Αρχική Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο3. Πώς αντιλαμβάνεστε την ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και της δυνατότητάς της να προγραμματίζει, να οργανώνει, να υλοποιεί και να αξιολογεί αποτελεσματικά το έργο της;

3. Πώς αντιλαμβάνεστε την ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και της δυνατότητάς της να προγραμματίζει, να οργανώνει, να υλοποιεί και να αξιολογεί αποτελεσματικά το έργο της;

Σχόλια 1 2
  • 14 Απριλίου 2011, 10:21 | ΚΟΥΚΟΥΜΕΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    Η αυτονομία της σχολικής μονάδας είναι ένα μεγάλο θέμα που έχει πολλές και απλωμένες ρίζες.
    Ο.Τ.Α.
    Διευθυντή, Σύλλογο Διδασκόντων, Δ..Ε.,
    και τελευταίους τους γονείς, ώς πρός την συνδιαμόρφωση στρατηγικής, πλάνων, κλπ
    Για χορηγούς που ήδη έχουμε δεί δείγματα γραφής, με την απαίτηση διαφημιστικών ταμπελών στο προάυλιο κλπ δεν συμφωνώ. Σε ευγενικές χορηγίες με μηδενική απώτερη απολαβή ναι.
    Επίσης δημιουργούνται ερωτήματα όπως:
    1. Διαχείρησης
    2. Διαφορετικότητας ως προς το οικονομικό και βιοτικό επίπεδο της περιοχής που εδράζεται η σχολική μονάδα.
    3. Ικανότητας πίεσης αναλόγως και πάλι της κοινότητας που εδράζεται.
    Άρα η πρόταση για Δημόσια Δωρεάν Ισόνομη Εκπαίδευση πάει περίπατο, όσο κι αν αυτό και πάλι ήταν ανισομερές.

  • 13 Απριλίου 2011, 21:29 | ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

    αυτονομία της σχολικής μονάδας ως προς τι και πως
    κάθε μονάδα θα έχει διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμμα? ή θα μπορεί να κάνει επιμέρους τροποποιήσεις

  • 13 Απριλίου 2011, 20:30 | NIKOS TOGIAS

    Θετικά.
    Επίσης, Σχολική Μονάδα δεν είναι μόνο ο Διευθυντής αλλά και ο Σύλλογος Διδασκόντων, ο οποίος πρέπει να κινείται με όραμα και τόλμη για αποφάσεις προς το συμφέρον πάντα των μαθητών.

  • 13 Απριλίου 2011, 09:31 | Αλχασίδης Νίκος

    Εφόσον θέλουμε πρώτα το μαθητή, πρέπει η σχολική μονάδα να είναι σε θέση να σχεδιάσει το αναλυτικό της πρόγραμμα και όχι μόνο τις καινοτόμες δράσεις.
    Πρέπει όμως να μη μείνει αβοήθητη στο έργο της αυτό, αλλά να υπάρξει διαρθρωτικά βοήθεια: α) από τους σχολικούς συμβούλους και β) από τους υπεύθυνους καινοτόμων δράσεων. Επίσης είναι ζητούμενη η σύνδεση της σχολικής μονάδας με ευρύτερους φορείς και ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως ζητούμενο πρέπει να είναι και η διάχυση των δράσεων που αναλαμβάνει η σχολική μονάδα στις διπλανές σχολικές μονάδες και στην ευρύτερη κοινότητα.

  • 12 Απριλίου 2011, 23:13 | ΗΡΧΑ

    Κάθε πρόταση θεωρείται θετική όταν καλύπτονται πάγιες και διαχρονικά διατυπωμένες ανάγκες. Θέλει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου να κάνει τομές ή θα αρκεστεί σε αμφιβόλου αποτελεσματικότητας προτάσεις που θα θεσμοθετηθούν αλλά δεν θα υλοποιηθούν;
    ΑΝ πραγματικά υπάρχει βούληση για κάτι τέτοιο, θα πρέπει
    α]Ολοι οι εκπαιδευτικοί να επιστρέψουν στα σχολεία. ΚΑΝΕΙΣ εκπαιδευτικός σε γραφείο, διεύθυνση, περιφερειακή διοίκηση εκπαίδευσης, Κεντρική υπηρεσία ΥΠΔΒΜΘ, γραφεία βουλευτών και υπουργών.
    β]Αν το Υπουργείο θέλει σωστή διοίκηση να προβλέψει την κάλυψη των διοικητικών θέσεων με διοικητικό προσωπικό και όχι με ρουσφετολογικές αποσπάσεις εκπαιδευτικών.
    γ]Οποιεσδήποτε αλλαγές στην εκπαίδευση θα πρέπει να συνοδεύονται με γενναίες χρηματοδοτήσεις. Χωρίς χρηματοδοτήσεις δεν μπορεί να γίνει κάτι. Πόσο εφικτό όμως είναι αυτό; Εχει την πολιτική βούληση η Κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει την εκπαίδευση διαχρονικά και όχι με την λογική του » χρηματοδοτώ όταν έχω χρήματα από ευρωπαϊκά προγράμματα και μόλις αυτά τελειώσουν υποχρηματοδοτώ ή καταργώ τις δομές αυτές»;

    ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΔΟΜΩΝ
    Μια σχολική μονάδα σήμερα σε γυμνάσιο ή λύκειο έχει τεράστιο φόρτο διοικητικής και εκπαιδευτικής δουλειάς.
    Αρα χρειάζεται:
    1]Αναβάθμιση του ρόλου του διευθυντή. Σήμερα ο διευθυντής και μάλιστα στα μικρά σχολεία έχει ένα τεράστιο γραφειοκρατικό έργο με όλες τις υπερκείμενες υπηρεσίες, με το Υπουργείο Οικονομικών, με τα οικονομικά των σχολικών επιτροπών. Επιβάλλεται η απεμπλοκή του από το διδακτικό έργο, διαφορετικά ο διορισμός διοικητικού διευθυντή όπως στην Ιταλία.
    2] υποδιευθυντή σε μόνιμη βάση και με επιμίσθιο για σχολείο πάνω από 80 μαθητές.
    3]Γραμματέα σε κάθε σχολείο με πάνω από 80μαθητές. Τα κενά θα καλυφθούν με μετατάξεις από πλεονάζον προσωπικό άλλων υπηρεσιών.
    4]Αμεση ύπαρξη ψυχολόγων στα σχολεία. Η τοποθέτησή τους μπορεί να γίνει με στελέχωση των υπαρχόντων ΓΡΑΣΕΠ τα οποία πρέπει να ολοκληρώσουν τον σκοπό τους με την Συμβουλευτική που στερούνται σήμερα.
    5] Αμεση αναβάθμιση των ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ με την τοποθέτηση ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΟΝΟΜΩΝ. Το ωράριο λειτουργίας θα καλύπτει πρωί και απόγευμα ανοίγοντας έτσι το σχολείο στην τοπική κοινωνία. Παράλληλα άμεση χρηματοδότηση των Σχολικών βιβλιοθηκών για αγορά και προμήθεια βιβλίων, έντυπων και Η/Ν τίτλων, αναβάθμιση εξοπλισμού. Δυστυχώς μετά την ίδρυσή τους από το 2000 μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις δεν διέθεσαν δραχμή στις σχολικές βιβλιοθήκες.
    Πρώτα λοιπόν θα πρέπει να αναβαθμιστούν οι υπάρχουσες σήμερα υποδομές.
    6] Αμεση κατάργηση όλων των Γραφείων εκπαίδευσης . Δεν έχουν λόγο ύπαρξης, αφού το έργο τους εξαντλείται στην διαμετακόμιση αλληλογραφίας προς τις Διευθύνσεις εκπαιδευσης και έχουν καταστεί υπηρεσίες βολέματος εκπαιδευτικών.

    ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ:
    Θα έχει δυνατότητα η σχολική μονάδα να καθορίζει ή να έχει ευελιξία στην ύλη [σε τοπικό επίπεδο] σε διάφορα μαθήματα ιστορία-γεωγραφία κ.α λόγω τοπικών ιδιαιτεροτήτων; Αν το κάθε σχολείο κληθεί να υλοποιεί ανελαστικά προγράμματα μαθημάτων δεν μιλάμε για αυτονομία σχολικής μονάδας. Αρα ο ρόλος διευθυντή και συλλόγου εκπαιδευτικών θα είναι καθαρά εκτελεστικός σε άνωθεν εντολές.
    Παράλληλα για την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου το προσωπικό θα πρέπει να παραμένει στο σχολείο από τις 08.00-14.00 άσχετα αν έχει ορισμένη ή όχι εργασία που του ανατίθεται από το Σύλλογο διδασκόντων. Ολοι σήμερα γνωρίζουμε οτι οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο σχολείο μόνο όταν έχουν διδακτικό ωράριο.
    Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου μέσα από διαδικασίες αυτοαξιολόγησης, και αξιολόγησης διευθυντή, Σχολικού Συμβούλου, Υπεύθυνου παιδαγικής καθοδήγησης.
    Υποχρεωτική συνέντευξη όλων των νεοδιοριζομένων από επιτροπή ψυχολόγων και εκπαιδευτικών. Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν εκπαιδευτικοί που θα έπρεπε να είναι σε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία εκτός σχολείου. Τις περισσότερες φορές τα αρμόδια όργανα παρ’ όλο οτι το γνωρίζουν, κωφεύουν ή καλύπτουν οφθαλμοφανείς αδυναμίες εκπαιδευτικών.

    12.4.2011
    ΗΡΧΑ

  • 12 Απριλίου 2011, 19:37 | periklis

    Η αυτονομία της σχολικής μονάδας για να υπάρξει πρέπει να έχει το δικαίωμα ο διευθυντής να ζητά την απόσπαση κάποιου διδάσκοντα σε άλλο σχολείο, με πλήρη αιτιολόγηση βέβαια, σε επίπεδο δήμου η διεύθυνσης. Δηλαδή να διατηρηθούν οι μεταθέσεις -τοποθετήσεις σε οργανικά κενά, με τις οποίες δημιουργείται το προσωπικό του σχολείου, απλώς οι διευθυντές να έχουν το δικαίωμα της πρότασης απόσπασης, η οποία πραγματοποιείται μετά από απόφαση του ΠΥΣΔΕ.
    Αν όμως υπάρξουν δάσκαλοι ή καθηγητές, οι οποίοι τρείς ή παραπάνω φορές αλλάξουν σχολείο, επειδή οι διευθυντές, μετά από επιμόρφωση και αξιολόγηση, δεν τους θέλουν στο σχολείο τους ,τότε να μετατάσσονται σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Αυτή η ανακύκλωση- μετάταξη πιστεύω ότι θα αναζωογονήσει τις σχολικές μονάδες και τους καθηγητές , χωρίς να δημιουργεί προβλήματα εφόσον γίνεται σε τοπικό επίπεδο. Η τριαντάχρονη εμπειρία μου έχει δείξει ότι αν σε ένα σχολείο υπαρχουν δύο ή παραπάνω καθηγητές που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους,τότε το σχολείο δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως θα έπρεπε προς όφελος του μαθητή, αλλά απλά λειτουργεί προς όφελος του καθηγητή που δεν χάνει την οργανική του θέση! Ετσι όμως δεν ανταποκρίνεται το δημόσιο σχολείο στις ανάγκες του μαθητή, ο οποίος αναγκάζεται να οδηγηθεί στα κάθε είδους φροντιστήρια. Επίσης τι νόημα έχει η αναφορά στην αυτονομία, όταν φέτος με το πρόσχημα μείωσης της ύλης καθορίστηκε επακριβώς η ύλη σε μαθήματα τα οποία δεν εξετάζονται πανελλαδικά, π.χ της Φυσικής Β Λυκείου Γενικής παιδείας και κατεύθυνσης, και μάλιστα από όχι μάχιμους καθηγητές; Το αποτέλεσμα ήταν οι μαθητές μέσω των φροντιστηρίων να μάθουν επακριβώς την ύλη και αν τολμούσε κάποιος να αναφερθεί σε θέματα που τα θεωρούσε απαραίτητα να έχει την αντίρηση των μαθητών του, μα κύριε, αυτά δεν είναι στην ύλη! Πως οι ίδιοι άνθρωποι που σκέφτηκαν και έκαναν αυτήν την αθλιότητα της περικοπής της ύλης, πιστεύουν στην προώθηση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας; εκτός αν ήθελαν υποκριτικά,απλώς να δείξουν έργο.
    Ο επακριβής καθορισμός της ύλης ακυρώνει οποιαδήποτε αυτονομία, λειτουργεί αντιπαιδαγωγικά και ευνοεί τα φροντιστήρια που θέλουν, για ευνόητους λόγους, να υπάρχει η ίδια διδακτέα ύλη σε όλα τα σχολεία.
    Ελευθερώστε τους καθηγητές-δασκάλους από το ένα βιβλίο και την σαφώς καθορισμένη ύλη που σκοτώνει τη διδακτική διαδικασία ,τη μάθηση και την αυτενέργεια ,αυτονομία. Ξαναδέστε το πολλαπλό βιβλίο που ξεκίνησε το 2000, τώρα είναι πλέον απαραίτητο για να λειτουργήσει η αυτονομία της σχολικής μονάδας. Μην ακούτε αυτούς που το πολέμησαν για ιδιοτελείς λόγους (γονείς υποψηφίων και φροντιστήρια). Απελευθερώστε την παιδεία από την μπούργκα της σαφώς καθορισμένης ύλης, αφήστε τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα να θέσουν τα πλαίσια των απαραίτητων γνώσεων που θέλουν να έχουν οι φοιτητές τους και τους καθηγητές των σχολείων (Λυκείων κυρίως) να επιλέξουν το βιβλίο και τις παραγράφους που θα διδάξουν.
    Αφήστε να οργανωθούν σε κάθε σχολική μονάδα (ή και ομάδα γειτονικών σχολείων) ομάδες φυσικών ,μαθηματικών ,φιλολόγων κ.ά. οι οποίες επιλέγουν ένα υπεύθυνο και επίσης επιλέγουν τα βιβλία, συζητούν για την ύλη που πρέπει να διδαχθεί , τον τρόπο διδασκαλίας κ.ά. Αυτό είναι απαραίτητο για την αυτονομία των σχολείων,την σύγκλιση και την ενδοεπιμόρφωση.

  • 12 Απριλίου 2011, 12:51 | Σοφία Σαρακινίδου

    Θετική η ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας με βασική προϋπόθεση τη δημοκρατική λειτουργία της. Απαραίτητη η συνεργασία και η συναίνεση του συλλόγου διδασκόντων, των μαθητικών συμβουλίων, του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, των μόνιμων υποστηρικτικών δομών και του βοηθητικού προσωπικού. Αποφασιστικός ο ρόλος του συλλόγου διδασκόντων. Οικονομική ανεξαρτησία και αυτοδιαχείριση της σχολικής μονάδας, η οποία είναι ικανή να προγραμματίζει, να οργανώνει, να υλοποιεί και να αξιολογεί αποτελεσματικά το έργο της σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές αρχές.

