1. Η Αρχή αποτελείται από εννέα (9) μέλη, ήτοι:
α) Τέσσερις (4) επιστήμονες εγνωσμένου κύρους σε τομείς που έχουν σχέση με την αποστολή και τις αρμοδιότητες της Αρχής, οριζόμενους με απόφαση του Πρωθυπουργού, εκ των οποίων ένας (1) ορίζεται ως Πρόεδρος και ένας (1) ως Α΄ Αντιπρόεδρος. Χρέη Β’ Αντιπροέδρου εκτελεί το μέλος της περ. (β) ή της περ. (γ), κατόπιν πρότασης της Ε.Σ.Α.μεΑ..
β) Έναν (1) επιστήμονα εγνωσμένου κύρους που προτείνεται από την Ε.Σ.Α.μεΑ..
γ) Έναν (1) εκπρόσωπο της Ε.Σ.Α.μεΑ..
δ) Έναν (1) εκπρόσωπο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος.
ε) Έναν (1) εκπρόσωπο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος.
στ) Τον Πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
2. Στην Αρχή μετέχουν, χωρίς δικαίωμα ψήφου:
α) Ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων,
β) ο Γενικός Γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας,
γ) ο Γενικός Γραμματέας Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης,
δ) ο Γενικός Γραμματέας Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Απλοποίησης Διαδικασιών του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και
ε) ο Γενικός Γραμματέας Μεταφορών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.
3. Η Αρχή συγκροτείται με απόφαση του Πρωθυπουργού. Η θητεία των μελών της Αρχής είναι τετραετής και μπορεί να ανανεωθεί μόνο μία (1) φορά, εξαιρουμένων των μελών που ορίζονται ως εκ της ιδιότητάς τους. Σε περίπτωση που δεν ορίζονται μέλη από τους οικείους φορείς, η Αρχή εξακολουθεί να έχει νόμιμη συγκρότηση με τα υπόλοιπα μέλη. Η Αρχή μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί εάν κάποια από τα μέλη της εκλείψουν ή αποχωρήσουν για οποιονδήποτε λόγο, εφόσον τα λοιπά μέλη επαρκούν για τον σχηματισμό απαρτίας. Τα μέλη της Αρχής εκπίπτουν αυτοδικαίως από τη θέση τους, αν εκδοθεί σε βάρος τους αμετάκλητη δικαστική απόφαση για αδίκημα που συνεπάγεται κώλυμα διορισμού σε θέση δημοσίου υπαλλήλου ή έκπτωση δημοσίου υπαλλήλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007, Α΄ 26). Σε περίπτωση έκπτωσης ή παραίτησης, η θητεία του νέου μέλους αφορά στον εναπομείναντα χρόνο.
4. Τα μέλη της Αρχής δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Δίωξη επιτρέπεται κατόπιν έγκλησης μόνο για συκοφαντική δυσφήμηση, εξύβριση ή παραβίαση του απορρήτου.
• Να αυξηθούν τα επιδόματα και οι συντάξεις τους.
Η κάθε πρόταση να είναι ολοκληρωμένη. με την βοήθεια και πραγματολογική στήριξη νομικών και οικονομικών συμβούλων, ώστε να καθίσταται λειτουργική και να μπορεί να τεθεί ολοκληρωμένη προς ψήφισμα στην Βουλή.
Οι πόλεις να σταματήσουν να λειτουργούν σαν να πρόκειται για πόλεις στις οποίες οι ανάπηροι δεν υπάρχουν. Προσβασιμότητα εύκολη που θα σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε όλες τις υπηρεσίες, τόπους ψυχαγωγίας, παραθερισμού και γενικά όπου συχνάζουν και λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι.
Η παραβίαση των κανόνων προστασίας των ατόμων με αναπηρία να θεωρείται κακούργημα το οποίο θα συναντά τις ανάλογες ποινικές διώξεις στοχεύοντας έτσι να υπάρχει σεβασμός στην ανεμπόδιστη προσβασιμότητά τους όπου αυτά τα άτομα επιθυμούν να πάνε.
Η επιτροπή αποφάσεων για τα άτομα με αναπηρία θα πρέπει να αποτελείται μόνο από άτομα που θα έχουν άμεση επιστημονική σχέση και να γνωρίζουν καλά τις επιπτώσεις που φέρουν στη ψυχική τους υγεία ο αποκλεισμός , στιγματισμός και υποβιβασμός σε άτομα τρίτης κατηγορίας.
Συμμετοχή αναπήρων στην Αρχή , ώστε τα προβλήματα να εκφραστούν στην ρεαλιστική του διάσταση.
