ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ Ειδικό μισθολόγιο Α.Α.Δ.Ε. Άρθρο 1 – Πεδίο εφαρμογής

1. Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται οι μόνιμοι και δόκιμοι πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου, οι οποίοι υπηρετούν σε οργανικές μονάδες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), καθώς και οι μετακλητοί υπάλληλοι και οι σύμβουλοι και οι συνεργάτες του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε κατά το άρθρο 24 του ν. 4389/2016.
2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος ο Διοικητής της Α.Α.Δ.Ε., ο Πρόεδρος, τα Μέλη και ο εμπειρογνώμονας του Συμβουλίου Διοίκησης της Α.Α.Δ.Ε.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 12:56 | Ι.Π

    Αξιότιμοι Κύριοι,
    Μετά από δεκατρία χρόνια στον τραπεζικό τομέα,αποφάσισα να αποχωρήσω,καθώς οι συνθήκες ήταν πλέον απάνθρωπες. Στόχοι, νούμερα καθημερινή παρακολούθηση της επίτευξης των στόχων και διαρκή γκρίνια… Από την άλλη όμως,πλήρη στήριξη σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, τεχνολογία αιχμής και όλα τα μέσα διαθέσιμα για την επίτευξη των στόχων. Οι αποδοχές όλων των συναδέλφων πολύ ικανοποιητικές και υπολογιζόμενες με βάση τη Σ.Σ.Ε. Παρ όλα τα καλά, τελικά αποχώρησα…
    Και που βρισκόμαστε σήμερα???
    Μπροστά σε ένα νέο μισθολόγιο, παντελώς αόριστο, που συνδέει τις αποδοχές με τη συμμετοχή στην αξιολόγηση.
    Αλήθεια, πιο αρρωστημένο μυαλό το σκέφτηκε αυτό??? Ποια η αιτιολογική βάση δημιουργίας δύο ταχυτήτων υπαλλήλων??? Δεν κάνουμε όλοι την ίδια δουλειά??? Δεν πρέπει να υπάρχει μια ενιαία βάση υπολογισμού του μισθού όλων μας??
    Και αν ένας υπάλληλος έχει μέτρια η κακή αξιολόγηση, τι σημαίνει αυτό??? Ότι είναι άχρηστος ή πρέπει να απολυθεί???
    Και αλήθεια,ποιες θα είναι οι αποδοχές των συναδέλφων της 1Γ??? Ξέρει κανείς???
    Ποια τα κριτήρια της αξιολόγησης???
    Ποσοτικά, ποιοτικά, κομματικά???
    Πόσα ακόμα ερωτήματα να θέσω???
    Ειλικρινά κουράστηκα…
    Ως επιτυχών της 1Γ νιώθω ήδη κουρασμένος…
    Έχω αρχίσει ήδη να μετανιώνω για την απόφαση μου αυτή.
    Ξεκινήσαμε φαντάζομαι ολοι οι συνάδελφοι της 1Γ με όνειρα τα οποία από ότι φαίνεται μετατρέπονται σε εφιάλτες…

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 12:19 | Κατερίνα

    Η ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου και η εφαρμογή του μετέπειτα αναμένεται να επιφέρει αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο. Κανένα απολύτως κίνητρο δεν γεννάται στους νεοδιορισθέντες υπαλλήλους να εργαστούν με ζήλο, με σκοπό να επιτύχουν τους επιθυμητούς στόχους της εκάστοτε υπηρεσίας στην οποία καλούνται να υπηρετήσουν όταν οι ίδιοι γνωρίζουν την άνιση αντιμετώπιση τους εν συγκρίσει με τους παλαιότερους. Η μη απόδοση της προσωπικής διαφοράς επίσης είναι αντιστρόφως ανάλογη τόσο με τις απαιτήσεις του διαγωνισμού για την ανάδειξη των προσώπων που θα πληρώσουν τις νέες θέσεις όσο κ με τις απαιτήσεις του εργασιακού χώρου τις οποίες καλούνται να εκπληρώσουν. Η έγκριση του νέου νομοσχεδίου θα λειτουργήσει δηλαδή ως παράγοντας διαιώνισης του λεγόμενου δημοσιοϋπαλληλισμού και της σύμφυτης με αυτόν συμπεριφοράς των υπαλλήλων και όχι ως μέσο εκσυγχρονισμού της ΑΑΔΕ.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 12:59 | Παναγιώτης Μ.

    Φίλε Χρήστο, αγαπητέ Γιώργο, διάβασα πολλές φορές το σχέδιο του Ενιαίου Μισθολογίου και θέλω να κάνω ένα γενικό σχόλιο. Φαίνεται πως εισάγετε ένα σχέδιο πειραματικά στην ΑΑΔΕ με στόχο την μελλοντική επιβολή του και στο υπόλοιπο Δημόσιο. Το τελευταίο θα εξαρτηθεί από την απήχηση που θα έχει στους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ, από τις αντιδράσεις που θα δημιουργήσει και τελικά από τα προβλήματα που θα λύσει. Πάντως σε πρώτη φάση είναι έκδηλο πως υιοθετεί μία μή δίκαιη αντιμετώπιση των υπαλλήλων και αυτό φαίνεται από την διαφορετική αφετηρία από την οποία θα ξεκινήσουν οι εισηχθέντες στην ΑΑΔΕ μετά τον Οκρώβριο του 2018 αλλά και από τις αοριστίες που υπάρχουν και δηλωνετε ότι θα αντιμετωπιστούν με νέες αποφάσεις – διαταγές κατά το δοκούν. Πώς θα σας εμπιστευτεί ο κάθε υπάλληλος της ΑΑΔΕ αλλά και του υπόλοιπου Δημοσίου τομέα βλέποντας αυτές τις αδικίες και προχειρότητες σε ένα μισθολογικό σχέδιο ήδη από την έναρξή του?
    Ένας φίλος από τα παλιά.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 11:50 | ΓΙΑΝΝΗΣ Κ.

    Πρέπει να γίνει απόδοση της Π.Δ. σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ μετά το 2016 υπολογισμένη με τον τρόπο που υπολογίζεται στους παλιούς υπαλλήλους γιατί αν υπολογιστεί με τον Νόμο του 2016 και μετά, αυτή θα αποδίδει λιγότερα χρήματα στους νέους συναδέλφους της ίδιας μισθολογικής κλίμακας με τους παλιούς!!!! Ή ξεκινάμε εκ νέου όλοι από την ίδια μισθολογική βάση ή θα μας συναντήσετε απέναντί σας..

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 11:37 | Ζ.Κ.

    Η απόδοση της Π.Δ. σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ (καθώς όσοι ανέλαβαν υπηρεσία μετά την 11.10.2018 δεν την λαμβάνουν) είναι απαραίτητη ώστε να υπάρχει ίση μεταχείριση.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 11:28 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Το συγκεκριμένο ειδικό μισθολόγιο της ΑΑΔΕ είναι βασισμένο πάνω στα πρότυπα Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού που εφαρμόζονται στον ιδιωτικό τομέα. Έχοντας εργαστεί περί τα 15 χρόνια σε αυτόν τον χώρο θεωρώ ότι, πέρα του ότι για τον εργαζόμενο οι συνθήκες αυτές είναι απαράδεκτες (ατομική στοχοθεσία η οποία οδηγεί σε άκρατο ανταγωνισμό/ κανιβαλλισμό με τους συναδέλφους, υπερεξουσίες σε προΪσταμένους και σχετικά διευθυντικά δικαιώματα, αόριστη στοχοθεσία η οποία θα μεταβάλλεται κατά τις ορέξεις του εκάστοτε Δ/κτη και η οποία εάν τυχόν επιτευχθεί θα επέρχεται πάντα η αύξησή των στόχων οπότε θα είναι και ουτοπική, περιγράμματα και θέσεις θα δίνονται στους αρεστούς και κατ επέκταση ακόμη μεγαλύτερη πελατειακή σχέση με το κομματικό σύστημα για εξασφάλισή τους, καθώς και άλλα πολλά) εξ αιτίας όλων των προαναφερόμενων δεν θα οδηγήσουν στο αποτέλεσμα που υποτείθεται θέλει να φέρει αυτό το νομοσχέδιο. Θα έχουμε δηλ. αντ αυτού δυσαρεστημένους εργαζόμενους λόγω υποαμοιβής και εργασιακών συνθηκών με αποτέλεσμα μία απλή διεκπαιρετική εξυπηρέτηση των πολιτών άρα στην ουσία το πρόβλημα θα διαιωνίζεται. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα σύστημα αξιολόγησης προσανατολισμένο στον εργαζόμενο το οποίο θα διακρίνει τις αδυναμίες του με σκοπό να τις αντιμετωπίσει (εκπαίδευση, νέα εργαλεία κτλ.), εκσυχρονισμός εγκαταστάσεων/ υποδομές (εδώ δεν έχουμε όυτε τα στοιχειώδη, σε μερικές υπηρεσίες υπάρχουν καρέκλες με σπασμένες πλάτες τις οποίες έχουν πιάσει με σχοινί!!), μία δίκαιη και ίση αμοιβή και ειδικότερα στους νεοεισερχόμενους συναδέλφους που έχουν αυξημένα τυπικά προσόντα αλλά και ουσιαστικά λόγω της προυπηρεσίας τους στον ιδιωτικό τομέα.
    Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο κεφάλαιο σε μία εταιρεία (αφού έτσι θέλετε να το βλέπετε) είναι οι εργαζόμενοί της, οπότε εκεί πρέπει να προσανατολιστεί η αλλαγή, αλλά προς το καλύτερο και όχι στο πως θα τον έχουμε υπό τον έλεγχό μας και μονίμως με σκυμμένο το κεφάλι!! Ευχαριστώ.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 10:35 | Γεώργιος Κ.

    Η διοίκηση της ΑΑΔΕ είναι πολλάκις ανακόλουθη σε ότι εξαγγέλλει και την παρουσίαση πλασματικής πραγματικότητας μέσω ανακοινώσεων.
    Όσο πάει απομακρύνεται από τους υπαλλήλους και οδηγεί την Υπηρεσία σε ακραίες καταστάσεις.
    Αν νομίζουν ότι με τον προωθούμενο ατομικισμό θα επιτύχουν τους στόχους, είναι γελασμένοι. Ήδη οι νέοι συνάδελφοι δεν έχουν κανένα συναισθηματισμό για την Υπηρεσία και αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στον ιδιωτικό τομέα.
    Τα χρόνια από την ίδρυση της Α.Α.Δ.Ε. παρατηρείται αύξηση της γραφειοκρατίας, δεν έχει στηθεί ένα σοβαρό σύστημα διαχείρισης Προσωπικού και Υπηρεσιών και τώρα έρχεται ένα αμφιλεγόμενο νέο μισθολόγιο να μας σώσει.

    Λοιπόν, καλώ την Διοίκηση να έρθει σε επαφή με τις Ομοσπονδίες και να σταματήσει να κινείται αυτόνομα χωρίς την άποψη της βάσης.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 10:35 | M.G.

    Το νέο μισθολόγιο σε καμία των περιπτώσεων δεν επιλύει την μισθολογική διαφορά που υπάρχει μεταξύ νεοδιόριστων και παλαιών υπαλλήλων όπως ευαγγελίζεται η Διοίκηση. Σε αντίθεση, η μισθολογική διαφορά παγιώνεται και διαιωνίζεται δημιουργώντας υπαλλήλους πολλών ταχυτήτων. Η απόδοση της προσωπικής διαφοράς σε όλους τους υπάλληλους της ΑΑΔΕ είναι επιβεβλημένη προϋπόθεση για την επίλυση αυτής της ανισότητας πριν την οποιαδήποτε συζήτηση περί ειδικού μισθολογίου.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 10:15 | Α.Μ.

    Η διαφορετική μισθολογική βάση λόγω της μη απόδοσης της προσωπικής διαφοράς στους νεοεισερχόμενους υπαλλήλους παραβιάζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας που καθιερώνεται στο άρθρο 4 παρ. 1 Σ. Η αρχή της ισότητας σε συνδυασμό με την παρ. 1 του άρθρου 22 Σ που προβλέπει το δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση προσώπων που τελούν υπό τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες.
    Η αρχή της αξιοπρεπούς διαβίωσης που απορρέει από την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, όπως το άρ. 25 παρ. 1 Σ ορίζει, σε συνδυασμό με την αρχή του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου επιβάλλει τον σεβασμό απ’ όλα τα όργανα και τους φορείς της κρατικής εξουσίας. Ο βασικός μισθός (730 ευρώ) των νεοεισερχόμενων υπαλλήλων τελεί σε αναντιστοιχία με τις ευθύνες που έχουν ήδη αναλάβει και τις θέσεις που υπηρετούν, ενώ τίθεται και θέμα επιβίωσης των νέων συναδέλφων.

    Η τάση θεμελιώδεις αρχές και δικαιώματα να γίνονται αντιληπτά ως επιβαρύνσεις του κρατικού προϋπολογισμού στρεβλώνουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος. Το πρόβλημα είναι η υποστελέχωση των Δ.Ο.Υ και η έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Η επίτευξη των στόχων της ΑΑΔΕ συνδέεται αναπόσπαστα με την αποτελεσματική διαχείριση των ανθρώπινων πόρων της, και δη των νεοεισερχομένων υπαλλήλων, που με τα προσόντα τους και την κατάρτιση τους θα συμβάλλουν καθοριστικά στην διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου.

