει καμία αναγκαιότητα σήμερα για συγχωνεύσεις σχολείων, εκτός από κάποιες ελάχιστες διορθώσεις που πρέπει να γίνουν σε ακραίες περιπτώσεις, οι οποίες ενδεχομένως να υπάρχουν. Όμως το υπουργείο δε μιλά για τέτοιες περιπτώσεις, αλλά μιλάει για συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων σε ευρεία κλίμακα, προκειμένου να μειωθεί το κόστος! Η μόνη αναγκαιότητα που προκύπτει σήμερα είναι: η πολύπλευρη στήριξη των εκπ/κών προκειμένου ν’’ ασκήσουν εποικοδομητικά το εκπ/κό τους έργο (ουσιαστική επιμόρφωση κ.λ.π.), η ενίσχυση των μαθητών με προγράμματα αντισταθμιστικής αγωγής, η αλλαγή και βελτίωση των αναλυτικών προγραμμάτων και των βιβλίων, η αποσύνδεση του λυκείου από την εισαγωγή στη Γ’/θμια, ώστε να επιτελέσει τον αυτόνομο μορφωτικό του ρόλο, η επίλυση των σοβαρών προβλημάτων υλικοτεχνικής και κτιριακής υποδομής που αντιμετωπίζουν τα σχολεία κ.λ.π
Η συρίκνωση και μόνο θα υποβαθμίσει την μάθηση, καθόσον θα υπάρχουν περισσότεροι μαθητές γι αέναν καθηγητή!
Τα παιδιά εργάζονται και προσπαθούν να συμμετάσχουν στην μάθηση, λαμβάνοντας υπόψη και τον τόπο κατοικίας τους, η συρίκνωση θα επιφέρει μεγάλα προβλήματα σε όσους θα ήθελαν να σπουδάσουν , αλλά θα είναι το σχολείο μακρυά από τον τόπο κατοικίας ή εργασίας τους!
Ως μαθητρια μπορω και γω να σχολιασω και να πω την αποψη μου για το θεμα αυτο.Συγκεκριμενα φετος φοιτω στην δευτερα λυκειου και το θεμα με απασχολει πολυ καθως τυχον αλλαγες στο σχολικο μου περιβαλλον θα με επηρεασουν(και μιλωντας με πρωτο προσωπο συμπεριλαμβανω και πολλους αλλυς συμμαθητες μου με την αποψη αυτη) για το πιο δυσκολο σταδιο που πρεπει να περασω των μαθητικων μου χρονων ,τις πανελληνιες. Γενικοτερα ομως θελω να σχολιασω τον πρακτικο τροπο λειτουργιας των νεων αυτων σχολικων μοναδων. Συμφωνα και με την διαβουλευση, το οριο του αριθμου των μαθητων στην δευτεροβαθμια εκπαιδευση θα ειναι 30 μαθητες ανα τμημα κατι που θεωρω εντελως λανθασμενο καθως καθιστα αδυνατο το να γινεται σωστα το μαθημα μεσα στα τμηματα.Ακομη προβληματα θα υπαρξουν και σε κτηριακο επιπεδο καθως τα περισσοτερα απ’τα σχολεια της χωρας δεν ειναι εξοπλισμενα με τις καταλληλες εγκαταστασεισ ωστε να φιλοξενουν τοσο μεγαλο αριθμο μαθητων.Για την πρωτοβαθμια τωρα εκπαιδευση θεωρω πως παιδια τοσο μικρης ,και θα μπορουσα να χαρακτηρισω και τρυφερης ηληκιας, δεν θα μπορουν να συναναστρεφονται καθημερινα με τοσο αλλα εκατονταδες παιδια.Ωστοσο ο μεγαλος αριθμος μαθητων στα σχολεια μεγαλωνει την ανταγωνιστικοτητα μεταξυ των μαθητων που προσπαθουν για μεγαλυτερες επδοσεισ αυξανοντας ετσι το γενικο επιπεδο του τμηματος.Ακομη πιστευω ομως και σημαντικους τους λογους για τις συγχωνευσεις καθως λειτουργουν πολλα σχολεια με υπερβολικα μικρο αριθμο μαθητων.Μεσα λοιπον απ’τις συγχωνευσεισ αυτες το κρατος θα προσκομισει αρκετα χρηματα ,που θα χαλουσε για τα εξοδα των σχολειων που θα καταργηθουν,οπου θα μπορει πλεον να χρησιμοποιησει (εστω ενα ποσοστο αυτων-καθως η χωρα παιρνα και την γνωστη σε ολους κριση ) στην αναβαθμιση των νεων μεγαλων σχολειων.
