Σκοπός του παρόντος Διατάγματος είναι η προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου ως φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού φυσικού πόρου σε χερσαία τμήματα της περιοχής του όρους Όλυμπος, που διακρίνονται για τη μεγάλη βιολογική, οικολογική, ιστορική, αισθητική, επιστημονική, γεωμορφολογική και παιδαγωγική τους αξία, με το χαρακτηρισμό της ως Εθνικό Πάρκο.
Ειδικότερα, επιδιώκεται η διατήρηση και διαχείριση των σπανίων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας που απαντώνται στη συγκεκριμένη περιοχή και η θεσμοθέτηση διαδικασιών και μέτρων για την εξασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης στο πλαίσιο της αειφόρου διαχείρισης της περιοχής.
ΩΡΙΩΝ – Το ΔΙΚΤΥΟ των ΚΥΝΗΓΩΝ
Κρήτης 2, 15127, Μελίσσια-Αθήνα
http://www.orion.net.gr orion@orion.net.gr
________________________________________________________Αθήνα, 7/10/2011
Προς:
– Υπουργό ΠΕΚΑ κ.Γ.Παπακωνσταντίνου
Κοινοποίηση:
– Περιφερειάρχες Κεντρ.Μακεδονίας, Θεσσαλίας
– Αντιπεριφερειάρχες Πιερίας και Λάρισας
– Δήμοι Δίου Ολύμπου, Ελασσόνας & Κατερίνης
– Ειδικό Γραμματέα Δασών ΥΠΕΚΑ, κ.Γεώργιο Αμοργιανιώτη
– Γεν.Διευθυντή Ανάπτυξης & Προστασίας Δασών & Φυσ.Περ.ΥΠΕΚΑ, κ.Κων/νο Δημόπουλο
– Δ/νση Δασών Πιερίας
– Φορέας Διαχείρισης Ολύμπου
– Πολιτική Ηγεσία, Βουλευτές, Κόμματα
– Μέσα μαζικής ενημέρωσης
– Κυνηγετικές Οργανώσεις & λοιποί φορείς
– Κυνηγετικός κόσμος
– Μέλη και φίλοι του Ωρίωνα
Θέμα: Αυθαίρετη και καταχρηστική η προτεινόμενη ολική απαγόρευση θήρας στο υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Ολύμπου
Κύριε Υπουργέ,
η μέχρι σήμερα διαχείριση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Ελλάδας παρουσιάζει σημαντικά κενά και ελλείψεις τόσο σε επίπεδο πολιτικής βούλησης (σχεδιασμού) όσο και σε επίπεδο Υπηρεσιών (εκτελεστικό), με αποτέλεσμα την ελλιπή ως ανύπαρκτη διαχείριση ακόμη και στις προστατευόμενες περιοχές (πχ λίμνες Κορώνεια και Κάρλα, Πάρνηθα, κλπ).
Η παραπάνω θεσμική απραξία σε συνδυασμό με τις νόμιμες ή πολλές φορές και παράνομες δραστικές ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον (πυρκαγιές, εκχερσώσεις υγροτόπων, εκτροπές ποταμών, ληστρική αποψίλωση δασών, ίδρυση λατομείων, διάνοιξη δρόμων, ανεξέλεγκτη εγκατάσταση αιολικών πάρκων) που υλοποιούνται βάσει του σαθρού θεσμικού πλαισίου (που επιτρέπει οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να χρηματοδοτούνται από τις εταιρείες που αναλαμβάνουν ένα έργο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται) έχουν οδηγήσει την αστικοποιημένη κοινή γνώμη στο λανθασμένο συμπέρασμα πως η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ισοδυναμεί με απομάκρυνση όλων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων από αυτό.
Έτσι, παραδοσιακές χρήσεις γης που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εξέλιξης του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, όπως είναι η κτηνοτροφία, η υλοτομία, η θήρα, η αλιεία κλπ, ενοχοποιούνται από άγνοια, όχι μόνο από τους πολίτες και τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ αλλά δυστυχώς και από τις αρμόδιες Υπηρεσίες με αποτέλεσμα να μπαίνουν «στο ίδιο τσουβάλι» με τα μεγάλα τεχνικά έργα, τις πυρκαγιές, την καταστροφή ενδιαιτημάτων αλλά και τις διάφορες παραβατικές – καταχρηστικές παρεμβάσεις εις βάρος της Ελληνικής φύσης που λαμβάνουν χώρα σήμερα σε όλη την επικράτεια.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Αμερική η παραπάνω προσέγγιση έχει καταρριφθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους σχετικούς επιστήμονες οι οποίοι πλέον κάνουν λόγο για διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος μέσω της ορθής χρήσης. Αυτό σημαίνει πως οι ανθρώπινες δραστηριότητες, αν ρυθμίζονται κατάλληλα, όχι μόνο δεν αποτελούν απειλή αλλά αντίθετα προστατεύουν και θωρακίζουν το φυσικό περιβάλλον.
Τα όρια της διάκρισης της ορθής χρήσης από την κατάχρηση αν και είναι εύκολο να προσδιοριστούν με επιστημονικά κριτήρια δεν έχουν γίνει αντιληπτά ούτε από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά κυρίως ούτε από τις αρμόδιες Υπηρεσίες στη χώρα μας. Ως αποτέλεσμα, αντί της ρύθμισης με επιστημονικά κριτήρια, χρησιμοποιούνται κατά κόρο αυθαίρετες και ατεκμηρίωτες απαγορεύσεις σε διάφορες χρήσεις, όπως για παράδειγμα γίνεται συστηματικά με τη θήρα.
Για παράδειγμα, η ΕΕ αναγνωρίζει την αξία της νόμιμης θήρας ως ιδιαίτερα επωφελούς δραστηριότητας για τη διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων και κατ’ επέκταση της βιοποικιλότητας (οι κυνηγοί για να κυνηγούν θέλουν το δάσος να παραμείνει δάσος και όχι να γίνει οικόπεδα, κτίσματα, κλπ). Στη χώρα μας όμως, τόσο οι αρμόδιοι (Δασική Υπηρεσία) όσο και οι αναρμόδιοι (μη διαπιστευμένες περιβαλλοντικές ΜΚΟ) φορείς, προτείνουν ολοένα και περισσότερους αναίτιους χρονικούς και γεωγραφικούς περιορισμούς της θήρας σε πρωτοφανή εκτροπή από κάθε έννοια επιστημονικής προσέγγισης – τεκμηρίωσης.
Τα παραπάνω ισχύουν στο ακέραιο, όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών» που από τις 13 Σεπτεμβρίου 2011 έχει τεθεί σε Δημόσια Διαβούλευση. Το συγκεκριμένο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος σε μία γραμμή κειμένου απαγορεύει τη θήρα σε όλες τις Ζώνες Προστασίας (Α,Β,Γ) του υπό ίδρυση Εθνικού Πάρκου Ολύμπου χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση. Ας σημειωθεί ότι η θήρα αποτελεί μία από τις αρχαιότερες δραστηριότητες που ασκούνται στο βουνό των Θεών και ότι ήδη απαγορεύεται σε έκταση περίπου 50.000 στρεμμάτων στην περιοχή. Το υπό διαβούλευση ΠΔ επεκτείνει αυτή την απαγόρευση σε περίπου 200.000 στρέμματα, απαγορεύοντας τη θήρα σε ολόκληρο τον ορεινό όγκο του Ολύμπου.
Ενδεικτικά της πλήρους έλλειψης επιστημονικών στοιχείων και τεκμηρίωσης για την προτεινόμενη ολική απαγόρευση θήρας, της ανυπαρξίας κάθε είδους διαβούλευσης και συνεργασίας με τους άμεσα εμπλεκόμενους χρήστες και την τοπική κοινωνία της περιοχής και της δεδομένης αδυναμίας να εφαρμοστούν τελικά όλες οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, αναφέρουμε τα παρακάτω:
1. Το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος πέρα από τις γενικές διατάξεις που λαμβάνει υπόψη, βασίζεται στην ουσία στη σχετική Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) που εκπονήθηκε το 2004 η οποία με τη σειρά της βασίζεται σε έρευνες που εκπονήθηκαν πριν το 2000 με αποτέλεσμα τα τουλάχιστον 11 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε να θέτουν σε αμφιβολία την συνολική αξιοπιστία της. Για την εκπόνηση της συγκεκριμένης ΕΠΜ δεν έγινε καμία έρευνα πεδίου και επομένως η επιστημονική της τεκμηρίωση πηγάζει μόνο από τις βιβλιογραφικές αναφορές που έχουν ληφθεί υπόψη για τη σύνταξή της. Στη βιβλιογραφία όμως της συγκεκριμένης ΕΠΜ περιλαμβάνονται 74 αναφορές, από τις οποίες μόνο μία αφορά στην πανίδα της περιοχής και αυτή εκπονήθηκε το 1985 (!), ενώ αναφέρεται και ένα Διαχειριστικό Σχέδιο με την αναθεώρησή του το 1998. Αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής πως σε ό,τι αφορά στη διαχείριση της άγριας πανίδας στοιχεία που έχουν ληφθεί τόσο παλιά απαιτούν επικαιροποίηση για να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο ισχύουν ακόμη και σήμερα. Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται στο ακέραιο από τις αναφορές σε είδη που έχουν εκλείψει από την περιοχή (πχ Γυπαετός) αλλά και από το χαρακτηρισμό ως προστατευόμενων αρκετών ειδών τα οποία σήμερα δεν θεωρούνται είδη προτεραιότητας (πχ δρυοκολάπτες), αλλά κυρίως και από γενικές και αόριστες αναφορές όπως η παρακάτω για τη «σπάνια» πανίδα συγκεκριμένου φαραγγιού: «Ενιπέας (Αγριόγιδο, 2 είδη αμφιβίων, 2 είδη σπάνιων δρυοκολαπτών, 9 είδη σπάνιων πουλιών)» (ΕΠΜ παρ.2.2.2.2.) που ουδεμία σχέση έχουν με τις προδιαγραφές και το ύφος επιστημονικής μελέτης αυτού του επιπέδου.
2. Ακόμη όμως και στην περίπτωση που θεωρήσουμε τα στοιχεία 15 ετών και πάνω έγκυρα, στην ΕΠΜ αναφέρεται ως μόνη ανθρωπογενής δραστηριότητα (που σχετίζεται με τη θήρα) και έχει αρνητική επίδραση στην πανίδα, η λαθροθηρία του Αγριόγιδου (Rupicapra rupicapra balcanica) (ΕΠΜ, παρ. 4.2.2.), απειλή η οποία αντιμετωπίζεται μόνο με συνεχή και συστηματική φύλαξη. Μετά από σχετική επικοινωνία με τη ΣΤ Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας Θράκης διαπιστώσαμε πως οι Ομοσπονδιακοί Θηροφύλακες της περιοχής ουδέποτε έχουν κληθεί από πλευράς Δ/νσης Δασών Πιερίας για περιστατικό που να αφορά σε παράνομη θήρα Αγριόγιδου, ενώ ούτε η Δ/νση Δασών έχει προβεί ποτέ σε σχετική μήνυση, γεγονός που αποδεικνύει την απόλυτη απουσία – αδυναμία της τοπικής αρμόδιας Υπηρεσίας να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη παραβατική συμπεριφορά όταν και όπου αυτή λαμβάνει χώρα. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως η θήρα του αγριόγιδου απαγορεύεται ρητά όπως απαγορεύεται ρητά και η θήρα στο σύνολο της ψευδαλπικής ζώνης που ενδιαιτεί το συγκεκριμένο είδος.
3. Η Ζώνη Γ, έκτασης περίπου 150.000 στρεμμάτων, στην οποία προτείνεται ολική απαγόρευση θήρας, σε πλήρη αντίθεση με ό,τι ισχύει σε άλλα Εθνικά Πάρκα (πχ Δέλτα Αξιού) όπου η θήρα επιτρέπεται τόσο στη Ζώνη Γ όσο και σε ποσοστό εκτάσεων της Ζώνης Β, αποτελεί περιοχή στην οποία δεν έχει εκπονηθεί οποιαδήποτε μελέτη για την πανίδα.
4. Αν και η διαδικασία κατάρτισης σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος προβλέπει τη συμμετοχή και τη γνωμοδότηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων δεν ζητήθηκε η γνώμη της Τοπική Αυτοδιοίκησης, ούτε των τοπικών Κυνηγετικών Οργανώσεων σχετικά με την άσκηση της θήρας στην περιοχή, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση και με τα όσα προτείνονται σε αντίστοιχες περιπτώσεις από την ΕΕ. Οι όμοροι Δήμοι, όπως μας ενημέρωσαν, συνεδριάζουν αυτές τις μέρες (10/10/2011) σχετικά με το θέμα. Ομως, το σχέδιο ΠΔ έχει ήδη συνταχθεί και αναρτηθεί σε διαβούλευση από τις 13/9 χωρίς να ληφθεί υπόψη η γνωμοδότησή τους, με αποτέλεσμα η διαδικασία να αποδεικνύεται πως είναι προαποφασισμένη.
5. Μέχρι σήμερα η φύλαξη στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου ήταν σχεδόν ανύπαρκτη με την αρμόδια Υπηρεσία να στερείται πόρων και προσωπικού με τα οποία θα μπορούσε να εποπτεύσει επαρκώς την περιοχή και δεν προβλέπεται προφανώς μέσα στην οικονομική κρίση ανατροπή της θεσμικής απαξίωσης την οποία υπόκεινται.
Το σχέδιο ΠΔ προβλέπει αυξημένες αρμοδιότητες για το Φορέα Διαχείρισης Ολύμπου ο οποίος όμως αντιμετωπίζει σαθρό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας και η χρηματοδότηση του μετά το 2014 είναι αμφίβολη με αποτέλεσμα να μην αποκλείεται ενδεχόμενη κατάργηση ή αδρανοποίησή του πολύ σύντομα.
Γεννάται έτσι το ερώτημα που ισχύει σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας: Όταν στην Ελλάδα έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά της ΕΕ χερσαίων εκτάσεων χαρακτηρισμένων ως προστατευόμενες περιοχές ενώ παράλληλα απαξιώνονται θεσμικά και καταδικάζονται σε αδράνεια και απραξία όλοι οι αρμόδιοι για τη φύλαξη και διαχείριση φορείς (με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πουθενά προστασία και διαχείριση στην πράξη) για ποιο λόγο και μάλιστα χωρίς σχετική τεκμηρίωση ιδρύονται νέες προστατευόμενες περιοχές που θα έχουν νομοτελειακά την ίδια τύχη με τις προηγούμενες δηλαδή πλήρη εγκατάλειψη αντί να αναληφθούν οι απαραίτητες πρωτοβουλίες για να θωρακιστούν οι αρμόδιοι φορείς;
Με βάση τα παραπάνω αλλά και τα επιπλέον στοιχεία που αναμένεται να καταθέσουν σχετικά η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας Θράκης καθώς και άλλες Κυνηγετικές Οργανώσεις, εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα πως η προτεινόμενη ολική απαγόρευση θήρας και στις τρεις Ζώνες (Α,Β,Γ) του υπό ίδρυση Εθνικού Πάρκου Ολύμπου όπως και οι υπόλοιπες απαγορεύσεις – αποκλεισμοί (πχ κτηνοτροφία), στερείται στοιχειώδους επιστημονικής τεκμηρίωσης, και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα όσα ορίζει η ΕΕ και η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) και γι’ αυτό το λόγο τη θεωρούμε αυθαίρετη και καταχρηστική.
Προτείνουμε επομένως την κατάργηση της παραγράφου Γ.1.ii του άρθρου 4 του υπό διαβούλευση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για τον Όλυμπο και την προσθήκη μιας παραγράφου Γ.2.ε που θα αναφέρει τα εξής:
«Η θήρα επιτρέπεται στις ζώνες Β και Γ, εκτός των περιοχών που είναι ήδη χαρακτηρισμένες μέχρι σήμερα ως Καταφύγια Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) τα οποία παραμένουν ως έχουν. Σε περίπτωση που απαιτείται κάποια αναθεώρηση του δικτύου των ΚΑΖ στην περιοχή, αυτή θα γίνει μετά από συγκεκριμένη μελέτη και με συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων δηλαδή της Δ/νσης Δασών Πιερίας, του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Ολύμπου, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των αναγνωρισμένων και συνεργαζόμενων με το ΥΠΕΚΑ Κυνηγετικών Οργανώσεων της περιοχής.»
Σε περίπτωση που οι παραπάνω επιστημονικά τεκμηριωμένες αναφορές δεν είναι ικανές να επικρατήσουν έναντι στις συνασθηματικής φύσεως προκαταλήψεις των αρμόδιων φορέων που αντιμετωπίζουν συστηματικά τη νόμιμη θήρα με αρνητική προδιάθεση, ας ληφθεί υπόψη τουλάχιστον το γεγονός πως η κύρια πηγή εισοδήματος εναλλακτικού τουρισμού για τη περιοχή (ξενοδοχεία, χώροι εστίασης, πρατήρια υγρών καυσίμων, καταστήματα κυνηγετικών ειδών, κλπ) την χειμερινή περίοδο, είναι το κυνήγι. Αν τελικά ισχύσει η αυθαίρετα προτεινόμενη ολική απαγόρευση θήρας στον Όλυμπο, πολλές οικογένειες της ευρύτερης περιοχής θα αντιμετωπίσουν ουσιαστικά οικονομικά προβλήματα, χωρίς λόγο, στην δυσκολότερη οικονομικά περίοδο των τελευταίων δεκαετιών.
——————-
Σχετικοί σύνδεσμοι:
Διαβούλευση του σχεδίου ΠΔ για τον χαρακτηρισμό του Ολύμπου ως Εθνικό Πάρκο (13/9 – 13/10/2011)
http://www.opengov.gr/minenv/?p=2664
Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη Εθνικού Δρυμού Ολύμπου
Το Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο (2009)
http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=518
Προστασία βιοποικιλότητας ή βιομηχανία παραγωγής περιβαλλοντικών μελετών; (15/02/2011)
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2011/bio.htm
Βιοποικιλότητα και Κυνήγι (23/05/2010)
http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2010/20100523.htm
Για τον Ωρίωνα,
Με εκτίμηση,
O Πρόεδρος Δημήτρης Χριστοδουλάκης
Ο Γ.Γραμματέας Νίκος Παπαϊωάννου
—————————————————————-
Πηγή: http://www.orion.net.gr/index.php?m=2&c=act/2011/olymp.htm
Απόψεις και παρατηρήσεις κατά άρθρο της ΣΤ Κ.Ο.ΜΑ.Θ. επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών».
Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης εκπροσωπεί περισσότερους από 60.000 πολίτες που είναι κυνηγοί του γεωγραφικού διαμερίσματος της Μακεδονίας και της Θράκης.
Ως φορέας με αποδεδειγμένο ενδιαφέρον και ανησυχία για τη διαχείριση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, μέσα από την επιστημονική του στελέχωση και την τεκμηρίωση των προτάσεων και των εφαρμοζόμενων μέτρων διαχείρισης, αλλά και ως φορέας που εκπροσωπεί πολίτες που έχουν άμεση και συνεχή επαφή με τη φύση, υιοθετούμε πλήρως την άποψη της ΕΕ και της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) (που πηγάζει από την ανάλογη επιστημονική έρευνα), πως τα φυσικά οικοσυστήματα μπορούν να προστατευτούν και να διατηρηθούν αποτελεσματικά μόνο με την ενεργό παρουσία του ανθρώπου μέσα σ’ αυτά.
Ιδιαίτερα στα μεσογειακά οικοσυστήματα, όπου η παρουσία του ανθρώπου ως διαχειριστή- καρπωτή των φυσικών πόρων, είναι γνώστη εδώ και 5.000 χρόνια, εκτιμούμε πως θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο το γεγονός πως παραδοσιακές δραστηριότητες όπως η θήρα αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος των φυσικών διεργασιών που λαμβάνουν χώρα μέσα σ’ αυτά.
Εκείνο επομένως που θα πρέπει να αποτελεί βασικό στόχο κάθε σχετικής διάταξης είναι η ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων με συγκεκριμένους κανόνες αειφορίας στην οποία όλοι οι χρήστες της περιοχής θα μπορούν να έχουν ενεργό συμμετοχή.
Αν και οι Προστατευόμενες Περιοχές της Ελλάδας στο σύνολό τους σχεδόν μόνο κατ’ ευφημισμό είναι τέτοιες μιας και στην πράξη απουσιάζει τόσο η προστασία όσο και η διαχείριση, η καλή κατάσταση των οικοσυστημάτων τους (όπου αυτή έχει επιτευχθεί), είναι αποτέλεσμα της αρμονικής συνύπαρξης των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής με τη φύση. Οι αυθαίρετοι περιορισμοί των δραστηριοτήτων αυτών των ανθρώπων επομένως, αντί επιβράβευση αποτελούν αναίτια «τιμωρία» απέναντι σε κατοίκους και χρήστες, και οφείλονται συνήθως στην προσέγγιση της λεγόμενης «αστικής οικολογίας», που καμία σχέση δεν έχει με το πραγματικό ενδιαφέρον και τη δυναμική των κατοίκων των νομών της Πιερίας και της Λάρισας.
Τα Εθνικά Πάρκα επομένως με βάση τις αρχές της επιστήμης δεν πρέπει να λειτουργούν υπό την αντίληψη της απομόνωσής τους από τον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του, αλλά αντίθετα όπως αναφέραμε και παραπάνω, η φύση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ζωντανός οργανισμός βασικό κύτταρο του οποίου αποτελεί ο άνθρωπος. Σε ότι αφορά στη θήρα συγκεκριμένα το θεσμικό πλαίσιο της Ελλάδας είναι από τα αυστηρότερα της Ευρώπης και αυτό που λείπει είναι η εφαρμογή του στην πράξη και όχι οι αυθαίρετες και καταχρηστικές απαγορεύσεις.
Οι παρατηρήσεις που ακολουθούν επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών» βασίζονται στο παραπάνω πνεύμα.
Στην περίπτωση του Εθνικού Πάρκου Ολύμπου πρέπει να επισημάνουμε ότι τα μέτρα διαχείρισης που προτείνονται από το σχετικό Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (Σ.Π.Δ.) και στηρίζονται σε συγκεκριμένη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ), που έγινε αποδεκτή με την υπ’ αριθμό Οικ. 141874/3328/2010 απόφαση της Γενικής Διευθύντριας Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ, κάθε άλλο πάρα εξυπηρετούν την βιώσιμη ορθολογική και αειφορική ανάπτυξη της περιοχής του Ολύμπου, προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών χρηστών της περιοχής, και της προστασίας του μοναδικού αυτού οικοσυστήματος.
Από τη σχετική ΕΠΜ απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην κυνηγετική επισκεψιμότητα της περιοχής, μια περιοχή με μεγάλο θηραματικό πλούτο, που αποτελεί κάθε χρόνο πόλο έλξης για πολλούς νόμιμους κυνηγούς από όλη την Ελλάδα. Ούτε γίνεται λόγος για την ανάπτυξη, οργάνωση και διαχείριση του κυνηγητικού τουρισμού ως μορφή εναλλακτικού τουρισμού και ως εναλλακτική οικονομική πρόσοδος στη διάρκεια της «νεκρής» Χειμερινής περιόδου για την περιοχή. Οι μελέτες επισκεψιμότητας που έχουν εκπονηθεί αναφέρονται αποκλειστικά στην Καλοκαιρινή περίοδο (Μάιος – Σεπτέμβριος) με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα να αξιολογηθεί η επισκεψιμότητα των κυνηγών στον Όλυμπο αλλά και των εσόδων που πηγάζουν από την κυνηγετική δραστηριότητα σε πλήθος επιχειρήσεων όπως ξενοδοχεία, χώροι εστίασης, πρατήρια υγρών καυσίμων, κτηνιατρεία και καταστήματα κυνηγετικών ειδών. Το γεγονός και μόνο ότι στον σχεδιασμό της μελέτης δεν λήφθηκε υπόψη ο μεγάλος αριθμός των κυνηγών – επισκεπτών αποτελεί επιβεβαίωση ότι η μελέτη εξ ορισμού ήταν απαξιωτική απέναντι στο κυνήγι!
Παρόλα αυτά όμως δεν βρέθηκε και δεν υπάρχει καμία αρνητική αναφορά για τη θήρα στην ΕΠΜ, πέραν αυτής που αφορά τη λαθροθήρα Αγριόγιδων, γεγονός απόλυτα καταδικαστέο, αλλά που δεν ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ. Η συγκεκριμένη παράβαση όμως αφορά ήδη απαγορευμένο για τη θήρα είδος και μάλιστα σε επίσης απαγορευμένες για τη θήρα περιοχές. Η Δ/νση Δασών Πιερίας δεν έχει προβεί ποτέ σε μήνυση σχετικά με τη συγκεκριμένη παράβαση αλλά ούτε έχει καλέσει ποτέ τους Ομοσπονδιακούς Θηροφύλακες της περιοχής για συνδρομή σε περίπτωση λαθροθήρας Αγριόγιδου.
Γίνεται επομένως προφανές το γεγονός πως αυτό που λείπει για την προστασία των Αγριόγιδων του Ολύμπου είναι η συστηματική και συνεχής φύλαξη των περιοχών που ενδιαιτεί και όχι ο εξοβελισμός των νόμιμων κυνηγών από το σύνολο του ορεινού όγκου του Ολύμπου στην πλειοψηφία των εκτάσεων του οποίου δεν απαντάται το Αγριόγιδο. Η συνεχής και ουσιαστική φύλαξη βέβαια δε λείπει μόνο λόγω λαθροθήρας του Αγριόγιδου αλλά και για κάθε άλλη παραβατική συμπεριφορά. Είναι αδιανόητο να γίνεται λόγος για προστασία και διαχείριση του Ολύμπου και να μην υπάρχουν τουλάχιστον 2 φυλάκια ένα στην Ανατολική και ένα στη Δυτική πλευρά του βουνού που να είναι συνεχώς επανδρωμένα με διπλές βάρδιες για να γίνεται εφικτή η άμεση παρέμβαση σε οτιδήποτε αντίκειται στις διατάξεις που σχετίζονται με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του Ολύμπου.
Η ίδια ατεκμηρίωτη ανάλυση διακρίνει και τις θέσεις που εκφράζονται για την κατάσταση των πληθυσμών της άγριας πανίδας θηρεύσιμης και μη. Η μόνη μελέτη που αναφέρεται στη βιβλιογραφία της ΕΠΜ και σχετίζεται άμεσα με την πανίδα της περιοχής εκπονήθηκε το μακρινό 1985 (!) με αποτέλεσμα τα στοιχεία που παρουσιάζονται να μη θεωρούνται έγκυρα με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αναφορά στην παρουσία γυπαετού ενώ το συγκεκριμένο είδος έχει χρόνια να καταγραφεί στον Όλυμπο.
Σε ότι αφορά στη διαδικασία κατάρτισης του σχετικού Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, ενώ στα «Λαμβάνοντας υπόψη» αναφέρονται οι γνωμοδοτήσεις των όμορων Δήμων, οι Δήμοι αυτοί δεν είχαν γνωμοδοτήσει σχετικά αλλά αντίθετα τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο που αναφέρονται στο ΣΠΔ διοργάνωσε στις 10/10/2011 σχετική συνάντηση (Δήμος Δίου – Ολύμπου). Πέραν τούτου, όπως μας ενημέρωσε προφορικά ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ολύμπου, ο Δήμος πρόκειται να ζητήσει μεγάλη χρονική παράταση για την κατάθεση της τελικής γνωμοδότησής του σχετικά με τα όσα προβλέπονται στο Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τον Όλυμπο. Το ΣΠΔ επομένως συντάχθηκε χωρίς στην ουσία να έχουν ληφθεί υπόψη οι γνωμοδοτήσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης γεγονός που έρχεται σε αντίθεση τόσο νομικά όσο και ηθικά με τα όσα ισχύουν επί των διαδικασιών κατάρτισης – διαμόρφωση ενός Προεδρικού Διατάγματος.
Δεν είναι δυνατόν να ιδρύονται Εθνικά Πάρκα, κατ’ επιταγή του νόμου για τη Φύση (1650/1986) και η ίδια η Πολιτεία να αγνοεί το δικό της νόμο αλλά και την ίδια την έννοια της δημοκρατίας και του ρόλου της Αυτοδιοίκησης.
Προτάσεις τροποποιήσεων της Στ ΚΟΜΑΘ επί του εν λόγω ΣΠΔ κατ΄ άρθρο
Άρθρο 1
Σκοπός του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος
Παρατηρήσεις Στ ΚΟΜΑΘ:
Καμία σύγχρονη επιστημονική έρευνα δεν αναφέρει τη νόμιμη θήρα ως δραστηριότητα αντίθετη με την «προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου ως φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού φυσικού πόρου σε χερσαία τμήματα της περιοχής του όρους Όλυμπος», που αποτελεί το σκοπό του εν λόγω Προεδρικού Διατάγματος.
Τόσο η ΕΕ όσο και η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης κάνουν λόγο για ρύθμιση της θήρας και των λοιπών ανθρώπινων δραστηριοτήτων και όχι για αυθαίρετες ολικές απαγορεύσεις στις διάφορες χρήσεις. Αν και οι επιστημονικές μελέτες που αποτελούν την τεκμηρίωση των διατάξεων του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος καταλήγουν σε προτάσεις για ολική απαγόρευση της θήρας στο υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Ολύμπου, εντούτοις δεν αφιερώνεται ούτε μία γραμμή κειμένου για την τεκμηρίωση της παραπάνω πρότασης με αποτέλεσμα αυτή να θεωρείται επιστημονικά αυθαίρετη. Είναι φανερό ότι οι συντάκτες του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος εκφράζουν προσωπικές επιθυμίες για την εφαρμογή απαγορεύσεων σε δραστηριότητες που δεν συμπαθούν.
Στο Άρθρο 1 του ΣΠΔ αναφέρεται πως «Ειδικότερα, επιδιώκεται η διατήρηση και διαχείριση των σπανίων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας που απαντώνται στη συγκεκριμένη περιοχή και η θεσμοθέτηση διαδικασιών και μέτρων για την εξασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης στο πλαίσιο της αειφόρου διαχείρισης της περιοχής πρόθεση που αναιρείται από τους ίδιους τους συντάκτες του ΣΠΔ στην ουσία με την αυθαίρετη πρόταση για ολική απαγόρευση της θήρας αντί για προσπάθεια ρύθμισης αυτής με βάση το ήδη υπάρχον αυστηρό θεσμικό πλαίσιο που τη διέπει.
Άρθρο 2
Χαρακτηρισμός και οριοθέτηση περιοχής και ζωνών προστασίας ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Παρατηρήσεις ΣT ΚΟΜΑΘ 2.2)
Αμφότερες οι Ζώνες Α και Β προτείνεται στο ΣΠΔ να χαρακτηριστούν ως «Περιοχές Προστασίας της Φύσης», για τις οποίες σύμφωνα με το νόμο 3937/2011 για τη Διατήρηση της Βιοποικιλότητας (Άρθρο 4, που αντικαθιστά στο Άρθρο 19 του ν.1650/1985) ισχύουν τα παρακάτω:
«2. Ως περιοχές προστασίας της φύσης (Nature reserves) χαρακτηρίζονται εκτάσεις μεγάλης οικολογικής ή βιολογικής αξίας. Στις περιοχές αυτές προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον από κάθε δραστηριότητα ή επέμβαση που μπορεί να μεταβάλει ή να αλλοιώσει τη φυσική κατάσταση, σύνθεση ή εξέλιξή του. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπονται, σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις του οικείου σχεδίου διαχείρισης, η εκτέλεση εργασιών που κρίνονται αναγκαίες για τη μη αλλοίωση εκείνων των χαρακτηριστικών που διασφαλίζουν τη διατήρηση των προστατευτέων αντικειμένων, επιστημονικών ερευνών και η άσκηση ήπιων ασχολιών και δραστηριοτήτων, εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας.»
Ενδεικτικό πρόσφατο παράδειγμα που εποδεικνύει περίτρανα την άποψη πως η θήρα είναι απόλυτα συμβατή με τον παραπάνω στόχο είναι η περίπτωση του Εθνικού Πάρκου της Σερβίας στον Δούναβη, όπου το κυνήγι επιτρέπεται στο 90% της έκτασης, το ίδιο το Εθνικό Πάρκο θεωρεί τη θήρα ως βασική ασκούμενη δραστηριότητα, αλλά και ως πόλο προσέλκυσης επισκεπτών. Το εθνικό αυτό πάρκο πρόσφατα επιβραβεύτηκε για τη διαχείρισή του από τον Πανευρωπαϊκό Οργανισμό Εθνικών Πάρκων!
Όπως αναφέρουμε και στο Άρθρο 1, η θήρα έχει αποδειχτεί επιστημονικά πως όχι μόνο δεν «μεταβάλει ή αλλοιώνει τη φυσική κατάσταση, σύνθεση ή εξέλιξή του φυσικού περιβάλλοντος» του Ολύμπου, αλλά αντίθετα αποτελεί ουσιαστικό διαχειριστικό εργαλείο στα χέρια των αρμόδιων αρχών και αναπόσπαστο μέρος της πρόσφατης διαχείρισης του η οποία με βάση το ΣΠΔ που κάνει λόγο για «διατήρηση» στους στόχους, κρίνεται επιτυχημένη.
Με βάση επομένως τα παραπάνω, παρά το γεγονός πως η πρόταση να αποδοθεί ο ίδιος χαρακτηρισμός τόσο στη Ζώνη Α όσο και στη Ζώνη Β, έρχεται σε αντίθεση με την αποκλιμάκωση της προστασίας από τη Ζώνη Α προς τη Ζώνη Γ (όπως γίνεται σε άλλα Εθνικά Πάρκα), η αποκλιμάκωση αυτή μπορεί να επιτευχθεί με διαφοροποίηση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων στη Ζώνη Β στην οποία δε συντρέχει σύμφωνα με την ΕΠΜ κανείς λόγος για την χωρική επέκταση των απαγορεύσεων θήρας που ήδη ισχύουν στην περιοχή.
Άρθρο 3
Χρήσεις , δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισης
Παρατηρήσεις – Προτάσεις Στ ΚΟΜΑΘ : 3.Α.β.
Ενώ η ΕΠΜ έχει μείνει ανενεργή εδώ και 7 χρόνια, διάστημα στο οποίο θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν οι όποιες εκκρεμότητες υπήρχαν το 2004 που παραδόθηκε , εντούτοις πολλές δραστηριότητες (πχ Άρθρο 3, παρ. Α.β.4. για ομαδικές επισκέψεις στη Ζώνη Α) προβλέπεται να ρυθμιστούν μετά από μελλοντικές αποφάσεις-κανονισμούς ή ακόμη και μελέτες που θα εκπονηθούν στο μέλλον και βάσει των οποίων μοναδικός αρμόδιος για τη ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων θα είναι ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Ολύμπου.
Με αυτόν τον τρόπο αποκλείεται αυθαίρετα η αξιολόγηση – έγκριση αυτών των αποφάσεων στη διαδικασία της σχετικής Διαβούλευσης και κατ’ επέκταση εκμηδενίζεται η διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αυτών των αποφάσεων ή/και αποδοχής των σχετικών μελετών. Έτσι καταργούνται εν τη γενέσει τους οι βασικές αρχές κατάρτισης του Προεδρικού Διατάγματος και συγκεκριμένα η συμμετοχή των πολιτών και κυρίως της τοπικής κοινωνίας στη διαμόρφωση των τελικών διατάξεων που θα περιλαμβάνει.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός πως η βιωσιμότητα των Φορέων Διαχείρισης δεν έχει κατοχυρωθεί θεσμικά, τουναντίον λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας απειλείται άμεσα, διαμορφώνουν μία εξαιρετικά πρόχειρη, επισφαλή και αδιαφανή προσέγγιση που αφορά στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου που αποτελεί σύμβολο της χώρας διεθνώς, η οποία πέραν των ουσιαστικών αναμένεται να προκαλέσει και πλήθος διαδικαστικών ζητημάτων με αποτέλεσμα ενδεχόμενη εκ νέου καθυστέρηση στην εφαρμογή του ΣΠΔ. Η λειτουργία του Φορέα εξαρτάται μόνο από χρήματα που υπάρχουν μέχρι τη λήξη του ΕΣΠΑ (2014), αλλά ουδείς εγγυάται, με την οικονομική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας, αν θα υπάρχει ακόμη και μέχρι τότε χρηματοδότηση. Παρόλα αυτά δίνονται υπερεξουσίες στον Φορέα Διαχείρισης, εις βάρος των καθ΄ υλην αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών και κυρίως της ίδιας της Αυτοδιοίκησης.
