Η ελλιπής επιμόρφωση, η αναξιοκρατία και η έλλειψη κριτηρίων στην αξιολόγηση και στις κρίσεις των στελεχών της εκπαίδευσης έχει οδηγήσει στην αποδόμηση του συστήματος και στην έλλειψη εκτίμησης και εμπιστοσύνης των στελεχών.
Είναι επιτακτική ανάγκη να θεσπιστεί ένα διαφανές και αξιοκρατικό σύστημα κρίσης και επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης, που θα στηρίζεται σε συγκεκριμένα κριτήρια και αρχές, ώστε να δοθεί οριστικό και αμετάκλητο τέλος στις γνωστές παθογένειες του συστήματος, που ταλανίζουν την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς.
Κριτήρια επιλογής
* Τα κριτήρια πρέπει να είναι αντικειμενικά και μετρήσιμα και να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της θέσης που κάθε φορά προκηρύσσεται ως προς τη γνώση και την εμπειρία. Βάση για την πρότασή μας θα αποτελέσουν και οι προτάσεις ειδικών επιστημόνων, συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών ( ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ) καθώς και των πολιτών που θα πάρουν μέρος στη διαβούλευση.
Ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης στελεχών της εκπαίδευσης.
* Τα στελέχη της εκπαίδευσης, που θα επιλεγούν, θα επιμορφωθούν σε θέματα αντίστοιχα με τις απαιτήσεις της θέσης που πρόκειται να καλύψουν σε ειδικά προγράμματα τα οποία θα λειτουργούν είτε σε συνεργασία με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης είτε με αντίστοιχα Τμήματα Πανεπιστημίων, είτε με τους υφιστάμενους φορείς επιμόρφωσης.
* Όσοι ολοκληρώνουν με επιτυχία τον κύκλο σπουδών θα λαμβάνουν πιστοποιητικό διοικητικής επάρκειας, το οποίο θα αποτελεί μια από τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στη διαδικασία επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Αρχικά θα ήθελα να συγχαρώ όλους όσους είχαν την ιδέα της δημόσιας διαβούλευσης των σχεδίων νόμου, μια και αυτό θέτει τις βάσεις για ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών σε θέματα ενδιαφέροντος.
Θεωρώ ότι η άποψη των ανθρώπων που εργάζονται και πονούν την εκπαίδευση πρέπει να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, όταν δεν καλουπώνει τα κριτήρια στα δικά τους μέτρα, χωρίς να παραγνωρίζεται η μεγάλη αξία της γνώμης των εταίρων όπως είναι οι Γονείς και οι Μαθητές.
Ως άτομο που εργάζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση 25 χρόνια, από τα οποία τα τελευταία ως «Στέλεχος», θα ήθελα να καταθέσω ορισμένες διαπιστώσεις και προτάσεις για το θέμα της «Επιλογής των Στελεχών Εκπαίδευσης».
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
1. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επιλογής «Στελεχών» ασκούνται στα συμβούλια πολυποίκιλες πιέσεις από διάφορους χώρους.
2. Οι πιέσεις αυτές άλλοτε αποδίδουν και άλλοτε όχι.
3. Αν π.χ. είσαι συνδικαλιστής των δύο μεγάλων παρατάξεων έχεις πολλές πιθανότητες να γίνεις αργά ή γρήγορα, «Στέλεχος Εκπαίδευσης» και κυρίως Προϊστάμενος Γραφείου ή Δ/ντής Εκπαίδευσης.
4. Μπορείς να γίνεις Διοικητικός Προϊστάμενος μόνο και μόνο επειδή ήσουν συνδικαλιστής και έχοντας μηδαμινή μετεκπαίδευση, πέραν της υποχρεωτικής.
5. Ο αιρετός της παράταξης του κυβερνώντος κόμματος «καθαρίζει» για σένα.
6. Δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο το πόσο «καλός» ή «κακός» ήσουν στη δουλειά σου πριν.
7. Ο αιρετός του ΚΥΣΠΕ δίνει το σύνθημα και το συμβούλιο (ανάμεσά τους και Πανεπιστημιακοί) ακολουθεί πειθήνια.
8. Μέσα από μια εξευτιλιστική διαδικασία συνέντευξης που στην καλύτερη περίπτωση κρατά 3 λεπτά, το συμβούλιο αποφαίνεται για την αξιοσύνη του υποψηφίου, αποδίδοντας ένα βαθμό.
9. Αν δεν είσαι στα «πράγματα», δεν πρέπει να έχεις μεγάλες προσδοκίες. Θα πάρεις ότι περισσεύει, αν περισσεύει.
10. Στις τελευταίες επιλογές του 2007, προκρίθηκε το 80% των Προϊσταμένων, τους οποίους προηγουμένως είχε επιλέξει η κ. Γιαννάκου μέσα σε μια νύχτα του 2005, από τα κομματικά όργανα της ΔΑΚΕ.
11. Μη βιαστείτε να συμπεράνετε ότι άφησαν το 20% στους άλλους, γιατί σ’ αυτούς προσμετρώνται και όσοι βγήκαν στη σύνταξη ή δεν έκαναν αίτηση για διάφορους λόγους.
12. Όλα τα παραπάνω δίνουν σε κάθε εκπαιδευτικό τη λανθασμένη εικόνα ότι η κομματική ταυτότητα από μόνη της και χωρίς οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα, αρκεί για οποιαδήποτε αναβάθμιση στο χώρο της εκπαίδευσης.
13. Όλα αυτά, δε θα ήταν δυνατά χωρίς τη συνδρομή της κεντρικής υπηρεσίας του ΥΠΕΠΘ, που μέσα από ΠΔ και Νόμους, προετοίμαζε το έδαφος για πρακτικές σαν τις προαναφερόμενες.
Οι «εκτός των τειχών» θα αναρωτιούνται: «μα γίνονται τέτοια πράγματα; Αυτά μοιάζουν με τα ΚΑΡΤΕΛ του γάλακτος»!!! Και όμως έτσι λειτουργεί η εκπαίδευση και κανείς δε διαμαρτύρεται γιατί απλούστατα όλοι όσοι δουλεύουμε σ’ αυτήν (εντός των τειχών), βολευόμαστε.
Ξεβολευόμαστε αυτόματα όμως όταν συνειδητοποιούμε ότι εκτός από εκπαιδευτικοί είμαστε και γονείς, που για διάφορους λόγους δε θέλουμε ή δεν μπορούμε να στείλουμε τα παιδιά μας σε ονομαστά ιδιωτικά σχολεία και γινόμαστε αποδέκτες αυτής της κατάστασης.
Κυρία Υπουργέ,
Ο θυμόσοφος λαός λέει: «Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» και αν θέλετε να βάλετε τις βάσεις για να αλλάξει κάτι στην εκπαίδευση είναι καλό να αρχίσετε από τα «Στελέχη» της.
Δε θα μπω στη διαδικασία να σας προτείνω πόσο πρέπει να προσμετρούνται οι τίτλοι σπουδών και τα υπόλοιπα γιατί απ’ ότι βλέπω, ο καθένας τα προσαρμόζει στα δικά του σταθμά.
Θα αρκεστώ σε βασικές αρχές και προτάσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το σκελετό του οικοδομήματος.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1. Τα «Στελέχη Εκπαίδευσης» πρέπει να έχουν:
a. πρόσθετη επιμόρφωση (τίτλους σπουδών), αντίστοιχη της θέσης που αιτούνται.
b. ικανοποιητική προϋπηρεσία
c. συναισθηματική νοημοσύνη
d. γνώση ξένης γλώσσας για να υπάρχει δυνατότητα αλληλεπίδρασης με άλλες χώρες
e. ικανότητα χρήσης Η/Υ
f. η εμπειρία επιθυμητή αλλά όχι απαραίτητη ή καταλυτική
g. συγγραφικό έργο σε περιοδικά με κριτές
2. Τα «Στελέχη Εκπαίδευσης» να επιλέγονται από ανεξάρτητα συμβούλια στα οποία ο αιρετός θα επιβλέπει την τήρηση των νόμιμων διαδικασιών και δε θα υποβάλλει ερωτήσεις ούτε θα μοριοδοτεί.
3. Η συνέντευξη να είναι ουσιαστική και να έχει την έννοια του αποκλεισμού χωρίς να δίνει μόρια.
4. Ως ουσιαστική συνέντευξη νοείται μια διαδικασία αλληλογνωριμίας του υποψηφίου με τα κάθε μέλος της επιτροπής (με οικείο γνωστικό αντικείμενο), δια μέσου μιας συζήτησης εφ’ όλης της ύλης και υποθετικά σενάρια. Η όλη διαδικασία δεν μπορεί να διαρκεί λιγότερο από μισή ώρα.
5. Εναλλακτικά, θα μπορούσε η συνέντευξη να μοριοδοτείται, με την προϋπόθεση ότι θα καταγράφεται με κάποιον τρόπο, για να μπορεί να υποβάλλει την ένστασή του όποιος αισθάνεται ότι αδικείται.
6. Τα «Στελέχη Εκπαίδευσης» να επιλέγονται για τετραετή θητεία αλλά στο δεύτερο χρόνο να αξιολογούνται και μόνο αν κρίνονται ικανά να συνεχίζουν.
7. Με την επιλογή τους θα υποχρεούνται να παρακολουθήσουν μακρόχρονα σεμινάρια που θα οργανώνουν τα Πανεπιστήμια και θα σχετίζονται με τη δουλειά που καλούνται να κάνουν.
8. Η αξιολόγηση των Στελεχών μπορεί να γίνεται από τον Προϊστάμενό τους, μέσα από μια σειρά δεικτών που θα αφορούν το παραγόμενο έργο.
Κυρία Υπουργέ,
Η κατάρτιση ενός αξιοκρατικού συστήματος επιλογής είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, αλλά όχι αδύνατη. Οι δικλίδες ασφαλείας προς αποφυγή των αδικιών αν και είναι δύσκολο να βρεθούν, υπάρχουν. Εκείνο που νομίζω ότι χρειάζεται πρωτίστως είναι η διάθεση από σας να αλλάξετε επί της ουσίας μια κατάσταση η οποία «σέρνεται» εδώ και πάρα πολλά χρόνια, για να μην πω από συστάσεως του κράτους.
Παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι πρέπει να το επιχειρήσετε με τόλμη, γνωρίζοντας ότι βάζετε ένα λιθαράκι σε μια μεγάλη προσπάθεια που αφορά ότι πιο πολύτιμο μπορεί να έχει μια χώρα. Την παιδεία των πολιτών της.
Με μια τέτοια διαδικασία θα δώσετε το κύρος που αρμόζει στα «Στελέχη Εκπαίδευσης», για να μπορέσουν να προωθήσουν με τη σειρά τους δράσεις που θα στοχεύουν στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων του κάθε Εκπαιδευτικού, ο οποίος είναι βασικός παράγοντας για κάθε αλλαγή, προς όφελος του Μαθητή, των Οικογενειών τους και της Πολιτείας γενικότερα.
Με τιμή
Ένα «Στέλεχος» όχι του Ιού της Νέας Γρίπης
αλλά ωστόσο Μεταλλαγμένου
Σε σχέση με τις επιλογές των στελεχών της Εκπαίδευσης και μέχρι τη διαμόρφωση ενός νέου αντικειμενικού, δημοκρατικού, αξιόπιστου και αξιοκρατικού θεσμικού πλαισίου, όπου η συνέντευξη θα αποτελεί απαραίτητο συστατικό της αξιολόγησης με μικρότερο ποσοστό μορίων συμμετοχής, να αντικατασταθούν άμεσα οι Δ/ντές Εκπ/σης και Προϊστάμενοι Γραφείων από την Υπουργό Παιδείας, για διάστημα όχι μεγαλύτερο των δύο χρόνων από σήμερα. Να συγκροτηθούν στη συνέχεια τα ΠΥΣΔΕ και ΑΠΥΣΔΕ για την επιλογή Δ/ντών και Υποδ/ντών Σχολικών Μονάδων, αφού οι τελευταίες κρίσεις, επιλογές και τοποθετήσεις (Ν. 3467/2006) έχουν αποδοκιμαστεί με τον πιο ηχηρό τρόπο από το σύνολο της τότε αντιπολίτευσης, την ΟΛΜΕ, την πλειονότητα των Καθηγητών καθώς επίσης έχουν ανατραπεί με πολλές δικαστικές αποφάσεις και στο Νομό μας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΛΛΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΔΙΔΑΚΡΟΡΙΚΑ, ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΤΥΧΙΑ ΚΛΠ. ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΕΘΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΝΕ -ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ, ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΑΔΕΙΑ ΜΑΤ΄ΑΠΟΔΟΧΩΝ-ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.
ΑΝΤΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ, ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΟΛA ΑΥΤA ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΟΥΝ ΜΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ.
ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΗΨΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΤΙΤΛΩΝ ΩΣ ΜΑΧΙΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΕΤΑΠΗΔΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ Ή ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ; ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΑΔΕΙΑ ΜΕΤ΄ΑΠΟΔΟΧΩΝ.
ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΑ ΜΟΡΙΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΤΙΤΛΟΙ ΚΑΙ ΠΤΥΧΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ; ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΣΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ Ο ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΝΘΟΚΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΡΙΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΩΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΤΥΧΙΟ.
ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΑΧΙΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ; Ή ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΤΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ;
ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΥΤΟ ΘΕΩΡΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΑΞΗΣ ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ, ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ, ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ, ΑΠΕΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΛΠ.
ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ;
.
Θα σταθώ μόνο στο θέμα των διευθυντών σχολείων (στη δευτεροβάθμια, όπου έχω πείρα).
1. Τα αντικειμενικά κριτήρια επιλογής, όπως επιμορφώσεις, κτλ., είναι άσχετα με τις απαιτούμενες ικανότητες ενός διευθυντή.
2. Τα μόρια της ήδη υπάρχουσας προϋπηρεσίας σε διευθυντική θέση δημιουργούν ισόβιους διευθυντές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Στη σπάνια περίπτωση που κάποιος πρώην διευθυντής χάνει τη θέση του από νεώτερο με περισσότερα αντικειμενικά ή όχι προσόντα, δημιουργούνται πικρίες, κόντρες, κτλ. Έχω δει σχολεία σε εμφύλιο για αυτό τον λόγο.
3. Πολλοί κυνηγούν τις θέσεις διευθυντών για πάρα πολύ απλούς λόγους: (α) να μπαίνουν λιγότερες ώρες στην τάξη, και (β) να παίρνουν το επίδομα θέσης.
4. Εξαιτίας του τρόπου επιλογής διευθυντών, και των δημόσιων σχέσεων που απαιτούνται με την τοπική κοινωνία, πολλοί διευθυντές: (α) ευνοούν τους ντόπιους καθηγητές σε βάρος των «περαστικών», (β) πιέζουν τους καθηγητές να βαθμολογούν χαριστικά μαθητές, και (γ) αποκτούν επαφές και γίνονται π.χ. δημοτικοί σύμβουλοι, παραμελώντας το σχολείο.
5. Συμφωνώ με πολλά προηγούμενα σχόλια, ότι (α) η διεύθυνση ενός σχολείου απαιτεί ικανότητες και ίσως ταλέντα που δεν είναι δυνατόν να μετρηθούν παρά μόνο αν κάποιος δοκιμαστεί στην πράξη, και (β) η διεύθυνση ενός σχολείου απαιτεί γνώση των ιδιαιτεροτήτων του συγκεκριμένου σχολείου, που δεν μπορεί να έχει παρά μόνο κάποιος που ήδη έχει αρκετά χρόνια προϋπηρεσίας στο σχολείο αυτό.
===========================================
Ο βασικός ρόλος του διευθυντή σε ένα σχολείο είναι να ενσωματώνει το αναγκαίο κύρος για να κάνει μαθητές και εκπαιδευτικούς να ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους.
Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Ο διευθυντής δεν είναι ούτε για να χειρίζεται τον υπολογιστή, ούτε για να λουφάρει ωράριο.
===========================================
Έτσι, η πρότασή μου είναι:
1. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει κανείς διευθυντής είναι να έχει οργανική στο σχολείο και να έχει τουλάχιστον 4 (ή 8) χρόνια διδακτική υπηρεσία σε αυτό.
2. Τα καθήκοντα του διευθυντή να ασκούνται εναλλάξ ανά σχολική χρονιά από τους εκπαιδευτικούς που καλύπτουν την παραπάνω προϋπόθεση. Κανείς να μην παραμένει για δεύτερη συνεχή χρονιά διευθυντής, αλλά να μπορεί να επανέλθει στον επόμενο κύκλο. Ο επόμενος διευθυντής να επιλέγεται στις 30 Ιουνίου από τον Σύλλογο, και να μην είναι ντροπή ο περισινός διευθυντής να είναι φετινός καθηγητής.
Πιστεύω ότι με τον τρόπο αυτό θα εξαλειφθούν πάρα πολά προβλήματα, κόντρες, εύνοιες και αδικίες, και θα εκλείψουν οι απαράδεκτες συμπεριφορές πολλών «διευθυνταράδων».
Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει θέμα «τεχνογνωσίας», ώστε κάποιος που έγινε μια φορά διευθυντής να παραμένει για πάντα διευθυντής. Για τη γραφειοκρατία και τα τυπικά καθήκοντα αρκεί ένα κλασέρ με φωτοτυπίες, ενώ για τα ουσιαστικά θέματα του σχολείου θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική μια ισότιμη συνεργασία του φετινού, του περισινού και του επόμενου διευθυντή, που όλοι θα έχουν πολλά χρόνια παρουσίας στο σχολείο και θα γνωρίζουν τις ευαισθησίες του.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΚΑΒΕΣΗΣ
Μαθηματικός
ΓΕΝΙΚΑ
Κατ’ αρχήν συγχαρητήρια γιατί πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα σε όλους μας να πουν την άποψή τους.
Η μικρότερη αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό δεν είναι βέβαια έτσι και αυτό το γνωρίζουμε όλοι μας αφού στις πόλεις οι τάξεις είναι πολυάριθμες με αριθμό μαθητών πολύ πιο πάνω από το Μ.Ο. Τώρα το πως θα θεραπευτεί αυτό είναι απλό. Αρκεί να θέλουμε. Είναι θέμα λοιπόν πολιτικής βούλησης.
Πρέπει να μπει τέρμα στις απίθανες αποσπάσεις εκπαιδευτικών σε διάφορους φορείς, πολλές φορές άσχετους με την Εκπαίδευση.
Και κάτι σημαντικό. Ακούγεται απλά ότι θα παίρνουν τα μόρια της θέσης απόσπασης και όχι της Οργανικής. Πιστεύω, εκτός από το προηγούμενο, πιο βασικό είναι η απόσπαση σε Γραφεία και Φορείς να μη θεωρείται θητεία στην Οργανική ή για να θεωρείται θητεία στην Οργανική να πρέπει η απόσπαση σ’ αυτά να είναι για χρόνο διπλάσιο από το χρόνο υποχρεωτικής παραμονής στην Οργανική.
Οι βασικότερες αιτίες των χαμηλών επιδόσεων των μαθητών μας σε Παγκόσμιους Διαγωνισμούς ας αναζητηθούν στο Αναλυτικό Πρόγραμμα, στις κατευθύνσεις που αυτό βάζει και βεβαίως στον τρόπο που υποδεικνύει για να τις υλοποιήσουμε. Και πλήθος δραστηριοτήτων και απίθανα μεγάλη ποσότητα ύλης στα περισσότερα μαθήματα.
