Ερωτήματα διαβούλευσης για «Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2011-2012»
Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα για Συνενώσεις – Ιδρύσεις Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, και ποιοι βασικοί στόχοι πρέπει να επιδιώκονται;
|
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1) Κατ’αρχάς αυτό δεν είναι διαβούλευση. Η διατύπωση των ερωτήσεων προϋποθέτει την ορθότητα μιας άποψης η οποία τυγχάνει συντριπτικής απόρριψης από τους συμμετέχοντες. Επομένως η απόφαση είναι προειλημμένη και όλα γίνονται για τα μάτια του κόσμου. Η Υπουργός Παιδείας μας κοροϊδεύει.
2) Είναι ντροπή μία Υπουργός Παιδείας να έχει ως βασικό στόχο το κλείσιμο σχολείων. Είναι ακόμα χειρότερο το να προσπαθεί να κρύψει τις πραγματικές επιδιώξεις της κάτω από τον «παιδαγωγικό» μανδύα.
Εξηγούμαι: Οι μικρές σχολικές μονάδες (<200 μαθητές) λειτουργούν καλύτερα γιατί έχουν:
– Σαφώς καλύτερη επικοινωνία γονέων-εκπαιδευτικών, καλύτερες σχέσεις εκπαιδευτικών-μαθητών, κοινωνικοποίηση των παιδιών σε γνώριμο περιβάλλον γειτονιάς.
– Πολύ μικρότερη παραβατικότητα (που θα έπρεπε να είναι βασικό κριτήριο) βλέπε Γκράβα.
– Ευκολότερη, άρα αρτιότερη διοίκησή τους. Αρτιότερη λειτουργία του συλλόγου εκπαιδευτικών που είναι και η "καρδιά" του σχολείου. Μεγαλύτερη ευελιξία στην ανάπτυξη δράσεων.
Η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών έχει διαπιστώσει τα παραπάνω . Το μοναδικό σωστό που γινόταν στα σχολεία εδώ και 20 χρόνια είναι η δημιουργία τέτοιων σχολικών μονάδων και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αποφασίζουν να το σταματήσουν κι αυτό….
Ποιό είναι το μειονέκτημά τους; Υψηλότερο κόστος συντήρησης το οποίο το Υπουργείο δεν είναι διατεθειμένο να καταβάλει. Έτσι εφευρίσκει "παιδαγωγικούς λόγους" π.χ : "Δεν μπορούν να εφαρμοστούν καινοτόμες δράσεις σε μικρά σχολεία" (Από που εξάγεται τέτοιο αυθαίρετο συμπέρασμα;) ή "Δεν μπορούν να δημιουργηθούν εύκολα τμήματα μαθημάτων επιλογής". Αν τώρα νομίζετε ότι βασικό κριτήριο του Υπουργείου πρέπει να είναι η δημιουργία τμημάτων επιλογής για εξεζητημένα μαθήματα όπως θεατρολογία ή φωτογραφία και όχι η παιδαγωγική ατμόσφαιρα μίας σχολικής μονάδας ή ο κατά το δυνατόν μικρότερος αριθμός μαθητών ανά τμήμα τότε ήρθε η ωρα να γίνετε Υπουργός Παιδείας!
Σε κάθε περίπτωση δύο σχολεια των 200 μαθητών είναι προτιμότερα από ένα των 400 ακόμα κι αν βρισκονται το ένα δίπλα στο άλλο, για τους λόγους που προανέφερα.
3) Βεβαίως υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που δικαιολογείται μία συγχώνευση (για οικονομικούς λόγους πάντα) αλλά είναι λίγες και όπως είναι πλέον σαφές δεν είναι αυτός ο στόχος του Υπουργείου. Δυστυχώς…
Είναι δυνατόν να μιλάμε για τμήματα 30 ατόμων και να γίνεται λόγος για αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου? Ποιος εκπαιδευτικός μπορεί να ισχυριστεί ότι κάνει αποδοτικό μάθημα με τάξεις των 30 ατόμων? Εκτός κι αν το μάθημα γίνεται σε εικονικές τάξεις. Όσοι ενδιαφέρθηκαν πέρσυ και ασχολήθηκαν με τους υπολογιστές της Α΄Γυμνασίου κατάλαβαν ότι χρειάζεται μείωση των μαθητών και όχι αύξηση. Εκτός κι αν θέλουμε απλώς να μάθουμε τα παιδιά να κάνουν copy and paste από την wikipedia.Mόνο θλίψη μου προκαλεί το κλείσιμο σχολείων
Κλείστε τα σχολεία και φτιάξτε φυλακές. Ντροπή σας!!!
Θα έπρεπε πριν μπει το Υπουργείο στην διαδικασία να φέρει το θέμα σε δημόσια διαβούλευση να έχει απάντηση σε μια ερώτηση, μεταξύ πολλών άλλων βέβαια.
Πώς εξηγεί ότι για αρκετές δεκαετίες μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο όταν ακόμα στην Ελλάδα μετρούσαμε 100δες χιλιάδες θύματα, αναπήρους, ορφανά, κλπ όταν το κράτος μας αν και σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένο, να προσπαθούσε με κάθε τρόπο και μέσο να διατηρήσει ανοιχτά τα σχολεία Δημοτικά, Γυμνάσια σε κάθε χωριό, αδιαφορώντας για το κόστος;;;
Οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων όχι μόνο δεν εξυπηρετούν παιδαγωγικές σκοπιμότητες, αλλά είναι μια ενέργεια ΑΚΡΩΣ ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ! Δεν είναι δυνατόν σε μια πολιτεία που θέλει να ονομάζεται συντεταγμένη και δημοκρατική τα λουκέτα στα σχολεία να βαπτίζονται ως πράξη παιδαγωγικώς ωφέλιμη! Αλλά επειδή πρόκειται στην ουσία για τετελεσμένο γεγονός, θα ήταν πραγματικά παιδαγωγικώς ορθόν να κοινοποιήσετε προς κάθε ενδιαφερόμενο ( γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς ) τα εξής:
1. Το πραγματικό ποσοστό σχολικής διαρροής στις υπό συγχώνευση-συνένωση σχολικές μονάδες την τελευταία δεκαετία ανά περιοχή και νομό που λειτουργεί σήμερα ως ¨όχημα¨ για την ερήμωση τους και εν τέλει την κατάργηση τους , με επισυναπτόμενες την πραγματική αιτιολογία και τις προτάσεις αντιμετώπισης του φαινομένου ανά περίπτωση κατά την άποψη σας.
2. Τις εκτιμώμενες συνέπειες της κατάργησης μικρών σχολικών μονάδων στις οικείες τοπικές κοινωνίες ως προς την βιωσιμότητα των τελευταίων και την απρόσκοπτη διαβίωση των κατοίκων με έμφαση στην σημασία του ψυχολογικού παράγοντα.
3. Τον τρόπο αξιοποίησης των πρώην σχολικών κτηρίων. Αλήθεια μήπως προορίζονται για κέντρα υποδοχής και στοίβαξης παράνομων μεταναστών, μεταβαλλόμενα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης;
4. Σε κάθε νέα «πολυδύναμη» σχολική μονάδα ως προϊόν της πράξης, τον ακριβή αριθμό μαθητών ανά τμήμα και την στοιχειώδη υποδομή της, ώστε να διασφαλίζεται η ομαλή ένταξη και η ασφάλεια των νέων μαθητών που θα την στελεχώνουν.
5. Τον σαφή προσδιορισμό του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τον βαθμό εμπλοκής της στο νέο εγχείρημα. Για παράδειγμα, πρόκειται να χρεωθούν οι ήδη καταχρεωμένοι δήμοι το ζήτημα της επαρκούς χρηματοδότησης των ¨πολυδύναμων¨ σχολικών μονάδων;
6. Την διασφάλιση του εργασιακού βίου των εκπαιδευτικών που υφίστανται τα αποτελέσματα της πράξης. Όλοι αυτοί θα θεωρούνται πλέον υπεράριθμοι και θα μετακινούνται στην πλησιέστερη σχολική μονάδα ή θα αξιοποιούνται σε μή διδακτικά καθήκοντα;
7. Θα συμπεριλάβετε την συγκεκριμένη πρωτοβουλία περί συνένωσης των σχολικών μονάδων στο υπό διαμόρφωση ¨Νέο Σχολείο¨ ως βασικό στοιχείο της λειτουργικότητας και εύρυθμης λειτουργίας του;
Οι λόγοι που επιβάλουν την συνένωση σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι για να παύσει η άσκοπη κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος .Το οποίο μάλιστα είναι δανεικά που δανείζεται μετά δυσκολίας μία χρεωκοπημένη χώρα . Η δημόσια παιδεία σε όλες τις βαθμίδες είναι αναποτελεσματική τα χρήματα που ξοδεύει το δημόσιο γι αυτήν είναι πάρα πολλά και το αποτέλεσμα πολύ λίγο. Έπρεπε το κράτος να έχει κοστολογήσει πόσο κοστίζει ο μαθητής του δημοτικού ,πόσο κοστίζει ο μαθητής του λυκείου και πόσο ο σπουδαστής στο Πανεπιστήμιο. Νομίζω ότι θα βρεθούμε προ εκπλήξεων θα κοστίζουν στο δημόσιο ακριβότερα απο ότι θα πλήρωναν εάν σπούδαζαν στα ακριβότερα ιδιωτικά.
Ρωτάτε :
Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα για Συνενώσεις Σχολικών Μονάδων ;
Απαντώ :
Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι ο σημαντικότερος λόγος που θα με έκανε να πω ναι σε μέτρα που θα οδηγούσαν σε μείωση δαπανών ακόμα και σε ευαίσθητους τομείς σαν αυτό της Παιδείας .
Για λόγους συμβολισμού θα με ικανοποιούσε η μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 για τον ίδιο ακριβώς λόγο .
Λοιπόν οι συγχωνεύσεις είναι ένα καλό πράγμα!! Έτσι βγαίνει από όλες τις τύπου «managerial» προσεγγίσεις, το έχουμε δει και σε πολλές ταινίες σε επιχειρήσεις, σε ομίλους κλπ.. Στη χώρα λοιπόν που η νηπιακή και δημοτική εκπαίδευση γέμισε με δασκάλους και νηπιαγωγούς από τα πάσης φύσεως βαλκανοχώρια με τα αγορασμένα τις πιο πολλές φορές «πτυχία» και την εξίσωσή τους σε όλα τα επίπεδα με συναδέλφους που είχαν 18500 μονάδες στις πανελλαδικές, στη χώρα όπου σε ορισμένα ΕΠΑΛ φοβάσαι να μπεις να διδάξεις, στη χώρα όπου οι ίδιοι οι μαθητές σου σου λένε καθαρά και ξάστερα πόσο υποβαθμισμένο και bas-Class θεωρούν το λειτούργημα του εκπαιδευτικού, ας έρθει κι η συγχώνευση, όλα μπορούμε να τ’ αντέξουμε.
