ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Αρμοδιότητα καθ` ύλη
Άρθρο 109.- Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. 1. Το μικτό ορκωτό δικαστήριο δικάζει σε πρώτο βαθμό: α) τα κακουργήματα, εκτός από εκείνα που ανήκουν στην αρμοδιότητα των μονομελών και των τριμελών εφετείων, και β) τα πολιτικά πλημμελήματα.
2. Το μικτό ορκωτό εφετείο δικάζει τις εφέσεις κατά των αποφάσεων των μικτών ορκωτών δικαστηρίων.
Άρθρο 110. Μονομελές Εφετείο. Το Mονομελές Εφετείο δικάζει αποκλειστικά τα κακουργήματα που αναφέρονται στα άρθρα 301 και 303, εφόσον γι’ αυτά έχει συνταχθεί πρακτικό συνδιαλλαγής ή διαπραγμάτευσης.
Άρθρο 111.- Τριμελές Εφετείο. Α. Το τριμελές εφετείο δικάζει:
1. Τα κακουργήματα που προβλέπονται από τον Ποινικό Κώδικα σχετικά με το νόμισμα, τα υπομνήματα, την ιδιοκτησία, την περιουσία, τα κακουργήματα της ψευδούς βεβαίωσης – νόθευσης από υπάλληλο και της νόθευσης δικαστικού εγγράφου, αν τελέστηκαν από πολίτες, άσχετα με το πρόσωπο του παθόντα και το ποσό του οφέλους ή της ζημίας ή αν τελέστηκαν από στρατιωτικούς και στρέφονται οπωσδήποτε κατά του δημοσίου ή νομικού προσώπου δημόσιου δικαίου ή οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης εφόσον η ζημία που προξενήθηκε στο δημόσιο ή στα πιο πάνω νομικά πρόσωπα υπερβαίνει το ποσό των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000) ευρώ.
2. Τα κακουργήματα της δωροδοκίας και δωροληψίας που αναφέρονται στα άρθρα 159, 235 και 237 του Ποινικού Κώδικα καθώς και της κατάχρησης εξουσίας του άρθρου 239 του Ποινικού Κώδικα.
3. Τα κακουργήματα της πειρατείας και τα κακουργήματα κατά της ασφάλειας της σιδηροδρομικής ή υδάτινης συγκοινωνίας ή της αεροπλοΐας που προβλέπονται στον Ποινικό Κώδικα ή σε ειδικούς ποινικούς νόμους.
4. Τα κακουργήματα τα οποία τελούμενα υπό τις συνθήκες του άρθρου 187 Α του ΠΚ χαρακτηρίζονται ως τρομοκρατικές πράξεις και τα κακουργήματα που προβλέπονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 187 και στο άρθρο 187Β του ΠΚ, καθώς και τα συναφή με αυτά πλημμελήματα και κακουργήματα, ανεξαρτήτως της βαρύτητάς τους.
5. Τα κακουργήματα των άρθρων 322 και 324 παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα, των άρθρων 71 παρ. 1 του Ν. 998/1979, 66 Ν. 2121/1993, 52 Ν. 4002/2011, καθώς και τα κακουργήματα των νόμων 4139/2013, 3386/2005, 3028/2002, 2960/2001, 2725/1999, 4174/2013 και 2168/1993 και όσα άλλα έχουν υπαχθεί στην αρμοδιότητα των εφετείων, δυνάμει ειδικών διατάξεων νόμων.
6. Τα πλημμελήματα των δικαστών πολιτικής, ποινικής και διοικητικής δικαιοσύνης και εισαγγελέων, συμπεριλαμβανομένων των παρέδρων, των ειρηνοδικών, ειδικών πταισματοδικών, των μελών του Συμβουλίου της Επικρατείας, των παρέδρων, εισηγητών και δοκίμων εισηγητών του, των μελών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, των παρέδρων, εισηγητών και δοκίμων εισηγητών του, του γενικού επιτρόπου, επιτρόπων και αντεπιτρόπων που υπηρετούν σε αυτό, καθώς και του γενικού επιτρόπου, επιτρόπων και αντεπιτρόπων επικρατείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, των δικηγόρων και των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
7. Τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του τριμελούς πλημμελειοδικείου.
