1. Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται:
- α) στα ΜΥΗΕ, (δηλαδή μεγέθους εγκατεστημένης ισχύος μέχρι 15 MW), σύμφωνα με το Ν. 3468/06 όπως αυτός κάθε φορά ισχύει,
- β) κατά τον εκσυγχρονισμό, επέκταση, βελτίωση ή τροποποίηση υφισταμένων ΜΥΗΕ, από την οποία θα υπάρχει ως συνέπεια η αύξηση της επίδρασης του έργου στη φυσική κοίτη με αύξηση του μήκους του αγωγού προσαγωγής, ή με αύξηση του μήκους της λεκάνης κατάκλυσης του ή με αύξηση της εκμεταλλεύσιμης από το έργο παροχής.
2. Η παρούσα δεν εφαρμόζεται:
- α) στους υβριδικούς σταθμούς που συμπεριλαμβάνουν ΜΥΗΕ (χρήση υδραυλικής ενέργειας σε αντλησιοταμιευτικά συστήματα) για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ,
- β) μεταξύ ενός Μικρού ΥΗΕ και ενός Μεγάλου ΥΗΕ ή μεταξύ δύο Μεγάλων ΥΗΕ. Ως μεγάλα ΥΗΕ νοούνται εκείνα με ισχύ μεγαλύτερη των 15 MW.
- γ) στα ΜΥΗΕ για τα οποία πριν την έκδοση του Ν. 3851/2010
- i) είτε έχει εκδοθεί άδεια παραγωγής
- ii) είτε έχει εκδοθεί Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων.
Η εταιρεία μας δραστηριοποιείται στο χώρο των ΜΥΗΕ από το 2002. Η ιδία πείρα που έχουμε αποκομίσει για τον πολύ υψηλό βαθμό ενεργειακής εκμετάλλευσης των έργων αυτών και τη σημαντική συμβολή τους στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας συγκριτικά με τις άλλες μορφές ΑΠΕ μας ωθεί να συμμετάσχουμε σε αυτή τη γόνιμη ανταλλαγή απόψεων.
Πιστεύουμε ότι η πορεία υποβάθμισης της συμβολής των ΜΥΗΕ στο ενεργειακό μίγμα της χώρας η οποία είναι εμφανής τα τελευταία χρόνια και κορυφώνεται με το παρόν σχέδιο νόμου πρέπει να σταματήσει. Η χώρα μας δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να αφήνει αναξιοποίητους φυσικούς πόρους με πολύ υψηλό βαθμό ενεργειακής εκμετάλλευσης, με μηδαμινές και αναστρέψιμες επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και με εξαιρετικά ευεργετικές επιπτώσεις για πολλούς κλάδους των τοπικών οικονομιών τόσο στη φάση κατασκευής όσο και στη φάση λειτουργίας των έργων αυτών προερχόμενες από ιδιωτικά κεφάλαια.
Τα επί μέρους σχόλια επί των άρθρων είναι τα ακόλουθα:
Άρθρο 2
Είναι αδιανόητο στις μεταβατικές διατάξεις να εξαιρούνται οι επενδυτικές προτάσεις που έχουν κατατεθεί και βρίσκονται σε στάδια προγενέστερα είτε της έκδοσης άδειας παραγωγής είτε της Ε.Π.Ο. Δε νοείται επενδυτικό περιβάλλον όπου οι όροι του παιχνιδιού αλλάζουν κατά το δοκούν των εκάστοτε κρατικών λειτουργών και αιτήσεις που είχαν υποβληθεί νόμιμα, μελέτες που είχαν εκπονηθεί με τα δεδομένα που ίσχυαν να κρίνονται πλέον απαράδεκτες και τα σημαντικά έξοδα που έχουν επωμισθεί οι επενδυτές να μην αποζημιώνονται. Στην περίπτωση των ΜΥΗΕ συγκεκριμένα η πλειονότητα των επιχειρηματικών σχεδίων ανήκει σε μικροεπενδυτές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Θεωρούμε ότι οι διατάξεις του παρόντος σχεδίου νόμου πρέπει να εφαρμοστούν μόνο στις νέες αιτήσεις για χορήγηση άδειας παραγωγής καθώς σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση οι επενδυτές θα έχουν σημαντικά νομικά ερείσματα να κινηθούν κατά της εφαρμογής του παρόντος σχεδίου νόμου.
Η αναδρομικότητα ισχύος των όποιων περιβαλλοντικών κριτηρίων της Υ.Α. τελικά προκριθούν θα πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή και μεγάλη επιλεκτικότητα, προκειμένοιυ να μην θιχτούν έννομα συμφέροντα των εμπλεκομένων τα οποία είναι δεδομένο ότι θα οδηγήσουν σε νομικές προσφυγές. Θεωρούμε πως είναι απαραίτητη η πρόβλεψη τουλάχιστον μεταβατικών διατάξεων για έργα τα οποία βρίσκονται στη διαδικασία ΠΠΕΑ, εάν αναλογιστούμε ότι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (σχεδόν 2 ετών) δεν έχει προχωρήσει η αδειοδότηση πλειάδας αυτών. Η επαύξηση τιμολόγησης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί ένα τέτοιο μέτρο αντιστάθμισης για την περίπτωση που θιχτούν αναδρομικά έννομα συμφέροντα.
Στο εδάφιο γ της παραγράφου 2 του Άρθρου 2 δεν αναφέρονται οι περιπτώσεις έργων που:
έχουν λάβει ΠΠΕΑ και έχουν υποβάλλει ΜΠΕ προς έκδοση ΑΕΠΟ
έχουν υποβάλλει ΠΠΕ και βρίσκονται εν αναμονή της εξέτασης της.
Η συγκεκριμένη διάταξη θα οδηγήσει στην απόρριψη μεγάλου αριθμού έργων, τα οποία αφενός όταν σχεδιάστηκαν έλαβαν υπόψη τις τότε θεσμοθετημένες προδιαγραφές και αφετέρου σχεδόν στο σύνολο τους καθυστέρησαν στην διαδικασία έκδοσης ΑΕΠΟ εξαιτίας της αδιανόητης κωλυσιεργίας της ΕΥΠΕ, η οποία επί τουλάχιστον 14 μήνες είχε «παγώσει» την όποια διαδικασία εξέτασης ΠΠΕ ή ΜΠΕ εν αναμονή της περιβόητης Εγκυκλίου.
Εκτός αυτού, η ανωτέρω διάταξη του εδαφίου γ βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα οριζόμενα στο Άρθρο 15 του Νόμου 3851/2010 (ΦΕΚ 85Α – 4.6.2010) περί μεταβατικών διατάξεων.
Δεν είναι δυνατόν σε μία ευνομούμενη κοινωνία η ιδιωτική πρωτοβουλία να είναι έρμαιο των διαθέσεων της όποιας δημόσιας υπηρεσίας. Το κράτος πρέπει να προστατεύει τον πολίτη και όχι να του δημιουργεί συνεχώς προβλήματα. Εάν θέλουμε σαν χώρα να υπάρξουν επενδύσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη της οικονομίας μας και θα δώσουν και μία καλή προοπτική στην συντόμευση της εξόδου από την κρίση, πρέπει οι κανόνες του παιχνιδιού να παραμένουν σταθεροί και όχι να μεταβάλλονται σε διαρκή βάση και κατά το δοκούν.
Προτείνουμε το εν λόγω εδάφιο γ να αποσυρθεί και να αντικατασταθεί από μεταβατική διάταξη που θα ορίζει ότι τα οριζόμενα στην Υπουργική Απόφαση θα εφαρμόζονται για ΜΥΗΣ τα οποία έλαβαν Αριθμό Πρωτοκόλλου υποβολής αίτησης για Άδεια Παραγωγής μετά την ημερομηνία δημοσίευσης της ΥΑ στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Γιάννης Σπανός
TERRA NOVA Ε.Π.Ε.
Περιβαλλοντική Τεχνική Συμβουλευτική
Καισαρείας 39, τκ 11527 Αθήνα
Τηλ.: 210 7775597
Fax: 210 7775562
http://www.terranova.gr
Είμαι ένας από τους πολλούς μικροπαραγωγούς πράσινης ενέργειας από μικρά Φ/Β έργα (συνολικής ισχύος 50KW), πλην όμως παρακολουθώ τα γενόμενα στο χώρο των ΑΠΕ γενικότερα.
Πριν λίγους μήνες λοιπόν σε μια αντίστοιχη διαβούλευση, έγινε προσπάθεια μείωσης της τιμής της ενέργειας από Φ/Β και αντιδράσαμε όλοι σθεναρά, καθώς νοιώσαμε ότι η αιφνίδια αλλαγή έθιγε όλους ενώ ακύρωνε ουσιαστικά καθιστώντας ασύμφορες τις επενδύσεις (σε φάση αδειοδότησης) σε μικρά και πολύ μικρά Φ/Β έργα (20~100kw). Εκείνη την χρονική περίοδο λοιπόν όλοι οι μικροεπενδυτές αισθανθήκαμε το τράβηγμα του χαλιού κάτω από τα πόδια μας, με επιχειρήματα από τη μεριά του ΥΠΕΚΑ, την οικονομική κρίση, την υψηλή τιμή της Kwh, ποιος θα τα πληρώσει κ.λ.π. Υπήρξε ασφαλώς άμεση ανταπόκριση από την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ και δόθηκε αίσιο τέλος στην παρολίγο απαξίωση των Φ/Β.
Η παρούσα υπό διαβούλευση Υ.Α. λοιπόν, η οποία εκ της εξειδικεύσεώς της δεν μοιάζει να είναι επίσης η πολιτική επιλογή του ΥΠΕΚΑ, δημιουργεί προβλήματα ύπαρξης στα μικρά και πολύ μικρά υδροηλεκτρικά έργα από 0,3~1,5Mw. Ενώ προκλητικά, φέρετε υπέρ των ΥΗΕ άνω των 15Mw και λιγότερο υπέρ των ΜΥΗΕ από 3~15 Mw. Τα επιχειρήματα αυτή τη φορά – περί ωφελειών του Περιβάλλοντος – είναι παντελώς άστοχα καθώς προκύπτει ότι τα μικρά έργα επιβαρύνουν, ενώ τα μεγάλα και πολύ μεγάλα όχι. Για ακόμη μια φορά λοιπόν το Υπουργείο ΠΕΚΑ φαίνεται να βάλει ενάντια σε μικρές επενδύσεις και σε μικρούς επενδυτές. Από τα ευρέως γνωστά στοιχεία προκύπτει ότι ακυρώνονται μικρά έργα σε προχωρημένο στάδιο αδειοδότησης, συνολικής ισχύος περί τα 400Mw, δηλ. επενδύσεις συνολικού ύψους 600εκ. ευρώ υλοποιήσιμες εντός ενός ή δύο ετών, χωρίς να μπορώ να υπολογίσω τις μελλοντικές αξιοποιήσιμες θέσεις που απορρίπτονται. Επενδύσεις που μπορούν να υλοποιηθούν ακόμη και χωρίς την άμεση καταβολή επιχορηγήσεων από την πλευρά της πολιτείας, που όμως αποδίδουν χαμηλού κόστους πρωτογενές προϊόν ενέργειας (τιμή πώλησης ενέργειας στα 0,08785 €/Kwh) και σε μεγάλο βάθος χρόνου. Οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί – από την μικρή ενημέρωση που έχω – κατά τη φάση αδειοδότησης είναι ήδη πέραν του δεόντως ισχυροί, εφόσον σχεδόν όλα τα ΜΥΗΕ εντάσσονται στην υψηλότερη κατηγορία περιβαλλοντικών ελέγχων. Άλλωστε όλες οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις επανελέγχονται και ανανεώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, γεγονός το οποίο δίνει την ευχέρεια στον ελεγκτή (Κράτος) μελλοντικά να διερευνήσει και να εφαρμόσει τυχόν πρόσθετους και αποδοτικότερους περιβαλλοντικούς περιορισμούς στα εν λειτουργία έργα, προς μεγαλύτερη ανακούφιση της επίπτωσης στο φυσικό περιβάλλον.
