Οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορούν να φοιτούν:
1)α) σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου, εφόσον πρόκειται για μαθητές με ήπιες μαθησιακές δυσκολίες, υποστηριζόμενοι από τον εκπαιδευτικό της τάξης, ο οποίος συνεργάζεται κατά περίπτωση με τα ΚΕΔΥ, με τους σχολικούς συμβούλους γενικής και ειδικής εκπαίδευσης και τους συμβούλους ΕΕΠ και την ΕΔΕΑΥ.
β) Στα τμήματα που φοιτούν μαθητές με διαγνωσμένη από αρμόδιο δημόσιο φορέα (ΚΕΔΥ, Υγειονομική Επιτροπή ή Δημόσιο Νοσοκομείο) αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, και στα οποία έχει συμπληρωθεί ο μέγιστος αριθμός μαθητών, ο αριθμός αυτός μειώνεται σε αναλογία για κάθε μαθητή με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που δεν υποστηρίζονται από παράλληλη στήριξη κατά τρεις μαθητές λιγότερους και οι μαθητές κατανέμονται εξίσου στα τμήματα της ίδια τάξης κατόπιν απόφασης του Συλλόγου Διδασκόντων της σχολικής μονάδας και έγκρισης του αρμόδιου Σχολικού Συμβούλου. Σε κάθε περίπτωση, η κατά τα ανωτέρω μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα θα φθάνει έως του αριθμού των 21 μαθητών, όταν πρόκειται για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και έως του αριθμού των 23 μαθητών, όταν πρόκειται για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το μέτρο της μείωσης εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις μαθητών με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (φάσμα αυτισμού), ψυχικές διαταραχές, πολλαπλές αναπηρίες, νοητική αναπηρία, εγκεφαλική παράλυση, σύνδρομα και σπάνιες ασθένειες. Τα ανωτέρω ισχύουν αναλογικά και για την Τεχνική-Επαγγελματική Εκπαίδευση.
2) Σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου, με παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση, από εκπαιδευτικούς Ε.Ε.
α. Στόχος της παράλληλης στήριξης είναι ο μαθητής σταδιακά να αυτονομηθεί ως παρουσία στην συνήθη σχολική τάξη ώστε να μην απαιτείται ο εκπαιδευτικός να παρευρίσκεται στο σύνολο των ωρών της σχολικής τάξης. Η παράλληλη στήριξη παρέχεται ως ενισχυτικός και ενταξιακός θεσμός της παιδαγωγικής πράξης και της μαθησιακής διαδικασίας και δεν έχει σε καμία περίπτωση χαρακτήρα φύλαξης του παιδιού ή εξυπηρέτησης στην καθημερινή διαβίωση. Παράλληλη στήριξη δέχεται ο μαθητής με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες εφ’ όσον μπορεί με αυτήν ν’ ανταποκριθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης φοίτησής του καθώς και σε κάθε εκδήλωση σχολικής διαδικασίας. Για τον λόγο αυτό υποβάλλεται εισήγηση από την ΕΔΕΑΥ ή αν δεν υπάρχει από το σύλλογο διδασκόντων μέσω του Διευθυντή του σχολείου σε συνεδρίαση ειδικά για το σκοπό αυτό, προς το οικείο ΚΕΔΥ. Εξαίρεση στα παραπάνω μπορούν να αποτελούν το Νηπιαγωγείο, η Α΄, η Β΄ Γ΄ Δ΄ και Ε΄ τάξη του Δημοτικού εφ’ όσον το ΚΕΔΥ έχει απολύτως αιτιολογημένα γνωματεύσει κάτι τέτοιο.
Σε κάθε περίπτωση για να δοθεί γνωμάτευση χορήγησης παράλληλης στήριξης από το ΚΕΔΥ, θα πρέπει το νοητικό δυναμικό του μαθητή να βρίσκεται εντός των οριζομένων ως φυσιολογικών ορίων.
β. Όλες οι αιτήσεις για έγκριση και ανανέωση παράλληλων στηρίξεων, υποβάλλονται από τον γονέα στο σχολείο της πρώτης εγγραφής ή φοίτησης, μέχρι 30 Ιουνίου, εκτός εάν υπάρχει αιτιολογημένη καθυστέρηση για την έκδοση της γνωμάτευσης ή της ανανέωσης από το ΚΕΔΥ. Στη συνέχεια, αποστέλλονται τα δικαιολογητικά από το σχολείο μέσω των αρμοδίων Διευθύνσεων Εκπαίδευσης στις Περιφερειακές Διευθύνσεις για έγκριση από τον Περιφερειακό Διευθυντή ο οποίος τα ελέγχει και σε περιπτώσεις μεγάλης ανισοκατανομής του αριθμού των γνωματεύσεων ανάμεσα στα ΚΕΔΥ της αρμοδιότητάς του μπορεί να αναπέμψει για επαναξιολόγηση στο ΚΕΔΥ σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Ακολούθως ο αριθμός των εγκεκριμένων αιτήσεων ανά Διεύθυνση Εκπαίδευσης, θα αποστέλλονται στη Διεύθυνση Ειδικής Εκπαίδευσης του Υ.ΠΑΙ.Θ. έως 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους, η οποία με τη σειρά της θα διαβιβάζει την εισήγηση της κατανομής των διαθέσιμων πιστώσεων ανά διεύθυνση εκπαίδευσης, στις υπεύθυνες για την πρόσληψη του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού, διευθύνσεις προσωπικού του ΥΠΑΙΘ.
Επίσης οι περιφερειακές διευθύνσεις στην ίδια ημερομηνία θα αποστέλλουν ονομαστικές καταστάσεις μαθητών με εγκρίσεις παράλληλης στήριξης στις οικείες διευθύνσεις εκπαίδευσης και στα ΚΕΔΥ.
Στη συνέχεια τα ΚΕΔΥ και εφ’ όσον οι διαθέσιμες πιστώσεις παράλληλης στήριξης, είναι λιγότερες από τις εγκεκριμένες αιτήσεις, καταρτίζουν υποχρεωτικά αξιολογικό πίνακα με σειρά προτεραιότητας των μαθητών, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη έγκρισης χορήγησης παράλληλης στήριξης , τον οποίο αποστέλλουν στις οικείες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για την καλύτερη κατανομή των διαθέσιμων πιστώσεων. Ο πίνακας αυτός δύναται να τροποποιείται εφ’ όσον στην πορεία εγκριθούν νέες παράλληλες στηρίξεις.
Κατ’ εξαίρεση, οι αιτήσεις για παράλληλη στήριξη που αφορούν μαθητές της Α’ τάξης και πρώτης εγγραφής του Νηπιαγωγείου, μπορούν να κατατίθενται μέχρι 20 Σεπτεμβρίου στα οικεία ΚΕΔΥ και στη συνέχεια μέχρι 10 Οκτωβρίου στις Περιφερειακές Διευθύνσεις για έγκριση.
γ. Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης αναφέρεται και τοποθετείται στο τμήμα που φοιτά ο μαθητής στον οποίον παρέχεται παράλληλη στήριξη. Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης θεωρείται δεύτερος εκπαιδευτικός της τάξης, συνεργάζεται υποχρεωτικά με τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό της τάξης και ως εκ τούτου, παρέχεται η δυνατότητα εναλλαγής των ρόλων μεταξύ τους, εντός της τάξης, εφ’ όσον ανήκουν στον ίδιο κλάδο με πρωτοβουλία του υπεύθυνου εκπαιδευτικού της τάξης.
