1. Οι δαπάνες τόκων δεν αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες, στο βαθμό που οι πλεονάζουσες δαπάνες τόκων υπερβαίνουν το δέκα τοις εκατό (10%) των φορολογητέων κερδών προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA). Τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων καθορίζονται με βάση τις οικονομικές καταστάσεις που συντάσσονται σύμφωνα με τους ελληνικούς κανόνες λογιστικής με τις φορολογικές αναπροσαρμογές που προβλέπονται στον Κ.Φ.Ε.
2. Ο όρος «πλεονάζουσες δαπάνες τόκων» σημαίνει το πλεόνασμα των δαπανών τόκων έναντι του εισοδήματος από τόκους .
3. Στους τόκους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν περιλαμβάνονται αυτοί που προκύπτουν από τραπεζικά δάνεια, με εξαίρεση αυτά για τα οποία έχει χορηγηθεί οποιασδήποτε μορφής εγγύηση από συνδεδεμένο με την επιχείρηση μέρος κατά την έννοια του άρθρου 2 του παρόντος.
4. Κάθε δαπάνη τόκων που δεν εκπίπτει σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου μεταφέρεται για πέντε (5) έτη.
5. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων δεν εφαρμόζονται για τα πιστωτικά ιδρύματα.
Αρχικά πρέπει να παρατηρηθεί ότι είναι ορθό να ρυθμιστεί η υποκεφαλαιοδότηση. Ωστόσο η προτεινόμενη διάταξη έχει σειρά από προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν προκειμένου να μην αποτελέσει πρόσκομμα στις επενδύσεις. Ειδικότερα:
(α) Το ποσοστό 10% είναι απαράδεκτα χαμηλό. Θα πρότεινα τουλάχιστον 50%.
(β) Η θέση ενός ποσοστού και μόνο ανεξάρτητα από το είδος της επιχείρησης και από τον βαθμό στον οποίο αυτή είναι εντάσεως κεφαλαίου, δεν είναι ορθή. Πρέπει να εξεταστούν αλλοδαπά πρότυπα στο ζήτημα αυτό.
(γ) Σε πάρα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι τράπεζες απαιτούν από τους μετόχους – φυσικά πρόσωπα να εγγυώνται για τα δάνεια της εταιρείας. Όπως είναι σήμερα η διάταξη μπορεί να οδηγήσει τις επιχειρήσεις αυτές σε καταστροφή, αφού δεν θα εκπίπτει το μεγαλύτερο μέρος των τόκων. Μια πιθανή λύση θα ήταν να εξειρεθούν οι εγγυήσεις που παρέχονται από φυσικά πρόσωπα.
(δ) Πρέπει να καταστεί σαφές προς αποφυγή παρερμηνειών, ότι στην έννοια της εγγύησης δεν περιέχεται το ενέχυρο επί των μετοχών ή εταιρικών μεριδίων του οφειλέτη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό επειδή συχνά στις χρηματοδοτήσεις οι δανειστές απαιτούν να λαμβάνουν ενέχυρο επί των μετοχών.
(ε) Δεν πρέπει να εξαιρούνται μόνο τα τρπεζικά δάνεια, αλλά και τα δάνεια από άλλους φορείς, όπως χρηματοδοτικά ιδρύματα, venture capital funds, mezzanine funds, hedge funds κλπ. Όπως είναι η διάταξη μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε νέες μορφές χρηματοδότησης ή στη χρηματοδότηση ελληνικών επιχειρήσεων μέσω ομολογιακών δανείων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ενόψει του ότι οι τράπεζες στην ΕΕ βρίσκονται σε φάση απομόχλευσης μειώνοντας την παροχή δανεισμού με αποτέλεσμα το κενό να καλύπτεται μέσω άλλων χρηματοδοτικών φορέων.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ (Ε.Ε.Ε.Χ.Μ.)
Προτείνουμε στην παρ. 5 του άρθρου αυτού να συμπεριληφθούν και οι εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης ως ακολούθως:
5. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων δεν εφαρμόζονται για τα πιστωτικά ιδρύματα και τις εταιρείες χρηματοδοτικών μισθώσεων.
Ιωάννης Κλοκίδης
Πρόεδρος Ε.Ε.Ε.Χ.Μ.