Με βάση τα παραπάνω καλώ όλους τους συνανθρώπους μου που εμπλέκονται ή όχι με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να αντιδράσουν για άλλη μια φορά ώστε να μην περάσει η επίθεση που εξαπολύεται ενάντια των μικρών επενδύσεων στη χώρα μας.
Θέλω να επισημάνω ότι καθε φορά που αλλαζε ο Γ.Ο.Κ. οι άδειες που είχαν υποβληθεί στις πολεοδομίες ελέγχονταν με τον παλιό νόμο και μάλιστα αν ο καινούργιος νόμος προέβλεπε κάτι ευνοϊκότερο ο πολίτης είχε δικαίωμα να το επιλέξει. Αυτά σε ότι αφορά το να ισχύσει αναδρομικά η Υ.Α.
Από τα επίσημα στοιχεία παραγωγής του ΔΕΣΜΗΕ ΑΕ προκύπτει ότι το 2009, από 916,61MW Αιολικά Πάρκα στo διασυνδεδεμένο σύστημα παρήχθησαν 1.908.250MWh (βαθμός ενεργειακής αξιοποίησης 25,05%), από 46,04ΜW Φ/Β παρήχθησαν 45.098ΜWh (βαθμός ενεργειακής αξιοποίησης 16.69%), ενώ από 182,61ΜW ΜΥΗΕ παρήχθηκαν 657.168ΜWh (βαθμός ενεργειακής αξιοποίησης 42,58%).
Δηλαδή στα αιολικά , το 1ΜW παράγει 2.080ΜWh, 1MW Φ/Β παράγει 1.000ΜWh και στα ΜΥΗΕ 1ΜW παράγει 3.600ΜWh . Όσο για το κόστος, , 1MW Α/Π στοιχίζει 1.300.000€, 1ΜW Φ/Β στοιχίζει 3.000.000€ και 1ΜW MYHE στοιχίζει 1.500.000€ (με τις τιμές που δέχεται κατά μέσο όρο το ίδιο το Υ.ΠΕ.ΚΑ.). Ως προς τον ηλεκτρικό χώρο που καταλαμβάνει 1MW ΜΥΗΕ, αυτός αντιστοιχεί σε 3,6MW Φ/Β και σε 1,73MW Α/Π.
Εκτός από τα παραπάνω συγκριτικά στοιχεία αναφέρω και κάποια επιπλέον πλεονεκτήματα που προσφέρουν τα ΜΥΗΕ.
– Έχουν την μικρότερη περιβαλλοντική επιβάρυνση σε χρόνο κύκλου ζωής.
– Σταθεροποιούν το σύστημα του ΔΕΣΜΗΕ, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένα σημεία, λόγω της πολύ πιο σταθερής παραγωγής (που μεταβάλλεται από εποχή σε εποχή και όχι από ώρα σε ώρα κ.λ.π.).
– Υπάρχει υψηλό δυναμικό παραγωγής ενέργειας σε περιοχές ορεινές όπου καμμία άλλη μορφής ΑΠΕ δεν μπορεί να εγκατασταθεί και προσφέρουν μεγαλύτερη δυνατότητα διασποράς σταθμών παραγωγής ενέργειας.
– Τα ΜΥΗΕ στη φάση της κατασκευής (περίπου 2 χρόνια) αλλά και στη λειτουργία τους απαιτούν αρκετό εργατικό δυναμικό το οποίο κατά κύριο λόγο μπορεί να ευρεθεί από τις τοπικές κοινωνίες κάτι το οποίο είναι αναγκαίο αφού θα ζητηθούν θέσεις εργασίας σε μια περίοδο μάλιστα όπου υπάρχει μεγάλη ανεργία.
– Είναι η μόνη τεχνολογία ΑΠΕ που άνω του 50% του προϋπολογισμού της επένδυσης είναι Ελληνική προστιθέμενη αξία (δεν είναι σχεδόν όλη η επένδυση και η αγορά του τεχνολογικού εξοπλισμού από το εξωτερικό)και συνεπώς προσφέρει.
– Τα ανταποδοτικά ωφέλη στις τοπικές κοινωνίες είναι πολύ σημαντικά ιδίως στις απομακρυσμένες περιοχές όπου η οικονομική κρίση και η ανεργία διώχνει και τους τελευταίους από τον τόπο τους.
Με ποιό σκεπτικό λοιπόν κάποιοι αρνούνται τα παραπάνω, ποιοί δεν τα θέλουν και για ποιού το συμφέρον πρέπει να κοπούν οι άδειες παραγωγής των ΜΥΗΕ οι οποίες έχουν εκδοθεί την τελευταία δεκαετία από όλες τις κυβερνήσεις?
Η «πράσινη ανάπτυξη» μπορεί και πρέπει να γίνει με όλες τις μορφές ΑΠΕ και όχι μηδενίζοντας κάποια από αυτές ακυρώνοντας κόπους και οικονομικές επενδύσεις εκατομ. ευρώ που βασίστηκαν στους νόμους και τις αποφάσεις των ίδιων νομοθετών.
Πρέπει να συντομευθεί πραγματικά ο χρόνος απόκτησης των αδειών των ΜΥΗΕ χωρίς νέα εμπόδια, αλλά με θέσεις και προτάσεις που δεν θα προσβάλλουν και δε θα υποτιμούν τη νοημοσύνη κανενός αλλά ούτε και των ίδιων των εισηγητών τους.
Προτείνω λοιπόν απόσυρση του σχεδίου, συζήτηση με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ επιχειρήματα και διαβούλευση εκ νέου όχι μόνο ιντερνετικά αλλά συλλογικά από όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και νομοθέτες παρουσία αυτών που θα λάβουν τις τελικές αποφάσεις.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΜΥΗΕ. TΑ ΜΥΗΕ «ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ»
Μέχρι σήμερα, για την έκδοση των αδειών που απαιτούνται για την υλοποίηση ενός έργου ΑΠΕ έχει εκδοθεί και ισχύει πλήθος υπουργικών αποφάσεων και νόμων, οι περισσότερες από τις οποίες αφορούν την περιβαλλοντική αδειοδότηση των έργων.
Σκοπός των εν λόγω διατάξεων είναι κυρίως να απλοποιήσουν την διαδικασία αδειοδότησης, να θεσπίσουν κριτήρια και κανόνες για όλες τις τεχνολογίες ΑΠΕ, αλλά και να εναρμονίσουν την ελληνική νομοθεσία με τις ευρωπαϊκές οδηγίες.
Ειδικά όμως για τα ΜΥΗΕ, με βάση και τις τελευταίες νομοθετικές διατάξεις, η διαδικασία αδειοδότησης έχει επιβαρυνθεί σε μεγάλο βαθμό (σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ΑΠΕ αλλά και με το παρελθόν) καθιστώντας την μια εξαιρετικά πολύπλοκη και ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία.
Παράλληλα, η συνεχής και αποσπασματική θέσπιση όλο και περισσότερων περιβαλλοντικών κριτηρίων, τα οποία πολλές φορές είναι αλληλοσυγκρουόμενα μεταξύ τους και σε καμία περίπτωση δεν ακολουθούν μια γενική περιβαλλοντική πολιτική, αλλά κυρίως η συνεχής εναλλαγή της περιβαλλοντικής κατηγοριοποίησης των ΜΥΗΕ (με αποτέλεσμα να αλλάζουν συνεχώς τα κριτήρια περιβαλλοντικής αδειοδότησης αλλά και οι αρμόδιες υπηρεσίες), καθιστούν άνιση και άδικη την διαδικασία αδειοδότησης των ΜΥΗΕ, σε σχέση με τις άλλες ΑΠΕ αλλά και τις πρακτικές που ακολουθούνται σε όλο τον κόσμο.
Προς απόδειξη των παραπάνω, στη συνέχεια γίνεται μια γρήγορη αναφορά στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την διαδικασία αδειοδότησης των ΜΥΗΕ, επισημαίνοντας τα σημεία που έχουν διαφοροποιηθεί με βάση τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις και θεωρείται ότι έχουν επιβαρύνει ιδιαίτερα την αδειοδότηση (αλλά και την ανάπτυξη γενικώς) των ΜΥΗΕ.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΕΡΓΩΝ ΑΠΕ
ΚΥΑ 69269/5387/90. Μέχρι το 2002, η περιβαλλοντική αδειοδότηση των έργων ΑΠΕ καθορίζονταν με βάση την ΚΥΑ 69269/5387/90 η οποία είχε εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση του Ν.1650/1986. Σύμφωνα με την εν λόγω ΚΥΑ τα ΜΥΗΕ κατατάσσονταν στην κατηγορία ΑΙΙ.
ΚΥΑ 10537/93. Με την εν λόγω ΚΥΑ τα έργα κατηγορίας ΑΙΙ χαρακτηρίζονται ως δραστηριότητες Μέσης Όχλησης.
ΚΥΑ 2000/13.02.2002. Με την εν λόγω ΚΥΑ καθορίζονται οι διαδικασίες για την έκδοση αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας έργων ΑΠΕ. Επίσης γίνεται ρητός διαχωρισμός ότι Μικρά ΥΗΕ θεωρούνται αυτά με ισχύ μέχρι 10 MWe και μεγάλα ΥΗΕ αυτά με ισχύ μεγαλύτερη το παραπάνω όριο.
ΚΥΑ 15393/2332/5.08.2002. Με την εν λόγω ΚΥΑ γίνεται κατάταξη των έργων και δραστηριοτήτων σε 4 κατηγορίες: Α1, Α2, Β3, Β4. Τα ΜΥΗΕ κατατάσσονται στην 2η ομάδα (υδραυλικά έργα) ως εξής:
Β3: έργα με αγωγό εκτροπής <1000 m και ισχύ1000 m, ή ισχύ > 8 MW ή ταμιευτήρα με όγκο > 1.000.000 m3
Α2: οι υπόλοιπες περιπτώσεις, δηλαδή έργα έως 8 MW με μήκος εκτροπής λιγότερο του 1 km (δηλαδή φράγματα)
ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΥΑ 15393/2002. ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΗΕ
Με την ΚΥΑ 15393/2002 έγινε κατάταξη και διαχωρισμός των ΜΥΗΕ σε περιβαλλοντικές κατηγορίες με τρόπο ατεκμηρίωτο και αδικαιολόγητο, δημιουργώντας εντελώς άνισες και άδικες συνθήκες στην αδειοδότηση των έργων, ήτοι:
Στην ΚΥΑ 15393 / 2002, ορίζοντας ως έργα της 1ης υποκατηγορίας (Α1) τα ΜΥΕ με αγωγό άνω των 1000 μέτρων και ως έργα της 3ης υποκατηγορίας (Β3) τα έργα με αγωγό μικρότερο των 1000 μέτρων, ουσιαστικά εξαφανίζεται η 2η Υποκατηγορία (Α2) για τα ΜΥΕ (τότε προς τι η ύπαρξη κριτηρίων υπαγωγής στην 2η υποκατηγορία με βάση ισχύ και χωρητικότητα ταμιευτήρα?)