Προτείνουμε επομένως την άμεση κατάργηση κάθε διάταξης του ΣΠΔ που δε βασίζεται σε ήδη διαμορφωμένες αποφάσεις και κανονισμούς μέχρι την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών ή ολοκλήρωσης των απαιτούμενων διαδικασιών για την κατάρτιση των σχετικών κανονισμών.
Τροποποίηση 3.Β.β.
Να προστεθεί στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες της Ζώνης Β
«Η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας εκτός των περιοχών στις οποίες απαγορευόταν πριν την κατάρτιση του ΣΠΔ.»
Τεκμηρίωση:
Η ΕΕ αναγνωρίζει τη θήρα ως ιδιαίτερα επωφελή δραστηριότητα για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και κατ’ επέκταση της βιοποικιλότητας διότι οι κυνηγοί αποτελούν μία από τις ελάχιστες ομάδες χρηστών η δραστηριότητα των οποίων προϋποθέτει τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος ως έχει, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των άλλων δραστηριοτήτων που έχει συμφέρον από την οικοπεδοποίηση κλπ.
Η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της φύσης (IUCN) κάνει λόγω για διατήρηση μέσω ορθής χρήσης και όχι για απαγορεύσεις. Τούτο σημαίνει πως αρκεί ορθή ρύθμιση της θήρας κάτι που επιτυγχάνεται από το ιδιαίτερα αυστηρό πλαίσιο που τη διέπει στη χώρα μας αλλά και από τις κατά τόπον απαγορεύσεις θήρας που ισχύουν ήδη στην περιοχή.
Η μέχρι σήμερα διαχείριση της περιοχής που προτείνεται να χαρακτηριστεί ως Ζώνη Β περιλάμβανε με εξαίρεση τα Καταφύγια Άγριας Ζωής που υπάρχουν στην περιοχή την άσκηση της θήρας. Από τη στιγμή επομένως που γίνεται λόγος για διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης έμμεσα ομολογείται πως η θήρα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της σημερινής κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος που επικρατεί στον Όλυμπο η οποία προφανώς κρίνεται ως θετική από τους συντάκτες του ΣΠΔ μιας και αποτελεί στόχο η διατήρησή της.
Με βάση τα παραπάνω αλλά και όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες στις οποίες βασίζεται η ΕΕ και η IUCN, η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας είναι απόλυτα συμβατή με το διαχειριστικό στόχο του ΣΠΔ όπως αυτούσια μεταφέρεται παρακάτω.
«Στην Περιοχή Προστασίας Β΄ (Ζώνη Β΄) όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 της παρούσας, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία και διαχείρισή του.»
Παρατηρήσεις – προτάσεις Στ ΚΟΜΑΘ: 3.Γ.α.
Η ρύθμιση όλων των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων που αφορούν στη Ζώνη Γ παραπέμπεται επίσης σε μελλοντική κατάρτιση «οικείου Κανονισμού Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής»
Με βάση επομένως τις παρατηρήσεις μας επί του Άρθρου 3.Α.β) οπού επίσης η ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων παραπέμπεται σε μελλοντικές αποφάσεις προτείνουμε και σε αυτήν την παράγραφο την άμεση κατάργηση κάθε διάταξης του ΣΠΔ που δε βασίζεται σε ήδη διαμορφωμένες αποφάσεις και κανονισμούς μέχρι εκπόνησης των απαιτούμενων μελετών.
Τροποποίηση : 3.Γ.β.
Να προστεθεί στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες της Ζώνης Γ:
«Η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας εκτός των περιοχών στις οποίες απαγορευόταν πριν την κατάρτιση του ΣΠΔ.»
Τεκμηρίωση:
Για τους ίδιους λόγους που αναφέρουμε και στο άρθρο 3.Β.β που αφορά στις επιτρεπόμενες χρήσεις της Β ζώνης, η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας αποτελεί ουσιαστικό εφόδιο για την επίτευξη του διαχειριστικού στόχου που τίθεται για τη Ζώνη Γ και συγκεκριμένα τη
«Διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας σε συνάρτηση με τις ασκούμενες παραδοσιακού χαρακτήρα δραστηριότητες των κατοίκων, με παράλληλη παροχή δυνατοτήτων οικοτουριστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.»
Πέραν της επιστημονικής τεκμηρίωσης, η αυθαίρετη (στο βαθμό που δεν τεκμηριώνεται) αλλά έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της ΕΕ και της IUCN) απαγόρευση θήρας σε ολόκληρη τη Ζώνη Γ έρχεται σε αντίθεση με τα όσα ισχύουν σε άλλα Εθνικά Πάρκα της χώρας όπως το προσφάτως ιδρυθέν Εθνικό Πάρκο Αξιού, στο οποίο η θήρα επιτρέπεται σε σημαντικό ποσοστό των εκτάσεων της Ζώνης Β και σε ολόκληρη τη Ζώνη Γ.
Η μονομερής απαγόρευση της θήρας σε ολόκληρη τη Ζώνη Γ σε αντίθεση με όλες τις άλλες παραδοσιακές χρήσεις γης όπως κτηνοτροφία, υλοτομία, μελισσοκομία κλπ παραβιάζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας αρχή της αναλογικότητας.
Άρθρο 4
Γενικές διατάξεις – όροι και περιορισμοί δόμησης
Τροποποίηση: 4.Β.
Να προστεθούν:
1. «Κατά τη διαδικασία αυτή απαιτείται η γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αφού ληφθούν υπόψη οι σχετικές εισηγήσεις των εκπροσώπων των διαφόρων χρηστών, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις…»
2. «Με τον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας και το Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής, το οποίο θα επικαιροποιείται ανά 5ετία και θα αξιολογεί αναλυτικά την επίδραση κάθε επιτρεπόμενης δραστηριότητας ανά Ζώνη Προστασίας με βάση τις αρχές της επιστήμης αλλά και τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια που συμβαδίζουν με την αειφορική διαχείριση, και μετά από σύμφωνη γνώμη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορεί να επιβάλλονται πρόσθετοι όροι για όλα τα επιτρεπόμενα έργα και δραστηριότητες του άρθρου 3 του παρόντος για λόγους προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.»
Τεκμηρίωση:
Στις συνεδριάσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Ν. Πιερίας σχετικά με το ΣΠΔ σχεδόν ομόφωνα οι πολιτικοί εκπρόσωποι και οι φορείς που τοποθετήθηκαν έκαναν λόγο για μονομερή προσέγγιση της προτεινόμενης Διαχείρισης του Ολύμπου η οποία συμπεριέλαβε τις όποιες περιβαλλοντικές παραμέτρους προέκυψαν από τις ανεπίκαιρες πλέον μελέτες (η συντριπτική πλειοψηφία εκπονήθηκε προ του 2000) στις οποίες βασίστηκε η ΕΠΜ και κατ’ επέκταση το ΣΠΔ, αλλά ούτε στο ελάχιστο τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια που ισχύουν σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση που συμβαδίζουν με τις αρχές της αειφορικής διαχείρισης.
Τίθεται επομένως ζήτημα επαρκούς εκπροσώπησης των τοπικών κοινωνιών αλλά και των διαφόρων χρηστών-επισκεπτών του Ολύμπου από πλευράς αρμόδιων φορέων (Φορέας Διαχείρισης και Δ/νση Δασών Πιερίας) με δεδομένο το γεγονός πως οι εκπρόσωποί τους δήλωσαν (Δήμος Δίου Ολύμπου, Πρακτικά Συνεδρίασης, Λιτόχωρο 10/10/2011) πως υιοθετούν πλήρως το ΣΠΔ.
Πρόταση: 4.Γ.1.ii.
Να καταργηθεί η αναφορά της άσκησης της θήρας στις προτεινόμενες για απαγόρευση σε όλη την έκταση του υπό ίδρυση Εθνικού Πάρκου, δραστηριότητες.
Τεκμηρίωση:
Το σύνολο της τεκμηρίωσης των προτάσεων αλλαγών που καταθέτουμε πιο πάνω.
Πρόταση: 4.Ε
Ο Κανονισμός Διοίκησης και Λειτουργίας να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος του ΣΠΔ το οποίο να τεθεί εκ νέου σε Δημόσια Διαβούλευση αφού ενσωματωθούν όλες οι αποφάσεις και κανονισμοί που προβλέπεται να ρυθμίζουν τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες το υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Ολύμπου.
Το Σχέδιο Διαχείρισης που εκπονήθηκε το 1988 και αναθεωρήθηκε το 1996 δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει τη βάση για τη ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων ή τον αποκλεισμό τους από μία ή περισσότερες Ζώνες του υπό ίδρυση Εθνικού Πάρκου λόγω παλαιότητας των στοιχείων που περιλαμβάνει.
Για να προστατευτεί στην ουσία ο Όλυμπος όπως και κάθε άλλη προστατευόμενη περιοχή απαιτείται συνεχής έρευνα για τη συστηματική καταγραφή όλων των βιοτικών (χλωρίδα – πανίδα) αλλά και των αβιοτικών παραμέτρων έτσι ώστε κάθε δραστηριότητα να ρυθμίζεται ανάλογα με την επίδραση που αναμένεται να έχει στην κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος που επικρατεί στην περιοχή σήμερα και όχι στην κατάσταση που επικρατούσε πριν από 15 ή 20 και πλέον χρόνια που εκπονήθηκαν οι παραπάνω μελέτες.
Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός πως ακόμη και σήμερα και παρά την ίδρυση του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, δε χρηματοδοτούνται από το ΥΠΕΚΑ έρευνες σε μόνιμη βάση για κάθε τι που συμβαίνει στο βουνό των Θεών και σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής αλλά επιχειρείται αυθαίρετη και αναχρονιστική προσέγγιση με στοιχεία 15ετίας και πλέον που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση (σε ότι αφορά στο βιοτικό περιβάλλον τουλάχιστον) να θεωρούνται έγκυρα χωρίς επικαιροποίηση.
Τεκμηρίωση:
Όπως στο άρθρο 3.Α.β.
Τεκμηρίωση άρθρου 3.Α.β.:
Ενώ η ΕΠΜ έχει μείνει ανενεργή εδώ και 7 χρόνια, διάστημα στο οποίο θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν οι όποιες εκκρεμότητες υπήρχαν το 2004 που παραδόθηκε , εντούτοις πολλές δραστηριότητες (πχ Άρθρο 3, παρ. Α.β.4. για ομαδικές επισκέψεις στη Ζώνη Α) προβλέπεται να ρυθμιστούν μετά από μελλοντικές αποφάσεις-κανονισμούς ή ακόμη και μελέτες που θα εκπονηθούν στο μέλλον και βάσει των οποίων μοναδικός αρμόδιος για τη ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων θα είναι ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Ολύμπου.
Με αυτόν τον τρόπο αποκλείεται αυθαίρετα η αξιολόγηση – έγκριση αυτών των αποφάσεων στη διαδικασία της σχετικής Διαβούλευσης και κατ’ επέκταση εκμηδενίζεται η διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αυτών των αποφάσεων ή/και αποδοχής των σχετικών μελετών. Έτσι καταργούνται εν τη γενέσει τους οι βασικές αρχές κατάρτισης του Προεδρικού Διατάγματος και συγκεκριμένα τη συμμετοχή των πολιτών και κυρίως της τοπικής κοινωνίας στη διαμόρφωση των τελικών διατάξεων που θα περιλαμβάνει.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός πως η βιωσιμότητα των Φορέων Διαχείρισης δεν έχει κατοχυρωθεί θεσμικά τουναντίον λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας απειλείται άμεσα, διαμορφώνουν μία εξαιρετικά πρόχειρη, επισφαλή και αδιαφανή προσέγγιση που αφορά στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου που αποτελεί σύμβολο της χώρας διεθνώς, η οποία πέραν των ουσιαστικών αναμένεται να προκαλέσει και πλήθος διαδικαστικών ζητημάτων με αποτέλεσμα ενδεχόμενη εκ νέου καθυστέρηση στην εφαρμογή του ΣΠΔ.
Προτείνουμε επομένως την άμεση κατάργηση κάθε διάταξης του ΣΠΔ που δε βασίζεται σε ήδη διαμορφωμένες αποφάσεις και κανονισμούς μέχρι την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών ή ολοκλήρωσης των απαιτούμενων διαδικασιών για την κατάρτιση των σχετικών κανονισμών.
Η σημερινή δραματική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας επιτάσσει προσεγμένους και εμπεριστατωμένους χειρισμούς στη διαχείριση και την προστασία του περιβάλλοντος, η οποία πρέπει επιτέλους να βασίζεται στις αρχές της αειφορίας, λαμβάνοντας υπόψη τα κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια, ενισχύοντας τις τοπικές κοινωνίες, που είναι και οι πραγματικοί θεματοφύλακες των προστατευόμενων περιοχών
Ο γνωστός σε όλους Όλυμπος είναι μιά περιοχή με τεράστια οικολογική και πολιτιστική αξία και είναι συνδεδεμένος με την ιστορία τους Έθνους μας, διαχρονικά από τα αρχαία και στη συνέχεια τα Βυζαντινά χρόνια μέχρι σήμερα. Αυτό επιβάλλει με κάθε τρόπο ώστε όλα τα οικολογικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά του να προστατευθούν, προκειμένου να διατηρηθεί τόσο η φυσική όσο και η πολιτιστική αυτή κληρονομιά στο διηνεκές για τις μελλοντικές γενεές. Η προστασία προκειμένου να είναι αποτελεσματική δεν θα πρέπει να γίνεται μόνο με στατικές και κατασταλτικές πολιτικές, αλλά κυρίως με την συμμετοχική και ενεργητική διαδικασία όλων των πολιτών με γνώμονα την αειφορία και την δίκαιη κατανομή των βαρών, ώστε να προκληθεί το ενδιαφέρον των τοπικών κοινωνιών για την προστασία του περιβάλλοντος και η αγάπη τους γι΄αυτό. Με βάση τα ανωτέρω κάνουμε τις εξής προτάσεις:
α. Επιβράβευση όσων προστατεύουν το περιβάλλον σύμφωνα με τό άρθρο 16 παρ. 2 του ν. 3937/2011, που προβλέπει τη θεσμοθέτηση οικονομικών κινήτρων για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, στα οποία περιλαμβάνεται, ενδεχομένως, και σύστημα ανταποδοτικών οφελών ως κίνητρο σε ιδιώτες ή τοπικές κοινωνίες για τη διατήρησή τους, με στόχο την αναγνώριση της αξίας των υπηρεσιών και των λειτουργιών που προσφέρουν τα οικοσυστήματα, ειδικότερα όταν διατηρούνται σε ικανοποιητική κατάσταση. Άλλωστε οι τοπικές κοινωνίες (με τα όποια λάθη τους), διατήρησαν το περιβάλλον στην πολύ καλή κατάσταση που είναι σήμερα και θα πρέπει και άλλοι πολίτες, που ζούν σε περιοχές που έχουν υποβαθμίσει το περιβάλλον τους, να συμβάλλουν και αυτοί στην προστασία του, σύμφωνα με την ευρύτερη ερμηνεία της αρχής ότι «ο ρυπαίνων πληρώνει».
β. Η ενθάρρυνση γεωργοκτηνοτροφικών δραστηριοτήτων με παραδοσιακές και βιολογικές μεθόδους και η εκτατική κτηνοτροφία, η ενθάρρυνση εκτροφής αυτοχθόνων φυλών αγροτικών ζώων (τα οποία προστατεύονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 1 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει σήμερα) και η ενθάρρυνση του οικοτουρισμού. Να εξετασθεί επίσης η δυνατότητα ειδικής πιστοποίησης των προϊόντων που θα παράγονται στην περιοχή.
γ. Η δυνατότητα εγκαταστάσεως ΑΠΕ (άρθρο 19 παρ. 8 το ν. 1650/1986, όπως ισχύει σήμερα), με όρους και περιορισμούς που θα αφορούν το μέγιστο ύψος τους και την μέγιστη κάλυψη του γηπέδου.
δ. Δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί η παρουσία του ανθρωπου και οι δραστηριότητες του από την προστατεύομενη περιοχή, διότι σε πολλές περιπτώσεις η ανθρώπινη επιρροή συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός οικολογικά πολύτιμου οικοτόπου (Natura 2000 and forests ‘Challenges and opportunities’, European Commission, Directorate-General for the Environment, 2003, p. 12), ή η διατήρηση της βιοποικιλότητος ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να απαιτεί την διατήρηση ή και την ενθάρρυνση ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ, ΕΕ L 206, της 22.7.1992, εισαγωγή). Με την προϋπόθεση βέβαια ότι όλα αυτά γίνονται με συγκεκριμένους και σαφείς όρους και περιορισμούς. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι ο Όλυμπος είναι διάσπαρτος από αρχαιολογικούς χώρους και Μνημεία, που είναι έργα ανθρώπων και τα οποία αποτελούν σήμερα αντικείμενο προστασίας.
Επισημαίνουμε ότι στό άρθρο 18 § 5 του ν. 1650/1986 όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 4 του ν. 3937/2011, για τις προστατευόμενες περιοχές δεν προβλέπονται κανονισμοί διοίκησης και λειτουργίας αλλά μόνο σχέδια διαχείρισης.
Γενικά όσον αφορά τις ρυθμίσεις του π.δ. αυτές κρίνονται θετικές και ελπίζουμε μετά την διαβούλευση και τις προτάσεις που θα γίνουν από όλους τους ενδιαφερομένους θα γίνουν ακόμη καλύτερες.
