101. Ο ολοκληρωμένος επανασχεδιασμός των δύο βαθμών της αυτοδιοίκησης προϋποθέτει τη συνάρθρωσή τους με τη κρατική αποκεντρωμένη Διοίκηση, η ύπαρξη της οποίας προβλέπεται άλλωστε από το Σύνταγμα που ορίζει ότι η διοίκηση του κράτους οργανώνεται σύμφωνα με το αποκεντρωτικό σύστημα (άρθρο 101, παρ. 1) και ότι τα αποκεντρωμένα κρατικά όργανα έχουν γενική αποφασιστική αρμοδιότητα για τις υποθέσεις της ενότητας του (άρθρο 101, παρ. 3). Το σημερινό σύστημα διοικητικής αποκέντρωσης των κρατικών υπηρεσιών, εμφανίζει μια σειρά από σημαντικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν:
• Μικρά μεγέθη σε σχέση με το νέο αναπτυξιακό σχεδιασμό και τα νέα δίκτυα μεταφορών της χώρας.
• Ελλείψεις ειδικευμένου προσωπικού και σημαντικές καθυστερήσεις ως προς την υιοθέτηση σύγχρονων μεθόδων διοίκησης.
• Ατροφία και, σε αρκετές περιπτώσεις, πολιτικοποίηση του συστήματος διοικητικής εποπτείας στους ΟΤΑ, απουσία συστηματικής τεκμηρίωσης και επεξεργασίας των δεδομένων του συστήματος εποπτείας (ποσοστά και αιτίες ακυρώσεων, αριθμός προσφυγών πολιτών ανά κατηγορίες κλπ.), αντιθέσεις μεταξύ του συστήματος διοικητικής εποπτείας και του συστήματος προληπτικού ελέγχου δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
102. Η συγκρότηση της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης στην ευρύτερη ενότητα της περιφέρειας οδηγεί στην οργάνωση της αποκεντρωμένης διοίκησης σε ευρύτερα γεωγραφικά όρια. Στην κατεύθυνση αυτή συντείνουν τα νέα δεδομένα και οι νέες σχέσεις που δημιουργούν τα υφιστάμενα και προγραμματιζόμενα δίκτυα υποδομών αλλά και το σύστημα πόλων και αξόνων ανάπτυξης της χώρας. Με τη Νέα Αρχιτεκτονική η κρατικά αποκεντρωμένη διοίκηση οργανώνεται σε επίπεδο ευρύτερων χωρικών ενοτήτων, τις Γενικές Διοικήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται, με βάση λειτουργικά και αναπτυξιακά κριτήρια, στις απαιτήσεις της εδαφικής, κοινωνικής και οικονομικής συνοχής και προάγουν τη συνολική ανταγωνιστικότητα του Εθνικού Χώρου. Στη θέση των σημερινών 13 Διοικητικών Περιφερειών συγκροτούνται έως 7 Γενικές Διοικήσεις.
103. Στην έδρα κάθε Γενικής Διοίκησης συνιστάται Γενική Διεύθυνση της οποίας προΐσταται μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Στις υπηρεσίες της Γενικής Διοίκησης εντάσσονται οι υπάλληλοι των υφιστάμενων Περιφερειών έκτος από εκείνους που μετατάσσονται στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις.
104. Στις αρμοδιότητες των Γενικών Διοικήσεων :
• ανήκουν οι γενικές κρατικές υποθέσεις, οι οποίες ασκούνταν μέχρι σήμερα από τις Διοικητικές Περιφέρειες και λόγω της φύσης τους ή για συνταγματικούς λόγους δεν μπορεί να μεταφερθούν στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση και παραμένουν στην κρατική διοίκηση, π.χ. χωροταξία – πολεοδομία, περιβαλλοντική πολιτική, δασική πολιτική ή μεταναστευτική πολιτική,
• εντάσσονται όσες κρατικές αρμοδιότητες σταδιακά αποκεντρώνονται επειδή δεν είναι απαραίτητο να ασκούνται από την κεντρική διοίκηση, διευκολύνοντας την αποτελεσματική άσκηση του επιτελικού, συντονιστικού και ελεγκτικού της ρόλου,
• εντάσσονται, όπου αυτό κριθεί σκόπιμο, και κλαδικά αποκεντρωμένες κρατικές υπηρεσίες των υπουργείων, που έως σήμερα δεν είναι ενταγμένες στις διοικητικές περιφέρειες.
Κατ’αρχήν θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήρια μου στη κυβέρνηση και ιδιαίτερα στον Υπουργό Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γιάννη Ραγκούση για την τόλμη που δείχνουν με την εφαρμογή αυτής της μεγάλης διοικητικής μεταρρύθμισης και μάλιστα σε μια τέτοια οικονομική συγκυρία για τη χώρα.Ελπίζω μόνο ότι αυτό το πράγματι τολμηρό εγχείρημα δεν θα αποδειχθεί και παράτολμο ακριβώς λόγω της κάκιστης οικονομικής συγκυρίας.
Ο μετασχηματισμός του κεντρικού κράτους σε ένα κράτος στρατηγείο με επιτελικό ρόλο και η μεταφορά σημερινών αρμοδιοτήτων του στη νέα Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με σκοπό αυτή η νέα Τοπική Αυτοδιοίκηση Β’ βαθμού να αποκτήσει όλες εκείνες τις αρμοδιότητες , τα μέσα και τους μηχανισμούς που αφορούν τη σχεδίαση και την υλοποίηση της περιφερειακής ανάπτυξης ,είναι ο βασικός στόχος του Προγράμματος «Καλλικράτης «.
Σύμφωνα τόσο με σχετική ομιλία του αρμόδιου εκπροσώπου της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για θέματα του Υπουργείου Εσωτερικών και Αποκέντρωσης κ. Χάρη Καστανίδη στις 15.05.2008 στα πλαίσια του έκτακτου συνεδρίου της ΕΝΑΕ, όσο και σύμφωνα με άλλη ομιλία του στις 23.06.2008 στα πλαίσια του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ αναφέρθηκε ρητά ότι ο πρώτος στόχος της σημερινής μεταρρύθμισης (του προγράμματος «Καλλικράτης») είναι αυτός.
Επίσης αναφέρεται και στο ίδιο το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (σελ. 70 παραγρ. 5.2.) ότι «θεμέλιος λίθος μιας βαθιάς, ουσιαστικής και δημοκρατικής αλλαγής στο διοικητικό σύστημα της χώρας , είναι πρώτα από όλα η αλλαγή στο κεντρικό κράτος και τις δομές του και η ενίσχυση και η αναβάθμιση της Αυτοδιοίκησης». Στη σελίδα 71 γίνεται επίσης αναφορά στον αναγκαίο διαχωρισμό επιτελικών και εκτελεστικών αρμοδιοτήτων στα πλαίσια της αναμόρφωσης της Δημόσιας Διοίκησης, αλλά και ότι κύρια αποστολή της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης είναι η περιφερειακή ανάπτυξη.
Έτσι αναφέρεται στην ίδια σελίδα του προγράμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι «πρώτης προτεραιότητας κίνηση για την ενίσχυση της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης είναι να ανατεθεί σε αυτήν η διαχείριση των ΠΕΠ, δηλαδή των Περιφερειακών Προγραμμάτων».
Βεβαίως ιδιαίτερα στις παραπάνω ομιλίες του κ. Χάρη Καστανίδη αλλά και στο ίδιο το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνεται αναφορά για την ανάγκη για όσο καιρό εξαιτίας του Συντάγματος (άρθρο 101 παραγρ. 1 και 3.), θα υπάρχουν υποχρεωτικά περιφερειακές κρατικές δομές, αυτές (οι σημερινές 13 περιφέρεις ή στη θέση αυτών με την εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης» οι επτά (7) Γενικές Διοικήσεις) δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διαχειριστούν οτιδήποτε σχετίζεται με την περιφερειακή ανάπτυξη.
Διαπιστώνω όμως ότι στο παραπάνω άρθρο 1.(Γενικές Διοικήσεις) και ειδικά στη παραγρ. 104.( αρμοδιότητες των Γενικών Διοικήσεων) αναφέρονται π.χ. και η χωροταξία, πολεοδομία και η περιβαλλοντική πολιτική ως αρμοδιότητες που πρέπει, για τους παραπάνω λόγους ή λόγω της φύσης τους, να παραμείνουν στην αποκεντρωμένη κρατική διοίκηση, δηλαδή στις επτά νέες Γενικές Διοικήσεις.
Οι αρμοδιότητες της χωροταξίας και της πολεοδομίας είναι όμως κατ’ εξοχήν τομείς αναπτυξιακού χαρακτήρα . Ενώ ειδικά στους τομείς αυτούς θα έπρεπε η Τοπική Αυτοδιοίκηση Β’ βαθμού να έχει το πάνω χέρι μια και την αφορούν άμεσα, δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα της είναι τα χέρια δεμένα. Η πραγματικότητα σήμερα είναι ότι ακόμα και για μια απλή αρμοδιότητα χωροταξίας που είναι π.χ. η οριοθέτηση ενός οικισμού, να χρειάζεται στη χώρα μας η χρονοβόρα διαδικασία ενός Προεδρικού Διατάγματος που μπορεί να διαρκέσει έως και πέντε έτη.
Επίσης θεωρώ ότι και η περιβαλλοντική πολιτική που αφορά άμεσα τη ζωή των πολιτών της κάθε Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης θα έπρεπε να είναι αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Β’ βαθμού και όχι των Γενικών Διοικήσεων που δεν θα είναι τίποτα άλλο από αποκεντρωμένες Υπηρεσίες του κεντρικού κράτους.