Εξετάσαμε τι γίνεται στις χώρες των οποίων οι μαθητές έχουν μεγάλες επιδόσεις στους διεθνείς διαγωνισμούς αναφορικά με τον αριθμό μαθημάτων, το είδος τους και το μέγεθος της ύλης που πρέπει να καλυφτεί σε μια σχολική χρονιά;
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Πιστεύω ότι στα δυο προηγούμενα νομοσχέδια επιλογής στελεχών εκπαίδευσης, και σ’ αυτό με το οποίο έγιναν οι επιλογές του 2007 αλλά και σ’ εκείνο με το οποίο έγιναν οι επιλογές του 2002, έγινε σημαντική προσπάθεια από τους Νομοθέτες αλλαγής της φιλοσοφίας του συστήματος με τη θέσπιση γραπτού διαγωνισμού η οποία ακυρώθηκε στην πράξη αφού δεν έγινε τελικά ο διαγωνισμός ή έγινε το 2007 μόνο για Προϊσταμένους και Σχολικούς Συμβούλους για την εξασφάλιση μόνο 4 μορίων αντί των 40 που προβλεπόταν.
Δυστυχώς λοιπόν δε μας δόθηκε η δυνατότητα να τα δοκιμάσουμε στην πράξη.
Καθώς λοιπόν καταθέτουμε τις προτάσεις μας για ένα νέο Νομοσχέδιο πιστεύω κατ’ αρχήν ότι τα διοικητικά στελέχη της Εκπαίδευσης
-πρέπει να είναι καλοί γνώστες της καθημερινής σχολικής πραγματικότητας,
-πρέπει να μπορούν να διατηρούν καλές σχέσεις με το Σύλλογο Διδασκόντων, το Σύλλογο Γονέων και τους συνεργαζόμενους με το Σχολείο φορείς,
-πρέπει να είναι προσοντούχοι
-πρέπει να μπορούν να διεκπαιρεώνουν τις διοικητικές και οικονομικές υποθέσεις του Σχολείου. Εδώ θα πρέπει να πω ότι οι οικονομικοί απολογισμοί των Σχολείων είναι μικρού μεγέθους και δεν απαιτούν πια πτυχία οικονομικών Σχολών όπως είδα σε κάποιες προτάσεις.
Συνεπώς πιστεύω πως θα πρέπει να μοριοδοτούνται:
-η παλαιότητα στην υπηρεσία, η θητεία στη σχολική τάξη
η θητεία σε διοικητικές θέσεις
πιστοποιημένη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών
αποδεδειγμένη γνώση αγγλικής γλώσσας (αναβάθμιση μορίων-τα μισά για οποιαδήποτε
άλλη ξένη γλώσσα) 30%
-τα δεύτερα πτυχία, Μεταπτυχιακά, Διδακτορικά, όχι όμως όλα με την ίδια βαρύτητα.
Όσα είναι Διοίκησης να παίρνουν το μέγιστο των μορίων, όσα απλά έχουν στα μαθήματά τους «Διοίκηση» τα 2/3 των μορίων και τα υπόλοιπα το 1/3.
Αυτή η διάκριση βέβαια μόνο για τις θέσεις Προϊσταμένων Δνσεων-Γραφείων και Διευθυντών.
Επιμόρφωση στη διοίκηση από δημοσίους φορείς. 20%
-γραπτός διαγωνισμός 40%
-προφορική συνέντευξη από διευρυμένο όργανο, με πέντε Υπηρεσιακούς, οι δυο αιρετοί, και πέντε Πανεπιστημιακούς, οι τρεις από διοικητικές Σχολές και οι δυο από Παιδαγωγικές με συγκεκριμένη Τράπεζα θεμάτων και αναλυτική αιτιολόγηση βαθμολογίας. 10%.
Νομίζω ότι για έναν εκπαιδευτικό που πρώτο του μέλημα είναι η ουσιαστική προσφορά στο/η μαθητή/τρια δεν γίνεται παρά να απεγκλωβιστεί από τον γενικό όρο στελέχη της εκπαίδευσης και να μιλήσει στη πράξη μόνο για τα «στελέχη» που βρίσκονται δρούν και κυρίως διδάσκουν καθημερινά στο σχολείο. Για το λόγο αυτό όταν θα φτιάξετε το σχετικό νομοσχέδιο ξεκινήστε πρώτα απο τά κάτω (τη σχολική μονάδα) και μετά συνεχίστε να δημιουργείτε όσες και αν χρειάζονται ανώτερες βαθμίδες διοίκησης.
Σε κάθε σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να υπάρχουν και να λειτουργούν δύο επιστημονικές-παιδαγωγικές ομάδες. Η πρώτη να περιλαμβάνει τους Εκπαιδευτικούς που διδάσκουν μαθήματα «θετικής κατεύθυνσης» και η δεύτερη αυτούς που διδάσκουν μαθήματα «θεωρητικής κατεύθυνσης». (και μια τρίτη για τα μαθήματα που στοχεύουν στην ψυχοσωματική ανάπτυξη και καλλιέργεια του παιδιού, ή για το Δημοτικό θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ομάδες με βάση τις τάξεις και τον αριθμό των δασκάλων)
Η κάθε ομάδα θα συζητά και θα εξειδικεύει τους διδακτικούς στόχους των μαθημάτων της, θα δημιουργεί και θα υλοποιεί διαθεματικές διδακτικές προτάσεις, θα αναγνωρίζει, θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί τις επιμορφωτικές ανάγκες των μελών της με συστηματική ανάπτυξη της ενδοσχολικής επιμόρφωσης, θα επισημαίνει ατομικά τις αδυναμίες των μελών της και θα επεμβαίνει θεραπευτικά σε αυτές, ενώ θα αξιολογεί συνολικά το έργο της.
Κάθε ομάδα θα έχει επικεφαλής το «συντονιστή, Εκπαιδευτικό» (βοηθό Συμβούλου) που θα βρίσκεται και θα διδάσκει με μειωμένο ωράριο καθημερινά στο Σχολείο, θα συνεργάζεται με όλους τους Εκπαιδευτικούς της ομάδας του, θα τους καθοδηγεί καθημερινά διοργανώνοντας και υλοποιώντας μαζί τους συνδιδασκαλίες και θα λειτουργεί ως σύνδεσμος με τους Συμβούλους των Ειδικοτήτων που συμπεριλαμβάνονται στην επιστημονική και παιδαγωγική ομάδα.
Στην επιλογή του «συντονιστή, εκπαιδευτικού» θα παίρνουν μέρος οι Εκπαιδευτικοί του σχολείου με πρόταση τεκμηριωμένη που θα προκύπτει μέσα από ανοιχτή διαδικασία (που θα μπορούν να την παρακολουθούν μαθητές και γονείς και χωρίς μυστικές ψηφοφορίες, όπως αρμόζει σε λειτουργούς, ελεύθερους ανθρώπους) κατά την οποία θα συνεκτιμώνται τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του καθενός.
Παράλληλα οι «συντονιστές Εκπαιδευτικοί», θα λαμβάνουν ενεργό μέρος στην επιλογή των Συμβούλων. Έτσι μπορεί να δημιουργηθεί ένα δημοκρατικά δομημένο αυτοδιοικούμενο εκπαιδευτικό σύστημα, που στη βάση του θα βρίσκεται το διδακτικό έργο και οι Εκπαιδευτικοί της πράξης, δείχνοντας την απαραίτητη σε αυτούς εμπιστοσύνη, ωθώντας τους στην ανάληψη της ευθύνης που τους αναλογεί.
Τα μέλη ενός τέτοιου συστήματος είναι σίγουρο ότι θα θεωρούν αυτονόητη την αξιολόγησή τους, αμφίδρομα από κάτω προς τα πάνω και αντίστροφα, θα θεωρούν αυτονόητη την συμμετοχή των μαθητών σε αυτή ενώ θα αποζητούν και θα αποδέχονται τον κοινωνικό έλεγχο.
Η παραπάνω πρόταση θα μπορούσε να συνοδευτεί ακόμα και με την κατάργηση των θέσεων του Υποδιευθυντή και πιθανώς και του Διευθυντή του Σχολείου, το έργο των οποίων θα μπορούσε, στα λίγα ουσιώδη σημεία του (υπάρχουν τέτοια στην πράξη, άραγε σήμερα;), να επιφορτιστεί κάποιος από τους συντονιστές που προτείνουμε, ενώ μια καλή μηχανοργάνωση του διοικητικού-γραμματειακού μηχανισμού των σχολείων θα διεκπεραίωνε τα πολλά επουσιώδη και άσχετα με το εκπαιδευτικό έργο του σχολείου ζητήματα στα οποία δαπανούν το χρόνο τους ο Υποδιευθυντής και ο Διευθυντής του Σχολείου σήμερα.
Οι στρεβλώσεις που μπορεί να δεχτεί η παραπάνω πρόταση είναι προφανείς. Στον σημερινό Διευθυντή και Υποδιευθυντή, με τους σημερινούς όρους, τις διαδικασίες και τις πρακτικές επιλογής των, να αποδοθούν άμεσα οι ευθύνες και οι αρμοδιότητες που προτείνουμε να έχουν οι «Συντονιστές – Βοηθοί Σύμβουλοι».
Δεν υπάρχει βέβαια η ψευδαίσθηση ότι η πρόταση αυτή είναι τέλεια τεκμηριωμένη, δεν επιδέχεται διορθώσεις και επιμέρους εξειδικεύσεις στις λεπτομέρειές της, ή πολύ περισσότερο ότι είναι και η καλύτερη που θα μπορούσε να εκφραστεί. Υπάρχει όμως η βεβαιότητα, ότι αν σύντομα δεν υπάρξουν σοβαρές προτάσεις στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης σε λίγο καιρό αυτή θα αποτελεί δυστυχώς ένα «αδειανό πουκάμισο».
Υ.Γ. Τα μετρήσιμα μόρια λίγο ως πολύ στη σκέψη των περισσοτέρων είναι μάλλον ξεκάθαρα. Δύο παρατηρήσεις μόνο: α)εξοβελίστε τη μυστική συνέντευξη, αν θέλετε να την κρατήσετε, κρατήστε την κυριολεκτικά μόνο σε «δημόσια θέα» με τους όποιους κριτές να υποχρεώνονται άμεσα σε βαθμολόγηση και β)τα μόρια που δίνονται σε έναν εκπαιδευόμενο σε κάποιο αντικείμενο φροντίστε να τα παίρνει, τουλάχιστον και ο εκπαιδευτής του (π.χ. οι εκπαιδευτές α ή β επιπέδου επιμόρφωσης να λαμβάνουν τουλάχιστον τον αριθμό μορίων που λάμβάνουν και οι επιμορφούμενοι)
Κυρία Υπουργέ αν μου επιτρέπετε επιθυμώ ν’ αναφερθώ στην αξιολόγηση, για την οποία και εσείς μιλήσατε με ιδιαίτερη επιμονή, χωρίς να παραγνωρίζω τη σπουδαιότητα του θέματος της επιλογής των στελεχών εκπ/σης. Άλλωστε για αυτό το θέμα έχουν κατατεθεί προτάσεις από την ομοσπονδία μας. Διαπιστώνω ότι τόσο εσείς όσο και αρκετοί προκάτοχοί σας θεωρείτε ότι η αξιολόγηση αποτελεί πανάκεια για τη δημόσια εκπαίδευση. Γίνεται δε εδώ και κάποια χρόνια μιά προσπάθεια, με τη βοήθεια των ΜΜΕ, των δυνάμεων του κυβερνοσυνδικαλισμού και τη χρησιμοποίηση των συντηρητικών ανακλαστικών της κοινωνίας, να εμφανίστει ότι η αξιολόγηση έχει την κοινωνική αποδοχή, όχι όμως και την αποδοχή των εκπ/κών επειδή οι τελευταίοι θέλουν τάχα να «λουφάρουν»! Αποσιωπάται όμως έντεχνα ότι οι εκπ/κοί απορρίπτουν την αξιολόγηση όχι επειδή την φοβούνται, αλλά επειδή δεν έχουν εμπιστοσύνη, επειδή αμφιβάλουν για το αν θα εφαρμοστεί επιτέλους και στη χώρα μας η αξιοκρατία, την οποία όλοι επικαλούνται αλλά κανένας όμως δεν την εννοεί. Διότι μέχρι τώρα το υπάρχον πολιτικό σύστημα φαίνεται να προτιμούσε την αναξιοκρατία διότι αυτή αποτελούσε το όχημα επιβολής πάσης μορφής αυθαιρεσίας. Επίσης οι εκπαιδευτικοί απορρίπτουν την αξιολόγηση που θ’ αποσκοπεί στη χειραγώγησή τους και θ’ αμφισβητεί τη μόνιμη εργασίας τους, τη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη. Επίσης γνωρίζετε ότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει αξιολόγηση, που να είναι απόλυτα αντικειμενική. Όπως επίσης γνωρίζετε ότι εκπ/κά μοντέλα που θεωρούνται επιτυχημένα, όπως για παράδειγμα το Φιλανδικό, δεν εφαρμόζουν εξατομικευμένη αξιολόγηση παρά μόνο αξιολόγηση του εκπ/κού έργου. Αντικειμενική μπορεί να είναι η αξιολόγηση, όταν εξετάζονται τα τυπικά προσόντα του εκπ/κού(τίτλοι σπουδών, διδακτική εμπειρία εκφρασμένη σε χρόνια υπηρεσίας, παρακολούθηση ή συμμετοχή σε επιμορφωτικά προγράμματα κ.λ.π.). Είναι όμως δυνατόν η αξιολόγηση να είναι απόλυτα αντικειμενική, όταν εξετάζονται στοιχεία όπως: διδακτική ικανότητα, ευσυνειδησία, παιδαγωγική συμπεριφορά, υπευθυνότητα, ικανότητα επικοινωνίας με τους μαθητές, συναδέλφους, γονείς κ.λ.π.; Καταρχήν πρέπει να σημειώσουμε ότι τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν αρετές που δε μπορεί να μετρηθούν με αριθμούς. Επίσης οι κορυφαίοι παιδαγωγοί συμφωνούν ότι ο συντελεστής βαρύτητας για καθεμία απ’ αυτές δε θα μπορούσε παρά να προσδιοριστεί με υποκειμενικό τρόπο. Επιπλέον οι σχολικοί σύμβουλοι που σύμφωνα με τον ανενεργό νόμο Ευθυμίου θα αξιολογούσαν τους εκπ/κούς, δε νομίζω ότι θα πρέπει να έχουν αυτό το ρόλο. Οι σχολικοί σύμβουλοι θα πρέπει να παραμείνουν συνάδελφοι σύμβουλοι και καθοδηγητές των εκπ/κών και όχι αξιολογητές. Να συνεργάζονται με τους συναδέλφους της ίδιας ειδικότητας, να διοργανώνουν σεμινάρια και υποδειγματικές διδασκαλίες και να βοηθούν με κάθε τρόπο τους συναδέλφους ώστε να γίνουν καλύτεροι δάσκαλοι. Εκείνο που μπορεί να γίνει είναι στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς οι σύλλογοι διδασκόντων σε συνεργασία με τους προϊσταμένους, τους σχολικούς συμβούλους και τους υπευθύνους παιδαγωγικών θεμάτων κάθε σχολείου να θέτουν στόχους που πρέπει να επιτευχθούν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, αφού προηγουμένως λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι κοινωνικές, οι οικονομικές συνθήκες καθώς και το πολιτιστικό και μορφωτικό επίπεδο της περιοχής στην οποία εδρεύει το κάθε σχολείο. Στο τέλος της σχολικής χρονιάς να γίνεται αποτίμηση του έργου και εξέταση επίτευξης των στόχων. Εκεί που οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται να λαμβάνονται μέτρα, ώστε την επόμενη σχολική χρονιά η κατάσταση να βελτιωθεί.
Το σχολείο αποτελεί ζωντανό οργανισμό και όχι επιχειρηση την οποία να διοικεί ένας που έχει πτυχίο στη διοίκηση. Ναι μεν να έχει την ικανότητα της οργάνωσης και της λειτουργίας του σχολείου αλλά κυρίως να έχει παιδαγωγικές γνώσεις και γνώσεις προσέγγισης των μαθητών αλλά και των καθηγητών.Ο διευθυντής σχολείου δεν είναι προιστάμενος και έχει υφισταμένους αλλά εχει συναδέλφους καθηγητές, τους οιποίους βοηθά στο έργο τους και όλοι μαζί συμπορεύονται για το καλό του σχολείου και των μαθητών. Ο Διευθυντής και οι συνάδελφοι είναι πρώτα παιδαγωγοί και μετά μεταδότες γνώσεων. Το σχολείο πρέπει να προετοιμάζει τον μαθητή και για την έξοδο του προς την κοινωνία.
Η συμμετοχή του υποψήφιου διευθυντή σε διάφορα σεμινάρια δειχνει χαρακτήρα ανθρώπου με ανύσηχο πνευμα, με οράματα και δίψα για μάθηση. Η χρήση της νέας τεχνολογίας Υ/Η μικραίνει την απόσταση μεταξυ του διευθυντή και των μαθητών που τους αρέσει η νέα τεχνολογία.
Επιπλέον στα παραπάνω, σε κάθε διαδικασία κρίσης στελεχών εκπαίδευσης, οι ΘΕΣΕΙΣ που επιθυμούν να καταλάβουν θα πρέπει να δηλώνονται ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ, μετά την ολοκλήρωση κάθε διαδικασίας κρίσης. Η μέχρι σήμερα ισχύουσα διαδικασία δηλώσεων προτίμησης εκ των προτέρων χαλκεύει όλη τη διαδικασία. Οι υποψήφιοι έπαιρναν τα μόρια της συνεντευξης ανάλογα με τη θέση που διεκδικούσαν!!!!!
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που πρέπει να ξεπεραστεί είναι οι συνδικαλιστές.
Είναι ανησυχητικό για τη μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών το ότι το Υπουργείο συνδιαλέγεται με τους εκπροσώπους των ομοσπονδιών, δηλαδή τους «κατ’ επάγγελμα συνδικαλιστές», οι οποίοι δεν εκπροσωπούν παρά μόνο (α) τον εαυτό τους, (β) το κόμμα στο οποίο ανήκουν και (γ) μια ελάχιστη μειοψηφία των εκπαιδευτικών, με την οποία διατηρούν «πελατειακή» σχέση. Επιπλέον, ορισμένοι έχουν εργαστεί ως εκπαιδευτικοί ελάχιστα χρόνια. Προς επίρρωση των προηγουμένων, σας πληροφορώ ότι σε όλες τις διαδικασίες κρίσης στελεχών της εκπαίδευσης κατά το παρελθόν, οι συνδικαλιστές «βολεύονταν», ακόμη κι αν το κόμμα τους ήταν στην αντιπολίτευση, μείζονα ή ελάσσονα. Μάλιστα παρατηρείται συχνά το φαινόμενο συνδικαλιστές να «καταλαμβάνουν» υψηλόβαθμες θέσεις στελεχών εκπαίδευσης και, αμέσως μετά την απομάκρυνσή τους να επανέρχονται ως συνδικαλιστές, καταλαμβάνοντας θέσεις σε Δ.Σ. συλλόγων εκπαιδευτικών.
Ένα αξιοκρατικό σύστημα επιλογής Στελεχών Εκπαίδευσης δεν πρέπει να βασίζεται ΜΟΝΟ σε «μετρήσιμα» κριτήρια γιατί η επιδίωξη πρέπει να είναι «το κατάλληλο άτομο στην κατάλληλη θέση». Η ύπαρξη Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών τίτλων δεν εξασφαλίζει από μόνη της την επάρκεια του υποψηφίου στα καθήκοντα που θα κληθεί να αναλάβει. Αυτό είναι εμφανέστατο στους εκπαιδευτικούς, κυρίως λόγω της ανεπάρκειας των Σχολικών Συμβούλων. Επιπλέον με τις προτάσεις της κ. Υπουργού Παιδείας, με τις οποίες συμφωνούμε, προτείνονται:
Προτείνονται:
1. Υποχρεωτικές τουλάχιστον δύο (τεκμηριωμένες) εκθέσεις αξιολόγησης για την κατάληψη θέσης στελέχους εκπαίδευσης. Προϋπόθεση και όχι μετρήσιμο κριτήριο. Αρκεί η επάρκεια.
