Άρθρο 01 – Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής – Υιοθεσίας

Συνιστάται συλλογικό συμβουλευτικό – γνωμοδοτικό όργανο υπό την ονομασία «Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής Υιοθεσίας – Ε.Σ.Αν.Υ.», το οποίο υπάγεται στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

  • 13 Δεκεμβρίου 2017, 13:28 | Νικολαΐδης Γιώργος

    Η πρόβλεψη του Εθνικού Συμβουλίου Αναδοχής – Υιοθεσίας που προβλέπεται στα Άρθρα 1 ως 4 του Σ/Ν παραμένει ένα επιτελικό όργανο που μολονότι χρήσιμο δεν είναι σαφές αν θα έχει εν τέλει κάποια και αν ναι ποια αρμοδιότητα ή δραστηριότητα ούτε την δυνατότητα και τους ανθρώπινους και υλικούς πόρους να υλοποιήσει οιαδήποτε καινοτομία κοινωνικής πολιτικής. Κινδυνεύει δηλαδή ως τέτοιο να αποδειχθεί μια ακόμα «Εθνική Επιτροπή» που θα συνεδριάζει μια-δυο φορές τον χρόνο χωρίς πρακτικό αντίκρισμα στην καθημερινή εφαρμογή των ενεργειών παιδικής προστασίας (αναδοχή κλπ).
    Νικολαΐδης Γιώργος, Ψυχίατρος, Δ/ντης της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού

  • 13 Δεκεμβρίου 2017, 13:19 | Νικολαΐδης Γιώργος

    Διατηρείται ο παρωχημένος και μεροληπτικός όρος «Υιοθεσία» έναντι του «Παιδοθεσία» ή «Τεκνοθεσία» που αν μη τι άλλο θα αποκαθιστούσε μια στοιχειώδη δικαιοσύνη ως προς την ισότητα των δυο φύλων στο κείμενο της νομοθεσίας.
    Νικολαΐδης Γιώργος, Ψυχίατρος, Δ/ντης της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού

  • 12 Δεκεμβρίου 2017, 14:37 | ΝΤΟΒΑ ΟΛΥΜΠΙΑ

    Στις ιδιωτικές υιοθεσίες το δικαίωμα του υιοθετημένου για τη μελλοντική αναζήτηση και επαφή με τις ρίζες του με ποιον τρόπο διασφαλίζεται; Η βιολογική μητέρα με ποιον τροπο υποστηρίζεται;
    Προβλέπεται έγκαιρη και συστηματική ψυχοκοινωνική υποστήριξή της ώστε η απόφασή της να συναινέσει στην υιοθεσία να είναι συνειδητή; ότι δεν υπήρξε θύμα βίας και οικονομικής εκμετάλλευσης; Ότι δεν βρισκόταν σε απόγνωση ή σε επιλόχεια κατάθλιψη;
    Ο καινούργιος νόμος προβλέπει την αξιολόγηση της ιατροκοινωνικής και ψυχολογικής κατάστασης και την καταγραφή του ιστορικού της ώστε να μπορεί ο υιοθετημένος να αντιμετωπίσει πιθανά προβλήματα υγείας γονιδιακής προέλευσης; Να γνωρίζει αν υπάρχουν βιολογικά αδέλφια, αν έχουν δοθεί και άλλα παιδιά σε υιοθεσία κ.λ.π

  • 12 Δεκεμβρίου 2017, 10:24 | Ελένη Γεώργαρου

    Διευκρινίζω και πάλι επί του νομικού μέρους προς αποφυγή νομοτεχνικών σφαλμάτων ότι το άρθρο 9 του Ν. 2082/1992 τροποποιήθηκε με το άρθρο 65 του Ν. 2447/1996 (ΦΕΚ Α΄158/3012-1996) το οποίο επι λέξει έχει ως εξής:
    Τίτλος Αρθρου
    Ανάδοχες οικογένειες

    Σχόλια
    Το άρθρο 9 τροποποιήθηκε από το άρθρο 65 παρ. 1 του Ν. 2447/1996.

    Κείμενο Αρθρου
    «1. Σε περίπτωση που συντρέχει λόγος να ανατεθεί, με απόφαση του δικαστηρίου, η πραγματική φροντίδα ή και μέρος ή το σύνολο της επιμέλειας του προσώπου ενός ανηλίκου σε κατάλληλη οικογένεια, σύμφωνα με τους ορισμούς του Αστικού Κώδικα, και δεν βρίσκεται τέτοια οικογένεια στο περιβάλλον του ανηλίκου, πρόθυμη να αναλάβει αυτό το έργο, το δικαστήριο μπορεί να απευθύνεται για την υπόδειξη της οικογένειας, μέσω της αρμόδιας Κοινωνικής Υπηρεσίας, στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Το Υπουργείο αυτό ασκεί την εν λόγω αρμοδιότητά του μέσω των υπηρεσιών του ή των ιδρυμάτων άλλων κοινωνικών οργανώσεων που εποπτεύει, βάσει προγραμμάτων που καταρτίζει το ίδιο ή που τελούν υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του και χωρίς να θίγονται τα οριζόμενα από τα άρθρα 1655 έως και 1665 του Αστικού Κώδικα.

    2. Στα προγράμματα ανάδοχων οικογενειών της προηγούμενης παραγράφου μπορούν να υπάγονται ανήλικοι, και όταν το ζητούν οι ίδιοι οι γονείς ή ο επίτροπός τους, σύμφωνα με τους ορισμούς του Αστικού Κώδικα.

    3. Σε ανάδοχη οικογένεια μπορεί να ανατίθεται, με βάση ειδικά προγράμματα, και η φροντίδα ενηλίκων με ειδικές ανάγκες ή ηλικιωμένων, εφόσον το ζητούν οι ίδιοι.

