Άρθρο 03: Στόχοι και γενικές αρχές

1. Κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων που προβλέπονται στο παρόντα νόμο λαμβάνεται κάθε εύλογο μέτρο που στοχεύει στην επίτευξη και είναι ανάλογο με τους κατωτέρω στόχους:

α) Η ελεύθερη παροχή δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών που ασκείται σύμφωνα με τους όρους του παρόντος νόμου. Περιορισμοί στην παροχή δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών δύνανται να επιβληθούν σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου για τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης, ασφάλειας και υγείας.

β) Η εξασφάλιση σε κάθε επιχείρηση του δικαιώματος παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, εγκατάστασης, επέκτασης, λειτουργίας, ελέγχου και διάθεσης δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.

γ) Η προστασία του ανταγωνισμού και η αποφυγή στρέβλωσης της αγοράς μεριμνώντας για την κατά το μέτρο του δυνατού τεχνολογική ουδετερότητα των κανονιστικών ρυθμίσεων που επιβάλλονται, ιδίως εκείνων που στοχεύουν στη διασφάλιση αποτελεσματικού ανταγωνισμού.

δ) Η προαγωγή του ανταγωνισμού στην παροχή δικτύων ή/και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφών ευκολιών και υπηρεσιών, καθώς και των πολιτικών διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος, που, μεταξύ άλλων, επιτυγχάνεται:

δα) εξασφαλίζοντας ότι οι χρήστες, συμπεριλαμβανομένων των μειονεκτούντων χρηστών, των ηλικιωμένων χρηστών και των χρηστών με ειδικές κοινωνικές ανάγκες, αποκομίζουν το μέγιστο όφελος σε επίπεδο επιλογών, τιμής και ποιότητας,

δβ) εξασφαλίζοντας ότι δεν υφίσταται στρέβλωση ή άλλος περιορισμός του ανταγωνισμού στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών συμπεριλαμβανομένης της διανομής περιεχομένου,

δγ) εξασφαλίζοντας την αποτελεσματική διαχείριση των ραδιοσυχνοτήτων και των αριθμοδοτικών πόρων και ενθαρρύνοντας την αποτελεσματική χρήση τους.

ε) Η συμβολή στην ανάπτυξη της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς που, μεταξύ άλλων, επιτυγχάνεται:

εα) μεριμνώντας για την άρση τυχόν υφιστάμενων εμποδίων στην παροχή δικτύων ηλεκτρονικών υπηρεσιών, συναφών ευκολιών και υπηρεσιών, καθώς και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο,

εβ) ενθαρρύνοντας τη σύσταση και την ανάπτυξη διευρωπαϊκών δικτύων, τη διαλειτουργικότητα πανευρωπαϊκών υπηρεσιών, καθώς και τη δυνατότητα σύνδεσης από άκρο σε άκρο,

εγ) αναπτύσσοντας τη συνεργασία της Ε.Ε.Τ.Τ. με τις Εθνικές Ρυθμιστικές Αρχές (Ε.Ρ.Α.) των άλλων Κρατών − Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να εξασφαλίζονται η ανάπτυξη συνεπούς κανονιστικής πρακτικής και η συνεπής εφαρμογή του κοινοτικού πλαισίου ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

στ) Η προαγωγή των συμφερόντων των χρηστών, που, μεταξύ άλλων, επιτυγχάνεται:

στα) εξασφαλίζοντας σε όλους τους πολίτες πρόσβαση στην καθολική υπηρεσία, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου,

στβ) εξασφαλίζοντας υψηλού επιπέδου προστασία για τους καταναλωτές κατά τις συναλλαγές τους με τους προμηθευτές, ιδίως με την πρόβλεψη απλών και μη δαπανηρών διαδικασιών επίλυσης διαφορών, τις οποίες διενεργεί όργανο ανεξάρτητο από τα ενδιαφερόμενα μέρη,

στγ) συμβάλλοντας στην εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής,

στδ) προάγοντας την παροχή σαφών πληροφοριών, ιδίως απαιτώντας διαφάνεια των τιμολογίων και των όρων χρήσης των δημόσιων υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών,

στε) εξυπηρετώντας τις ανάγκες συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, ιδίως των μειονεκτούντων χρηστών, των ηλικιωμένων χρηστών και των χρηστών με ειδικές κοινωνικές ανάγκες,

στστ) εξασφαλίζοντας τη διατήρηση της ακεραιότητας και της ασφάλειας των δημόσιων δικτύων επικοινωνιών και

στζ) διασφαλίζοντας τη δυνατότητα των τελικών χρηστών να έχουν πρόσβαση, να διανέμουν και να χρησιμοποιούν εφαρμογές και υπηρεσίες της επιλογής τους.

