1.Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 9 παράγραφος 1 του ΓΚΠΔ η επεξεργασία ειδικών κατηγοριών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, με την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του ΓΚΠΔ, επιτρέπεται χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου, όταν η επεξεργασία είναι απαραίτητη για σκοπούς επιστημονικής ή ιστορικής έρευνας ή συλλογής και τήρησης στατιστικών στοιχείων και το συμφέρον του υπεύθυνου επεξεργασίας είναι υπέρτερο του συμφέροντος του υποκειμένου να μην τύχουν επεξεργασίας τα δεδομένα προσωπικού του χαρακτήρα. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας υποχρεούται να λαμβάνει κατάλληλα και συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των εννόμων συμφερόντων του υποκειμένου των δεδομένων. Στα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνονται ιδίως:
α) ο ορισμός ΥΠΔ•
β) περιορισμοί πρόσβασης των υπεύθυνων επεξεργασίας και εκτελούντων την επεξεργασία•
γ) η χρήση ψευδωνύμων των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα•
δ) η κρυπτογράφηση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
2. Κατά παρέκκλιση των οριζόμενων στα άρθρα 15, 16, 18 και 21 του ΓΚΠΔ, τα δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα περιορίζονται, εφόσον η άσκησή τους είναι πιθανό να καταστήσει αδύνατη ή να παρακωλύσει σοβαρά την εκπλήρωση των σκοπών της παραγράφου 1 και εφόσον οι περιορισμοί αυτοί κρίνονται απαραίτητοι για την εκπλήρωσή τους. Για τον ίδιο λόγο δεν εφαρμόζεται και το προβλεπόμενο στο άρθρο 15 του ΓΚΠΔ δικαίωμα πρόσβασης του υποκειμένου, όταν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα είναι απαραίτητα για επιστημονικούς σκοπούς και η παροχή πληροφοριών απαιτεί δυσανάλογη προσπάθεια.
3. Εκτός από όσα ορίζονται στην παράγραφο 1 οι ειδικές κατηγορίες δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα όταν υποβάλλονται σε επεξεργασία για τους σκοπούς της παραγράφου 1 θα πρέπει να ανωνυμοποιούνται, αμέσως μόλις το επιτρέψουν οι επιστημονικοί ή στατιστικοί σκοποί , εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο προς το έννομο συμφέρον του υποκειμένου των δεδομένων. Μέχρι τότε, τα χαρακτηριστικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιστοίχιση μεμονωμένων λεπτομερειών σχετικά με προσωπικές ή πραγματικές καταστάσεις ενός ταυτοποιημένου ή ταυτοποιήσιμου προσώπου πρέπει να αποθηκευτούν χωριστά. Τα χαρακτηριστικά αυτά μπορεί να συνδυαστούν με τις μεμονωμένες λεπτομέρειες, μόνο εάν το απαιτεί η έρευνα ή ο στατιστικός σκοπός.
4. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας μπορεί να δημοσιεύει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που επεξεργάζεται στο πλαίσιο της έρευνας, εφόσον τα υποκείμενα των δεδομένων έχουν συγκατατεθεί εγγράφως ή η δημοσίευση είναι απαραίτητη για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας.
Στην πρώτη παράγραφο προτείνεται η προσθήκη και της επεξεργασίας ποινικών καταδικών και αδικημάτων (π.χ. εγκλήματα πολέμου σε ιστορικές έρευνες) του άρθρου 10.
Στη δεύτερη παράγραφο προτείνεται η προσθήκη περιορισμού και του δικαιώματος διαγραφής («δικαίωμα στη λήθη») των υποκειμένων σύμφωνα με το άρθ. 17 παρ. 3δ του Κανονισμού. Η δε τελευταία πρόταση που προβλέπει περιορισμό του δικαιώματος πρόσβασης λόγω δυσανάλογης προσπάθειας του Υπευθύνου δεν βρίσκει έρεισμα στο Κανονισμό και άρα πρέπει να απαλειφθεί.
Η τρίτη παράγραφος, επεξηγώντας απλά τις διαδικασίες της ανωνυμοποίησης και ψευδωνυμοποίησης αντίστοιχα, περιττεύει και ως εκ τούτου πρέπει να απαλειφθεί.
Στην τέταρτη παράγραφο πρέπει να απαλειφθεί το τελευταίο εδάφιο που προβλέπει δυνατότητα δημοσίευσης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα χωρίς ψευδωνυμοποίηση και χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου.