Αγαπητές κυρίες υπουργοί, μια και πρέπει και τα δικά σας ονόματα να συνδεθούν με μια μεταρρύθμιση, κάντε το, αλλά πριν μπείτε σε μια αίθουσα λυκείου με 26 (όπως είναι σήμερα) άτομα να κάνετε μάθημα και μετά τα ξαναλέμε. Σκεφτείτε μόνο να μπαίνετε σε μια τάξη ΕΠΑΛ των 26 ατόμων, κι αν αντέξετε πάνω από μια εβδομάδα χωρίς να νεκρωθούν πολλές από τις ευαισθησίες σας και να θαφτούν οι προσδοκίες σας για παραγωγή έργου, τότε τα ξαναλέμε.
Σκεφτείτε το διπλά, σε λίγο θα πηδάμε από τα παράθυρα !!!
Διαφωνώ με τις συγχωνεύσεις στα σχολεία της υπαίθρου. Η αποκέντρωση κάποτε ήταν πολτικό σύνθημα του Α. Παπανδρέου αλλά ο υιός ΓΑΠ άλλα πρεσβεύει και άλλες εντολές εκτελεί!
Έλεος – δε φταίνε οι μαθητές σε τίποτα να στοιβαχτούν άρον άρον σε μικρές και ακατάλληλες αίθουσες.(και για να το αντιληφθείτε αυτό αγαπητοί εθνοπατέρες μας καλά θα κάνετε να βγείτε μια βόλτα και να κάνετε μια γύρα και μακριά απο τα μεγάλα ιδιωτικά σχολεία και τα πρότυπα πειραματικά στα οποία φοιτουν τα βλαστάρια σας) Ναι, στο εξωτερικό υπάρχουν σχολικές μονάδες των 600 700 μαθητών αλλά το ένα χωριό απέχει απο το άλλο 5 λεπτά (βλ.Βέλγιο) ή οι οδικοί άξονες είναι άρτια κατασκευασμένοι ( βλ. Βρετανία) ή υπάρχουν ειδικά σχολικά λεωφορεία (βλ. Αμερική) που τα πληρώνουν οι Δήμοι. Εδώ, ποιός θα φτιάξει τους δρόμους,ποιός θα πληρώσει τα ΚΤΕΛ και ποιό χωριό απέχει απόσταση πενταλέπτου με το κοντινότερο σχολείο;
εντάξει, κυρία Υπουργέ – μεγαλόπνοο το σχέδιο- δε λέω…αλλά εντελώς ανεδαφικό. Χωρίς υποδομές δε μπορείτε να οραματίζεστε αλλαγές τέτοιου βεληνεκούς. Χωρίς επιμορφωμένους και άριστα καταρτισμένους εκπαιδευτικούς δε μπορείτε να ζητάτε μείωση της μαθητικής διαρροής και με το να μας αποκαλούν κοπρίτες όλους εμάς τους δημοσίους υπαλλήλους, δε γίνεται να μας πείσετε ότι σέβεστε το μέλλον αυτού του τόπου – τα παιδιά μας!!
Παραβιάζεται καθε επιστημονική αρχή με διαβουλεύσεις διάρκειας 5 ημερων που ξεκινανε Τεταρτη βραδυ και ληγουν Δευτερα. …
Επι της ουσίας.
1. Οποιαδήποτε μεταβολή θα έπρεπε να λάβει υπόψη την αθλια εικονα των σχολικων μοναδων (σχεδον στο σύνολο τους) σε όλη την χώρα και ειδικα στην επαρχια. Εαν στην λειτουργια ολοήμερων σχολείων δεν λήφθηκαν αυτά τα κριτηρια υπ’οψη (το σχολείο της κόρης είναι στο 800 προτυπα, το μισο ειναι λυόμενα σε περίπου 800 μέτρα αποσταση απο το υπολοιπο χωρίς αιθουσα υπολογιστων, ποσο μαλλον χωρους εκδηλώσεων και γυμναστικης). Μονη εαν δημιουργηθουν νεες σχολικες μοναδες τοτε οποιδήποτε αποτελεσμα θα δημιουργησει περισσότερα προβλήματα απο όσα θα λύσει. Για παραδειγμα μπορει καποιος απο το Υπουργείο να μου υποδειξει μια παιδαγωγική αποψη για τα τμήματα των 25 – 30 παιδιών ???
Ποιες ειναι οι αντιστοιχες ρυθμισεις που ισχύουν στα Ευρωπαικά Κράτη.
Επίσης στο κειμενο διαβούλευσης δεν αναφερεται τίποτα επι της ποιότητας ενω ειναι φανερό ότι δεν προκύψουν ποιτικά ωφέλη αλλά μόνο ίσως οικονομικά. Γιατι το κειμενο δεν απαντα πως θα ληθουν προβλήματα υποδομων και εξοπλισμου (όπως παραπάνω) ενω αντιθετα αγνοει ότι η ενωση προβληματικων μοναδων θα δημιουργησει προβληματικότερες μοναδες.
Η οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας οδηγεί αναπόφευκτα στη συγχώνευση σχολικών μονάδων. Κι ενώ εμείς οι καθηγητές βλέπαμε επί σειρά ετών να έρχονται μύρια όσα, εθελοτυφλούσαμε, βολεμένοι στην ιδιότυπη πραγματικότητα του επαγγέλματος. Ανεχόμασταν τους ανύπαρκτους συνδικαλιστές, τις αργίες άνευ λόγου και αιτίας (π.χ αυτές των εκλογών) που μας εξέθεταν στα μάτια της κοινωνίας,τα ιδιαίτερα που κάνει μια μειοψηφία συναδέλφων,το να μη γίνεται μάθημα στις τάξεις, το αίσχος των πενθήμερων εκδρομών και των «επιμορφωτικών» περιπάτων,την έλλειψη εξοικείωσής μας με τους υπολογιστές και άλλα πολλά.
Τώρα, που ήρθε η ώρα να χάσουμε τα αυτονόητα και δεδομένα,μια και, όπως φαίνεται, η συγχώνευση σχολείων και η απώλεια οργανικών θέσεων είναι τετελεσμένη,ποια θα είναι η θέση μας;
Από τους συνδικαλιστές,ως φαίνεται, δεν έχουμε τίποτε να περιμένουμε ουσιαστικά.Ίσως ήρθε όμως η ώρα να παλέψουμε ο καθένας για τη βελτίωση του σχολείου του. Δυο μόνο πράγματα για το Υπουργείο:
α. Παρακαλώ να εξαιρεθούν από την τελική ρύθμιση τα σχολεία των νησιών (π.χ
Δωδεκάνησα) που ήδη χειμάζονται αρκετά από τις συνεχείς αλλαγές του
διδακτικού προσωπικού.
β. Κύριοι,το πρόβλημα εξοικονόμησης πόρων ίσως το λύσετε, τι θα γίνει όμως με
αυτό με την ελεεινή κατάσταση που επικρατεί στις σχολικές τάξεις; Φταίνε
και γι’αυτό οι καθηγητές;Μήπως το αρχικό σλόγκαν «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ» πάσχει
εν τη γενέσει του; Μήπως έπρεπε να είναι «ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ»;
Υπηρετώ σε ένα « κεφαλοχωρίτικο » ΕΠΑΛ . Στο νομό υπάρχει εκτός της έδρας του νομού και ένα ακόμη παραμεθόριο . Πρόσφατα με τα στατιστικά στοιχεία του ορίου των 40 μαθητών , το παραμεθόριο μπήκε στο στόχαστρο .
Το ‘δικό μου ‘ παραπέμπεται στο εγγύς μέλλον !
Το πιο κοντινό ΕΠΑΛ του όμορου νομού απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα και έχει έγκριση για την λειτουργία ίδιων τομέων και ειδικοτήτων .
Η γειτονική ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ ξεχείλισε .
Αναμένεται μεταρρύθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης , σύμφωνα με τις εξαγγελίες σας .
Οι παρατηρήσεις είναι :
1) Η επιλογή των νέων διευθυντών .
Είναι η εικόνα του σχολείου στην τοπική κοινωνία . Η επιλογή με τα κριτήρια «παρωδία» και τους αχρησιμοποίητους τίτλους , όπως καταλάβατε και με τις πρόσφατες κρίσεις στελεχών , δεν βοηθούν στην καλύτερη εκπροσώπηση .
2) Η επιλογή των κλάδων και ειδικοτήτων .
Εκτός από τη δυσκολία που υπάρχει στην επιλογή τους από τους μαθητές λόγω ηλικίας και περιορισμού τους , το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι από ποιον και ποιες προτείνονται και πότε εγκρίνονται για να λειτουργήσουν στα σχολεία .
Θα μπορούσαν οι αιτήσεις των μαθητών να γίνονται στη διεύθυνση εκπαίδευσης για την όποια ειδικότητα επιθυμεί ο κάθε μαθητής και με βάση την ειδικότητα και τον τόπο διαμονής του , να εγγράφεται στο κοντινότερο όπου θα ξεκινά αυτόματα η όποια νέα ειδικότητα προκύπτει κατ’ απαίτηση του μαθητή .
Τώρα καλούμε το μαθητή να επιλέξει ανάμεσα σε συγκεκριμένες ειδικότητες , άσχετα από τον αν τον ενδιαφέρει ή όχι , προκειμένου να παραμείνει στην περιοχή του . Αλλιώς γράφεται στο ΓΕΛ ή στη κοντινότερή ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ .
3) Σ’αυτό το «χωριάτικο» ΕΠΑΛ , ότι και να δώσει κάποιος στο μαθητή , πιάνει τόπο . Από την απλή παραμονή στην τάξη και τη μείωση της διαρροής , μέχρι την βοήθεια για κοινωνικοποίηση ακόμη και στο πιο απλό θέμα . Σας το γράφω και παρακαλώ να το δεχτείτε , μόλις κάποιος ασχοληθεί μαζί τους για το οποιοδήποτε πρόβλημά τους , γίνεται ο ήρωάς τους . Η απουσία των εφοδίων από την οικογένεια , κάποιες φορές , είναι καταφανής .
4) Ακόμη και οι ελλείψεις υλικού στα σχολικά εργαστήρια , θα μπορούσαν εύκολα να προσπεραστούν αν μπορούσε να αγοραστεί υλικό από την τοπική αγορά . Άλλωστε ελάχιστοι προσφεύγουν στις πανελλήνιες α΄ ή β΄ τρόπου επιλογής .Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται να μάθουν μια δουλειά , την οποία τελικά δεν μαθαίνουν με το υπάρχον πρόγραμμα σπουδών του καταιγισμού των γενικών μαθημάτων .
5) Με 9,5 μέσο όρο απολύονται οι μαθητές και παίρνουν απολυτήριο και πτυχίο . Αυτά τους είναι εντελώς άχρηστα γιατί όπου και να χρειαστεί να τα καταθέσουν , απαιτείται στρογγυλό 10 και πάνω !!