Οι υπόλοιπες παρατηρήσεις μας αναφέρονται στα επι μέρους άρθρα του π.δ.
Σχόλια ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ για το Προεδρικό Διάταγμα χαρακτηρισμού του Ολύμπου
ως Εθνικό Πάρκο.
Πρώτα από όλα θα πρέπει να επικροτήσουμε τόσο τη δρομολόγηση της διαδικασίας έκδοσης Προεδρικού Διατάγματος για την Προστατευόμενη Περιοχή του Ολύμπου από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, όσο και το περιεχόμενό του ελπίζοντας πως παράλληλα με την νομοθετική ενίσχυση θα βρεθεί τρόπος να θωρακιστεί και η λειτουργία του Φορέα Διαχείρισης όπως και των υπόλοιπων προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα.
Πολλά σημεία του κειμένου έχουν ευστόχως επισημανθεί από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία και το WWF-Ελλάς, θα θέλαμε όμως να τονίσουμε από την πλευρά μας κάποια με τη μορφή προβληματισμών κυρίως σε σχέση με τις ανθρώπινες δραστηριότητες και την συνύπαρξη του ανθρώπου με την άγρια ζωή, όπως:
1. Η χρήση της βόσκησης ως βασικό εργαλείο ολοκληρωμένης διαχείρισης με βάση την βοσκοϊκανότητα των περιοχών (η οποία πρέπει να υπολογίζεται σε συνδυασμό με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας) όπου κρίνεται αυτή απαραίτητη.
2. Η ολοκληρωμένη διαχείριση της πρόσβασης των τροχοφόρων με αποκλεισμό εισόδου για οποιοδήποτε όχημα δεν έχει σχέση με την προστασία και διαχείριση του Εθνικού Πάρκου. Ακόμα και αυτά τα οχήματα να τηρούν κανόνες αποτροπής εκτός δρόμου οδήγησης ειδικά σε χορτολιβαδικές εκτάσεις με σημαντικά είδη της χλωρίδας. Εξαίρεση μπορούν να αποτελούν οι περιοχές στις οποίες μπορεί να επιτρέπεται η βόσκηση.
3. Η δυνατότητα αξιολόγησης της κατάστασης του φυσικού οικοσυστήματος ως δυναμικό σύστημα με εποχιακές διακυμάνσεις και δυνατότητες επανάκαμψης ειδών της άγριας πανίδας και χλωρίδας έχοντας υπόψη:
• Την εποχιακή αλλαγή της χρήσης των διαφόρων ζωνών της Προστατευόμενης Περιοχής από κάποια είδη με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις εποχιακές μετακινήσεις του αγριόγιδου. Το είδος αυτό είναι χαρακτηριστικός δείκτης της ανάγκης για την αποτροπή του κυνηγίου και στις τρεις ζώνες αφού δεν χρειάζεται να αποτελεί το ίδιο στόχο για να ενοχληθεί από οποιοδήποτε πυροβολισμό και να εγκαταλείψει τον βιότοπό του.
• Τον τρόπο διαχείρισης και τα προβλήματα που υπάρχουν στον ευρύτερο χώρο έξω από την Προστατευόμενη Περιοχή και την ενδεχόμενη αλληλεπίδραση και φυσική συνέχεια μεταξύ τους. Τα προβλήματα αυτά, αποτρέπουν, ενώ η σωστή διαχείριση επιτρέπει, την επανεμφάνιση σημαντικών ειδών που ιστορικά υπήρξαν στην περιοχή όπως: α) η αρκούδα η οποία επανεμφανίστηκε στην ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου μετά από σχεδόν ένα αιώνα: ενδεικτικά αναφέρεται η ύπαρξη περιστατικών με χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων και λαθραίο κυνήγι αρκούδας στην ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου εκτός του Εθνικού Δρυμού και β) ο γυπαετός, η επανεμφάνιση του οποίου απαιτεί την παρουσία της κτηνοτροφίας στη ευρύτερη περιοχή αλλά και την παράλληλη εξάλειψη της χρήσης των δηλητηριασμένων δολωμάτων. Μία πιθανή παρουσία και των δύο ειδών θα αυξήσει ανυπολόγιστα την προστιθέμενη αξία της βιοποικιλότητας και ευρύτερα της φυσικής κληρονομιάς του Ολύμπου.
Επιπλέον και επειδή ως είδος του πλανήτη γη, ο άνθρωπος έχει κυριεύσει όλα τα πλάτη και τα μήκη του, τώρα τελευταία και τα ύψη (λόγω αιολικών πάρκων), οφείλει τουλάχιστον σε περιοχές που θέλει να λογίζονται ως προστατευόμενες να διατηρήσει στο μέγιστο δυνατό το αδιατάρακτο χαρακτήρα τους.
Λάζαρος Γεωργιάδης
Βιολόγος
Διευθυντής ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ
Η προώθηση της διαδικασίας έκδοσης Προεδρικού Διατάγματος, μετά την ψήφιση του Νόμου για τη Βιοποικιλότητα είναι ένα πολύ θετικό βήμα. Αν και πολύ καθυστερημένα (το βουνό του Ολύμπου χαρακτηρίσθηκε ως Εθνικός Δρυμός πριν 73 χρόνια) η παγκόσμιας αξίας φυσική αυτή περιοχή αποκτά πια καθεστώς προστασίας.
Τονίζουμε πως το περιεχόμενο του προτεινόμενου ΠΔ είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και δε θα πρέπει να ακολουθηθεί μια διαδικασία «χαλάρωσης» του καθεστώτος προστασίας κατά τη διαδικασία ολοκλήρωσης και υπογραφής του ΠΔ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πίεση που ασκείται από κυνηγετικές οργανώσεις έτσι ώστε να επιτραπεί η θήρα στο Εθνικό Πάρκο, χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση για το πώς αυτή η δραστηριότητα μπορεί να επιφέρει θετικές επιπτώσεις στο προστατευτέο αντικείμενο και παράλληλα απαξιώνοντας την ΕΠΜ που εκπονήθηκε για την περιοχή, βάζοντας έτσι ένα «φρένο» για την προώθηση του ΠΔ. Συγκεκριμένα, η ΕΠΜ αναφέρει ότι «η μόνη παραχώρηση στις προστατευόμενες θα πρέπει να γίνεται για το κυνήγι συγκεκριμένων ειδών μόνο ως μέσο για την ρύθμιση των πληθυσμών μετά από ειδική πληθυσμιακή μελέτη εφόσον απαιτηθεί από το διαχειριστικό σχέδιο μιας προστατευόμενης περιοχής. Βρισκόμαστε πολύ μακριά από αυτό το σκεπτικό στην Ελλάδα». Τονίζουμε, τέλος, την σημασία ενός ενδυναμωμένου Φορέα Διαχείρισης με αρμοδιότητες και δυνατότητα γνωμοδοτήσεων για τις αδειοδοτούμενες δραστηριότητες στην προστατευόμενη περιοχή. Ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Ολύμπου θα λειτουργήσει πιο αποτελεσματικά εφόσον η Πολιτεία παρέχει την απαραίτητη υποστήριξη και όχι την απαξίωσή του.
Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένες ειδικότερες παρατηρήσεις για την περαιτέρω βελτίωση του ΠΔ.
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ «ΝΕΑ ΑΡΧΗ – ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΔΙΟΥ – ΟΛΥΜΠΟΥ
Παρουσιάζουμε στο σημείο αυτό τις αρχικές θέσεις του συνδυασμού μας γύρω από το θέμα: «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών». Θέσεις βέβαια που επιδέχονται βελτιώσεων και προσθηκών, όσο η διαβούλευση συνεχίζεται.
– Πρώτο και βασικότερο, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα είναι αναγκαίο να δοθεί μία γενναία παράταση στη διαβούλευση (τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2011), πόσο μάλλον όταν οι φορείς της τοπικής κοινωνίας δηλώνουν αιφνιδιασμό κι έλλειψη ενημέρωσης για το θέμα. Έτσι κι αλλιώς ο Όλυμπος δεν αξίζει μόνο έναν μήνα ηλεκτρονικής διαβούλευσης. Κατά τη γνώμη μας πρέπει να προχωρήσουμε σύντομα στη διενέργεια ενός διεθνούς συνεδρίου με πρωτοβουλία, αν όχι της πολιτείας, τουλάχιστον της τοπικής αυτοδιοίκησης και με τη συμμετοχή εμπειρογνωμόνων από άλλους διεθνούς φήμης δρυμούς κι επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων (γεωλόγους, ζωολόγους, βοτανολόγους, δασολόγους, μα και αρχαιολόγους, περιβαλλοντολόγους, επιστήμονες αειφορικής διαχείρισης φυσικών πόρων κ.α.) που εμπλέκονται στο θέμα του Ολύμπου, της προστασίας και της ανάδειξής του!
– Για εμάς ζητούμενο είναι η προστασία του βουνού με ταυτόχρονη ανάδειξη και αξιοποίησή του. Αυτό σημαίνει ήπιας μορφής ανάπτυξη και όχι στυγνή εκμετάλλευση. Επομένως ούτε «τσιμεντοποίηση» που συνεχίζουν να ονειρεύονται ορισμένοι, ούτε όμως κι εγκλεισμός του βουνού σε μία «γυάλα». Οι δύο αυτές ακραίες επιλογές είναι το ίδιο επιβλαβείς και…ύποπτες! Ο χαρακτήρας του θρυλικού βουνού πρέπει να διαφυλαχθεί γιατί αυτή είναι η ταυτότητά του η μοναδική παγκοσμίως και μαζί η μεγάλη «προίκα» του για την τοπική μας κοινωνία (τεράστια διεθνής αναγνωρισιμότητα δυνητικά ως ονομασία προέλευσης προϊόντων και υπηρεσιών). Παράλληλα όμως το βουνό θα πρέπει να είναι προσπελάσιμο κι επισκέψιμο πάντοτε βέβαια με συγκεκριμένους κανόνες κι έλεγχο. Στόχος δεν πρέπει να είναι ο συνεχής περιορισμός του αριθμού επισκεπτών του βουνού, οι οποίοι αφήνονται στη συνέχεια ανεξέλεγκτοι, αλλά το να επιτρέπεται ο μέγιστος δυνατός καθημερινά αριθμός επισκεπτών, με παράλληλη όμως και συνεχή καταγραφή, καθοδήγηση ή ακόμη και συνοδεία τους (εφ’ όσον την επιθυμούν). Έτσι διασφαλίζεται η πραγματική προστασία και ασφάλεια του βουνού και η δική τους.
– Τα δύο μεγάλα θέματα που προκύπτουν άμεσα από το σχέδιο Π.Δ. είναι: α) Η οριοθέτηση των ζωνών, β) Οι χρήσεις εντός των ζωνών αυτών.
Σίγουρα δεν είμαστε οι απολύτως ειδικοί για να λύσουμε από μόνοι μας τα προβλήματα που προκύπτουν ή για να σχολιάσουμε υπεύθυνα τα δεδομένα στα οποία στηρίχθηκε ο σχεδιασμός αυτός. Ούτε όμως μία μόνο ομάδα επιστημόνων μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο των απολύτως «ειδικών σοφών». Για αυτό τον λόγο προτείναμε τη διενέργεια διεθνούς συνεδρίου για να δοθούν οι πιο έγκυρες απαντήσεις στα ζητήματα αυτά. Σε αυτή τη φάση πάντως οφείλουμε να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις: α) Στο θέμα της οριοθέτησης πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθεί μία άσκοπη «κόντρα» που πάει να δημιουργηθεί ουσιαστικά άνευ λόγου με την τοπική κοινωνία. Είναι λοιπόν απαράδεκτο να περιλαμβάνονται στη ζώνη Γ αρκετές μικροϊδιοκτησίες, καθώς και ολόκληρος σχεδόν ο οικισμός της Παλιάς Λεπτοκαρυάς, τη στιγμή μάλιστα που επιμελώς – και πολύ σωστά βέβαια – έχει αφεθεί εκτός ζωνών η Ι.Μ. Αγ. Διονυσίου. Προς τι τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά; Προφανώς αβλεψία στον σχεδιασμό που πρέπει να διορθωθεί με μικρή μετατόπιση των ορίων του Εθνικού Πάρκου λίγο ψηλότερα! Τέλος προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι το «Οροπέδιο των Μουσών», μία περιοχή με σπάνια χλωρίδα δεν περιλαμβάνεται στην ζώνη Α (απολύτου προστασίας)!
β) Στο θέμα των χρήσεων θεωρούμε υπερβολική την απόλυτη απαγόρευση ορισμένων δραστηριοτήτων (π.χ. θήρα, λειτουργία παραδοσιακών ξενώνων ή αγροτουριστικών μονάδων κ.α.) ακόμη κι εντός της ζώνης Γ. Κατά τη γνώμη μας θα μπορούσε η ζώνη Γ να χωριστεί σε υποζώνες Γ1 και Γ2 ή ακόμη καλύτερα να υπάρξει πρόβλεψη σαφώς οριοθετημένων θυλάκων, εντός των οποίων να επιτρέπονται ορισμένες από τις χρήσεις αυτές. Θεωρητικά θα μπορούσε να γίνει, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα, οριοθέτηση ανάλογων θυλάκων, και στις άλλες δύο ζώνες, ενώ για προτάσεις που αναφέρονται συχνά στη διαβούλευση, όπως χιονοδρομικό κέντρο ή τελεφερίκ, θεωρούμε πως είναι ιδιαίτερα δύσκολο να μπορέσουν να βρουν εφαρμογή (ειδικά το χιονοδρομικό κέντρο), ωστόσο δεν βλέπουμε τον λόγο για τον οποίο θα πρέπει να απορρίπτεται εκ των προτέρων η δυνατότητα ανάλογων εφαρμογών, εάν π.χ. εκπονηθεί μία μελέτη που θα πληροί τους αυστηρότερους περιβαλλοντικούς όρους.
– Ένα επιπλέον θέμα που προκύπτει από το σχέδιο Π.Δ. είναι και αυτό του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού. Στα δέκα χρόνια λειτουργίας του ο Φορέας με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει έχει επιτελέσει θετικό έργο. Πρέπει όμως να περάσουμε σε ένα επόμενο στάδιο, όπου ο Φορέας Διαχείρισης θα λειτουργεί στα πρότυπα αντίστοιχων Φορέων μεγάλων δρυμών του εξωτερικού, ασκώντας πραγματική αειφορική διαχείριση του δρυμού κι όχι απλώς μία υποτυπώδη φύλαξή του. Απαιτείται επομένως στελέχωση του Φορέα με ειδικό επιστημονικό προσωπικό, καθώς και μεγαλύτερη εκπροσώπηση της τοπικής κοινωνίας των παρολύμπιων δήμων και ιδιαίτερα του δήμου Δίου – Ολύμπου, ο οποίος χωροταξικά εμπλέκεται στο μέγιστο μέρος του δρυμού.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι εκτός από το «Εθνικό Πάρκο» υπάρχει και ο «Πιερικός Όλυμπος», όπου αρμόδιο είναι το Υπουργείο Πολιτισμού. Θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπίπτουν τα όρια του Εθνικού Πάρκου με εκείνα του Πιερικού Ολύμπου τουλάχιστον στα βόρεια και νότια, όπου όντως αυτό είναι εφικτό.
Πέρα όμως από αυτό προτείνουμε επιπλέον το εξής: Ο υπάρχων Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού και το Δ.Σ. ή Επιτροπή του Πιερικού Ολύμπου να συγχωνευθούν και να ανασυσταθούν σε έναν «Ενιαίο Φορέα Διαχείρισης Φυσικού και Πολιτιστικού Πλούτου Ολύμπου». Έτσι θα απλοποιηθεί πολύ μία κατάσταση προβληματική εξ αιτίας των επικαλύψεων και των συγχύσεων αρμοδιοτήτων που σίγουρα θα προκύψουν, εάν δεν συγχωνευθούν οι δύο αυτοί οργανισμοί!
– Τέλος ένα πολύ θετικό σημείο του σχεδίου Π.Δ. είναι η πρόβλεψη για την απομάκρυνση του πεδίου βολής, έστω κι αν θα πρέπει να ξεκαθαρισθούν ο χρόνος και ο τρόπος της απομάκρυνσης.
Για την παράταξη «ΝΕΑ ΑΡΧΗ – ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ»,
ο επικεφαλής: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΘ. ΛΑΠΠΑΣ,
Δημ. Σύμβουλος Δήμου Δίου – Ολύμπου
Ο Όλυμπος δεν είναι ένα τυχαίο βουνό.Είναι παγκόσμιο σύμβολο, φάρος ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού.
Είναι χρέος μας να τον διαφυλάξουμε από κάθε απειλή «ανάπτυξης» που επιχειρούν οι γνωστοί μεγαλοεκδότες-μεγαλοκατασκευαστες και τα κατά τόπους τσιράκια τους.
Στην Πιερία έχουμε ήδη δείγματα της πράσινης ανάπτυξης στις παραλίες μας με το ξεπούλημα εκτάσεων αιγιαλού που σε μια νύχτα ως εκ θαύματος έγιναν αγροτικές εκτάσεις.
Φτάνει πια!
ΤΕΛΟΣ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ !
Σε γενικές γραμμές, η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς θεωρεί ότι το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) για την ίδρυση Εθνικού Πάρκου Δρυμού Ολύμπου έχει πολλά θετικά στοιχεία και συμβάλλει στην περαιτέρω προστασία του Ολύμπου, μιας περιοχής με διεθνή οικολογική σημασία αλλά και μεγάλη ιστορική και πολιτισμική αξία. Έχει δε επιπλέον σημασία, καθώς ο Όλυμπος ήταν ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της χώρας που κηρύχθηκε το 1938. Με το προτεινόμενο Π.Δ. μπορεί να αποτελέσει το πρώτο Εθνικό Πάρκο που θεσπίζεται μετά την ψήφιση του νόμου για τη βιοποικιλότητα, ανοίγοντας μια νέα εποχή για την προστασία του φυσικού κεφαλαίου της χώρας.
