ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Έγκληση
Άρθρο 51.- Έγκληση του παθόντος. 1. Αν ο παθών θέλει να ζητήσει τη δίωξη της αξιόποινης πράξης, υποβάλλει την έγκληση σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 42 παράγραφοι 2 και 3.
2. Ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών εξετάζει την έγκληση που έλαβε και αν κρίνει ότι αυτή δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, την απορρίπτει με διάταξή του, η οποία περιλαμβάνει συνοπτική αιτιολογία.
3. Αν ενεργήθηκαν προκαταρκτική εξέταση ή ανακριτικές πράξεις, κατά το άρθρο 245 παρ. 2 ή ένορκη διοικητική εξέταση και ο εισαγγελέας κρίνει ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για την κίνηση της ποινικής δίωξης, απορρίπτει την έγκληση με αιτιολογημένη διάταξή του.
4. Όσα αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφοι 1 και 6, 44 και 45 εφαρμόζονται και ως προς την έγκληση.
Άρθρο 52. Δικαίωμα προσφυγής του εγκαλούντος επί απόρριψης της έγκλησης. 1. Ο εγκαλών έχει δικαίωμα μέσα σε δέκα πέντε ημέρες από την επίδοση της διάταξης του εισαγγελέα κατά τις παραγράφους 1 και 2 του προηγούμενου άρθρου, να προσφύγει στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών κατά της διάταξης του εισαγγελέα πλημμελειοδικών. Η προσφυγή ασκείται με τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 474.
2. Ο προσφεύγων υποχρεούται να καταθέσει παράβολο υπέρ του δημοσίου ποσού διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, το οποίο επισυνάπτεται στην έκθεση που συντάσσει ο πιο πάνω γραμματέας. Σε περίπτωση που υποβλήθηκε μία έγκληση από περισσότερους εγκαλούντες, κατατίθεται μόνο ένα παράβολο. Το ύψος του ποσού αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αν δεν κατατεθεί το παράβολο, η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη από τον εισαγγελέα εφετών.
3. Αν ο εισαγγελέας εφετών δεχθεί την προσφυγή, παραγγέλλει είτε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης αν πρόκειται για κακούργημα ή για πλημμέλημα για το οποίο αυτή είναι υποχρεωτική, εφόσον δεν έχει ήδη διενεργηθεί τέτοια εξέταση, είτε την άσκηση ποινικής δίωξης στις λοιπές περιπτώσεις και διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου στον καταθέσαντα αυτό.
Άρθρο 53.- Δίωξη μόνο με έγκληση. 1. Κατ` εξαίρεση, στις περιπτώσεις που ορίζονται ρητά στον ποινικό κώδικα ή σε άλλους νόμους, η ποινική δίωξη γίνεται μόνο με έγκληση του παθόντος.
2. Αφού υποβληθεί η έγκληση, η ποινική δίωξη προχωρεί όπως και στα εγκλήματα που διώκονται αυτεπαγγέλτως. Αν η δίωξη ασκήθηκε χωρίς έγκληση, η σχετική με την έγκληση δήλωση μπορεί να γίνει από τον παθόντα και στο ακροατήριο πριν από την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας στον πρώτο βαθμό.
Άρθρο 54.- Παραίτηση από την άσκηση του δικαιώματος της έγκλησης. 1. Η παραίτηση από το δικαίωμα έγκλησης γίνεται από τον ίδιο τον δικαιούμενο ή από αντιπρόσωπό του που έχει ειδική πληρεξουσιότητα κατά το άρθρο 42, σε συμβολαιογράφο, στον εισαγγελέα ή σε οποιονδήποτε ανακριτικό υπάλληλο, και συντάσσεται σχετική έκθεση.
2. Παραίτηση που γίνεται με όρους ή προθεσμία δεν έχει έννομα αποτελέσματα. Ανάκληση της παραίτησης δεν επιτρέπεται.
Άρθρο 55.- Ανάκληση της έγκλησης. Έξοδα. 1. Ο εγκαλών μπορεί είτε ο ίδιος είτε με ειδικό πληρεξούσιο να ανακαλέσει την έγκληση.