2. Υποχρεωτική πιστοποίηση 2ου (ΔΕΥΤΈΡΟΥ) επιπέδου στις Τ.Π.Ε. Προϋπόθεση και όχι μετρήσιμο κριτήριο.
3. Αδυναμία κατάληψης θέσης στελέχους εκπαίδευσης πριν από την παρέλευση διετίας από την τελευταία συμμετοχή σε Διοικητικό Συμβούλιο Συλλόγου Εκπαιδευτικών.
4. Τουλάχιστον 15ετής εκπαιδευτική προϋπηρεσία.
Συγκεκριμένα:
Α. Γραπτές εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ (και όχι αθλίως διαβλητές «τύπου ΑΣΕΠ», όπως ίσχυσε στις τελευταίες κρίσεις). Δυνατότητα των εξεταζόμενων να λάβουν γνώση του γραπτού τους. Ερωτήσεις γνώσεων (με προκαθορισμένη ύλη) και ερωτήσεις κρίσεως.
Βαρύτητα μέχρι 30%.
Β. Μετρήσιμα κριτήρια σχετικά με την προς κατάληψη θέση. ΣΥΝΑΦΕΙΑ των τίτλων σπουδών με την εκπαίδευση και την προς κατάληψη θέση. Ενδεικτικά:
(1)Μετεκπαίδευση = Μονάδες 10,
(2)Επιπλέον πτυχίο με συνάφεια = Μονάδες 10 έκαστο,
(3)Επιπλέον πτυχίο χωρίς συνάφεια = Μονάδες 2 έκαστο,
(4)Μεταπτυχιακό με συνάφεια = Μονάδες 10 έκαστο,
(5)Μεταπτυχιακό χωρίς συνάφεια = Μονάδες 3 έκαστο,
(6)Διδακτορικό με συνάφεια = Μονάδες 15 έκαστο,
(7)Διδακτορικό χωρίς συνάφεια = Μονάδες 5 έκαστο,
(8)Τρίμηνη επιμόρφωση με συνάφεια = Μονάδες 2 έκαστη,
(9)Τρίμηνη επιμόρφωση χωρίς συνάφεια = Μονάδες 1 έκαστη,
(10)Εξάμηνη επιμόρφωση με συνάφεια = Μονάδες 4 έκαστη,
(11)Εξάμηνη επιμόρφωση χωρίς συνάφεια = Μονάδες 2 έκαστη,
(12)Ετήσια επιμόρφωση με συνάφεια = Μονάδες 6 έκαστη,
(13)Εξάμηνη επιμόρφωση χωρίς συνάφεια = Μονάδες 3 έκαστη,
(14)Προϋπηρεσία = Μονάδες 2 για κάθε έτος διδ. προϋπηρεσίας με μέγιστο το 30,
(15)Προϋπηρεσία στη θέση στελέχους που διεκδικείται = Μονάδες 5 για κάθε έτος με μέγιστο το 20
(16)Προϋπηρεσία σε θέση στελέχους εκτός της θέσης που διεκδικείται = Μονάδες 2 για κάθε έτος με μέγιστο το 10
Βαρύτητα μέχρι 30%.
Γ. Προφορική συνέντευξη από Επιτροπή που θα ορίζεται με απόφαση του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας και θα αποτελείται από άτομα από τον πανεπιστημιακό και κοινωνικό χώρο. Σε κάθε περίπτωση τα μέλη της θα πρέπει να τυγχάνουν ευρύτερης κοινωνικής αποδοχής και να μην είναι επιρρεπή σε εξαρτήσεις και συνδιαλλαγές. Προτείνεται η επιλογή των μελών της από την Ολομέλεια της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία (180+ βουλευτές). Δε θα πρέπει να συμμετέχουν συνδικαλιστές στην Επιτροπή. Κατά τη διαδικασία θα πρέπει να τηρούνται μαγνητοφωνημένα πρακτικά και η κρίση (βαθμολογία) της Επιτροπής θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένη (συνολικά και κατά μέλος) και να κοινοποιείται σε κάθε υποψήφιο. Οι ερωτήσεις θα πρέπει να είναι «κρίσεως» προκειμένου να αξιολογηθεί η ικανότητα του υποψηφίου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που απαιτεί η συγκεκριμένη θέση.
Βαρύτητα μέχρι 40%.
Μετά από 25ετή ευδόκιμη υπηρεσία στη δημόσια εκπαίδευση και διαπιστώνοντας ότι αυτά τα 25 χρόνια τίποτα ουσιαστικό δεν άλλαξε από το 1985, δικαιούμαι να είναι απαισιόδοξος για τη δυνατότητα να αλλάξει κάτι ουσιαστικά τώρα. Το ελπίζω και το εύχομαι γιατί από την ΠΟΙΟΤΗΤΑ της Δημόσιας Εκπαίδευσης εξαρτάται το ΜΕΛΛΟΝ του τόπου μας και όχι το μέλλον κάθε κόμματος που ασκεί την εξουσία.
Διερωτάμε σε τι θα εξυπηρετήση στα κριτήρια για την επιλογή των διευθυντών η μοριοδότηση τους για τη συμμετοχή τους σε ΠΥΣΔΕ, ΑΠΥΣΔΕ, Στελεχος ΟΛΜΕ. Δεν φαινεται η παιδαγωική τους ικανότητα για προσέγγιση σε μαθητές καικαθηγητές και σύγουρα δεν φαίνεται ούτε το επίπεδο της μόρφωσης τους αλλά ούτε και η οργανωτική τους ικανότητα. Το αντίθετο συμβαίνει εάν
1) Έχουν μοριοδότηση με την συμμετοχή τους σαν σχεδιαστές αξιολόγησης της Π.Δ.Σ οι οποίοι οργανώνουν και λειτουργούν μικρό σχολλείο, τα τμήματα της ΠΔΣ, προσλαμβάνουν καθηγητές ωρομίσθιους, φτιάχνουν τα τμήματα των μαθητών, κανονίζουν για την μετακίνηση των μαθητών, φτιάχνουν τις μισθολογικές καταστάσεις των καθηγητών, την ΑΠΔ του ΙΚΑ τις πληρωμές κλπ οργανωτικά και οικονομικά στοιχεία. Η συμμετοχή των υποψήφιων διευθυντών σε τέτοιες θέσεις μας δείχνει ότι προκειται για άτομο με οργανωτικές και λειτουργικές ικανότητες και συγχρόνως άτομο με ευαισθησίες και αγάπη προς το εκπαιδευτικό εργο και τους μαθητές.
2) Έχουν μοριοδότηση η συμμετοχή τους σε περιβαλλοντικά προγράμματα και προγράμματα αγωγής υγείας όπου δειχνει άτομα ευαίσθητοποιημένα με το περιβάλλον και τον άνθρωπο, που πιστευουν στην εκπαίδευση και έχουν «ανοικτά μυαλά».
3) Έχουν μοριοδότηση από την παρακολούθηση προγράμματος για «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης» και πιστοποίηση από το ΕΚΕΠΙΣ με εγγραφή στο Μητρώο Εκπαιδευτών, διότι θα έχουν την καλύτερη επαφή και προσέγγιση στους ενήλικες συναδέλφους, αλλά και την αποδοχή και βοήθεια του σε συναδέλφους που θα θέλουν να εφαρμόσουν νέες μεθόδους διδασκαλίας.
4)Έχουν μοριοδότηση με την αποφοίτηση τους από την ΣΕΛΕΤΕ ΠΑΤΕΣ στο παιδαγωγικό τμήμα, γιατί θα μπορούν να προσεγγιζουν καλύτερα τους μαθητές αλλά και τους καθηγητές.
Ως προς την επιλογή σχολικών συμβούλων, προτείνω την κατάργηση της υποχρεωτικής 16ετούς εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας, ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε νέους ανθρώπους με ουσιαστικά προσόντα να θέτουν υποψηφιότητα.
Ως προς την επιλογή διευθυντών σχολικών μονάδων, προτείνω την κατάργηση της συνέντευξης και τη διατήρηση αντικειμενικών μετρήσιμων κριτηρίων.
Το σχολείο πρέπει να αποτελεί πρότυπο δημοκρατικής κοινωνίας με όλους τους συμβαλλόμενους Διευθυντής, υποδιευθυντής, σύλλογος καθηγητών, μαθητές και σε κάποιες περιπτώσεις γονείς, να συμμετέχουν και να έχουν γνώμη σε όλες τις διαδικασίες. Δυστυχώς σήμερα σε πολλά σχολεία παρατηρούνται προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζονται όχι και πολύ δημοκρατικά ίσως γιατί τα στελέχη δεν έχουν την ικανότητα και τις γνώσεις για την δημοκρατική διοίκηση του σχολείου με αποτέλεσμα να παρατηρούνται αντιδράσεις μαθητών αλλά και αντιδράσεις καθηγητών και σε κάποιες περιπτώσεις και καταλήψεις. Γη αυτό και για την επιλογή των καταλληλότερων διευθυντών αλλά και υποδιευθυντών στην εκπαίδευση θα πρέπει να καταργηθεί η συνέντευξη (η οποία θεωρείται υποκειμενική και σε πολλές περιπτώσεις υποκινούμενη)
Επειδή η επιλογή των διευθυντών και υποδιευθυντών χωρίς συνέντευξη είναι επίσης πολύ δύσκολη υπόθεση θα πρέπει να θεσπιστούν καταλληλα κριτήρια ώστε να επιλεγούν οι πλέον καταλληλότεροι για να μπορούν να ανταποκριθούν σωστά στο έργο τους, να έχουν ανοικτό πνεύμα και να προωθήσουν τη Δημοκρατία στο σχολείο Για το σκοπό αυτό προτείνω τα παρακάτω κριτήρια για μοριοδότηση:
1) Η 10ετή προϋπηρεσία στην εκπαίδευση (με ενεργεί διδασκαλία σε τάξη) να αποτελεί βασική προϋπόθεση για διεκδίκηση της θέσης του διευθυντή και με 0,5 μόρια για κάθε επιπλέον χρόνο υπηρεσίας, μέχρι ορίου 5 χρόνων δηλ. όριο 2,5 μόρια
2) Εάν η διδασκαλία των 10 χρόνων έγινε σε σχολείο επιλογής του υποψηφίου για διευθυντή – να έχει με 1 μόριο επιπλέον (σκοπός η καλύτερη γνώση των ιδιαίτερων συνθηκών λειτουργίας και οργάνωσης του σχολείου)
3) 0,5 μόρια κάθε χρόνο Διευθυντικής θέσης μέχρι του ορίου 2 μορίων
4) 0,5 μόρια για κάθε χρόνο Υποδιευθυντικής θέσης μέχρι ορίου 2 μορίων
5) 6 μόρια (Καλώς 4 μόρια, Λίαν καλώς 5 μόρια, άριστα 6 μόρια) για μεταπτυχιακό και 8 (Καλώς 6 μόρια, Λίαν καλώς 7 μόρια, άριστα 8 μόρια) για διδακτορικό Ανάλογα με το βαθμό του τίτλου ( σκοπός η προώθηση των πλέον καταρτισμένων και με υψηλή μόρφωση)
6) Γνώση 1ξένης γλώσσας σε επίπεδο Lower, 1 μόριο
7) Αποφοίτηση από Παιδαγωγική Σχολή (ΣΕΛΕΤΕ) ή ισότιμη σχολή, 0,5 μόρια (σκοπός η επιπλέον κατάρτιση σε παιδαγωγικά θέματα)
8) Πιστοποίηση για χρήση της νέας τεχνολογίας σε Η/Υ από Υπουργείο Παιδείας (1 μόριο) ή και από παρακολούθηση άλλων σεμιναρίων (0,25 μόρια για 50 ώρες σεμιναρίου). (Ο διευθυντής να χρησιμοποιεί H/Y)
9) Η συμμετοχή σε 1 πρόγραμμα του ΚΕΘΙ, 0,25 μόρια (η γνώση σε προγράμματα του ΚΕΘΙ)
10) Παρακολούθηση ημερίδας για Αξιολόγηση βιβλίων και η συμμετοχή σε αξιολόγηση, 0,25 μόρια.
11) Παρακολούθηση 40 ωρών σεμιναρίων Παιδαγωγικά, 0,25 μόρια από ΣΕΛΕΤΕ ή άλλη ισότιμη σχολή(η παιδαγωγική κάλυψη του Διευθυντή)
12) Παρακολούθηση ημερίδας από τον Ο.ΕΠ.ΕΠ., 0,25μόρια.
13) Παρακολούθηση προγράμματος για «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης» και πιστοποίηση από το ΕΚΕΠΙΣ με εγγραφή στο Μητρώο Εκπαιδευτών, 1 μόριο (η καλύτερη επαφή, προσέγγιση, και βοήθεια του διευθυντή στους συναδέλφους, η αποδοχή και βοήθεια του σε εφαρμογή νέων μεθόδων διδασκαλίας)
14) Συμμετοχή σε τουλάχιστον 2 ομάδες υλοποίησης προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, 0,5 μόρια και σε 2 ομάδες Αγωγής Υγείας, 0,5 μόρια ( ο διευθυντής θα πρέπει να έχει εφαρμόσει όλα τα προγράμματα που υπάρχουν στην εκπαίδευση για να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς που τα εφαρμόζουν – επίσης η συμμετοχή σε αυτά τα προγράμματα δείχνει άτομο με ευαισθησίες για το περιβάλλον και τον άνθρωπο ).
15) Συμμετοχή σε 1 επιμορφωτικό σεμινάριο για το περιβάλλον 0,25 μόρια
16) Υπεύθυνος σχεδιαστής αξιολόγησης της Πρόσθετης διδακτικής Στήριξης του σχολείου του 0,5 μόρια για κάθε σχολική χρονιά με όριο 2 μόρια. (δείχνει άτομο που αγαπά τους μαθητές την εκπαίδευση, το σχολείο του και είναι οργανωτικός αφού οργανώνει και λειτουργεί ένα μικρό σχολείο)
17) Συμμετοχή στη θέση του προέδρου ή του γραμματέα στις επιτροπές Πανελληνίων εξετάσεων με 0,25 μόρια για κάθε χρονιά με ανώτερο τα 0,5 μόρια.( Δείχνει άτομο που γνωρίζει και έχει εφαρμόσει τις διαδικασίες αυτές. Η αποκλειστικότητα της μοριοδότησης του προέδρου και του γραμματέα μόνο είναι γιατί η εφαρμογή και δουλειά γίνεται κυρίως από αυτούς. Δεν χρειάζεται περισσότερα χρόνια γιατί μοριοδοτείται μόνο η γνώση της διαδικασίας )
Για τις περιπτώσεις των σχολείων Επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ κλπ) ο υποψήφιος διευθυντής προτείνεται εκτός από όλα τα παραπάνω μόρια που ισχύουν για τα γενικά Λύκεια, να έχει σαν προϋπόθεση για υποβολή υποψηφιότητας τα 10 χρονιά διδακτικής εμπειρίας εκ των οποίων τα 5 τελευταία τουλάχιστον σε Επαγγελματικό σχολείο θα πρέπει να αποτελεί βασική προϋπόθεση για διεκδίκηση της θέσης του διευθυντή. Επιπλέον να γίνεται μοριοδότηση για:
1) Την επαγγελματική εμπειρία που μπορεί να έχει πριν τον διορισμό του να παίρνει 0,25 μόρια για κάθε χρόνο προϋπηρεσίας με όριο τα 2 μόρια. (σκοπός η καλύτερη προσέγγιση του διευθυντή στους καθηγητές και μαθητές λόγω της τριβής του με τον επαγγελματικό χώρο και την αγορά εργασίας)
Κ. Υπουργέ,
Είναι κατάντια κάθε φορά οι επιλογές των στελεχών στην εκπαίδευση να γίνονται ανάλογα με το πολιτικό τοπίο, που επικρατεί, ενισχύοντας κάθε φορά το δυνατό του σημείο για την επιλογή των ¨φίλων¨ – κολλητών.
Όλα τα νομοσχέδια έχουν ένα κοινό σκεπτικό: το όφελος το μικροπολιτικό, το συνδικαλιστικό και τη διεύρυνση των δημόσιων σχέσεων ( είναι γνωστά σ΄ όλους τα επιτεύγματα των εξουσιών και τα επιχειρήματα για το λιγότερο ή το περισσότερο κακό, που ακούγεται κάθε φορά από τις αντιμαχόμενες ομάδες νομής της εξουσίας, ή ότι το επόμενο σχέδιο νόμου θα είναι αξιοκρατικό. Όλα αυτά είναι για τους αφελείς και λέγονται από τους ¨επαγγελματίες¨ συνδικαλιστές και τους ¨επαγγελματίες¨ πολιτικούς των γραφείων για να γίνονται όλα κατόπιν ενεργειών τους… ο χείριστος τρόπος νομής της εξουσίας…
Αυτή η τακτική προσβάλλει την ίδια την Εκπαίδευση, τους μάχιμους εκπαιδευτικούς τάξης, τα στελέχη, που έχουν τις ικανότητες. Απαξιώνουν γενικώς την αξιοκρατία στη χώρα μας και τους θεσμούς, που είναι εδώ και χρόνια αρρωστημένοι. Είναι υποκρισία, το σχολείο να λέει ότι διδάσκει αξίες, αξιοκρατία … και να μην εφαρμόζεται η αξιοκρατία και η αξιολόγηση στον κατ΄ εξοχήν χώρο, της Αγωγής και της Παιδείας…
Αυτό το παιχνίδι με τους θεσμούς, πρέπει κάποτε να τελειώσει και πρέπει να τελειώσει από αυτούς, που έχουν την πολιτική βούληση, να τελειώσει επιτέλους αυτή τη βαρβαρότητα…
Επιβάλλεται κ. Υπουργέ να θεσπίσετε ένα διαφανές, αξιοκρατικό και αντικειμενικό σύστημα κρίσης και επιλογής στελεχών στην εκπαίδευση, που να αντέξει στο χρόνο και να βοηθήσει την Εκπαίδευση.
Επιβάλλεται :
1. Να υπηρετεί το Σκοπό και τους Στόχους της Εκπαίδευσης – αυτό έχει απαξιωθεί σε κάθε επιλογή, αλλά και σε κάθε διαδικασία, ιδιαίτερα στην πράξη…
2. Να υπάρξει ξεκάθαρο σύστημα συλλογικής και ατομικής αξιολόγησης στην εκπαίδευση, για να γνωρίζει ο υποψήφιος, το έργο του στη θέση ευθύνης. Αλλά και οι συντελεστές της εκπαιδευτικής διαδικασίας, πρέπει να γνωρίζουν για ποιο λόγο γίνεται η αξιολόγηση στην εκπαίδευση για να είναι καθαρό το παιχνίδι.
3. Να υπάρξει συνδυασμός εξετάσεων, δεξιοτήτων και αντικειμενικών κριτηρίων. Οι εμπειρίες έχουν δείξει, ότι τα πολλά πτυχία δεν κάνουν και τα ικανά στελέχη, σίγουρα βοηθούν.
Επιβάλλεται να γίνονται ψυχοτεχνικά τεστ – για το ψυχολογικό προφίλ του υποψηφίου, για την ψυχολογική επάρκεια του υποψηφίου. Οι θέσεις ευθύνης απαιτούν την παραπάνω διαδικασία.
