Άρθρο 33: Λογιστικός διαχωρισμός

1. Οι επιχειρήσεις που παρέχουν δημόσια δίκτυα ή δημόσιες υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών και έχουν ειδικά ή αποκλειστικά δικαιώματα παροχής υπηρεσιών σε άλλες αγορές πλην των αγορών δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος της Ε.Ε, οφείλουν:
α) να τηρούν χωριστούς λογαριασμούς, στο πλαίσιο εφαρμογής των διατάξεων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Κ.Β.Σ.) Π.Δ. 186/1992 (ΦΕΚ 84 Α΄) και των αρχών της λογιστικής, για τις δραστηριότητες που συνδέονται με την παροχή δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ως διαφορετικά νομικά πρόσωπα. Στους λογαριασμούς αναφέρονται τα στοιχεία κόστους και εσόδων, η βάση υπολογισμού τους και η χρησιμοποιούμενη λεπτομερής μέθοδος απονομής τους, συμπεριλαμβανομένης της αναλυτικής κατάστασης των παγίων στοιχείων του ενεργητικού και των διαρθρωτικών δαπανών που συνδέονται με τις δραστηριότητες παροχής δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ή
β) να διαχωρίζουν διαρθρωτικά τις δραστηριότητές τους που σχετίζονται με την παροχή δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, από δραστηριότητές τους που δεν έχουν σχέση με τα ανωτέρω.
Οι απαιτήσεις του πρώτου εδαφίου εφαρμόζονται μόνο σε επιχειρήσεις των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών για τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την παροχή δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, υπερβαίνει τα πενήντα εκατομμύρια ευρώ.

2. Οι επιχειρήσεις που υπόκεινται στις υποχρεώσεις που επιβάλλονται δυνάμει της προηγούμενης παραγράφου καταρτίζουν και υποβάλλουν τις οικονομικές εκθέσεις τους σε ανεξάρτητο ελεγκτή και τις δημοσιεύουν κατά την επόμενη παράγραφο, εκτός εάν υπόκεινται στο εταιρικό δίκαιο ή εμπίπτουν στα κριτήρια μικρομεσαίων επιχειρήσεων των κοινοτικών λογιστικών κανόνων. Ο έλεγχος αυτός διεξάγεται σύμφωνα με τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου και του παρόντος.

3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, μετά από εισήγηση της Ε.Ε.Τ.Τ., καθορίζεται το περιεχόμενο των οικονομικών εκθέσεων, ο τρόπος δημοσιότητάς τους και ο λογιστικός έλεγχος στον οποίο υπόκεινται οι επιχειρήσεις που παρέχουν δημόσια δίκτυα ή υπηρεσίες επικοινωνιών, εφόσον δεν ρυθμίζονται από τις διατάξεις των νόμων περί εταιρειών ή δεν εμπίπτουν στα κριτήρια των κοινοτικών λογιστικών κανόνων περί μικρομεσαίων επιχειρήσεων.