Στις κατά το άρθρο 2 χαρακτηριζόμενες περιοχές επιτρέπονται οι κατά τα ακόλουθα χρήσεις:
Α1 – Ζώνη Προστασίας της Φύσης:
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία και την διατήρηση των οικοτόπων, της πανίδας και της χλωρίδας, με την σύμφωνη γνώμη του Φορέα διαχείρισης.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στο υφιστάμενο οδικό δίκτυο, με σκοπό την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή, απαγορευμένης της διανυκτέρευσης και της κατασκήνωσης των επισκεπτών. Κατ’ εξαίρεση η κατασκήνωση – διανυκτέρευση των επισκεπτών είναι δυνατόν να επιτραπεί σε επιλεγμένες θέσεις είτε για λόγους που εξυπηρετούν τους στόχους προστασίας, δηλαδή επιστημονική έρευνα και παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας -πανίδας, είτε σε περιπτώσεις εξυπηρέτησης ήπιων φυσιολατρικών και περιηγητικών δραστηριοτήτων, μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Απαιτείται ο έλεγχος της πρόσβασης του κοινού στα σημεία εισόδου του δασικού οδικού δικτύου στην περιοχή του καταφυγίου. Ο έλεγχος αυτός αφορά στους επισκέπτες και επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μπαρών ελέγχου της πρόσβασης των τροχοφόρων, κατ’ αρχήν με βάση τις υποδείξεις της σχετικής μελέτης του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο» και στη συνέχεια μετά από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
Ειδικά για τους λιθώνες, επιβάλλονται εποχιακές ρυθμίσεις στη διέλευση των επισκεπτών, σε απόσταση 200 μ. από τα όριά τους, στις περιπτώσεις που εντοπίζονται από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης ενεργές φωλιές αρπακτικών πτηνών. Στις περιπτώσεις αυτές, η εποχιακή απαγόρευση της πρόσβασης εφαρμόζεται κατά την αναπαραγωγική περίοδο των πτηνών αυτών.
Οι παραδοσιακές ασχολίες όπως η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία συνεχίζουν να ασκούνται. Ειδικότερα για την βόσκηση απαιτείται η εντός τριετίας εκπόνηση και έγκριση από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας ώστε να καθορίζονται οι ενδεδειγμένοι όροι άσκησης και η μέγιστη επιτρεπόμενη πυκνότητα ζώων. Η μελισσοκομία ασκείται ως εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής εφόσον δεν αποψιλωθούν ή εκχερσωθούν νέες εκτάσεις, δεν αποτίθενται προϊόντα εκσκαφών ή οικοδομικά υλικά και δεν υποβαθμίζεται το οικοσύστημα ή στοιχεία αυτού και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Ειδικότερα για το οδικό δίκτυο κάθε κατηγορίας, για τα οποιαδήποτε έργα βελτίωσης απαιτείται η έγκριση Περιβαλλοντικών όρων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις μετά από γνωμοδότηση της Δασικής Υπηρεσίας και του Φορέα Διαχείρισης.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Δραστηριότητες αναψυχής όπως η αναρρίχηση μετά από κατάλληλη χωροθέτηση της θέσης και εποχιακή ρύθμισή της, σύμφωνα με γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και με βάση τον Κανονισμό Λειτουργίας της περιοχής.
Α2 – Ζώνη Προστασίας της Φύσης
Στην ζώνη αυτή επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία και την διατήρηση των οικοτόπων, της πανίδας και της χλωρίδας, με την σύμφωνη γνώμη του Φορέα διαχείρισης.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στο υφιστάμενο οδικό δίκτυο, με σκοπό την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή, απαγορευμένης της διανυκτέρευσης και της κατασκήνωσης. Κατ’ εξαίρεση η κατασκήνωση – διανυκτέρευση των επισκεπτών είναι δυνατόν να επιτραπεί σε επιλεγμένες θέσεις είτε για λόγους που εξυπηρετούν τους στόχους προστασίας, δηλαδή επιστημονική έρευνα και παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας – πανίδας, είτε σε περιπτώσεις εξυπηρέτησης ήπιων φυσιολατρικών και περιηγητικών δραστηριοτήτων, μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Απαιτείται ο έλεγχος της πρόσβασης του κοινού σε κομβικά σημεία εισόδου του δασικού οδικού δικτύου στην περιοχή του ορεινού όγκου. Ο έλεγχος αυτός αφορά στους επισκέπτες και όχι στους χρήστες της περιοχής και επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μπαρών ελέγχου της πρόσβασης των τροχοφόρων, κατ’ αρχήν με βάση τις υποδείξεις της σχετικής μελέτης του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο» και στη συνέχεια μετά από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
Η υπαίθρια άθληση, η ορειβασία και ο χειμερινός αθλητισμός εκτός των οχλουσών, όπως πχ. μηχανοκίνητος αθλητισμός, σε οργανωμένους για τη χρήση αυτή χώρους.
Η ανέγερση και χρήση εγκαταστάσεων προσωρινού ή μόνιμου χαρακτήρα για την εξυπηρέτηση των ως άνω δραστηριοτήτων, καθώς και η συντήρηση, βελτίωση και εκσυγχρονισμός τους, εφόσον:
Α) δεν θίγονται τα προστατευτέα χαρακτηριστικά της περιοχής και δεν αλλοιώνουν το χαρακτήρα της φύσης και του τοπίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν Διάταγμα
Β) τεκμηριώνεται η αναγκαιότητά τους από ειδική μελέτη διαχείρισης επισκεπτών που θα εκπονηθεί για την περιοχή και
Γ) επιβάλλεται για την ασφάλεια των χρηστών, μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και έγκριση περιβαλλοντικών όρων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις
Για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των ως άνω εγκαταστάσεων είναι δυνατή η εγκατάσταση μικρών έργων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.) εφόσον δεν αλλοιώνονται τα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής
Στα φαράγγια της ζώνης, επιβάλλονται εποχιακές ρυθμίσεις στη διέλευση των επισκεπτών, στις περιπτώσεις που εντοπίζονται από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης ενεργές φωλιές αρπακτικών πτηνών. Στις περιπτώσεις αυτές, η εποχιακή απαγόρευση της πρόσβασης εφαρμόζεται σε απόσταση 200 μ. από τις επισημασμένες φωλιές, κατά την αναπαραγωγική περίοδο των πτηνών αυτών.
Οι παραδοσιακές ασχολίες όπως η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία συνεχίζουν να ασκούνται. Ειδικότερα για την βόσκηση απαιτείται η εντός τριετίας εκπόνηση και έγκριση από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας ώστε να καθορίζονται οι ενδεδειγμένοι όροι άσκησης και η μέγιστη επιτρεπόμενη πυκνότητα ζώων. Η μελισσοκομία ασκείται ως εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον.
Ο εποχιακός σταβλισμός των κτηνοτροφικών ζώων σε κατάλληλες προσωρινές εγκαταστάσεις σταβλισμού, καθώς και η δημιουργία και συντήρηση ποτιστρών για τα κτηνοτροφικά ζώα.
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής εφόσον δεν αποψιλωθούν ή εκχερσωθούν νέες εκτάσεις, δεν αποτίθενται προϊόντα εκσκαφών ή οικοδομικά υλικά και δεν υποβαθμίζεται το οικοσύστημα ή στοιχεία αυτού και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Ειδικότερα για το οδικό δίκτυο κάθε κατηγορίας, για τα οποιαδήποτε έργα βελτίωσης απαιτείται η έγκριση απόφασης Περιβαλλοντικών όρων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, μετά από γνωμοδότηση της Δασικής Υπηρεσίας και του Φορέα Διαχείρισης.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Δραστηριότητες αναψυχής όπως η αναρρίχηση μετά από κατάλληλη χωροθέτηση της θέσης και εποχιακή ρύθμισή της, σύμφωνα με γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και με βάση τον Κανονισμό Λειτουργίας της περιοχής.
Η θήρα με βάση τις κείμενες διατάξεις. Κατά περίπτωση μπορούν να επιβάλλονται προσωρινές ρυθμίσεις θήρας από τις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να ανακάμπτουν οι θηραματικοί πληθυσμοί.
