8. Η κατηγοριοποίηση των αποκτούμενων προσόντων σε γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες ωφελεί κατά βάση τη συγκρότηση Εθνικού Πλαισίου Προσόντων; Εάν όχι, ποιες εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν;

  • 29 Ιουνίου 2010, 10:44 | o.n

    Δυστηχώς η ιστορία δεν μας δίδαξε τίποτα και το αρμόδιο υπουργείο φαινεται να θέλει να «χαιδέψει» πάλι τα αυτιά των πανεπιστημιακών αλλα με σύνεση και φειδώ μην μας παρουνε χαμπάρι και οι άλλοι.
    Το ζητούμενο με τις σχολές δεν ειναι το κατα πόσο οι΄ίδιες αυτοκυρρύσονται ανώτατες ή το επίπεδο σπουδών που οι ίδιες αξιολογούν οτι παρέχουν, αλλα το επίπεδο της παραγωγής τους.
    Πολλες πανεπιστημιακες σχολές παράγουν απόφοιτους οι οποίοι ερχονται να αναλαβουν εργασίες οι οποίες δεν εχουν σχέση με το αντικειμενο τους, οι δε οργανωσεις τους (επιμελητηρια,σύλλογοι) διοργανωνουν πλεον μόνο σεμιναρια εξειδικευσης πριν της ασκηση επιτηδευματος , εχουν πλεον κοψει εξετασεις καταλληλοτητας , γνωσσης, επαγγελματικής κατάρτισης.(εκτος απο τους γιατρους και τους αρχιτεκτονες).Ολοι δε οι απόφοιτο ενω δεν δινουν εξετασεις γνωσεων εχουν την ίδια εξελιξη στην ιεραρχια βασει προυπηρεσίας και σεμιναρίων.Με οποιοδηποτε συστημα παντα θα υπαρχουν οι προυχοντες των ΑΕΙ και οι παρακατιανοι των αλλων σχολών.
    Μια αλλη λυση απλή και κατανοητη χωρις περιθωρια αδικιων ή λαθους θα ήταν, για κάθε επαγγελμα αδιαβλητες εξετασεις γνωσεων. Ο υποψηφιος θα πρεπει να μπορεί να φτασει χωρις προυπηρεσία την ανωτατη κλίμακα ανάλογα τις επιδόσεις του στις εξετασεις και οχι βασει της σχολής.
    Οποιος υποψηφιος εχει τελειωσει σχολή μετα το λυκειο σε συναφές αντικείμενο να εχει το δικαιωμα να δωσει, η λογικη λεει οτι ο αποφοιτος ΤΕΙ ή κολλεγιου η ΙΕΚ δεν θα εχει την ιδια αποδοση με τον ΑΕΙ, παντως θα εχει το δικαιωμα να αποδειξει τις γνωσεις του, ετσι μονο θα γίνει αξιολόγηση της παραγωγης των αποφοιτων, απο τις επιδόσεις τους.Στο φαινόμενο καποιοι αποφοιτοι της επαγγελματικής εκπαίδευσης να αφησουν πίσω καποιους της ανώτατης εκπαίδευσης θα δωσει το στίγμα οτι κατι ειναι λάθος.
    Οχι όμως αυτη η κατάφωρη αδικία των κλειστών συντεχνιακών επαγγελμάτων τα οποία ειναι και θα παραμεινουν κλειστα με οποιδήποτε συστημα σε όλους εκτος απο τις υπαρχουσες συντεχνίες
    ειναι κλειστά για όλους εκτος τις συντεχνίες .