Επιβάλλεται να γίνονται εξετάσεις των υποψηφίων από αξιόπιστη Αρχή σε καθορισμένα πεδία εξετάσεων – από ΑΣΕΠ, Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, ή κάτι άλλο που να είναι αξιόπιστο. Η φοίτηση σε αντίστοιχη σχολή για απόκτηση δεξιοτήτων – καθοδήγησης, διοίκησης. Η φοίτηση πρέπει να είναι υποχρεωτική και να διαρκεί ένα χρόνο – στα πρότυπα της δημόσιας διοίκησης.
Η διαδικασία αυτή πρέπει να ξεκινήσει άμεσα για Σχολικούς Συμβούλους, Διευθυντές Εκπαίδευσης και Προϊσταμένους Γραφείων. Να ακολουθήσει μία πιο ευέλικτη διαδικασία για τους Διευθυντές Σχολείων – με το ίδιο σκεπτικό, γιατί είναι καθοριστικοί παράγοντες σε κάθε αλλαγή στο χώρο της εκπαίδευσης.
Στις εξετάσεις συμμετέχουν, όσοι επιθυμούν να εμπλακούν στη διαδικασία της επιλογής και εφ΄ όσον έχουν διδακτική εμπειρία τουλάχιστον μία δεκαετία. Επιβάλλεται, το συνηγορούν οι εμπειρίες, για να γίνει κάποιος Σχολικός Σύμβουλος, ή Διευθυντής Εκπαίδευσης, ή Προϊστάμενος να έχει μία θητεία σε θέση Διευθυντή σχολείου, είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο, αλλά και για την απαίτηση της θέσης.. Ο αριθμός εισαγωγής υποψηφίων να καθορισθεί από πριν, σύμφωνα με τις ανάγκες των επιλογών – να υπολογισθούν όλες οι τυχόν ανάγκες και οι πτυχές του θέματος κάλυψης.
4. Όταν τελειώσει η φοίτηση στη Σχολή Στελεχών, να γίνονται οι αιτήσεις επιλογής. Θα ακολουθούν τα μετρήσιμα κριτήρια κοινής αποδοχής.
Στη συνέχεια της διαδικασίας να καταγράφονται όλα τα προσόντα – Μορφωτικά ( ακαδημαϊκά ), Υπηρεσιακά, Εκπαιδευτικά, Διδακτικά και ο βαθμός αποφοίτησης στη Σχολή Στελεχών. Η μοριοδότηση – είναι σχετικά εύκολη, όταν υπάρξουν οι προηγούμενες ασφαλιστικές δικλείδες, ίσως και άλλες, που θα προταθούν στην πορεία, για να εκλείψουν οι γνωστές φωτογραφίσεις κολλητών, να κοπεί ο ομφάλιος λώρος με το κόμμα και με τους ¨κολλητούς¨ , για να υπάρξει επιτέλους, όσον το δυνατόν μία ορθολογιστική μοριοδότηση των παραπάνω κριτηρίων. Πρέπει ΟΛΑ τα προσόντα να μετριούνται ισόρροπα, να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της θέσης και να είναι συναφή με την εκπαίδευση – επιμορφώσεις, μετεκπαιδεύσεις, πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, συγγραφικό, διοικητικά και καθοδηγητικά καθήκοντα, υπηρεσιακά, κ.λ.. Αφήνονται προσόντα έξω από το ¨τεχνητό¨ πίνακα μοριοδότησης και μπαίνουν άλλα ¨φωτογραφικά¨, ή βαπτίζονται άλλα συναφή με τη θέση, ανάλογα το τι συμφέρει την ομάδα – π.χ. μοριοδοτείται ο επιμορφούμενος και ο επιμορφωτής όχι, ή επιβραβεύει διακριτικά τον κομματικό φίλο, που τον τοποθέτησαν στα Συμβούλια Επιλογής με μόρια πτυχίου, για να συνεχίζεται το γαϊτανάκι επιβράβευσης των αποστολών τους …, ή… Το ίδιο πνεύμα φαίνεται να επικρατεί και πάλι, ο καθένας φωτογραφίζει τον εαυτόν του. Αυτά λύνονται, όταν υπάρχει σοβαρός διάλογος και αρχές.
5. Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Στελεχών. Το οποίο εξετάζει λεπτομερειακά όλα τα στοιχεία της αίτησης των υποψηφίων και τις ενστάσεις. Η συζήτηση θα αφορά και θέματα ενστάσεων για τα μετρήσιμα κριτήρια. Πλήρης αιτιολόγηση για τυχόν αλλαγές.
Όχι στη συνέντευξη και στις νέες θεωρίες για τράπεζες ερωτήσεων. Γιατί;
Οι ελληνικές συνεντεύξεις απαξιώθηκαν απ΄ όλους. Ακόμη και πρακτικά να κρατηθούν, η συνειδητή απόκλιση των μελών, ακόμη και μέσα στα οριζόμενα πλαίσια, για να μην έχουν προβλήματα, θα είναι καθοριστικότατη στην τελική επιλογή.
Όσο για τις ερωτήσεις από τράπεζα ερωτήσεων θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, γιατί οι ¨κολλητοί¨ με την ικανότητα του αρουραίου, θα έχουν και πάλι τη γνωστή πρόσβαση.
Όχι στις ερωτήσεις και στην αξιολόγηση των αιρετών. Οι αιρετοί δεν πρέπει να κάνουν ερωτήσεις και να αξιολογούν – ο ρόλος τους στα συμβούλια επιλογής είναι για το σύννομο της διαδικασίας – έχουν επωμισθεί τον αυστηρό έλεγχο τήρησης της διαδικασίας…
6.Σε επόμενη επιλογή δε θα γίνονται εξετάσεις και ψυχοτεχνικά τεστ, μόνο αν το απαιτεί η Αξιολόγησή του κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Πιστεύω, ότι μία τέτοια διαδικασία σε πρώτο επίπεδο ΘΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, θα απελευθερώσει εκπαιδευτικές δυνάμεις και θα επιλεγούν στελέχη, σε μεγάλο βαθμό, που θα είναι συγκροτημένα. Θα βοηθήσει την αξιοκρατία στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης και θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη, γι΄ αυτό χρειάζεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Όσο για την ικανότητα των στελεχών σε ρόλους καθοδήγησης και διοίκησης, έχει να κάνει με την αλλαγή της νοοτροπίας στην εκπαίδευση. ‘Oσα πτυχία και αν αποκτηθούν, ή φοιτήσουν σε σχολές στελεχών, ή δώσουν εξετάσεις, σίγουρα αυτά βοηθούν, χρειάζονται ΡΙΖΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ, που θέλουν ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Υπάρχει μία ισοπέδωση, αδιαφορία, αυτοσχεδιασμοί, παραπαιδεία και ¨το δε βαριέσαι¨. Υπάρχει όμως και το φιλότιμο και η ικανότητα, που χάνονται μέσα σ΄ αυτό το μπάχαλο. Οι εμπειρίες λένε, ότι οι ¨ικανότητες¨ των στελεχών επηρεάζονται και εξαρτώνται σημαντικά από πολλούς παράγοντες, όσο και καλές προθέσεις να έχουν.
Η αλλαγή κλίματος από το μπάχαλο, την αποδόμηση του συστήματος στην νοικοκυρεμένη εκπαίδευση, απαιτεί πολύ κόπο, ουσιαστικό διάλογο, συγκρούσεις με παλαιές νοοτροπίες εντός και εκτός των πυλών, κίνητρα, ορθολογική χρηματοδότηση, για να ανεβάσουν οι αλλαγές ποιοτικά την εκπαίδευση.
Οι παραπάνω αλλαγές στην επιλογή στελεχών, όπως και άλλες αλλαγές στο χώρο της εκπαίδευσης, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να γίνουν για το καλό της ταλαιπωρημένης Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης.
Καλές οι διαβουλεύσεις, οι διάλογοι και οι θεωρίες, αλλά χρειάζεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Με εκτίμηση
ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΔΑΣΚΑΛΟΣ
gkaranasios24@mail.com
Πριν 22 χρόνια, κατά την διάρκεια μιας μετεκπαίδευσης, διδάχτηκα ένα μάθημα που είχε τον τίτλο «ανάλυση επαγγέλματος». Παραφράζοντας ότι μου έμεινε από αυτό θα έλεγα ότι για να προσλάβεις ένα στέλεχος διοίκησης της εκπαίδευσης πρέπει:
α)Να ξεκαθαρίσεις το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί.
β)Να ορίσεις τα απαραίτητα προσόντα που πρέπει να έχει ο ενδιαφερόμενος για να μπορεί να λειτουργήσει μέσα στο παραπάνω πλαίσιο.
γ)Να ορίσεις κρητήρια απόδοσης για τον απαραίτητο έλεγχο.
και δ)Να ορίσεις τα κρητήρια επιλογής με γνώμονα πάντοτε την επίτευξη του/των στόχων που θέτει το νομικό πλαίσιο.
Άν τώρα θέλουμε να αλλάξουμε τα στελέχη της εκπ/σης, μέσα στο ίδιο νομικό πλαίσιο, χωρίς να διευρύνουμε αρμοδιότητες,να καθορίσουμε κρητήρια απόδοσης και διαδικασίες ελέγχου τότε τα πράγματα είναι απλά: Αφίνουμε την όλη διαδικασία στους συνδικαλιστές. Έτσι θα αποφύγουμε και κάθε τριβή…
Κατ΄αρχήν τα διδακτικά καθήκοντα είναι τελείως διαφορετικά από τα διοικητικά καθήκοντα και τα στελέχη της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα οι διευθυντές των σχολικών μονάδων εργάζονται εμπειρικά και με βάση την καλή τους ή όχι διάθεση, αγνοώντας τις βασικές αρχές της εκπαιδευτικής διοίκησης.
Σε ότι αφορά στην επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης, θα πρέπει:
α)Να καταργηθεί η συνέντευξη! να αξιοποιεί η πολιτεία κατά προτεραιότητα τους εκπαιδευτικούς που έχουν πιστοποίηση γνώσεων στη διοίκηση της εκπαίδευσης ή συγγραφικό έργο που σχετίζεται με τη διοικητική επιστήμη. Θα πρέπει δηλαδή να υπάρχει αυξημένη μοριοδότηση για όσους εκπαιδευτικούς έχουν μεταπτυχιακό ή άλλο τίτλο πιστοποίησης ή αντίστοιχο συγγραφικό έργο στη διοίκηση της εκπαίδευσης, σε σχέση μ΄αυτούς που έχουν τίτλους μετεκπαίδευσης στο διδακτικό τους ή σε άλλο αντικείμενο.Διότι αν κάποιος έχει π.χ μεταπτυχιακό στην Γεωπονία, ή στις ιχθυοκαλλιέργειες αυτό τι σχέση έχει με τη διοίκηση της σχολικής μονάδας και γιατί πρέπει να παίρνει και επίδομα θέσης;
β) Υπάρχει αναγκαιότητα να οργανωθεί από την Πολιτεία υποχρεωτική επιμόρφωση για τους μελλοντικούς διευθυντές και τα στελέχη της εκπαίδευσης, όπως γίνεται σε πολλές ευρωπαΐκές χώρες αλλά και σ΄ολόκληρο τον κόσμο,και όπου προβλέπεται μια περίοδος αρχικής κατάρτισης καιεπιμόρφωσης πριν ή αμέσως μετά την κατάληψη θέσης στελέχους στην εκπαίδευση (βλ.Γκόβαρης-Ρουσσάκης (2008),’Πολιτικές στην Εκπαίδευση’,ΥΠΕΠΘ-Π.Ι).Η πιστοποίηση σε θέματα διοίκησης της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι προύπόθεση για να καταλάβει κάποιος θέση στελέχους στην εκπαίδευση, αν ενδιαφερόμαστε για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
γ)Εκτός όμως των τυπικών προσόντων θα πρέπει να υπάρχουν και τα ουσιαστικά προσόντα της επάρκειας και των ικανοτήτων διαχείρισης ανθρωπίνων σχέσεων..Σ΄αυτά τα θέματα ίσως βοηθήσουν Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι της διοίκησης και Ψυχολόγοι.
Κατά την άποψή μου, όλα τα στελέχη της εκπαίδευσης πρέπει να διαθέτουν, πέραν των αυξημένων ακαδημαϊκών-επιστημονικών προσόντων και της διοικητικής εμπειρίας, και πραγματική διδακτική προϋπηρεσία. Αυτή τους κρατά σε επαφή με τη σχολική πραγματικότητα (μπορεί, κατ’ αναλογία, ένας σύμβουλος οδικής ασφάλειας να μην ξέρει ή να έχει χρόνια να οδηγήσει αυτοκίνητο;).
Η προαπαιτούμενη συνολική εκπαιδευτική προϋπηρεσία πρέπει να είναι τόση, ώστε το υποψήφιο στέλεχος να έχει δοκιμαστεί επαρκώς στην εκπαιδευτική πράξη, αλλά δεν πρέπει να είναι απαγορευτική για νέους ανθρώπους που έχουν όρεξη και ικανότητες για να θητεύσουν σε θέσεις ευθύνης.
Η συνέντευξη πρέπει να διατηρηθεί, γιατί μόνο τα «μετρήσιμα» προσόντα δεν επαρκούν για να διαμορφωθεί ολοκληρωμένη άποψη για την προσωπικότητα του υποψηφίου (είναι εξάλλου διεθνής πρακτική για κάθε θέση ευθύνης σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους). Η αλήθεια βέβαια είναι ότι καμιά επιτροπή δεν μπορεί κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης να αξιολογήσει με ακρίβεια την οξυδέρκεια, την όρεξη για δουλειά, το αίσθημα ευθύνης, τη συναισθηματική σταθερότητα, την ικανότητα λήψης αποφάσεων, την εκπαιδευτική συγκρότηση… την προσωπικότητα εν γένει του υποψηφίου, μπορεί όμως να αποκομίσει μια γενική εντύπωση. Είναι επίσης αληθές ότι δεκαετίες αναξιοκρατίας και αδιαφάνειας έχουν δικαιολογημένα κλονίσει την εμπιστοσύνη του εκπαιδευτικού κόσμου στη διαδικασία της συνέντευξης. Για όλους τους παραπάνω λόγους, η συνέντευξη πρέπει να αποτελεί το τελευταίο στάδιο επιλογής μεταξύ υποψηφίων που έχουν ήδη ξεχωρίσει για τα μετρήσιμα προσόντα τους.
Η γραπτή δοκιμασία για την επιλογή στελεχών –και μάλιστα σε νεφελώδες αντικείμενο και με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής- όχι μόνο δεν μπορεί να αναδείξει τους ικανούς, αλλά είναι κατά τη γνώμη μου σχεδόν προσβλητική.
Τέλος, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι κανένα σύστημα ανάδειξης των στελεχών της εκπαίδευσης, όσο δίκαιο κι αν είναι, δεν θα οδηγήσει σε ουσιαστική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου, αν δεν παράσχουμε στα στελέχη τα απαραίτητα θεσμικά εργαλεία και οικονομικά κίνητρα (αξιοπρεπές επίδομα θέσεως ευθύνης). Και κυρίως πρέπει να προσέξουμε τον διευθυντή της σχολικής μονάδας και να του δώσουμε ουσιαστικές αρμοδιότητες. Σήμερα ο διευθυντής διαχειρίζεται έγγραφα και εγκυκλίους, χωρίς να μπορεί να δράσει ουσιαστικά, είτε υπέρ των εκπαιδευτικών που προσφέρουν περισσότερα από τα τυπικά είτε κατά των προκλητικά αδιάφορων.
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων θα ήθελα να καταθέσω τέσσερις προτάσεις:
α) Θεωρώ αδιανόητο να μοριοδοτούνται τα πιστοποιημένα σεμινάρια του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, και μάλιστα η συγκεκριμένη μοριοδότηση να είναι κατοχυρωμένη νομοθετικά μέσω του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, χωρίς να ισχύει, όμως, για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης. Πώς είναι δυνατόν να κρίνεται κάποιος για στέλεχος εκπαίδευσης και να μην του ζητούνται σεμινάρια Δημόσιας Διοίκησης, πιστοποιημένα από την Εθνική Σχολή; Η μοριοδότηση αυτή θα λειτουργήσει και ως κίνητρο να αναζητήσουν οι εκπαιδευτικοί το ΙΔΕΚΕ και το ΙΝ.ΕΠ,. για να παρακολουθήσουν τα σεμινάριά τους.
Προτείνω, λοιπόν, να υπάρξει συγκεκριμένη, σαφής και γενναία μοριοδότηση αυτών των σεμιναρίων στις κρίσεις των στελεχών της εκπαίδευσης.
β) Να μοριοδοτείται, επίσης, η θητεία σε όλες τις θέσεις ευθύνης της εκπαίδευσης. Π.χ. η θητεία διευθυντή, υποδιευθυντή, σχολικού συμβούλου, υπευθύνου εκπαιδευτικών θεμάτων, υπευθύνου σχολικών δραστηριοτήτων σε κάθε νέα προκήρυξη που αφορά στελέχη της εκπαίδευσης. Η μοριοδότηση αυτή να μην γίνεται μόνο για την ίδια θέση (Δ/ντής για Δ/ντή) αλλά να ισχύει για όλες τις νέες θέσεις. Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζεται η εμπειρία που έχει αποκτήσει κάποιος από μια θητεία σε θέση ευθύνης.
γ) Για να αναγνωρίζεται και να επιβραβεύεται η κοινωνική και επιστημονική δράση των εκπαιδευτικών προτείνω τη μοριοδότηση της θητείας σε Διοικητικά και Εποπτικά Συμβούλια των Επιστημονικών Ενώσεων (Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, Μαθηματικών, Φυσικών, καθώς και στις αντίστοιχες Περιφερειακές Ενώσεις). Επίσης, να μοριοδοτείται η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε Συντακτικές Επιτροπές επιστημονικών και εκπαιδευτικών περιοδικών καθώς και η συμμετοχή τους στις οργανωτικές επιτροπές μεγάλων επιστημονικών συνεδρίων. Οι μοριοδοτήσεις αυτές ίσχυαν σε παλαιότερες προκηρύξεις, και πολύ κακώς, κατά τη γνώμη μου, ακυρώθηκαν με τους τελευταίους νόμους. Ένα στέλεχος εκπαίδευσης θα πρέπει να έχει μια δημόσια παρουσία, μια ευρύτερη κοινωνική και επιστημονική προσφορά. Με τα παραπάνω, νομίζω, ότι επιβραβεύεται αυτή η δράση.
δ) Πιστεύω, τέλος, ότι με το νομοσχέδιο θα πρέπει να αποκατασταθεί μια μεγάλη αδικία σε βάρος των εκπαιδευτικών εκείνων που υπηρέτησαν και υπηρετούν σε θέσεις υπευθύνων σχολικών δραστηριοτήτων (περιβάλλον, αγωγής υγείας, πολιτισμού, αγωγής σταδιοδρομίας). Συγκεκριμένα, ενώ οι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να κάνουν μια σειρά από σεμινάρια και να διδάσκουν στα Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα δεν τους αναγνωρίζεται η διδακτική προϋπηρεσία παρά μόνο η διοικητική. Πρόκειται για μια μεγάλη αδικία, τελείως ακατανόητη και παράλογη, εάν αναλογισθούμε ότι η διδακτική προϋπηρεσία δίνεται σε εκπαιδευτικούς αποσπασμένους σε άλλα υπουργεία π.χ. στο Υπουργείο Εσωτερικών.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΟΡΔΑΣ, ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ
Τα στελεχη της εκπαιδευσης,Δ/ντες σχολικων μοναδων προισταμενοι εκπ/σης κ.λ.π. πρεπει να εχουν δωδεκαετη και πλεον διδακτικη εμπειρια. Οραμα τους και αγωνας τους, οραμα και αγωνας ταυτοχρονα του ΥΠΕΠΘ,θα ειναι ενα καλυτερο αυριο για τους μαθητες μας. Οχιλογια και εξαγγελιες Εργαζεται,αγωνια,αγαπαει οΔασκαλος¨ο μαθητης πειθεται.Σεβεται,εκτιμα,εργαζεται για το δικο του καλο.