Κρίνουμε απαραίτητο να ολοκληρωθεί με επιτυχία η διαδικασία της διαβούλευσης χωρίς καθυστερήσεις και παρεμβάσεις που έχουν ως σκοπό να αλλοιώσουν τον οικολογικό χαρακτήρα της περιοχής και να υποβαθμίσουν την ισχύ του νομικού καθεστώτος που τη διέπει. Ο Όλυμπος είναι ένα βουνό σύμβολο, παγκόσμιας ακτινοβολίας, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης διαχείρισης και προστασίας.
Ως θετικά στοιχεία του προτεινόμενου Π.Δ. μπορούν να αναγνωριστούν ενδεικτικά τα εξής:
1. Επέκταση των ορίων του Εθνικού Δρυμού με τη δημιουργία τριών διακριτών ζωνών του Εθνικού Πάρκου (Α, Β και Γ).
2. Υιοθέτηση αυστηρών όρων όσο αφορά οχλούσες δραστηριότητες, οι οποίοι κρίνονται απαραίτητοι για την προστασία του Εθνικού Πάρκου.
3. Απαγόρευση ή περιορισμός χρήσεων που αλλοιώνουν ή ενδέχεται να αλλοιώσουν τον οικολογικό χαρακτήρα του Εθνικού Πάρκου. Οι περιορισμοί ή οι απαγορεύσεις αφορούν σε συγκεκριμένες ζώνες ή εκτείνονται σε όλη την έκταση του Πάρκου.
4. Η απομάκρυνση εντός 2 ετών όλων των δραστηριοτήτων και των υποδομών τους που δεν προβλέπονται από το ΠΔ καθώς και η απομάκρυνση του Πεδίου Βολής Λιτοχώρου (άρθρο 4, παρ. Β).
Με σκοπό την βελτίωση των προβλέψεων του προτεινόμενου Π.Δ., το WWF Ελλάς επισημαίνει τα σημεία εκείνα που χρειάζεται να αποσαφηνιστούν και προτείνει συγκεκριμένες παρεμβάσεις ώστε η θεσμική κατοχύρωση του Ολύμπου να είναι πληρέστερη.
Ο Όλυμπος πρέπει να μείνει όπως είναι. Θα πρέπει να κλείσει ο δρόμος από τα Καλύβια που φτάνει στα 2.450 μέτρα και να υλοποιηθούν οι απόφασεις κατεδάφισης για τα αυθαίρετα καταφύγια. Ο συγκεκριμένος δρόμος είναι η μεγαλύτερη απειλή του Ολύμπου και φτάνει παράνομα μέχρι εκεί (έχει άδεια μέχρι τα 2.000 μέτρα αν δεν κάνω λάθος, κι αυτό κακώς.
Ας γίνουν μελέτες και αν χρειάζεται ας γκρεμιστούν τα καταφύγια του οροπεδίου, ας μπουν μπάρες σε όλους τους δρόμους που οδηγούν σε καταφύγια, ας κλείσουν και μονοπάτια που άνοιξαν αυθαίρετα.
Να επεκταθούν μελλοντικά τα όρια του Δρυμού και πιο χαμηλά από την πλευρά της Ελασσόνας.
Να γίνει μελέτη που να ορίζει πόσοι ορειβάτες θα περπατάνε κάθε μέρα σε κάθε μονοπάτι. Που θα επιτρέπεται η αναρρίχηση και που όχι κλπ
ο Όλυμπος να μείνει ανέπαφος γιατί είναι η περιουσία μας και η περιουσία των επόμενων γενιών.
Η ανάπτυξη να γίνει περιμετρικά στα χωριά. Οι κάτοικοι εκεί είναι παραδοσιακά αγρότες και κτηνοτρόφοι. Δεν χρειάζεται ούτε και πρέπει να αλλάξουμε τη φυσιογνωμία της περιοχής. Αν κτίσουμε παντού, τι θα γίνουν όλοι αυτοί; Εστιάτορες και ξενοδόχοι; Απλώς πρέπει να πιστοποιούν τα προϊόντα τους, αφού ενταχθούν σε μια νέα ζώνη, ζώνη Δ, και να τα διαθέτουν στα καταστήματα και τις ταβέρνες της περιοχής.
Οι επισκέπτες δεν χρειάζεται να ανέβουν ψηλα για να νιώσουν τον μύθο του Ολύμπου. Πρέπει να τον βιώνουν μέσα στα χωριά και γύρω από αυτά.
Κάθε χωριό πρέπει να έχει παντού πινακίδες, χάρτες, σήμανση κλπ που να δείχνει στον επισκέπτη ότι έχει εισέλθει στο Εθνικό Πάρκο (Δ’ ζώνη). Να έχει κάποιο μουσείο σχετικό με το βουνό, να έχει τουριστικά περίπτερα κλπ.
Να έχει κάθε χωριό 2-3 περιβαλλοντικά μονοπάτια που να βρίσκονται χαμηλά ώστε να μπορούν να τα επισκεπτούν όλοι. Στα μονοπάτια αυτά να έχει σημεία θέας, σταθμούς ενημέρωσης, περιβαλλοντικά – μυθολογικά παιχνίδια για παιδιά, ωραίες ξύλινες πινακίδες κλπ.
Εκεί θα ζει το μύθο του ο επισκέπτης. Όχι στις κορυφές όπου θα πρέπει να πάνε μετρημένοι. Η ανάπτυξη θα έρθει από τους πολλούς που θα επισκέπτονται τα χωριά και τα μονοπάτια που βρίσκονται χαμηλά.
Ο επισκέπτης να προκαλείται να κάνει το γύρο του Ολύμπου ώστε να οφελούνται όλα τα χωριά. Θα το κάνει αν ξέρει ότι στο παρακάτω χωριό έχει ένα ωραίο μουσείο, στο επόμενο ένα μονοπάτι με καταρράκτες, στο επόμενο μια ταβέρνα πιστοποιημένη από το Φορέα Διαχείρισης γιατί σερβίρει φαγητά που κατασκευάζονται με ντόπιες πρώτες ύλες, ενώ στο τελευταίο χωριό θα παέι για να βρει ένα μαγαζί με χειροποίητες δημιουργίες ώστε να αγοράσει το σουβενίρ του.
Οι ορειβάτες που διανυκτερεύουν στα καταφύγια ούτε πολλοί είναι ούτε πολύ χρήμα αφήνουν.
Το τελεφερίκ και το χιονοδρομικό θα καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον και σε 2-3 γενιές ο Όλυμπος θα έχει χάσει την αξία του. Αν σώνει και καλά πρέπει να γίνει τελεφερικ, ας γίνει πχ από Άγιο Δημήτριο σε Βουλγάρα. Όχι όμως στο Λιτόχωρο γιατί το Λιτόχωρο σε βάζει κατεθείαν στην καρδιά του βουνού και το τελεφερίκ θα είναι μαχαιριά.
Ο φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού πρέπει να ενισχυθεί νομοθετικά και να συνεχίσει να έχει επικεφαλής άνθρωπο ανεξάρτητο και όχι όπως παλιά που είχε τον Νομάρχη, τον πρώην βουλευτή κλπ.
Τέλος πρέπει να αποκτήσει ένα λογότυπο το Εθνικό Πάρκο είτε σύγχρονο και αφηρημένο όπως πχ στο Νότιο Μέλανα Δρυμό είτε με κάτι χαρακτηριστικό (Στεφάνι -θρόνος του Δία ή Jankaea Heldreichii). Να υπάρχουν καταστήματα πώλησης αναμνηστικών με το σήμα του Εθνικού Πάρκου και άλλα προϊόντα ώστε να έχει έσοδα το Εθνικό Πάρκο. Να έχει φύλακες με στολή και ξεναγούς.
Οι κυνηγοί δεν χρειάζονται γιατί διώχνουν τους πεζοπόρους. Αν επιτραπεί όμως τελικά, η άδεια να δίνεται από τον Φορέα Διαχείρισης, να στοιχίζει ακριβά και να ισχύει για ένα Σαββατοκύριακο μόνο και για συγκεκριμένο σημείο του βουνού και συγκεκριμένα θηράματα. Να υπάρχει μηχανισμός ελέγχου και όποιος είναι παραβάτης να μην ξαναπαίρνει άδεια ποτέ. Αυτά τα γράφω γιατί ξέρω ότι θα υπάρχουν πιέσεις από τους κυνηγούς να επιτραπεί το κυνήγι στον Εθνικό Δρυμό. Τα ζώα στον Όλυμπο δεν είναι σε αφθονία, όπως οι τάρανδοι στην Αλάσκα, για να επιτρέπεται το κυνήγι. Παλιά ο Χρήστος Κάκκαλος ζούσε από το κυνήγι αγριοκάτσικων. Πόσα υπάρχουν σήμερα; Πόσοι γυπαετοί; Πόσες αρκούδες; Πόσα αρπακτικά γενικώς; Και το συζητάμε ακόμα να επιτρέψουμε το κυνήγι…
Όσο για τα άτομα με ειδικές ανάγκες τι να πω; Να ζητούν πρόσβαση παντού είναι σωστό. Αλλά όχι στις κορυφές του Ολύμπου. Ας γίνουν χαμηλά, γύρω από τα χωριά ειδικά μονοπάτια που να είναι προσβάσιμα. Αλλά τα ψηλα βουνά είναι απρόσιτα για τους πολλούς. Όχι μόνο για τα ΑΜΕΑ αλλά και για όλους τους υπόλοιπους. Αλλιώς να ζητήσω κι εγώ να αποκτήσουν όλοι πρόσβαση στο Έβερεστ. Μα καλά τόσο χαζοί είναι αυτοί οι Νεπαλέζοι που δεν έχουν κάνει ακόμα ένα τελεφερικ μέχρι εκεί να τα οικονομήσουν;
Τέλος να πω ότι είμαι απογοητευμένος από την στάση σχεδόν όλων των τοπικών αρχόντων της Πιερίας. Με τέτοια μυαλά θα κάνουμε τον Όλυμπο σαν την Παραλία Κατερίνης. Γιατί άραγε δεν έρχεται κανένας Άγγλος, Γάλλος, Γερμανός, Ιταλός, Αμερικάνος τουρίστας στην παραλία; Και ξενοδοχεία μεγάλα υπάρχουν και ταβέρνες και όλα τα καλά. Μόνο φυσικό περιβάλλον δεν υπάρχει καθώς κάποιοι επέτρεψαν στο παρελθόν να καταστραφεί κτίζοντα πάνω στην άμμο, μέχρι και πρόσφατα. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να προσελκύσει καλό τουρισμό και μοιραία έρχονται Σκοπιανοί, Τσέχοι κλπ
«Αξιοποιήθηκε» η παραλία και η αμμουδιά και είδαμε τα αποτελέσματα. Αν κάνουμε το ίδιο και στον Όλυμπο, θα στερήσουμε από τις μελλοντικές γενιές από μια παγκοσμίου φήμης ατραξιόν.
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν πρέπει να πειράξουμε τον Όλυμπο. Εκτός κι αν έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους (έσοδα από τις κατασκευές).
Οι μόνοι που θα οφεληθούν από το τελεφερίκ που θα φτάνει στο Λιβαδάκι ή στο Οροπέδιο των Μουσών είναι οι κατασκευαστικές εταιρείες. Και θα χάσουν όλοι οι άλλοι, ειδικά οι επόμενες γενιες που θα μας βρίζουν όπως εμείς βρίζουμε σήμερα αυτούς που επέτρεψαν το κτίσμο πάνω στην πιο πλατιά παραλία της Ελλάδας. Η παραλία της Κατερίνης είχε ένα φοβερό συγκριτικό πλεονέκτημα και εμείς θεωρήσαμε ότι πρέπει να το εκεμταλλυτούμε. Αντί να το αφήσουμε ανέπαφο, και να επενδύσουμε παραέξω, αφήνοντας χώρο για πεζόδρομους, πάρκα, ποδηλατόδρομους κλπ πήγαμε και κτίσαμε πάνω στην άμμο. Καλά να πάθουμε.
Αλλά την πάθαμε μια φορά και δεν πρέπει να την ξαναπάθουμε. Κι όμως αυτό δεν το καταλαβαίνουν ούτε νομαρχιακοί σύμβουλοι, ούτε το Επιμελητήριο, ούτε βουλευτές, ούτε Δήμαρχοι. Έχουν όλοι αυτοί συμφέροντα ή απλώς δεν το καταλαβαίνουν; Αυτή είναι η απορία μου.
ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΛΟΣ: F.A.C.E.& C.I.C.
ΕΔΡΑ: ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 & ΕΡΜΟΥ
ΑΘΗΝΑ-Τ.Κ. 105 63
Τηλ.: 210-32.31.271 – Fax.: 210-32.22.755
http://www.ksellas.gr, e-mail: info@ksellas.gr
ΑΘΗΝΑ 12-10-2011
Αριθ. Πρωτ. 1584
Θέσεις της Κ.Σ.Ε. επί του Σχεδίου Π. Δ/τος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών»
Με Προεδρικό Διάταγμα που προωθεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος και αφορά τον Όλυμπο επιβάλλονται νέες απαγορεύσεις του κυνηγίου χωρίς καμία τεκμηρίωση και χωρίς καμία συνεργασία με τις Κυνηγετικές Οργανώσεις. Στο σχέδιο του Π.Δ/τος προβλέπεται επέκταση της απαγόρευσης θήρας σε εμβαδό τρείς φορές μεγαλύτερο από την ήδη υφιστάμενη, εντός των ορίων του υπό δημιουργία Εθνικού Πάρκου.
Η προτεινόμενη απαγόρευση στο υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Ολύμπου:
α)είναι παντελώς αυθαίρετη και καταχρηστική, διότι έρχεται σε αντίθεση με την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία σε τέτοιες περιπτώσεις συνεχώς συνιστά τη συνεργασία με τους χρήστες (2003/35/ΕΚ), στην προκειμένη περίπτωση τους κυνηγούς και την τοπική αυτοδιοίκηση (χωρίς αυτή τη συνεργασία η Ε.Ε. θεωρεί ανέφικτα τα όποια μέτρα).
Η ευρωπαϊκή επιτροπή άλλωστε στο “ Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών” αναφέρει ότι «Η αειφόρος θήρα μπορεί να αποβεί επωφελής σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των ενδιαιτημάτων μέσα στις περιοχές και γύρω από αυτές».
β)χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη επιστημονικών στοιχείων και τεκμηρίωσης. Η ΕΠΜ που εκπονήθηκε το 2004, πραγματοποιήθηκε χωρίς την αντίστοιχη έρευνα πεδίου (στηρίζεται μόνο σε βιβλιογραφικές αναφορές) και σε κανένα σημείο της δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για αρνητικές επιπτώσεις από την κυνηγετική δραστηριότητα. Ιδιαίτερα όσον αφορά την πανίδα, τα όποια γενικά στοιχεία πηγάζουν από μια και μόνο βιβλιογραφική αναφορά του 1985!!! και από ένα διαχειριστικό σχέδιο του 1998, στοιχεία που απαιτούν επικαιροποιήση για να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο ισχύουν ακόμη και σήμερα…
γ)στερεί από τις τοπικές κοινωνίες σε περιόδους ύφεσης τεράστια οικονομικά οφέλη που πηγάζουν από την άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα, έχει υπολογισθεί ότι ο Πανελλαδικός τζίρος από τη θήρα ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 1,7 δις ευρώ. Μεγάλο μέρος από αυτό το ποσό δαπανάται από τους κυνηγούς για διανυκτέρευση και εστίαση προς όφελος των τοπικών κοινωνιών.
Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, μαζί με όλες τις Κυνηγετικές Οργανώσεις, διαμαρτύρεται εντονότατα γι’ αυτή την πολιτική της σαλαμοποίησης, δηλαδή την, μέσω κάθε μορφής ζωνών προστασίας, ατεκμηρίωτη και άστοχη προοδευτική απαγόρευση του κυνηγίου, ώστε να επιτευχθεί ο τελικός στόχος των αντικυνηγών που είναι η συνεχής συρρίκνωση του κυνηγετικού χώρου χωρίς να επιτυγχάνεται με αυτή την πολιτική το παραμικρό όφελος για το φυσικό περιβάλλον.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η δημόσια διαβούλευση, που εννοείται ότι με την έκφραση γνώμης των ενδιαφερομένων χρηστών επηρεάζει τις τελικές αποφάσεις και που στην προκειμένη περίπτωση εκφράζεται η θέση 250.000 πολιτών, θα οδηγήσει στην απάλειψη της παραγράφου Γ.1.ii του άρθρου 4 του σχεδίου Π.Δ/τος και στη διατήρηση του καθεστώτος κυνηγίου όπως ισχύει σήμερα. Καθεστώς κυνηγιού το οποίο, αποδεδειγμένα από το 1938 με την ίδρυση του Εθνικού Δρυμού έως σήμερα, όχι μόνο δεν προκάλεσε υποβάθμιση των ειδών και των ενδιαιτημάτων του Ολύμπου, αλλά αντίθετα, συνετέλεσε σημαντικά στη διατήρηση τους, ώστε να πληρούνται σήμερα οι προϋποθέσεις ίδρυσης Εθνικού Πάρκου.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑΣ ΓΕΩΡΓ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
Διαβάζοντας την τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ Λιτοχώρου μόνο θλίψη μπορεί να νιώσει κανείς.
Ξέρω ότι η διαβούλευση δεν είναι πεδίο αντιπαράθεσης και ζητώ προκαταβολικά συγνώμη.
Δεν μπορώ όμως να μην εκφράσω την απορία μου: Πως κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο προτεινόμενος σχεδιασμός θα αποτελέσει δυνητικά τροχοπέδη στην ήπιας μορφής τουριστική ανάπτυξη;
Ή κάτι κρύβουν που δεν το γνωρίζουμε ή έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
Δεν δικαιολογείται διαφορετικά να αγνοούν ότι η διεθνής εμπειρία λέει ότι η προστασία του περιβάλλοντος συμφέρει και οικονομικά.
Κρίμα, προσωπικά περίμενα να ακούσω μια διαφορετική φωνή από το ΠΑΣΟΚ Λιτοχώρου. Φωνή ελεύθερη και προοδευτική.
