Στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του Νόμου 1911/1990 «Εισαγωγή γυναικών στις ανώτατες στρατιωτικές σχολές, ρύθμιση στρατολογικών θεμάτων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α’ 166) προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής :
«Το ίδιο δικαίωμα ειδικής άδειας έχει και το στρατιωτικό προσωπικό, που έχει την επιμέλεια με δικαστική απόφαση ή είναι ανάδοχος ή θετός γονέας ατόμου που πάσχει από βαριά νοητική υστέρηση ή σύνδρομο Down ή από νόσημα που απαιτεί τακτικές μεταγγίσεις αίματος ή χρήζει περιοδικής νοσηλείας»
Συμφωνώ με την άποψη του Ιωάννη (11 Ιουνίου 15 22:55).Παρακαλώ να δωθεί μέριμνα τα άτομα που φροντίζουν ΑΜΕΑ να εχουν την ΙΔΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΒΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΣΕ ΟΛΑ όπως οι στρατιωτικοί που φροντίζουν σύζυγο η τέκνο ΑΜΕΑ.Προσωπικά φροντίζω 2 δύο άτομα ΑΜΕΑ μητέρα και αδελφό.
Στις ανωτέρω κατηγορίες μαζί με τους γονείς τέκνων με αναπηρία,βαριά νοητική υστέρηση ή δυσίατο νοσημα θα έπρεπε να συμπεριληφει και το στρατιωτικό προσωπικό το οποίο έχει την επιμέλεια ατόμου με αναπηρία κατόπιν δικαστικής απόφασης οι οποίοι αντιμετωπίζουν το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με τους γονείς.Εφόσον μας έχει ανατεθεί η επιμέλεια είναι αυτονόητο ότι το άτομο με την αναπηρία το οποίο χρήζει διαρκούς φροντίδας θεωρείται μέλος της οικογενείας μας.Είναι ένα οξύ κοινωνικό πρόβλημα για το οποίο θα έπρεπε να ισχύουν τα ίδια ευεργετικά μέτρα με τις ήδη υπάρχουσες κατηγορίες δικαιούχων.Το συγκεκριμένο άρθρο δεν είναι το μόνο στο οποίο αναφέρονται οι εν λόγω κατηγορίες προσωπικού με οξέα κοινωνικά προβλήματα. Συγκεκριμένα ειναι:
α) η παράγραφος 2 του άρθρου 5 του Ν.3883/2010(Α’167),
β) η παράγραφος 3 του άρθρου 2 του Φ.400/32/82424/Σ.343 (Β’1139),
γ) το εδάφιο β της παραγράφου 2 του άρθρου 5 του Φ.400/32/82424/Σ.343 (Β’1139) και τέλος
δ) το εδάφιο α της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του Φ.400/32/82424/Σ.343 (Β’1139).
Θα ήταν δίκαιο να συμπληρωθεί στα παραπάνω σημεία και η κατηγορία αυτή των στελεχών τα οποία με δικαστική απόφαση έχουν την επιμέλεια ατόμου με αναπηρία.
Είναι πολύ δύσκολο να έχει κανείς την επιμέλεια του αδερφού του με δικαστικη απόφαση και συγχρόνως να είναι και πατέρας-σύζυγος της δικής του φυσικής οικογένειας γιατί αφού δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιβαρύνεται ο/η σύζυγος με την φροντίδα του ΑΜΕΑ αδερφού του συντρόφου του,στην ουσία ο επιμελών αδερφό ανάπηρο του οποίου οι γονείς δεν ζουν και έχει δικαστικη επιμέλεια θα πρέπει να παλεύει μόνος του για τα πάντα.Πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζεται με τις ίδιες διαταξεις που αφορούν τους στρατιωτικούς με ΑΜΕΑ συζύγους,καθώς είναι μόνοι τους και αντιμετωπίζουν και οι δύο αυτές κατηγορίες την ίδια βαρύτητα.
Παρακαλώ όπως γίνει μέριμνα οιεπιμελούντες αδερφό ανάπηρο με ποσοστο αναπηριας άνω του 65% καιμε δικαστικη απόφαση να έχουν τις ίδιες διευκολύνσεις με τους στρατιωτικούς που επιμελούνται ΑΜΕΑ σύζυγο,για τους παραπάνω κοινωνικούς λόγους.Να έχει το δικαίωμα επιλογής ωραρίου και να μην μετατίθεται ούτε να αλλάζει επιστασία χωρίς την έγγραφη συναίνεσή του.ΑΝ ΤΟΎΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΣΧΈΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
Το δικαίωμα της ειδικής άδειας όπως και του μειωμένου ωραρίου να το έχει και ο γονέας που έχει τέκνο ΑΜΕΑ και δεν έχει την επιμέλεια του.Το δικαστήριο συνήθως δίνει την επιμέλεια στην μητέρα και ο πατέρας αναγκαστικά συμβιβάζετε για το ηρεμία και την ισορροπία του παιδιου,αλλά οι υποχρεώσεις ειναι το ίδιο και οι δυσκολίες πολλες.