Άρθρο 99
Μετακίνηση υπαλλήλων των Διευθύνσεων Ιθαγένειας εντός της Περιφέρειας Αττικής – Αντικατάσταση παρ. 12 άρθρου 248 ν. 4555/2018
Η παρ. 12 του άρθρου 248 του ν. 4555/2018 (Α’ 133), περί της μεταφοράς Διευθύνσεων και Τμημάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων σε συνιστώμενες περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, αντικαθίσταται ως εξής:
«12. Η μετάθεση και κάθε είδους μετακίνηση των υπαλλήλων της Κεντρικής Διεύθυνσης Ιθαγένειας σε οργανικές μονάδες των Περιφερειακών Διευθύνσεων Ιθαγένειας του Υπουργείου Εσωτερικών, καθώς και των υπαλλήλων των Περιφερειακών Διευθύνσεων Ιθαγένειας προς την Κεντρική Διεύθυνση Ιθαγένειας ή άλλη Περιφερειακή Διεύθυνση Ιθαγένειας του Υπουργείου Εσωτερικών διενεργείται για τις ανάγκες της υπηρεσίας και μόνο κατόπιν υποβολής αίτησης από τον ενδιαφερόμενο υπάλληλο. Κατ’ εξαίρεση, η μετακίνηση υπαλλήλου σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, εντός της Περιφέρειας Αττικής, μπορεί να διενεργείται βάσει των υπηρεσιακών αναγκών, χωρίς την υποβολή αίτησης. Οι πάσης φύσης πρόσθετες αμοιβές ή μισθολογικές διαφορές των μετακινούμενων υπαλλήλων διατηρούνται.».
Άρθρο 100
Παράταση προθεσμίας έκδοσης απόφασης καθιέρωσης υπερωριακής εργασίας ή απασχόλησης του ανθρώπινου δυναμικού των αποκεντρωμένων διοικήσεων από τον Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Τροποποίηση έκτου εδαφίου περ. 1 παρ. Α άρθρου 20 ν. 4354/2015
- Στο έκτο εδάφιο της περ. 1 της παρ. Α του άρθρου 20 του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), περί αποζημίωσης για εργασία καθ’ υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου του προσωπικού των υπηρεσιών υποστήριξης και εποπτείας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) α΄ και β΄ βαθμού και των Διευθύνσεων Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (Δ.Α.Μ.) των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) η ημερομηνία «31η.12.2024» αντικαθίσταται από την ημερομηνία «31η.12.2026», β) οι λέξεις «το οικονομικό έτος 2024» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τα οικονομικά έτη 2025 και 2026» και το έκτο εδάφιο διαμορφώνεται ως εξής:
«Ειδικά για το προσωπικό των υπηρεσιών υποστήριξης και εποπτείας των Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού και των Διευθύνσεων Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (ΔΑΜ) των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, έως την 31η.12.2026 η απόφαση καθιέρωσης υπερωριακής εργασίας ή απασχόλησης κατά τις εξαιρέσιμες μέρες, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, εκδίδεται από τον Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με ειδική αιτιολογία, από την οποία προκύπτει η αναγκαιότητα αυτή, προς αντιμετώπιση αυξημένων υπηρεσιακών αναγκών κατά τα οικονομικά έτη 2025 και 2026.».
- Στο δεύτερο εδάφιο της υποπερ. δ) της περ. 2 της παρ. Γ του άρθρου 20 του ν. 4354/2015, περί αποζημίωσης για εργασία καθ` υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου και για εργασία προς συμπλήρωση του υποχρεωτικού ωραρίου, η ημερομηνία «30.6.2025» αντικαθίσταται από την ημερομηνία «31.12.2026» και η υποπερ. δ) της περ. 2 της παρ. Γ` διαμορφώνεται ως εξής:
«δ) Για το προσωπικό που υπηρετεί στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, συνολικά για κάθε υπάλληλο, το μέγιστο όριο υπερωριακής εργασίας, νυχτερινής υπερωριακής εργασίας και εργασίας τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, ορίζεται ως ακολούθως:
δα) Υπερωριακή εργασία (μέχρι 22ης ώρας) 120 ώρες ανά εξάμηνο.
δβ) Νυχτερινή υπερωριακή εργασία (από 22ης ώρας μέχρι 6ης πρωινής) 96 ώρες ανά εξάμηνο και
δγ) Εργασία τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες (από 6ης πρωινής μέχρι 22ης ώρας) 96 ώρες ανά εξάμηνο. Η διάταξη της παρούσας ισχύει έως 31.12.2026.»
Άρθρο 101
Σύμφωνη γνώμη Ο.Τ.Α. για τη συμμετοχή προσωπικού στο Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 4 ν. 4440/2016
Στην παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 4440/2016 (Α’ 224), περί προϋποθέσεων συμμετοχής στο Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο πρώτο εδάφιο, αα) η λέξη «συμπεριλαμβάνονται» αντικαθίσταται από τη λέξη «περιλαμβάνονται», αβ) πριν από τις λέξεις «είναι αποσπασμένοι» προστίθενται οι λέξεις «οι οποίοι», β) το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται, γ) το τέταρτο εδάφιο διαγράφεται και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Για τη διενέργεια μετάταξης ή απόσπασης το ποσοστό κάλυψης των θέσεων στον φορέα προέλευσης του κλάδου στον οποίο ανήκει ο υπάλληλος, κατά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων για τη διαδικασία επιλογής καθώς και κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης, πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) επί του συνόλου των οργανικών θέσεων του εν λόγω κλάδου, στο οποίο ποσοστό δεν περιλαμβάνονται υπάλληλοι, οι οποίοι απουσιάζουν με μακροχρόνια άδεια, όπως ιδίως, άνευ αποδοχών, υπηρεσιακής εκπαίδευσης ή οι οποίοι είναι αποσπασμένοι σε άλλον φορέα. Επίσης, πρέπει ο αιτών υπάλληλος να μην είναι ο μοναδικός που υπηρετεί στον οικείο κλάδο τόσο κατά τη λήξη προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων όσο και κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης απόσπασης ή μετάταξης. Ειδικά για την απόσπαση ή μετάταξη υπαλλήλου από Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προσώπων αυτών, απαιτείται επιπλέον η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου για τον διορισμό οργάνου του φορέα προέλευσης.
Ειδικά για υπηρεσίες που εδρεύουν εν όλω ή εν μέρει σε νησιωτικές περιοχές ή ορεινές ή παραμεθόριες περιοχές, καθώς και για τις υπηρεσίες που έχουν αποκεντρωμένες ή περιφερειακές υπηρεσίες σε άλλη περιφερειακή ενότητα από την έδρα της Κεντρικής Υπηρεσίας, η κάλυψη του προβλεπόμενου ποσοστού υπολογίζεται βάσει του πρώτου εδαφίου και επιπλέον βάσει της οικείας απόφασης κατανομής θέσεων, εφόσον υπάρχει, ή της τοποθέτησης των υπαλλήλων στην έδρα της υπηρεσίας, όπου υπηρετεί ο υπάλληλος, ο οποίος μετέχει στην κινητικότητα, για την κατηγορία και κλάδο του οποίου πραγματοποιείται ο υπολογισμός. Για τον υπολογισμό του ποσοστού κάλυψης εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης απόσπασης ή μετάταξης, σε περίπτωση που συγκρίνονται περισσότεροι υπάλληλοι του ίδιου κλάδου, οι οποίοι έχουν επιλεγεί προς μετακίνηση στο πλαίσιο του ίδιου κύκλου κινητικότητας, εφόσον δεν πληρούται η προϋπόθεση αυτή για το σύνολο των συγκρινόμενων υπαλλήλων, προτάσσονται προς βεβαίωση της συνδρομής της προϋπόθεσης αυτής οι υπάλληλοι εκείνοι που έχουν διανύσει εν τοις πράγμασι τον περισσότερο χρόνο υπηρεσίας στην υπηρεσία προέλευσης και, σε περίπτωση που έχουν διανύσει τον ίδιο χρόνο υπηρεσίας, η σχετική βεβαίωση συνδρομής της προϋπόθεσης αυτής χορηγείται μόνο για όσους υπαλλήλους κατόπιν εκτίμησης των υπηρεσιακών αναγκών, μπορούν να μετακινηθούν κατόπιν αιτιολογημένης απόφασης του αρμόδιου προς διορισμού οργάνου του φορέα προέλευσης.».
Άρθρο 102
Συγκρότηση Κεντρικής Επιτροπής Κινητικότητας – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 5 ν. 4440/2016
Στην παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4440/2016 (Α’ 224), περί της Κεντρικής Επιτροπής Κινητικότητας, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) η περ. α) αντικαθίσταται, β) η περ. β) καταργείται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Η Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας είναι επταμελής και αποτελείται από τους εξής: α) δύο (2) μέλη του Α.Σ.Ε.Π. που υποδεικνύονται από τον Πρόεδρο του Α.Σ.Ε.Π. με τους αναπληρωτές τους, εκ των οποίων το ένα (1) μέλος ορίζεται από τον Πρόεδρο του Α.Σ.Ε.Π. ως Πρόεδρος, β) [Καταργείται], γ) έναν (1) νομικό σύμβουλο του ΝΣΚ που ορίζεται από τον Πρόεδρο του ΝΣΚ με τον αναπληρωτή του, δ) τον αρμόδιο για θέματα ανθρωπίνου δυναμικού δημόσιου τομέα Γενικό Γραμματέα με αναπληρωτή του έναν (1) Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης του οικείου Υπουργείου, ε) τον αρμόδιο για θέματα προϋπολογισμού Γενικό Γραμματέα, με αναπληρωτή του έναν (1) Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης του οικείου Υπουργείου, στ) τον Προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Ανθρωπίνου Δυναμικού Δημόσιου Τομέα του Υπουργείου Εσωτερικών, με αναπληρωτή του τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Διαχείρισης Ανθρωπίνου Δυναμικού, ζ) τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Προσωπικού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών, με αναπληρωτή του έναν (1) Προϊστάμενο της οικείας Διεύθυνσης. Στην Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας συμμετέχουν ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ένας (1) εκπρόσωπος της Α.Δ.Ε.ΔΥ. και ένας (1) εκπρόσωπος της Κ.Ε.Δ.Ε., εκτός των περιπτώσεων μετατάξεων της παρ. 4, όπου συμμετέχουν ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, ένας (1) εκπρόσωπος της Α.Δ.Ε.ΔΥ.. Αν η Επιτροπή συνεδριάζει για την εξέταση των αιτημάτων της παρ. 5 του άρθρου 7 για λόγους υγείας, δύναται να παρίσταται στη συνεδρίαση, κατόπιν πρόσκλησης του Προέδρου της Επιτροπής, για παροχή εξειδικευμένης γνώσης ιατρός που ανήκει οργανικά στο Υπουργείο Εσωτερικών, χωρίς δικαίωμα ψήφου.».