    Επιβλητέα είναι, λοιπόν, η άμεση απόδοση της προσωπικής διαφοράς στους νεοεισερχόμενους, ενώ η αποδοτικότητα του εκάστοτε υπαλλήλου δεν είναι δυνατόν να κρίνεται με ποσοτικά κριτήρια, αλλά ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας της εκάστοτε υπόθεσης σε συνδυασμό με τον επιτυχή χειρισμό των υποθέσεων προς διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου. Σε κάθε περίπτωση δεν δύναται αυτή να καθορίζει το ύψος του βασικού μισθού.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 09:46 | Ταμβακά Μαρία

    Εδραιώνεται η αδικία εις βάρος των υπαλλήλων της ΑΑΔΕ που διορίστηκαν ή μετατάχθηκαν σε αυτή μετά τον ν.4569/2018, σε σύγκριση με τους μέχρι τοτε υπαλλήλους της που λαμβάνουν την προσωπική διαφορά.
    Δεν διορθώνεται η ήδη υπαρχουσα άνιση μεταχείριση και το ίδιο το κείμενο αναφέρεται για τους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ σε παλαιούς που λαμβάνουν την ΠΔ και σε νέους που δεν την λαμβάνουν. Έτσι η διαφορά θα παραμείνει και δεν εξισώνονται με τους παλαιούς παρολο που παράγουν την ίδια εργασία στις ίδιες συνθήκες. Η διάκριση, διαταράσσει την συνεργασία και την ισονομια μεταξύ των υπαλλήλων.
    ΠΡΩΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΧΩΡΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟΥ.
    Η αξιολόγηση μόνο για τη λήψη bonus δημιουργεί τη δυνατότητα να αυξομειώνεται αυθαίρετα ο μισθός για εργασία που παρέχεται από τον υπάλληλο, με όχι τις καταλληλότερες συνθήκες και εργαλεία εργασίας.
    Προκυπτει επίσης διάκριση μετάξυ υπαλλήλων με διαφορετική ΠΘΕ σε ένα περιβάλλον όπου η μετακίνηση μεταξύ τμημάτων και θέσεων δεν είναι πάντα εφικτή ούτε εύκολη. Η δε διαφορά ΠΘΕ δεν προσδιορίζετε ούτε ως ποσό ούτε ως ποσοστό.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 09:55 | Δημήτρης

    Θεωρώ ότι είναι άσκοπο να αναφέρω γιατί πρέπει να αποσυρθεί το παρόν νομοσχέδιο, αφού έχουν γραφτεί εκατοντάδες σχόλια που αναφέρουν όλους τους λόγους εκτενώς.
    Είναι πλέον σαφές, ακόμα και σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν εμπειρία πάνω σε σχέδια νόμου ότι το παρόν είναι αντισυνταγματικό, εκβιαστικό, αόριστο και δεν πληροί τον σκοπό που δημιουργήθηκε.
    Την προσέλκυση δηλαδή νέων ικανών στελεχών στην ΑΑΔΕ, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο, δεν έλκει μόνο νέα , διώχνει και αυτά που έχει.
    Ποιος επιστήμονας 35 χρονών και άνω , γιατί για να συγκεντρώσει τα προσόντα που απαιτεί το ΑΣΕΠ τόσο πρέπει να είναι, μπορεί να ζήσει με τα ψίχουλα που δίνετε;
    Για αυτό σπούδασε δικηγόρος , μηχανικός , πληροφορικός, οικονομολόγος πήρε Μεταπτυχιακά, Διδακτορικά και δούλεψε τόσα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα; Για να έρθει σε αόριστο και ανασφαλές κλίμα και να δουλέψει για 8 , 9 κατοστάρικά;
    Αν περάσει όπως έχει το νομοσχέδιο αυτό, φέρετε πλέον μεγάλη ευθύνη, διότι δεν μπορείτε να πείτε ότι δεν γνωρίζατε, δεν ξέρατε.
    Τον κόσμο δεν θα τον κρατήσετε με εκβιασμούς.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 09:23 | Ι.Κ.

    ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ, Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΠΛΗΡΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΚΑΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΑΑΔΕ

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 09:33 | Ηλίας Κ.

    Το νομοσχέδιο αυτό καθιερώνει και διαιωνίζει την αδικία που υφιστάμεθα οι νεοδιόριστοι της ΑΑΔΕ. Το δίκαιο αίτημά μας προέχει κάθε νομοσχεδίου, καθώς ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΑΥΞΗΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΣΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ, κατάργηση της αδικαιολόγητης, καταχρηστικής και αντίθετης στο Σύνταγμα δυσμενούς διακριτικής μεταχείρισης σε βάρος μας. Εργαζόμαστε υπό τις ίδιες συνθήκες, στις ίδιες θέσεις, σε διπλανά γραφεία, επιδιώκουμε έναν κοινό σκοπό, έχουμε τα ίδια και συχνά πιο αυξημένα τυπικά προσόντα και παρόλα αυτά το κράτος μας απαξιώνει μισθολογικά και μας καταδικάζει σε ένα «βοήθημα» 734 ευρώ που δεν μπορεί επ ουδενί να χαρακτηριστεί μισθός, εφόσον ο διπλανός μας που διορίστηκε πριν δύο μόλις χρόνια λαμβάνει την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ μετά από νομοθετική ρύθμιση. Ζητούμε άμεση απόδοση της προσωπικής διαφοράς ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΕΙΔΙΚΟΥ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟΥ. ΔΕΝ θα κοστίσει στον κρατικό προϋπολογισμό διότι προσληφθήκαμε με ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ για να στελεχώσουμε υπηρεσίες βεβαίωσης και είσπραξης δημοσίων εσόδων, φέρνοντας δηλαδή εκατομμύρια ευρώ ετησίως στα δημόσια ταμεία. Αντίθετα η άρνηση χορήγησής της οδηγεί σε ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΑΔΙΚΙΑ αγνοώντας τις συνταγματικές αρχές και αξίες της σύγχρονης δημοκρατίας και υπονομεύει τους σκοπούς και τα επιχειρησιακά σχέδια και στρατηγικές του φορέα που καλούμαστε να υπηρετήσουμε με αφοσίωση.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 09:03 | Τ.

    ΜΕ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΑΠΑΞΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΗΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΚΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

    Κανένα νέο μισθολόγιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί εάν δεν εξαληφθεί πρώτα η μισθολογική ανισότητα ανάμεσα σε παλαιούς και νέους υπαλλήλους (ημερομηνία αναφοράς Οκτώβριος 2018 όπου δόθηκε τελευταία φορά η προσωπική διαφορά σε όλους). Με την απόδοση της προσωπικής διαφοράς σε ΟΛΟΥΣ τους υπαλλήλους που διορίστηκαν και θα συνεχίσουν να διορίζονται μετά τον Οκτώβριο του 2018 η μισθολογική ανισότητα θα μηδενιστεί και θα αρχίσουν να αντιμετωπίζονται όλοι επί ίσοις όροις.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 08:55 | Τ.Χ

    Ποια είναι η δίκαιη εξομοίωση νεοεισερχόμενων υπαλλήλων με τους ήδη υπηρετούντες στην ΑΑΔΕ στην οποία αναφέρεται το νέο μισθολόγιο;
    Αυτή που θα πραγματοποιηθεί μετά από 16 χρόνια υπηρεσίας;

    Ποια είναι η δίκαιη αντιμετώπιση με ίση αμοιβή για ίσης αξίας εργασία;
    Όταν αντισυνταγματικά οι νέοι υπάλληλοι δεν λαμβάνουν την ΠΔ;

    Καμία ανταγωνιστική πρόταση δεν εισάγει το Νέο Μισθολόγιο για προσέλκυση ικανού στελεχιακού δυναμικού αντιθέτως ωθεί νέα ικανά στελέχη για έξοδο από την ΑΑΔΕ.

    Κανένα μισθολόγιο δεν μπορεί να ΔΙΚΑΙΟ εάν δεν εξαλειφθεί πρώτα η μισθολογική αυτή ανισότητα με την απόδοση της προσωπικής διαφοράς σε ΟΛΟΥΣ τους υπαλλήλους που διορίστηκαν και θα συνεχίσουν να διορίζονται μετά τον Οκτώβριο του 2018.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 08:59 | Ε.Γ

    ΚΑΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΑΑΔΕ

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 08:07 | Α.Λ.

    Το νομοσχέδιο διαιωνίζει την μισθολογική ανισότητα που υπάρχει μεταξύ των υπαλλήλων που διορίστηκαν πριν την 11/10/2018 και αυτών που διορίστηκαν μετά την 11/10/2018, καθώς όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία θα εξακολουθήσουν να λαμβάνουν την προσωπική διαφορά ενώ όσοι ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία όχι. Υπάλληλοι που εργάζονται στις ίδιες θέσεις, οι οποίοι έχουν τα ίδια προσόντα και εκτελούν την ίδια εργασία θα εξακολουθήσουν να έχουν διαφορετικές απολαβές. Πέρα από την ηθική διάσταση του θέματος, το νομοσχέδιο παραβιάζει το Σύνταγμα.

    Το άρθρο 4 του Συντάγματος αναφέρει:
    1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
    2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

    Το άρθρο 22 του Συντάγματος αναφέρει:
    1. H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
    Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 03:36 | Νίκος Π.

    Με το ειδικό μισθολόγιο που θέλετε να εισαγάγετε όχι απλά δεν λύνεται το πρόβλημα της μισθολογικής εξομοίωσης μεταξύ των υπαλλήλων της ΑΑΔΕ αλλά δημιουργείτε δεκάδες ακόμα προβλήματα
    1) η αξιολόγηση είναι ένα μέτρο το οποίο τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στο δημόσιο όπου έχει εφαρμοστεί είχε αρνητικά αποτελέσματα. Με βάση το ειδικό μισθολόγιο θέλετε να περάσετε την αξιολόγηση με εκβιαστικό τρόπο αφού την συνδέει με τον μισθό των υπαλλήλων. Η αξιολόγηση εδώ και πολλά χρόνια έχει απαξιωθεί πολύ σωστά από τους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ. Παρόλα αυτά επιμένετε σε ένα λανθασμένο μέτρο και μάλιστα θέλετε να το εφαρμόσετε με εκβιαστικό τρόπο
    2) Τα ΠΘΕ δημιουργούν καθαρά ένα ανθρωποφάγες σύστημα εντός της ΑΑΔΕ. Πως θα γίνεται η επιλογή? Θα έχουν όλες οι υπηρεσίες τα ιδιά ΠΘΕ? Διαφορετικά ΠΘΕ = διαφορετικός μισθός. Ποιος θα μείνει στις υπηρεσίες με τα χαμηλόμισθα ΠΘΕ? Για ποιον λόγο δύο υπάλληλοι που έχουν εισαχθεί με τα ίδια τυπικά προσόντα στον ίδιο διαγωνισμό και δουλεύουν σε διαφορετικές υπηρεσίες να αμείβονται διαφορετικά? Ποιος θα αποφασίζει και με ποιο κριτήριο για την επιλογή στο κάθε ΠΘΕ? π.χ. είμαστε σ ένα τελωνείο πέντε υπάλληλοι που έχουμε ακριβώς τα ίδια τυπικά προσόντα και στο συγκεκριμένο τελωνείο υπάρχουν πέντε διαφορετικά ΠΘΕ με πέντε διαφορετικούς μισθούς. Με ποιο κριτήριο θα γίνει η επιλογή? Αυτός που θα επιλεγεί στο ΠΘΕ με τον χαμηλότερο μισθό θα είναι το ίδιο παραγωγικός?
    3) το άρθρο 22 του συντάγματος αναφέρει ‘Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας’. Με βάση το ειδικό μισθολόγιο που θέλετε να περάστε έχουν διαφορετικό μισθό α) οι υπάλληλοι που διορίστηκαν πριν το 2018 β) οι υπάλληλοι που διορίστηκαν από το 2018 μέχρι σήμερα γ) και όλοι αυτοί οι υπάλληλοι πλέον θα διαφοροποιούνται περαιτέρω με βάση την συμμετοχή τους ή όχι στην αξιολόγηση και με βάση τα ΠΘΕ. Συνεπώς το νομοσχέδιο παραβιάζει ξεκάθαρα έναν από τους σημαντικότερους νόμους του Συντάγματος της Ελλάδος περί της προστασίας της εργασίας
    4) Η ΑΑΔΕ είναι ο εισπρακτικός μηχανισμός του Ελληνικού Κράτους. πιστεύετε ότι τα 734 ευρώ που παίρνει ένας νεοδιόριστος (χωρίς δώρα δηλ. σε αναγωγή 14 μισθών 629 ευρώ) το μήνα είναι μισθός που θα προσελκύσει άτομα με αυξημένα τυπικά προσόντα (όπως ισχυρίζεστε ότι επιθυμείτε στην ΑΑΔΕ)?
    5) είναι δυνατόν 548 άνθρωποι ( που διορίστηκαν με τον διαγωνισμό 1Γ/2017) να έχουν υποχρεωθεί να έρθουν στην πρωτεύουσα ( η πλειοψηφία των διορισθέντων ήταν από την επαρχία) για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς καμία μέριμνα για στέγη από την υπηρεσία, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν την τεράστια οικονομική επιβάρυνση που υπέστησαν, χωρίς να υπολογίζει τα οικογενειακά προβλήματα που δημιούργησαν σε αυτούς τους υπαλλήλους χωρίς ούτε μία παροχή από την υπηρεσία? Με αυτόν τον τρόπο σέβεται και υπολογίζει η υπηρεσία τους υπαλλήλους της? Για τους υπάλληλους που θα διοριστούν από εδώ και πέρα και θα υποχρεωθούν να έρθουν και αυτοί στην Φ.Ο.ΤΑ θα υπάρξει κάποια παροχή?

