Άρθρο 02 – Πεδίο Εφαρμογής

1. Οι ρυθμίσεις του παρόντος Κανονισμού αφορούν σε όλες τις κατηγορίες Συστημάτων μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών –ΣμηΕΑ όπως καθορίζονται στα επόμενα άρθρα.
2. Στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Κανονισμού δεν εμπίπτουν:
α. Τα Αερομοντέλα, τα θέματα των οποίων ρυθμίζονται από τον Κανονισμό ΥΠΑ περί «Πτήσεων Αερομοντέλων» (ΦΕΚ/Β/9/13-1-2010) όπως ισχύει.
β. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς ή άλλους κρατικούς σκοπούς από τους αντίστοιχους κρατικούς φορείς (ένοπλες δυνάμεις , σώματα ασφαλείας κλπ). Κατ’ εξαίρεση, οι κρατικοί φορείς που είναι υπεύθυνοι για ΣμηΕΑ τα οποία χρησιμοποιούνται για πτήσεις κρατικών δραστηριοτήτων έχουν τη δυνατότητα με αίτησή τους προς την ΥΠΑ να υπαχθούν στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.
γ. τα ελεύθερα ή προσδεδεμένα μπαλόνια (tethered or free balloons)

  • Στο πλαίσιο χαρακτηρισμού των σκαφών σύμφωνα με το βάρος, το ύψος πτήσης και την αυτονομία θα πρέπει αφ’ ενός υπάρξουν διακριτοί και επικαιροποιημένοι ορισμοί των τύπων σκαφών(Αερομοντέλων, ΣμηΕΑ.κλπ) στο άρθρο 3, αλλά να υπάρχει και η δυνατότητα δυναμικής αναμόρφωσης ανάλογα με τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από την εξέλιξη της τεχνολογίας, τις νέες απαιτήσεις κλπ, να επικαιροποιηθούν οι ορισμοί του ΦΕΚ/Β/9/13-1-2010-ΑΡΘΡΟ2 και ανάλογα να προκύψουν ανά κατηγορία και οι αντίστοιχες απαιτήσεις εκπαίδευσης αλλά και ασφάλισης των πτήσεων, σκαφών, χειριστών, αστικής ευθύνης και βλαβών έναντι τρίτων ώστε να μην καταστεί η χρήση τους ασύμφορη.

  • 6 Ιουνίου 2016, 11:29 | Αίθων – Οδυσσεύς Ναρλής

    Γενικές παρατήρησης:
    1. Ο συγκεκριμένος κανονισμός δίνει την αίσθηση να είναι ο κανονισμός για επανδρωμένα αεροσκάφη τροποποιημένος ώστε να ταιριάξει στα ΣμηΕΑ. Αυτό δημιουργεί σοβαρά γραφειοκρατικά προβλήματα κυρίως ως προς την εγγραφή του στα νηολόγια, airworthiness κλπ…
    2. Ο συγκεκριμένος κανονισμός μοιάζει ανταποκρίνεται σχεδόν εξ-ολοκλήρου σε φορείς / πρόσωπα που χρησιμοποιούν ΣμηΕΑ. Είναι παντελώς αντιπαραγωγικός για βιομηχανίες και ερευνητικά κέντρα που σχεδιάζουν και κατασκευάζουν ΣμηΕΑ και συστήματα αυτών.