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΜΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ(ΛΑΟ) , ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΟΥΝ(ΕΡΓΑΣΘΟΥΝ) ΟΙ ΠΑΡΕΧΟΝΤΕΣ ΑΥΤΗΝ. ΕΑΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΗ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ , ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ 2 ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ , ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ. ΕΑΝ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΛΟΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ,ΤΟΤΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ 2ΘΕΣΙΩΝ Η’ 3ΘΕΣΙΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ,ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ , ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ 6ΘΕΣΙΑ.
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ, ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ , ΠΑΝΩ ΑΠΟ 1 ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ , ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥΣ.
1.Με ποια κριτήρια θα γίνουν οι συγχωνεύσεις όταν στην περιοχή που μένω -σε μεγάλο αστικό κέντρο- υπάρχουν, σε απόσταση 200 μέτρων, ένα Λύκειο -με πολύ λίγα παιδιά- και άλλο ένα Λύκειο με εξίσου λίγα παιδιά και ενώ ο δήμαρχος ήθελε, και πολύ σωστά, σε ανύποπτο χρόνο, να συγχωνευθούν τα δυο σχολεία, αυτά εξακολουθούν να λειτουργούν χωριστά, το ένα μικρότερο από το άλλο, με τη μεσολάβηση των γονιών και με υπουργική παρέμβασηεπί κβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. ; Σε αυτόν τον τόπο μόνο ο ορθός λόγος δε λειτουργεί!
Οποιοι δεν έχουν πολιτική δύναμη θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν και όποιοι έχουν πολιτική δύναμη θα προβαίνουν σε ενέργειες που δεν θα δικαιολογούν ούτε η λογική ούτε η επιθυμιά όλων μας για συμμάζεμα. Αλλά συμμάζεμα για τον άλλο όχι για μας!
Επιπλέον, το μικρότερο από τα δυο σχολεία είναι σε μισθωμένο οίκημα.Η τεχνική σχολή μετεγκαταστάθηκε σε ιδιόκτητο κτήριο αλλά εμείς εξακολουθούμε να πληρώνουμε αδρά κτήριο ιδιωτικό για τη στέγαση ενός μικρού δημοσίου Γυμνασίου-Λυκείου ενώ γύρω-τριγύρω υπάρχουν άλλα δύο, εξίσου μικρά, Γυμνάσια-Λύκεια!
Υπηρετώ 32 χρόνια στην εκπαίδευση και ουσιαστικά οι μαθητές εκπαιδεύονται όπως εκπαιδευόμαστε εμείς εκείνα τα χρόνια. Και ο δάσκαλος πιο υποβαθμισμένος ηθικά και οικονομικά . Καμια ουσιαστική αλλαγή. Ο υπουργος παιδείας πρέπει να έχει διατελέσει και δάσκαλος για να γνωρίζει από μέσα τί συμβαίνει στην εκπαίδευση!
2. Στο νησί από το οποίο κατάγομαι οι μαθητές και οι καθηγητές πηγαίνουν στο περιφερειακό σχολείο με ταξί. Ο δήμος δεν μπορεί να διαθέσει ένα μικρό λεωφορείο, ιδιόκτητο, να κάνει αυτή τη δουλειά;
3. Τα σχολεία δεν έχουν βιβλιοθήκες. Τον εξοπλισμό τους πώς θα τον οργανώσετε.
4.Αντίθετα τα δωρεάν παρεχόμενα βιβλία, στέλνονται κάθε χρόνο στις χωματερές επειδή περισσεύουν και αποστέλλονται «χωρίς αιδώ αλλά και χωρίς φειδώ» για τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου που σπαταλιούνται ασύστολα.
5. Να συγχωνευθούν τα σχολεία για να λειτουργήσουν καλύτερα αλλά πώς;
Εφόσον μιλάμε για την εκπαίδευση, δηλαδή για την επιστήμη της παιδαγωγικής και της διδακτικής, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τα πορίσματα της επιστήμης. Αν όχι δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε τις μελέτες και τις έρευνες. Λοιπόν τα επιστημονικά δεδομένα λένε:
1. Τα μεσαίου και κάτω μεγέθους σχολεία (από άποψη αριθμού μαθητών) μπορούν να επιτύχουν πέραν των μαθησιακών (γνωστικών) στόχων και στόχους κοινωνικοποίησης και πολιτειότητας. Τα μεγάλα απρόσωπα σχολεία δεν το πετυχαίνουν.
2. Όταν ο αριθμός των παιδιών ανά τμήμα όταν υπερβαίνει το 17, τότε το διδακτικό έργο δυσχεραίνεται και τα μαθησιακά αποτελέσματα είναι πενιχρά.
3. Τάξεις με παιδιά μικτών ικανοτήτων-δεξιοτήτων μπορεί είναι να μη προσφέρουν τίποτε ούτε στους «αδύνατους», ούτε στους «καλούς» μαθητές. Οι πρώτοι απογοητεύονται σύντομα και αποσύρονται-εγκαταλείπουν, ενώ οι δεύτεροι καταφεύγουν στα φροντιστήρια, αφού κοιμηθούν αρκετές ώρες στο σχολείο, υποφέροντας από το χαμηλού επιπέδου μάθημα.
4. Η επίδοση του μαθητή είναι ταξικά προσδιορισμένη. Παιδιά οικογενειών μεσαίας και ανώτερης οικονομικής τάξης, παιδιά μορφωμένων γονέων έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις. Αν θέλουμε να βελτιωθούν οι επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών, πρέπει να ανεβάσουμε το βιοτικό και πολιτισμικό επίπεδο των οικογενειών τους.
5. Στατιστικά υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό ανθρώπων και βέβαια μαθητών που έχου πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης (ότι σημαίνει αυτό). Γι αυτούς τους ανθρώπους θα έπρεπε η πολιτεία συνολικά να φροντίζει με ξεχωριστό τρόπο, ώστε να τεθούν στην υπηρεσία της χώρας και να συμβάλουν στην πρόοδό της (όχι στην ανάπτυξή της).
6. Συγχωνεύσεις σχολείων ασφαλώς και πρέπει να γίνουν. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να αυξηθούν οι μαθητές ανά τμήμα. Είναι διαφορετικά πράγματα. Και βέβαια -έχει αναφερθεί αυτό-δεν θα πρέπει να γίνουν σε νησιά και ορεινές περιοχές με μικρή πυκνότητα πληθυσμού
Κύριοι της πολιτικής, μάθετε ότι πολιτισμός στην παιδεία δεν είναι τα 25άρια ως 30ρια τμήματα μαθητών που θέλετε, αλλά τα μικρά τμήματα το πολύ 20 μαθητών.
Ο σκοπός σας με τις συγχωνεύσεις σχολείων, είναι η δημιουργία μεγάλων τμημάτων, με αποτέλεσμα την ποιοτική υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και την προώθηση των παιδιών στα ιδιωτικά σχολεία.
Υ.Γ. Όταν κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή. Το ξεχάσατε ε;
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΣΤΙΚΕΣ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΟΒΑΡΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ. ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΔΕ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΘΑ ΕΠΙΔΕΙΝΏΣΟΥΝ ΤΟ ΕΝΤΑΞΙΑΚΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟ ΕΝΤΑΞΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΩΠΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΤΜΗΜΑ ΕΝΤΑΞΗΣ.
Είμαι φιλόλογος και υπηρετώ τη δημόσια εκπαίδευση σχεδόν επί 25ετία. Είμαι πεπεισμένη ότι σχεδόν πάντα όλες οι καινοτομίες ή ανατροπές στην Ελλάδα ξεκινούν αντιστρόφως:από την κορυφή προς τη βάση. Και φέρνω ως παράδειγμα τη σχολική μονάδα στην οποία υπηρετώ στο κτήριο της οποίας συστεγάζονται γυμνάσιο και λύκειο και το απόγευμα ΙΕΚ. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ειδικές γνώσεις για να ξέρει ότι δεν πρέπει να συνυπάρχουν παιδιά με εφήβους!!! Ποιος από τους λαμβάνοντες τις τόσο σοβαρές αποφάσεις γνωρίζει ότι τρεις τάξεις του γυμνασίου κάνουν μάθημα σε προκάτ αίθουσες, όπου τους χειμερινούς μήνες το κρύο δεν περιγράφεται; Ότι δεν υπάρχει χώρος πολλαπλών χρήσεων για δραστηριότητες και εκδηλώσεις, μέσα από τις οποίες αναδεικνύονται οι δεξιότητες και τα ταλέντα των μαθητών, όπως τόσο γλαφυρά ανέδειξε ό Πρωθυπουργός στην τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου; Ότι δεν υπάρχει χώρος για την άθληση των μαθητών; Ότι οι τουαλέτες δέχονται περισσότερα από 400 άτομα ημερησίως (γυμνάσιο, λύκειο, ΙΕΚ); Ότι με τον «Καλλικράτη» δεν έχουμε ούτε επιστάτη ούτε προσωπικό καθαριότητας;!!! Ότι οι τουαλέτες του εκπαιδευτικού προσωπικού βρίσκονται σε τέτοιο σημείο μέσα στο κτήριο, ώστε χρειαζόμαστε τουλάχιστον 3-4 λεπτά να πάμε σ’αυτές, στα διαλείμματα των 5΄ή των 10΄;
Και το σπουδαιότερο:οι αίθουσες διδασκαλίας είναι μικρές και δεν χωρούν, όπως πρέπει τους μαθητές, και οι εκπαιδευτικοί μοιραζόμαστε τα λιγοστά γραφεία χωρίς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, χωρίς ένα μέτρο προσωπικού χώρου να καθήσουμε να διορθώσουμε τα γραπτά μας ή να μελετήσουμε και να ενημερωθούμε για θέματα που μας ενδιαφέρουν, ΑΠΟ ΤΙΣ 08.00 ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 14.00 και ακόμα περισσότερο!!!! Γιατί είμαι απόλυτα σύμφωνη με αυτό το μέτρο και με τις συγχωνεύσεις, γιατί έχω υπηρετήσει και σε πολύ μικρές σχολικές μονάδες. Να γίνουν όλα αυτά αλλά να λυθούν πρώτα τα καθημερινά προβλήματα, που και υπαρκτά είναι και δυσκολεύουν την ήδη δύσκολη διαδικασία της μάθησης. Πιστεύω ότι θέτοντας στόχους και με εργασία και μόχθο αλλά…. και αξιοπρεπή αμοιβή οι εκπαιδευτικοί μπορούμε να σταθούμε όρθιοι. Αλλά να νιώθουμε ότι δεν μας εμπαίζουν και δεν μας υποτιμούν. Όλοι μας από κάποιον δάσκαλο μάθαμε να διαβάζουμε και να γράφουμε.