Μάλιστα στην παραγρ. 103. του παραπάνω άρθρου 1. (Γενικές Διοικήσεις) προβλέπεται στην έδρα της κάθε Γενικής Διοίκησης να συσταθεί Γενική Διεύθυνση προϊστάμενος της οποίας θα είναι μόνιμος δημόσιος υπάλληλος που φυσικά θα έχει ως προϊστάμενο τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και κατ’ επέκταση τον Υπουργό Εσωτερικών και την ίδια την κυβέρνηση.
Άλλωστε το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει στο άρθρο 102 παραγρ. 1. ότι «με νόμο μπορεί
να ανατίθεται στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης η άσκηση αρμοδιοτήτων που συνιστούν αποστολή του Κράτους».
Συνεπώς ας μη χρησιμοποιείται το Σύνταγμα ως δήθεν εμπόδιο για να μεταφερθούν όλες οι αναγκαίες αρμοδιότητες που σχετίζονται με την περιφερειακή ανάπτυξη στη Τοπική Αυτοδιοίκηση Β’ βαθμού.
Δεν βλέπω επίσης να αναλαμβάνει η κυβέρνηση έστω κάποια δέσμευση ότι κατά την επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος θα γίνουν ή θα επιδιωχθεί να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές ώστε να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο από πλευράς του Συντάγματος για τον παραπάνω σκοπό στο μέλλον.
Συμφωνώ επίσης με τις επιφυλάξεις και παρατηρήσεις που εκφράζει ο κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΡΥΜΠΕΤΑΣ (24.01.10 ώρα 4.29 σελίδα (3) ) μέσω της συμμετοχής του στη δημόσια διαβούλευση σε ότι αφορά τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από την ταυτόχρονη εφαρμογή και του θεσμού των Γενικών Διοικήσεων, εκτός αν τελικά μεταφερθεί η οργάνωση και το αναγκαίο προσωπικό των σημερινών 13 περιφερειακών διοικήσεων στις επτά νέες Γενικές Διοικήσεις, όπως αυτό προβλέπεται άλλωστε στη παραγρ. 103. του παραπάνω άρθρου 1. και η κεντρική διοίκηση του Υπουργείου Εσωτερικών και Αποκέντρωσης μπορεί να εγγυηθεί ότι αυτή η οργάνωση και το προσωπικό είναι σε θέση να αναλάβουν αμέσως τις αρμοδιότητες των νέων Γενικών Διοικήσεων χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα στη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού που θα έχουν ούτως ή άλλως τα αναμενόμενα δικά τους αρκετά μεγάλα προβλήματα.
Και να προσθέσω κλείνοντας και κάτι ακόμα, κατά την ταπεινή άποψη μου πρέπει η κυβέρνηση να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη στα πλαίσια ποιάς οικονομικής κατάστασης της χώρας θα υλοποιηθούν όλα αυτά και ποιές μπορεί να είναι οι επιπτώσεις σε ότι αφορά τόσο την υλοποίηση των Περιφερειακών Προγραμμάτων (ΠΕΠ) όσο και γενικότερα την άκρως επείγουσα ανάγκη που έχει η χώρα για το ξεπέρασμα της ύφεσης και την μετάβαση σε μια γρήγορη ανάπτυξη που σχετίζεται άμεσα τόσο με το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας όσο και με το δημόσιο χρέος, αλλά και με πολλά άλλα μακροοικονομικά στοιχεία που θα παρακολουθούνται δυστυχώς μήνα -μήνα από την Επιτροπή της ΕΕ.
Ως έλληνας πολίτης εύχομαι από βάθος καρδιάς καλή επιτυχία στο εγχείρημα του Προγράμματος «Καλλικράτης», άσχετα με τις όποιες ατέλειες που μπορεί να περιέχει, αλλά και γενικότερα στη κυβέρνηση για το καλό του τόπου και λυπούμαι ότι κάποιοι κακομαθημένοι «Ελληνάρες» βρήκαν την πιο ακατάλληλη στιγμή για τη χώρα να διεκδικήσουν 15.000,– Ευρώ για κάθε αγροτική καλλιέργεια, παραβιάζοντας τα δικαιώματα όλων των υπόλοιπων πολιτών αλλά και κάθε έννοια νομιμότητας και δημοκρατικής συμπεριφοράς.
Κατ’αρχάς πρέπει να συγχαρούμε την νέα Κυβέρνηση της Χώρας για την πρωτοβουλία που ανέλαβε να διορθώσει λάθη και παραλείψεις που εντοπίσθηκαν κατά την εφαρμογή της προηγούμενης διοικητικής μεταρρύθμισης.
Ως Πρόεδρος κι εκπρόσωπος των Μελών του Πανελλήνιου Συλλόγου Τεχνολόγων Ιχθυολόγων (ΠΑ.Σ.Τ.Ι.), ενός Επιστημονικού κι Επαγγελματικού Φορέα που εκπροσωπεί σήμερα άνω των 1.600 Πτυχιούχων Ιχθυολόγων Ανώτατης Εκπαίδευσης, θεωρώ ότι όσον αφορά τις αρμοδιότητες της Γενικής Διοίκησης θα πρέπει να προσεχθεί να μην επαναληφθεί σε αυτές το λάθος που έγινε με τον ιδρυτικό νόμο 2218/1994 για τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, στον οποίο αν και αναφέρεται ότι οι Νομαρχίες δεν θα ασκούν αρμοδιότητες σε θέματα δημόσιας περιουσίας εντούτοις τους μεταβιβάστηκαν αρμοδιότητες σχετικές με την μίσθωση θαλάσσιων περιοχών (δημόσια περιουσία) και την αλιεία (διαχείριση δημόσιων αγαθών).
Η λάθος αυτή πράξη οδήγησε π.χ. μετά από μια δεκαετία στο να μεταφερθεί η αρμοδιότητα μίσθωσης θαλάσσιων περιοχών κι αδειοδότησης μονάδων υδατοκαλλιέργειας στην κρατική Περιφέρεια, με αποτέλεσμα την διάσπαση ενός αντικειμένου που διοικείται ενιαία τόσο από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, όπου εντάσσεται τόσο η αλιεία όσο και οι υδατοκαλλιέργειες.
Πιστεύουμε ότι οι αρμοδιότητες αλιείας και υδατοκαλλιεργειών θα πρέπει να ενταχθούν αποκλειστικά σε αυτές των Γενικών Διοικήσεων, διότι:
• Η διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των ιχθυοτρόφων υδάτων που αποτελούν Δημόσια περιουσία, και,
• Η Διασφάλιση των αλιευτικών αποθεμάτων που αποτελούν Δημόσιο αγαθό σε Εθνικό επίπεδο,
δεν μπορούν να είναι στην διαχείριση τοπικών κι επιμέρους αρχόντων, παρά μόνο στην ευθύνη της κεντρικής εξουσίας και του ενιαίου κράτους.
Επιπλέον σύμφωνα με το σκεπτικό που παρόντος σχεδίου οι επιτελικού χαρακτήρα αρμοδιότητες, οι αρμοδιότητες εκτελεστικού χαρακτήρα εφόσον ασκούνται σε εθνικό επίπεδο, οι αρμοδιότητες εθνικής εμβέλειας και οι αρμοδιότητες και λειτουργίες που πρέπει να αναπτυχθούν σε Εθνικό επίπεδο με την εφαρμογή ενιαίων προγραμμάτων (κι ως τέτοιες χαρακτηρίζονται η αλιεία, δεδομένου ότι οι άδειες των αλιευτικών σκαφών έχουν ισχύ σε όλη την επικράτεια και δεν είναι τοπικές, αλλά και οι υδατοκαλλιέργειες, δεν μεταβιβάζονται στην αυτοδιοίκηση αλλά παραμένουν στις Γενικές Διοικήσεις.
Πρόταση μας είναι οι υπηρεσίες του τομέα της αλιείας (αλιεία – υδατοκαλλιέργειες) να έχουν τη διοικητική διάρθρωση των αντίστοιχων υπηρεσιών που έχουν τα δάση, ώστε να διαχειριζόμαστε και να προστατεύουμε με ενιαίο τρόπο τον φυσικό πλούτο της χώρας.
Με εκτίμηση,
Μιχαήλ Χ. Χατζηευσταθίου
Ιχθυολόγος, ΤΕ – Μηχανικός Περιβάλλοντος, MSc
Υπ.Διδακ. Παν.Αιγαίου στην Περιβαλλοντική Πολιτική & Διαχείριση
Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Τεχνολόγων Ιχθυολόγων (ΠΑ.Σ.Τ.Ι.)
Μέλος του Δ.Σ. του Δ.Ι.Ε.Μ.Α.Σ.
Οι αιρετοί άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να λαμβάνουν εύλογη αποζημίωση, και αυτό διότι ειδάλλως θα μπορούν να διεκδικούν τις εκλογή στις θέσεις αυτές μόνον αυτοί που έχουν ήδη σημαντική περιουσία (π.χ. προέρχονται από εύπορη οικογένεια) που τους δίνει την πολυτέλεια να μην εργάζονται για τα προς το ζην. Αντίθετα θα υπάρξει ουσιαστικά αποκλεισμός των φτωχότερων πολιτών από την τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς αυτοί θα χρειάζονται μηνιαίως απολαβές για το βιοπορισμό τους. Έτσι θα τεθεί εν τοις πράγμασι ταξικός φραγμός στο εκλέγεσθαι.
1.ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΩΛΥΜΑ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗΣ ΩΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ Κ΄ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Κ ΄ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΩΣ ΑΙΡΕΤΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ(ΔΗΜΑΡΧΟΥ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ, ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ Κ.Λ.Π) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΟΥ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗΣ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ(Ο.Τ.Α Α΄ κ ΄Β΄ ΒΑΘΜΟΥ) ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ,ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ (Δ.Ο.Υ) ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΝΟΜΟ(ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ) ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΜΦΙΔΡΟΜΕΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΩΣ ΠΡΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΤΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΕΩΝ, ΑΘΕΜΙΤΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟ Κ.Λ.Π
2. Α)Ο Καποδίστριας Ι απέτυχε όχι λόγω του χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης του προσωπικού, αλλά εξαιτίας της ανικανότητας, ακαμψίας ,έλλειψης γνώσεων κ.λ.π των αιρετών αρχόντων.