    Ειδικές παρατηρήσεις:
    1. Το Αρ.2/Παρ.2α αναφέρει ότι ο κανονισμός δεν ισχύει για αερομοντέλα. Στο Αρ. 3 περιγράφει τα αερομοντέλα ως «περιορισμένων διαστάσεων για ψυχαγωγία και αθλητισμό». Κατ’ αρχήν να σημειώσω ότι η ψυχαγωγία και ο αθλητισμός είναι έννοιες υποκειμενικές, σε αντίθεση με τις διαστάσεις και το βάρος που είναι αντικειμενικές. Συνεπώς θα έπρεπε ο διαχωρισμός να γίνεται βάσει των αντικειμενικών κριτηρίων. Στο Αρ.3 δίδονται οι διάφορες υποκατηγορίες των UAS τα οποία όμως ξεκινούν με την ανοικτή κατηγορία ΣμηΕΑ (UAS Open Category)που είναι 0-25kg στην περιοχή την οποία σαφώς εμπίπτουν τα αερομοντέλα. Ως εκ τούτου και σε συνδυασμό με το Αρ.4 ακυρώνεται στην πράξη το Αρ.2/Παρ.2α καθώς δεν δίδεται σαφής αντικειμενικός προσδιορισμός του αερομοντέλου σε μέγεθος και βάρος.
    2. Στο Αρ.5/Παρ.2Β αναφέρεται ότι απαγορεύεται η πτήση εντός των ATZ και σε απόσταση 8χλμ εκατέρωθεν από τα ίχνη προσγείωσης / απογείωσης. Δύο παρατηρήσεις: (α) Τα 8 χλμ είναι υπερβολή ειδικά αν υπάρχει γεωπερίφραξη, τα πουλιά πιο επικίνδυνα είναι. Αυτό θυμίζει τον κανόνα που ισχύει για πτήσεις VFR όπου υποχρεούνται τα αεροπλάνα που απογειώνονται από το Τατόι να πετούν στα 500 πόδια πάνω από την Αθήνα και πάνω από την θάλασσα μέχρι την Αίγινα. (β) Δεν αντιμετωπίζονται ειδικές περιπτώσεις, λ.χ. η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (κρατική βιομηχανία εντεταλμένη από τον νόμο να υποστηρίζει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις) όταν θέλει να κάνει πτητικές δοκιμές ΣμηΕΑ κανονικά συνεννοείται με τον πύργο ελέγχου της Τανάγρας και κάνει τις δοκιμές σε ώρες που δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα. Με τον νέο κανονισμό πως θα αντιμετωπιστούν παρόμοιες καταστάσεις; Επί αυτού υπάρχουν δύο δυνατές λύσεις και πρέπει να επιλεγεί η λιγότερο γραφειοκρατική και η πιο κατάλληλη, ή συνδυασμός των δύο: 1ον. Το ζήτημα να αφεθεί στην συνεννόηση μεταξύ της ΕΑΒ/ΓΕΑ/LGTG και 2ον. Να δοθεί Segregated Airspace στην ΕΑΒ ώς χρήστης μια που από τον νόμο είναι εντεταλμένη υποστηρίζει τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
    3.Το Αρ.5/Παρ6 σε συνδυασμό με τα επόμενα άρθρα τα πάντα αναφέρονται σε χρήστες. Δεν γίνεται καμία αναφορά για τις περιπτώσεις των πειραματικών πτήσεων που γίνονται με σκοπό την ανάπτυξη ΣμηΕΑ. Η ειδική περίπτωση των βιομηχανιών δεν αντιμετωπίζεται. Πρακτικά η βιομηχανία αγνοείται και αυτό πλήττει σοβαρά στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής βιομηχανίας που έχει αντικείμενο τα ΣμηΕΑ. Για παράδειγμα, κάθε φορά που μία βιομηχανία θα κάνει μια πτητική δοκιμή θα πρέπει να παίρνει άδειες από τις Δ1, Δ2 και Δ16; Μία βιομηχανία κάθε μονάδα που κατασκευάζει θα πρέπει να την νηολογεί σύμφωνα με το Αρ10; Όλα αυτά ούτε είναι σαφή αλλά μάλλον αντιπαραγωγικά.

  • 5 Ιουνίου 2016, 21:23 | Απόστολος Δουκέλλης

    Ως γενική παρατήρηση καταγράφεται η επιλεκτική, μη ακριβής (εννοιολογικά, ορθογραφικά και συντακτικά) μετάφραση και συρραφή σχετικών κεφαλαίων κανονισμών κυρίως της EASA και ICAO.

    Το σύνολο του Κανονισμού δεν ακολουθεί μια τυποποιημένη μορφή όσον αφορά στην τυποποιημένη χρησιμοποίηση όρων, αρκτικόλεξων, ύφους γραφής, σύνταξης, ορθογραφίας και μορφοποίηση του κειμένου.

    Πρόταση: Υιοθέτηση κάποιου συγκεκριμένου προτύπου συγγραφής και τρόπου γραφής.

  • Δεδομένου ότι ο παρόν Κανονισμός αφορά στα ΣμηΕΑ και όχι στα Αερομοντέλα (Άρθρο 02) υπάρχει για άλλη μία φορά ασάφεια στον ορισμό των δύο.

    Με πιστή ερμηνεία των ορισμών ένα Αερομοντέλο είναι ΣμηΕΑ, αν και κατά τη κοινή λογική είναι προφανές σε ποιους τύπους αεροσκαφών απευθύνεται ο παρών Κανονισμός.

    Όσον αφορά την Εναέρια Κυκλοφορία οι περιορισμοί πτήσης των ΣμηΕΑ είναι διαφορετικοί από τους αντίστοιχους των Αερομοντέλων, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στις απαιτήσεις ασφάλισής τους και καταχώρησης χρηστών.

    Κατά τη γνώμη του γράφοντα απαιτείται σύμπτηξη των 2 Κανονισμών και κατάργηση του ΦΕΚ/Β/9/13-1-2010 περί πτήσεων Αερομοντέλων.