  • 29 Απριλίου 2010, 16:47 | Theodoros Theodorou

    @ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ,

    Οι Ευρωπαϊκές Αγγλοσαξονικές οδηγίες, πολύ καλά κάνουν και υπάρχουν και είναι διαρθρωμένες έτσι όπως είναι, αυτό Ισχύει σε Ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, και έτσι είναι και το σωστό για όλους. Το Επίπεδο προσφοράς της γνώσης και της έρευνας είναι άριστο, και είναι ISCED 5A όπως ακριβώς και των Πανεπιστημίων/Πολυτεχνείων, και συγκρίνεται πολύ άνετα. Τα Τ.Ε.Ι. είναι Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.) — βλέπε Νόμους: 1404/1983, 2530/1997, 2817/2000, 2916/2001, 3027/2002, 3404/2005, 3549/2007, 3685/2008, 3794/2009 κ.α.. — και διέπονται ως προς την οργάνωση και την λειτουργία τους από τις ίδιες συνταγματικές αρχές και διατάξεις, όπως και τα Πανεπιστήμια/Πολυτεχνεία. Το ότι εισέρχονται με 12-13 δεν είναι ο κανόνας, αλλά υπάρχουν αρκετές σχολές όπου οι «βάσεις εισαγωγής» είναι μεγαλύτερες από πολλές Πανεπιστημιακές σχολές, 15000+ μόρια για να εισαχθείς, υπάρχουν σχολές που χρειάζεσαι 19000+ μόρια για την εισαγωγή. Ο μαθητής του 19 στις εισαγωγικές, πλέον φοιτητής αν παρατήσει το διάβασμα (που συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις), το πιο πιθανόν είναι να μην τελειώσει τις σπουδές του ποτέ ή να αργήσει πάρα πολύ, ενώ ο μαθητής που θα «πιάσει» έστω και 8 στις εισαγωγικές και μετά μέσα στην σχολή του και θα προσπαθήσει αρκετά με πολύ και σωστό διάβασμα, μπορεί και να αριστεύσει (που συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις). Η δική μου η γνώμη είναι ότι κάποιο μέτρο θα πρέπει να υπάρχει, έστω και «η βάση του 8» , αν και καλύτερα θα ήταν να είναι «η βάση του 10». Όμως και χωρίς εισαγωγικές μπορεί να γίνει το ζητούμενο, όποιος προσπαθήσει αρκετά με σωστό διάβασμα και σκέψη, τότε θα τα καταφέρει. Φυσικά, καλό είναι να υπάρχει κάποιο «όριο-βάση» εισαγωγής, αν και οι περισσότερες χώρες κατάργησαν τις εισαγωγικές και υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, με μόνο απαιτούμενο προσόν το Απολυτήριο Λυκείου ή ΕΠΑ.Λ. ή G.C.E. σε οποιαδήποτε σχολή και αν επιλέξεις. Επιπλέον, αν χρειάζεται και πιστοποίηση γνώσης για τη γλώσσα που διδάσκεται στο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Επίσης, τα μόρια των εισαγωγικών εξετάσεων είναι ένα «μέτρο μορίων» που σε πολλές περιπτώσεις είναι μεγάλη «φούσκα» για διάφορες σχολές λόγω μεγάλης ζήτησης και πρακτικά δεν τους χωράει όλους, και για αυτόν τον λόγο και σκοπό αυξάνονται οι «Βάσεις εισαγωγής». Οι εξετάσεις εντός των σχολών είναι αυτές που σε κρίνουν ικανό για την συγκεκριμένη επιστήμη, όχι οι «βάσεις εισαγωγής». Όποιος μπορεί και θέλει να γίνει κάτι τα καταφέρνει, διαφορετικά τα παρατάει και ψάχνετε για κάτι διαφορετικό. Όσο για το επίπεδο αποδοχής αυτής, όταν κάποιος δεν διαβάζει ή δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο επίπεδο σπουδών ISCED 5A, αναμφίβολα τότε δεν μπορεί να περάσει επιτυχώς τα μαθήματα της Σχολής και του Τμήματός του. Οπότε εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να καταστεί Πτυχιούχος ή Διπλωματούχος ποτέ, που είναι ο Πρώτος και Βασικός καταληκτικός Τίτλος Σπουδών Ανώτατης Ακαδημαϊκής Εκπαίδευσης. Εάν τώρα, οι Διπλωματούχοι αξίζουν το επίπεδο 7 και το δικαιούνται, μετά από αδιάβλητη και σοβαρή έρευνα, να Ισοτιμηθεί το Δίπλωμα τους επιπέδου Master (Meng ή MSc), τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα από εμάς, όμως για όλα τα υπόλοιπα Α.Ε.Ι., δηλαδή τα Πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι., δικαιωματικά και αυτοδίκαια πάνε στο επίπεδο 6. Οι Διπλωματούχοι εκτός αυτού έχουν…Διπλούς Τίτλους Σπουδών, Απευθείας Διδακτορικό, μεγαλύτερη μοριοδότηση στο Δημόσιο, Επαγγελματικά Δικαιώματα για πολλές ειδικότητες εκτός αυτών που αναγράφονται στο Δίπλωμα τους κ.α.. Δεν σπουδάσαμε άδικα Κύριοι, το μόνο που ζητάμε είναι το δίκαιο μας, και τίποτα περισσότερο. Όσο για το αν είστε πράγματι καθηγητής και διδάσκετε σε Τ.Ε.Ι., είμαι σίγουρος πως όχι, ότι δεν είστε. Από τον τρόπο και το επίπεδο της γραφής σας, σας τοποθετώ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, μέχρι να μου αποδείξετε το αντίθετο, με τρανταχτά επιχειρήματα και σοβαρότατες αποδείξεις, πως ότι είστε πράγματι καθηγητής σε Τ.Ε.Ι. (Α.Ε.Ι.).