Το θέμα της συγχώνευσης των σχολείων, όντως έχει σχέση με την οικονομική κατάσταση της χώρας. Αλλά όχι μόνο. Η λειτουργία ενός σχολείου είναι πρώτιστα θέμα πολιτισμού, πολιτικής και κοινωνίας.Το μέτρο μπορεί να αποδώσει σε χερσαίες ενιαίες γεωγραφικές ενότητες ή σε μεγάλα νησιά (π.χ. Κρήτη). Σε μικρές γεωγραφικές ενότητες η λειτουργία του σχολείου συνιστά παράγοντα καθοριστικό για την επιβίωσή τους. Το κλείσιμο ενός σχολείου είναι η κύρια αιτία για τη δημογραφική αιμορραγία σε παραμεθόριες, κυρίως, περιοχές.Από την άλλη η κατάργηση ή η συγχώνευση μιας σχολικής μονάδας δεν οδηγεί νομοτελειακά σε οικονομία πόρων, αφού είναι πιθανόν το διδακτήριο να εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από άλλη σχολική μονάδα (πχ σε συγκρότημα σχολείων κλείνει το ΕΠΑΛ ή συγχωνεύεται το ΓΕΛ, αλλά διατηρείται το Γυμνάσιο). Κατά συνέπεια, οι λειτουργικές κτηριακές δαπάνες υφίστανται. Από την άλλη, η μετακίνηση μαθητών στη νέα ενιαία σχολική μονάδα είναι πιθανόν να κοστίζει πολύ περισσότερο στο κράτος. Γι΄αυτό απαιτείται πολύ σοβαρή και πολύ προσεκτική διαχείριση του θέματος.
Αυτό το θέμα με τις συγχωνεύσεις σχολείων, μου θυμίζει τις προτάσεις του καθηγητή μου στο Παν/μιο Κρήτης Ι. Ε. Πυργιωτάκη, πριν 20 περίπου για χόνια για τα «σχολικά πολύκεντρα», όπως τα ανέφερε τότε. Δεν είμαι, ωστόσο, σίγουρος, αν από τότε έχουν βελτιωθεί τόσο οι συνθήκες (κτηριακές, προσωπικού, κλπ) για να προχωρήσει το πρόγραμμα. Είναι πολύ σημαντικό, επίσης,να ξεκαθαριστεί το τι θα γίνει με τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα, ιδιαίτερα για τα δημοπτικά σχολεία.
Καταρχάς θα συμφωνήσω, ότι χρειάζεται καινούριος σχεδιασμός των Σχολικών Μονάδων. Το ερώτημα μου είναι εάν αυτός ο σχεδιασμός θα γίνει με αντικειμενικά κριτήρια και προς συμφέρον των παιδιών. Στην περιοχή που πηγαίνουν τα δικά μου παιδιά δε συμβαίνει αυτό και θα σας πω δύο παραδείγματα. Στην περιοχή εμβέλειας του 4ου Γραφείου Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, παραμονές Δημοτικών εκλογών με ΄΄άνωθεν΄΄ εντολή από το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης άνοιξε Δημοτικό Σχολείο με μια ΄΄χούφτα΄΄ μαθητές(Λευκοχώρι) για να εκλεγεί κάποιος Δήμαρχος!
Στη δεύτερη περίπτωση στην ίδια περιοχή (4ο Γραφείο Λαγκαδά Π.Ε.), στην περιοχή Νέων Βρασνών – Ασπροβάλτας με την ανοχή όλων των εμπλεκομένων(Δημάρχου, Διευθυντών, κ.λ.π.) κάποιοι γονείς που ενώ η μόνιμη κατοικία τους είναι στα Νέα Βρασνά, έχουν εγγράψει τα παιδιά τους στο Δημοτικό Σχολείο Ασπροβάλτας με αποτέλεσμα το ένα Σχολείο(Ασπροβάλτας) να μην έχει χώρους να δεχτεί τους μαθητές, από 6/Θ να μετατραπεί σε 10/Θ με αίθουσες 7 και 8 τετραγωνικών, χωρίς παράθυρα με γυψοσανίδες και χωρίς προαύλιο χώρο και το άλλο Δημοτικό(Νέων Βρασνών) να έχει τμήματα των 7 και 10 μαθητών, να έχει αίθουσες Υπολογιστών και Φυσικής, Ολοήμερο και γενικά σαν κτίριο και σαν υποδομές από τις καλύτερες σε όλη την Περιφέρεια Λαγκαδά. Και όλα αυτά για τα ΄΄βίτσια΄΄ κάποιων γονέων……Εδώ λοιπόν θα πρέπει να έρθει η Πολιτεία και να Σχεδιάσει Σωστά & Αντικειμενικά.
Δε γνωρίζω επακριβώς όλες τις λεπτομέρειες της ελληνικής σχολικής πραγματικότητας,αυτό που σίγουρα όμως κατανοώ και καλό είναι να το λάβετε και εσείς πολύ σοβαρά υπόψιν, είναι ότι σε τάξη με 27 παιδιά δεν παράγεται ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο όσο και αν το πολεμά ο δάσκαλος στο δημοτικό ή ο καθηγητής στο γυμνάσιο και στο λύκειο.Η εκπαιδευτική διαδικασία, δυστυχώς, και είναι αποδεκτό από τους πάντες, γονείς και εκπαιδευτικούς, με τον ισχύοντα αριθμό μαθητών δεν αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μάλλον αυξάνει τα ιδιαίτερα μαθήματα κατ’οίκον, ακόμα και στο δημοτικό, ή προωθεί μαθητές στην επόμενη τάξη με αρκετά γνωστικά κενά.Επομένως,όταν θα λάβετε αποφάσεις επί των συγχωνεύσεων, είναι επιβεβλημένο στο πλάνο σας να υπάρχουν τμήματα των 15 μαθητών άντε με βία 20, και στην πρωτοβάθμια αλλά και στη δευτεροβάθμια, για να μπορέσει ο εκπαιδευτικός να δημιουργήσει διαπροσωπικές σχέσεις με τους μαθητές του και να παράξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ
Ο εξορθολογισμός δαπανών ( δηλαδή περιορισμός ή και κατάργηση του περιττού και ταυτόχρονη ενίσχυση του αναγκαίου και της προόδου ) είναι αυτονόητος σε μία ευνομούμενη και δημοκρατική κοινωνία. Στη δική μας κοινωνία που ούτε ευνομούμενη είναι ούτε δημοκρατική, αλλά σκανδαλωδώς ατομικιστική και συνταγματικά κλεπτοκρατική, δεν μπορεί κανείς να βλέπει ειλικρινείς προθέσεις, σε ιδεολογικές κυβερνητικές ονειρώξεις του τύπου » συγχώνευση σχολείων «. Πόσο μάλλον όταν διαχρονικά οι διοικούντες ουδέποτε προβληματίστηκαν πέρα από την αποκατάσταση μέσω των » θώκων » τους των γόνων και συγγενών τους, του πλουτισμού τους και της εκπαιδεύσεως τους, συνήθως εις την Εσπερία.
Αν όμως κάνοντας υπόθεση εργασίας υπήρχε συναίσθηση , ευθύνη, φιλότιμο, αξιοπρέπεια, πατριωτισμός κάτω από το botox πετσί τους τα ζητούμενα θα ήταν :
1.Ισες ευκαιρίες μόρφωσης με κάθε θυσία και για κάθε πολίτη και σε κάθε σημείο της επικράτειας.
2.Επιμορφωτές συνεχώς αξιολογούμενοι και απολογούμενοι για το έργο τους, επαρκώς αμειβόμενοι αλλά αναλόγως των προσόντων και της παραγωγής έργου τους.
3.Αυτοδιοικούμενα σχολεία κάθε βαθμίδας με λογοδοσία και απολογισμό πρώτα στην τοπική τους κοινωνία και μετά στον τοποτηρητή υπουργό.
4.Διάκριση και επιβράβευση των αξίων και αρίστων εκπαιδευόμενων και εκπαιδευτών σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης.
Τότε δεν θα χρειαζόταν κανένα opengov ή ατελείωτοι δήθεν δημοκρατικοί κατ’επίφαση διάλογοι για να μην εφαρμοστεί τίποτε στο τέλος. Γιατί τότε απλά κανείς πολίτης δεν θα διαφωνούσε.
Αλλά οι υποθέσεις ανήκουν στο χώρο της επιστημονικής έρευνας και πολλές φορές φαντασίας. Στην Ελλαδική πραγματικότητα οι πολιτειακές σχέσεις λειτουργούν με τους νόμους του υποκόσμου, ο πολιτισμός με τους κανόνες των «σκυλάδικων», η οικονομία με τον κρατικό τζόγο και η παιδεία με τον προσωπικό αγώνα.
Παρακαλείται θερμά ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα φεύγοντας……………
Σήμερα 20/1/11 η Γ’ τάξη Λιβανείου Γυμνασίου Καρδαμύλων Χίου συγκεντρώθηκε με αφορμή το κείμενο δημοσίας διαβούλευσης που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου παιδείας και δια βίου μάθησης. Η μαθητική κοινότητα προβληματίστηκε ιδιαίτερα με αυτό το θέμα. Θα θέλαμε λοιπόν όλοι μαζί σαν τάξη να εκφράσουμε την άποψή μας γι’ αυτό.
Πιστεύουμε ότι τα σχολεία μας πρέπει να μείνουν οπωσδήποτε ανοιχτά γιατί είναι τα μόνα που λειτουργούν στο βόρειο τμήμα της Χίου και φιλοξενούν παιδιά και από άλλα χωριά. Ακόμα τα σχολεία μας δίνουν ζωή στο χωριό που είναι ήδη πολύ απομακρυσμένο από το κέντρο της Χίου. Εσάς μπορεί να μην σας ενδιαφέρει το χωριό μας αλλά η οικονομία… παρόλα αυτά όμως όλο το χωριό είναι κάθετα αντίθετο με αυτήν την απόφαση και αφού οι γονείς μας σας ψήφισαν για να τους εκπροσωπείτε αυτό και περιμένουμε να κάνετε.
Εμείς σαν μαθητές δεν βλέπουμε ούτε ένα καλό σε αυτήν την συνένωση εκτός από οικονομικούς λόγους. Βλέπετε για να πηγαίνουμε εμείς σχολείο στην πόλη της Χίου θα πρέπει να κατεβαίνουμε με το λεωφορείο το οποίο θα μας χρεώνει μετά από σαράντα πέντε λεπτά ενώ η απόσταση Χίου- Καρδάμυλα με λεωφορείο είναι μία ώρα και δέκα λεπτά. Οπότε θα χάνουμε αρκετές ώρες με τα δρομολόγια και μόνο, αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα για εμάς γιατί αφενός θα ξυπνάμε νωρίς για να προλάβουμε το λεωφορείο και αφετέρου θα φτάνουμε αργά στα σπίτια μας. Αλλά υπάρχουν ακόμα και άλλα παιδιά που μένουν πολύ μακρύτερα από την έδρα του σχολείου μας οπότε εκείνα θα έχουν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα με τον χρόνο τους.