στην ΚΥΑ 15393/2002, το σύνολο σχεδόν των έργων ΑΠΕ υπάγονται στην κατηγορία Α2 ή σε χαμηλότερη, ενώ τα ΜΥΗΕ με αγωγό > 1000 m κατατάσσονται στην κατηγορία Α1 (ανεξαρτήτου ισχύος).
Με την ΚΥΑ 15393/2002 όλα τα ΜΥΗΕ με αγωγό > 1000 m (ανεξαρτήτου ισχύος) κατατάσσονται στην κατηγορία Α1, στην ίδια κατηγορία δηλαδή που κατατάσσονται τα αιολικά με ισχύ > 40 MW, οι εθνικές ή περιφερειακές αρτηρίες, οι γραμμές υψηλής τάσεως (400 kV), αρδευτικά φράγματα με ύψος >30 m, τα λιμάνια, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας και υγειονομικής ταφής επικίνδυνων αποβλήτων και χημικών !!!!, τα ορυχεία, οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τα διυλιστήρια, οι εγκαταστάσεις πυρηνικών καυσίμων και αποβλήτων. Σύμφωνα με την συγκεκριμένη ΚΥΑ δηλαδή όλα τα παραπάνω έργα θεωρούνται ότι προκαλούν τις ίδιες περ/κές επιπτώσεις και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, αν και ταυτόχρονα τα ΜΥΗΕ μέχρι 10 MWe χαρακτηρίζονται ως μη οχλούσες δραστηριότητες, και επιτρέπεται η εγκατάστασή τους ακόμη και εντός ορίων οικισμών. Η ισχύουσα κατηγοριοποίηση των ΜΥΗΕ έχει ως συνακόλουθη συνέπεια την έκδοση κοινών υπουργικών αποφάσεων για την αδειοδότηση των έργων κατηγορίας Α1.
Τα όρια που τέθηκαν (1.000 m μήκος εκτροπής και 8 MW ισχύος) δεν καλύπτονται από τεκμηρίωση και δεν δικαιολογούνται από την αντίστοιχη υπόσταση των έργων.
Γιατί, άραγε θα πρέπει να διαφοροποιείται ένα ΜΥΗΕ με βάση την ισχύ του και γιατί ένα ΜΥΗΕ με ισχύ π.χ. 6 MW θα πρέπει να κατατάσσεται περιβαλλοντικά σε χαμηλότερη κατηγορία από ένα έργο ισχύος 9 MW, τη στιγμή που μπορεί να έχουν τις ίδιες ακριβώς περιβαλλοντικές επιπτώσεις; Αφού ως ΜΥΗΕ ορίζονται τα έργα μέχρι 10 MW σύμφωνα με ΚΥΑ 2000/2002 (15 MW με βάση νέα ΚΥΑ 13310/2007) γιατί θα πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός στην περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων ισχύος 4 ή 8 ή 10 MW με κριτήριο την ισχύ των έργων;
Θα πρέπει ίσως να μπουν άλλοι όροι και περιορισμοί ως προς το είδος των ΜΥΗΕ που μπορούν να κατασκευαστούν και των συνολικών περιβαλλοντικών επιπτώσεών τους και όχι περιορισμοί στην ισχύ του έργου, οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε στρέβλωση κατά το σχεδιασμό, σε μη ορθολογική και πλήρη αξιοποίηση του διαθέσιμου υδροδυναμικού και σε τελική ανάλυση σε σπατάλη εθνικών πόρων και πηγών.
Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι μέσω της ΚΥΑ 15393/2002 πραγματοποιείται εκτός από στρέβλωση αλλά και μια καταφανής αδικία, καθώς ένα έργο 100 kW με αγωγό 1100 μέτρα αδειοδοτείται περιβαλλοντικά παρόμοια με ένα ΜΥΕ ισχύος 15 MW ή με ένα διυλιστήριο ή με μια εγκατάσταση αποβλήτων, χημικών ή πυρηνικών καυσίμων.
Η παραπάνω θεώρηση περι «στρέβλωσης» και καθεστώτος το οποίο θέτει υπό διωγμό τα ΜΥΗΕ, αποδεικνύεται εύκολα αν αναλύσει κανείς την περιβαλλοντική κατηγοριοποίηση των συνιστωσών ενός ΜΥΗΕ. Συγκεκριμένα ένα ΜΥΗΕ ισχύος 1,5 MW (το οποίο θεωρείται ως έργο κατηγορίας Α1) απαρτίζεται συνήθως από τα εξής:
• Μικρό φράγμα (αναβαθμό) ορεινού τύπου ύψους 2-5 m.
• Μηδενική αποθήκευση νερού ανάντη
• Αγωγό προσαγωγής νερού μήκους π.χ. 3000 m
• Δασική οδοποιία πρόσβασης και τοποθέτησης αγωγού ~ 5000 m
• Οικίσκο στέγασης ΗΜ εξοπλισμού εμβαδού μερικών δεκάδων τετρ. μέτρων.
• Γραμμή σύνδεσης με το δίκτυο της ΔΕΗ, ΜΤ (ξύλινες κολώνες) μήκους μερικών χιλιομέτρων.
Ας δούμε τώρα, πως κατατάσσονται σύμφωνα με την ΚΥΑ 15393/2002, ανάλογες κατηγορίες έργων. Έχουμε και λέμε:
• Φράγματα μόνιμης αποθήκευσης με όγκο ταμιευτήρα έως 5 εκατ. m3.: Κατηγορία Α2
• Φράγματα ύψους έως 30 m: Κατηγορία Α2
• Απολήψεις επιφανειακών νερών για άρδευση έως 100.000 κατοίκων ή άρδευση έως 15000 στρεμμάτων ή για βιομηχανική χρήση βιομηχανικών έργων κατηγορίας Α2 ανευ ορίου: κατηγορία Α2
• Αγωγοί επί υφιστάμενου οδικού δικτύου με μήκος >10 km: κατηγορία Α2
• Αγωγοί εκτός κοίτης και εκτός οδικού δικτύου με μήκος> 5 km: κατηγορία Α2
• Αγωγοί εντός ευρείας κοίτης με μήκος > 2 km: κατηγορία Α2
• Διώρυγες εντός ευρείας κοίτης με επιφάνεις έως 6 m2 ανεξαρτήτου μήκους: κατηγορία Α2
• Υπεραστικές οδοί ανεξαρτήτου μήκους: κατηγορία Α2
• Επαρχιακό οδικό δίκτυο ανεξαρτήτου μήκους: κατηγορία Α2
• Αστικές, περιφερειακές οδοί, περιμετρικές οδοί, δημοτικές και κοινοτικές οδοί, αγροτικές και δασικές οδοί ανεξαρτήτου μήκους: κατηγορία Α2 και κάποιες κατηγορία Β3.
• Έργα διευθέτησης κοίτης, αντιπλημμυρικά, αναχώματα, αναβαθμοί, έργα προστασίας από διάβρωση, κλπ. : κατηγορία Α2 ή μικρότερη
• Αμμοληψίες από ποταμούς, ρέματα ή χειμάρρους: κατηγορία Β3
• Ξενοδοχεία, συνεδριακά κέντρα (> 500 κλίνες), γήπεδα 5000 θεατών: κατηγορία Α2 ή μικρότερη
• Γραμμές μεταφοράς ΜΤ: ανευ περιβαλλοντικής αδειοδότησης
• Υποσταθμοί 150 kV: κατηγορία Β4
Το σύνολο των παραπάνω έργων εντάσσεται στην Κατηγορία Α2 (ή σε μικρότερη), γεγονός το οποίο δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σε σύγκριση με την αντίστοιχη περιβαλλοντική κατάταξη των ΜΥΗΕ τα οποία έχουν αντίστοιχα πολύ μικρότερου μεγέθους περιβαλλοντικές επιπτώσεις με δεδομένο ότι είναι τα μόνα έργα που κάνουν μόνο χρήση και όχι κατανάλωση του νερού. (Η μόνη διαφορά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η προσθήκη του στροβίλου και της γεννήτριας στο φράγμα ή στο τέλος του αντίστοιχου αρδευτικού αγωγού)
Ένα ΜΥΗΕ, σχεδόν ποτέ δεν απαιτεί το σύνολο των παραπάνω κατηγοριών, ενώ το κάθε επιμέρους έργο είναι συντριπτικά χαμηλότερης κλίμακας και μεγέθους.
Χωρίς να γίνεται σύγκριση με ακραίες κατηγορίες έργων, με βάση τα παραπάνω θεωρείται ότι δεν μένει κανένα ερωτηματικό για τον τίτλο του θέματος περί στρέβλωσης και διωγμού των ΜΥΗΕ. Δημιουργούνται όμως άλλα εύλογα ερωτήματα που σαφώς και χρήζουν απάντησης.
Από την παραπάνω κατηγοριοποίηση είναι εμφανές ότι η περιβαλλοντική νομοθεσία πριμοδοτεί την κατασκευή φραγμάτων μεγάλου ύψους γιατί μόνο έτσι είναι δυνατή η υλοποίηση έργου με ισχύ μεγαλύτερη του 1 MW σε μήκος μικρότερο του χιλιομέτρου (τα μόνα έργα που εντάσσονται στην κατηγορία Α2).
Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι μέσω της ΚΥΑ 15393 πραγματοποιείται εκτός από στρέβλωση αλλά και μια καταφανής αδικία, καθώς ένα έργο 100 kW με αγωγό 1100 μέτρα αδειοδοτείται περιβαλλοντικά παρόμοια με ένα ΜΥΕ ισχύος 15 MW ή με ένα διυλιστήριο ή με μια εγκατάσταση αποβλήτων, χημικών ή πυρηνικών καυσίμων.
Προσπάθεια να αμβλυνθεί η στρέβλωση (η οποία είχε αναγνωριστεί) έγινε με την ΚΥΑ 1726/2003, που καθόριζε τα ΜΥΕ με αγωγό μεταξύ 1000 και 3000 μέτρων να αδειοδοτούνται ως έργα 2ης υποκατηγορίας, χωρίς όμως να κατηγοριοποιούνται ως τέτοια. Η ανωτέρω ΚΥΑ όμως καταργήθηκε με την ΚΥΑ 104247/2006 και η αρχική στρέβλωση επανήλθε πλήρως.
Συμπέρασμα. Το πρόβλημα που προκύπτει από την κατηγοριοποίηση της ΚΥΑ 15393
Η παραπάνω κατηγοριοποίηση έργων εκτός του ότι στερείται τεκμηρίωσης, είναι απολύτως άδικη για τα ΜΥΕ και οδηγεί σε:
• Απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας λόγω της μείωσης του αριθμού των έργων και περαιτέρω υποβάθμιση απομακρυσμένων περιοχών.
• Σχεδιασμό μικρών και μη αποδοτικών έργων
• Κατασπατάληση του διαθέσιμου υδροδυναμικού και των εθνικών πόρων
• Κατακερματισμό των υδατορευμάτων με την χωροθέτηση πολλών εν σειρά έργων
• Μη πλήρη αξιοποίηση του διαθέσιμου υδροδυναμικού.
• Πολλαπλάσιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
• Ασυμφωνία με τον αντίστοιχο αναπτυξιακό χαρακτήρα και την προστασία κάθε περιοχής.