Β. Το πενταμελές εφετείο δικάζει τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του τριμελούς εφετείου.
Άρθρο 112.- Τριμελές πλημμελειοδικείο. Το τριμελές δικαστήριο πλημμελειοδικών δικάζει:
1. Τα πλημμελήματα, εκτός από όσα ανήκουν στην αρμοδιότητα των μικτών ορκωτών δικαστηρίων, του δικαστηρίου των εφετών, του μονομελούς πλημμελειοδικείου και του δικαστηρίου ανηλίκων.
2. Τις εφέσεις κατά των αποφάσεων του μονομελούς πλημμελειοδικείου.
Άρθρο 113.- Δικαστήριο Ανηλίκων. 1. Τα δικαστήρια ανηλίκων δικάζουν τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανηλίκους και επιβάλλουν τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα, που ορίζονται από τον Ποινικό Κώδικα ή τις ποινές, κατά τις παρακάτω διακρίσεις:
Α. Το μονομελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει τις πράξεις που τελούνται από ανηλίκους εκτός από εκείνες που δικάζονται από το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων.
Β. Το τριμελές δικαστήριο ανηλίκων δικάζει τις αξιόποινες πράξεις που τελούνται από ανήλικους, για τις οποίες, αν τελούνταν από ενήλικα, απειλείται ισόβια κάθειρξη, καθώς και τις πράξεις του άρθρου 336 του Ποινικού Κώδικα, εφόσον τελούνται σε βάρος προσώπου νεότερου από δεκαπέντε (15) ετών.
2. Το άρθρο 119 εφαρμόζεται αναλόγως στις περιπτώσεις των εδαφίων Α και Β της προηγούμενης παραγράφου.
Άρθρο 114. Εφετείο Ανηλίκων. Το εφετείο ανηλίκων δικάζει τις εφέσεις κατά των αποφάσεων των μονομελών και τριμελών δικαστηρίων ανηλίκων που λειτουργούν στα πλημμελειοδικεία.
Άρθρο 115.- Μονομελές πλημμελειοδικείο. Το μονομελές πλημμελειοδικείο δικάζει:
1. Τα πλημμελήματα για τα οποία απειλείται στο νόμο φυλάκιση έως δύο ετών ή με χρηματική ποινή, εκτός από: α) εκείνα που υπάγονται στην αρμοδιότητα των μικτών ορκωτών δικαστηρίων και εφετείων, καθώς και τα συναφή με αυτά (άρθρα 109, 111 και 128), β) εκείνα που υπάγονται στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου ανηλίκων, γ) εκείνα που τελούνται δια του τύπου, δ) εκείνα των άρθρων 259 και 397 του ΠΚ.
2. Τα δασικά, τα αγροτικά σε βαθμό πλημμελήματος και τα αγορανομικά αδικήματα, καθώς και τα εγκλήματα: α) του άρθρου 79 του Ν. 5960/1933 «περί επιταγής», β) των άρθρων 1 και 2 του Α.Ν. 86/1967 «περί επιβολής κυρώσεων κατά των καθυστερούντων την καταβολήν και την απόδοσιν εισφορών εις Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφαλίσεως», γ) του άρθρου 17 παρ. 8 του Ν. 1337/1983 για την «επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και σχετικές ρυθμίσεις», δ) των άρθρων 82 παρ. 4 και 83 παρ.1 του Ν. 3386/2005 και του άρθρου 29 παρ. 7 του Ν. 4251/2014, ε) του άρθρου 25 του Ν. 1882/1990, στ) των άρθρων 34 παρ. 12, 43 παρ. 2 περιπτ. α και β και παρ. 4, 85 παρ. 5 και 98 παρ. 2 του Ν. 2696/1999 και η) τα πλημμελήματα του άρθρου 66 Ν. 4174/2013.
