1. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας στο δημόσιο διακρίνονται σε γενικές και ειδικές.
2. Οι γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ρυθμίζουν τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης και αμοιβής όλων των υπαλλήλων που υπάγονται στο κεφάλαιο αυτό και καταρτίζονται ύστερα από διαπραγματεύσεις, που διεξάγονται μεταξύ αφενός της πλέον αντιπροσωπευτικής τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των πιο πάνω υπαλλήλων και αφετέρου του Δημοσίου. Από την πλευρά του δημοσίου οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται από τον Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης από κοινού με τον Υπουργό Οικονομικών, όταν η διαπραγμάτευση αφορά και σε οικονομικά θέματα ή από εκπροσώπους τους που ορίζουν με απόφασή τους.
3. α) Οι ειδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ρυθμίζουν τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης σε σχέση με ζητήματα, τα οποία αφορούν στις ιδιομορφίες και στις ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας επιμέρους χώρων εργασίας. Με τις συμβάσεις αυτές δεν μπορεί να ρυθμίζονται θέματα αμοιβών, τα οποία αποτελούν αντικείμενο αποκλειστικά των γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
β) Οι ειδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταρτίζονται ανά Υπουργείο, ν.π.δ.δ., ο.τα, ΑΕΙ, αυτοτελή δημόσια υπηρεσία, ανεξάρτητη δημόσια υπηρεσία ή Ανεξάρτητη Αρχή, ή ανά ομάδα ομοειδών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή διοικητικώς αποκεντρωμένων υπηρεσιών ή αυτοδιοικούμενων κατά τόπο ν.π.δ.δ. Οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται από την πλέον αντιπροσωπευτική δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση στο φορέα και, προκειμένου για υπουργεία από τον αρμόδιο Υπουργό ή εκπρόσωπό του. Η διαπραγμάτευση για τα ν.π.δ.δ. διεξάγεται, για λογαριασμό του δημοσίου, από τα αρμόδια για την διοίκηση οργανα τους, από κοινού με εκπρόσωπο του εποπτεύοντος υπουργού.
γ) Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες στους αντίστοιχους εργασιακούς χώρους υφίστανται περισσότερες από μία δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις κατά κλάδο ή ειδικότητα αντιπροσωπευτικές, η διαπραγμάτευση διεξάγεται με το αρμόδιο όργανο που εκπροσωπεί το Δημόσιο με όλες τις ανωτέρω συνδικαλιστικές οργανώσεις και με βάση τις κοινά διαμορφωμένες θέσεις τους. Η μη συμμετοχή όλων των οργανώσεων δεν επιδρά στο κύρος της ειδικής σσε, αλλά περιορίζει το πεδίο εφαρμογής της αποκλειστικά επί των υπαλλήλων εκείνων των οποίων οι συνδικαλιστικές οργανώσεις συμμετείχαν στην διαπραγμάτευση. Στις περιπτώσεις διεξαγωγής διαπραγματεύσεων για θέματα υπαλλήλων των ο.τ.α. ά και β` βαθμίδας καλούνται να παραστούν κατά τη διαπραγμάτευση και οι εκπρόσωποι της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Ε.) και της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝ.Π.Ε.) αντίστοιχα.
δ). Στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί να συνομολογείται ρήτρα ειρήνης για συγκεκριμένα ζητήματα.
ε) Σε περίπτωση συρροής συλλογικών συμβάσεων εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον υπάλληλο.
Στην παράγραφο 3 περ. β ή γ πρέπει να προβλεφθεί δυνατότητα συμμετοχής στη διαδικασία των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την κατάρτιση ειδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας και σε πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οποίες εκπροσωπούν ειδικούς κλάδους υπαλλήλων, υποκείμενους σε ειδικό νομοθετικό καθεστώς ως εκ της φύσεως των καθηκόντων τους. Στις περιπτώσεις αυτές οι συνθήκες απασχολήσεως και τα προς ρύθμιση θέματα είναι διαφορετικά από τα συνήθη για γενικότερους κλάδους και επί πλέον δεν είναι εφικτό να συσταθεί σχετικώς δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση λόγω του ειδικού χαρακτήρος του επαγγελματικού αντικειμένου και του περιορισμένου αριθμού των υπαλλήλων. Επί παραδείγματι με την εισαγόμενη ρύθμιση δεν δύναται η Ένωση Ακολούθων Τύπου ως πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία εκπροσωπεί ειδικό κλάδο υπαλλήλων με ειδικά προσόντα, καθήκοντα και συνθήκες εργασίας, να συμμετέχει στη διαδικασία των συλλογικών διαπραγματεύσεων ούτε να καλυφθεί από κάποια δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, δεδομένου ότι δεν υπάρχει άλλη πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση συγγενούς κλάδου, με την οποία θα μπορούσε να συμπράξει για τη δημιουργία ομοσπονδίας. Φρονώ ότι το κενό αυτό πρέπει να καλυφθεί.
