ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΚΩΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
Το άρθρο τέταρτο του ν. 2208/1994 (Α΄ 71) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο τέταρτο
Αποδοχή κωδίκων και τροποποιήσεων κωδίκων του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού
Οι κώδικες επικίνδυνων φορτίων του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού και οι τροποποιήσεις τους, καθώς και οι κώδικες του Οργανισμού που έχουν σχέση με την ασφάλεια των πλοίων, τον έλεγχο των πλοιοκτητριών εταιρειών ή την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και οι τροποποιήσεις τους, γίνονται αποδεκτοί με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, χωρίς να απαιτείται μετάφραση του αγγλικού κειμένου στην ελληνική ή με απλή αναφορά στη σχετική απόφαση του Οργανισμού.».
Μολονότι η διάταξη έχει προβλήματα διατύπωσης, είναι σαφές ότι επιτρέπει την «αποδοχή» διάφορων κωδίκων του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (μεταξύ άλλων, και αυτών που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και την μεταφορά επικίνδυνων ουσιών) «χωρίς να απαιτείται μετάφραση του αγγλικού κειμένου στην ελληνική ή με απλή αναφορά στη σχετική απόφαση του Οργανισμού». Ωστόσο, κατά το Σύνταγμα, οι διεθνείς συμβάσεις «αποτελούν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος τού εσωτερικού ελληνικού δικαίου» ΜΟΝΟ μετά την επικύρωσή τους με νόμο, ο οποίος στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είναι ουσιαστικός (πρβλ. σχετική ειδική περίπτωση στο άρθ. τρίτο ν. 1269/1982 όπως ισχύει). Η δημοσίευση των κάθε είδους νόμων στην ελληνική γλώσσα αποτελεί βασική απαίτηση μίας δημοκρατικής πολιτείας, πόσο μάλλον όταν οι νόμοι αυτοί άπτονται βασικών δικαιωμάτων, όπως της ασφάλειας και της προστασίας της υγείας και της ζωής των επιβατών και των πληρωμάτων, ή της προστασίας του περιβάλλοντος (πρβλ., και άρθ. 28 παρ. 1 Σ). Κατά την απολύτως πάγια νομολογία, «από τα άρθρα 42 παρ. 1 και 35 παρ. 1 του Συντάγματος προκύπτει η βασική αρχή, ότι για την τελείωση των τυπικών νόμων, και των προεδρικών διαταγμάτων, αλλά και των λοιπών κανονιστικού χαρακτήρα διοικητικών πράξεων, απαιτείται η δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ως συστατικό στοιχείο του κύρους τους» (ΣΤΕ Ολομ. 2998/1988, 3136/1989, 4108-9/1999, 3189/2006). (Μερική δημοσίευση είναι ανεκτή μόνο σε πράξεις που αφορούν την εθνική άμυνα, κάτι που προδήλως δεν συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση, πρβλ. ΣΤΕ Ολ. 3136/1989). Η ύπαρξη «μυστικών» νόμων παραπέμπει σε άλλες εποχές, με τις οποίες μας χωρίζουν αιώνες. Ζητούμε την απόσυρση της διάταξης: κώδικες που αφορούν την ζωή και την ασφάλεια στη θάλασσα, και την προστασία του περιβάλλοντος, ειδικά για μία χώρα σαν την Ελλάδα, είναι κείμενα που πρέπει να είναι γνωστά, προσιτά και προπαντός δημοσιευμένα.