Όλες οι γνωματεύσεις για παροχή παράλληλης στήριξης, για καθορισμό κατάλληλου σχολικού πλαισίου, για έγκριση κατ’ οίκον διδασκαλίας, για καθορισμό εξατομικευμένου προγράμματος, θα επαναξιολογούνται στο τέλος του πρώτου σχολικού έτους εφαρμογής τους από το ΚΕΔΥ. Η χορήγηση για ένα έτος παράλληλης στήριξης δεν είναι δεσμευτική για την συνέχειά της εκτός των αισθητηριακών αναπηριών ακοής και τύφλωσης.
Η παράλληλη στήριξη δύναται να χορηγηθεί είτε για το σύνολο του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια, είτε για ένα μέρος αυτού, είτε για συγκεκριμένες ώρες και μαθήματα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
δ. Στην παράλληλη στήριξη τοποθετούνται εκπαιδευτικοί Ε.Ε των κλάδων ΠΕ71, ΠΕ61, και ΠΕ60, ΠΕ70 που έχουν τα προσόντα του Άρθρου 20 παραγ 2.1,2 του παρόντος νόμου για τη Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και ΠΕ02.50, ΠΕ03.50 και ΠΕ04.50 για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
ε. Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης συμμετέχει ισότιμα σε όλες τις εκδηλώσεις του σχολείου με το υπόλοιπο προσωπικό και έχει τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα που απορρέουν από την ισχύουσα νομοθεσία. Το ωρολόγιο πρόγραμμα είναι απαραίτητο να συντάσσεται από τον εκπαιδευτικό της παράλληλης σε συνεργασία με εκείνον της τάξης, διαρθρώνεται πάνω στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και υποβάλλεται στον Σύμβουλο της Ε.Ε. προς έγκριση.
στ. Η Παράλληλη στήριξη μπορεί εντός του ωραρίου του εκπαιδευτικού να περιλαμβάνει και το ολοήμερο πρόγραμμα.
ζ. Την ευθύνη των μαθητών που έχουν παράλληλη στήριξη σε κάθε εκδήλωση και στα διαλείμματα έχει σε κάθε περίπτωση όπως και για όλους τους μαθητές το σχολείο.
η. Στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου και σε αυτές του Γυμνασίου, θα βαθμολογούν και ο εκπαιδευτικός της τάξης και ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης και θα βγαίνει ο μέσος όρος αυτών.
Θ. Δεν χορηγείται παράλληλη στήριξη στις ΣΜΕΕ.
Επίσης όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης. Εξαίρεση σε αυτό αποτελούν οι περιπτώσεις των κωφών και τυφλών μαθητών καθώς και οι περιπτώσεις μαθητών με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μόνο, μπορεί το ΚΕΔΥ με αναλυτική και απολύτως εμπεριστατωμένη έκθεσή του που συνοδεύει τη γνωμάτευση, να εισηγηθεί τη χορήγηση παράλληλης στήριξης και σε κάθε άλλη περίπτωση, πάντα με τις δεσμεύσεις της παραγράφου 2.α. του παρόντος άρθρου. Αυτές οι εξαιρετικές περιπτώσεις θα έχουν και την έγκριση της Β/θμιας ΕΔΕΑ.
ι.) Στις περιπτώσεις που ένας μαθητής αποδεδειγμένα βρίσκεται σε περιοχή που δεν υπάρχει άλλη δομή της Ε.Ε και σε απόσταση που να είναι δυνατή η μεταφορά του, τότε και μόνο, με εισήγηση του οικείου σχολικού συμβούλου και του συμβούλου Ε.Ε προς το οικείο ΚΕΔΥ, μπορεί αυτό να γνωμοδοτήσει για παράλληλη στήριξη, αναφέροντας αναλυτικά και τους λόγους της γνωμάτευσης.
ια) Η παράλληλη στήριξη χορηγείται μέχρι και την Γ΄ τάξη του Γυμνασίου. Στις περιπτώσεις κωφών , τυφλών μαθητών, καθώς και αυτών με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, χορηγείται και στη μεταγυμνασιακή τυπική εκπαίδευση.
ιβ) Δεν μπορεί σε ένα τμήμα σχολείου να παρευρίσκεται εκτός του εκπαιδευτικού του τμήματος παραπάνω από ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης και σε κάθε περίπτωση όχι παραπάνω από δύο σε κάθε σχολείο.
ιγ) Η ύλη και τα θέματα εξετάσεων για τα μαθήματα των μαθητών που έχουν παράλληλη στήριξη, είναι ίδια με των υπολοίπων μαθητών. Οι εκπαιδευτικοί της παράλληλης στήριξης και του ΤΕ, μετέχουν στην βαθμολογία μαζί με τους εκπαιδευτικούς του τμήματος και η βαθμολογία προκύπτει από τον μέσο όρο.
3) Σε ειδικά οργανωμένα και κατάλληλα στελεχωμένα Τμήματα Ένταξης (ΤΕ) που λειτουργούν μέσα στα σχολεία γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης με δύο (2) διαφορετικούς τύπους προγραμμάτων:
α)Κοινό και εξειδικευμένο πρόγραμμα, που καθορίζεται με πρόταση του οικείου ΚΕΔΥ για τους μαθητές με ηπιότερης μορφής ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, το οποίο για κάθε μαθητή δε θα υπερβαίνει τις δεκαπέντε (15) διδακτικές ώρες εβδομαδιαίως. Στα ΤΕ μπορούν να φοιτούν και μαθητές χωρίς γνωμάτευση από διαγνωστικό φορέα, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του σχολικού συμβούλου Ε.Ε. και μέχρι την έκδοση σχετικής γνωμάτευσης από το ΚΕΔΥ. Για την ίδρυση ΤΕ απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν κατ’ ελάχιστον τρεις μαθητές και σχετική πρόταση από το οικείο ΚΕΔΥ. Ο ανώτερος αριθμός μαθητών που φοιτούν σε ΤΕ είναι 15 μαθητές. Σε περιπτώσεις συστεγαζόμενων ή γειτονικών σχολικών μονάδων, τα ΤΕ συνενώνονται μέχρι του ανωτέρω αριθμού των 15 μαθητών ανά ΤΕ.
β)Εξειδικευμένο ομαδικό ή εξατομικευμένο πρόγραμμα διευρυμένου ωραρίου, που καθορίζεται με πρόταση του οικείου ΚΕΔΥ, για τους μαθητές με σοβαρότερης μορφής ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίες δεν καλύπτονται από αντίστοιχες με το είδος και το βαθμό αυτοτελείς σχολικές μονάδες. Το εξειδικευμένο πρόγραμμα μπορεί να είναι ανεξάρτητο από το κοινό, σύμφωνα με τις ανάγκες των μαθητών. Στις περιπτώσεις αυτές η συνδιδασκαλία γίνεται σύμφωνα με τις προτάσεις των διαγνωστικών υπηρεσιών.