  • 26 Απριλίου 2010, 18:35 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ

    Η κατηγοριοποίηση των προσόντων (θεωρητικών και πρακτικών γνώσεων που αποκτήθηκαν σε Πολυτεχνείο , Πανεπιστήμιο ή Τει καθώς και στον εργασιακό χώρο) είναι απαραίτητη , όπως αναφέρει ο σχολιαστής ΄΄ από ΚΚ – — Απριλίου 2, 2010 @ 4:11 μμ ΄΄ ,αρκει να βασισθεί σε κάποια βασικά κριτήρια.
    Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να διαβαθμίζει σε πρώτη φαση το επίπεδο απόκτησης των βασικών γνώσεων ΑΕΙ ή ΤΕΙ με σαφή διαφορά καθότι η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων εξαρτάται απο το επίπεδο προσφοράς της γνώσης και απο το επίπεδο αποδοχής αυτής. Με λίγα λόγια δεν είναι δυνατόν (παρά τις Αγγλοσαξωνικές οδηγίες μέσα στην Ευρωπαική Κοινότητα)το επίπεδο γνώσεων στα Πολυτεχνεία να συγκρίνεται με αυτό των ΤΕΙ ( κατα το μεγαλύτερο ποσοστό στα ΤΕΙ εισέρχονται σπουδαστές με επιπεδο βασικών γνωσεων λυκείου 12-13 ). Απο εμπειρία πέντε και πλέον ετών ως διδάσκων στα ΤΕΙ μόνο το 20 % των σπουδαστών έχει κάποιες βάσεις για να μπορεί να ανταπεξέλθει έστω και στο επίπεδο μάθησης που προσφέρουν τα ΤΕΙ.

  • 3 Απριλίου 2010, 02:07 | Theodoros Theodorou

    Βέβαια, φτάνει να είναι αξιοκρατική και δίκαιη στην κάθε κατηγορία εκπαίδευσης, αλλά να είναι πραγματική βάση του τι έχει διδαχθεί ο καθένας (αναλυτικά προγράμματα σπουδών) , επιπρόσθετων γνώσεων , σεμινάρια , εμπειρία κ.α..