2. Για τους υπαλλήλους στους οποίους δηλώνεται η ανάκληση και για τον τρόπο με τον οποίο αυτή πρέπει να γίνει, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 42. Η ανάκληση μπορεί επίσης να γίνει και στο ακροατήριο σε όλη τη διάρκεια της δίκης και ωσότου δημοσιευτεί η απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά. Αν η ανάκληση γίνει αργότερα, είναι απαράδεκτη.
3. Για την ανάκληση που προβλέπεται στην παρ. 1 δεν είναι απαραίτητη η προκαταβολή των δικαστικών εξόδων και τελών, που βαρύνουν σε κάθε περίπτωση τον ανακαλούντα. Αντίγραφο της έκθεσης που προβλέπεται στο παρόν άρθρο ή των πρακτικών , μαζί με την εκκαθάριση των δικαστικών εξόδων στέλνεται για είσπραξη στον αρμόδιο ταμία.
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΜΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ
Στο αρθ. 53 πρέπει να διαγραφεί η παράγραφος <> , θεωρώ ότι είναι λάθος εκ παραδρομής , καθότι πως είναι δυνατόν να ασκηθεί ποινική δίωξη για πράξη που διώκεται κατ΄ έγκληση – κατ ΄έγκληση αδίκημα, χωρίς πρώτα να έχει υποβληθεί η έγκληση από τον παθόντα ήτοι η βούλησή του για επιθυμία ποινικής δίωξης. Αφού χωρίς έγκληση δεν δύναται να κινηθεί ποινικη δίωξη για το αξιόποινο της πράξης, πως θα ασκηθεί δίωξη. Στην ουσία μετατρέπεται το κατ΄ έγκληση σε αυτεπάγγελτο . Αδιανόητο.
Στο αρθ. 53 πρεπει να διαγραφει η παραγραφος <> θεωρω οτι ειναι λαθος εκ παραδρομης , καθοτι πως ειναι δυνατον να ασκηθει ποινικη διωξη για πραξη που διωκεται κατ΄εγκληση – κατ ΄εγκληση αδικημα , χωρις πρωτα να εχει υποβληθει η εγκληση απο τον παθοντα ητοι η βουληση του για επιθυμια ποινικης διωξης.Αφου χωρις εγκληση δεν δυναται να κινηθει πονικη διωξη για το αξιοποινο της πραξης , πως θα ασκηθει διωξη . Στην ουσια μετατρεπεται το κατ εγκληση σε αυτεπαγγελτο .Αδιανοητο
Διόρθωση λάθους εκ παραδρομής στο προηγούμενο σχόλιό μου:
«…υποχρεωτική επίδοση στον εγκλούντα…»
Αναφορικά με το προτεινόμενο άρθρο 52 παρ. 1 εδ. α, καλώς προβλέπεται η υποχρεωτική επίδοση στον εγκαλούμενο, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει τώρα στον ΚΠοινΔ, της απορριπτικής διάταξης του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών επί εγκλήσεως, ώστε να διευκολύνεται το δικαίωμα προσφυγής κατά αυτής ενώπιον του Εισαγγελέα Εφετών. Όμως, το ανωτέρω δικαίωμα ικανοποιείται αποτελεσματικότερα κατά το άρθρο 25 παρ. 1 εδ. β και 20 του Συντάγματος όταν συν τοις άλλοις επιδοθούν και αντίγραφα της δικογραφίας (όταν λχ έχει διενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση ή προανακριτικές πράξεις κατά το προτεινόμενο άρθρο 245 παρ 2 ή ΕΔΕ και ο Εισ. Πλημμ. κρίνει ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για κίνηση ποινικής δίωξης και για αυτό απορρίπτει με αιτιολογία την έγκληση).
Κατάργηση του διαρκές αυτόφωρου όσον αφορά την μη επίδοση διατροφής. Δεν αποτελεί έγκλημα το να είσαι χαμηλόμισθος, διαζευμένος, πατέρας, και να καλείσαι να αποπληρώσεις στις 5 πρώτες μέρες του μήνα διατροφές 300-400 ευρώ για βρέφη.
