Στην περ. β) του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 55Η του ν. 4871/2021 (Α’ 246), περί της γνωμάτευσης που πιστοποιεί την υγεία του υποψηφίου, οι λέξεις «ψυχιάτρου Διευθυντή» αντικαθίστανται από τη λέξη «ψυχιάτρου» και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:
«3. Η υγεία του υποψηφίου πιστοποιείται με γνωματεύσεις, που υποβάλλονται ηλεκτρονικά μαζί με την αίτηση: α) παθολόγου ή γενικού ιατρού κατά την παρ. 2 του άρθρου 7 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. [ν. 3528/2007 (Α’ 26)] και β) ψυχιάτρου ψυχιατρικής κλινικής κρατικού ή πανεπιστημιακού νοσοκομείου ή του νόμιμου αναπληρωτή του. Σε περίπτωση διαπίστωσης έλλειψης φυσικών ή ψυχικών δεξιοτήτων του υποψηφίου, εξετάζεται κατά πόσο η έλλειψη αυτή εμποδίζει ή όχι την άσκηση των καθηκόντων του. Εφόσον πιστοποιηθούν από τον ιατρό η υγεία, η σωματική και ψυχική καταλληλότητα του υποψηφίου για την άσκηση των ανωτέρω καθηκόντων, λαμβάνονται όλα τα μέτρα διευκόλυνσης της συμμετοχής του στον εισαγωγικό διαγωνισμό. Στα μέτρα διευκόλυνσης δύναται να περιλαμβάνεται και η παροχή παράτασης για την ολοκλήρωση της εξέτασης. Η παράταση αυτή δεν δύναται να υπερβαίνει το ένα δεύτερο (1/2) του προβλεπόμενου χρόνου για την ολοκλήρωση της εξέτασης.».
Οι βεβαιώσεις ψυχιάτρων δεν καλύπτουν την ανεπάρκεια των υποψηφίων λόγω έλλειψης κοινωνικής εμπειρίας και ωριμότητας.
Αρκεί μία εκ του προχείρου διαγώνια ανάγνωση των σχολίων εδώ στη διαβούλευση (πχ οι μεγάλης ηλικίας υποψήφιοι φοβούνται τους νεότερης ηλικίας λόγω του ότι είναι ανταγωνιστικοί και καλύτερα προετοιμασμένοι, ότι βλέπουν την πλάτη τους στον διαγωνισμό, ότι θέλουν να διαγωνίζονται οι μεγάλοι ώστε να κυριαρχεί στους τυφλούς ο μονόφθαλμος) προερχομένων προφανώς από υποψήφιους νεαρής ηλικίας οι οποίοι διακατεχόμενοι από τον πανικό ότι σε περίπτωση θεσμοθέτησης κατώτατου ηλικιακού ορίου των 35 ετών όπως είχε προαναγγελθεί από τον Υπουργό μπορεί να χρειαστεί να εργαστούν μέχρι τότε, αναδεικνύουν το επίπεδο των σήμερα διαγωνιζομένων -των ανθρώπων που αύριο καλούνται να κρίνουν άλλους ανθρώπους, ενώ ακόμη διατηρούν μαθητική βαθμοθηρία δημοτικού και οι οποίοι όσο άριστοι νομικοί και αν υποθέσουμε ότι είναι, δικαστές δεν μπορούν να γίνουν και έχετε ευθύνη αν τους επιτρέπετε/διευκολύνετε να γίνουν. Αν αυτό το καταλάβουν οι ιθύνοντες είναι η αναγνώριση ύπαρξης κοινωνικής ανάγκης που θα οδηγήσει σε ρύθμιση.