Άρθρο 116.- Αρμοδιότητα για τα εγκλήματα που τελούνται στο ακροατήριο. Αν κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης δικαστηρίου, διαπραχθεί πλημμέλημα, εφαρμόζεται κατά την κρίση του δικαστηρίου η διαδικασία του άρθρου 39 ή των άρθρων 417 κ.ε.
Άρθρο 117.- Δικαιοδοσία επί εξύβρισης ή δυσφήμησης δικαστηρίου. Αν το πλημμέλημα έχει τελεστεί σε βάρος μέλους του δικαστηρίου, η τυχόν απαιτούμενη κατά τον νόμο έγκληση από μέρους του υποβάλλεται με δήλωσή του που καταχωρίζεται στα πρακτικά. Εάν ο δράστης του πλημμελήματος είναι συνήγορος του διαδίκου, η διαδικασία των άρθρων 417 κ.ε. μπορεί να εφαρμοστεί, αφού ολοκληρώσει την άσκηση των καθηκόντων του.
Άρθρο 118.- Προσδιορισμός καθ’ ύλη αρμοδιότητας. Την αρμοδιότητα σύμφωνα με τα άρθρα 109 – 115 την προσδιορίζει ο χαρακτηρισμός της πράξης από τον ποινικό κώδικα ως κακουργήματος ή πλημμελήματος, που βασίζεται στα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιέχονται στο παραπεμπτικό βούλευμα ή στην κλήση του εισαγγελέα (στην περίπτωση της απευθείας εισαγωγής της υπόθεσης).
Άρθρο 119.- Αρμοδιότητα ανώτερου δικαστηρίου. Το δικαστήριο είναι αρμόδιο να δικάσει και σ’ εκείνες τις περιπτώσεις όπου προκύπτει από τη συζήτηση ότι το έγκλημα ανήκει στην αρμοδιότητα κατώτερου δικαστηρίου ή αν συντρέχει περίπτωση οριστικής παύσης της ποινικής δίωξης ή κήρυξης της ποινικής δίωξης απαράδεκτης κατά το άρθρο 368 περ. β και γ.
Άρθρο 120.- Αναρμοδιότητα. 1. Το δικαστήριο οφείλει και αυτεπαγγέλτως να εξετάσει την καθ` ύλη αρμοδιότητά του σε κάθε στάδιο της δίκης.
2. Το δικαστήριο, όταν κρίνει ότι είναι αναρμόδιο, παραπέμπει με απόφασή του την υπόθεση στο αντίστοιχο αρμόδιο. Σ’ αυτή την περίπτωση ενεργεί ό,τι και το συμβούλιο των πλημμελειοδικών όταν παραπέμπει τον κατηγορούμενο στο ακροατήριο. Το μονομελές πλημμελειοδικείο παραπέμπει την υπόθεση στον εισαγγελέα.
3. Κατ’ εξαίρεση το δικαστήριο που χαρακτηρίζει εαυτό αναρμόδιο, παραπέμπει την υπόθεση στον εισαγγελέα, αν κρίνει ότι η πράξη, όπως χαρακτηρίζεται από αυτό, είναι κακούργημα. Στην περίπτωση αυτή ο εισαγγελέας παραγγέλλει κυρία ανάκριση. Αν η παραπομπή είχε διαταχθεί με βούλευμα, γίνεται κανονισμός αρμοδιότητας σύμφωνα με τα άρθρα 132 κ.ε.
Άρθρο 121.- Αναρμοδιότητα του δικαστηρίου που δίκασε πρωτοδίκως. Το δικαστήριο που δικάζει κατ` έφεση, αν κρίνει ότι το δικαστήριο που δίκασε σε πρώτο βαθμό ήταν αναρμόδιο, ακυρώνει την απόφαση που προσβάλλεται με έφεση και είτε δικάζει το ίδιο σε πρώτο βαθμό, αν το έγκλημα υπαγόταν σ’ αυτό είτε παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο, ενεργώντας ταυτόχρονα όσα προβλέπονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 120.