Το πρόγραμμα του Τ.Ε. το συντάσσει ο εκπαιδευτικός του τμήματος ένταξης σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς των τάξεων-τμημάτων που εμπλέκονται και μέσω του Διευθυντή του σχολείου υποβάλλεται για έγκριση στον αρμόδιο σχολικό σύμβουλο Ε.Ε και εφαρμόζεται είτε εντός είτε εκτός της τάξης που φοιτά ο μαθητής.
4) Μαθητές που φοιτούν σε σχολεία της γενικής εκπαίδευσης ή σε ΤΕ μπορούν να υποστηρίζονται με την παρουσία Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (ΕΒΠ), ανάλογα με το είδος της κινητικής αναπηρίας τους και τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που απορρέουν από αυτή και στην περίπτωση αυτή δε χορηγείται παράλληλη στήριξη. Η δυνατότητα στήριξης μαθητών του προηγούμενου εδαφίου μπορεί να αφορά και σε σχολικό νοσηλευτή και στις δύο περιπτώσεις κατόπιν αναλυτικής και τεκμηριωμένης γνωμάτευσης αποκλειστικά από διευθυντή σχετικής κλινικής δημόσιου νοσοκομείου.
5) Η υποστήριξη του μαθητή με κινητική αναπηρία για την αυτοεξυπηρέτησή του και σε κάθε περίπτωση όχι για εκπαιδευτικό έργο, μπορεί να υλοποιείται και από βοηθό που εισηγείται και διαθέτει η οικογένεια του μαθητή κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Διευθυντή και του Συλλόγου Διδασκόντων της σχολικής μονάδας. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση στήριξης από σχολικό νοσηλευτή κατόπιν απολύτου αιτιολογημένης γνωμάτευσης αποκλειστικά από διευθυντή σχετικής κλινικής δημόσιου νοσοκομείου.
6) Για τους μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που φοιτούν σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η φοίτησή τους θεωρείται επαρκής όταν:
Τα όρια απουσιών είναι τα προβλεπόμενα από την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία, προσαυξημένα κατά 30%. Τυχόν επιπλέον από τις παραπάνω κάθε φορά δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες απουσίες που οφείλονται αποδεδειγμένα στη συμμετοχή τους σε προγράμματα αποκατάστασης και θεραπείας που πιστοποιούνται από τον φορέα υλοποίησης υποβάλλονται πριν την έναρξη του προγράμματος στο Σύλλογο Διδασκόντων ο οποίος έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα του χαρακτηρισμού της φοίτησης.
7) Όταν η φοίτηση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες καθίσταται δυσχερής στα σχολεία του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος ή στα τμήματα ένταξης, λόγω των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών τους, η εκπαίδευση των μαθητών αυτών παρέχεται:
α) Σε αυτοτελείς ΣΜΕ.Ε.
β) σε σχολεία ή τμήματα που λειτουργούν είτε ως αυτοτελή είτε ως παραρτήματα άλλων σχολείων σε νοσοκομεία, κέντρα αποκατάστασης, ιδρύματα χρονίως πασχόντων ή Υπηρεσίες εκπαίδευσης και αποκατάστασης των Μονάδων Ψυχικής Υγείας, εφόσον σε αυτά διαβιούν άτομα σχολικής ηλικίας με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Οι εκπαιδευτικές αυτές δομές θεωρούνται ΣΜΕΕ εφόσον έχουν ιδρυθεί ή ιδρυθούν ως τέτοιες, υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, εμπίπτουν στο πλαίσιο της Ε.Ε παιδιών σχολικής ηλικίας και εφαρμόζουν εκπαιδευτικά προγράμματα που εποπτεύονται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Τα ανωτέρω Ειδικά σχολεία και ΤΕ ιδρύονται και λειτουργούν με του ίδιους όρους και προϋποθέσεις των υπολοίπων και ανήκουν τα ΤΕ στην πλησιέστερη σχολική μονάδα με το νοσηλευτικό ίδρυμα και ειδικά για αυτά οι εγγραφές και μετεγγραφές μαθητών μπορούν να γίνονται οποιαδήποτε χρονική στιγμή με απόφαση του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης. Φορείς, Ν.Π.Ι.Δ., πιστοποιημένοι από το ΕΟΠΠΕΠ., μπορούν να παρέχουν, Κατάρτιση και Συμβουλευτικές Υποστηρικτικές Υπηρεσίες σε άτομα άνω των δεκαπέντε (15) ετών με βαριά νοητική υστέρηση και συνοδές αναπηρίες.
γ) Τα σχολεία των φυλακών και των ιδρυμάτων αγωγής ανηλίκων δεν αποτελούν μονάδες ειδικής εκπαίδευσης.
8) Με διδασκαλία στο σπίτι, όταν αυτή κρίνεται αναγκαία, για σοβαρά βραχυχρόνια ή χρόνια προβλήματα υγείας, τα οποία δεν επιτρέπουν τη μετακίνηση και φοίτηση των μαθητών στο σχολείο. Η έγκριση της διδασκαλίας στο σπίτι γίνεται με απόφαση του Διευθυντή Εκπαίδευσης της αντίστοιχης βαθμίδας στην οποία φοιτά ο μαθητής, κατόπιν αιτιολογημένης πρόσφατης ιατρικής γνωμάτευσης, στην οποία αναγράφεται η διάρκεια επιβεβλημένης παραμονής στο σπίτι. Η γνωμάτευση αυτή παρέχεται από ΚΕΔΥ ή δημόσια ιατροπαιδαγωγική υπηρεσία ή δημόσιο νοσοκομείο. Οι προαγωγικές ή απολυτήριες εξετάσεις διέπονται από τις διατάξεις των κατ’ ιδίαν διδαχθέντων. Στο πρόγραμμα διδασκαλίας στο σπίτι μπορεί να χρησιμοποιείται και το σύστημα τηλεκπαίδευσης. Η κατ’ οίκον διδασκαλία δεν παρέχεται υποχρεωτικά από εκπαιδευτικό ΕΕ παρά μόνο, εάν γνωματεύσει σχετικά το οικείο ΚΕΔΥ.
9) Για κάθε μαθητή με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, το ΕΠΕ σχεδιάζεται αποκλειστικά από τη διεπιστημονική ομάδα του οικείου ΚΕΔΥ ή της ΕΔΕΑΥ, συντάσσεται και υλοποιείται από τον αρμόδιο εκπαιδευτικό Ε.Ε., σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό της τάξης, τον σχολικό Σύμβουλο ΕΕ και τον σύμβουλο ΕΕΠ λαμβάνοντας υπόψη τη Σχεδίαση για Όλους, την Καθολική Σχεδίαση για Μάθηση, τις δυνατότητες των Υποστηρικτικών Τεχνολογιών και τον κατάλληλο μορφότυπο προσβάσιμων διδακτικών βιβλίων. Για τον σχεδιασμό του ΕΠΕ ενημερώνεται και ο γονέας ή ο κηδεμόνας του μαθητή και το ΕΕΠ των ΣΜΕΕ, από το ΚΕΔΥ ή την ΕΔΕΑΥ.
Στην παρ. 2 α «Σε κάθε περίπτωση για να δοθεί γνωμάτευση χορήγησης παράλληλης στήριξης από το ΚΕΔΥ, θα πρέπει το νοητικό δυναμικό του μαθητή να βρίσκεται εντός των οριζομένων ως φυσιολογικών ορίων».