• Στρέβλωση της αγορά των ΜΥΗΕ και της αντίστοιχης ενεργειακής πολιτικής.
ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.
ΚΥΑ 104247 & 104248 /26.05.2006. Με τις εν λόγω ΚΥΑ καθορίστηκε εκ νέου η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων ΑΠΕ και το περιεχόμενο των περιβαλλοντικών μελετών. Καταργείται η ΚΥΑ 1726/2003.
Ν.3468/27.06.2006. Νέο νομικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ με σκοπό μεταξύ άλλων την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την οδηγία 2001/77/ΕΚ. Όριο ΜΥΗΕ τα 15 MW.
Με βάση τις παραπάνω διατάξεις προέκυψαν οι εξής αλλαγές στην αδειοδότηση των έργων ΑΠΕ:
1. Με την ΚΥΑ 104247, καταργήθηκε η ΚΥΑ 1726/2003 η οποία εισήγαγε την εξαίρεση των ΜΥΗΕ με μήκος εκτροπής μέχρι 3 km από την κατηγορία Α1, με αποτέλεσμα να επανέλθει σε πλήρη ισχύ η κατηγοριοποίηση της ΚΥΑ 15393/2002 σύμφωνα με την οποία όλα τα ΜΥΗΕ με ισχύ μεγαλύτερη από 1 MW και μήκος εκτροπής μεγαλύτερο των 1000 m να εντάσσονται στην μέγιστη περιβαλλοντική κατηγορία (Α1), με αποτέλεσμα να επανέλθουμε εκ νέου στην πρότερη κατάσταση που ίσχυε η ΚΥΑ 15393 και στα αντίστοιχα προβλήματα.
Παράλληλα είναι γνωστό, ότι με βάση την ΚΥΑ 19500/11.11.2004 (που τροποποίησε και συμπλήρωσε την ΚΥΑ 13727/724/2003), τα ΜΥΗΕ μέχρι 10 MWe χαρακτηρίζονται ως μη οχλούσες δραστηριότητες, και επιτρέπεται η εγκατάστασή τους ακόμη και εντός ορίων οικισμών.
Από τις παραπάνω παραγράφους προκύπτει το οξύμωρο συμπέρασμα ότι με την κατάργηση της 1726/2003, τα ΜΥΗΕ μέχρι 10 MW είναι μεν μη οχλούσες δραστηριότητες αλλά αν έχουν μήκος εκτροπής >1000 m θεωρούνται και κατατάσσονται στις πλέον οχλούσες δραστηριότητες της κατηγορίας Α1 της ΚΥΑ 15393/2332/2002
2. Εκτός της παραπάνω αλλαγής, με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο, προκύπτουν επίσης και οι ακόλουθες, σημαντικότατες, αλλαγές στην αδειοδότηση των έργων ΑΠΕ:
• Σύμφωνα με την ΚΥΑ 104247/2006, η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργου ΑΠΕ κατηγορίας Α1, εκδίδεται με κοινή υπουργική απόφαση
• Σύμφωνα με το Ν.3468/2006, η άδεια εγκατάστασης και η άδεια λειτουργίας για έργα κατηγορίας Α1 εκδίδονται με κοινή υπουργική απόφαση
(Το τι θα ισχύσει σήμερα μετα την ίδρυση του ΥΠΕΚΑ δεν γνωρίζουμε διότι δεν έχει εκδοθεί κάποια απόφαση μεχρι σήμερα για ΜΥΗΕ)
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΗΕ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
1. Με βάση τα παραπάνω, είναι σαφές ότι, εκτός από την συνολική επιβάρυνση που έχει προκύψει στην περιβαλλοντική αδειοδότηση της πλειοψηφίας των ΜΥΗΕ κατατάσσοντας τα στην πλέον υψηλή περιβαλλοντική κατηγορία (Α1), προκύπτει σημαντική χρονική καθυστέρηση στην έκδοση των σχετικών αποφάσεων Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, Άδειας Εγκατάστασης και Λειτουργίας από τη στιγμή που η κάθε μία απαιτεί την υπογραφή δύο και τριών Υπουργών.
Ενδεικτικά αναφέρεται, ότι κατά τη διάρκεια ισχύος της ΚΥΑ 1726, για τα έργα που εξαιρούνται από την Κατηγορία Α1 και τα οποία αποτελούσαν την πλειοψηφία των έργων, αρμόδιος για την έκδοση των παραπάνω αποφάσεων ήταν ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας, γεγονός που αποδεικνύει από μόνο του τη σημαντική χρονική καθυστέρηση που προκύπτει με βάση τη νέα διαδικασία, η οποία τελικά βαίνει εις βάρος της ανάπτυξης των ΜΥΗΕ στη χώρα.
2. Με βάση το νέο νομικό πλαίσιο, αρμόδια υπηρεσία για την έκδοση των αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας όλων των έργων κατηγορίας Α1 είναι πια το Υπουργείο ΠΕΚΑ αντί των οικείων Περιφερειών. Στην περίπτωση των ΜΥΗΕ αυτό σημαίνει ότι η αδειοδοτική διαδικασία επιβαρύνεται επιπλέον με την υπογραφή των σχετικών υπουργικών αποφάσεων , οι οποίες δεν απαιτούνταν με το προηγούμενο νομικό πλαίσιο με συνολική χρονική επιβάρυνση της διαδικασίας αδειοδότησης της τάξεως των 18 μηνών περίπου.
ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ ΤΗΣ ΕΥΠΕ ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΗΕ
Ενημερωτικά αναφέρεται ότι από το 2001 έως σήμερα, η πλειοψηφία των ΜΥΗΕ που έλαβε άδεια παραγωγής, είχε μήκος εκτροπής της τάξεως των 3,0 km, κυρίως λόγω των διατάξεων του τότε υφιστάμενου νομικού πλαισίου (Κατηγορία Α2, αδειοδοτούσα αρχή η Οικεία Περιφέρεια). Με την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, αυτομάτως, το σύνολο των έργων χαρακτηρίστηκε ως έργα κατηγορίας Α1, με υπεύθυνη υπηρεσία για την περιβαλλοντική αδειοδότηση τους την ΕΥΠΕ.
Από το 2006 και μετά η ΕΥΠΕ, έχει θέσει άτυπα σε ισχύ εγκύκλιο (η οποία επιδιώκεται να γίνει ΥΑ) η οποία θέτει ατεκμηρίωτα τις γνωστές (διαφορετικές κατά καιρούς) προδιαγραφές και περιορισμούς κατά τη σχεδίαση ενός ΜΥΗΕ αλλά και κατά την υποβολή των σχετικών Προμελετών και Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, οι οποίοι δεν συμπεριλαμβάνονται στις ισχύουσες από τον νόμο διατάξεις, ενώ παράλληλα είναι και σε αντίθεση με το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ.
Γεγονός αποτελεί πάντως ότι η συγκεκριμένη εγκύκλιος (στις διάφορες εκδοχές της) χωρίς να έχει θεσπιστεί νομοθετικά, αποτελεί πρακτική που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα .
Η πιθανή θεσμοθέτηση των σχετικών κατευθύνσεων μέσω υπουργικής απόφασης οδηγεί πρακτικά στον μηδενισμό του διαθέσιμου και οικονομοτεχνικά εκμεταλλεύσιμου μικροϋδροηλεκτρικού δυναμικού στον ελληνικό χώρο.
Είναι σαφές ότι μοναδική, λογική και αυτονόητη λύση για την άρση των προβλημάτων και των στρεβλώσεων είναι είναι η αλλαγή περιβαλλοντικής κατηγορίας της μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΥΗΕ από την κατηγορία Α1 σε χαμηλότερη κατηγορία.
Για την κατηγοριοποίηση ΜΥΗΕ σε κατηγορία μικρότερη της Α1 μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλοί κανόνες και πολλά κριτήρια. Ένας από τους τρόπους θα ήταν η εξαίρεση κάποιων ΜΥΗΕ με συγκεκριμένο μήκος εκτροπής.
Σκοπός της εν λόγω αλλαγής είναι κυρίως:
• Η άρση των άνισων και άδικων συνθηκών αδειοδότησης των ΜΥΗΕ
• Η άρση των σημαντικών περιορισμών που τίθενται στην εγκατάσταση ΜΥΗΕ τα οποία είναι έργα ΑΠΕ λόγω των περιορισμών που υφίστανται τα υπόλοιπα έργα κατηγορίας Α1
• Η αποκέντρωση των διαδικασιών περιβαλλοντικής αδειοδότησης με την αλλαγή της αρμόδιας υπηρεσίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης (από κεντρική υπηρεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ που είναι αρμόδια για έργα κατηγορίας Α1 σε περιφερειακή υπηρεσία που είναι αρμόδια για έργα χαμηλότερων κατηγοριών σύμφωνα με την ΚΥΑ 15393)
• Η αποφυγή της διαδικασίας έκδοσης πολλαπλών υπουργικών αποφάσεων για την έκδοση της Έγκρισης Περιβαλλοντικών όρων και των Αδειών Εγκατάστασης και Λειτουργίας.
Με τον τρόπο αυτό θα επέλθει σημαντική μείωση του χρονικού διαστήματος που απαιτείται για την έκδοση των εν λόγω αποφάσεων, αρμόδιος για τις οποίες μπορεί να είναι πάλι ο Γενικός Γραμματέας της Οικείας Περιφέρειας.
Παράλληλα, χωρίς να θεωρείται ώς το πλέον σημαντικό, η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων περιβαλλοντικής αδειοδότησης των ΜΥΗΕ κατηγορίας χαμηλότερης της Α1 σε περιφερειακές υπηρεσίες, εκτός του ότι θα μειώσει το χρονικό διάστημα έκδοσης των αποφάσεων παράλληλα θα αποφορτίσει τις κεντρικές υπηρεσίες από τον τεράστιο όγκο των αιτήσεων που καλούνται να διεκπεραιώσουν.
Ως έλληνας πολίτης αναρωτιέμαι τι θα απαντήσουμε ως χώρα στους «φίλους», «εταίρους» μας της ευρωπαϊκής ένωσης, μετά την Υ.Α για τον δραστικό και μαζικό περιορισμό των ΜΥΗΕ ανά την επικράτεια.
Ότι δεν έχουμε ανάγκη από αυτή την τεχνολογία ΑΠΕ (ΜΥΗΕ) τεχνολογία που αυτοί τόσο έχουν αναπτύξει έως σήμερα?
Ότι δεν έχουμε ανάγκη τα έσοδα που προκύπτουν για το ελληνικό δημόσιο τη στιγμή που αυτοί μας χρηματοδοτούν?
Ότι δεν έχουμε ανάγκη τον μεσαίο χώρο επενδύσεων και επενδυτών τη στιγμή που αυτοί πληρώνουν (με κίνδυνο εξαφάνισή τους) το μάρμαρο της οικονομικής κρίσης?
Ότι στο όνομα της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος απαγορεύουμε την υλοποίηση εκαντοντάδων Μw πράσινων επενδύσεων, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση από τους στόχους μας για την άρση της κλιματικής αλλαγής?
Ότι προτιμούμε να συνεχίσουμε να ρυπαίνουμε μέσω λιγνιτικών σταθμών ακόμα και αν πληρώσουμε ακριβά για τους ρύπους?
Ότι δεν υπάρχει ορθολογικός τρόπος αξιοποίησης του μικροϋδάτινου δυναμικού της χώρας με ανεκτές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και γι’ αυτό τα καταργούμε?
