(Άρθρο 17 Οδηγίας 2009/28/ΕΚ και άρθρο 7β Οδηγίας 98/70/ΕΚ όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 περ. 6 της Οδηγίας 2009/30/ΕΚ)
1. Ανεξαρτήτως του εάν οι πρώτες ύλες καλλιεργούνται εντός ή εκτός της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ενέργεια από τα βιοκαύσιμα και τα βιορευστά λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και γ) της παρούσας παραγράφου και στο άρθρο 15Β του ν. 3054/2002 που προστίθεται με το άρθρο 4 του νόμου αυτού, καθώς και για τους σκοπούς του ν. 3468/2006 όπως ισχύει, μόνον εφόσον πληρούν τα κριτήρια αειφορίας των παρ. 2 έως και 6 του παρόντος άρθρου:
α) για την αξιολόγηση της τήρησης των απαιτήσεων ως προς τους εθνικούς στόχους,
β) για την αξιολόγηση της τήρησης των υποχρεώσεων που αφορούν την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές,
γ) για τον προσδιορισμό της επιλεξιμότητας για χρηματοδοτική υποστήριξη για την κατανάλωση βιοκαυσίμων και βιορευστών.
Ωστόσο, για να λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς που απαριθμούνται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, τα βιοκαύσιμα και τα βιορευστά από απόβλητα και υπολείμματα, πλην των υπολειμμάτων υδατοκαλλιεργειών και αλιείας και των γεωργικών και δασικών υπολειμμάτων, χρειάζεται να τηρούν μόνον τα κριτήρια αειφορίας που ορίζονται στην παρ. 2.
2. Η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που επιτυγχάνεται με τη χρήση βιοκαυσίμων και βιορευστών, τα οποία λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1, πρέπει να είναι τουλάχιστον 35%.
Από την 1η Ιανουαρίου 2017, η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που επιτυγχάνεται με τη χρήση βιοκαυσίμων και βιορευστών, τα οποία λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1, πρέπει να είναι τουλάχιστον 50%. Από την 1η Ιανουαρίου 2018 η συγκεκριμένη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου θα είναι τουλάχιστον 60% για τα βιοκαύσιμα και τα βιορευστά που παράγονται σε εγκαταστάσεις, των οποίων η παραγωγή θα έχει αρχίσει από την 1η Ιανουαρίου 2017 ή και μετά και λειτουργούν νόμιμα βάσει της σχετικής αδειοδότησής τους.
Η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που επιτυγχάνεται με τη χρήση βιοκαυσίμων και βιορευστών υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7.
Στην περίπτωση βιοκαυσίμων και βιορευστών που έχουν παραχθεί από εγκαταστάσεις που λειτουργούσαν την 23η Ιανουαρίου 2008, όπως προκύπτει από την αντίστοιχη αδειοδότησή τους, το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου εφαρμόζεται από 1ης Απριλίου 2013 και μετά.
3. Τα βιοκαύσιμα και τα βιορευστά που λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1 δεν πρέπει να έχουν παραχθεί από πρώτες ύλες προερχόμενες από εδάφη με υψηλή αξία βιοποικιλότητας και ειδικό καθεστώς προστασίας, δηλαδή από εδάφη που είχαν έναν από τους ακόλουθους χαρακτηρισμούς τον Ιανουάριο 2008 ή μετέπειτα, ανεξαρτήτως εάν τα εδάφη αυτά εξακολουθούν να έχουν αυτόν τον χαρακτηρισμό:
α) πρωτογενή δάση και άλλες δασώδεις εκτάσεις, ήτοι δάση και άλλες δασώδεις εκτάσεις γηγενών ειδών (όπως θαμνώνες), εφόσον δεν υπάρχει σαφής ένδειξη ανθρώπινης δραστηριότητας και δεν έχουν διαταραχθεί σημαντικά οι οικολογικές διεργασίες, καθώς και αναδασωτέες εκτάσεις,
β) περιοχές:
i) των οποίων η φύση έχει κηρυχθεί ως προστατευόμενη εκ του νόμου ή από τη σχετική αρμόδια αρχή, όπως οι περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης και οι περιοχές προστασίας της φύσης όπως ορίζονται με βάση τους ν. 3937/2011 (ΦΕΚ Α΄60) και ν. 1650/1986 (ΦΕΚ Α΄160) όπως ισχύουν και με δεδομένο ότι έχουν οριοθετηθεί, ή