Βεβαιως ολα πρεπει ναμοριοδοτηθουν.Σεμιναρια,μεταπτυχιακα.Συναφη ομως με το εργο του Δασκαλου.Απαραιτητη ειναι και μια προσωπικη ακροαση μπροστα σε ανθρωπους ειδικους οπως ειναι ο ψυχολογος, ο κοινωνιολογος,για να διαγνωσκεται και η ισορροπια της προσωπικοτητας του υποψηφιου στελεχους.Πανω απο ολα η ακεραιοτητα του χαρακτηρα , το ηθος ,ηεντιμοτητα,η ευσυνειδησια,ενος δ/ντη η προισταμενου ειναι ο θεμελιος λιθος για μια υγιη εκπ/ση σε ολες τις βαθμιδες.Πιστεψτε το δεν ειναι ολοι καταλληλοι οσους και αν διαθετουν τιτλους αν δεν διαθετουν τα παραπανω…
ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕΙ ΠΤΥΧΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΙΤΛΟ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ!!!ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΤΑΞΗ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ,ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ Ο ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ,ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ,ΧΡΗΣΗ Η/Υ,ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ‘Η ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ.ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ ΔΡΑΣΗ.ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ, ΟΣΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΒΑΦΤΙΖΟΥΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ.ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΕΠ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΝΑ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΜΕΤΡΑΤΑΙ.ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΧΩ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΤΟ ΕΞΗΣ:ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΝΕΙ ΤΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ.ΟΜΩΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΠΙΕΣΗ; ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ;ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΣΧΟΛΙΚΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΨΥΧΟΜΕΤΡΙΚΑ ΤΕΣΤ ΣΤΑ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΣΤΕΛΕΧΗ,ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ.ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ ΓΕΜΙΣΑΜΕ.ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΨΑΧΝΟΥΜΕ. ΕΙΔΑΜΕ ΤΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΒΙΒΛΙΑ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ.Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΤΙΤΛΩΝ ΔΕ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
2.12.2009
Αγαπητοί εκπαιδευτικοί.
Μόνο αντικειμενικά κρητήρια στην αξιολόγηση στελεχών.
(Αυτά μπορεί να είναι Σπουδές σε Διοικητικές επιστήμες, Μεταπτυχιακά
Δημοσιευμένες εργασίες, Πτυχία ξένων Γλωσσών, Πιστοποίηση υπολογιστών) με φυσικά τα ανάλογα μόρια που αντιστοιχούν στις απαιτήσεις των καθηκόντων – υποχρεώσεων.
Αποφύγετε να μοριοδοτήσετε τον συνδικαλισμό. Είναι σαν να καταργείτε την αξιολόγηση και να τοποθετείτε την όποια παραταξιακή λογική στην Διοικητική Πρακτική. Ζητάμε τεχνοκρατική αντίληψη και σύγχρονο τρόπο διοίκησης. Όχι το κόμμα στο κράτος.
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΕΠΙΜΌΡΦΩΣΗ. θα δημιουργηθεί όμως μεγάλο πρόβλημα με το ποιοί θα ΕΠΙΜΟΡΦΩΘΟΥΝ γιατί θα διαπιστώσετε πολύ μεγάλο αριθμό ενδιαφερομένων.
Πώς αυτοί θα επιλεγούν;
Θα πρέπει εκεί να εφαρμοστούν κριτήρια αντικειμενικά και προσμετρήσιμα αν θέλετε να αποκτήσει το σύστημα αξιοπιστία.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΤΕΥΞΗ.
Όχι σε αιτήσεις απλές και επιλογή με όποιο άλλο τρόπο πλήν αντικειμενικών κριτηρίων ( Δηλ. Πάλι πτυχία ή Διοικητικά προσόντα )
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ
Μόνο με αντικειμενικό τρόπο. ( Αν συντρέχουν δικαστικές διώξεις καταδικαστικές Ε.Δ.Ε )
ΟΧΙ ΣΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΠΙΣΩ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΙΝΗΤΡΑ
Κα ΥΠΟΥΡΓΕ
ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΩς ΤΟ 2007 ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΡΓΙΟ ΗΜΕΤΕΡΩΝ ΓΑΛΑΖΙΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΠΟ ΔΝ/ΤΕΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ.
ΠΡΕΠΕΙ ,ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΕ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΝΑ ΑΠΑΛΑΓΕΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΣΥΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΝΕΑ ΠΝΟΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.
ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΣΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΝΕΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ.ΟΣΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΩΘΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΗΣ ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΣΤΟΑΣ.
Μεγάλο και πολυδιάστατο και αυτό το θέμα. Είμαι 21 χρόνια εκπαιδευτικός Β/βάθμιας, από αυτά 3 υποδιευθυντής και 7 διευθυντής ΓΕΛ. Η διαδικασία επιλογής, η γνωστή, με μοριοδότηση και κριτήρια μη ουσιαστικά και συνεντεύξεις για γέλια.Δεν είχα και δεν έχω ως τώρα, όπως και όλα τα στελέχη της εκπαίδευσης, την παραμικρή επιμόρφωση ή άλλου είδους βοήθεια στην άσκηση των καθηκόντων μου από το υπουργείο. Ο καθένας μας λειτουργεί με βάση το φιλότιμό του, τις γνώσεις που με δική του πρωτοβουλία απέκτησε και το ταλέντο του.Αποτέλεσμα, να υπάρχουν στελέχη εκπαίδευσης που είναι τελείως ακατάλληλα για τις θέσεις που κατέχουν. Σχολικοί σύμβουλοι που έχουν διδάξει ελάχιστα σε τάξη ή δεν τα κατάφερναν και τόσο καλά όταν το έκαναν, έχουν αναλάβει την παιδαγωγική και διδακτική υποστήριξη και καθοδήγηση συναδέλφων. Διευθυντές γραφείων, Διευθύνσεων αλλά και Περιφέρειας που δεν γνωρίζουν σε βάθος την καθημερινή λειτουργία του σχολείου, αφού έχουν ελάχιστη θητεία σε σχολικές μονάδες και καμία προηγούμενη διοικητική εμπειρία. Διευθυντές σχολείων που αδυνατούν να επιλύσουν απλά και συνηθισμένα προβλήματα που παρουσιάζονται καθημερινά στα σχολεία. Κατά τα άλλα έχουν σημαντικούς τίτλους, συγγραφικό έργο κ.λπ. Δεν κάνω γενικές τοποθετήσεις, γνωρίζω συγκεκριμένες περιπτώσεις με ονοματεπώνυμα στην περιφέρεια που βρίσκομαι, που δεν μπορούν να θεωρηθούν ως οι ελάχιστες εξαιρέσεις του κανόνα.
Προτείνω να ιδρυθούν σχολές αντίστοιχες της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης για τα στελέχη της εκπαίδευσης, μονοετούς φοίτησης για υποδιευθυντές και διευθυντές σχολικών μονάδων και διετούς για τα υπόλοιπα στελέχη. Να εισάγονται εκπαιδευτικοί που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια και προυποθέσεις, να απαλλάσσονται από διδακτικά καθήκοντα κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους και να αποφοιτούν μετά από ουσιαστική αξιολόγηση.
• Να τηρούνται οι νόμοι. Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάποιο πρόβλημα μ` αυτό. Αν βλέπουμε ότι δεν είναι ρεαλιστικοί να τους αλλάζουμε κι όχι να συνεχίζουμε να ζούμε σε κοινά αποδεκτή ανομία (παρανομία) που μας οδηγεί και σε εθισμό.
• Να στελεχωθούν αξιοπρεπώς τα γραφεία εκπαίδευσης με μόνιμους υπαλλήλους κι όχι με κάθε είδους πρόσωπα χρήζοντα βοηθείας, είτε είναι αποσπασμένοι ή ψυχικά κλονισμένοι συνάδελφοι. Να υπάρχει ειδικό τμήμα λογιστηρίου για ουσιαστική βοήθεια ανάπτυξης ευρωπαϊκών προγραμμάτων στα σχολεία.
• Ειδική επιτροπή σε επίπεδο περιφέρειας για την αξιολόγηση της ψυχικής υγείας των υποψηφίων εκπαιδευτικών αλλά και αυτών που μετά το διορισμό τους εμφανίζουν προβλήματα. (Η σχιζοφρένεια εμφανίζεται κυρίως μετά τα τριάντα). Είναι απάνθρωπο και γι αυτούς τους ίδιους που αισθάνονται την ανημπόρια τους αλλά και για τα παιδιά των φορολογουμένων.
Στην περιφέρειά μας (Πειραιάς) υπολογίζονται γύρω στις σαράντα βαριές περιπτώσεις.
• Να γυρίσουν στα σχολεία οι κάθε λογής αποσπασμένοι.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
• Το μεγάλο αγκάθι. Το επίπεδο της δημοκρατίας μας μέχρι σήμερα τις θέλει πολιτικές θέσεις για να μπορούν να « προωθήσουν τις θέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης», στην πραγματικότητα να εξυπηρετήσουν ρουσφέτια κάθε λογής πολιτευτών.
Αρκετά!!! Χρειάζεται επειγόντως να ενηλικιωθούμε και να δούμε το μέλλον της χώρας με τη σοβαρότητα που χρειάζεται και με βάση τις εξαγγελίες του Προέδρου και του κόμματος.
• Η λύση είναι μία και γνωστή. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ όλου του κορμού της εκπαίδευσης και των διάφορων φορέων που την αποτελούν μ` ένα σύστημα αξιόπιστο και αντικειμενικό που μπορούν να προτείνουν ειδικοί επιστήμονες.
• Μετά την αξιολόγηση να συνεκτιμηθούν τα αντικειμενικά κριτήρια (τίτλοι σπουδών κ.λ.π). Ιδιαίτερη προσοχή στην υποτίμηση των διδασκαλείων, τα μόρια να είναι τα ίδια με το μεταπτυχιακό για ένα θεσμό που για χρόνια έχει στηρίξει την παιδεία, είναι διάρκειας δύο χρόνων και μπαίνει κανείς μετά από εξετάσεις.
• Τέλος η συνέντευξη με ερωτήσεις από συγκεκριμένη τράπεζα θεμάτων.
Τα ποσοστά να είναι 40% αξιολόγηση, 40% αντικειμενικά κριτήρια, 20% συνέντευξη.
Μ` αυτόν τον τρόπο το πολύ σ` ένα διάστημα έξι μηνών θα υπάρχουν διακόσιοι προϊστάμενοι και Διευθυντές Διεύθυνσης που χρειάζεται η πρωτοβάθμια εκπαίδευση σ` όλη την Ελλάδα.
Σε δεύτερη φάση μπορεί να ακολουθήσει με τον ίδιο τρόπο η επιλογή Σχολικών Συμβούλων και σε μακρινό ορίζοντα με την καλύτερη δυνατή προετοιμασία η επιλογή Διευθυντών. Το προσωπικό ενός σχολείου μαζί με τον Διευθυντή του είναι η εικόνα της χώρας στην κοινωνία.
ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ
Η μορφή των υπηρεσιακών συμβουλίων είναι σημαντικό ν` αλλάξει. Στις πόλεις έχουν μετατραπεί σε αντικείμενα πολιτικών εξυπηρετήσεων εκλογικής πελατείας όλων των κομμάτων και συνδικαλιστικών παρατάξεων ενώ στην επαρχία μετατρέπονται σε απόλυτα φέουδα του κάθε Διευθυντή εκπαίδευσης ή Προϊσταμένου.
Η συμμετοχή σ` αυτά των σχολικών Συμβούλων της ίδιας περιφέρειας κρίνεται απαραίτητη γιατί είναι οι μόνοι που μπαίνουν καθημερινά στα σχολεία κι έχουν σαφή εικόνα για το τι συμβαίνει σε καθένα από αυτά.
Καλό είναι να συμμετέχει κι ένας Διευθυντής Σχολείου (εκτός της περιόδου που γίνονται οι κρίσεις τους), ώστε να σπάει η συνεργασία του διδύμου των αιρετών για εξυπηρέτηση φίλων , γνωστών και συμπατριωτών.
Ο αριθμός των μελών του συμβουλίου παραμένει ο ίδιος, στην θέση των τριών προϊστάμενων μένει ένας και μπαίνουν ο Διευθυντής σχολείου και ο σχολικός Σύμβουλος.
ΚΑΜΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΑΡΑΔΩΝ
ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ
ΒΧ
Σκέψου το παρελθόν θα γνωρίσεις το μέλλον λέει ο σοφός λαός και εκείνο που θα πρέπει να αποφύγετε είναι η επανάληψη λαθών του παρελθόντος. Τα λάθη πολλά και τα πληρώνει σήμερα η εκπαίδευση στο σύνολό της. Τα στελέχη της εκπαίδευσης αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του συστήματος, φροντίζοντας για την συνεχή και ομαλή μεταφορά προς τη βάση των αποφάσεων της πολιτείας και κατά συνέπεια της βούλησης του λαού. Από αυτό και μόνο γίνεται κατανοητό ότι τα στελέχη της εκπαίδευσης πρέπει να είναι άτομα με εμπειρία και γνώση. Εμπειρία που θα πρέπει να πηγάζει από τη μάχιμη πολυετή πορεία τους στο χώρο του σχολείου και γνώση που θα προέρχεται από την επαφή του εκπαιδευτικού με το χώρο της γνώσης (σεμινάρια, συνέδρια, μετεκπαίδευση, μεταπτυχιακά, διδακτορικά κ.ά.). Οι προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος στέλεχος της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι αυστηρές με την έννοια της πληρότητας του χαρακτήρα και της προσωπικότητας και αυτό γιατί το αντικείμενο της εκπαίδευσης είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο. Η μοριοδότηση των αντικειμενικών και μη στοιχείων θα πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη σύνεση λαμβάνοντας υπόψη το κόστος (χρονικό, οικονομικό, κοινωνικό) που απαιτείται για την απόκτηση ενός προσόντος και η αξία που έχει αυτό στον εκπαιδευτικό κόσμο αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία. Τέλος η ικανότητα και η ισορροπία ενός στελέχους έχω την αίσθηση ότι δεν εξασφαλίζεται από μία ολιγόλεπτη συνέντευξη, της μορφής τουλάχιστον που είχε ως σήμερα με τις αστείες ερωτήσεις, (αφού αυτή ουσιαστικά καθορίζει την επιλογή του ή όχι) αλλά από την πολύπλευρη πορεία του στον κλάδο πράγμα το οποίο αντιλαμβάνομαι ότι είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί. Απλά βάζω τις παραπάνω σκέψεις στο τραπέζι για προβληματισμό.
Συμφωνώ με τα κριτήρια επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης. θα ήθελα όμως να επισημάνω ότι θα πρέπει να υπάρχει κι ένα σωστό και αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών όπου θα φαίνεται το εκπαιδευτικό τους έργο αλλά η δυνατότητα συνεργασίας με συναδέλφους και διοίκηση. Επίσης από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να δίνεται η δυνατότητα σε όλους όσους θέλουν να αποκτήσουν προσόντα. Δυστυχώς σήμερα για να μπορέσεις να αποκτήσεις κάποιο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο θα πρέπει να έχεις και τις κατάλληλες γνωριμίες. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή στην Ελλάδα, να σταματήσουμε να «βασιζόμαστε» σε γνωριμίες και να πατήσουμε στα πόδια μας και στις δυνατότητές μας.
άννα..
Αγαπητή κ. Υπουργέ
Πριν προχωρήσετε στην επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης πρέπει κατά τη γνώμη μου να επιχειρηθεί μια γενικότερη αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής της ΠΕ και της ΔΕ, η οποία με τη σειρά της πρέπει να είναι συναφής με την αναμενόμενη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας, που προβλέπει ο “Καποδίστριας 2”, με κύρια δομικά στοιχεία το δήμο και την περιφέρεια.
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗ
Το γενικό πλαίσιο της διοικητικής δομής της ΠΕ και της ΔΕ θα μπορούσε να συγκροτείται από:
1. Την Περιφερειακή Δ/νση ΠΕ και ΔΕ, με αρμοδιότητες σε όλο το φάσμα του εκπαιδευτικού πεδίου, που θα μεταφερθούν από τις κατά νομό Διευθύνσεις και από το Υπουργείο Παιδείας (αποκέντρωση).
2. Τα δημοτικά Γραφεία ΠΕ και ΔΕ (ενιαία).
3. Τις Σχολικές μονάδες
Στην Περιφερειακή Δ/νση θα λειτουργεί παράρτημα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που θα επανδρώνεται κατά βάση από τους Σχολικούς Συμβούλους, οι οποίοι θα κατανέμονται στους δήμους.
ΟΡΓΑΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
1. Περιφερειακός διευθυντής
2. Προϊστάμενος δημοτικού Γραφείου Εκπαίδευσης
3. Διευθυντής Σχολικής Μονάδας
ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΠΕ & ΔΕ
Βαρύτητα στα ουσιαστικά προσόντα (γνώσεις, δεξιότητες)
Α. Πρώτη επιλογή Σχολικού Συμβούλου
Ο αριθμός των μορίων πρέπει να προκύπτει κατά:
1. 40% από τις σπουδές, επιμόρφωση, συγγραφικό έργο κλπ
2. 40% από τη συμμετοχή σε διαγωνισμό ελέγχου επιστημονικής κατάρτισης.
3. 20% από τη συμμετοχή σε συνέντευξη ελέγχου δεξιοτήτων.
Β. Δεύτερη επιλογή Σχολικού Συμβούλου
Η δεύτερη επιλογή δεν μπορεί να γίνει με τα ίδια τυπικά προσόντα, τα οποία δυνάμει παρέπεμπαν σε αντίστοιχα ουσιαστικά, τα οποία με τη σειρά τους έπρεπε να αναδειχτούν στην πράξη. Γι’ αυτό η δεύτερη ή η τρίτη κλπ επιλογή πρέπει να γίνεται με μοναδικό κριτήριο την αξιολόγηση του Σχολικού Συμβούλου, με βάση το πραγματικό έργο που παρήγαγε.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
1. Η διδακτική εμπειρία 16 ετών είναι αρκετή για να αποτελέσει προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή στη διαδικασία επιλογής. Τα επιπλέον έτη διδακτικής εμπειρίας δεν πρέπει να μοριοδοτούνται, γιατί έτσι επιδοτούμε την αρχαιότητα σε βάρος της ικανότητας.
2. Το ίδιο δεν πρέπει να μοριοδοτείται η θητεία σε διαφορετική θέση (δντή σχολείου κλπ).
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
1. Η επιλογή γίνεται με ευθύνη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
2. Οι αιρετοί συμμετέχουν στο Συμβούλιο Επιλογής χωρίς να αξιολογούν.
3. Η συνέντευξη είναι ανοιχτή, έχει δημόσιο χαρακτήρα, παρευρίσκονται όσοι από τους ενδιαφερόμενους θέλουν, η βαθμολογία ανακοινώνεται αμέσως. (Πλήρης διαφάνεια)
ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΠΕ & ΔΕ
1. Η επιλογή του Περιφερειακού Διευθυντή καλό είναι να γίνεται με τις ίδιες διαδικασίες που γίνεται η επιλογή των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων του Υπουργείου Παιδείας.