Άρθρα 112, 115: Η μετάθεση μεγάλου μέρους των υποθέσεων που υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου στο Τριμελές θα οδηγήσει σε περαιτέρω καθυστέρηση της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, δεδομένου ότι, κατά την κοινή πείρα, οι μονομελείς συνθέσεις εκδικάζουν, κατά κανόνα, μεγαλύτερο αριθμό υποθέσεων ανά δικάσιμο, χωρίς να προκύπτει η αναγκαιότητα της προτεινόμενης μεταβολής.
Η απόλυτα πετυχημένη θεσμοθέτηση του Μονομελούς Εφετείου, που οδήγησε στην γρήγορη εκδίκαση χιλιάδων απλών στην φύση τους υποθέσεων και επομένως στη ζητούμενη επιτάχυνση της ποινικής διαδικασίας, θα πρέπει όχι απλώς να παραμείνει ως έχει αλλά να ενισχυθεί και με άλλες παρόμοιας φύσης υποθέσεις. Επιπλέον, με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις και δη την εν γένει διεύρυνση της ύλης των Πολυμελών Δικαστηρίων δεν εξαλείφεται η παθογένεια της βραδύτητας στην απονομή της δικαιοσύνης με συνέπεια όχι μόνο την εξακολούθηση της παραβίασης του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (όπως προκύπτει από τις συχνές καταδίκες της Ελλάδας για υπέρβαση του ευλόγου χρόνου διεξαγωγής της ποινικής δίκης) αλλά και την μη έγκαιρη αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης.
Ο περιορισμός της αρμοδιότητας του Μονομελούς Εφετείου αποκλειστικώς στα κακουργήματα για τα οποία έχει συνταχθεί πρακτικό συνδιαλλαγής ή διαπραγμάτευσης, έχω την άποψη ότι καθιστά το δικαστήριο αυτό «κολοβό». Ειδικότερα, η αρμοδιότητα του Μονομελούς Εφετείου καθορίζεται υπό προϋποθέσεις, δηλαδή της προηγούμενης σύνταξης του ανωτέρω πρακτικού, ενώ για όλα τα υπόλοιπα ποινικά δικαστήρια η αρμοδιότητα τους προσδιορίζεται από το είδος των σχετικών εγκλημάτων. Η μέχρι τώρα λειτουργία του Μονομελούς Εφετείου, ανεξαρτήτως παντός άλλου, συνέβαλλε στην επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης, ιδίως, λόγω της παρεχομένης δυνατότητας στα Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων να ασχολούνται μόνον με την εκδίκαση των πλέον δυσχερών εγκλημάτων (των περιουσιακών δικαιωμάτων κλπ). Ως εκ τούτου, η εν λόγω επαναφορά της αρμοδιότητας των Τριμελών Εφετείων Κακουργημάτων και για τα τελευταία εγκλήματα, αποτελεί μέτρο, το οποίο, μετά βεβαιότητας, δεν συνάδει με το σκοπό της επιτάχυνσης στην απονομή της δικαιοσύνης. Επίσης, όσον αφορά τον εξίσου σημαντικό σκοπό της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, για τον οποίο παρέχει περισσότερα εχέγγυα η πολυμελή σύνθεση των ποινικών δικαστηρίων, αυτός θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί με τον περιορισμό της αρμοδιότητας του Μονομελούς Εφετείου στα κακουργήματα που απειλούνται με ανώτατη ποινή τα δέκα έτη κάθειρξης και δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσχέρεια στη διαπίστωση των στοιχείων της υπόστασης τους (π.χ. διακεκριμένες περιπτώσεις κλοπής).
Η επαναφορά της ύλης στις Τριμελείς πρωτοβάθμιες συνθέσεις των ποινικών δικαστηρίων έχει ως στόχο την αύξηση των εσόδων των δικηγόρων εις βάρος του δικαστικού σώματος εν γένει, καθώς οι δικηγόροι θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να αιτούνται μεγαλύτερες και πολλαπλάσιες αμοιβές από τους πελάτες τους υπό το πρόσχημα ότι το διπλότυπο είναι πιο ακριβό.