Όσο για την παράταση της διαβούλευσης: Εδώ και πολλά χρόνια ήταν γνωστά τα όρια των ζωνών, εσείς τώρα θυμηθήκατε να τις μελετήσετε;
Ακόμη και να δοθεί παράταση, δεν περιμένω καμιά σοβαρή πρόταση πλέον να κατατεθεί. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που ζητάτε την παράταση…
Μετά την σημερινή ολομέλεια της Τ.Ο. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Λιτοχώρου σχετικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών» τον προβληματισμό και τον διάλογο που αναπτύχθηκε, καταλήξαμε στα έξης:
Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος έρχεται στην ουσία να εκσυγχρονίσει τον νόμο του 1938 με τον οποίο χαρακτηρίστηκε ο Όλυμπος Εθνικός Δρυμός και χαρακτηρίζει πλέον ως Εθνικό Πάρκο.
Έχει σωστό προσανατολισμό για την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας του Ολύμπου, που αποτελεί και το σπουδαιότερο οικοσύστημα της περιοχής.
Για πρώτη φορά στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος γίνεται ρητή αναφορά στο πεδίο βολής αρμάτων και οριοθετεί χρονικά την απομάκρυνσή του, κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί.
Παρόλα αυτά οφείλουμε όλοι να παραδεχτούμε πως το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος έχει ανάγκη τροποποίησης σε ορισμένα σημεία προκειμένου να γίνει αφενός εφαρμόσιμο σε ότι ορίζει, αφετέρου να εναρμονιστεί με το πάνδημο αίτημα των κατοίκων της περιοχής που αναζητά τρόπους οικονομικής «ανάσας» μέσω μιας ήπιας αξιοποίησης του βουνού.
Πρέπει λοιπόν να γίνει επαναπροσδιορισμός όλων των ζωνών και των προβλεπόμενων χρήσεών τους μια και στον προτεινόμενο σχεδιασμό παρατηρούμε τα εξής:
1ον Όριο της Γ΄ ζώνης η γέφυρα του Ενιπέα στο Λιτόχωρο δίπλα στο κέντρο του χωριού με υψόμετρο περίπου 300 μέτρα, όταν στην δυτική πλευρά του βουνού έχουμε ταύτιση ορίων Α΄ και Γ΄ ζώνης σε υψόμετρο 2400 μέτρων.
2ον Εντός της Γ΄ ζώνης δεν λαμβάνονται υπόψη οι διάσπαρτες ιδιοκτησίες, κυρίως αγροί, πράγμα που δυσκολεύει την μεταβίβαση και όποια άλλη χρήση της γής, ακόμα και αν είναι σύννομη.
3ον Στην Β΄ ζώνη υπάρχουν οι περισσότερες πηγές από τις οποίες υδροδοτείτε το Λιτόχωρο, χωρίς να προβλέπετε από τους όρους χρήσης της καμία δυνατότητα παρέμβασης σε περίπτωση προβλημάτων της υδροδότησης.
4ον Ο προτεινόμενος σχεδιασμός και ο προσδιορισμός χρήσεων εντός ζωνών, θα αποτελέσει δυνητικά τροχοπέδη στην ήπιας μορφής τουριστικής ανάπτυξης που επιθυμεί η συντριπτική πλειονότητα της τοπικής κοινωνίας.
5ον Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος είναι άτολμο στην διαβίβαση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στους παρολύμπιους Δήμους, δηλαδή στις τοπικές κοινωνίες.
Προκειμένου λοιπόν να γίνουν αυτές οι αλλαγές ζητάμε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής:
1ον Να δώσει παράταση στη διαβούλευση που τελειώνει σε λίγες μέρες.
2ον Πριν από την εκπόνηση του τελικού σχεδίου νόμου να έρθει σε άμεση συνεννόηση με τους Δημάρχους Δίου – Ολύμπου, Κατερίνης και Ελασσόνας, τις Αντιπεριφεριάρχες Πιερίας και Λάρισας άλλα και τους Πιεριείς και Λαρισαίους Βουλευτές.
Τέλος, ιδιαίτερα ωφέλιμο για την ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας αλλά και την ουσιαστική διαβούλευση θα ήταν η διεξαγωγή ενός Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα τις οικονομικές και αναπτυξιακές δυνατότητες που μπορούν να προκύψουν από την ορθολογική και αειφόρο χρήση του Ολύμπου με την συμμετοχή όλων των τοπικών φορέων και Αρχών, εξειδικευμένων επιστημόνων, εκπροσώπων της Κυβέρνησης, αλλά κυρίως, εκπροσώπων φορέων διαχείρισης άλλων Δρυμών και Εθνικών Πάρκων, όπου έχει επιτευχτεί μια αρμονική σχέση τόσο μεταξύ των ανθρωπίνων αναγκών και το περιβάλλον, αλλά και ο συνδυασμός της τουριστικής δραστηριότητας με την προστασία της φύσης.
Τα συμπεράσματα ενός τέτοιου συνεδρίου θα μπορούν να αποτελέσουν τον βασικό πυλώνα ενός ολοκληρωμένου Σχεδίου Στρατηγικής Ανάπτυξης όχι μόνο για την Πιερία αλλά για όλες τις παρολύμπιες περιοχές, με το οποίο θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για μια σοβαρή αναπτυξιακή διαχείριση του Ολύμπου χωρίς τα «πυροτεχνήματα» που συνήθως ακούμε σε προεκλογικές περιόδους.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ
1.Καλύτερα να παραμείνει ο ορισμός ‘’εθνικός δρυμός’’ και όχι εθνικό πάρκο στην επικεφαλίδα του νομοσχεδίου καθότι η λέξη δρυμός και ελληνική προέλευση έχει και υποδηλώνει την ιστορική συνέχεια για την προστασία του Ολύμπου, αφού ήταν ο πρώτος εθνικός δρυμός που καθιερώθηκε νομοθετικά στην ελληνική επικράτεια από το 1938 .
2. Μαζί με το προεδρικό διάταγμα θα έπρεπε οπωσδήποτε να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση και ο κανονισμός διοίκησης και λειτουργίας του εθνικού δρυμού Ολύμπου ώστε να έχουμε σαφή αντίληψη του συνολικού νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας του.
3. Από το κείμενο του σχεδίου ΠΔ δεν προκύπτει με ποιον τρόπο θα υποστηριχθούν οικονομικά και θα χρηματοδοτηθούν τα έργα και το απαιτούμενο προσωπικό για τη διατήρηση και λειτουργία του εθνικού δρυμού .
4. Δεν αναφέρονται ρητά οι επιτρεπόμενες αθλητικές υπαίθριες δραστηριότητες στις ζώνες Α και Β του Ε.Δ. Ολύμπου και ιδιαίτερα η ορειβασία και αναρρίχηση καθώς και το ορειβατικό σκι .
5. α/ στο άρθρο 3 του σχεδίου ΠΔ: στις αναφερόμενες επιτρεπόμενες δραστηριότητες ο φορέας διαχείρισης του Ε.Δ. Ολύμπου έχει μόνο γνωμοδοτικό ή ενημερωτικό ρόλο , χωρίς να αναφέρεται ποιος αποφασίζει για την άσκηση των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων και ποιος παρέχει τη σχετική άδεια. Ο όρος καθ’ υλη αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει να εξειδικευθεί και να γίνει σαφής καταμερισμός αρμοδιοτήτων των εμπλεκομένων υπηρεσιών και ιδιαίτερα των δασικών υπηρεσιών του φορέα διαχείρισης και των ΟΤΑ της περιοχής .
β/ στο άρθρο 3 παρ. Β4 του σχεδίου ΠΔ δεν γίνεται σαφές τι εννοείται με το ‘’η κίνηση των επισκεπτών για την άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων πραγματοποιείται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους σε καθορισμένες διαδρομές και χώρους’’. Δηλαδή θα υπάρχουν χρονικές περίοδοι που θα απαγορεύονται οι δραστηριότητες και ποιες και με ποια κριτήρια .
6. Θα πρέπει να γίνει ρητή πρόβλεψη για τα υφιστάμενα και λειτουργούντα σήμερα ορειβατικά καταφύγια στις ζώνες Α και Β του δρυμού τη στιγμή μάλιστα που λόγο εμπλοκών της κρατικής διοίκησης δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες αδειοδότησής τους .
7. Άρθρο 6 παρ. 3 του σχεδίου ΠΔ : θεωρούμε περιττή τη σύσταση της ειδικής επιτροπής αφού το σχετικό ρόλο μπορεί να αναλάβει κάλλιστα ο φορέας διαχείρισης. 8. Δεν προβλέπονται κυρώσεις για την μη απομάκρυνση των παράνομων έργων και δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο ΠΔ .
9. Στο διάγραμμα του Εθνικού Δρυμού όπως επισυνάπτεται στη διαβούλευση δεν εμφανίζονται καθόλου τα υφιστάμενα ορειβατικά καταφύγια. Ζητούμε να περιληφθούν.
Η πρωτοβουλία για καθορισμό ζωνών προστασίας και χρήσεων, όρων και περιορισμών στον Όλυμπο, είναι βέβαια ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αν και έρχεται 73 χρόνια μετά από την πρώτη οριοθέτηση που έγινε με την ίδρυση του Δρυμού, το 1938! Αναγνωρίζοντας τη σημασία του συγκεκριμένου Διατάγματος, καταθέτουμε τις παρατηρήσεις μας στα επιμέρους άρθρα της διαβούλευσης.
Η Ένωση Πολιτών της Πιερίας «Φίλοι του Περιβάλλοντος – Πιερία 2008» θεωρούμε πολύ σημαντικό γεγονός την κατάθεση, μετά από πολύχρονη αναμονή, του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για την επέκταση των ορίων των Εθνικού Δρυμού Ολύμπου και τη δημιουργία του «Εθνικού Πάρκου Ολύμπου». Εκτιμούμε, ότι η υπογραφή και κυρίως, η εφαρμογή αυτού του Π.Δ. θα αποτελέσει γεγονός ιστορικής σημασίας, ισάξιο με την αρχική κήρυξη το 1938 της μικρής περιοχής των 38.000 στρεμμάτων γύρω από τις ψηλές κορυφές ως του πρώτου ελληνικού Εθνικού Δρυμού. Φοβόμαστε όμως, ότι τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα που μέχρι τώρα εμπόδιζαν την έκδοση και υπογραφή του, θα το επιδιώξουν και πάλι.
Η ένωσή μας αγωνίστηκε τα τελευταία χρόνια για να καταδείξει στην τοπική κοινωνία και πανελλήνια ότι η προστασία του Ολύμπου, της πιο εμβληματικής προστατευτέας περιοχής της χώρας μας, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και θεσμικά ανοχύρωτη. Σε αντίθεση με αυτή την πραγματικότητα, στις τοπικές κοινωνίες της Πιερίας και της Λάρισας υπάρχει μερίδα πολιτών που πιστεύει ότι ο Όλυμπος «υπερ-προστατεύεται» και η προστασία αυτή αποτελεί «εμπόδιο στην τοπική ανάπτυξη».
Σε αναλυτικό υπόμνημα «για το ανεπαρκές καθεστώς προστασίας του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου» που έχουμε υποβάλει στο ΥΠΕΚΑ το Νοέμβριο του 2009 (είναι δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της ένωσής μας στη διεύθυνση http://fp08.eu/index.php?option=com_content&task=view&id=128&Itemid=1 )
αναφερόμαστε στις πιέσεις που υφίσταται η προστατευόμενη περιοχή από παράνομες ή στα όρια της νομιμότητας ανθρώπινες δραστηριότητες (αυθαίρετη δόμηση, υπερβόσκηση, λαθροϋλοτομία, παράνομο κυνήγι, διάνοιξη δρόμων που δεν χρειάζονται κλπ), οι οποίες συσσωρεύονται με αυξανόμενο ρυθμό, και στην ταυτόχρονη αδυναμία των αρμόδιων αρχών να τις σταματήσουν, κύρια εξαιτίας της έλλειψης μιας ισχυρής νομικής διάταξης που θα το επιτρέπει. Το κενό αυτό πιστεύουμε ότι μπορεί να καλυφθεί με το συζητούμενο Π.Δ.
Στο υπόμνημά μας, εξιστορούμε τις ατελέσφορες προσπάθειες που έγιναν από το 1985 μέχρι σήμερα για να τεθούν σε ισχύ διαχειριστικά σχέδια, ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες κλπ και αναφέρουμε, μεταξύ άλλων:
«Σε ότι αφορά την επέκταση των ορίων του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, από το 1988 μέχρι και σήμερα, με όλες τις Κυβερνήσεις και τους Υπουργούς που έχουν περάσει, διαχειριστικά σχέδια ή ΕΠΜ, δεν έχει ποτέ υπογραφεί ένα «ισχυρό νομικό κείμενο» (Προεδρικό Διάταγμα ή έστω Υπουργική Απόφαση), καμιά μελέτη δεν έχει πάρει ποτέ τη μορφή νομοθετικής πράξης. Η κατάσταση αυτή δεν άλλαξε με τη λειτουργία του Φ/Δ για τον Όλυμπο.
Δυστυχώς ο «Εθνικός Δρυμός Ολύμπου» υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Υπάρχει μόνο ο «μικρός Δρυμός» του Διατάγματος του 1938 και ένας αδύναμος Φορέας Διαχείρισης χωρίς κατοχυρωμένο αντικείμενο για να διαχειριστεί και εξαιρετική αδυναμία να προσφέρει ουσιαστική προστασία!»
Οι προτάσεις που αναφέρουμε στο υπόμνημά μας για τη δημιουργία ενός επαρκούς και λειτουργικού θεσμικού πλαισίου συμπυκνώνονται στα παρακάτω βήματα – ενέργειες:
1. Να ολοκληρωθεί άμεσα η σύνταξη της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης (ΕΠΜ) και να γίνουν οι διαδικασίες έγκρισής της.
2. Να υπογραφεί το Προεδρικό Διάταγμα (κατά προτίμηση και όχι Κ.Υ.Α. λόγω των πιθανών νομικών προβλημάτων) που θα προτείνει η ΕΠΜ για την επέκταση των ορίων και τις κατευθύνσεις λειτουργίας και διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού.
3. Να εκπονηθεί Σχέδιο Διαχείρισης και να συνταχθεί νέος κανονισμός λειτουργίας του Εθνικού Δρυμού.
4. Να οργανωθεί και να στελεχωθεί με επαρκές προσωπικό ο Φορέας Διαχείρισης του Ε.Δ.Ο. σύμφωνα με τις παραπάνω εγκεκριμένες μελέτες.
Εκτιμούμε ότι με την υπογραφή του Π.Δ. υλοποιούνται τα δύο πρώτα βήματα και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να υλοποιηθεί και το τρίτο, σύμφωνα με διαδικασίες που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη με ενέργειες του Φορέα Διαχείρισης. Η ολοκλήρωση αυτών των διαδικασιών, δηλαδή η ύπαρξη «Σχεδίου Διαχείρισης» και νέου κανονισμού λειτουργίας που θα έχουν τεθεί σε ισχύ, θα αποτελέσει μια πραγματική ποιοτική αλλαγή στο καθεστώς διαχείρισης της περιοχής και θα θέσουν τις βάσεις για μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΕΙΦΟΡΙΚH ΑΝΑΠΤΥΞΗ της παρολύμπιας περιοχής, δηλαδή μιας ανάπτυξης που θα βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων αλλά ταυτόχρονα θα διατηρεί αλώβητο το φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο «Όλυμπος» ως ανεκτίμητο πόρο της σημερινής και των επόμενων γενεών.
Θεωρούμε ότι το Π.Δ. είναι καλά δομημένο, χωρίς αντιφάσεις και ουσιώδεις παραλείψεις και μπορεί να αποδειχθεί λειτουργικό και πρακτικά εφαρμόσιμο.
Θα μπορούσε βέβαια να δεχθεί βελτιώσεις και προσθήκες, όπως την ένταξη στο καθεστώς προστασίας και άλλων περιοχών, με επιστημονικά – οικολογικά κριτήρια, ιδιαίτερα περιοχών με μεγάλο υψόμετρο που παραμένουν εκτός της προτεινόμενης περιοχής προστασίας. Επίσης θα μπορούσε να οριστεί μια Δ΄ ζώνη, που θα περιλαμβάνει και οικισμούς, ως περιοχή παραγωγής ποιοτικών γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων που θα αξιοποιούσαν την ονομασία προέλευσης «Εθνικό Πάρκο Ολύμπου». Έχοντας υπόψη όμως το ιστορικό της αδυναμίας του κράτους να θεσπίσει ουσιαστική προστασία, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται εδώ και 26 χρόνια (από το 1985), θεωρούμε ως πρώτιστο και σημαντικό στόχο την άμεση υπογραφή του Π.Δ.
Θα είχε ενδιαφέρον, αν προτάσεις όπως αυτή για τη δημιουργία Δ΄ ζώνης που μπορούν να δώσουν μια πραγματικά αειφορική αναπτυξιακή προοπτική προέρχονταν από τις τοπικές κοινωνίες. Αντί αυτού, είναι πραγματικά απογοητευτική η στάση πολλών τοπικών πολιτικών και εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και φορέων της Πιερίας όπως εκφράστηκε στη σύσκεψη στην Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας με αφορμή το συζητούμενο Π.Δ. στις 26-9-2011. Δεν είναι μόνο τα φαντάσματα της άγριας ανάπτυξης (χιονοδρομικά, τελεφερίκ κλπ) που επανήλθαν, οι ακραίες απόψεις που ακούστηκαν όπως να μην υπάρχει Γ΄ ζώνη προστασίας, να καταργηθεί ο Φορέας Διαχείρισης κ.ά. και η χαρακτηριστική κυνική ομολογία πρώην τοπικού βουλευτή και υφυπουργού Υγείας ότι μεσολάβησε ώστε η αντίστοιχη προσπάθεια που έγινε το 2004 να παραπεμφθεί στις καλένδες (!). Το πιο απογοητευτικό είναι ότι έδειξαν ότι είναι προσκολλημένοι στο ίδιο παρωχημένο αναπτυξιακό μοντέλο που καταδίκασε τις ακτές της Πιερίας στην καταστροφή και την υποβάθμιση. Η εκτίμηση μας είναι ότι οι απόψεις αυτές δεν εκφράζουν τη μεγάλη πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας αλλά συγκεκριμένα συμφέροντα που προσδοκούν μεγάλα και βραχυπρόθεσμα κέρδη.