Είναι αδύνατο να συμβαίνει κάτι τέτοιο και μάλιστα σήμερα, όταν όλοι προσπαθούμε να στριμωχτούμε επάνω στο ίδιο και μοναδικό όχημα της πράσινης ανάπτυξης. Κα Υπουργέ βγάλτε μας από την πλάνη και αποσύρεται αυτή την ΥΑ που πραγματεύεται την απόρριψη τόσων ώριμων προτάσεων έργων ΑΠΕ και δώστε κίνητρα έτσι ώστε η υλοποίησή τους να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατό, για το καλό όλων μας.
Αξιότιμη κα Υπουργός ΠΕΚΑ,
Σε συνέχεια των σχολίων μας επί του πρώτου άρθρου επί της δημόσιας διαβούλευσης για τη «Συμπλήρωση και εξειδίκευση τεχνικών και λοιπών λεπτομερειών των κριτηρίων χωροθέτησης Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ) που προβλέπονται στο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ) σύμφωνα με την παρ 5 του άρθρου 9 του Ν. 3851/2010» θα θέλαμε να επαναλάβουμε οτι η εταιρεία μας,συστήθηκε το έτος 1997 με σκοπό την παραγωγή ενέργειας από υδατοπτώσεις (υδροηλεκτρικοί σταθμοί).Στην πέραν της δεκαετίας πορεία της εταιρείας στο χώρο έχει να επιδείξει την ολοκλήρωση μετά από πλείστες δυσκολίες και αντιξοότητες την κατασκευή και λειτουργία τεσσάρων έργων μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών συνολικής ισχύος 5,27 MW. Το παλαιότερο από αυτά ετέθη σε λειτουργία το έτος 2000 ενώ το πιο πρόσφατο το έτος 2008 ενώ τα τέσσερα αυτά έργα έχουν ονομαστική ισχύ 1,3 MW, 0,98 MW, 0,99 MW , 2,0 MW. Πέραν των ήδη λειτουργούντων έργων η εταιρεία μας προωθεί αδειοδοτικά άλλα δώδεκα ΜΥΗΕ συνολικής ισχύος 22,55 MW με επιμέρους ισχύς από 0,3MW έως 3,0 MW, ενώ βρίσκεται και σε στάδιο κατάρτισης νέων προτάσεων ΜΥΗΕ συνολικής ισχύος 27,4 MW .
Τα υπό αδειοδότηση έργα βρίσκονται σε διάφορες φάσεις της αδειοδοτικής διαδικασίας, με τα περισσότερα από αυτά να βρίσκονται στη φάση της έκδοσης Απόφασης ΠΠΕΑ ή ΜΠΕ, όλα στην αρμόδια υπηρεσία της ΕΥΠΕ ως έργα Α1 κατηγόριας . Το γεγονός αυτό εκτός του ότι έχει επιβαρύνει τη διαδικασία αδειοδότησης (άδικα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ΑΠΕ) καθιστώντας την μια εξαιρετικά πολύπλοκη και ιδιαίτερα χρονοβόρα διαδικασία, βρίσκεται σε αντίθεση με το πνεύμα του νόμου που προάγει την επίσπευση της αδειοδότησης, την στιγμή μάλιστα που τα ΜΥΗΕ θεωρούνται μηδενικής η χαμηλής όχλησης και μπορούν να χωροθετηθούν και μέσα σε οικισμούς. Όλες οι μελέτες των έργων αυτών συντάχθηκαν βάσει των προδιαγραφών που ίσχυαν κατά τον χρόνο κατάθεσης τους και ως εκ τούτου απολύτως νόμιμες.
Οι διατάξεις της ΥΑ δεν νοείται να έχουν αναδρομική εφαρμογή, ειδικά για έργα που βρίσκονται στη διαδικασία έκδοσης Άδειας Παραγωγής ή ΠΠΕ και έχουν καθυστερήσει ήδη για χρόνια. Όταν ξεκινάει να δραστηριοποιείται ένας επενδυτής στην ανάπτυξη ενός έργου, εκπονεί μελέτες, συστήνει εταιρείες και κάνει πλήθος εξόδων βασιζόμενος στο νομικό πλαίσιο που ισχύει τη δεδομένη χρονική στιγμή. Το κράτος πρέπει να έχει συνέχεια και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί αναδρομικά να αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού, μηδενίζοντας τις προσπάθειες του κάθε ενός και προκαλώντας οικονομική ζημιά. Εκτός από αντισυνταγματικό είναι και ανήθικο. Στα ΜΥΗΕ το παιχνίδι αυτό παρατηρείται εδώ και χρόνια. Δεκάδες υπουργικές αποφάσεις και νόμοι ή ακόμη και η έλλειψη άλλων δημιουργεί ένα νεφελώδες, αλληλοσυγκρούμενο και γεμάτο εμπόδια πεδίο στην ανάπτυξη των έργων. Ως αποκορύφωμα του απαγορευτικού κλίματος που διαμορφώνεται για τα ΜΥΗΕ έρχονται το παρόν σχέδιο της Υ.Α. αλλά και τελική διαμόρφωση του Εθνικού Σχεδιασμού για το 20-20-20 όσον αφορά τις ΑΠΕ όπου η Επιτροπή για τις ΑΠΕ του Υ.ΠΕ.ΚΑ. εισηγήθηκε και το Υπουργείο απεφάσισε και απέστειλε στην Ε.Ε, οτι για τα ΜΥΗΕ ο στόχος τέθηκε στα 255 ΜW ( ! ) όταν ήδη λειτουργούν 183 ΜW. Δηλαδή να λειτουργήσουν ακόμη από τώρα ως το 2020 μόνο άλλα 72 ΜW όταν ήδη έχουν εκδοθεί από το ίδιο το Υ.ΠΕ.ΚΑ. 570 ΜW άδειες παραγωγής για ΜΥΗΕ.
Συμφωνούμε απόλυτα με το σχόλιο συναδέλφου όπου με την εφαρμογή των διατάξεων του νέου Νόμου 3851/2010 με τον οποίον τροποποιούνται οι διατάξεις του ν. 3468/2006 για τις ΑΠΕ, παρέχονται οι πρώτες οδηγίες εφαρμογής, ιδίως ως προς τις διατάξεις με τις οποίες επέρχεται ουσιώδης αλλαγή σε σχέση με το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς, και συγκεκριμένα με το Άρθρο 15 παρ. 3 «Μεταβατικές διατάξεις» οπου καθορίζεται η διαδικασία αδειοδότησης των εκκρεμών αιτημάτων, για την υλοποίηση έργων που έχουν λάβει θετική γνωμοδότηση επί της Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (Π.Π.Ε.Α.) ή θετική γνωμοδότηση από τη ΡΑΕ, ή βρίσκονται στο στάδιο της Π.Π.Ε.Α. Ειδικότερα, για τα έργα αυτά, η Γραμματεία της ΡΑΕ μετά την πραγματοποίηση του προβλεπόμενου ελέγχου νομιμότητας από την Υπουργό ΠΕΚΑ, εκδίδει βεβαίωση για την συνέχιση της αδειοδοτικής διαδικασίας και ακολούθως η ΡΑΕ εκδίδει άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εντός της προθεσμίας που προβλέπεται. Τα έργα αυτά, με την έκδοση της προβλεπόμενης βεβαίωσης, θεωρείται ότι διαθέτουν άδεια παραγωγής, και μπορεί να προχωρήσουν στην υποβολή αίτησης για έγκριση περιβαλλοντικών όρων, καθώς και σε αίτηση για προσφορά σύνδεσης κατά τις διατάξεις της παρ. 5 του ιδίου άρθρου. Ως εκ τούτου, κατά τη διαδικασία χορήγησης της άδειας παραγωγής, για τα έργα αυτά, η ΡΑΕ δεν δύναται να επανέλθει στην αξιολόγηση των κριτηρίων που προβλέπονται στο νόμο. Και επαναλαμβάνουμε τι νόημα έχει και γιατί μπαίνει στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Υ.Α. ο περιορισμός οτι η παρούσα Υ.Α. δεν εφαρμόζεται στα ΜΥΗΕ για τα οποία πριν την έκδοση του Ν.3851/2010 είτε έχει εκδοθεί άδεια παραγωγής είτε έχει εκδοθεί απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
Το παραπάνω δεν είναι ωστόσο ο σκοπός απλά δείχνει την προχειρότητα σύνταξης της εν λόγω Υ.Α. και τα αντικρουόμενα σημεία της με την υφιστάμενη Νομοθεσία που συνάγουν και ενισχύουν το επιχείρημα μας ότι η παρούσα Υ.Α. να μην εφαρμόζεται για κανένα έργο που έχει αριθμό πρωτοκόλλου κάποιας φάσης της αδειοδοτικής διαδικασίας προγενέστερο της ημερομηνίας έκδοσής της, ενώ θα πρέπει να αποσυρθεί πλήρως όλο το αντισυνταγματικό και συνάμα ηθικά ανήθικο κομμάτι της αναδρομικότητας.
Ταυτόχρονα η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ θα πρέπει να προσανατολιστεί σε άλλα πεδία που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος από την υλοποίηση έργων ΜΥΗΕ και του τρόπου υπολογισμού και ελέγχου της οικολογικής παροχής . Θα πρέπει να επικεντρωθεί στη σύνταξη και ψήφιση των σχεδίων διαχείρισης υδατικών λεκανών που εκκρεμούν από το 1987 και έχουν ξεπεράσει χρονικά την όποια παράταση μας είχε δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση (καταληκτική ημερομηνία έγκρισης η 22-12-2009) εκθέτοντας τόσο την χώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον με τον τρόπο αυτό και την συνεπεία της αδιαφορίας της Πολιτείας, όλες οι υφιστάμενες άδειες χρήσης νερού, αλλά και οι μελλοντικές (ανεξάρτητου αν πρόκειται για ΜΥΗΕ ή όχι) βρίσκονται στον αέρα και χωρίς καμία νομική κάλυψη.
ΥΔΡΟΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.
Λεωνίδας Βελεντζάς
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός- Πρόεδρος Δ.Σ.
Τα εργα του ειδικού καταλόγου της Ρ.Α.Ε. δεν είναι δυνατο να συγκαταλέγονται στην παρούσα Υ.Α. γιατί είναι κατα κύριο λόγο έργα που έχουν υποβληθείστη Ρ.Α.Ε. από το 2008 και «κόλλησαν» στην Ε.Υ.Π.Ε. λόγω «εγκυκλίου». Ο Ν3851/10 μιλάει για επιτάχυνση της αδειοδοτηκής διαδικασίας και όχι για «πετσοκόψιμο» ώριμων έργων.