Καθαρά φιλοδικηγορική διάταξη και αντίθετη προς τις οικονομικές δυνατότητες των πολιτών.
Συρρικνώνονται οι αρμοδιότητες των Μονομελών Εφετείων Κακουργημάτων, αφού περιορίζονται στα κακουργήματα για τα οποία έχει συνταχθεί πρακτικό συνδιαλλαγής ή διαπραγμάτευσης, δηλαδή σε τελειωμένες αποφάσεις. Επαναμεταβιβάζεται στα Τριμελή η λοιπή ύλη που είχε υπαχθεί στα Μονομελή από την θέσπισή τους. Προβληματικές και αντιφατικές σε σχέση με την καθιέρωση του θεσμού του Εισηγητή Δικαστή διατάξεις. Η νέα διάταξη, όχι μόνο δεν θα προσφέρει τίποτε, αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει υπερβολικά μεγάλο φόρτο στα Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων, με δυσμενέστατα αποτελέσματα σε σχέση με την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Ο θεσμός του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων είναι απολύτως επιτυχής .Επίσης η μεταφορά ήσσονος σημασίας πλημμελημάτων από τα Μονομελή στα Τριμελή Πλημμελειοδικεία, αντικειμενικά θα επιβαρύνει δυσανάλογα τα Τριμελή Εφετεία Πλημμελημάτων και τα Εφετεία θα επιβαρυνθούν υπερβολικά δικάζοντας κατ’εφεση χιλιάδες νέες υποθέσεις, την ώρα που είχε επιτευχθεί η σημαντική μείωση των Πλημμελημάτων που κατ’έφεση δικάζονται από τα Εφετεία, ώστε το δικαστικό δυναμικό των Εφετείων να δικάζει τα βαρύτερα των εγκλημάτων Κακουργήματα
Διαφωνώ φυσικά και εγώ με την αδικαιολόγητη διεύρυνση της αρμοδιότητας των πολυμελών δικαστηρίων (ακόμα και πριν το Ν. 3904/2010, η απλή σωματική βλάβη υπαγόταν στην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου), σε πράξεις που δεν παρουσιάζουν ούτε νομικά ζητήματα ούτε αποδεικτικές δυσχέρειες. Το μόνο που θα καταφέρει ο νομοθέτης είναι να επιβαρύνει τους δικαστές και να επιβραδύνει την απονομή δικαιοσύνης. Εάν θέλει ο νομοθέτης να μεταφέρει κάποια εγκλήματα στην αρμοδιότητα πολυμελών δικαστηρίων, ας το κάνει κατά περίπτωση. Συμφωνώ πάντως με τη δεύτερη παράγραφο του προτεινόμενου άρθρου 115, το οποίο μάλιστα θα πρέπει να διευρυνθεί κι άλλο, λ.χ. με παραβάσεις του Ν. 2971/2001, του Ν. 2121/1993 και του Ν. 1650/1986 (ενδεικτικά).