  • 2 Απριλίου 2010, 16:11 | ΚΚ

    Η κατηγοριοποίηση των προσόντων (θεωρητικών και πρακτικών γνώσεων που αποκτήθηκαν σε Πανεπιστήμιο/ΤΕΙ και στον εργασιακό χώρο) είναι απαραίτητη να βασισθεί σε κάποια βασικά κριτήρια. Ωστόσο, η αξιολόγηση της καταλληλότητας είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να γίνεται στην αρχή της ‘κατά περίπτωση’ (case-by-case) εξέτασης. Η εργασιακή εμπειρία είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να προσμετράται, ωστόσο το είδος και η συνάφεια της εμπειρίας με την Ακαδημαϊκή μόρφωση είναι αντικείμενο προσεκτικής εξέτασης. Εάν θέλουμε παραγωγικό δυναμικό με ουσιαστικά προσόντα δεν θα πρέπει να εφαρμόσουμε απλά μία ‘γραφειοκρατική’ μέθοδο κατάταξης πτυχιούχων. Εξάλλου τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, αν π.χ. οι μηχανικοί μας είναι ‘καλοί και άξιοι’ θα φανεί από τα παραγωγή των προϊόντων της δουλειάς του. Δεν θα πρέπει να λοιπόν να κοιτάμε μόνο στενά αν ο απόφοιτος ΤΕΙ είναι ‘χαμηλότερα’ σε βαθμίδα έναντι του Μηχανικού του ΕΜΠ, αλλά αν ο απόφοιτος ΤΕΙ έχει τις δυνατότητες να παράγει έργο στο αντικείμενό του. Είναι αδιανότητο να διαγράφουμε π.χ. την 15 εργασιακή εμπειρία ενός αποφοίτου ΤΕΙ στην βιομηχανία (με αντίστοιχα μετρήσιμα αποτελέσματα, όπως είναι οι μελέτες) και να θεωρούμε εκ πρωϊμίου ανώτερο σε βαθμίδα έναν νέο απόφοιτο Μηχανικό του ΕΜΠ. Η ανάπτυξη είναι κάτι το οποίο επιτυγχάνεται από την επιτυχημένη εφαρμογή των γνώσεων και όχι την δογματική-στρατιωτικού τύπου κατάταξη των πτυχιούχων σε ‘ανώτερους’-‘κατώτερους’. Ο σκοπός εξάλλου είναι να συνεργασθούμε, γιατί κανένα προϊόν πλέον δεν είναι αποτελέσμα ατομικής και μόνον προσπάθειας.

  • 23 Μαρτίου 2010, 15:27 | ΑΝΩΝΥΜΟΣ

    Η κατηγοριοποίηση ωφελεί όπως και να έχει το θέμα. Η ιεράρχηση αυτή μπορεί να διαμορφωθεί και να εμπλουτίζεται από το ΕΠΠ αλλά να δίνει τη δυνατότητα στον ίδιο τον εργοδότη-φορέα να καθορίζει 1. τα απαραίτητα και 2. τα επιθυμητά προσόντα των υποψηφίων εργαζομένων.
    Θεωρώ επίσης πως θα ήταν πρακτικότερο και λιγότερο πολύπλοκο εάν ο ίδιος ο εργοδότης-φορέας κάνει την επιλογή προσωπικού λαμβάνοντας υπόψιν του τις αποδεδειγμένες ακαδημαϊκές κι επαγγελματικές γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες των υποψηφίων, συγκεντρωτικά κι αντικειμενικά, χωρίς την ελάχιστη υποχρεωτική προϋπόθεση κάποιου βασικού τίτλου σπουδών.

    Θεωρώ πως η κοινωνία μας χρειάζεται τεχνίτες ειδήμονες του κάθε είδους με βασικό προσόν την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση προς τον πελάτη καθώς και την αντίληψη για τα τεκταινόμενα πάνω στο αντίστοιχο αντικείμενο.

  • 17 Μαρτίου 2010, 11:11 | Μαγια Ε. Σ΄πανουδάκη

    τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι που διδάσκουμε σε σεμινάρια ΚΕΚ ή των ΚΕΕ έχουμε υποστεί σημαντική οικονομική αφαίμαξη και χάσιμο χρόνου. τι εννοώ;
    έχουμε υποβάλει (για πιστοποίηση) πάνω από 4 φορές έναν μεγάλο όγκο χαρτιών στα Υπουργεία Παιδείας και Απασχόλησης για τα δυο ξεχωριστά μητρώα εκπαιδευτών που έχουν.

