ΑΡΘΡΟ 9 Τροποποιήσεις διατάξεων εξαέρωσης δεξαμενών υγρών καυσίμων

Το τρίτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 10 των Β.Δ. 465/1970 (Α’ 150) και Π.Δ.1224/1981(Α’ 303), όπως ισχύουν, αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι σωληνώσεις εξαέρωσης για τις δεξαμενές πετρελαίου, ή και για τις δεξαμενές βενζίνης πρατηρίων, κατασκευάζονται από σωληνώσεις μεταλλικές (γαλβανισμένες ενισχυμένου τύπου) ή πλαστικές από υλικό που δεν αλλοιώνεται στα πετρελαιοειδή (μόνο για το υπόγειο τμήμα), διαμέτρου ίσης ή μεγαλύτερης της 1 ½’ και μέσω κατακόρυφου σωλήνα, καταλήγουν σε δύο ειδικά εξαρτήματα (καπελάκια), με ή χωρίς βαλβίδα ανάλογα του τρόπου κατασκευής, ώστε να διασφαλίζεται αδυναμία ανάμιξης των προϊόντων. Οι κατακόρυφοι σωλήνες στηρίζονται αδιακρίτως σε εξωτερικό τοίχο κτιρίου ή σε υποστύλωμα στεγάστρου ή σε άλλη ειδική σταθερή κατασκευή (μεταλλική, από σκυρόδεμα, ή άλλο υλικό), η οποία αποτρέπει τη δημιουργία παραμόρφωσης. Η απαγωγή των ατμών από τα στόμια εξαέρωσης πρέπει να κατευθύνεται σε ανοιχτούς χώρους μέσω παραθύρων, ανοιγμάτων, ηλεκτρικών και υδραυλικών φρεατίων και να ελέγχεται οπτικά καθημερινά ότι είναι ελεύθερη. Τα ειδικά εξαρτήματα (βαλβίδες εξαερισμού πίεσης-υποπίεσης, pressure relief valve) των δεξαμενών των υγρών καυσίμων που συμμετέχουν στο σύστημα ανάκτησης ατμών, (καπελάκι), είναι κατά ελάχιστο δύο (2) ανά πρατήριο υγρών καυσίμων, έχουν τις ίδιες διαστάσεις με τον σωλήνα εξαερισμού και ανοίγουν πλήρως σε υποπίεση 2 mbar και υπερπίεση 35mbar. Διαθέτουν υποχρεωτικά φλογοπαγίδα σύμφωνα με το πρότυπο ΕΝ ISO 16852 ή άλλο ισοδύναμο ευρωπαϊκό ή διεθνές πρότυπο. Ελέγχονται σε ετήσια βάση για την ορθότητα της λειτουργίας τους και συμπληρώνεται ειδικό έντυπο ελέγχου που φυλάσσεται στο χώρο του πρατηρίου.».

  • 30 Οκτωβρίου 2016, 12:28 | Γίαννης Παπαδόπουλος

    Εντός του άρθρου αναφέρεται «… Η απαγωγή των ατμών από τα στόμια εξαέρωσης πρέπει να κατευθύνεται σε ανοιχτούς χώρους μέσω παραθύρων, ανοιγμάτων, ηλεκτρικών και υδραυλικών φρεατίων …» επειδή με την διατύπωση αυτή δημιουργείται η εντύπωση ότι τα στόμια της εξαέρωσης μπορούν να τοποθετηθούν και σε κλειστούς χώρους προτείνουμε να αντικατασταθεί με το «… η απαγωγή των ατμών από τα στόμια εξαέρωσης πρέπει να είναι ελεύθερη και να μην κατευθύνεται σε κλειστούς χώρους μέσω παραθύρων, ανοιγμάτων, ηλεκτρικών και υδραυλικών φρεατίων …».