Τέλος: (1.) ο τίτλος του άρθρου 111 είναι εσφαλμένος (αφού η παρ. Β. αναφέρεται στο πενταμελές εφετείο), και (2.) το άρθρο 117 είναι προβληματικό, αφού συνεχίζει να μην προστατεύει τον Εισαγγελέα (ο οποίος δεν είναι μέλος της σύνθεσης του Δικαστηρίου)
Θα ήθελα να παρατηρήσω οτι αποτελεί απόλυτη αναγκαιότητα να παραμείνει η υλική αρμοδιότητα του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων όπως είναι σήμερα, αν όχι και να διευρυνθεί. Οποιαδήποτε σκέψη είτε για περιορισμό αυτής είτε για κατάργηση του ,όχι μόνο δεν θα προσφέρει τίποτε αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει υπερβολικά μεγάλο φόρτο στα Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων, με δυσμενέστατα αποτελέσματα σε σχέση με την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης.Ο θεσμός του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων είναι απολύτως επιτυχής. Ειδικά στο Εφετείο Αθηνών,δικάστηκαν χιλιάδες υποθέσεις, οι οποίες ακόμα θα ήταν αδικαστες χωρίς την θέσπιση του. Ως έχων άμεση γνώση του θέματος, ως Προεδρεύων, τόσο στα Μονομελή, όσο και στα Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων και Πλημμεληματων Αθηνών, πιστεύω ότι η κατάργηση του θα έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Όλοι θέλουμε να επιτύχουν οι νέοι Κώδικες επ’ ωφελεία της Δικαιοσύνης. Αλλαγές χρειάζονταν, όχι όμως σ’ έναν τόσο πετυχημένο θεσμό.Επίσης η μεταφορά ήσσονος σημασίας πλημμεληματων από τα Μονομελή στα Τριμελή Πλημμελειοδικεία,αντικειμενικά θα επιβαρύνει δυσανάλογα τα Τριμελή Εφετεία Πλημμεληματων και τα Εφετεία θα επιβαρυνθούν υπερβολικα δικάζοντας κατ’εφεση χιλιάδες νέες υποθέσεις,την ώρα που είχε επιτευχθεί η σημαντική μείωση των Πλημμεληματων που κατ’εφεση δικάζονται από τα Εφετεία,ώστε το δικαστικο δυναμικό των Εφετείων να δικάζει τα βαρύτερα των εγκλημάτων Κακουργήματα.
Μετά Τιμής
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Δ.ΝΙΚΟΛΌΠΟΥΛΟΣ
ΕΦΕΤΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
Το Μονομελές Ποινικό Εφετείο είναι πετυχημένος θεσμός. Η καθ’ ύλη αρμοδιότητά του πρέπει να παραμείνει, όπως είναι σήμερα. Το Τριμελές Εφετείο δικάζει πιο σοβαρές και περίπλοκες υποθέσεις. Η μεταφορά αρμοδιότητας από το Μονομελές στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων θα επιφέρει μόνον καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης
Εκτός δικαστηριακής πραγματικότητας οι νέες ρυθμίσεις περί κατανομής της αρμοδιότητας στα πλημμελήματα. Αυξάνει αναίτια τον αριθμό των δικαστών που θα απασχοληθούν με πλημμελήματα ήσσονος σημασίας, ενώ επιβαρύνει υπέρμετρα τα ήδη στενάζοντα Εφετεία με μεγάλο αριθμό εφέσεων κατα των αποφάσεων του ΤριμΠλημ. Εύχομαι να επικρατήσει η λογική, καθώς τα τελευταία χρόνια δεν διαπίστωσα προβλήματα στη λειτουργία των Πλημμελειοδικείων από την ως τώρα εφαρμογή της καθ´ύλη αρμοδιότητας.
Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις του συναδέλφου Ιωάννη Μασσαλή, τις οποίες δε θα επαναλάβω ασκοπα. Θα ήθελα μόνο να προσθέσω τα εξής: Η μεταφορά μεγάλου αριθμού πλημμελημάτων στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο θα επιβαρύνει ιδιαίτερα τα Εφετεία με τις εφέσεις κατά των αποφάσεών του, ενώ αυτά είναι ήδη επιβαρυμένα με τα κακουργήματα και τις πολιτικές υποθέσεις. Επίσης, η συσσώρευση πολλών υποθέσεων στο πιο «δυσκίνητο» Τριμελές Πλημμελειοδικείο θα έχει συνέπεια τη διακοπή πολλών συνεδριάσεων που θα προκαλέσει δυσκολίες με την ανεύρεση αιθουσών και τον ορισμό δικασίμου κατά την οποία κανένας δικαστικός λειτουργός που μετέχει στη σύνθεση δε θα έχει οριστεί σε άλλη υπηρεσία. Επιπλέον, θα σημαίνει για τους δικαστές απώλεια μέρους του χρόνου που διαθέτουν για την επεξεργασία των δικογραφιών των πολιτικών δικών. Κατά τη γνώμη μου, λειτούργησε επιτυχώς η μεταφορά της αρμοδιότητας των περισσότερων πλημελημάτων στο Μονομελές, διότι απασχολούνται λιγότεροι δικαστές για κατά κανόνα πιο απλές υποθέσεις. Βέβαια, την προηγούμενη κατάσταση την έζησα μόνο σα δικηγόρος. Θυμάμαι όμως ότι ήταν δεδομένο ότι στο Τριμελές είτε αναβάλλονταν υποθέσεις λόγω ωραρίου είτε διακόπτονταν για άλλη μέρα κατά την οποία απείχαν οι δικηγόροι συμμορφούμενοι με απόφαση της Ολομέλειάς τους με συνέπεια και πάλι την αναβολή. Ευχαριστώ πολύ για το χώρο που μου διατέθηκε.
