Άρθρο 52 – Τέλος Πλοίων Αναψυχής και Ημερόπλοιων

Το άρθρο δέκατο τρίτο του νόμου 4211/2013 “Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού περιεχομένου «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών της «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.»(ΦΕΚ Α’ 256) αντικαθίσταται ως εξής:
«Τέλος Πλοίων Αναψυχής και Ημερόπλοιων
1. Θεσπίζεται ανταποδοτικό τέλος υπέρ του Δημοσίου με την ονομασία «Τέλος Πλοίων Αναψυχής και Ημερόπλοιων» (ΤΕ.Π.Α.Η.), το οποίο βαρύνει: α) τα πλοία αναψυχής ιδιωτικά και επαγγελματικά και β) τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια.
Το ΤΕ.Π.Α.Η. επιβάλλεται για όλα τα εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων προαναφερθέντα πλοία αναψυχής και επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια, ανεξάρτητα από τη σημαία τους.
Από το ΤΕ.Π.Α.Η. εξαιρούνται τα παροπλισμένα ή κατασχεμένα σκάφη.
2. α. Το ΤΕ.Π.Α.Η. υπολογίζεται ανά τρέχον έτος ή τρέχοντα μήνα από την ημερομηνία πληρωμής και καθορίζεται ως εξής:
αα. Για τα ολικού μήκους έως και οκτώ (8) μέτρα σε είκοσι (20) ευρώ ανά μήνα.
ββ. Για τα ολικού μήκους άνω των οκτώ (8) μέτρων έως και δέκα (10) μέτρα, σε τριάντα (30) ευρώ ανά μήνα.
γγ. Για τα ολικού μήκους άνω των δέκα (10) μέτρων και έως και δώδεκα (12) μέτρα σε σαράντα (40) ευρώ ανά μήνα.
δδ. Για τα ολικού μήκους άνω των (12) μέτρων ανά μήνα δέκα (10) ευρώ ανά μέτρο, υπολογιζόμενο από το πρώτο μέτρο. β. Η χρέωση μειώνεται κατά είκοσι τοις εκατό (20%) για τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής και τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια.
γ. Σε περίπτωση εφάπαξ προπληρωμής του ΤΕ.Π.Α.Η. για χρονικό διάστημα 12 μηνών (ένα έτος) παρέχεται έκπτωση δέκα τοις εκατό (10%) στο οφειλόμενο ποσό. Η προπληρωμή πραγματοποιείται εντός του Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους για το επόμενο ή εντός του Ιανουαρίου. Το ποσοστό της παρεχόμενης έκπτωσης μπορεί να αναπροσαρμόζεται με την Κοινή Υπουργική απόφαση της παραγράφου 6 του παρόντος.
δ. Για τον υπολογισμό του ΤΕ.Π.Α.Η. λαμβάνεται υπόψη το ολικό μήκος του σκάφους, το οποίο αναγράφεται στο έγγραφο εθνικότητας ή στο πιστοποιητικό αξιοπλοΐας ή στο πιστοποιητικό καταμέτρησης ή στην άδεια εκτέλεσης πλόων.
3. α. Η πληρωμή του ΤΕ.ΠΑ.Η διενεργείται με ηλεκτρονικό τρόπο. Με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες και η διαδικασία είσπραξης του ΤΕ.ΠΑ.Η με ηλεκτρονικό τρόπο. Μέχρι την έκδοση της απόφασης του προηγούμενου εδαφίου, η είσπραξη του ΤΕ.ΠΑ.Η γίνεται εναλλακτικά σύμφωνα με τις υποπαραγράφους β’-στ’ του παρόντος άρθρου ως εξής:
β. Η πληρωμή του ΤΕ.Π.Α.Η. διενεργείται με κωδικό πληρωμής που εκδίδεται ηλεκτρονικά ανά μήνα και για κάθε τρέχοντα μήνα που τα σκάφη προτίθενται να παραμείνουν στην Ελληνική Επικράτεια ή εφάπαξ για το τρέχον έτος και για μέχρι δώδεκα (12) μήνες. Εναλλακτικά, εφόσον δεν είναι δυνατή η έκδοση Κωδικού Πληρωμής ηλεκτρονικά, η πληρωμή του ΤΕ.Π.Α.Η. μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιαδήποτε Δ.Ο.Υ. ή Λιμενική Αρχή, ή στην Τελωνειακή Αρχή στην περίπτωση πλοίων αναψυχής υπό σημαία χώρας εκτός ΕΕ, οπότε η τελωνειακή αρχή εκδίδει και το δελτίο κίνησης (transit log).