    το αποτέλεσμα;
    μετά από μεγάλα έξοδα(φωτοτυπίες, παράβολα, επικυρώσεις από Δικηγορικούς Συλλόγους κ.α.) στείλαμε και στο ΕΚΕΠΙΣ και στο ΙΔΕΚΕ τα χαρτιά μας(εγώ έχω κάνει και τα δικά μου και του άντρα μου)

    Το αποτέλεσμα;
    πήραμε την πιστοποίηση να διδάσκουμε…
    Αλλά φυσικά στην χώρα που βασιλεύουν τα μέσα, ποτέ κανείς δεν μας κάλεσε να διδάξουμε-εκτός από τα ΚΕΕ που όντως δούλεψαν χωρίς «μέσα» και παρεμβάσεις και εκεί κάλεσαν κάποιες φορές δίχως να έχουμε μέσο!
    Αξιοκρατικά! τόσο σπάνιο πράγμα στην Ελλάδα.

    Από την άλλη τα ΚΕΚ είναι κλειστά κλαμπ, υποστηρίζονται από μεγάλες εταιρείες και ένα καλοστημένο δίκτυο, και «βάζουν» μόνο τους δικούς τους να διδάσκουν.

    αν το υπουργείο ξεκινήσει για πολλοστή φορά αυτήν την ατέρμονη διαδικασία να στέλνουμε ογκώδεις φακέλους με τα χαρτιά μας(κτλ-κτλ) και μετά μας στείλει- ένα χαρτί πιστοποίησης θα ξέρουμε (πάλι) ότι μας κοροιδεύουν.

    η δια βίου μάθηση πρέπει να συνεχίσει να είναι δίχως επιδότηση(για τους εκπαιδευόμενους) για να έχουν όσοιπαρακολουθούν τα σεμινάρια προσωπικό κίνητρο και όχι οικονομικό.
    η προσωπική μου εμπειρία από τη διδασκαλία αλλά και την παρακολούθηση σεμιναρίων είναι ότι η οικονομική αμοιβή των εκπαιδευομένων λειτουργεί αρνητικά

    σημαντικό είναι επίσης να καταγραφούν σε τοπικό επίπεδο(δηλαδή ανά νομό) οι ανάγκες ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΝΠΙΔ για σεμινάρια- (γιατί εκεί γίνονται διάφορα…Πιστεύω συνεπώς ότι οι δυο φορείς
    ΕΚΕΠΙΣ και ΙΔΕΚΕ πρέπει να πάρουν τον έλεγχο όλων των σεμιναρίων)
    έτσι ο κάθε νομός θα μπορεί να καλύψει ενδιαφέροντα εκπαιδευομένων αλλά και ανάγκες εταιρικές.

  • 14 Μαρτίου 2010, 08:00 | Theodoros Theodorou

    Φίλε log, τα Τ.Ε.Ι. είναι Α.Ε.Ι. σύμφωνα με τους Νόμους 1404/1983 – 2530/1997 – 2817/2000 – 2916/2001 – 3027/2002 – 3404/2005 – 3549/2007 – 3685/2008 – 3794/2009, και μην τα διαχωρίζεις άθελά σου.