Άρθρο 103
Αποσπάσεις και μετατάξεις για λόγους υγείας μεταξύ υπηρεσιών Ο.Τ.Α. – Ανανέωση αποσπάσεων για λόγους υγείας – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 7 ν. 4440/2016 – Μεταβατική διάταξη
- Στην παρ. 5 του άρθρου 7 του ν. 4440/2016 (Α΄ 224), περί της διαδικασίας αξιολόγησης υποψηφίων από την υπηρεσία υποδοχής και έκδοσης απόφασης, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο όγδοο εδάφιο οι λέξεις «ανταποδοτικού χαρακτήρα», όπου αναφέρονται, διαγράφονται, β) προστίθενται νέα ένατο, δέκατο και ενδέκατο εδάφιο, γ) στο δωδέκατο εδάφιο, γα) πριν από τη λέξη «απόφαση» προστίθεται η λέξη «κοινή», γβ) μετά από τη λέξη «υποδοχή» προστίθενται οι λέξεις «και προέλευσης», γγ) προστίθενται οι λέξεις «λαμβανομένων υπόψη και των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας προέλευσης του υπαλλήλου», και η παρ. 5, μετά από νομοτεχνικές βελτιώσεις, διαμορφώνεται ως εξής:
«5. Η πράξη απόσπασης ή μετάταξης υπαλλήλου για αποδεδειγμένα ιδιαίτερους σοβαρούς λόγους υγείας του ιδίου, συζύγου ή συμβιούντος ή προσώπου με α’ βαθμό συγγένειας προς τον αιτούντα ή προσώπου του οποίου ο αιτών μετά τον διορισμό ή την πρόσληψή του, διορίζεται δικαστικός συμπαραστάτης και του ανατίθεται δικαστικώς και η επιμέλεια, εφόσον η καθημερινή φροντίδα του προσώπου αυτού δεν παρέχεται από αρμόδια ιδρύματα και φορείς κοινωνικής προστασίας, εκδίδεται από το αρμόδιο για διορισμό όργανο της υπηρεσίας υποδοχής, μετά από σύμφωνη γνώμη της Κεντρικής Επιτροπής Κινητικότητας. Για την απόδειξη των λόγων υγείας απαιτούνται έγγραφα από δημόσια αρχή. Σε περίπτωση που οι λόγοι υγείας αφορούν σε γονέα, απαιτείται βεβαίωση από το αρμόδιο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) που να πιστοποιεί ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω. Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση πρέπει να είναι ειδικώς αιτιολογημένη και να προκύπτει αιτιώδης σύνδεσμος της αναγκαιότητας για απόσπαση ή μετάταξη και των λόγων υγείας. Ειδικά κατά την εξέταση του αιτήματος δόκιμου υπαλλήλου λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψη από την Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας αν οι λόγοι υγείας, των οποίων γίνεται επίκληση, είναι επιγενόμενοι του διορισμού του ή προϋπήρχαν ή έχουν ληφθεί υπόψη για τον διορισμό του υπαλλήλου. Αν οι επικαλούμενοι λόγοι υγείας προϋπήρχαν του διορισμού του υπαλλήλου ή έχουν ληφθεί υπόψη για τον διορισμό του, η αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Στην περίπτωση υπαλλήλων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, εφόσον δεν υφίσταται κενή θέση προσωπικού Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, ο υπάλληλος δύναται να μεταταχθεί/μεταφερθεί σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, με παράλληλη δέσμευση κενής οργανικής θέσης μόνιμου προσωπικού, για όσο χρόνο υφίσταται η προσωποπαγής θέση. Το προσωπικό, που ανήκει οργανικά σε υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. α’ βαθμού δύναται να αιτηθεί απόσπαση ή μετάταξη για λόγους υγείας μόνο σε υπηρεσίες άλλων Ο.Τ.Α. α’ βαθμού. Αν το προσωπικό του όγδοου εδαφίου ανήκει οργανικά σε ανταποδοτικές υπηρεσίες Ο.Τ.Α. α’ βαθμού, η απόσπαση ή μετάταξη επιτρέπεται μόνο σε ανταποδοτικές υπηρεσίες άλλου Ο.Τ.Α. α’ βαθμού. Το προσωπικό, που ανήκει οργανικά σε υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. β’ βαθμού δύναται να αιτηθεί απόσπαση ή μετάταξη για λόγους υγείας μόνο σε υπηρεσίες άλλων Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού. Απόσπαση ή μετάταξη προσωπικού Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού για λόγους υγείας σε υπηρεσίες εκτός Ο.Τ.Α. επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση που δεν υφίστανται υπηρεσιακές ανάγκες ή δεν υπάρχει κενή θέση στον Ο.Τ.Α. υποδοχής. Αποσπάσεις, οι οποίες διενεργούνται για λόγους υγείας ανανεώνονται με κοινή απόφαση των αρμόδιων για διορισμό οργάνων του φορέα υποδοχής και του φορέα προέλευσης για μια ή και περισσότερες φορές και για όσο χρόνο εξακολουθούν να υφίστανται οι λόγοι υγείας, για τους οποίους έγιναν, οι οποίοι αποδεικνύονται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρούσα παράγραφο, λαμβανομένων υπόψη και των υπηρεσιακών αναγκών της υπηρεσίας προέλευσης του υπαλλήλου.».
- Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 7 του ν. 4440/2016, όπως τροποποιείται με την παρ. 1 του παρόντος, εφαρμόζεται και για τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος αιτήσεις για ανανέωση απόσπασης για λόγους υγείας.
Άρθρο 104
Ειδικές ρυθμίσεις κινητικότητας στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου – Προσθήκη άρθρου 8Α στον ν. 4440/2016 – Μεταβατική διάταξη – Προσαύξηση της κανονικής άδειας των υπαλλήλων που υπηρετούν στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου, πλην του Δήμου Αλεξανδρούπολης
- Στον ν. 4440/2016 (Α’ 224) προστίθεται άρθρο 8Α ως εξής:
«Άρθρο 8Α
Ειδικές ρυθμίσεις κινητικότητας στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου
- Το παρόν εφαρμόζονται σε όλες τις υπηρεσίες που εδρεύουν στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου, εφεξής φορείς, με εξαίρεση τις υπηρεσίες που εδρεύουν στον δήμο Αλεξανδρούπολης.
- Για τους φορείς της παρ. 1 το ποσοστό κάλυψης που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 4 πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό ενενήντα τοις εκατό (90%) τουλάχιστον.
- Για τους υπαλλήλους που αποσπώνται βάσει των κύκλων κινητικότητας ή βάσει των διατάξεων της παρ. 5 στους φορείς της παρ. 1 η διάρκεια της απόσπασης ορίζεται σε τρία (3) έτη με δυνατότητα ανανέωσης έως τρία (3) έτη ακόμα.
- Εφόσον ο υπάλληλος παραμείνει με απόσπαση για τρία (3) έτη σε φορέα υποδοχής της παρ. 1 έχει δικαίωμα μετάταξης σε κενή οργανική θέση της ίδιας ή, εφόσον δεν υπάρχει κενή θέση, άλλης υπηρεσίας των φορέων της παρ. 1, με μόνη αίτηση που υποβάλλεται στον φορέα υποδοχής ανεξαρτήτως των κύκλων κινητικότητας. Με την αίτησή του ο υπάλληλος δεσμεύεται να υπηρετήσει στον φορέα μετάταξης για έξι (6) έτη. Η μετάταξη ολοκληρώνεται με κοινή απόφαση των αρμόδιων οργάνων των φορέων προέλευσης και υποδοχής. Κάθε πράξη που συνιστά απόσπαση, μετάταξη, μετάθεση, μετακίνηση ή διάθεση προ της παρέλευσης της εξαετίας απαγορεύεται. Η απόσπαση παρατείνεται μέχρι την ολοκλήρωση της μετάταξης.
- Οι φορείς της παρ. 1 δύνανται, οποτεδήποτε υπάρχει ανάγκη κάλυψης αναγκών με απόσπαση ή πλήρωσης κενών θέσεων με μετάταξη, να υποβάλλουν αίτημα στην Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας για έκτακτο κύκλο κινητικότητας πέραν των πάγιων κύκλων κινητικότητας. Οι υπάλληλοι που μετατάσσονται στο πλαίσιο του έκτακτου κύκλου υποχρεούνται να υπηρετήσουν στην υπηρεσία, όπου μετατάσσονται για έξι (6) έτη. Κάθε πράξη που συνιστά απόσπαση, μετάταξη, μετάθεση, μετακίνηση ή διάθεση προ της παρέλευσης της εξαετίας απαγορεύεται. Ως προς τη διάρκεια της απόσπασης εφαρμόζεται η παρ. 3. Η διαδικασία του έκτακτου κύκλου ολοκληρώνεται εντός τριών (3) μηνών από τη δημοσιοποίηση των θέσεων και αναγκών κατόπιν έγκρισής τους από την Κεντρική Επιτροπή Κινητικότητας. Δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στον έκτακτο κύκλο οι υπάλληλοι που ανήκουν οργανικά σε φορείς της παρ. 1.
- Για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται ειδικώς στο παρόν, εφαρμόζονται τα άρθρα 1 έως 7.