γ. Η απόδειξη καταβολής του ΤΕ.Π.Α.Η. φυλάσσεται μαζί με τα ναυτιλιακά έγγραφα του σκάφους και επιδεικνύεται στις Λιμενικές, Τελωνειακές, Φορολογικές Αρχές, όποτε ζητηθεί.
δ. Εάν από Λιμενική, Φορολογική, ή Τελωνειακή Αρχή διαπιστωθεί ότι δεν έχει καταβληθεί το ΤΕ.Π.Α.Η., απαγορεύεται ο απόπλους του σκάφους μέχρι την πληρωμή του.
ε. Για τη μη καταβολή του ΤΕ.Π.Α.Η. επιβάλλεται από την αρχή που τη διαπιστώνει πρόστιμο ως εξής:
αα. Για τα ολικού μήκους άνω των επτά (7) μέτρων έως και οκτώ (8) μέτρα, διακόσια σαράντα (240) ευρώ.
ββ. Για τα ολικού μήκους άνω των οκτώ (8) μέτρων και έως και δέκα (10) μέτρα, τριακόσια εξήντα (360) ευρώ.
γγ. Για τα ολικού μήκους άνω των δέκα (10) μέτρων και έως και δώδεκα (12) μέτρα, τετρακόσια ογδόντα (480) ευρώ.
δδ. Για τα ολικού μήκους άνω των δώδεκα (12) μέτρων, χίλια πεντακόσια (1500) ευρώ.
στ. Για τις πράξεις επιβολής του τέλους και του προστίμου μη καταβολής αυτού δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 63 του ν. 4174/2013.
4. α. Τυχόν αναχώρηση του σκάφους από την Ελληνική Επικράτεια για οποιονδήποτε λόγο, οποτεδήποτε πριν από τη λήξη της ισχύος του ΤΕ.Π.Α.Η. δεν γεννά την υποχρέωση επιστροφής οποιουδήποτε ποσού από το Δημόσιο.
β. Σε περίπτωση επανεισόδου του σκάφους στην Ελληνική Επικράτεια, ενόσω ισχύει το ΤΕ.Π.Α.Η., δεν υπάρχει απαίτηση εκ νέου καταβολής του για το χρονικό διάστημα μέχρι τη λήξη της ισχύος του.
5. Υπόχρεος σε καταβολή του ΤΕ.Π.Α.Η. είναι: α) ο πλοιοκτήτης ή ο εφοπλιστής του επαγγελματικού πλοίου αναψυχής ή του επαγγελματικού τουριστικού ημερόπλοιου ή ο νόμιμος εκπρόσωπος του, β) ο πλοιοκτήτης ή ο κάτοχος ή ο χρήστης του ιδιωτικού πλοίου αναψυχής. Οι ως άνω ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρο για την πληρωμή του ΤΕ.Π.Α.Η.
6. Με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ορίζεται ο τρόπος, η διαδικασία και ο χρόνος απόδοσης του ΤΕ.Π.Α.Η., η διαδικασία και οι αρχές ελέγχου καταβολής του, ο τύπος και το περιεχόμενο των πράξεων βεβαίωσης της οφειλής από τη μη καταβολή του ΤΕ.Π.Α.Η. και του προστίμου της παραγράφου 3, τα όργανα που τις εκδίδουν, τα όργανα και η διαδικασία απαγόρευσης απόπλου και άρσης αυτής καθώς και κάθε σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
7. Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου οι όροι που χρησιμοποιούνται έχουν την ακόλουθη έννοια:
α. Πλοίο αναψυχής: είναι κάθε σκάφος ολικού μήκους άνω των επτά (7) μέτρων ιστιοφόρο ή μηχανοκίνητο το οποίο μπορεί από τη γενική κατασκευή του να χρησιμοποιείται για την εκτέλεση ταξιδιών αναψυχής.
β. Επαγγελματικό πλοίο αναψυχής: είναι το πλοίο αναψυχής μεταφορικής ικανότητας έως και σαράντα εννέα (49) επιβατών, το οποίο διαθέτει επαρκείς και κατάλληλους χώρους ενδιαίτησης ειδικά για τους επιβάτες, για την εκμετάλλευση του οποίου συνάπτεται σύμβαση ολικής ναύλωσης.
γ. Ιδιωτικό πλοίο αναψυχής: είναι το πλοίο αναψυχής το οποίο δεν είναι επαγγελματικό σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης β παρούσας παραγράφου.
δ. Επαγγελματικό Τουριστικό Ημερόπλοιο: είναι το μικρό σκάφος ή το πλοίο αναψυχής ή το επιβατηγό τουριστικό πλοίο, το οποίο εντάσσεται στις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 4256/2014 (Α’ 92) ως εκάστοτε ισχύει.
8. Το ΤΕ.Π.Α.Η. επιβάλλεται από την έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που προβλέπεται στην παρ. 6 του παρόντος.»