Ας δεχτούμε την ακραία και άσχημη εξέλιξη των πραγμάτων. Έστω λοιπόν ότι κάποιοι καρεκλοκένταυροι «τα καταφέρουν» και παραπλανήσουν την Υπουργό ΠΕΚΑ σε επικίνδυνες ατραπούς και αυτή περάσει αυτούσια την «κρεμασμένη» προς δημόσια διαβούλευση Υπουργική Απόφαση. Επισημαίνω ότι προς τιμήν κάποιων για πρώτη φορά βλέπω υπουργική απόφαση (πέρα από σχέδια νόμου) να βγαίνει σε δημόσια διαβούλευση. Προχωρώ λοιπόν το συλλογισμό μου ένα βήμα πιο πέρα και λέω ότι έστω προχωρά και τίθεται σε ισχύ χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση η εν λόγω απόφαση του Υπουργείου και αποκτά πλέον νομοθετική ισχύ. Οι επενδυτές που χρόνια τώρα περνούν μία οδύσσεια στις καρκινοβατούσες προς αξιολόγηση αιτήσεις τους (για τις οποίες σπατάλησαν χρόνο και χρήμα) με το συγκεκριμένο νομοθέτημα τίθενται εκτός του χώρου των ΑΠΕ ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Στα χαρτιά και νομικά είναι όλα Ο.Κ και οι φάκελοι τους αυτομάτως πετιούνται στα σκουπίδια καθώς το σύνολο των επενδυτικών προτάσεων τους είναι πλέον μη υλοποιήσιμο . Ενέργεια τυπικά νόμιμη και με τη βούλα μάλιστα του ΥΠΕΚΑ. Προσωπικά μου δημιουργεί ερωτηματικά που τέθηκαν πριν από δύο χρόνια τέτοια εποχή. Μήπως τελικά ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό;
1. Τα κριτήρια που προτείνονται για τη χωροθέτηση των ΜΥΗΕ οφείλουν να ισχύουν και για τα Μεγάλα ΥΗΕ, των οποίων οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι πολλαπλάσιες. Η ελάχιστη απόσταση πρέπει έτσι να ισχύει και για την απόσταση μεταξύ ΜΥΗΕ και Μεγάλων ΥΗΕ, αφού οι επιπτώσεις είναι επίσης συνεργιστικές. Η εξαίρεση των Μεγάλων ΥΗΕ δεν τεκμηριώνεται οικολογικά.
2. Η εξαίρεση των ΜΥΗΕ για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια παραγωγής ή Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ποτάμια οικοσυστήματα τα οποία θα υποστούν τις συνέπειες από την κατασκευή ΜΥΗΕ χωρίς να απολαμβάνουν την προστασία που προσφέρει η προτεινόμενη εξειδίκευση των κριτηρίων. Τα κριτήρια αυτά θα έπρεπε να ισχύουν για το σύνολο των ΜΥΗΕ και προτείνεται να ισχύσουν τουλάχιστον για όσα δεν έχουν τεθεί σε λειτουργία.
(σημ.: βλ. και σχόλια σε Άρθρα 1 και 3)
Στην Υ.Α. Φ1_οικ.14586_19.07.2010, Εγκύκλιος του ΥΠΕΚΑ, με θέμα ‘Οδηγίες Εφαρμογής διατάξων του Ν. 3851/2010’ διαβάζει κανείς :
Για την ορθή και κατά ενιαίο τρόπο εφαρμογή των διατάξεων του νέου Νόμου 3851/2010 με τον οποίον τροποποιούνται οι διατάξεις του ν. 3468/2006 για τις ΑΠΕ, παρέχονται οι πρώτες οδηγίες εφαρμογής, ιδίως ως προς τις διατάξεις με τις οποίες επέρχεται ουσιώδης αλλαγή σε σχέση με το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς.
1. ……………
2. Άρθρο 15 παρ. 3 «Μεταβατικές διατάξεις»
Με το άρθρο 15 εισάγονται αναλυτικές μεταβατικές ρυθμίσεις για να είναι πλήρως αποσαφηνισμένο σε ποιο στάδιο της νέας απλοποιημένης αδειοδοτικής διαδικασίας εντάσσεται κάθε έργο. Ειδικότερα, με την παρ. 3 των μεταβατικών διατάξεων του άρθρου 15, καθορίζεται η διαδικασία αδειοδότησης των εκκρεμών αιτημάτων, για την υλοποίηση έργων που έχουν λάβει θετική γνωμοδότηση επί της Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης (Π.Π.Ε.Α.) ή θετική γνωμοδότηση από τη ΡΑΕ, ή βρίσκονται στο στάδιο της Π.Π.Ε.Α.
Ειδικότερα, για τα έργα αυτά, η Γραμματεία της ΡΑΕ μετά την πραγματοποίηση του προβλεπόμενου ελέγχου νομιμότητας από την Υπουργό ΠΕΚΑ, εκδίδει βεβαίωση για την συνέχιση της αδειοδοτικής διαδικασίας και ακολούθως η ΡΑΕ εκδίδει άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εντός της προθεσμίας που προβλέπεται.
Τα έργα αυτά, με την έκδοση της προβλεπόμενης βεβαίωσης, θεωρείται ότι διαθέτουν άδεια παραγωγής, και μπορεί να προχωρήσουν στην υποβολή αίτησης για έγκριση περιβαλλοντικών όρων, καθώς και σε αίτηση για προσφορά σύνδεσης κατά τις διατάξεις της παρ. 5 του ιδίου άρθρου. Ως εκ τούτου, κατά τη διαδικασία χορήγησης της άδειας παραγωγής, για τα έργα αυτά, η ΡΑΕ δεν δύναται να επανέλθει στην
αξιολόγηση των κριτηρίων που προβλέπονται στο νόμο.
Η Υπουργός
Τίνα Μπιρμπίλη
ΕΡΩΤΩ : Μετά την ανάγνωση της παραπάνω Υ.Α. τί νόημα έχει και γιατί μπαίνει στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Υ.Α. ο περιορισμός :
«Η παρούσα Υ.Α. δεν εφαρμόζεται:
* γ) στα ΜΥΗΕ για τα οποία πριν την έκδοση του Ν. 3851/2010
o i) είτε έχει εκδοθεί άδεια παραγωγής
o ii) είτε έχει εκδοθεί Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων.» ?
Προφανώς πρόκειται περί λάθους το οποίο οφείλει να απαλειφθεί.
Για την ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΤΟΜΗ ΑΒΕΤΕ
Ηλίας Κακιόπουλος, BSc(Math), MSc (Fin), MBA (Fin)
Αγ. Λαύρας 23, ΤΚ 141 21, Ηράκλειο Αττικής,
τηλ. 210 2837371,
φαξ. 210 2837372,
κιν. 6944 154 210,
email : HLIAS1971@YAHOO.GR
Είναι σίγουρο ότι με τέτοιες προσπάθειες που εμπεριέχουν μάλιστα και αναδρομική ισχύ, απομακρυνόμαστε από τον εθνικό στόχο του 20-20-20 και δεν συμβάλουμε στην άρση της κλιματικής αλλαγής.
Σε παράλληλη διαβούλευση παρατηρώ την προσπάθεια που γίνεται για την επιτάχυνση των μεγάλων έργων στρατηγικών επενδύσεων και αναρωτιέμαι γιατί στην παρούσα διαβούλευση πραγματευόμαστε την επιβράδυνση η και τον αποκλεισμό των μικρών έργων στρατηγικών επενδύσεων?
Ο έλεγχος της χωροθέτησης και οι πρόσθετοι περιβαλλοντικοί περιορισμοί θα ήταν αναγκαίο πρωτίστως να αφορούν στα μεγάλης κλίμακας έργα ΑΠΕ (ισχύος >15Mw) και εφόσον προκύψουν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα, να κλιμακώνεται σταδιακά ο έλεγχος και σε μικρότερης κλίμακας έργα.
Από ότι αντιλαμβάνομαι, η ΥΑ έχει αναδρομική εφαρμογή και στην ουσία οδηγεί στη μη-υλοποίηση έργων τα οποία βρίσκονται ήδη στη διαδικασία έκδοσης Αδειας Παραγωγής ή ΠΠΕ και έχουν καθυστερήσει ήδη για χρόνια.
Το κράτος πρέπει να έχει συνέχεια και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί αναδρομικά να αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδίου, μηδενίζοντας τις προσπάθειες του κάθε ενός και προκαλώντας οικονομική ζημιά. Εκτός από αντισυνταγματικό είναι και ανήθικο.
Δεν είναι δυνατόν να εκδίδονται δεκάδες υπουργικές αποφάσεις και νόμοι δημιουργώντας ένα νεφελώδες, αλληλοσυγκρούμενο και γεμάτο εμπόδια πεδίο στην ανάπτυξη των έργων.
Ασχολούμαι με τα ΜΥΗΕ από 1993, όταν φοιτήτρια ακόμη δούλεψα σε υδροηλεκτρικό της ΔΕΗ στην περιοχή μου, και από το 1994 και μετά μέχρι σήμερα ως επαγγελματίας σε όλους τους επι μέρους τομείς από την αρχική μελέτη μέχρι και την λειτουργία διαφόρων έργων, κυρίως στην περιοχή μου, η οποία δεν απέχει περισσότερο από 25Km από τα σύνορα.
Όταν το 1994 αρχίσαμε δειλά να εφαρμόζουμε το Ν. 2244/1994, για τους ελάχιστους τότε επενδυτές, η αντιμετώπιση των κρατικών υπηρεσιών ήταν το λιγότερο αποκαρδιωτική. Έπρεπε να απαντήσουμε σε σχόλια όπως: «Ποιοι είστε βρε παιδιά, η ΔΕΗ;». Με τα πολλά τα έργα υλοποιήθηκαν και άρχισαν να λειτουργούν σταδιακά από τα τέλη 1998. Σήμερα η περιοχή μου είναι ενεργειακά ανεξάρτητη και κάποιους μήνες έχει πλεόνασμα ενέργειας, η οποία και μεταφέρεται νοτιότερα, της τάξης των 5MW.
Η κοινωνική αποδοχή των ΑΠΕ είναι τέτοια ώστε η ΔΕΗ σε ανακοίνωσή της αναφέρει «….λόγω του συνδυασμένου έντονου ενδιαφέροντος που έχει εκδηλωθεί για την εγκατάσταση τόσο μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών, αρκετοί εκ των οποίων ήδη λειτουργούν, όσο και φωτοβολταϊκών σταθμών όλων των κατηγοριών ισχύος, οι οποίοι και ενεργοποιούνται με γοργούς ρυθμούς. Επισημαίνεται ότι στο Νόμο Πέλλας η ΔΕΗ έχει δεχθεί τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων πανελλαδικά για εγκατάσταση μικρών φωτοβολταϊκών σταθμών επί εδάφους και τον μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών σε κτιριακές εγκαταστάσεις, έναντι όλων των άλλων Νομών της ηπειρωτικής χώρας.»
Το σύνολο των έργων που λειτουργούν ή κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή δεν ικανοποιούν τον μαθηματικό τύπο, τα δε παλαιότερα εξ αυτών έχουν τεράστιες αποκλίσεις. Παρά ταύτα καμία ιδιαίτερη αναφορά πιέσεων στο φυσικό περιβάλλον εξ αιτίας των έργων γίνεται στις μελέτες που προηγήθηκαν της οριστικοποίησης των περιοχών Natura 2000 (η πλειοψηφία των έργων λειτουργούσε ή κατασκευαζόταν κατά το χρόνο διεξαγωγής των παρατηρήσεων πεδίου). Επίσης δε μας γνωστοποιήθηκε καμία παρατήρηση ή επιπλέον μέτρα που πρέπει να ληφθούν ώστε να διασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος μετά τις αυτοψίες κλιμακίου της Ειδικής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος που έγιναν και σε έργα που λειτουργούν πάνω από 10 χρόνια.
Σήμερα, με την ανατρεπτική αυτή απόφαση, επιχειρείται, εκούσια βέβαια, αναστροφή του κλίματος αποδοχής των ΑΠΕ. Κατατάσσονται έργα ΑΠΕ, νέα βέβαια, αλλά οι συνειρμοί με τα υφιστάμενα είναι αυτονόητοι, στην κατηγορία έργων μη συμβατών προς το περιβάλλον, θέτοντας τα έργα αυτά στο περιβαλλοντικό πρόβλημα της χώρας. Μπορείτε να φανταστείτε που οδηγεί αυτό;
Η κοινωνική περιβαλλοντική συνείδηση που οικοδομήθηκε με αγώνες χρόνων καταστρέφεται με μια και μόνο υπογραφή. Όλοι έχουμε ευθύνες, ας τις αναλογιστούμε πριν κάνουμε χρήση των δικαιωμάτων μας.