Απο πότε είναι έκθεση σε κίνδυνο η μη απόδοση διατροφής στο υψος της Εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
\
Με 500 ευρώ σήμερα ζούν 4μελης οικογένειες, εκτός αν ζούμε σε άλλη χώρα.
Απο πότε μόνο ο πατέρας εκθέτει σε κίνδυνο τα παιδιά ενώ η μητέρα τα προστατεύει καθούμενη όλη μέρα στο φεισμπουκ αναμενοντας να μυνήσει τον εγκληματία άνεργο ή χαμηλοαμοιβόμενο επειδή δεν της εδωσε το 500αρικο.
Κατάργηση της δωρεάν μήνυσης απο κυρίες οι οποίες αποδίδουν σε δικηγόρους όλα τα χρήματα των διατροφών που προορίζονται απο φτωχούς πατεράδες για τα τέκνα τους. Για να πληρώνουν δικηγόρους χιλιάρικα έχουν, ενώ το 50αρικο της μήνυσης θα θέσει τα παιδιά σε κίνδυνο??.
Εσφαλμένη η κατάργηση παραβόλου, δεδομένου ότι αποτελούσε αποτρεπτικό μέσο για υποβολή εγκλήσεων προδήλως αβάσιμων από πρόσωπα που έχουν τάση να υποβάλουν αβάσιμες εγκλήσεις. Επίσης, αμφιβάλλω εάν η πρόβλεψη ενός παραβόλου ποσού 50 Ευρώ θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποκλείει την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, δεδομένου ότι αφενός μεν το ποσό δεν είναι δυσθεώρητο, αφετέρου δε η μη καταβολή παραβόλου υπό το ισχύον δίκαιο οδηγεί σε απόρριψη της έγκλησης κατ’άρθρο 47 Κ.Π.Δ. από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών, οι δε Εισαγγελείς, μετά το Σύνταγμα του 1975, είναι δικαστικοί λειτουργοί και ασκούν δικαιοδοτική εξουσία. Τέλος, σε ό,τι αφορά το υφέρπον επιχείρημα περί αποκλεισμού πρόσβασης στη δικαιοσύνη, να αναφέρω μόνο ότι και άλλες έννομες τάξεις, όχι λιγότερο εξελιγμένες, φιλελεύθερες ή δημοκρατικές από τη δική μας, γνωρίζουν μηχανισμούς για την αποτροπή της καταχρηστικής άσκησης του ως άνω δικαιώματος, λ.χ. την έννοια «vexatious litigation», που μπορεί να οδηγήσει σε δραστικό περιορισμό του δικαιώματος πρόσβασης στη δικαιοσύνη, ενώ στη Γερμανία αδικήματα ήσσονος σημασίας τίθενται στο Αρχείο για το λόγο αυτό και μόνο κατ’εφαρμογή του άρθρου 153 του οικείου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας
Η κατάργηση του παραβόλου για τη υποβολή έγκλησης θα δημιουργήσει τραγελαφικά φαινόμενα με δικομανείς και με οποιονδήποτε έχει »προηγούμενα» με κάποιον άλλον. Η ισχύουσα διάταξη με το παράβολο των 50 ευρώ ως έναν σημαντικό βαθμό συνέβαλε ώστε να περιστείλει το φαινόμενο
ΑΦΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 53 ΤΙΤΛΟΦΟΡΕΙΤΑΙ «ΔΙΩΞΗ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΓΚΛΗΣΗ» ΚΑΙ ΙΣΧΥΕΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡ.1, ΤΟΤΕ ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 2; ΑΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΓΚΛΗΣΗ, Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΔΙΩΞΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΝΤΟΣ ΣΤΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ.
Καλημέρα, στα οικογενειακά πρέπει να εκλείψει η έννοια του αυτοφώρου.
