Άρθρο 10: ΛΟΙΠΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Α. Σε περιοχές όπου παρατηρείται έλλειμμα υδατικών πόρων η τουριστική ανάπτυξη ή η χωροθέτηση απαιτητικών σε νερό υποδομών, χρήσεων και λειτουργιών είναι δυνατή υπό την προϋπόθεση κάλυψης των αναγκών σε νερό με κατάλληλο κατά περίπτωση τρόπο (όπως δημιουργία ταμιευτήρων, χρήση ανακυκλωμένου νερού, αφαλάτωση), σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που παρέχονται από το Ειδικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ.
Κατά την επιλογή και χωροθέτηση περιοχών από το πολεοδομικό σχεδιασμό που προορίζονται για τουριστική ανάπτυξη, λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη προστασίας του τοπίου, των φυσικών και ανθρωπογενών πόρων των περιοχών με την ιδιαίτερη επισήμανση ότι η ανεπάρκεια και υπέρβαση της αντοχής των πόρων πρέπει να αποτελεί απαγορευτικό κριτήριο για τη χωροθέτηση ζωνών ή τουριστικών μονάδων.
Να επιβληθούν πρότυπα και εξειδικευμένοι κανόνες για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, τη δόμηση και την εκτέλεση έργων με γνώμονα τη διαφύλαξη των χαρακτηριστικών και της κλίμακας και την ανάδειξη του φυσικού και δομημένου χώρου (τοπική αρχιτεκτονική, υλικά και μορφές δόμησης, περιορισμός των γεωμετρικών χαρακτηριστικών δρόμων και λοιπών έργων στο αναγκαίο, για την εξυπηρέτηση των περιοχών, μέτρο, κ.α.).
Απαιτείται η προσαρμογή της τουριστικής νομοθεσίας κατά τρόπο ώστε να μην απαιτούνται έργα υποδομής δυσανάλογης κλίμακας με τις απαιτήσεις ανάπτυξης μικρού μεγέθους καταλυμάτων σε περιοχές με βραχώδες και με έντονο ανάγλυφο τοπίο.
Όλες οι τουριστικές κατασκευές πρέπει να προσαρμόζονται στην κλίμακα και τη φυσιογνωμία του τόπου, να χρησιμοποιούνται υλικά παραδοσιακά και φιλικά προς το περιβάλλον καθώς και τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον (βιοκλιματικός σχεδιασμός).
Τα δίκτυα ενέργειας και τηλεπικοινωνιών να υπογειοποιηθούν εντός των προστατευόμενων και εγκαταλελειμμένων οικισμών και αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων και να μη διέρχονται, κατά το δυνατόν, από τις περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών και τα προτεινόμενα τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους.
Είναι επιθυμητή η επέκταση του νομοθετικού πλαισίου για την ανάπτυξη και εφαρμογή τοπικών συμφώνων ποιότητας.
Ο σχεδιασμός των χρήσεων γης (Γ.Π.Σ. / Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π., Ε.Χ.Μ.) πρέπει να διερευνά α) τη σκοπιμότητα καθορισμού ζωνών τουριστικής ανάπτυξης στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές και να τις ορίζει κατά περίπτωση και β) τον προσδιορισμό ζωνών προστασίας της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, των φυσικών πόρων και του τοπίου, στις οποίες θα περιορίζεται ή/και θα απαγορεύεται η δυνατότητα δόμησης.
Απαιτείται η θέσπιση ειδικού τέλους υπέρ των Φορέων Διαχείρισης, επί των δραστηριοτήτων του τουρισμού, που αναπτύσσονται στις περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, με σκοπό να χρησιμοποιείται για την προστασία, διαχείριση και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου.
Β. Απαιτείται η προσαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας κατά τρόπο που να υποστηρίζει: α) την οργάνωση και ανάπλαση τουριστικών περιοχών και ιδιαίτερα των άτυπα διαμορφωμένων, με τις διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης, τουριστικών περιοχών και β) την αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων οικισμών σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της υπό στοιχείο (Η) κατηγορίας «Προστατευόμενοι και εγκαταλελειμμένοι οικισμοί» του άρθρου 5 του παρόντος Ειδικού Πλαισίου.
Γ. Απαιτείται εισαγωγή στη νομοθεσία θεσμικής πρόβλεψης, εξειδίκευση κριτηρίων και περιγραφή διαδικασιών για τον χαρακτηρισμό Λουτροπόλεων.
Δ. Σκόπιμη κρίνεται η διαφοροποίηση των επενδυτικών κινήτρων μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων τουριστικά περιοχών. Στις περιοχές αυτές οι επιδοτήσεις πρέπει να κατευθυνθούν στον εμπλουτισμό και αναβάθμιση της υφιστάμενης προσφοράς και στη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών, εξαιρουμένων των δωματίων. Στις περιοχές αυτές είναι θετική η πρόβλεψη μέτρων για την απόσυρση των απαξιωμένων καταλυμάτων καθώς η λειτουργία τους υποβαθμίζει το φυσικό και αστικό περιβάλλον, αλλά και το σύνολο του τουριστικού προϊόντος.