Β) Οι υπάλληλοι αν και τις περισσότερες φορές ζητούν πειστικά και φορτικά τη συμμετοχή τους σε επιμορφωτικά προγράμματα, σεμινάρια, ημερίδες κ.λ.π προσκρούουν στην άρνηση του αιρετού.
3. Όλοι ξέρουμε ότι οι Δήμοι είναι πρωταθλητές διαφθοράς και κακοδιαχείρισης και αυτό συμβαίνει παρότι οι υπάλληλοι επισημαίνουν στους Αιρετούς το σωστό , αυτοί στη καλύτερη περίπτωση τους αγνοούν και στη χειρότερη περίπτωση τους επιπλήττουν κιόλας από πάνω. Παρότι ο Νόμος προβλέπει ότι σε περίπτωση διαφωνίας του υπαλλήλου την διατυπώνει εγγράφως κ.λ.π αλλά είναι κοινό μυστικό ότι κανένας δεν τολμάει να το κάνει.
4. Οι Αιρετοί πρέπει να παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις αλλά η διοίκηση και διαχείριση του Δήμου πρέπει να γίνεται από τους υπαλλήλους οι οποίοι βέβαια θα προσλαμβάνονται και θα προάγονται αξιοκρατικά με συγκεκριμένα κριτήρια και μεθόδους. Οι πρωτοδιόριστοι Υπάλληλοι όταν βγει το Φ.Ε.Κ διορισμού τους και πριν την δίμηνη τουλάχιστον διάρκεια ανάληψης υπηρεσίας, θα πρέπει να περνούν από εισαγωγική εκπαίδευση αρχικά (με εξετάσεις) πάνω στις βασικές διοικητικές διαδικασίες, έντυπα κ.λ.π ανάλογα με την ειδικότητά τους .Μετά την ανάληψη υπηρεσίας και ανά τακτά χρονικά διαστήματα(π.χ ανά 2 έτη) να καλούνται ονομαστικά και υποχρεωτικά σε εκπαίδευση (με πιστοποίηση στο τέλος) δίμηνης τουλάχιστον διάρκειας (ένα μήνα αυτοπρόσωπη παρουσία και ένα μήνα με e-learning) σε συγκεκριμένα αντικείμενα που θα σχετίζονται με την εργασία τους και θα επιλέγονται με συνεργασία εκπαιδευόμενου και οργάνου εκπαίδευσης.
5. Επειδή κάθε νέος Δήμαρχος (που εκλέγεται πρώτη φορά) θέλει περίπου τα 2 πρώτα χρόνια για να ενημερωθεί και επειδή τον τελευταίο χρόνο είναι σε προεκλογική εκστρατεία, ο χρόνος που έχει στηυ διάθεση του για να δουλέψει είναι ,αν όχι λιγότερο, το πολύ 1 χρόνος. Πέρα από την περιοδική (ανά τακτά διαστήματα) εκπαίδευση όλου του προσωπικού που θα πρέπει να καθοριστεί, θα πρέπει να είναι υποχρεωτική και η εκπαίδευση των αιρετών (αλλιώς να εκπίπτουν του αξιώματος τους ) τόσο πριν την ανάληψη των καθηκόντων τους όσο και κατά τη διάρκεια ενάσκησης αυτών. Ιδιαίτερα οι υποψήφιοι Δήμαρχοι θα πρέπει να περνούν ταχύρυθμη (εξάμηνης διάρκειας)υποχρεωτική εκπαίδευση σχετικά με τις διαδικασίες και το ισχύον καθεστώς διοίκησης και διαχείρισης του Δήμου και αφού συμμετέχουν σε αδιάβλητες εξετάσεις και προκριθούν, τότε να εκλέγονται υποψήφιοι Δήμαρχοι(Δημιουργία σχολής Αιρετών).
6. Κάθε υποψήφιος Δήμαρχος θα πρέπει να έχει θητεύσει τουλάχιστον 8 χρόνια σαν Δημοτικός Σύμβουλος.
7. Κάθε Δήμαρχος ή αιρετός Περιφερειάρχης να μην επιτρέπεται να εκλέγεται πέραν από 2τετραετίες ήτοι το πολύ 8 χρόνια.
8. Για όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες, αφού δοκιμαστούν πιλοτικά σε μερικούς από αυτούς για ικανό διάστημα, να εφαρμοστούν υποχρεωτικά:
Α. Απλούστευση και ταυτοποίηση διαδικασιών
Β. Τυποποίηση όλων των εγγράφων ,οργανογραμμάτων ανάλογα με τον πληθυσμό τους πλήρως στελεχωμένων
Γ. Χρήση ενιαίων και συγκεκριμένων και Δοκιμασμένων εφαρμογών πληροφορικής και διαδικτυακών υπηρεσιών(κεντρική προμήθεια)
Δ. Τυποποίηση μηχανοργάνωσης-Μηχανογράφησης
Ε. Χρήση συγκεκριμένων μηχανημάτων, εργαλείων κ.λ.π
ΣΤ. Έκδοση μνημονίου λειτουργίας κάθε δημοτικής υπηρεσίας ξεχωριστά
Ζ. Τυποποίηση των αποφάσεων συλλογικών και μονομελών οργάνων
Η. Πλήρης αναδιοργάνωση και υποχρεωτική μηχανογράφηση της λογιστικοδιαχειριστικής παρακολούθησης με ειδικό λογιστικό σχέδιο, βιβλία γ΄ κατηγορίας, ισολογιστικό και λογιστικές καταστάσεις, παρακολούθηση της διαδικασίας και των κινήσεων από ειδικό εξιδικευμένο όργανο.
9. Ουσιαστικός έλεγχος νομιμότητας και περιεχομένου όλων ανεξαρτήτως των αποφάσεων όλων των συλλογικών και μονομελών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δημοτικού συμβουλίου, Δημαρχιακών επιτροπών, Δημάρχου) από εξειδικευμένο προς το σκοπό αυτό όργανο.
10. Ίδρυση και λειτουργία σε κεντρικό επίπεδο ειδικών και εξειδικευμένων υποστηρικτικών οργάνων που θα παρακολουθούν το κάθε αντικείμενο ξεχωριστά(οικονομικό, μισθοδοσίας, νομική υπηρεσία, πληρωμές, αποφάσεις, τεχνικά θέματα) για να παρέχουν άνεση (μέσω τηλεφώνου ) στο προσωπικό και τα όργανα των Ο.Τ.Α
11. Όλες οι υπηρεσιακές μεταβολές των υπαλλήλων θα πρέπει να διενεργούνται από αρμόδιο εξειδικευμένο κεντρικό όργανο ανά περιφέρεια για όλους τους Δήμους χωρίς καμιά εμπλοκή στη διαδικασία των αιρετών οργάνων και φυσικά με αξιοκρατικό τρόπο και συγκεκριμένα κριτήρια εφαρμογής ειδικών δεικτών μέτρησης της εργασιακής απόδοσης των υπαλλήλων. Γενικά ότι έχει σχέση με τα εργασιακά θέματα προσωπικού των Ο.Τ.Α θα πρέπει να παρακολουθούνται, να αποφασίζονται και να διενεργούνται από ειδικό προς το σκοπό αυτό κεντρικό όργανο καθώς επίσης και η έκδοση μισθοδοσίας όλου του προσωπικού του Δήμου και όχι αποσπασματικά από κάθε Δήμο ξεχωριστά.
12.Μετά την έλευση του ΚΑΛΛΙΚΡΆΤΗ, είναι απαραίτητο να μελετηθεί εκτενώς,ιδιαίτερα με επιτόπου επισκέψεις κλιμακίου στους δήμους και καταγραφή και ομαδοποίηση των απόψεων των ίδιων των εργαζομένων και των αιρετών και όχι μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων, ώστε να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί ένας νέος εκσυγχρονισμένος και επίκαιρος Κώδικας κατάστασης Δημοτικών υπαλλήλων ο οποίος θα προβλέπει όχι μόνο τα εργατοϋπαλληλικά θέματα του προσωπικού αλλά και τα θέματα συμπεριφοράς και λειτουργίας του ανθρώπινου δυναμικού καθώς και τα θέματα διοικητικής πρακτικής και ανθρωπίνων πόρων του Δημοσίου τομέα.
13.Να καταργηθούν τα κάθε μορφής Νομικά πρόσωπα Ιδιωτικού κ΄ Δημοσίου Δικαίου των Δήμων τα οποία στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να αποτελούν εργαλεία των αιρετών για να παρακάμπτουν ή να ξεπερνούν συγκεκριμένες διαδικασίες και αντί αυτών των Νομικών προσώπων , να προβλεφτούν, να συσταθούν να στελεχωθούν και να λειτουργήσουν αντίστοιχα τμήματα στις εσωτερικές υπηρεσίες των Δήμων.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Πολύ σωστά θα πρέπει να υπάρχει κρατική αποκεντρωμένη Διοίκηση όμως θα πρέπει να υπάρχει και πρόβλεψη ώστε να μην επαναληφθούν τα προβλήματα που είχε το προσωπικό με τις υφιστάμενες Περιφερειακές διοικήσεις. Ένα από τα προβλήματα είναι όταν υπάρχει ανάγκη για προσωπικούς ή υπηρεσιακούς λόγους να πάει κάποιος, στην ακριβώς ίδια υπηρεσία, σε διπλανή Περιφέρεια θα πρέπει να κάνει μετάταξη και όχι μετάθεση όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι υπάλληλοι του δημοσίου. Η μετάταξη δεν μπορεί να γίνει όποτε υπάρχει η αντίστοιχη ανάγκη όπως η μετάθεση. Στην μετάταξη δεν λαμβάνονται καθόλου λόγοι συνυπηρέτησης, οικογενειακοί λόγοι ή λόγοι υγείας.