    4. Ανάδοχη οικογένεια, με την έννοια αυτού του νόμου, είναι κάθε οικογένεια που αποτελείται από συζύγους του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας ως κατάλληλη να αναλαμβάνει προσωρινά τη φροντίδα, ανατροφή, διαπαιδαγώγηση και προστασία των προσώπων που αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους. Δεν χρειάζεται η ειδική αναγνώριση, όταν το δικαστήριο ανέθεσε τη φροντίδα ή και την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου σε κατάλληλη οικογένεια, συγγενική ή μη, με υπόδειξη αυτών που ζήτησαν τη λήψη του μέτρου ή όταν συγγενική ή άλλη κατάλληλη οικογένεια είναι πρόθυμη, στις περιπτώσεις της δεύτερης παραγράφου αυτού του άρθρου, να αναλάβει αυτά τα έργα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, τα έργα της αναδοχής οικογένειας μπορούν να ανατίθενται και σε μεμονωμένα άτομα με ή χωρίς παιδιά.

    5. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Υγείας και Πρόνοιας και Δικαιοσύνης, ρυθμίζονται στις λεπτομέρειές τους η οργάνωση και η λειτουργία του θεσμού των ανάδοχων οικογενειών μέσα στα όρια που χαράσσονται από τα άρθρα 1655 έως 1665 του Αστικού Κώδικα και των προηγούμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου. Με κοινή απόφαση, εξάλλου, των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας και Πρόνοιας καθορίζεται το ύψος της παρεχομένης στην ανάδοχη οικογένεια οικονομικής ενίσχυσης, καθώς και ο τρόπος της καταβολής της».
    Πρέπει να προσεχθεί πολύ η νομοτεχνική επεξεργασία για να μην υπάρχουν αντίθετες διατάξεις με τον Αστικό Κώδικα, τα ειδικότερα άρθρα του Ν. 2447/1996 και τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

  • Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ:
    Επειδή ο χρόνος που μεσολαβεί από την τοποθέτηση ενός παιδιού στο ίδρυμα μέχρι τη στιγμή της τεκνοθεσίας του είναι υπερβολικά μεγάλος ακόμη κι’ αν έχει αρθεί η επιμέλεια από τους βιολογικούς γονείς, προτείνουμε την απεξάρτηση της διαδικασίας της τεκνοθεσίας από τα ιδρύματα τα οποία θα πρέπει να είναι χώροι μόνον προσωρινής και σύντομης φιλοξενίας.
    Προτείνουμε, επίσης, την δημιουργία, σε κάθε περιφέρεια, ειδικού δικαστικού σώματος που ν’ ασχολείται αποκλειστικά με την αναδοχή-τεκνοθεσία. Ένας ή περισσότεροι εισαγγελείς ανηλίκων ή δικαστικοί λειτουργοί, σε κάθε περιφέρεια, μπορούν ν’ αναλάβουν την τοποθέτηση ανηλίκων απευθείας σε θετές οικογένειες, οι οποίες είναι ήδη ελεγμένες και εγκεκριμένες από πριν και καταγεγραμμένες στο μητρώο υποψηφίων θετών γονέων, τηρώντας σειρά προτεραιότητας. Σε περίπτωση που η τεκνοθεσία καθυστερεί, να υπάρχει η δυνατότητα άμεσης αναδοχής. Αυτό το μοντέλο εφαρμόζεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, π.χ. στην Ιταλία με επιτυχία.
    Οι υποψήφιοι θετοί γονείς, ετερόφυλοι και ομόφυλοι, ζευγάρια ή μόνα άτομα, θα κάνουν αίτηση στις κοινωνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας στην οποία ανήκουν. Ο γάμος δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση αλλά θα πρέπει εφ’ όσον πρόκειται για ζευγάρι, κατά την στιγμή της υποβολής της αίτησης να έχουν συμπληρώσει 2 χρόνια κοινού βίου. Θα ακολουθεί η αξιολόγηση, κοινή για όλες τις περιφέρειες και σύμφωνα με όσα θα ορίζονται από το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής-Τεκνοθεσίας και θα συντάσσεται έκθεση αντίγραφο της οποίας παραδίδεται στους υποψήφιους γονείς για τυχόν παρατηρήσεις. Αν η έκθεση είναι απορριπτική να ενημερώνονται οι υποψήφιοι γονείς γραπτά για τους λόγους απόρριψης. Αν είναι θετική να ενημερώνεται το Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Θετών Γονέων και να αποστέλλεται στους υποψήφιους γονείς αποδεικτικό έγγραφο όπου αναφέρεται ο αριθμός πρωτοκόλλου και η ημερομηνία καταχώρησης. Η κάθε περιφέρεια που έχει καταθέσει την δική της λίστα υποψηφίων γονέων να έχει πρόσβαση, χωρίς δικαίωμα παρέμβασης, στην κοινή λίστα που προκύπτει από τις επί μέρους των υπολοίπων περιφερειών. Την ευθύνη για την κατάρτιση αυτής της λίστας πρέπει να έχει το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής-Τεκνοθεσίας . Μέλη του Εθνικού Συμβουλίου να έχουν το δικαίωμα να καλούν κατά την κρίση τους ζευγάρια ή μόνα άτομα, όχι απαραίτητα τηρώντας την σειρά προτεραιότητας. Εφ’ όσον γίνει δεκτή η αίτηση οι υποψήφιοι γονείς να παρακολουθούν τρία σεμινάρια, το καθένα διαρκείας ενός Σαββατοκύριακου. Οι υποψήφιοι θα συζητάνε σε γκρουπ με δύο ψυχολόγους, θέματα σχετικά με την τεκνοθεσία. Από το γιατί το επέλεξαν εως πιθανά προβλήματα κτλ. Οι ψυχολόγοι δεν θα παίρνουν μέρος στην επιλογή των υποψηφίων ούτε θα παρουσιάζουν κάποια έκθεση για τους υποψήφιους στις κοινωνικές υπηρεσίες. Αυτό το μοντέλο εφαρμόζεται σε σκανδιναβικές χώρες όπως η Δανία.
    Το Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Θετών Γονέων να ενημερώνεται ανά εξάμηνο διότι μπορεί να προκύψει αλλαγή στην οικογενειακή κατάσταση των υποψηφίων γονέων.
    Πέραν του Εθνικού Μητρώου Υποψηφίων Θετών Γονέων απαραίτητη κρίνεται η δημιουργία Μητρώου Ανηλίκων και παράλληλα δεύτερου μητρώου με παιδιά με ειδικές ανάγκες (αναπηρίες καθώς και παιδιά άνω των 7 ετών).
    Από την μέχρι τώρα εμπειρία μας έχει γίνει σαφές και κρίνεται ως απαραίτητη η αρχική ενημέρωση και η συνεχής επιμόρφωση των υποψηφίων γονέων από άτομα πλήρως κατηρτισμένα και έμπειρα γύρω από τα θέματα αναδοχής-τεκνοθεσίας, τις ιδιαιτερότητες αυτών, τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι γονείς και τα παιδιά. Για τον λόγο αυτό κρίνεται ως άμεσης προτεραιότητας η δημιουργία Τράπεζας Δεδομένων και Πληροφοριών. Μία τέτοια Τράπεζα μπορεί να δημιουργηθεί από καταγεγραμμένες εμπειρίες θετών γονέων, υιοθετημένων ατόμων και βιολογικών γονέων, από παρατηρήσεις ψυχολόγων και παιδοψυχολόγων που έχουν ασχοληθεί με το θέμα καθώς και κοινωνικών λειτουργών, εκπαιδευτικών κλπ.
    Για την ελαχιστοποίηση έως και την εξάλειψη του φαινομένου των ιδιωτικών υιοθεσιών, πέραν της διευκόλυνσης των εθνικών υιοθεσιών, θα πρέπει το κράτος να προβεί στην εύρεση διεξόδου και στις διεθνείς υιοθεσίες. Θα πρέπει λοιπόν και το Ελληνικό κράτος να εκσυγχρονιστεί και να παρέχει διευκόλυνση στους πολίτες ώστε να δύνανται να υιοθετήσουν και εκτός χώρας, παρέχοντας σε αυτούς κάθε βοήθεια. Μέχρι στιγμής όποιος επιθυμεί να υιοθετήσει από ξένη χώρα πρέπει να δράσει στα τυφλά, χωρίς καμιά απολύτως αρωγή ή πληροφόρηση από το κράτος, και να βρει την άκρη με το δίκαιο της χώρας στην οποία απευθύνεται, κάνοντας μόνος του την αναζήτηση.Είναι επιτακτικό, επίσης, η Ελλάδα να υπογράψει διεθνείς συμφωνίες με άλλες χώρες που έχουν παιδιά προς υιοθεσία, όπως πράττουν και πολλές άλλες χώρες.Η διευκόλυνση των πολιτών μπορεί να επιτευχθεί επιτρέποντας σε μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που ασχολούνται με υιοθεσίες σε άλλες χώρες να ιδρύσουν ένα παράρτημα στην Ελλάδα. Το μοντέλο των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων εφαρμόζεται παγκοσμίως, στην Ευρώπη και αλλού.