ii) για την προστασία σπάνιων, απειλούμενων ή υπό εξαφάνιση οικοσυστημάτων ή ειδών, αναγνωρισμένες από διεθνείς συμφωνίες ή περιλαμβανόμενες σε καταλόγους που καταρτίζονται από διακυβερνητικές οργανώσεις ή τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων, με την επιφύλαξη της αναγνώρισής τους σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 18 παρ. 4 δεύτερο εδάφιο της Οδηγίας 2009/28/ΕΚ. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000 (Ζώνες Ειδικής Προστασίας/ΖΕΠ και Ειδικές Ζώνες Διατήρησης/ΕΖΔ), οι οποίες εξαιρούνται στο σύνολο τους και μέχρι την ολοκλήρωση των σχεδίων διαχείρισης και τον καθορισμό των χρήσεων γης και των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων, οι οποίες θα ισχύουν στο εξής. Για τις περιοχές αυτές και για το χρονικό διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση των σχεδίων διαχείρισης, με απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δύναται να καθορίζονται οι χρήσεις γης και οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες στο μεταβατικό στάδιο, κατά προτεραιότητα στις περιοχές όπου ήδη καλλιεργούνται ενεργειακά φυτά,
εκτός εάν υποβάλλονται στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η παραγωγή των εν λόγω πρώτων υλών δεν θίγει τους ανωτέρω σκοπούς προστασίας της φύσης,
γ) λειμώνες υψηλής βιοποικιλότητας:
i) φυσικοί λειμώνες υψηλής βιοποικιλότητας, ήτοι λειμώνες οι οποίοι θα παραμείνουν λειμώνες ελλείψει ανθρώπινων δραστηριοτήτων και στους οποίους διατηρούνται η σύνθεση των φυσικών ειδών και τα οικολογικά χαρακτηριστικά και διεργασίες, ή
ii) μη φυσικοί λειμώνες υψηλής βιοποικιλότητας, ήτοι λειμώνες οι οποίοι θα παύσουν να είναι λειμώνες ελλείψει ανθρώπινων δραστηριοτήτων και οι οποίοι παρουσιάζουν μεγάλο πλούτο ειδών και καμία υποβάθμιση, εκτός αν αποδεικνύεται ότι η συγκομιδή πρώτων υλών είναι απαραίτητη για τη διατήρηση του χαρακτηρισμού τους ως λειμώνων.
4. Τα βιοκαύσιμα και βιορευστά που λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1 δεν πρέπει να έχουν παραχθεί από πρώτες ύλες προερχόμενες από εκτάσεις υψηλών αποθεμάτων άνθρακα, δηλαδή από εκτάσεις που είχαν τον Ιανουάριο 2008 και δεν έχουν πλέον ένα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
α) υγροβιότοποι, δηλαδή εκτάσεις καλυπτόμενες ή κορεσμένες από νερό είτε μόνιμα είτε για σημαντικό μέρος του έτους,
β) συνεχώς δασωμένες περιοχές, δηλαδή εκτάσεις με επιφάνεια μεγαλύτερη από 1 εκτάριο, με δένδρα ύψους άνω των 5 μέτρων και με συγκόμωση μεγαλύτερη του 30%, ή με δένδρα που έχουν τη δυνατότητα να φθάσουν, επιτόπου, τα όρια αυτά,
γ) εκτάσεις με επιφάνεια μεγαλύτερη από 1 εκτάριο, με δένδρα ύψους άνω των 5 μέτρων και με συγκόμωση μεταξύ 10% και 30%, ή με δένδρα που έχουν τη δυνατότητα να φθάσουν, επιτόπου, τα όρια αυτά, εκτός αν παρασχεθούν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία τα αποθέματα άνθρακα στη συγκεκριμένη περιοχή πριν και μετά τη μετατροπή είναι τέτοια που, εάν εφαρμοστεί η μεθοδολογία που καθορίζεται στο Παράρτημα, πληρούνται οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.
Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζονται σε περίπτωση που κατά τον χρόνο λήψης των πρώτων υλών η έκταση είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με εκείνα που είχε τον Ιανουάριο 2008.