Β1 – Ζώνη : Αειφορικής Δασικής Διαχείρισης
Στην ζώνη αυτή επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Η δασική διαχείριση με τον τρόπο που ασκείται σήμερα και σύμφωνα με το εγκεκριμένο από τη Δασική Υπηρεσία και το Φορέα Διαχείρισης, Σχέδιο Δασικής Διαχείρισης. Στη διαχείριση των συστάδων ελάτης θα πρέπει να ενσωματωθούν μέτρα διατήρησης της δασικής βιοποικιλότητας, όπως αυτά έχουν προκύψει από τη σχετική μελέτη του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο», καθώς και οι κατευθύνσεις που θα προκύψουν από την εκπόνηση του προγράμματος παρακολούθησης της κατάστασης των δασικών συστάδων. Το ίδιο ισχύει και για τις τεχνητές συστάδες μαύρης πεύκης. Στην κατεύθυνση της διασφάλισης του αειφορικού και φιλικού προς τη βιοποικιλότητα σχεδιασμού και υλοποίησης των δασικών διαχειριστικών παρεμβάσεων, θα πρέπει να επιδιωχθεί η υιοθέτηση των αρχών που προδιαγράφει η σχετική μελέτη αειφορικής πιστοποίησης της δασικής παραγωγής του όρους Μαινάλου, που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του παραπάνω προγράμματος Life.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία και την διατήρηση των οικοτόπων, της πανίδας και της χλωρίδας, με την σύμφωνη γνώμη του Φορέα διαχείρισης.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στο υφιστάμενο οδικό δίκτυο, με σκοπό την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή, απαγορευμένης της διανυκτέρευσης και της κατασκήνωσης των επισκεπτών. Κατ’ εξαίρεση η κατασκήνωση – διανυκτέρευση των επισκεπτών είναι δυνατόν να επιτραπεί σε επιλεγμένες θέσεις, ειδικά χωροθετημένες για το σκοπό αυτό από τη Δασική Υπηρεσία, με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Απαιτείται ο έλεγχος της πρόσβασης του κοινού σε κομβικά σημεία εισόδου του δασικού οδικού δικτύου στην περιοχή του ορεινού όγκου. Ο έλεγχος αυτός αφορά στους επισκέπτες και όχι στους χρήστες της περιοχής και επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μπαρών ελέγχου της πρόσβασης των τροχοφόρων, κατ’ αρχήν με βάση τις υποδείξεις της σχετικής μελέτης του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο» και στη συνέχεια μετά από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
Οι παραδοσιακές ασχολίες όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, η συλλογή φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών και η μελισσοκομία συνεχίζουν να ασκούνται με τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι ισχύουσες διατάξεις. Η γεωργία συνεχίζει να υφίσταται ως χρήση στα διάκενα του ελατοδάσους, στις θέσεις όπου υφίστανται εγκαταλειμμένοι αγροί, με την προϋπόθεση ότι διατηρεί την εκτατική μορφή της. Για τη βόσκηση απαιτείται η εκπόνηση και έγκριση από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας ώστε να καθορίζονται οι ενδεδειγμένοι όροι άσκησης και η μέγιστη επιτρεπόμενη πυκνότητα ζώων. Η μελισσοκομία ασκείται ως εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον.
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής εφόσον δεν αποψιλωθούν ή εκχερσωθούν νέες εκτάσεις, δεν αποτίθενται προϊόντα εκσκαφών ή οικοδομικά υλικά και δεν υποβαθμίζεται το οικοσύστημα ή στοιχεία αυτού και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Η θήρα με βάση τους εκάστοτε όρους και ρυθμίσεις που εκδίδονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες μετά από πρόταση του Φορέα Διαχείρισης.
Β2 – Ζώνη : Διατήρησης του παραδοσιακού αγροτικού τοπίου
Στην ζώνη αυτή επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Η συντήρηση, αποκατάσταση ή επαναδημιουργία φυτοφρακτών, στα όρια των καλλιεργειών, καθώς και μονοπατιών μεταξύ των ορίων των καλλιεργειών.
Ενθαρρύνεται η μετατροπή συμβατικών καλλιεργειών σε βιολογικές καλλιέργειες και η ένταξή τους σε αγροπεριβαλλοντικά προγράμματα.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που χρηματοδοτούνται από τα αγροπεριβαλλοντικά μέτρα του εκάστοτε Κανονισμού και αποσκοπούν στην προστασία και βελτίωση των αγρο-οικοσυστημάτων. Οι διαχειριστικές επεμβάσεις εκτελούνται βάσει σχετικών διαχειριστικών σχεδίων, όπως αυτά προβλέπονται από τους αγροπεριβαλλοντικούς κανονισμούς του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ώστε να αποδεικνύεται η αναγκαιότητα και σκοπιμότητά τους, καθώς και η περιβαλλοντική διασφάλιση του οικοσυστήματος.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση, συντήρηση μονοπατιών) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Η επίσκεψη και η πεζοπορία καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στους υφιστάμενους δρόμους.
Η κτηνοτροφία όπως ασκείται σήμερα χωρίς παραπέρα επεμβάσεις, με απώτερο στόχο την άσκηση της με βάση Σχέδιο διαχείρισης της βόσκησης που θα εκπονηθεί και εγκριθεί από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης .
Η μελισσοκομία ως παραδοσιακή εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον
Η θήρα σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Όσον αφορά τα υπάρχοντα εντός της ζώνης αυτής κτίσματα βάσει νόμιμης οικοδομικής άδειας, παραμένουν και μπορούν να επισκευάζονται, ή να επεκτείνονται, μετά την έκδοση αδειών κατά τις κείμενες διατάξεις.
Η εκτός σχεδίου δόμηση σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία χωρίς τη δυνατότητα έγκρισης παρεκκλίσεων σύμφωνα με τα άρθρα 4 (γραφεία-υπεραγορές) και 5 (βιομηχανικά κτίρια) του από 24/5-31.5.1985 Π.Δ ΦΕΚ 270Δ/1985. Το ελάχιστο όριο αρτιότητας και κατάτμησης των γηπέδων ορίζεται σε 10.000 τ.μ., εφαρμοζομένης κατά τα λοιπά, όπως ισχύει της παρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 24−31.5.1985 (ΦΕΚ 270 Δ΄). Κατ’ εξαίρεση, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα κατά παρέκκλιση, γήπεδα έκτασης τουλάχιστον 4.000 τ.μ., τα οποία, κατά τη δημοσίευση του παρόντος, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, σύμφωνα με τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις.
Η εγκατάσταση κοινωφελών χρήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 26 του ν. 1337/1983 όπως ισχύει , μετά τη σύμφωνη γνώμη του φορέα διαχείρισης.
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Τα νέα έργα τεχνικής υποδομής (οδικό δίκτυο κάθε κατηγορίας, δίκτυα ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών, ύδρευσης, αποχέτευσης, βιολογικών καθαρισμών και άρδευσης) επιτρέπονται κατά τις κείμενες διατάξεις, μετά την εκπόνηση Μ.Π.Ε. και την έγκριση απόφασης περιβαλλοντικών όρων, και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Η ανάπτυξη γεωργοκτηνοτροφικών βιοτεχνιών επιτρέπεται μετά την εκπόνηση Μ.Π.Ε. και την έγκριση απόφασης περιβαλλοντικών όρων, και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Η κατασκευή γεωργοκτηνοτροφικών αποθηκών με μέγιστη κάλυψη οικοδομήματος 80m2, μέγιστο ύψος 4m.
Τα έργα υδροληψίας και οι γεωτρήσεις σύμφωνα με τις ετήσιες Αποφάσεις του αρμόδιου φορέα.
Επίσης η εγκατάσταση αντλιοστασίων μέγιστης επιφάνειας 6m2 και ύψους 2,5m.
Κοίτες χειμάρρων, ζώνες παρόχθιας βλάστησης
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι κοίτες και η παρόχθια ζώνη των ποταμών συνεχούς ροής του περιφερειακού πάρκου (Ρέμα Καρκαλούς, ποταμοί Λούσιος και Μυλάοντας, Ρέμα Ποταμιάς και ποταμός Ελισσώνας), όπως αυτές οριοθετούνται με βάση την κείμενη νομοθεσία. Τα όρια της παρόχθιας ζώνης, ορίζονται στα 20 μ. εκατέρωθεν των οχθών της κοίτης των ρεμάτων συνεχούς ροής. Εφόσον τα όρια της φυσικής παρόχθιας βλάστησης ξεπερνούν τη ζώνη των 20 μ., λαμβάνεται ως όριο της ζώνης εκείνο της παρόχθιας βλάστησης. Σε κάθε περίπτωση, η κοίτη των ποταμών και η παρόχθια ζώνη των ποταμών συνεχούς ροής της περιοχής, θα πρέπει να οριοθετηθεί και χαρτογραφηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες, με βάση τις προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας.
Επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία, διατήρηση ή αποκατάσταση των παρόχθιων ενδιαιτημάτων και τη δημιουργία κατάλληλων θώκων για το φώλιασμα και την αναπαραγωγή της πανίδας.
Οι παρεμβάσεις ορεινής υδρονομίας και προστασίας από τη διάβρωση.
Οι διαχειριστικές αυτές επεμβάσεις εκτελούνται βάσει τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών, που αποδεικνύουν την αναγκαιότητα, σκοπιμότητα και την περιβαλλοντική διασφάλιση του οικοσυστήματος.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η ερασιτεχνική αλιεία, με βάση τις ρυθμίσεις που καθορίζονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες και το Φορέα Διαχείρισης .
Άρθρο 3
1. Στις ζώνες Α1, Α2 και Β1 θα πρέπει να επιτραπούν (ρητά) αγροπεριβαλλοντικές δράσεις ανεξαρτήτως πηγής χρηματοδότησης. Προτείνεται η προσθήκη διατύπωσης αντίστοιχης με αυτή της Ζώνης Β1, βελτιωμένης ως εξής:
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που χρηματοδοτούνται από τα αγροπεριβαλλοντικά μέτρα του εκάστοτε Κανονισμού και αποσκοπούν στην προστασία και βελτίωση των αγρο-οικοσυστημάτων. Οι διαχειριστικές επεμβάσεις εκτελούνται βάσει σχετικών διαχειριστικών σχεδίων, (όπως αυτά προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία) από τους αγροπεριβαλλοντικούς κανονισμούς του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ώστε να αποδεικνύεται η αναγκαιότητα και σκοπιμότητά τους, καθώς και η περιβαλλοντική διασφάλιση του οικοσυστήματος.
2. Έλεγχος πρόσβασης (Α1 και Α2)
Απαιτείται ο έλεγχος της πρόσβασης του κοινού στα σημεία εισόδου του δασικού οδικού δικτύου στην περιοχή του καταφυγίου.
Είναι ασαφές σε ποιο καταφύγιο αναφέρεται το απόσπασμα.
Επιπλέον προτείνεται σαφής διατύπωση, ως εξής:
«Ο έλεγχος της πρόσβασης γίνεται….»
3. Βόσκηση και Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης (Α1 και Α2)
«…απαιτείται η εντός τριετίας εκπόνηση και έγκριση από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας…»
Θεωρούμε ότι εν λόγω σχέδιο είναι απαραίτητο για το σύνολο της προστατευόμενης περιοχής και αποτελεί προϋπόθεση ανάπτυξης και απασχόλησης. Εντούτοις, διατηρούμε επιφυλάξεις ως προς την αρμοδιότητα της Δ/νσης Αγροτικής Ανάπτυξης για την έγκριση του εν λόγω σχεδίου στις περιοχές Α1 και Α2.
4. Μελέτη διαχείρισης επισκεπτών
Δεν αναφέρεται ο συντάκτης της μελέτης διαχείρισης επισκεπτών. Άποψη μας είναι ότι αυτή θα πρέπει να εκπονηθεί από τους ενδιαφερόμενους για την ανάπτυξη των εν λόγω δραστηριοτήτων π.χ. ΕΟΣ Τρίπολης, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ.
5. Πιστοποίηση δασικής παραγωγής
«…θα πρέπει να επιδιωχθεί η υιοθέτηση των αρχών που προδιαγράφει η σχετική μελέτη αειφορικής πιστοποίησης…»
Ασαφής νομική διατύπωση που ταιριάζει σε μελέτη και όχι ΠΔ.
Σε κάθε περίπτωση η πιστοποίηση είναι ζήτημα της αγοράς και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ΠΔ.
Επιπλέον, πέραν της δασικής παραγωγής, η πιστοποίηση μπορεί να αφορά και άλλα προϊόντα του Μαινάλου, όπως τα δασικά μη ξυλώδη και ιδίως τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.
Οι απαιτήσεις των πολλών και διαφόρων συστημάτων πιστοποίησης δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στο σύνολό τους στο ΠΔ.
6. Κατασκευή γεωργοκτηνοτροφικών αποθηκών μέγιστη κάλυψης 80τμ
Η κτηνοτροφία αποτελεί την βασικότερη οικονομική δραστηριότητα στο Όρος Μαίναλο καθώς και σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης του αγρο-οικοσυστήματός του. Λαμβάνοντας υπόψιν και το εύρος της έκτασης της ζώνης Β2, θεωρούμε τον ορισμό της εν λόγω κάλυψης αυθαίρετο και περιοριστικό ως προς τις μελλοντικές δυνατότητες υγιούς και φιλικής προς το περιβάλλον ανάπτυξης και απασχόλησης της περιοχής.
Θεωρούμε ότι σε ότι αφορά τις γεωργοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις στη Ζώνη Β2 δεν μπορεί να οριστεί όριο κάλυψεις.
7. Κοίτες χειμάρρων, ζώνες παρόχθιας βλάστησης
Η κατηγορία αυτή δεν προβλέπεται στο Άρθρο 2.
Θέσεις Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Τρίπολης Άρθρο 3
1. Οι παράγραφοι 5 και 6 του εδαφίου Α2 , δεν περιλαμβάνονταν στο σχέδιο Π.Δ. που συνόδευε την Ε.Π.Μ., και εισήχθησαν είτε εκ λάθους είτε από σκοπιμότητα στο προς διαβούλευση Π.Δ. Ανοίγουν όχι απλώς την κεκρόπορτα, αλλά την πύλη της κολάσεως για το Μαίναλο. Οικοπεδοποιούν εξ ολοκλήρου ακόμα και την Α2 ζώνη, που υποτίθεται ότι βρίσκεται υψηλότερα στην κλίμακα προστασίας της φύσης και του τοπίου με πρόσχημα την υπαίθρια άθληση. Που στο κάτω-κάτω μπορεί να ασκείται ανεμπόδιστα χωρίς την ανάγκη κατασκευών και εγκαταστάσεων, με απλές διαχειριστικές ρυθμίσεις του φορέα διαχείρισης. Τέτοιες απαράδεκτες διατάξεις, σε συνδυασμό με την οικοδόμηση των διακένων που προαναφέραμε, καθιστούν το Π.Δ. προστασίας του Μαινάλου ψευδεπίγραφο. Κυριολεκτικά ένα άδειο πουκάμισο.
Απαιτείται η απόσυρση των παραγράφων 5 και 6 και η επαναφορά της αρχικής πρόβλεψης της Ε.Π.Μ. ως εξής : «Επιτρέπεται η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου και του ορειβατικού καταφυγίου, η συντήρηση, ο εκσυγχρονισμός και η συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών τους και κάθε αναγκαίας εγκατάστασης για την εύρυθμη λειτουργία τους και τη χορήγηση του ειδικού σήματος του Ε.Ο.Τ. Επιβάλλεται η οριοθέτηση και σήμανση του χώρου κατάληψης του Χιονοδρομικού Κέντρου, ώστε να οριστικοποιηθεί η έκταση που καταλαμβάνεται από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις του’’.
2. Ο φορέας διαχείρισης πρέπει όχι απλά να γνωμοδοτεί, αλλά να σχεδιάζει και να συμφωνεί, όταν πρόκειται για έργα και δράσεις σε όλες τις ζώνες του πάρκου.
3. Στις υποζώνες Α1, Α2, Β1 του πάρκου, η ενδεχόμενη περίφραξη νομίμως υφιστάμενων ιδιόκτητων αγρών, όπου κριθεί απαραίτητη, να υλοποιείται μόνον δια φυσικών φυτοφρακτών ή αραιό αγκαθωτό ύψους έως 1,00 μ., για να είναι λειτουργικά τα ενδιαιτήματα της πανίδας και για λόγους αισθητικούς (βλ. Ε.Π.Μ.)