ΧΑΙΡΕΤΩ,, ΕΓΩ ΘΕΩΡΟ ΠΩΣ ΟΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΝΩΘΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΝΑ ΣΥΝΕΝΩΘΟΥΝ ,,ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΙΑ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ,,ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ , ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ,ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ,, ΕΩΣ ΕΔΩ . ΧΑΙΡΕΤΩ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Θα πρότεινα να μην γίνουν συνενώσεις σχολείων αν αυτό θα συνεπάγονταν μετακίνηση μεγαλύτερης διάρκειας από 20 λεπτά. Η μετακίνηση 20 λεπτών σημαίνει πρακτικά συνολικό χρόνο τουλάχιστον μισής ώρας ανά διαδρομή καθημερινά.
Επίσης θα πρότεινα να μην συνενώνονται σχολεία όταν αυτά είναι βιώσιμα, δηλαδή έχουν τουλάχιστον 18-20 παιδιά ανά τάξη.
Ακόμα, αν και αυτό σημαίνει θεωρητικά τουλάχιστον εξοικονόμηση πόρων, η δημιουργία τάξεων 30 παιδιών στη δευτεροβάθμια ισοδυναμεί με την πλήρη αδρανοποίηση κάθε εκπαιδευτικής διαδικασίας. Όποιος έχει διδακτική εμπειρία το αντιλαμβάνεται αυτό άμεσα. Πρέπει λοιπόν να επανέρθει το όριο στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στα 25 παιδιά ανά τμήμα. Αν πάμε στα 30 παιδιά ανά τμήμα σε σχολεία ‘μαμούθ’ καταργούμε ταυτόχρονα κάθε έννοια ποιότητας της εκπαίδευσης. Ο εκπαιδευτικός θα καταστεί φύλακας παιδιών.
Τέλος συμφωνώ με το προφανές ότι σε απομακρυσμένα σχολεία πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν επί πλέον όροι πέραν του καθαρά τεχνοκρατικού-οικονομικού. Τη δημόσια εκπαίδευση τη χρειάζονται περισσότερο τα παιδιά των μικρών χωριών που βλέπουν το σχολείο ως ελπίδα βελτίωσης της ζωής τους.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΟΣΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΓΕΝ.ΛΥΚΕΙΩΝ ΑΙΓΑΛΕΩ,ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΓ.ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΕΧΩ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ 26 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΦΟΙΤΩ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΙΓΑΛΕΩ.ΕΙΜΑΙ ΔΗΜΟΤΗΣ ΑΙΓΑΛΕΩ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ,ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ,ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΓΓΛΙΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΦΕΤΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΩ ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ(ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΜΑΥΡΑ ΣΑΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΑ ΤΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ)ΤΟ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ 17,18,19.ΑΚΟΥΣΑ ΤΙΣ ΦΗΜΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΙΚΑ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΕΡΜΟΥΜΕ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΣΥΝΝΕΧΙΣΩ,ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΟΧΗ,ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ!ΣΑΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΧΤΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΕΧΩ ΣΤΕΡΗΘΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΟΠΩΣ ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΧΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΦΕΥΓΩ ΠΧ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Η ΤΟΥΣ ΑΓ.ΑΝΑΡΓΥΡΟΥΣ 10.30 ΣΧΕΔΟΝ ΝΥΧΤΑ.ΚΥΡΙΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΔΗΜΩΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΕ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΜΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΝΧΩΝΕΥΗΣΗ ΑΣ ΜΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ,ΑΣ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΞΕΡΩ ΛΙΓΟ ΜΕ ΕΜΑΘΑΝ ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ.