Επιπλέον, τα τμήματα θα είναι τεράστια και η συμμετοχή μας στην τάξη θα είναι μειωμένη.
Ο ΛΟΓΟΣ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΕ,ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ, ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΙΟΛΑΣ ΟΤΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΘΑ ΒΓΕΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ-ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ Ο,ΤΙ ΟΙ ΕΚΑΣΤΟΤΕ «ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ» ΤΗΣ ΠΟΥΝ.
ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΤΟ «ΜΕΓΑΛΕΠΙΒΟΛΟ» ΑΥΤΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΙΜΑΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ!!! ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΧΟΛΕΙΑ! ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ -ΤΕΡΑΤΑ. ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΙ ΜΑΣ ΜΑΘΑΝΕ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ. ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΥΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ. ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ , ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ. ΔΙΑΦΩΝΩ ΛΟΙΠΟΝ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΥΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗ
Η παιδεία με όλους τους πειραματισμούς τείνει να μετετραπεί σε μια έννοια κενή περιεχομένου.Επιτέλους,όταν βάζουμε το μαχαίρι στην παιδεία ας προσέχουμε τι και από πού κόβουμε γιατί με τούτα και με τάλλα ερημοποιήθηκε η ύπαιθρος.Ας μη ξεχνάμε ότι η εκκλησία και το σχολείο ήταν ανέκαθεν σημεία αναφοράς.Όσα σχολεία έκλεισαν τα περισσότερα κατάντησαν ερείπια γιατί δεν έκανε κάτι η πολιτεία να διασώσει στους κόλπους τους τον ελληνικό πολιτισμό.Ας λάβουμε υπόψη μας όταν μιλάμε για κατάργηση -συνένωση αυτόματα συμβάλλουμε στην ανάδειξη της ταξικής παιδείας.Η μάχη αναστροφής του κλίματος επενδυτικής άπνοιας θα δοθεί μέσα από την με κάθε μέσο και κατά το δυνατόν διατήρηση των σχολείων έστω με λιγότερους μαθητές.Όταν έπαψε να λειτουργεί το σχολείο, το χωριό μου ερήμωσε.
Η όποια αύξηση των δαπανών για την παιδεία δεν σημαίνει τη συρρίκνωσή της!Για την παιδεία δεν ισχύει το λιγότερα=καλύτερα.Λέτε να είμαστε ευχαριστημένοι που οι κατευθύνσεις γίνανε στρατιές,τάξεις 25-30 ατόμων;Οι έχοντες στέλνουν τα παιδιά τους να κοιμούνται στα θρανία -μόνο και μόνο για τις απουσίες για να πληρώσουν -τα ιδιαίτερα το απόγευμα.Οι μη έχοντες στέλνουν τα παιδιά τους στις ίδιες άθλιες τάξεις για να κουραστούν,να μην ακούνε τον καθηγητή και το απόγευμα να προσπαθούν μόνα να κάνουν κάτι.
Στην προσθετη διδακτική στήριξη αρχικά ανάλογα με τα τμήματα πληρωνόταν ο προιστάμενος ,ο σύμβουλος, ο διευθυντής,ο καθηγητής, γι αυτό και πάθαμε ότι πάθαμε.Όλοι σώπαιναν και τα εικονικά τμήματα αυξάνονταν!Οι χαμένοι; Πάντα οι μαθητές.Όχι στη συρρίκνωση,όχι στα πολυπληθή τμήματα .Είναι αδύνατη η βελτίωση της παιδείας με εκπαιδευτικούς ανεπαρκώς καταρτισμένους.Η αναβάθμιση θα πραγματοποιηθεί μόνο αν αναβαθμιστεί το όργανο που κινεί όλα τα παραπάνω, ο εκπαιδευτικός.Η τσιγγουνιά στην Παιδεία σημαίνει υπανάπτυξη.Η ιστορία μας, αποδεικνύει περίτρανα το ρόλο της γνώσης στην απόκτηση της ελευθερίας!Σχεδιάζουμε την οργάνωση χωρίς να είμαστε οργανωτικοί.Αν την κρίση την πληρώσουν οι μαθητές, τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα ως χώρα θα πληρώσει τα λύτρα.Ο μαθητής μαθαίνει σε μικρά σχολεια περισσότερα και καλύτερα ,στα μεγάλα χάνεται και μαθαίνει κι άλλα πράγματα γιατί δεν ελέγχεται η κατάσταση!
Καθηγητής Δευτεροβάθμιας. Απ’ ότι καταλαβαίνω από την γενικότερη συζήτηση επί του θέματος, δεν είμαστε γενικά αρνητικοί στην έννοια των συγχωνεύσεων. Αυτό πιστεύω κι εγώ. Δεν μπορείς να κρατάς ένα σχολείο στο ένα χωριό κι ένα άλλο σχολείο σε διπλανό χωριό που απέχει 5 ή 10 λεπτά με μεταφορικό μέσο, εάν τα σχολεία αυτά έχουν από 3, 5 ή 8 παιδιά σε κάθε τάξη. Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα θέλαμε να κάνουμε μάθημα σε τέτοιες τάξεις, διότι έτσι γίνεται καλύτερα η δουλειά μας. Αυτό δεν είναι, όμως, εφικτό.
Και φυσικά δεν αποτελεί επιχείρημα το γεγονός ότι με την ύπαρξη τέτοιων σχολείων σε μία περιοχή ενισχύεται η ζωή στην περιοχή. Και κάποιες δεκαετίες παλιότερα υπήρχαν πάλι παιδιά που έπρεπε να μετακινηθούν για να πάνε σχολείο, αλλά δεν σημαίνει ότι εγκατέλειπαν το σχολείο ή το χωριό τους, διότι αγαπούσανε το σχολείο και αυτό το είχανε μάθει από τους γονείς τους. Πόσο μάλλον σήμερα που οι μετακινήσεις είναι πολύ πιο εύκολες.
Φυσικά, θα πρέπει να τηρηθούν ορισμένα προϋποθέσεις και να υπάρξουν κριτήρια, όπως η ασφάλεια των μετακινήσεων, η ασφάλεια, η παλαιότητα και ο εξοπλισμός του σχολείου, ο χρόνος για μετακίνηση κ.λ.π.. Σίγουρα, όμως, κριτήριο δεν πρέπει να είναι το όριο που έχει θέσει το Υπουργείο για τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη, δηλαδή 25 για Πρωτοβάθμια και 30 για Δευτεροβάθμια. Αλήθεια, γνωρίζει κανείς από αυτούς που αποφασίζουν στο Υπουργείο πως είναι να διδάσκεις σε ένα τμήμα με 25-30 παιδιά; Σε τμήματα που πολλές φορές υπάρχουν παιδιά μεταναστών με διαφορετική γλώσσα, διαφορετικές παραστάσεις, διαφορετική κουλτούρα. Σε τμήματα με παιδιά διαφορετικού γνωστικού επιπέδου, ακόμα και χαώδους, διαφορετικής προσωπικότητας, διαφορετικών ψυχικών και κοινωνικών προβλημάτων. Γνωρίζετε πόσο δύσκολο γίνεται το έργο των εκπαιδευτικών, όταν μάλιστα δεν μας δίνονται τα κατάλληλα μέσα και εργαλεία, όταν δεν έχουμε την κατάρτιση για την αντιμετώπιση τέτοιων δυσκολιών.
Συνεπώς, δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή του Υπουργείου σε ένα τέτοιο κριτήριο. Και η δικαιολογία που η ηγεσία του Υπουργείου, αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός επικαλείται, της εξοικονόμησης χρημάτων είναι άστοχη. Να εξοικονομήσετε χρήματα από τα έξοδα του Πρωθυπουργού και των Υπουργών για ταξίδια, δείπνα, κ.λ.π., από τους υπαλλήλους της Βουλής, από τους μισθούς και τις συντάξεις των νυν και πρώην υπουργών, πρωθυπουργών και προέδρων της Δημοκρατίας. Και βέβαια δεν αρκούν οι μειώσεις που τους έγιναν τον Μάιο. Δεν έχετε μάθει από τους οικονομολόγους σας ότι το να κόβεις 20% από το μισθό ή την σύνταξη ενός φτωχού έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα, από το να κόβεις κατά 20% τις αποδοχές ενός πλούσιου; Και μη μου πείτε ότι όλοι οι νυν και πρών υπουργοί, πρωθυπουργοί και πρόεδροι της Δημοκρατίας δεν είναι πλούσιοι ή ευκατάστατοι;
Να συννενοθούν τα δημοτικά με λίγα παιδιά , και ίσως
χωρίς όλες τις τάξεις ,Ιδιαίτερα τα μονοθέσια
Να λειτουργεί μια μεγαλύτερη σχολική μονάδα στις έδρες
των πρωην Καπαδιστριακών δήμων .
Ετσι δεν θα υπάρχει Δ/ντης δάσκαλος ή νηπιαγωγός με επί
πλεον επιδόματα. Δεν θα επιβαρύνεται το δημόσιο με λειτουργικά
έξοδα , συντήρηση κτιρίων , πετρέλαιο , ρευμα κλπ .
Η μεταφορα των παιδιών να γίνεται με λεωφορεία του Δήμου
και οδηγό του δήμου ή άλλης Υπηρεσίας .
Δηλαδή δεν είναι σωστο να υπάρχουν σχολεία με 10 παιδιά
αλλά ούτε και τάξεις με 30 παιδια.
Στην ειδική αγωγή που υπηρετώ είναι αναγκαίο στα συστεγαζόμενα ειδικά Δημοτικά Σχολεία και νηπιαγωγεία να υπάρχει συνένωση ώστε τα νήπια να έχουν την υποστήριξη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού. Είναι μια απόφαση η οποία θα βοηθήσει όχι μόνο οικονομικά τη Πολιτεία αλλά θα αυξήσει την πρώιμη παρέμβαση στα νήπια κατι το οποίο είναι απολύτως απαραίτητητο.
Επίσης θα πρότεινα την ίδρυση ειδικών Σχολείων για μαθητές με συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς οι οποίοι είναι αρκετοί στα γενικά Σχολεία.
Για τα γενικά Σχολεία η κατάργηση των μονοθεσίων Δημοτικών Σχολείων παλαιότερα δεν νομίζω ότι οφέλησε πολύ οικονομικά διότι δεν υπολογίστηκε το κόστος μεταφοράς των μαθητών στο μεγαλύτερο Σχολείο. Μάλλον τους εκπαιδευτικούς οφέλησε και όχι τις τοπικές κοινωνίες. Αντίθετα πιστεύω ότι τα μικρά Σχολεία έχουν ποιότητα και με την τεχνολογία σήμερα δεν στερούνται όσα νομίζουμε.