4. Στη ζώνη Β1 εδάφιο 4 να προστεθεί η φράση «συντήρηση μονοπατιών».
Ο Γραμματέας Μιχ. Μιχαλόπουλος
ΚΟΙΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΡΚΑΔΩΝ ΟΡΕΙΒΑΤΩΝ & ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ (Σ.Α.Ο.Ο.) ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Άρθρο 1
Στο αδιαίρετο σύμπλοκο «Προστασία – Αειφόρος Ανάπτυξη», το σκέλος της προστασίας (των τοπίων, της βιοποικιλότητας και των παραδοσιακών αγροτικών δραστηριοτήτων) αποτελεί όχι μόνο το ηθικό και πολιτισμικό πρόταγμα, αλλά αναγκαία προϋπόθεση για την εκπλήρωση του σκέλους της αειφόρου ανάπτυξης. Δηλαδή η διατήρηση ενός ελάχιστου τοπιακού, ιστορικού, οικολογικού και αγροτικού παραγωγικού αποθέματος, αποτελεί αφ’ εαυτού τεράστιο αναπτυξιακό πόρο. Αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών με διαφοροποιημένα ενδιαφέροντα σε ετήσια βάση, αγροοικοτουρισμό υψηλού πολιτιστικού και οικονομικού επιπέδου, κάθετη αύξηση της υπεραξίας των τοπικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη φύση, που οδηγεί στη ματαίωση κάθε είδους μακρόπνοης και βιώσιμης ανάπτυξης, είναι η οριζόντια διασπορά της δόμησης και η άναρχη οικοπεδοποίηση των οικοτόπων προτεραιότητας.
Επομένως η αποτελεσματική ζωνοποίηση των οικοσυστημάτων και η χωροθέτηση των χρήσεων γης, με βασικό γνώμονα την προστασία, έχει ζωτική σημασία για την ύπαρξη ανάπτυξης με αειφορία.
Η ως άνω διαπιστώσεις που είναι και η προμετωπίδα της Ε.Π.Μ. επιβάλλεται να προταχθούν στο Άρθρο περί σκοπών του οικολογικού πάρκου Μαινάλου.
Άρθρο 2
1. Στα όρια του προστατευόμενου πάρκου Μαινάλου, θα έπρεπε να περιλαμβάνονται : α) Το εκπληκτικό φαράγγι του ποταμού Λούσιου, από τη Δημητσάνα έως τον Αλφειό και β) το νότιο Μαίναλο 50,000 στρεμμάτων (καμμένο κατά 30%), από Λούσιο – Καρύταινα – Ελληνικό – Σύρνα – Λυκόχια – Βάγγου – Αραχαμίτα – Βαλτέτσι – Συλίμνα – Τρίπολη. Και αυτό επειδή για λόγους οικολογικούς, επικοινωνίας με τους λοιπούς οικοτόπους της Πελοποννήσου, κοινωνικούς, γεωγραφικούς, μορφολογικούς, αναπτυξιακούς, είναι αναπόσπαστα τμήματα του Μαινάλου και χρήζουν ειδικής προστασίας, όπως επισημαίνει και η Ε.Π.Μ..
2. Τα όρια του πάρκου όπως περιγράφεται στο άρθρο 2 δεν αντιστοιχούν ακριβώς με το σχετικό χάρτη, ούτε με την Ε.Π.Μ., ούτε όμως περιλαμβάνουν όλα τα τμήματα Natura του ανατολικού Μαινάλου.
3. Να διευκρινισθεί ότι, στο βόρειο Μαίναλο, η όδευση από Βαλτεσινίκο έως Καρκαλού έχει ως εξής : Βαλτεσινίκο, Αγία Μαρίνα, Κρυόβρυση, Αγία Παρασκευή, Καλονέρι, Καρκαλού.
4. Στην παράγραφο 1Α2, στη σειρά 8 να γραφεί «δασική» αντί φυσική βλάστηση, χάριν της συμφωνίας προς το εύρος που απεικονίζεται στο χάρτη των ζωνών προστασίας, αλλά και για λόγους ουσίας.
5. Στο τέλος της παραγράφου 1Α2 να προστεθεί η φράση «όπως άλλωστε απεικονίζεται στο σχετικό χάρτη οριοθέτησης», για τους ίδιους λόγους.
6. Αναφορικά με το εδάφιο 2Β1 η ένστασή μας είναι θεμελιώδης.
Η σπουδαιότερη προστατευτέα αξία – οικότοπος, εκ των 11 οικοτόπων του Μαινάλου όσον αφορά :
α) Τη βιοποικιλότητα
β) Την ενότητα και όχι τον κατακερματισμό των οικοσυστημάτων
γ) Τη διατήρηση των φυσικών τοπίων
δ) Τη διάσωση των ενδιαιτημάτων της άγριας ζωής
ε) Την αειφορική άσκηση των παραδοσιακών εκτατικών αγροτικών δραστηριοτήτων είναι τα :
δασικά διάκενα και τα λιβάδια της ορεινής και ημιορεινής ζώνης (+1000 μ).
Σε άπειρα σημεία της, η Ε.Π.Μ. συστηματικά επισημαίνει και τεκμηριώνει τη θεμελιώδη σημασία της διατήρησης αυτών των οικοτόπων, όπως αποκαλύπτουν και τα πιο κάτω στοιχεία :
ΣΚΟΠΟΙ – ΑΝΑΛΥΣΗ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Ε.Π.Μ. ΜΑΙΝΑΛΟΥ
Σελίδα 4 εδ 1.3 & 1.4 – Σελ. 56 εδ.6 – Σελ. 75 παρ. 3, 4, 5, 6, 7, – Σελ. 96 παρ.5 – Σελ. 99 παρ. 5 – Πίνακες σελίδων 100, 101, 102 – Σελ. 103 εδ. 3 – Σελ. 141 παρ. 2, 3 – Σελ. 144 εδ. 4 – Σελ 146 παρ.1 & 4 – Σελ. 147 παρ.3 – Σελ. 149 παρ.2 & 5 – Σελ. 151 παρ.1 , 3, 4 – Σελ. 153 παρ. 2 – Σελ. 159 παρ.6 – Σελ. 160, 161 – Σελ. 162 παρ. 4 – Σελ. 163 παρ. 1, 2, 3 – Σελ. 165 παρ. 1 – Σελ. 166, 167 – Σελ. 169, 170 εδ. 4.4
Η ένταξη των δεκάδων αυτών οικοτόπων πρώτης προτεραιότητας (αναφερόμενων ως εγκαταλελειμμένων αγρών) στη ζώνη Β2, δεν ζωνοποιεί, αλλά κατακερματίζει το οικοσύστημα, και αντίθετα προς την Ε.Π.Μ., μετατρέπει το Μαίναλο σε τεράστια οικιστική Βαβέλ. Επιφέρει ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις στο φυσικό τοπίο, το οικοπεδοποιεί έξω απ’ τις τοπικές αγροπαραγωγικές ανάγκες των κατοίκων και καθιστά το προεδρικό διάταγμα (δήθεν προστασίας του) άνευ αξίας. Δεδομένου μάλιστα ότι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις ήδη προστατεύονται αυτοτελώς από το δασικό νόμο, οι δε γυμνές κορυφές οι άνωθεν των 1.500 μ., καθώς είναι εκτεθειμένες σε ακραίες καιρικές συνθήκες δεν δέχονται ούτως ή άλλως οικιστικές πιέσεις, κάθε λογικός άνθρωπος αναρωτιέται.
Τι προστατεύει και εξυπηρετεί επιτέλους το Π.Δ.;
Επιβάλλεται λοιπόν να ενταχθούν στη ζώνη Β1 όλα τα δασικά διάκενα και τα ημιορεινά και ορεινά λιβάδια ανεξαρτήτως μεγέθους, τα ευρισκόμενα άνωθεν της ισοϋψούς των 1.000μ. ή έστω των 1.100μ και να εξαιρεθούν έτσι από τον Αρμαγεδδώνα της οικοδόμησης.
Με τον τρόπο αυτό η κατακερματισμένη, χαώδης και αδύνατον να περιγραφεί ζώνη αειφορικής διαχείρισης Β1, αποκτά ουσιαστικό περιεχόμενο.