Μπορεί το κράτος να θέλει να μην γίνουν πολλές μετατάξεις προς τα τελωνεία ή τις εφορείες αλλά όμως ξέχασε όταν έκανε αυτό το σχεδιασμό ότι υπάρχουν και υπηρεσίες που ανήκουν στις Περιφέρειες που έχουν ακριβώς το ίδιο αντικείμενο και εποπτεύονται από ένα Υπουργείο (Αγροτικής Ανάπτυξης) σε κάθε Περιφέρεια και δεν θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η διαδικασία.. Το αποτέλεσμα είναι αν κάποιος είναι σε δασική υπηρεσία στην Λευκάδα δεν μπορεί να κάνει μετάθεση στη Πρέβεζα στην αντίστοιχη υπηρεσία, όπου η απόσταση είναι 22 χιλιόμετρα. Επίσης υπάρχουν ζευγάρια τα οποία υπηρετούν στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας Θράκης, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και Στερεάς Ελλάδας, Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και Δυτ. Μακεδονίας τα οποία δεν μπορούν να ζητήσουν συνυπηρέτηση γιατί με την διαδικασία των μετατάξεων δεν λαμβάνεται υπόψη η συνυπηρέτηση. Για να κάνει κάποιος μετάταξη θα έπρεπε να συμπληρώσει τα δυο έτη του δόκιμου (σωστό), αλλά την ημέρα που προκηρύχτηκαν η προηγούμενες εκλογές η βουλή ψήφισε ένα νόμο που λέει ότι θα πρέπει να περάσουν πέντε έτη. Δηλαδή όταν διοριστήκαμε ξέραμε ότι με την ολοκλήρωση του δόκιμου είχαμε τα προσόντα, όταν γίνει διαγωνισμός για μετάταξη να υποβάλουμε αιτήσεις αλλά μετά έρχεται η προηγούμενη βουλή και μας λέει δεν μπορείτε στα δύο αλλά πρέπει να περάσουν πέντε χρόνια και να δούμε αν θα μπορείτε να συνενώσετε την οικογένειά σας.
Με αυτή την λογική η υπηρεσία ικανοποιεί πάντα τις ανάγκες της αλλά ο υπάλληλος δεν έχει το δικαίωμα να ξέρει σε πόσο χρόνο θα βρεθεί μαζί με την ή τον σύζυγό του.
Έτσι πιστεύω ότι το προσωπικό που εποπτεύεται από ένα υπουργείο θα πρέπει να ανήκει σε ένα φορέα ώστε να μην δημιουργούνται τα παραπάνω προβλήματα με τις μετατάξεις ανεξάρτητα αν ανήκει σε διαφορετική Περιφέρεια ή Γενική Διοίκηση. Προσωπικό που εποπτεύεται από το ίδιο υπουργείο θα πρέπει να έχει το δικαίωμα της μετάθεσης.
Απαραίτητα ξεκάθαρος και διακριτός ρόλος με τις δύο βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Οι υπάλληλοι των σημερινών ΤΥΔΚ θα πρέπει να παραμείνουν στη Γενική Διοίκηση έτσι ώστε να λειτουργούν ως γνωμοδοτικό όργανο και όργανο ελέγχου των ΟΤΑ σε θέματα δημοσίων έργων και μελετών.
Με την μέχρι σήμερα προεργασία το σύνολο των προβλεπομένων διοικητικών μεταβολών και ανακατατάξεων στο Σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ δεν είναι ορθό να εφαρμοστεί ταυτόχρονα από 1/1/2011.
Σε περίπτωση εφαρμογής ταυτόχρονα από 1/1/2011 και των αλλαγών στην αυτοδιοίκηση (σύσταση νέων Δήμων και δημιουργία Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης) και των αλλαγών στην κρατική διοίκηση στην περιφέρεια της χώρας (κατάργηση των 13 κρατικών περιφερειών και αλλαγή σε 7 γενικές διοικήσεις που είναι νέες διοικητικές μονάδες)θα δημιουργηθεί αρχικά χαώδης διοικητική κατάσταση στην ελληνική περιφέρεια.
Και τούτο διότι όλες οι διοικητικές μονάδες (και στην αυτοδιοίκηση και στην κρατική διοίκηση) θα ευρίσκονται σε καθεστώς μεταβολής και ρευστότητσας, τόσο σε θεσμικό επίπεδο (νέες δομές και οργανισμοί υπηρεσιών που δεν έχουν γίνει εκ των προτέρων αλλά θα είναι υπό διαμόρφωση και συζήτηση, ανακατανομή αρμοδιοτήτων, νέα συμβούλια και συλλογικά όργανα), όσο και σε πρακτικό επίπεδο (υποδομές για εγκατάσταση και λειτουργία των υπηρεσιών που θα μεταφερθούν και των εκλεγμένων αρχών που θα προκύψουν).
Γνώμη μου είναι να εφαρμοστούν πρώτα οι αλλαγές στην αυτοδιοίκηση από 1/1/2011 και να προκύψει ο νέος αυτοδιοικητικός χάρτης, και μετά από χρονικό διάστημα (π.χ. από 1/1/2012 ή 1/7/2012) να γίνουν οι αλλαγές στην κρατική διοίκηση σε περιφερειακό επίπεδο.
Σημειώνω ότι στην προηγούμενη διοικητική μεταβολή της δημιουργίας των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, οι Νομαρχιακές Αυτοδιοίκήσεις είχαν γίνει πρώτα, παρέμεινε παράλληλα η κρατική διοίκηση σε γεωγραφικό επίπεδο νομαρχίας περίπου για 2 χρόνια, και μετα σχηματίστηκε ολοκληρωτικά η κρατική Περιφέρεια. Και αυτό χωρίς να υπάρχει τότε ταυτόχρονα μεταβολή σε επίπεδο Α’βαθμιας Άυτοδιοίκησης (Δήμων) που έγινε με το σχέδιο Καποδίστριας πολύ μεταγενενέστερα.
-ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΜΗ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΛΑΒΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ.ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ.ΕΣΤΙ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟ ΟΣΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΠΑΓΙΑ ΑΝΤΙΜΙΣΘΙΑ.
-ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΟΥΝ ΔΥΟ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ. ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΩΝ ΝΑ ΜΗ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
-ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΜΕ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ
Οχι στον συγκεκριμμενο «Καλλικρατη». Οχι σε αλλαγες τετοιες τωρα.Οχι στο Αθηνοκεντρικο Κρατος. Οχι στην Ερημωση της Περιφερειας.Μεταφερετε στην Περιφερεια Πολλες κρατικες και ημικρατικες Υπηρεσιες,ΔΕΚΟ,ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ κλπ και ολες τις Στρατιωτικες Σχολες.Πρωτα απο ολα μαζεψετε την Οικονομια, νοικοκυρεψετε το Κρατος ,μειωσετε δραστικα τις δαπανες.
Η Διοικητική Μεταρύθμιση απαιτεί εν γένει αναγκαιότητα λόγω της προσδοκίας για ισόρροπη ανάπτυξη, με την απορόφηση και διαχείρηση εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων , για αποτελεσματικές και πιο αποδοτικές υπηρεσίες οι οποίες θα είναι πληρέστερα οργανωμένες κλπ
Είναι κοινή διαπίστωση (προκύπτει και από την έκθεση του Ι.Τ.Α αλλά και άλλων αξιόλογων μελετητών) ότι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και κυρίως στην πρωτοβάθμια , υπάρχει αυθαιρεσία η οποία προέρχεται κυρίως από τους αιρετούς.Η εν λόγω αυθαρεσία (από απλές παρατυπίες έως σημαντικές καταχρήσεις) εστιάζεται κυρίως στην λήψη και στην εφαρμογή των αποφάσεων και πηγάζει από την λογική που έχει επικρατήσει , δηλ. ότι οι αιρετοί λόγω της δημοκρατικής νομιμοποίησής τους που προκύπτει από την άμεση εκλογή τους δεν πρέπει να υπόκεινται σε έλεγχο.Η νομοθεσία π.χ. σχετικά με τη απευθείας ανάθεση έργων,αλλά οι τις διατάξεις για την ευθύνη των αιρετών , ο έλεγχος νομιμότητας όπως ισχύει και εφαρμόζεται κ.α. διευκολύνουν αυτές τις πρακτικές με την πρόφαση ότι η σκοπιμότητα πρέπει να υπερκαλύπτει την νομιμότητα όσο αφορά τις πράξεις της Διοίκησης.Από την άλλη η δημοκρατική νομιμοποίηση χρησιμοποιείται ως πρόφαση αποφυγής κάθε ελέγχου.
Οι διοικητικές υπηρεσίες από την άλλη έχουν εγκλωβιστεί στην κατά τα ανατωρέρων δήθεν δημοκρατική νομιμοποίηση που συνιστά μια τεράστια ισχύ που διαθέτουν οι ισχυροί τοπικοί άρχοντες στην οποία είναι αδύνατο κανείς να αντισταθεί χωρίς «απώλειες».
Στα πλαίσια της ανασυγκρότησης της Τ.Α. και του κράτους δικαίου , είναι προφανές ότι θα προκύψουν μεγάλοι , ισχυροί ΟΤΑ και σε πολλές περιπτώσεις οι τοπικοί άρχοντες θα τυγχάνουν ευρείας δημοκρατικής νομιμοποίησης.Δημιουργείται έτσι ο κίνδυνος ανατροφής ισχυρών αιρετών που θα χρησιμοποιούν την ισχύ τους υποκειμενικά.