2. Για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εφαρμόζονται αντικειμενικές, διαφανείς , αμερόληπτες και αναλογικές αρχές ρύθμισης, ιδίως μέσω :

α) της εξασφάλισης κανονιστικής σταθερότητας, εφαρμόζοντας συνεπή κανονιστική προσέγγιση κατά την επανεξέταση των ρυθμίσεων σε ενδεδειγμένα διαστήματα•
β) της εξασφάλισης ότι, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, δεν γίνεται διάκριση κατά την αντιμετώπιση των επιχειρήσεων που παρέχουν δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών•
γ) της εξασφάλισης του ανταγωνισμού προς όφελος των καταναλωτών και της προώθησης, κατά περίπτωση, του ανταγωνισμού στις υποδομές•
δ) της προώθησης αποτελεσματικών επενδύσεων και καινοτομιών σε νέες και εξελιγμένες υποδομές, εξασφαλίζοντας ότι κάθε υποχρέωση πρόσβασης λαμβάνει υπόψη τους κινδύνους που αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις που πραγματοποιούν τις επενδύσεις και επιτρέποντας διαφορετικές μορφές συνεργασίας μεταξύ των επενδυτών και των φορέων που αιτούνται πρόσβαση, προκειμένου να επιμερίζεται ο επενδυτικός κίνδυνος ώστε να διασφαλίζεται ο ανταγωνισμός στην αγορά και η τήρηση της αρχής της μη διακριτικής μεταχείρισης•
ε) της συνεκτίμησης των διαφορετικών συνθηκών που επικρατούν στις διάφορες γεωγραφικές ζώνες της χώρας, αναφορικά με τον ανταγωνισμό και τους καταναλωτές•
στ) της επιβολής εκ των προτέρων (ex-ante) ρυθμιστικών υποχρεώσεων μόνον εφόσον δεν υφίσταται αποτελεσματικός και βιώσιμος ανταγωνισμός καθώς και της άρσης των υποχρεώσεων αυτών όταν πλέον πληρούται αυτή η προϋπόθεση•
ζ) του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών των πολιτών, όπως κατοχυρώνονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθώς και τις γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου, κατά τη λήψη μέτρων που αφορούν στην πρόσβαση των τελικών χρηστών σε υπηρεσίες και εφαρμογές ή στη χρήση από τους τελικούς χρήστες υπηρεσιών και εφαρμογών μέσω δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Τα μέτρα αυτά:
ζα) εφόσον περιορίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα ή ελευθερίες, επιβάλλονται μόνον εφόσον είναι κατάλληλα, αναλογικά και απαραίτητα στο πλαίσιο της δημοκρατικής κοινωνίας και η εφαρμογή τους υπόκειται σε επαρκείς διαδικαστικές διασφαλίσεις σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθώς και τις γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένης και της αποτελεσματικής νομικής προστασίας και των διαδικαστικών εγγυήσεων.
ζβ) μπορούν να ληφθούν με σεβασμό προς την αρχή του «τεκμηρίου αθωότητας» και του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και εφόσον εξασφαλίζεται δίκαιη και αμερόληπτη προκαταρκτική διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει το δικαίωμα ακροάσεως του ενδιαφερομένου ή των ενδιαφερομένων εφόσον συντρέχουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις και διαδικασίες σε αποδεδειγμένα επείγουσες περιπτώσεις, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Σε κάθε περίπτωση, διασφαλίζεται το δικαίωμα των θιγόμενων σε αποτελεσματικό και έγκαιρο δικαστικό έλεγχο των ανωτέρω.

3. Με την επιφύλαξη εθνικών κανόνων που είναι σύμφωνοι με το κοινοτικό δίκαιο, για την προαγωγή των στόχων πολιτικής για τον πολιτισμό και τα μέσα επικοινωνίας, όπως η πολιτιστική και γλωσσική ποικιλομορφία και η πολυφωνία των μέσων επικοινωνίας, η Ε.Ε.Τ.Τ. και οι άλλες αρμόδιες αρχές μπορούν να προωθούν τη συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων παροχής δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή/και υπηρεσιών και των τομέων που ενδιαφέρονται για την προαγωγή νόμιμου περιεχομένου στα δίκτυα και τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Στη συνεργασία αυτή ενδέχεται να περιληφθεί επίσης και ο συντονισμός των πληροφοριών δημοσίου ενδιαφέροντος, τα οποία διατίθεται στο κοινό δυνάμει του άρθρου 65 παρ. 1 και παρ.2, καθώς και του άρθρου 66 παρ.4.