  • 12 Απριλίου 2011, 10:43 | Χρύσα

    Χρήματα. Το κάθε σχολείο να διαθέτει τους οικονομικούς πόρους που του αναλογούν σε πραγματικούς και όχι υποθετικούς αριθμούς, για να μπορεί να προγραμματίζει τις υποχρεώσεις του της σχολικής χρονιάς.
    Ανάληψη πρωτοβουλιών, στο πλαίσιο των νόμων.
    Πριν τη λήξη του σχολικού έτους να έχουν ρυθμιστεί για το νέο σχολικό έτος ο ακριβής αριθμός των μαθητών, των τμημάτων, των διδασκόντων. Οι διδάσκοντες να γνωρίζουν τι θα διδάξουν (εξυπακούεται και το πώς) και να έχον καταθέσει στο διευθυντή και στη διεύθυνση ένα προγραμματισμό ετήσιο με δυνατότητα αναπροσαρμογής του.

  • 12 Απριλίου 2011, 09:42 | Γεωργία Γκαρδαλίνου

    Καλή σας μέρα! Αρχικά ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι εκπαιδευτικός, αν και Πε, η μονη μου επαφή είναι γιατί έχω παιδί στην Β Δημοτικου… Μου θυμίζει λίγο το σχολείο που γνώρισα δεκαετία ΄60/΄70 η φιγούρα του Διευθυντή με τόση εξουσία και δεν βλέπω πουθενά σ΄αυτά το μαθητή πρώτο.

  • 12 Απριλίου 2011, 08:49 | ΧΑΝΙΩΤΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Ο σύλλογος διδασκόντων θα πρέπει να μην αποδυναμωθεί σε ρόλο συμβουλευτικού οργάνου προς τον διευθυντή, αλλά θα πρέπει να συνεχίσει να αποφασίζει για όλες εκείνες τις αρμοδιότητες που έχει μέχρι σήμερα στην σχολική μονάδα.
    Στο συμβούλιο σχολικής κοινότητας λόγω της διττής αρμοδιότητάς του (αφενός της οικονομικής διαχείρισης και αφετέρου των αλλων αρμοδιοτήτων όπως της κοινωνικής λογοδοσίας κλπ), για λόγους καλλίτερης διασφάλισης της διαφάνειάς του, θα πρέπει στα μέλη του να προσθεθεί ένα ακόμα επιλεγμένο από τον σύλλογο διδασκόντων. Όπου δεν υπάρχει σύλλογος γονέων και κηδεμόνων στο μέλος αυτό να τοποθετείται άτομο από την ένωση συλλόγων γονέων και κηδεμόνων του δήμου.
    Για τον υποδιευθυντή του σχολείου στο κείμενο της πρότασης αναφέρεται ότι επιλέγεται από τον σύλλογο διδασκόντων. Όμως στην σχηματική παράσταση αναφέρεται ότι ο διευθυντής επιλέγει τον υποδιευθυντή μεταξύ των προταθέντων από τον συλλογο διδασκόντων υποψηφίων.
    Σε κάθε περίπτωση θα πρέπαι να εξασφαλίζεται η αντικειμενική κρίση με βάση την κείμενη νομοθεσία ως προς τα κριτήρια και η δυνατότητα του υποψηφίου υποδιευθυντή να προσφέυγει σε δεύτερο βαθμό κρίσης όταν πιστεύει ότι αδικείται.
    Επίσης η επιλογή του υποδιευθυντή θα πρέπει να επικυρώνεται από το αρμόδιο υπηρεσιακό συμβούλιο.

  • 11 Απριλίου 2011, 08:57 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΑΚΑΛΗΣ

    ΣΩΣΤΑ ΑΛΛΑ
    ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΙΣΕΤΕ ΤΟΝ Κ ΚΑΘΗΓΗΤΗ/ΤΡΙΑ ΟΤΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ…. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΛΠ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ …ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ!!!!!!!!!ΧΡΟΝΙΑΣ.

  • 11 Απριλίου 2011, 01:28 | ΄Χαράλαμπος

    Θετικη η αυτοοργανωση κλπ αλλα για να πετύχει χρειάζεται να ενεργοποιηθουν όλοι σχεδον οιεκπαιδευτικοι του σχολείου Αυτό μπορει να γίνει με τον Διευθυντη μεσα στη σχολικη ταξηκαι σε καμμια περιπτωση έξω απ αυτην με μειωμενο ωραριο στους δασκαλουςκαιαναλαμβανοντας ( οι δασκαλοι)συγκεκριμενες αρμοδιοτητες που ασκειμεχρι τωρα ο Διευθυντης και δεν ανηκουν στον ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ και κατευθυντικο ρόλο του Διευθυντήπχ ταμειο σχολικηςεπιτροπής,υπευθυνοτητα σχολικων εορτων,επιμορφωσηςενδοσχολικης,υπευθυνοτηταδικτυων καιδιαγωνισμωνεπισκευης και συντηρησης σχολικων χωρωνΟ Διευθυντης πρεπει να καθοδηγει διδακτικα και παιδαγωγικα τους δασκαλους καιστους δυο αυτους τομεις πρεπει να εχει εμπειρια ,γνωση, και συνεχηεπιμορφωση ανωτερη των υφισταμενων του κατ ουσιαν και όχι μονο σε τιτλουςκαι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ασχολειται με κηπους κλειδαριεςΒιβλιοθήκες η/υ επισκευες ταμεια καιμεκαταστασεις μεταφοραςμαθητων

  • 10 Απριλίου 2011, 23:46 | ΡΟΥΣΗΣ ΡΑΦΑΗΛ

    Αν δεχθούμε οτι:Αυτονομία είναι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, οτι στη χώρα μας υπάρχουν εκπαιδευτικές μονάδες που είναι αυτόνομες, τα πάσης φύσεως φροντιστήρια,τότε για να έχουμε ενίσχυση της αυτονομίας θα έπρεπε να ορίζεται ο διευθυντής κάθε σχολικής μονάδας με ανοιχτό διαγωνισμό από τη σχολική επιτροπή. Με τον ίδιο τρόπο ο διευθυντής και η σχολική επιτροπή θα καθόριζαν την δυναμικότητα του σχολείου, τις αντίστοιχες οργανικές θέσεις της σχολικής μονάδας και θα προσλάμβαναν για ορισμένο χρονικό διάστημα τους εκπαιδευτικούς ανάλογα με τις ανάγκες τις μονάδας.Ο συλλογος διδασκόντων σε συνεργασία με το σχολικό συμβούλιο θα καθόριζε και θα υλοποιούσε το πρόγραμμα για το οποίο θα είχε και τη σχετική ευθύνη μέσα σε καθορισμένα εθνικά πλαίσια.Συνεπώς η σχολική μονάδα θα είχε τη δυνατότητά να προγραμματίζει, να οργανώνει, να υλοποιεί και να αξιολογεί αποτελεσματικά το έργο της.

  • 10 Απριλίου 2011, 18:54 | Dimitris

    Συμφωνώ με τις απόψεις/ενστάσεις των ‘Σοφία’ και ‘Eidimonas’ παραπάνω.

    Όλα καλά ακούγονται για ‘αυτονομία’ των σχολείων, αλλά χωρίς στήριξη, είναι ένα ‘πουκάμισσο αδειανό’!….

    Στην εποχή του Μνημονίου, πόσο είναι εφικτό αυτό; Για ποιες καινοτομίες μιλάμε όταν οι Σχολικές Επιτροπές δεν έχουν λεφτά (γιατί δεν τους δίνετε κύριοι/ες του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.!) για να αγοράσουν χαρτί υγείας και αναλώσιμα;;;….

    Επίσης, δεν διαφωνώ με την αυτο-αξιολόγηση, ούτε με την προοπτική αυστηρών ποινών για επίορκους και –εν τέλει — επικίνδυνους εκπαιδευτικούς. Αλλά, θα τους αξιολογήσει ποιός; Κοιτάξτε πόσοι/ες διευθυντές εκπαίδευσης (για να μην πω τα στελέχη του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ.)είναι στελέχη του κυβερνώντος κόμματος! Και μιλούν μετά για ‘λαμόγια’, συμπαρασύροντας όλον τον κλάδο!