5. Τα βιοκαύσιμα και τα βιορευστά που λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1 δεν πρέπει να παράγονται από πρώτες ύλες που προέρχονται από εκτάσεις που είχαν χαρακτηριστεί τυρφώνες τον Ιανουάριο 2008, εκτός εάν αποδειχτεί ότι η καλλιέργεια και η συγκομιδή της συγκεκριμένης πρώτης ύλης δεν συνεπάγεται την αποξήρανση προηγουμένως μη αποξηραμένου εδάφους.
6. Οι γεωργικές πρώτες ύλες που καλλιεργούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χρησιμοποιούνται για την παραγωγή βιοκαυσίμων και βιορευστών, τα οποία λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1, πρέπει να λαμβάνονται τηρώντας τις δεσμεύσεις της πολλαπλής συμμόρφωσης και τις κανονιστικές απαιτήσεις και πρότυπα διαχείρισης που προβλέπονται στο Σημείο Α «Περιβάλλον» και στην παράγραφο 9 του Παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και σύμφωνα με τις στοιχειώδεις απαιτήσεις για την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση που καθορίζονται στο άρθρο 6 παρ. 1 και το Παράρτημα III του ίδιου Κανονισμού. Η επαλήθευση της τήρησης του κριτηρίου αυτού βασίζεται στους ελέγχους που διενεργεί το ισχύον ελεγκτικό σύστημα και συγκεκριμένα ο οργανισμός πληρωμών των αγροτικών ενισχύσεων. Το ελεγκτικό σύστημα της παρούσας παραγράφου εφαρμόζεται υποχρεωτικά και στους γεωργούς που προμηθεύουν πρώτες ύλες για βιοκαύσιμα ή βιορευστά και δεν καλύπτονται από αυτό υπό άλλες συνθήκες.
7. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δύναται να ρυθμίζεται κάθε ειδικότερο θέμα και αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής του άρθρου αυτού.
Παρα 3β) ιι/τελευταίο εδάφιο,
Προστατευόμενες περιοχές/ Κριτήρια αειφορίας:
Το εδάφιο ορίζει ότι στην περίπτωση απουσίας σχεδίου διαχείρισης σε προστατευόμενη περιοχή οι υπουργοί ΠΕΚΑ και ΑΑ&Τ καθορίζουν τους όρους και τις προτεραιότητες καλλιέργειας ενεργειακών φυτών. Το συγκεκριμένο ίσως να προσκρούει σε υπάρχουσα διάταξη (παρα 3.γ άρθρο 7 του 3937/2011 ΦΕΚ Α’60). Πρόταση επαναδιατύπωσης αυτού δύναται να είναι « .. μέχρι την ολοκλήρωση των σχεδίων διαχείρισης, οι Φορείς Διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών ή στην περίπτωση απουσίας αυτών, οι αρμόδιες υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων τεκμηριωμένα γνωμοδοτούν ως προς την έκδοση ΚΥΑ των υπουργών ΠΕΚΑ και ΑΑΤ για τον καθορισμό των όρων και προϋποθέσεων καλλιέργειας ενεργειακών φυτών».
Παρα 6 – Σύστημα επαλήθευσης αγρού / Κριτήρια αειφορίας:
Η συγκεκριμένη παρα ορίζει ότι οι γεωργοί που καλλιεργούν ενεργειακά φυτά απαιτείται να τηρούν τις ‘περιβαλλοντικές απαιτήσεις’ της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) ή με πιο απλή διατύπωση: τις υποχρεώσεις της πολλαπλής συμμόρφωσης του καθεστώτος ενισχύσεων της αγροτικής παραγωγής της χώρας. Ορίζει ως υπεύθυνο σύστημα πιστοποίησης αυτού : το υπάρχον σύστημα του ΟΠΕΚΕΠΕ (Οργανισμός Πληρωμών του Υπ.Α.Α.Τ) το οποίο δεν κατονομάζεται αλλά εννοείται (!).
1η παρατήρηση: φιλολογική. Μπορούσε το περιεχόμενο να ήταν περισσότερο βατό – απλουστευμένο χωρίς την πλήρη αντιγραφή του περιεχομένου του όποιου κοινοτικού νομοθετήματος (16 γραμμών). Άλλωστε το παρόν προορίζεται ως νόμος και όχι ως κάποια υπουργική απόφαση λεπτομερειών εφαρμογής.