  • 16 Μαρτίου 2012, 11:59 | OTE A.E.

    Στην παράγραφο δβ της παραγράφου 1 θεωρούμε ότι πρέπει να διαγραφεί η φράση «συμπεριλαμβανομένης της διανομής περιεχομένου» καθώς διευρύνει αναιτιολόγητα τις αρμοδιότητες της ΕΕΤΤ, η οποία, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και ελληνικό νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο, ουδεμία αρμοδιότητα έχει σε θέματα περιεχομένου.
    Επίσης, προτείνουμε τη διαγραφή της παραγράφου 3 του εν λόγω άρθρου, δεδομένου ότι αφορά τομείς και δραστηριότητες στις οποίες η ΕΕΤΤ δεν έχει αρμοδιότητα, όπως είναι η πολιτιστική και γλωσσική πολυμορφία και η πολυφωνία των μέσων επικοινωνίας. Η διάταξη αυτή είναι εντελώς εκτός του πνεύματος και του γράμματος των ευρωπαϊκών οδηγιών που μεταφέρονται στην ελληνική έννομη τάξη με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου. Στο προοίμιο (παράγραφοι 5 και 6) της οδηγίας 2002/21 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με την οδηγία 2009/140 της 25ης Νοεμβρίου 2009 αναφέρεται ότι: «η διάκριση μεταξύ της ρύθμισης της μετάδοσης και της ρύθμισης του περιεχομένου δεν εμποδίζει να λαμβάνονται υπόψη οι δεσμοί που υπάρχουν μεταξύ τους, ιδίως όσον αφορά τη διασφάλιση του πλουραλισμού των μέσων ενημέρωσης, της πολιτισμικής πολυμορφίας και της προστασίας του καταναλωτή» και λίγο παρακάτω: «η πολιτική στον οπτικοακουστικό τομέα και η κανονιστική ρύθμιση του περιεχομένου ακολουθούν στόχους γενικού ενδιαφέροντος, όπως η ελευθερία της έκφρασης, ο πλουραλισμός των μέσων ενημέρωσης, η πολιτιστική και γλωσσική πολυμορφία, η κοινωνική ένταξη, η προστασία του καταναλωτή και η προστασία των ανηλίκων». Από τα παραπάνω δεν προκύπτει ότι ανατίθεται κάποια συγκεκριμένη επιπλέον αρμοδιότητα στη ρυθμιστική αρχή, απλώς υπογραμμίζεται ότι η αρμόδια για τη ρύθμιση της μετάδοσης αρχή και συγκεκριμένα η ΕΕΤΤ στα πλαίσια των υφιστάμενων αρμοδιοτήτων της, δεν πρέπει να παραγνωρίζει τους στόχους γενικού ενδιαφέροντος, όπως πολιτιστική και γλωσσική πολυμορφία, κ.λπ. Ακόμη και η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 1 της οδηγίας 2002/21 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με την οδηγία 2009/140 της 25ης Νοεμβρίου 2009 επιβεβαιώνει τα παραπάνω. Οποιαδήποτε περαιτέρω συγκεκριμένη ανάθεση αρμοδιότητας στους τομείς αυτούς στην ΕΕΤΤ ακόμη και σε επίπεδο ευχέρειας, δεν συνάδει με το ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο και επιπλέον μπορεί να οδηγήσει και σε σύγκρουση αρμοδιοτήτων με άλλες αρμόδιες αρχές. Αξίζει να σημειωθεί η διατύπωση του προτεινόμενου κειμένου που αναφέρει «…η ΕΕΤΤ και οι άλλες αρμόδιες αρχές …», ήτοι δεν προβλέπει το ορθότερο: «.. η ΕΕΤΤ σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές.. ».

  • 15 Μαρτίου 2012, 23:39 | ΝΙΣΣΗΜ ΜΠΕΝΜΑΓΙΩΡ

    Η διάταξη της παραγράφου 1 στβ πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί έστω και με παραπομπή σε άλλη διάταξη ώστε να γίνει αντιληπτό με ποιον τρόπο εξασφαλίζεται η υψηλού επιπέδου προστασία για τους καταναλωτές κατά τις συναλλαγές τους με τους προμηθευτές και ποιες είναι οι απλές και μη δαπανηρές διαδικασίες επίλυσης διαφορών, τις οποίες διενεργεί όργανο ανεξάρτητο από τα ενδιαφερόμενα μέρη.