Νομίζω ότι το πλαίσιο που επιχειρείται είναι λανθασμένο!Θα έπρεπε να υπάρχει σύμβαση ανά εργασιακό χώρο ή ανά παρεμφερές επάγγελμα!Το μόνο που μπορεί να δώσει μια ΕΓΣΣΕ είναι το γενικό πλαίσιο στο οποίο θα καλούνται οι ειδικές και πιο συγκεκριμένα στο χρηματοδοτικό τομέα
Πρέπει να καταργηθεί άμεσα από τις εποχιακές προκηρύξεις του Υπ.Πο.ο περιορισμός του 60μηνου εργασίας για τους φύλακες ΔΕ ΙΕΚ Φύλακας Μουσείων.Δεν είναι δυνατόν να μπορεί κάποιος να εργαστεί μόνο για 5 χρόνια ενώ έχει τελειώσει σχολή 2 ετών και μετά να πηγαίνει σπίτι του.Γιατί να υπάρχει αυτός ο περιορισμός;Eίναι εντελώς παράλογος.Πουθενά στον κόσμο δεν γίνεται αυτό.Είχαμε το 24μηνο και τώρα το 60μηνο.Γιατί να υπάρχει περιορισμός της εργασίας?Μπορεί ο άνθρωπος κάθε 5 χρόνια να αλλάζει επάγγελμα και ειδικότητα?
Θα έπρεπε να υπάρχει πιο σαφής πρόβλεψη στο εδ. β της παρ. 3 του άρθρου ως προς τις διαπραγματεύσεις που αφορούν ειδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας που αφορούν Ανεξάρτητες Αρχές, αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες κλπ.
Όταν προβλέπεται ότι μπορεί να συνάπτονται ειδικές συλλογικές συμβάσεις ανά Ανεξάρτητη Αρχή, ανά αυτοτελή δημόσια υπηρεσία κλπ δεν μπορεί να επιβάλεις αυτό να γίνεται με την συμμετοχή της δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, ο οποία εκπροσωπεί ταυτόχρονα εργαζομένους πολλών Αρχών ή υπηρεσιών (που μπορεί να είναι άσχετοι με τις όποιες ειδικές ανάγκες της συγκεκριμένης Αρχής ή υπηρεσίας).
Σε αυτές τις περιπτώσεις θα έπρεπε να διαπραγματεύεται την ειδική συλλογική σύμβαση εργασίας, ο πρωτοβάθμιος σύλλογος εργαζομένων, ο οποίος και είναι αυτός ο σύλλογος που εκπροσωπεί τους συγκεκριμένους εργαζομένους που αφορά η συγκεκριμένη ειδική σύμβαση.
Όσο για την πρόβλεψη ότι «Με τις συμβάσεις αυτές (ειδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας) δεν μπορεί να ρυθμίζονται θέματα αμοιβών, τα οποία αποτελούν αντικείμενο αποκλειστικά των γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας», είναι μία σωστή παρέμβαση, αν και νομίζω ότι μπορεί να δημιουργήσει διάφορα μικρά προβλήματα κατά περίπτωση, λόγω της καθολικότητάς της.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να υπάρξουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και μαλιστα γενικές που θα ρυθμίζουν τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης και αμοιβής όλων των υπαλλήλων;
Υποτίθεται ότι υπήρξαν εξαγγελίες της Κυβέρνησης και προεκλογικά αλλά και μέχρι πρότινος, ότι θα δημιουργηθεί ενα ενιαίο μισθολόγιο για ολόκληρο το Δημόσιο και να εξαλειφθούν φαινόμενα του τύπου ανά Υπουργείο να έχουμε για ίδιους κλάδους και ειδικότητες, διαφορετικούς μισθούς. Με τις εν λόγω συμβάσεις όχι απλά θα επιστρέψουμε στα παλιά, αλλά θα πάμε ακόμη πιο πίσω στη δεκαετία του 80!
Πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στις ανισότητες που ενδέχεται να δημιουργήσει η σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε κάθε φορέα ξεχωριστά με κίνδυνο να υπάρξουν υπάλληλοι πολλών μισθολογικών ταχυτήτων. Αυτό, βέβαια, δεν είναι απαραιτήτως κακό, αλλά: 1) Ξεχνάμε την έννοια του ενιαίου μισθολογίου, 2) Θα μπορούμε να διαπραγματευτούμε αλλαγή υπηρεσίας σύμφωνα με με τους κανόνες της αγοράς ( είμαι καλύτερος, πάω σε καλύτερη υπηρεσία με περισσότερα λεφτά);