Η αναδρομικότητα ισχύος αν και συνηθισμένη πρακτική στο Ελληνικό Κράτος είναι απαραδεκτη και αντίθετη όχι μόνο με την λογική επιχειρηματικής ανάπτυξης,αλλά και ανάπτυξης σχέσης εμπιστοσύνης κράτους-πολιτών που είναι αναγκαία.Πρέπει κάποτε να σταματήσει αυτή η παραπλάνηση και ανατροπή κάθε σχεδιασμού των πολιτών,όχι μόνο στην προσωπική οικονομική ζωή, αλλά το κυριότερο, στην επιχειρηματική-επενδυτική δραστηριότητα.
Η αναδρομικότητα ισχύος αν και συνηθισμένη πρακτική στο Ελληνικό Κράτος είναι απαραδεκτη και αντίθετη όχι μόνο με την λογική επιχειρηματικής ανάπτυξης,αλλά και ανάπτυξης σχέσης εμπιστοσύνης κράτους-πολιτών που είναι αναγκαία.Πρέπει κάποτε να σταματήσει αυτή η παραπλάνηση και ανατροπή κάθε σχεδιασμού των πολιτών,όχι μόνο στην προσωπική οικονομική ζωή, αλλά το κυριότερο, στην επιχειρηματική-επενδυτική δραστηριότητα.
Το συγκεκριμένο άρθρο είναι επιεικώς απαράδεκτο.
Μετά την ψήφιση του ΑΠΕ-κτόνου Ν.3468_06/ΦΕΚ 129 Α/27.6.2006 και προκειμένου να αιτηθεί ένας επενδυτής νέο έργο ΑΠΕ, έπρεπε να καταθέσει πλήρη φάκελο με αίτηση για Άδεια Παραγωγής συνοδευόμενο από πλήρη φάκελο Προέγκρισης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΠΠΕ).
Όσοι είχανε την ατυχή έμπευση να το κάνουν αυτό, για τα επόμενα 4 έτη (!!!!) και μέχρι το σωτήριο έτος 2010, η ΠΠΕ τους έμεινε αραχνιασμένη στα συρτάρια της Δημόσιας Αρχής που ακούει στο όνομα ΕΥΠΕ, χωρίς να εξετάζεται από αυτή, που κατά το νόμο και με βάση όλες τις προθεσμίες του Ν.3468 είχε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να εκδόσει τη σχετική ΠΠΕΑ (ή να απορρίψειτο φάκελο).
Αυτή η ολιγωρία, η οποία με λίγη προσπάθεια μπορεί να προσωποποιηθεί και ενδεχομένως και να κολαστεί, είχε ως αποτέλεσμα, να έρθει η στιγμή, που Νέα Απόφαση της ΕΥΠΕ προσπαθεί να ακυρώσει το ΣΥΝΟΛΟ όλων των προαναφερομένων αιτήσεων.
Πώς το προσπαθεί αυτό?
Με την πλήρως αντισυνταγματική αναδρομικότητα που θέτει, λέγοντας πως η Υ.Α. θα ισχύσει για όλα τα έργα που δεν έχουν Άδεια Παραγωγής ή ΕΠΟ, όταν η ΙΔΙΑ Η ΕΥΠΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕ ΝΑ ΕΚΔΟΣΕΙ ΤΗΝ ΠΠΕΑ
ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΟΥΝ ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΓΚΑΙΡΩΣ.
Και τα παραπάνω ισχύουν, όταν ο Νέος Νόμος για τις ΑΠΕ, Ν.3851, 04.06.10/ΦΕΚ 85 Α’/4.6.2010 ορίζει σαφώς πως όλα τα παραπάνω έργα που καθυστερούσαν στην ΕΥΠΕ επί έτη (!!!) παίρνουν βεβαίωση από τη ΡΑΕ που είναι εν δυνάμει Άδεια Παραγωγής, μέχρι να εκδοθεί η άδεια παραγωγής τους μέσα στο επόμενο 4μηνο, για να συνεχιστεί η αδειοδοτική τους διαδικασία.
Δηλαδή τί γίνεται εδώ? Γίνεται προσπάθεια με την έκδοση Υ.Α. από μία υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ (την ΕΥΠΕ), να καταληθεί ο βασικός Ν. 3851, 04.06.10/ΦΕΚ 85 Α’/4.6.2010, που το ίδιο το ΥΠΕΚΑ ψήφισε? Τα γνωρίζει αυτά η κα. υπουργός Τίνα Μπιρμπίλη? Οι Υφυπουργοί κ.κ. Μανιάτης κ Μωραϊτης τα γνωρίζουν αυτά? Γνωρίζουν αυτόν τον απαράδεκτο κυκεώνα μεθοδεύσεων, ώστε 100άδες ΜΥΗΕ να μην πάρουν ποτέ άδεια παραγωγής και να χάσουν εκατομμύρια οι επενδυτές που ακολούθησαν τον Ν.3468? Ποιός θα πληρώσει τα έξοδα φακέλων σε αυτούς τους επενδυτές? Μήπως οι εμπνευστές της Υ.Α. που διαβουλευόμαστε σήμερα? Ποιός θα πληρώσει τα 100άδες εκατομύρια αποθετικές ζημίες από τη μή τήρηση του Ν.3468 από το ίδιο το Ε.Δ.? Μήπως η ΕΥΠΕ? Θα καλύψει το Ε.Δ. την Αστική Ευθύνη της ΕΥΠΕ για όλα αυτά?
Αφήνω στην κρίση της κας. Υπουργού Τίνας Μπιρμπίλη τη σχετική απόφαση. Προφανώς και δε γνωρίζει τις λεπτομέρειες που περιέγραψα παραπάνω, οι οποίες έλκουν την καταγωγή τους από πολύ παλαιότερα, από την εποχή του ΑΠΕ-κτόνου Ν.3468_06/ΦΕΚ 129 Α/27.6.2006. Τώρα κα. Υπουργέ που τις μάθατε όμως, είναι στο χέρι σας να πάρετε το παιχνίδι επάνω σας. Οι μανδαρίνοι δεν πρέπει να περνάνε Υ.Α. που θίγουν καταρχήν το ΠΑΣΟΚ, τον Πρωθυπουργό μας Ανδρέα Παπανδρέου και εσάς προσωπικά.
ΖΗΤΩ :
1. Η παρούσα Υ.Α. να μην εφαρμόζεται για κανένα έργο που έχει αριθμό προτωκόλλου προγενέστερο της ημερομηνίας έκδοσής της.
2. Να αποσυρθεί πλήρως όλο το (αντισυνταγματικό) κομμάτι της αναδρομικότητας.
Για την ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΤΟΜΗ ΑΒΕΤΕ
Ηλίας Κακιόπουλος, BSc(Math), MSc (Fin), MBA (Fin)
Αγ. Λαύρας 23, ΤΚ 141 21, Ηράκλειο Αττικής,
τηλ. 210 2837371,
φαξ. 210 2837372,
κιν. 6944 154 210,
email : HLIAS1971@YAHOO.GR
Αντιγράφω αυτούσια από την ιστοσελίδα της ΡΑΕ:
Ολοκλήρωση του ελέγχου νομιμότητας από την Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, επί των αιτήσεων που περιλαμβάνονται στον ειδικό κατάλογο, σε εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 15 του ν. 3851/2010.
Κατόπιν ολοκλήρωσης του ελέγχου νομιμότητας (ΡΑΕ Ι-118376/26.07.2010 *) από την Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, επί των αιτήσεων που περιλαμβάνονται στον Ειδικό κατάλογο της παραγράφου 3 του άρθρου 15 του ν. 3851/2010, η ΡΑΕ θα προβεί στην έκδοση της προβλεπόμενης από τις μεταβατικές διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της παρ. 3 του ως άνω άρθρου, βεβαίωσης.
Είναι δυνατό λοιπόν για κάποιον που έχει σε εκκρεμότητα ΜΥΗΕ που περιλαμβάνεται στον παραπάνω κατάλογο και έχει ήδη πάρει σήμερα 16 Αυγούστου την προαναφερόμενη βεβαίωση προκειμένου να υποβάλει ΜΠΕ, να υφίσταται το μαρτύριο ενός μαθηματικού τύπου που προκύπτει ως «από μηχανής θεός» το μήνα Αύγουστο για μικρά υδροηλεκτρικά και που σε κάθε περίπτωση ακυρώνει ή καθιστά ασύμφορες σχετικές επενδυτικές προτάσεις. Μήπως δεν υπάρχει πρόβλημα για τους αρμόδιους επειδή είναι κατά βάση προτάσεις μικρών εταιριών και απλώς έχουν την ατυχία μετά από κάποια χρόνια να μην έχουν εξασφαλίσει ακόμη την πολυπόθητη άδεια παραγωγής;
Ναούμης Κώστας
Γιατί πάντα να την πληρώνουν οι μικροί ; Ακόμη και το περιβάλλον προτιμά τους μεγάλους ;
Τον Ιουνιο του 2005 υποβαλλαμε αιτηση για ΜΥΗΣ 810ΚW.Το 2006 ο φακελλος πηγε στην ΕΥΠΕ οπου παρεμεινε ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ οποτε και μετακομιζει <> στη ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΟΣ (κ. ΣΑΒΒΙΔΟΥ).Εκτοτε αγνοειτε η τυχη του.Τωρα με την ΥΑ,αν ισχυσει αναδρομικα πιθανως να απορριφθει.Αποζημιωση θα παρουμε?ΕΛΕΟΣ κ.ΥΠΟΥΡΓΕ καντε κατι.Σας Ευχαριστω
Ανεξάρτητα από το αν μπορεί να χυθεί πολύ μελάνι για το πόσο θεωρείται «λογικό» ένα καθορισμένο μήκος αγωγού εκτροπής και το αν 20 εκατοστά βάθους νερού είναι υπερβολικά ή λίγα για τη διατήρηση της ιχθυοπανίδας θέλω να πάω λίγο πιο πίσω από όλα αυτά που σίγουρα χρήζουν διερεύνησης και να θέσω τον εξής προβληματισμό.