  • 14 Μαρτίου 2012, 11:38 | Argiris

    Ο κανονισμός πρέπει να υποχρεώνει τους παρόχους να εξυπηρετούν κατ’ απόλυτη προτεραιότητα τις προβληματικές συνδέσεις και να επεμβαίνουν άμεσα προς την επίλυση του προβλήματος και να μην εξαναγκάζουν τους συνδρομητές σε ταλαιπωρία . Αυτές οι τακτικές των παρόχων να σπαταλάνε τον προσωπικό χρόνο του συνδρομητή , τα λεφτά του και την υπομονή του ειναι ιδιαιτέρως επιβλαβής πρακτική μέχρι που οδηγεί και σε καταναγκασμό του συνδρομητή να δεχτεί την όποια όχληση μέχρι και μέσα στο σπίτι του.
    Παραδείγματα είναι όταν πχ. έχει κοπεί το τηλέφωνο όπου αναγκαστικά για να καλέσει κάποιος τον πάροχο πρέπει να παίρνει από άλλο τηλέφωνο αποδεχόμενος τις χρεώσεις που προκύπτουν από τις αναμονές και τις χρονοτριβές των κέντρων εξυπηρέτησης.
    Επίσης κακή πρακτική είναι όταν έχει πρόβλημα η σύνδεση του ΙΝΤΕΡΝΕΤ όπου ο πάροχος για να προχωρήσει στον αυτονόητα επιβεβλημένο έλεγχο , εξαναγκάζει μέχρι σημελίου εκβιασμού , τους συνδρομητές αντί να βρίσκονται στην δουλειά τους να κλέινουν ραντεβού στο σπίτις τους προκειμενου να πάνε οι τεχνικοί στο σπίτι όταν το 90% των προβλημάτων είναι στους κόμβους τηλ/νίας.
    Ολα τα παραπάνω πρέπει να αποτυπωθούν ξεκάθαρα πρός όφελος του καταναλωτή και να επεμβάινει ή ΕΕΤΤ άμεσα με μια μόνο καταγγελία και εφόσον αποφανθεί οτι ο πάροχος δεν έκανε το πρέπον, να φροντίζει για την άμεση χρηματική αποζημίωση του καταναλωτή και όχι την επιβολή προστίμου στην εταιρεία , χωρίς να χρειάζεται να προσφέυγουμε στην δικαιοσύνη.

  • 13 Μαρτίου 2012, 09:50 | ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ

    Επεξήγηση του προηγούμενου σχολίου:

    Με την απελευθέρωση υποδομών και υπηρεσιών στις τηλεπικοινωνίες, ο ρόλος της Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης (ΠΣΕΑ) γίνεται πολύ περισσότερο κρίσιμος από το παρελθόν, όταν οι βασικές υπηρεσίες επικοινωνιών ανήκαν αποκλειστικά στο κράτος και έτσι τότε ο ρόλος της ΠΣΕΑ ήταν ενδεχομένως επικουρικός καθώς εθεωρείτο αυτονόητη η συνεργασία των τότε δημοσίων Οργανισμών και Επιχειρήσεων.
    Θα πρέπει κατά συνέπεια όλοι οι πάροχοι υποδομών και υπηρεσιών στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες (τωρινοί και μελλοντικοί), προκειμένου να διασφαλίζονται τα συμφέροντα του Κράτους σε περιόδους κρίσεως ή πολέμου, να δεσμεύονται ως προς τα αναφερόμενα στο προηγούμενο σχόλιο.

  • 12 Μαρτίου 2012, 12:00 | ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ

    Προκειμένου να καλυφθούν τα θέματα Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης (ΠΣΕΑ), χρειάζεται να προστεθεί άρθρο με τίτλο: «Υποχρεώσεις των παρόχων ως προς τα θέματα ΠΣΕΑ» και το εξής περιεχόμενο:

    «Οι υφιστάμενοι και υποψήφιοι πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών οφείλουν να γνωρίζουν:
    1. τις υποχρεώσεις τους σε ό,τι αφορά την ΠΣΕΑ (και να δεσμεύονται νομικά) τόσο για τον καιρό της ειρήνης όσο και για τον καιρό του πολέμου.
    2. ότι από τον καιρό της ειρήνης θα πρέπει να οργανώσουν τις υπηρεσίες τους με έναν συγκεκριμένο τρόπο για τον καιρό του πολέμου και ότι το κόστος, πιθανόν και εξ ολοκλήρου, θα το επιβαρυνθούν αυτοί.
    3. ότι τον καιρό του πολέμου θα πρέπει να λειτουργούν με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, το οποίο θα αποτυπώνεται στα σχετικά σχέδια ΠΣΕΑ, και για το την εφαρμογή του οποίου δεν θα έχουν καμμία οικονομική απαίτηση.
    4. πως ό,τι πληροφορία τους ζητηθεί από το κράτος σε θέματα που άπτονται της ΠΣΕΑ θα πρέπει να την παράσχουν αμελλητί.»