Σκοπός του νόμου είναι η ρύθμιση του πλαισίου για την ανάπτυξη πρωτοβουλιών και την ενίσχυση δραστηριοτήτων στον τομέα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό, με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση και βελτίωσή της, ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ελληνικής καταγωγής μαθητών του εξωτερικού αλλά και των ατόμων μη ελληνικής καταγωγής που επιθυμούν να γνωρίσουν την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.
1. Σκοπός της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό είναι:
α) η υποστήριξη της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό λαμβάνοντας υπόψη τις κατά τόπους ιδιαιτερότητες και ανάγκες στο πλαίσιο μιας συνεχώς ενισχυόμενης πολυπολιτισμικής φυσιογνωμίας των σύγχρονων κοινωνιών,
β) η παιδαγωγική υποστήριξη των ελληνικής καταγωγής μαθητών του εξωτερικού, ώστε αφ’ ενός να επιτυγχάνεται η ένταξη των Ελλήνων μαθητών στη χώρα μόνιμης διαμονής με διατήρηση του γλωσσικού και πολιτιστικού δεσμού και επαφής με την Ελλάδα και τον πολιτισμό της και αφ’ ετέρου να εξασφαλίζεται η δυνατότητα πρόσβασης στα δύο εκπαιδευτικά συστήματα – της Ελλάδας και της χώρας μόνιμης διαμονής,
γ) η προώθηση της γνώσης και η ευαισθητοποίηση σε σχέση με την ελληνική επιστημονική, πολιτιστική και φυσική κληρονομιά,
δ) η προώθηση και ανάδειξη της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας για τη διάδοσή τους σε παγκόσμιο επίπεδο,
ε) η προώθηση δίγλωσσων σχολείων, με κύριες γλώσσες την ελληνική και τη γλώσσα της χώρας μόνιμης διαμονής, με την εκπόνηση σχετικών προγραμμάτων σπουδών
στ) η ανάδειξη και ανάπτυξη των πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων και της εμπειρίας της ελληνικής ομογένειας και η αξιοποίησή της με τη δημιουργία δικτύων πολιτισμικών ανταλλαγών.
ζ) η υποστήριξη φορέων και δράσεων που αφορούν στην ελληνόγλωσση διδασκαλία και στην έρευνα για την ελληνική γλώσσα και πολιτισμό στο πλαίσιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
2. Ο παρών νόμος εφαρμόζεται σε : α) μαθητές του εξωτερικού ελληνικής καταγωγής και β) μαθητές μη ελληνικής καταγωγής που επιθυμούν να γνωρίσουν την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό, σε απόλυτη συνάρτηση με τις επικρατούσες κατά τόπους συνθήκες και τις ιδιαίτερες και αυξημένες ανάγκες της εκπαίδευσης σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο παγκόσμιο περιβάλλον.
Είναι σημαντικό να προσδιοριστεί επακριβώς(βλ. Σχέδιο Νόμου άρθρο 23 για το εκπ/κο προσωπικό) το πλαίσιο καθορισμού των προσόντων των εκπαιδευτικών οι οποίοι θα τοποθετούνται στα Δημόσια Σχολεία που έχουν σημαντικό αριθμό μεταναστών μαθητών (πχ. σχετικό μαστερ ή διδακτορικό, γνώση γλωσσών ομάδων μεταναστευτικού πληθυσμού), ενδεχομένως να εντάσσονται σε επιμέρους/ξεχωριστό πίνακα πρόσληψης, με στόχο να κατέχουν οργανική θέση. Στην ίδια κατεύθυνση, ενεργοποίηση της εφαρμογής της υπουργικής απόφασης του 1999 (σχετικό ΦΕΚ 1789/1999) σύμφωνα με την οποία θα μπορούσαν να προσλαμβάνονται (ως ωρομίσθιοι) κατά σειρά προτεραιότητας: 1. Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί που διαθέτουν τα προσόντα διορισμού στην ελληνική εκπαίδευση και είναι αποδεδειγμένα γνώστες της γλώσσας (διαθέτουν σχετικό τίτλο) και του πολιτισμού της χώρας προέλευσης των μαθητών (λόγω διαμονής τους σ’ αυτή). 2. Ελλείψει αυτών εκπαιδευτικοί, έλληνες ή αλλοδαποί, που γνωρίζουν επαρκώς την ελληνική και είναι αποδεδειγμένα γνώστες της γλώσσας της χώρας προέλευσης των μαθητών.
Δεν υπάρχει καμία αναφορά για την αναπηρία καθώς κ την πρόβλεψη υποςτήριξης δίγλωσσων ατόμων με αναπηρία
Φυσικά, πάλι η «Διαπολιτισμική Εκπαίδευση» μπαίνει ως «τσόντα» στην «Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση», σε 2-3 άρθρα (σύντομα και τυπικά και αυτά) !…. Όπως και 20 χρόνια πριν! Μπράβο! ΚΑΛΑ ΠΑΜΕ! Η έλλειψη οράματος και εκπαιδευτικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη της «Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης» είναι αυτό που με εκπλήσσει, ιδίως μέσα σε μια τόσο σημαντική συγκυρία (με έντονες μεταναστευτικές & προσφυγικές ροές), αλλά και μετά από εκατοντάδες προγράμματα & πληθώρα εκπαιδευτικού υλικού που παρήχθησαν (βλ. ΕΠΕΑΕΚ & ΕΣΠΑ) τα τελευταία 20 χρόνια. Κρίμα!….