Συγχωνεύσεις σχολείων έχει νόημα να γίνει μόνο σε περιοχές (πχ σε αστικά κέντρα) όπου υπάρχει πυκνότητα σχολείων, αλλά ο πληθυσμός (ιδιαίτερα ο παιδικός) έχει μειωθεί. Αυτό συμβαίνει σε περιοχές που έχει υποβαθμιστεί. Τα ιδιαίτερα δημογραφικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής μπορούν να δώσουν την απάντηση.
Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υποχρεωθούν μαθητές να διανύουν παράλογες αποστάσεις.
Ιδρύσεις νέων σχολείων έχει νόημα να γίνουν σε περιοχές που είτε παρουσιάζουν αύξηση πληθυσμού, είτε οι αποστάσεις από τις υφιστάμενες σχολικές εγκατάστασεις είναι αυξημένες.
Όταν άκουσα για πρώτη φορά το σύνθημα «ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ»,είχα ενθουσιαστεί!
Είπα, επιτέλους, το δημόσιο Ελληνικό σχολείο θα αναβαθμιστεί!
Φαντάστηκα λοιπόν, οτι θα δημιουργηθούν ολιγομελή τμήματα με μαθητές παραπλήσιων ικανοτήτων, θα χτιστούν νέα σύγχρονα σχολεία, θα ενισχυθεί η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η ύλη των μαθημάτων θα προσαρμοστεί στις αυξημένες τεχνολογικές ανάγκες της εποχής μας, τα παιδιά θα μεταφέρονται με ασφάλεια από το σπίτι τους στο σχολείο και αντίστροφα, σε κάθε σχολείο θα υπάρχουν γιατροί, ψυχολόγοι και και και….
Προφανώς είχα πολύ φαντασία!
Στην ιστοσελίδα του τομέα παιδείας του ΠΑΣΟΚ
(http://tm.pasok.gr/paideia/?page_id=60) δεν αναφέρεται τίποτα για συνενώσεις σχολικών μονάδων, παρά μόνο γενικολογίες για την βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Επίσης, από όσο ενθυμούμαι, δεν είχε αποτελέσει καν προεκλογική εξαγγελία η κατάργηση σχολικών μονάδων.
Ερωτώ λοιπόν: ποιά εκπαιδευτική σκοπιμότητα εξυπηρετεί αυτή η κίνηση?
Με το φτωχό μου το μυαλό δεν μπορώ να φανταστώ καμία!
Η μοναδική σκοπιμότητα που προφανώς εξυπηρετείται και με πρόσχημα το Ελληνικό χρέος, είναι η μείωση των δαπανών του δημοσίου!
Ε, ας κάνουμε 60άρια τμήματα τότε και ας απολύσουμε τους μισούς καθηγητές ή ακόμα καλύτερα, ας δώσουμε την παιδεία στους ιδιώτες!
Μόνο, που τότε θα πρέπει να αλλάξουμε το σύνθημα σε: «ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ»!!
(Αλήθεια: Πόσο νόημα έχει μια δημόσια διαβούλευση όταν οι κινήσεις είναι προαποφασισμένες?..)
Εδώ και 14 χρόνια υπηρετώ την εκπαίδευση από τα χαρακώματα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (αυτό που εσείς ονομάζετε παραπαιδεία και εμείς παιδεία) από επιλογή. Θα μπορούσα να είμαι διορισμένη εδώ και πολλά χρόνια και δεν το έκανα γιατί θεώρησα ότι με την υπάρχουσα θλιβερή κατάσταση της παιδείας στην Ελλάδα, μόνο στον ιδιωτικό τομέα θα μπορούσα να κάνω αυτό που πραγματικά ήθελα. Να παράγω έργο. Δεν υποτιμώ καθόλου τους συναδέλφους της δημόσιας παιδείας. Αντίθετα, θεωρώ ότι είναι το λιγότερο ήρωες όταν προσπαθούν να δουλέψουν σε σχολεία που δεν τους προσφέρουν ούτε τις υποδομές, ούτε το σωστό εκπαιδευτικό σύστημα για να εργαστούν σωστά. Ταυτόχρονα είμαι μητέρα ενός παιδιού 10 ετών και μέρα με τη μέρα απογοητεύομαι όλο και περισσότερο βλέποντας ότι τα βιβλία είναι τόσο κακογραμμένα και απαράδεκτα, οι ελλείψεις στα σχολεία τόσο μεγάλες που μόνο τα παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν το χρόνο και τη μόρφωση να ασχοληθούν μαζί τους ή την οικονομική άνεση να προσλάβουν εκπαιδευτικούς που θα «διαβάζουν» τα παιδιά στο σπίτι έχουν τη δυνατότητα να μορφωθούν. Όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινα σιωπηλή περιμένοντας κάτι να αλλάξει. Κάτι να βελτιωθεί. Πλήρης απογοήτευση. Και τώρα έρχεται και το τελικό πλήγμα σε μία παιδεία ήδη πληγωμένη. Λέγεται «συνενώσεις – ιδρύσεις σχολικών μονάδων». Αν αυτό που θέλετε να κάνετε είναι να αποδυναμώσετε την επαρχία, να αναγκάσετε μικρούς μαθητές να ξαναζήσουν την εποχή των παππούδων τους που έπρεπε να κάνουν χιλιόμετρα για να έχουν κι αυτοί το δικαίωμα στη μόρφωση, να συγκεντρώσετε τους πάντες στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου θα μπορείτε να τους ελέγχετε καλύτερα…συγχαρητήρια. Τα καταφέρατε. Αν σκοπεύετε να αναβαθμίσετε την παιδεία μας, λυπάμαι αλλά αποτύχατε πλήρως. Γιατί λοιπόν δεν κάνετε κάτι ακόμη πιο απλό; Κλείστε όλα τα δημόσια σχολεία και μετατρέψτε τα σε ιδιωτικά. Δώστε και ένα μικρό επίδομα σε κάθε οικογένεια (σίγουρα θα σας κοστίσει πολύ λιγότερο από τη συντήρηση τόσων σχολείων) κι αφήστε τους έχοντες και κατέχοντες να μάθουν γράμματα και τους υπόλοιπους στη μοίρα τους. Έτσι κι αλλιώς αυτό κάνετε όλα αυτά τα χρόνια αλλά συγκαλυμένα. Λυπάμαι κύριοι και κυρίες. Ειλικρινά λυπάμαι για όλα αυτά που βλέπω να συμβαίνουν στη χώρα μου σήμερα. Είμαι μια ελληνίδα που αγαπά τη χώρα της και παρόλο που έχω την οικονομική δυνατότητα να στείλω το παιδί μου σε ιδιωτικό σχολείο δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα γιατί πιστεύω στη δημόσια δωρεάν παιδεία και θεωρώ ότι όλοι μας πρέπει να τη στηρίξουμε. Δυστυχώς όμως εσείς δεν το κάνετε. Προσέξτε όμως γιατί οι πρόγονοί μας έλεγαν «οργή λαού, φωνή Θεού». Και πολύ φοβάμαι ότι ο λαός μας έχει ήδη αρχίσει να οργίζεται.
Όποιος νομίζει, ότι σε ένα τμήμα άνω των 20 ατόμων(15 θα’λεγα εγώ) μπορεί να γίνει ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο, είναι εκτός πραγματικότητος.
Αν τώρα τις συγχωνεύσεις, τις βαφτίζουμε αναβάθμιση της παιδείας επικαλούμενοι παιδαγωγικούς!!! λόγους, η εμπειρία του τελευταίου χρόνου σε κάθε τομέα της κοινωνίας και ειδικότερα της παιδείας σε κάνει να είσαι σίγουρος για τη λαίλαπα που έρχεται.
Τί είναι διαβούλευση σύμφωνα με το υπουργείο παιδείας κυρίως(αλλά και γενικότερα με όλη την κυβέρνηση);
Διαβούλευση είναι η διαδικασία κατά την οποίαν, εγώ προτείνω ένα γενικό πλαίσιο θέσεων, ακούω τις γνώμες-θέσεις των άλλων, τους λέω ότι ήταν πολύ χρήσιμες και επικοδομητικές οι προτάσεις τους, τους ευχαριστώ για τη συμμετοχή τους και τελικά κάνω …το δικό μου.
Μία υπουργός παιδείας η οποία στέλνει το παιδί της σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ σχολείο για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του και το προετοιμάζει να αγνοήσει τις πανελλήνιες εξετάσεις και να δώσει το International Baccalaureate, ώστε να σπουδάσει σε ΞΕΝΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό ίδρυμα, δηλαδή με μία λέξη μία υπουργός παιδείας η οποία στην προσωπική της ζωή ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ και τη 2βάθμια και την 3βάθμια δημόσια εκπαίδευση, της οποίας ΗΓΕΙΤΑΙ, δεν έχει καμία αξιοπιστία και κανένα κύρος ό,τι μέτρο και αν πάρει.
Τελεία και παύλα.
Είναι σαν να έχω εγώ δικό μου εστιατόριο, αλλά πάω κάθε βράδυ να φάω στο απέναντι εστιατόριο. Πείθω για την ποιότητα του φαγητού στο μαγαζί μου; Τι λένε οι αναγνώστες;
Έτσι λοιπόν δεν πείθει η Υπουργός όταν πάει να κλείσει σχολεία σε ευαίσθητες περιοχές ή να αναγκάζει γονείς να ταξιδεύουν χιλιόμετρα. Αν κανείς δεν έχει ζήσει τέτοια πράγματα, μικρές κοινωνίες με προβλήματα στην πρόσβαση στα σχολεία, δεν μπορεί να τα εκτιμήσει. Δεν είναι όλα τα σχολεία ιδιωτικά με λεωφορεία, μέσα σε μεγάλες πόλεις και με καλογυαλισμένα κτήρια. Από την επαφή αυτή που λείπει με τον κοσμάκη ξεκινάνε οι διαφορετικές αντιλήψεις που εκφράζονται και σ’ αυτή τη διαβούλευση.
Ευχαριστώ.
1. Αυτό δεν λέγεται διαβούλευση. Εμπαιγμός λέγεται.
Αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας αδυνατεί να καταθέτει έγκαιρα τα νομοσχέδια προς διαβούλευση ας αλλάξει.
2. Πρώτα ο μαθητής!
Τι ειρωνεία…
Πόσοι από τους κυβερνώντες στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία?
Πρώτα η «σοσιαληστρική» πολιτική του ΔΝΤ επειδή οι πολιτικοί μας αποδείχτηκαν ανεπαρκείς. Στις πλάτες των μαθητών, των γονιών και των δασκάλων βεβαίως.
3. Οι εκπαιδευτικοί που θα «περισσέψουν» (ήδη περισσεύουν)?
«Κοπρίτες»…
4. 30 μαθητές στην τάξη? Βεβαίως, πρώτα ο μαθητής!…
5. Θρησκευτικά από την πρώτη Δημοτικού μέχρι την τρίτη Λυκείου?