2η παρατήρηση: πρακτικής υλοποίησης. Δεν διατυπώνεται καμία πρόβλεψη πως το υπάρχον σύστημα ελέγχου του ΟΠΕΚΕΠΕ ή όποιο μελλοντικά ελεγκτικό σύστημα αγρού (πεδίου) θα συνδέεται με το σύστημα επαλήθευσης που λεπτομερώς προδιαγράφεται στο παρόν προσχέδιο (φορέας επαλήθευσης, οικονομικός φορέας, πιστοποιήσεις, κ.ά.). Η περιγραφή (αναφορά) της γέφυρας επικοινωνίας /σύνδεσης αυτών των δύο σταδίων πιστοποίησης αποτελεί βασικό σημείο λειτουργίας του όλου εγχειρήματος.
Οι αδυναμίες και παραλείψεις που κατά καιρούς έχουν παρατηρηθεί τόσο στο νεότευκτο χώρο των βιοκαυσίμων όσο και στο σύστημα των αγροτικών ενισχύσεων της χώρας, μας προβληματίζει ως προς την αποτελεσματικότητα του παρόντος. Σε άλλο πλαίσιο προσέγγισης, γεννάτε το ερώτημα αν παραμένει προτεραιότητα της Πολιτείας η καλλιέργεια των ενεργειακών φυτών στη Ελλάδα και εναλλακτικής διεξόδου της ελληνικής υπαίθρου.
Λάθος υπολογισμοί στις εκπομπές CO2 από τα βιοκαύσιμα !
(Εφημερίδα Ημερησία 17-9-2011 και αλλού)
«Οι πολιτικοί διέπραξαν εξαρχής ένα βασικό λογικό-μαθηματικό σφάλμα διαπιστώνοντας μεγαλύτερη «εξοικονόμηση» άνθρακα απ’ ό,τι πραγματικά συμβαίνει»
Σύντομα θα αναγκαστεί η Κομισιόν να επανεξετάσει και τις παραδοχές περί αποσόβησης έκπομπών αερίων καύσης άνθρακα ως προς τα αιολικά. Βεβαίως θα προκύψει μείζον ζήτημα και με την ποινική έννοια υποσημείωση δική μου).
«Σε λανθασμένους, όπως φαίνεται, υπολογισμούς των εκπομπών άνθρακα βασίζονται οι ευρωπαϊκοί στόχοι για τα βιοκαύσιμα και άλλες μορφές βιοενέργειας, σύμφωνα με προσχέδιο αναφοράς 19 κορυφαίων επιστημόνων».
«Η παραδοχή ότι η χρήση βιοενέργειας είναι περιβαλλοντικά ουδέτερη είναι λανθασμένη και οι δυνητικές συνέπειες αυτού του σφάλματος είναι ανυπολόγιστες», υπογραμμίζει η Επιστημονική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ), περιβαλλοντικού βραχίονα της Ε.Ε. Σκοπός της αναφοράς είναι να καθοδηγήσει τα κέντρα της Ε.Ε. στη χάραξη πολιτικής πάνω στα βιοκαύσιμα, ενώ τα συμπεράσματά της υιοθετούν και άλλες κυβερνήσεις ανά τον κόσμο. Αν τα ευρήματα της έρευνας επιβεβαιωθούν ως προς την ευστάθειά τους και τύχουν αποδοχής από τα ευρωπαϊκά αρμόδια όργανα, θα υπάρξει επανεξέταση τόσο του περιβαλλοντικά φιλικού χαρακτήρα των βιοκαυσίμων όσο και της ισχύουσας πολιτικής.
Μολονότι κατά καιρούς έχουν εκφραστεί διαφωνίες αναφορικά με τις έμμεσες εκπομπές αερίων που συνδέονται με την παραγωγή και χρήση βιοκαυσίμων, αλλά και με το ρόλο τους στην αύξηση των τιμών των τροφίμων, η αναφορά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος πάει ένα βήμα παρακάτω. Συγκεκριμένα, θεωρεί ότι οι πολιτικοί διέπραξαν εξαρχής το βασικό λογικό-μαθηματικό σφάλμα να πιστώσουν τόσο τα υγρά όσο και στα στερεά καύσιμα με μεγαλύτερη «εξοικονόμηση» άνθρακα απ’ ό,τι πραγματικά συμβαίνει.