Να διευκρινιστεί πώς ορίζονται τα φυσιολογικά όρια του νοητικού δυναμικού.
Στην παρ. 2β «Στη συνέχεια τα ΚΕΔΥ και εφ’ όσον οι διαθέσιμες πιστώσεις παράλληλης στήριξης, είναι λιγότερες από τις εγκεκριμένες αιτήσεις, καταρτίζουν υποχρεωτικά αξιολογικό πίνακα με σειρά προτεραιότητας των μαθητών, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη έγκρισης χορήγησης παράλληλης στήριξης».
Η σειρά προτεραιότητας μαθητών σε ένα νομοσχέδιο που επιθυμεί να προωθήσει ισότιμες ευκαιρίες εκπαίδευσης δεν ταιριάζει. Δεν επιτρέπεται να ορίζεται εκ των προτέρων ότι οι πιστώσεις θα είναι λιγότερες από τις αιτήσεις των μαθητών. Να αποσυρθεί το παρόν εδάφιο. Στην παρ. 2θ «Επίσης όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης».
Ζητάμε την αποσύνδεση της έγκρισης για ΠΣ από την ενδεχόμενη λειτουργία στο σχολείο Τ.Ε. Όλοι οι μαθητές σε ένα σχολείο οφείλουν να έχουν την εκπαίδευση που τους αρμόζει και όχι να αναγκάζονται να αλλάζουν σχολείο, ώστε να την έχουν.
Στην παράγραφο 9 χρειάζεται να φύγει ο όρος «αποκλειστικά». Δε χωρούν τόσο αυστηροί όροι και η λογική του «αποφασίζω και διατάζω». Απαιτείται το ΚΕΔΥ να συνεργάζεται με τον εκπαιδευτικό ΕΕ στη σχεδίαση του ΕΠΕ όπως και με τους υπόλοιπους φορείς που αναφέρετε.
Στην παράγραφο 8 να καθοριστούν τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία χορηγείται κατ’ οίκον διδασκαλία και απαιτείται ειδικός παιδαγωγός. Χάριν περικοπών ή προώθησης των εκπαιδευτικών γενικής εκπαίδευσης, έχει παρατηρηθεί σε μαθητές με σύνδρομα να στέλνουν εκπαιδευτικούς γενικής εκπαίδευσης που δε γνωρίζουν να παρέχουν την ειδική εκπαίδευση που απαιτείται, μόνο και μόνο για να συμπληρώσουν ωράριο! Να ξεκαθαριστεί βάσει νόμου! Αναφέρετε ότι «Η γνωμάτευση για κατ’ οίκον διδασκαλία παρέχεται από ΚΕΔΥ ή δημόσια ιατροπαιδαγωγική υπηρεσία ή δημόσιο νοσοκομείο». Το νοσοκομείο εισηγείται ως προς το ιατρικό θέμα του μαθητή. Δεν εισηγείται αν απαιτείται ειδική εκπαίδευση. Άρα η εισήγηση του νοσοκομείου, θα πρέπει να περνά και από τα ΚΕΔΥ, ώστε να γνωμοδοτούν αν απαιτείται ειδική εκπαίδευση. Είναι λεπτό το ζήτημα και είναι απαράδεκτο μαθητές με αρκετά θέματα υγείας να μην έχουν την ειδική εκπαίδευση που χρειάζονται.
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Κάθε κοινωνία οφείλει να αντιμετωπίζει ισότιμα τον κάθε πολίτη προσφέροντας του ίσες ευκαιρίες μάθησης ώστε να ενταχθεί στον κοινωνικό σύνολο αξιοποιώντας την προσωπική του αξία. Στα ΑμεΑ και στους μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, δεν προσφέρονται οι ίδιες δυνατότητες εκπαίδευσης καθώς στις περισσότερες περιοχές δεν υπάρχουν σχολικές μονάδες Ειδικής Εκπαίδευσης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς μετά το Δημοτικό να μην έχουν την απαιτούμενη στήριξη για την συνέχιση της εκπαίδευσης τους. Έχοντας ως αρχή την εξασφάλιση από το κράτος της παροχής εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές της χώρας
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την ενσωμάτωση στον νόμο άρθρου που να προβλέπει την δημιουργία σχολικών μονάδων ειδικής εκπαίδευσης δευτεροβάθμιας εκπαιδευσης σε κάθε νομό. Ειδικό Γυμνάσιο & Λύκειο σε κάθε νομό της χώρας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την πρόβλεψη στον υπο διαμόρφωση νόμο, της ίδρυσης τμήματος ένταξης σε κάθε σχολική μονάδα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με την ίδρυση των αντίστοιχων οργανικών θέσεων. Η ισχύουσα νομοθεσία αφηνει την ίδρυση του τ.ε. στην καλη προαίρεση του εκαστωτε διευθυντή και συλλογου καθηγητων, που σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ προσλήψεις καθηγητών ΕΕ με διαδικασίες ΑΣΕΠ.
Συμφωνώ με τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Στηρίζω τις θέσεις του Συλλόγου Αποφοίτων Τμημάτων Ειδικής Αγωγής.
Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.
http://www.satea.gr/2014/12/%CF%83%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4/#more-2297
Η Παράλληλη Στήριξη λειτουργεί με κονδύλια από το ΕΣΠΑ και ΟΧΙ από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως θα έπρεπε, καθώς αποτελεί στοιχείο της Υποχρεωτικής Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης, επίσης αυτά τα κονδύλια δεν είναι εξασφαλισμένα εσαεί. Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που όλο αυτό το άρθρο έχει την τάση να την περιορίσει.
Περιορίζοντας την Παράλληλη στήριξη (έως δύο εκπαιδευτικούς ανά σχολική μονάδα) και αποκλείοντας την παροχή της σε σχολικές μονάδες με Τμήμα Ένταξης είναι πιθανό να αυξηθούν οι περιπτώσεις παροχής παράλληλης στήριξης από τους γονείς. Αυτό αντίκειται στο άρθρο 1 περί δωρεάν δημόσιας παροχής εκπαίδευσης.
Επίσης, είναι ξεκάθαρο, εφόσον αποτελεί διαφορετικό πλαίσιο, ότι είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το Τμήμα Ένταξης και ότι δεν θα πρέπει να αποτελεί η ύπαρξη του τελευταίου ως αντισταθμιστικού παράγοντα με σκοπό τον περιορισμό του πρώτου.
Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ.
Στηριζω τις θεσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΣΑΤΕΑ
Συμφωνώ με τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ.Α.Τ.Ε.Α !!!!
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ Σ.Α.Τ.Ε.Α
Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ.