Βεβαίως. Πρώτα ο μαθητής! Η πολιτική ατολμία του υπουργείου Παιδείας, το πολιτικό κόστος άπό την αντίδραση της κοσμικής εκκλησίας…
6. Και η παραπαιδεία?
Φέρνει έσοδα στα κρατικά ταμεία. Από τις τσέπες μας.
Πρώτα ο μαθητής!
αφου λύσατε τα προβλήματα με την παραπαιδεία την υλη των μαθημάτων και την κατεύθυνση που πρέπει ναχει η παιδεία παμε να λύσουμε και τα δευτερεύοντα συνενώσεις κλπ……γιατι οχι ταξεις 50 και 60 μαθητων …αντε να σοβαρευτείτε και να φύγετε οσο πιο γρήγορα γίνεται ….καλό ταξίδι…..
Α!Παρεπιπτόντως και μια που μιλάμε για εξοικονόμηση κόστους και περικοπή σπαταλών:Προτείνω να καταργήσετε τη δωρεάν παιδεία,τη δωρεάν υγεία,να διπλασιάσετε την τιμή των ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ διοδίων,να πάτε το ΦΠΑ στο 50%,το εισητήριο του λεωφορείου στα 3€,να κόψετε τελείως το επίδομα ανεργίας,να δίνετε συμβολική σύνταξη 100€ στους ηλικιωμένους ή και καθόλου(ας βγούνε να δουλέψουν οι κηφήνες!),τις επειχειρησιακές συμβάσεις στα 300€ μηνιαίως για 8ωρη εργασία,να διπλασιάσετε τη ΔΕΗ,την ΕΥΔΑΠ,την ΕΡΤ κλπ…Α!Μα πώς δεν τα έχετε σκεφτεί όλα αυτα???????Μάλλον δεν είστε αρκετά έξυπνοι!!!!
ΥΓ.Συνείδηση,ντροπή είναι λέξεις άγνωστες σε όσους έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο διάβολο για το χρήμα.
Δεν υπάρχουν οι προυποθέσεις για να γίνουν συγχωνεύσεις για δύο λόγους:
1. Δεν είναι εξορθολογισμένος ο αριθμός των εκπαιδευτικών που παραγουν οι καθηγητικές σχολές ! Πρώτα μειώστε τους αριθμούς των εισακτέων και μετά κάντε τις συγχωνεύσεις, αλλιώς δημιουργούνται μεγαλύτερα προβλήματα από αυτα που θα λύσετε με τις συγχωνεύσεις ! Δηλαδή, αν βγάζετε υποψήφιους εκπαιδευτικούς χωρίς να υπάρχουν θέσεις εργασίεας, πως νομίζετε ότι θα είναι η ζωή και για αυτούς αλλά και για τους υπευθύνους του υπουργείου παιδείας ; Ρόδινη;
2. Καλώς ή κακώς, στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει μία μεγάλη κατηγορία μαθητών που απλά παρίσταται στο σχολείο και δια της παρουσίας της περνάει την τάξη ! Στο τέλος παίρνει και το απολυτήριο της και αν συγκρίνεις τις γνώσεις της με αυτές των παλαιών αποφοίτων δημοτικού, υπερτερούν οι δεύτεροι ! Και βέβαια και αυτοί είναι άσχετοι και η δουλειά του εκπαιδευτικού σε πολλά σχολεία είναι δύσκολη ! Το μόνο που σωζει την κατάσταση είναι οι μικρότερες τάξεις ! Αν κάνετε συγχωνεύσεις, απλά δε θα κάνουν μάθημα και κάποιοι από αυτούς που ως τώρα κάνανε !
ΥΓ. Ο,τι μέτρο και να πάρετε για την παιδεία, δεν πρόκειται να πετύχει εάν δεν βγάλετε τις προαγωγικές εξετάσεις εκτός σχολείων ! Διότι αφενός η σύγχρονη παιδαγωγική έχει παρεξηγηθεί από τους καθηγητές και μάλλον και από το υπουργείο που θέτει τους ιδιαίτερα ελαστικούς κανονισμούς , αφετέρου είναι πολλές οι πιέσεις στους εκπαιδευτικούς για προβιβάσιμους βαθμούς !
ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, Π.Χ. ΣΕ ΤΡΙΕΤΗ ΒΑΣΗ, ΤΩΝ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ. ΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΘΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ. ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΣΕ ΗΔΗ ΑΧΡΗΣΤΕΥΜΕΝΕΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΘΑ (ΞΑΝΑ)ΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΣΥΝΕΝΩΣΗΣ (ΦΕΙΔΩΛΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ) ΣΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΣΩΝ ΠΕΡΟΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΜΩΝ.
Καλησπέρα.
Θα είμαι πολύ σύντομη και θα θέσω μόνο ένα ερώτημα:Ποιος αναμένεται να είναι από εδώ και πέρα ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη ενός μέσου δημοτικού σχολείου της Αττικής?Αν δεν κάνω λάθος σήμερα είναι γύρω στα 30 παιδιά.Ο δάσκαλος λοιπόν πρέπει για 6 ώρες την ημέρα να «πειθαρχήσει»,να κάνει baby sitting,να μορφώσει και να προσπαθήσει να διαπαιδαγωγήσει ταυτόχρονα 30 παιδάκια,στόχος ήδη ανέφικτος κατά τη γνώμη μου,όση αγάπη και καλή πρόθεση και αν έχει προς τα παιδιά!Τί ακριβώς εννοούμε με τη μείωση σπατάλης και εξόδων στην εκπαίδευση?Μήπως πέρα από τις όποιες ΤΥΧΟΝ ανάγκες για εξοικονόμηση κόστους εννοούμε και περικοπές στους ήδη μισθούς πείνας των εκπαιδευτικών για να επιτελέσουν το λειτούργημα αυτό,ή μήπως εννοούμε ότι θα στοιβάζουμε καμμιά 40αριά παιδιά στην ίδια τάξη?(λιγουλάκι καλύτερο από την Αφρική!)Λυπάμαι τόσο πολύ για τα χάλια της Ελλάδας,της κυβέρνησής σας και των δικά μας,που ακόμα κάποιοι από εμάς ελπίζουμε να υπάρχει μία σταγόνα ειλικρίνειας και καλής θέλησης πίσω από ότι λέτε!!Λυπάμαι που το σχολείο δε μας έμαθε ποτέ πώς να συνεργαζόμαστε,πώς να βοηθάμε ο ένας τον άλλον,πως να πατάμε στα πόδια μας,πώς να μάθουμε να αξιολογούμε,πώς να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας,ποιά είναι τα δικαιώματά μας..και ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.Μας έμαθε βέβαια πώς να κοιτάμε μόνο την πάρτη μας και να μένουμε μουγγοί και άπραγοι ακόμα και όταν μας δουλεύουνε μπροστά στα μάτια μας,ακόμα και όταν καταστρέφουν τις ζωές μας!!!Φαντάζομαι τώρα με τα νέα σχέδια του υπουργείου όλα να αλλάξουν!!! στόχος θα γίνει να διαπαιδαγωγήσετε και να μορφώσετε αυτούς που μια ζωή θέλετε κοιμισμένους!ΕΧΩ ΠΕΙΣΤΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!Τελικά δεν ήμουν και τόσο σύντομη,και μάλλον θεωρούμαι εκτός θέματος,μόνο που….ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ!ΔΥΣΤΥΧΩΣ!
Εδώ και δύο περίπου μήνες που το μεγαλύτερο μέρος της σχολικής κοινότητας (γονείς, δάσκαλοι, μαθητές, διοικητικοί παράγοντες) ασχολούνται με το ζήτημα των συγχωνεύσεων, και στην ουσία καταργήσεων σχολείων, αναρωτιέμαι για το πιθανό όφελος μιας τέτοιας απόφασης.
Τα οφέλη λοιπόν θα είναι κατά κύριο λόγο οικονομικά και αυτό είναι αμέσως κατανοητό από όλους, καθώς όπως αναφέρεται και στο κείμενο της διαβούλευσης, θα περιοριστούν λειτουργικά έξοδα.
Μα κάτι τέτοιο ουσιαστικά θα έχει πραγματικό όφελος μόνο σε περιπτώσεις που κλείνει εντελώς ένα σχολείο ή απολύονται (μετακινούντα, ή όπως αλλιώς το ονομάσει ο κάθε ένας) δάσκαλοι/καθηγητές. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που κλείσει ένα σχολείο, έχει σκεφτεί κανείς τι θα συμβεί μετά; Θα γεμίσει η χώρα με άδεια κτίρια που θα παραμένουν φαντάσματα ενός ένδοξου παρελθόντος και στην ουσία θα λειτουργούν ως κέντρα εκκολαπτόμενης εγκληματικότητας, ένα ανά γειτονιά (άλλωστε το ίδιο δεν συμβαίνει σε όλα τα άδεια κτίρια αυτής της χώρας;);
Όσον αφορά στις απολύσεις/μετακινήσεις δασκάλων και καθηγητών, είναι προσωπική μου άποψη και νομίζω αποδεκτό από το ευρύτερο σύνολο ότι όσο πιο μικρός ο αριθμός μαθητών ανά δάσκαλο/καθηγητή τόσο μεγαλύτερο το αποτέλεσμα, τόσο πιο ποιοτική γίνεται αυτή η σχέση, τόσο περισσότερο ενδιαφέρον υπάρχει για τη μαθησιακή διαδικασία και από τις δύο πλευρές. Βέβαια δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός δασκάλων θα λειτουργούσε αντιεκπαιδευτικά ανεξαρτήτως αριθμού μαθητών. Αυτό όμως δεν λύνεται με συγχωνεύσεις σχολείων αλλά με πραγματική αξιολόγηση δασκάλων και τότε άλλες αποφάσεις θα πρέπει να παρθούν.
Νομίζω όμως ότι ένα μεγάλο θέμα που προκύπτει από τις συνενώσεις αυτές είναι οι μετακινήσεις μαθητών. Μετακινήσεις μαθητών θα καταστούν αναγκαίες παντού και όχι μόνο στην περιφέρεια όπου πιθανώς οι αποστάσεις απαιτούν «ταξίδι» μισής ώρας ή και παραπάνω. Έχει σκεφτεί κανείς τις μετακινήσεις των μαθητών στα λεγόμενα «μεγάλα αστικά κέντρα» ή όπου άλλου; Γιατί μπορεί να είναι δύσκολο για τους γονείς, είναι όμως πιο δύσκολο για τα παιδιά να αλλάζουν σχολεία, συνήθειες, συναναστροφές. Και πολλές φορές γίνεται οδυνηρό. Γιατί θα πρέπει τα παιδιά μας να υποβληθούν σε αυτή τη ψυχοφθόρα διαδικασία; Να μεταφερθούν σε άλλο σχολείο, με άλλους δασκάλους, με άλλη φιλοσοφία; Για ένα παιδί της Δ ή της Ε ή της ΣΤ Δημοτικού είναι αδιανόητο κάτι τέτοιο. Το ίδιο ισχύει και για το Γυμνάσιο φυσικά και για το Λύκειο. Φανταστείτε μετακινήσεις μαθητών από σχολείο σε σχολείο στη Γ Λυκείου. Χαμένες χρονιές..