Η κάθε πρόταση να είναι ολοκληρωμένη. με την βοήθεια και πραγματολογική στήριξη νομικών και οικονομικών συμβούλων, ώστε να καθίσταται λειτουργική και να μπορεί να τεθεί ολοκληρωμένη προς ψήφισμα στην Βουλή.
Πρέπει να υπάρξει μια υπηρεσία που να βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία για την εξυπηρέτηση των αναπήρων, ανεξαρτήτως συνθηκών έκτακτων και μη. Εάν αυτή δεν μπορεί να παρέχει επαρκώς τις υπηρεσίες της, τότε πρέπει να υπάρξει ένα συμπληρωματικό τμήμα της, ώστε να καταστήσει την εξυπηρέτηση συνεχόμενη και επαρκή (ενημέρωση, επιδόματα, ιατρική περίθαλψη).
Θεσμοθέτηση Χάρτη Θεμελιωδών ∆ικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία με τον οποίο θα αναγνωρίζεται το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να επωφελούνται μέτρων που θα τους εξασφαλίζουν την αυτονομία, την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους σε όλες τις εκφάνσεις της Ζωής χωρίς αποκλεισμούς και προκαταλήψεις.
Τα άτομα με αναπηρία είναι μία σημαντική κατηγορία του πληθυσμού, που αντιμετωπίζει συχνά προβλήματα κοινωνικού αποκλεισμού, στιγματισμού και αδιαφορίας, ή άνιση μεταχείριση από το κοινωνικό τους περιβάλλον, εξαιτίας προκαταλήψεων σε βάρος τους. Για το σκοπό αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών θα πρέπει να ληφθούν νομοθετικά μέτρα προστασίας των ατόμων με αναπηρία.
2. Στο άρθρο 2:
α) η παρ. 1 να τροποποιηθεί/συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«1. Η Αρχή αποτελείται από εννέα (9) μέλη, ήτοι:
α) Τέσσερις (4) επιστήμονες εγνωσμένου κύρους σε τομείς που έχουν σχέση με την αποστολή και τις αρμοδιότητες της Αρχής, οριζόμενους με απόφαση του Πρωθυπουργού, εκ των οποίων ένας (1) ορίζεται ως Πρόεδρος και ένας (1) ως Α΄ Αντιπρόεδρος. Χρέη Β’ Αντιπροέδρου εκτελεί το μέλος της περ. (β) ή της περ. (γ), κατόπιν πρότασης της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία.
β) Έναν (1) επιστήμονα εγνωσμένου κύρους με τον αναπληρωτή του που προτείνεται από το Ινστιτούτο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία & Χρόνιες Παθήσεις (ΙΝ-Ε.Σ.Α.μεΑ.)
γ) Έναν (1) εκπρόσωπο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) με τον αναπληρωτή του
δ) Έναν (1) εκπρόσωπο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝΠΕ) με τον αναπληρωτή του
ε) Έναν (1) εκπρόσωπο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) με τον αναπληρωτή του
στ) Τον Πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) με τον αναπληρωτή του».
Αιτιολόγηση: Ο επιστήμονας εγνωσμένου κύρους της περίπτωσης β) πρέπει να προτείνεται από το Ινστιτούτο της Ε.Σ.Α.μεΑ. καθώς αποτελεί τον επιστημονικό φορέα του αναπηρικού κινήματος της χώρας. Για την απρόσκοπτη και εύρυθμη λειτουργία της Αρχής προτείνεται στις περιπτώσεις β), γ), δ), ε) και στ) να προβλέπεται ο ορισμός και αναπληρωτών.
β) η παρ. 2 να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«Στην Αρχή μετέχουν, χωρίς δικαίωμα ψήφου:
α) Ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων,
β) ο Γενικός Γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας,
γ) ο Γενικός Γραμματέας Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης,
δ) ο Γενικός Γραμματέας Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Απλοποίησης Διαδικασιών του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και
ε) ο Γενικός Γραμματέας Μεταφορών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών
στ) ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών.»
Η εκπροσώπηση των αναπήρων δεν είναι μόνο από την ΕΣΑΜΕΑ σήμερα στον Ελλαδικό χώρο εργάζονται σκληρά αναπηρικές οργανώσεις,ενώσεις και πρωτοβάθμεια σωματεία σύλλογοι η άλλες συλλογικότητες κλπ που γνωρίζουν εις βάθος τα ζητήματα της καθημερινότητας των αναπήρων με πολύχρονη εμπειρία.Θεωρώ σε μία τέτοια αρχή η υπουργείο θα πρέπει να έχουμε εκπροσώπους από όλα το φάσμα της αναπηρίας που δεν εκφράζονται μέσα από την ΕΣΑΜΕΑ σήμερα η δεν είναι μελη της.Στην χώρα μας εδώ και 30 χρόνια δεν έχουν λυθεί τα ζητήματα διότι στην ουσία οι ανάπηροι στο σύνολο τους δεν εκπροσωπούνται η δεν είναι στα κέντρα λήψης αποφάσεων.Αυτό θα πρέπει να σας προβληματίσει σε σχέση με την εκπροσώπηση των αναπήρων.Επίσης χρειάζονται και επιστήμονες της αναπηρίας .Αλλά το κύριο είναι ποιός θα παρακουλουθεί την εφαρμογή πολιτικών στην αναπηρία και εν τέλει εάν δεν εφαρμόζονται αυτές οι πολιτικές πια θα είναι τα μέτρα που θα επιβληθούν για την μή εφαρμογή τους .Θα συμμετέχουν στην αξιόλογηση φορείς αναπηρίας ,συλλογικότητες ακόμα και ο κάθε ανάπηρος .
Στις αρμοδιότητες της Αρχής δεν συμπεριλαμβάνεται ο μηχανισμός ελέγχου, αν για όσα γνωμοδοτεί εφαρμόζονται κιόλας. Αν αυτό ανατίθεται στην ΕΣΑμεΑ με τα δύο μέλη στο Προεδρείο, είναι μεγάλο λάθος, διότι δεν υφίσταται τέτοια θεσμική αρμοδιότητα. Αν αυτό πάλι εννοείται πως ανατίθεται σε Υπηρεσίες Υπουργείων και πάλι είναι γνωστό πως και αυτές δεν έχουν κάνει ούτε τα βασικά έως σήμερα. Αν εννοείτε πως το βάρος το φέρει η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, με το τεράστιο εύρος ευθύνης και αρμοδιοτήτων και πάλι δε μπορούμε να αναμένουμε αποτελέσματα! Αυτό που περιμένουν οι ανάπηροι δεν είναι οι γνώμες και οι συμβουλές αλλά τα έργα και μάλιστα οι επιπτώσεις για όσους δεν προχωρούν στα έργα, που οι ίδιοι και η κοινωνία έχουν ανάγκη.
Στο άρθρο 2 παρ. 2 να προβλέπεται συμμετοχή έστω και χωρίς ψήφο εκπροσώπου του Υπουργείου Παιδείας για θέματα ειδικής εκπαίδευσης καθώς και εκπρόσωπου του Υπουργείου Εργασίας για την προώθηση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των αναπήρων. Η έλλειψη των δύο προαναφερθέντων εκπροσώπων περιορίζει ουσιαστικά το έργο και τις αρμοδιότητες της Αρχής σε μια κατεύθυνση της έννοιας της προσβασιμότητας και μόνο, η οποία δεν αποτελεί πανάκεια για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία.
Στο άρθρο 2 προτείνουμε στη στελέχωσή της, μαζί με τον άκρως απαραίτητο αρχιτέκτονα/πολεοδόμο να υπάρχει και επικοινωνιολόγος, ο οποίος θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό να γεφυρωθεί το χάσμα κράτους, εν προκειμένω των πολιτικών της συγκεκριμένης Αρχής, και της κοινωνίας, η οποία χρειάζεται ενημέρωση και εκπαίδευση ώστε να διευκολύνει και να ενσωματώσει ομαλά τους ανθρώπους με αναπηρία.
Από το συγκεκριμένο άρθρο, αλλά και από το συνολικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου δεν προκύπτει η λειτουργική σχέση της Αρχής με τις υπηρεσίες του κράτους σε ότι αφορά την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας. Δηλαδή, πως υποχρεώνει και με ποιό τρόπο δεσμεύονται οι υπηρεσίες να κάνουν πράξη όσα η Αρχή θα προωθεί, ως αναγκαιότητα και πως υποστηρίζεται η λειτουργία των υπηρεσιών για την εν λόγω εφαρμογή (στελέχωση, εκπαίδευση, επιστημονική υποστήριξη – εποπτεία).
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα ζητήματα της αναπηρίας συνολικότερα και όχι μόνο η προσβασιμότητα είναι αυτά στα οποία δεν εφαρμόζεται η ισχύουσα νομοθεσία σε πολύ μεγάλο βαθμό. Να ληφθεί υπόψη επίσης, πως υπάρχει ο θεσμός του Συνηγόρου του Ανάπηρου και το Παρατηρητήριο, αλλά και πάλι η εκπροσώπηση για τα πραγματικά και καθημερινά προβλήματα των αναπήρων είναι ανάλογη με τη σημασία, που δεν δίνεται για λογαριασμό των αποκλεισμένων αναπήρων. Η έμφαση πρέπει να δοθεί στην πράξη, σε ισχυρό μηχανισμό παρακολούθησης, εφαρμογής και υποστήριξης και να προβλέπονται κυρώσεις αν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι.