  • 11 Μαρτίου 2010, 12:52 | log

    καλημέρα, στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει μία αλλοπρόσαλη κατανομή επαγγελματικών δικαιωμάτων με το βάρος να γέρνει πάντα υπέρ του ελληνικού πανεπιστημίου έναντι τής τεχνικής εκπαίδευσης, και γίνομαι πιό αναλυτικός.
    Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου τα πτυχία ΑΕΙ εχουν ως βασικό λόγο οτι οι αποφοιτοι τους εγραψαν καλά στις παννελληνιες εξετάσεις, αραγε ειναι οι παννελήνιες η μοναδική κουραση που είχαν ποτέ? Βασει στοιχείων ναι, σχεδόν ολοι οσοι ασχολούνται λίγο παιρνουν πτυχιο με τον ενα η τον άλλο τρόπο.Ειναι και θέμα συγκυρίας, αμα εναι πεσμένες οι βάσεις φετος μπάινεις πανεπιστήμιο, αν οχι μπαίνεις ΤΕΙ, αρα ουτε ο καλός ο μαθητής πάιζει τόσο ρόλο, υπάρχει και η περίπτωση κάποιος να μην δώσει καθόλου εξετάσεις (για λόγους οικονομικούς)και μπορεί να είναι πολύ καλύτερος απο πολλούς που περασαν πανεπιστήμιο.Αρα καταλήγω οτι
    η επιτυχία στις παννελαδικές δεν εχει καμμίά απολυτως σχέση με την ικανότητα.Οι παννελαδικές επίσης σε πολλές χωρες δεν υπάρχουν διότι μπορούν να απορροφήσουν όλους οσους επιθυμούν στην τριτοβάθμια,(βλεπε ιταλια) οπου και εκει πηγαινουν Ελληνες αποτυχόντες στις παννελαδικές και με την οικονομική ανεση που εχουν παιρνουν πτυχίο πληρως αναγνωρισμενο απο ΔΙΚΑΤΣΑ, σε κάποιες ειδικότητες, χωρίς παραιτέρω μαθήματα, μιλάμε δηλαδη για μία εκπαιδευση πλήρως ταξική.
    οσον αφορά τις κατηγορίες τώρα, το αξιοπερίεργο ειναι οτι ΑΕΙ και ΤΕΙ στο ιδιο αντικείμενο εχουν διαφορετικη εξελιξη σε επαγγελαμτικά δικαιωματα με ίδιο χρόνο σπουδων , και αναρωτιέται κανείς γιατι δύο σχολές διαφορετικής βαθμίδας εχουν το ΄διο αντικείμενο.
    Αλλο περίργο, ΤΕΙ οινοποιίας μια νεα ειδικότητα, παρόλο που εχει δημιουργηθεί για να παρεχει εξειδίκευση σε αυτον τον τομέα , μπορεί να αντικατασταθεί απο καποιον με πτυχιο ΑΕΙ χημικου μηχανικού με γενικές γνωσεις και με ενα πλήθος αλλες ειδικότητες ΑΕΙ απλά και μόνο για προίκα στο πτυχίο!!!Σήμερα στην χώρα της εξειδίκευσης τα πανεπιστήμια τα ξέρουν όλα, να όμως που δνε τα ξέρουν για αυτο τεχνολογικά ειμαστε πισω.
    Αλλο παραδειγμα, πτυχιο οικονομολόγου, που σημαίνει οτι παρέχεται απο ειδικότητες στατιστικής πληροφορικής διοικησης κτλ παιρνει αδεια λογιστη φοροτεχνη, με ποιό δικαιωμα ο νομοθέτης θεωρεί τον οικονομολόγο λογιστή και χωρίς καμμια αξιολόγηση(δεν δινουν εξετασεις καταλληλοτητας, γνωσεων), εχει καμμια σχέση ο χειρουργος με τον οδοντοτεχνίτη? Συνεχίζοντας βλεπουμε ΤΕΙ λογιστικής να παιρνουν αδεια και αυτά αλλα με περιισοτερα χρόναι προυπηρεσίας, και εχουμε τελός τα ΙΕΚ φοροτεχνικών που παιρνουν αδεια ίδια με ενα εμπειρικο αποφοιτο λυκείου, ασχέτως αμα το ΙΕΚ ασχολείται τρια χρόνια με καθαρα λογιστικά φοροτεχνικα.Ολα αυτα και ακόμα περισσοτερα που θα χρειαζοντουσαν ωρες να απαριθμήσω εχονυε δημιουργήσει ενα αγκυλωμςενο συστημα που τα θυματα του ειναι τα χαμηλα κοινωνικα στρώματα, οι γνωσεις δεν παιζουν κανένα ρόλο στο τελος. Θα φτιαχτεί τίποτα? δεν νομίζω. ευχαριστώ