  • Το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής Τεκνοθεσίας πρέπει να είναι ευέλικτο και αποτελεσματικό, στελεχωμένο με άτομα έμπειρα και κατηρτισμένα στο θέμα της τεκνοθεσίας και να έχει ως στόχο την άμεση και αποτελεσματική εξασφάλιση του συμφέροντος των ανηλίκων ελαχιστοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερο τις επιπτώσεις της ιδρυματοποίησης. Να συνεργάζεται και να κατευθύνει τις δομές και τους θεσμούς της Περιφέρειας που θα είναι αρμόδιες για θέματα τεκνοθεσίας-αναδοχής, να επεξεργάζεται το νομικό πλαίσιο που διέπει την τεκνοθεσία-αναδοχή, να προτείνει βελτιώσεις πάντα προς το συμφέρον των ανηλίκων, να δημιουργήσει Τράπεζα Δεδομένων και Πληροφοριών γύρω από θέματα τεκνοθεσίας-αναδοχής.

  • 8 Δεκεμβρίου 2017, 17:54 | Ελένη Γεώργαρου

    Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα σχόλια του κ.Τέγου. Πολύ αναμονή για πολύ πενιχρά και αμφίβολα αποτελέσματα. Δεν αντιμετωπίζεται πάλι το φλέγον θέμα των ιδρυμάτων που συγκεντρώνουν και θα συνεχίσουν να συγκεντρώνουν την συντριπτική πλειονότητα των ανηλίκων που απομακρύνονται από τη φυσική τους οικογένεια και μέχρι τώρα έχουν δείξει ότι δεν ενδιαφέρονται, αν δεν αρνούνται εν τοις πράγμασι, για την αποϊδρυματοποίηση των παιδιών. Είναι μια ευκαιρία το όργανο αυτό εκτός από την αναδοχή και την υιοθεσία να έχει ως ρόλο και την προώθηση της αποϊδρυματοποίησης και να ονομάζεται «Εθνικό Συμβούλιο για την αποϊδρυματοποίηση, την αναδοχή και υιοθεσία», το οποίο υπάγεται στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Αν δε γίνει αυτό για ακόμη μια φορά τα ιδρύματα θα θεωρούν ότι το όλο θέμα δεν τους αφορά.