- Υπάλληλοι που αποσπώνται ή μετατάσσονται με τις διατάξεις του παρόντος στους φορείς της παρ. 1 δικαιούνται αποκλειστικά για όσο χρονικό διάστημα υπηρετούν στους φορείς αυτού προσαύξηση της δικαιούμενης κανονικής άδειας κατά έξι (6) εργάσιμες ημέρες κατ΄ έτος. Η χρήση των επιπλέον εργασίμων ημερών κανονικής άδειας μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά την εξάντληση της αρχικώς δικαιούμενης κανονικής άδειας. Η άδεια χορηγείται υποχρεωτικά εντός του έτους που αφορά και μεταφέρεται στο επόμενο έτος αποκλειστικά εφόσον λόγω υπηρεσιακών αναγκών η άδεια δεν χορηγήθηκε ή ανακλήθηκε εν όλω ή εν μέρει και εφόσον ο υπάλληλος συνεχίζει να υπηρετεί σε φορέα της παρ. 1.
- Για τους υπαλλήλους που μετατάσσονται σε υπηρεσίες της παρ. 1 σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, μετά την παρέλευση του ημίσεος του χρόνου υποχρεωτικής παραμονής, ο απαιτούμενος χρόνος για τη βαθμολογική προαγωγή μειώνεται κατά τρία (3) έτη. Αντίστοιχα, για τους υπαλλήλους που αποσπώνται και παραμένουν για τρία (3) τουλάχιστον έτη συνεχώς, ο απαιτούμενος χρόνος για τη βαθμολογική προαγωγή τους μειώνεται κατά δύο (2) έτη. Εφόσον ο υπάλληλος είναι ήδη στον καταληκτικό βαθμό, ο χρόνος των τριών (3) ή δύο (2) ετών, αντίστοιχα, προστίθεται ως πλεονάζων χρόνος στον καταληκτικό αυτό βαθμό. Ο μέγιστος χρόνος απόσπασης ή μετάταξης που δύναται να συνυπολογιστεί για τη βαθμολογική προώθηση του υπαλλήλου στη διάρκεια της συνολικής υπηρεσίας του είναι έξι (6) έτη, στον οποίο συνυπολογίζονται και τα προβλεπόμενα έτη απόσπασης ή μετάταξης του τελευταίου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 8.».
- Η παρ. 1 εφαρμόζεται και σε όσους υπαλλήλους είναι αποσπασμένοι ή έχουν μεταταχθεί και υπηρετούν στους φορείς της παρ. 1 του άρθρου 8Α κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, εφόσον με αίτησή τους, που υποβάλλεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, δηλώσουν ότι αποδέχονται την υπαγωγή τους στις διατάξεις του άρθρου 8Α του ν. 4440/2016.
Άρθρο 105
Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν
- Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, το οποίο, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, υπηρετεί με απόσπαση σε οποιοδήποτε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), εξαιρουμένων των ιδιαίτερων γραφείων των μελών της Κυβέρνησης, των Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και της Προεδρίας της Κυβέρνησης, δύναται να μεταταχθεί, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, στον φορέα υποδοχής όπου υπηρετεί, κατόπιν αίτησής του, η οποία υποβάλλεται εντός εξήντα (60) ημερών από την έναρξη ισχύος του παρόντος. Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται και για το μόνιμο προσωπικό που υπηρετεί με απόσπαση στους ανωτέρω φορείς, εξαιρουμένων των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου. Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, καθώς και περί διατήρησης τυχόν προσωπικής διαφοράς, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος. Η μετάταξη διενεργείται με απόφαση του αρμοδίου προς διορισμό οργάνου του φορέα υποδοχής, περίληψη της οποίας δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, σε κενές οργανικές θέσεις για τις οποίες έχουν τα τυπικά προσόντα ή σε προσωποπαγείς θέσεις που συστήνονται για τον σκοπό αυτό με την απόφαση της μετάταξης, με παράλληλη δέσμευση ισάριθμων οργανικών θέσεων. Οι μετατάξεις της παρούσας ολοκληρώνονται το αργότερο εντός τριών (3) μηνών από την υποβολή της σχετικής αίτησης ή, κατ’ ελάχιστον, οφείλουν, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, να έχουν λάβει Κωδικό Αριθμό Δημοσιεύματος από το Εθνικό Τυπογραφείο. Σε περίπτωση λήξης των σχετικών αποσπάσεων μετά την υποβολή αίτησης μετάταξης, αυτές παρατείνονται αυτοδίκαια μέχρι την ολοκλήρωση αυτής ή την άπρακτη πάροδο του τριμήνου. Οι προσωποπαγείς θέσεις που συστήνονται σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο καταργούνται κατά την με οποιονδήποτε τρόπο αποχώρηση του υπαλλήλου.
- Το προσωπικό που μετατάσσεται σύμφωνα με την παρ. 1 δεσμεύεται να υπηρετήσει στον φορέα όπου μετατάσσεται, επί μία τουλάχιστον πενταετία από τη μετάταξη.
- Οι μετατάξεις που διενεργούνται σύμφωνα με την παρ. 1 λαμβάνονται υπόψη κατά τη διαμόρφωση του ετήσιου προγραμματισμού προσλήψεων για το έτος 2026, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 4622/2019 (Α’ 133), περί ετήσιου προγραμματισμού ανθρώπινου δυναμικού του δημόσιου τομέα.
Άρθρο 106
Ρύθμιση θεμάτων επιτυχόντων Προκήρυξης 1Κ/2024 Α.Σ.Ε.Π.
- Οι επιτυχόντες των οριστικών πινάκων της υπό στοιχεία 1Κ/2024 (Α.Σ.Ε.Π. 8) προκήρυξης του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.) διορίζονται κατά παρέκκλιση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022 (Α’ 230), περί εισαγωγικής εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης α’ βαθμού, για τους οποίους έχουν προκηρυχθεί οι θέσεις, με πράξη του αρμόδιου για τον διορισμό οργάνου, η οποία εκδίδεται εντός προθεσμίας είκοσι (20) εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης των οριστικών πινάκων της υπό στοιχεία 1Κ/2024 προκήρυξης του Α.Σ.Ε.Π. Στη συνέχεια, το προσωπικό αυτό καλείται για ορκωμοσία. Ειδικά για τους επιτυχόντες των οριστικών πινάκων που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις ή στα σώματα ασφαλείας, το προεδρικό διάταγμα αποστρατείας εκδίδεται εντός προθεσμίας τεσσάρων (4) μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης των οριστικών πινάκων.
- Οι διορισθέντες σύμφωνα με την παρ. 1 δόκιμοι δημοτικοί αστυνομικοί πραγματοποιούν την εισαγωγική εκπαίδευση της παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022 εντός της διετούς δοκιμαστικής υπηρεσίας τους και δεν μονιμοποιούνται, εάν δεν την ολοκληρώσουν επιτυχώς.
- Μέχρι την επιτυχή ολοκλήρωση της εισαγωγικής εκπαίδευσης, αν στον οικείο δήμο δεν υφίσταται στελεχωμένη Δημοτική Αστυνομία, οι διορισθέντες σύμφωνα με την παρ. 1 δόκιμοι δημοτικοί αστυνομικοί ασκούν τις αρμοδιότητες των περ. α), γ), δ), στ), ζ), ιβ) της παρ. 1, των περ. α) και β) της παρ. 2 και των περ. α) και δ) της παρ. 3 του άρθρου 3 του ν. 5003/2022, ενώ στους δήμους όπου υφίσταται στελεχωμένη Δημοτική Αστυνομία, ασκούν τις αρμοδιότητες του άρθρου 4 του ν. 5003/2022. Ο προϊστάμενος ορίζει τους εκπαιδευτές, οι οποίοι επιτηρούν τους διορισθέντες.
- Διορισθείς δόκιμος δημοτικός αστυνομικός βάσει της προκήρυξης υπό στοιχεία 1Κ/2024 Α.Σ.Ε.Π. που δεν ολοκληρώνει επιτυχώς το πρόγραμμα εισαγωγικής εκπαίδευσης απολύεται, με απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται εντός δύο (2) μηνών από την έκδοση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων της παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022 ή από την απόρριψη της ένστασης κατά της απόφασης αποβολής της παρ. 3 του ίδιου άρθρου. Κατά της απόφασης του υπηρεσιακού συμβουλίου για την απόλυση δόκιμου δημοτικού αστυνομικού, επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
- Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι παρ. 3 έως 9 του άρθρου 12 του ν. 5003/2022.
- Οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος ορίζονται στην κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη της παρ. 4 του άρθρου 34 του ν. 5003/2022.
Άρθρο 107
Μεταβολή του ορίου ηλικίας προσωπικού ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των Ο.Τ.Α. α’ βαθμού ως προς την αυτοδίκαιη απόλυση
- Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, το άρθρο 197 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν. 3584/2007, Α’ 143), περί απόλυσης λόγω ορίου ηλικίας, ως προς το προσωπικό ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α’ βαθμού καταργείται και εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 49 του π.δ. 410/1988 (Α’ 191), περί απόλυσης λόγω ορίου ηλικίας.
- Προσωπικό, που έχει απολυθεί αυτοδικαίως δυνάμει του άρθρου 197 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, το οποίο στις 31.12.2024 συμπλήρωνε το εξηκοστό πέμπτο (65ο) έτος της ηλικίας του, αλλά δεν είχε συμπληρώσει σαράντα (40) έτη υπηρεσίας, μπορεί να επανέλθει στην ενεργό υπηρεσία, κατόπιν αίτησής του, εφαρμοζομένης περαιτέρω της παρ. 1.
Το άρθρο 101 και 105 πρέπει να καταργηθεί η διάταξη για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης. Είδη η μετακίνηση από τους ΟΤΑ με τα ποσοστά κάλυψης είναι δύσκολη .Καταργείτε έμμεσα το δικαίωμα της κινητικότητας και γιατί οι υπάλληλοι των ΟΤΑ να πρέπει να αποσπαστούν μόνο σε θέση ΟΤΑ ?
Είναι νόμιμο ?
Ο υπάλληλος θα εξαρτάτε από την τοπική αυτοδιοίκηση για να μπορεί να αποσπαστεί κοντά στην οικογένεια του ?Ποια θα είναι τα κριτήρια? Ξέρουμε καλα πως θα λειτουργήσει η σύμφωνη γνώμη του Δημάρχου.
Γυρίζουμε χρόνια πίσω ενώ θα έπρεπε να λυθούν προβλήματα που είδη υπάρχουν .