κάθε κοινωνία οφείλει να αντιμετωπίζει ισότιμα τον κάθε πολίτη προσφέροντας του ίσες ευκαιρίες μάθησης ώστε να ενταχθεί στον κοινωνικό σύνολο αξιοποιώντας την προσωπική του αξία. Στα ΑμεΑ και στους μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, δεν προσφέρονται οι ίδιες δυνατότητες εκπαίδευσης καθώς στις περισσότερες περιοχές δεν υπάρχουν σχολικές μονάδες Ειδικής Εκπαίδευσης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς μετά το Δημοτικό να μην έχουν την απαιτούμενη στήριξη για την συνέχιση της εκπαίδευσης τους. Έχοντας ως αρχή την εξασφάλιση από το κράτος της παροχής εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές της χώρας
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την ενσωμάτωση στον νόμο άρθρου που να προβλέπει την δημιουργία σχολικών μονάδων ειδικής αγωγής δευτεροβάθμιας εκπαιδευσης σε κάθε νομό. Ειδικό Γυμνάσιο & Λύκειο σε κάθε νομό της χώρας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την πρόβλεψη στον υπο διαμόρφωση νόμο, της δημιουργίας τμήματος ένταξης σε κάθε σχολική μονάδα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με την ίδρυση των αντίστοιχων οργανικών θέσεων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ προσλήψεις καθηγητών ΕΕ με διαδικασίες ΑΣΕΠ.
Στηρίζω τις θέσεις του ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α
Συμφωνώ με τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α!
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ..!!
Στηρίζω τις θέσεις ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΤΕΑ!!!
Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α
Στηρίζω τις θέσεις του Σ.Α.Τ.Ε.Α !!
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΤΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6:
Το συγκεκριμένο άρθρο 6 φέρνει μεγάλες ανατροπές στο θεσμό της Παράλληλης Στήριξης, δείχνοντας ολοφάνερα τις προθέσεις της Πολιτείας να μειώσει πάρα πολύ τις παρεχόμενες πιστώσεις εκπαιδευτικών ΕΕ για Παράλληλη Στήριξη. Ταυτόχρονα, δε γίνεται καμία μνεία για την ίδρυση νέων Τμημάτων Ένταξης ή Ειδικών Σχολείων ή τη δημιουργία προγραμμάτων συνεκπαίδευσης, που θα αντικαταστήσουν το θεσμό της Παράλληλης Στήριξης. Αυτή η επιλογή συνδέεται με τον «περιορισμό» των κονδυλίων των προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Όμως, το γεγονός ότι η ΕΕ στηρίζεται αποκλειστικά από ευρωπαϊκά κονδύλια με ημερομηνία λήξης έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 2 του σχεδίου νόμου, όπου αναφέρει: «Η ΕΕ, όπως και η γενική εκπαίδευση, είναι υποχρεωτική και λειτουργεί ως αναπόσπαστο τμήμα της ενιαίας δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης». Η πολιτεία δηλαδή αποποιείται την ευθύνη της για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση όλων των μαθητών, και προτίθεται να κρίνει το πλαίσιο και την στήριξη που θα παρέχεται ως αντισταθμιστικό μέσο σε κάθε μαθητή με αναπηρία ή/και εκπαιδευτικές ανάγκες, όχι με βάση τις δυνατότητες και τις ανάγκες του, αλλά βάση των κονδυλίων που είναι διαθέσιμα κάθε σχολική χρονιά.
Η μείωση των προγραμμάτων Παράλληλης Στήριξης θα επιτευχθεί με πολλές διατάξεις:
Τη διάταξη της παρ.2α που αναφέρει ότι «Παράλληλη στήριξη δέχεται ο μαθητής με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες εφ’ όσον μπορεί με αυτήν ν’ ανταποκριθεί στο αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης φοίτησής του καθώς και σε κάθε εκδήλωση σχολικής διαδικασίας». Πρόκειται για πάρα πολύ αυστηρό κριτήριο. Κανένας μαθητής δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί 100% σε όλα τα αναλυτικά προγράμματα μιας τάξης, κανένας μαθητής δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί 100% σε όλες τις εκδηλώσεις της σχολικής διαδικασίας. Θα πρέπει ν’ αλλάξει η διατύπωση ως εξής: «Οι μαθητές που δέχονται παράλληλη στήριξη μπορούν ν’ ανταποκριθούν στο μεγαλύτερο μέρος των περισσότερων αναλυτικών προγραμμάτων της τάξης τους». Επίσης, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μερικοί μαθητές που δέχονται παράλληλη στήριξη μπορεί να έχουν σοβαρά ελλείμματα και να πρέπει να παρακολουθήσουν ύλη και διδακτικούς στόχους αναλυτικών προγραμμάτων παλαιότερων τάξεων.
Την διάταξη της παρ.2α που αναφέρει ότι:«Σε κάθε περίπτωση για να δοθεί γνωμάτευση χορήγησης παράλληλης στήριξης από το ΚΕΔΥ, θα πρέπει το νοητικό δυναμικό του μαθητή να βρίσκεται εντός των οριζομένων ως φυσιολογικών ορίων».
Η παράγραφος αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την φιλοσοφία της «Ένταξης» που θα έπρεπε να εξυπηρετεί ο θεσμός της παράλληλης στήριξης – συνεκπαίδευσης. Ουσιαστικά αποκλείεται μια μεγάλη μερίδα του μαθητικού πληθυσμού με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες από το δικαίωμα παροχής παράλληλης στήριξης – συνεκπαίδευσης. Θα πρέπει ν’ αναλογιστούμε ότι τα ΚΕΔΥ, που αξιολογούν το νοητικό δυναμικό των μαθητών μέσω σταθμισμένων τεστ, έχουν τεράστιο φόρτο εργασίας και μεγάλα κενά σε προσωπικό, με αποτέλεσμα να υπάρχει αναμονή χρόνων για την παροχή μιας διάγνωσης. Επιπρόσθετα, οι μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι δύσκολο να παρουσιάσουν τις δυνατότητές τους και να συνεργαστούν, πόσο μάλλον κατά τη χορήγηση διαγνωστικών εργαλείων, από άτομα που δεν γνωρίζουν και υπό την πίεση του χρόνου. Πόσο αντικειμενικό είναι λοιπόν αυτό το κριτήριο; Μήπως είναι απλά ένα κριτήριο αποκλεισμού; Για άλλη μια φορά γίνεται προσπάθεια ποσοτικοποίησης ποιοτικών στοιχείων. Το μόνο κριτήριο που μπορεί να είναι όσο το δυνατόν αντικειμενικό είναι η ολόπλευρη, περιγραφική εκπαιδευτική αξιολόγηση των μαθητών, ο βαθμός λειτουργικότητάς τους στην (ακαδημαϊκή και κοινωνική) αλληλεπίδραση με το γενικό σχολείο. Με την παρούσα διάταξη δημιουργείται και εντείνεται ο κίνδυνος οι μαθητές που παρουσιάζονται με μικρότερο νοητικό δυναμικό σε ένα διαγνωστικό εργαλείο, το οποίο χορηγήθηκε σε συγκεκριμένο χρόνο και συνθήκη, να παραπέμπονται άμεσα ή έμμεσα στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, λόγω του μικρού αριθμού ειδικών σχολείων, πολλά παιδιά θα μείνουν στο γενικό σχολείο χωρίς καμία στήριξη.
«Στη συνέχεια τα ΚΕΔΥ και εφ’ όσον οι διαθέσιμες πιστώσεις παράλληλης στήριξης, είναι λιγότερες από τις εγκεκριμένες αιτήσεις, καταρτίζουν υποχρεωτικά αξιολογικό πίνακα με σειρά προτεραιότητας των μαθητών, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη έγκρισης χορήγησης παράλληλης στήριξης , τον οποίο αποστέλλουν στις οικείες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για την καλύτερη κατανομή των διαθέσιμων πιστώσεων. Ο πίνακας αυτός δύναται να τροποποιείται εφ’ όσον στην πορεία εγκριθούν νέες παράλληλες στηρίξεις».
