Άρθρο 21: Παραβάσεις

1. Η ισχύς της Άδειας λειτουργίας ή της Έγκρισης παροχής εκπαίδευσης μπορεί να ανασταλεί ή να ανακληθεί με Απόφαση του Διοικητή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, εάν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις και οι όροι υπό τους οποίους αυτή χορηγήθηκε, είτε οι απαιτήσεις και τα πρότυπα της αεροπορικής Νομοθεσίας, είτε η Αεροπορική Σχολή δεν συμμορφώνεται με τις υποδείξεις της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, εντός των τασσομένων προθεσμιών. Σε περίπτωση αναστολής της ισχύος της Άδειας λειτουργίας ή της Έγκρισης παροχής εκπαίδευσης, τίθεται και προθεσμία συμμόρφωσης, όχι μεγαλύτερης των τριών (3) μηνών, πέραν της οποίας η Άδεια λειτουργίας ή η Έγκριση παροχής εκπαίδευσης ανακαλείται οριστικά.
2. Ανεξάρτητα από την τυχόν επιβολή μέτρων σύμφωνα με την παράγραφο 1, κάθε παράβαση των διατάξεων του παρόντος Διατάγματος ή των όρων της Άδειας λειτουργίας ή των όρων της Έγκρισης παροχής εκπαίδευσης, τιμωρείται και με χρηματικό πρόστιμο, το ελάχιστο και μέγιστο ύψος του οποίου είναι αυτά που εκάστοτε καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 153 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου (ν.1815/1988, ΦΕΚ Α’ 250).
3. Χρηματικό πρόστιμο από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ μέχρι πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ επιβάλλεται με απόφαση του Διοικητή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, ενώ χρηματικά πρόστιμα μεγαλύτερου ύψους επιβάλλονται με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, πάντα μετά από εισήγηση της Διεύθυνσης Πτητικών Προτύπων της ΥΠΑ.
4. Πριν από την επιβολή του χρηματικού προστίμου, ο παραβάτης καλείται εγγράφως σε απολογία εντός προθεσμίας όχι μεγαλύτερης των δέκα (10) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της κλήσης σε απολογία.
5. Κατά της Απόφασης επιβολής προστίμου από τον Διοικητή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας επιτρέπεται η άσκηση ιεραρχικής προσφυγής ενώπιον του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, εντός 10 ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της Απόφασης. Σε περίπτωση μη έκδοσης Απόφασης εντός τριάντα (30) ημερών, αυτή θεωρείται απορριφθείσα.
6. Κατά των Αποφάσεων των προηγουμένων παραγράφων είναι δυνατή η άσκηση προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού δικαστηρίου, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Η άσκηση ιεραρχικής προσφυγής, αίτησης αναστολής, εκτέλεσης, ακύρωσης, καθώς και η άσκηση οποιουδήποτε ένδικου μέσου κατά των ανωτέρω Αποφάσεων, δεν αναστέλλει την εκτέλεση της Απόφασης.

  • 16 Νοεμβρίου 2011, 23:11 | Mανόλης

    Το παρόν διάταγμα εδράζεται στην νομοθετική εξουσιοδότηση του άρθρου 13 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, το οποίο και προβλέπει ότι:
    ¨1. Με διάταγμα που προτείνεται από τον Υπουργό επιτρέπεται η ίδρυση αεροπορικών σχολών για την εκπαίδευση προσωπικού κάθε ειδικότητας.
    2. Με όμοιο διάταγμα καθορίζονται η οργάνωση, ο εσωτερικός κανονισμός, η ύλη που πρέπει να διδάσκεται, το πρόγραμμα σπουδών, καθώς και κάθε λεπτομέρεια αναγκαία για τη λειτουργία των σχολών.».

    Το άρθρο 153 παρ. 4 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου προβλεπει επίσης ότι ¨4. Το πρόστιμο επιβάλλεται με αιτιολογημένη απόφαση του ∆ιοικητή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.¨.

    Συνεπώς, πιστεύω ότι η παράγραφος 3 του άρθρου 21 του σχεδίου π.δ. δεν είναι δυνατό να προβλέπει ότι »3. Χρηματικό πρόστιμο από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ μέχρι πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ επιβάλλεται με απόφαση του Διοικητή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, ενώ χρηματικά πρόστιμα μεγαλύτερου ύψους επιβάλλονται με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, πάντα μετά από εισήγηση της Διεύθυνσης Πτητικών Προτύπων της ΥΠΑ.», αφού σαφέστατα η διάταξη αυτή κατά το μέρος που προβλέπει την επιβολή προστίμου από τον Υπουργό, αντιβαίνει στην ανωτέρω διάταξη του άρθρου 153 παρ. 4 Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, αφού η τελευταία με σαφήνεια προβλέπει ότι τα πρόστιμα επιβάλλονται με απόφαση του Διοικητή της ΥΠΑ.

    Με άλλα λόγια, οι διατάξεις του π.δ. δεν μπορούν να αντιβαίνουν στις διατάξεις του νόμου.

  • 12 Νοεμβρίου 2011, 14:57 | manolis

    Στην παράγραφο 3 ορίζεται ότι πρόστιμα υψηλότερα των 50.000 ευρώ επιβάλλονται με απόφαση του Υπουργό ΜΕ-ΔΙ. Θεωρώ ότι ο ΥΜΕΔΙ είναι παντελώς άσχετος με την διαδικασία αφού:
    α) δεν εμπλέκεται στην αδειοδότηση της σχολής,
    β) η ΥΠΑ είναι αυτοτελής υπηρεσία,
    γ) το άρθρο 153 παράγραφος 4 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου (ΚΑΔ) ορίζει με σαφήνεια ότι χρηματικά πρόστιμα επιβάλλονται με απόφαση του Διοικητή της ΥΠΑ και
    δ) το άρθρο 13 (ίδρυση σχολών) του ΚΑΔ στο οποίο εδράζεαι η έκδοση του διατάγματος δεν περιέχει εξουσιοδότηση για την μεταφορά αρμοδιοτήτων της ΥΠΑ στον Υπουργό ΜΕ-ΔΙ, ούτε βεβαια εξουσιοδότηση για τον καθορισμό ή την επιβολή προστίμων.

    Ο καθορισμός των οργάνων επιβολής προστίμων και το ύψος των προστίμων που μπορεί να επιβληθούν από κάθε όργανο μπορεί να γίνει με σχετική υπεξουσιοδότηση του Διοικητή της ΥΠΑ προς τα όργανα αυτά.

    Για το λόγο αυτό, θα ήταν προτιμότερο το διάταγμα να προβλέπει απλά τη δυνατότητα άσκησης θεραπείας ενώπιον του Διοικητή της ΥΠΑ, ο οποίος και κατά τον ΚΑΔ αποτελεί το τελικό όργανο επιβολής των προστίμων.