Άνθρωποι μέ θέμα υγείας οι ίδιοι ή η οικογένεια τους έπρεπε να προστατεύονται καθώς και όλοι οι άνθρωποι με οικογένειες.
Ας προχωρήσουμε σε αλλαγές που θα βοηθήσουν και στην στελέχωση των υπηρεσιών και τους υπαλλήλους να διατηρήσουν την εργασία τους και να είναι κοντά στην οικογένεια τους.
Δεν πρέπει να γίνονται πρόχειρες αλλαγές αλλά αλλαγές που θα βοηθήσουν και τις δύο πλευρές ,όχι να δημιουργούμε όμηρους ανθρώπους σε υπηρεσίες μακριά από την οικογένεια.
Για το άρθρο 103- ανανέωση για Λόγους Υγείας, πρέπει να ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης καθώς πρόκειται για Σοβαρούς Λόγους Υγείας.
Όλοι αυτοί που έχουν πάρει απόσπαση για λόγους υγείας είναι για να βοηθηθούν οι ίδιοι και οικογένειές τους που έχουν θέματα υγείας, δε σημαίνει ότι έχουν λύσει το πρόβλημά τους. Μην ξεχνάμε ότι τα θέματα υγείας κοστίζουν ακριβά και δεν λύνονται όλα σε δημόσια νοσοκομεία. Περιορίζοντας τον υπάλληλο στο φορέα προέλευσης ενώ υπάρχουν θέματα υγείας δεν δίνονται ίσες ευκαιρίες, λειτουργεί τιμωρητικά.
Αν συμβεί κάτι ΠΟΙΟΣ θα αναλάβει την ΕΥΘΥΝΗ; ο φορέας προέλευσης; Άρα η τροποποίηση αυτή δεν εξυπηρετεί ούτε τον φορέα προέλευσης ούτε τον υπάλληλο.
Στo άρθρο 105, που αφορά ¨Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν¨, πρέπει να αφαιρεθεί η πρόταση «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου…», ώστε να δοθεί αυτή η δυνατότητα σε όλους τους αποσπασμένους συναδέλφους διότι η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης για τις εν λόγω μετατάξεις ειναι πολύ δύσκολο να δοθεί, δεδομένης της έλλειψης προσωπικού που υπάρχει σε ολόκληρο το Δημόσιο.
Οι αποσπασμένοι υπάλληλοι δεν παρέχουν υπηρεσίες στον φορέα προέλευσης για μεγάλο χρονικό διάστημα (έως και 5 έτη) που σημαίνει ότι ο φορέας προέλευσης στερείται ουσιαστικά τις υπηρεσίες τους. Επιπλέον, είναι δεδομένο ότι οι αποσπασμένοι υπάλληλοι θα συνεχίσουν να επιδιώκουν την παράταση της απόσπασής τους με οποιονδήποτε τρόπο.
Η «εξουσία» που δίνεται στα αρμόδια όργανα του φορέα προέλευσης δεν θα εξυπηρετήσει το σκοπό και την πρόθεση του νομοσχεδίου με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται κατα το δοκούν και με υποκειμενικά κριτήρια.
Είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο να υπηρετεί ένας υπάλληλος σε καθεστώς απόσπασης και να προσπαθεί να παρατείνει την απόσπασή του καθώς η οικογένειά του και γενικότερα η διαβίωσή του υφίστανται στον φορεά υποδοχής.
Μπράβο για το άρθρο 105, λύνει πολλά και χρόνια προβλήματα. Ωστόσο για να μην πέσει στο κενό αυτή η πρωτοβουλία επιβάλλεται να μην απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης αλλά να αρκεί η αίτηση του υπαλλήλου στο φορέα υποδοχής. Η πενταετής δέσμευση αντισταθμίζει την αφαίρεση της σύμφωνης γνώμης.
Στο άρθρο 105 να συμπεριληφθούν και τα πάσης φύσεως νομικά πρόσωπα των ΟΤΑ, είτε εκτός είτε εντός Γενικής Κυβέρνησης
Για το άρθρο 105, όπως έχει ήδη αναφερθεί, θα ήταν αποτελεσματικότερο να μην απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης διότι φορέας λειτουργούσε και μετά την απόσπαση του υπαλλήλου. Εφόσον ο υπάλληλος θέλει να παραμείνει στη θέση που έχει αποσπαστεί και ιδιαίτερα για λόγους υγείας καλό θα ήταν οι διαδικασίες να γίνουν πιο εύκολες.
Άρθρο 105:
Εκτιμάτε ότι υπάρχει περίπτωση «οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου…» θα επιτρέψουν στον αιτούντα υπάλληλο την μετάταξή του;
Αναζητήστε περιπτώσεις που ο φορέας προέλευσης έχει γνωμοδοτήσει θετικά στην μετάταξη υπαλλήλου έπειτα από αίτησή του.
Αναζητήστε επίσης τους λόγους που δεν γνωμοδοτεί θετικά ο φορέας και είναι ώρα να λύσετε το πρόβλημα από τη ρίζα του.
Είναι προφανές ότι αυτό το σημείο αποτελεί τροχοπέδη στην μετάταξη υπαλλήλου και θα πρέπει οπωσδήποτε να απομακρυνθεί.
Άρθρο 101
Δεν υπάρχει ουσιαστική μεταβολή σε σχέση με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο. Τόσο η υψηλή ποσόστωση όσο και κυρίως η απαίτηση για σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου προς διορισμό οργάνου (Δήμαρχος, Περιφερειάρχης κλπ) καθιστούν και λειτουργούν παντελώς αποτρεπτικά και ενάντια στη φιλοσοφία του Ενιαίου Συστήματος Κινητικότητας. Είναι αδήριτη ανάγκη για λόγους ισονομίας και τήρησης της αρχής της αναλογικότητας να απελευθερωθεί το καθεστώς κινητικότητας των υπαλλήλων. Ειδάλλως, το υφιστάμενο πλαίσιο το μόνο που ικανοποιεί είναι τη μνημονιακή δέσμευση της χώρας για ύπαρξη συστήματος κινητικότητας. Αν οι φορείς – κυρίως ΟΤΑ Α΄ & Β΄ – δεν είναι σε θέση να διοικήσουν στοιχειωδώς τους υπαλλήλους τους προσφέροντας τους εκείνο το ελκυστικό εργασιακό περιβάλλον όπως στη πράξη έχει ήδη αποδειχθεί τότε η νομοθέτηση πρέπει να στοχεύει να δώσει λύση σε αυτό το επίπεδο που αναδεικνύεται η διοικητική ανεπάρκεια των αιρετών. Ειδικά από τη στιγμή που η κείμενη νομοθεσία προσφέρει εργαλεία που δύναται να αξιοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση (ενδεικτικά Ν. 4483/2017 αρ. 32).
Άρθρο 103
Ο κρίσιμος χρόνος για τη μετάταξη ενός υπαλλήλου με σοβαρά προβλήματα υγείας δεν πρέπει να θεωρείται ο διορισμός. Αντίθετα πρέπει να θεωρείται η ημερομηνία λήξης προθεσμίας υποβολής αιτήσεων του διαγωνισμού που κατετάγη ως επιτυχών ο υπάλληλος. Μεσοσταθμικά, μεταξύ των δύο ημερομηνιών μεσολαβεί ένα σημαντικό διάστημα της τάξης των 10-16 μηνών περίπου όπου κάποιος μπορεί να εμφανίσει πρόβλημα υγεία είτε ο ίδιος είτε συγγενής του Α΄ ή Β΄ βαθμού. Ναι πρέπει να συμπεριληφθούν και συγγενείς Β΄ βαθμού διότι δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που φροντίζουν ή/και συγκατοικούν για να φροντίζουν συγγενείς Β΄ βαθμού.
Άρθρο 104
Άρθρο εντελώς δεικτικό. Θα ακολουθήσει κύμα διαμαρτυριών και από άλλους ακριτικούς νομούς. Ή φροντίζεις να εξετάσεις ευθύς εξ αρχής με μετρήσιμα αντικειμενικά κριτήρια πως και σε ποιους θα δοθούν προνόμια ή δεν το κάνεις καν.
Άρθρο 105
Πρέπει να αναγράφεται με σαφήνεια ότι εδώ συμπεριλαμβάνονται και οι μόνιμοι (τακτικοί) υπάλληλοι στην 1η σειρά του πρώτου εδαφίου. Εννοείται και εδώ πρέπει να απαλειφθεί η διάκριση σε υπαλλήλους που εξαρτώνται από τη δικαιωματοκτόνα πρόθεση μη παροχής σύμφωνης γνώμης του εκάστοτε αιρετού.
Σχετικά με το άρθρο 106. Η πρόταση του Υπουργείου να τοποθετήσει τους Δημοτικούς Αστυνομικούς στους Δήμους χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση, είναι λανθασμένη και μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει στην λειτουργία των υπηρεσιών. Οι υπάλληλοι της Δημοτικής Αστυνομίας αποτελούν ειδικό ένστολο προσωπικό, ασκούν καθήκοντα ανακριτικού υπαλλήλου και διέπονται από ειδική ιεραρχία, σύμφωνα με τον ν. 5003/2022, αλλά και το προηγούμενο νομικό πλαίσιο. Εξάλλου, η Δημοτική Αστυνομία συνιστά ειδική υπηρεσία του δήμου με αμιγώς ελεγκτικές και αστυνομικής φύσεως αρμοδιότητες.
Όλα αυτά για να εφαρμοστούν, απαιτείται πολύμηνη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση σε θέματα νομικά, αστυνομικά και διοικητικά, και δεν αρκεί μια απλή εισαγωγική εκπαίδευση από την εκάστοτε υπηρεσία δημοτικής αστυνομίας. Ανεκπαίδευτοι υπάλληλοι δεν θα μπορούν να ασκήσουν μια σειρά από καίριες αρμοδιότητες, την ίδια στιγμή που η στελέχωση των υπηρεσιών ήταν βασική προϋπόθεση για την άσκηση αρμοδιοτήτων κατηγορίας 2 και 3. Το άρθρο αυτό ακυρώνει στην ουσία τον σκοπό του ν. 5003, ο οποίος είναι η αναβάθμιση της Δημοτικής Αστυνομίας, και θα πρέπει να αφαιρεθεί από το νομοσχέδιο.