Συνεπώς το παρόν άρθρο θα μπορούσε να αναδιαμορφωθεί ως εξής:
1.Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 9 παράγραφος 1 και το άρθρο 10 του ΓΚΠΔ η επεξεργασία ειδικών κατηγοριών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν ποινικές καταδίκες και αδικήματα, επιτρέπεται χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου, όταν η επεξεργασία είναι απαραίτητη για σκοπούς επιστημονικής ή ιστορικής έρευνας ή συλλογής και τήρησης στατιστικών στοιχείων και το συμφέρον του υπεύθυνου επεξεργασίας είναι υπέρτερο του συμφέροντος του υποκειμένου να μην τύχουν επεξεργασίας τα δεδομένα προσωπικού του χαρακτήρα. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας υποχρεούται να λαμβάνει κατάλληλα και συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των εννόμων συμφερόντων του υποκειμένου των δεδομένων. Στα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνονται ιδίως:
α) ο ορισμός ΥΠΔ
β) περιορισμοί πρόσβασης των υπεύθυνων επεξεργασίας και εκτελούντων την επεξεργασία
γ) η χρήση ψευδωνύμων των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα
δ) η κρυπτογράφηση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
2.Κατά παρέκκλιση των οριζόμενων στα άρθρα 15, 16, 17, 18 και 21 του ΓΚΠΔ, τα δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα περιορίζονται, εφόσον η άσκησή τους είναι πιθανό να καταστήσει αδύνατη ή να παρακωλύσει σοβαρά την εκπλήρωση των σκοπών της παραγράφου 1 και εφόσον οι περιορισμοί αυτοί κρίνονται απαραίτητοι για την εκπλήρωσή τους.
3.Ο υπεύθυνος επεξεργασίας μπορεί να δημοσιεύει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που επεξεργάζεται στο πλαίσιο της έρευνας, εφόσον τα υποκείμενα των δεδομένων έχουν συγκατατεθεί εγγράφως ή εφόσον η δημοσίευση είναι απαραίτητη για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας και τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα έχουν ψευδωνυμοποιηθεί.
Επανεξέταση και αναδιατύπωση σε ευρεία κλίμακα απαιτείται για το άρθρο 30.
Καταρχάς, ήδη ο τίτλος του άρθρου (Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για σκοπούς επιστημονικής ή ιστορικής έρευνας ή συλλογής και τήρησης στατιστικών στοιχείων) συρρικνώνει την έννοια των «στατιστικών σκοπών» και της «στατιστικής έρευνας» σε «τήρηση στατιστικών στοιχείων». Περαιτέρω, δεν λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη μέσω του ειδικού άρθρου να εξειδικευτούν οι κανόνες του ΓΚΠΔ (π.χ. ως προς τη νομική βάση, το ζήτημα της «ευρείας συγκατάθεσης» (broad consent) τις ιδιαίτερες απαιτήσεις κλπ.).
Προτείνεται να αναδιατυπωθεί εξ’ ολοκλήρου το άρθρο.
Το άρθρο του α’ σχεδίου νόμου για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που δημοσιεύθηκε στις 20-02-2018 και αφορά στην «Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για σκοπούς επιστημονικής ή ιστορικής έρευνας ή για στατιστικούς σκοπούς (http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=9312) εκτιμάται ως πληρέστερο και ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Επιπλέον, κρίνεται σημαντική η προσθήκη διάταξης για την επεξεργασία των δεδομένων των δημοσίων προσώπων που συμμετέχουν στον πολιτειακό και πολιτικό βίο της χώρας στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων τους, όπως αυτό προβλεπόταν στον νόμο 2472/1997, άρθρο 7, εδάφιο ζ.
Θεωρώ ότι δεν πρέπει να προβλέπεται προσωποποιημένη δημοσίευση αποτελεσμάτων έρευνας, παρά μόνο με συγκατάθεση του υποκειμένου (τροποποίηση της παρ. 4).
Η παράγραφος 4 δημιουργεί ευκαιρίες προβολής προσωπικών δεδομένων χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου για λόγους επιστημονικής έρευνας. Πιθανολογώ ότι με την ύπαρξη αυτής της παραγράφου δίδεται η δυνατότητα εκμετάλευσης των προσωπικών δεδομένων προς ιδίον όφελος.