Συμπερασματικά, θεωρούμε το σχέδιο Π.Δ. ως το πρώτο, πολύ σημαντικό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Είναι προφανώς δύσκολο να αλλάξουν όλα σε μια μέρα, ιδίως όταν έχει προηγηθεί μια τόσο μεγάλη περίοδος αδράνειας. Το Π.Δ. εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για την περαιτέρω ανάπτυξη των παρολύμπιων οικισμών, καθώς εγγυάται την διατήρηση των ιδιαίτερων φυσικών πόρων της περιοχής, συνθήκη απαραίτητη για την αειφορική ανάπτυξη τους.
Τέλος προτείνουμε να ενισχυθεί ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου και να αναβαθμιστεί σε φορέα με περισσότερες εκτελεστικές αρμοδιότητες ώστε να μπορεί να εποπτεύει την εφαρμογή των προστατευτικών διατάξεων.
ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ «ΟΛΥΜΠΟΣ»
Ιθακησίου 1, Λιτόχωρο. Τηλέφωνο: 2352084200.
Τ.Κ.: 602 00, e-mail: info@fslo.gr
(πρώην Σ.Ε.Ο. Λιτοχώρου)
Θέμα: Ηλεκτρονική διαβούλευση του Π.Δ. Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
Στα πλαίσια της ηλεκτρονικής δημόσιας διαβούλευσης για το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών», ο Σύλλογός μας έχει να κάνει τις εξής παρατηρήσεις-προτάσεις:
1. Με το προτεινόμενο σχέδιο ο συνολικός αριθμός των στρεμμάτων που προστατεύονται από τρεις ζώνες προστασίας ανέρχεται σε 235.600 στρ. έναντι των 238.411 στρ. που προστατεύονται από το διάταγμα του 1938 σε δύο ζώνες προστασίας. Η δική μας άποψη είναι πως όχι μόνο πρέπει να παραμείνει ίδιος ο αριθμός των προστατευόμενων στρεμμάτων, αλλά εφόσον αυτό είναι δυνατόν να μεγαλώσει.
2. Η επιφάνεια της Α΄ ζώνης απόλυτης προστασίας περιορίζεται στα 34.600 στρ. από τις 40.000 στρ. με αιτιολογία την λειτουργία του καταφυγίου «Σπήλιος Αγαπητός» το οποίο έχει κατασκευαστεί το 1934, αλλά η λειτουργία του δεν επιτρέπεται από το ισχύον διάταγμα προστασίας και έτσι προτείνεται να μετακομίσει στην Β΄ ζώνη. Η συγκεκριμένη άποψη μας βρίσκει αντίθετους καθώς δεν μπορείς να περιορίζεις την ζώνη απόλυτης προστασίας κατά 5.400 στρ. για τον παραπάνω λόγο. Αντίθετα μπορείς να την περιορίσεις κατά τον χώρο που καταλαμβάνει το καταφύγιο έτσι ώστε να μην τίθεται θέμα συνταγματικότητας κατά την εξέταση του Π.Δ. από το ΣτΕ.
3. Με το νέο σχέδιο επιβάλλεται η εντός διετίας απομάκρυνση από την περιοχή όσων παράνομων έργων και δραστηριοτήτων αντίκειται στις διατάξεις του, με την υποχρέωση της αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος. Αλήθεια, πως πρόκειται να αντιμετωπιστούν οι υφιστάμενες κεραίες κινητής τηλεφωνίας (π.χ. Σταυρός) ή το παράνομο κτίσμα στην τοποθεσία «Χριστάκη»;
4. Τέλος, θα θέλαμε να γνωρίζουμε πως ακριβώς θα πειστεί ο Στρατός να διακόψει την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών βολών στο Πεδίο Βολής Λιτοχώρου και να απομακρύνει τις οβίδες που δεν έχουν εκραγεί καθώς και οποιοδήποτε άλλο επικίνδυνο στρατιωτικό υλικό; Στις γενικές διατάξεις του υπό διαβούλευση Π.Δ. προβλέπεται η κατάργηση του Πεδίο Βολής και η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος εντός δύο ετών.
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Καρανικόλας Αναστάσιος Γιαννικός Ευάγγελος
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ,ΑΡΚΕΤΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟΣΑ ΜΕΡΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ,ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΦΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΟΥΝΟ ΑΠΕΙΡΑΧΤΟ,ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ ,ΟΥΤΕ ΔΑΣΙΚΑ ΧΩΡΙΑ ΟΥΤΕ ΠΑΡΚΑ ΦΟΤΟΒΟΛΤΑΙΚΩΝ ΟΠΩΣ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ ΓΙΑΤΙ ΠΡΩΤΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΝΑ ΑΛΟΙΩΘΕΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥΣ.
Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ.
ΜΑΚΡΥΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΑΠΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ
Οι θέσεις της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας για το για το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών»
Είναι σύνηθες φαινόμενο στη χώρα μας, να βαπτίζονται ως αποθήκες, βίλες πολυτελείας εντός προστατευόμενων περιοχών. Λαμβάνοντας υπόψη και την αδυναμία της πολιτείας να εφαρμόσει το νόμο (βλέπε αυθαίρετο Χριστάκη), θεωρούμε, πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτραπεί η κατασκευή νέων καταφυγίων στην Β Ζώνη, όπου εκεί βρίσκονται οι ψηλότερες κορυφές του Ολύμπου.
Εκφράζουμε την έντονη διαφωνία μας, διότι σύμφωνα με το ΠΔ θα επιτρέπεται η ίδρυση νέων καταφυγίων, ενώ υπάρχουν ήδη τρία στη συγκεκριμένη Ζώνη (Γ. Αποστολίδης, Χ. Κάκαλος και Σ. Αγαπητός). Όταν πάψει να υφίσταται ο συμβολισμός του μυθικού βουνού, τότε ο Όλυμπος θα καταστεί αυτόματα ένας προορισμός όπως οποιοδήποτε άλλο βουνό της Ελλάδας (με καταπατήσεις, αυθαιρεσίες, όχληση, εκφράσεις μεγαλομανίας και κακογουστιάς κ.λπ.). Το κεφάλαιο για την ανάπτυξη θα έχει τότε προ πολλού εξανεμισθεί και, μάλιστα, ολοκληρωτικά. Κατά τη γνώμη μας, τα καταφύγια πρέπει να χωροθετηθούν μόνο στη Ζώνη Γ’ και, μάλιστα, σε περιορισμένο αριθμό και σε συγκεκριμένους χώρους με προέγκριση χωροθέτησης.
Επειδή η περιοχή της Ζώνης Β εκπροσωπεί κατεξοχήν τον παγκόσμιο μύθο, τα αλπικά οικοσυστήματα και αποτελεί το σύμβολο των θεών του Ολύμπου, οφείλει να έχει πολύ αυξημένη προστασία. Γι αυτό προτείνεται η ένταξη όλου του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου στη ζώνη Α του Εθνικού Πάρκου Ολύμπου και η απομάκρυνση των δύο καταφυγίων, τα οποία βρίσκονται στην αλπική ζώνη (Γ. Αποστολίδης, Χ. Κάκαλος). Καταφύγια τα οποία θα εξυπηρετούν οικοτουριστικές και ορειβατικές δραστηριότητες μπορούν να χτιστούν χαμηλότερα, σε επιλεγμένες περιοχές της ζώνης Γ.
Στη νοτιοδυτική πλευρά του εθνικού πάρκου η οριοθέτηση της ζώνης Γ’ γίνεται σε υπερβολικά μεγάλο υψόμετρο (στα 2300-2400 μέτρα) πολύ κοντά στις κορυφές. Σημαντικό μάλιστα τμήμα των ζωνών Α και Β, σε εκείνη την περιοχή, έχουν κοινή οριοθέτηση με τη ζώνη Γ, γεγονός που θα δημιουργήσει προβλήματα αφού δεν υπάρχει η προοδευτικά αυξανόμενη προστασία, όπου η κάθε ζώνη, με μια σημαντικού εύρους λωρίδα της πρέπει να περιβάλει και προστατεύει την κάθε επόμενη. Προτείνουμε λοιπόν στη Δυτική και Νότια – Νοτιοδυτική πλευρά του Εθνικού πάρκου η Ζώνη Γ να οριοθετηθεί πολύ χαμηλότερα, κοντά στους οικισμούς και αντίστοιχα η ζώνη Β στη νότια πλευρά της ζώνης Α να απομακρυνθεί από αυτή ώστε να δημιουργηθεί μια λωρίδα προστασίας γύρω από τη ζώνη Α. Το ΚΕΟΑΧ ως χιονοδρομικό κέντρο του στρατού θα πρέπει να καταργηθεί. Υπάρχουν πολλά χιονοδρομικά κέντρα στην Ελλάδα, όπου θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν (και μάλιστα σε καλύτερες γι αυτό το σκοπό συνθήκες) οι ειδικές δυνάμεις του στρατού.
Επίσης θα πρέπει να καταργηθεί ο δρόμος που οδηγεί στο «Χριστάκι» που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1990 και φτάνει σε ύψος 2450 μέτρων (!!!). Ο δρόμος αυτός που σήμερα χρησιμοποιείται συχνά από λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού (4Χ4, γουρούνες, εντούρο κλπ) που πολλές φορές με θηριώδη οχήματα φτάνουν μέχρι το «Σκολιό», καθώς και κυνηγούς, θα πρέπει να καταστραφεί πάνω από το ύψος της τελευταίας νόμιμης κτηνοτροφικής μονάδας.
Επίσης, προτείνεται, από την 1η Μαϊου έως και την 15η Οκτωβρίου, να μην επιτρέπεται η χρήση του ασφαλτόδρομου που οδηγεί από το Λιτόχωρο στα «Πριόνια», με εξαίρεση τα οχήματα της μονής, και των δημοσίων υπηρεσιών, και τα λεωφορεία εγκεκριμένων, οργανωμένων επισκέψεων (σχολείων, συλλόγων κλπ). Για την μεταφορά των ορειβατών προτείνεται η συγκρότηση δημοτικής επιχείρησης, η οποία θα αναλάβει την κάλυψη των μεταφορικών αναγκών με λεωφορεία. Έτσι θα δημιουργηθούν κάποιες θέσεις εργασίας, θα υπάρξουν σημαντικά έσοδα για τον Δήμο Δίου-Ολύμπου, που θα διατίθενται στην βελτίωση των υποστηρικτικών υποδομών που έχουν σχέση με το εθνικό πάρκο, και προ πάντων θα μπει ένα οριστικό τέλος, στην ανεξέλεγκτη πρόσβαση στο βουνό (που δημιουργεί κινδύνους), αλλά και σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στον ευρύτερο χώρο πριν τα «Πριόνια», ο οποίος σε μέρες αιχμής μετατρέπεται σε πάρκινγκ που θυμίζει πανηγύρι. Η πρόταση αυτή θα μπορούσε βέβαια να συμπεριληφθεί στον κανονισμό λειτουργίας του Πάρκου. Να απαγορευθεί το Heliskiing
Η γεωργοκτηνοτροφική δραστηριότητα θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο εφόσον βασίζεται σε ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ – ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ μεθόδους και, μάλιστα, σε παραδοσιακού τύπου εγκαταστάσεις! Θα ήταν, έτσι, δυνατόν να έχουν τα προϊόντα ονομασία προέλευσης ΟΡΟΣ ΟΛΥΜΠΟΣ, να αποτελούν ιδιαίτερο προϊόν του διεθνούς εμπορίου και, ταυτόχρονα, να ενισχύσουν δια του οικοτουρισμού τον παραδοσιακό και – παρόλες τις δυσκολίες – ακόμη ζωντανό γεωργοκτηνοτροφικό χαρακτήρα της περιοχής.
Η άθληση στη Ζώνη Γ’ πρέπει να είναι ερασιτεχνικού χαρακτήρα και μικρής κλίμακας, και να πραγματοποιείται σε οργανωμένους χώρους με προέγκριση χωροθέτησης και εγκεκριμένη μελέτη, απαγορευομένων των βλαπτικών για το περιβάλλον δραστηριοτήτων, όπως π.χ. αθλητισμού με τροχοφόρα, ιπποδρομιών, αεραθλημάτων, heliskiing, χιονοδρομικών κέντρων, όσων αιτούνται να χωροθετηθούν σε αρχαιολογικούς χώρους κ.λπ., και όσων λόγω μεγέθους, μορφής και χρήσης είναι πιθανόν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό και ιστορικό περιβάλλον.
Να επιτρέπεται η παραχώρηση των δημοσίων εκτάσεων μόνο κατά χρήση ή ενοικίαση.
Κατά τη γνώμη μας, στη Ζώνη Γ’ πρέπει να επιτραπεί η εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.) μικρού μεγέθους προκειμένου, αφενός, να εξυπηρετηθούν οι διάσπαρτες επιτρεπόμενες χρήσεις και, αφετέρου, να αποφευχθεί η δημιουργία δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος, σύμφωνα με τους εξής όρους και προϋποθέσεις:
• η εγκατάσταση να μην υπερβαίνει το 1,5μ. ύψος από το φυσικό έδαφος,
• σε ακίνητο τουλάχιστον τεσσάρων (4) στρεμμάτων, και
• με ποσοστό κάλυψης που δεν θα υπερβαίνει το 1% της επιφάνειας του ακινήτου,
• να μη βλάπτει άμεσα ή έμμεσα αρχαιολογικό/φυσικό μνημείο ή αρχαιολογικό χώρο,
• να βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον 500μ. από το πλησιέστερο μνημείο, από το οποίο η γεωμορφολογία δεν επιτρέπει οπτική επαφή.
Να μη δοθεί καμία παράταση στη δημόσια διαβούλευση. Το θέμα της επέκτασης των ορίων του Εθνικού Δρυμού του Ολύμπου και γενικά η ανάγκη για νομική προστασία του βουνού, είναι ένα θέμα το οποίο συζητείται εδώ και χρόνια τώρα. Όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για την ανάπτυξη και την προστασία του Ολύμπου, είχαν το χρόνο, όπως όλοι μας, να διατυπώσουν και να καταθέσουν τις απόψεις τους. Η επιθυμία για παράταση της διαβούλευσης (ακούστηκαν προτάσεις για ένα χρόνο) οδηγεί σε σκέψεις για παρεμβάσεις των γνωστών κύκλων, με σκοπό την ακύρωση της όλης προσπάθειας.
Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας (ΕΟΔνΠ)
Φλέμινγκ 19, Κατερίνη 601 00
Τηλ. 23510 31906 / Φαξ 23510 34 174
info@otoposmou.gr – http://www.otoposmou.gr
ΚΥΡΙΟΙ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΟΣΣΟΠΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΥΤΗΝ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ ΤΟΥ ΞΑΚΟΥΣΤΟΥ Σ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ,ΟΦΕΙΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΑΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗΣ ΔΑΣΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ,ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΧΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΖΕΙ,ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΑΥΤΟ.
ΛΟΙΠΟΝ,ΑΚΟΥΩ ΟΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ <> ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ (ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ) ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΑ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΟΤΙΣΤΩΣ,ΓΙΑΤΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΝΟΜΙΖΩ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ,ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ ΜΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΡΔΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΝΟΣ <> Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ.Η ΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟΝ ΟΡΕΙΝΟ ΟΓΚΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΦΟΡΕΙΣ,ΩΣ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΜΟΝΟΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ,ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟΣΟΣ ΝΤΟΡΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ.ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΧΡΟΝΟΤΡΙΒΗ ΣΤΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΕΜΒΑΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΟΦΕΛΗΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΑΨΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΧΡΗΣΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.ΕΤΣΙ,Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΕΩΣ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ.ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΕΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.
Στην πρώτη ματιά ανάγνωσης του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου που δόθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος για δημόσια διαβούλευση, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ ΖΩΝΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Συμφωνούμε καταρχήν με την οριοθέτηση που προτείνεται στο σχέδιο. Υπάρχουν όμως κάποια σημεία για τα οποία θα πρέπει να αποφανθούν οι τοπικές κοινωνίες, π.χ. Παλαιά Λεπτοκαρυά, Αϊ-Γιάννης Λιτοχώρου. Πιστεύουμε στη διαβούλευση που θα ακολουθήσει στις 10 Οκτωβρίου στο δήμο Δίου-Ολύμπου θα κατατεθούν σχετικές προτάσεις.
2. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ – ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Το σχέδιο δε συνοδεύεται από την αντίστοιχη περιβαλλοντική μελέτη (δεν έχει αναρτηθεί προς το παρόν) ώστε να εξηγούνται και να αιτιολογούνται αρκετές από τις προτάσεις του σχεδίου. Απαραίτητος επίσης ο Κανονισμός Διοίκησης και Λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης καθώς και το Ειδικό Σχέδιο Διαχείρισης, το οποίο θα καθορίσει συγκεκριμένα τις δράσεις και τις λειτουργίες στις προστατευόμενες περιοχές του Εθνικού Δρυμού.
3. ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗ Γ’ ΖΩΝΗ
Στη Γ’ Ζώνη, δυνατότητες ήπιων και συγκεκριμένων δράσεων, όπως:
Αρχαιολογικά Πάρκα.
Θεματικά Πάρκα (χλωρίδας, πανίδας, μυθολογίας, ιστορίας).
Δασικά Χωριά.
Χώροι και δράσεις άθλησης και αναψυχής.
Δράσεις αγροτουρισμού, οικοτουρισμού.
4. ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ Δ’ ΖΩΝΗΣ
Στη Δ’ Ζώνη θα συμπεριλαμβάνονται ιδιωτικές και δημόσιες εκτάσεις, παραδοσιακοί οικισμοί, ακόμη και οικισμοί, για την ανάπτυξη και καλλιέργεια βιολογικών και παραδοσιακών προϊόντων καθώς και δράσεων με πιστοποίηση και σφραγίδα Ολύμπου.
Εάν αυτό δε συμβεί σ’ αυτήν τη φάση, τότε να υπάρχει δυνατότητα παρόμοιων δράσεων στη Γ’ Ζώνη.