Στο άρθρο 105 προβλέπεται η υποχρέωση λήψης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για τη μετάταξη υπαλλήλου, καθώς και η έκδοση απόφασης από το αρμόδιο προς διορισμό όργανο του φορέα υποδοχής.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί με σαφήνεια ποια θα είναι τα κριτήρια που θα λαμβάνει υπόψη του:
* Ο φορέας προέλευσης, προκειμένου να παρέχει ή να μην παρέχει τη σύμφωνη γνώμη του
* Ο φορέας υποδοχής, προκειμένου να εγκρίνει ή να απορρίψει τη μετάταξη.
(π.χ. κάλυψη υπαρκτών αναγκών, ύπαρξη σχετικής οργανικής θέσης, σκοπιμότητα σύστασης προσωποπαγούς θέσης, καθώς και τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των υπαλλήλων που αιτούνται μετάταξη).
Ειδικά ως προς τα προσόντα, θα πρέπει να προβλεφθεί σχετικό αξιολογικό πλαίσιο, καθώς υπάρχει κίνδυνος να επιλεγεί για μετάταξη υπάλληλος με λιγότερα προσόντα σε σχέση με άλλους/ες αιτούντες/αιτούσες, γεγονός που δεν διασφαλίζει την αρχή της αξιοκρατίας.
Είναι κρίσιμο να θεσπιστεί ενιαίο, αντικειμενικό πλαίσιο κριτηρίων και για τους δύο φορείς, ώστε η διαδικασία να μην αφήνει περιθώρια άνισης ή καταχρηστικής εφαρμογής και να εξυπηρετεί πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες, με σεβασμό στη βούληση τόσο του φορέα προέλευσης όσο και του φορέα υποδοχής που θα υποδεχθεί τον/την υπάλληλο.
Σχετικά με το άρθρο 103, που αφορά αποσπάσεις και μετατάξεις για λόγους υγείας θα πρέπει να διευκρινιστεί:
Εάν οι αιτήσεις αποσπάσεων ή μετατάξεων για λόγους υγείας θα εξετάζονται κατά προτεραιότητα σε σχέση με λοιπές αποσπάσεις ή μετατάξεις που διενεργούνται είτε μέσω κινητικότητας είτε μεμονωμένα.
Εάν η ύπαρξη λόγων υγείας του/της υπαλλήλου (ή μελών της οικογένειάς του/της) θα αποτελεί ειδικό κριτήριο που θα λαμβάνει υπόψη του ο φορέας προέλευσης κατά την παροχή ή μη της σύμφωνης γνώμης του, ώστε να διασφαλίζεται η κοινωνική προστασία και η μέριμνα για την υγεία των υπαλλήλων/υπαλληλών και των οικογενειών τους/τους.
Η αποσαφήνιση αυτή είναι κρίσιμη ώστε να υπάρχει ενιαία εφαρμογή της διάταξης και να μην παρατηρούνται διαφοροποιήσεις μεταξύ φορέων στην αντιμετώπιση ανάλογων αιτημάτων για λόγους υγείας.
Απαράδεκτο να ψηφιστεί το άρθρο 103.
Η σύμφωνη γνώμη του Δημάρχου στην κινητικότητα: Ένα βήμα πίσω για τη δημόσια διοίκηση
Η κινητικότητα στο Δημόσιο αποτελεί έναν από τους ελάχιστους μηχανισμούς που επιτρέπουν στους δημοσίους υπαλλήλους να αξιοποιούν καλύτερα τις δεξιότητές τους και να μετακινούνται σε φορείς όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη. Πρόκειται για θεσμό που προωθεί την ορθολογική κατανομή ανθρώπινου δυναμικού, την επαγγελματική ανάπτυξη και τη διοικητική ευελιξία. Σε αυτό το πλαίσιο, η προτεινόμενη ρύθμιση που καθιστά απαραίτητη τη σύμφωνη γνώμη του Δημάρχου για τη μετακίνηση υπαλλήλων από τους ΟΤΑ συνιστά θεσμική οπισθοδρόμηση και παραβίαση της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα.
1. Μια απαράδεκτη εξαίρεση χωρίς λογική βάση
Δεν υπάρχει κανένας αντικειμενικός ή λειτουργικός λόγος για τον οποίο οι υπάλληλοι των ΟΤΑ θα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά σε σχέση με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους. Στο ενιαίο κράτος, δεν μπορεί να υπάρχουν δύο ταχύτητες κινητικότητας: μία χωρίς εμπόδια για τους υπαλλήλους των υπουργείων και μία με εμπόδια για τους υπαλλήλους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η εξαίρεση αυτή υπονομεύει τη βασική αρχή της ισότητας και εγείρει ερωτήματα για το εάν η ρύθμιση αυτή εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον ή σκοπούς τοπικής εξουσίας.
2. Η σύμφωνη γνώμη μετατρέπει την κινητικότητα από δικαίωμα σε προνόμιο
Η συμμετοχή στην κινητικότητα δεν πρέπει να εξαρτάται από την προσωπική ή πολιτική κρίση ενός αιρετού προσώπου. Η απαίτηση σύμφωνης γνώμης του Δημάρχου μετατρέπει ένα θεσμικά κατοχυρωμένο δικαίωμα σε διοικητικό προνόμιο, το οποίο μπορεί να χορηγείται ή να αρνείται με αδιαφανή ή υποκειμενικά κριτήρια. Αυτό ανοίγει τον δρόμο για πελατειακές πρακτικές και κρατά ομήρους υπαλλήλους που επιθυμούν επαγγελματική εξέλιξη ή μετακίνηση για λόγους οικογενειακούς ή προσωπικούς.
3. Οι ΟΤΑ δεν είναι “ιδιοκτησία” του Δημάρχου
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί θεσμικό πυλώνα του κράτους και δεν μπορεί να λειτουργεί ως “αυτόνομο σύστημα προσωπικού”. Οι υπάλληλοι των ΟΤΑ είναι δημόσιοι υπάλληλοι, υπάγονται σε ενιαίο νομικό και θεσμικό πλαίσιο, και δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται σαν “προσωπικό συμφέρον” των εκάστοτε αιρετών αρχών. Ο Δήμαρχος δεν είναι εργοδότης – είναι αιρετός διαχειριστής μιας δημόσιας υπηρεσίας, και η εξουσία του πρέπει να έχει σαφή όρια. Η διοίκηση δεν μπορεί να ασκείται με όρους εξάρτησης και συγκεντρωτισμού.
4. Η διοικητική ανάγκη καλύπτεται με εναλλακτικούς τρόπους
Το συχνό επιχείρημα υπέρ της σύμφωνης γνώμης είναι ότι οι Δήμοι “θα αδειάσουν” από προσωπικό αν δεν έχουν λόγο στην κινητικότητα. Ωστόσο, η νομοθεσία ήδη προβλέπει εργαλεία για την προστασία κρίσιμων υπηρεσιών (εξαιρέσεις συγκεκριμένων ειδικοτήτων, αντικατάσταση πριν την αποχώρηση, τεκμηρίωση αναγκών από τον φορέα υποδοχής). Η γενικευμένη πρόβλεψη σύμφωνης γνώμης λειτουργεί τιμωρητικά και αποτρεπτικά, όχι εξισορροπητικά.
5. Ανάγκη εθνικού, όχι τοπικού, σχεδιασμού του ανθρώπινου δυναμικού
Η κατανομή και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του Δημοσίου είναι εθνικό θέμα στρατηγικής, όχι τοπική υπόθεση. Η Ελλάδα δεν διαθέτει απεριόριστους πόρους και η κινητικότητα προσφέρει τη δυνατότητα ευελιξίας και εξορθολογισμού. Το μπλοκάρισμα αυτής της διαδικασίας σε έναν μόνο τομέα του κράτους, τους ΟΤΑ, αποδυναμώνει τον συνολικό σχεδιασμό και διαιωνίζει τις στρεβλώσεις.
Συμπέρασμα
Η προτεινόμενη θέσπιση της σύμφωνης γνώμης του Δημάρχου για την κινητικότητα αποτελεί ένα άσκοπο θεσμικό ανάχωμα, που υπονομεύει την ισότητα, ενισχύει τη διοικητική αυθαιρεσία και περιορίζει την κινητικότητα των υπαλλήλων χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Αντί να επιστρέψουμε σε παλαιοκομματικές πρακτικές, είναι καιρός να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη στους θεσμούς της Δημόσιας Διοίκησης, την αξιοκρατία και την ελευθερία επιλογών των εργαζομένων. Η κινητικότητα πρέπει να είναι δικαίωμα όλων, όχι προνόμιο των λίγων.
Η σύμφωνη γνώμη του Δημάρχου στην κινητικότητα: Ένα βήμα πίσω για τη δημόσια διοίκηση
Η κινητικότητα στο Δημόσιο αποτελεί έναν από τους ελάχιστους μηχανισμούς που επιτρέπουν στους δημοσίους υπαλλήλους να αξιοποιούν καλύτερα τις δεξιότητές τους και να μετακινούνται σε φορείς όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη. Πρόκειται για θεσμό που προωθεί την ορθολογική κατανομή ανθρώπινου δυναμικού, την επαγγελματική ανάπτυξη και τη διοικητική ευελιξία. Σε αυτό το πλαίσιο, η προτεινόμενη ρύθμιση που καθιστά απαραίτητη τη σύμφωνη γνώμη του Δημάρχου για τη μετακίνηση υπαλλήλων από τους ΟΤΑ συνιστά θεσμική οπισθοδρόμηση και παραβίαση της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα.
1. Μια απαράδεκτη εξαίρεση χωρίς λογική βάση
Δεν υπάρχει κανένας αντικειμενικός ή λειτουργικός λόγος για τον οποίο οι υπάλληλοι των ΟΤΑ θα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά σε σχέση με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους. Στο ενιαίο κράτος, δεν μπορεί να υπάρχουν δύο ταχύτητες κινητικότητας: μία χωρίς εμπόδια για τους υπαλλήλους των υπουργείων και μία με εμπόδια για τους υπαλλήλους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η εξαίρεση αυτή υπονομεύει τη βασική αρχή της ισότητας και εγείρει ερωτήματα για το εάν η ρύθμιση αυτή εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον ή σκοπούς τοπικής εξουσίας.