Έστω ότι στη θέση του επενδυτή σε πράσινες ΑΠΕ όπως κατεξοχήν είναι τα ΜΥΗΕ και όχι τα πανάκριβα ΦΒ ή τα γιγαντιαία αιολικά που επιδρούν σημαντικά στην αισθητική ενός τοπίου βρίσκονταν ένας από την ομάδα που τελικά συνέταξε την επικείμενη υπουργική απόφαση. Έστω ότι αυτός ο άνθρωπος υπέβαλε μία αίτηση για δημιουργία ΜΥΗΕ της τάξης 300-1000 KW το 2007 ή το 2008. Αναφέρω όχι τυχαία τα νούμερα αυτά καθώς αφορούν αρκετές δεκάδες μικρά υδροηλεκτρικά η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ως σήμερα που μιλάμε δεν έχει εξασφαλίσει ακόμη την πολυπόθητη άδεια παραγωγής. Είναι λογικό και δίκαιο ξαφνικά τον Αύγουστο του 2010 και αφού ο επενδυτής έχει ξοδέψει χρήματα για την υποβολή φακέλου στη ΡΑΕ, επιπλέον χρήματα για ΠΠΠΕΑ και τυχόν βελτιώσεις αυτής καθώς είναι σύνθετες μελέτες και έχει χάσει 3-4 χρόνια να του λες ότι πρέπει να κάνει το μισό μήκος αγωγού αλλάζοντας συνολικά το έργο που σε μερικές περιπτώσεις το ακυρώνει κιόλας; Είναι νόμιμο να του λες αν έχεις τα κότσια χάσε άλλα τόσα χρόνια να ξαναπληρώνεις και να υποβάλλεις εξαρχής αναμορφωμένη σύμφωνα με τη νέα υπουργική απόφαση πρόταση στη ΡΑΕ και νέα περιβαλλοντική μελέτη καθώς όλα τα σχετικά μεγέθη (υδρολογική λεκάνη, παροχή, δείκτης αποδοτικότητας κτλ) έχουν πλέον αλλάξει; Και ποιος θα εξασφαλίσει σε αυτόν τον άνθρωπο ότι σε άλλα 2-3 που θα έχει φτάσει να πάρει τις αδειοδοτήσεις (δηλαδή το σύνολο 6-7 χαμένα χρόνια) ένας άλλος ευαισθητοποιημένος ιθύνων νους δεν θα του αλλάξει μία άλλη παράμετρο την τελευταία στιγμή;
To προεκλογικό μήνυμα του πρωθυπουργού ήταν και παραμένει η πράσινη ανάπτυξη. Γιατί αυτό με τέτοιου είδους μεθοδεύσεις να ακυρώνεται στην πράξη; Η κυρία ΠΕΚΑ με την ως τώρα πορεία της αποδεικνύει στην πράξη ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για την αειφορική ανάπτυξη και διαθέτει «ώτα ευήκοα». Ελπίζω έστω και την ύστατη ώρα να αντιμετωπίσει με ειδικό τρόπο (όπως έπραξε και με το νέο νόμο για τις ΑΠΕ) τις ήδη υποβληθείσες στη ΡΑΕ αιτήσεις. Νομίζω ότι είναι αυτονόητο και σηκώνει δεύτερη σκέψη.
Λιάπης Α.
Άρθρο 2, παρ. 2 β:
Επειδή στην παράγραφο 3γ του άρθρου 16 του ΕΠΧΣΑΑ – ΑΠΕ δεν ορίζεται σαφώς ότι οι προβλέψεις για το μήκος της φυσικής κοίτης μεταξύ δύο ΜΥΗΕ δεν εφαρμόζονται μεταξύ ενός ΜΥΗΕ και ενός ΥΗΕ ή μεταξύ δύο ΥΗΕ, προτείνεται η αναμόρφωση της παραγράφου β του άρθρου 2 όπως κατωτέρω:
β) «μεταξύ ενός Μικρού ΥΗΕ και ενός Μεγάλου ΥΗΕ ή μεταξύ δύο Μεγάλων ΥΗΕ. Η παράγραφος 3γ του άρθρου 16 του ΕΠΧΣΑΑ – ΑΠΕ εφαρμόζεται επίσης μόνο μεταξύ δύο Μικρών ΥΗΕ και όχι μεταξύ ενός Μικρού ΥΗΕ και ενός Μεγάλου ΥΗΕ ή μεταξύ δύο Μεγάλων ΥΗΕ. Ως μεγάλα ΥΗΕ νοούνται εκείνα με ισχύ μεγαλύτερη των 15 MW.
Παρατήρηση 1
Προτείνεται η κατωτέρω αναμόρφωση της παραγράφου που ακολουθεί:
2. Η παρούσα δεν εφαρμόζεται:
α) στους υβριδικούς σταθμούς που συμπεριλαμβάνουν ΜΥΗΕ (χρήση υδραυλικής ενέργειας σε αντλησιοταμιευτικά συστήματα) για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ,
β) στα ΜΥΗΕ για τα οποία πριν την έκδοση του Ν. 3851/2010
i) είτε έχει εκδοθεί άδεια παραγωγής
ii) είτε έχει εκδοθεί Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων.
γ) επίσης διευκρινίζεται ότι η παράγραφος 3γ του άρθρου 16 του ΕΠΧΣΑΑ – ΑΠΕ ισχύει μόνο μεταξύ δυο ΜΥΗΕ και όχι μεταξύ ενός Μικρού ΥΗΕ και ενός Μεγάλου ΥΗΕ ή μεταξύ δύο Μεγάλων ΥΗΕ. Ως μεγάλα ΥΗΕ νοούνται εκείνα με ισχύ μεγαλύτερη των 15 MW.
Η αναδρομικότητα εφαρμογής άλλων περιβαλλοντικών κριτηρίων σε σχέση με τα ισχύοντα κατά τον χρόνο κατάθεσης των αιτήσεων των επενδύσεων ΜΥΗΕ στην ΡΑΕ για έκδοση άδειας παραγωγής ( όταν με την Νομοθεσία που ίσχυε μαζί με την αίτηση στην ΡΑΕ για την έκδοση άδειας παραγωγής έπρεπε να υποβληθεί μελέτη ΠΠΕΑ ) μας βρίσκει απόλυτα αντίθετους. Αποδεικνύει την σαφή πρόθεση των εμπνευστών αυτού του «κατασκευάσματος» αφού κράτησαν επί δύο σχεδόν χρόνια όμηρο όλη την ανάπτυξη των ΜΥΗΕ μη υπογράφοντας παράνομα και αυθαίρετα καμιά έγκριση ΠΠΕΑ, τώρα με την αναδρομική εφαρμογή των προτεινόμενων ρυθμίσεων σ΄αυτά τα έργα ( αυτά που έχουν αναρτηθεί στον κατάλογο της ΡΑΕ σύμφωνα με τον Ν. 3851/10 , που μετά την επιστροφή τους από το ΥΠΕΚΑ στην ΡΑΕ ισοδυναμεί με απόφαση του ιδίου του Υπουργείου σας με έκδοση άδειας παραγωγής ) επιδιώκουν να τα «κόψουν». Αυτό θα αποτελούσε κατάφωρη αδικία σε βάρος των συμφερόντων των μελών μας που έχουν υποβάλει τα αιτήματα αυτά με βάση συγκεκριμένες περιβαλλοντικές ρυθμίσεις που ίσχυαν όταν τους ζητήθηκε η υποβολή προκαταρκτικής περιβαλλοντικής μελέτης, αδικία που είναι απόλυτα λογικό να αντιμετωπιστεί με όλα τα ένδικα μέσα.
Χωρίς να μπαίνω στην ουσία του μαθηματικού τύπου που βάζει ένα όριο στο μήκος του αγωγού εκτροπής θέλω να κάνω τις εξής επισημάνσεις:
Με το νόμο 3851/2010 προβλέφθηκε με ειδικό άρθρο (άρθρο 15, μεταβατικές διατάξεις) ειδικός τρόπος αντιμετώπισης των αιτήσεων ΜΥΗΕ που βρίσκονται στη φάση αξιολόγησης της ΠΠΕΑ και για το λόγο αυτό έχει αναρτηθεί ήδη σχετικός κατάλογος στην ιστοσελίδα της ΡΑΕ. Επίσης η ίδια η Υπουργός ΠΕΚΑ σε έγγραφό της προς τη ΡΑΕ περί οδηγιών εφαρμογής διατάξεων νόμου 3851/2010 θεωρεί ως δεδομένο ότι οι αιτήσεις που έχουν περάσει από τη ΡΑΕ και η ΠΠΕΑ τους είναι στη φάση της αξιολόγησης από την αρμόδια αρχή διαθέτουν ουσιαστικά άδεια παραγωγής και η ΡΑΕ δεν θα επανέλθει σε εξέτασή τους. Είναι δυνατόν τώρα η ίδια υπουργός ΠΕΚΑ δύο μήνες μετά να βγάζει υπουργική απόφαση που «τσουβαλιάζει» εκκρεμείς προς εξέταση στη ΡΑΕ αιτήσεις για ΜΥΗΕ με αιτήσεις που έχουν ήδη περάσει από τη ΡΑΕ;
Για κάποιον άσχετο και μόνο μπορεί το γεγονός αυτό να μην έχει κάποια ιδιαίτερη αξία. Πως όμως ένας νοήμων και γνώστης μπορεί να δεχθεί ότι κάποιος ο οποίος έχει ξεκινήσει τη σχετική αδειοδοτική διαδικασία πριν από 3-4 χρόνια, έχοντας περάσει από τη ΡΑΕ, αναμένοντας τον προσεχή Οκτώβρη την άδεια παραγωγής και έτοιμος να υποβάλλει άμεσα ΜΠΕ να βλέπει να ορθώνεται ως ανυπέρβλητο εμπόδιο μπροστά του ένας μαθηματικός τύπος που στη συντριπτική πλειοψηφία των έργων κάτω του 1MW να τα πετσοκόβει ή και να τα καθιστά ασύμφορα οικονομικώς στην υλοποίησή τους;
Θεμιτό είναι να μπει μία σειρά στο επιτρεπόμενο μήκος αγωγού για να αποτραπούν υλοποιήσεις ακραίων έργων. Πέρα όμως από το μαθηματικό μοντέλο που τελικά θα χρησιμοποιηθεί πρέπει να βρεθεί μία φόρμουλα για τη αναδρομικότητα ισχύος της υπουργικής απόφασης. Σε διαφορετική περίπτωση απλά για μία ακόμη φορά θα επαληθευτούν αυτοί που μιλούν για ασυνέχεια και αναξιοπιστία της Πολιτείας απέναντι στους δυνητικούς επενδυτές.
Πετρίδης Παύλος
Msc Μηχανολόγος Μηχανικός
πιστευω θα επρεπε να περιλαμβανει και τα ΜΥΕ σε υβριδικους σταθμους. Δεν βρισκω λογο να αποκλυονται αυτες οι εγκαταστασεις.
Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο δεν εφαρμόζεται η απόφαση στα ΜΥΗΕ για τα οποία πριν την έκδοση του Ν. 3851/2010
* i) είτε έχει εκδοθεί άδεια παραγωγής
* ii) είτε έχει εκδοθεί Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων; Υπάρχει κάποια σκοπιμότητα επ’ αυτού
Απ ότι διαβάζω, οι βροχοπτώσεις μειώνονται ως αριθμός, αλλά γίνονται και πιο έντονες με αποτέλεσμα, τεράστιοι όγκοι νερού να καταλίγουν στην θάλασσα, χωρίς να απορροφούνται απο την γη αλλά διαβρώνοντάς την.
Το αποτέλεσμα είναι πως οι υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες δεν εμπλουτίζονται με συνέπια τα υπόγεια ύδατα να μειώνονται αλλα και να γίνονται όλο και πιο ακατάλληλα για αξιοποίηση (αγροτική ή οικιακή).
Από την άλλη τα εποχικά ρέμματα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Κανονικά δεν θα έπρεπε ούτε μια σταγόνα βρόχινου νερού να καταλήγει στην θάλασσα αναξιοποίητη.
Με βάση τα παραπάνω, στηρίζω ανεπιφύλακτα την πρωτοβουλία αυτή, η οποία θα αποφέρει τεράστια οφέλη στις τοπικές κοινωνίες:
1) περισσοτερο νερο για αγροτική χρήση
2) καθαρότερο πόσιμο νερό
3) παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας
4) δημιουργία θέσεων εργασίας