    Τέλος, ποιος θα αξιολογεί του ‘αξιολογητές’; Δηλαδή, ανατροφοδότηση για τα κακά των ‘ανωτέρων’ επιπέδων της ιεραρχίας θα υπάρχει; Μόνο ‘top-down’, και καθόλου ‘bottom-up’; Τόσο δημοκρατικό; Όπως και όλα τα άλλα ε;!!!

    ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ! ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ, ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!!

  • 10 Απριλίου 2011, 18:16 | Δ.Κ.

    Ασφαλώς είναι θετικό. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε σε ποιο πλαίσιο τοποθετείται το εγχείρημα:
    1. Διευθυντές (επαρκείς, ανεπαρκείς;)
    2. Κτηριακή υποδομή (κατά κανόνα ελλιπέστατη)
    3. Βοηθητικό προσωπικό (ελαχιστότατο, ανεπαρκέστατο!)
    4. Χρηματοδότηση (ελλιπέστατη και ανεπαρκέστατη)
    5. Αξιολόγηση προσωπικού (ανύπαρκτη)
    6. Υπάρχον ευρύτερο θεσμικό πλαίσιο (πολύπλοκο και μη λειτουργικό)
    7. Παιδαγωγική κατάρτιση εκπαιδευτικών (ανεπαρκής)
    8. Σύστημα κινήτρων (ανύπαρκτο)
    9. Αμοιβές εκπαιδευτικών (οι χαμηλότερες στη χώρα!!!)
    10. Υποστήριξη από το Υπουργείο (ανεπαρκής)

    Μετά από όλα αυτά, μπορούμε να το τολμήσουμε; Νομίζω ναι, αλλά σε όλες τις αλλαγές που επιχειρούνται στην εκπαίδευση, ένας είναι ο κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας: ο εκπαιδευτικός. Εκεί πρέπει να εστιασουμε.

  • 10 Απριλίου 2011, 16:52 | Καθηγήτρια Δ.Ε.

    Αυτονομία της σχολικής μονάδας δεν πρέπει να σημαίνει υπαγωγή της και χειραγώγησή της από την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό θα είχε ολέθριες επιδράσεις τόσο στους μαθητές, όσο και στους καθηγητές.

    Το Υπουργείο πρέπει να διατηρήσει τον κεντρικό-εποπτικό έλεγχο ώστε να διασφαλίσει:

    1. Την ίση αντιμετώπιση όλων των μαθητών της ελλάδας, απ’ άκρη σ’ άκρη. «Πρώτα ο μαθητής» δεν είναι η φιλοσοφία μας; Πως θα είναι όλοι οι μαθητές ισότιμα/ισοδύναμα υποψήφιοι π.χ. για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αν σε έναν νομό όλα πάνε καλά, οι προϊστάμενοι και διευθυντές καλύπτουν άμεσα και αποτελεσματικά όλα τα θέματα που παρουσιάζονται, έχουν τις απαραίτητες χρηματοδοτήσεις, υπάρχουν σωστά κτίρια μόνο με πρωϊνή βάρδια, βιβλία, εργαστήρια, κλπ. και δεν υπάρχουν κενά καθηγητών, ενώ σε ένα διπλανό ή απομακρυσμένο νομό δεν υπάρχει δυνατότητα αντίστοιχης χρηματοδότησης, δεν μπορούν να προσλάβουν εγκαίρως όσους καθηγητές χρειάζονται, δεν μπορούν να επισκευάσουν τυχόν κτιριακές βλάβες ή αναγκάζονται σε διπλοβάρδιες, κλπ. ΙΣΟΙ θα ειναι αυτοί οι μαθητές; Το Υπουργείο πρέπει ΣΥΝΕΧΩΣ να ελέγχει και να εξασφαλίζει αυτή την ισότητα.

    2. Αντίστοιχα με τους καθηγητές. Ποιός θα καθορίζει τις προσλήψεις; Με τι κριτήρια; Τι μισθό; Ο μισθός του καθηγητή δηλαδή θα ποικίλει ανά νομό, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες κάθε δήμου; Και ποιός θα εμποδίσει τοπικούς παράγοντες να επηρεάζουν τις προσλήψεις νέων καθηγητών καταστρατηγώντας την αξιοκρατία, αν δεν υπάρχει ένας κεντρικός κρατικός έλεγχος, κάποια διαφάνεια-αξιοκρατία; Και τι θα γίνει με τις διαδικασίες μεταθέσεων/αποσπάσεων/μετατάξεων/αξιολογήσεων/κλπ; Θα γίνονται κι αυτές με τοπικά κριτήρια, από τοπικές επιτροπές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Θα επέλθει το χάος …

    Σας παρακαλώ, ναι, κάντε αλλαγές, δώστε πρωτοβουλίες και δυνατότητες στους καθηγητές, οι περισσότεροι είμαστε άξιοι και με όρεξη για δουλειά και με αγάπη για τα παιδιά, αλλά μην «πυροβολήσετε» τους μαθητές/καθηγητές δίνοντας τον έλεγχο και τη χρηματοδότηση στους δήμους/περιφέρειες.

    Μία (επί πολλά έτη) μαχόμενη εκπαιδευτικός.

  • 10 Απριλίου 2011, 13:02 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    ΕΔΩ Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΟΜΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΛΕΙΥΟΥΡΓΗΣΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ? ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΗΜΑΝΕΙ ΠΟΙΟ ΝΩΡΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

  • 10 Απριλίου 2011, 08:51 | Γ.Κ.

    Η ενίσχυση της αυτονομίας των σχολικών μονάδων είναι σαφώς θετική. Όμως θα πρέπει να βασίζεται στη συνεργασία και στην συλλογική ευθύνη. Κι γι’ αυτό τον πρώτο λόγο θα πρέπει να έχει ο σύλλογος διδασκόντων και όχι ο διευθυντής, ιδίως σε θέματα προώθησης της αυτονομίας του σχολείου, δηλ., ο σύλλογος διδασκόντων όχι απλώς να προτείνει, π.χ., στον διευθυντή εκπαιδευτικά προγράμματα κτλ., αλλά να αποφασίσει με πλειοψηφία για την εφαρμογή τους.
    Η ιδέα του ανοιχτού στην τοπική κοινωνία σχολείου είναι πράγματι ενδιαφέρουσα, αν και πρακτικά δύσκολη στην εφαρμογή της, λόγω της ευθύνης που υπάρχει για την υλικοτεχνική υποδομή του σχολείου.
    Θα μπορούσε επίσης το σχολείο να είναι ανοιχτό κατά τη διάρκεια των μαθημάτων για τους γονείς και κηδεμόνες που θα επιθυμούσαν να παρακολουθήσουν τη λειτουργία του.

  • 9 Απριλίου 2011, 17:18 | Νικος

    Το πρόβλημα,ειδικά στην αρχή, θα είναι το πώς θα κινητοποιήσεις την υπευθυνότητα και την πρωτοβουλία όταν για αρκετούς εκπαιδευτικούς η προσωρινότητα της θέσης(αναπληρωτές, ωρομίσθιοι)λειτουργεί ανασταλτικά και για αρκετούς ακομη η μονιμότητα και η «Παιδαγωγική και Διδακτική Αυτονομία»!!!!δημιουργεί απάθεια και αταραξία.
    Ετσι , πρέπει η Σχολική Μονάδα:
    1.να στελεχωθεί σε όλες τις θέσεις μέσα στο καλοκαίρι
    2.να απαλλαγεί από τη μονιμότητα των οργανικών θέσεων,εφόρου επαγγελματικής ζωής.
    3.να στελεχώνεται με μόνιμους(σταθερή εργασιακή σχέση)εκπαιδευτικούς
    4.να μπορεί να απαλάσσεται από εκπαιδευτικούς που δεν κάνουν για το σχολείο και εννοώ ακραίες αντικοινωνικές και αντισυμβατικές συμπεριφορές και λειτουργίες.