  • 7 Δεκεμβρίου 2017, 10:05 | ΝΤΟΒΑ ΟΛΥΜΠΙΑ

    Αφού ο ρόλος του Συμβουλίου είναι συμβουλευτικός – γνωμοδοτικός δεν θα έπρεπε να περιλαμβάνει στη σύνθεσή του πρωτίστως επαγγελματίες πρώτης γραμμής; Κοινωνικούς λειτουργούς που υλοποιούν υιοθεσίες και αναδοχές και βιώνουν στην καθημερινότητά τους τις πραγματικές δυσκολίες;;
    Η γνώμη όλων αυτών δεν έχει αξία; Δεν έπρεπε να βαρύνει;
    Εν τοιαύτει περιπτώσει γιατί θα πρέπει η άποψη του κάθε κοινωνικού λειτουργού που προέρχεται από τη βάση να εκφράζεται αποκλειστικά μέσω ενός συνδικαλιστικού οργάνου;
    Τέλος, ποιοί θα αποτελούν τους ειδικούς εμπειρογνώμονες, από ποιούς χώρους θα προέρχονται και με ποιά κριτήρια θα επιλέγονται;

  • 5 Δεκεμβρίου 2017, 22:39 | Μανώλης

    Δώστε παρόμοια κίνητρα και στα νέα ζευγάρια να τεκνοποιήσουν και να βρουν εργασία… ΝΤΡΟΠΗ

  • 5 Δεκεμβρίου 2017, 18:05 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΚΑΣΟΥΚΑ

    Ό όρος ‘υιοθεσία’ είναι στερεοτυπικός, περιέχει πατριαρχικά κατάλοιπα, περιέχει μόνο το ένα φύλο άρα θεωρείτε παρωχημένος. Η αντικατάσταση του όρου ‘υιοθεσία’ με τον όρο παιδοθεσία ή τεκνοθεσία- αν και είναι στην καθαρεύουσα, υπάρχει η ένσαση ότι με τον όρο ‘παιδοθεσία’ εννοείτε οποιοδήποτε παιδί ενώ με τον όρο ‘τεκνοθεσία’ νοείται το δικό σου παιδί- είναι αναγκαία προκειμένου να συμβαδίζει με τις κοινωνικές εξελίξεις και την ισότητα των δικαιωμάτων των φύλων.

  • 5 Δεκεμβρίου 2017, 14:08 | Ελευθερία Γεωργούλη

    Καλωσορίζουμε στην Ελλάδα το Ε.Σ.Αν.Υ., το οποίο έχει τεράστια ευθύνη για την επιτυχία του θεσμού στην Ελλάδα. Όμως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Πρέπει να δημιουργηθούν-θεσμοθετηθούν οικογενειακά δικαστήρια, αρμόδια να αποφασίζουν για οποιαδήποτε Υ ή Α. Επίσης πρέπει στις σχολές Κοινωνικής Εργασίας να παίρνεται μιας μορφής εξειδίκευση των φοιτητών για την Α και Υ. Επίσης πρέπει να επανδρωθούν οι αρμόδιες Δομές-Φορείς με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, που θα έχει ένα αντικείμενο: την Αναδοχή και Υιοθεσία. όχι πολλά παράλληλα καθήκοντα, που εξαντλούν το προσωπικό. Οι κοινωνικοί λειτουργοί είμαστε όλοι τόσο κουρασμένοι και πολυ-χρησιμοποιημένοι σε διάφορα καθήκοντα, που αναζητούμε πλέον την ταυτότητά μας ως επαγγελματίες. Δύσκολος ο ρόλος του Ε.Σ.Αν.Υ. ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, που όλοι ποθούμε.

  • 5 Δεκεμβρίου 2017, 14:06 | Γιώτα Μάνθου

    Ο όρος «υιοθεσία» είναι σημαντικό να αντικατασταθεί με τους όρους «παιδοθεσία» ή «τεκνοθεσία» που είναι κοινωνικά, πολιτικά και επιστημονικά ορθότεροι, άλλωστε οι λέξεις έχουν και αξιακό υπόβαθρο. Το γεγονός δε ότι για χρόνια χρησιμοποιείται μια λανθασμένη ορολογία, η οποία συνιστά αναπαραγωγή ρατσιστικού λόγου, δεν αποτελεί επιχείρημα παράτασής της.
    Κατά τα λοιπά, συντάσσομαι απόλυτα με τις νομικές επισημάνσεις της κας Γεώργαρου για τον ισχύοντα νόμο. Ακόμη, συμφωνώ με τις αναφορές στο θέμα της αναζήτησης ριζών, της κατάργησης της ιδιωτικής τεκνοθεσίας, με την μη εισαγωγή των παιδιών κάτω των τριών ετών σε ιδρύματα.
    Επίσης, είναι ένα σχέδιο νόμου που στην πλειονότητα των άρθρων του καταγράφει αυτολεξεί τα άρθρα του ισχύοντος ΠΔ 86/2009, το οποίο τελικώς καταργεί. Αυτή η αντίφαση και η ψήφιση ενός νέου νόμου που εν πολλοίς αντιγράφει το παλιό πλαίσιο δεν γίνεται κατανοητή ως προς την στόχευση και την αναγκαιότητά της.
    Το ίδιο ισχύει και ως προς τις καταργούμενες ΚΥΑ που αφορούν στα Μητρώα, οι οποίες επίσης εν πολλοίς «επαναθεσμοθετούνται»

  • 5 Δεκεμβρίου 2017, 11:44 | Βογιατζάκη Χρυσούλα

    Άρθρο 01 Παρόλο που ο όρος Τεκνοθεσία είναι προτιμότερος θα
    πρέπει νομίζω να ληφθεί υπόψη ότι ο όρος Υιοθεσία έχει
    καθιερωθεί στη συνείδηση της κοινωνίας των πολιτών ως
    ισχυρότερος