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 01:57 | NAGIA OR

    Η μεταχείριση των προσληφθέντων στην ΑΑΔΕ μετά την 11/10/2018 είναι αντισυνταγματική και παραβιάζει την αρχή της ισότητας. Σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ.1 εδ.2 του Συντάγματος «Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.» Ωστόσο οι νεοπροσλαμβανόμενοι υπάλληλοι , με αυξημένα τυπικά προσόντα (πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, ξένες γλώσσες, Η/Υ), καταλαμβάνουν θέσεις με υψηλές απαιτήσεις και ευθύνες, αμείβονται όμως χαμηλότερα από παλιότερους συναδέλφους με τα ίδια ή και λιγότερα τυπικά προσόντα. Προφανώς αυτή η μισθολογική ανισότητα θα δημιουργήσει κλίμα ανταγωνισμού μεταξύ «παλιών» και «νέων» συναδέλφων , που επιδρά αρνητικά στην εύρυθμη και λειτουργία της υπηρεσίας. Επιπρόσθετα , εξαιτίας τόσο της μη αντικειμενικής και μη αξιοκρατικής αξιολόγησης όσο και του «βασικού» μισθού των 734ευρω, δημιουργείται κλίμα ανασφάλειας. Αυτο θα έχει αποτέλεσμα , να μην προσελκύονται νέοι προσοντούχοι εργαζόμενοι , οι νεοδιορισθέντες να μην έχουν κίνητρο να εργαστούν και να αναζητήσουν εναν καλύτερο μισθό είτε στον ιδιωτικό τομέα είτε ακόμα και μέσω της υπηρεσίας με αθέμιτες τακτικές.

    Προτείνουμε:
    να αποσυρθεί το παρόν σχέδιο νόμου, και να αντικατασταθεί από νέο, με το οποίο να δίδεται σε όλους τους συναδέλφους η Προσωπική Διαφορά καθώς αποτελεί θέμα ίσης μεταχείρισης, ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου και λύνει βασικά προβλήματα βιοπορισμού.

  • 26 Νοεμβρίου 2020, 00:13 | Α. Τ.

    Το παρον νομοσχεδιο όχι απλα δεν επιλύει το σοβαρότατο θέμα της αντισυνταγματικα ανισης μεταχειρισης που υπάρχει ανάμεσα σε υπαλλήλους που διορίστηκαν/μεταταχθηκαν στην Α.Α.Δ.Ε. πριν την 11η Οκτωβρίου του 2018 (ημερομηνία που χορηγήθηκε η προσωπική διαφορά της παρ. 1 του άρθρου 27 του ν. 4354/2015 για τελευταία φορά σύμφωνα με τον ν.4569/2018 ΦΕΚ Α 179/11-10-2018) και σε αυτούς που εισήλθαν στην υπηρεσια μετά την ημερομηνία αυτη, αλλά αντιθέτως παγιωνει και νομιμοποιει αυτήν την καταφορη αδικία. Πραγματικά απογοητευτικό και απεριφραστα άδικο.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 23:11 | Κατερίνα Π.

    Το νέο ειδικό μισθολόγιο επισφραγίζει την απαράδεκτη μισθολογική υποβάθμιση των υπαλλήλων της Α.Α.Δ.Ε.. Ειδικότερα, οι υπάλληλοι που διορίστηκαν με τη διαδικασία του γραπτού διαγωνισμού της προκήρυξης 1Γ/2017, παλαιότεροι υπάλληλοι που δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά και οι προσφάτως μεταταχθέντες υπάλληλοι βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση καθώς οι μισθοί τους θα παραμείνουν εξαιρετικά χαμηλοί συγκρινόμενοι με τους μισθούς των παλαιότερων υπαλλήλων.
    Σε υπηρεσίες υψίστης σημασίας στις οποίες βασίζεται ο κρατικός προϋπολογισμός (ενδεικτικά αναφέρω την είσπραξη δημοσίων εσόδων, τον έλεγχο εκπλήρωσης φορολογικών και τελωνειακών υποχρεώσεων φυσικών και νομικών προσώπων και την επιβολή προστίμων όπου αυτό απαιτείται, τη διενέργεια τελωνειακών ελέγχων σε εισαγωγές και εξαγωγές, την πάταξη της λαθρεμπορίας, τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας), δε χωρούν ασάφειες και αοριστίες ούτε ως προς τις μισθολογικές αποδοχές ούτε ως προς τα εργασιακά δικαιώματα.
    Με το ειδικό μισθολόγιο δεν επιτυγχάνεται ο στόχος της Α.Α.Δ.Ε. για παροχή κινήτρων στους εργαζόμενους, απεναντίας αμβλύνεται η εργασιακή ανασφάλεια.
    Είναι βέβαιο πως υπάλληλοι με αυξημένα προσόντα και καθαρή αντίληψη θα στραφούν στον ιδιωτικό τομέα.
    Στη Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού, η διασφάλιση του αισθήματος δικαίου, συνδέεται με την επίτευξη της αποτελεσματικότερης διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού και αποτελεί ένα σημαντικότατο παράγοντα για την μέγιστη δυνατή απόδοση των υπαλλήλων. Η νομιμοποίηση των οικονομικών ανισοτήτων στη μισθοδοσία των υπαλλήλων θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στην αποδοτικότητα των εργαζομένων, γεγονός που φαίνεται να μην λαμβάνεται υπόψη από τη Διοίκηση.
    Ας αναλογισθούν η Διοίκηση και ο Υπουργός Οικονομικών τι θέλουν να επιτύχουν και ποιοι υπάλληλοι θέλουν να στελεχώνουν τις υπηρεσίες της Α.Α.Δ.Ε.. Υπάλληλοι με αυτοεκτίμηση, όραμα και ζήλο για την επαγγελματική τους εξέλιξη, έχουν και αντίστοιχα υψηλές προσδοκίες από τη μισθοδοσία τους.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 22:32 | ΓΡΗΓΟΡΗΣ Κ .

    Οι εργαζόμενοι στην ΑΑΔΕ είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και ΙΔΑΧ, οι οποίοι κατέχουν κατά κοινή ομολογία υψηλά προσόντα και δεξιότητες, χωρίς λόγω της φύσης της εργασίας τους να τους επιτρέπεται η άσκηση ιδιωτικού έργου, όπως στους περισσότερους εργαζομένους στο Δημόσιο. Για τους λόγους αυτούς, επιβάλλεται να έχουν ειδικό μισθολόγιο, το οποίο όμως θα εκκινεί από την ίδια βάση για όλους παλαιότερους και νεότερους, διαφορετικά το μόνο που θα καταφέρει είναι η περαιτέρω δυσαρέσκεια των νεότερων εργαζομένων αλλά και η αδικία εις βάρος τους.
    Άρθρο 2:
    Η νέα προσωπική διαφορά δεν υπάρχει για τους νεότερους εργαζόμενους που εντάχθηκαν στην ΑΑΔΕ μετά τον Οκτώβρη του 2018, οπότε και δόθηκε για τελευταία φορά στους εργαζόμενους του ΥΠΟΙΚ και της ΑΑΔΕ. Έτσι συντηρείται μία ανισορροπία και αδικία εις βάρος όλων των νεότερων εργαζομένων οι οποίοι 2 χρόνια τώρα διεκδικούν λύση και Μισθολογική Εξομοίωση μέσω της απόδοσης της ΠΔ όπως όλοι οι συνάδελφοί τους. Πριν λοιπόν αποδώσετε εκ νέου ΠΔ, ή Μισθολόγιο πρέπει να αποδώσετε την ΠΔ όπως ο νόμος 4569/2018, ώστε όλοι οι εργαζόμενοι να εκκινούν από την ίδια αφετηρία. Διαφορετικά θα συνεχιστεί να καταπατείται η αρχή της ισότητας όπως συμβαίνει και τώρα.

    Άρθρο 4:
    Οι υπάλληλοι κατατάσσονται σε κλιμάκιο αντίστοιχο του νόμου 4354/2015, όπως προβλέπετε για όλο το δημόσιο, αλλά οι Σύμβουλοι οι μετακλητοί και οι συνεργάτες του Διοικητή σε αυξημένα κλιμάκια, που δείχνει ότι μάλλον το ειδικό μισθολόγιο φτιάχνεται για να καλύψει τις αυξήσεις των συνεργατών του Διοικητή.
    Άρθρο 6:
    Η προωθημένη μισθολογική εξέλιξη είναι συνάρτηση με τις ορέξεις του Διοικητή αφού είναι με δική του απόφαση ποιο θα είναι το ποσοστό που θα το πάρει, το οποίο θα μπορεί να είναι ακόμα και ανά υπηρεσία ή ανά τμήμα, ώστε να το πάρουν οι φίλοι και κολλητοί των προϊσταμένων και των διευθυντών. Η δε συνάρτηση του με τριετή αξιολόγηση δεν σημαίνει και ότι αυτή η προώθηση θα παραμείνει, ενώ μπορεί να την παίρνουν κάθε τρία χρόνια οι ίδιοι!
    Αντίστοιχα κάποιοι που δε θα τα πάνε καλά στην αξιολόγηση και θα χαρακτηριστούν ανεπαρκής (ακόμα και από δόλο) δε θα πάρουν ωρίμανση το οποίο είναι εντελώς άδικο ίσως και αντισυνταγματικό, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα οι αξιολογήσεις δεν είναι δίκαιες!
    Άρθρο 11:
    Στο άρθρο αυτό αναφέρει κάποια ειδική αμοιβή της οποίας τα ποσά δεν υπάρχουν και υπόκεινται προφανώς σε απόφαση του Διοικητή. Κατά απαράδεκτο τρόπο συνδέει την αξιολόγηση με τη χορήγηση αυτής της αμοιβής, χωρίς να την κατατάσσει στις τακτικές αποδοχές, αφαιρώντας το δικαίωμα στον εργαζόμενο να συμμετάσχει σε προκηρυγμένη απεργία όπως συμβαίνει τόσο στην ΑΑΔΕ όσο και στο υπόλοιπο Δημόσιο τα τελευταία χρόνια. Η αξιολόγηση των εργαζομένων μπορεί μόνο να λαμβάνεται υπόψη για την απονομή Bonus και όχι για να απειλήσει τον εργαζόμενο να συμμετάσχει στη διαδικασία αξιολόγησης, πόσο μάλλον να του αφαιρεί τα χρήματα και για ένα χρόνο να μην λαμβάνει την ειδική αμοιβή αν δεν συμμετάσχει στη διαδικασία αξιολόγησης! Άλλωστε η ειδική αμοιβή όπως περιγράφεται είναι ένα επίδομα θέσης εργασίας για τις διαφορετικές συνθήκες αυτής, το οποίο θα μπορούσε να δοθεί με ένα απλό επίδομα και να μην μπλέκεται σε σύνθετες διαδικασίες όπως περιγράφονται οι οποίες απειλούν τη συνοχή των υπηρεσιών, των υπαλλήλων και εν τέλει υπονομεύουν τόσο τους εργαζόμενους όσο και την ίδια την κοινωνία και το κράτος αφού η ίδια η ΑΑΔΕ και οι εργαζόμενοι σε αυτή επιτελούν λειτούργημα και είναι αυτοί που ασχολούνται με τα έσοδα του κράτους !
    Για να αξιολογήσεις έναν εργαζόμενο, θα πρέπει πρώτα να έχεις αξιολογήσει τις δομές, τις διαδικασίες, τα μέσα που παρέχεις στους εργαζόμενους για να εργαστούν και να πιάσουν το στόχο που έχει τεθεί ( ο οποίος στόχος φαίνεται ότι θα προσδιορίζει και τη λεγόμενη ειδική αμοιβή), τη στελέχωση των υπηρεσιών, τους προϊσταμένους και τέλος αφού όλα αυτά είναι σωστά και εφικτά, να αξιολογήσεις και τους υπαλλήλους. Ειδάλλως η όποια αξιολόγηση είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Περιττό να αναφέρω ότι σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες θα πρέπει να λαμβάνεται η άποψη των εργαζομένων μέσω συμμετοχής τους στις επιτροπές αξιολόγησης και τα πορίσματα αυτών να είναι γνωστά σε όλους και όχι κρυφά.

    Άρθρο 12:
    Στο άρθρο αυτό εδραιώνεται, μονιμοποιείτε και νομιμοποιείτε η αδικία που ήδη υπάρχει, μεταξύ παλαιών και νεότερων εργαζομένων. Αναγνωρίζει την ΠΔ και την απονέμει εκ νέου σε όλους όσους την είχαν, ενώ αφήνει όλους τους νεότερους εργαζόμενους που μετατάχθηκαν ή διορίστηκαν μετά τον Οκτώβρη 2018 στην ΑΑΔΕ, όπως και όσους ενταχθούν στο δυναμικό της από εδώ και πέρα χωρίς τον υπολογισμό αυτής. Αυτό είναι αντίθετο στην Αρχή της Ισότητας, όσων αφορά εργαζόμενους που εκτελούν την ίδια εργασία. Οφείλει να αποδοθεί σε όλους τους εργαζόμενους πρώτα η ΠΔ και να υπάρχει και πρόβλεψη για όλους τους επόμενους που θα ενταχθούν στο ανθρώπινο δυναμικό της ΑΑΔΕ, και μετά να υπάρξει νέα ρύθμιση μισθολογίου. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτή η εξομοίωση πριν την εφαρμογή το μόνο που θα πετύχει το σχέδιο νόμου είναι η ανθρωποφαγία και διάλυση της συνοχή των εργαζομένων και των υπηρεσιών, εκτός κι αν αυτό επιδιώκει τούτο το σχέδιο νόμου.
    Άρθρο 15:
    Το βραβείο επίτευξης στόχων συσχετίζεται με τη συμμετοχή του εργαζομένου στην αξιολόγηση και αυτό με απόφαση του Διοικητή, σημεία τα οποία είναι άκρως απαράδεκτα και απειλητικά προς τους υπαλλήλους. Ακόμα, το μεγαλύτερο ποσοστό λογίζεται στους προϊσταμένους και τα μικρότερα στους εργαζόμενους που θα αγκομαχούν να πιάσουν τους στόχους!

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 22:46 | Α.Κ.