  • Το τρίτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 10 των Β.Δ. 465/1970 (Α’ 150) και Π.Δ.1224/1981(Α’ 303), όπως ισχύουν αναφέρει ότι : Η απαγωγή των ατμών από τα στόμια εξαέρωσης πρέπει να μην κατευθύνεται σε κλειστούς χώρους μέσω παραθύρων, ανοιγμάτων, ηλεκτρικών και υδραυλικών φρεατίων και όχι να κατευθύνεται σε ανοιχτούς χώρους όπως αναφέρετε. Ποιο θα ισχύσει;
    Επίσης, η ετήσια διαδικασία ελέγχου ορθής λειτουργίας των ειδικών εξαρτημάτων (βαλβίδες εξαερισμού πίεσης-υποπίεσης, pressure relief valve) των δεξαμενών των υγρών καυσίμων που συμμετέχουν στο σύστημα ανάκτησης ατμών πως θα πραγματοποιείται και από ποιον; Θα οριστεί πρότυπο που θα καθορίζει την διαδικασία ελέγχου ορθής λειτουργίας;

  • 27 Οκτωβρίου 2016, 15:23 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΣ

    Η πίεση που δημιουργείται εντός των ατμοστεγών δεξαμενών βενζίνης των πρατηρίων λόγω της τάσεως ατμών και αναφέρεται ΡΗΤΑ στην οδηγία 94/63/ΕΚ και στην ΚΥΑ10245/713/1997(ΦΕΚ 311 β’)έχει ορισθεί ΩΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 27,6 kpa ή 276 mbar.
    Η πενταμελής επιστημονική επιτροπή των μηχανολόγων του Τεχν.Επιμ.Ελλάδος την 12-11-2014 υπό την τότε Προεδρία του νύν Υπουργού ΥΜΕ ,μετά από αίτημα του τμήματος εγκαταστάσεων του ΥΜΕ επιβεβαίωσε με έγγραφό της ότι η πίεση εντός των δεξαμενών βενζίνης αναλόγως της θερμοκρασίας του υγρού ανέρχεται και έως του 20% αυτής της ατμοσφαιρικής δηλαδή και άνω των 200mbar.
    Εάν δεν πιθανολογηθούν άλλοι λόγοι,το τμήμα εγκαταστάσεων αρμόδιο για την σύνταξη των προδιαγραφών, του Νομοσχεδίου εκ’παραδρομής ορίζει το σημείο πίεσης της βαλβίδας ελευθέρωσης των ατμών στη ατμόσφαιρα στα 35 mbar και υποπίεσης στα !!!2mbar και πρέπει να διορθωθεί Μήπως το σωστό είναι 350mbar και 200mbar.
    Υπενθυμίζω ότι η ως άνω σχετική νομοθεσία αποσκοπεί στον εγκλωβισμό και συλλογή των ατμών βενζίνης για λόγους προστασίας του ατμοσφαιρικού αέρα καθώς και της αποτροπής κινδύνου εκρήξεων και πυρκαγιάς στα πρατήρια με ότι αυτό συνεπάγεται κυρίως για τις κατοικημένες περιοχές και τα κτήρια άνωθεν των πρατηρίων.(άρθρο 4 του Ν2801/2000).

  • Προτείνεται η αναδιατύπωση του εδαφίου ως κατωτέρω, καθώς οι ατμοί δεν επιτρέπεται να κατευθύνονται σε κλειστούς χώρους:

    «Οι σωληνώσεις εξαέρωσης για τις δεξαμενές πετρελαίου, ή και για τις δεξαμενές
    βενζίνης πρατηρίων, κατασκευάζονται από σωληνώσεις μεταλλικές (γαλβανισμένες
    ενισχυμένου τύπου) ή πλαστικές από υλικό που δεν αλλοιώνεται στα πετρελαιοειδή
    (μόνο για το υπόγειο τμήμα), διαμέτρου ίσης ή μεγαλύτερης της 1 ½’ και μέσω
    κατακόρυφου σωλήνα, καταλήγουν σε δύο ειδικά εξαρτήματα (καπελάκια), με ή
    χωρίς βαλβίδα ανάλογα του τρόπου κατασκευής, ώστε να διασφαλίζεται αδυναμία
    ανάμιξης των προϊόντων. Οι κατακόρυφοι σωλήνες στηρίζονται αδιακρίτως σε
    εξωτερικό τοίχο κτιρίου ή σε υποστύλωμα στεγάστρου ή σε άλλη ειδική σταθερή
    κατασκευή (μεταλλική, από σκυρόδεμα, ή άλλο υλικό), η οποία αποτρέπει τη
    δημιουργία παραμόρφωσης. Η απαγωγή των ατμών από τα στόμια εξαέρωσης
    πρέπει να είναι ελεύθερη και να μην κατευθύνεται σε ανοιχτούς χώρους μέσω παραθύρων, ανοιγμάτων, ηλεκτρικών και υδραυλικών φρεατίων και να ελέγχεται οπτικά καθημερινά ότι είναι ελεύθερη. Τα ειδικά εξαρτήματα (βαλβίδες εξαερισμού πίεσης-υποπίεσης, pressure relief valve) των δεξαμενών των υγρών καυσίμων που συμμετέχουν στο σύστημα ανάκτησης ατμών, (καπελάκι), είναι κατά ελάχιστο δύο (2) ανά πρατήριο υγρώνκαυσίμων, έχουν τις ίδιες διαστάσεις με τον σωλήνα εξαερισμού και ανοίγουν πλήρως σε υποπίεση 2 mbar και υπερπίεση 35mbar. Διαθέτουν υποχρεωτικά φλογοπαγίδα σύμφωνα με το πρότυπο ΕΝ ISO 16852 ή άλλο ισοδύναμο ευρωπαϊκό ή διεθνές πρότυπο. Ελέγχονται για την ορθότητα της λειτουργίας τους σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κάθε κατασκευαστή και συμπληρώνεται ειδικό έντυπο ελέγχου που φυλάσσεται στο χώρο του πρατηρίου.».