  • 5 Δεκεμβρίου 2017, 10:20 | Τέγος Φώτης

    Πολύ χρόνο «κυοφορούνταν» αυτό το νομοσχέδιο για να είναι τόσο «μικρό» στα αποτελέσματα που θα παράξει και τόσο αντιριζοσπαστικό. Χαμένοι μέσα στα μητρώα που θεσπίζονται,επαγγελματίες και πολίτες θα προσπαθήσουμε να λύσουμε τον γόρδιο δεσμό.
    Επίσης εννέα ή κάπου τόσες υπουργικές αποφάσεις θα πρέπει να εκδοθούν προκειμένου να τεθεί σε πλήρη εφαρμογή. Ελληνικές καλένδες.
    Ούτε λόγος για την αποζημίωση των ανάδοχων γονέων από τις Περιφέρειες (συμβατικές αναδοχές και ιδρύματα Ν.Π.Ι.Δ.) και την αλλαγή της υπουργικής απόφασης.
    Τα Ν.Π.Ι.Δ. θα έχουν άδεια λειτουργίας και με ποιο θεσμικό πλαίσιο; Ακόμη περιμένουμε σχετική νομοθεσία. Παρόλα αυτά θα έχουν μητρώο με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και θα τηρούν μητρώο. Είναι δυνατόν άραγε να πάρουν άδεια για το χειρισμό από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;
    Ούτε λόγος για τις ιδιωτικές υιοθεσίες που είναι στο 80 ή 85% του συνόλου των υιοθεσιών και επί της ουσίας συντηρούν αυτό το παράδοξο εμπόριο βρεφών που επικαιροποιείται με την πράξη της υιοθεσίας. Ποιος θα εγγράφει στα μητρώα τα παιδιά των βούλγαρων ρομά που δίνονται σωρηδόν για υιοθεσία; Οι Υ.Θ.Γ. πάλι εκ των υστέρων θα κρίνονται κατάλληλοι;
    Το λιγότερο άτολμο αυτό το νομοσχέδιο απέναντι στις ανάγκες των παιδιών και στο «βέλτιστο συμφέρον τους», στην ανάγκη τους για ρίζες και για μια συνεχή ιστορία ζωής που να περιλαμβάνει και γονείς και σημαντικούς άλλους, απέναντι στους πολίτες με ισχυρό κίνητρο προσφοράς και στην ανάγκη για επιβράβευση και αναγνώριση της προσφοράς τους, απέναντι στους επαγγελματίες που πασχίσουν με την γραφειοκρατία και την απάνθρωπη διάστασή της και αναζητούν λύσεις.
    Επιπλέον, ναι έχει νόημα η αλλάγή σε τεκνοθεσία γιατί τέκνα τοποθετούνται (ούτε θυγατέρες ούτε υιοί) και γιατί κάτι πρέπει να αλλάξει και σε αυτό αφού μπορούν να κάνουν και αλλαγή ονόματος και αλλαγή φύλου και να παντρευτούν και να συμβιώσουν και να αυτοπροσδιοριστούν όπως νομίζουν για να συνεχίσουν την ζωή τους.

  • 5 Δεκεμβρίου 2017, 02:46 | ΠΑΝΑΓΗΣ Π. ΚΟΛΑΙΤΗΣ

    Πρόσθετο Αρθρο : Yιοθεσία Ενηλίκου
    Eίναι ανάγκη να επανεξεταστεί η περίπτωση υιοθεσίας Ενηλίκων για λόγους που στην πράξη συναντώνται στην ζωή.
    Χαρακτηριστική περίπτωση οικογένειας χωρίς τέκνα που εχασε χρόνια :
    α) σε προσπάθειες φυσιολογικής τεκνοποίησης , πλήν χωρίς αποτέλεσμα ,
    β) σε μακροχρόνια επαναλαμβανόμενες προσπάθειες υποβοηθούμενης τεκνοποίησης , που όμως απέβησαν ακαρπες ,
    γ) σε αναζήτηση υιοθεσίας ανηλίκου , προσπάθεια που δεν ευοδώθηκε με το ισχύον καθεστώς .
    Ηδη η ηλικία του ζεύγους ( μετά την παρέλευση , αθροιστικά , οσων ετών απαιτήθηκαν για τα παραπάνω στάδια) δεν επιτρέπει την υιοθεσία ανηλίκου , και η μόνη απομένουσα δυνατότητα είναι η υιοθεσία Ενηλίκου ατόμου.
    Ερχεται όμως ο ισχύων νόμος και το απαγορεύει , εκτός και μόνον εάν ο υιοθετούμενος είναι συγγενής ως και τον 4ο βαθμό (εξ αγχιστείας η εξ αίματος ) , πράγμα που από μόνο του είναι υπερβαλλόντως περιοριστικό , σε σημείο που να ισοδυναμεί με απαγόρευση δικαιώματος.
    ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: Εστω Σύζυγοι Α και Β , χωρίς τέκνα , και Η=αδελφ. Α , Γ=αδελφ. Β (1ου βαθμου με Α,Β)
    Εστω Θ= τέκνο Η και Δ= τέκνο Γ (εξ αγχ. Και αιματος 2ου βαθμού με Α,Β )
    Εστω Ι= τέκνο Θ και Ε= τέκνο Δ (εξ αγχ. Και αιματος 3ου βαθμού με Α,Β )
    Εστω Κ= τέκνο Ι και Ζ= τέκνο Ε (εξ αγχ. Και αιματος 4ου βαθμού με Α,Β )
    Αν μελετήσουμε τις ηλικίες , κατά 95 % οι 3ου και 4ου βαθμού συγγενείς θα είναι ανήλικοι .
    Αρα ΜΟΝΟ ως 2ου βαθμού είναι δυνατή η υιοθεσία Ενηλίκου μεταξύ συγγενών , όπως ορίζει ο νόμος.
    Αυτό εννοούμε ως «υπερβαλλόντως περιοριστικό» τον χαρακτήρα της ισχύουσας διάταξης του νόμου.
    Για το λόγο αυτό ζητώ να επανισχύσει η υιοθεσία Ενηλίκου (όπως προβλεπόταν βάσει προηγουμένου νομοθετικού καθεστώτος ). Το 1996 (?) , εγινε τροποποίηση της τότε ισχύουσας νομοθεσίας περί υιοθεσίας ενηλίκων , διότι είχε γίνει καταστρατήγηση του νόμου (σε περιπτώσεις μή συγγενών) , που υπέκρυπταν παράνομες σχέσεις και οχι γνήσια θέληση και πρόθεση υποστήριξης του υιοθετούμενου. Ετσι επετράπησαν υιοθεσίες ενηλίκων μόνο μεταξύ συγγενών.
    Όμως η κοινωνική αιτία αυτής της καταστρατήγησης του νόμου (περί υιοθεσίας Ενηλίκων μεταξύ μη συγγενών) εξέλιπε , καθόσον η ελευθεριότητα των διαπροσωπικών σχέσεων που ηδη προ πολλού η κοινωνία ανέχεται ( και επιτρέπει ακόμα και με νομοθετική κατάργηση πολλών παλαιών απαγορεύσεων ) ΔΕΝ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ (΄’εμμεσα¨) τους βουλόμενους να «αμαρτήσουν» να καταφύγουν σε «τεχνάσματα» δήθεν Υιοθεσίας για να καλύψουν κοινωνικά μια (κάποτε μη αποδεκτή) σχέση τους.
    Αντίθετα οι πραγματικά εχοντες ανάγκη (και αγωνιζόμενοι) να υιοθετήσουν ενήλικο αποστερούνται του δικαιώματός των αυτού χωρίς να υπάρχει αποχρών λόγος.
    Παναγής Π. Κολαίτης