  • 9 Απριλίου 2011, 16:30 | Γιώργος Δάλκος

    Πολύ φιλόδοξη προοπτική, ειδικά για τη δευτεροβάθμια εκπάιδευση, όπου το προσωπικό αλλάζει συχνά και απαγοέύει μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Επιπλέον, απαιτείται να υπάρχει ένας διευθυντής με προσωπικότητα και, το κυριότερο, δυνατότητες ελέγχου, που είναι άγνωστος στήν εκπαίδευση, εδώ και 30 χρόνια!

  • 9 Απριλίου 2011, 09:16 | Ε.Χ

    ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΓΕΝΙΚΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ. Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ.
    ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΔΥΣΜΕΝΕΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ.

    ΠΡΩΗΝ ΛΥΚΕΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΝΥΝ ΑΠΛΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

  • 8 Απριλίου 2011, 21:01 | Μαρία

    Θεωρώ ότι αυτό είναι αρκετά χρήσιμο με την προϋπόθεση να είναι ο διευθυντής άνθρωπος με εκπαίδευση στη διοίκηση αλλά και εισηγητής και υποστηρικτής καινοτόμων δράσεων και με ανοιχτό μυαλό.Έτσι η σχολική μονάδα θα προχωρήσει σε δράσεις πρωτότυπες και ουσιαστικές, που θα προαγάγουν τη μαθησιακή αλλά και γενικότερα κοινωνική και πολιτιστική ζωή των μαθητών.Είναι πλέον βαρετή η στείρα μετάδοση γνώσης με μεθόδους αναχρονιστικές και με τα σχολεία ξεκομμένα από την πραγματικότητα και τον υπόλοιπο κόσμο. Το σχολείο να συνεργάζεται με άλλα και την τοπική κοινωνία αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο.

  • 8 Απριλίου 2011, 20:54 | Δημήτρης Πούλος

    «Αυτονομία» είναι μια λέξη που ακούγεται ωφέλιμη για τις μειονότητες. Δεν την έχει ανάγκη μια ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία. Και το πανεπιστήμιο που έχει αυτονομία ποιό είναι το όφελος; Καταντάει μια κλειστή κοινότητα που απλά ξέρει καλά να διασφαλίζει τα κακώς νοούμενα συμφέροντά της. Μόνο με εξωτερική αξιολόγηση (χωρίς φόβους και υπερβολές) θα υπάρξει πρόοδος στην εκπαίδευση.

  • 8 Απριλίου 2011, 15:06 | Καραφύλλη Μαριάνθη

    Αν δεν έχει κάθε σχολείο το δικό του χώρο, καλά όλα αυτά αλλά είναι αδύνατον να πραγματοποιηθούν.Π.χ. θέλω να κάνω βιβλιοθήκη αλλά το σχολείο της άλλης βάρδιας χρησιμοποιεί την τάξη για μάθημα. Πώς θα επιτύχω εγώ τους στόχους που θέτω με τέτοια εμπόδια;

  • 8 Απριλίου 2011, 09:38 | Κατερίνα Π.

    Συμφωνώ αρκεί να υπάρχει οικονομική στήριξη από την πολιτεία αλλά και ο σχετικός έλεγχος έτσι ώστε να επιβεβαιώνεται ότι η μονάδα λειτουργεί αποτελεσματικά και σωστά και όχι αρνητικά.

    Είναι επικύνδυνο, αν ο εκάστοτε Διευθυντής είναι μισαλλόδοξος, να
    επιβάλλει αρνητικές για τα παιδιά λειτουργίες στο σχολείο του.
    *-*-*-*-**

  • 8 Απριλίου 2011, 09:34 | Έλενα

    Αφού όλα τα σχολεία θα είναι υποχρεωμένα να λειτουργούν αυτόνομα από τον προγραμματισμό μέχρι και την αξιολόγηση πιστεύω ότι:
    1. Θα δημιουργήσει καλύτερο κλίμα μεταξύ τους αφού θα είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για τη λειτουργία του, θα δέσει καλύτερα την ομάδα.
    2. Υγιής ανταγωνισμός ανάμεσα στις σχολικές μονάδες. Η φήμη ενός σχολείου καθρεπτίζει την ποιότητα της δουλειάς του.
    3. Δεν θα μπορούμε να ρίξουμε τις ευθύνες αλλού γιατί μέχρι τώρα υπάρχει πάντα μία δικαιολογία από όλους τους δημοσίους υπαλλήλους ότι κάποιος άλλος φταίει.
    4. Ευκολότερη, άμεση, δημιουργικότερη, ουσιαστικότερη, αποτελεσματικότερη, στοχοθετημένη εργασία για όλους για να βγούμε επιτέλους από τη μιζέρια και την γκρίνια.

  • 8 Απριλίου 2011, 08:03 | ΑΝΤΩΝΙΑ

    Το μεγάλο πρόβλημα είναι κατά πόσο οι διευθυντές θα έχουν την θέληση να λύσουν κάποια θέματα. π.χ στο σχολειο του παιδιού μου που είναι Ε΄ταξη αλλάζουμε την τέταρτη δασκάλα με ενδιάμεσες εβδομάδες χωρίς δάσκαλα.Ο διευθυντής για να τα έχει καλά με τους δασκάλους έδινε οτι άδεια του ζητούσαν, το τοπικό γραφείο 1οβαθμιας που επισκεφτήκαμε οι γονείς δεν έχει καμία αρμοδιότητα παρα μόνο να μεταβιβάζει τα fax στο κεντρικό γραφείο του νομού. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο στο κεντρικό γραφείο για να ενημερωθούμε μας κατηγορεί για υπέρβαση ιεραρχίας.???!!! Πιστεύω πως για να λυθούν τα προβλήματα πρέπει να αλλάξουν όλοι και θέσεις και κυρίως μυαλά και τρόπο σκέψης.

  • 8 Απριλίου 2011, 07:57 | Μαρία Πέτρου

    Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αυτονομία αν η διεύθυνση του σχολείου δεν έχει την δυνατότητα να προσλαμβάνει και να απολύει τους δασκάλους καθώς και να τους δίνει κίνητρα αποδοτικότητας.
    Αυτό απαιτεί την άρση της ιδιότητας του δημοσίου υπαλλήλου από τους δασκάλους και ελπίζω ότι η κυβέρνηση θα έχει το πολιτικό θάρρος να το κάνει.

  • 8 Απριλίου 2011, 00:34 | Petros Christopoulos

    Η αυτονομία της σχολικής μονάδας μπορεί να λειτουργήσει θετικά μόνο αν γίνει με όρους ομαδικής δουλειάς του Συλλόγου των καθηγητών και όχι ατομικής ευθύνης του Διευθυντή.

    Δηλαδή οι καθηγητές να νιώθουν ότι η βελτίωση του σχολείου είναι και προς το δικό τους συμφέρον και όχι να ωθούνται από τον διευθυντή τους.

    Ο σκοπός του σχολείου θα είναι να αυτο-ρυθμίζεται, να αυτο-αξιολογείται και να αυτο-βελτιώνεται προς το συμφέρον όλων.

    Θα σας πω τι νομίζω ότι εμποδίζει έναν τέτοιο στόχο:

    1) Η αναξιοκρατία που προωθεί τοσα χρόνια το υπουργείο και στους διορισμους και σε υπεύθυνες θέσεις. Αν δεν είναι ικανός κάποιος, ούτε θα αποδώσει ούτε και μπορεί να πείσει τους άλλους να αποδώσουν.

    2) Η έλλειψη επιμορφώσεων και η αναξιοκρατία στην επιλογή επιμορφωτών. «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις».