2. Η σύμφωνη γνώμη μετατρέπει την κινητικότητα από δικαίωμα σε προνόμιο
Η συμμετοχή στην κινητικότητα δεν πρέπει να εξαρτάται από την προσωπική ή πολιτική κρίση ενός αιρετού προσώπου. Η απαίτηση σύμφωνης γνώμης του Δημάρχου μετατρέπει ένα θεσμικά κατοχυρωμένο δικαίωμα σε διοικητικό προνόμιο, το οποίο μπορεί να χορηγείται ή να αρνείται με αδιαφανή ή υποκειμενικά κριτήρια. Αυτό ανοίγει τον δρόμο για πελατειακές πρακτικές και κρατά ομήρους υπαλλήλους που επιθυμούν επαγγελματική εξέλιξη ή μετακίνηση για λόγους οικογενειακούς ή προσωπικούς.
3. Οι ΟΤΑ δεν είναι “ιδιοκτησία” του Δημάρχου
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί θεσμικό πυλώνα του κράτους και δεν μπορεί να λειτουργεί ως “αυτόνομο σύστημα προσωπικού”. Οι υπάλληλοι των ΟΤΑ είναι δημόσιοι υπάλληλοι, υπάγονται σε ενιαίο νομικό και θεσμικό πλαίσιο, και δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται σαν “προσωπικό συμφέρον” των εκάστοτε αιρετών αρχών. Ο Δήμαρχος δεν είναι εργοδότης – είναι αιρετός διαχειριστής μιας δημόσιας υπηρεσίας, και η εξουσία του πρέπει να έχει σαφή όρια. Η διοίκηση δεν μπορεί να ασκείται με όρους εξάρτησης και συγκεντρωτισμού.
4. Η διοικητική ανάγκη καλύπτεται με εναλλακτικούς τρόπους
Το συχνό επιχείρημα υπέρ της σύμφωνης γνώμης είναι ότι οι Δήμοι “θα αδειάσουν” από προσωπικό αν δεν έχουν λόγο στην κινητικότητα. Ωστόσο, η νομοθεσία ήδη προβλέπει εργαλεία για την προστασία κρίσιμων υπηρεσιών (εξαιρέσεις συγκεκριμένων ειδικοτήτων, αντικατάσταση πριν την αποχώρηση, τεκμηρίωση αναγκών από τον φορέα υποδοχής). Η γενικευμένη πρόβλεψη σύμφωνης γνώμης λειτουργεί τιμωρητικά και αποτρεπτικά, όχι εξισορροπητικά.
5. Ανάγκη εθνικού, όχι τοπικού, σχεδιασμού του ανθρώπινου δυναμικού
Η κατανομή και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του Δημοσίου είναι εθνικό θέμα στρατηγικής, όχι τοπική υπόθεση. Η Ελλάδα δεν διαθέτει απεριόριστους πόρους και η κινητικότητα προσφέρει τη δυνατότητα ευελιξίας και εξορθολογισμού. Το μπλοκάρισμα αυτής της διαδικασίας σε έναν μόνο τομέα του κράτους, τους ΟΤΑ, αποδυναμώνει τον συνολικό σχεδιασμό και διαιωνίζει τις στρεβλώσεις.
Συμπέρασμα
Η προτεινόμενη θέσπιση της σύμφωνης γνώμης του Δημάρχου για την κινητικότητα αποτελεί ένα άσκοπο θεσμικό ανάχωμα, που υπονομεύει την ισότητα, ενισχύει τη διοικητική αυθαιρεσία και περιορίζει την κινητικότητα των υπαλλήλων χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Αντί να επιστρέψουμε σε παλαιοκομματικές πρακτικές, είναι καιρός να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη στους θεσμούς της Δημόσιας Διοίκησης, την αξιοκρατία και την ελευθερία επιλογών των εργαζομένων. Η κινητικότητα πρέπει να είναι δικαίωμα όλων, όχι προνόμιο των λίγων.
Αρθρο 101
Η προτεινόμενη διάταξη που απαιτεί σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου οργάνου διορισμού για τη μετάταξη ή απόσπαση υπαλλήλων ΟΤΑ αντιβαίνει στη φιλοσοφία του Ενιαίου Συστήματος Κινητικότητας (ΕΣΚ), που βασίζεται στην αξιοκρατία, την ισότητα και τη διαφάνεια.
Η ρύθμιση εισάγει διάκριση σε βάρος των υπαλλήλων των ΟΤΑ, περιορίζοντας το δικαίωμά τους στη θεσμοθετημένη κινητικότητα.
Ενισχύει τη διακριτική ευχέρεια των διοικήσεων και ενδέχεται να οδηγήσει σε αυθαίρετες ή πελατειακές αποφάσεις.
Παραγνωρίζει το γεγονός του ανθρώπινου παράγοντα και ότι οι προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες αλλάζουν. Οι υπάλληλοι είναι άνθρωποι με δικαίωμα διεκδίκησης καλύτερης ποιότητας ζωής όταν τα δεδομένα της ζωής τους το απαιτούν. Ένας υπάλληλος ακόμη, που έχει τη δυνατότητα να μετακινηθεί όταν το έχει ανάγκη, εργάζεται με μεγαλύτερο ζήλο και απόδοση, επομένως αυξάνεται και η παραγωγικότητά του.
Το Δημόσιο χρειάζεται υπαλλήλους που να νιώθουν ότι το σύστημα τους στηρίζει, όχι ότι τους κρατά αιχμαλώτους.
➤ Προτείνεται να καταργηθεί η υποχρέωση σύμφωνης γνώμης για τους υπαλλήλους ΟΤΑ.
➤ Να ενισχυθούν τα Τμήματα στα οποία διορίζονται ειδικότητες ώστε να καλύπτεται το απαιτούμενο ποσοστό των οργανικών θέσεων.
Η κινητικότητα πρέπει να είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο.
Για το αρθρο 105 θα πρεπει να μην υπαρχει η συμφωνη γνωμη του φορεα προλευσης.
απλοποιήστε την διαδικασία να διευκολυνθει ο κοσμος που υποφερει. Για να εχει ζητησει αποσπαση ο υπαλληλος σημαινει ότι θελει να ειναι εκει …….ακομα πιο σημαντικο είναι για λογους συνηπηρετησης και υγεισς. Ενώστε τις οικογενειες.Ευχαριστώ
Τα άρθρα 103 & 105 είναι καταδίκη και ταφόπλακα για τους δημόσιους υπαλλήλους – ανθρώπους με προβλήματα υγείας!! Επίσης ποιος ο ρόλος ύπαρξης της επιτροπής και του Τμήματος Κινητικότητας του ΥΠΕΣ; Επίσης ποιος φορέας προέλευσης θα δώσει σύμφωνη γνώμη για μετάταξη ή για απόσπαση; ΚΑΝΕΝΑΣ!! Με αυτά τα άρθρα αποδεικνύεται ότι δεν δίνεται & δεν υπάρχει καμμία προστασία στους ανθρώπους με προβλήματα υγείας!! Αντί να διευκολύνουν τους ανθρώπους με ορατά & αόρατα θέματα υγείας τους καταδικάζουν!! Το ΥΠΕΣ θα έπρεπε να νομοθετεί υπέρ αυτών των ανθρώπων και να τους διευκολύνει ενώ αντιθέτως δυστυχώς τους βάζει συνεχώς εμπόδια!!
Άρθρο 101:
Προκειμένου να εφαρμοστεί το ποσοστό κάλυψης του 65% σε όλους τους φορείς θα πρέπει να καταργηθεί το άρθρο 30 του
Ν.5056/2023, που αφορά σε δήμους με καταργούμενα νομικά πρόσωπα (νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, κοινωφελείς επιχείρησεις, σχολικές επιτροπές), σύμφωνα με το οποίο, το ποσοστό της παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 4440/2016 περί κινητικότητας, ανέρχεται στο 80%.
Να μην απαιτεται συμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης αλλα να αρκεί η αίτηση του υπαλλήλου στο φορέα υποδοχής.
Τώρα που ξαναδιαβάζω το άρθρα για την κινητικότητα, μήπως καλύτερα να τροποποιήσετε τον οργανισμό του Υπουργείου Εσωτερικών, να καταργήσετε το Τμήμα Κινητικότητας, όπως επίσης όλα τα σχετικά άρθρα του 4440/2016; Αφού έτσι και αλλιώς προς αυτήν την κατεύθυνση κινείστε, κάντε το μία και έξω να τελειώνουμε. Ας επιστρέψουμε στις παλιές αφανείς διαδικασίες μετατάξεων με τις αποφάσεις υπουργών. Η διασφάλιση της στελέχωσης γίνεται με τα ποσοστά και την σωστή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.Που εξαιτίας της κακοδιαχείρισης του Ανθρώπινου Δυναμικού παρουσιάζουν πρόβλημα οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, όχι της υποστελέχωσης. Σε κάθε τροποποίηση οργανισμού(η πλειοψηφία των ΟΤΑ έχει προβεί τα τελευταία χρόνια) αυξάνουν συνεχώς τις θέσεις και οργανικές μονάδες. Πόσοι υπάλληλοι άραγε απασχολούνται σε ευφάνταστα τμήματα 1-2 ατόμων, αντί να στελεχώνουν τις προβλεπόμενες από το νόμο οργανικές μονάδες με τις υποχρεωτικές αρμοδιότητες? Η απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη είναι μεγάλο λάθος και απλά θα είναι άλλο ένα εργαλείο διακρίσεων ανάμεσα στους υπαλλήλους.
Το Υπουργείο Εσωτερικών πρέπει να δει τις αλλαγές στο άρθρο 101 και 103 για την συμφωνη γνωμη του φορέα προέλευσης διοτι με αυτή την αλλαγη δεν θα μπορει να μετακινηθεί κανείς υπαλληλος ακόμη και άνθρωποι που εχουν σοβαρά θέματα υγείας.Επίσης γιατί να πρέπει να μετακινηθεί κάποιος μόνο σε ΟΤΑ είναι νόμιμο και δίκαιο ?το ιδιο ισχύει και αλλα υπουργεία?