  • 27 Οκτωβρίου 2016, 14:27 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΕΝΖΙΝΟΠΩΛΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΕΝΖΙΝΟΠΩΛΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΤΗΡΙΑ
    Τα προτεινόμενα μέτρα ακόμα και αν είναι επιστημονικά ορθά, είναι δυστυχώς οικονομικά ανέφικτα να υλοποιηθούν από πρατηριούχους οι οποίοι προσπαθούν να διακανονίσουν τις υποχρεώσεις τους στην εφορία, στους συνεργάτες τους, παντού!
    Όταν τρως τη σάρκα σου για να ζήσεις δεν μπορείς εκ των πραγμάτων να κάνεις αυτά που προτείνει το νομοσχέδιο.
    Ενδεικτική κοστολόγηση μέτρων για τον πρατηριούχο

    ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥΧΟΥΣ

    1) Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΚΤΗΣΕΩΝ ΑΤΜΩΝ ΜΕ ΦΛΟΓΟΠΑΓΙΔΕΣ, ΔΙΠΛΑ ΚΑΠΕΛΑ, ΛΟΙΠΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ ΚΛΠ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΥΣ ΕΤΗΣΙΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΔΟΥΝ ΕΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ 1000 € + ΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ 200 €

    2) Η έκδοση και προσκόμιση πιστοποιητικών για κάθε ανυψωτικό για κάθε αεροσυμπιεστή και γενικά κάθε μηχάνημα που υπάρχει στα πρατήρια αν δεν επιφέρει κατάργηση αυτών, (δηλαδή κατάργηση μέρους της δουλειάς τους) θα επιφέρει είτε αντικατάστασή τους (με κόστη άνω των 5.000 €) είτε θα επιφέρει εκσυγχρονισμό των μηχανημάτων με ενδεικτικά κόστη 1500 € για ένα ανυψωτικό + κόστος ελέγχου ~ 200 € ανά μηχάνημα + το κόστος πιστοποίησης ~ 300 € ανά μηχάνημα δηλαδή για 1 ανυψωτικό με 1 αεροσυμπιεστή το κόστος υπερβαίνει τα 2.500 € ανά πρατήριο + τα ετήσια πάγια καθώς τα πιστοποιητικά λήγουν ανά μερικά έτη
    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ
    Πέραν των παραπάνω δαπανών θα χρειαστούν άμεσα και τα εξής:
    1)Τοποθέτηση stage 2
    Ενδεικτικό κόστος 2000 € για 2 αντλίες, αν φυσικά αυτές έχουν την υποδομή διαφορετικά + το κόστος αντλίας (~ 6000 € ανά αντλία)
    2) Τοποθέτηση ανιχνευτών υδρογονανθράκων
    Ενδεικτικό κόστος 4000 € (για 2 – 3) ανιχνευτές, για δε περισσότερους θα υπερβεί τα 5500€ + το ετήσιο κόστος ελέγχου ~ 200 €
    3) υδραυλική δοκιμή σωληνογραμμών
    Ενδεικτικό κόστος 1000 €
    4) Τοποθέτηση interlock
    Ενδεικτικό κόστος 2000 €