Απορρόφηση διοξειδίου
Η βασική παραδοχή για τη βιοενέργεια -είτε πρόκειται για βιοαιθανόλη σε αυτοκίνητα είτε για ξυλώδη βιομάζα σε ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες- υποστηρίζει ότι η καύση της εκλύει ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα ίση με αυτή που απορροφούν τα φυτά από τα οποία παράγεται, κατά την ανάπτυξή τους. Η υπόθεση αυτή παραγνωρίζει το γεγονός ότι αν δεν παραγόταν βιοενέργεια, τα φυτά θα αναπτύσσονταν περαιτέρω στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και η απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα θα ήταν μεγαλύτερη.
Η μοναδική πραγματική «εξοικονόμηση» άνθρακα, όπως διατείνονται οι επιστήμονες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, είναι εκείνη που επιτυγχάνεται πέραν του επιπέδου ανάπτυξης που συναντάται στη φύση, αυτό που μετράει είναι η επιπρόσθετη καλλιέργεια. «Η νομοθεσία που ενθαρρύνει την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με βιοκαύσιμα, ανεξαρτήτως της πηγής της βιομάζας, ενδέχεται να αυξήσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και να επιταχύνει την κλιματική αλλαγή», καταλήγει η έρευνα.
(Όσο και να έψαξα δεν την βρήκα την έκθεση)
_______________________________
ΤΟ ΥΠΕΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ; Αυτή είναι το επίπεδο της δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ; Γνωρίζουν όλοι στην Ελλάδα Αγγλικά ;
Οι δασολόγοι της Ελλάδας και οι δασικές Υπηρεσίες γιατί δεν αναφέρουν τις θέσεις τους και στην Κομισιόν κε Καπετάνιο ;
http://ec.europa.eu/energy/renewables/consultations/20120207_renewable_energy_strategy_en.htm
Renewable energy
Public consultation
Renewable Energy Strategy
Consultation period
From 06/12/2011 to 07/02/2012
Policy field(s)
Renewable Energy
Target group(s)
Public authorities, Member States authorities, private organisations, industry associations, SMEs, citizens, consumer organisations, trade unions, NGOs, environmental organisations, Consultancies.
Objective of the consultation
The legislative framework as regards renewable energy is laid down in the Renewable Energy Directive which sets an obligatory target of 20% renewable energy in final energy consumption as well as a 10% target in transport for 2020. Given the long-term perspective of investors it is necessary already now to look beyond that year. Against the background of the EU’s ambition to move towards a reduction of 80-95% of GHG emissions in a 2050 perspective, it is clear that a further strong growth in renewables will be needed beyond the 2020 targets.
This public consultation has the aim of soliciting the view of interested parties to assess in how far the orientations of the current policy framework remain valid in the medium term – i.e. until 2030. Interested parties are requested to consider the specific questions addressed in the consultation document.
Επί του παρόντος σχεδίου νόμου, επισημαίνονται τα εξής, τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη στα πλαίσια της εναρμόνισης που πραγματοποιείται επιχειρείται:
Στο άρθρο 2 δίνονται οι ορισμοί των εννοιών βιομάζα (το βιοαποικοδομήσιμο κλάσμα προϊόντων, αποβλήτων και υπολειμμάτων βιολογικής προέλευσης από –μεταξύ άλλων– δασοκομία και τους συναφείς κλάδους βιομηχανικών δραστηριοτήτων), βιοκαύσιμα (τα υγρά ή αέρια καύσιμα κίνησης, τα οποία παράγονται από βιομάζα), βιορευστά (τα υγρά καύσιμα για ενεργειακούς σκοπούς εκτός από κίνηση, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρικής ενέργειας και της θέρμανσης και ψύξης, τα οποία παράγονται από βιομάζα). Εάν θεωρήσουμε ότι, τα βιορευστά δεν μπορούν να προέλθουν από βιομάζα στα πλαίσια της δασοκομίας, παρά με καλλιέργεια συγκεκριμένων γεωργικών φυτών, δε μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο και για τα βιοκαύσιμα, τα οποία μπορούν να προέλθουν από δασοπονικά είδη.