  • 8 Μαρτίου 2010, 14:24 | Aπόστολος Χατζηδήμου

    Η συγκρότηση του ΕΠΠ θα πρέπει να βασιστεί στην ΓΝΩΣΗ και ειδικά στην πιστοποιημένη. Αυτή είναι η βασική πηγή για να κρίνεις αρχικά προσόντα.

    Το να πιστοποιήσεις ότι ένας/μία νέος/νέα είναι καλός/καλή στη μαγειρική, τη ξυλουργική, τη γλυπτική, την κηπουρική.. πρέπει ουσιαστικά να ανιψώσεις το επίπεδο σπουδών και τις δομές που θα του δώσουν ευτές της γνώσεις. Ακόμα και το αν κάποιος γνωρίζει την νοηματική γλώσσα, αυτό είναι στοιχείο γνώσης της δεδομένης δεξιότητας.

    Η ουσία είναι στην αρχική πιστοποίηση όλων των γνώσεων (και αυτές δεν είναι μόνο πνευματικές) και κατόπιν η ιεράρχιση και ίσως και η ένταξή τους σε κλίμακα χρησιμότητας που θα αντικατοπτρίζει ουσιαστικά τους μελλοντικούς στόχους ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας.

  • ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.

  • 6 Μαρτίου 2010, 04:18 | Anonimos

    Θεωρώ ότι το σύστημα προσόντων ΔΕΝ πρέπει να λαμβάνει υπόψη του μη διαβαθμισμένη γνώση δηλ. έτη εργασίας.

    Ένα πανεπιστήμιο μπορεί να εγγυηθεί το κατώτατο επίπεδο ενός αποφοίτου (τυπικά το απολυτήριο με 5) και συνεπώς εγγυάται ότι αυτός ο απόφοιτος είναι τυπικά ικανός να εφαρμόσει τις γνώσεις του στο εργασιακό τομέα

    Η εργασιακή εμπειρία στην Ελλάδα δεν μπορεί να δηλώνει ούτε συντελεστικά κάτι. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο καθένας μπορεί να δηλώνει πχ Δημοσιογράφος, Πληροφορικός κ.α επαγγέλματα χωρίς άδεια άσκησης, ενώ ουσιαστικά να ασκεί μια πολύ πιο απλή δουλειά (πχ γραμματέας και καταχώρηση κειμένου). Αυτός ο υπάλληλος έχοντας εξασφαλίσει μια αναγγελία πρόσληψης στον ΟΑΕΔ με ειδικότητα Τεχνικός ΗΥ και έχοντας παράλληλα ένα δίπλωμα ΙΕΚ πχ Τεχνικός Εφαρμογών Πληροφορικής θα έχει δικαίωμα να ανέβει σε ανώτερο επίπεδο (πχ κολέγιο) ενώ ουσιαστικά δεν θα έχει πάρει την ανάλογη πείρα αλλά ούτε και κάποιος μπορεί να τον ελέγξει υπεύθυνα. Αυτό είναι επικίνδυνο. Σκεφτείτε να χρειαστεί να σχεδιάσει κάποιο λογισμικό που θα ελέγχει εξετάσεις σε μικροβιολογικό εργαστήριο επιπεδου γειτονιάς. Πολύ επικίνδυνο

    Θεωρώ πως σε κάποια επαγγέλματα δεν μπορεί να ελεγχθεί η πείρα, και επομένως δεν μπορεί να γίνει συντελεστής ανόδου σε άλλο επίπεδο.

  • 5 Μαρτίου 2010, 18:59 | Γιώργος Βασιλακόπουλος

    Σαφώς και το ωφελεί διαφορετικά δεν θα υπήρχε λόγος για να συγκροτηθεί το ΕΠΠ.