    Δηλαδή από τις προτάσεις του νομοσχεδίου θα προκύψει άμεση μέση επιβάρυνση τουλάχιστο 3.700 € για κάθε πρατηριούχο με μόλις ένα ανυψωτικό, τουλάχιστο 5.200 € για ένα πρατηριούχο με 2 ανυψωτικά, πλέον δε των ετήσιων παγίων για την έκδοση των πιστοποιητικών καλής λειτουργίας των εγκαταστάσεων τα οποία έχουν περιορισμένη χρονική ισχύ
    Επίσης για να παραμείνει ένας πρατηριούχος κάτω από πολυκατοικία πρέπει να δαπανήσει άμεσα τουλάχιστο 13.000 € με 25.000 € με δύο μόλις αντλίες και με ένα μόνο ανυψωτικό, πλέον των ετήσιων παγίων που θα κληθεί να καταβάλει για την έκδοση των απαραίτητων πιστοποιητικών καλής λειτουργίας
    Και πλέον των παραπάνω υπάρχουν τα κόστη μελετών, τα κόστη έκδοσης αδειών, τα κόστη υπευθύνου λειτουργίας για το νέο πρατηριούχο, του τεχνικού ασφαλείας, τα τρέχοντα κόστη για την ανανέωση των πιστοποιητικών πυροσβεστικής, οι ετήσιες συμβάσεις για τα απόβλητα, οι ετήσιες εκθέσεις, οι ηλεκτρολογικοί έλεγχοι κλπ κλπ κλπ.
    Στην εποχή μας δυστυχώς τα υπάρχοντα κόστη είναι ήδη δυσβάστακτα, τα δε νέα κόστη που εισάγει το νομοσχέδιο είναι απλά αδύνατα να τα αντέξει ο πρατηριούχος!!!

    Λοιπές παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου

    1) Στα μικτά πρατήρια εισάγεται απαγορευτική απόσταση 100 μ από αρχαιολογικό χώρο που σήμερα δεν ισχύει από την ισχύουσα νομοθεσία και η οποία προφανώς είναι λάθος να τεθεί επιπρόσθετα!
    2) Για τη μεταβίβαση της άδειας εισάγει τη συναίνεση του προκατόχου ιδρυτή μάλιστα του πρατηρίου, που αφενός από την ισχύουσα νομοθεσία δεν απαιτείται, αφετέρου είναι λάθος καθώς ο ιδρυτής μπορεί να είναι οποιοσδήποτε αρχικός μισθωτής που στο μέλλον να μην επιθυμεί για δικούς του λόγους να συναινεί.
    3) Για ένα σταθμό με αντλίες το πιστ. πυρ/σίας ισχύει σήμερα σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις 6 μήνες και όχι όπως γράφεται στο νομοσχέδιο 36 μήνες. Χαρακτηριστικά σε ένα σταθμό χωρίς αντλίες το πιστοποιητικό πυροπροστασίας ισχύει 12 μήνες, δηλαδή προφανώς η πρόταση δημιουργεί σύγχυση και είναι λάθος!
    4) Το νομοσχέδιο εξακολουθεί να μην προτείνει λύση στο πρόβλημα απομάκρυνσης πρατηρίων που βρίσκονται σε όμορες ή σε κοντινές απαγορευτικές χρήσεις. Για τα απλά πρατήρια η απόσταση αυτή είναι 30 μ, ενώ για τα μικτά πρατήρια φτάνει σε ορισμένες περιπτώσεις και τα 50 μ.
    Μια προγενέστερη υπουργική απόφαση που προσπάθησε να φέρει κάποιες μειώσεις στις αποστάσεις ασφαλείας, είχε προβλήματα σε δομικές της διατυπώσεις με αποτέλεσμα να αυτοαναιρείται από τις ίδιες τις διατυπώσεις της και τις ερμηνείες που την ακολούθησαν, με συνέπεια τη δικαιολογημένη μη εφαρμογή της από πολλές αδειοδοτούσες υπηρεσίες

    Η ΟΒΕ είχε και εξακολουθεί να προτείνει απλούστερα και κατά πολύ λιγότερο δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα υπέρ της ασφάλειας, αλλά και υπέρ της παραμονής, των πρατηριούχων στις δουλειές τους.