Παρόλα τα αυστηρότητα κριτήρια περιορισμού που τίθενται στο παρόν νομοσχέδιο για την έγκριση της παράλληλης στήριξης σε ένα μαθητή, ουσιαστικά νομιμοποιείται σε αυτό το εδάφιο η μη χορήγηση παράλληλης στήριξης, ακόμη και αν είναι εγκεκριμένη η αίτηση, με κριτήριο αυτή τη φορά ξεκάθαρα οικονομικό. Το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους εξαφανίζεται.
«Η παράλληλη στήριξη χορηγείται μέχρι και την Γ΄ τάξη του Γυμνασίου. Στις περιπτώσεις κωφών , τυφλών μαθητών, καθώς και αυτών με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, χορηγείται και στη μεταγυμνασιακή τυπική εκπαίδευση». Αυθαίρετα, για ορισμένες μόνο μορφές αναπηρίας ή/και ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών, η παράλληλη στήριξη σταματά στο Γυμνάσιο.
«Δεν μπορεί σε ένα τμήμα σχολείου να παρευρίσκεται εκτός του εκπαιδευτικού του τμήματος παραπάνω από ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης και σε κάθε περίπτωση όχι παραπάνω από δύο σε κάθε σχολείο». Και όμως από την εμπειρία μας γνωρίζουμε και σχολεία με 5 και 6 εγκρίσεις Παράλληλης Στήριξης.
«Η παράλληλη στήριξη δύναται να χορηγηθεί είτε για το σύνολο των ωρών διδασκαλίας στην Πρωτοβάθμια, είτε για ένα μέρος αυτής, είτε για συγκεκριμένες ώρες και μαθήματα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».
Εδώ ο θεσμός της Παράλληλης «ρευστοποιείται» τελείως και το ίδιο συμβαίνει με το ωράριο του εκπαιδευτικού και την εκπαιδευτική αποτελεσματικότητα.
« Επίσης όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης. Εξαίρεση σε αυτό αποτελούν οι περιπτώσεις των κωφών και τυφλών μαθητών καθώς και οι περιπτώσεις μαθητών με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μόνο, μπορεί το ΚΕΔΥ με αναλυτική και απολύτως εμπεριστατωμένη έκθεσή του που συνοδεύει τη γνωμάτευση, να εισηγηθεί τη χορήγηση παράλληλης στήριξης και σε κάθε άλλη περίπτωση, πάντα με τις δεσμεύσεις της παραγράφου 2.α. του παρόντος άρθρου. Αυτές οι εξαιρετικές περιπτώσεις θα έχουν και την έγκριση της Β/θμιας ΕΔΕΑ».
Πρόκειται για την πιο άδικη και αντι-παιδαγωγική διάταξη του νόμου. Άλλες ανάγκες εξυπηρετεί το Τμήμα Ένταξης και άλλες η Παράλληλη Στήριξη – Συνεκπαίδευση. Το Υπουργείο γυρίζει στην εποχή πριν την ανάπτυξη του προγράμματος Παράλληλης Στήριξης μέσω των κονδυλίων ΕΣΠΑ. Τον Ιούνιο του 2009. Τότε, ο Συνήγορος του Πολίτη, είχε εκδώσει πόρισμα όπου έλεγε κατά λέξη:
Ο Συνήγορος του Πολίτη διαπιστώνει συστηματικές παραβιάσεις της νομοθεσίας εκ μέρους του ΥΠΕΠΘ όσον αφορά την εφαρμογή του μέτρου της παράλληλης στήριξης, με συνέπεια την παραβίαση του δικαιώματος ένταξης και φοίτησης των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία. Ειδικότερα: …………………. Γ) Ως προς το ζήτημα της απόρριψης αιτημάτων παράλληλης στήριξης με την αιτιολογία ότι στο σχολείο του μαθητή λειτουργεί τμήμα ένταξης, επισημαίνεται ότι ο νόμος δεν θέτει ως προϋπόθεση για την παροχή παράλληλης στήριξης τη μη ύπαρξη τμήματος ένταξης στο σχολείο του μαθητή, εφόσον η παράλληλη στήριξη κρίνεται αναγκαία από το οικείο ΚΕΔΔΥ βάσει του είδους των εκπαιδευτικών αναγκών του μαθητή, αναγνωρίζοντας, ως εκ τούτου, ότι πρόκειται για μέτρα διαφορετικά που εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες και, συνεπώς, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το ένα το άλλο. Μολονότι το ΥΠΕΠΘ (όπως προκύπτει, μεταξύ άλλων και από το προαναφερόμενο έγγραφο υπ’ αρ. 3777/Γ6/10-01-08), αναγνωρίζει ότι η παράλληλη στήριξη μπορεί να παρέχεται «σε εξαιρετικές περιπτώσεις» ανεξαρτήτως της λειτουργίας τμήματος ένταξης, στην πράξη, συχνά, για λόγους σκοπιμότητας φαίνεται να παραβλέπει τον διαχωρισμό και δεν έχει δώσει καμία εξήγηση σε σχετικές επισημάνσεις του Συνηγόρου του Πολίτη. Περαιτέρω και ως προς το ζήτημα αυτό δεν φαίνεται να θεωρεί αντιφατικό ή προβληματικό το να «ακυρώνει» ή να θεωρεί καταχρηστικές τις γνωματεύσεις των διαγνωστικών του φορέων, των ΚΕΔΔΥ.»
Και παρακάτω:
(Γ) Σε πολλές περιπτώσεις το ΥΠΕΠΘ φαίνεται να αντιμετωπίζει τον θεσμό της παράλληλης στήριξης ως αντίστοιχο της φοίτησης ενός μαθητή σε τμήμα ένταξης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις διαφορετικές ανάγκες που καθένας από τους θεσμούς αυτούς δημιουργήθηκε για να καλύψει, ή τη φύση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών του κάθε μαθητή. Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις μαθητών με καλό νοητικό δυναμικό που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα, είναι αναγκαίο να λαμβάνεται υπόψη ότι, πέραν της εκπαιδευτικής βοήθειας, χρειάζονται υποστήριξη σε θέματα κοινωνικοποίησης, τρόπου αντίληψης, διαχείρισης του άγχους κ.λπ. Ως εκ τούτου, ουσιώδης προϋπόθεση για τη σχολική τους ένταξη είναι τόσο η ατομική υποστήριξη που διασφαλίζει η παράλληλη στήριξη, όσο και η έγκαιρη παροχή αυτής, από την έναρξη του σχολικού έτους, και η διάρκεια και συνέχεια της σχέσης του μαθητή με το πρόσωπο που παρέχει την υποστήριξη.
Με αυτές τις διατάξεις, που αποκαρδιώνουν γονείς και εκπαιδευτικούς, η ρύθμιση λειτουργικών ζητημάτων της παράλληλης στήριξης περνά σε δεύτερη μοίρα, αν και κινείται σε σωστή κατεύθυνση. Επιτέλους ορίζεται ότι:
«Η παράλληλη στήριξη παρέχεται ως ενισχυτικός και ενταξιακός θεσμός της παιδαγωγικής πράξης και της μαθησιακής διαδικασίας και δεν έχει σε καμία περίπτωση χαρακτήρα φύλαξης του παιδιού ή εξυπηρέτησης στην καθημερινή διαβίωση».
«Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης συμμετέχει ισότιμα σε όλες τις εκδηλώσεις του σχολείου με το υπόλοιπο προσωπικό και έχει τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα που απορρέουν από την ισχύουσα νομοθεσία».
«Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης αναφέρεται και τοποθετείται στο τμήμα που φοιτά ο μαθητής στον οποίον παρέχεται παράλληλη στήριξη. Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης θεωρείται δεύτερος εκπαιδευτικός της τάξης, συνεργάζεται υποχρεωτικά με τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό της τάξης και ως εκ τούτου, παρέχεται η δυνατότητα εναλλαγής των ρόλων μεταξύ τους, εντός της τάξης, εφ’ όσον ανήκουν στον ίδιο κλάδο με πρωτοβουλία του υπεύθυνου εκπαιδευτικού της τάξης».
Εδώ θα είχε ιδιαίτερη σημασία ν’ αποτυπωνόταν το ζήτημα της συνεργασίας και της εναλλαγής ρόλων στο καθηκοντολόγιο του εκπαιδευτικού της γενικής τάξης. Απαιτείται δηλαδή η δημιουργία καθηκοντολογίου για την Παράλληλη Στήριξη – Συνεκπαίδευση, όχι μόνο για τον εκπαιδευτικό ΕΕ αλλά και για τον εκπαιδευτικό της τάξης, και η εκπαιδευτική διαδικασία να μην εξαρτάται από «πρωτοβουλίες» και «προθέσεις».
«Στις περιπτώσεις που ένας μαθητής αποδεδειγμένα βρίσκεται σε περιοχή που δεν υπάρχει άλλη δομή της Ε.Ε και σε απόσταση που να είναι δυνατή η μεταφορά του, τότε και μόνο, με εισήγηση του οικείου σχολικού συμβούλου και του συμβούλου Ε.Ε προς το οικείο ΚΕΔΥ, μπορεί αυτό να γνωμοδοτήσει για παράλληλη στήριξη, αναφέροντας αναλυτικά και τους λόγους της γνωμάτευσης».
«Την ευθύνη των μαθητών που έχουν παράλληλη στήριξη σε κάθε εκδήλωση και στα διαλείμματα έχει σε κάθε περίπτωση όπως και για όλους τους μαθητές το σχολείο».
Τέλος, όσον αφορά στο θεσμό της Παράλληλης Στήριξης, το σχέδιο νόμου μπορεί να βελτιωθεί σε σημεία όπως:
– ο προγραμματισμός των διαγνώσεων και ακολούθως των εγκρίσεων Παράλληλης Στήριξης, καθώς και η παροχή των απαραίτητων κονδυλίων/πιστώσεων να γίνεται από την άνοιξη του προηγούμενου σχολικού έτους αντί του καλοκαιριού. Έτσι, ο εκάστοτε σύλλογος διδασκόντων θα μπορεί να αποφανθεί από το καλοκαίρι για το ποιοι θα είναι οι γενικοί δάσκαλοι των τάξεων, στις οποίες θα φοιτούν οι εν λόγω μαθητές, έτσι ώστε να υπάρχει επιμόρφωση των συγκεκριμένων εκπαιδευτικών από την αρχή της χρονιάς με μέριμνα του Υπουργείου Παιδείας. Μόνο σε έκτακτα αιτήματα, τα οποία θα έχουν την απαραίτητη αιτιολόγηση από τους συλλόγους διδασκόντων, τους σχολικούς συμβούλους και τα ΚΕΔΥ, θα πρέπει να εξετάζεται η έγκριση και η παροχή πίστωσης Παράλληλης Στήριξης μετά το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς. Τέτοια αιτήματα αφορούν ως επί το πλείστον τα παιδιά, για τα οποία δεν υπάρχει σχολική καταγραφή (π.χ. αυτά που πηγαίνουν για πρώτη φορά στο Νηπιαγωγείο), καθώς και τους μαθητές που αλλάζουν βαθμίδα και δεν είναι γνωστή η φύση των δυσκολιών που θ’ αντιμετωπίσουν (π.χ. από το Νηπιαγωγείο στην Α΄ Δημοτικού ή από την έκτη τάξη στην Α΄ Γυμνασίου).
– το μέτρο της μείωσης μαθητών σε ένα τμήμα, όπου δεν υπάρχει παράλληλη στήριξη, αλλά υπάρχουν μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (και εδώ το σχέδιο νόμου πρέπει να προσθέσει και τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες) έχει νόημα, όταν δε σταματά αυθαίρετα στους 21 ή 23 μαθητές (κάτι που δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά-παιδαγωγικά). Επίσης, είναι προκλητικό να ισχύει το συγκεκριμένο μέτρο για συγκεκριμένες αναπηρίες και μόνο.
– «Στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου και σε αυτές του Γυμνασίου, θα βαθμολογούν και ο εκπαιδευτικός της τάξης και ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης και θα βγαίνει ο μέσος όρος αυτών». Και: «Η ύλη και τα θέματα εξετάσεων για τα μαθήματα των μαθητών που έχουν παράλληλη στήριξη, είναι ίδια με των υπολοίπων μαθητών. Οι εκπαιδευτικοί της παράλληλης στήριξης και του ΤΕ, μετέχουν στην βαθμολογία μαζί με τους εκπαιδευτικούς του τμήματος και η βαθμολογία προκύπτει από τον μέσο όρο».
Για να επιτευχθεί η ένταξη των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, απαιτείται αλλαγή στον τρόπο αξιολόγησης όλων των μαθητών. Η βαθμολόγηση, η καταγραφή π.χ. ενός 8 στα μαθηματικά, δεν περιγράφει τίποτα για το τι έχει κατακτήσει ή όχι ο μαθητής. Τι βαθμό θα βάλουμε στην κοινωνική αλληλεπίδραση και τους στόχους που κατακτά ένα παιδί με αυτισμό που δέχεται παράλληλη στήριξη; Είναι η ώρα να συζητηθεί σοβαρά το θέμα της περιγραφικής αξιολόγησης όλων των μαθητών. Τέλος, νομοθετικές διατάξεις που μιλούν για «ίδια ύλη» και «ίδια θέματα εξετάσεων» είναι εκτός της λογικής της ένταξης, των εκπαιδευτικών προσαρμογών, της διαφοροποιημένης διδασκαλίας.
– Ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης να αναφέρεται και να τοποθετείται ως δεύτερος εκπαιδευτικός στην τάξη και να εξυπηρετεί διδακτικές ανάγκες της «τάξης συνεκπαίδευσης».