  • Να παραμείνουν ως έχουν, οι διατάξεις του άρθρου 13, παρ. 2 και 3 του Νόμου 4211/2013(ΦΕΚ 256/Α’/28-11-2013) στον οποίο υπολογίζονται και καθορίζονται οι χρεώσεις των τελών (Τ.Π.Π.) των σκαφών.

  • «Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι κάθε επαχθές μέτρο που λαμβάνει η Πολιτεία στην παραγωγική (και εμπορική) διαδικασία προϊόντων, εν προκειμένω στα σκάφη αναψυχής, (ιδιωτικά και επαγγελματικά) δημιουργεί αναταράξεις με δυσμενείς οικονομικές συνέπειες τόσον στις επιχειρήσεις (κατασκευαστικές και εμπορικές σκαφών, κινητήρων κ.λπ. – παροχής υπηρεσιών) που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο τομέα όσον και στην ίδια την Πολιτεία.
    Τον Ιούλιο του 2015 επιβλήθηκε φόρος πολυτελούς διαβίωσης ανεξαρτήτως (!) παλαιότητας όπως στα αυτοκίνητα, παλαιότερα ετήσια τεκμαρτή δαπάνη με βάση την κυριότητα και κατοχή σκάφους αναψυχής ανεξαρτήτως ολικού μήκους ενώ το 2002 (ν. 3091/2002) είχε καταργηθεί για τα σκάφη μέχρι 10 μέτρα, και τώρα τέλος παραμονής και πλόων με προφανή τελικό στόχο την παράδοση στην Πολιτεία των κλειδιών των επιχειρήσεών μας.
    Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι όλα τα πιο πάνω σε συνδυασμό με την, από τα θεσμοθετημένα όργανα και φορείς της Ελληνικής Πολιτείας, απαξίωση του σκάφους έγινε η αιτία και αφορμή μαζικής αναχώρησης των πλοίων προς μαρίνες γειτονικών χωρών οι οποίες έχουν αναγνωρίσει τα οφέλη του θαλάσσιου τουρισμού.
    Για τις ελληνικότατες επιχειρήσεις κατασκευής σκαφών το μερίδιο των οποίων στην εσωτερική μας αγορά εγγίζει το 92% η θεσμοθέτηση του πιο πάνω μέτρου που θα επιβάλλεται και στα επαγγελματικά (!) σκάφη θα αποτελέσει την ταφόπετρα του χώρου ο οποίος χωρίς κρατική υποστήριξη είχε φθάσει σε αξιοζήλευτα ύψη και στην ευρωπαϊκή αγορά.
    Ελπίζουμε, έστω και την τελευταία στιγμή, να πρυτανεύσει η λογική και κυρίως το κοινωνικό και δημόσιο συμφέρον.
    Έλεος !!!»

  • 3 Μαΐου 2016, 11:04 | ΛΣ-ΕΛΑΚΤ

    Ειναι απαράδεκτο εν έτει 2016 τα στελέχη των Λιμεναρχείων αντί να κάνουν ελέγχους στις θάλασσες με on-line συστήματα να κόβουν χειρόγραφες αποδείξεις και να κάνουν τους ταμίες του Ελληνικού Κράτους.