    3) Η έλλειψη κινήτρων απόδοσης, χρηματικών και ηθικών. (βλ. αναξιοκρατία και χαμηλοί μισθοί)

    4) Ο κίνδυνος σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της και την οικογενειακή, οικονομική, συναισθηματική κατάσταση των μαθητών. Γιαυτό και πρέπει να γίνεται ανά σχολική μονάδα σε σύγκριση μόνο με τον εαυτό της κάθε χρόνο.

  • 7 Απριλίου 2011, 23:17 | Καρούμπαλη Ευγενία

    Η ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας μπορεί να γίνει:
    -με την πρόσληψη διοικητικού/βοηθητικού προσωπικού σε κάθε σχολείο (γραμματεία, επιστάτη/τρια) με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί να έχουν εκπαιδευτικό και μόνο έργο.
    -όταν από τον Ιούνιο είναι γνωστό το που θα βρίσκεται ο/η κάθε εκπαιδευτικός.
    -όταν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές (ανεξάρτητες αίθουσες καλλιτεχνικών, μουσικής, ξένων γλωσσών, διαδραστικοί πίνακες σε κάθε αίθουσα, περισσότερα του ενός εργαστήρια πληροφορικής,ανανεωμένες βιβλιοθήκες, πλήρως εξοπλισμένες αίθουσες εκδηλώσεων) σε κάθε σχολείο.
    -όταν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές στους εκπαιδευτικούς ούτως ώστε να μπορούν να προετοιμάζονται για το μάθημά τους επαρκώς στο χώρο του σχολείου εντός σχολικού ωραρίου (ο κάθε εκπαιδευτικός να έχει το δικό του γραφείο με υπολογιστή συνδεδεμένο στο διαδίκτυο και προσωπικό χώρο για προσωπικά του αντικείμενα, πράγμα που δεν συμβαίνει στην πλειονότητα των δημοσίων σχολείων της χώρας)
    – με το να υπάρχει σε κάθε σχολική μονάδα ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός και εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, ούτως ώστε το έργο της σχολικής μονάδας να είναι ουσιαστικό και πραγματικά αποτελεσματικό. Ένας/ Μια μαθητής/τρια που ικανοποιεί βασικές ανάγκες (κατά Maslow) δεν μπορεί σαφώς να ικανοποιήσει πιο σύνθετες ανάγκες (όπως αυτές που παρέχει το σχολικό πριβάλλον). Οπότε βοηθώντας τους/τις μαθητές/τριες να ικανοποιήσουν βασικές τους ανάγκες με τη βοήθεια των ανωτέρων επαγγελματιών, το έργο του σχολείου θα αναβαθμιστεί σημαντικά.
    -με τη συνεργασία διαφόρων φορέων της τοπικής κοινωνίας π.χ. με μουσεία, πολιτισμικούς οργανισμούς, ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, μη κυβερνητικές οργανώσεις και κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο συνεργασίας τους, το οποίο σήμερα είναι μάλλον ασαφές.

  • 7 Απριλίου 2011, 21:01 | ΑλεξΕλεν

    Για να γίνει αυτό πρέπει οι σχολικές μονάδες να είναι μεγάλες σε μέγεθος. Μόνο τότε αποκτούν την βαρύτητα που πρέπει να έχουν μέσα στην κοινωνία. Μικρά σχολεία της γειτονιάς είναι δεδομένο ότι θα αποτύχουν όποια μεταρρύθμιση και να γίνει!

  • 7 Απριλίου 2011, 20:18 | Σοφία

    Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αυτονομία, με κεντρικά ορισμένα τα αναλυτικά προγράμματα, τα σχολικά βιβλια, τους μαθησιακούς στόχους και βέβαια χωρίς λεφτά. Γι’ αυτό και η αυτονομία, έτσι όπως την εννούν οι παιδαγωγοί, στην Ελλάδα δεν υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει, τουλάχιστον για το κοντινό μέλλον.
    Όσον αφορά την πρωτοβουλία για προγράμματα και δραστηριότητες και τώρα υπάρχει. Αλλά πείτε μου τι δραστηριότητες και τι πρότζεκτ να κάνεις, χωρίς σχολικές βιβλιοθήκες, χωρίς χρήματα για υλικά για τις εργασίες των παιδιών, χωρίς καν χαρτί για το φωτοτυπικό!

  • 7 Απριλίου 2011, 19:18 | eidimonas

    Η αυτονόμηση της σχολικής μονάδας σαν όρος ακούγεται ελκυστικός, υπό την έννοια ότι ευνοείται ο προγραμματισμός, η οργάνωση, η υλοποίηση και η αξιολόγηση των όποιων δράσεων της. Ωστόσο μια σχολική μονάδα δεν λειτουργεί υπό συνθήκες marketing και αυστηρών επιχειρηματικών targets. Για να αποδώσει ένα οποιοδήποτε εγχείρημα ενίσχυσης της αυτονομίας σχολικών μονάδων, απαιτούνται κάποια βασικά προαπαιτούμενα εργαλεία. Ερωτάσθε:
    1) Στα πλαίσια ενίσχυσης της αυτονομίας των σχολικών μονάδων, παραμένει η κεντρική εποπτεία των σχολείων στο ΥΠΔΜΘ ή μήπως μετατίθεται στην οικεία σχολική μονάδα ή στους τοπικούς φορείς η όποια ευθύνη οργάνωσης και λειτουργίας τους;
    2) Η όποια χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων, μετακυλίεται στους δήμους και μάλιστα -επειδή ζούμε σε χαλεπούς καιρούς- πρόκειται να ορίσουν διάφορα standards βάσει των οποίων θα χρηματοδοτούν περισσότερο ή λιγότερο τα σχολεία μέσω της αυτοαξιολόγησης; Αυτό το τελευταίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε διατάραξη της σχέσης του σχολείου με την τοπική κοινωνία με απρόβλεπτες συνέπειες.
    3) Μήπως τελικά προκύψουν μακροπρόθεσμα εκπαιδευτικές ανισότητες λόγω της αδυναμίας σας να ανταποκριθείτε στις οικονομικές σας υποχρεώσεις; Είστε έτοιμοι για παράδειγμα, να στηρίξετε σε υλικοτεχνική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό τις προτεινόμενες δράσεις σχολικών μονάδων που θα σας το ζητήσουν στα πλαίσια της αυτοαξιολόγησης; Σε διαφορετική περίπτωση τούτα τα σχολεία κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ως «προβληματικά», άρα θα βαθμολογούνται «κάτω από τη βάση».
    4) Πως αντιλαμβάνεστε την συνδιαμόρφωση της εκπαιδευτικής πολιτικής μαζί με τους εκπαιδευτικούς; Τι παραπάνω σκοπεύετε να κάνετε προς αυτή την κατεύθυυνση; Γιατί μέχρι τώρα, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο στις προθέσεις σας.
    5) Θα υπάρξουν επιτέλους στα σχολεία οργανωμένες χρηματοδοτούμενες επιμορφωτικές δράσεις και από ποιόν;
    6) Θα αφεθούν ελεύθεροι οι εκπαιδευτικοί να εφαρμόσουν στην πράξη καινοτόμες πρακτικές στα πλαίσια ενός ανοικτού προγράμματος σπουδών, ή μήπως δεν θα έχουν χρόνο για τέτοιου είδους δραστηριότητες εφόσον θα φορτωθούν πιθανώς με πρόσθετες γραφειοκρατικές αρμοδιότητες; Θα υπάρξει προς τούτο γραμματειακή υποστήριξη ώστε να απασχοληθεί ο διδάσκων στο ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ του έργο;
    7) Έχετε σκεφτεί πως η ενίσχυση της αυτονομίας μιας σχολικής μονάδας είναι άμεσα συνυφασμένη με το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών; Πως θα πειστεί να συμμετάσχει στη διαδικασία αυτή η πλειονότητα των ελαστικά εργαζόμενων εκπαιδευτικών, πολλοί από τους οποίους έχουν θεμελιώσει δικαίωμα διορισμού και κάποιοι άλλοι καλούνται στα σχολεία τους ως αναπλωρωτές στα μέσα ΜΑΡΤΙΟΥ; Ας μην προχωρείτε λοιπόν σε νέες πρακτικές με παλιές και ξεπερασμένες συνταγές!