    Το περίγραμμα του ειδικού μισθολογίου περισσότερο διευρύνει το χάσμα μεταξύ του οράματος της ΑΑΔΕ για μια υπηρεσία πρότυπο και των προωθούμενων πολιτικών της παρά το προάγει. Χαρακτηρίζεται από αοριστίες, σε ορισμένα σημεία βρίσκεται στα όρια της συνταγματικότητας, ενώ παράλληλα δημιουργεί υπαλλήλους πολλών μισθολογικών ταχυτήτων με ένα εντελώς αυθαίρετο κριτήριο. Ειδικότερα θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία:

    – Πως γίνεται η ΑΑΔΕ, μια Υπηρεσία αιχμής – ραχοκοκαλιά της δημόσιας διοίκησης, ο εκσυγχρονισμός της οποίας βρίσκεται μονίμως στο επίκεντρο ενδιαφέροντος των δανειστών, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση ρευστότητας, να επιλέγει συνειδητά να υποαμείβει προς το παρόν και δυστυχώς όπως όλα δείχνουν και στο μέλλον (καθότι το υπό διαβούλευση μισθολόγιο δεν μας αποκαλύπτει το ύψος της ειδικής αμοιβής παρά μόνο ότι σε κάθε περίπτωση θα είναι μικρότερο από την Προσωπική Διαφορά) τους υπαλλήλους της εκείνους που έχουν προσληφθεί ίσως με την πιο απαιτητική μέχρι στιγμής διαδικασία επιλογής προσωπικού, άτομα υψηλών τυπικών προσόντων με εμπειρία και σταδιοδρομία στον ιδιωτικό τομέα.

    -Το δεύτερο σημείο, αφορά την σύνδεση της ειδικής αμοιβής με την συμμετοχή στην αξιολόγηση. Πέραν της συνταγματικότητας ή μη αυτής της σύνδεσης, πιστεύω πως αντί αυτού του εκβιαστικού διλήμματος ίσως ήταν πιο σωστό και πιο αποτελεσματικό, η διοίκηση αντί να αναλώνεται στο πώς θα υποχρεώσει τους υπαλλήλους να συμμετέχουν στην αξιολόγηση, να στήσει ένα αξιοκρατικό και διαφανές πλαίσιο αξιολόγησης, χωρίς υποκειμενικά κριτήρια. Επιπλέον, αναρωτιέμαι πως μπορεί να γίνει αποτελεσματικά η αξιολόγηση υπαλλήλων με ίδια κριτήρια αλλά διαφορετική μισθολογική αφετηρία. Εκτός και εάν η αξιολόγηση και το ειδικό μισθολόγιο αποτελούν απλώς ένα «τικ» στην λίστα των προαπαιτούμενων και όχι εργαλείο εκσυγχρονισμού και προαγωγής.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 22:41 | Κώστας Μ.

    Τα σαθρότερα σημεία του νομοσχεδίου, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν θιγεί και από άλλους συναδέλφους, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι τα εξής:

    1. Αντισυνταγματική μεταχείριση των προσληφθέντων στην ΑΑΔΕ μετά την 11/10/2018. Σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ.1 εδ.2 του Συντάγματος «Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.» Άρθρο το οποίο επικαλείται και η αιτιολογική έκθεση του ν.4569/2018.

    2. Παντελής αοριστία στο βαθμολόγιο. Αφενός, δεν δύναται να υπολογιστεί το οποιοδήποτε όφελος από αυτό. Πρακτικά δεν υπάρχει αντικείμενο συζήτησης μισθολογικά. Αφετέρου, η διαμόρφωσή του επαφίεται στην υποκειμενική κρίση του Διοικητή της ΑΑΔΕ. Ο οποίος παρεμπιπτόντως «εκλέγεται» από ποιους και λογοδοτεί σε ποιους ακριβώς;

    3. Άδικο για όσους υπαλλήλους, λόγω υπηρεσιακών αναγκών, τοποθετούνται σε θέσεις που βρίσκονται σχετικά χαμηλά στην κατάταξη Π.Θ.Ε.. Ενδέχεται να αμείβονται χαμηλότερα ακόμα και από «παλιούς» συναδέλφους της κατώτατης βαθμίδας, ή και αρκετά χαμηλότερων τυπικών προσόντων, λόγω της προσωπικής διαφοράς. Επιπλέον, δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού για κατάληψη καλοπληρωμένων θέσεων.

    4. Ασαφής διαδικασία αξιολόγησης. Με ποιο τρόπο θα διασφαλίζεται ότι οι τιθεμένοι στόχοι είναι ρεαλιστικοί; Πώς διασφαλίζεται η προστασία του υφιστάμενου από κατάχρηση εξουσίας του προϊστάμενου; Όπως π.χ. η απαίτηση για απλήρωτες υπερωρίες με αντάλλαγμα ευνοϊκότερη αξιολόγηση.

    5. Τίθενται στόχοι σε ατομικό επίπεδο γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα υπερβάλοντος ζήλου, από την πλευρά των ελεγκτών, στη βεβαίωση παραβάσεων.

    6. Δεν νοείται «Διαβούλευση»/διάλογος/διαπραγμάτευση σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης που συνεπάγεται περιορισμούς στις ελευθερίες των πολιτών.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 21:29 | Σ.Κ.

    Το νέο ειδικό μισθολόγιο το οποίο «έρχεται» προς διαβούλευση σε ιδιαιτέρως δύσκολες τόσο οικονομικές όσο και κοινωνικές συνθήκες «επιτυχγάνει» τα αντίθετα από όσα εξαγγέλει και συγκεκριμένα:
    1. παγιώνει με κατάφωρο τρόπο την ανισότητα μεταξύ των υπαλλήλων
    2. δημιουργεί εργαζόμενους 2 ταχυτήτων
    3. δεν προσεκλύει επουδενί νέους προσοντούχους εργαζόμενους καθώς ο μισθός που εξασφαλίζει σε αυτά τα «στελέχη» είναι ο βασικός
    4. είναι σκοπίμως αόριστο και ασαφές καλλιεργώντας κλίμα ανασφάλειας στους εργαζομένους
    5. δεν αμείβει τους εργαζόμενους σύμφωνα με τα προσόντα τους και δεν δημιουργεί κίνητρα
    Ως εκ τούτου το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό, παραβιάζει την αρχή της ισότητας όσο και το σεβασμό στην προσωπικότητα καθώς δεν εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση ιδιαιτέρως στους νεοδιορισθέντες υπαλλήλους.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 21:03 | ERAM

    Θα ήθελα να παραθέσω τα εξής:
    1. Τίθεται σε δημόσια διαβούλευση το Ειδικό Μισθολόγιο της Α.Α.Δ.Ε χωρίς να γίνονται σαφείς και ξεκάθαρες οι αποδοχές των υπαλλήλων της Ανεξάρτητης Αρχής. Σε ποιο κράτος δικαίου συμβαίνει να μην κοινοποιούνται εκ των προτέρων οι όροι που θα ισχύουν μεταξύ «Εργοδότη» και «Εργαζομένου»?
    2. Πολύς λόγος έγινε για την «Αποκατάσταση της αδικίας» σχετικά με τις απολαβές των νέων υπαλλήλων. Δυστυχώς αυτό αποτέλεσε ένα ακόμα επικοινωνιακό παιχνίδι καθώς με το παρόν όχι μόνο δεν αποκαθίσταται η αδικία αυτή αλλά ενθαρρύνεται η ύπαρξη υπαλλήλων δύο ταχυτήτων. Επομένως εάν θέλουμε να μιλάμε για αποκατάσταση της εν λόγω αδικίας θα πρέπει πριν την ισχύ του παρόντος να αποδοθεί η «Προσωπική Διαφορά» και στους νεοδιορισθέντες υπαλλήλους της Α.Α.Δ.Ε.
    3. Η προσέλκυση νέων έμπειρων υπαλλήλων από τον ιδιωτικό τομέα τόσο για το δυναμικό της Α.Α.Δ.Ε γενικότερα όσο και για το Ελεγκτικό κομμάτι θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και να υπάρξουν σημαντικά κίνητρα για την επίτευξη αυτού. Με το συγκεκριμένο Ειδικό Μισθολόγιο όχι μόνο δεν θα δελεαστούν έμπειρα στελέχη του ιδιωτικού τομέα αλλά κινδυνεύει η Αρχή να χάσει και στελέχη που ήδη έχει. Η αναγνώριση μισθολογικά (και όχι μόνο βαθμολογικά) της εμπειρίας των στελεχών της Α.Α.Δ.Ε από τον ιδιωτικό τομέα συναφή με το αντικείμενο της Αρχής θα έπρεπε να εξετεσταστεί καθώς σαφέστατα κανέναν δεν ενδιαφέρει η εργασιακή εμπειρία υπαλλήλων σε οποιονδήποτε άλλο δημόσιο φορέα με αντικείμενο καθόλα άσχετο με το αντικείμενο της Α.Α.Δ.Ε (κάτι αυτονόητο στον υπόλοιπο κόσμο).
    4. Η αξιολόγηση θα πρέπει αντικειμενική και μετρήσιμη και να μην επαφίεται αποκλειστικά στην κρίση των προϊσταμένων αλλά και η τοποθέτηση των υπαλλήλων σε οποιοδήποτε περίγραμμα θέσεις θα πρέπει να ορίζεται αντικειμενικά και κατόπιν απόφασης υπηρεσιακών συμβουλίων με βάση τα προσόντα και την εμπειρία του υπαλλήλου και όχι αυθαίρετα από τον προϊστάμενο κάθε τμήματος ή υπηρεσίας.
    Αναμένουμε άμεσα το ολοκληρωμένο ειδικό μισθολόγιο όπου θα καθορίζονται σαφώς οι ΠΘΕ και οι αποδοχές αυτών αλλά και το σημαντικότερο… ας κάνουμε επιτέλους μία φιλότιμη προσπάθεια να πλησιάσουμε έστω τα μοντέλα των άλλων κρατών της Ευρώπης (μισθοί, εξοπλισμός και υλικοτεχνικά μέσα, αξιοκρατία και αντικειμενική μετρήσιμη αξιολόγηση).

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 21:26 | ΜΕΛΙΝΑ

    Θεωρώ ότι με την κατάργηση της Προσωπικής Διαφοράς παραβιάζεται το δικαίωμα ίσης αμοιβής για παροχή ίσης εργασίας, που κατοχυρώνει το άρθρο 22 του Συντάγματος. Συγκεκριμένα, οι υπάλληλοι που διορίστηκαν ή αναμένεται να διοριστούν στις ΑΑΔΕ από το 2018 και μετά, ενώ θα προσφέρουν την ίδια εργασία, ποσοτικά και ποιοτικά, με τους παλαιότερους συναδέλφους τους, θα αμοίβονται λιγότερο σε σχέση με αυτούς. Διερωτώμαι, λοιπόν: αν αυτό, τελικά, συμβεί, τι κίνητρα παρέχονται στο νεοδιόριστο εργαζόμενο, προκειμένου αυτός να προσπαθήσει για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εργασίας του με τον καλύτερο δυνατό και αποτελεσματικό τρόπο;

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 20:28 | Χρ.Τ

    Το νομοσχέδιο αυτό επαναλαμβάνει και ενισχύει με τρόπο μόνιμο και ισχυρό την γενικά παραδεκτή από όλους συντελούμενη αδικία εις βάρος των υπαλλήλων της ΑΑΔΕ που διορίστηκαν σε αυτή μετά τον ν.4569/2018 (ΦΕΚ Α 179/11-10-2018), σύμφωνα με τον οποίο χορηγήθηκε για τελευταία φορά η προσωπική διαφορά της παρ. 1 του άρθρου 27 του ν.4354/2015, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 29 του ν.4024/2011 σε όλους τους υπαλλήλους της. Οι ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου εξακολουθούν να αναφέρονται στην προσωπική διαφορά, εξαιρώντας ρητά από αυτήν ΜΟΝΟ όσους από τους νεοδιόριστους υπαλλήλους εντάχθηκαν στους κόλπους της ΑΑΔΕ μετά την 11/10/2018. Διαιωνίζεται λοιπόν μια αδικαιολόγητη, καταχρηστική και μη αναστρέψιμη δυσμενής διάκριση με το παρόν νομοσχέδιο, η οποία παραβιάζει ευθέως την αρχή της ισότητας και καθιστά τους υπαλλήλους αυτούς ευάλωτους οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά. Κάθε συζήτηση επί του νομοσχεδίου παρέλκει από τη στιγμή που για αυτούς τους λίγους υπαλλήλους εξακολουθεί και εδραιώνεται οριστικά η άνιση μεταχείριση. Χωρίς να υφίσταται δηλαδή πραγματικός λόγος, το νομοσχέδιο αναπαράγει το ευεργέτημα της προσωπικής διαφοράς μόνο για τους προ 11/10/2018 διορισθέντες υπαλλήλους, ενώ οι νεότεροι απαξιώνονται και τοποθετούνται σε ένα χωριστό καθεστώς, με ουσιαστικές και δυσμενέστατες συνέπειες. Το καίριο λοιπόν ερώτημα είναι γιατί διατηρείται η αδικία και ποιο το πραγματικό όφελος της διοίκησης από την απαξίωση των νέων υπαλλήλων, οι οποίοι εξωθούνται όχι στην εργασιομανία αλλά στην αναζήτηση άλλης εργασίας. Άλλωστε πρόκειται για μια γενιά νέων επιστημόνων εργατική, φιλομαθή, εξασκημένη στις συνθήκες του ελευθέριου επαγγέλματος ή των μεγάλων ιδιωτικών εταιριών, στις οποίες εν τέλει είναι σε θέση να απολαύσουν μεγαλύτερα προνόμια και εισοδήματα με παρόμοιες ή και μεγαλύτερες θυσίες, αλλά διατηρώντας την επαγγελματική και κοινωνική τους αξιοπρέπεια.
    Περαιτέρω, η σύνδεση της αξιολόγησης, ενός εργαλείου δηλαδή βελτιστοποίησης της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των υπαλλήλων με το βασικό κορμό του μισθολογικού τους καθεστώτος πλήττει τον πυρήνα της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας και εντάσσει τους υπαλλήλους σε ένα φαύλο κύκλο αδικιών και συγκρούσεων, ανταγωνισμού και αμφίβολου επιπέδου συνεργασίας προς ένα κοινό σκοπό. Αντίθετα, η αξιολόγηση προσιδιάζει εκ του προορισμού και της φύσης της στην χορήγηση ειδικών μισθολογικών παροχών με τη μορφή «μπόνους». Από νομική καθαρά σκοπιά, οι προβλέψεις του νομοσχεδίου όπως παρίστανται παραβιάζουν κατάφωρα όχι μόνο την αρχή της ισότητας για τους νεοδιόριστους υπαλλήλους, αλλά και το άρθρο 43 παράγραφος 2, απονέμοντας εξουσία καθορισμού του μισθολογικού καθεστώτος στο Διοικητή της ΑΑΔΕ, χωρίς να περιλαμβάνεται στη νομοθετική διάταξη η ουσιαστική ρύθμιση , τις λεπτομέρειες της οποίας νομιμοποιείται και μόνο να ρυθμίζει με αποφάσεις του διοικητικό όργανο, εάν και εφόσον πρόκειται δηλαδή για ειδικότερο, τεχνικό ή λεπτομερειακό ζήτημα.
    Ερωτάται αν έστω και την ύστατη στιγμή υπάρχει διάθεση αποκατάστασης της αδικίας ώστε να διαμορφωθεί αναλόγως το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο για το Ειδικό Μισθολόγιο στην ΑΑΔΕ και να χορηγηθεί στους νεοδιόριστους στην ΑΑΔΕ η προσωπική διαφορά, προκειμένου να εκκινούν όλοι οι υπάλληλοι από την ίδια μισθολογική βάση, πράγμα που αναμφίβολα δεν προκαλεί καμία σοβαρή δημοσιονομική θυσία, ως εκ του εξαιρετικά περιορισμένου αριθμού των υπαλλήλων που εξακολουθούν να υφίστανται την αδικία.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 20:57 | ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ

    Ανήκω στους διορισμένους υπαλλήλους της 1Γ/2017, στους υπαλλήλους δηλαδή που δεν αποδίδεται η προσωπική διαφορά στο μισθολόγιο. Δεδομένης της ανισότητας που επικρατεί μεταξύ ημών και των υπολοίπων συναδέλφων μας και ενώ καταστρατηγείται η αρχή της ισότητας, όπου θα έπρεπε να δίδεται ίση αμοιβή για ίση εργασία, είναι τραγελαφική η οποιαδήποτε συζήτηση για ΕΙΔΙΚΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ. Η εφαρμογή ενός ΕΙΔΙΚΟΥ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟΥ με γενικές και αόριστες αποδοχές, μεγεθύνει το πρόβλημα της αδικίας και της ανισότητας αντί να το επιλύει. Τα κριτήρια βάσει των οποίων θα διαχωρίζονται οι υπάλληλοι σε αντίστοιχα περιγράμματα θέσεων εργασίας με διαφορετικές αμοιβές, είναι διάτρητα και αναξιοκρατικά, ενώ η μισθολογική βάση των 734 ευρώ για τους νεοδιόριστους υπαλλήλους αυξημένων τυπικών προσόντων ισοδυναμεί με εμπαιγμό.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 20:15 | Χ.Τ.

    Οι 548 νεοδιόριστοι υπάλληλοι της ΑΑΔΕ μετά το γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (προκήρυξη υπ’ αριθ. 1Γ/2017) εντασσόμαστε στο Ενιαίο Μισθολόγιο του ν.4354/2015, σύμφωνα με το οποίο ο αρχικός μηνιαίος μισθός διαμορφώνεται στα 734 ευρώ, ποσό δυσανάλογα χαμηλό σε σχέση με τα υψηλά προσόντα μας στα οποία απέβλεψε η Διοίκηση της ΑΑΔΕ κατά το διορισμό μας, αλλά κυρίως ενόψει της ευθύνης των υποθέσεων που προοριζόμαστε να διεκπεραιώνουμε. Αντίθετα, οι συνάδελφοί μας στην ίδια υπηρεσία που διορίστηκαν έως τις 11.10.2018 λαμβάνουν περί τα 1.250 ευρώ λόγω της χορήγησης σε αυτούς της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ χωρίς καμία ουσιαστική διαφοροποίηση ως προς τους όρους και συνθήκες εργασίας, τα ανατιθέμενα καθήκοντα και τα τυπικά προσόντα. Η αδικία αυτή είναι γνωστή στο νομοθέτη, καθώς με σειρά παλαιότερων νομοθετικών παρεμβάσεων αποκατέστησε την αντίστοιχη αδικία που υπέστησαν διορισθέντες κατά τα αμέσως προηγούμενα χρόνια, αλλά και στη Διοίκηση της ΑΑΔΕ που γνωρίζει πολύ καλά τις υφιστάμενες διακρίσεις σε βάρος μας. Παράλληλα με εμάς, την ίδια αδικία βιώνουν και άλλοι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών και της ΑΑΔΕ που έχουν διοριστεί με άλλες προκηρύξεις, ανερχόμαστε δε συνολικά σε γύρω στα 900 άτομα πανελλαδικά που αποτελούν τους «φτωχούς συγγενείς» χωρίς καμία πραγματικά δικαιολογία, πέραν του ότι απουσιάζει η διάθεση αποκατάστασης της αδικίας σε βάρος μιας νέας γενιάς λαμπρών επιστημόνων, οι οποίοι κατά την εποχή του «δήθεν» επίπονου brain drain επέλεξαν να επενδύσουν στη χώρα μας και να αναβαθμίσουν με τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους αυτούς τους καθοριστικούς για το μέλλον της χώρας τομείς όπως της βεβαίωσης και είσπραξης δημοσίων εσόδων σε θέσεις πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και στην πλειοψηφία τους με αντικείμενο τη νομική, τα οικονομικά, την πληροφορική. Πότε άλλοτε η δημόσια διοίκηση απολάμβανε τέτοιου επιπέδου επιστήμονες και πότε άλλοτε εκδήλωνε τέτοια εμμονή στην αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση και στην οικονομική εξάντληση αυτού του προσωπικού στο οποίο επενδύει τα μέγιστα για την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα στον τομέα των δημοσίων εσόδων; Και ποια δικαιολογία υπάρχει απέναντι στους ίδιους και τις οικογένειές τους, τον πυρήνα δηλαδή του ελληνικού λαού; Στους γονείς που στερήθηκαν τα πάντα για να επενδύσουν στα βιογραφικά τους; Δεν αποτελεί λεκτική υπερβολή ότι ο μισθός των 734 ευρώ για έναν νεοδιόριστο της ΑΑΔΕ ματαιώνει κάθε δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης, αναιρώντας το συνταγματικό στάτους της αξίας του ανθρώπου, καθώς ο εμπαιγμός και οι αλλεπάλληλες κενές υποσχέσεις απόδοσης ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας έχει πλέον διαιωνιστεί. Αντίθετα με τις υποσχέσεις που δόθηκαν από την επίσημη ηγεσία του ΥπΟικ στις αρχές του τρέχοντος έτους, φαίνεται ότι αυτές ξεχάστηκαν σαν όνειρο, αλλά αντικαταστάθηκαν με τις απογοητευτικά απατηλές διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου. Δεν συνιστούν επίσης λεκτική υπερβολή αλλά πραγματικό αριθμό τα 734 ευρώ, γεγονός που οδηγεί στην παραίτηση διαδοχικά μεγάλο ποσοστό των νεοδιόριστων, ενώ οι εναπομείναντες είτε επιστρέφουν στον ιδιωτικό τομέα είτε φεύγουν στο εξωτερικό, είτε εξακολουθούν να επιδιώκουν την απορρόφησή τους μέσω άλλων διαγωνισμών, όπως αυτού της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, της Εθνικής Σχολής Δικαστών και άλλων.
    Κατόπιν μελέτης του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου και του σχετικού δελτίου τύπου της ΑΑΔΕ, προτίθεμαι να θέσω τα κάτωθι ερωτήματα:

    1. Πώς ακριβώς νοείται η επίλυση της ανισότητας που προκαλεί η μη χορήγηση της προσωπικής διαφοράς στους νεοδιόριστους υπαλλήλους αφ ης στιγμής φαίνεται να εντάσσονται στο ειδικό μισθολόγιο με την ίδια δυσμενή διάκριση σε επίπεδο διασφάλισης μισθολογικών παροχών, προς το σκοπό της οποίας χορηγήθηκε το πρώτον η προσωπική διαφορά;
    2. Πώς δικαιολογείται η διατήρηση αυτής της εξαίρεσης για πρόσωπα που απασχολούνται στις ίδιες υπηρεσίες και εκτελούν παρόμοια καθήκοντα, με μοναδικό κριτήριο το χρονικό σημείο πρόσληψης, ήτοι ενώ η προσωπική διαφορά χορηγήθηκε σε όλους όσοι διορίστηκαν ως τις 11/10/2018, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σήμερα εν ενεργεία γύρω στους 900 υπαλλήλους με το μισθολογικό καθεστώς των 734 ευρώ, σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους που διορίστηκαν μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, οι οποίοι λαμβάνουν τα 1250 ευρώ; Ποιος ο λόγος διατήρησης του ευεργετήματος της προσωπικής διαφοράς με τη μορφή του «μαξιλαριού ασφαλείας» για τους μέχρι 11/10/2018 διορισθέντες; Με ποιας λογικής και ηθικής κανόνες καλούνται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους οι νέοι υπάλληλοι;
    3. Ποια η σκοπιμότητα κατάθεσης του εν λόγω νομοσχεδίου εν μέσω καθολικού lockdown, την ίδια στιγμή που δυσχεραίνονται και κατ ουσίαν αποκλείονται οι δυνατότητες δια ζώσης απόλαυσης των συνδικαλιστικών ελευθεριών των θιγόμενων υπαλλήλων, οι οποίοι ακόμη κι αν δεν ικανοποιηθούν ποτέ, τουλάχιστον δεν θα έχουν υποστεί τη βάσανο της καθήλωσης λόγω της πανδημίας και την απόλυτη απαξίωση της τρωτής ύπαρξής τους στο πλαίσιο όλης της μελλοντικής επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας;
    4. Η σκόπιμη αοριστία του νομοσχεδίου σε πολύ βασικά σημεία της νομοθετικής ρύθμισης, η οποία την καθιστά αντίθετη στις διατάξεις του Συντάγματος περί παροχής νομοθετικής εξουσιοδότησης για τη ρύθμιση μόνο μερικότερων, τεχνικών ή λεπτομερειακών ζητημάτων από όργανα της Διοίκησης εκτός του Προέδρου της Δημοκρατίας, επιδιώκει την επέμβαση στον πυρήνα της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας, σημαντικό στοιχείο του οποίου είναι η μισθολογική σχέση. Ποιες θα είναι οι δικλείδες ασφαλείας για την διατήρηση της μονιμότητας των υπαλλήλων όταν η θέση, η σταδιοδρομία και ο μισθός τους εξαρτάται από την υιοθετούμενη αξιολόγηση, της οποίας τα κριτήρια δεν είναι αντικειμενικά, δεν συνδέονται επ ουδενί με τις πραγματικές δυνατότητες και την αποδοτικότητα του υπαλλήλου, αλλά αντίθετα τα κριτήρια είναι κατά βάση υποκειμενικά και αγνοούν το γεγονός ότι η επιτυχία των επιχειρησιακών ενεργειών του υπαλλήλου δεν εξαρτάται μόνο από την εργατικότητα και τα προσόντα του αλλά κατά κύριο λόγο από τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά, τις κρατούσες δημοσιονομικές συνθήκες, την πραγματική εισπραξιμότητα των φορολογικών και λοιπών δημοσίων εσόδων κοκ. Επομένως είναι δίκαιο να κρέμεται από μία κλωστή η αξιοπρεπής διαβίωση του υπαλλήλου, ανάλογα δηλαδή με την στοχοθεσία και το περίγραμμα θέσης που του δόθηκαν σε συνδυασμό με υποκειμενικούς ή αστάθμητους παράγοντες που θα επηρεάζουν την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητά του; Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι δίκαιο όσοι υπάλληλοι έχουν διοριστεί πριν την 11/10/2018 να διατηρούν ένα «μαξιλάρι ασφαλείας» λόγω του ευεργετήματος της προσωπικής διαφοράς, η οποία σωζόμενη ως ατομική προσωπική διαφορά διασφαλίζει το προ ειδικού μισθολογίου μισθολογικό τους στάτους, ενώ αντίθετα οι «εύθραστοι» υπάλληλοι που διορίστηκαν μετά την 11/10/2018 θα αποτελούν έρμαιο στις διαθέσεις των ανωτέρων τους και στους αστάθμητους παράγοντες της ζωής, οι οποίοι μπορεί να δυσχεράνουν έως να καταστήσουν αδύνατη την επίτευξη των στόχων του περιγράμματος θέσης τους;
    5. Εν κατακλείδι, ποια η λογική της διατήρησης της μισθολογικής ανισότητας για παράδειγμα στον τομέα των εφοριακών υπαλλήλων, όταν από τους 12000 εν ενεργεία εφοριακούς υπαλλήλους, δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά γύρω στους 450; Έτσι θα σωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη; Ποια εμπιστοσύνη χτίζεται για τους νεοδιόριστους όταν η υποδοχή τους στους κόλπους της ΑΑΔΕ συνοδεύεται από την ματαίωση των υποσχέσεων περί χορήγησης της προσωπικής διαφοράς, η οποία μέχρι πριν από τη σειρά μας έχει χορηγηθεί σε ΟΛΟΥΣ τους νεοδιόριστους (έως την 11/10/2018);

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 19:58 | Β. Τ.

    Πρέπει να δοθεί η προσωπική διαφορά στους νέους συναδέλφους. Οι νεοπροσλαμβανόμενοι της προκήρυξης 1Γ/2017, με αυξημένα τυπικά προσόντα (πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, ξένες γλώσσες, Η/Υ), καταλαμβάνουν θέσεις με υψηλές απαιτήσεις και ευθύνες, αμείβονται όμως χαμηλότερα από παλιότερους συναδέλφους με τα ίδια ή και λιγότερα τυπικά προσόντα.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 18:40 | Φ.