Και όχι μόνο… Χαμένα όνειρα
ΝΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΤΕ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΦΟΙΤΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ( ΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ,ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ) ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΕΓΙΑ ΣΑΣ ,ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΜΑΘΑΜΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ,ΑΠΕΙΡΑΚΤΟ.ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕΣΑΙΕΣ ΕΩΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΡΦΩΘΟΥΝ ,ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΙΟΠΥΡΙ ( ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΠΑΕΙ Η κ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΙΡΡΙΟ Ως ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ – ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ – ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ).ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΟΙ «ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ» ΗΓΕΤΕΣ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΑΜΟΡΦΩΤΟ ΚΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟ.ΚΥΡΙΟΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΦΤΥΣΕΙ ,ΚΑΝΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΩΣ ΕΠΕΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ .Ο ΜΕΝ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΕ ΝΑ ΑΝΟΙΚΤΕΙ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ ΘΑ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΟΔΥΡΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.ΑΙΣΧΟΣ ,ΑΙΣΧΟΣ ,ΑΙΣΧΟΣ….ΣΧΟΛΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΣΙΧΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΥΓΙΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΥΑΛΑ.
ΜΗ ΚΤΥΠΑΤΕ ΠΑΝΤΙΟΤΠΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΜΗΝ ΕΚΤΕΛΕΙΤΕ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ
ΤΙ ΘΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΕΤΕ ΜΩΡΕ ??????????????????????????????????
ΕΙΜΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΙΑ 26 ΧΡΟΝΙΑ. Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΑΡΙΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΙΓΟΜΕΛΗ ΤΜΗΜΑΤΑ.Η ΣΥΝΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ. ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΕ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΩΜΙΟΣΟΥΝ. ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΑΙ Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΔΕΚΤΕΣ ΑΦΗΡΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΡΟΓΡΑΜΑΤΙΣΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ. ΔΕ ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΟΤΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ.
Την στιγμή κατά την οποία όλη η Ευρώπη προχωράει μπροστά εμείς πάμε πίσω έτσι; Όλα γίνονται με την δικαιολογία της «ποιότητας» και άλλες φορές με την δικαιολογία της «κρίσης». Είναι δυνατόν να θέλετε να κλείσετε σχολεία και να μιλάτε για «ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης». Μπορείτε απλά να αναβαθμίσετε τα υπάρχοντα. Δηλαδή τα παιδιά θα είναι αναγκασμένα να φεύγουν και να πηγαίνουν σε άλλες περιοχές σχολείο, λες και ζούμε στο 1940; Μην κλείνετε σχολεία, αναβαθμίστε όλα τα υπάρχοντα σχολεία, χωρίς την δικαιολογια της οικονομικής κρίσης και εις το όνομα του «περιορισμού της σπατάλης». Όταν δηλαδή αγοράζει ο πρύτανης συγκεκριμένου πανεπιστημίου στην Β. Ελλάδα 3 υβριδικά αυτοκίνητα (μαζί με οδηγό) για τις μετακινήσεις του ίδιου και του αντιπρύτανη, αξίας 100.000 ευρώ το καθένα, αυτό δεν είναι σπατάλη; Εκεί δεν ενδιαφέρει κανένα ο περιορισμός της σπατάλης; Αυτά τα κονδύλια πως εγκρίνονται δηλαδή; Και αυτά είναι τα μικρότερα έξοδα, αν περικόψετε τα μεγαλύτερα εκεί να δείτε πόσα επιπλέον σχολεία θα μπορέσετε να ανοίξετε!! Χωρίς περικοπές στην παιδεία και στον απλό λαό, αλλά περικοπές στα μεγάλα κεφάλια…
ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ 11 ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ 3 ΤΑΞΙ ΑΠΟ 50 ΕΥΡΩ ΕΚΑΣΤΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΤΑ ΜΙΣΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ.ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ 100 ΕΥΡΩ.ΑΡΑ ΟΥΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ.ΚΑΛΑ ΛΕΩ ΕΓΩ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΜΑΖΕΨΕΤΕ ΟΛΟΥΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Η οικονομία δεν γίνεται καταργώντας μικρά σχολεία και δημιουργώντας μεγάλα . Τα μεγάλα σχολεία έχουν προβλήματα του στιλ διαχείρισης παρεμβατικότητας στα παιδιά. Όσο περισσότερα παιδιά βρίσκονται σε ένα χώρο τόσο οι πιθανότητες αυξάνονται να δημιουργήσουν ομάδες με κάποιες αρνητικές κατευθύνσεις
Οι τάξεις να είναι το πολύ με 20 παιδιά για να μπορεί ο καθηγητής ή ο δάσκαλος να κάνει το μάθημα του ανθρώπινα Το σχολείο είναι φωλιά των παιδιών και όχι τεράστια τσιμεντένια κτίρια χωρίς χρώμα και πράσινο.
Σκύψτε επάνω στον δάσκαλο γενικά και δείτε τις ανάγκες μην προσπαθείτε να κάνετε οικονομία και να τσουβαλιάζεται τους πάντες με τους νόμους σας
ΒΑΛΕΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΈΝΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ
ΔΗΜΕΥΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ
25 χρόνια εκπαιδευτικός 25 χρόνια μέσα στην τάξη και 3 χρόνια υποδιευθύντρια στο σχολείο της οργανικής μου θέσης.
Θεωρώ πως η κατάργηση των περιφερειακών μικρών σχολείων είναι ό,τι πρέπει για να δώσει τη χαριστική βολή σε αυτό που λέμε «ζωή στην επαρχία».
Θα αναγκάσει τα παιδιά σε κουραστικές μετακινήσεις από και προς τα αστικά κέντρα,θα τους περιορίσει ακόμη περισσότερο τον ελεύθερο χρόνο,θα τους δώσει έναν λόγο να βλέπουν το σχολείο όχι με αγάπη αλλά ως αγγαρεία.
Θα στοιβάξει τα παιδιά σε υπερμεγέθη τμήματα,όπου κάθε προσπάθεια άσκησης παιδαγωγικού έργου καθίσταται αυτόματα δυσκολότερη.
Θα αποτρέπει κάθε εξωσχολική εκδήλωση που γίνεται με τη συμμετοχή των παιδιών και των εκπαιδευτικών, όπως θεατρικές παραστάσεις ή αθλητικοί αγώνες.
Αναφέρομαι στα επαρχιακά σχολεία και μόνο,γιατί έχω ζήσει και διδάξει στην επαρχία,και δεν έχω προσωπική εμπειρία από σχολείο μεγάλου αστικού κέντρου.
Κι όλα αυτά γιατί;Για να εξοικονομηθούν λίγα ευρώ; Τα οποία θα είναι λιγότερα από όσο νομίζουμε,μιας και (υποθέτουμε πως) το υπουργείο θα αναγκαστεί να χρηματοδοτεί την καθημερινή μετακίνηση των μαθητών με ιδιωτικά μέσα.
Υπάρχουν κάποια πράγματα στα οποία δε μπορείς να θέσεις μια τιμή.Και η Παιδεία είναι ένα από αυτά.Η Υγεία είναι ένα από αυτά.Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ανθρώπινες ψυχές,δε μπορείς να μιλήσεις με οικονομικούς όρους. Και ειδικά στο θέμα της Παιδείας,μιλάμε για τα παιδιά ΜΑΣ. Ανθρώπους που θα αποτελέσουν το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας μας. Είναι υποχρέωσή μας να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε να τους εξασφαλίσουμε το καλύτερο δυνατό μέλλον.
Μέτα απ’ όλα τα υπόλοιπα, έρχεται και η οριστική «ταφόπλακα» για την Ελληνική περιφέρεια. Μετά από τις στρεβλές πολιτικές δεκαετιών που έδειωξαν τον κόσμο και απογύμνωσαν τα χωριά μας, η καταστροφική πολιτική συνεχίζεται κλείνοντας τα μοναδικά ζωντανά κύτταρα στις τοπικές κοινωνίες. Τα σχολεία μας.
Το αντίθετο έπρεπε να γίνει. Να σκεφτείτε τρόπους ενίσχυσης και κίνητρα για να παραμείνουν οι κάτοικοι στα χωριά τους. Άλλωστε λίγοι μαθητές είναι καλύτερα εκπαιδευτικά από τμήματα 25 και 30 ατόμων. Μόνον η εξοικονόμιση πόρων είναι στην ουσία ο στόχος. Και αυτός όμως θα πάει περίπατο με τις διάφορες απαυθείας αναθέσεις, υπερκοστολογήσεις, κ.λπ., προς τους διάφορους μεταφορείς. Μήπως υπάρχει κάποια ειδική συμφωνία – «αντιστάθισμα» μετά το άνοιγμα των κλειστών επαγγελάτων; Εν κατακλέιδι: ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ!!!
Η εκπαίδευση είναι το βασικό τερο των αγαθών που πρέπει να παρέχει η Πολιτεία (μαζί με την Υγεία). Κάθε σκέψη για κατάργηση σχολείων ή συγχωνεύσεις είναι απαράδεκτη. Σχολεία πρέπει να ανοίγουν και όχι να κλείνουν. Υπάρχει, δε, η ανάγκη για σχολεία κυρίως στις ακριτικές περιοχές, όπου πρέπει να βρεθούν οι τρόποι για να μείνουν εκεί οι πολίτες. Όχι, να τους ωθούμε να φύγουν!
Η ιδέα των «πολυδύναμων» σχολείων θα αποτύχει διότι:
1) Θα χαθεί ο έλεγχος από πλευράς του Διευθυντή / Υποδιευθυντών
2) Θα χαθεί η προσωπική επαφή των δασκάλων με παιδιά, γονείς, θεσμούς κλπ.
3) Θα υπάρξουν κτιριακά προβλήματα και προβλήματα υποδομής (π.χ. πόσες αίθουσες computer θα χρειαστούν σε ένα ΜΕΓΑΛΟ σχολείο με εκατοντάδες παιδιά. Που θα βρεθούν αυτά α λεφτά?)
4) Θα κλείσουν σχολεία σε «ευαίσθητες» περιοχές (π.χ. νησιά, ακριτικές περιοχές κλπ.)
Αυτές οι ιδέες μόνο παράξενες και περίεργες μπορούν να θεωρηθούν, για να μην πώ και κατευθυνόμενες. Ποιοί είναι οι ύποπτοι τύποι που μεθοδεύουν την καταστροφή του Ελληνικού Εκπαιδευτικού Συστήματος?