Για την αποφυγή τέτοιου είδους αυθαρεσιών και παρατυπιών, κατά την γνώμη μας πρέπει να συνυπάρχουν τουλάχιστον οι εξής προϋποθέσεις:
1) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Διοικητική Αρχή Εποπτείας(υπάρχουν πολλές επιστημονικές προτάσεις για την συγκρότηση και την λειτουργία της )η οποία μπορεί να έχει την δομή μιας Κεντρικής Υπηρεσίας με αποκεντρωμένες -περιφερειακές Υπηρεσίες.
2)Οι πράξεις των ΟΤΑ να υπόκεινται σε ΕΛΕΓΧΟ ΝΟΜΟΜΟΤΗΤΑΣ και ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ, ώστε να εκλείψει η πρόφαση της δημοκρατικής νομιμοποίησης για κάθε είδους αυθαιρεσίες.
3)Ταχεία εκδίκαση των καταγγελιών.
4)Αναβάθμιση του ρόλου της Αντιπολίτευσης με την συμμετοχή της σε όλα τα θεσμικά όργανα (στο μέτρο που της αναλογεί).
5)Οι αποφάσεις να λαμβάνονται με μεγαλύτερη πλειοψηφία στα θεσμικά όργανα.
6)Σαφής οριοθέτηση του ρόλου των ΟΤΑ και ταυτόχρονος περιορισμός στις εξουσίες των επικεφαλής της ΤΑ.
7)Σαφής Διαχωρισμός ανάμεσα στις αποφασιστικές λειτουργίες – τις ελεγκτικές λειτουργίες και – τις διοικητικές λειτουργίες και υπηρεσίες , ώστε να μην υπάρχουν εξαρτήσεις ή διαπλοκές.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο στην διοίκηση των τοπικών υποθέσεων αλλα και στην οικονομική ανάπτυξη.
Λόγω της κατά τεκμήριο πολιτικής ανωριμότητας των τοπικών αρχόντων (βλέπε προφίλ αιρετών) πρέπει να διαμορφωθεί από πριν το πλαίσιο ώστε να διασφαλίεζεται η νομιμότητα, να περιορίζεται η αυθαιρεσία που έχει ως κριτήριο προσωπικά ψηφοθηρικά οφέλη και μικροσκοπιμότητες.
Αλλιώς το μακρόπνοο σχέδιο του Καλικράτης , στην αναγαιότητα του οποίου ουδείς διαφωνεί , είναι καταδικασμένο να αποτύχει όπως και ο Καποδίστριας.
Ο ουσιαστικός είναι επιπλέον αναγκαίος αφού για την επιτυχή έκβαση του Καλικράτη πρέπει να υπάρχει αποκεντρωμένη φορολογία που θα διαχειρίζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η διαχείριση πόρων των πολιτών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της χώρας ευρύτερα δεν μπορεί να επαφύεται στην καλή θέληση και στο ήθος των τοπικών αρχόντων.
Με τιμή, ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ
Το υπουργείο Εσωτερικών με την εφαρμογή του Καλλικράτη θα πρέπει να δεί ολοκληρωμένα το θέμα μετακίνησης των εργαζομένων κοντά στον τόπο της κατοικίας τους.Εάν δεν υπάρξει πρόβλεψη στο νομοσχέδιο του Καλλικράτη να μπορέσουν κατά παρέκκλιση να μεταταχθούν στην αντίστοιχη υπηρεσία του τόπου κατοικίας τους,δεν θα μπορέσουν να μεταταχθούν για τα επόμενα πέντε χρόνια,διότι οι μετακινήσεις για τον Καλλικράτη θα γίνουν με την μορφή της μετάταξης, και σύμφωνα με το Νόμο 3801/2009 δεν θα επιτρέπεται για τα επόμενα πέντε χρόνια μετάταξη.Άρα μαζί με αυτή την μεγάλη μεταρρύθμιση θα πρέπει να δώσει και ρυζική λύση στα θέματα των εργαζομένων.
Γράφτηκε από τον κ. Ανδρόνικο ότι «η γερμανια με 83.500.000 πλυθησμο εχει 10 περιφερειες» [sic].
Το αναφερθέν αυτό στοιχείο είναι ανακριβές.
Η Γερμανία είναι *ομοσπονδιακό* κράτος (Bund) και συνίσταται από 16 «Χώρες» (Laender), περισσότερο γνωστές στη χώρα μας ως «κρατίδια» (αδόκιμος όρος), τουτέστιν Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία (18 εκατ. πληθυσμός, πρωτεύουσα Ντύσσελντορφ), Βαυαρία (12,5 εκατ. πληθυσμός, πρωτεύουσα Μόναχο), Βάδη-Βυρτεμβέργη (11 εκατ. πληθυσμός, πρωτεύουσα Στουτγάρδη), Κάτω Σαξωνία (8 εκατ. πληθυσμός, πρωτεύουσα Αννόβερο), κ.λπ., μέχρι και το μικρότερο σε πληθυσμό που είναι η Βρέμη με 700.000 πληθυσμό.
Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει διοικητική διαίρεση της ομοσπονδίας, αλλά μόνο διοικητική διαίρεση εντός κάθε Land. Λόγω πληθυσμού, αλλά και για ιστορικούς λόγους τα πιο δόκιμα παραδείγματα για να λάβουμε υπ’ όψιν ως πρότυπα είναι η Βαυαρία και η Βάδη-Βυρτεμβέργη (12,5 και 11 εκατ. αντίστοιχα).
Επί παραδείγματι, η Βαυαρία ( http://de.wikipedia.org/wiki/Bayern#Verwaltungsgliederung ) χωρίζεται σε επτά (7) Regierungsbezirke («Κυβερνητικές Περιφέρειες») με διοριζόμενο «κυβερνητικό πρόεδρο» (Regierungspraesident), οι οποίες αντιστοιχεί στις προτεινόμενες Γενικές Διοικήσεις. [Θυμίζω, όπως ανέφερα και σε άλλο άρθρο ότι Γενικές Διοικήσεις είχαμε και εμείς από την απελευθέρωση των Νέων Χωρών (1913), για Θεσσαλονίκη/Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρο, Κρήτη κ.λπ. μέχρι το 1955 περίπου (οπότε δημιουργήθηκε το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος). Επίσης, 7 Γενικές Διοικήσεις, καλύπτοντας όλη τη χώρα (π.χ. Γενική Διοίκηση Αττικής και Νήσων) υπήρξαν και την περίοδο 1971-73.] Για παράδειγμα, η πρωτεύουσα Μόναχο, είναι και πρωτεύουσα στη Γενική Διοίκηση Oberbayerns (Άνω Βαυαρίας), ενώ λ.χ. το Augsburg είναι πρωτεύουσα της Γενικής Διοίκησης Schwaben.
Εν συνεχεία, οι 7 Γενικές Διοικήσεις, διαιρούνται σε 71 Επαρχίες (Landkreise) και 25 Πόλεις ελεύθερες Επαρχίας (Kreisfreie Staedte). Για παράδειγμα η Πόλη του Μονάχου αποτελεί τέτοια πόλη, αλλά υπάρχει και και Επαρχία Μονάχου (πρβλ. Λεκανοπέδιο vs «Υπόλοιπο Αττικής»). Επιπρόσθετα υπάρχουν 28 Grosse Kreisstaedte (Μεγάλες Επαρχιακές Πόλεις), οι οποίες ανήκουν μεν σε κάποια επαρχία (π.χ. το Dachau ανήκει στην Επαρχία Μονάχου), αλλά έχουν καθεστώς αυτονομίας (π.χ. η Ελευσίνα θα μπορούσε να ανήκει στην Αττική, αλλά να έχει, λόγω μεγέθους και αυτόνομο καθεστώς Δήμου. Είναι δηλ. πόλεις όχι τόσο μεγάλες όπως π.χ. θα ήταν σε εμάς Αθήνα, Πειραιάς, Θεσ/νίκη, Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο, Χανιά, Βόλος, Γιάννενα, Καβάλα, κ.λπ. ώστε να είναι ανεξάρτητες Επαρχίας, αλλά αρκετά μεγάλες ώστε να έχουν μια Α αυτονομία (π.χ. Ρέθυμνο, Καρδίτσα, Φλώρινα, κ.λπ.). Δηλ. κάποιες πόλεις ΔΕΝ έχουν 2ο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης να τις σκεπάζει, και κάποιες έχουν, αλλά έχουν και κάποια αυτονομία. 71 Landkreise και 25 Kreisfreie Staedte μας κάνουν 96 οντότητες τοπικής αυτοδιοίκησης 2ου βαθμού, δηλ. 2πλάσιες από τις τωρινές δικές μας νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις.
Άρα, το ομόσπονδο Κράτος της Βαυαρίας, διαθέτει επτά (7) μονάδες διοικητικής αποκέντρωσης (όσο και οι προτεινόμενες στον Καλλικράτη Γενικές Διοικήσεις) και *96* μονάδες 2βάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης (περίπου διπλάσιες από τις δικές μας τωρινές Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσειως).
Αυτά, για να μη δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις στους συμπολίτες που διαβάζουν τη διαβούλευση για τα ισχύοντα σε άλλες χώρες, και εν προκειμένω στη Γερμανία! Οι προτεινόμενες 7 Γενικές Διοικήσεις αντιστοιχούν ακριβώς στα ισχύοντα στη Βαυαρία, οι δε προτεινόμενες 13-14 Περιφέρειες ως αυτοδιοικητική μονάδα 2ου βαθμού, είναι αντιθέτως και πολύ *ευρύτερες* από τα εκεί ισχύοντα, όπως οι τανύν «Επαρχίες» είναι μικρότερες και από τις τωρινές Νομαρχιακές Αυτοδιοίκησεις ακόμα!
Οι Γενικές Διοικήσεις πρέπει να είναι πέντε και να ταυτίζονται με τις υπερπεριφέρειες που υφίστανται για την υλοποίηση του ΕΣΠΑ.
