Άρθρο 26 Απαγόρευση εισόδου (Άρθρο 11 της Οδηγίας)

1. Απαγόρευση εισόδου του υπηκόου τρίτης χώρας στην Ελλάδα εκδίδεται υποχρεωτικά με την απόφαση επιστροφής, είτε ως ουσιώδες τμήμα αυτής, είτε ως ξεχωριστή πράξη, εφόσον : α) δεν  έχει χορηγηθεί χρονικό διάστημα οικειοθελούς αναχώρησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος ή β) ο υπήκοος τρίτης χώρας δεν έχει συμμορφωθεί με την υποχρέωση επιστροφής. Επιπλέον, απαγόρευση εισόδου μπορεί να επιβληθεί σε περίπτωση που από την παρουσία του υπηκόου τρίτης χώρας στην Ελλάδα προκύπτει κίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, την εθνική ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία. Οι αποφάσεις απαγόρευσης εισόδου εκδίδονται από τα όργανα και με τη διαδικασία που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 82 του ν.3386/2005, της υπ΄ αριθμ. 4000/4/32-ιβ΄ από 4-9-2006 κοινής απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης  και του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1987/2006 σχετικά με τη δημιουργία, τη λειτουργία και τη χρήση του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (ΕΕ L 381/28-12-2006).

2. Η διάρκεια της απαγόρευσης εισόδου καθορίζεται λαμβανομένων δεόντως υπόψη όλων των σχετικών περιστάσεων κάθε μεμονωμένης περίπτωσης και δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη από την ημερομηνία της απομάκρυνσης. Είναι δυνατόν, ωστόσο να υπερβαίνει την πενταετία, εάν ο υπήκοος τρίτης χώρας αποτελεί σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ασφάλεια ή την εθνική ασφάλεια, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Σε κάθε περίπτωση επανεξετάζεται αυτεπαγγέλτως ανά τριετία.

3. Οι αρμόδιες κατά την κείμενη νομοθεσία αρχές δύνανται να ανακαλέσουν ή να αναστείλουν, την απαγόρευση εισόδου για υπήκοο τρίτης χώρας για τον οποίο έχει εκδοθεί απαγόρευση εισόδου σύμφωνα με την παρ. 1 περίπτ. β΄, κατόπιν αίτησής του, εφόσον αυτός δύναται να αποδείξει ότι έχει αναχωρήσει από το ελληνικό έδαφος συμμορφούμενος πλήρως με την απόφαση επιστροφής. Ως πλήρης συμμόρφωση με απόφαση επιστροφής λογίζεται και η οικειοθελής αναχώρηση του υπηκόου τρίτης χώρας που τελεί υπό καθεστώς αναβολής απομάκρυνσης. Η αίτηση υποβάλλεται μέσω των ελληνικών προξενικών αρχών του τόπου διαμονής του ενδιαφερομένου.

4. Τα θύματα εμπορίας ανθρώπων στα οποία έχει χορηγηθεί άδεια διαμονής, σύμφωνα με σύμφωνα με τα άρθρα 46 – 51 του ν.3386/2005, όπως ισχύει δεν υπόκεινται σε απαγόρευση εισόδου, εφόσον δεν αποτελούν απειλή για τη δημόσια τάξη ή τη δημόσια ασφάλεια ή την εθνική ασφάλεια και υπό τον όρο ότι συμμορφώνονται πλήρως στην απόφαση επιστροφής που εκδίδεται σε περίπτωση που απωλέσουν για οιονδήποτε λόγο το δικαίωμα διαμονής στη Χώρα. Οι αρμόδιες κατά την κείμενη νομοθεσία αρχές δύνανται να μην εκδίδουν, να αναστέλλουν ή να ανακαλούν την καταχώριση απαγόρευσης εισόδου για ανθρωπιστικούς λόγους ή λόγους δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 8 του ν.3386/2005 και της κ.υ.α. 4000/4/32-ιβ΄ της 4-9-2006, όπως ισχύουν.

5. Όταν εξετάζεται η έκδοση άδειας παραμονής ή άλλης άδειας που παρέχει δικαίωμα διαμονής, σε υπήκοο τρίτης χώρας στον οποίο έχει επιβληθεί απαγόρευση εισόδου από άλλο κράτος μέλος, η υπηρεσία έκδοσης διαβουλεύεται δια μέσω του εθνικού Γραφείου SIRENE με το κράτος μέλος που εξέδωσε την απαγόρευση εισόδου, σύμφωνα με το άρθρο 25 της Σύμβασης Σένγκεν, και λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντά του.

6. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται με την επιφύλαξη του δικαιώματος διεθνούς προστασίας όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο α΄ του π.δ.96/2008 (Α΄ – 152) «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για τη θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (ΕΕ L 304/30-9-2004)».
            7. Κατά τα λοιπά εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 82 του ν.3386/2005.