Γίνεται ταυτόχρονα συνεπής προς την Ε.Π.Μ., απλή ως προς την περιγραφή και σαφής ως προς τα όρια, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια νομικών παρερμηνειών.
Άρθρο 3
1. Οι παράγραφοι 5 και 6 του εδαφίου Α2 , δεν περιλαμβάνονταν στο σχέδιο Π.Δ. που συνόδευε την Ε.Π.Μ., και εισήχθησαν είτε εκ λάθους είτε από σκοπιμότητα στο προς διαβούλευση Π.Δ. Ανοίγουν όχι απλώς την κεκρόπορτα, αλλά την πύλη της κολάσεως για το Μαίναλο. Οικοπεδοποιούν εξ ολοκλήρου ακόμα και την Α2 ζώνη, που υποτίθεται ότι βρίσκεται υψηλότερα στην κλίμακα προστασίας της φύσης και του τοπίου με πρόσχημα την υπαίθρια άθληση. Που στο κάτω-κάτω μπορεί να ασκείται ανεμπόδιστα χωρίς την ανάγκη κατασκευών και εγκαταστάσεων, με απλές διαχειριστικές ρυθμίσεις του φορέα διαχείρισης. Τέτοιες απαράδεκτες διατάξεις, σε συνδυασμό με την οικοδόμηση των διακένων που προαναφέραμε, καθιστούν το Π.Δ. προστασίας του Μαινάλου ψευδεπίγραφο. Κυριολεκτικά ένα άδειο πουκάμισο.
Απαιτείται η απόσυρση των παραγράφων 5 και 6 και η επαναφορά της αρχικής πρόβλεψης της Ε.Π.Μ. ως εξής : «Επιτρέπεται η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου και του ορειβατικού καταφυγίου, η συντήρηση, ο εκσυγχρονισμός και η συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών τους και κάθε αναγκαίας εγκατάστασης για την εύρυθμη λειτουργία τους και τη χορήγηση του ειδικού σήματος του Ε.Ο.Τ. Επιβάλλεται η οριοθέτηση και σήμανση του χώρου κατάληψης του Χιονοδρομικού Κέντρου, ώστε να οριστικοποιηθεί η έκταση που καταλαμβάνεται από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις του’’.
2. Ο φορέας διαχείρισης πρέπει όχι απλά να γνωμοδοτεί, αλλά να σχεδιάζει και να συμφωνεί, όταν πρόκειται για έργα και δράσεις σε όλες τις ζώνες του πάρκου.
3. Στις υποζώνες Α1, Α2, Β1 του πάρκου, η ενδεχόμενη περίφραξη νομίμως υφιστάμενων ιδιόκτητων αγρών, όπου κριθεί απαραίτητη, να υλοποιείται μόνον δια φυσικών φυτοφρακτών ή αραιό αγκαθωτό ύψους έως 1,00 μ., για να είναι λειτουργικά τα ενδιαιτήματα της πανίδας και για λόγους αισθητικούς (βλ. Ε.Π.Μ.)
4. Στη ζώνη Β1 εδάφιο 4 να προστεθεί η φράση «συντήρηση μονοπατιών».
Άρθρο 5
Ο Φορέας διαχείρισης δεν πρέπει να είναι απλό υπηρεσιακό όργανο και διεκπεραιωτής της βούλησης της εκάστοτε αποκεντρωμένης ή αιρετής περιφέρειας, κάτι που είναι πιθανό να συμβεί ανεξαρτήτως των προθέσεων των δασαρχείων. Ο Φ.Δ. πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικός, επιστημονικά και διοικητικά στελεχωμένος, με περιβαλλοντική γνώση και ευαισθησία. Να έχει αυτόνομη περιβαλλοντική στόχευση, με επικεφαλής επιστήμονες- φορείς πολιτικής.
Το δασαρχείο, οι Ο.Τ.Α. (Τρίπολης – Μεγαλόπολης – Γορτυνίας), η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και οι δύο ορειβατικοί και περιβαλλοντικοί σύλλογοι της Αρκαδίας, ΣΑΟΟ και ΕΟΣ, πρέπει μεταξύ άλλων φορέων ή προσώπων να συμμετέχουν στο Δ.Σ., όλοι αμισθί.
Ένα τέτοιο σχήμα μπορεί να εμπεδώσει στην τοπική κοινωνία, κουλτούρα ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος του Μαινάλου, που θα φέρει στη συνέχεια βιώσιμη ανάπτυξη και όχι στρεβλή, άναρχη, πελατειακή και πρόσκαιρη οικονομική επέκταση.
Εν όψει της αποστολής του Π.Δ. στο αρμόδιο τμήμα του ΣτΕ για επεξεργασία, θεωρούμε ότι οι προαναφερθείσες επισημάνσεις μας θα τύχουν της προσοχής σας. Ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τις ανακολουθίες του σχεδίου Π.Δ. με την Ε.Π.Μ., και τους σκοπούς ανακήρυξης του Μαινάλου σε προστατευόμενο οικοσύστημα.
Με εκτίμηση,
για το Δ.Σ. του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΕΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Νίκος Παναγιωτόπουλος Μιχάλης Μιχαλόπουλος
Ποιανού το χεράκι διέγραψε την παράγραφο που αφορούσε το Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου; Εξυπηρετεί κάποια συμφέροντα και ποιών; Αν δεν ξέρετε κατά που πέφτει το Μαίναλο και το Χιονοδρομικό του Κέντρο, κάντε τον κόπο να το δείτε στο Google Earth… Παρακαλώ να συμπεριληφθεί η αναφορά στο Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου όπως έχει αναγραφεί στην ειδική περιβαλλοντική μελέτη.
Άρθρο 3
1. Οι παράγραφοι 5 και 6 του εδαφίου Α2 , δεν περιλαμβάνονταν στο σχέδιο Π.Δ. που συνόδευε την Ε.Π.Μ., και εισήχθησαν είτε εκ λάθους είτε από σκοπιμότητα στο προς διαβούλευση Π.Δ. Ανοίγουν όχι απλώς την κεκρόπορτα, αλλά την πύλη της κολάσεως για το Μαίναλο. Οικοπεδοποιούν εξ ολοκλήρου ακόμα και την Α2 ζώνη, που υποτίθεται ότι βρίσκεται υψηλότερα στην κλίμακα προστασίας της φύσης και του τοπίου με πρόσχημα την υπαίθρια άθληση. Που στο κάτω-κάτω μπορεί να ασκείται ανεμπόδιστα χωρίς την ανάγκη κατασκευών και εγκαταστάσεων, με απλές διαχειριστικές ρυθμίσεις του φορέα διαχείρισης. Τέτοιες απαράδεκτες διατάξεις, σε συνδυασμό με την οικοδόμηση των διακένων που προαναφέραμε, καθιστούν το Π.Δ. προστασίας του Μαινάλου ψευδεπίγραφο. Κυριολεκτικά ένα άδειο πουκάμισο.
Απαιτείται η απόσυρση των παραγράφων 5 και 6 και η επαναφορά της αρχικής πρόβλεψης της Ε.Π.Μ. ως εξής : «Επιτρέπεται η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου και του ορειβατικού καταφυγίου, η συντήρηση, ο εκσυγχρονισμός και η συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών τους και κάθε αναγκαίας εγκατάστασης για την εύρυθμη λειτουργία τους και τη χορήγηση του ειδικού σήματος του Ε.Ο.Τ. Επιβάλλεται η οριοθέτηση και σήμανση του χώρου κατάληψης του Χιονοδρομικού Κέντρου, ώστε να οριστικοποιηθεί η έκταση που καταλαμβάνεται από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις του’’.
2. Ο φορέας διαχείρισης πρέπει όχι απλά να γνωμοδοτεί, αλλά να σχεδιάζει και να συμφωνεί, όταν πρόκειται για έργα και δράσεις σε όλες τις ζώνες του πάρκου.
3. Στις υποζώνες Α1, Α2, Β1 του πάρκου, η ενδεχόμενη περίφραξη νομίμως υφιστάμενων ιδιόκτητων αγρών, όπου κριθεί απαραίτητη, να υλοποιείται μόνον δια φυσικών φυτοφρακτών ή αραιό αγκαθωτό ύψους έως 1,00 μ., για να είναι λειτουργικά τα ενδιαιτήματα της πανίδας και για λόγους αισθητικούς (βλ. Ε.Π.Μ.)