ΒΕΡΑ ΜΠΡΙΝΙΑΚ
Κλείνοντας σχολεία ανοίγετε φυλακές! Ίσως μάλιστα τις στεγάσετε στα εγκαταλειμμένα σχολικά κτίρια! Περιφρονείτε τη δημόσια παιδεία και το αποδεικνύετε στέλνοντας τα παιδιά σας σε ιδιωτικά σχολεία και κολέγια. Δεν έχετε το δικαίωμα όμως να δίνετε τη χαριστική βολή στη μοναδική ελπίδα για τη σωτηρία της Ελλάδας, τη μόρφωση των παιδιών της.
1. Ανώτατος αριθμός μαθητών ανά τμήμα το 25. Θεωρώ ακατανόητο να μην έχει θεσμοθετηθεί το όριο των 25 μαθητών ανά τμήμα στη Β/βάθμια Εκπαίδευση (όπως ήδη ισχύει στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση). Για καθαρά παιδαγωγικούς λόγους απαιτούμε τα τμήματα των μαθημάτων κατεύθυνσης, να έχουν ανώτερο όριο τους 20 μαθητές. Είναι απολύτως λογικό ότι τα πανελληνίως εξεταζόμενα μαθήματα πρέπει να διδάσκονται σε ολιγομελή τμήματα, ώστε οι μαθητές να προετοιμάζονται για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις με τον καλύτερο τρόπο, αφού έτσι δίνεται η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να εντοπίσει ευκολότερα τυχόν αδυναμίες των υποψηφίων και να κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις. Ο ανώτατος αριθμός των 20 μαθητών στο τμήμα θα πρέπει να τηρείται και στις σχολικές μονάδες της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Επίσης, απαιτούμε να θεσμοθετηθεί η αναλογία των 10 μαθητών ανά καθηγητή στα εργαστήρια σε όλους τους τύπους σχολείων όχι μόνο για λόγους παιδαγωγικούς αλλά και υγιεινής και ασφάλειας μαθητών και εκπαιδευτικών.
2. Η κατάργηση μιας σχολικής μονάδας έχει αρνητικές κοινωνικές συνέπειες. Με δεδομένο ότι αρκετοί από τους κατοίκους θα μετακινηθούν προκειμένου να προσφέρουν στα παιδιά τους την καλύτερη δυνατή μόρφωση, το αποτέλεσμα θα είναι ο μαρασμός των τοπικών κοινωνιών. . Στο πρόσφατο παρελθόν έχει καταγραφεί η ερήμωση χωριών, των οποίων τα σχολεία καταργήθηκαν. Παράλληλα, είναι μεγάλος ο κίνδυνος να αυξηθεί η σχολική διαρροή κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ιδίως για οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που δεν θα έχουν δυνατότητα μετεγκατάστασης. Αυτό επιβεβαιώνουν και σχετικές επιστημονικές έρευνες.
3. Το «κόστος» για το μαθητή. Η συγχώνευση σχολείων θα έχει ως αποτέλεσμα «σπατάλη» χρόνου και ταλαιπωρία των μαθητών, οι οποίοι καθημερινά θα αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις μέχρι να φτάσουν στο σχολείο τους. Με καθαρά παιδαγωγικά κριτήρια θα πρέπει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό στο χρόνο των μαθητών, των πιο σκληρά εργαζομένων Ελλήνων, όπως έχουν δείξει οι σχετικές έρευνες. Η απώλεια χρόνου λόγω μετακίνησης θα επιβαρύνει περαιτέρω το ήδη βεβαρημένο πρόγραμμα των μαθητών και σαφέστατα θα επηρεάσει και τη σχολική τους επίδοση.
4. Λόγοι ασφαλείας που έχουν να κάνουν με τη σωματική ακεραιότητα των μαθητών. Δεν πρέπει να λησμονείτε το άθλιο οδικό δίκτυο της χώρας μας, ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές, καθώς και τις ειδικές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν σε αυτές. Η καθημερινή αυτή ταλαιπωρία των μαθητών εγκυμονεί κινδύνους ατυχημάτων.