Εφόσον λοιπόν το παρόν σχέδιο αναφέρεται και στα βιοκαύσιμα, τότε η διάταξη της παραγράφου 3 & 4 άρθρου 5, που αναφέρεται στις περιπτώσεις αποκλεισμού εδαφών για βιοκαύσιμα και βιορευστά, χωρίς διάκρισή τους, θα πρέπει να συμπληρωθεί ως εξής, ούτως ώστε να καλυφθεί και το ζήτημα της παραγωγής πρώτων υλών στα πλαίσια της δασικής διαχείρισης (από υπολείμματα υλοτομιών, από μη χρήσιμο ξύλο κ.ά.):
«Τα βιοκαύσιμα που λαμβάνονται από πρώτες ύλες και προέρχονται από δασικά οικοσυστήματα, παράγονται από βιομάζα που προκύπτει στα πλαίσια της διαχείρισης αυτών, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις της δασικής νομοθεσίας».
Επίσης, με δεδομένο ότι τα βιοκαύσιμα περιλαμβάνονται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για τις οποίες ισχύει η διάταξη της παραγράφου 10 άρθρου 12 νόμου 3851/2010, σ’ ότι αφορά στο καθεστώς επέμβασης σε εκτάσεις που διαχειρίζονται με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, τίθεται εν προκειμένω το ζήτημα της δυνατότητας αλλαγής χρήσης δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, για την παραγωγή πρώτων υλών παραγωγής βιοκαυσίμων. Κάτι τέτοιο εάν συνέβαινε θα ήταν οικολογικά ανεπίτρεπτο, διότι δεν είναι δυνατό να καταστρέφονται δασικά οικοσυστήματα για τη δημιουργία φυτειών παραγωγής πρώτων υλών βιοκαυσίμων. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει δεκτό, με προϋποθέσεις επί χορτολιβαδικών εδαφών ή όπου η δασική νομοθεσία το προέβλεψε με ειδικούς όρους και περιορισμούς, στα πλαίσια της αποκατάστασης καταστραφείσης δασικής βλαστήσεως. Γι’ αυτό και προτείναμε την εξής διάταξη:
«Διάθεση εκτάσεων που διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία, για την παραγωγή βιοκαυσίμων, επιτρέπεται:
i. σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του άρθρου 39 νόμου 998/1979,
ii. μόνον επί δημοσίων χορτολιβαδικών, σύμφωνα με την παράγραφο 10 άρθρου 12 νόμου 3851/2010».
Σε κάθε περίπτωση, οι περιοχές αποκλεισμού που αναφέρονται στις παραγράφους 3 & 4 άρθρου 5 δεν αντιστοιχίζονται εννοιολογικά με αυτές που αναφέρονται στη δασική νομοθεσία (π.χ., η έννοια του λειμώνα δεν υφίσταται στη δασική νομοθεσία, η έννοια του δάσους δεν είναι ίδια με αυτή που εφαρμόζεται από τη δασική υπηρεσία κ.ά.), μ’ αποτέλεσμα, οι διατάξεις αυτές να έχουν πρόβλημα εφαρμογής. Υπογραμμίζεται ότι, με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο διαμορφώθηκαν οι αρχές και οι κανόνες προστασίας και διαχείρισης των δασικών περιβαλλόντων της χώρας μας, σύμφωνα με τις ιδιαίτερες μεσογειακές συνθήκες που τα διέπουν, και τα καθιστούν σημαντικά για την χλωρίδα και πανίδα τους, καθώς και για την ασύγκριτη βιοποικιλότητά τους. Υπάρχει δε πλούσια νομολογία για το σκοπό αυτό, απορρέουσα από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, ενώ σε αυτό το πλαίσιο στηρίχθηκε και η σύνταξη των δασικών χαρτών. Κάθε συνεπώς θεώρηση, που δεν ανταποκρίνεται στα ανωτέρω δεδομένα, θα δημιουργήσει σύγχυση ως προς την εφαρμογή των οικείων δασικών διατάξεων, καθώς κι αμφισβήτηση των σχετικών ενεργειών.
Θεωρώ ότι, η εναρμόνιση που επιχειρείται θα πρέπει να διαλάβει τα ισχύοντα στην ελληνική πραγματικότητα και στο ελληνικό δίκαιο [άρθρο 3 νόμου 998/1979 όπως ισχύει, αριθ. 204262/4545/23-11-2010 εγκύκλιο δ/γή της υπηρεσίας μας (ΑΔΑ: 4Ι0Ξ0-9)], και να τα συμπεριλάβει για την εφαρμογή των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ούτως ώστε οι νέες διατάξεις να μην έρχονται σε αντίθεση με τη δασική νομοθεσία ή να υφίσταται κενό εφαρμογής τους σε σχέση με αυτήν.