4. Στη ζώνη Β1 εδάφιο 4 να προστεθεί η φράση «συντήρηση μονοπατιών».
Άρθρο 3. Επιτρεπόμενες χρήσεις.
– Θεωρώ πως θα έπρεπε να υπάρχουν χωροθετημένοι χώροι αναψυχής και άθλησης στις ορεινές περιοχές της προστατευόμενης περιοχής, όπως και κατάλληλοι χώροι θέας.
– Στην ευρύτερη περιοχή προστασίας όπως προβλέπεται στο σχέδιο Π.Δ συνεχίζεται να εφαρμόζεται το σχέδιο της δασικής διαχείρισης. Η διαχείριση των υπόψη δασών όμως προβλέπει, φαντάζομαι, και ανάλογες υλοτομίες στα πλαίσια βέβαια της αειφορίας και υλοτομία όπως γνωρίζουμε για την Ελλάδα σημαίνει την αποκομιδή από το Δάσος της βιομάζας του ξύλου και σε ορισμένες περιπτώσεις του φλοιού και των χονδρότερων κλάδων. Η βιομάζα των υπολοίπων κατηγοριών παραμένει στο Δάσος είτε γιατί δεν συμφέρει να αποκομισθεί, είτε γιατί χρειάζεται εξειδικευμένη τεχνική και εξειδικευμένο εξοπλισμό ή ακόμη γιατί δεν υπήρξε η κατάλληλη τεχνολογία μεταποίησης και αξιοποίησής της. Η ακριβής γνώση του μεγέθους αυτής της βιομάζας θα μπορούσε ίσως να οδηγήσει στην αξιοποίησή της για ενεργειακούς σκοπούς, (πολύ περισσότερο σήμερα λόγω της κρίσης και της ανόδου της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης) οπότε αυτόματα θα λιγόστευαν και οι κίνδυνοι πυρκαγιών, αφού θα μειώνονταν σημαντικά η καύσιμη ύλη. Για τον σκοπό αυτό καλό θα ήταν, εφόσον από τα στοιχεία προκύψει η δυνατότητα αξιοποίησης της βιομάζας, να προβλεφθεί η χωροθέτηση ενός χώρου όπου θα ιδρυθεί μια τέτοια μικρή βιομηχανία, προς όφελος και της τοπικής κοινωνίας.
– Ορθά επισημαίνεται στο σχέδιο Π.Δ η συνέχιση της μελισσοκομίας στη ευρύτερη περιοχή προστασίας, όμως θα πρέπει να σταματήσει η αρμόδια Δ/νση (αν δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα) να επιδοτεί τoν εμβολιασμό των δασικών δένδρων (κυρίως πεύκων) με το έντομο marchalina Hellenica με τις γνωστές συνέπειες που όλοι γίναμε μάρτυρες και βέβαια σε βάρος της υγιούς ανάπτυξης των δασών.
– Επίσης κατά το σχέδιο Π.Δ. προβλέπεται η συνέχιση της παραδοσιακής κτηνοτροφίας ενώ ειδικότερα για αυτή προβλέπεται η εκπόνηση και έγκριση από τον φορέα διαχείρισης και την Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης σχετικού διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητος. Η παράγραφος αυτή θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί και αυτό διότι η δασική υπηρεσία με το κατάλληλο και έμπειρο δασοτεχνικό προσωπικό που διαθέτει δεν μπορεί να εξαιρεθεί από την έγκριση και εκπόνηση των υπόψη μελετών από την περιοχή ευθύνης του, ενώ η Δ/νση Αγρ. Ανάπτυξης με το δικό της προσωπικό μπορεί να ανταποκριθεί φαντάζομαι στη περιοχή όμως αρμοδιότητός της. Αν κανείς πει πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αφού την αρμοδιότητα του Φορέα Διαχείρισης την έχει το αρμόδιο Δασαρχείο και πάλι σφάλει διότι θα εγκρίνει τις μελέτες το Δασαρχείο σαν Φορέας χωρίς την νόμιμα ιεραρχική θεώρηση και έγκριση των μελετών.
Κοίτες χειμάρρων, ζώνες παρόχθιας βλάστησης
Ορθά το σχέδιο Π.Δ προβλέπει την οριοθέτηση και χαρτογράφηση της κοίτης των ποταμών και της παρόχθιας ζώνης των ποταμών συνεχούς ροής της περιοχής, από τις αρμόδιες υπηρεσίες, όμως αυτό θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να είχε γίνει πριν την υπογραφή του Π.Δ. Ακόμη και έτσι όμως θα πρέπει να προβλεφθεί ο αναγκαίος χρόνος που οι συγκεκριμένες υπηρεσίες θα έχουν ολοκληρώσει την ανωτέρω οριοθέτηση και χαρτογράφηση. Πέραν τούτο θα πρέπει να γίνεται μνεία για την περιοδική καταγραφή της ρύπανσης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων των υπόψη ποταμών, αλλά και την καταγραφή και παρακολούθηση της πανίδας και χλωρίδας αυτών, ενώ η φύλαξη (σημειώνω και πάλι) των υπόψη ποταμών από τον Φορέα Διαχείρισης θεωρώ ότι πρέπει να αποτελεί το πρώτο του μέλημα.
Απόστολος Άνδρου
τ. Γενικός Δ/ντης Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής
τ. Πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Και ανάπλασης του Κηφισού Ποταμού και τακτικό μέλος του Μητροπολιτικού Φορέα Διαχείρισης Και ανάπλασης των Προστατευόμενων Περιοχών της Αττικής
Το «χαμένο» Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου η πώς Δεν βλέπουμε ολόκληρο Χιονοδρομικό Κέντρο.
Το άρθρο 3 του παρόντος ΠΔ είναι ακριβής αντιγραφή (και σωστά) της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης Όρους Μαινάλου με τίτλο «Διατήρηση και διαχείριση του όρους Μαίναλο» εκτός δυο παραγράφων των 5 & 6 ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ στην Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη.
Αντίθετα λείπει ΟΛΟΚΛΗΡΗ η παράγραφος της ΕΠΜ που αφορά το Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου. (αναγνωρισμένο ως τέτοιο και από τον ΕΟΤ με την με αριθμό 509922 απόφαση του Ε.Ο.Τ. της 18/07/2012).Ακόμη εν αντιθέσει με την ΕΠΜ, ΔΕΝ υπάρχει καμία απολύτως αναφορά σε αυτό σε ολόκληρο το ΠΔ. Για όποιον δεν γνωρίζει, το μικρό οικογενειακό αυτό Χιονοδρομικό Κέντρο Μαινάλου ευρίσκεται εκεί 50 περίπου έτη δίπλα στο Ορειβατικό Καταφύγιο Μαινάλου το οποίο επίσης χάθηκε από το ΠΔ.
Γιατί να «χάθηκαν» άραγε από τα μάτια των συντακτών του ΠΔ;
Φιλικά
Μιχαλόπουλος Μιχάλης Γραμματέας του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Τρίπολης
ΘΕΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
Άρθρο 3
1. Οι παράγραφοι 5 και 6 του εδαφίου Α2 , δεν περιλαμβάνονταν στο σχέδιο Π.Δ. που συνόδευε την Ε.Π.Μ., και εισήχθησαν είτε εκ λάθους είτε από σκοπιμότητα στο προς διαβούλευση Π.Δ. Ανοίγουν όχι απλώς την κεκρόπορτα, αλλά την πύλη της κολάσεως για το Μαίναλο. Οικοπεδοποιούν εξ ολοκλήρου ακόμα και την Α2 ζώνη, που υποτίθεται ότι βρίσκεται υψηλότερα στην κλίμακα προστασίας της φύσης και του τοπίου με πρόσχημα την υπαίθρια άθληση. Που στο κάτω-κάτω μπορεί να ασκείται ανεμπόδιστα χωρίς την ανάγκη κατασκευών και εγκαταστάσεων, με απλές διαχειριστικές ρυθμίσεις του φορέα διαχείρισης. Τέτοιες απαράδεκτες διατάξεις, σε συνδυασμό με την οικοδόμηση των διακένων που προαναφέραμε, καθιστούν το Π.Δ. προστασίας του Μαινάλου ψευδεπίγραφο. Κυριολεκτικά ένα άδειο πουκάμισο.