  • 7 Απριλίου 2011, 18:56 | nikos

    οπως λειτουργούσαν τα ΠΡΟΤΕΣ – ΣΕΛΕΤΕ για την τεχνική εκπαίδευση

  • 7 Απριλίου 2011, 11:47 | Παναγιώτης Κοσμόπουλος

    Πώς αντιλαμβάνεστε την ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και της δυνατότητάς της να προγραμματίζει, να οργανώνει, να υλοποιεί και να αξιολογεί αποτελεσματικά το έργο της;

    1. Με επιστάτη (με μιοκροεπισκευαστικές αρμοδιότητες-ικανότητες)
    2. Με γραμματέα (επιμορφωμένο στις ΤΠΕ)
    3. Με Υποδιευθυντή ανά τάξη
    4. Με υπεύθυνους τμημάτων με αποφασιστικές αρμοδιότητες
    5. Με μόνιμες υποστηρικτικές δομές (ψυχολόγο, σύμβουλο, ενισχυτική), έστω και σε ομάδα σχολείων.
    6. Με αποκλειστικά μόνιμο προσωπικό (έστω και με ελλειπές ωράριο)
    7. Με ειδικές αίθουσες (μουσικής, βιβλιοθήκης, εντευκτήριο, κ.λ.π.)
    8. Συμπληρώστε …

  • 6 Απριλίου 2011, 23:38 | ATCOLA

    δεν πρέπει να υπάρχει αυτονομία της εκπαιδευτικής μονάδας. το κράτος πρέπει να έχει συνέχεια , με την αυτονομία το κράτος τεμαχίζεται !!!! ..ποιός θα διαχειριστεί την διαχείρηση΄;.θα δημιουργήσουμε ακόμη ένα τέρας γραφειοκρατείας ?? οι ανισότητες θα κάνουν την παρουσία τους σε βαθμό εγκλήματος και η αγανάκτηση θα είναι μη διαχειρίσημη ..καταστάσεις απο αμερικάνικες ταινίες τύπου γκέτο με σχολεία μαύρων και λευκών θα είναι καθημερινότητα και στην χώρα μας . ποιά είναι τα αποτελέσματα της αυτονομίας στα ΤΕΙ -ΑΕΙ .. υπάρχει διαφθορά στην επιλογή των μελών της εκπαιδευτικής ακαδημαϊκής κοινότητας ?? η οικογενειοκρατεία παρόλο που καταγγέλεται …καλά κρατεί.!!
    τα ιδιωτικά έδιναν πτυχία χωρίς μια ώρα παρουσίας στο σχολείο …. και ακόμη είναι στα δικαστήρια οι καθηγητές που ήταν ελεγκτές !

    εθνικό απολυτηριο ? η διαβαθμισμένο !

    η πιστοποίηση κατοχής γνώσεων θα ακολουθήσει το μονοπάτι Α1 Α2 Β1 Β2 C1 C2 των ξένων γλωσσών?
    τα σχολεία θα μετατραπούν σε φροντιστήρια

  • 6 Απριλίου 2011, 22:09 | Ειρήνη

    Πιστεύω ότι η συγκεκριμένη ερώτηση δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ναι ή ένα όχι. Απαντώ με ερωτήσεις:
    Η αυτονομία των σχολικών μονάδων για το επόμενο σχολικό έτος θα υλοποιηθεί εάν
    1) Τον Ιούνιο του 2011 το σχολείο θα γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των μαθητών που θα φοιτήσουν σε αυτό το επόμενο σχολικό έτος;
    2)Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου-οργανικά ανήκοντες, με διάθεση, αποσπασμένοι, αναπληρωτές-θα βρίσκονται τον Ιούνιο στο σχολείο;
    3)Η κατανομή των μαθημάτων και η ανάθεση των εξωδιδακτικών εργασιών θα γίνει τον Ιούνιο;
    4) Τα θέματα λειτουργίας των τμημάτων ένταξης, υποδοχής,φροντιστηρικά θα έχουν επιλυθεί και θα δοθούν οι απαραίτητες εγκρίσεις τον Ιούνιο;
    5)Θα δοθούν οι εγκρίσεις για τα καινοτόμα προγράμματα και τις δράσεις τον Ιούνιο, ώστε οι εκπαιδευτικοί να γνωρίζουν το ωράριό τους και οι μαθητές και οι οικογένειές τους να κάνουν τον προγραμματισμό της επόμενης σχολικής χρονιάς;
    6)Θα δημιουργηθούν τα τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας-διδάσκοντες, μαθητές, ωράριο λειτουργίας- τον Ιούνιο;
    Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα καθορίζει το βαθμό αυτονομίας της σχολικής μονάδας και το επίπεδο της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης.

  • 6 Απριλίου 2011, 21:54 | ΑΓΓΕΛΑ

    Θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα η αυτονομία της σχολικής μονάδας στην επαρχία, όπου οι τοπικές ιδιαιτερότητες, οι μικροπολιτικές και τα ίδια συμφέροντα ενδέχεται να αποτελέσουν εμπόδιο για την επίτευξή της. Αυτονομία της σχολικής μονάδας δε μεταφράζεται σε υπαγωγή της και χειραγώγησή της από την τοπική αυτοδιοίκηση. Η σχολική μονάδα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τον τόπο, τους ανθρώπους του, τη δυναμική ή και τις αδυναμίες του και να λειτουργεί ως κέντρο μόρφωσης και(εκ)παίδευσης του μαθητικού δυναμικού της περιοχής και ταυτόχρονα αναμόρφωσης της τοπικής κοινωνίας.Για να επιτελέσει αυτό το έργο πρέπει να είναι πραγματικά αυτόνομη και η οικονομική της χρηματοδότηση από το δήμο να μη την καθιστά υποχείρια σε ιδιοτελή συμφέροντα. Αρμονική συνεργασία είναι απαραίτητη, αλλά όχι εξάρτηση.Η περίπτωση ενός διευθυντή σχολικής μονάδας και ταυτόχρονα δημοτικού αξιωματούχου ενδέχεται να είναι επωφελής για τη σχολική μονάδα, αλλά και ολέθρια με το κάθε αποτέλεσμα να κρίνεται από την ακεραιότητα του υποκειμένου και τη διάκριση των ρόλων του. Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας κρινόμενη από την υλοποίηση μαθησιακών στόχων, την ανάληψη δράσεων και πρωτοβουλιών,την ακέραια και προτυπική συμπεριφορά του ανθρώπινου δυναμικού της πρέπει να προκύπτει από την εσωτερική της οργάνωση και τον προγραμματισμό της.

  • 6 Απριλίου 2011, 21:35 | Γιάννης Α.

    Καιρός ήταν. Να μην είναι το τελευταίο βήμα αναβάθμισης της ΣΜ. Τα διδακτήρια, η υλικοτεχνική υποδομή, η επιμόρφωση, το αναλυτικό πρόγραμμα και πολλά άλλα δεν πρέπει να παραμεληθούν.