Η έγκληση ατελώς για μη καταβολή διατροφής έστω και με ένα ευρώ διαφορά από το εκδικαζόμενο ποσό, οδηγεί οικογενειάρχες στην αυτόφωρη διαδικασία κάτι το οποίο είναι ενάντια στην χάρτα δικαιωμάτων και στην Ευρωπαική σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Στην σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας με την οικονομική δυσπραγία που αντιμετωπίζουν όλες σχεδόν οι Ελληνικές επιχειρήσεις μισθωτοί καλούνται να καταβάλουν διατροφές υπέρογκες. Οι δικαστικές αποφάσεις μεν ορίζουν και όριο τις πρώτες πέντε μέρες του μήνα για την καταβολή εφ άπαξ του ποσού.
Πολλές επιχειρήσεις πληρώνουν καθυστερημένα το προσωπικό τους με αποτέλεσμα ότι εκτός του γεγονότος ότι το 1/3 που συνήθως επιδικάζουν τα Ελληνικά δικαστήρια φαντάζει εξωφρενικό ποσό να έχει γεμίσει η Ελλάδα φυγόδικους πατεράδες με ΔΙΑΡΚΗ αυτόφωρα.
Στην πράξη τώρα, με 700-800 ευρώ μισθούς και διατροφές σε ανέργους ύψους 300-400 ευρώ, το αναχρονιστικό οικογενειακό δίκαιο της δεκαετίας του 80 με καταβολές απο το παλιαότερο του 1953 , τότε που οι γυναίκες δεν είχαν τελειώσει ούτε το δημοτικό έχει αμελήσει να λάβνει υπόψιν ότι σήμερα οι γυναίκες έχουν μεταπτυχιακά και αμείβονται πολύ καλύτερα απο τον άντρα.
Ετσι εχουμε περιπτώσεις απόφοιτος λυκείου να θεωρείται τεκμαρτά (όταν ειναι ανεργος) ότι μπορεί να κερδίζει 900 ευρώ και η σύζυγος με μεταπτυχιακό να της επιδικάζεται ότι μπορεί να κερδίσει 300-400.
Αυτά έχουν ως σκοπό βεβαίως να φέρνουν σε σύγκρουση τους γονείς εφόσον η γυναίκα βρίσκεται καταφανώς σε πλεονεκτικότερη θέση, και να υπάρχει «τζίρος» στα έσοδα των νομικών που ασχολούνται με το οικογενειακό.
Πλήρης κατάργηση του αυτοφώρου σαν διαρκές έγκλημα για μη καταβολή διατροφής (όπως η σύσταση συμμορίας).
Κατάργηση του ποινικού για παραβίαση δικαστικής απόφασης όταν ο πατέρας καταβάλει τουλάχιστον το 60% του ποσού σαν μισθωτός εργαζόμενος. Επικουρικά δικαίωμα αγωγής στην μητέρα για να αποφανθεί ένας έμπειρος δικαστής εξειδικευμένος στο κατα πόσο το 1/3 που επιδικάζουν τα Α βαθμια δικαστηρια με μισθους 800-1000 θα τους εφθανε να ζήσουν αυτοί με τα 2/3 ώστε να μπορούν να δουλεύουν για να παρέχουν διατροφή.
Μήπως θα πρέπει στο άρθρο 51 να οριστεί σε παράγραφο ότι για την υποβολή της έγκλησης απαιτείται παράβολο όπου το ποσό αναπροσαρμόζεται απο τους αρμόδιους φορείς?
Μήπως θα πρέπει σε κάποιο άρθρο να οριστεί η διαφορά μεταξύ μήνυσης και έγκλησης και ποτε απαιτείται παράβολο για την μήνυση γιατι με την σημερινή μορφή της νομοθεσίας με τον Ν. 4446/2016 αναφέρεται οτι για την υποβολή μηνυσης απαιτείται παράβολο 70 ευρώ ενώ για την υποβολή έγκλησης απαιτείται παράβολο των 50 ευρώ. Για το συγκεκριμένο θέμα υπάρχει διχογνωμία μεταξύ Εισαγγελέων, Εισαγγελικών Αρχών της χώρας και Αστυνομικών Υπηρεσιών λόγω ερμηνείας του καθενός κατα το δωκούν.