το άρθρο 2 παρ. 1 στη σύνθεση της Αρχής να μετέχει με δικαίωμα ψήφου και ο Συνήγορος του Πολίτη.
1. Η αυξημένη συμμετοχή της ΕΣΑμεΑ στα Όργανα, όπως προβλέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ΔΕΝ συνεπάγεται εκπροσώπηση του αναπηρικού πληθυσμού και των συμφερόντων του. Πρώτον, επειδή δεν εκπροσωπεί παρά μία μικρή ομάδα αριθμητικά και σε συλλογικότητες και δεύτερον διότι δεν υπάρχει επαρκής αλληλεπίδραση αναπήρων – Εθνικής Συνομοσπονδίας. Ποιες είναι οι θέσεις που διατυπώνονται μέσα στα Όργανα, δηλαδή στα Διοικητικά Συμβούλια, από τους σημερινούς «τοποθετημένους» εκπροσώπους; Ποτέ δε φτάνουν στους ανάπηρους. Και τι έργο έχει πραγματοποιηθεί μετά από την παρέμβαση τόσων εκπροσώπων; Αν η ΕΣΑμεΑ δεν δημοσιοποιήσει τέτοιου τύπου στοιχεία και με δεδομένο ότι τα βασικά προβλήματα των αναπήρων παραμένουν άλυτα πολλές δεκαετίες τώρα, απλά δηλώνει και έμμεσα παραδέχεται την αναποτελεσματικότητα του μέτρου της εκπροσώπησης. Αν υπήρχε ενεργή εκπροσώπηση γιατί τα προβλήματα παραμένουν σε τόσο μεγάλο βαθμό; Άρα μήπως χρειάζεται και άλλες δεσμεύσεις και προβλέψεις εκτός της εκπροσώπησης από την ΕΣΑμεΑ;
Έχοντας υπόψη της με αριθμό 75/13.1.2021 Απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής τς Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, προτείνουμε το αρ. 2 να συμπληρωθεί με τον ορισμό και αναπληρωματικών μελών στην σύνθεση του Δ.Σ.της προτεινόμενης αρχής.
Έχοντας υπόψη την υπ’ αριθμό 75/13.1.2021 Απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, προτείνουμε την συμπλήρωση του άρθρου με τον ορισμό και αναπληρωματικών μελών στην σύνθεση του Δ.Σ. της προτεινόμενης αρχής.
«Η Αρχή έχει τις εξής, ιδίως, αρμοδιότητες: …ι) Αναπτύσσει πρωτοβουλίες για την ενημέρωση της κοινής γνώμης σε θέματα που αφορούν στην πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.»
Το μέγιστο πρόβλημα των κοινωνιών μας και των πόλεων μας είναι η έλλειψη πληροφόρησης και ευαισθητοποίησης των πολιτών στα θέματα της προσβασιμότητας. Με αποτέλεσμα οι όποιες καλές προθέσεις και στρατηγικές να βαλτώνουν στην υλοποίηση τους στον χώρο.
Προσωπικά διακρίνω ότι η στελέχωση της αρχής ακολουθει την μέχρι σήμερα πεπατημένη της θεσμικής γραφειοκρατίας. Διακρίνω σε αυτή την σύνθεση δομική ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ. Προτείνω στην στελέχωση της (μαζί με τον αρχιτέκτονα/πολεοδόμο) να υπάρχει επικοινωνιολόγος. Θα είναι ο χρησιμότερος στο γεφύρωμα κράτους-πολίτη για την εφαρμογή των πολιτικών της «Αρχής». Να συμμετάσχει Όχι σαν καλεσμένος εμπειρογνώμονας αλλά σαν μέλος – η εμπειρία μου λέει ότι τα όργανα των ατόμων με αναπηρία κυριαρχούνται από αρχές από τα παλιά και με αρνητικές για τις εξελίξεις συγκεντρωτικές τάσεις.
Η Προσβασιμότητα αφ ενός απαιτεί στελέχωση από αυτούς που έχουν βιωματική εμπειρία, δηλαδή τα άτομα με αναπηρία αφ έτερου από αυτούς που υλοποιούν και διευκολύνουν την κινητικότητα στον χώρο. Είτε αυτός είναι κτίριο είτε δημόσιος χώρος. Προς τούτο προτείνω η επιτροπή να στελεχωθεί από αρχιτέκτονα η/και πολεοδόμο. Είναι αυτός που θα βοηθήσει την σύνθεση των ιδεών/προτάσεων/στρατηγικών κλπ, όλων των άλλων στελεχών στο χώρο. Όπου τελικά και ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ υλοποίηση της προσβασιμότητας καθημερινά, στο περίπου 50% των πολιτών στις πόλεις μας.