Άρθρο 56: Μη εφαρμογή ευεργετημάτων

Τα ευεργετήματα που προβλέπονται στα άρθρα 52, 53, 54 και 55 αίρονται ολικά ή μερικά , όταν κάποια από τις πράξεις που αναφέρονται στα άρθρα αυτά έχει ως κύριο στόχο ή ως έναν από τους κύριους στόχους τη φοροδιαφυγή ή τη φοροαποφυγή. Το γεγονός ότι η πράξη δεν πραγματοποιείται για οικονομικά θεμιτούς λόγους, όπως είναι η αναδιάρθρωση ή η ορθολογικότερη οργάνωση των δραστηριοτήτων των εταιρειών που ενέχονται στη σχετική πράξη, μπορεί να αποτελέσει τεκμήριο ότι κύριος ή ένας από τους κύριους στόχους της πράξης αυτής είναι η φοροδιαφυγή ή η φοροαποφυγή.

  • 3 Ιουλίου 2013, 14:25 | Ι.Σ.

    Είναι γεγονός ότι το πρόβλημα της φοροαποφυγής εμφανίζεται κυρίως στο πεδίο των ενδοομιλικών συναλλαγών και των συναλλαγών με φορολογικούς κατοίκους μη συνεργασίμων κρατών. Όμως, φαινόμενα φοροαποφυγής εμφανίζονται σε πάσης φύσεως επιχειρηματικές δραστηριότητες (ιδίως της παλαιάς Δ΄ πηγής), αλλά και επί εισοδημάτων από κεφάλαιο, είτε πρόκειται για εισόδημα από κινητές αξίες και δικαιώματα, είτε, ακόμη και για εισόδημα από ακίνητα (έχει υπάρξει ακόμη και περίπτωση εικονικής ετερόρρυθμης εταιρείας, που υπέκρυπτε μίσθωση ακινήτου!), κατά πάσα βεβαιότητα δε, η νεοεισαγόμενη φορολογική διάκριση μεταξύ εισοδήματος και υπεραξίας κεφαλαίου θα αποτελέσει νέο πεδίο δόξης λαμπρό για τέτοια φαινόμενα. Επομένως, χωρίς να παραγνωρίζεται ότι η εισαγωγή ρητρών κατά της φοροαποφυγής ήδη αποτελεί καινοτομία για το ελληνικό φορολογικό δίκαιο, ώστε η περίσκεψη του νομοθέτη περί την έκταση εφαρμογής των νέων κανόνων να παρίσταται δικαιολογημένη, ενδείκνυται να εξετασθεί η σκοπιμότητα θέσπισης γενικού κανόνα, κατά τα πρότυπα του Καναδά, της Αυστραλίας και της Ν. Ζηλανδίας (τροποποιήσεις της φορολογικής νομοθεσίας προς την αυτή κατεύθυνση ήδη μελετώνται και στην Μ Βρετανία: http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&cad=rja&ved=0CD4QFjAD&url=http%3A%2F%2Fwww.parliament.uk%2Fbriefing-papers%2FSN06265.pdf&ei=AxPUUcuwFoSOOOrGgKAJ&usg=AFQjCNGdF3t5KXgjbjCmo5eyTNjsYIyHig&sig2=q4wjwVhNetjCFhxP3bDVwQ&bvm=bv.48705608,d.ZWU, http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=5&cad=rja&ved=0CEQQFjAE&url=http%3A%2F%2Fwww.parliament.uk%2Fbriefing-papers%2FSN02956.pdf&ei=AxPUUcuwFoSOOOrGgKAJ&usg=AFQjCNFc1-NBW4YgXrM17ozHVeUdg4lLVQ&sig2=j7eKbiQA6tgZI2K_lYwwsg&bvm=bv.48705608,d.ZWU, http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/20130129110402/http://www.hm-treasury.gov.uk/d/gaar_final_report_111111.pdf), που θα προβλέπει ότι δεν αναγνωρίζεται και δεν παράγει φορολογικά αποτελέσματα, κάθε συναλλαγή, δραστηριότητα, συμπεριφορά και εν γένει μορφή, ή οργάνωση επιχειρηματικής δραστηριότητας ή επιτηδεύματος, αν από το σύνολο των περιστάσεων μπορεί ευλόγως να συναχθεί ότι η δεν υπηρετεί, ούτε συνδέεται με σκοπό αναγόμενο στην άσκηση του επιτηδεύματος ή της επιχειρηματικής δραστηριότητας, παρά αποβλέπει κυρίως στην απόκτηση φορολογικού πλεονεκτήματος.