5. Δεν πρέπει να γίνει καμία συγχώνευση σχολικής μονάδας στις παραμεθόριες περιοχές γιατί εκτός των άλλων τα σχολεία στις μικρές αυτές κοινωνίες αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων, που έχουν έδρα παραμεθόριες, ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, καθώς και σχολικές μονάδες που εδρεύουν σε μικρά νησιά.
6. Το ελάχιστο όφελος από την εξοικονόμηση πόρων, που επιβάλλει την πολιτική των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων. Έχουμε και στο παρελθόν επισημάνει το όργιο σπατάλης που έχει καταγραφεί τις περασμένες δεκαετίες στον τομέα της σχολικής μεταφοράς. Η διασπάθιση δημόσιου χρήματος στον τομέα αυτό, είναι εμφανής ακόμα και στους αδαείς περί τα εκπαιδευτικά. Και φυσικά γι’ αυτό δε φταίνε οι εκπαιδευτικοί. Είναι δεδομένο ότι με τη λογική που έχουν διάφοροι κρατικοί αξιωματούχοι, αλλά και παράγοντες της αυτοδιοίκησης, με την κατάργηση σχολικών μονάδων και τη συνακόλουθη μαζική μεταφορά χιλιάδων μαθητών όχι μόνο δε θα εξοικονομηθούν πόροι, αλλά αντίθετα το δημόσιο θα επιβαρυνθεί περαιτέρω και κάποιοι επιτήδειοι θα θησαυρίσουν.
7. Όσον αφορά τις σχολικές μονάδες στα μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα της χώρας και πριν ληφθεί η οποιαδήποτε απόφαση, επιβάλλεται ένας σοβαρός σχεδιασμός, με τη συνεξέταση πολλών παραγόντων. Ο μαθητής δεν πρέπει να μετακινείται πεζός σε μεγάλη απόσταση από το σπίτι του, δεν πρέπει, εάν είναι εφικτό, να διασχίζει μεγάλες οδικές αρτηρίες, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος τροχαίων ατυχημάτων και επιπροσθέτως πρέπει να συνεκτιμάται ότι η επικινδυνότητα του αστικού περιβάλλοντος για έναν ανήλικο είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τις αγροτικές περιοχές. Σε κάθε περίπτωση το Δ.Σ της ΟΛΜΕ είναι αντίθετο με τη δημιουργία τεράστιων σχολικών συγκροτημάτων που θα αποτελούνται από πολυπληθή τμήματα (30 μαθητών), γιατί είναι βέβαιο ότι δεν είναι δυνατόν να επιτελέσουν οι εκπαιδευτικοί το έργο τους με αποτελεσματικότητα.
Μην ισχυρίζεσθε ότι στόχος σας είναι η ποιοτική αναβάθμιση των σχολείων με τις συγχωνεύσεις.
Ποιοτική αναβάθμιση δε γίνεται με τη δημιουργία μεγάλων σχολικών μοναδών. Για δείτε τα αποτελέσματα εκεί όπου λειτουργούν σήμερα μεγάλες μονάδες!;;; Θα ξέρετε, βέβαια, ότι λειτουργούν και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ενώ και η παιδαγωγική σχέση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και στο μαθητή χάνεται μέσα στο πλήθος, στη μάζα.
Ποιοτική αναβάθμιση δε γίνεται με 30 μαθητές στην τάξη (Β΄/θμια εκπ/ση). Νέες τεχνολογίες, διαδραστικά συστήματα, καινοτόμα προγράμματα ( αυτά που λέτε ότι θέλετε να εφαρμόσετε) δε γίνονται, δεν αποδίδουν ούτε σε μεγάλες μονάδες ούτε σε τάξεις με 30 μαθητές.
Εγώ, λοιπόν, δεν πιστεύω ότι σκοπός σας είναι η ποιοτική αναβάθμιση, αυτό είναι η επίφαση. Σκοπός σας, μοναδικός, είναι οι περικοπές των δαπανών.Πώς θα εξοικονομήσετε χρήματα. Αυτό είναι που σας ενδιαφέρει πραγματικά. Δεν μπορείτε να μας κοροϊδεύετε. Γιατί μόνο 4 ημέρες η διαβούλευση για τόσο σοβαρά ζητήματα;Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Αν σας ενδιέφερε πραγματικά θα δίνατε περισσότερο χρόνο.