5. ΥΔΑΤΙΝΟΙ ΠΟΡΟΙ
Να συμπεριληφθεί και να ισχύει συγκεκριμένη νομοθεσία για τη ρύθμιση και αξιοποίηση των υδάτινων πόρων εντός των ζωνών Ολύμπου.
6. ΠΕΔΙΟ ΒΟΛΗΣ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ
Να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης και καθαρισμού, εντός δύο ετών από τη ψήφιση του νόμου. Στο σχέδιο αναφέρεται δυνητικά.
7. ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ
Δυνατότητα αρχαιολογικών ανασκαφών εντός των ζωνών, με την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού. Στο σχέδιο υπάρχει κάποια αντίφαση που πρέπει να αποσαφηνιστεί.
8. ΘΗΡΑ – ΥΛΟΤΟΜΙΑ
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στον Όλυμπο είναι ανεξέλεγκτη. Αυστηρός καθορισμός περιοχών (Γ’ Ζώνη) και χρονικών περιόδων θήρας και υλοτομίας. Δυνατότητα απαγόρευσης με απόφαση Φορέα Διαχείρισης και Δασικής Υπηρεσίας.
9. ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ – ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
Σταθεροί μηχανισμοί ελέγχου εισόδου-εξόδου στον Όλυμπο. Κέντρα Υποδοχής και Πληροφόρησης Επισκεπτών Ολύμπου. Εφαρμογή σχεδίου πυροπροστασίας και κατάσβεσης πυρκαγιών. Οριοθέτηση σχέσης Υπηρεσιών και Εθελοντικών Οργανώσεων.
10. ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ – ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ
Για το πολυσυζητημένο αυτό θέμα της δυνατότητας δημιουργίας χιονοδρομικού κέντρου στον Όλυμπο (θέση Λιβαδάκι) να δοθεί απάντηση με τη σύνταξη περιβαλλοντικής μελέτης, η οποία να αξιολογεί επιπτώσεις περιβάλλοντος, βιωσιμότητα και οφέλη επένδυσης. Παρομοίως να συμβεί και για το τελεφερίκ.
11. ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Δημιουργία ειδικών διαδρομών και μονοπατιών για ΑΜΕΑ, παιδιά και ηλικιωμένους.
Θα πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι ο Όλυμπος δεν είναι υπόθεση κάποιων μεμονωμένων φορέων ή κάποιων συγκεκριμένων περιοχών.
Ο Όλυμπος αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο,
παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς,
παγκόσμιο απόθεμα της ατμόσφαιρας και βιόσφαιρας,
ιερό βουνό της ανθρωπότητας,
κατοικία των θεών και των Μουσών.
Τον έχουν υμνήσει επιφανείς συγγραφείς και ποιητές από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Στον Όλυμπο είναι στραμμένα τα μάτια όλης της ανθρωπότητας. Οφείλουμε όλοι εμείς που συμμετέχουμε στη δημόσια διαβούλευση για την αξιοποίησή του και την προστασία του, να τον προσεγγίσουμε με τον δέοντα σεβασμό και τη δέουσα σοβαρότητα.
Ιδιαίτερα εμείς που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ζούμε στη σκιά του, έχουμε ένα λόγο παραπάνω, να προστατεύσουμε την ιστορία του, το κάλλος του, το μεγαλείο του.
Ναι στην αξιοποίησή του και στην προβολή του Ολύμπου.
Το μέγα όμως κεφάλαιο του δεν είναι απαραίτητα τα κτίρια και οι εγκαταστάσεις.
Είναι ο μοναδικός ανά τον κόσμο και ανά τους αιώνες συμβολισμός του.
Σ’ αυτόν κυρίως μπορούμε να σχεδιάσουμε και να επενδύσουμε πολλά. Τόσα, όσα σε κανένα άλλο βουνό του κόσμου.
Όχι σε νέα καταφύγια και δρόμους στο βουνό. Ο Όλυμπος είναι υπέροχο βουνό, ας τον αφήσουμε όπως τον βρήκαμε να τον χαρούν τα παιδιά μας και αυτοί που μπορούν και εκτιμούν την ομορφιά της φύσης. Αν κάποιος χρειάζεται σαλέ και τελεφερίκ, μπορεί να τα βρεί και αλλού. Οι εθνικοί δρυμοί πρέπει να επεκτείνονται, όχι να μειώνονται. Προτείνω επέκταση της ζώνης Α’ τουλάχιστον στα όρια της ζώνης Β’. Μεταφορά της ζώνης Β’ στην ζώνη Γ’, και επαναπροσδιορισμό της ζώνης Γ’ σε όλον τον ορεινό όγκο με ειδικές διατάξεις για υπάρχοντα κτίσματα και δραστηριότητες.
Έχουμε χτίσει ολόκληρη την Ελλάδα, και ποιό είναι το αποτέλεσμα; Νησιά και παραλίες πανέμορφες να έχουν γεμίσει τσιμέντο και σκουπίδια. Αν θέλουμε να διαχειριστούμε τις ομορφιές της Ελλάδας σωστά, υπάρχουν πολλές ανεπτυγμένες περιοχές που το έχουν ανάγκη. Δεν χρειάζεται να χτίσουμε παντού, και μάλιστα στις ελάχιστες παρθένες εκτάσεις που προσελκύουν επισκέπτες ακριβώς επειδή είναι αναξιοποίητες.
Επί τέλους μετά από πολυετή αναβλητικότητα , το ΥΠΕΚΑ, δημοσιοποιεί το σχέδιο Π.Δ για το Εθνικό πάρκο Ολύμπου.Το γεγονός αυτό , αποτελεί μια πολύ σημαντική εξέλιξη για την προστασία , την ανάδειξη του μοναδικού μνημείου φύσης και πολιτισμού με την παγκόσμια ακτινοβολία.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1.ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
Θα ήταν πληρέστερη η διαδικασία της διαβούλευσης , αν είχε αναρτηθεί και Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη(Ε.Π.Μ) ,στην οποία βασίστηκε το Π.Δ.
Θα γινόταν έτσι γνωστό τι ακριβώς προστατεύεται ,γιατί προστατεύεται ποιες είναι η προτεραιότητες προστασίας, ποιες ανάγκες εξυπηρετούν οι απαγορεύσεις και ποιες είναι οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.
Θα ήταν έτσι πλήρως ενημερωμένοι πολίτες και τοπικοί άρχοντες.
Και θα είχαν απομονωθεί «αναπτυξιολάγνες» κραυγές που κατά καιρούς διαλαλούν αναπτυξιακά σχέδια για τον Όλυμπο με την ίδια πάντα μέθοδο,πλασάρισμα μιας πρότασης περιβεβλημένης με την χρυσόσκονη τουριστικής ανάπτυξης με λάμψη high society και με τον ίδιο πάντα στόχο, την ληστρική και άρπα-κόλα, εκταμίευση των μοναδικών χαρακτηριστικών του Ολύμπου.
Πάντως θεωρώ χρήσιμη την παρουσία στελεχών του ΥΠΕΚΑ στις συζητήσεις που θα γίνουν στα Δημοτικά Συμβούλια , προκειμένου να ενημερώσουν τους τοπικούς άρχοντες , πριν πάρουν απόφαση για την γνωμοδότηση.
2.ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΟΛΥΜΠΟΥ,ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ.
Ας ελπίσουμε ότι το ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΟΛΥΜΠΟΥ δεν θα ακολουθήσει την μοίρα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ , που για 50 χρόνια ήταν στην αφάνεια .
Τα υπουργεία Πολιτισμού -Τουρισμου,Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης μαζί με τις Περιφέρειες Κεντρικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας και τους παρολύμπιους Δήμους θα πρέπει άμεσα να αναλάβουν πρωτοβουλία
για την εκπόνηση και την υλοποίηση χρηματοδοτικού προγράμματος με στόχο την προστασία και την ανάδειξη του Ολύμπου ,αλλά και την ανάπτυξη της παρολύμπιας περιοχής στα πλαίσια της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης.
3. Ο ΔΗΜΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ.
Τμήμα της διοικητικής περιφέρειας του τέως Δήμου Πέτρας Πιερίας σύμφωνα με το άρθρο 2 του Π.Δ βρίσκεται στην στην Γ Ζώνη.Κατά συνέπεια ο καλλικρατικός δήμος Κατερίνης που συμπεριέλαβε τον Δήμο Πέτρας θα έπρεπε να έχει προσκληθεί στην διαβούλευση.Παρά το μικρό μέγεθος της εδαφικής έκτασης που βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο , ο δήμος
Κατερίνης τόσο λόγω μεγέθους , όσο και λόγω οικονομικών δυνατοτήτων ,μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο,στα ζητήματα προστασίας και ανάδειξης του Εθνικού Πάρκου Ολύμπου.Μάλιστα θα μπορούσε ενδεχόμενα να αναλάβει την μετατροπή ορισμένων κτιρίων του τέως Ψυχιατρείου Πέτρας, που βρίσκονται στην παρυφή της οριογραμμής(σημείο 8 του παραρτήματος) σε κέντρα περιβαλλοντικής ενημέρωσης Ολύμπου.
4.ΚΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΒΟΥΛΕΥΣΗ,
ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ.
Πολλά ζητήματα του Εθνικού Πάρκου πρόκειται να ρυθμιστούν από τον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας .
Θα ήταν χρήσιμο πριν υπογραφεί και τεθεί σε εφαρμογή να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση.
Οι ευμετάβλητες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στον Όλυμπο όλες τις εποχές και η απειρία των επισκεπτών ,γίνονται αιτία για πάρα πολλά ατυχήματα.Η αντιμετώπιση του σημαντικού αυτού ζητήματος θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα του κανονισμού διοίκησης και λειτουργίας.
Επίσης θα πρέπει να αξιοποιηθεί το,πανάκριβο ηλεκτρονικό σύστημα πυροπροστασίας του Ολύμπου , που βρίσκεται για περίεργους λόγους στις αποθήκες της πυροσβεστικής και της δασικής υπηρεσίας και να μετεξελιχθεί και σε σύστημα άμεσου εντοπισμού των επισκεπτών.
Επίσης θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια για την δημιουργία ασφαλών διαδρομών για τα ΑΜΕΑ ,μέσα στο φυσικό περιβάλλον του Ολύμπου.
5.ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Στο άρθρο 4 παρ.1(απαγορεύσεις)περίπτωση χιι, αναφέρεται «απαγορεύονται οι ανασκαφές για αρχαιολογική έρευνα στις περιπτώσεις κλπ»πρόκειται για υπερβολή και θα πρέπει να διαγραφεί, η να τροποποιηθεί και να ορίζει την συνεργασία Φορέα και Αρχαιολογικής υπηρεσίας.Είναι δυνατόν να καθορίζει ο Φορέας την περίμετρο των αρχαιολογικών ανασκαφών?
Θεωρώ σκόπιμο την συμμετοχή εκπροσώπου της αρχαιολογικής υπηρεσίας στο Δ.Σ του Φορέα.
6.ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ
Ο Όλυμπος είναι χώρος που συναντάται όλη η η ανθρωπότητα, είναι παγκόσμια κληρονομιά , ας φροντίσουμε όλοι να σταθούμε με σωφροσύνη και περίσκεψη στα ζητήματα προστασίας και αξιοποίησης του.
Ας μην δώσουμε αφορμή και για άλλα αρνητικά σχόλια των διεθνών Μ.Μ.Ε.είναι αρκετά αυτά διαβάζουμε τώρα.
Πρέπει να σταθούμε αντάξιοι του μέτρου και της αρμονίας που μας κληροδότησε η αρχαία μας κληρονομιά και που συχνά την ξεχνάμε , αντάξιοι κληρονόμοι του πολύτιμου θησαυρού που είναι ο Όλυμπος και να τον παραδώσουμε αλώβητο στις γενιές που έρχονται , αυτές θα ξέρουν καλύτερα από μας.
Πράγματι, ίσως είναι σκληρό να αποκλείσετε από την Γ Ζώνη την (όποια) νόμιμη γεωργοκτηντροφική δραστηριότητα.
Ομως, ΜΗΠΩΣ πρέπει να σκεφτείτε ότι ΠΡΕΠΕΙ να την αντικαταστήσετε με μία γεωργοκτηντροφική δραστηριότητα με ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ-ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ μεθόδους και μάλιστα σε παραδοσιακού τύπου εγκαταστάσεις !
Μήπως θα δίνατε τότε τη δυνατότητα στα προϊόντα με ονομασία προέλευσης ΟΡΟΣ ΟΛΥΜΠΟΣ να είναι νέκταρ και αμβροσία των θεών στο ΔΙΕΘΝΕΣ εμπόριο, και μήπως θα δίνατε ΕΠΙΣΗΣ τη δυνατότητα στις παραγωγικές μονάδες να γίνουν τουριστικές φάρμες ΔΙΕΘΝΟΥΣ εμβέλειας ?
Θα έλεγα να το ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΤΕ!
1. Ο Ολυμπος-βουνό, είναι πολύ περιορισμένης γεωγραφικής έκτασης, ακόμη και σε σχέση με την Πίνδο. Η αξιοποίηση τύπου Αλπεων/Εβερεστ/Ανδεων είναι επιθυμητή από κάποιους επειδή θέλουν να εκμεταλευτούν την παγκοσμιότητα του όρους-συμβολο, όχι επειδή το όρος-βουνό Ολυμπος έχει προδιαγραφές Αλπεων/Εβερεστ/Ανδεων κλπ
3. Ο συμβολισμός του Ολύμπου αποτελεί το μέγα κεφάλαιο που διατίθεται προς ανάπτυξη. Οταν πάψει να υφίσταται, θα γίνει ένας προορισμός όπως οποιοδήποτε άλλο βουνό, με κάποια φασαρία, ασχήμια, μεγαλομανία, βρωμιά, κλπ. μεγαλύτερες.. Το κεφάλαιο για την ανάπτυξη θα έχει προ πολλού κάνει φτερά.. κάποιοι ΛΙΓΟΙ θα έχουν απλώς αποκτήσει ΔΙΚΟ τους κεφάλαιο !
5. Ως άσωτοι υιοί έχουμε μεγάλο παρελθόν στην κατασπατάληση της κληροδοτημένης από το παρελθόν κοινής περιουσίας. Ας προσπαθήσουμε να επενδύσουμε την υπάρχουσα σωστά, διατηρώντας επί του προκειμένου τον συμβολισμό του Ολύμπου και τον μύθο του.
6. Αρμόζοντες τρόποι υπάρχουν.
Θα πρέπει να καταλαβουμέ ότι η φύση δεν προστατέυεται όταν την αφήνουμε στην τύχη της.
Σε όλες τις χώρες που λειτούργουν οι νόμοι και οι πολίτες δεν είναι στενοκέφαλοι υπάρχει προόδος και ανάπτυξη. Χρόνια τώρα, ιστορικα βούνα, (αλπείς, άνδεις, εβερεστ) με μεγαλη χλωρίδα και πανίδα γίνονται πόλος έλξης επισκεπτών, περιπατητών, ορειβατών, αναρριχητών, χιονοδρόμων χώρις κανένα πρόβλημα στο φυσικό περιβάλον.
Μπορούμε, όταν σταματήσουν οι ψευτοοικολόγοι να καπηλεύονται τη φύση, να υπάρξη πραγματική προστασία της. Να υπάρξη επισκεψιμότητα και από ανθρώπους που δεν τρέχουν στον μαραθώνιο Ολύμπου. Να κατασκευαστούν υποδομές για την πρόσβαση και την φιλοξενεία ακόμη και για ανθρώπους με αναπηρία.
Μπορούν να γίνουν όλα αυτα μέσα από νόμους ρεαλίστικούς (βλ. κεντική Ευρώπη) και όχι αφοριστικούς (βλ. Έλληνες οικολόγους).
εκτός από την χερσαία ζώνη σκόπιμο είναι να περιληφθούν για προστασία και ιοι τυχόν υδάτινες εκτάσεις
οτι εχετε αγγιξει εως τωρα το εχετε διαφθηρει – μολυνει κλπ.
καμια εκμεταλευση.
μονον ηποιες μορφες επεμβασης τουρισμου σε ορινους ογκους κ μονον απο τις τοπικες κοινωνιες,που θα σεβαστουν τον τοπο τους.
ευχαριστω.
Επιτέλους, μεσα σε δύσκολους καιρούς ο φυσικός και ιστορικός μας πλούτος αρχίζει να μας απασχολεί εσώβαρα,αρχίζοντας απο τον μυθικό Όλυμπο.Ελπίζω οτι θα ακολουθήσουν και άλλα Προεδρικά διατάγματα για όλες τις φυσικές και φυσικά ιστορικές περιοχές της Πατρίδας μας.
Συγχαίρω τους συντάκτες του Π.Δ. και εύχομαι καλή συνέχεια.
ΘΕΩΡΩ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΛΥΜΠΟΥ ΩΣ ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΓΙΑ ΒΑΣΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ 1) ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 2)ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΑΝΙΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ..ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ..Η ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ..ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΥΤΗΣ..ΚΑΙ.Η ΑΜΕΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΟΝΟΜΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΔΡΩΣΗ ΤΟΥΣ…ΟΙ ΥΠΕΡΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ..Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΠΙΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΟΥ
(..ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ..)ΑΣ ΓΙΝΟΥΝ ΟΔΗΓΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ …
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟΙ ή ΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΟΝΤΕΣ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΖΗΤΑΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΝΕΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΑ…ΣΤΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΡΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ……
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥΜΠΟΥ///ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ
ΕΘΕΛ.ΣΤΕΛΕΧ.Γ.Γ.Π.Π
Η Ιστορία έχει δείξει ότι το Ελληνικό κράτος είναι ανίκανο να προστατεύσει τον εθνικό του πλούτο (εκούσια και ακούσια), οπότε είναι ανώφελο να ανακοινώνουμε ότι κάνουμε κάτι και στο τέλος να μην το προστατεύουμε και να γινόμαστε διεθνός ρεζίλι. Ας προστατεύσουμε πρώτα αυτά που έχουμε ανακοινώσει ως προσαττευόμενες περιοχές καιμετά δημιουργούμε νέες.