2. Η επιλογή των άλλων διοικητικών στελεχών δημοτικών Εκπαιδευτικών Γραφείων και Διευθυντών Σχολείων μπορεί να γίνει σε επίπεδο Περιφέρειας με τις ίδιες διαδικασίες που επιλέγονται κεντρικά οι Σχολικοί Σύμβουλοι.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Για όλα τα στελέχη ΠΕ & ΔΕ (Σχολικών Σύμβουλων, Διοικητικών Προϊστάμενων, Διευθυντών Σχολείων) πρέπει να θεσμοθετηθεί αξιολόγηση με συνέπειες κάθε δύο χρόνια. Μετά η αξιολόγηση θα μπορούσε να επεκταθεί και στους εκπαιδευτικούς των σχολείων.
Αγαπητή κ. Υπουργέ
Φαίνεται πως στο ζήτημα της επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης βρίσκεστε σε μια διαδικασία υπαναχώρησης από τις προεκλογικές θέσεις του κόμματός σας, κάτω βέβαια από την πίεση κάποιων παραγόντων που επιθυμούν να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν, έστω με κάποιες επουσιώδεις αλλαγές. Εδώ και χρόνια στο χώρο της εκπαίδευσης έχει διαμορφωθεί ένα κομματικοσυνδικαλιστικό κατεστημένο (πελατειακά δίκτυα, κομματικοσυνδικαλιστικές παράγκες κλπ) που αποστασιοποιημένο σε μεγάλο βαθμό από τα πραγματικά συμφέροντα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών, προωθεί τα δικά του συμφέροντα, κυρίως στο πεδίο των στελεχών της εκπαίδευσης. Και τα καταφέρνει πολύ καλά στο χώρο των διοικητικών στελεχών, τα οποία για το λόγο αυτό δεν ήταν ποτέ νομιμοποιημένα στη συνείδηση των εκπαιδευτικών, ούτε είχαν τις αναγκαίες ικανότητες για να παίξουν σωστά το ρόλο τους. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την καλή λειτουργία των σχολείων. Η ρήξη μ’ αυτό το κατεστημένο, που καλύπτεται κυρίως πίσω από ελκυστικά λαϊκότροπα ιδεολογήματα, αποτελεί μια πολύ δύσκολη υπόθεση.
Από την άλλη υπάρχουν και λειτουργούν φορείς μαζικής παραγωγής τυπικών προσόντων (μεταπτυχιακά, διδακτορικά κλπ).
Εύχομαι να τα καταφέρετε, αν έχετε τη διάθεση να συγκρουστείτε μ’ αυτά!
Με εκτίμηση
Σωτήρης Ευθυμίου
γιατί δε μπαίνει στη διαδικασία αξιολόγησης και πρόσληψης των εκπαιδευτικών και το κριτήριο της καλής ψυχικής υγείας αυτών; να εξετάζονται δηλαδή για το αν στέκουν τα μυαλά τους και να προστατευτούν τα παιδιά από τα κόμπλεξ ορισμένων. το θέμα δεν είναι να διοριστεί κανείς αλλά να είναι ικανός σε όλα και να μην είναι επικίνδυνος. επίσης να καταργηθεί η μονιμότητα, να αξιολογούνται διαρκώς για τις αποδόσεις τους και να μπαίνουν φυλακή όταν κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα
Βλέπω πως υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον με πολλές προτάσεις, οι οποίες εκπροσωπούν βέβαια αυτούς που τις γράφουν.Τίποτα περισσότερο, γιατί σε μια κοινωνία που γίνεται συνεχώς πιο επικίνδυνη , υλιστική και ατομική με ισοπέδωση όλων των αξιών,ο κάθε ένας προσπαθεί να μεταφράσει τα πάντα στη ζωή, από το τι, τον βολεύει.Ακόμη και η γιαγιά μου θέλει να γίνει «ΣΤΕΛΕΧΟΣ» εκπαίδευσης,να διοικεί τους άλλους, λες και είναι γεννημένη γι΄αυτό.
Στη δουλειά μας βλέπουμε αρκετούς νέους εκπαιδευτικούς, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να λουφάρουν.Φταίνε όλοι οι άλλοι και ποτέ η/ο ίδιος.Καλύπτονται βέβαια και από τους συνδικαλιστές και κάθε είδους γνωριμίες, δημιουργούν προβλήματα στην εργασία τους και κάνουν και τον έξυπνο.
Για να φθάσει κανείς σε θέση να διοικήσει πρέπει να έχει αποδείξει στην πολυετή εργασιακή του σχέση ότι το αξίζει και ότι πρώτος αυτός θα τρέξει για κάθε περίσταση.Προσθέτουμε βέβαια και τους τίτλους σπουδών οι οποίοι δεν έρχονται «ξεκομμένα» αλλά είναι μια πορεία ζωής «εμπειρίας και πράξης».Τι στέλεχος να γίνει κάποιος ο οποίος δεν έχει περάσει ποτέ μέσα από την σχολική τάξη; Ας ανατρέξουν όλοι αυτοί που κάνουν τους έξυπνους στα συστήματα και τις ανεπτυγμένες κοινωνίες άλλων κρατών.Οι θέσεις ευθύνης δεν είναι αυτοσκοπός,ή για να αυτοεπιβαιωθούμε…Πρέπει να το αποδείξεις ότι το αξίζεις,πρέπει να αποδείξεις ότι μπορείς να προσφέρεις…και να αξιολογείσαι από ανθρώπους ουδέτερους προς το περιβάλλον σου, να κατέχουν όμως το αντικείμενο..Μόνο έτσι η πατρίδα μου, θα πάει μπροστά…,μόνο έτσι θα αλλάξουμε κάποιες αντιλήψεις και αξίες, που
είναι απαραίτητες για να σταθούμε σαν κοινωνία και σαν έθνος στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Σας ευχαριστώ!!!
Αγαπητοί Συνάδελφοι
Καλή μέρα και καλό μήνα
Η συζήτηση είναι μια ευκαιρία να δώσουμε ένα μήνυμα για την προκλητική επιλογή βολεμένων στελεχών εκπαίδευσης.
Τα πολλά (αμφισβητήσιμα;) χαρτιά και τίτλοι σπουδών, τα αμέτρητα χρόνια υπηρεσίας (στρατός είναι εδώ;) και οι πονηρές συνεντεύξεις δεν είναι αντικειμενικός τρόπος επιλογής στελεχών.
Τα στελέχη πρέπει να εκλέγονται κυρίως από το σύλλογο των μάχιμων εκπαιδευτικών (με προτεραιότητα-χωρίς να αποκλείονται οι άλλοι), των ανθρώπων δηλαδή που είναι στην πρώτη γραμμή και είναι και καλοί καθηγητές.
Τα στελέχη αυτά θα δοκιμάζονται για μια διετία και ΜΕΤΑ θα παίρνουν την θέση, αφού η ΠΡΑΞΗ έχει δείξει ότι ανταποκρίνονται σωστά, αποτελεσματικά, με όραμα και έμπνευση στα καθήκοντά τους.
Πρέπει επί τέλους στελέχη να γίνονται οι εκπαιδευτικοί της πρώτης γραμμής, αναδεικνύοντας τα προσόντα τους για την κατάληψη θέσης στελεχών.
Ένας μάχιμος εκπαιδευτικός
Κα. Υπουργέ επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με την άποψη να προσμετρώνται τα μόρια εκπαιδευτικής πείρας σε ΑΕΙ-ΤΕΙ κάτι που θα τεκμηριώσω παρακάτω.
Ένα μεγάλο μέρος εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποσπώνται για μεγάλο χρονικό διάστημα (περίπου 3 έτη) από τις υπηρεσίες τους στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής είτε για παροχή εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων ΕΤΕΠ κτλ. Σίγουρα η προσωπική μάθηση είναι πλεονέκτημα και ειδικά στο χώρο της εκπαίδευσης. Παρόλα αυτά η κατοχή διδακτορικού διπλώματος δεν είναι τόσο αναγκαία στην άσκηση των καθηκόντων του διδασκάλου της δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό που έχει ανάγκη το σχολείο είναι εκπαιδευτικοί με δεξιότητες που να είναι κοντά στο μαθητή. Ναι στη μεταπτυχιακή και σεμιναριακή εκπαίδευση των εκπαιδευτικών αλλά η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής πρέπει να αφορά τον ίδιο και να αποτελεί προσωπική του υπόθεση δίχως να εγκαταλείπει το σχολείο. Ένα μέρος αποσπασμένων στη τριτοβάθμια εκπαίδευση για εκπαιδευτικούς σκοπούς εργάζεται ελάχιστες ώρες στα πανεπιστήμια στερόντας θέσεις από νέους υποψήφιους διδάκτορες και ερευνητές που διεκδικούν αποκλειστικά παρόμοιες θέσεις. Άποψη μου είναι ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι κοντά στο μαθητή και στο σχολείο χωρίς να τον αποσπά καμία άλλη δραστηριότητα.
Συνάδελφοι,
Ο Διευθυντής του σχολείου δεν έχει καμμία σχέση με τη διαχείρηση χρημάτων [ούτε σπούδασε για αυτό, ούτε μπορεί εύκολα να το κάνει].
Κύριο έργο του Διευθυντή είναι η διαχείρηση του προσωπικού, η καλή επαφή και συνεργασία με τους καθηγητές και τους μαθητές, η άμεση συνεργασία με τους γονείς, η καλή λειτουργία των θεσμικών οργάνων του σχολείου, [σχολικό συμβούλιο, σχολική επιτροπή, σύλλογος διδασκόντων, σύλλογος γονέων και κηδεμόνων, μαθητικά συμβούλια], η συχνή επαφή με τους σχολικούς συμβούλους, με τους υπευθύνους διαφόρων δραστηριοτήτων, η άμεση και παοδοτική συνεργασία με τους υπόλοιπους φορείς της τοπικής κοινωνίας [Δήμος, Νομαρχία, πολιτισμός, θἐατρο, κινηματογράφος, μουσική κλπ]
Γιατί να εμπλέκεται ο Διευθυντής του σχολείυ θέματα όπως: προμήθεια πετρελαίου, γραφική ύλη, υλικά καθαριότητας, επισκευές, συντήρηση, βάψιμο του κτιρίου, διαγωνισμοί κυλικείων, έλεγχος κυλικείου και τόσες άλλες αρμοδιότητες που είναι χρονοβόρες, ανούσιες για ένα Διευθυντή, ακόμα και «ύποπτες»;
Γιατί να μην υπάρχει σε κάθε σχολείο και ένας δεύτερος Διευθυντής- Διαχειριστής -όχι υποχρεωτικά εκπαιδευτικός -που να αναλμβάνει τέτοιες αρμοδιότητες;
Ευχαριστώ
Π.Τ.
Κυρία υπουργέ
Θα ήθελα παρακαλώ να εξηγήσετε πως προέκυψαν οι μοριοδοτήσεις που προτείνετε στο κείμενο των προτάσεων που καταθέσατε.
Με ποια λογική λόγου χάριν ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό στη θεολογία, τη λαογραφία ή άλλο άσχετο κλάδο πρέπει να μοριοδοτείται το ίδιο με αντίστοιχους τίτλους σπουδών που εχουν σχέση με την εκπαίδευση. Στο παρελθόν έχουν σημειωθεί πολλά ευτράπελα. Εκπαιδευτικοί με διδακτορικό με θέμα τις παραδοσιακές στολές του τάδε χωριού, να μοριοδοτούνται υψηλότερα από κάποιον που έχει πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων, την εκπαιδευτική και κοινωνική πολιτική ή την κοινωνική ψυχολογία και να καταλαμβάνει θέση για την οποία κάθε άλλο παρά έχει τα προσόντα και τις γνώσεις που απαιτούνται. Η κατοχή ενός μεταπτυχιακού ή διδακτορικού θα πρέπει να μοριοδοτείται υψηλά μόνο στο βαθμό που το αντικείμενο σπουδών είναι συναφές με τις απαιτήσεις της προσφερόμενης θέσης. Οι μη σχετικοί τίτλοι σπουδών θα πρέπει να μοριοδοτούνται με το ήμισι των μορίων των σχετικών με την εκπαίδευση τίτλων.
Ένα άλλο ζήτημα σχετικά με τη μοριοδότηση αφορά τη διετή μετεκπαίδευση, η οποία και επιβρεβεύεται με 4 μόρια, ενώ το δεύτερο πτυχία για το οποίο κάποιος δαπάνησε όχι δύο αλλά τέσσερα χρόνια σπουδών παίρνει 3 μόρια. Οποιοσδήποτε καλόπιστος αναγνώστης αυτής σας της θέσης εύλογα αναρωτιέται τι είδους σκοπιμότητα κρύβεται πίσω από το παραπάνω. Ένας απόφοιτος της εθνικής σχολής δημόσιας διοίκησης, του τμήματος εκπαιδευτικής και κοινωνικής πολιτικής ή της νομικής είναι λιγότερο καταρτισμένος σε θέμα διοίκησης της εκπαίδευσης από κάποιον που παρακολούθησε δύο χρόνια μαθήματα σε ένα διδασκαλείο για να «φρεσκάρει» τις γνώσεις του?
Επιπλέον από πότε πρέπει να επιβραβεύεται και να μοριοδοτείται η τύχη? Διάβασα στις προτάσεις σας για μοριοδότηση σπουδών σε σχολές όπως η ΣΕΛΔΕ και η ΣΕΛΕΤΕ. Οστόσο στα προαναφερόμενα τμήματα η φοίτηση γινόταν κατόπιν κλήρωσης, με αποτέλεσμα πολλοί που θα επιθυμούσαν να παρακολουθήσουν, να μην καταφέρουν να το κάνουν. Πρόσθετα, αυτοί οι κύκλοι των σπουδών διήρκεσαν λίγο, με αποτέλεσμα ελάχιστοι να κάνουν χρήση των υπηρεσιών τους. Σε οποιαδήποτε κρίση θα πρέπει να διασφαλίζεται η ισότητα των ευκαιριών. Πριμοδοτώντας κάποιους που λόγω χρονικής συγκυρίας και ευμενούς κλήρωσης κατάφεραν να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα και μάλιστα απομακρυνόμενοι για ένα χρόνο από το χώρο του σχολείου, αυτόματα κάποιοι άλλοι «άτυχοι» στερούνται χωρίς δική τους υπαιτιότητα μόρια που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να καταλάβουν μια συγκεκριμένη θέση.Θέση μου είναι πως οποιοσδήποτε τίτλος αποκτάται χωρίς διαδικασία γραπτών κατατακτήριων εξετάσεων.
Η διοίκηση πέραν των γνώσεων, είναι και ζήτημα εμπειρίας. Ένας επιπλέον τίτλος σπουδών δε σε κάνει αυτόματα καλύτερο διευθυντή ή προϊστάμενο. Συνεπώς η διοικητική εμπειρία θα πρέπει να αξιολογείται θετικότερα.Ίσως η επιπλέον μοριοδότησή της να είναι μια λύση.
Ένα άλλο θέμα το οποίο πρέπει να εξεταστεί αφορά σε αυτές καθ’ αυτές τις διοικητικές θέσεις. Θα πρέπει να διευκρινήσουμε: Είναι θέσεις πολιτικές? Είναι θέσεις καθαρά εκπαιδευτικές? Και τι γίνεται π.χ. στην περίπτωση που ένας ανίθετος με την κυβερνητική πολιτική προϊστάμενος υπονομεύσει τη λειτουργία μιας σχολικής μονάδας μη στελνοντας ικανό αριμό εκπαιδευτικών? Η αν προσπαθήσει με εφαλτήριο τη θέση του να καλλιεργήσει προσωπικές του ή κοματικές του φιλοδοξίες και συμφέροντα? Η άσκηση διοίκησης είναι εξόχως πολιτική πράξη και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Συνεπώς θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν μήπως με την στείρα συγκέντρωση «αντικειμενικά μετρίσημων» μορίων χαθεί το παιχνίδι που είναικατά κύριο λόγο η εφαρμογή συγκεκριμένης εκπαιδευτικής πολιτικής. Η συνέντευξη δεν είναι από μόνη της ικανό όπλο στην φαρέτρα των εκάστοτε κρινόντων ώστε να διασφαλίσουν την ανεμπόδιστη εκτέλεση της όποιας καντρικά σχεδιαμένης πολιτικής.
Τα παραπάνω τα υποστηρίζω παρόλο που προσωπικά οι προτάσεις του υπουργείου με βολεύουν καθόσον διαθέτω σχεδόν όλους τους τίτλους σπουδών με υψηλή μοριοδότηση. Οστόσο πιστεύω ότι κάποια ζητήματα θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίζονται πολιτικά.
Συνάδελφοι,
Η Διοίκηση είναι ταλέντο, γνώση και εμπειρία.
Άρα οφείλουμε
1. Να βρούμε τρόπους για να ανιχνεύσουμε το ταλέντο
2. Να επιμορφώσουμε τους υποψηφίους να ασκήσουν διοικητικά καθήκοντα και
3. Να λάβουμε υπόψη μας την εμπειρία.
Όλοι αναγνωρίζουμε τη δυσκολία να (δια)χειριστεί κανείς με επιτυχία ένα ανθρώπινο διδακτικό προσωπικό.
Εκείνο που έχει πάντως ιδαίτερη σημασία είναι οι νέοι Διευθυντές και Προϊστάμενοι -όπως και όταν προκύψουν- να επιλεγούν με τέιοιο τρόπο που να μπορούν να κοιτάξουν τους συναδέλφους τους στα μάτια, να εμπνέουν εμπιστοσύνη, να είναι έτοιμοι να «λογοδοτούν» στην κοινωνία, τον εαυτό τους, τους συναδέλφους τους και τους μαθητές.
Σχετικά με τα κριτήρια της επιλογής τους πολλοί κάνουν διάφορες προτάσεις – μεταξύ αυτών και εγώ σε προηγούμενη παρέμβασή μου. Σε αυτή την παρέμβαση θα αρκεστώ στο να κάνω μερικά γενικά σχόλια.
1. Ας αποφύγουμε ως παταγωδώς αποτυχημένο τον τρόπο επιλογής των στελεχών από την απελθούσα κυβέρνηση.
2. Ας τολμήσουμε να πιστέψουμε ότι ο στυγνός κομματισμός μόνο δεινά μπορεί να προκαλέσει στην εκπαίδευση.
3. Ας τολμήσουμε να εμπιστευτούμε τη γνώση, την τόλμη, τον ενθουσιασμό, την κατάρτιση πέρα από την αρχαιότητα και την εμεπιρία[όλοι έχουμε δικαίωμα στο λάθος].
4. Ας θεωρήσουμε ότι τώρα είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία -έχουν ωριμάσει και στην κοινωνία οι συνθήκες- για μεγάλες αλλαγές στην εκπαίδευση. Όλος ο κόσμος τις θέλει, τις περιμένει, ελπίζει σε αυτές ακόμα και αν πιστεύει ότι θα γίνουν κάποια λάθη.
5. Ο εκπαιδευτικός κόσμος πρέπει να επανακτήσει την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία που την έχασε -όχι μόνο- από δικά του λάθη.
6. «Επενδύω στην παιδεία» δεν σημαίνει μόνο «αυξάνω τα κονδύλια» -αυτό είναι το μέσο-αλλά σημαίνει ότι αναδεικνύω το ρόλο της, ενισχύω τις παρεμβάσεις της, εξοπλίζω το δάσκαλο με γνώση, με κατάρτιση, με πάθος για το παιδί και τη γνώση, με αξιοπρέπεια, με σεβασμό στην προσπάθεια του παιδιού και της οικογένειας.