Άποψη των ΣΑΤΕΑ είναι πως αυτό, το οποίο στην Παράλληλη Στήριξη εμφανίζεται ως ατομικό ζήτημα, είναι σχολικό-κοινωνικό ζήτημα: δεν αφορά μόνο τις προσαρμογές που πρέπει να γίνουν στα αναλυτικά προγράμματα του γενικού σχολείου για το συγκεκριμένο μαθητή, δεν αφορά μόνο τη διδασκαλία συγκεκριμένων αναλυτικών προγραμμάτων για συγκεκριμένους μαθητές (π.χ. παιχνίδι στον αυτισμό), αλλά προπαντός αφορά το «μετασχηματισμό» όλου του σχολικού πλαισίου και κατά κύριο λόγο μιας συγκεκριμένης τυπικής σχολικής τάξης σε «τάξη συνεκπαίδευσης» -τάξη στην οποία εφαρμόζεται η συνεκπαίδευση των μαθητών από δύο διαφορετικούς αλλά ισότιμους εκπαιδευτικούς, τάξη στην οποία γίνεται αποδεκτή και προάγεται η διαφορετικότητα όλων των μαθητών (σε μαθησιακό στυλ, σε κίνητρα, σε επιδόσεις κτλ.) και συνακόλουθα γίνεται αποδεκτή η διαφοροποίηση των εκπαιδευτικών στόχων, των διδακτικών μεθόδων, της αξιολόγησης των μαθητών κτλ. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία αλλά και με την πρακτική εμπειρία, η Ένταξη/Συνεκπαίδευση/Συμπερίληψη των μαθητών περιλαμβάνει πολλές πτυχές που ξεπερνούν την «ατομική» στήριξη/διδασκαλία ενός ή δύο μαθητών.
Περιλαμβάνει:
α) αρχικά την ευαισθητοποίηση και, ει δυνατόν, επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών του σχολείου σε συγκεκριμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συγκεκριμένων μαθητών. Μη ξεχνάμε άλλωστε πως σήμερα ένα πλήθος εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων διδάσκει σε μια τυπική σχολική τάξη,
β) την ευαισθητοποίηση των μαθητών μιας τάξης (και αν γίνεται όλων των τάξεων) στη διαφορετικότητα και στις ιδιαίτερες ανάγκες αλλά και δυνατότητες κάθε μαθητή,
γ) την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των γονέων μιας συγκεκριμένης τάξης (και αν γίνεται όλων των τάξεων) για τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ την κλασσική έννοια της αναπηρίας, ειδικά σήμερα που π.χ. ο υποσιτισμός και η γονεϊκή παραμέληση θεωρούνται ειδική εκπαιδευτική ανάγκη και εμφανίζονται πολύ συχνά στην ελληνική σχολική πραγματικότητα,
δ) τη διερεύνηση της δυναμικής των κοινωνικών σχέσεων των παιδιών στην τάξη όπου εντάσσεται ο μαθητής με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες,
ε) τον κοινό σχεδιασμό και την κοινή εφαρμογή εκπαιδευτικών δράσεων από τον εκπαιδευτικό Γενικής και Ειδικής Αγωγής, εντός και εκτός τάξης, προς όφελος όλης της τάξης και όχι μόνο του μαθητή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι κατά τη διάρκεια της Παράλληλης Στήριξης και εντός της ίδιας σχολικής ημέρας, ο εκπαιδευτικός ΕΕ μπορεί να χρειαστεί: 1) να εργαστεί με το συγκεκριμένο μαθητή εξατομικευμένα, ακόμα και σε χώρο εκτός της τάξης (π.χ. στο Τμήμα Ένταξης, αν υπάρχει, ή στην αυλή) 2) να εργαστεί με μικρή ομάδα μαθητών, στην οποία βρίσκονται μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, εντός ή εκτός τάξης 3) να διδάξει υποστηρικτικά στο γενικό δάσκαλο, συμπληρωματικά ή παράλληλα μ’ αυτόν 4) να επωμιστεί έργο εκπαιδευτικής αξιολόγησης, συμβουλευτικής γονέων, επιμόρφωσης/στήριξης συναδέλφων ή ευαισθητοποίησης μαθητών. Όλα αυτά τα πολύπλευρα καθήκοντα καθιστούν αναγκαία τη στελέχωση των Παράλληλων Στηρίξεων με πλήρες ωράριο από εκπαιδευτικό ΕΕ. Όπως είναι ολοφάνερο, η κατανομή πολλών μαθητών σε έναν εκπαιδευτικό ΕΕ δε δημιουργεί τους όρους της πραγματικής ένταξής τους και, συνάμα, η πολυπλοκότητα των καθηκόντων της Ένταξης δεν επιτρέπουν τη μη ύπαρξη δεύτερου εξειδικευμένου εκπαιδευτικού στην τυπική σχολική τάξη.
Για τα Τμήματα Ένταξης
Όσον αφορά στα ΤΕ, δεν υπάρχει καμία ουσιαστικά ρύθμιση στο σχέδιο νόμου που να σκοπεύει στην επίλυση των προβλημάτων τους (ακατάλληλοι χώροι, ελλείψεις σε υλικά κλπ.). Το μόνο που αναφέρεται είναι ότι ο αριθμός των μαθητών που μπορούν να φοιτούν σε ΤΕ ανέρχεται πια σε 15! Είναι άλλο ένα μέτρο το οποίο θέτει σε κίνδυνο την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Θεωρούμε ότι δημιουργείται ένας ακόμη τρόπος προώθησης των μαθητών που δέχονταν Παράλληλη Στήριξη προς τα τμήματα ένταξης.
Η πρόταση των ΣΑΤΕΑ είναι γνωστή, αναγκαία και πρακτικά εφαρμόσιμη. Απαιτείται αυτόματη ίδρυση Τμήματος Ένταξης σε κάθε σχολική μονάδα, με μόνιμο εκπαιδευτικό ΕΕ και με την κατάλληλη κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΣΑΤΕΑ!
Στα Ειδικά Σχολεία που συστεγάζονται με τα «Γενικά Δημοτικά Σχολεία» και εφαρμόζουν πρόγραμμα ΣΥΝΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ο αριθμός των μαθητών των τμημάτων του Ειδικού Σχολείου να είναι από 1 μέχρι 3 μαθητές, έτσι ώστε με τον αριθμό αυτό να μπορεί να πραγματοποιηθεί η συνεκπαίδευση σε τμήμα μαθητών του Γενικού Σχολείου. Ο αριθμός των μαθητών του τμήματος υποδοχής του Ειδικού Σχολείου να μην ξεπερνά τους 20 μαθητές.
Ο αριθμός των 5 μαθητών των τμημάτων του Ειδικού Σχολείου καθιστά αδύνατη τη ΣΥΝΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ αυτών των μαθητών.
Ο εκπαιδευτικοί: Σερμπίνης Χρήστος,Κούσκουρας Κων/νος, Κυρανούδης Βαγγέλης, Τσαρούχα Μαριάνθη, Στούμπη Άσπα, Γούναρη Ντίνα, Κολούτσος Δημήτρης Σιάκος Αντώνης Μπαχαρούδη Μορφούλα Τστσιώκα Γεωργία, Ξένου Χρύσα, Γιατσίδου Μαρία
Τα Τμήματα Ένταξης της Δευτεροβάθμιας είναι πλέον ανάγκη να δοθούν ως οργανικά κενά και να στελεχωθούν από εκπαιδευτικούς που διαθέτουν τα τυπικά προσόντα, ώστε να λειτουργήσουν πιο οργανωμένα.
ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ Σ.Α.Τ.Ε.Α !
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ .
Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Στηρίζω τις θέσεις των Σ.Α.Τ.Ε.Α.
Στηρίζω τις θέσεις των ΣΑΤΕΑ!!!