Νομίζω οτι θα ξεκινήσει ενας δρόμος προσφυγών ενώ θα έπρεπε να ενσκήψει σε κάθε μία περίπτωση και να δει τις πραγματικές ανάγκες των υπαλλήλων του ,και να βοηθάει στην μετακίνηση των υπαλλήλων, και στην σωστή στελέχωση των υπηρεσιών, διαπιστώνω μια τυμωρία για όλους τους υπαλλήλους του υπουργείου εσωτερικών.
Για τις οικογένειες με δύο παιδιά και συζυγο ελεύθερο επαγγελματία που δεν μπορει να μετακινηθεί δεν πρέπει να υπάρξει μέριμνα.
Ας βοηθήσουμε τις οικογένειες, για μια δουλεια στο δημόσιο να χωρίζουν οι άνθρωποι και το κόστος ζωής δυσβάσταχτο.
Όχι στα άρθρα 103 και 105!!!!
Το άρθρο 105 να συμπεριλάβει και τους αποσπασμένους με Συνυπηρέτηση με σύζυγο Ένστολο σύμφωνα με τον Ν.2946/01.
Επίσης πρέπει να αφαιρεθεί η πρόταση «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος» καθώς ακόμα και υπάλληλοι αποσπασμένοι για περισσότερα από 5 χρόνια δεν θα μπορέσουν να μεταταγούν, λόγω μη συμφωνίας του φορέα προέλευσης.
Πρέπει οι νόμοι να λυνουν προβλήματα εδω νομίζω οτι δημιουργούνται περισσότερα.
Πρέπει το υπουργείο πριν προβει στις αλλαγες να σκεφτεί οτι συμφωνη γνώμη δημάρχου δεν θα παίρνει κανείς υπάλληλος.Δηλαδή ο εργαζόμενος θα έχει την έγκριση του υπουργείου για μετακίνηση λογο υγείας άρθρο 103 και θα παρακαλα την τοπικη αυτοδιοίκηση.Και ολοι ξέρουμε πολλοί καλά πως λειτουργούν οι Δήμοι.
Στο άρθρο 101 επίσης συμφωνη γνώμη φορέα προέλευσης δηλαδη δεν θα μπορει να μετακινηθεί ποτέ κανεις υπάλληλος .Γιατι υπάρχει η κινητικότητα?
Θέλουμε να στελεχωθουν οι υπηρεσίες σωστά ή οχι?
Επίσης γιατί μετακίνηση μόνο σε ΟΤΑ? Ισχύει κατι αναλογο σε αλλα υπουργεία?
Είναι νόμιμο ή θα πρέπει να τρέχουμε σε δικηγόρους.
Ο νόμος θα ισχύει και για τους ειδη υπαλληλους δηλαδη με άλλα δεδομενα αποδεχτηκαμε μια θέση και αλλα θα βρουμε μπροστά μας.
Να εγκλωβιστούμε ολοι 250 χιλ και περισσότερα μακρια απο τον τόπο κατοικίας
Πραγματικά το υπουργείο ας ερθει και στην θεση του υπαλληλου .
Τον οδηγεί σε παραίτηση και απο εδω και στο εξής κανεις δεν πρέπει να ζητήσει διορισό σε ΟΤΑ.
Στo άρθρο 105, που αφορά ¨Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν¨, πρέπει να αφαιρεθεί η πρόταση «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου…», ώστε να μην δοθεί αυτή η δυνατότητα μόνο σε λίγους και εκλεκτούς. Επίσης, το να χρειάζεται να συμφωνήσει και ο φορέας προέλευσης για τις εν λόγω μετατάξεις φαντάζει ουτοπικό, δεδομένης της έλλειψης προσωπικού ή άλλων υπηρεσιακών και ενδεχομένως προσωπικών λόγων.
Επιπρόσθετα, το καθεστώς της απόσπασης προσδίδει μέγιστη ανασφάλεια στο εργασιακό μέλλον των αποσπασμένων υπαλλήλων υπό τη συνεχή απειλή της λήξης της απόσπασής τους, από την μία και από την άλλη προκύπτουν πολλά ζητήματα στους φορείς προέλευσης, καθώς οι αποσπασμένοι υπάλληλοι απλά καταλαμβάνουν τις οργανικές θέσεις, χωρίς να μπορούν να τις επαναπροκηρύξουν, γεγονός το οποίο δεν τους βοηθάει να απεγκλωβίσουν οργανικές θέσεις που εμφανίζονται να είναι δεσμευμένες από υπαλλήλους που ουσιαστικά δεν υπηρετούν σε αυτές.
ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΆΡΘΡΟ 105
Καλησπέρα σας, είναι απαίτηση το άρθρο 105
περι μετάταξης, να συμπεριλάβει και τους αποσπασμένους με Συνυπηρέτηση με σύζυγο Ένστολο σύμφωνα με τον Ν.2946/01.
Ευχαριστώ και αναμένουμε να το δούμε γραμμένο.
Από το Άρθρο 105 πρέπει να αφαιρεθεί άμεσα η παρακάτω πρόταση:
Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, καθώς και περί διατήρησης τυχόν προσωπικής διαφοράς, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος
ΚΑΝΕΝΑΣ φορέας δεν πρόκειται να δώσει σύμφωνη γνώμη, οπότε ποιος ο λόγος της διάταξης…
Για το άρθρο 105:
πρέπει να αφαιρεθεί η πρόταση
«Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος»
Δεν είναι δυνατόν να παραμείνει η πρόταση αυτή, έτσι δεν μπορεί να ενταχθεί κανείς στην διάταξη αυτή διότι κανένας φορέας δεν πρόκειται να δώσει σύμφωνη γνώμη.
Στο άρθρο 105, πρέπει να μην απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης για να αποφευχθούν φαινόμενα εκδικητικότητας. Καλό θα ήταν να φρόντιζαν να μην θέλουν να φύγουν οι υπάλληλοι τους
SOS Άρθρο 105: για ποιο λόγο σύμφωνη γνώμη….Δεν θα δεχτεί κανένας φορέας προέλευσης. Πώς ακριβώς λύνεται το θέμα των υπαλλήλων αυτών? Πρέπει να αφαιρεθεί αυτή η πρόταση. Ενώ πάει να διορθώσει μια αδικία, φέρνει μια άλλη….
Προσπαθώ να καταλάβω την λογική πίσω από το άρθρο 101 που καταστρατηγεί ουσιαστικά τον θεσμό της κινητικότητας, καθώς υπήρχε πρόβλεψη για την διασφάλιση της στελέχωσης των φορέων με την ύπαρξη της δικλείδας του ποσοστού αλλά και άλλων παράλληλων ρυθμίσεων. Το μόνο που προσφέρει είναι ένα εργαλείο στους Δημάρχους και στους Περιφερειάρχες που θα το διαχειριστούν αναξιοκρατικά. Μάλλον αυτό προέκυψε έπειτα από πιέσεις των ίδιων με πρόφαση των υποστελέχωση, αλλά ουσιαστικά αυτό που επιθυμούν να μην φεύγουν συγκεκριμένοι υπάλληλοι υψηλών επιδόσεων διότι ξεβολεύουν τους ίδιους αλλά υπαλλήλους που έχουν μία ευνοϊκή μεταχείριση από την εκάστοτε αρχή. Προφανώς και τα αποτελέσματα θα είναι αρνητικά καθώς υπάλληλοι όχι μόνο δεν θα φεύγουν αλλά δεν θα πηγαίνουν κιόλας. Τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου άρθρου έρχονται σε αντίθεση με την σύγχρονη βιβλιογραφία της διοίκησης και συγκεκριμένα στερούν τους υπαλλήλους από την ικανοποίηση την εργασία, την ανταλλαγή γνώσεων των υπαλλήλων και την αύξηση της παραγωγικότητας.
Αν ο πραγματικός λόγος ήταν η καραμέλα της υποστελέχωσης θα έπρεπε να υπάρξουν μία σειρά από άλλες ενέργειες όπως αύξηση των προσλήψεων (συμβαίνει), αύξηση του χρόνου παραμονής μετά από διορισμό, αύξηση του χρόνου παραμονής μετά από μετάταξη, αύξηση του ποσοστού, επανεξέταση των Οργανισμών Εσωτερικής Υπηρεσίας των φορέων, εισαγωγή ευέλικτων μορφών απασχόλησης, εισαγωγή κινήτρων κτλ.
Πιστεύω να μη γράφουμε άδικα.
Έχουμε γράψει σε γραπτο διαγωνισμό και δεχτήκαμε μια θέση 300 χιλ μακριιά , η οικογένεια εχει διαλυθεί κάνουμε υπομονή ώστε να μπορέσουμε με κινητικότητα να γυρίσουμε πίσω .
Με το άρθρο 101 και την σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης δεν θα μπορούμε να φύγουμε ποτέ η κινητικότητα ουσιαστικά καταργείτε .
Είναι δυνατόν.
Επίσης το ιδιο για ανθρώπους με θέματα υγείας στο άρθρο 103 .Πρέπει να υπάρχει σεβασμος στους ανθρώπους και στην οικογένεια .
Στο άρθρο 105 θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου (μόνιμοι) και όχι μόνοι οι ΙΔΑΧ !
Η αλλαγή στο άρθρο 101 για σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης καταργεί την κινητικότητα
ξέρουμε καλα οτι την σύμφωνη γνώμη θα την παίρνουν λίγοι «οι εκλεκτοί»
δικαίωμα στην κινητικότητα πρέπει να έχουν ολοι οι υπάλληλοι απο όλα τα υπουργεία.
Το άρθρο 105 για ανθρώπους με θέματα υγείας πρέπει οι αλλαγές να είναι προς την κατεύθυνση να βοηθηθούν και όχι να τους εμποδίζουμε να μετακινηθούν.
Με αυτές τις αλλαγές κανείς δεν θα θέλει να δουλέψει σε ΟΤΑ .