Απαιτείται η απόσυρση των παραγράφων 5 και 6 και η επαναφορά της αρχικής πρόβλεψης της Ε.Π.Μ. ως εξής : «Επιτρέπεται η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου και του ορειβατικού καταφυγίου, η συντήρηση, ο εκσυγχρονισμός και η συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών τους και κάθε αναγκαίας εγκατάστασης για την εύρυθμη λειτουργία τους και τη χορήγηση του ειδικού σήματος του Ε.Ο.Τ. Επιβάλλεται η οριοθέτηση και σήμανση του χώρου κατάληψης του Χιονοδρομικού Κέντρου, ώστε να οριστικοποιηθεί η έκταση που καταλαμβάνεται από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις του’’.
2. Ο φορέας διαχείρισης πρέπει όχι απλά να γνωμοδοτεί, αλλά να σχεδιάζει και να συμφωνεί, όταν πρόκειται για έργα και δράσεις σε όλες τις ζώνες του πάρκου.
3. Στις υποζώνες Α1, Α2, Β1 του πάρκου, η ενδεχόμενη περίφραξη νομίμως υφιστάμενων ιδιόκτητων αγρών, όπου κριθεί απαραίτητη, να υλοποιείται μόνον δια φυσικών φυτοφρακτών ή αραιό αγκαθωτό ύψους έως 1,00 μ., για να είναι λειτουργικά τα ενδιαιτήματα της πανίδας και για λόγους αισθητικούς (βλ. Ε.Π.Μ.)
4. Στη ζώνη Β1 εδάφιο 4 να προστεθεί η φράση «συντήρηση μονοπατιών».
Ο Φορέας διαχείρισης δεν πρέπει να είναι απλό υπηρεσιακό όργανο και διεκπεραιωτής της βούλησης της εκάστοτε αποκεντρωμένης ή αιρετής περιφέρειας, κάτι που είναι πιθανό να συμβεί ανεξαρτήτως των προθέσεων των δασαρχείων. Ο Φ.Δ. πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικός, επιστημονικά και διοικητικά στελεχωμένος, με περιβαλλοντική γνώση και ευαισθησία. Να έχει αυτόνομη περιβαλλοντική στόχευση, με επικεφαλής επιστήμονες- φορείς πολιτικής.
Το δασαρχείο, οι Ο.Τ.Α. (Τρίπολης – Μεγαλόπολης – Γορτυνίας), η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και οι δύο ορειβατικοί και περιβαλλοντικοί σύλλογοι της Αρκαδίας, ΣΑΟΟ και ΕΟΣ, πρέπει μεταξύ άλλων φορέων ή προσώπων να συμμετέχουν στο Δ.Σ., όλοι αμισθί.
Ένα τέτοιο σχήμα μπορεί να εμπεδώσει στην τοπική κοινωνία, κουλτούρα ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος του Μαινάλου, που θα φέρει στη συνέχεια βιώσιμη ανάπτυξη και όχι στρεβλή, άναρχη, πελατειακή και πρόσκαιρη οικονομική επέκταση.
Εν όψει της αποστολής του Π.Δ. στο αρμόδιο τμήμα του ΣτΕ για επεξεργασία, θεωρούμε ότι οι προαναφερθείσες επισημάνσεις μας θα τύχουν της προσοχής σας. Ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τις ανακολουθίες του σχεδίου Π.Δ. με την Ε.Π.Μ., και τους σκοπούς ανακήρυξης του Μαινάλου σε προστατευόμενο οικοσύστημα.
1. Οι παράγραφοι 5 και 6 του εδαφίου Α2 , δεν περιλαμβάνονταν στο σχέδιο Π.Δ. που συνόδευε την Ε.Π.Μ., και εισήχθησαν είτε εκ λάθους είτε από σκοπιμότητα στο προς διαβούλευση Π.Δ. Ανοίγουν όχι απλώς την κεκρόπορτα, αλλά την πύλη της κολάσεως για το Μαίναλο. Οικοπεδοποιούν εξ ολοκλήρου ακόμα και την Α2 ζώνη, που υποτίθεται ότι βρίσκεται υψηλότερα στην κλίμακα προστασίας της φύσης και του τοπίου με πρόσχημα την υπαίθρια άθληση. Που στο κάτω-κάτω μπορεί να ασκείται ανεμπόδιστα χωρίς την ανάγκη κατασκευών και εγκαταστάσεων, με απλές διαχειριστικές ρυθμίσεις του φορέα διαχείρισης. Τέτοιες απαράδεκτες διατάξεις, σε συνδυασμό με την οικοδόμηση των διακένων που προαναφέραμε, καθιστούν το Π.Δ. προστασίας του Μαινάλου ψευδεπίγραφο. Κυριολεκτικά ένα άδειο πουκάμισο.
Απαιτείται η απόσυρση των παραγράφων 5 και 6 και η επαναφορά της αρχικής πρόβλεψης της Ε.Π.Μ. ως εξής : «Επιτρέπεται η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου και του ορειβατικού καταφυγίου, η συντήρηση, ο εκσυγχρονισμός και η συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών τους και κάθε αναγκαίας εγκατάστασης για τη χορήγηση του ειδικού σήματος του Ε.Ο.Τ. Επιβάλλεται η οριοθέτηση και σήμανση του χώρου κατάληψης του Χιονοδρομικού Κέντρου, ώστε να οριστικοποιηθεί η έκταση που καταλαμβάνεται από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις του’’.
2. Ο φορέας διαχείρισης πρέπει όχι απλά να γνωμοδοτεί, αλλά να σχεδιάζει και να συμφωνεί, όταν πρόκειται για έργα και δράσεις σε όλες τις ζώνες του πάρκου.
3. Στις υποζώνες Α1, Α2, Β1 του πάρκου, η ενδεχόμενη περίφραξη νομίμως υφιστάμενων ιδιόκτητων αγρών, όπου κριθεί απαραίτητη, να υλοποιείται μόνον δια φυσικών φυτοφρακτών ή αραιό αγκαθωτό ύψους έως 1,00 μ., για να είναι λειτουργικά τα ενδιαιτήματα της πανίδας και για λόγους αισθητικούς (βλ. Ε.Π.Μ.)
4. Στη ζώνη Β1 εδάφιο 4 να προστεθεί η φράση «συντήρηση μονοπατιών».
Άρθρο 3 – Επιτρεπόμενες Χρήσεις : Στις χρήσεις που προτείνονται ανά χαρακτηριζόμενη Ζώνη, δεν υπάρχουν σαφείς κατευθύνσεις για δραστηριότητες οι οποίες θα συμβάλλουν αφενός μεν στην πραγματική προστασία της περιοχής, αφετέρου δε, θα «παράγουν» διαχρονικά οικονομικούς πόρους που θα εξυπηρετούν έμμεσα ή άμεσα τις ανάγκες του Φορέα Διαχείρισης που ορίζεται στο Άρθρο 5. Σε διεθνές επίπεδο μελετών αυτής της κατηγορίας, η πρώτη μέριμνα αφορά την ορθολογική και προκαθορισμένη χωροθέτηση συγκεκριμένων περιοχών για ανάπτυξη ορεινών θυλάκων οικισμών β΄κατοικίας και ξενοδοχειακών μονάδων με σκοπό, αφενός μεν τη δημιουργία εσόδων για την τοπική κοινωνία, τους ΟΤΑ και τους φορείς διαχείρισης, αφετέρου δε για να αποφευχθεί η διάσπαρτη εκτός σχεδίου δόμηση και κάθε μορφής μη ελεγχόμενη ανάπτυξη. Αντίθετα, κάθε «οριοθετημένη» χωρικά κατηγορία δραστηριότητας αποτελεί από μόνη της ένα βασικό υπαρκτό πλαίσιο και κοινή συνισταμένη για την προστασία της περιοχής.
Σε ορεινές περιοχές προστασίας είναι εξαιρετικά αναγκαίο να χωροθετούνται περιοχές με χώρους αναψυχής και αθλητισμού, δραστηριότητες που συμβάλλουν καθοριστικά στον έλεγχο, την προστασία και κατά συνέπεια τη δημιουργία οικονομικών πόρων για την υλοποίηση αυτών των σκοπών.
