6.5 – Προγράμματα κατάρτισης

Υφιστάμενη κατάσταση –πρόσφατες εξελίξεις
Τα προγράμματα κατάρτισης έχουν στόχο την ενίσχυση, την εξειδίκευση και τον εκσυγχρονισμό των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού και μπορούν να συνδυάζουν μάθηση στον χώρο εργασίας και μάθηση στην τάξη, ενώ μπορεί να περιλαμβάνουν κατάρτιση σε συνδυασμό με τοποθέτηση σε θέση εργασίας για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας.
Ορισμένα προγράμματα κατάρτισης σε συγκεκριμένους κλάδους με προοπτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας, υλοποιούνται με την συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των δράσεων.
Προκλήσεις-επόμενες ενέργειες
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζονται κατά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των προγραμμάτων κατάρτισης ώστε να είναι αποτελεσματικά, είναι να ακολουθούν ένα πρόγραμμα μάθησης (curricula) το οποίο ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ανέργου και της αγοράς εργασίας και οδηγεί σε πιστοποίηση της μάθησης, που αναγνωρίζεται στην αγορά εργασίας. Η ανάπτυξη, επικαιροποίηση και πιστοποίηση των επαγγελματικών περιγραμμάτων αποτελούν βασική συνιστώσα για τη διασφάλιση της ποιότητας των προγραμμάτων.
Επίσης, μια άλλη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε σχετίζεται με την πρακτική άσκηση ως μέρος της κατάρτισης και ειδικότερα η διασφάλιση της ποιότητας της πρακτικής άσκησης και η διασύνδεσή της με άλλες πολιτικές, όπως η παροχή κινήτρων στην επιχείρηση για τη διατήρηση του καταρτιζόμενου ως μόνιμου προσωπικού μετά την ολοκλήρωση της πρακτικής άσκησης.
Για την αντιμετώπιση των ανωτέρω προκλήσεων στόχος είναι οι καταρτίσεις να έχουν πιο εστιασμένο εκπαιδευτικό αντικείμενο, να απευθύνονται σε μικρότερες ομάδες ωφελουμένων, η διάρκεια των προγραμμάτων να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των δεξιοτήτων που αποκτούνται και στην περιπλοκότητα του σχετικού επαγγέλματος, και τέλος να εξεταστούν και άλλες επιλογές για τις δαπάνες των καταρτίσεων πέρα από το σύστημα των επιταγών (vouchers), όπως η χρήση της μεθοδολογίας του απλουστευμένου κόστους.
Τα προγράμματα κατάρτισης είναι άμεσα συνδεδεμένα με την κατευθυντήρια γραμμή 6: Ενίσχυση της προσφοράς της εργασίας: πρόσβαση στην απασχόληση, δεξιότητες και ικανότητες.
Στόχος της κατάρτισης είναι η αναβάθμιση των δεξιοτήτων του καταρτιζόμενου. Υπό αυτό το πρίσμα οφείλουμε να σχεδιάσουμε το σύνολο των μεταβλητών που σχετίζονται με τα προγράμματα κατάρτισης. Λόγω των αδυναμιών του κράτους πρόνοιας και δεδομένου ότι μια μειοψηφία ανέργων (περίπου 10%) λαμβάνουν επίδομα ανεργίας, τα προγράμματα κατάρτισης συμπεριλαμβάνουν εκπαιδευτικό επίδομα για τη διάρκεια της θεωρητικής κατάρτισης. Ο καθορισμός του επιδόματος πρέπει να στηρίζεται σε μια ισορροπημένη προσέγγιση έτσι ώστε αφενός να διασφαλίζει την συμμετοχή των ανέργων στα συγκεκριμένα προγράμματα και αφετέρου να μην υποκαθιστά τον σχεδιασμό των αναγκαίων επιδομάτων στήριξης των ανέργων.
Η ανάγκη μεταρρύθμισης της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης παρουσιάζεται στο Κεφάλαιο 7.4 «Μεταρρυθμίσεις».

  • 26 Απριλίου 2018, 14:20 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΕΣΤΟΡΑΣ

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ
    •Εκπαιδευτικό περιεχόμενο 150 ώρες θεωρία και 400 ώρες πρακτική. Σε κάθε περίπτωση επειδή τα προγράμματα κατάρτισης ανέργων πρέπει να έχουν ως στόχο όχι απλώς την υποβοήθηση της πρώτης ένταξης στην αγορά εργασίας, αλλά και τον μετασχηματισμό προσόντων, πρέπει να έχουν μεγάλη διάρκεια και το εκπαιδευτικό περιεχόμενο να στοχεύει στην απόκτηση νέων επαγγελματικών δεξιοτήτων και όχι απλώς στην απόκτηση οριζόντιων γνώσεων και δεξιοτήτων.
    •Περιορισμένος αριθμός πρακτικά ασκούμενων ανά επιχείρηση με ανώτατο όριο ασκούμενων έως το 20% του αριθμού των εργαζομένων της.
    •Επιλέξιμοι κλάδοι όσοι εμφανίζουν δυναμικές τάσεις ανάπτυξης και απασχόλησης όπως: Περιβάλλον, Ενέργεια, Τρόφιμα – Ποτά, Μεταποίηση, Νέες Τεχνολογίες, Εναλλακτικές μορφές τουρισμού και ιατρικός τουρισμός, Πολιτισμός, Χονδρικό και Λιανικό Εμπόριο, Φαρμακοβιομηχανία , Logistics, εξαγωγικές επιχειρήσεις όλων των κλάδων.
    •Όροι και διαδικασίες υψηλών προδιαγραφών στην τοποθέτηση των ωφελούμενων σε επιχειρήσεις, ώστε να υπάρχει ορθή σύζευξη των εκπαιδευτικών αναγκών των ωφελούμενων και των καθηκόντων των θέσεων πρακτικής άσκησης και να παραχθούν καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα, αλλά και ποσοστά απασχόλησης σε σχέση με προηγούμενες δράσεις. Με αυτό τον τρόπο διατηρούνται τα καλά του voucher, που είναι το δικαίωμα του ανέργου να διαλέγει πάροχο και επιχείρηση, αλλά ταυτόχρονα η πολιτεία ορίζει το πλαίσιο εντός του οποίου δύναται να κάνει αυτή την επιλογή.
    •Προϋποθέσεις για τους παρόχους, ώστε να υπάρχουν κάποιες εγγυήσεις ότι μπορούν να κάνουν αυτή την εξειδικευμένη δουλειά με τους ανέργους, όπως απασχόληση μόνιμου προσωπικού (π.χ μ.ο. ΕΜΕ 3 ατόμων), άδεια εκπαιδευτηρίου και προσβασιμότητα ΑΜΕΑ στις κτιριακές υποδομές, ανώτατο πλαφόν το 3πλάσιο της πιστοποιημένης δυναμικότητας τους κ.α

  • 23 Απριλίου 2018, 14:45 | ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΡΟΜΑ

    Η κατάρτιση οφείλει να είναι προσαρμοσμένη στην υφιστάμενη κατάσταση των ειδικών κοινωνικών ομάδων, τις ανάγκες των δυνητικά ωφελούμενων, τις προοπτικές τους σε συγκεκριμένα πεδία απασχόλησης και τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Επιπρόσθετα, σημαντικό θέμα για τη νόμιμη απασχόληση των Ρομά είναι η θέσπιση διαδικασίας για την αναγνώριση και πιστοποίηση άτυπης και εμπειρικής γνώσης τους και η ανάγκη κάθε κατάρτιση να οδηγεί σε πιστοποιημένη γνώση.