Χαράλαμπος Νυχτοπάτης
Πρωτοδίκης Πατρών
Εντελώς λανθασμένη κατά την άποψή μου η διεύρυνση της καθ’ ύλη αρμοδιότητας των Πολυμελών Δικαστηρίων, που θα οδηγήσει σε μία εντελώς αχρείαστη και περιττή επιβάρυνση του φόρτου εργασίας των Δικαστών και σε αντίστοιχη επιβράδυνση του ρυθμού απονομής της Δικαιοσύνης, όταν π.χ. στο Πρωτοδικείο η αρμοδιότητα εκδίκασης «απλών» πλημμελημάτων, όπως απλή σωματική βλάβη, κλοπή, σωματική βλάβη εξ αμελείας κλπ. θα μεταφερθεί από το Μονομελές στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο, γεγονός που πολύ απλά σημαίνει ότι όταν τέσσερις Δικαστικοί Λειτουργοί (Δικαστές και Εισαγγελείς) σήμερα επαρκούν για τη συγκρότηση δύο μονομελών ποινικών Δικαστηρίων και την εκδίκαση αντίστοιχου αριθμού υποθέσεων, με τις νέες αυτές ρυθμίσεις ο ίδιος αριθμός Δικαστικών Λειτουργών θα επαρκεί για τη συγκρότηση ενός μόνο πολυμελούς ποινικού Δικαστηρίου, δηλαδή στον ίδιο χρόνο θα εκδικάζονται οι μισές υποθέσεις. Όσοι, δε, ασχολούμαστε καθημερινά με την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης στην πράξη, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι πολυμελείς συνθέσεις όχι μόνο δεν παρέχουν περισσότερα εχέγγυα ορθότερης δικαστικής κρίσης, αλλά στην πράξη συνήθως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Για τους ίδιους λόγους εκφράζω τις ίδιες ενστάσεις αναφορικά και με τον περιορισμό της αρμοδιότητας του Μονομελούς Εφετείου, η καθ’ ύλη αρμοδιότητα του οποίου θα έπρεπε – ίσα ίσα – να διευρυνθεί, με την παράλληλη κατάργηση του θεσμού του Πενταμελούς Εφετείου και την αντικατάσταση της αρμοδιότητάς του από το Τριμελές Εφετείο, το οποίο προφανώς θα συγκροτείται από άλλους Δικαστές από αυτούς που εκδίκασαν την ίδια υπόθεση στον πρώτο βαθμό.
Ειλικρινά θέλω να γίνει κατανοητό ότι οι απόψεις μου είναι καλοπροαίρετες και πηγάζουν από την αγωνία μου να συμβάλλω – όσο είναι δυνατόν – στη βελτίωση των συνθηκών απονομής της Δικαιοσύνης και στην απάλειψη των λόγων που προκαλούν τα υφιστάμενα φαινόμενα παθογένειας.
Σας ευχαριστώ πολύ,
Μασσαλής Ιωάννης
Πρωτοδίκης Αθηνών