    Ένας καθοριστικός λόγος που είχα δηλώσει συμμετοχή στην τελευταία προκήρυξη της ΑΑΔΕ και συγκεκριμένα στην 1Γ/2017 ήταν ότι οι θεσμοί ζητούσαν να δοθεί ένα καλύτερο πακέτο αποδοχών στους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ. Οι λόγοι που οι θεσμοί πρότειναν το ανωτέρω ήταν ότι η ΑΑΔΕ είναι υπο στελεχωμένη εξαιτίας της αποχώρησης υπαλλήλων λόγω του χαμηλού μισθού και η προσέλκυση έμπειρων στελεχών από τον ιδιωτικό τομέα. Αποδέχτηκα την θέση, και πιστεύω πολλοί συνάδελφοι, με την ελπίδα ότι θα εισακουστούν οι Θεσμοί. Σε εμάς τους νεοδιόριστους θα έπρεπε να μας δοθεί πρώτα η προσωπική διαφορά την οποία λαμβάνουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι και μετά να καταρτιστεί το νέο μισθολόγιο. Είναι άδικο να προσφέρουμε ακριβώς την ίδια εργασία με τους υπόλοιπους συναδέλφους και να αμειβόμαστε με χαμηλότερο μισθό. Δώστε μας κίνητρο να παραμείνουμε στην υπηρεσία γιατί έχουμε μεγάλη επιθυμία να προσφέρουμε τα μέγιστα. Επίσης, πολλοί συνάδελφοι που διοριστήκαμε με την τελευταία προκήρυξη και συγκεκριμένα την 1Γ/2017 έχουμε προϋπηρεσία από ελεγκτικές εταιρίες, λογιστικά γραφεία, λογιστήρια και δικηγορικά γραφεία. Έχουμε γνώσεις πάνω στα αντικείμενα που καλούμαστε να εργαστούμε και το λογικό θα ήταν να μας αναγνωριστεί μισθολογικά και η προϋπηρεσία. Με τα τωρινά δεδομένα οι νεοδιόριστοι υπάλληλοι αμειβόμαστε με μόλις 734€ και για να φέρουμε εις πέρας την εργασία μας καλούμαστε να βάλουμε βαθιά το χέρι στη τσέπη χωρίς να αμειβόμαστε αναλόγως. Πληρώνουμε συνδρομές σε διαδικτυακές πλατφόρμες για να έχουμε πληροφόρηση για τη Φορολογική Νομοθεσία, πληρώνουμε έξοδα κίνησης για να φέρουμε εις πέρας τους προληπτικούς ελέγχους που είναι εκτός ωραρίου και τις περισσότερες φορές σε μεγάλη απόσταση από την υπηρεσία που εργαζόμαστε, οι περισσότεροι αγοράζουμε οθόνες Η/Υ γιατί αυτές που έχουμε στην Υπηρεσία μας είναι απαρχαιωμένες. Ζητάμε να ανταμειφθεί η εργασία που προσφέρουμε, που σε πρώτη φάση θα έπρεπε να γίνει με την χορήγηση της προσωπικής διαφοράς και σε δεύτερη με το ειδικό μισθολόγιο γιατί αλλιώς η επιστροφή στον ιδιωτικό τομέα είναι μονόδρομος. Με εκτίμηση.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 18:43 | Αναστάσιος Κέτσε

    Ότι καινούργιο και να έφερνε προς διαβούλευση η ΑΑΔΕ με το Υπ. Οικ. θα έβρισκε αρνητικούς μία μερίδα συναδέλφων πολλές φορές χωρίς πραγματικό λόγο. Στην προκειμένη περίπτωση, τα πράγματα, μισθολογικά, παραμένουν τα ίδια εδώ και καιρό..με τους νεώτερους συναδέλφους να αδικούνται μετά το 2016 και όχι μόνο 2018!! Άρα μια αλλαγή είναι αναγκαία για να αποκατασταθούν οι αδικίες γιατί αν δεν γίνει τώρα πότε θα γίνει; πότε και πόσο θα περιμένουμε εμείς οι νεώτεροι να πάρουμε την ΠΔ; Αν χαθεί αυτή η ευκαιρία, τότε πότε θα ξαναγίνει προσπάθεια για την ΠΔ; Και ως τότε τι; Πώς θα ζούμε; Με τα 800 ευρώ τον μήνα;;

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 17:07 | Τ.Π.

    Οι υπάλληλοι της ΑΑΔΕ που διορίστηκαν από τον Οκτώβριο του 2018 κι έπειτα, αμοίβονται κατά ένα σημαντικό ποσό χαμηλότερα από συναδέλφους τους που διορίστηκαν πριν από την ημερομηνία αυτή και στους οποίους δόθηκε η προσωπική διάφορα, δημιουργώντας έτσι υπαλλήλους δύο ταχυτήτων.

    Τόσο οι πρώτοι όσο και οι δεύτεροι είναι υπάλληλοι με τα ίδια τυπικά προσόντα που εργάζονται σε διπλανά γραφεία με τις ίδιες αρμοδιότητες. Με το ειδικό μισθολόγιο που θέλετε να περάσετε αυτή η αδικία νομιμοποιείται και οριστικοποιείται εις βάρος των νέων συναδέλφων και δεν πρέπει να ψηφιστεί.

    Κανένα μισθολόγιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί εάν δεν εξαληφθεί πρώτα η μισθολογική αυτή ανισότητα με την απόδοση της προσωπικής διαφοράς σε ΟΛΟΥΣ τους υπαλλήλους που διορίστηκαν και θα συνεχίσουν να διορίζονται μετά τον Οκτώβριο του 2018, κάτι το οποίο δεν γίνεται με το ειδικό μισθολόγιο.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 16:48 | Έφη

    Πριν την εφαρμογή ειδικού μισθολογίου θα πρέπει να δοθεί η προσωπκή διαφορά σε όσους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ δε τη λαμβάνουν, ώστε να πάψει η αδικία που υπάρχει στις απολαβές των υπαλλήλων λόγω αυτής (της διαφοράς).

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 16:38 | Αλεξάνδρα Βλ.

    Το νέο νομοσχέδιο παραβιάζει κατάφωρα τη συνταγματική αρχή της ισότητας. Είναι δυνατόν στην ίδια υπηρεσία απασχολούνται υπάλληλοι με ίδια ή και υψηλότερα τυπικά προσόντα,αποδεδειγμένα μάλιστα λίαν προσφάτως μέσω γραπτού διαγωνισμού, και οι μεν αμείβονται αισθητά πιο πενιχρά από τους δε; Προφανώς υπονομεύεται έτσι η ομαλή λειτουργία τού εργασιακού περιβάλλοντος.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 15:43 | Μ.

    Αν πρώτα απ΄όλα δεν αποδωθεί η προσωπική διαφορά σε όλους τους υπαλλήλους, πριν λάβει χώρα οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση μισθολογίου, είναι βέβαιο ότι σε ένα χρόνο από τώρα μεγάλος αριθμός αυτών θα έχουν αποχωρήσει. Αδικία, αγανάκτηση και πλήρης Απογητεύση, για όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους που πίστεψαν ότι αξίζει τον κόπο να προσφέρουν την τεχνογνωσία τους στην ΑΑΔΕ, και επένδυσαν σε αυτό ξοδεύοντας και χρηματοδοτώντας την εκπαιδεύση τους στη Φορολογική και Τελωνειακή Ακαδημία. Τελικά, αδυνατεί κανείς να καταλάβει, το ίδιο κυβερνητικό σχήμα αναγνώρισε και εξάλειψε την αδικία για τους εργαζόμενους στο ΥΠΑΝ μόλις ένα χρόνο πριν , την ανάγνώριζε όντας αντιπολίτευση με ερωτήματα που κατέθετε στον τότε Υπουργό Οικονομικών, αλλά εν προκειμένω τη θεωρεί «ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ» αλλά παράλληλα συνεχίζει να την αποδίδει με τη μορφή της νέας προσωπικής διαφοράς στους υπαλλήλους που ήδη την λαμβάνουν.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 15:23 | Maria

    Η μη απόδοση προσωπικής διαφοράς σε νέους υπαλλήλους εγείρει θέματα με την αρχή της ισότητας, καθώς το αντικείμενο εργασίας με τους παλαιότερους υπαλλήλους είναι το ίδιο, η δε αμοιβή διαφορετική. Προφανώς πρόκειται για ανόμοια μεταχείριση ομοίων καταστάσεων, η οποία δε συνάδει με ούτε με την ως άνω αρχή ουτε φυσικά με το πνεύμα της χρήστης διοίκησης, καθώς η τελευταία θα αποτελείται από ετερόκλητες μισθολογικά ομάδες δυο ταχυτήτων, οι οποίες αμφίβολο είναι κατά ποσό μπορούν να αποδώσουν το ίδιο εν όψει του ζητήματος αυτού. Πέραν των ανωτέρω ο ίδιος ο θεσμός της μονιμότητας, θεσπίστηκε ως μέσο για την επίτευξη της εύρυθμης λειτουργίας της διοίκησης αλλά και ως ασφαλιστική δικλείδα για τον ίδιο τον υπάλληλο.Η απεξάρτηση της Διοίκησης από το κομματικό καθεστώς της εκάστοτε κυβέρνησης καθώς και η δημιουργία ενός κλίματος ασφάλειας στους δημοσίους υπαλλήλους με απώτερο σκοπό την αύξηση της παραγωγικότητάς τους αποτελούν το σκοπό του θεσμού.
    Η μονιμότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αντικειμενικούς κανόνες που ορίζουν τα προσόντα των υπαλλήλων που θα γίνονται δεκτοί στο σώμα της Διοίκησης, σύμφωνα με τις αρχές της ισότητας, της αξιοκρατίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, με σύστημα σταδιοδρομίας, κατά το οποίο ο υπάλληλος εισάγεται σε έναν εισαγωγικό κλάδο και έπειτα εξελίσσεται στους ανώτερους. Αναγκαία συνέπεια των ως άνω είναι η διατήρηση των αρχών αυτών και μετα την εισαγωγή στο σώμα καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα οδηγούμασταν στο άτοπο να εισάγεται ένας υπάλληλος στο σώμα της διοίκησης βάσει της αρχής της ισότητας και να εξελίσσεται κατά παράβαση της!

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 14:52 | ΒΤ

    – Θα πρέπει να γίνει διαβούλευση επί της ουσίας, δηλ. η Διοίκηση να γνωστοποιήσει στο προσωπικό τις αμοιβές και τις θέσεις με τις οποίες συνδέονται. Σε διαφορετική περίπτωση διαβούλευση δεν νοείται. Η αδιαφάνεια δημιουργεί κακοπιστία και δεν έχει θετικά αποτελέσματα.
    -Παράλληλα, εφόσον το προτεινόμενο μισθολόγιο, όπως ισχυρίζεται η Διοίκηση, θα κάνει την ΑΑΔΕ ελκυστικότερο φορέα απασχόλησης συγκρινόμενο με τους λοιπούς φορείς του Δημοσίου Τομέα, θα πρέπει να καταργήσει τις σχετικές διατάξεις στον Οργανισμό της που παρεμποδίζουν την κινητηκότητα των υπαλλήλων της.
    – Θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για μερική έστω αναδρομική ισχύ του νέου μισθολογίου έτσι ώστε να βοηθηθούν οι νέοι υπάλληλοι.
    – Η δημοσιονομικά αμελητέα περικοπή της απόδοσης της ειδικής αμοιβής σε ποσοστό 60% το πρώτο έτος και 80% το δευτερο έτος της δόκιμης υπηρεσίας νεοεισερχόμενων στην ΑΑΔΕ υπαλλήλων που έχουν υψηλά προσόντα και έχουν ήδη εμπειρία σε άλλους φορείς, είναι τουλάχιστον απαξιωτική. Θα ήθελα πραγματικά να κοινοποιθεί το όνομα του «εγκέφαλου» της διοίκησης πίσω από αυτή τη διάταξη…(μοιάζει με καψόνι του τύπου «ο παλιός είναι αλλιώς»).
    – Η επιφυλακτικότητα των υπαλλήλων απέναντι στη Διοίκηση και η άρνηση σε κάθε προτεινόμενη μεταρρύθμιση, προκύπτει από μια σειρά διοικητικών πρακτικών που ενέχουν στοιχεία εξαναγκασμού, (σύνδεση μισθολογίου με αξιολόγηση, μικρά πσοσοστά τηλεργασίας, διεύρυσνση της απογευματινής εργασίας κ.λ.π) και αναλγησίας ( μη κάλυψη εξόδων διαμονής στην Αθήνα σε νεους συναδέλφους από επαρχία, καμία μέριμνα για να ληφθεί άμεσα η προσωπική διαφορά σε νέους συναδέλφους, κανένα κίνητρο οικονομικό ή μη στο σύνολο των υπαλλήλων της, μη χορήγηση bonus κ.λ.π ).
    Γενικότερα θα πρότεινα στη Διοίκηση της ΑΑΔΕ, να εγκαταλείψει τους εξαναγκασμούς και τα εκβιαστικά διλήματα ως μέσο πίεσης του προσωπικού της, να σκεφτεί νέους τρόπους επαναπροσέγγισης και ικανοποίησης του προκειμένου να κερδίσει την εμπιστοσύνη και να διασφαλίσει την καλύτερη απόδοσή του.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 14:32 | ΣΑΚΗΣ

    Να λάβουν υπόψη ο Διοικητής και ο κ. Υπουργός τα σχόλια των συναδέλφων εξισώνοντας μισθολογικά στις αντίστοιχες μισθολογικές κλίμακες παλιούς και νέους συναδέλφους δίνοντας ειδικά έμφαση στο ανθρώπινο δυναμικό που τελείωσε την Δημόσια Σχολή Διοίκησης και τους κατόχους Διδακτορικού και να εφαρμόσουν με το νέο έτος το ΝΕΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ. Είναι καιρός να πάμε παραπέρα. Επίσης, πρέπει άμεσα να αρχίσουν να βγαίνουν και προκηρύξεις για τους Τμηματάρχες αλλά και για Διευθυντές κάποιων υπηρεσιών που έχουν κολλήσει στις διαδικασίες.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 13:32 | Κ.