7. Η Διοίκηση είναι εκείνος ο παράγοντας που εμπνέει, που καθοδηγεί, που δίνει λύσεις, που κάνει προτάσεις, που στηρίζει και προωθεί την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ισότητα, τη δικαιοσύνη, τη διαφάνεια, την αγάπη για την πατρίδα, για τον άνθρωπο, για τη φύση.
8. Όλα αυτά δεν μπορούν να τα πετύχουν άνθρωποι που υπολογίζουν τα δικά τους πιθανά μόρια για να κάνουν προτάσεις για την ανάδειξη των στελεχών, που το μόνο που τους νοιάζει είναι γίνουν διευθυντές παντί μέσω και τρόπω [π.χ. να ληθφεί υπόψη η ειδικότητα, η ηλικία, το Πανεπιστήμιο αποφοίτησης, η διοικητική εμπειρία κλπ]
Σημείωση:
Ας είμαστε όλοι πιο προσεκτικοί στο γράψιμό μας ( ορθογραφία, σύνταξη, ασάφειες, ακρότητες κλπ.), ειδικά όσοι είμαστε φανατικοί με την αξιολόγηση. Μας διαβάζουν και άλλοι και οφείλουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους συναδέλφους μας από όσους -δικαίως ή αδίκως- μας περιμένουν στη γωνία.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Π.Τ.
Γενικό σχόλιο.
– Εύχομαι να δοθεί έμφαση στην αρχαιογνωσία και τη νεογνωσία των μαθητών, οι οποίες επιτυγχάνονται μέσω της νεογλωσσίας. Και για την επίτευξη της νεογλωσσίας η πιο γόνιμη και εποικοδομητική πορεία είναι από το γνωστό( νέα ελληνική) στο άγνωστο( αρχαία ελληνική γλώσσα)
( βλ. σχολικά γαλλικά εγχειρίδια για την αρχαία ελληνική γλώσσα!)
– Πριν από κάθε αλλαγή πρέπει να προηγηθεί η αποδόμηση και συνειδητοποίηση όλων των παραγόντων( συμβούλων, διευθυντών, καθηγητών, δασκάλων) σχετικά με το τι σημαίνει και πώς επιτυγχάνεται η κριτική σκέψη και έπειτα να ακολουθήσει η επιχείρηση αλλαγής προγραμμάτων σπουδών, βιβλίων. Ειδάλλως η αποτυχία θα είναι προδικασμένη.Θα ξαναγίνουμε όλοι μάρτυρες ενός διδακτικού αλαλούμ καιέτσι για π.χ. «στα καλλιστεία» της διάταξης των μαθητών στην τάξη θα ανακηρυχθεί πρώτη και με διαφορά η διάταξη, γνωστή και ως «λεωφορείο», κατά την οποία ο μαθητής επικοινωνεί μόνο με την πλάτη του συμμαθητή του ή μάλλον δεν επικοινωνεί, διότι τώρα έχει και δικό του PC!
– Γνωρίζω πολύ καλά ότι το νέο νομοσχέδιο δεν μπορεί να προβλέψει κάτι και για τη γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας της κοινωνίας που καλλιεργεί στον κάθε νεοέλληνα, μικρό ή μεγάλο, ττην πεποίθηση, ότι μπορείνα τα μάθει όλα και γρήγορα, χωρίς να διαθέσει κόπο, χρόνο, χωρίς να αγωνιστεί και να προσπαθήσει. Ο Ελύτης τον προηγούμενο αιώνα είχε μιλήσει για τον αιώνα της ευκολίας. Τι θα έλεγε για τον εικοστό πρώτο αιώνα;
– Ίσως θα έπρεπε στη συζήτηση για την προϋπηρεσία να τεθεί και το θέμα όλων εκείνων, οι οποίοι, την εποχή της «φρακαρισμένης» επετηρίδας, χωρίς άλλη επιλογή – διότι δεν είχαν «μέσον» να εξασφαλίσουν ωρομίσθια σε ΟΑΕΔ και τα τοιαύτα – δούλεψαν νομότυπα και σκληρά στο εκπαιδευτικό μετερίζι των φροντιστηρίων.Εκεί εργάστηκαν υπό τη συνεχή τυπική και άτυπη αξιολόγηση των εργοδοτών τους, των γονιών που πλήρωναν και των μαθητών.Μέχρι σήμερα μοναδική αμοιβή τους είναι τα δεκάδες παιδιά που βοήθησαν να μπουν στα Πανεπιστήμια, χωρίς ποτέ κανείς να τους απαλλάξει από τα καθήκοντά τους, επειδή είχαν λίγα ή πολλά παιδιά.Αυτό είναι κοινωνική αριστεία!
– ΄Οσον αφορά τις μεταθέσεις, πρέπει να μπει ένα τέλος στην κατάφωρη αδικία που βιώνουν τα ζευγάρια δασκάλων και καθηγητών. Να επιλέγουν αυτόματα τον τόπο διαμονής και εργασίας τους, με βάση το κριτήριο της συνυπηρέτησης, όπως έχουν το προνόμιο χρόνια τώρα οι καθηγητές και δάσκαλοι με σύζυγο στρατιωτικό.
– Στο βιβλίο του Θέμελη » Οι αλήθειες των άλλων» αναφέρεται ότι κατά τις δεκαετίες ’30 – ’40 οι αποσπάσεις δασκάλων – καθηγητών στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας είχαν δυσμενή χαρακτήρα και έπλητταν όσους κρίνονταν επικίνδυνοι για την ορθόδοξη εθνικόφρονη διαπαιδαγώγηση των μαθητών. Άλλες εποχές τότε….Σήμερα μια τέτοια απόσπαση θεωρείται προνομιακή, συνεπάγεται μόρια που δεν μπορεί να σου δώσει ούτε η επί πέντε συναπτά έτη απόσπαση σε άλλο σχολείο, την οποία σου δίνει η Υπηρεσία σου δικαιωματικά λόγω της συνυπηρέτησηςτου
συζύγου. Τι μεσολάβησε από τότε ως σήμερα…;
– Όσο για τον καλό δάσκαλο, καλός και άξιος δάσκαλος υπήρξε πάντα εκείνος που πρόσφερε απλόχερα στους μαθητές του το αποθησαύρισμά του- όταν είχε – , όπου και όποτε δίδασκε. Δεν ήταν ποτέ ο διεκπεραιωτής, ο υπάκουος εκτελεστής συνταγών. Ήταν ο εμπνευσμένος ονειροπόλος που τολμούσε να διδάξει. Καλοί δάσκαλοι ήταν ο Κ. Βάρναλης, ο Δ. Γληνός, ο Αλ. Δελμούζος, η Ρόζα Ιμβριώτη, ο Μ. Κουντουράς.Καλοί δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ όσοι:»Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουνε ίσως κάποιο θάμα.»
– Επειδή εγώ δεν είμαι πολιτικός και δεν είμαι υποχρεωμένη να αρέσω σε όλους, κλείνω αναλογιζόμενη τον Έντιμο άνθρωπο, τον κυρ Παντελή,μια σύλληψη που γέννησαν τα οργισμένα χώματα της Κοζάνης και εύχομαι οι μελλοντικές κινήσεις και αποφάσεις να τον εξορκίσουν με τον απήγανο κι αυτόν και τις πρακτικές του που βάλτωσαν τα ύδατα της νεοελληνικής κοινωνίας. Και… δεν πειράζει… Ας υπάρξει και πολιτικό κόστος! Το ζητούμενο είναι να γίνει τουλάχιστον η αρχή!
Σας ευχαριστώ.
Οι εκπαιδευτικοί κρίνονται κάθε ημέρα στην τάξη από τους μαθητές.
Ποιος είναι καλύτερος και αμεσότερος κριτής;
Δεν υπάρχει καθηγητής που να μη θέλει την αποδοχή από τους μαθητές.
Απλά πείτε τους τι πρέπει να κάνουν κάνοντας σωστές επιμορφώσεις ( όχι πεταμένα χρήματα).
Ποιος άλλος δημόσιος υπάλληλος κρίνεται;
Ποιος μπορεί να κρίνει;
Η επιστήμη δεν είναι αλάνθαστη , και για αυτό δεν πρέπει να δρά απορριπτικά (ούτε και εμείς οι καθηγητές στα παιδιά) αλλά συμβουλευτικά!
Κάντε σωστές επιμορφώσεις! Συναντάμε στις επιμορφώσεις άσχετους συμβούλους (ούτε για γνωστικό!!!) χωρίς σχέδιο διδασκαλίας. Λένε ότι κάτσει! (σίγουρα θα υπάρχουν και εξαιρέσεις διότι γνωρίζω προσωπικά άριστους συμβούλους-επιμορφωτές )
Αν οι νέοι που διορίζονται (που στην πλειοψηφία τους έχουν όρεξη ) πάρουν στα σοβαρά αυτά που τους λένε στις επιμορφώσεις ΤΑ ΚΛΕΙΣΑΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!
Δώστε τεχνικό εξοπλισμό στα σχολεία και στους καθηγητές για να μας διευκολύνεται , επιμορφώστε σε ουσιώδη πράγματα (παιδαγωγικά θέματα , χρήση τεχνολογιών …και όχι γενικότητες για να βγαίνει μια ομιλία )
Κ. Υπουργέ,
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία σας αυτή.
Η επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την επιτυχία της αναβάθμισης της ίδιας της εκπαίδευσης.
Τα σχολεία χρειάζονται τα στελέχη εκείνα που θα δώσουν ώθηση στην εκπαιδευτική διαδικασία, θα δώσουν δυναμική, θα οργανώσουν και θα κατευθύνουν τη λειτουργία της σχολικής μονάδας σε συγχρονισμό με την κοινωνία. Τα σχολεία χρειάζονται στελέχη ικανά που να αγωνίζονται αδιάκοπα για μια παρεχόμενη εκπαίδευση αντάξια των προσδοκιών της σύγχρονης γενιάς.
Επομένως δεν θα πρέπει να ηγούνται των σχολικών μονάδων:
1. Εκπαιδευτικοί που έχουν «κλείσει τον κύκλο τους» και που βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους.
2. Εκπαιδευτικοί που απλά ίσα ίσα καταφέρνουν να διεκπεραιώνουν την αλληλογραφία και τη συμπλήρωση των εγγράφων.
3. Εκπαιδευτικοί που στερούνται δημοκρατικού ήθους και δεν είναι αποδεκτοί από τους συναδέλφους τους.
4. Εκπαιδευτικοί που δεν κάνουν ανοίγματα του σχολείου στην κοινωνία.
5. Εκπαιδευτικοί που δεν συνεργάζονται με όλους τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση της παροχής της εκπαίδευσης στους μαθητές.
6. Εκπαιδευτικοί που δεν έχουν όραμα για να προάγουν με το έργο τους την παρεχόμενη εκπαίδευση.
6. Εκπαιδευτικοί που δεν εφαρμόζουν καινοτομίες.
Στο νομοσχέδιο πρέπει να προβλέπεται με σαφήνεια και η αποτύπωση του παραγόμενου έργου του υποψήφιου στελέχους όταν αυτό προηγούμενα κατείχε θέση στελέχους και πρόκειται να επανακριθεί.
Σίγουρα να προηγείται η μοριοδότηση και μετά οι αιτήσεις προτίμησης για τις θέσεις στελεχών.
πολύς λόγος γίνεται για την εκπαιδευτική και διδακτική εμπειρία.Νομίζω ότι η απόσπαση σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι εκπαιδευτική προυπηρεσία ενώ η αποδεδειγμένη διδασκαλία, κατά την απόσπαση σε αυτά, διδακτικού αντικειμένου της ειδικότητας του αποσπασμένου εκπαιδευτικού
όχι απλά είναι διδακτική προυπηρεσία,αλλά αποτελεί και απόδειξη κατάρτισης και διδακτικής ικανότητας ,η οποία ιδιαιτέρως θα έπρεπε να μοριοδοτηθεί.Είναι παράδοξο να μοριοδοτούνται οι φοιτητές των σχολών επιμόρφωσης και να μην μοριοδοτούνται όι διδάσκοντες σε αυτές ή σε ΑΕΙ.
Να συμπεριληφθείστα αξιοκρατικά κριτήρια η επιμόρφωση Β΄επιπέδου των ενδιαφερόμενων εκπαιδευτικών, οι οποίοι εκτός ωρών διδασκαλίας και χωρίς αμοιβή διέθεσαν τον ελεύθερο χρόνο τους και που φυσικά πέρασαν επιτυχώς τη πιστοποίηση.
ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΠΡΟΣΟΧΗ !
Μοιάζει αλλά δεν είναι εκτός θέματος.
40 χρόνια μαθητής και δάσκαλος.
17 χρόνια γονιός (δύο υπέροχων παιδιών) και δάσκαλος.
«Μάθε παιδί μου γράμματα». Η ζωή μου από τα 5 μου χρόνια είναι δεμένη με το σχολείο, τη μάθηση, την αγάπη και την προσφορά στα παιδιά, στις μαθήτριες και στους μαθητές μου, στα ΄΄παιδιά΄΄ μου.
Ανοιχτή διαβούλευση για την Παιδεία. Καλό ακούγεται.
«Πρώτα ο μαθητής». Ακούγεται καλύτερο.
Θα είμαι σύντομος.
Διάβασα με προσοχή τις προτάσεις του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), στο οποίο προεδρεύει ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης, έχω μελετήσει ενδελεχώς πολλές από τις προτάσεις και απόψεις φορέων και προσώπων (όχι μόνο τώρα αλλά εδώ και πολλά χρόνια), διέκρινα τέλος και χρήσιμες παρεμβάσεις από αρκετούς συμμετέχοντες στη διαβούλευση.
Πιστεύω ότι οι αποφάσεις που τελικά θα παρθούν είτε για τις προσλήψεις είτε για τις αποσπάσεις-μεταθέσεις εκπαιδευτικών είτε για την κρίση και επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης θα βρουν και χειροκροτητές και επικριτές. Είτε έτσι είτε αλλιώς δυστυχώς – και μακάρι να διαψευστώ – ελάχιστα θα συμβάλλουν στο όραμα της υπουργού (και δικού μου και πρωτίστως των μαθητών) για μετάβαση από το σχολείο – αγγαρεία, στο σχολείο – εργαστήριο σκέψης και γνώσης.
Δεν έχουμε ανάγκη μόνο από νέα αναλυτικά προγράμματα και νέα σχολικά βιβλία και εργαλεία, από μόνιμο και καλοπληρωμένο εκπαιδευτικό προσωπικό, ηλεκτρονική γνώση και ξένες γλώσσες. Αυτό που πρέπει ν’ αλλάξει είναι ο τρόπος προσέγγισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το σχολείο φαντάζει εχθρικό στη μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών, γιατί ήδη είναι και γίνεται μέρα με τη μέρα ένα εξεταστικό κέντρο, ένα κολαστήριο, ένας χώρος ταφής ιδεών και προσωπικοτήτων. Εκπαιδευτικό σύστημα, δάσκαλοι, καθηγητές, γονείς πιέζουμε τα παιδιά μας να παπαγαλίσουν τεράστιες ποσότητες γνώσεων(!) χωρίς περιεχόμενο και προοπτική μόνο και μόνο για την κατάκτηση του βαθμού ή την είσοδο τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ένα ολόκληρο σύστημα ζει και βασιλεύει από αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση. Εκδοτικοί οίκοι μαζικής παραγωγής κάθε λογής βοηθημάτων, φροντιστές και φροντιστήρια, εκατομμύρια € (ή μήπως δις) αλλάζουν χέρια στο βωμό της δωρεάν παιδείας(!) Μαύρο χρήμα κυριολεκτικά και μεταφορικά. ΟΛΟΙ είμαστε συνένοχοι στο διαρκές έγκλημα σε βάρος των παιδιών μας. Οι μαθητές μας, τα παιδιά μας θέλουν να βιώσουν το σχολείο όχι ως χώρο ανταγωνισμού, βαθμολογικής μάχης και στείρας εκμάθησης νεκρών γνώσεων, αλλά ως πεδίο ελεύθερης έκφρασης, συμμετοχής, δημιουργίας, παρέμβασης στα σημερινά προβλήματα που απασχολούν όλους μας. Αυτό που περιμένουν τα παιδιά είναι ένα διαφορετικό, ένα ΄΄ζωντανό΄΄ σχολείο, ένα σχολείο συνδεδεμένο με τον πολιτισμό και την τέχνη, ένα σχολείο που αγκαλιάζει τα ιδιαίτερα ταλέντα τους. Ένα σχολείο που επιτρέπει στους μαθητές να αναδεικνύουν καθημερινά την κρίση, τη φαντασία και τις δυνατότητες τους και όχι αυτό που βιώνουν, το σχολείο το άχαρο, το μονότονο, το βαρετό, το σχολείο της παπαγαλίας και της βαθμοθηρίας. Να καταργηθεί η αριθμητική βαθμολογία στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο. Να υπάρχει ένα σύστημα περιγραφικής αξιολόγησης (σαν κι εκείνο που επιχειρήθηκε να γίνει επί υπουργίας Γιώργου Παπανδρέου), αξιόπιστο, αντικειμενικό και κυρίως αξιοποιήσιμο από το δάσκαλο προς όφελος του μαθητή (γνωστικά και ψυχολογικά) και των γονέων (ενημερωτικά και οικονομικά).
Αγαπητή κυρία υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί γονείς ας δώσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ένα δύσκολο αλλά όμορφο αγώνα, ας αφήσουμε πίσω μας νοσηρές νοοτροπίες και καταστροφικές επιλογές, ας δώσουμε στα παιδιά μας, στο μέλλον μας, την ευκαιρία να ζήσουν αυτό που δεν ζήσαμε εμείς. Το σχολείο της χαράς, της φαντασίας, του ονείρου, της κριτικής σκέψης, της δημιουργικότητας, της αυτενέργειας, της πρωτοβουλίας, της τέχνης, του πολιτισμού.
Κλείνοντας τη συμμετοχή μου στη διαβούλευση επιθυμώ να καταθέσω μία άποψη και μία πρόταση για την επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης και συγκεκριμένα για διευθυντές – υποδιευθυντές σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όλες οι μέχρι σήμερα διαδικασίες είναι διαβλητές και όλες έχουν πολλά κενά. Ούτε οι περίφημες συνεντεύξεις, ούτε τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά, ούτε οι ξένες γλώσσες, ούτε… ούτε… ούτε… Τα 3/4 όσων επιλέγονται ή επιθυμούν να επιλεγούν είναι ακατάλληλοι για τις θέσεις αυτές. Είναι άνθρωποι που τους αρέσει η εξουσία της καρέκλας και του τίτλου, εγωπαθείς, επιδειξιομανείς, αυταρχικοί, παντογνώστες και ΄΄ξερόλες΄΄, ευρωζητιάνοι του επιδόματος θέσης, επικοινωνιακές φούσκες, συνδικαλιστές, διορισμένοι στην πραγματικότητα από υπηρεσιακά συμβούλια που ‘’μαγειρεύουν’’ τη χρωματική-κομματική κατανομή των θέσεων. Επαναλαμβάνω όχι όλοι. Κάποιοι καταφέρνουν να επιβιώσουν είτε λόγω ισχυρής προσωπικότητας είτε λόγω ουσιαστικών (και όχι μόνο τυπικών) προσόντων είτε λόγω τύχης.