  • 4 Δεκεμβρίου 2017, 21:01 | Ελένη Γεώργαρου

    Ισχύει ακόμη, εφόσον δεν έχει καταργηθεί με άλλο νόμο, ο Ν. 2082/1992 «Αναδιοργάνωση της Κοινωνικής Πρόνοιας και καθιέρωση νέων θεσμών Κοινωνικής Προστασίας» ο οποίος ορίζει ρητά στο άρθρο 9 παρ. 5 ότι η εξειδίκευση της νομοθεσίας για την αναδοχή γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με Νόμο. Σας παραθέτω αυτούσιο το άρθρο προς γνώση σας αλλά και ως απάντηση στα ερωτήματα για την εννοιοδότηση του όρου αναδοχή. Δηλαδή δεν πρόκειται για κάτι καινούριο. Συνεπώς νομοθετείτε ενώ υπάρχει ήδη ισχύον νόμος (ο 2082/1992 άρθρο 9) η εφαρμογή του οποίου την έκδοση του οποίου προβλέπει την έκδοση εφαρμοστικού Προεδρικού Διατάγματος για την αναδοχή και όχι νέου νόμου. πρέπει Διαφορετικά πρέπει να καταργήσετε το άρθρο 9 του Ν. 2082/92 κατ΄επιταγή του οποίου εκδόθηκε το Π.Δ. 86/2009 και όχι το μόνο το Π.Δ.
    Εν κατακλείδι ή θα εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα κατά το άρθρο 9 του Ν. 2082/92 ή θα καταργηθεί το άρθρο 9 του 2082/92 και οι διατάξεις του θα περιληφθούν στο νέο νόμο.

    «ΝΟΜΟΣ 2082/1992 (ΦΕΚ Α΄158/21.9.1992)

    Άρθρο 9 Ανάδοχες οικογένειες
    1. Ανήλικοι κάτω των δεκαοκτώ (18) ετών, που δεν έχουν ή ζουν σε ακατάλληλο οικογενειακό περιβάλλον, μπορούν να τοποθετούνται για ορισμένο χρονικό διάστημα μέχρι την ενηλικίωσή τους ή αν πρόκειται για ανήλικους με ειδικές ανάγκες και για χρονικό διάστημα πέραν της ενηλικίωσής τους σε ανάδοχες οικογένειες.
    2. Σε ανάδοχη οικογένεια μπορεί να τοποθετηθούν και άτομα με ειδικές ανάγκες ή άτομα ηλικιωμένα.
    3. Ανάδοχος οικογένεια κατά τον παρόντα νόμο νοείται η οικογένεια στην οποία ανατίθεται προσωρινά η φύλαξη, ανατροφή, φροντίδα και διαπαιδαγώγηση των αναφερόμενων στην παρ. 1 ανηλίκων και η φροντίδα και περιποίηση των αναφερόμενων στην παρ. 2 ηλικιωμένων ή ατόμων με ειδικές ανάγκες.
    4. Η τοποθέτηση σε ανάδοχες οικογένειες γίνεται από το Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ή από τα εποπτευόμενα από το Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων νομικά πρόσωπα κατά τα ειδικότερα από το νόμο αυτόν οριζόμενα. Το όλο πρόγραμμα τελεί υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
    5. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθορίζονται ενιαία ή κατά κατηγορία ατόμων:
    α. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για να κριθεί μία οικογένεια ως ανάδοχη, ταδικαιώματα και οι υποχρεώσεις αυτής.
    β. Οι όροι και σι προϋποθέσεις για να κριθεί ένα άτομο ότι έχει ανάγκη τοποθετήσεως σε ανάδοχη οικογένεια.
    γ. Οι αρμόδιες για την τοποθέτηση σε ανάδοχη οικογένεια υπηρεσίες ή ιδρύματα.
    δ. Η διαδικασία τοποθέτησης σε ανάδοχη οικογένεια.
    ε. Ο έλεγχος και η εποπτεία του όλου προγράμματος τοποθέτησης σε ανάδοχη οικογένεια.
    ΟΓ. Η χρηματοδότηση του όλου προγράμματος και
    ζ. Η εκπαίδευση των γονέων, η συγκρότηση σώματος υποψήφιων ανάδοχων γονέων και οι κυρώσεις.
    6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθορίζεται το ύψος της παρεχόμενης στην ανάδοχη οικογένεια οικονομικής ενίσχυσης, η οποία μπορεί να αναπροσαρμόζεται με την ίδια διαδικασία, ως και ο τρόπος καταβολής της.
    7. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων καθορίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου».