    Είμαι ΠΕ Εφοριακός με Μεταπτυχιακό τίτλο και δεκαετή προϋπηρεσία σε ιδιωτικό τομέα και λαμβάνω το ενιαίο μισθολόγιο με τον πρώτο καθαρό μισθό των 734 Ευρώ. Όπως πολλοί συνάδελφοι έτσι κι εγώ έχω μετακινηθεί από τον αρχικό τόπο κατοικίας μου και αντιμετωπίζω μισθώματα της τάξης των 300/400 Ευρώ μηνιαίως. Η εύλογη απορία μου προς την κυβέρνηση είναι αφενός πόσο ακριβώς κοστολογεί τις υπηρεσίες μας και πόσο την αξιοπρεπή διαβίωσή μας τελικώς. Προς τί η διάσπαση του κλάδου εφόσον όλοι είμαστε Εφοριακοί, είναι νόμιμο/ηθικό να λαμβάνει διαφορετικές αποδοχές ένας Εφοριακός της ΑΑΔΕ,διαφορετικές ένας Εφοριακός του Υπουργείου Οικονομικών/ΣΔΟΕ και διαφορετικές ένας Εφοριακός των Τελωνείων; Σε κάθε περίπτωση, σκοπεύουμε να κινηθούμε νομικά προκειμένου να λάβουμε ίσες αποδοχές όλοι όσοι ανήκουμε στον ίδιο κλάδο και εκτελούμε παρεμφερή καθήκοντα.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 12:36 | Γιάννης Κ.

    Οποιαδήποτε συζήτηση για ΕΙΔΙΚΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ , πρέπει να γίνει σε ίση βάση επί της θεμελιώδους συνταγματικής αρχής περί ίσης αμοιβής για ίδια εργασία. Οπότε να αποκατασταθεί αρχικώς, η αδικία μη παροχής της Προσωπικής Διαφοράς (ΠΔ) για όλους τους υπαλλήλους που απασχολούνται σε ελεγκτικούς μηχανισμούς (ΑΑΔΕ, ΥΠ.ΟΙΚ κ.α) και τότε να συζητηθεί σε νέα βάση το Ειδικό μισθολόγιο. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν υπάλληλοι πολλών μισθολογικών ταχυτήτων και το νομοσχέδιο αυτό δεν αμβλύνει τις αδικίες παρά τις διογκώνει, όπως μπορεί κανείς να δει σε πρώτη ανάγνωση.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 10:21 | Αναστασία Σ.

    Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο δεν πάει μπροστά αλλά πίσω την Υπηρεσία. Γιατί δε δίνεται η προσωπική διαφορά στους νέους συναδέλφους; Οφείλεται βάσει των βασικών αρχών του Συντάγματος όπως ανέφεραν οι υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες χορηγήθηκε στο παρελθόν. Πρέπει να υποβάλλονται οι συνάδελφοι στη βάσανο των δικαστικών προσφυγών για τα αυτονόητα; Αυτό επιθυμεί η διοίκηση της ΑΑΔΕ; Υπαλλήλους δύο ταχυτήτων, ανταγωνιστικούς μεταξύ τους, χωρίς διάθεση για εργασία και προσφορά; Αν αυτό είναι το μέλλον που οραματίζεται η ηγεσία της ΑΑΔΕ για τον Οργανισμό που εισπράττει τα Δημόσια Έσοδα, τότε αυτό διαγράφεται ζοφερότατο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια οικονομικά της χώρας…

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 08:02 | Μανόλης Τ.

    Οι υπάλληλοι, προερχόμενοι είτε από διορισμό είτε από μετάταξη, οι οποίοι ανέλαβαν υπηρεσία μετά την 11/10/2018, ημερομηνία έκδοσης του ν. 4569/2018 με τον οποίο αποδόθηκε για τελευταία φορά η Προσωπική Διαφορά (ΠΔ) , αντιμετωπίζουν άνιση μεταχείριση σε σχέση με τους υπόλοιπους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ, καθώς οι παλαιότεροι συνάδελφοί τους λαμβάνουν, πέραν των τακτικών τους αποδοχών, την προαναφερθείσα προσωπική διαφορά είτε ως αντιστάθμισμα στην ευρεία μείωση μισθού που υπέστησαν, είτε -για τους νεότερους εξ αυτών- στη δικαιολογητική βάση της εξομοίωσης των μισθών τους με τους παλαιότερους. Σημειώνεται πως στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για υπαλλήλους με αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, όπως μεταπτυχιακό, διδακτορικό, ξένες γλώσσες και προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως ικανότατα στελέχη από τα οποία οι προϊστάμενοι έχουν υψηλές απαιτήσεις.

    Το γεγονός αυτό πρακτικά οδηγεί στη δημιουργία υπαλλήλων 2 «ταχυτήτων» οι οποίοι, καίτοι έχουν τα ίδια τυπικά προσόντα και παρέχουν την ίδια εργασία υπό τις ίδιες συνθήκες, αντιμετωπίζονται μισθολογικά με σημαντικά ανομοιογενή τρόπο.

    Σημειώνεται ότι η ίδια η αιτιολογική έκθεση του ν.4569/2018 αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «προβλέπεται η χορήγηση στο σύνολο των υπαλλήλων της προσωπικής διαφοράς του άρθρου 27 του ν. 4354/2015 κατ’ εφαρμογή της συνταγματικής αρχής της ισότητας, με δεδομένο ότι πρόκειται για υπαλλήλους οι οποίοι παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες και ασκούν όμοια καθήκοντα με όσους υπηρετούσαν πριν από την κρίσιμη ημερομηνία».
    Σημειώνεται επίσης ότι η ως άνω ΠΔ έχει αποδοθεί, με μεταγενέστερες διατάξεις (ν. 4605/2019 άρ. 57 και ν. 4635/2019 αρ. 221), στο σύνολο των υπαλλήλων του πρ. Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης που διορίστηκαν μέχρι την 31/3/2019 ενώ ειδικά για το προσωπικό ΕΕΠ της ΕΕΑ του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων έχουν ρυθμιστεί και μελλοντικές προσλήψεις.

    Το σχέδιο νόμου «Ειδικό μισθολόγιο Α.Α.Δ.Ε.» έχει ως στόχο να δημιουργήσει “ένα δίκαιο, αξιοκρατικό και δυναμικό σύστημα βαθμολόγησης, που εντάσσει τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση”, συνεκτιμώντας “τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, γνώση και εμπειρία, πολυπλοκότητα της θέσης, κριτική σκέψη και ικανότητα στη λήψη αποφάσεων”, ενώ ταυτόχρονα να επιλύσει “με μόνιμο τρόπο, το πρόβλημα της μισθολογικής αναντιστοιχίας στις αμοιβές των νέων υπαλλήλων, η οποία σήμερα αποθαρρύνει νέα και ταλαντούχα στελέχη να εργαστούν στην ΑΑΔΕ”. Όμως δυστυχώς γίνεται ακριβώς το αντίθετο καθώς:

    • Παγιώνονται οι ανισότητες μεταξύ παλαιών και νέων υπαλλήλων με την καθιέρωση νέας ΠΔ (άρθρο 12, παρ. 1) η οποία αποδίδεται μόνο στους πρώτους.
    • Δημιουργούνται περαιτέρω ανισότητες μεταξύ των νέων υπαλλήλων καθώς οι δόκιμοι υπάλληλοι τον πρώτο και τον δεύτερο χρόνο θα αμοίβονται με το 60 και 80% της ΕΑ αντίστοιχα (άρθρο 11, παρ. 2), ενώ σε καμία περίπτωση η δόκιμη περίοδος ενός νεοπροσληφθέντα υπαλλήλου δεν νοείται ως περίοδος μειωμένης απόδοσης, ικανοτήτων ή προσόντων.
    • Δεν αναγνωρίζεται όσο θα έπρεπε (κυρίως μισθολογικά, αλλά και τυπικά) η προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα και η προϋπηρεσία από συμβάσεις έργου, η οποία σε πολλές περιπτώσεις απαιτούσε προαπαιτούμενο για την πρόσληψη, καθώς μοριοδοτήθηκε στο στάδιο του διαγωνισμού.

    Επομένως για να μπορέσει να ανταποκριθεί το Ειδικό μισθολόγιο στο στόχο της εξάλειψης των ανισοτήτων θα πρέπει να αποδοθεί η ΠΔ σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους της ΑΑΔΕ οι οποίοι δεν τη λαμβάνουν ώστε να υπάρχει εξ’ αρχής ισότητα μεταξύ των υπαλλήλων και μάλιστα να είναι συντάξιμη στο σύνολό της και μετά να εφαρμοστεί οποιαδήποτε νέα μισθολογική ρύθμιση. Η όποια Ειδική Αμοιβή να υπολογίζεται πλέον της κοινής ΠΔ.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 04:19 | Μ.Κ.

    Το ειδικό μισθολόγιο επρόκειτο –υποτίθεται- να λύσει μια και καλή κατά τρόπο δίκαιο την αδικία που υφίσταντο όσοι προσλαμβάνονταν στην ΑΑΔΕ μετά τον Οκτώβριο 2018, τη μη καταβολή δηλαδή σε αυτούς της προσωπικής διαφοράς. Αντιθέτως, με την πρόταση νόμου για το ειδικό μισθολόγιο που κατατέθηκε:
    • Παγιώνεται, νομιμοποιείται και μονιμοποιείται η αδικία αυτή.
    • Κατά παράβαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας και της αρχής σύμφωνα με την οποία «Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας», θεσμοθετείται με νόμο διάκριση των εργαζομένων της ΑΑΔΕ σε «παλιούς» και «νέους», σε εργαζόμενους δηλαδή που λαμβάνουν την προσωπική διαφορά και που δεν λαμβάνουν την προσωπική διαφορά, με μόνο κριτήριο το χρόνο πρόσληψης καθενός.
    • Δεν επιλύεται η υποστελέχωση της ΑΑΔΕ. Στόχος της ΑΑΔΕ είναι να προσελκύσει νέους εργαζομένους, που καλύπτουν υψηλά «στάνταρτ», ωστόσο εισάγεται σε βάρος αυτών αναιτιολόγητη δυσμενής μισθολογική μεταχείριση και ανακολουθία μεταξύ αποδιδόμενων ευθυνών και μισθολογικής αναγνώρισης, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλο κύμα παραιτήσεων και αποποιήσεων διορισμού ξανά και ξανά.
    • Οι νεοπροσλαμβανόμενοι, με αυξημένα τυπικά προσόντα (πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, ξένες γλώσσες, Η/Υ), καταλαμβάνουν θέσεις με υψηλές απαιτήσεις και ευθύνες, αμείβονται όμως χαμηλότερα από παλιότερους συναδέλφους με τα ίδια ή και λιγότερα τυπικά προσόντα. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο εισαγωγικός μισθός των νεοπροσλαμβανόμενων, αλλά και ο μισθός μετά την δοκιμαστική περίοδο υπολείπεται σημαντικά του ορίου ακατάσχετου μισθού που το ίδιο το κράτος αναγνωρίζει ως το ελάχιστο απαιτούμενο για την αξιοπρεπή διαβίωση κάποιου.
    • Η μισθολογική ανακολουθία στην ίδια υπηρεσία, στο ίδιο γραφείο, μεταξύ «παλιών» και «νέων», που εκτελούν τις ίδιες εργασίες, λειτουργεί ως αντικίνητρο για τους «νέους», οι οποίοι δεν έχουν λόγο να καταβάλουν τη μέγιστη προσπάθεια και να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες, αφού ο κόπος του δεν αναγνωρίζεται μισθολογικά, με αποτέλεσμα να επιτελούν τα καθήκοντά τους διαδικαστικά.
    • Ακόμα και με το επίδομα θέσης, οι «νέοι» πρέπει να καταβάλουν πολλαπλάσια προσπάθεια προκειμένου να κατορθώσουν να λάβουν μέρος μόνο του μισθού που ο «παλιός» θα λάβει βρέξει-χιονίσει με την ΠΔ. Είναι δε αυτονόητο ότι οι θέσεις με υψηλό ΠΘΕ και αντίστοιχα υψηλό επίδομα θέσης θα αποδοθούν στους «παλιούς», με αποτέλεσμα η ψαλίδα μεταξύ «παλιών» και «νέων» να ανοίγει έτι περαιτέρω.
    • Δημιουργείται κατ’ επέκταση, κλίμα ανταγωνισμού μεταξύ «παλιών» και «νέων» λόγω της μισθολογικής ανισότητας, που επιδρά αρνητικά στην εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας, αντί να ενισχύεται το πνεύμα συνεργασίας.

    Είναι άτοπη, ως εκ τούτου, η συζήτηση περί ειδικού μισθολογίου που υποτίθεται ότι θα επιλύσει τις χρόνιες αδικίες και θα σημάνει την έναρξη μιας νέας εποχής για την ΑΑΔΕ, όταν θεμελιώδης αρχή του νέου μισθολογίου είναι η μισθολογική ανισότητα «παλιών» και «νέων». Προαπαιτούμενο για την όποια συζήτηση πρέπει να είναι η ισότιμη μισθολογική αντιμετώπιση «παλιών» και «νέων» με την απόδοση της ΠΔ σε όλους όσους προσελήφθησαν και προσλαμβάνονται (ή μετατάσσονται) στην ΑΑΔΕ μετά τον Οκτώβριο 2018.