Σχετικα με τις Περιφερειακες Διοικησεις και στο βαθμο που αυτες, οπως περιγραφεται στο παρον σχεδιο,δεν θα εχουν αρμοδιοτητες διαχειρισης των επιχειρησιακων προγραμματων του ΕΣΠΑ καθως αυτες ασκουνται απο την αυτοδιοικητικη Περιφερεια, δεν υπαρχει κανενας λογος δημιουργιας τους. Μπορουν καλλιστα να αποτελεσουν αποκεντρωμενες οργανικες μοναδες εφαρμογης(κατα τοπο αρμοδιοτητα)των αντιστοιχων Υπουργειων. Με αυτον τον τροπο θα εξασφαλιζεται ο απαραιτητος συντονισμος των κεντρικων δημοσιων πολιτικων (χωροταξία – πολεοδομία, περιβαλλοντική πολιτική, δασική πολιτική ή μεταναστευτική πολιτική), που σημερα αποτελει ζητουμενο. Αυτο αλλωστε προβλεπεται στο σχεδιο για τη δημιουργια των αυτοτελων ειδικων υπηρεσιων Εποπτειας των ΟΤΑ, δηλαδη τις πρωην Δ/νσεις Αυτοδιοικησης των σημερινων Περιφερειων, οι οποιες θα ανηκουν στο Υπ.Εσωτερικων, Αποκεντρωσης και Ηλ.Διακυβερνησης. Αν δεν υπαρχει ζητημα συνταγματικοτητας (βλ.αρθρο 118 παρ.3 του Σ), τοτε δεν υπαρχει κανενας λογος δημιουργιας 5 ως 7 ακομη οργανισμων καθως απ’ οτι φαινεται απο τη δομη του σχεδιου,στο επικεντρο ειναι το λειτουργικο κριτηριο, δηλαδη η αποκεντρωμενη κατα τοπο αρμοδιοτητα και οχι η καθ’υλην.
Οσο αφορα τη στελεχωση των συγκεκριμενων υπηρεσιων (στις οποιες παρατηρειται τραγικη υποστελεχωση), δεν ειναι καθολου απαραιτητη η προσληψη νεων στελεχων μεσω ΑΣΕΠ με τη συνακολουθη επιβαρυνση του κρατικου προυπολογισμου. Στο βαθμο που οι υπηρεσιες αυτες θα ανηκουν οργανικα στα Υπουργεια, τα οποια ως γνωστον δεν διαθετουν καν γραφεια για τους υπεραριθμους και ρουσφετολογικα μεταταγμενους υπαλληλους σε αυτα,μπορουν να στελεχωθουν εν μερει με απλες μετακινησεις υπαλληλων, που προβλεπονται εντος οργανισμου αναλογα με τις αναγκες της υπηρεσιας, και ταυτοχρονα με το διορισμο σε αυτες εξειδικευμενου προσωπικου για τις επιτελικες- και οχι μονο θεσεις απο τους υπηρετουντες και αποφοιτουντες υπαλληλους των Εθνικων Σχολων Δημοσιας Διοικησης και Τοπικης Αυτοδιοικησης, για την εξειδικευμενη εκπαιδευση των οποιων εχουν δαπανηθει χρηματα του ελληνα φορολογουμενου.
Το ζητημα του προσωπικου της Δημοσιας Διοικησης (ΔΔ) αλλα και της Τοπικης και Περιφερειακης Αυτοδιοικησης, ειναι θεωρω το «κλειδι» για την επιτυχια του παροντος νομσχεδιου. Απαιτειται αφενος η διασφαλιση της αξιοκρατιας για την επιλογη και τοποθετηση σε θεση ευθυνης των στελεχων που εφαρμοζουν τις δημοσιες πολιτικες, και αφετερου η θεσμικη θωρακιση τους προκειμενου να εξυπηρετουν το δημοσιο συμφερον και τον πολιτη στο πλαισιο της νομιμοτητας. Δεδομενης της παρουσας ανεχειας στα δημοσια οικονομικα, η αξιοποιηση του υπαρχοντος εξειδικευμενου ανθρωπινου δυναμικου που διαθετει η Διοικηση, αλλα λογω παρωχημενων πολιτικων και διοικητικων πρακτικων μεχρι τωρα τοποθετουσε στο περιθωριο, ειναι το μεγαλο στοιχημα που ειναι αναγκαιο να κερδιθει προκειμενου το σχεδιο Καλλικρατης να βρει ουσιασικη εφαρμογη.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΗ ΧΙΛΙΟ ΕΙΠΩΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ <>. ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. , ΕΠΑΝΑΛΑΝΒΑΝΩ !!!!
Συγχαρητήρια στην Κυβέρνηση που τολμά να προχωρήσει στην μεγαλύτερη διοικητική τομή στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Θα πρέπει όμως να διευκρινιστεί με σαφήνεια η σχέση αιρετών και υπηρεσιακής-διοικητικής ιεραρχίας για να μην επαναληφτεί η απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις όπου παρατηρείται συνεχής εμπλοκή των αιρετών στην καθημερινότητα της διοίκησης.
Δεν κατέστη να γίνει κατανοητό το αυτονόητο ότι άλλο πράγμα είναι η Διοίκηση και άλλο η πολιτική εξουσία, ότι η αιρετή πολιτική ηγεσία, πρέπει να σχεδιάζει πολιτική στα πλαίσια της λαϊκής εντολής, την οποία στην συνέχεια μεταφέρει για εφαρμογή μέσα από την συνταγματικά και νομικά, συντεταγμένη διοικητική ιεραρχία.
Όσον αφορά τις αρμοδιότητες θα πρέπει να προσεχθεί να μην επαναληφθεί το λάθος που έγινε με τον ιδρυτικό νόμο 2218/1994 για τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, στον οποίο αν και αναφέρεται ότι οι Νομαρχίες δεν θα ασκούν αρμοδιότητες σε θέματα δημόσιας περιουσίας εντούτοις μεταβιβάστηκαν σε αυτές αρμοδιότητες σχετικές με την μίσθωση θαλάσσιων περιοχών ( δημόσια περιουσία) και την αλιεία (διαχείριση δημόσιων αγαθών).
Μετά από μια δεκαετία διαπιστώθηκε το λάθος και η αρμοδιότητα για την μίσθωση θαλάσσιων περιοχών και της αδειοδότησης των μονάδων υδατοκαλλιέργειας μεταφέρθηκε στην κρατική Περιφέρεια. Με αποτέλεσμα διάσπαση ενός αντικειμένου που διοικείται ενιαία τόσο από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, όπου εντάσσεται τόσο η αλιεία όσο και οι υδατοκαλλιέργειες.
Πιστεύω ότι οι αρμοδιότητες αλιείας και υδατοκαλλιεργειών πρέπει να ενταχθούν σ΄αυτές των Γενικών Διοικήσεων διότι
• Τόσο η διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των ιχθυοτρόφων υδάτων τα οποία αποτελούν Δημόσια περιουσία.
• Όσο και η Διασφάλιση των αλιευτικών αποθεμάτων που αποτελούν Δημόσιο αγαθό σε Εθνικό επίπεδο.
δεν μπορούν να είναι στην αποφασιστική διαχείριση των τοπικών αρχόντων παρά μόνο στην ευθύνη της κεντρικής εξουσίας και του ενιαίου κράτους
Επιπλέον σύμφωνα με το σκεπτικό που παρόντος σχεδίου η επιτελικού χαρακτήρα αρμοδιότητες αλλά και οι αρμοδιότητες εκτελεστικού χαρακτήρα, εφόσον ασκούνται σε εθνικό επίπεδο όπως και οι αρμοδιότητες εθνικής εμβέλειας και οι αρμοδιότητες και λειτουργίες που πρέπει να αναπτυχθούν σε Εθνικό επίπεδο με την εφαρμογή ενιαίων προγραμμάτων και ως τέτοιες χαρακτηρίζονται η αλιεία ( οι άδειες των αλιευτικών σκαφών έχουν ισχύ σε όλη την επικράτεια και δεν είναι τοπικές) και οι υδατοκαλλιέργεις δεν μεταβιβάζονται στην αυτοδιοίκηση αλλά παραμένουν στις Γενικές Διοικήσεις
Πρότασή μου οι υπηρεσίες αλιείας-υδατοκαλλιεργειών να έχουν τη διοικητική διάρθρωση των αντίστοιχων υπηρεσιών που έχουν τα δάση.
Σε περίπτωση που αποφασιστεί η αλιεία να παραμείνει στην Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να επιστραφούν σε αυτές και οι αρμοδιότητες οι σχετικές με τις υδατοκαλλιέργειες για ενιαία αντιμετώπιση του τομέα (εφαρμογή της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής) και για καλύτερη διαχείριση του ανθρώπινου αρμόδιου επιστημονικού προσωπικού (λιγότερες υπηρεσίες και προσωπικό)
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΠΑ
Νομίζω ότι η δημιουργία των γενικών διοικήσεων δεν εξυπηρετεί σε κάτι. Θεωρώ ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η μεώση των επιπέδων διοίκησης. Με την λειτουργία των γενικών διοικήσεων δημιουργούμε ένα επίπεδο διοίκησης χωρίς κανένα λόγο. Θα μπορούσαν κάλλιστα οι υπηρεσίες των σημερινών περιφερειών, οι αρμοδιότητες των οποίων δεν θα μεταφερθούν στην αιρετή περιφέρεια, να αποτελέσουν αποκεντρωμένες υπηρεσίες των υπουργείων. Με μια πρώτη ανάγνωση του σχεδίου Καλλικράτης, αντιλαμβάνομαι ότι οι αρμοδιότητες: προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και μετανάστευσης θα παραμείνουν στην ευθύνη της κεντρικής διοίκησης. Οπότε θα ήταν απολύτως λογικό οι Υπηρεσίες των Περιφερειών με τα παραπάνω αντικείμενα (π.χ. ΔΙ.ΠΕ.ΧΩ, Δ/νσεις Υδάτων,Δ/νσεις Δασών, Δ/νση Αλλοδαπών κ.α.) να αποτελέσουν αποκεντρωμένες Υπηρεσίες των αντίστοιχων Υπουργείων, δηλαδή βασικά του Υπουργείου Περιβάλλοντος και του Υπουργείου Εσωτερικών. Αρκεί στις Υπηρεσίες αυτές να δοθεί η δυνατότητα να επιλύουν θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με την εύρυθμη λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΚΑΘΙ.