    Όσο για το όρους «τεκνοθεσία» ή «παιδοθεσία» δεν πρέπει να ισχύσουν γιατί εμφανίζονται ως άχρηστοι νεολογισμοί για έναν όρο ο οποίος έχει παγιωθεί σ
    την ελληνική γλώσσα χωρίς να υπονοεί φύλο υιοθετούμενου παιδιού και θα προκαλέσει άσκοπη σύγχυση καθώς στον Αστικό Κώδικα και στο δίκαιο χρησιμοποείται ο όρος «υιοθεσία». Ας μην κοιτάζουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος.

  • 4 Δεκεμβρίου 2017, 19:09 | Τατιάνα Γκόρνυ

    Μια διευκρίνιση: Το σχόλιο μου: «Το Εθνικό Συμβούλιο να διευκρινίσει και να καταχωρήσει τον ακριβή όρο της αναδοχής» μιλάει ξεκάθαρα για τον όρο «αναδοχή». Το θέτω με στόχο να προστατευτεί ο θεσμός της αναδοχής και να μη χρησιμοποιείται ο όρος για άλλες πρακτικές που μπορεί να μπερδέψουν τη κοινωνία ως προς την πράξη της αναδοχής.

  • 4 Δεκεμβρίου 2017, 19:17 | ΦΡΑΓΚΙΟΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

    Δεν γίνεται καθόλου αναφορά για το θέμα της αναζήτησης ριζών που αν και υπάρχει στη Νομοθεσία από το 1996 ωστόσο υπάρχουν δυσκολίες ακόμη στην εφαρμογή του, ιδίως γιατί ΔΕΝ διευκρινίζεται πως και η βιολογική οικογένεια έχει δικαίωμα αναζήτησης με την ασφαλιστική πάντοτε δικλείδα της συνεργασίας με τις κοινωνικές υπηρεσίες .
    Η αναζήτηση ριζών αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της υιοθεσίας και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης . Με την διευκρίνιση αυτή σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς θα μπορούσε να μπεί τέλος σε αρκετούς ανθρώπους που ψάχνουν την αλήθεια της ζωής τους και βρίσκουν εμπόδια γραφειοκρατικά . θέσπιση μητρώου αναζήτησης σε κάθε Περιφερειακή ενότητα και σε κάθε ληξιαρχείο που θα αφορά και τα θετά άτομα αλλά και την βιολογική οικογένεια

  • 4 Δεκεμβρίου 2017, 17:44 | ΦΡΑΓΚΙΟΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

    Η σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Αναδοχής -Υιοθεσίας κρίνεται θετική εξέλιξη με την προυπόθεση πως θα λειτουργεί και θα σχεδιάζει στρατηγικές για την ενίσχυση των παραπάνω θεσμών που θα εφαρμόζονται από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς .
    θα πρέπει να προσδιοριστούν οι μορφές αναδοχή( βραχύχρονη , επείγουσα , μακρόχρονη κλπ)
    ο όρος υιοθεσία θα πρέπει να αλλαχθεί με τον όρο παιδοθεσία αφού παραπέμπει σε όρο που χρησιμοποιήθηκε κατά την αρχαιότητα εφόσον υιοθετούνταν μόνο αγόρια.
    οι ιδιωτικές υιοθεσίες θα πρέπει να καταργηθούν αν θέλουμε να πατάξουμε την εμπορία βρεφών .
    Η παραμονή των παιδιών κάτω των 5ετών σε Ιδρύματα πρέπει να απαγορευτεί γι να ενισχυθούν οι θεσμοί της υιοθεσίας και της αναδοχής
    Ομοίως, η παραμονή των παιδιών άνω των 5 σε ιδρυματικούς χώρους παραπάνω από 6 μήνες έως ότου βρεθεί η καταλληλότερη για αυτά οικογένεια η για αναδοχή η για υιοθεσία.
    όριο ηλικίας υποψήφιων θετών γονέων για βρέφη θα πρέπεί να μειωθεί όχι 50 τουλάχιστον 45

  • 4 Δεκεμβρίου 2017, 15:24 | ΕΛΕΝΗ ΤΡΟΒΑ

    ποινικοποίηση της εμπορίας παιδιών και ιδίως των πλασματικών ιδιωτικών υιοθεσιών. Θα πρέπει να θεσπισθεί ειδικό έγκλημα και οι κυρώσεις να είναι σοβαρές. Δεν είναι δυνατό η Ελλάδα να είναι διεθνώς μεταξύ των πρώτων χωρών πώλησης παιδιών και πλασματικών υιοθεσιών διεθνώς.

  • 4 Δεκεμβρίου 2017, 15:29 | ΕΛΕΝΗ ΤΡΟΒΑ

    δημιουργία ειδικού τμήματος στα πρωτοδικεία με εξειδίκευση στις υιοθεσίες. ανάδειξη του θεσμού του εισαγγελέα ανηλίκων και επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών.