    Πέραν των ανωτέρω, το νομοσχέδιο πάσχει επιγραμματικά και κατά τα ακόλουθα:
    • Αναιρεί τον ίδιο τον πυρήνα του μισθού από εξαρτημένη εργασία, αφού αυτός παύει πλέον να είναι προκαθορισμένος και σταθερός, αλλά εξαρτάται από παράγοντες μη προσδιορισμένους εκ των προτέρων, μεταβλητούς ανά πάσα στιγμή, όπως τα επιδόματα θέσης, τα οποία δεν δίνονται υπό μορφή bonus,αλλά συγκροτούν το μισθό,
    • Δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στο ύψος των επιδομάτων θέσης και τα ΠΘΕ, τα οποία αφήνεται να προσδιοριστούν στο μέλλον μονομερώς από το Διοικητή,
    • Εισάγει πληθώρα εξουσιοδοτικών διατάξεων για ουσιώδη θέματα και απονέμει υπερεξουσίες στο Διοικητή,
    • Εξαρτά την καταβολή (μέρους) του μισθού από γεγονός άσχετο με αυτή καθεαυτή την παροχή της εργασίας, δηλαδή τη συμμετοχή στην αξιολόγηση,
    • Προκαλεί μεγάλη ανασφάλεια στους υπαλλήλους, αφού λόγω της μεταβλητότητας του μισθού καθίσταται δυσχερής, αν όχι αδύνατος, ο οικογενειακός προγραμματισμός και η διαχείριση του οικογενειακού προϋπολογισμού,
    • Υποδαυλίζει τον άκρατο ανταγωνισμό και την «ανθρωποφαγία» μεταξύ συναδέλφων για την κατάληψη των θέσεων με καλύτερο ΠΘΕ και επίδομα θέσης,
    • Δεν προσδιορίζεται η δαπάνη που συνεπάγεται για τον κρατικό προϋπολογισμό.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 04:34 | Παναγιώτης

    Το παρόν νομοσχέδιο εκτός του ότι είναι γενικό και αόριστο στα βασικότερα σημεία του, όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα της μισθολογικής ανισότητας ανάμεσα σε παλαιούς και νέους υπαλλήλους, αλλά έρχεται να εδραιώσει την αδικία και να παγιώσει την άνιση μεταχείριση που υφίστανται οι νεότεροι υπάλληλοι από τον διορισμό τους. Δεν νοείται να υφίστανται στην ίδια υπηρεσία υπάλληλοι οι οποίοι εκτελούν την ίδια εργασία, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, με τα ίδια τυπικά προσόντα, αλλά έχοντας διαφορετική μισθολογική αφετηρία. Οι νεότεροι υπάλληλοι αποτελούν το μέλλον της υπηρεσίας και λαμβάνοντας υπόψιν τα προσόντα και την εμπειρία που φέρουν, αντιλαμβάνεται κάποιος την υψηλή προστιθέμενη αξία που μπορούν να προσδώσουν στην ΑΑΔΕ. Ένα νέο μισθολόγιο θα έπρεπε να παρέχει κίνητρα στους υπαλλήλους να σταδιοδρομήσουν στο δημόσιο τομέα, αντιθέτως δημιουργεί ένα αίσθημα αδικίας και απογοήτευσης που εν τέλει θα υπονομεύσει την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών και την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Ως εκ τούτου, το παρόν νομοσχέδιο, ως έχει, κρίνεται ανεπαρκές καθώς αποτυγχάνει κάνει το αυτονόητο.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 01:04 | Κωνσταντίνος Π.

    Με το εν λόγω ειδικό μισθολόγιο εδραιώνεται η κατάφωρη αδικία σε βάρος των νεοπροσληφθέντων επιτυχόντων του γραπτού διαγωνισμού 1Γ/2017 του ΑΣΕΠ. Πρόκειται για υπαλλήλους με ιδιαιτέρως αυξημένα τυπικά προσόντα, ήτοι αποφοίτους νομικών και οικονομικών σχολών, κατόχους -κατά συντριπτική πλειοψηφία- μεταπτυχιακών ή/και διδακτορικών τίτλων σπουδών, με πολυετή προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, επιτυχόντες ενός απαιτητικότατου γραπτού διαγωνισμού υψηλών απαιτήσεων.

    Η μη απόδοση της προσωπικής διαφοράς στους ως άνω νεοεισερχόμενους υπαλλήλους αποτελεί πρόδηλη παραβίαση της συνταγματικώς κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας, καθώς δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, παγιώνοντας καθεστώς μισθολογικής ανισότητας μεταξύ παλαιών και νέων υπαλλήλων(ήτοι διορισθέντων πριν και μετά την 11/10/2018), εκκινώντας τους από διαφορετική μισθολογική αφετηρία, με αποτέλεσμα υπάλληλοι με τα ίδια (ή και περισσότερα) προσόντα, οι οποίοι παρέχουν την ίδια εργασία, στις ίδιες συνθήκες, να λαμβάνουν πολύ χαμηλότερες αποδοχές. Αυτονόητο είναι ότι η κατάσταση αυτή θα δημιουργήσει δυσμενές κλίμα μεταξύ των υπαλλήλων και θα διαταράξει την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών.

    Επιπροσθέτως, το εν λόγω μισθολόγιο είναι παντελώς αόριστο και ασαφές καθώς οι αποδοχές των υπαλλήλων συνδέονται με βαθμούς θέσης εργασίας, οι οποίοι ούτε ορίζονται ούτε προσδιορίζεται το ύψος των αποδοχών εκάστου βαθμού.

    Κατόπιν των ανωτέρω, κρίνεται επιβεβλημένο, για λόγους δικαιοσύνης και ισότητας να αποδοθεί πρωτίστως η προσωπική διαφορά σε όλους τους υπαλλήλους ανεξάρτητα από τον χρόνο του διορισμού τους και μετά να λάβει χώρα οποιαδήποτε ρύθμιση ειδικού μισθολογίου.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 01:03 | Π.Λ.

    Είμαι επιτυχών του διαγωνισμού ΑΣΕΠ 1/2017, πτυχιούχος Οικονομολόγος ΑΕΙ με μεταπτυχιακές σπουδές στο ελεγκτικό αντικείμενο και με 12ετή προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, στο λογιστικό και ελεγκτικό αντικείμενο σε θέσεις ευθύνης . Εισήχθην στην ΑΑΔΕ προσδοκώντας να προσφέρω την τεχνογνωσία και τις εμπειρίες που έχω αποκομίσει από τον ιδιωτικό τομέα όλα τα προηγούμενα έτη, και φιλοδοξώντας να εξελιχθώ επαγγελματικά και να σταδιοδρομήσω σε μια υπηρεσία που θα αξιοποιεί και θα αναγνωρίσει έμπρακτα το έργο που θα παρέχω.
    Όμως με το παρόν προς ψήφιση νομοσχέδιο, διαψεύδονται όλες αυτές οι προσδοκίες μου, πλέον και με τη βούλα του νόμου.
    Πιο συγκεκριμένα:
    1) ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ : Με το προς ψήφιση νομοσχέδιο, ενώ το σύνολο των υπαλλήλων της ΑΑΔΕ θα συνεχίζει να λαμβάνει μαζί με το μισθό του την Προσωπική Διαφορά, και αθροιζόμενα (μισθός και προσωπική διαφορά) θα αποτελούν το κατώτατο όριο αποδοχών, την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι που προσλήφθηκαν με την τελευταία προκήρυξη (1Γ/2017), δεν θα λαμβάνουν την Προσωπική διαφορά στο μισθό τους.
    Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε μια υπηρεσία θα υπάρχουν υπάλληλοι οι οποίοι ενώ έχουν τα ίδια προσόντα και ασκούν το ίδιο αντικείμενο εργασίας, πάρα ταύτα θα αμείβονται με διαφορετικό μισθό. Εμείς λοιπόν που προσληφθήκαμε με την τελευταία προκήρυξη (1Γ/2017), ενώ έχουμε τα ίδια προσόντα, και θα ασκούμε τα ίδια ακριβώς καθήκοντα με τους υπολοίπους συναδέλφους, δεν θα λαμβάνουμε την προσωπική διαφορά, δηλαδή ο μισθός μας θα είναι κατά ένα μεγάλο ποσό κατώτερος από τους υπολοίπους συναδέλφους.
    Αυτό από μόνο του είναι προφανές ότι δημιουργεί εργαζομένους δύο ταχυτήτων και είναι κατάφορα άδικο. Η ανισότητα αυτή αποτελεί αντικίνητρο για εργασία σε όσους δεν θα λαμβάνουν την προσωπική διαφορά, και δημιουργεί επίσης προβλήματα βιοπορισμού.
    2) ΕΙΔΙΚΗ ΑΜΟΙΒΗ του άρθρου 11: Το προς ψήφιση νομοσχέδιο αποτελεί το νέο μισθολόγιο της ΑΑΔΕ και το οποίο τίθεται σε δημόσια διαβούλευση. Το παράδοξο της υπόθεσης όμως είναι ότι ενώ καλούμαστε να διαβουλευθούμε για τις διατάξεις του νέου μισθολογίου, από αυτό λείπει οποιαδήποτε αναφορά στα ποσά της ειδικής αμοιβής, η οποία ειδική αμοιβή είναι ουσιαστικά ο καθοριστικός παράγοντας που θα διαμορφώνει το ύψος του μισθού. Δηλαδή καλούμαστε να πούμε τη γνώμη μας για το νέο μισθολόγιο που θα αμειβόμαστε, χωρίς να ξέρουμε ούτε στο περίπου ποιος θα είναι ο μισθός με τον οποίο θα αμειβόμαστε με το νέο μισθολόγιο.
    Προτάσεις:
    Να αποσυρθεί το παρόν σχέδιο νόμου, και να αντικατασταθεί από νέο, με το οποίο:
    A) Να δίδεται σε όλους τους συναδέλφους η Προσωπική Διαφορά καθώς αποτελεί θέμα ίσης μεταχείρισης, ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου και λύνει βασικά προβλήματα βιοπορισμού.
    B) Να περιγράφονται αναλυτικά τα ποσά της Ειδικής Αμοιβής ώστε να είναι ξεκάθαρος ο τρόπος διαμόρφωσης του μισθού με ακριβή ποσά, καθώς μόνο έτσι θα μπορούμε να κατανοήσουμε το ποιες θα είναι οι νέες μας αποδοχές.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 01:51 | Κωνσταντίνος Π.

    Με το εν λόγω ειδικό μισθολόγιο εδραιώνεται η κατάφωρη αδικία σε βάρος των νεοπροσληφθέντων επιτυχόντων του γραπτού διαγωνισμού 1Γ/2017 του ΑΣΕΠ. Πρόκειται για υπαλλήλους με ιδιαιτέρως αυξημένα τυπικά προσόντα, ήτοι αποφοίτους νομικών και οικονομικών σχολών, κατόχους -κατά συντριπτική πλειοψηφία- μεταπτυχιακών ή/και διδακτορικών τίτλων σπουδών, με πολυετή προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, επιτυχόντες ενός απαιτητικότατου γραπτού διαγωνισμού υψηλών απαιτήσεων.

    Η μη απόδοση της προσωπικής διαφοράς στους ως άνω νεοεισερχόμενους υπαλλήλους αποτελεί πρόδηλη παραβίαση της συνταγματικώς κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας, καθώς δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, παγιώνοντας καθεστώς μισθολογικής ανισότητας μεταξύ παλαιών και νέων υπαλλήλων(ήτοι διορισθέντων πριν και μετά την 11/10/2018), εκκινώντας τους από διαφορετική μισθολογική αφετηρία, με αποτέλεσμα υπάλληλοι με τα ίδια (ή και περισσότερα) προσόντα, οι οποίοι παρέχουν την ίδια εργασία, στις ίδιες συνθήκες, να λαμβάνουν πολύ χαμηλότερες αποδοχές. Αυτονόητο είναι ότι η κατάσταση αυτή θα δημιουργήσει δυσμενές κλίμα μεταξύ των υπαλλήλων και θα διαταράξει την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών.

    Επιπροσθέτως, το εν λόγω μισθολόγιο είναι παντελώς αόριστο και ασαφές καθώς οι αποδοχές των υπαλλήλων συνδέονται με βαθμούς θέσης εργασίας, οι οποίοι ούτε ορίζονται ούτε προσδιορίζεται το ύψος των αποδοχών εκάστου βαθμού.

    Κατόπιν των ανωτέρω, κρίνεται επιβεβλημένο, για λόγους δικαιοσύνης και ισότητας να αποδοθεί πρωτίστως η προσωπική διαφορά σε όλους τους υπαλλήλους ανεξάρτητα από τον χρόνο του διορισμού τους και μετά να λάβει χώρα οποιαδήποτε ρύθμιση ειδικού μισθολογίου.

  • 25 Νοεμβρίου 2020, 01:59 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ

    Οι νεοδιοριστοι της 1Γ/2017 αισθανομαστε οτι χρηματοδοτουμε την ΑΑΔΕ απο την πρωτη μερα αναλυψης καθηκοντων αφου αναγκαστηκαμε να καλυψουμε με δικα μας χρηματα τη διαμονη μας στην Αθηνα προκειμενου να παρακολουθησουμε την υποχρεωτικη 9μηνη εκπαιδευση στην Φορολογικη και Τελωνειακη Ακαδημια. Στερησαμε αυτα τα χρηματα απο τις οικογενειες μας ελπιζοντας οτι συντομα θα λαβουμε εναν αξιοπρεπη μισθο οπως οι υπολοιποι συναδελφοι μας αφου εχουμε τις ιδιες αρμοδιοτητες. Αν ψηφιστει το ειδικο μισθολογιο ως εχει, χωρις να δοθει η Προσωπικη Διαφορα σε ολους μας, εκτος απο το οτι θα αισθανομαστε αδικημενοι, θα αναγκαστουμε να καταφυγουμε στον ιδιωτικο τομεα στην Ελλαδα ή στο Εξωτερικο αφου ο πενιχρος μισθος των 735€, που αν τον αναγουμε σε μισθο ιδιωτικου τομεα ισοδυναμει με 600€, δεν επαρκει και εως τωρα στηριζομαστε στους οικιους μας για να καλυψουμε τα εξοδα μας ανα μηνα.