  • 6 Απριλίου 2011, 21:13 | Majo

    Ο σχεδιασμός είναι καλός. Όσον αφορά το επίπεδο της σοχλικής μονάδας δεν νομίζω ότι θα δουλέψει τελικά όχι επειδή το σκεπτικό δεν είναισωστό αλλά πάσχει στο ζήτημα της επιλογής διευθυντών. Αν κοιτάξετε τον τρόπο επιλογής των στελεχών (3848/2010)θα καταλάβετε αμέσως πως πρόκειται για επικράτηση της γεροντοκρατίας. Είναι πολύ χειρότερος από τον προηγούμενο. Πριμοδοτούνται κυρίως αυτοί που έχουν 20 χρόνια υπηρεσίας ενώ ο προηγούμενος πριμοδοτούσε μέχρι τα 16 έτη υπηρεσίας, δεν λαμβάνει υπόψη τις ετήσιες εξειδικεύσεις καθόλου ενώ ο προηγούμενος της μοριοδοτούσε (δια βίου μάθηση σου λέει) μειώνει τη μοριοδότηση των τυπικών προσόντων. Δε μοριοδοτεί καθόλου μεταπτυχιακό εκτός επιστημών της αγωγής (και μετά λέμε για εύρος γνώσεων). Δε λαμβάνει υπόψη επιπλέον αξιόλογες επιμορφώσεις που μπορεί να έχει ο εκπαιδευτικός από άλλους φορείς (π.χ. από ΙΝΕΠ). Δε λαμβάνει υπόψη το επιμορφωτικό έργο που τυχόν έχει προσφερει ο εκπαιδευτικός (π.χ. ως επιμορφωτής εκαιδευτικών στο παιδαγωγικό ινστιτούτο). Οπότε οπως γίνεται αντιληπτό αυτός που αποτελεί το κλειδί του σχεδιασμού (ο διευθυντής)ίσως να αποτελεί ένα καλό διαχειριστή σε καμιά περίπτωση όμως εκπαιδευτικό στέλεχος με όραμα

  • 6 Απριλίου 2011, 19:54 | Angela Krokidi

    Συμφωνώ απολύτως, θα χρειαστεί όμως να πείσετε τους συναδέλφους να συμμετάσχουν σε αυτή τη δραστηριότητα…δείτε πόσα σχολεία πήραν μέρος στην αυτοαξιολόγηση…εγώ μάλωσα στο σχολείο μου, μια εναντίον 9 και δεν πέρασε η συμμετοχή μας…τυχαίο;;;

  • 6 Απριλίου 2011, 19:42 | Αντώνης

    Συμφωνώ

  • 6 Απριλίου 2011, 19:22 | Κωνσταντίνος Κ,

    Αυτονομία των σχολικών μονάδων χωρίς αυτοδιαχείρηση και των αντίστοιχων οικονομικών πόρων δεν νοείται και στην πράξη καταργεί την όποια αυτονομία. Η σχολική μονάδα πρέπει να διαχειρίζεται η ίδια το εκάστοτε κονδύλι για την λειτουργία της, φυσικά με αξιολόγηση και διαφάνεια αυτής της διαχείρησης.

  • 6 Απριλίου 2011, 19:19 | Martha

    δεν ειμαι απόλυτα σίγουρη ότι μπορεί να λειτουργήσει η αυτοαξιολόγηση αν δε συνοδεύεται απο εξωτερική αξιολόγηση ειδικού σώματος αξιολογητών. Το λέω αυτο γιατί αν ας πούμε η σχολική κοινότητα πρέπει να συμπληρώσει ερωτηματολόγια τύπου «θεωρείτε ότι οι εκπ/κοί στόχοι που είχαν τεθεί στην αρχή της χρονιάς υλοποιήθηκαν α. ανεπιτυχώς, β. επαρκώς γ. επιτυχώς» και η απάντηση είναι «επιτυχώς» αυτό δε σημαίνει ότι πράγματι έτσι είναι. Η σχολική κοινότητα μπορεί να παρουσιάσει στα ερωτηματολόγια όποια εικόνα επιθυμεί, αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα ειναι και η πραγματική εικόνα της σχολικής μονάδας.
    η εξωτερική αξιολόγηση πρέπει να συνυπάρχει με την εσωτερική και να γίνεται σε βάθος χρόνου – όχι επισκεφτήκαμε μια μέρα το σχολείο, είδαμε κάποια πράγματα και βγάλαμε συμπεράσματα. Θα πρέπει να «δούμε» πώς λειτουργεί το σχολείο για ένα κάποιο διάστημα ή ακόμα και απροειδοποίητα ή να ρωτήσουμε και την τοπική κοινωνία για τη γνώμη που έχουν για τη λειτουργία της σχολικής μονάδας και την ικανότητα του προσωπικού.

  • 6 Απριλίου 2011, 19:08 | Θάλεια

    Σημαντικότατη, εφόσον του εγχειρήματος ηγείται άτομο με «ανοιχτούς» ορίζοντες, που μπορεί να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει την ομάδα στην αναμόρφωση του σχολείου, στη δημιουργία οράματος και στην αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού. Αυτό δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιλογή των στελεχών, η οποία πρέπει να γίνεται με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια.

  • 6 Απριλίου 2011, 18:47 | Μαρία

    Θα συμφωνήσω και θα επικροτήσω αυτή την άποψη όταν ξεκινήσουν όλα τα σχολεία από κάποιες σταθερές. Όταν υπάρχουν σχολεία που έχουν μετατρέψει τη βιβλιοθήκη, το εργαστήριο χημείας και εικαστικών, την αίθουσα των δασκάλων σε αίθουσες διδασκαλίας, όταν υπάρχουν σχολεία σε κτίρια που προορίζονταν για συνεργεία, σουπερ μαρκετ, ακόμη και πυλωτές πολυκατοικιών με ανύπαρκτες αυλές, πώς μπορεί αυτό το σχολείο να αξιολογηθεί; Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εκπαιδευτικών, πιστεύει κάποιος ότι είναι εύκολο να προγραμματίσει, να υλοποιήσει και να αξιολογήσει το έργο της μια τέτοια σχολική μονάδα;

  • 6 Απριλίου 2011, 18:09 | Κώστας

    Ο κάθε σύλλογος διδασκόντων γνωρίζει καλύτερα τα του οίκου του και μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα και πιο σωστά λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν στο σχολείο αλλά και να εφαρμόσει καινοτόμες στρατηγικές που απαιτούνται για την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπ/σης στα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο.

  • 6 Απριλίου 2011, 16:45 | Βασίλης

    Πολύ σωστή. Αρκεί όμως να έχει την αναγκαία υλικοτεχνική υποστήριξη της πολιτείας και το απαραίτητο διδακτικό προσωπικό.

  • 6 Απριλίου 2011, 16:08 | παρασκευή

    Επειδή το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι συγκεντρωτικό αυτές οι αλλαγές προωθούν μια νέα αντίληψη για την παιδεία και καθιστούν πιο υπεύθυνους και δημιουργικούς τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους γονείς.Ναι λοιπόν!

  • 6 Απριλίου 2011, 15:02 | Λάζαρος Γυμνόπουλος

    Θετικότατο! Επιτέλους με αυτό τον τρόπο θα επανέλθουν μέσα στη σχολική μονάδα δύο έννοιες ξεχασμένες εδώ και καιρό: υπευθυνότητα και πρωτοβουλία

    Προβληματίζει όμως το ότι ενδέχεται να δημιουργηθούν μεγαλύτερες ανισότητες ανάμεσα στις δημόσιες σχολικές μονάδες (‘εξαιρετικά’ σχολεία’ και ‘κακά’ σχολεία, τα τελευταία θα αρχίσουν σταδιακά να αποκλείονται και να χειροτερεύουν). Θα πρέπει πιστεύω να ληφθούν αυστηρά μέτρα για να αποφευχθεί αυτό. Ένα σύστημα το οποίο θα ενισχύει διαρκώς περισσότερο τα σχολεία που (με βάση αξιολογήσεις) είναι πιο αδύναμα χρησιμοποιώντας ίσως πόρους από σχολεία που αξιολογούνται ως καλύτερα.

Σχόλια 1 2