  • Ο νομοθέτης επιχειρεί να αντιμετωπίσει ένα θέμα ζωτικής κοινωνικής σημασίας, μόνο που δεν μας λέει: 1ον) Σε τι θα ωφελήσει, επί του πρακτέου, η θεσμοθέτηση του Εθνικού Συμβουλίου, στην ταχύτερη, αποτελεσματικότερη και ηθικότερη λειτουργία του θεσμού υιοθεσιών, αναδοχών; 2ον) Πώς επιδιώκεται να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο δολίων «φυσικών» γονιών, που για αλλότριους λόγους «παρκάρουν» τα παιδιά στα σχετικά ιδρύματα; 3ον) Πώς θα παταχθεί η διαφθορά που ενδημεί; 4ον) Πώς θα αξιολογούνται τα εμπλεκόμενα φυσικά και νομικά πρόσωπα; Πχ, αν ο πληθυσμός των παιδιών χωρίς οικογένεια αυξάνεται, κάτι δεν κάνουμε καλά, ως κοινωνία και κράτος. Η επαγγελματική αναδοχή κινδυνεύει να γίνει … θεσμοθετημένη διαφθορά. Θα ήταν απείρως προτιμότερο, μέσω φοροαπαλλαγών (στείλτε από κει που ήρθαν, τρόικες εξωτερικού και εσωτερικού) και παρομοίων κινήτρων να στηριχθεί οικονομικά η ανάδοχη και θετή οικογένεια. Ύστατο, αλλ’ όχι έσχατο: Τίνι τρόπω διασφαλίζεται η ποιότητα, καταλληλότητα, οικογενειών με γονείς ιδίου φύλου; Τούτο δεν σημαίνει ότι είναι εξ ορισμού ακατάλληλοι, μα ούτε και εξ ορισμού κατάλληλοι. Ο παρών νόμος είναι μονάχα η αρχή, για πολλή και αδιάκοπη δουλειά πάνω στο ζήτημα. Ευχαριστώ.

  • 4 Δεκεμβρίου 2017, 15:00 | ΕΛΕΝΗ ΤΡΟΒΑ

    Θεμελιώδες ζήτημα της υιοθεσίας αποτελεί ο χρόνος και ο τρόπος που το παιδί ελευθερώνεται ώστε να μπορεί να υιοθετείται από θετούς γονείς. Οι διαδικασίες ως γνωστόν είναι εξαιρετικά χρονοβόρες με συνέπεια πολλά παιδιά να μεγαλώνουν σε ιδρύματα για το λόγο αυτό και μόνον. Εκτιμώ ότι η εισαγωγή τεκμηρίου ελευθέρωσης είναι αναγκαία. Ο χρόνος μετά την εγκατάλειψη ή την εισαγγελική παρέμβαση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι περισσότερο από 12 μήνες.

  • 3 Δεκεμβρίου 2017, 19:40 | Τατιάνα Γκόρνυ

    Άρθρο 1:
    Το Εθνικό Συμβούλιο να διευκρινίσει και να καταχωρήσει τον ακριβή όρο της αναδοχής.

  • 2 Δεκεμβρίου 2017, 19:48 | Μιχαήλ Σαλωνίδης

    Ας σταθούμε στο ίδιο το γεγονός. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι αναγνωρίζουν τη λέξη «υιοθεσία» για αυτή την πράξη. Οι λέξεις «παιδοθεσία» ή «τεκνοθεσία» δεν θα δώσουν κάτι περισσότερο στον θεσμό αυτό. Μερικά πράγματα είναι καλό να μην αλλάζουν.

  • 2 Δεκεμβρίου 2017, 11:25 | Παναγής Π. Κολαίτης

    ΑΦΟΡΑ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ : Θεωρώ ως καταλληλότερο ορο την λέξη «τεκνοθεσία» αντί «υιοθεσία» , διότι η λέξη «τέκνο» είναι ευρύτερη ως εννοια της λέξεως «υιός».

  • 30 Νοεμβρίου 2017, 17:00 | Αβραάμ Βροχίδης

    Θα ήταν μια καλή αρχή αν προτιμούσατε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη «τεκνοθεσία» αντί για αυτή της «υιοθεσίας».

  • 30 Νοεμβρίου 2017, 10:05 | Σοφία Τσεγγενέ

    Υποστηρίζω να παραμείνει ο όρος υιοθεσία καθώς στη συνείδηση μας παραπέμπει και στα δύο φύλλα, διαφορετικά για να είμαστε δίκαιοι και politically correct, θα πρέπει να ανιτκαταστήσουμε και τους όρους μητρική γλώσσα, θυγατρική εταιρεία κλπ. Χωρίς να έχω κάνει κάποια έρευνα, θεωρώ ότι μια ανάλυση τέτοιων όρων στην ελληνική γλώσσα θα έδειχνε ότι εξελίχθηκε δίνοντας το ίδιο βάρος και στα δύο φύλλα.

  • 29 Νοεμβρίου 2017, 21:10 | ΣΑΡΙΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

    Συμφωνώ. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει φορέας αναφοράς που θα βρίσκεται συμβουλευτικά και υποστηρικτικά στο πλευρό των υπηρεσιών που πραγματοποιούν αναδοχές και υιοθεσίες με τρόπο που θα διασφαλίζεται το συμφέρον του παιδιού.

  • 28 Νοεμβρίου 2017, 15:44 | Ναταλία Σερέτη

    Δύο σχόλια:
    1. Ο όρο «υιοθεσία» να αντικατασταθεί με τον όσο «παιδοθεσία», καθώς είναι παρωχημένος και εμπεριέχει στερεοτυπικά κατάλοιπα της πατριαρχικής προσέγγισης περί οικογένειας.
    2. Μετά την ολοκλήρωση μιας υιοθεσίας δικαστικά, από μονογονέα να ενημερωθούν τα Ληξιαρχεία όλης της χώρας ότι ΔΕΝ απαιτείται καταχώρηση ονόματος στο πεδίο του ονόματος πατρός ή μητρός αντίστοιχα, εφόσον δεν υπάρχει.