Οι υπάλληλοι που δέχτηκαν θέσεις εχοντας στο μυαλο τους οτι μετα απο δυο χρονια θα καταθέσουν στην κινητικότητα τι θα γίνουν ? θα παραιτηθούν ? ή θα πάρουν άδεια ανευ αποδοχών διαρκείας
Εχουν διαλυθεί οικογένειες .
Πρέπει να βοηθήσουμε τις οικογένειές με δύο παιδιά να είναι μαζί οι γονείς .
προσέξτε σας παραβάλω τις αλλαγές .
Σχετικά με το άρθρο 105. Επιτέλους να αφαιρεθεί η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης, έρχεται σε αντίθεση με το δύναται να μεταταχθεί, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, στον φορέα υποδοχής όπου υπηρετεί. Είναι δυνατόν ο παλαιός φορέας να πληρώνει και να φαίνεται στη δύναμη του υπάλληλος αποσπασμένος αορίστου χρόνου που λείπει αρκετά χρόνια και ήδη τον έχει αντικαταστήσει και να του καλύπτει θέση στο οργανόγραμμα ενώ στην πραγματικότητα να μην τον έχει διαθέσιμο!!! Πρέπει να διορθωθεί αυτή η αδικία.
Παρακαλώ να γίνει διόρθωση στο άρθρο 101 και 103 για την σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης .Δεν μπορεί να εξαρτάται ο υπάλληλος από την εκάστοτε δημοτική διοίκηση γιατί γνωρίζουμε ολοι πολλοί καλα τι θα συμβεί.
Για το θέμα κινητικότητας έμμεσα καταργείτε και για λογους υγείας θα πρέπει να επισπευθεί η διαδικασία και να βοηθάμε στο θέμα αυτό και όχι να δυσκολεύουμε τους ανθρώπους.
Νομίζω θα κινήσει νομικά θέματα.
Πρέπει να υπάρχει ισονομία των υπαλλήλων.
Επίσης να βοηθηθούν οι οικογένειες με δύο παιδιά πρέπει να προστατευθεί ο θεσμός της οικογένειας ειδικά με τους δύσκολους καιρούς οικονομικά που διανύουμε.
Καλησπέρα σας το άρθρο 101 αποτελεί ταφόπλακα για τους υπαλλήλους των Δήμων γιατί πλέον δεν θα μπορούν να αλλάξουν θέση εργασίας εφόσον απαιτεί σύμφωνη γνώμη του Δημάρχου , ο οποίος δε θα την δίνει ποτέ.Αυτο το άρθρο είναι προς τη λάθος κατεύθυνση.Ας ανέβει το ποσοστό καλύτερα.Ποιος θα κάνει κινητικοτητα; Κανένας.
Με το άρθρο 103 υπάρχει ασάφεια, καθώς δεν είναι ξεκάθαρο τι διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί όταν στον ΟΤΑ υποδοχής δεν υπάρχει κενή θέση ή υπηρεσιακή ανάγκη. Δηλαδή ο υπάλληλος με αναπηρία θα έχει ήδη καταθέσει μία αίτηση προς την επιτροπή κινητικότητας του ΥΠΕΣ στην οποία θα αναγράφει τον ΟΤΑ υποδοχής, η αίτηση αυτή θα έχει εγκριθεί και στη γνωμοδότηση της επιτροπής κινητικοτητας θα αναγράφεται ο φορέας υποδοχής δηλαδή ο ΟΤΑ υποδοχής. Εαν ο ΟΤΑ αυτός δεν μπορεί να εκδόσει την απόφαση μετάταξης επειδή από την Αποκεντρωμένη κρίνουν ότι δεν υπάρχει κενή θέση της αντίστοιχης ειδικότητας, τότε η γνωμοδότηση της επιτροπής κινητικότητας που θα έχει λάβει δε θα μπορεί να εφαρμοστεί, και μετά θα αναγκάζεται να ξαναπάει στην επιτροπή κινητικότητας και να εξηγεί τους λόγους. Υπάρχει κενό διαδικασίας. Θα πρέπει να διατυπώνεται πιο ξεκάθαρα τι γίνεται σε περιπτώσεις που στον ΟΤΑ υποδοχής δεν υπάρχουν θέσεις.
Όσο αφορά το άρθρο 105 δεν έχει κανένα νόημα η απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης. Από την μια δεν θα δίνεται σύμφωνη γνώμη και από την άλλη θα ανανεώνεται η απόσπαση. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις αποσπάσεων που είναι για πολλά χρόνια ενεργές. Ας κλείσουν τέλος πάντων με μετάταξη των υπαλλήλων στις υπηρεσίες που υπηρετούν σήμερα. Καλό θα είναι με τις τροποποιήσεις του Νόμου να λύνονται προβλήματα και όχι να διαιωνίζονται.
Σχετικά με το άρθρο 105 πρέπει να αφαιρεθεί «με την σύμφωνη γνώμη». Δεν θα συμφωνήσει κανένας φορέας. Υπάρχουν σε Υπηρεσίες ακόμη υπάλληλοι με απόσπαση αορίστου χρόνου. Δώστε τους την ευκαιρία να μεταταχθούν επιτέλους!!!
Αναφορικά με το άρθρο 101 το ποσοστο της κινητικότητας πρέπει ή να καταργηθεί ή να αλλάξει.
Δυστυχώς όλοι οι υπάλληλοι είμαστε εγκλωβισμένοι, γεγονός που αν συνυπολογίσει κανείς την υποστελέχωση λόγω συνταξιοδοτήσεων, αποσπάσεων και μακροχρόνιων αδειων,μειώνει τα κίνητρα απόδοσης των υπαλλήλων.
Σύμφωνα με τις αρχές του New public management το rotation αποτελεί μέθοδο αποτελεσματικότητας και παραγωγικότητας.
Ας αυξηθεί ο χρόνος παραμονής των εκάστοτε υπαλλήλων στο φορέα υποδοχής αλλα το ποσοστο πρέπει να αλλάξει ή να καταργηθεί.
Αν θέλουμε μια Δημόσια Διοίκηση με ευρυθμη λειτουργία, ο δημόσιος υπάλληλος δεν μπορεί να νιώθει εγκλωβισμένος και εξουθενωμένος.
Ίσως η συγχωνευση όμορων τμημάτων , διευθύνσεων, υπηρεσιών, φορέων να βοηθούσε στο ποσοστό των υπαλληλών να φτάσει στο 90-100%. Ωστόσο εμμένω στην αρχική μου πρόταση για αλλαγη του ποσοστού ή καταργηση του και αύξηση του χρόνου παραμονής των υπαλλήλων στον φορέα υποδοχής.
Από το Άρθρο 105 πρέπει να αφαιρεθεί άμεσα η παρακάτω πρόταση:
Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, καθώς και περί διατήρησης τυχόν προσωπικής διαφοράς, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος
ΚΑΝΕΝΑΣ φορέας δεν πρόκειται να δώσει σύμφωνη γνώμη!!!
Για το άρθρο 105, πρέπει να αφαιρεθεί η πρόταση «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου, εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος», διότι υπάρχουν υπάλληλοι με απόσπαση αορίστου χρόνου για πάνω από οκτώ χρόνια και πάλι δεν θα μπορέσουν να μεταταγούν λόγω μη συμφωνίας του φορέα προέλευσης. Πότε επιτέλους θα αποκατασταθεί η αδικία αυτή…
Στο άρθρο 105, πρέπει να μην απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης για να αποφευχθούν φαινόμενα εκδικητικότατας.
9 Ιουλίου 2025,
Σχετικά με το άρθρο 105 «Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν». Θα αναφερθώ στους αποσπασμένους υπαλλήλους αορίστου χρόνου, οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία στην οποία είναι αποσπασμένοι εδώ και πέντε χρόνια ίσως και παραπάνω αλλά δεν μπορούν να μεταταχθούν! Σ΄αυτή την περίπτωση τι νόημα έχει να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης!
Υπάρχει περίπτωση να επιστρέψουν ποτέ πίσω?
Πρότασή μου είναι σε αποσπασμένους αορίστου χρόνου να μην απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης.
Θα πρέπει να παραταθει το χρονικο διαστημα κατα το οποιο το νομοσχεδιο ειναι σε διαβουλευση καθως αφορα ατομα με αναπηρια που ειναι ευαισθητο κοινωνικο ζητημα, ωστε να ενημερωθουν σωστα ολα τα ατομα με αναπηρια καθώς και οι συλλογοι ατομων με αναπηρια. Καλυτερο θα ηταν να ισχυσει για οσους διοριζονται στο δημοσιο/ΟΤΑ αποδω και στο εξης και οχι για τους υπαλληλους με αναπηρια που ηδη υπηρετουν, καθως οταν διοριστηκαν ισχυαν διαφορετικα δεδομενα.
Άρθρο 105
Χαιρετίζω την ψήφιση το άρθρου 105 με τον πιο ουσιαστικό τίτλο
«Μετάταξη αποσπασμένων υπαλλήλων στους φορείς όπου υπηρετούν».
Άρθρο 105 :
«…δύναται να μεταταχθεί, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, στον φορέα υποδοχής όπου υπηρετεί…» ΚΑΙ «Οι διατάξεις περί απαιτούμενης σύμφωνης γνώμης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης για την έκδοση απόφασης μετάταξης υπαλλήλου…….. εφαρμόζονται και στις μετατάξεις του παρόντος.»
Δεν νομίζετε πως είναι οξύμωρο;;;;; Πως γίνεται να είναι κατά παρέκκλιση αλλά να ισχύει η σύμφωνη γνώμη;;;;
Σχετικά με το άρθρο 105 πολύ σωστή πρωτοβουλία! Πρέπει όμως επιτέλους να αφαιρεθεί η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης, αλλιώς δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα η διάταξη.
ΤΟ άρθρο 105 θέτει τις βάσεις για την ίση μεταχείριση των υπαλλήλων που θέλουν να υπηρετούν κοντά στο τόπο διαμονής τους.
Στο άρθρο 105 θα ήταν αποτελεσματικότερο να μην απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης. Ο φορέας λειτουργούσε και μετά την απόσπαση του υπαλλήλου. Και εφόσον ο υπάλληλος θέλει να παραμείνει στη θέση που έχει αποσπαστεί καλό θα ήταν οι διαδικασίες να γίνουν πιο εύκολες.