Ένα άλλο παράδειγμα πρόβλεψης και σύγχρονης αντίληψης για την εφαρμογή της Ε.Π. Μελέτης και την αποτελεσματικότητά της, θα ήταν η χωροθέτηση σε κατάλληλη περιοχή στα όρια ή πλησίον της περιοχής μελέτης, ενός μικρού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας από βιομάζα, δηλ. από την δασική ύλη που θα προέρχεται από τον καθαρισμό των δασικών εκτάσεων και τα υπολείμματα της υλοτομίας καθώς και από τα παραπροϊόντα των γεωργικών και κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων της περιοχής.
Γενικά, κάθε χωροθέτηση που αποτελεί προτροπή για αυστηρά ελεγχόμενη ανθρώπινη/οικονομική δραστηριότητα, μπορεί να αποτελεί τον πλέον σημαντικό παράγοντα για την προστασία του συνόλου της περιοχής. Οι γενικού περιεχομένου απαγορεύσεις δεν έχουν φέρει ποτέ αποτελέσματα και παράγονται από αδυναμία ή ατολμία για ρητή θεσμοθέτηση αυστηρών, επιστημονικά αποδεκτών και δίκαιων κανόνων για τη «ζωή» μίας περιοχής ως Περιφερειακού Πάρκου, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ιστορική, πολιτιστική, η φυσική κληρονομιά και η βιοποικιλότητα για τον ίδιο τον άνθρωπο και σε εναρμονισμό με την διαβίωσή του στην περιοχή του όρους Μαίναλο.
Η μελισσοκομία στο Μαίναλο και σε οποιαδήποτε ζώνη προστασίας του πρέπει πάση θυσία να απαγορευθεί, διότι στηρίζεται στην παραγωγή μελιτώματος (σακχαρωδών εκκρίσεων) εντόμων απομυζούντων χυμούς δέντρων ελάτης. Η διάδοση των εν λόγω εντόμων (εμβολιασμοί) σε ελατοδάση ή τμήματα ελατοδασών μη προσβεβλημένα αποτελεί πράξη ανεπίτρεπτη για τη χώρα μας, διότι ενισχύει λίγο ή πολύ το σημαντικό υδατικό έλλειμμα των δέντρων κατά τη διάρκεια του θέρους, με αποτέλεσμα την εξασθένηση των δέντρων ή και τη νέκρωσή τους, λόγω δευτερογενούς προσβολής από φλoιοφάγα έντομα, καθώς και τη μειωμένη αντίστασή τους στις πυρκαγιές. Οι καταστροφικές πυρκαγιές και οι νεκρώσεις δέντρων ελάτης στο Μαίναλο και σε άλλα ελατοδάση τα τελευταία χρόνια δεν είναι άσχετες με την συνεχώς εντεινόμενη μελισσοτροφία. Πέραν τούτου, ο πολύ μεγάλος μελισσών κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο αποτελεί όχι μόνο πρόβλημα, αλλά και κίνδυνο για τους επισκέπτες του βουνού κατά την ίδια περίοδο.
Σχόλιο εκ μέρους του ΔΣ της Ελληνικής Λιβαδοπονικής Εταιρείας:
Το ΔΣ της Ελληνικής Λιβαδοπονικής Εταιρείας διαπιστώνει ότι στο άρθρο 3 η αναφορά περί εκπόνησης και έγκρισης από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας ώστε να καθορίζονται οι ενδεδειγμένοι όροι άσκησης και η μέγιστη επιτρεπόμενη πυκνότητα ζώων αντίκειται των διατάξεων του Ν.Δ. 86/1969 “Περί Δασικού Κώδικος της Χώρας”, και του ν. 1734/1987 “Βοσκότοποι και ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με κτηνοτροφική αποκατάσταση και με άλλες παραχωρήσεις καθώς και θεμάτων που αφορούν δασικές εκτάσεις” όπου σαφώς ορίζεται ότι οι μελέτες ορεινών βοσκοτόπων, θα πρέπει να εκπονούνται και να επιβλέπονται αποκλειστικά από τη Δασική Υπηρεσία αφού αφορούν δασικές εκτάσεις και όχι αγροτικές.
Η Δασική Υπηρεσία και το επιστημονικό της προσωπικό (δασολόγοι, δασοπόνοι) είναι οι μόνοι που κατέχουν το θεωρητικό και εμπειρικό υπόβαθρο εκπόνησης ολοκληρωμένων διαχειριστικών μελετών βόσκησης, όπου η βόσκηση ενός βοσκότοπου, τόσο από αγροτικά όσο και άγρια ζώα, ρυθμίζεται με βάση την παγκοσμίως αποδεκτό νοούμενο δίπολο βοσκοφόρτωσης και βοσκοϊκανότητας και όχι της πυκνότητας.
Ακόμη μία περιοχή της χώρας, γενικών διαστάσεων 30 x 25 km, όπου απαγορεύεται ή πιο όμορφα, δεν προβλέπεται η εξορυκτική δραστηριότητα, ούτε ακόμη των διακοσμητικών πετρωμάτων που προορίζονται για τις ανάγκες της τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Εφόσον επιτρέπεται η δόμηση, προφανώς υπονοείται η μεταφορά τέτοιων υλικών, με ο,τι αυτό επιφέρει στο συνολικό κόστος προμήθειας, από μεγαλύτερες αποστάσεις, όπου και εκεί όμορφα βουνά υπάρχουν, όπως άλλωστε όμορφη είναι όλη η χώρα μας, ή κατασκευή οικοδομημάτων με τσιμέντο και σοβά ή το πολύ-πολύ με ιταλικό πλακάκι.
Δυστυχώς, ακόμη μία επανάληψη του ίδιου έργου που βλέπουμε και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε για πολλά χρόνια ακόμη (;) και δυστυχώς όχι τουρκικής παραγωγής, αλλά εγχώριας. Πάντως θα είμαστε ήσυχοι ότι την Ελλάδα θα την παραδώσουμε στους δανειστές μας όμορφη και απαλλαγμένη από οτιδήποτε ενοχλητικό.
Όσον αφορά τις διατυπώσεις που γίνονται για την βόσκηση σε επί μέρους ζώνες και την αναγκαιότητα εκπόνησης και έγκρισης από τον φορέα διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης, διαχειριστικού σχεδίου και μελέτη βοσκοϊκανότητας, θα πρέπει να γίνει επαναδιατύπωση , προς την κατεύθυνση να αποσαφηνισθεί ότι γίνεται αναφορά σε αγροτικές και χέρσες αγροτικές εκτάσεις και τεχνικούς λειμώνες, για δε τις δασικού χαρακτήρα εκτάσεις θα πρέπει να εμπλέκεται και η οικεία δασική υπηρεσία και να εγκρίνεται αρμοδίως εντός τριετίας ως δασοτεχνικό έργο, διαχειριστική μελέτη δασικών βοσκοτόπων,που θα καθορίζει και την κατά χώρο ,είδος ζώου καιπληθυσμιακή φόρτωση, βόσκηση των εκτάσεων.
Στο άρθρο 3 αναφέρεται ότι η εκπόνηση του διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας απαιτείται από τη Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης.
Αυτό είναι αυθαίρετο και αντιβαίνει στην εθνική νομοθεσία, όπου αυτές οι μελέτες, σύμφωνα και με το δασικό κώδικα, θα πρέπει να επιβλέπονται αποκλειστικά από τη Δασική Υπηρεσία αφού αφορούν δασικές εκτάσεις και όχι αγροτικές. Για αυτό το λόγο και η Δασική υπηρεσια είναι ενήμερη για το ιστορικό των περιοχών αυτών και μπορεί να συνδράμει πιο αποτελεσματικά και επικοδομητικά.
Η Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης, μπορεί να έχει εθελοντικό και συμβουλευτικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία.
Σε ότι αφορά στη βόσκηση, το διαχειριστικό σχέδιο θα πρέπει να εγκριθεί και από την οικεία δασική υπηρεσία (οι περισσότερες βοσκόμενες εκτάσεις είναι δασικές εκτάσεις). Η πυκνότητα ζώων είναι μικρής σημασίας παράμετρος γιατί απλά περιγράφει τον αριθμό ζώων σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Αυτό που χρειάζεται είναι η βοσκοφόρτωση που έχει σχέση με τη βοσκοϊκανότητα και την παραγωγική ικανότητα του συγκεκριμένου τόπου (δηλ. τη διαθέσιμη βοσκήσιμη ύλη).