«Στις υπηρεσίες της Γενικής Διοίκησης εντάσσονται οι υπάλληλοι των υφιστάμενων Περιφερειών έκτος από εκείνους που μετατάσσονται στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις.»
ΠΟΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΜΕΤΑΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ;!!!!! Πώς και με ποια κριτήρια ;
Προκειμένου να μην δημιουργηθούν κοινωνικά προβλήματα στις οικογένειες των εργαζομένων θα πρέπει οι υπάλληλοι των υφιστάμενων Περιφερειών που θα μεταταχθούν στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις,να γίνει ΕΚΟΥΣΙΑ ΜΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗ και ΟΧΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ & ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ…..ΒΡΕΙΤΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΩΡΑ.
Οι σημερινές Διευθύνσεις Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Διοίκησης των Νομών (δηλ. υπηρεσίες με έδρες τις πρωτεύουσες των νομών των Σημερινών Περιφερειών) θα διατηρηθούν ως δομή στην Γενική Διεύθυνση της Γενικής Διοίκησης ; ή οι υπηρεσίες της Γενικής Διοίκησης θα υπάρχουν μόνο στην έδρα της Γενικής Διοίκησης ;
Παραδειγμα . η γερμανια με 83.500.000 πλυθησμο εχει 10 περιφερειες.
Εμεις θα επρεπε για λογους οικονομιας κ μονον να δημειουργησουμε
μονον -5-6- σε συνδιασμο με το κοστος κ τον ελεγχο αυτων .
Παρακαλω αφηστε κ μια δευτερη φαση διορθωτικων αλλαγων μετα απο ενα ευλογο χρονικο διαστημα εφαρμογης των νεων δομων.
Καμια μονημοτητα.
Μηκρου ευλογου χρονικου διαστηματως Θητειες σε ολες τις βαθμηδες για την αποφηγη επαναληψεως ιδιων λαθων κ δημιουργια επιορκους – ιποδηκους – καταχραστες – ατημωρητους δημαρχους κ αλλους.
Το μεγαλητερο προβλημα θα ειναι για τους ΕΛΛΗΝΕΣ η σηνεχης αυξηση της αναξιοπιστιας – ατημωρησιας – αφερεγγιοτητας – διαφθορας – κ αλλες αρωστειες που θα μεταφερουμε στις νεες γενιες
Α.Θα πρέπει οι Γενικές Διοικήσεις να είναι 5 όσες είναι και οι χωρικές ενότητες που αναφέρονται και στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ.Αφού γίνεται μια τοσο μεγάλη τομή στη Δημόσια Διοίκηση θα πρέπει να γίνει σωστά μέχρι τέλους,και νομίζω ότι οι 7 που προτείνονται να γίνουν ειναι πόλλες.
Β.Με την ευκαιρία αυτής της μεγάλης μεταρρύθμισης νομίζω οτι θα πρέπει να υπάρχει και μια πρόβλεψη για το προσωπικό που υπηρετεί στις σημερινές κρατικές περιφέρειες να μπορεί να μεταταχθεί κατά παρέκκλιση των διατάξεων που υφίστανται για τις μετατάξεις, ώστε να μπορέσουν αρκετοί υπάλληλοι να εργαστούν κοντά στον τόπο της κατοικίας τους,δηλαδή στην αντίστοιχη Γενική Διοίκηση του τόπου της κατοικίας τους.Νομίζω είναι μια κοινωνική διάσταση που θα πρέπει να δοθεί σε αυτή την μεγάλη μεταρρύθμιση.
Νομίζω ότι η δημιουργία των γενικών διοικήσεων δεν εξυπηρετεί σε κάτι. Θεωρώ ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η μεώση των επιπέδων διοίκησης. Με την λειτουργία των γενικών διοικήσεων δημιουργούμε ένα επίπεδο διοίκησης χωρίς κανένα λόγο. Θα μπορούσαν κάλλιστα οι υπηρεσίες των σημερινών περιφερειών, οι αρμοδιότητες των οποίων δεν θα μεταφερθούν στην αιρετή περιφέρεια, να αποτελέσουν αποκεντρωμένες υπηρεσίες των υπουργείων. Με μια πρώτη ανάγνωση του σχεδίου Καλλικράτης, αντιλαμβάνομαι ότι οι αρμοδιότητες: προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και μετανάστευσης θα παραμείνουν στην ευθύνη της κεντρικής διοίκησης. Οπότε θα ήταν απολύτως λογικό οι Υπηρεσίες των Περιφερειών με τα παραπάνω αντικείμενα (π.χ. ΔΙ.ΠΕ.ΧΩ, Δ/νσεις Υδάτων,Δ/νσεις Δασών, Δ/νση Αλλοδαπών κ.α.) να αποτελέσουν αποκεντρωμένες Υπηρεσίες των αντίστοιχων Υπουργείων, δηλαδή βασικά του Υπουργείου Περιβάλλοντος και του Υπουργείου Εσωτερικών. Αρκεί στις Υπηρεσίες αυτές να δοθεί η δυνατότητα να επιλύουν θέματα τα οποία έχουν να κάνουν με την εύρυθμη λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης.
Απο την εμπειρία που αποκομίσαμε απο την συγκατοίκιση Περιφερειών και Νομαρχιών μέχρι τώρα διαπιστώσαμε ότι οι Νομαρχιες που οι έδρες τους συμπίπτουν με αυτές των τωρινών Περιφερειών έχουν …….τουλάχιστον ευνοικότερη αντιμετώπιση σε όλα σχεδόν τα θέματα (Kυρίως στα οικονομικά αλλά και σε θεσμικά).
Με το να δημιουργείς Επτα(7) Γενικές Διευθύνσεις (εαν υποτεθει οτι επιβλέπουν 2 Περιφερειες η κάθε μία) τίθεται θέμα με ποιά κριτήρια θα επιλεγεί η έδρα της Γενικής Διευθνσης καθώς είναι σίγουρο ότι θα δημιουργηθούν τα ίδια προβλήματα και επιπλέον η χιλιομετρική απόσταση θα είναι μια τροχοπέδη στη συνοχή της Γενικής Δ/νσης και θα αναγκασθεί να δημιουργήσει όμοιες υπηρεσίες και στην άλλη Περιφέρεια (αυτή που δεν είναι έδρα της Γεν. Δνσης)
Αποψή μου είναι ότι σε ΚΑΘΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ να δημιουργηθεί ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ με εποπτεία i)των αρμοδιοτήτων που παραχωρεί το οικοίο υπουργείο στις Περιφέρειες, και ii) των αντιστοιχων Υπηρεσίων όλων των Περιφερειών της χώρας. Ετσι και συλλογική εικόνα θα έχει και οι οδηγίες για προκύπτοντα θέματα θα είναι ίδιες(αλλο μεγαλο θέμα αυτό που υπάρχει τώρα με τις διαφορετικες ερμηνείες Νόμων, Διαταγμάτων και Εγκυκλίων απο Περφέρεια σε Περιφέρεια)
Είναι σίγουρο οτι εαν υιοθετηθεί μια τέτοια λύση(όχι κατ’ ανάγκη η δική μου) και γραφειοκρατικό όφελος θα υπάρξει και το λειτουργικό κόστος θα μειωθεί και η λειτουργικότητα των εμπλεκομένων υπηρεσιών θα βελτιωθεί.
Ευχαριστώ
Αντιλαμβάνομαι ότι το άγχος περί των οικονομικών είναι εκείνο που καθοδηγεί την πολιτική των υπουργών για «μεταρρυθμίσεις» όπως η «αλλαγή» της δομής της διοίκησης του Κράτους.
Όμως οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις δεν διαγράφονται με την αντικατάσταση του ονοματεπωνύμου των μέχρι σήμερα οργανισμών που ασκούν περιφερειακή διοίκηση.
Ούτε με την προσθήκη εξουσιών ή μετακίνηση αρμοδιοτήτων της κεντρικής διοίκησης στην περιφέρεια, η οποίες τηρούνται υπό την αίρεση της κεντρικής διοίκησης.
Αν αυτό συνδυαστεί και με το εκλογικό σύστημα όπως προτείνετε, τότε μιλάμε για μια κατάσταση της περίπου αυτονομίας 13 περιφερειών ή της περίπου περιφέρειας- καντονίου.
Αντιλαμβάνομαι δηλαδή πως η «διοικητική» επαναχάραξη της δομής εξουσιών του κράτους εντάσσεται στην αλλαγή του εκλογικού νόμου των μονοεδρικών εκλογικών περιφερειών.
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πράγμα που αποδεικνύεται από τα προτεινόμενα, αυτή η διοικητική διαίρεση πρέπει να υποστηριχτεί και με το δικαίωμα άσκησης τοπικής περιφερειακής οικονομικής πολιτικής, ανάπτυξης, αυτοτέλειας και φόρων.
Όμως η Κεντρική Διοίκηση δεν μπορεί να εξακολουθεί να προΐσταται, παρά μόνο να χαράζει την Γενική Στρατηγική της Ανάπτυξης.
Επομένως οι Γενικές Διοικήσεις πρέπει να στελεχώνονται με την ευθύνη της αιρετής περιφερειακής διοίκησης και να ασκούν διοίκηση σύμφωνα με τις αποφάσεις, τους σχεδιασμούς , τις ανάγκες και την αυτοτέλεια των περιφερειών και όχι ως το μακρύ χέρι του Κράτους στην Περιφέρεια.