Ε. Προτείνεται να περιληφθούν στα κίνητρα του επενδυτικού νόμου:
α) Οι επενδύσεις που αφορούν την ίδρυση, την επέκταση και τον εκσυγχρονισμό ολοκληρωμένης μορφής ξενοδοχειακών μονάδων που ανήκουν ή αναβαθμίζονται σε κατηγορία τουλάχιστον τριών (3*) αστέρων.
β) Οι επενδύσεις που αφορούν σε εγκαταστάσεις Ειδικής Τουριστικής Υποδομής.
γ) Οι επενδύσεις που αφορούν οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων και σύνθετα τουριστικά καταλύματα εκτός των τμημάτων τους που προορίζονται για μεταβίβαση ή μακροχρόνια εκμίσθωση.
δ) Οι επενδύσεις μετατροπής χαρακτηρισμένων παραδοσιακών ή διατηρητέων κτισμάτων σε ξενοδοχειακές μονάδες τουλάχιστον δύο (2*) αστέρων, καθώς και οι επενδύσεις εκσυγχρονισμού ξενοδοχειακών μονάδων που λειτουργούν σε χαρακτηρισμένα παραδοσιακά ή διατηρητέα κτίρια και ανήκουν ή αναβαθμίζονται σε κατηγορία τουλάχιστον δύο (2*) αστέρων.
ε) Οι επενδύσεις εκσυγχρονισμού Τουριστικών Οργανωμένων Κατασκηνώσεων (camping) κατηγορίας Γ τάξης και άνω.
στ) Τουριστικές επενδύσεις οι φιλικές προς το περιβάλλον (ηλιακή ενέργεια, ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη, οικολογικά υλικά, σύγχρονες μορφές βιολογικού καθαρισμού κλπ).

  • 22 Ιουλίου 2013, 13:11 | ΑΜΠΑΡΤΖΑΚΗ ΕΥΓΕΝΙΑ

    Άρθρο 10 – Λοιπές κατευθύνσεις σχεδιασμού και προτάσεις τροποποίησης της νομοθεσία.
    Παράγραφος Α: Να διατηρηθεί η έννοια της εκτίμησης της φέρουσας ικανότητας κατά την επιλογή και τη χωροθέτηση περιοχών από το πολεοδομικό σχεδιασμό που προορίζονται για τουριστική ανάπτυξη.
    Στη πρόταση της υπογειοποίησης των δικτύων να συνεκτιμηθεί η όχληση που πιθανά αυτό να προκαλέσει και να αξιολογηθεί μεμονωμένα λαμβανομένου υπόψη του ισοζυγίου κόστους οφέλους η αναγκαιότητα ή μη της πραγματοποίησης της λόγω της ιδιαιτερότητας του χαρακτήρα των περιοχών αυτών.
    Στην αναφορά θέσπισης ειδικού τέλους υπέρ των φορέων διαχείρισης να συμπεριληφθούν και οι υπηρεσίες στις οποίες έχει ανατεθεί άσκηση σχετικής αρμοδιότητας αλλά και να προσδιοριστεί ο χρόνος στον οποίο θα λάβει χώρα η συγκεκριμένη θέσπιση.
    Παράγραφος Β: