Άρθρο 5 Τόπος εγκατάστασης μιας συνιστώσας οντότητας (άρθρο 4 Οδηγίας 2022/2523)

1. Για τους σκοπούς του παρόντος, μια οντότητα που δεν είναι οντότητα μετακύλισης φόρου, θεωρείται ως εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία θεωρείται ότι έχει τη φορολογική της κατοικία με βάση τον τόπο διοίκησής της, τον τόπο ίδρυσής της ή παρόμοια κριτήρια. Όταν δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί ο τόπος εγκατάστασης μιας οντότητας που δεν είναι οντότητα μετακύλισης φόρου, θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία συστάθηκε.
2. Μια οντότητα μετακύλισης φόρου θεωρείται χωρίς εθνικότητα, εκτός αν είναι η τελική μητρική οντότητα ομίλου ΠΕ ή εγχώριου ομίλου μεγάλης κλίμακας, ή υποχρεούται να εφαρμόσει Κ.Σ.Ε. σύμφωνα με τα άρθρα 6, 7, 8 και 9, οπότε η οντότητα μετακύλισης φόρου θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία συστάθηκε.
3. Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στην περ. α) της παρ. 13 του άρθρου 4, θεωρείται ως εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία αντιμετωπίζεται ως μόνιμη εγκατάσταση και υπόκειται σε φόρο δυνάμει της Σ.Α.Δ.Φ.. Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στην περ. β) της παρ. 13 του άρθρου 4, θεωρείται ως εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία υπόκειται σε φορολογία εισοδήματος με βάση την επιχειρηματική της παρουσία. Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στην περ. γ) της παρ. 13 του άρθρου 4, θεωρείται εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία βρίσκεται. Μια μόνιμη εγκατάσταση, όπως ορίζεται στην περ. δ) της παρ. 13 του άρθρου 4, θεωρείται χωρίς εθνικότητα.
4. Όταν μια συνιστώσα οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δύο δικαιοδοσίες και οι εν λόγω δικαιοδοσίες διαθέτουν ισχύουσα Σ.Α.Δ.Φ., η συνιστώσα οντότητα θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία θεωρείται ότι έχει τη φορολογική της κατοικία δυνάμει της εν λόγω Σ.Α.Δ.Φ..
Όταν η ισχύουσα Σ.Α.Δ.Φ. απαιτεί από τις αρμόδιες αρχές να καταλήξουν σε αμοιβαία συμφωνία σχετικά με την τεκμαιρόμενη φορολογική κατοικία της συνιστώσας οντότητας και δεν επιτευχθεί συμφωνία, εφαρμόζεται η παρ. 5. Όταν δεν υπάρχει απαλλαγή από τη διπλή φορολόγηση δυνάμει της ισχύουσας Σ.Α.Δ.Φ., λόγω του γεγονότος ότι μια συνιστώσα οντότητα έχει φορολογική κατοικία και στα δύο συμβαλλόμενα μέρη, εφαρμόζεται η παρ. 5.
5. Όταν μια συνιστώσα οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δύο δικαιοδοσίες και οι εν λόγω δικαιοδοσίες δεν διαθέτουν ισχύουσα Σ.Α.Δ.Φ., η συνιστώσα οντότητα θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία χρεώνεται το μεγαλύτερο ποσό καλυπτόμενων φόρων για το οικονομικό έτος αναφοράς. Για τον υπολογισμό του ποσού των καλυπτόμενων φόρων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, δεν λαμβάνεται υπόψη το ποσό του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με το φορολογικό καθεστώς ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών. Αν το ποσό των καλυπτόμενων φόρων που οφείλονται στις δύο δικαιοδοσίες είναι το ίδιο ή μηδενικό, η συνιστώσα οντότητα θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία, στην οποία δικαιούται το υψηλότερο ποσό εξαίρεσης εισοδήματος επί της ουσίας που υπολογίζεται για κάθε οντότητα σύμφωνα με το άρθρο 27. Αν το ποσό της εξαίρεσης εισοδήματος επί της ουσίας στις δύο δικαιοδοσίες είναι το ίδιο ή μηδενικό, η συνιστώσα οντότητα θεωρείται χωρίς εθνικότητα, εκτός αν πρόκειται για τελική μητρική οντότητα, οπότε θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία στην οποία συστάθηκε.
6. Όταν, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των παρ. 4 και 5, μια μητρική οντότητα είναι εγκατεστημένη σε δικαιοδοσία όπου δεν υπόκειται σε ενδεδειγμένο Κ.Σ.Ε., θεωρείται ότι υπόκειται στον ενδεδειγμένο κανόνα σχετικά με τη συμπερίληψη του εισοδήματος της άλλης δικαιοδοσίας, εκτός αν Σ.Α.Δ.Φ. απαγορεύει την εφαρμογή του εν λόγω κανόνα.
7. Όταν μια συνιστώσα οντότητα μεταβάλλει τον τόπο εγκατάστασής της κατά τη διάρκεια ενός οικονομικού έτους, θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένη στη δικαιοδοσία, στην οποία θεωρούνταν ότι ήταν εγκατεστημένη δυνάμει του παρόντος στην αρχή του εν λόγω οικονομικού έτους.