Ένα μεγάλο μπράβο στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που τολμά κάτι που η προηγούμενη κυβέρνηση το είχε αφήσει στα συρτάρια της και όχι μόνο.
Θα ήθελα να αναφέρω σχετικά με τις γενικές Διευθύνσεις θα πρέπει να υπάρχει και η δυνατότητα από τις καταργούμενες Νομαρχιακές Διευθύνσεις να μεταταγούν κάποιοι υπάλληλοι στις Διευθύνσεις αυτές με αίτησή τους . Υπάρχουν νέοι υπάλληλοι με πολλά προσόντα και εμπειρία και από τον ιδιωτικό τομέα που θα βοηθούσαν τις Διοικήσεις αυτές και οι οποίοι αυτοί δεν χρησιμοποιούνται αξιοκρατικά και ουσιαστικά έχουν θαφτεί στα γρανάζια της γραφειοκρατίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και μπορούν να επιτελέσουν σημαντικότατο έργο στον νέο θεσμό των Γενικών Διευθύνσεων και όχι μόνο να είναι γραφειάδες και να επιτελούν έργο επιπέδου ΔΕ, χωρίς βέβαια να θέλω να υποβαθμίσω την κατηγορία αυτών των υπαλλήλων.
Συμφωνώ απόλυτα με την παραπάνω απόψη του θοδωρή δηλ.
α. Νομίζω ότι πρέπει να προβλέπεται ρητά ότι όλο το προσωπικό των σημερινών κρατικών περιφερειών θα υπαχθεί αυτομάτως στις Γενικές Διοικήσεις και στις περιπτώσεις που κάποιος υπάλληλος επιθυμεί, να προβλέπεται δυνατότητα μετάταξης στην Αιρετή Περιφέρεια, μόνο ύστερα από αίτηση του υπαλλήλου, με υποχρεωτική για τη Αιρετή Περιφέρεια διενέργεια της μετάταξης.
β. Το πλήθος των γενικών διοικήσεων νομίζω ότι θα πρέπει να είναι 5 και να ταυτίζεται με τις χωρικές ενότητες του ΕΣΠΑ.
Γράφω αυτό το σχόλιο εδώ γιατί δεν βρήκα κάτι σχετικό στο online αυτό σχέδιο.
Ο Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης δήλωσε στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι θα πρέπει να προσληφθούν στους ΟΤΑ, αλλά και στις νέες Περιφέρειες περισσότεροι οικονομολόγοι και νομικοί. Συμφωνώ ότι είναι δύο πολύ χρήσιμες ειδικότητες που πρέπει να υπάρχουν σε κάθε ΟΤΑ, έχω όμως και μία θεμελιώδη διαφωνία. ΠΩΣ είναι δυνατόν να αναδιοργανωθεί και μάλιστα σε τέτοιο μεγάλο βαθμό, η τοπική αυτοδιοίκηση, χωρίς τη χρήση πολιτικών επιστημόνων με ειδίκευση στην οργάνωση περιφερειακών διοικήσεων; ΠΩΣ είναι δυνατόν να φτιάχνονται εκλογικά συστήματα και συστήματα διακυβέρνησης, χωρίς πολιτικούς επιστήμονες;
Νομίζω ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ατόπημα εκ μέρους της νέας κυβέρνησης, το οποίο θα οδηγήσει σε τεράστια προβλήματα και αναποτελεσματικότητα. Όπως ακριβώς συνέβη και με όλες τις άλλες προσπάθειες στο παρελθόν, οι οποίες έγιναν χωρίς να μελετηθούν από πολιτικούς επιστήμονες.
Η κατάσταση θυμίζει την περίοδο που άρχισαν οι επιδοτήσεις της τότε ΕΟΚ για «περιφερειακή ανάπτυξη» και όλοι οι ΟΤΑ προσέτρεξαν να προσλάβουν πολιτικούς μηχανικούς και οικονομολόγους. Στη στενή λογική των τότε υπευθύνων, η λέξη «ανάπτυξη» είχε να κανει με δρόμους και γέφυρες αποκλειστικά και όχι με την ανάπτυξη μιας πιο λειτουργικής και δίκαιης κοινωνίας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και του βιοτικού επιπέδου των ψηφοφόρων τους. Μάλλον γιατί τα έργα για δρόμους και γέφυρες είναι πιο ορατά.
Δυστυχώς, όμως, η ΕΟΚ και μετέπειτα η ΕΕ δεν είχαν την ίδια αντίληψη. Η ΈΝωση περίμενε ότι οι προσλήψεις θα αφορούσαν, μεταξύ άλλων ειδικοτήτων και σε πολιτικούς επιστήμονες, ειδικούς σε αντικείμενα που ονόμαζε «local government», «peripheral and semiperipheral development», «social development» και άλλα. Το αποτέλεσμα είναι ακόμη και σήμερα μία εν πολλοίς καθυστερημένη κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και πνευματικά επαρχία με καινούργιους (αλλά κακοφτιαγμένους) δρόμους.
Η μόνη μου επιθυμία είναι να μην δω την ιστορία να επαναλαβάνεται… Τουλάχιστον από μία κυβέρνηση που ευαγγελίζεται κάτι διαφορετικό από τις προκατόχους της.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΝ ΔΙΟΙΚ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΩΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΙΡΕΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΟΠΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΟΜΗ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ ΤΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΩΡΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΟΥΝ ΣΤΕΛΕΧΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΦΘΑΡΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΑΛΛΟ ΑΕΡΑ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
Νομίζω ότι θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα και στους υπαλλήλους των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων που είχαν μεταταγεί αναγκαστικά με τοην προυγούμενη μεταρύθμιση από τα Υπουργεία στις Νομαχιακές Αυτοδιοικήσεις, να μπορούν εάν θέλουν να μεταταγού στις Γενικές Δ/νσεις.
α. Νομίζω ότι πρέπει να προβλέπεται ρητά ότι το προσωπικό των σημερινών κρατικών περιφερειών θα υπαχθεί αυτομάτως στις Γενικές Διοικήσεις και στις περιπτώσεις που κάποιος υπάλληλος επιθυμεί, να προβλέπεται δυνατότητα μετάταξης στην Αιρετή Περιφέρεια, μόνο ύστερα από αίτηση του υπαλλήλου, με υποχρεωτική για τη Αιρετή Περιφέρεια διενέργεια της μετάταξης.
β. Το πλήθος των γενικών διοικήσεων νομίζω ότι θα πρέπει να είναι 5 και να ταυτίζεται με τις χωρικές ενότητες του ΕΣΠΑ.
Είναι απολύτως απαραίτητες οι Γενικές Διευθύνσεις; Δεν θα συνεχίσει να υπάρχει σύγχιση αρμοδιοτήτων; Ένα σύστημα με Κεντρική Διοίκηση, Περιφέρειες και Δήμους δεν αρκεί; Προφανώς οι έπαρχοι καταεργούνται;
«103. Στην έδρα κάθε Γενικής Διοίκησης συνιστάται Γενική Διεύθυνση της οποίας προΐσταται μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Στις υπηρεσίες της Γενικής Διοίκησης εντάσσονται οι υπάλληλοι των υφιστάμενων Περιφερειών έκτος από εκείνους που μετατάσσονται στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις.»
Ποιοι υπάλληλοι δεν εντάσονται στις υπηρεσίες της Γενικής Διοικησης και μετατάσονται απο τις υφιστάμενες περιφέρειες στις Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις? Με ποια κριτήρια? Ελπίζουμε με αίτηση των υπαλλήλων και οχι αναγκαστικά? Να λειφθούν και κριτήρια συνυπηρετησης προκειμένου για να μην διαλυθούν οι οικογένειές μας.Οι υπηρεσίες της Γενικής Διοίκησης θα υπάχουν μόνο στην έδρα της Γενικής Διοίκησης? ή και στις πρωτεύουσες των νομών?
Αν και συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα του νομοσχεδίου γενικά, δεν καταλαβαίνω τη χρησιμότητα των γενικών διοικήσεων. Ουσιαστικά, όπως το βλέπω εγώ, με την ίδρυση τους δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να «αλλάζουμε τον Μανολιό και να του βάζουμε τα ρούχα αλλιώς». Στη θέση της νομαρχίας δημιουργείται η Περιφέρεια και στη θέση της Περιφέρειας η Γενική Διοίκηση. Νόμιζα ότι στόχος ήταν η αποτελεσματικότερη διοίκηση χωρίς πολλά πολλά και χωρίς την διαμεσολάβηση πολυάριθμων, και μερικές φορές αλληλοκαλυπτόμεων φορέων. Θεωρώ λοιπόν, και δεδομένης της τραγικής κατάστασης στη δημόσια διοίκηση, κεντρικής και τοπικής, ότι η θεσμοθέτηση των γενικών αυτών διοικήσεων το μόνο που θα πετύχει είναι να διατηρήσει ένα επίπεδο ασάφειας και μπλεξίματος των αρμοδιοτήτων, ακυρώνοντας τα θετικά αποτελέσματα που κατά τα άλλα περιέχει το νομοσχέδιο. Ορθότερο μου φαίνεται να εντάξουμε μέσα στο πλαίσιο της κάθε περιφέρειας, ένα γραφείο συνδέσμου, με τις αρμοδιότητες της γενικής διοίκησης, στο οποίο θα προΐσταται εκπρόσωπος της κεντρικής κυβέρνησης με θεσμοθετημένο ρόλο στο περιφερειακό συμβούλιο, ως γενικός γραμματέας ή και ως υποχρεωτικά ένας από τις αντιπεριφερειάρχες. Έτσι θα αποφύγουμε τις όποιες συγχύσεις και πραγματικά θα μιλάμε για μια αυτοδιοίκηση που είναι αρμόδια για τα του οίκου της