Προτείνω κάτι πολύ απλό στην εφαρμογή του, αν πιστεύετε το «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ». Διευθυντές και υποδιευθυντές σχολικών μονάδων να επιλέγονται μάχιμοι εκπαιδευτικοί που έχουν συμπληρώσει 20 χρόνια υπηρεσίας (διευθυντές) και 15 χρόνια υπηρεσίας (υποδιευθυντές) και υπηρετούν 10 και 7 χρόνια αντίστοιχα στην ίδια σχολική μονάδα (δουλεύοντας στην τάξη – όχι αποσπασμένοι σε γραφεία, υπουργεία …). Η επιλογή να γίνεται με ψηφοφορία από τους εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας με βάση όχι μόνο τα τυπικά προσόντα αλλά την ικανότητα, την προσφορά, την εργατικότητα, τη συμπεριφορά, την αγάπη στους μαθητές, την αποφασιστικότητα και το όραμα που έχει για το σχολείο ο υποψήφιος. Μόνο ο δάσκαλος που έχει ζήσει στο συγκεκριμένο σχολικό χώρο, έχει ζυμωθεί με τα προβλήματα ή τις ιδιαίτερες συνθήκες, έχει αφουγκραστεί τις ανάγκες μαθητών και γονέων και νιώθει το σχολείο σαν δεύτερο σπίτι του μπορεί να πετύχει. Σκεφτείτε λίγο αυτήν την απλοϊκή πρότασή μου, διαμορφώστε την, εντάξτε την σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο επιλογής στελεχών, τροποποιήστε την. Μην την απορρίψετε αμέσως.
«Δεν μπορώ πια να χαρώ την ωραία λευκή πεταλούδα
τώρα που ξέρω πίσω της τι σιχαμερό σκουλήκι σέρνει»
Λένα Παππά, Η δυστυχία της γνώσης (1979)
και Έλληνας μαθητής (2009).
Όλο το εκπαιδευτικό οικοδόμημα είναι χτισμένο πάνω στην άμμο. Όλες οι «μεταρρυθμίσεις» είναι καταδικασμένες να πέφτουν στο κενό, όσο δεν λαμβάνονται ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες που θα μεταμορφώσουν τον εκπαιδευτικό – υπάλληλο που διδάσκει πολλά χωρίς οι μαθητές να μαθαίνουν τίποτα σε εκπαιδευτικό – λειτουργό που διδάσκει τους μαθητές να σκέφτονται και να ενεργοποιούν το μυαλό τους. Σήμερα το σχολείο διδάσκει πολλά χωρίς να μαθαίνει τίποτα. Η αναμόρφωση του σχολείου είναι κύρια ευθύνη των εκπαιδευτικών και όχι «σοφών τεχνοκρατών». Δεν υπάρχουν άλλα χρονικά περιθώρια να κρυβόμαστε. ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας όλες και όλους, όσες και όσοι διαβάσατε τις ταπεινές μου σκέψεις.
Παναγιώτης Ψαρράς, δάσκαλος.
ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ…
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ Α/ΘΜΙΑ, ΟΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΕΧΟΥΝ 3 ΚΑΙ 4 ΠΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ.
ΕΠΙΣΗΣ:ΔΩΣΤΕ Κα ΥΠΟΥΡΓΕ ΕΜΦΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΜΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΕ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΖΗΤΗΜΑ ΑΝ ΕΧΟΥΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ. ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΙ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΚΛΠ.
ΚΑΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΥΧΟΜΑΙ
1. Τα σχολεία υπάρχουν για να παρέχουν μόρφωση μέσω του εκπαιδευτικού έργου που παρέχεται .Η κοινωνία, πρωτίστως, για αυτό το έργο ενδιαφέρεται. Οι πρωταγωνιστές αυτού του έργου είναι οι εκπαιδευτικοί. Η πολιτεία θα πρέπει να τους υποστηρίζει με άριστους σχολικούς συμβούλους. Άριστος σχολικός σύμβουλος είναι ο πολύ καλός δάσκαλος, φιλόλογος ,μαθηματικός…που εργάζεται κάθε χρόνο σε τάξη. Αυτούς τους άριστους εκπαιδευτικούς τους επιλέγει μέσω ενός αδιάβλητου συστήματος γραπτών εξετάσεων. Τα διάφορα “χαρτιά” τα αγνοεί αφού η εκπαιδευτική πραγματικότητα μας λέει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των σπουδαίων εκπαιδευτικών, δεν έχει “χαρτιά” . Η θητεία τους πρέπει να είναι πενταετής και μετά να γυρίζουν στην οργανική τους θέση.
2. Αφού στο σχολείο παράγεται εκπαιδευτικό έργο, ο διευθυντής του δημοτικού θα πρέπει, κυρίως, να έχει συντονιστικό, σημαντικό ρόλο για το έργο αυτό. Θα πρέπει να επιλέγεται από τον σχολικό σύμβουλο και να είναι συνεργάτης του.
3. Πρέπει να γίνεται αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου που παράγεται στο σχολειό από την πολιτεία και όχι αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Η κοινωνία πρέπει να ξέρει τι γίνεται στο σχολειό.
4. Τα επιδόματα “ διδακτικής προετοιμασίας” και “εξωδιδακτικο” πρέπει να τα παίρνουν μόνο οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε τάξη.
5. Το μισθολόγιο των εκπαιδευτικών που εργάζονται σε τάξη, πρέπει να αλλάξει.
Κα Υπουργέ
30 χρόνια στις αίθουσες των Γυμνασίων και των Λυκείων της πατρίδας μου, έχω καταθέσει την ψυχή μου, το είναι μου όλο, προσπαθώντας να δώσω στους μαθητές μας παιδεία πραγματική και γνώσεις απαραίτητες, ως θεμέλιους λίθους στην μετά το σχολείο σταδιοδρομία τους.Δυστυχώς όμως έχω διαπιστώσει ότι το σύστημα της παρεχόμενης παιδείας στη χώρα μας πάσχει πολύ σοβαρά, κάθε χρόνο χεροτερεύει η κατάσταση και χρειάζονται ριζικές αλλαγές σε όλους τους τομείς για να αποκτήσουμε σχολεία και σύστημα εκπαίδευσης, που να ανταποκρίνεται στην σύγχρονη πραγματικότητα.
Θα συμφωνήσω ότι πρέπει η προσπάθεια να αρχίσει από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό.Ακόμα στη προσπάθεια αυτή, βαρύνουσα σημασία πρέπει να δοθεί στις απόψεις και στις προτάσεις των εκπαιδευτικών που <> κάθε μέρα στην τάξη και όχι στις βαρύγδουπες ,αόριστες και ουτοπιστικές εισηγήσεις συνδικαλιστών και λοιπών συμβούλων που έχουν 15 και 20 χρόνια να μπούν σε τάξη, αν έχουν μπεί και ποτέ.
Αυτό ισχύει για όλες τις παραμέτρους τις εκπαίδευσης επιμόρφωση, αξιολόγηση, περιεχόμενο σπουδών αλλά και στη διοίκηση σε κάθε επίπεδο.
Η επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης δεν είναι υπόθεση μεταπτυχιακών και δεύτερου πτυχίου. Η διοίκηση, όπως και η πολιτική, είναι κύρια θέμα ταλέντου, πείρας και γνώσεων σε θέματα διοίκησης.Όλα αυτά μπορούν να προσμετρηθούν μέσα από κατάλήλες εξετάσεις μέσα από τις οποίες θα επιλέγονται και θα εκπαιδεύονται τα αυριανά στελέχη της εκπαίδευσης.
Σήμερα η επιλογή διευθυντων Λυκείου θα πρέπει να γίνεται από καθηγητές που έχουν διδάξει σε Λύκειο και έχουν κάνει πρώτα υποδιευθυντές.Ανάλογα και για το Γυμνάσιο.Και πάνω απ’ όλα τα σημερινά στελέχη της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι απαλλαγμένα από τα μαθητικά τους σύνδρομα να γνωρίζουν και να ενστερνίζονται τις σύγχρονες απόψεις όπως αυτές προσδιορίζονται και από την κυβερνητική πολιτική για το τι σχολείο θέλουμε και τι γνώσεις και προσόντα πρέπει να αποκτήσει ο μαθητής που τελειώνει την κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης.
Τέλος, αξιολόγηση ουσιαστική σε όλα τα επίπεδα.
Ξεκινώ από την διαπίστωση ότι πολλά στελέχη της εκπαίδευσης είναι ξεκομμένα από τη σχολική πραγματικότητα. Τα στελέχη της εκπ/σης θα πρέπει πάντα να συνδέονται με το σχολικό περιβάλλον.Είναι αδιανόητο να υπάρχουν καθηγητές που έχουν να κάνουν μάθημα πολλά χρόνια. Άρα εκτός των καθηκόντων τους θα πρέπει τουλάχιστον 3 ώρες εβδομαδιαία να διδάσκουν και να έρχονται σε επαφή με το σχολείο. Μόνο έτσι θα μπορούν με επάρκεια να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους.
Σχετικά με την εμπειρία θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη τα διδακτικά χρόνια υπηρεσίας και ο αριθμός παρουσιάσεων τους σε αναγνωρισμένα σεμινάρια – συνέδρια του αντικειμένου τους.
Μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών άσχετοι με το αντικείμενο επιλογής τους να λαμβάνονται υπόψη ελάχιστα και όχι καθοριστικά.
Καταρχήν είναι αναγκαία η τήρηση της κείμενης νομοθεσίας ως προς την επιλογή
των στελεχών της εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, μέσα από
αδιάβλητες και αξιοκρατικές διαδικασίες με την ταυτόχρονη εξουδετέρωση του
συνδικαλιστικού και κομματικού παρεμβατισμού. Έτσι θα διασφαλιστεί η επιλογή
των ικανότερων για τις διοικητικές θέσεις εκπαιδευτικών με συνέπεια την εύρυθμη
και αποτελεσματική διοίκηση του χώρου της εκπαίδευσης. Επίσης ένα άλλο θετικό
βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα ήταν η σύνθεση των Συμβουλίων Επιλογής από
ειδικούς επιστήμονες της Οργάνωσης και Διοίκησης της Εκπαίδευσης και
εκπαιδευτικούς με αντίστοιχες μεταπτυχιακές σπουδές, αμφότερους με μακρόχρονη
εμπειρία σε διοικητικές θέσεις στην εκπαίδευση.
Απαραίτητη είναι επίσης η θεσμοθέτηση και η υλοποίηση προγραμμάτων διαρκούς
τακτικής επιμόρφωσης σε θέματα Οργάνωσης και Διοίκησης Εκπαιδευτικών
Οργανισμών τόσο με θεωρητικό όσο και με πρακτικό περιεχόμενο σχεδιασμένο με
βάση τις πραγματικές επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε
διοικητικές θέσεις. Προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα αυτών των
προγραμμάτων είναι αφενός μεν η συχνή διαπίστωση των ουσιαστικών
επιμορφωτικών αναγκών των εν λόγω εκπαιδευτικών μέσα από συχνές έρευνες με
προσεκτικά σχεδιασμένα ερωτηματολόγια ανοικτού τύπου, αφετέρου δε η πλήρης
εναρμόνισή τους με τις αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων. Επίσης είναι απαραίτητη η
αξιολόγηση αυτών των προγραμμάτων με στόχο τη διαρκή βελτίωσή τους. Είναι
φανερό ότι για να λειτουργήσουν οι παραπάνω προϋποθέσεις χρειάζεται να ανατεθεί
ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των προτεινόμενων προγραμμάτων σε ειδικούς
επιστήμονες και ερευνητές του χώρου της Οργάνωσης και Διοίκησης Εκπαιδευτικών
Οργανισμών σε συνεργασία με έμπειρους ειδικούς του επιστημονικού τομέα της
Εκπαίδευσης Ενηλίκων.
Η παρακολούθηση των προτεινόμενων επιμορφωτικών προγραμμάτων χρειάζεται
να είναι υποχρεωτική τουλάχιστον ως προς τους βασικούς θεματικούς τομείς για όλα
τα διοικητικά στελέχη της εκπαίδευσης και κατάλληλα προσαρμοσμένα στις ανάγκες
κάθε διαφορετικής βαθμίδας της ιεραρχίας καθώς και εκπαιδευτικής βαθμίδας. Για να
γίνει αυτό χρειάζεται στον προγραμματισμό τους να γνωμοδοτούν και οι ίδιοι οι
συμμετέχοντες, έτσι ώστε να έχουν όλοι τη δυνατότητα να είναι συνεπείς στις
συναντήσεις. Επίσης είναι θετικό να δίνονται στους εκπαιδευτικούς που κατέχουν
διοικητικές θέσεις αξιόλογα κίνητρα για την παρακολούθηση αυτών των
επιμορφωτικών προγραμμάτων (εξέλιξης, θετικής αξιολόγησης, οικονομικά, κ.ά).
Ειδικότερα όσον αφορά τα ανώτερα διοικητικά στελέχη (διευθυντές και
προϊσταμένους γραφείων και διευθύνσεων) ενδείκνυται τα προγράμματα αυτά να
υλοποιούνται σε επίπεδο περιφέρειας. Κάτι τέτοιο μπορεί να έχει πολλαπλά οφέλη
για αυτά τα στελέχη, γιατί αφενός ευνοεί τη δημιουργία σχέσεων επικοινωνίας και
συνεργασίας μεταξύ τους, αφετέρου δημιουργεί το πλαίσιο για την ένταξη τοπικών
ιδιαιτεροτήτων με σκοπό την αποτελεσματική διοικητική τους προσέγγιση όπου και
όποτε αυτό κριθεί αναγκαίο.
Όσον αφορά τις γυναίκες που κατέχουν ανώτερες διοικητικές θέσεις θα ήταν πολύ
χρήσιμη – πάντα σε συνδυασμό με την υποχρεωτική τους τακτική επιμόρφωση – η
ενημέρωσή τους μέσω ειδικών επιμορφώσεων για το πώς μπορούν να αναλάβουν
συμβουλευτικό και καθοδηγητικό ρόλο απέναντι στις συναδέλφους τους γυναίκες
εκπαιδευτικούς των σχολείων της αρμοδιότητάς τους με στόχο να τις ενθαρρύνουν
μεθοδικά προς την διεκδίκηση της ανέλιξής τους στη διοικητική ιεραρχία και να
συμβάλλουν στην ανατροπή του φαινομένου της υποεκπροσώπησης των γυναικών
στις ανώτερες διοικητικές θέσεις.
Αφού έχει ξεκινήσει μια γεναία, θέλουμε να πιστεύουμε, και πραγματικά σύγχρονη αναδιάρθρωση της Παιδείας, πολύ σημαντικό θα ήταν να λάβετε επιτέλους σοβαρά υπόψη σας το θέμα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Η νέα κυβέρνηση φαίνεται να θέλει να δώσει επιτέλους περισσότερη σημασία στα Περιβαλλοντικά Θέματα. Δεν είναι δυνατόν όμως να προωθηθούν ουσιαστικά και αποτελεσματικά η προστασία του περιβάλλοντος και η αειφόρος ανάπτυξη, χωρίς μια σωστή Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, που θα καταφέρνει να ευαισθητοποιήσει τους αυριανούς πολίτες και να τους καταστήσει υπεύθυνους και ικανούς να προσφέρουν τα μέγιστα στην προστασία του περιβάλλοντος.
Σήμερα, όμως, η Π.Ε. διδάσκεται στα σχολεία μόνο ως επιλεγόμενο μάθημα από εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων, χωρίς την απαίτηση εξειδικευμένης γνώσης ή συνάφειας με τις επιστήμες του περιβάλλοντος και τις αρχές και τη μεθοδολογία της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Την ίδια στιγμή οι Περιβαλλοντολόγοι έχουν σα μέρος του επιστημονικού αντικειμένου και των αρμοδιοτήτων τους την Περιβαλλοντική Αγωγή και Εκπαίδευση. Παρά ταύτα, ο κλάδος των Περιβαλλοντολόγων αποκλείεται από το χώρο της τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης (από σχολεία και από Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης).
Για να έχει αποτελεσματικότητα η προστασία του περιβάλλοντος και την πραγματική συμμαετοχή των πολιτών, πρέπει να ενταχθεί η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ως κανονικό Μάθημα στο ωρολόγιο πρόγραμμα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και να ανατεθεί η διδασκαλία της (όπως και άλλων συναφών αλλά υφιστάμενων μαθημάτωντης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) στους Πτυχιούχους Περιβαλλοντολόγους, που είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι.
Τέλος, δε νοούνται Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) χωρίς Πτυχιούχους Περιβαλλοντολόγους. Αν θέλετε να λειτουργούν σωστά και να πραγματοποιούν το σκοπό τους, πρέπει να είναι στελεχωμένα και με Πτυχιούχους Περιβαλλοντολόγους, που όπως και να το κάνουμε, γνωρίζουν τους μηχανισμούς του περιβάλλοντος καλύτερα από δασκάλους και φιλολόγους που αυτήν τη στιγμή εργάζονται στα ΚΠΕ.
ΚΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΑ ΛΕΤΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΑΤΕ, ΟΤΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΡΩΤΑΤΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΡΩΤΑ? ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ Ή ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΕΣ?
ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ ΣΕ ΑΕΡΟΛΟΓΙΕΣ, ΒΑΛΤΕ ΣΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ- ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΣ? ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ?
Υ.Γ. ΕΝΑΣ ΚΑΛΟS ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ.
Σαν συνταξιούχος εκπαιδευτικός μόλις (2) μηνών και επί (14) χρόνια διευθυντής σχολικών μονάδων,περνώντας από (4) διαφορετικές κρίσεις με διαφορετικούς νόμους καταθέτω τις παρακάτω παρατηρήσεις.
1) Τα σταθερά μόρια για μεταπτυχιακά,διδακτορικά κλπ πρέπει να υπάρχουν εφ΄όσον το περιεχόμενό τους έχει σχέση με το αντικείμενο που τους ανατίθεται δηλ. τη ΔΙΟΙΚΗΣΗ.Την διοίκηση σχολικών μονάδων,τη διαχείρηση ανθρώπινου δυναμικού κλπ καθώς και την διδακτική μαθημάτων.
Το να παίρνει κάποιος μόρια γιατί έκανε μεταπτυχιακό ή γιατί είχε γράψει και εκδόση μυθιστορήματα(ο τότε
νόμος προέβλςπε ΜΟΡΙΑ για ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ),σαφώς δεν βοηθάει στην εκλογή καταλλήλων στελεχών διοίκησης.
2)Αλλο το ΔΙΔΑΣΚΕΙΝ και άλλο το ΔΙΟΙΚΕΙΝ.Μπορεί κάποιος να είναι άριστος φυσικός ή φιλόλογος ή ……… μέσα στη τάξη και άλλο πράγμα να ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ και να την παραδώσεις καλύτερη, απο ότι την παρελαβες,μια σχολική μονάδα.Αλλο πράγμα το ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ-ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ μια σχολική μονάδα και άλλο ΔΙΟΙΚΕΙ μια σχολική μονάδα με ανοιχτά τα μάτια προς την κοινωνία και τα προβλήματά της,καταθέτει προτάσεις αλλά συγχρόνως μπαίνει μπροστά για την υλοποίησή τους,προσπαθεί να βελτιώση όλους τους εμπλεκόμενους στην εκπαιδευτική διαδικασία μαθητές-καθηγητές-γονείς κλπ Δηλ.χρειαζόμαστε ΗΓΕΤΕΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ για να πάει μπροστά η Δημόσια Εκπαίδευση.
ΠΩΣ θα βγούν αυτοί οι ΗΓΕΤΕΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ(σύστημα επιλογής) μέσα από το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα,με ανοιχτά μυαλά ας καθήσουν να το συζητήσουν όλοι οι θεσμικοί φορείς.Τους χρειάζεται η Δημόσια Εκπαίδευση,τους χρειάζεται η κοινωνία.
Κα Υπουργέ,
παρακαλώ στην προσμέτρηση των αντικειμενικών κριτηρίων για την πρόσληψη στελεχών εκπαίδευσης να προσμετρηθούν και τα επιπλέον μόρια εκπαιδευτικής πείρας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΑΕΙ – ΤΕΙ).